INFORMATIE AFKOMSTIG VAN DE INSTELLINGEN, ORGANEN EN INSTANTIES VAN DE EUROPESE UNIE

11.12.2019

Publicatieblad van de Europese Unie

C 416/3

Conclusies van de Raad en de vertegenwoordigers van de regeringen van de lidstaten, in het kader van de Raad bijeen, over de bestrijding van corruptie in de sport

(2019/C 416/03)

DE RAAD EN DE VERTEGENWOORDIGERS VAN DE REGERINGEN DER LIDSTATEN, IN HET KADER VAN DE RAAD BIJEEN,

ONDERKENNEND HETGEEN VOLGT:

De fundamenten van de sport zijn het plezier van inspanningen, de educatieve waarde van een goed voorbeeld stellen, maatschappelijke verantwoordelijkheid en het respect voor universele ethische grondbeginselen (1).

Corruptie in de sport is geen nieuw fenomeen. De voorbije 20 jaar zijn er steeds meer gevallen aan het licht gekomen door ingrijpende veranderingen in de sportsector, met name in verband met de toenemende commercialisering van en de media-aandacht voor sport, die leiden tot meer inkomsten en geldstromen.

De strijd tegen corruptie in de sport neemt vele vormen aan en wordt door verschillende actoren gevoerd, en in de loop der jaren zijn hier en daar goede resultaten bereikt.

Bepaalde grote corruptiezaken hebben aangetoond hoeveel schade corruptie kan aanrichten voor de reputatie van sport wat betreft integriteit en fair play. Door corruptie kunnen voorts economische inefficiënties floreren en wordt het vertrouwen in regeringen, overheidsinstellingen en de democratie in het algemeen ondermijnd.

Sport heeft te maken met zowel competitievervalsing als managementcorruptie (2). Corruptie in de sport komt voor in vele vormen, zoals omkoping, verhandelen van invloed, misbruik van functies, manipulatie van sportwedstrijden en witwaspraktijken. Ze wordt gefaciliteerd door een gebrek aan regels of een gebrekkige toepassing van de bestaande regels inzake belangenconflicten, of draaideurpraktijken tussen de overheid en de private sector. Daarnaast kan corruptie verband houden met doping.

Corruptie in de sport steekt de kop op in verschillende sferen, gaande van activiteiten zonder winstoogmerk tot activiteiten in verband met belangrijke internationale evenementen. De corruptie in de sport is ingewikkeld van aard, en dat maakt het bijzonder moeilijk voor sportbestuurders en beleidsmakers om te bepalen waar de problemen zich voordoen en om maatregelen te ontwikkelen om deze problemen te verhelpen en de integriteit van de sport veilig te stellen.

Op het niveau van de Verenigde Naties en met name in de Agenda 2030 voor duurzame ontwikkeling onderkent de internationale gemeenschap dat sport een belangrijke katalysator is voor duurzame ontwikkeling (3), maar ook dat corruptie kwalijke effecten heeft op de economische en sociale ontwikkeling, en belooft zij corruptie en omkoping in al hun vormen wezenlijk terug te dringen (4). Corruptiebestrijding en samenwerking met partnerlanden ter bevordering van anticorruptiemaatregelen maken deel uit van het ontwikkelingssamenwerkingsbeleid van de EU en haar lidstaten (5).

ZIJN DE VOLGENDE MENING TOEGEDAAN:

Hoewel specifieke vormen van corruptie in de sport al verscheidene jaren op de agenda van de samenwerking op EU-niveau staan, is er geen algemene EU-aanpak van anticorruptiemaatregelen op sportgebied.

Deze complexe aangelegenheid op het gebied van sport met succes aanpakken vergt een langetermijnstrategie. Die moet inhouden dat er een gemeenschappelijke EU-aanpak voor het bestrijden van corruptie in de sport tot stand wordt gebracht en dat corruptierisico’s, de onderliggende oorzaken ervan en de bestaande juridische kaders en mechanismen in kaart worden gebracht.

BEKLEMTONEN HET VOLGENDE:

10.

Het is de gedeelde verantwoordelijkheid en in het belang van alle stakeholders op sportgebied om corruptie in de sport te bestrijden; met stakeholders worden onder meer bedoeld de nationale, Europese en internationale sportorganisaties, sportclubs, andere relevante maatschappelijke organisaties, overheidsdiensten, rechtshandhavingsinstanties, sportmakelaars, sporters en hun entourage, de gokindustrie, laboratoria, sponsors en de media.

11.

Gebreken in het bestuur van sportorganisaties en in de overheidssector kunnen hun vermogen aantasten om corruptie te voorkomen en te bestrijden, en brengen de deelname en arbeidsomstandigheden van sporters in het gedrang.

12.

Het beschermen van klokkenluiders is een cruciaal onderdeel van de strijd tegen corruptie, met name bij het in kaart brengen en opsporen van corruptie in de sport.

13.

De basisbeginselen van goed bestuur in de sport omvatten, als minimumvereiste, democratische structuren, regelmatige en open verkiezingsprocedures, een organisatie en management die bekwaam en ethisch verantwoord zijn, verantwoordingsplicht en transparantie bij de besluitvorming en financiële verrichtingen, alsook rechtvaardigheid inzake lidmaatschap, onder meer wat betreft gendergelijkheid en solidariteit (6).

14.

In de Verdragen worden corruptie, illegale drugshandel, witwassen van geld en georganiseerde criminaliteit aangemerkt als enkele van de “vormen van bijzonder zware criminaliteit met een grensoverschrijdende dimensie die voortvloeit uit de aard of de gevolgen van deze strafbare feiten of uit een bijzondere noodzaak om deze op gemeenschappelijke basis te bestrijden” waarvoor er minimumvoorschriften betreffende de bepaling van strafbare feiten en sancties kunnen worden vastgesteld (7). Het is in het gemeenschappelijk belang ervoor te zorgen dat alle lidstaten een doeltreffend anticorruptiebeleid voeren, en de EU steunt de lidstaten bij het nastreven hiervan, onder meer op het gebied van sport.

15.

De bestuursorganen in de sport moeten hun taken op alle sportgebieden zeer autonoom kunnen vervullen. Daarbij wordt impliciet onderkend dat die autonomie moet worden verdiend door goed bestuur en de inachtneming van de hoogste integriteitsnormen in hun sport (8). Sedert verscheidene jaren lanceert de sportwereld projecten, netwerken en andere initiatieven om corruptie in de sport te bestrijden. Deze werkzaamheden moeten in aanmerking worden genomen en verder worden ontwikkeld wanneer nieuwe maatregelen in overweging worden genomen.

16.

Europese en internationale organisaties, zoals de Verenigde Naties, de OESO, de Raad van Europa, Interpol en Europol, alsook de G20 (9), hebben maatregelen ingevoerd ter bestrijding van corruptie in het algemeen en meer bepaald ter bestrijding van corruptie in de sport. De EU-maatregelen moeten voortbouwen op de bestaande internationale samenwerking en die samenwerking bevorderen en aanvullen waar die een meerwaarde kan opleveren.

17.

Bestaande en nieuwe vormen van netwerken kunnen de gemeenschappelijk beoogde corruptiepreventie faciliteren en goed bestuur bevorderen door intergouvernementele organisaties, internationale sportorganisaties en regeringen samen te brengen en door de inspanningen van de diverse stakeholders in de strijd tegen corruptie in de sport te bundelen. Het International Partnership Against Corruption in Sport (IPACS) is een potentieel voorbeeld van dit soort informele samenwerking in de toekomst.

18.

De lidstaten hebben een belangrijke rol te vervullen bij de uitvoering van internationale afspraken. Zij moeten met de medewerking van sportorganisaties de toepassing van de beginselen van goed bestuur bevorderen en steunen op nationaal, regionaal en lokaal niveau, met name door toepassing van een nultolerantiebeleid voor corruptie in de sport, door het monitoren van de toepassing van de beginselen van goed bestuur door hun nationale sportbeweging, of door goed bestuur op te nemen in de criteria voor de toekenning van overheidssubsidies aan sport.

19.

Voor een geslaagde uitvoering van de anticorruptiemaatregelen op alle niveaus zal doeltreffende samenwerking tussen relevante bestaande structuren en een combinatie van middelen nodig zijn.

VERZOEKEN DE LIDSTATEN, CONFORM HET SUBSIDIARITEITSBEGINSEL, OM OP DE PASSENDE NIVEAUS:

20.

De inspanningen op te voeren ter voorkoming en bestrijding van corruptie in de sport, onder meer door te zorgen voor gepaste wetgevings- en rechtshandhavingsmaatregelen.

21.

Maatregelen en activiteiten om represailles te voorkomen en te verbieden te steunen en te bevorderen en waarborgen in te voeren om klokkenluiders te beschermen tegen schorsing, demotie en intimidatie of andere vormen van represailles, met volledige inachtneming van de rechten van alle partijen.

22.

In samenwerking met sportorganisaties te zorgen voor de opstelling of evaluatie van nationale actieplannen en/of instrumenten ter voorkoming en bestrijding van corruptie in de sport en met het oog op het handhaven van een nultolerantiebeleid ten aanzien van corruptie in de sport.

23.

De correcte toepassing en monitoring van de beginselen van goed bestuur door de sportwereld te bevorderen ter voorkoming van corruptie in de sport.

24.

Te bezien welke acties er mogelijk zijn om overheidsfinanciering toe te kennen op voorwaarde dat organisaties toezeggen maatregelen inzake goed bestuur en corruptiebestrijding in te voeren.

25.

Te zorgen voor bewustmaking en initiële en voortdurende voorlichting en opleiding van bevoegd overheidspersoneel, waaronder rechtshandhavingspersoneel, en van stakeholders die betrokken zijn bij anticorruptiemaatregelen die relevant zijn voor sport.

26.

Samen met de Commissie te onderzoeken hoe de impasse wat betreft het op 1 september 2019 in werking getreden Verdrag van de Raad van Europa inzake de manipulatie van sportwedstrijden kan worden opgelost, zodat de EU en al haar lidstaten hun respectieve ratificatieprocedures kunnen voltooien en zo spoedig mogelijk kunnen toetreden tot het verdrag.

VERZOEKEN DE COMMISSIE OM:

27.

In het licht van de eerdere werkzaamheden op dit gebied een voorstel op te stellen voor een coherent, sectoroverschrijdend actieplan, zo nodig vergezeld van een voorstel voor een aanbeveling van de Raad, over competitievervalsing en managementcorruptie in de sport.

28.

Samenwerking en synergie met en tussen de lidstaten, alsook met andere internationale organisaties en netwerken te bevorderen, met name met de Raad van Europa, en kennis te verspreiden over die samenwerking en de resultaten ervan.

29.

De dialoog tussen overheidsinstanties en de sportwereld over de strijd tegen corruptie in de sport te organiseren en te versterken, en samen met internationale sportorganisaties steun te verlenen aan initiatieven ter voorkoming van corruptie tijdens internationale evenementen en grensoverschrijdende wedstrijden.

30.

Na te gaan hoe de programma’s en instrumenten in het volgende meerjarig financieel kader kunnen bijdragen tot de toepassing van anticorruptiemaatregelen in de sport.

31.

Gebruik te maken van het onderdeel sportgerelateerde financiering van het Erasmus +-programma en van andere toepasselijke financieringsprogramma’s voor het bevorderen van preventieve maatregelen in verband met de strijd tegen corruptie en goed bestuur in de sport, alsook van de uitwisseling van goede praktijken en beleid tussen de lidstaten en stakeholders.

32.

Te overwegen corruptie in de sport op te nemen in het EU-programma voor het uitwisselen van ervaringen inzake corruptiebestrijding (10), en sport te integreren in de initiatieven van de Commissie in verband met corruptiebestrijding.

33.

De instanties van de lidstaten te blijven assisteren via de Ondersteuningsdienst voor structurele hervormingen (Structural Reform Support Service — SRSS) om de preventie van en de strijd tegen corruptie in de sport te verbeteren.

VERZOEKEN DE SPORTWERELD:

34.

Zich nog meer te beijveren om de integriteit van de sport veilig te stellen en meer inspanningen te leveren op het gebied van de preventie van en de strijd tegen corruptie in de sport, en dit door initiatieven te nemen voor effectieve anticorruptiemaatregelen en sancties op basis van een risicobeoordeling en deze volgens een nultolerantiebenadering toe te passen vanaf de basis tot op het hoogste niveau.

35.

Duurzame benaderingen te volgen en een gedragscode voor goed bestuur te onderschrijven, inclusief een robuust nalevingssysteem met monitoring, sancties en capaciteitsopbouw.

36.

Te zorgen voor bewustmaking en initiële en voortdurende voorlichting en opleiding, aanbevelingen en de verspreiding van beste praktijken op het gebied van de preventie van corruptie in de sport, onder meer wat betreft goed bestuur, op alle niveaus.

37.

Passende tuchtvoorschriften en -procedures in te voeren om personen die betrokken zijn bij corruptie te bestraffen, alsook gepaste maatregelen om klokkenluiders te beschermen, met volledige inachtneming van de rechten van alle partijen.

38.

Met het oog op overheidsfinanciering samen te werken met de overheidsinstanties om normen voor goed bestuur op te stellen en de naleving van die normen te beoordelen.

39.

Medewerking te verlenen aan rechtshandhavingsinstanties, agentschappen en organisaties die bevoegd zijn voor het bestrijden van corruptie.

(1) Grondbeginselen van de olympische gedachte, Internationaal Olympisch Comité, september 2015.

(2) Zie de definities in de bijlage.

(3) Resolutie 70/1 (“Onze wereld transformeren: Agenda 2030 voor duurzame ontwikkeling”), punt 37, en Resolutie 73/24 (“Sport als katalysator voor duurzame ontwikkeling”) van de Verenigde Naties.

(4) Agenda 2030 voor duurzame ontwikkeling, doelstelling 16 (streefdoel 16.5), https://sustainabledevelopment.un.org/post2015/transformingourworld

(5) Punt 50 en afdeling 2.4 van de nieuwe Europese consensus inzake ontwikkeling (2017).

(6) Zie Aanbeveling CM/Rec(2005)8 van het Comité van ministers van de Raad van Europa aan de lidstaten.

(7) Artikel 83, lid 1, VWEU.

(8) Future of Global Sport, 2019 ASOIF. Zie ook COM(2011) 12 final “Ontwikkeling van de Europese dimensie van de sport”.

(9) Tijdens hun top in Hamburg in 2017 hebben de G20-leiders zich ertoe verbonden hun inspanningen voort te zetten om de integriteit van de sport aan te pakken en er bij de internationale sportorganisaties op aan te dringen hun strijd tegen corruptie op te voeren door de hoogste wereldwijde normen inzake integriteit en corruptiebestrijding te verwezenlijken. In dit verband verbonden de G20-leiders zich ertoe te streven naar een gemeenschappelijk begrip inzake corruptierisico’s bij kandidaturen om grote sportevenementen te organiseren.

(10) Het programma voor het uitwisselen van ervaringen werd in 2015 door de Europese Commissie gelanceerd om lidstaten, lokale ngo’s en andere stakeholders te ondersteunen bij de aanpak van specifieke problemen die werden aangekaart in het corruptiebestrijdingsverslag van de EU (Verslag van de Commissie aan de Raad en het Europees Parlement — Corruptiebestrijdingsverslag van de EU. COM(2014) 38 final, 3.2.2014).

BIJLAGE

1. Referenties

De Raad van de Europese Unie en de vertegenwoordigers van de regeringen van de lidstaten, in het kader van de Raad bijeen, herinneren aan:

Europese Unie

—	De Overeenkomst van 1997 ter bestrijding van corruptie waarbij ambtenaren van de Europese Gemeenschappen of van de lidstaten van de Europese Unie betrokken zijn, en het kaderbesluit van 2003 inzake de bestrijding van corruptie in de privésector

—	Het witboek sport van de Europese Commissie, met name hoofdstuk 4.6 getiteld “Corruptie, witwassen en andere vormen van financiële fraude” (juli 2007) (1)

—	EU-deskundigengroep inzake goed bestuur in de sport (2011-2014): Beginselen van goed bestuur in de sport (september 2013)

—	Verordening (EU) nr. 1288/2013 van 11 december 2013 tot vaststelling van “Erasmus+”: het programma van de Unie voor onderwijs, opleiding, jeugd en sport en tot intrekking van Besluiten nr. 1719/2006/EG, nr. 1720/2006/EG en nr. 1298/2008/EG (2)

—	Resolutie van het Europees Parlement van 11 juni 2015 over recente onthullingen over corruptiezaken op hoog niveau bij de FIFA (2015/2730(RSP)) (3)

—	Conclusies van de Raad betreffende het verbeteren van integriteit, transparantie en goed bestuur bij grote sportevenementen (mei 2006) (4)

—	EU-deskundigengroep inzake goed bestuur in de sport (2014-2017): “Bevorderen van bestaande beginselen inzake goed bestuur” (juli 2016) (5)

—	Resolutie van het Europees Parlement van 2 februari 2017 over een geïntegreerde aanpak van het beleid voor de sport: goed bestuur, toegankelijkheid en integriteit (2016/2143(INI)) (6)

—	Resolutie van de Raad en de vertegenwoordigers van de regeringen van de lidstaten, in het kader van de Raad bijeen, over het werkplan van de Europese Unie voor sport (1 juli 2017 — 31 december 2020) (7)

—	“Mapping of corruption in sport in the EU”, voor de Europese Commissie uitgevoerd door Ecorys (december 2018) (8)

—

Gemeenschappelijke verklaring van de Raad en de vertegenwoordigers van de regeringen der lidstaten, in het kader van de Raad bijeen, het Europees Parlement en de Commissie betreffende de nieuwe Europese consensus inzake ontwikkeling: “Onze wereld, onze waardigheid, onze toekomst”, punt 50 en afdeling 2.4 (9)

—

Verslag van de Commissie aan het Europees Parlement en de Raad over de beoordeling van risico’s op het gebied van witwassen en terrorismefinanciering die van invloed zijn op de interne markt en verband houden met grensoverschrijdende activiteiten (juli 2019, COM(2019) 370 final), met name hoofdstuk 2.1.6.1.1. over betaald voetbal

—	Richtlijn van het Europees Parlement en de Raad inzake de bescherming van personen die inbreuken op het Unierecht melden (PE-CONS 78/19) (10)

—	Waarden- en normenbord van de Europese Commissie inzake goed bestuur

Verenigde Naties

—	Verdrag van de Verenigde Naties tegen corruptie (2003)

—	Internationaal Verdrag tegen doping in de sport (2005)

—	Verdrag van de Verenigde Naties tegen corruptie; “A Strategy for Safeguarding against Corruption in Major Public Events” (een strategie ter bescherming tegen corruptie bij grote openbare evenementen) (2013)

—	De Agenda 2030 voor duurzame ontwikkeling" (2015) (11)

—	Het actieplan van Kazan, opgesteld door de zesde internationale Unesco-conferentie van ministers en hooggeplaatste ambtenaren bevoegd voor lichamelijke opvoeding en sport, MINEPS VI (2017)

Raad van Europa

—	Aanbeveling CM/Rec(2018)12 van het Comité van ministers aan de lidstaten inzake het bevorderen van goed bestuur in de sport

—	Overeenkomst van de Raad van Europa ter bestrijding van doping (ETS nr. 135)

—	Burgerrechtelijk Verdrag van de Raad van Europa inzake corruptie (ETS nr. 174), Verdrag inzake de strafrechtelijke bestrijding van corruptie (ETS nr. 173) en het Aanvullend Protocol daarbij (ETS nr. 191)

—	Verdrag van de Raad van Europa inzake het manipuleren van sportwedstrijden (ETS nr. 215)

Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO)

—	Verdrag van de OESO inzake bestrijding van omkoping van buitenlandse ambtenaren bij internationale zakelijke transacties, aangenomen door de onderhandelingsconferentie van 21 november 1997

—	Aanbeveling van de Raad inzake fiscale maatregelen voor de verdere bestrijding van omkoping van buitenlandse ambtenaren bij internationale zakelijke transacties, 25 mei 2009 — C(2009)64

Diversen

—	Transparency international: Global Corruption Report: sport (23 februari 2016)

—	Verklaring van de G20-leiders: “Shaping an interconnected world” (bouwen aan een verbonden wereld) (Hamburg, 7-8 juli 2017)

2. Definities

In deze conclusies gelden de volgende definities:

“competitievervalsing”: corruptie in de sport die verband houdt met het resultaat en/of het verloop van een sportwedstrijd.

“managementcorruptie”: corruptie in de sport die geen verband houdt met het resultaat en/of het verloop van een sportwedstrijd.

(1) COM(2007) 391 definitief.

(2) PB L 347 van 20.12.2013, blz. 50.

(3) PB C 407 van 4.11.2016, blz. 81.

(4) PB C 212 van 14.6.2016, blz. 14.

(5) https://ec.europa.eu/transparency/regexpert/index.cfm?do=groupDetail.groupDetailDoc&id=25002&no=1

(6) PB C 252 van 18.7.2018, blz. 2.

(7) PB C 189 van 15.6.2017, blz. 5.

(8) https://publications.europa.eu/en/publication-detail/-/publication/71c67c33-1dff-11e9-8d04-01aa75ed71a1

(9) PB C 210 van 30.6.2017, blz. 1.

(10) https://data.consilium.europa.eu/doc/document/PE-78-2019-INIT/nl/pdf — Tekst vastgesteld door de Raad op 7 oktober 2019, nog niet bekendgemaakt in het PB.

(11) Resolutie A/RES/70/1 van de AVVN van 25 september 2015.

PROCEDURES IN VERBAND MET DE UITVOERING VAN HET GEMEENSCHAPPELIJK MEDEDINGINGSBELEID

11.12.2019

Publicatieblad van de Europese Unie

C 416/18

Bekendmaking van een mededeling van de goedkeuring van een standaardwijziging van een productdossier voor een naam in de wijnsector als bedoeld in artikel 17, leden 2 en 3, van Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/33 van de Commissie

(2019/C 416/10)

Deze mededeling wordt bekendgemaakt overeenkomstig artikel 17, lid 5, van Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/33 (1).

MEDEDELING VAN DE GOEDKEURING VAN EEN STANDAARDWIJZIGING

“SICILIA”

PDO-IT-A0801-AM04

Datum van mededeling: 6.9.2019

BESCHRIJVING VAN EN REDENEN VOOR DE GOEDGEKEURDE WIJZIGING

1. Combinatie van druivenrassen — Wijndruivenrassen

Beschrijving

De mogelijkheid om het aromatische ras zibibbo te gebruiken bij de productie van wijn die van twee druivenrassen is gemaakt (bicepage), is toegevoegd.

Motivering

Vroeger voorzag het productdossier in een verbod op het gebruik van aromatische rassen bij de productie van bicepagewijn. Thans wordt het gebruik van de zibibbo-druif toegestaan. De toevoeging van een aromatische druif zoals zibibbo aan de productie van bicepagewijn komt voort uit het feit dat het ras voorkomt in en zeer kenmerkend is voor de betreffende regio. De druif wordt al ruim duizend jaar geteeld op het eiland Sicilië. Het idee is dus deze inheemse druif, die al in monocepage wordt gebruikt, verder te benutten, onder meer in combinatie met andere regionale druivenrassen, in het bijzonder in assemblages met de grillo-druif.

Deze wijziging betreft artikel 2 van het productdossier maar heeft geen betrekking op het enig document.

2. Wijnbouwvoorschriften — Teelttechnieken

Beschrijving

Bij de productie van wijn met de gecontroleerde oorsprongsbenaming (DOC) “Sicilia” zullen nu ook wijnstokken worden toegelaten die met behulp van een latwerksysteem (“tendone”) worden verbouwd, geplant zijn tot het wijnoogstjaar 2018/2019 en een dichtheid hebben van minstens 1 100 wijnstokken per hectare. Dit is alleen van toepassing op de calabrese-druif en zijn synoniem nero d’Avola die in de provincies Agrigento en Caltanissetta worden geteeld en op herbeplantingen van het calabrese-ras of zijn synoniem in de eerdergenoemde provincies vanaf het wijnoogstjaar 2019/2020 en later.

Motivering

De onderliggende reden voor dit verzoek is dat de nero d’Avola-druif in deze provincies traditioneel met behulp van het latwerk- of “pergola”-systeem wordt verbouwd. Ondanks de arbeidsintensieve beplantingsfase is deze methode wat landbouwbeheer betreft eenvoudiger; het systeem zorgt er ook voor dat het zomerweer, met zijn steeds vaker voorkomende hittegolven, veroorzaakt door de hete siroccowinden, beter wordt doorstaan zonder dat de kwaliteit van de druiven wordt aangetast. Dit is te danken aan het feit dat een groot deel van het bladoppervlak wordt blootgesteld, waardoor de scheuten gelijkmatig kunnen groeien en de druiventrossen worden beschermd.

De eerder genoemde teelttechniek werd al als traditioneel erkend op grond van de reeds bestaande “Sicilia” IGT (Indicazione Geografica Tipica). Deze wijziging betreft artikel 4 van het productdossier maar heeft geen betrekking op het enig document.

3. Maximumopbrengsten

Er is een formele wijziging ontworpen om de gegevens over de maximumopbrengst te herschikken door de wijnen per oogst te hergroeperen om zo de presentatie ervan te rationaliseren. De wijziging betreft sectie 1.5.2 (Wijnbereidingsprocedés. Maximumoogsten) van het enig document.

4. Beschrijving van de wijnen

Beschrijving

De beschrijving van de wijnen is nu gedetailleerder en eerder gerangschikt op wijncategorie dan op wijngroep of -soort.

Motivering

Deze wijziging vereenvoudigt en stroomlijnt de beschrijving van “Sicilia”-wijnen met de aanduiding DOC. Gezien de grote verscheidenheid aan soorten die ze bestrijkt, is een kortere beschrijving mogelijk en geeft ze een duidelijker en samenhangender overzicht van de productie van wijnen met deze benaming. De wijziging heeft betrekking op punt 1.4 van het enig document.

5. Kenmerken van wijnen voor consumptie

Beschrijving

De kleur van de “Sicilia”-rosé is preciezer omschreven met tonen variërend van licht- tot donkerder roze van variërende intensiteit, soms met koperen kleurschakeringen.

Motivering: De beschrijving van mogelijke kleurtinten is uitgebreid om druivenpersingen van variërende intensiteit toe te laten. Zo wordt kleur uit de druivenschillen verkregen die dienovereenkomstig meer of minder intens is.

De kleur van de “Sicilia”-pinot grigio-rosé is preciezer omschreven met strogele tonen van variërende intensiteit, soms met rozige tinten van variërende intensiteit of koperkleuren.

Motivering: De schillen van de pinot grigio-druiven kunnen variëren van wit tot rozig tot koperkleurig, wat resulteert in een breed scala aan kleurtinten die afhankelijk zijn van de aard van de persing en de tijdsperiode waarin ze in contact met de schillen zijn geweest.

De beschrijving van de organoleptische kenmerken van de rassen “Sicilia” grillo, catarratto en inzolia met de vermelding “vendemmia tardiva” [“late oogst”] heeft een uitgebreidere kleurdefinitie: “variërend van strogeel tot goud van variërende intensiteit, soms met amberkleurige tinten” vervangt “van strogeel tot goud”; het aroma wordt nu omschreven als “karakteristiek, delicaat, soms bloemig, langdurig” in plaats van “karakteristiek, delicaat, langdurig”; en de smaak wordt nu omschreven als “variërend van droog tot zoet, evenwichtig, karakteristiek, soms met een uitgesproken alcoholsmaak en/of een amandelachtige nasmaak” in plaats van “variërend van droog tot zoet, typerend, evenwichtig”.

Motivering: De vaak zeer langdurige rijpingstijd van de druif aan de stok en van de maceratie van de schillen maakt een zeer effectieve extractie van pigment daaruit mogelijk. Hij kan en moet leiden tot tonen variërend van strogeel tot goud van variërende intensiteit, soms met amberkleurige tinten; ten aanzien van het aroma kan hij resulteren in een grotere olfactorische complexiteit en langduriger geuren; ten aanzien van de smaak kan de druif een duidelijker alcoholsmaak afgeven, veroorzaakt door het gewoonlijk zeer hoge suikergehalte. Ook kan hij een nasmaak achterlaten die wordt gekenmerkt door noten van amandel die intenser worden naarmate de druif langer heeft gerijpt.

De beschrijving van de organoleptische kenmerken van de bicepagewijn is gewijzigd om de opname van het aromatische druivenras zibibbo weer te geven.

Motivering: De opname van het druivenras zibibbo in mengsels van twee rassen betekent dat zijn uitgesproken aromatische kwaliteiten kunnen opvallen tussen de organoleptische kenmerken van het mengsel als geheel; vandaar de noodzaak van een nauwkeuriger beschrijving.

De wijzigingen betreffen artikel 6 van het productdossier en punt 1.4 van het enig document (Beschrijving van de wijn(en)).

6. Verband met de geografische omgeving

Beschrijving en motivering

Het verband met de geografische omgeving is geherformuleerd en in productcategorieën verdeeld.

Motivering: Het werd noodzakelijk geacht om de beschrijving van het verband met de geografische omgeving te herformuleren en uit te breiden overeenkomstig de huidige wetgeving van de Europese Unie, en de beschrijving te rangschikken naar de wijncategorieën die in het productdossier worden genoemd.

De wijziging heeft betrekking op punt 1.8 van het enig document.

ENIG DOCUMENT

1. Naam van het product

“Sicilia” (It.)

2. Type geografische aanduiding

BOB — beschermde oorsprongsbenaming

3. Categorieën van wijnbouwproducten

Wijn

4.	Mousserende wijn

5.	Mousserende kwaliteitswijn

6.	Aromatische mousserende kwaliteitswijn

15.	Wijn van ingedroogde druiven

16.	Wijn van overrijpe druiven

4. Beschrijving van de wijn(en)

Categorie: Wijn (1) — “Sicilia” wit, inclusief wijn met vermelding van het witte druivenras

De witte wijnen met de BOB “Sicilia”, waaronder passito, vendemmia tardiva, superiore en riserva, zijn gemaakt van de meest representatieve rassen uit het productiegebied, zoals inzolia, catarratto, grillo, grecanico en chardonnay, al dan niet in assemblages waarin ze ten minste 50 % van het totaal vormen. Om zo veel mogelijk waarde uit deze productie te verkrijgen, worden deze druivenrassen ook gebruikt in de productie van monocepage, naast de andere rassen carricante, grecanico, fiano, damaschino, viognier, müller thurgau, sauvignon blanc, pinot grigio, moscato bianco, vermentino en zibibbo, die gezamenlijk het brede scala aan druivenrassen op het eiland Sicilië vormen.

De kleur van deze wijnen varieert van strogeel tot goudgeel van variërende intensiteit, soms met lichtgroene kleurschakeringen. In het geval van de pinot grigio kan het soms ook een roze van variërende intensiteit of koper zijn. Het aroma is doorgaans verfijnd, elegant, aangenaam, intens, kenmerkend en fruitig, soms met een iets bloemige of aromatische geur, en langdurig.

Ten aanzien van de smaak zijn ze evenwichtig, kenmerkend, smaakvol, harmonieus, vol en aangenaam, met een suikergehalte van droog tot halfdroog.

Het minimaal totaal alcoholvolumegehalte varieert van 11,50 % voor de gewone soorten tot 12 % voor de superiore-wijnen en 12,50 % voor de riserva-wijnen. Voor de passito- en vendemmia tardiva-wijnen is het minimum 13 %.

Analytische parameters die niet zijn opgenomen in de onderstaande tabel, voldoen aan de grenswaarden die zijn vastgelegd in nationale en EU-wetgeving.

Algemene analytische kenmerken
Maximaal totaal alcoholgehalte (in volumeprocent)
Minimaal effectief alcoholgehalte (in volumeprocent)
Minimale totale zuurgraad	4,5 gram per liter, uitgedrukt in wijnsteenzuur
Maximaal gehalte aan vluchtige zuren (in milli-equivalent per liter)
Maximaal totaalgehalte aan zwaveldioxide (in milligram per liter)

Categorie: Wijn (1) — “Sicilia” rood, inclusief wijn met vermelding van het zwarte druivenras

De rode wijnen met de BOB “Sicilia”, waaronder passito, vendemmia tardiva, superiore en riserva, en de rosés die zijn gemaakt van de meest representatieve rassen uit het productiegebied, zoals nero d’Avola, frappato, nerello mascalese, perricone en syrah, al dan niet in combinaties waarin ze ten minste 50 % van het totaal vormen. Om zo veel mogelijk waarde uit de productie te verkrijgen, worden deze druivenrassen ook gebruikt in de productie van monocepage, naast andere rassen (nerello cappuccio, cabernet franc, merlot, cabernet sauvignon, syrah, pinot nero, nocera, mondeuse, carignano, alicante, petit verdot en sangiovese) die een weergave vormen van de rijkdom aan druivenrassen op het eiland Sicilië.

De kleur van de wijnen varieert van rood tot robijnrood, bij rijping neigend naar granaatrood, net zoals het geval is bij de riserva, tot roze van variërende intensiteit, soms met koperen kleurtinten in de rosés.

Het aroma is kenmerkend voor de gebruikte druivenrassen. De smaak is droog tot halfdroog en kan bij passito- en vendemmia tardiva-wijnen zoet zijn.

Het minimaal totaal alcoholvolumegehalte varieert van 12 % voor de gewone rode soorten, de rosés en de wijnen met een vermelding van het druivenras, tot 13 % voor sommige van de riserva-wijnen zoals de nero d’Avola, en een minimum van 13 % voor de passito- en vendemmia tardiva-wijnen. Minimale extracten zijn belangrijk en variëren van 22 gram per liter voor rode wijn tot 24 gram per liter voor nero d’Avola.

Analytische parameters die niet zijn opgenomen in de onderstaande tabel, voldoen aan de grenswaarden die zijn vastgelegd in nationale en EU-wetgeving.

Algemene analytische kenmerken
Maximaal totaal alcoholgehalte (in volumeprocent)
Minimaal effectief alcoholgehalte (in volumeprocent)
Minimale totale zuurgraad	4,5 gram per liter, uitgedrukt in wijnsteenzuur
Maximaal gehalte aan vluchtige zuren (in milli-equivalent per liter)
Maximaal totaalgehalte aan zwaveldioxide (in milligram per liter)

Categorieën: Mousserende wijn (4), mousserende kwaliteitswijn (5), aromatische mousserende kwaliteitswijn (6)

De mousserende wijnen die in de verschillende categorieën worden geproduceerd, hebben een strogele kleur van variërende intensiteit in witte wijn, een roze kleur van variërende intensiteit in de rosés, fijne belletjes, bloemige of fruitige toetsen en frisheid. Ze zijn bijzonder aromatisch als ze zijn verkregen uit druivenrassen als zibibbo en moscato. Tot de gebruikte druivenrassen horen zowel inheemse als internationale witte druivenrassen of zwarte druivenrassen waarvan door middel van het Charmat-proces witte wijn of rosé wordt gemaakt. Naast de traditionele methode wordt ook het Charmat-proces gebruikt voor de gewone witte wijnen en rosés.

De gebruikte druivenrassen zijn de meest representatieve uit het productiegebied, zoals grillo, chardonnay, catarratto, carricante, grecanico, pinot grigio, moscato, zibibbo, nero d’Avola, frappato, nerello mascalese en pinot nero, al dan niet in combinatie met elkaar of voor monocepage, om zo veel mogelijk waarde te verkrijgen uit de productie van deze rassen met een vermelding op het etiket. Het aroma is kenmerkend voor de gebruikte druivenrassen. De smaak varieert van zeer droog tot extra droog tot zoet in het geval van moscato en zibibbo spumante. Minimaal totaal alcoholvolumegehalte: 10,5 % voor moscato en zibibbo spumante, 11,5 % voor alle andere soorten behoudens de soorten die op de traditionele methode zijn geproduceerd en die een minimum van 12 % moeten hebben. Minimaal suikervrij extract: 15 gram per liter.

Analytische parameters die niet zijn opgenomen in de onderstaande tabel, voldoen aan de grenswaarden die zijn vastgelegd in nationale en EU-wetgeving.

Algemene analytische kenmerken
Maximaal totaal alcoholgehalte (in volumeprocent)
Minimaal effectief alcoholgehalte (in volumeprocent)
Minimale totale zuurgraad	5 gram per liter, uitgedrukt in wijnsteenzuur
Maximaal gehalte aan vluchtige zuren (in milli-equivalent per liter)
Maximaal totaalgehalte aan zwaveldioxide (in milligram per liter)

Categorieën: Wijn van ingedroogde druiven (15) en wijn van overrijpe druiven (16)

Wijnen in deze categorieën hebben een smaak die varieert van droog tot zoet, en een kleur die varieert van strogeel tot goud of, als ze van zwarte druiven zijn gemaakt, robijnrood, bij rijping neigend naar granaatrood. Ze hebben een langdurig maar delicaat aroma, in het bijzonder als ze zijn verkregen uit aromatische rassen zoals moscato en zibibbo, met een goede balans tussen zoet en zuur, en fruitige of bloemige toetsen afhankelijk van de gebruikte druivenrassen. De druiven worden na het oogsten gedroogd op matten, schermen, kratten of speciale containers die in een geschikte omgeving zijn geplaatst, en anders worden ze aan de wijnstokken gelaten om te drogen. Dit leidt tot een uitstekende accumulatie van suikers en concentratie van extracten, waarbij de geproduceerde wijnen minimale waarden hebben van 28 gram per liter voor de passito bianco en 32 gram per liter voor de passito rosso. Het minimaal totaal alcoholvolumegehalte is 16 % voor de passito bianco, waarvan 11 % effectief alcoholgehalte, terwijl het 17 % is voor de passito rosso, waarvan 12 % effectief alcoholgehalte.

Analytische parameters die niet zijn opgenomen in de onderstaande tabel, voldoen aan de grenswaarden die zijn vastgelegd in nationale en EU-wetgeving.

Algemene analytische kenmerken
Maximaal totaal alcoholgehalte (in volumeprocent)
Minimaal effectief alcoholgehalte (in volumeprocent)
Minimale totale zuurgraad	4 gram per liter, uitgedrukt in wijnsteenzuur
Maximaal gehalte aan vluchtige zuren (in milli-equivalent per liter)
Maximaal totaalgehalte aan zwaveldioxide (in milligram per liter)

5. Wijnbereidingsprocedés

a. Essentiële oenologische procedés

GEEN

b. Maximumopbrengsten

“Sicilia” bianco, waaronder riserva, en “Sicilia” met de vermelding van een wit druivenras, waaronder “riserva”-wijnen

13 000 kg druiven per hectare

“Sicilia” spumante bianco, inclusief met vermelding van een wit druivenras

13 000 kg druiven per hectare

“Sicilia” grillo, waaronder spumante en riserva, en “Sicilia” nero d’Avola, waaronder spumante, rosato en riserva

14 000 kg druiven per hectare

“Sicilia” bianco superiore, inclusief met vermelding van een wit druivenras met de aanduiding “superiore”

10 000 kg druiven per hectare

“Sicilia” spumante met de vermelding van de druivenrassen frappato, nerello mascalese of pinot nero

13 000 kg druiven per hectare

“Sicilia” rosso, rosato en riserva, inclusief met vermelding van een zwart druivenras

12 000 kg druiven per hectare

“Sicilia” bianco en rosso met een aanduiding “passito” of “vendemmia tardiva”, inclusief met vermelding van een wit of zwart druivenras

8 000 kg druiven per hectare

6. Afgebakend geografisch gebied

Het volledige administratieve gebied van de regio Sicilië

7. Voornaamste wijndruivenras(sen)

Pinot grigio — Pinot

Vermentino (W)

Zibibbo (W)

Alicante (R)

Frappato (R)

Müller thurgau (W)

Nerello cappuccio (R)

Perricone (R)

Sangiovese (R)

Sauvignon (W)

Syrah (R)

Viognier (W)

Cabernet franc (R) — Cabernet

Cabernet sauvignon (R) — Cabernet

Calabrese (R) — Nero d’Avola (R)

Carignano (R)

Carricante (W)

Ansonica (W) — Inzolia

Petit verdot (R)

Pinot nero (R) — Pinot

Merlot (R)

Mondeuse (R)

Moscato bianco (W) — Moscato

Nerello mascalese (R)

Nocera (R)

Grecanico dorato (W) — Grecanico

Grillo (W)

Catarratto bianco comune (W) — Catarratto

Catarratto bianco lucido (W) — Catarratto

Chardonnay (W)

Damaschino (W)

Fiano (W)

8. Beschrijving van het (de) verband(en)

Verband met het geografische gebied

Het afgebakende geografische gebied omvat het volledige administratieve gebied van de regio Sicilië.

Sicilië is een regio met een van de oudste wijnbouwtradities ter wereld, zoals bewezen door archeologische vondsten en de vele Griekse en Latijnse literaire bronnen waarin wordt verwezen naar de vermaarde wijnen van Sicilië. Handel in olie en wijn die dateert uit de tijd van de Feniciërs (9e-4e eeuw v.Chr.) wordt bewezen door de aanwezigheid van amforen die werden gebruikt voor vervoer, en andersoortig aardewerk. Een bijzondere opleving in de wijnbouw werd waargenomen tijdens de bezetting van de Grieken (8e-3e eeuw v.Chr.), die een aantal druivenrassen introduceerden, waaronder grecanico, die nog steeds worden verbouwd. Ook is vastgesteld dat er Siciliaanse wijn bestond in de Romeinse tijd (3e-5e eeuw n.Chr.), in het bijzonder in de tijd van Caesar in Gallië.

Al was het drinken van alcohol door de Koran verboden, tijdens de moslimoverheersing (827-1061) werden wel tafeldruiven verbouwd. Het druivenras “zebib” (nu zibibbo of moscato di Alessandria) werd op het eiland Pantelleria geïntroduceerd nadat het van Cape Zebib op de Afrikaanse kust ertegenover was meegenomen.

Het verband tussen het afgebakende geografische gebied en de “Sicilia” DOC is gebaseerd op de specifieke bodem-, klimaat- en landschapskenmerken van het gebied.

Het noorden van het gebied is overwegend bergachtig, terwijl het midden, zuiden en zuidwesten heuvelachtig zijn. Het zuidoostelijke deel wordt gekenmerkt door zijn hoogvlakte en het oosten van Sicilië is vulkanisch. De vlakke gebieden bevinden zich met name aan de kust.

De meeste wijngaarden treft men echter aan in de heuvelachtige gebieden die wat betreft blootstelling en locatie bijzonder geschikt zijn voor wijnbouw, bijvoorbeeld omgevingen met een overvloed aan zonneschijn en wind, die de planten voorzien van optimale groeicondities. Zo worden de gezondheid van de druiven en de productie van wijnen van hoge kwaliteit gewaarborgd.

De wijnbouwmethoden zijn veelal de traditionele, die niet erg omvangrijk zijn en verschillen per wijnbouwgebied op het eiland, van de traditionele methode “alberello marsalese” [jonge aanplant] die nog altijd wordt gehanteerd in de kustgebieden van de provincie Trapani, tot de gebruikelijker lage spaliermethode, waarbij permanente of duurzame cordons of uitgebreidere methoden worden gebruikt in een aantal vruchtbare valleien in het binnenland.

In het grote gebied van de “Sicilia” DOC kan wijn worden gemaakt van zowel inheemse, uitheemse of internationale druivenrassen, wat betekent dat in de verschillende categorieën wijn een breed scala aan producten kan worden geboden.

Categorie: Wijn (1)

Deze categorie bestrijkt een grote verscheidenheid aan wijnsoorten:

Rode wijnen, rosés en witte wijnen, waaronder passito, vendemmia tardiva en riserva. Tot de gebruikte druivenrassen behoren zowel de populaire inheemse rassen, zoals inzolia, cataratto en grillo, waarvan de laatste het resultaat is van een kruising tussen de catarrato- en zibibbo-rassen, als uitheemse rassen, zoals chardonnay, müller thurgau en sauvignon. Ook in het geval van rode wijnen is de wijnproductie op Sicilië een van de meest bekende vanwege de soorten die zijn verkregen uit inheemse druivenrassen, in het bijzonder nero d’Avola, frappato en nerello mascalese, en de uitheemse rassen cabernet sauvignon, merlot en syrah. De onbetwistbare ster uit deze nieuwe richting is nero d’Avola die, zelfs gemengd met andere rassen, in staat is de originele kenmerken van Siciliaanse wijn naar boven te halen, niet alleen door zijn kleur, maar ook omdat hij de wijn het typerende aroma en de typerende smaak van het Middellandse Zeegebied geeft.

Ten aanzien van de analytische en organoleptische kenmerken van deze wijnen hebben ze allemaal evenwichtige chemische en fysieke eigenschappen die bijdragen aan hun evenwichtige smaak. Alle soorten hebben aangename, harmonieuze, karakteristieke en elegante aroma’s, soms met fruitige, bloemige en plantaardige toetsen die kenmerkend zijn voor het gebruikte druivenras.

De kleur van de witte wijnen is strogeel van variërende intensiteit of diepgeel, terwijl de rode wijnen robijnrood van variërende intensiteit zijn, met mogelijke paarse kleurschakeringen en bij rijping neigend naar granaatrood. Het zijn allemaal evenwichtige wijnen met een goede structuur en een goed alcoholpercentage.

De eeuwenoude geschiedenis van wijnbouw in deze regio, waarvan talloze bronnen getuigen, is ondubbelzinnig bewijs van het nauwe verband en de interactiepatronen die menselijke factoren verbinden met de kwaliteit en unieke kenmerken van de “Sicilia” DOC-wijnen. De erfenis van de menselijke betrokkenheid bij de wijnbouw in dit gebied door de eeuwen heen wordt gevormd door de traditionele technieken van wijnbouw en oenologie, verfijnd en aangescherpt in recentere tijden dankzij de onmiskenbare wetenschappelijke en technologische vooruitgang. Dat is waarom de BOB-wijnen “Sicilia” beroemd zijn.

Categorieën: Mousserende wijnen (4), mousserende kwaliteitswijnen (5) en aromatische mousserende kwaliteitswijnen (6)

De geproduceerde witte mousserende wijnen hebben een strogele kleur van variërende intensiteit. De rosés zijn roze van variërende intensiteit, aangevuld met koperen kleurschakeringen in de pinot grigio, fijne belletjes, bloemige en fruitige toetsen en frisheid, dankzij de mineraalrijke grond, het Middellandse Zeeklimaat en de wisselende temperatuurbereiken. Ze zijn bijzonder aromatisch als ze zijn verkregen uit druivenrassen als zibibbo en moscato. Tot de gebruikte druivenrassen behoren zowel inheemse als internationale rassen. Als het druivenras op het etiket staat vermeld, is het Charmat-proces toegepast. Voor de witte wijnen en de rosés wordt de traditionele methode ook nog altijd gebruikt.

Categorieën: Wijn van ingedroogde druiven (15) en wijn van overrijpe druiven (16)

Het Middellandse Zeeklimaat, dat zonnig is met hete, droge maar ook winderige zomers, met wisselende temperatuurbereiken, zorgt ervoor dat de druiven goed rijpen en gezond blijven. De druiven worden na het oogsten gedroogd op matten, schermen, kratten of speciale containers die in een geschikte omgeving zijn geplaatst, en anders worden ze aan de wijnstokken gelaten om te drogen. Dit leidt tot een uitstekende accumulatie van suikers en concentratie van extracten. De wijnen zijn geurig, in het bijzonder wanneer ze zijn verkregen uit de moscato- en zibibbo-rassen. Hun smaak is droog tot zoet, ze hebben een strogele tot gouden kleur, soms met amberkleurige toetsen, en aanhoudende maar verfijnde aroma’s, met een goed evenwicht tussen zoet en zuur en fruitige of bloemige toetsen, afhankelijk van het gebruikte druivenras.

9. Andere essentiële voorwaarden (verpakking, etikettering, andere vereisten)

GEEN

Link naar het productdossier

https://www.politicheagricole.it/flex/cm/pages/ServeBLOB.php/L/IT/IDPagina/14379

(1) PB L 9 van 11.1.2019, blz. 1.

11.12.2019

Publicatieblad van de Europese Unie

C 416/26

(2019/C 416/11)

Deze mededeling wordt bekendgemaakt overeenkomstig artikel 17, lid 5, van Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/33 van de Commissie (1).

MEDEDELING VAN DE GOEDKEURING VAN EEN STANDAARDWIJZIGING

“CHEVERNY”

PDO-FR-A0164-AM02

Datum van de mededeling: 18 september 2019

BESCHRIJVING VAN EN REDENEN VOOR DE GOEDGEKEURDE WIJZIGING

1. Geografisch gebied

In hoofdstuk I, deel IV, punt 1, wordt de gemeente Chambord toegevoegd.

Deze toevoeging is het gevolg van de afbakening van het gebied, die geleid heeft tot de opname van Chambord in het gebied.

Punt 6 van het enig document wordt gewijzigd.

2. Afgebakend perceelgebied

In hoofdstuk I, deel IV, punt 2, van het productdossier worden na de woorden “28 mei 1986” de woorden “en 20 juni 2018” toegevoegd.

Met deze wijziging wordt de datum toegevoegd waarop de bevoegde nationale autoriteit een wijziging van het afgebakende perceelgebied binnen het geografische productiegebied heeft goedgekeurd. Met de afbakening van het perceelgebied wordt bepaald welke percelen binnen het geografische productiegebied geschikt zijn voor de productie van de betrokken beschermde oorsprongsbenaming.

Deze wijziging heeft geen gevolgen voor het enig document.

3. Wijnstokrassenbestand

In hoofdstuk I, deel V, punt 1, onder b), wordt het druivenras cabernet franc geschrapt.

Deze schrapping gebeurt omdat de cabernet franc, een bijkomstig druivenras, in het gebied van de benaming moeilijk rijpt.

Deze wijziging heeft geen gevolgen voor het enig document.

4. Aandeel in het wijnstokrassenbestand op het bedrijf

In hoofdstuk I, deel V, punt 2, onder b), worden de woorden “van alle bijkomstige druivenrassen is kleiner dan of gelijk aan 10 %” vervangen door de woorden “van het bijkomstige druivenras is kleiner dan of gelijk aan 5 %”.

Als gevolg van de schrapping van de cabernet franc worden de regels voor het aandeel in het wijnstokrassenbestand herzien waardoor het percentage voor het aandeel van het bijkomstige druivenras daalt van 10 % naar 5 %.

Deze wijziging heeft geen gevolgen voor het enig document.

5. Snoeiregels

In deel VI, punt 1, onder b), van het productdossier voor de benaming “Cheverny” wordt de zin “Het aantal vruchtdragende takken na de bloei (fenologische fase 23 van Lorenz) is kleiner dan of gelijk aan 11.” geschrapt.

Deze schrapping heeft tot doel de regels voor het snoeien flexibeler te maken zodat men zich kan aanpassen in geval van ongunstige weersomstandigheden.

Punt 5.1 van het enig document wordt dienovereenkomstig gewijzigd.

6. Minimaal natuurlijk alcoholvolumegehalte

Hoofdstuk I, deel VII, punt 2, onder b), wordt vervangen door:

“b)	— Minimaal natuurlijk alcoholvolumegehalte.

De wijnen hebben een natuurlijk alcoholvolumegehalte van ten minste 10 %.”.

Aangezien er geen halfdroge en zachte witte en roséwijnen worden gebruikt, is de categorie geschrapt. Dit leidt tot wijzigingen in het minimale natuurlijke alcoholvolumegehalte, dat voortaan 10 % bedraagt voor alle wijnen van de benaming.

Punt 4 van het enig document wordt gewijzigd.

7. Blend

In deel IX, punt 1, onder a), wordt de derde paragraaf vervangen door “- De rode wijnen zijn afkomstig van een blend waarin het gezamenlijk aandeel van het voornaamste druivenras en het aanvullende druivenras in de blend groter dan of gelijk aan 95 % is; het aandeel van het voornaamste druivenras in de blend is groter dan of gelijk aan 60 %; het aandeel van het aanvullende druivenras in de blend is groter dan of gelijk aan 5 %; het aandeel van het bijkomstige druivenras in de blend is kleiner dan of gelijk aan 5 %;”.

Deze wijziging maakt het mogelijk om het aandeel pinot noir in de blends van rode wijnen te verhogen. Pinot noir heeft uitstekende organoleptische kenmerken.

Deze wijziging heeft geen gevolgen voor het enig document.

8. Gehalte aan fermenteerbare suikers

Hoofdstuk I, deel IX, punt 1, onder c), wordt vervangen door:

“c)	— Analytische normen

De wijnen voldoen aan de volgende analytische normen:

Na fermentatie bedraagt het gehalte aan fermenteerbare suikers (glucose + fructose) voor de rode wijnen niet meer dan 2 gram per liter.

Elke partij wijn voldoet, na verpakking, aan de volgende analytische normen:

Witte en roséwijnen, gehalte aan fermenteerbare suikers: niet meer dan 4 gram per liter aan glucose + fructose.

Witte en roséwijnen met een natuurlijk alcoholvolumegehalte van ten minste 13,5 %: niet meer dan 6 gram per liter aan glucose + fructose.”.

Deze wijziging is het gevolg van de afschaffing van de categorie halfdroog en zacht voor de roséwijnen en de witte wijnen.

Punt 4 van het enig document wordt gewijzigd.

9. Warmtebehandeling

In hoofdstuk I, deel IX, punt 1, onder d), wordt de volgende zin “- Voor de bereiding van rode wijnen is elke warmtebehandeling van de druivenoogst bij een temperatuur van meer dan 40 °C verboden.” toegevoegd.

Deze praktijk, die vroeger niet voorkwam bij deze benaming, zou kunnen leiden tot atypische aromatische profielen. Ze biedt de mogelijkheid om gebreken in de wijn die verband houden met een slechte hygiënische kwaliteit van de druiven te corrigeren, maar kan een invloed hebben op het organoleptische profiel van de wijn, wat niet gewenst is in het kader van de benaming “Cheverny”. Dit verbod heeft als gevolg dat hoge eisen worden gesteld aan de hygiënische kwaliteit van de druiven.

Deze wijziging heeft geen gevolgen voor het enig document.

10. Verkeer tussen erkende entrepothouders

In hoofdstuk I, deel IX, punt 5, wordt b) in verband met de datum van het in het verkeer brengen van de wijnen tussen erkende entrepothouders geschrapt.

Deze wijziging heeft geen gevolgen voor het enig document.

11. Overgangsmaatregelen

Punt 1 van deel XI van hoofdstuk I wordt vervangen door:

“1°

- Wijnstokrassenbestand, regels inzake het aandeel druivenrassen op het bedrijf en regels voor blends

— Rode wijnen die in aanmerking komen voor de gecontroleerde oorsprongsbenaming, mogen tot de oogst van 2025 afkomstig zijn van de druivenrassen cabernet franc N en cot N als bijkomstige druivenrassen. Het gezamenlijk aandeel van deze twee bijkomstige druivenrassen is kleiner dan of gelijk aan 10 % van het wijnstokrassenbestand.

— Roséwijnen die in aanmerking komen voor de gecontroleerde oorsprongsbenaming, mogen, voor de wijnbouwpercelen die reeds op 31 juli 2009 bestonden, tot de oogst van 2025 afkomstig zijn van de druivenrassen cabernet franc N, cabernet-sauvignon N en pineau d'Aunis N als bijkomstige druivenrassen; het aandeel van de druivenrassen cabernet franc N, cabernet sauvignon N, pineau d'Aunis N en cot N is kleiner dan of gelijk aan 25 % van het wijnstokrassenbestand.

c)	— Tot en met de oogst van 2025 mogen de rode wijnen afkomstig zijn van een blend waarin het aandeel van het druivenras pinot noir N groter is dan of gelijk is aan 50 % en het aandeel van de druivenrassen cabernet franc N en cot N kleiner is dan of gelijk is aan 10 %.”.

De overgangsmaatregelen zijn herzien om de intussen vervallen maatregelen te schrappen en om het mogelijk te maken de wijngaard aan te passen aan het gewijzigde wijnstokrassenbestand.

Deze wijziging heeft geen gevolgen voor het enig document.

12. Etikettering

Aan hoofdstuk I, deel XII, punt 2, wordt een punt e toegevoegd:

“e)	Op het etiket waarop alle verplichte vermeldingen staan, mag de naam van het druivenras niet worden vermeld.”

Deze wijziging houdt verband met de verhoging van het maximale aandeel van het druivenras pinot noir in de wijnblend, waardoor rode wijnen kunnen worden geproduceerd die voor meer dan 85 % uit dit druivenras bestaan; hierdoor zou overeenkomstig de voorschriften de naam van deze variëteit op de wijnen mogen worden vermeld. De producentengroepering wenst deze praktijk niet toe te staan en een op de oorsprongsbenaming gerichte waardering te handhaven.

Deze wijziging heeft geen gevolgen voor het enig document.

13. Voornaamste te controleren punten

In hoofdstuk I, deel IX, punt 5, wordt b) in verband met de datum van het in het verkeer brengen van de wijnen tussen erkende entrepothouders geschrapt.

Deze wijziging heeft geen gevolgen voor het enig document.

14. INAO-referentie

In hoofdstuk III, deel II, wordt de gemeente “Montreuil-sous-bois” vervangen door de gemeente “Montreuil”.

Deze wijziging heeft tot doel rekening te houden met de gewijzigde naam van de gemeente.

Deze wijziging heeft geen gevolgen voor het enig document.

ENIG DOCUMENT

1. Naam van het product

Cheverny

2. Type geografische aanduiding

BOB — beschermde oorsprongsbenaming

3. Categorieën wijnbouwproducten

Wijn

4. Beschrijving van de wijn(en)

Het betreft stille wijnen, wit, rood of rosé.

De rode wijnen hebben een appelzuurgehalte van minder dan of gelijk aan 0,3 g/l en een gehalte aan fermenteerbare suikers van minder dan of gelijk aan 2 g/l.

De witte wijnen en roséwijnen hebben een minimaal natuurlijk alcoholvolumegehalte van 10 %.

Elke partij wijn voldoet, na verpakking, aan de volgende analytische normen:

Witte en roséwijnen, gehalte aan fermenteerbare suikers: niet meer dan 4 gram per liter aan glucose + fructose.

Witte en roséwijnen met een natuurlijk alcoholvolumegehalte van ten minste 13,5 %: niet meer dan 6 gram per liter aan glucose + fructose.

De overige criteria sluiten aan bij de geldende regelgeving.

De witte wijnen hebben aroma’s van o.a. citrusvruchten en witte bloemen.

De rode wijnen hebben aroma’s van rode vruchten en kruiden. De evenwichtige smaak van de roséwijnen combineert nervositeit met een zekere vetheid.

Algemene analytische kenmerken
Maximaal totaal alcoholgehalte (in volumeprocent)	12,5
Minimaal effectief alcoholgehalte (in volumeprocent)
Minimale totale zuurgraad
Maximaal gehalte aan vluchtige zuren (in milli-equivalent per liter)
Maximaal totaalgehalte aan zwaveldioxide (in milligram per liter)

5. Wijnbouwpraktijken

a. Essentiële oenologische procedés

Verrijking

De witte wijnen en roséwijnen met een gehalte aan fermenteerbare suikers (glucose + fructose) van meer dan 4 gram per liter, worden bereid zonder verrijking.

Bereiding van roséwijnen

Voor de wijnbereiding geldende beperking

Bij de bereiding van de roséwijnen is het gebruik van kool voor oenologische doeleinden, als afzonderlijk product en in mengsels, verboden.

Leimethode

Teeltwijze

De minimale beplantingsdichtheid van de wijngaarden bedraagt 4 500 wijnstokken per hectare. De afstand tussen de rijen van deze wijngaarden mag niet meer dan 2,10 meter bedragen. De vrije ruimte tussen de planten op eenzelfde rij bedraagt minstens 0,90 meter en hoogstens 1,20 meter.

De wijnstokken worden gesnoeid met maximaal 13 ogen per wijnstok; daarbij worden de volgende technieken gebruikt:

—	Guyot-snoei met één lange scheut en hooguit twee korte vruchttakken;

—	snoei tot twee halve vruchttakken;

—	snoei met korte vruchttakken (in waaier of “cordon de Royat”).

b. Maximale opbrengsten

Witte wijn

72 hectoliter per hectare

Rode en roséwijn

66 hectoliter per hectare

6. Afgebakend geografisch gebied

De oogst van de druiven, de vinificatie en de wijnbereiding vinden plaats op het grondgebied van de hierna genoemde gemeenten van het departement Loir-et-Cher: Candé-sur-Beuvron, Cellettes, Chambord, Cheverny, Chitenay, Cormeray, Cour-Cheverny, Feings, Fougères-sur-Bièvre, Fresnes, Huisseau-sur-Cosson, Maslives, Les Montils, Montlivault, Mont-près-Chambord, Muides-sur-Loire, Ouchamps, Saint-Claude-de-Diray, Saint-Dyé-sur-Loire, Saint-Laurent-Nouan, Sambin, Seur, Tour-en-Sologne, Vineuil en het kadastraal gebied E van de gemeente Monthou-sur-Bièvre.

7. Voornaamste wijndruiven

Chardonnay B

Sauvignon gris G — Fié gris

Orbois B

Chenin B

Pinot noir N

Sauvignon B — Sauvignon blanc

Gamay N

8. Beschrijving van het (de) verband(en)

De schrale bodem van de wijngaard, met overwegend zanderige textuur of een kalkhoudend substraat, die sterk wordt gekenmerkt door de inwerking van de Loire, en de grote bossen vlak bij de wijngaard, die bijdragen tot het frisse klimaat, hebben ertoe geleid dat voor de aanplant werd gekozen voor druivenrassen van de eerste periode (qua rijping) die aangepast zijn aan een klimaat dat niet onmiddellijk gunstig is voor de wijnbouw. Dat klimaat draagt bij tot een verfijnde aromatische expressie van de verschillende druivenrassen:

—	stevige maar evenwichtige witte wijnen, gedomineerd door aroma’s van citrusvruchten, exotisch fruit of witte bloemen;

—	uitgebalanceerde roséwijnen met een enigszins vettige smaak; meestal hebben deze wijnen toetsen van rode vruchten en kruiden;

—	rode wijnen met aroma’s van rode en zwarte vruchten, met soms kruidige toetsen, waarvan de structuur ofwel delicaat kan zijn bij jonge wijnen, ofwel steviger bij de bewaarwijnen, die wildaroma’s kunnen ontwikkelen.

9. Andere essentiële voorwaarden (verpakking, etikettering, andere vereisten)

Bepalingen betreffende de etikettering

Rechtskader:

Nationale wetgeving

Soort aanvullende voorwaarde:

Aanvullende bepalingen met betrekking tot de etikettering

Beschrijving van de voorwaarde:

Afmetingen van de lettertekens van de benaming

De lettertekens van de aanduiding “Val de Loire”, die de naam van de benaming mag aanvullen, mogen niet hoger of breder zijn dan twee derde van de lettertekens van de naam van de gecontroleerde oorsprongsbenaming.

Naam van een kleinere geografische eenheid

Rechtskader:

Nationale wetgeving

Soort aanvullende voorwaarde:

Aanvullende bepalingen met betrekking tot de etikettering

Beschrijving van de voorwaarde:

Op het etiket van de wijnen mag de naam van een kleinere geografische eenheid worden vermeld op voorwaarde dat het gaat om een plaatsnaam die in het kadaster is opgenomen en dat deze op de oogstaangifte vermeld staat.

Aanduiding van het suikergehalte

Rechtskader:

Nationale wetgeving

Soort aanvullende voorwaarde:

Aanvullende bepalingen met betrekking tot de etikettering

Beschrijving van de voorwaarde:

De witte wijnen en roséwijnen met een gehalte aan fermenteerbare suikers (glucose + fructose) van meer dan 9 gram per liter krijgen de vermelding die overeenstemt met het gehalte in de wijn, zoals gedefinieerd in de communautaire regelgeving.

Gebied in de onmiddellijke nabijheid

Rechtskader:

Nationale wetgeving

Soort aanvullende voorwaarde:

Afwijking betreffende de productie in het afgebakende geografische gebied

Beschrijving van de voorwaarde:

Het gebied in de onmiddellijke nabijheid waarin de wijnen bij wijze van uitzondering mogen worden bereid, bestaat uit het grondgebied van de volgende gemeenten van het departement Loir-et-Cher:

Bracieux, Chailles, Chambord, Chaumont-sur-Loire, Contres, Fontaines-en-Sologne, Monthou-sur-Bièvre, Oisly, Pontlevoy, Saint-Gervais-la-Forêt, Soings-en-Sologne, Thenay, Valaire.

Link naar het productdossier

https://info.agriculture.gouv.fr/gedei/site/bo-agri/document_administratif-220bba6b-f97b-4aeb-a0a1-0f3d04dad06c

(1) PB L 9 van 11.1.2019, blz. 2.

		ISSN 1977-0995
Publicatieblad van de Europese Unie		C 416

Uitgave in de Nederlandse taal	Mededelingen en bekendmakingen	62e jaargang 11 december 2019

Inhoud		Bladzijde
	II Mededelingen
	MEDEDELINGEN VAN DE INSTELLINGEN, ORGANEN EN INSTANTIES VAN DE EUROPESE UNIE
	Europese Commissie
2019/C 416/01	Besluit om geen bezwaar aan te tekenen tegen een aangemelde concentratie (Zaak M.9475 — TDR/BCA) ( 1 )	1
2019/C 416/02	Besluit om geen bezwaar aan te tekenen tegen een aangemelde concentratie (Zaak M.8948 — Spirit/Asco) ( 1 )	2

	IV Informatie
	INFORMATIE AFKOMSTIG VAN DE INSTELLINGEN, ORGANEN EN INSTANTIES VAN DE EUROPESE UNIE
	Raad
2019/C 416/03	Conclusies van de Raad en de vertegenwoordigers van de regeringen van de lidstaten, in het kader van de Raad bijeen, over de bestrijding van corruptie in de sport	3
2019/C 416/04	De EU-lijst van jurisdicties die niet-coöperatief zijn op belastinggebied — Verslag van de Groep gedragscode (belastingregeling ondernemingen) met het voorstel om bijlage II bij de conclusies van de Raad van 12 maart 2019 te wijzigen	9
	Europese Commissie
2019/C 416/05	Wisselkoersen van de euro — 10 december 2019	11
2019/C 416/06	Mededeling van de Commissie betreffende de thans bij terugvordering van staatssteun toe te passen rentepercentages en de referentie- en disconteringspercentages, zoals die vanaf 1 januari 2020 gelden (Bekendgemaakt overeenkomstig artikel 10 van Verordening (EG) nr. 794/2004 van de Commissie van 21 april 2004 ( PB L 140 van 30.4.2004, blz. 1 ))	12
	Rekenkamer
2019/C 416/07	Speciaal verslag nr. 23/2019 Inkomensstabilisering voor landbouwers: uitgebreid instrumentarium, maar geringe benutting van instrumenten en overcompensatie moeten worden aangepakt	13

	Munteenheid	Koers
USD	US-dollar	1,1077
JPY	Japanse yen	120,27
DKK	Deense kroon	7,4731
GBP	Pond sterling	0,84073
SEK	Zweedse kroon	10,5565
CHF	Zwitserse frank	1,0922
ISK	IJslandse kroon	134,70
NOK	Noorse kroon	10,1823
BGN	Bulgaarse lev	1,9558
CZK	Tsjechische koruna	25,527
HUF	Hongaarse forint	330,85
PLN	Poolse zloty	4,2903
RON	Roemeense leu	4,7773
TRY	Turkse lira	6,4300
AUD	Australische dollar	1,6275
CAD	Canadese dollar	1,4666
HKD	Hongkongse dollar	8,6691
NZD	Nieuw-Zeelandse dollar	1,6945
SGD	Singaporese dollar	1,5062
KRW	Zuid-Koreaanse won	1 320,74
ZAR	Zuid-Afrikaanse rand	16,4121
CNY	Chinese yuan renminbi	7,7968
HRK	Kroatische kuna	7,4398
IDR	Indonesische roepia	15 518,88
MYR	Maleisische ringgit	4,6130
PHP	Filipijnse peso	56,243
RUB	Russische roebel	70,4627
THB	Thaise baht	33,558
BRL	Braziliaanse real	4,5891
MXN	Mexicaanse peso	21,2903
INR	Indiase roepie	78,5610

Van	Tot	AT	BE	BG	CY	CZ	DE	DK	EE	EL	ES	FI	FR	HR	HU	IE	IT	LT	LU	LV	MT	NL	PL	PT	RO	SE	SI	SK	UK
1.1.2020	…	-0,31	-0,31	0,00	-0,31	2,25	-0,31	-0,12	-0,31	-0,31	-0,31	-0,31	-0,31	0,26	0,30	-0,31	-0,31	-0,31	-0,31	-0,31	-0,31	-0,31	1,84	-0,31	3,21	0,11	-0,31	-0,31	0,94

	V Adviezen
	PROCEDURES IN VERBAND MET DE UITVOERING VAN HET GEMEENSCHAPPELIJK MEDEDINGINGSBELEID
	Europese Commissie
2019/C 416/08	Voorafgaande aanmelding van een concentratie (Zaak M.9629 — Faurecia/SAS) Voor de vereenvoudigde procedure in aanmerking komende zaak ( 1 )	14
2019/C 416/09	Voorafgaande aanmelding van een concentratie (Zaak M.9635 — BNP Paribas/Ageas/Koninklijke Belgische Touring Club/Optimile) Voor de vereenvoudigde procedure in aanmerking komende zaak ( 1 )	16
	ANDERE HANDELINGEN
	Europese Commissie
2019/C 416/10	Bekendmaking van een mededeling van de goedkeuring van een standaardwijziging van een productdossier voor een naam in de wijnsector als bedoeld in artikel 17, leden 2 en 3, van Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/33 van de Commissie	18
2019/C 416/11	Bekendmaking van een mededeling van de goedkeuring van een standaardwijziging van een productdossier voor een naam in de wijnsector als bedoeld in artikel 17, leden 2 en 3, van Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/33 van de Commissie	26