Przyszła międzynarodowa współpraca w rybołówstwie na północno-wschodnim Atlantyku

STRESZCZENIE DOKUMENTÓW:

Rozporządzenie (UE) nr 1236/2010 w sprawie systemu kontroli i egzekwowania dla obszaru rybackiego północno-wschodniego Atlantyku

Konwencja w sprawie współpracy w rybołówstwie na północno-wschodnim Atlantyku

JAKIE SĄ CELE ROZPORZĄDZENIA?

Ma ono na celu promowanie współpracy międzynarodowej w dziedzinie ochrony i kontroli zasobów rybnych na obszarze północno-wschodniego Atlantyku oraz należytego gospodarowania tymi zasobami.

W rozporządzeniu nadano moc prawną Konwencji o wielostronnej współpracy w rybołówstwie na północno-wschodnim Atlantyku, w której ustanowiono zasady dotyczące współpracy w dziedzinie ochrony i gospodarowania zasobami rybnymi.

W szczególności w rozporządzeniu wdrożono system kontroli i egzekwowania NEAFC, który przewiduje:

środki kontroli i egzekwowania stosowane w odniesieniu do statków rybackich pływających pod banderą umawiających się stron;
ustalenia w zakresie inspekcji na morzu;
procedury nadzoru; oraz
procedury stosowane w przypadku naruszenia przepisów.

KLUCZOWE ZAGADNIENIA

W ramach systemu tworzy się nowy system kontroli przeprowadzanej przez państwo portu, który w praktyce uniemożliwi wyładunek i przeładunek* w europejskich portach mrożonych ryb, których połów nie został potwierdzony jako zgodny z prawem.

Państwa UE:

wyznaczają właściwy organ, który służy jako punkt kontaktowy przyjmujący sprawozdania z działalności w zakresie nadzoru i inspekcji i który jest dostępny 24 godziny na dobę;
przesyłają Komisji Europejskiej wykaz wszystkich statków pływających pod ich banderą i zarejestrowanych w UE, które posiadają zezwolenie na połowy w obszarze objętym rozporządzeniem;
regularnie podejmują próby odzyskania utraconych narzędzi połowowych należących do statków pływających pod ich banderą.

Kapitanowie statków:

wpisują w dzienniku połowowym każde wpłynięcie na obszar podlegający regulacji* i każde jego opuszczenie, szacowaną wielkość łącznych połowów, ilość odrzuconych ryb oraz głębokość połowu;
przesyłają raporty połowowe swoim Centrom Monitorowania Rybołówstwa*, do których to raportów Komisja może następnie uzyskiwać dostęp.

Kapitanowie statków, które przetwarzają lub zamrażają połowy, zapisują gatunki i rodzaje produktów oraz przechowują w ładowni produkty rybne w taki sposób, który umożliwia lokalizację każdego gatunku na podstawie planu sztauerskiego prowadzonego na pokładzie. Po zamrożeniu wszystkie ryby muszą być oznaczone czytelną etykietą lub pieczęcią.

Jeśli więcej niż 10 statków rybackich UE prowadzi działalność połowową* na obszarze podlegającym regulacji, zapewnia się obecność statku inspekcyjnego.

Każde państwo UE przeprowadza inspekcje co najmniej 5% wyładunków lub przeładunków świeżych ryb oraz co najmniej 7,5% mrożonych ryb w swoich portach w każdym roku sprawozdawczym.

W przypadku gdy inspektorzy uznają, że statek rybacki prowadził jakiekolwiek działania sprzeczne ze środkami ochrony i zarządzania NEAFC, odnotowują naruszenie oraz dokonują jego zgłoszenia.

Poważne naruszenia obejmują:

prowadzenie połowów bez zezwolenia;
prowadzenie połowów bez kwoty;
używanie zakazanych narzędzi połowowych;
błędy przy rejestracji połowów;
fałszowanie oznaczeń lub nazwy statków;
uniemożliwianie inspektorowi wykonywania jego obowiązków.

Inspektorzy z państw UE przekazują także Komisji informację o wszystkich odnotowanych przez siebie statkach dokonujących połowów bez upoważnienia.

OD KIEDY ROZPORZĄDZENIE MA ZASTOSOWANIE?

Rozporządzenie ma zastosowanie od dnia 1 stycznia 2011 r.

KONTEKST

Północno-wschodni Atlantyk jest jednym z najbardziej obfitujących w ryby łowisk na świecie. Konwencja o wielostronnej współpracy w rybołówstwie na północno-wschodnim Atlantyku weszła w życie w listopadzie 1982 r. Umawiającymi się stronami konwencji są: UE, Wyspy Owcze, Grenlandia, Islandia, Norwegia i Federacja Rosyjska. Obszar objęty konwencją rozciąga się natomiast od południowego krańca Grenlandii do Morza Barentsa na wschodzie i Portugalii na południu.

W 2006 r. Komisja ds. Rybołówstwa Północno-Wschodniego Atlantyku (NEAFC) przyjęła zalecenie ustanawiające system kontroli i egzekwowania dotyczący statków rybackich działających na obszarze objętym konwencją.

W ramach tego systemu wprowadzono także zasady dotyczące statków pływających pod banderą krajów niebędących umawiającymi się stronami, co ma na celu zapewnienie pełnego przestrzegania środków ochrony i zarządzania przyjętych przez NEAFC.

NEAFC zaleciła, aby usunąć pewną liczbę statków, które dokonywały nielegalnych, nieraportowanych i nieuregulowanych połowów.

Podobne zasady obowiązują na wodach UE w ramach wspólnej polityki rybołówstwa.

KLUCZOWE POJĘCIA

Przeładunek: przeładowanie połowów z jednego statku rybackiego na inny, które to połowy włączane są następnie do większej partii przeznaczonej do wysyłki.

Obszar podlegający regulacji: wody objęte konwencją, które nie podlegają jurysdykcji umawiających się stron. Zobacz: mapa.

Centrum Monitorowania Rybołówstwa: centrum operacyjne zlokalizowane w państwie UE, które może otrzymywać, przetwarzać i przekazywać dane dotyczące rybołówstwa.

Działalność połowowa: połowy, przetwórstwo ryb, przeładunek lub wyładunek ryb lub produktów rybnych oraz każda inna działalność handlowa związana z połowami lub przygotowaniami do nich, w tym pakowanie, transportowanie, pobieranie paliwa lub uzupełnianie zapasów.

GŁÓWNE DOKUMENTY

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1236/2010 z dnia 15 grudnia 2010 r. ustanawiające system kontroli i egzekwowania mający zastosowanie na obszarze objętym Konwencją w sprawie przyszłej wielostronnej współpracy w rybołówstwie na północno-wschodnim Atlantyku oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 2791/1999 (Dz.U. L 348 z 31.12.2010, s. 17–33)

Kolejne zmiany rozporządzenia (UE) nr 1236/2010 zostały włączone do tekstu podstawowego. Tekst skonsolidowany ma jedynie wartość dokumentacyjną.

Konwencja o przyszłej wielostronnej współpracy w rybołówstwie na północno-wschodnim Atlantyku (Dz.U. L 227 z 12.8.1981, s. 22–35)

DOKUMENTY POWIĄZANE

Rozporządzenie Rady (UE) 2018/120 z dnia 23 stycznia 2018 r. ustalające uprawnienia do połowów na rok 2018 w odniesieniu do niektórych stad ryb i grup stad ryb, mające zastosowanie w wodach Unii oraz – dla unijnych statków rybackich – w niektórych wodach nienależących do Unii, a także zmieniające rozporządzenie (UE) 2017/127 (Dz.U. L 27 z 31.1.2018, s. 1–168)

Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów w sprawie zewnętrznego wymiaru wspólnej polityki rybołówstwa (COM(2011) 424 final z 13.7.2011)

Rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia (WE) nr 847/96, (WE) nr 2371/2002, (WE) nr 811/2004, (WE) nr 768/2005, (WE) nr 2115/2005, (WE) nr 2166/2005, (WE) nr 388/2006, (WE) nr 509/2007, (WE) nr 676/2007, (WE) nr 1098/2007, (WE) nr 1300/2008, (WE) nr 1342/2008 i uchylające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1627/94 oraz (WE) nr 1966/2006 (Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 1–50)

Zobacz tekst skonsolidowany.

Decyzja Rady 81/608/EWG z dnia 13 lipca 1981 r. dotycząca zawarcia Konwencji o przyszłej wielostronnej współpracy w rybołówstwie na północno-wschodnim Atlantyku (Dz.U. L 227 z 12.8.1981, s. 21)

Ostatnia aktualizacja: 13.03.2018