(1)

Art. 11 rozporządzenia (UE) 2017/852 stanowi, że rtęć i związki rtęci, w postaci czystej lub mieszanin i pochodzące z czterech dużych źródeł określonych w tym artykule, uznaje się za odpady w rozumieniu dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE (2), które są przeznaczone do trwałego unieszkodliwienia.

(2)

Art. 13 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2017/852 zawiera wymóg, aby odpady rtęciowe, w tym odpady pochodzące z czterech dużych źródeł, były przed trwałym unieszkodliwieniem poddawane specjalnym procesom przetwarzania, tj. konwersji oraz – w przypadku gdy mają być trwale unieszkodliwione w obiektach naziemnych – konwersji i zestaleniu.

(3)

W art. 13 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2017/852 zezwala się, na zasadzie odstępstwa od art. 5 ust. 3 lit. a) dyrektywy Rady 1999/31/WE (3), na czasowe składowanie odpadów rtęciowych w postaci ciekłej do czasu ich konwersji i zestalenia na przeznaczonych do tego celu i odpowiednio wyposażonych składowiskach do dnia 31 grudnia 2022 r., zgodnie z wymogami w zakresie ochrony środowiska i zdrowia ludzkiego określonymi w dyrektywie 1999/31/WE.

(4)

Z informacji przekazanych przez państwa członkowskie w maju 2022 r. wynika, że ponad 2 000 ton płynnych odpadów rtęciowych jest w dalszym ciągu czasowo składowanych w Unii oraz że konwersja i zestalenie tych odpadów wymagają więcej czasu. Przedłużenie okresu takiego składowania do dnia 31 grudnia 2025 r. uznaje się za konieczne, aby zagwarantować, że dalsze czasowe składowanie na składowiskach odbywa się zgodnie z mającymi zastosowanie wymogami określonymi w dyrektywie 1999/31/WE.

(5)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) 2017/852,