Ten dokument pochodzi ze strony internetowej EUR-Lex
Zasada pomocniczości została zdefiniowana w art. 5 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej. Jej celem jest zapewnienie, aby decyzje były podejmowane tak blisko obywatela, jak to tylko możliwe, i aby dokonywane były stałe kontrole, sprawdzające, czy działanie na szczeblu Unii Europejskiej (UE) jest uzasadnione w świetle opcji dostępnych na szczeblu krajowym, regionalnym lub lokalnym.
Zgodnie z tą zasadą UE nie podejmuje działań (z wyjątkiem obszarów należących do jej kompetencji wyłącznych), o ile nie są one bardziej skuteczne niż działania podejmowane na szczeblu krajowym, regionalnym lub lokalnym.
Ta zasada jest ściśle powiązana z zasadą proporcjonalności, w myśl której żadne działanie podejmowane przez UE nie może wykraczać poza zakres konieczny do osiągnięcia celów traktatów. Kolejna pokrewna zasada, zasada przyznania, stanowi, że wszelkie obszary polityki nieuzgodnione wyraźnie w traktatach przez wszystkie państwa członkowskie UE pozostają w ich zakresie zainteresowania.
Do traktatu lizbońskiego załączone zostały dwa istotne protokoły:
W razie naruszenia zasady pomocniczości Europejski Komitet Regionów lub państwa członkowskie mogą skierować przyjęty akt bezpośrednio do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.
ZOBACZ TEŻ: