Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 52017XC0310(04)

    Komunikat Komisji w ramach wykonania rozporządzenia Komisji (UE) 2015/1188 w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla miejscowych ogrzewaczy pomieszczeń, wykonania rozporządzenia Komisji (UE) 2015/1185 w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla miejscowych ogrzewaczy pomieszczeń na paliwo stałe oraz wykonania rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/1186 uzupełniającego dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/30/UE w odniesieniu do etykietowania energetycznego miejscowych ogrzewaczy pomieszczeń (Publikacja tytułów i odniesień do tymczasowych metod pomiaru i obliczeń w ramach wykonania rozporządzenia (UE) 2015/1188, w szczególności załączników III i IV do wspomnianego rozporządzenia; w ramach wykonania rozporządzenia (UE) 2015/1185, w szczególności załączników III i IV do wspomnianego rozporządzenia oraz w ramach wykonania rozporządzenia (UE) 2015/1186, w szczególności załączników VIII i IX do wspomnianego rozporządzenia).Tekst mający znaczenie dla EOG.

    Dz.U. C 76 z 10.3.2017, p. 4–11 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    10.3.2017   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 76/4


    Komunikat Komisji w ramach wykonania rozporządzenia Komisji (UE) 2015/1188 w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla miejscowych ogrzewaczy pomieszczeń, wykonania rozporządzenia Komisji (UE) 2015/1185 w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla miejscowych ogrzewaczy pomieszczeń na paliwo stałe oraz wykonania rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/1186 uzupełniającego dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/30/UE w odniesieniu do etykietowania energetycznego miejscowych ogrzewaczy pomieszczeń

    (Publikacja tytułów i odniesień do tymczasowych metod pomiaru i obliczeń (1) w ramach wykonania rozporządzenia (UE) 2015/1188, w szczególności załączników III i IV do wspomnianego rozporządzenia; w ramach wykonania rozporządzenia (UE) 2015/1185, w szczególności załączników III i IV do wspomnianego rozporządzenia oraz w ramach wykonania rozporządzenia (UE) 2015/1186, w szczególności załączników VIII i IX do wspomnianego rozporządzenia).

    (Tekst mający znaczenie dla EOG)

    (2017/C 076/02)

    Parametr

    Europejska organizacja normalizacyjna

    Odniesienie/Tytuł

    Uwagi

    (1)

    (2)

    (3)

    (4)

    Miejscowe ogrzewacze pomieszczeń na paliwo stałe

    Sprawność użytkowa przy nominalnej i minimalnej mocy cieplnej: ηth, nom, ηth, min

    CEN

    dla wszystkich pozostałych urządzeń z otwartą/zamkniętą komorą spalania i kuchenek: EN 16510-1:2013, § 7.3, A.6.2

    dla urządzeń opalanych peletami: EN 14785:2006, § 6.4.2, A.4.7 i A.4.8

    dla urządzeń o powolnym uwalnianiu ciepła: EN 15250:2007-06, § 6.3, A.4.6, A.5 i A.6.2.2

    Seria norm EN 16510 zastąpi:

    normy EN 13240:2001 (EN 13240:2001/A2:2004/C2:2007)

    EN 13229:2001 (EN 13229:2011 § 6.8)

    EN 12815:2001

    EN 12809:2001.

    Sezonowa efektywność ogrzewania pomieszczeń ηs

    CEN

    (zob. Uwaga)

    Zgodnie z rozporządzeniem Komisji (UE) 2015/1188 z dnia 28 kwietnia 2015 r. w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla miejscowych ogrzewaczy pomieszczeń.

    Nominalna moc cieplna, minimalna moc cieplna: Pnom, Pmin

    CEN

    EN 16510-1:2013, A.4.7 i A.4.8, EN 14785:2006, § 6.5, A.4.7 i A.4.8

    EN 15250:2007-06, § 6.3 i A.6.2.2

    Pnom odpowiada PN w normie EN 16510-1:2013.

    Pmin odpowiada obniżonej mocy cieplnej w normie EN 16510-1:2013.

    Pmin odpowiada obniżonej mocy cieplnej w normie EN 14785:2006.

    Pnom odpowiada P w normie EN 15250:2007 Pmin nie opisano w normie EN 15250:2007, ale jest określane (w stosownych przypadkach) analogicznie do nominalnej mocy cieplnej.

    Zapotrzebowanie na energię stałego płomienia pilotującego Ppilot

     

     

     

    Bezpośrednia moc cieplna

    CEN

    EN 14785:2006, A 6.2.4

    EN 15250:2007, A.6.2.2

    EN 16510-1:2013, A.6.2.4

     

    Pośrednia moc cieplna

    CEN

    EN 14785:2006, A.6.2.3

    EN 16510-1:2013, A.6.2.3

    Dla pieców o powolnym uwalnianiu ciepła nie przedstawiono obliczenia mocy cieplnej przekazywanej wodzie. W przypadku urządzenia, dla którego dochodzi do takiego uwalniania, należ stosować zasady obliczania określone w normie prEN 16510-1.

    Zużycie energii elektrycznej przy nominalnej mocy cieplnej elmax

    CEN

    EN 15456:2008-06, § 3.4.1 i § 5.1.3.1.

    Odpowiada Paux 100.

    W normie EN 16510-1 określono wymóg podawania w oznakowaniu urządzenia „energii elektrycznej na potrzeby własne, w W, w stosownych przypadkach”, ale nie podano metod jej wyznaczania.

    Należy stosować podstawową wersję normy EN 15456.

    Zużycie energii elektrycznej przy minimalnej mocy cieplnej elmin

    CEN

    EN 15456:2008-06, § 3.4.1 i § 5.1.3.2.

    Jako minimalną moc cieplną należy stosować moc minimalną podaną przez producenta urządzeń.

    Odpowiada Paux,30.

    Pobór mocy w trybie czuwania, elsb

    CEN

    EN 15456:2008-06, § 3.4.1 i § 5.1.3.3

    lub

    IEC 62301 Ed. 2.0 b:2011, § 5.3

    Odpowiada Paux sb.O dpowiada poborowi mocy w trybie czuwania w normie IEC 62301 Ed. 2.0:2011.

    Emisja cząstek stałych (PM) zgodnie z załącznikiem III ust. 4 lit. a) pkt (i) ppkt 1) (rozgrzany filtr)

    CEN

    na potrzeby pomiarów zgodnie z normą EN 16510-1:2013, G.2 (rozgrzany filtr)

     

    Emisja cząstek stałych (PM) zgodnie z załącznikiem III ust. 4 lit. a) pkt (i) ppkt 2) (tunel rozcieńczający)

    CEN

    na potrzeby pomiaru zgodnie z normą CEN/TS 15883:2009, załącznik A.2 (tunel rozcieńczający pełnego przepływu)

     

    Emisja cząstek stałych (PM) zgodnie z załącznikiem III ust. 4 lit. a) pkt (i) ppkt 3)

    CEN

    na potrzeby pomiaru zgodnie z normą CEN/TS 15883:2009, załącznik A.3

     

    Emisje organicznych związków gazowych (OGC)

    CEN

    EN 16510-1:2013, F.4

     

    Emisje tlenku węgla (CO)

    CEN

    EN 16510-1:2013, A.4.4.2 i A.6.2.6

     

    Emisje tlenków azotu (NOx)

    CEN

    EN 16510-1:2013, załącznik E.5

     

    Specyfikacje paliw użytych do badań:

    CEN

    prEN 16510-1:2013, załącznik B

    Dla brykietów z mieszanego paliwa kopalnego zawartość wilgoci (w momencie otrzymania) ≤ 14 %; zawartość popiołu 5 ± 2 %; zawartość części lotnych < 18 %.

    Dla brykietów z mieszanki (30-70 %) biomasy i paliwa kopalnego: zawartość wilgoci (w momencie otrzymania) ≤ 14 %; zawartość popiołu 5 ± 2 %; zawartość części lotnych 20 %–60 %.

    Miejscowe ogrzewacze pomieszczeń opalane gazem, z wyjątkiem ceramicznych promienników podczerwieni i rurowych promienników podczerwieni

    Bezpośrednia moc cieplna

    CEN

    EN 613:2000

    EN 1266:2002, § 3.5.1.3 i § 3.5.1.4 oraz § 7.12.

    EN 13278:2013 Niezależne gazowe ogrzewacze pomieszczeń z otwartym frontem komory spalania, § 6.3, § 6.12, § 7.12 i § 7.3.1

    EN 449:2002+A1:2007

    Jest to moc cieplna uwalniana do pomieszczenia, w którym zainstalowano produkt.

    Odpowiada Qout w normach EN 1319:2009, EN 1266:2002 i EN 13278:2013 i jest obliczana za pomocą równania Qout = QN * ηΝ, gdzie QN oznacza nominalne obciążenie cieplne, a ηΝ nominalną sprawność. Qout oblicza się jako ciepło spalania.

    Pośrednia moc cieplna

    CEN

    (zob. Uwaga)

    W normach EN nie opisano pośredniej mocy cieplnej miejscowych ogrzewaczy pomieszczeń opalanych gazem.

    Na potrzeby deklaracji i weryfikacji można wykorzystać zasady stosowane w normie EN 15610-1.

    Sprawność użytkowa przy nominalnej i minimalnej mocy cieplnej: ηth, nom, ηth, min

    CEN

    prEN 613:2000, § 7.11.2

    EN 1266:2002, § 6.12 i § 7.12

    EN 13278:2013, § 6.12 i § 7.12

    Wartości ηth, nom i ηth, min w normie EN 613 należy obliczać jak η w warunkach mających zastosowanie do nominalnej i minimalnej mocy cieplnej, w stosownych przypadkach.

    ηth, nom odpowiada η, jeżeli wartość została wyznaczona przy nominalnym obciążeniu cieplnym. ηth, min odpowiada η, jeżeli wartość została wyznaczona przy minimalnym obciążeniu cieplnym w normach EN 1266:2002 oraz EN 13278:2013.

    Wszystkie wartości opierają się na wartości opałowej.

    Nominalna moc cieplna, minimalna moc cieplna: Pnom, Pmin

    CEN

    prEN 613:2000

    EN 1266:2002, § 6.3.1, § 7.3.1, § 6.12 i § 7.12

    EN 13278:2013, § 6.3.1 i § 7.3.1

    EN 449:2202+A1:2007

    W normie EN 613 Pnom określa się jako Pnom = Qn * η z zastosowaniem do warunków mocy nominalnej. Odnośnie do Qn zob § 7.3.1 Pmin określa się za pomocą wzoru Pmin = Qmin * η dla warunków mocy minimalnej. Odnośnie do Qmin zob § 7.3.5.

    Pnom określa się za pomocą wzoru Pnom = Qn * ηth nom, a Pmin określa się za pomocą wzoru Pmin = Qm * ηth, min. w normach EN 1266:2002 i EN 13278:2013.

    Wszystkie wartości opierają się na wartości opałowej.

    Zużycie energii elektrycznej przy nominalnej mocy cieplnej elmax

    CEN

    EN 15456:2008 06: § 3.4.1

    elmax odpowiada wartości Paux 100 w normie EN15456:2008, mierzonej przy nominalnym obciążeniu.

    Zużycie energii elektrycznej przy minimalnej mocy cieplnej elmin

    CEN

    EN 15456:2008-06: § 3.4.1

    elmin odpowiada wartości Paux 30 , mierzonej przy stosownym częściowym obciążeniu.

    Pobór mocy w trybie czuwania, elsb

    CEN

    EN 15456:2008-06: § 3.4.1

    lub

    IEC 62301 Ed. 2.0 b:2011, § 5.3

    elsb odpowiada Paux sb w normie EN 15456:2008 lub poborowi mocy w trybie czuwania w normie IEC 62301 Ed. 2.0:2011.

    Emisje tlenków azotu (NOx)

    CEN

    prEN 613:2000, § 7.7.4

    EN 1266:2002, § 6.7.2 i § 7.7.4 oraz załącznik G

    EN 13278:2013, § 6.7.2 i § 7.7.4 oraz załącznik H

    W normach prEN 61, EN 1266 i EN 13278 określa się emisje NOx jako wartości ważone w warunkach pełnego/zmiennego/minimalnego obciążenia. Na potrzeby deklaracji i weryfikacji mają zastosowanie emisje przy pełnym obciążeniu NOx(max).

    Zapotrzebowanie na energię stałego płomienia pilotującego Ppilot

    CEN

    zgodnie z normą EN 1266:2002, § 7.3.1

    W normach prEN 613 i EN 13278 nie ma klauzuli z opisem sposobu obliczania obciążenia cieplnego palnika zapłonowego.

    Miejscowe ogrzewacze pomieszczeń na paliwo ciekłe

    Bezpośrednia moc cieplna

    CEN

    EN 1:1998, § 6.6.2

    EN 13842:2000: § 6.3 i § 6.6

    Bezpośrednia moc cieplna to pojemność cieplna zgodnie z normą EN 1:1998, § 6.6.2.

    W normie EN 13842 bezpośrednią moc cieplną można obliczyć za pomocą następującego wzoru: Q0 * (1-qA)

    Wszystkie wartości opierają się na wartości opałowej.

    Pośrednia moc cieplna

    CEN

    (zob. Uwaga)

    W normach EN nie opisano pośredniej mocy cieplnej miejscowych ogrzewaczy pomieszczeń opalanych paliwem ciekłym.

    Na potrzeby deklaracji i weryfikacji można wykorzystać zasady stosowane w normie EN 15610-1.

    Sprawność użytkowa przy nominalnej i minimalnej mocy cieplnej: ηth, nom, ηth, min

    CEN

    EN 1:1998, § 6.6.1.2

    EN 13842: § 6.6.6

    Zgodnie z normą EN 1:1998 ηth, nom odpowiada η przy maksymalnym natężeniu przepływu oleju, ηth, min określa się jako η przy minimalnym natężeniu przepływu oleju.

    Zgodnie z normą EN 13842 ηth, nom oblicza się jako ηth, nom = 1-qa, gdzie qa jest mierzone przy nominalnym obciążeniu cieplnym lub przy minimalnym obciążeniu cieplnym (w stosownych przypadkach).

    Wszystkie wartości opierają się na wartości opałowej.

    Nominalna moc cieplna, minimalna moc cieplna: Pnom, Pmin

    CEN

    EN 1:1998-05, § 6.6.2

    EN 13842:2000: § 6.3 i § 6.6

    Zgodnie z normą EN 1:1998 Pnom odpowiada P przy maksymalnym (nominalnym) i minimalnym natężeniu przepływu oleju.

    Zgodnie z normą EN 13842 nominalną moc cieplną można obliczyć w następujący sposób: Q0 * (1-qA) dla warunków nominalnej i minimalnej mocy cieplnej.

    Zużycie energii elektrycznej przy nominalnej mocy cieplnej elmax

    CEN

    EN 15456:2008-06 Kotły grzewcze. Pobór mocy elektrycznej przez generatory ciepła. Ograniczenia. Pomiary, § 3.4.1 i § 5.1.3.1

    elmax odpowiada wartości Paux 100 w normie EN 15456:2008.

    Zużycie energii elektrycznej przy minimalnej mocy cieplnej elmin

    CEN

    EN 15456:2008-06, § 3.4.1 i § 5.1.3.2

    Odpowiada zapotrzebowaniu na energię pomocniczą Paux 30 w normie EN 15456:2008.

    Pobór mocy w trybie czuwania, elsb

    CEN

    EN 15456:2008, § 3.4.1 i § 5.1.3.2 lub

    IEC 62301 Ed. 2.0 b:2011, § 5.3

    Odpowiada Paux sb w normie EN 15456:2008 – zużycie energii elektrycznej Paux

    Odpowiada poborowi mocy w trybie czuwania w normie IEC 62301 Ed. 2.0:2011.

    Emisje tlenków azotu (NOx)

    CEN

    EN 1:1998, § 6.6.4

    W normie EN 13842 nie opisano pomiaru emisji NOx, niemniej jednak w § 5.3.2 określono wymóg maksymalny.

    Na potrzeby deklaracji i weryfikacji należy stosować metodę zgodnie z normą EN 1.

    Zapotrzebowanie na energię stałego płomienia pilotującego Ppilot

    CEN

    EN 1266:2002, § 7.3.1

    Na potrzeby deklaracji i weryfikacji takiego zapotrzebowania na energię, należy stosować metodę zgodnie z normą EN 1266:2002, § 7.3.1.

    Elektryczne miejscowe ogrzewacze pomieszczeń

    Nominalna moc cieplna (Pnom)

    CENELEC

    (zob. Uwaga)

    dla elektrycznych ogrzewaczy przenośnych, elektrycznych ogrzewaczy nieprzenośnych i elektrycznych ogrzewaczy podłogowych: IEC/EN 60675 ed 2.1; 1998, § 16

    dla elektrycznych ogrzewaczy akumulacyjnych: IEC/EN 60531:1999, § 9

    W normach nie określono sposobu wyznaczenia nominalnej mocy cieplnej. Pobór mocy elektrycznej przy nominalnej mocy cieplnej uznaje się za reprezentatywny dla nominalnej mocy cieplnej.

    Pnom odpowiada następującym stosownym normom:

    IEC/EN 60335-1: Elektryczny sprzęt do użytku domowego i podobnego – Bezpieczeństwo użytkowania – Napięcie znamionowe: 250 V dla urządzeń jednofazowych, do 480 V dla pozostałych urządzeń, zwykle nieprzeznaczonych do użytku domowego

    IEC/EN 60335-2-30: Elektryczny sprzęt do użytku domowego i podobnego – Bezpieczeństwo użytkownika – Wymagania szczegółowe dotyczące ogrzewaczy pomieszczeń

    IEC/EN 60335-2-61: Elektryczny sprzęt do użytku domowego i podobnego – Bezpieczeństwo użytkownika – Wymagania szczegółowe dotyczące akumulacyjnych ogrzewaczy pomieszczeń

    IEC/EN 60335-2-96: Elektryczny sprzęt do użytku domowego i podobnego – Bezpieczeństwo użytkownika – Wymagania szczegółowe dotyczące giętkich mat do ogrzewania pomieszczeń

    IEC/EN 60335-2-106: Elektryczny sprzęt do użytku domowego i podobnego – Bezpieczeństwo użytkownika – Wymagania szczegółowe dotyczące dywanów grzejnych i jednostek grzejnych do ogrzewania pomieszczeń

    IEC/EN 60531:1991. Elektryczne ogrzewacze akumulacyjne pomieszczeń – Metody badań cech funkcjonalnych.

    Maksymalna stała moc cieplna (Pmax, c)

    CENELEC

    dla elektrycznych ogrzewaczy przenośnych, elektrycznych ogrzewaczy nieprzenośnych i elektrycznych ogrzewaczy podłogowych: IEC/EN 60675 ed.2.1:1998, § 9

    Pmax, c odpowiada mocy użytkowej w normie IEC 60675 ed. 2.1:1998.

    Pobór mocy w trybie czuwania, elsb

    CENELEC

    IEC 62301 Ed. 2.0 b:2011, § 5.3

    Odpowiada poborowi mocy w trybie czuwania w normie IEC 62301 Ed. 2.0:2011.

    Ceramiczne promienniki podczerwieni i rurowe promienniki podczerwieni

    Sprawność użytkowa przy nominalnej i minimalnej mocy cieplnej: ηth, nom, ηth, min

    CEN

    (zob. Uwaga)

    Ani w normie EN 416, ani w normie EN 419 nie przedstawiono metody określania sprawności użytkowej ogrzewacza.

    W przypadku rurowych promienników podczerwieni sprawność użytkową określa się na podstawie strat gazów spalinowych zgodnie z opisem w § 7.4 normy EN 1319.

    Wartości opierają się na cieple spalania.

    W przypadku ceramicznych promienników podczerwieni zakłada się wartość 85,6  % (na podstawie ciepła spalania paliwa).

    Nominalna moc cieplna, minimalna moc cieplna: Pnom, Pmin

    CEN

    Ceramiczne promienniki podczerwieni: EN 419-1

    Rurowe promienniki podczerwieni: EN 416-1

    W przypadku ceramicznych i rurowych promienników podczerwieni moc cieplną oblicza się w następujący sposób:

    moc cieplna = obciążenie cieplne Qn * sprawność użytkowa przy nominalnym lub minimalnym obciążeniu

    Wszystkie wartości opierają się na cieple spalania paliwa.

    Fenv

    CEN

    EN 1886:2007, § 8.2.1

    Fenv zależy od klasy T1–T5 określonej w normie EN 1886.

    Współczynnik promieniowania (RF przy nominalnej lub minimalnej mocy cieplnej)

    CEN

    Rurowe promienniki podczerwieni: EN 419-2: § 7.2.1.2

    Ceramiczne promienniki podczerwieni: EN 416-2, § 7.2.1.2

    RF przy nominalnej mocy cieplnej odpowiada wartości Rf, RF przy minimalnej mocy cieplnej odpowiada wartości Rf mierzonej przy minimalnej mocy cieplnej.

    Rf opiera się na wartości opałowej.

    Zużycie energii elektrycznej przy nominalnej mocy cieplnej elmax

    CEN

    (zob. Uwaga)

    Ani w normie EN 416, ani w normie EN 419 nie opisano metody określania zapotrzebowania na energię elektryczną.

    Zatem na potrzeby deklaracji i weryfikacji mają zastosowanie metoda i zasady opisane w normie EN 15456, ale następnie mają zastosowanie warunki eksploatacyjne typowe dla ceramicznych i rurowych promienników podczerwieni.

    Zużycie energii elektrycznej przy minimalnej mocy cieplnej elmin

    CEN

    (zob. Uwaga)

    Ani w normie EN 416, ani w normie EN 419 nie opisano metody określania zapotrzebowania na energię elektryczną.

    Zatem na potrzeby deklaracji i weryfikacji mają zastosowanie metoda i zasady opisane w normie EN 15456, ale następnie mają zastosowanie warunki eksploatacyjne typowe dla ceramicznych i rurowych promienników podczerwieni.

    Pobór mocy w trybie czuwania, elsb

    CEN

    IEC 62301 Ed. 2.0 b:2011, § 5.3

    Odpowiada poborowi mocy w trybie czuwania w normie IEC 62301 Ed. 2.0:2011.

    Zapotrzebowanie na energię stałego płomienia pilotującego Ppilot

    CEN

    (zob. Uwaga)

    Ani w normie EN 416, ani w normie EN 419 nie opisano metody określania zapotrzebowania na energię płomienia pilotującego (palnika zapłonowego).

    Na potrzeby deklaracji i weryfikacji takiego zapotrzebowania na energię, należy stosować metodę zgodnie z normą EN 1266:2002, § 7.3.1.


    (1)  Przedmiotowe tymczasowe metody mają ostatecznie zostać zastąpione zharmonizowanymi normami. Wraz z pojawieniem się zharmonizowanych norm odniesienia do nich będą publikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej zgodnie z art. 9 i 10 dyrektywy 2009/125/WE.


    Top