W dyrektywie ustanowiono obowiązujące w całej Unii zasady gwarantujące niedyskryminujący dostęp do działalności związanej z poszukiwaniem, badaniem i produkcją węglowodorów.
Te zasady mają na celu:
Przedmiotem dyrektywy są zezwolenia na poszukiwanie, badanie i produkcję węglowodorów.
Wskazano w niej, że zasięg obszaru geograficznego, którego dotyczy zezwolenie, a także okres jego obowiązywania, należy ustalać z uwzględnieniem najlepszego sposobu wykonywania tych działań z ekonomicznego i technicznego punktu widzenia. Ma to na celu zapewnienie, że jeden podmiot nie będzie dysponował wyłącznymi prawami w odniesieniu do obszaru, na którym działania w zakresie poszukiwania, badań i produkcji mogą być wykonywane skuteczniej przez wiele podmiotów.
Przepisy, na mocy których rezerwowano dla pojedynczego podmiotu prawo do uzyskania zezwolenia na konkretny obszar geograficzny w obrębie państwa UE, miały zostać uchylone przez państwa UE do dnia 1 stycznia 1997 r.
Procedury udzielania zezwoleń muszą być przejrzyste i opierać się na obiektywnych i niedyskryminacyjnych kryteriach. W związku z tym muszą być one dostępne dla wszystkich zainteresowanych podmiotów.
Proces wyboru podmiotów jest realizowany w oparciu o:
Wszystkie informacje dotyczące zezwolenia (rodzaj zezwolenia, geograficzny obszar w części lub w całości, którego może dotyczyć oferta, termin przyznania zezwolenia, kryteria wyboru itp.) są publikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej przynajmniej 90 dni przed końcowym terminem składania ofert.
Państwa UE zachowują jednak prawo do uzależnienia dostępu do tej działalności i jej wykonywania od wymienionych poniżej względów:
Wprowadzone zostają procedury służące zapewnieniu, że podmioty z państw UE są traktowane w państwach trzecich w sposób porównywalny do tego, jak w UE są traktowane podmioty z państw trzecich.
Dyrektywa 94/22/WE uzupełnia dyrektywę 2014/25/UE dotyczącą zasad udzielania zamówień przez podmioty z sektora gospodarki wodnej, energetyki, transportu i usług pocztowych.
Dyrektywa ma zastosowanie od dnia 30 czerwca 1994 r., przy czym do porządku krajowego państw UE miała zostać włączona do dnia 1 lipca 1995 r.
Państwom UE przysługują suwerenne prawa do złóż węglowodorów na ich terytoriach. W związku z tym to do każdego państwa należy ustalanie obszarów geograficznych, na których mogą być wykonywane prawa do poszukiwania, badania i produkcji węglowodorów, a także udzielanie podmiotom zezwoleń na wykonywanie tych praw.
Więcej informacji:
Dyrektywa 94/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 1994 r. w sprawie warunków udzielania i korzystania z zezwoleń na poszukiwanie, badanie i produkcję węglowodorów (Dz.U. L 164 z 30.6.1994, s. 3–8)
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/25/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie udzielania zamówień przez podmioty działające w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i usług pocztowych, uchylająca dyrektywę 2004/17/WE (Dz.U. L 94 z 28.3.2014, s. 243–374)
Kolejne zmiany dyrektywy 2014/25/UE zostały włączone do tekstu podstawowego. Tekst skonsolidowany ma jedynie wartość dokumentacyjną.
Ostatnia aktualizacja: 23.01.2019