EU-regels voor de belasting van alcohol

KERNPUNTEN

Bier

In Richtlijn 92/83/EG is het volgende uiteengezet:

• De accijns die op bier wordt geheven, wordt gebaseerd op het aantal hectoliters/graden Plato of op het aantal hectoliter/procenten alcohol per volume eindproduct.
• EU-landen mogen bier indelen in categorieën die zich ieder ten hoogste over vier graden Plato uitstrekken, en mogen op alle bier dat in een bepaalde categorie valt, hetzelfde accijnstarief per hectoliter toepassen.
• Er kunnen verlaagde accijnstarieven worden toegepast op door kleine zelfstandige brouwerijen gebrouwen bier, zolang deze tarieven:
  • niet worden toegepast op brouwerijen die meer dan 200 000 hectoliter bier per jaar produceren;
  • niet meer dan 50 % lager zijn dan het normale nationale accijnstarief.
• Verlaagde tarieven moeten gelijkelijk van toepassing zijn op bier dat wordt geleverd door kleine brouwerijen in andere EU-landen.
• Verlaagde tarieven, die lager mogen zijn dan het minimumtarief, mogen worden toegepast op biersoorten met een lager alcoholgehalte, d.w.z. biersoorten met een maximaal alcoholvolumegehalte van 2,8 % vol (vanaf 1 januari 2022 met Richtlijn (EU) 2020/1151 verhoogd naar 3,5 %).

Voor verzoet of gearomatiseerd bier is in Wijzigingsrichtlijn (EU) 2020/1151 een geharmoniseerde aanpak uiteengezet voor het meten van de graden Plato. Dit is gedaan om ervoor te zorgen dat ook de ingrediënten van bier die na de gisting zijn toegevoegd, in aanmerking worden genomen voor het meten van het aantal graden Plato. De wijzigingsrichtlijn staat de EU-landen die op 29 juli 2020 voor het meten van het aantal graden Plato geen rekening hielden met de ingrediënten van bier die na de gisting zijn toegevoegd, toe de huidige methode gedurende een overgangsperiode tot 31 december 2030 te blijven gebruiken.

Wijn, andere gegiste dranken en tussenproducten

Met betrekking tot deze producten zijn in Richtlijn 92/83/EEG de volgende regels vastgesteld:

• De accijns die wordt geheven op niet-mousserende en mousserende wijn en andere gegiste dranken (bijv. cider en perencider) en tussenproducten (bijv. port en sherry) wordt bepaald op basis van het aantal hectoliters eindproduct.
• EU-landen moeten hetzelfde accijnstarief toepassen op alle dranken die binnen dezelfde categorie vallen.
• Er mag een verlaagd accijnstarief worden toegepast op elk type wijn of andere gegiste drank met een maximaal alcoholvolumegehalte van 8,5 % vol.
• EU-landen mogen één enkel verlaagd tarief toepassen op tussenproducten met een alcoholvolumegehalte van ten hoogste 15 % vol mits dit tarief:
  • niet meer dan 40 % lager is dan het normale nationale accijnstarief;
  • niet lager is dan het normale nationale tarief dat wordt toegepast op niet-mousserende wijn en andere niet-mousserende gegiste dranken.

Met Wijzigingsrichtlijn (EU) 2020/1151 wordt het voor EU-landen toegestaan om:

• verlaagde accijnstarieven toe te passen op wijn die door kleine zelfstandige wijnproducenten wordt geproduceerd, binnen de volgende grenzen:
  • de verlaagde tarieven gelden niet voor ondernemingen die gemiddeld meer dan 1 000 hectoliter wijn per jaar produceren, of, in het geval van Malta, gemiddeld meer dan 20 000 hectoliter wijn per jaar;
  • de verlaagde tarieven mogen niet meer dan 50 % lager zijn dan het normale nationale accijnstarief;
• verlaagde accijnstarieven toe te passen op kleine zelfstandige producenten, binnen de volgende grenzen:
  • tot 15 000 hectoliter voor andere gegiste dranken, en
  • tot 250 hectoliter voor tussenproducten.

Gedestilleerde dranken

De belangrijkste regels uit Richtlijn 92/83/EEG zijn de volgende:

• De accijns die wordt geheven op absolute alcohol en gedestilleerde dranken wordt berekend per hectoliter absolute alcohol, gemeten bij een temperatuur van 20 °C.
• Er mogen verlaagde tarieven worden toegepast op ethylalcohol (ethanol) die is geproduceerd door kleine distilleerderijen die tot 10 hectoliter absolute alcohol per jaar produceren. Het verlaagde tarief mag echter niet meer dan 50 % lager zijn dan het normale nationale accijnstarief.
• EU-landen moeten dergelijke verlaagde tarieven gelijkelijk toepassen op ethanol van kleine zelfstandige distilleerderijen in andere EU-landen.

Wat gedistilleerde dranken betreft, worden met Richtlijn (EU) 2020/1151 de regels gewijzigd op grond waarvan bepaalde EU-landen een verlaagd tarief mogen toepassen op ethanol die in distilleerderijen van fruitkwekers van fruit (zoals appels, peren, druivendraf en bessen) wordt geproduceerd.

Vrijstellingen

Het wordt met Richtlijn 92/83/EEG toegestaan voor EU-landen om vrijstelling van accijnsrechten te verlenen op de voorwaarden die zij vaststellen voor de juiste en eenvoudige toepassing van deze vrijstellingen en ter voorkoming van fraude, ontwijking of misbruik, indien de producten:

• gedenatureerd² zijn overeenkomstig de voorschriften van een EU-land;
• zijn gedenatureerd en worden aangewend voor de vervaardiging van niet voor menselijke consumptie bestemde producten;
• worden gebruikt voor de vervaardiging van azijn, geneesmiddelen, levensmiddelen of voedingsaroma’s.

Vanaf 1 januari 2022 wordt met Wijzigingsrichtlijn (EU) 2020/1151 het volgende ingesteld:

• EU-landen moeten volledig gedenatureerde alcohol vrijstellen van accijns indien de alcohol volledig gedenatureerd is in een ander EU-land conform de in dat land toegestane methode.
• EU-landen mogen onder een aantal voorwaarden vrijstelling van de geharmoniseerde accijns toepassen op de onder Richtlijn 92/83/EEG vallende producten indien deze worden gebruikt bij de vervaardiging van voedingssupplementen (krachtens Richtlijn 2002/46/EG betreffende voedingssupplementen — zie samenvatting).
• Verduidelijking van de procedures voor de kennisgeving van wijzigingen in de voorschriften voor het volledig denatureren van alcohol.

Invoering van een nieuw gemeenschappelijk certificeringssysteem voor kleine onafhankelijke producenten van alle soorten alcohol en alcoholhoudende dranken

Met Wijzigingsrichtlijn (EU) 2020/1151:

• wordt in de EU een gemeenschappelijk certificeringssysteem ingevoerd voor de erkenning van de status van onafhankelijke kleine producenten, dat in alle EU-landen herkenbaar is;
• krijgt de Europese Commissie de bevoegdheid om uitvoeringsbesluiten aan te nemen waarin de regels met betrekking tot deze certificering verder worden uitgewerkt.

Lijst met accijnstarieven

Twee keer per jaar publiceert de Commissie een volledige lijst met accijnstarieven die in EU-landen van kracht zijn.