27.7.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 195/1

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 3223/94 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości dla przywozu z krajów trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w jego Załączniku.

(2)

W zastosowaniu wyżej wymienionych kryteriów standardowe wartości w przywozie powinny zostać ustalone w wysokościach określonych w Załączniku do niniejszego rozporządzenia,

27.7.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 195/3

(1)

W celu zapewnienia jednolitego stosowania Nomenklatury Scalonej załączonej do rozporządzenia (EWG) nr 2658/87, koniecznym jest przyjęcie środków dotyczących klasyfikacji towarów, określonych w Załączniku do niniejszego rozporządzenia.

(2)

Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 ustaliło Ogólne reguły interpretacji Nomenklatury Scalonej. Reguły te stosuje się także do każdej innej nomenklatury, całkowicie lub częściowo opartej na Nomenklaturze Scalonej, bądź takiej, która dodaje do niej jakikolwiek dodatkowy podpodział, i która jest ustanowiona przez specyficzne postanowienia wspólnotowe w celu stosowania środków taryfowych i innych środków odnoszących się do obrotu towarowego.

(3)

Stosownie do wymienionych wyżej ogólnych reguł, towary opisane w kolumnie 1. tabeli zamieszczonej w Załączniku do niniejszego rozporządzenia powinny być klasyfikowane do kodów CN wskazanych w kolumnie 2., na mocy uzasadnień określonych w kolumnie 3.

(4)

Właściwym jest zapewnienie, że wiążąca informacja taryfowa wydana przez organy celne Państw Członkowskich odnośnie klasyfikacji towarów w Nomenklaturze Scalonej, która nie jest zgodna z niniejszym rozporządzeniem, może być nadal przywoływana przez otrzymującego przez okres trzech miesięcy, zgodnie z art. 12 ust. 6 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (2).

(5)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Kodeksu Celnego,

27.7.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 195/6

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 przewiduje dopuszczanie do użytku dodatków przeznaczonych do stosowania w żywieniu zwierząt.

(2)

Artykuł 25 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 ustanawia środki przejściowe odnoszące się do wniosków o dopuszczenie dodatków paszowych, które zostały złożone zgodnie z dyrektywą 70/524/EWG przed terminem stosowania rozporządzenia (WE) nr 1831/2003.

(3)

Wnioski o zezwolenie na dodatki określone w załącznikach do niniejszego rozporządzenia zostały złożone przed terminem stosowania rozporządzenia (WE) nr 1831/2003.

(4)

Wstępne uwagi na temat tych wniosków, zgodnie z art. 4 ust. 4 dyrektywy 70/524/EWG, zostały przekazane Komisji przed terminem stosowania rozporządzenia (WE) nr 1831/2003. Wnioski te powinny zatem być nadal traktowane zgodnie z art. 4 dyrektywy 70/524/EWG.

(5)

Stosowanie stymulatora wzrostu Formi LHS (dimrówczan potasu) zostało po raz pierwszy tymczasowo dopuszczone dla prosiąt i tuczników rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1334/2001 (3). Osoba odpowiedzialna za wprowadzenie do obrotu Formi LHS (dimrówczan potasu) złożyła wniosek o tymczasowe dopuszczenie go do użytku na okres czterech lat jako stymulatora wzrostu dla macior, zgodnie z art. 4 wspomnianej dyrektywy. Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) wydał opinię na temat bezpieczeństwa stosowania tego preparatu dla ludzi, zwierząt i środowiska, w warunkach określonych w załączniku I do niniejszego rozporządzenia. Z przeprowadzonej oceny wynika, że spełnione zostały warunki dopuszczenia określone w art. 9a ust. 1 dyrektywy 70/524/EWG. Preparat określony w załączniku I powinien zatem zostać dopuszczony do użytku na okres czterech lat.

(6)

Stosowanie mikroorganizmu Bacillus cereus odm. toyoi (NCIMB 40112/CNCM I-1012) zostało po raz pierwszy tymczasowo dopuszczone dla kurczaków i królików przeznaczonych do tuczu rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1411/1999 (4). Przedłożono nowe dane na poparcie wniosku o dopuszczenie tego mikroorganizmu bez ograniczeń czasowych. Z przeprowadzonej oceny wynika, że spełnione zostały warunki takiego dopuszczenia określone w art. 3a dyrektywy 70/524/EWG. Preparat zawierający mikroorganizmy określony w załączniku II powinien zatem zostać dopuszczony do użytku bez ograniczeń czasowych.

(7)

Stosowanie mikroorganizmu Enterococcus faecium (NCIMB 10415) zostało po raz pierwszy tymczasowo dopuszczone dla macior rozporządzeniem Komisji (WE) nr 866/1999 (5). Przedłożono nowe dane na poparcie wniosku o dopuszczenie tego mikroorganizmu bez ograniczeń czasowych. Z przeprowadzonej oceny wynika, że spełnione zostały warunki takiego dopuszczenia określone w art. 3a dyrektywy 70/524/EWG. Preparat zawierający mikroorganizmy określony w załączniku II powinien zatem zostać dopuszczony do użytku bez ograniczeń czasowych.

(8)

Stosowanie mikroorganizmu Enterococcus faecium (DSM 10663/NCIMB 10415) zostało po raz pierwszy tymczasowo dopuszczone dla prosiąt rozporządzeniem (WE) nr 1411/1999. Przedłożono nowe dane na poparcie wniosku o dopuszczenie tego mikroorganizmu bez ograniczeń czasowych. Z przeprowadzonej oceny wynika, że spełnione zostały warunki takiego dopuszczenia określone w art. 3a dyrektywy 70/524/EWG. Preparat zawierający mikroorganizmy określony w załączniku II powinien zatem zostać dopuszczony do użytku bez ograniczeń czasowych.

(9)

Stosowanie mikroorganizmu Saccharomyces cerevisiae (MUCL 39885) zostało po raz pierwszy tymczasowo dopuszczone dla prosiąt rozporządzeniem (WE) nr 1411/1999. Przedłożono nowe dane na poparcie wniosku o dopuszczenie tego mikroorganizmu bez ograniczeń czasowych. Z przeprowadzonej oceny wynika, że spełnione zostały warunki takiego dopuszczenia określone w art. 3a dyrektywy 70/524/EWG. Preparat zawierający mikroorganizmy określony w załączniku II powinien zatem zostać dopuszczony do użytku bez ograniczeń czasowych.

(10)

Stosowanie mikroorganizmu Saccharomyces cerevisiae (CNCM I-077) zostało po raz pierwszy tymczasowo dopuszczone dla krów mlecznych i bydła przeznaczonych do tuczu rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1436/98 (6). Przedłożono nowe dane na poparcie wniosku o dopuszczenie tego mikroorganizmu bez ograniczeń czasowych. Z przeprowadzonej oceny wynika, że spełnione zostały warunki takiego dopuszczenia określone w art. 3a dyrektywy 70/524/EWG. Preparat zawierający mikroorganizmy określony w załączniku II powinien zatem zostać dopuszczony do użytku bez ograniczeń czasowych.

(11)

Stosowanie mikroorganizmu Pediococcus acidilactici (CNCM MA 18/5M) zostało po raz pierwszy tymczasowo dopuszczone dla kurczaków przeznaczonych do tuczu rozporządzeniem (WE) nr 866/1999. Przedłożono nowe dane na poparcie wniosku o dopuszczenie tego mikroorganizmu bez ograniczeń czasowych. Z przeprowadzonej oceny wynika, że spełnione zostały warunki takiego dopuszczenia określone w art. 3a dyrektywy 70/524/EWG. Preparat zawierający mikroorganizmy określony w załączniku II powinien zatem zostać dopuszczony do użytku bez ograniczeń czasowych.

(12)

Z oceny wyżej wymienionych wniosków wynika, że należy wprowadzić wymóg stosowania pewnych procedur, mających na celu ochronę pracowników przed kontaktem z dodatkami określonymi w załącznikach. Ochronę tę należy zapewnić poprzez zastosowanie dyrektywy Rady 89/391/EWG z dnia 12 czerwca 1989 r. w sprawie wprowadzenia środków w celu poprawy bezpieczeństwa i zdrowia pracowników w miejscu pracy (7).

(13)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

27.7.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 195/11

27.7.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 195/13

(1)

Rozporządzenie Rady (WE) nr 2270/2004 z dnia 22 grudnia 2004 r. ustalające możliwości połowowe wspólnotowych statków rybackich w odniesieniu do niektórych głębinowych zasobów rybnych na lata 2005 i 2006 na wodach, na których konieczne są ograniczenia połowów (3), ustanawia kwoty na lata 2005 i 2006.

(2)

Według informacji przekazanych Komisji, statki pływające pod banderą lub zarejestrowane w Państwie Członkowskim określonym w Załączniku do niniejszego rozporządzenia wyczerpały kwotę na połowy zasobu w nim określonego przyznaną na 2005 r.

(3)

Należy zatem zakazać połowów tego zasobu oraz jego przechowywania na pokładzie, przeładunku i wyładunku,

27.7.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 195/15

(1)

Niniejsza dyrektywa nie narusza praw podstawowych oraz zasad określonych w Karcie Praw Podstawowych Unii Europejskiej i służy zapewnieniu pełnej zgodności z jej art. 31, który przewiduje, że każdy pracownik ma prawo do warunków pracy nieszkodliwych dla zdrowia, gwarantujących bezpieczeństwo i godność, jak również do ograniczenia maksymalnego wymiaru czasu pracy oraz do okresów dziennego i tygodniowego odpoczynku, a także do corocznego płatnego urlopu.

(2)

Partnerzy społeczni mogą, zgodnie z art. 139 ust. 2 Traktatu, wspólnie żądać, aby wykonanie umów zbiorowych zawartych na poziomie wspólnotowym odbywało się w drodze decyzji Rady na wniosek Komisji.

(3)

Rada przyjęła dyrektywę 93/104/WE z 23 listopada 1993 r. (1) dotyczącą niektórych aspektów organizacji czasu pracy. Transport kolejowy znajdował się wśród sektorów działalności wyłączonych z zakresu stosowania tej dyrektywy. Parlament Europejski i Rada przyjęły dyrektywę 2000/34/WE zmieniającą dyrektywę 93/104/WE (2) celem objęcia sektorów i rodzajów działalności, które poprzednio były z niej wyłączone.

(4)

Parlament Europejski i Rada przyjęły dyrektywę 2003/88/WE z 4 listopada 2003 r. dotyczącą niektórych aspektów organizacji czasu pracy (3), która skodyfikowała i uchyliła dyrektywę 93/104/WE.

(5)

Dyrektywa 2003/88/WE przewiduje odstępstwa od jej art. 3, 4, 5, 8 i 16 w przypadku osób zatrudnionych w sektorze transportu kolejowego wykonujących pracę na pokładzie pociągu.

(6)

Stowarzyszenie Kolei Europejskich (CER) i Europejska Federacja Pracowników Transportu (ETF) poinformowały Komisję o woli podjęcia negocjacji zgodnie z art. 139 ust. 1 Traktatu.

(7)

Organizacje te w dniu 27 stycznia 2004 r. zawarły Umowę zbiorową w sprawie niektórych aspektów warunków pracy pracowników wykonujących pracę w trasie uczestniczących w świadczeniu interoperacyjnych usług transgranicznych, zwaną dalej „Umową zbiorową”.

(8)

Umowa zbiorowa zawiera wspólny wniosek do Komisji, by wykonanie Umowy zbiorowej odbywało się w drodze decyzji Rady na wniosek Komisji zgodnie z art. 139 ust. 2 Traktatu.

(9)

Dyrektywę 2003/88/WE stosuje się wobec pracowników wykonujących pracę w trasie uczestniczących w świadczeniu interoperacyjnych usług transgranicznych, z wyjątkiem przypadków, gdy niniejsza dyrektywa i załączona do niej Umowa zbiorowa zawierają przepisy szczególne wobec dyrektywy 2003/88/WE.

(10)

Do celów art. 249 Traktatu instrumentem właściwym do wdrożenia Umowy zbiorowej jest dyrektywa.

(11)

Ponieważ, w związku z wprowadzaniem rynku wewnętrznego w sektorze transportu kolejowego oraz wobec konkurencji panującej w tym sektorze, cele niniejszej dyrektywy mającej służyć ochronie zdrowia i zapewnieniu bezpieczeństwa nie mogą być realizowane przez Państwa Członkowskie w wystarczający sposób i w związku z tym mogą być lepiej osiągnięte na poziomie Wspólnoty, Wspólnota może podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności, o której mowa w tym artykule niniejsza dyrektywa nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów.

(12)

Rozwój sektora transportu kolejowego wymaga ścisłej kontroli ról, jakie odgrywają w nim poszczególne strony zainteresowane – obecne i nowe – w celu zapewnienia harmonijnego rozwoju na terenie całej Wspólnoty. Europejski dialog społeczny w tej dziedzinie powinien odzwierciedlać i w największym możliwym stopniu uwzględniać te zmiany.

(13)

Niniejsza dyrektywa pozostawia Państwom Członkowskim swobodę w definiowaniu, zgodnie z ustawodawstwem i praktyką krajową, tych pojęć występujących w Umowie zbiorowej, które nie są przez nią zdefiniowane, podobnie jak ma to miejsce w przypadku innych dyrektyw z zakresu polityki społecznej używających podobnych pojęć, pod warunkiem że te definicje są zgodne z Umową zbiorową.

(14)

Komisja sporządziła wniosek dotyczący dyrektywy zgodnie ze swoim komunikatem z dnia 20 maja 1998 r. zatytułowanym „Przystosowanie i popieranie dialogu społecznego na poziomie wspólnotowym” biorąc pod uwagę reprezentatywność stron oraz zgodność z prawem każdej klauzuli Umowy zbiorowej; sygnatariusze w dostatecznym stopniu reprezentują pracowników kolei wykonujących pracę w trasie uczestniczących w świadczeniu interoperacyjnych usług transgranicznych przez przedsiębiorstwa kolejowe.

(15)

Komisja opracowała propozycję dyrektywy zgodnie z art. 137 ust. 2 Traktatu, który przewiduje, że dyrektywy w dziedzinie socjalnej powinny unikać nakładania ograniczeń administracyjnych, finansowych i prawnych, które utrudniałyby tworzenie i rozwijanie małych i średnich przedsiębiorstw.

(16)

Niniejsza dyrektywa i Umowa zbiorowa określają normy minimalne; Państwa Członkowskie lub partnerzy społeczni powinni mieć możliwość utrzymania lub wprowadzenia korzystniejszych postanowień.

(17)

Komisja poinformowała Parlament Europejski, Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny oraz Komitet Regionów, przekazując im projekt dyrektywy dotyczącej wdrożenia Umowy zbiorowej.

(18)

Parlament Europejski w dniu 26 maja 2005 r. przyjął rezolucję w sprawie Umowy zbiorowej partnerów społecznych.

(19)

Wdrożenie Umowy zbiorowej przyczynia się do realizacji celów określonych w art. 136 Traktatu.

(20)

Zgodnie z ust. 34 Międzyinstytucjonalnego porozumienia w sprawie lepszego stanowienia prawa (4), Państwa Członkowskie będą zachęcane do sporządzania, dla własnych potrzeb i w interesie Wspólnoty, tabel, które w możliwie najszerszym zakresie będą ilustrować związek między niniejszą dyrektywą a środkami transpozycji, a także do publikowania tych tabel,

27.7.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 195/22

(1)

Układ Europejski ustanawiający stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Rumunią, z drugiej strony (1) (zwany dalej „Układem Europejskim”) wszedł w życie z dniem 1 lutego 1995 r.

(2)

Artykuł 9 ust. 4 protokołu 2 do Układu Europejskiego stanowi, że w ciągu pierwszych pięciu lat po jego wejściu w życie i na zasadzie odstępstwa od jego ust. 1 pkt 3 Rumunia może w drodze wyjątku w odniesieniu do wyrobów stalowych udzielać pomocy publicznej w celach restrukturyzacji, pod warunkiem że zapewni to rentowność firm korzystających z pomocy w normalnych warunkach rynkowych po zakończeniu okresu restrukturyzacji, że wysokość i intensywność takiej pomocy są ściśle ograniczone do poziomu absolutnie niezbędnego dla przywrócenia takiej rentowności i są stopniowo redukowane oraz pod warunkiem że program restrukturyzacji jest powiązany z ogólną racjonalizacją i ograniczeniem zdolności produkcyjnej w Rumunii.

(3)

Wyżej wymieniony wstępny okres pięcioletni wygasł dnia 31 grudnia 1997 r.

(4)

Rumunia wniosła o przedłużenie wyżej wymienionego okresu w grudniu 1997 r.

(5)

Właściwym jest przedłużenie tego okresu o kolejne osiem lat, począwszy od dnia 1 stycznia 1998 r. lub do daty przystąpienia Rumunii do Unii Europejskiej, jeżeli nastąpi to wcześniej.

(6)

W tym celu w dniu 23 października 2002 r. został podpisany przez Wspólnotę i Rumunię Protokół dodatkowy do Układu Europejskiego i począwszy od tej daty, jest on tymczasowo stosowany.

(7)

Zgodnie z art. 2 Protokołu dodatkowego przedłużenie wyżej wymienionego okresu uzależnione jest od przedłożenia Komisji przez Rumunię programu restrukturyzacji oraz planów operacyjnych, spełniających wymogi art. 9 ust. 4 protokołu 2 do Układu Europejskiego oraz uprzednio ocenionych i zatwierdzonych przez Krajowy Urząd ds. Pomocy Państwa (Radę ds. Konkurencji).

(8)

W grudniu 2004 r. Rumunia przedłożyła Komisji program restrukturyzacji oraz plany operacyjne dla przedsiębiorstw, które skorzystały lub w dalszym ciągu korzystają z pomocy państwa udzielonej na restrukturyzację.

(9)

Zgodnie z art. 3 Protokołu dodatkowego przedłużenie wyżej wymienionego okresu uzależnione jest od dokonywanej przez Komisję ostatecznej oceny programu restrukturyzacji i planów operacyjnych.

(10)

Komisja wydała ostateczną ocenę przedłożonego przez Rumunię programu restrukturyzacji i planów operacyjnych. Ocena ta wskazuje, że realizacja programu restrukturyzacji oraz planów operacyjnych pozwoli zainteresowanym przedsiębiorstwom osiągnąć rentowność w normalnych warunkach rynkowych. Z oceny wynika również, iż zgodnie z planami wielkość pomocy państwa udzielanej na cele restrukturyzacji jest ściśle ograniczona do poziomu niezbędnego dla umożliwienia zainteresowanym przedsiębiorstwom osiągnięcia rentowności oraz iż pomoc była stopniowo redukowana i została wstrzymana pod koniec 2004 r. Ocena przewiduje także osiągnięcie ogólnej racjonalizacji i zmniejszenia nadwyżki zdolności produkcyjnej przedsiębiorstwa korzystającego z pomocy. Przeprowadzona przez Komisję ocena wykazuje zatem, że program restrukturyzacji i plan operacyjny spełniają wymogi art. 9 ust. 4 protokołu 2 do Układu Europejskiego,