EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 32014D0145

Decyzja Rady 2014/145/WPZiB z dnia 17 marca 2014 r. w sprawie środków ograniczających w związku z działaniami podważającymi integralność terytorialną, suwerenność i niezależność Ukrainy lub im zagrażającymi

Dz.U. L 78 z 17.3.2014, p. 16–21 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

Legal status of the document In force: This act has been changed. Current consolidated version: 28/06/2024

ELI: http://data.europa.eu/eli/dec/2014/145(1)/oj

17.3.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 78/16


DECYZJA RADY 2014/145/WPZiB

z dnia 17 marca 2014 r.

w sprawie środków ograniczających w związku z działaniami podważającymi integralność terytorialną, suwerenność i niezależność Ukrainy lub im zagrażającymi

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 29,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniu 6 marca 2014 r. szefowie państw lub rządów państw członkowskich Unii stanowczo potępili niesprowokowane pogwałcenie przez Federację Rosyjską suwerenności i integralności terytorialnej Ukrainy i wezwali Federację Rosyjską do natychmiastowego wycofania swoich sił zbrojnych do miejsc ich stałego stacjonowania zgodnie ze stosownymi umowami. Wezwali Federację Rosyjską do umożliwienia międzynarodowym obserwatorom natychmiastowego dostępu. Szefowie państw lub rządów uznali, że decyzja Rady Najwyższej Autonomicznej Republiki Krymu o przeprowadzeniu referendum w sprawie przyszłego statusu tego terytorium jest sprzeczna z konstytucją Ukrainy i w związku z tym – nielegalna.

(2)

Szefowie państw lub rządów postanowili podjąć działania, w tym te przewidziane przez Radę w dniu 3 marca 2014 r., a w szczególności zawiesić rozmowy dwustronne z Federacją Rosyjską w kwestiach wizowych, a także rozmowy z Federacją Rosyjską na temat nowej wszechstronnej umowy mającej zastąpić obecną umowę o partnerstwie i współpracy.

(3)

Szefowie państw lub rządów podkreślili, że rozwiązanie kryzysu należy znaleźć w drodze negocjacji między rządami Ukrainy i Federacji Rosyjskiej, w tym przy wykorzystaniu ewentualnych mechanizmów wielostronnych, i że w przypadku braku rezultatów w ograniczonych ramach czasowych Unia podejmie decyzję o dodatkowych środkach, takich jak zakaz podróżowania, zamrożenie aktywów oraz odwołanie szczytu UE–Rosja.

(4)

W obecnych okolicznościach należy zastosować ograniczenia podróżowania i zamrożenie aktywów wobec osób odpowiedzialnych za działania podważające integralność terytorialną, suwerenność oraz niezależność Ukrainy lub im zagrażające, w tym za sprzeczne z konstytucją Ukrainy działania odnoszące się do przyszłego statusu dowolnej części jej terytorium, a także wobec osób, podmiotów lub organów powiązanych z tymi osobami.

(5)

Unia musi podjąć dalsze działania, aby wdrożyć niektóre środki,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

1.   Państwa członkowskie podejmują niezbędne środki, aby uniemożliwić wjazd na swoje terytoria oraz przejazd przez nie wymienionym w załączniku osobom fizycznym odpowiedzialnym za działania podważające integralność terytorialną, suwerenność i niezależność Ukrainy lub im zagrażające oraz osobom fizycznym z nimi powiązanym.

2.   Ust. 1 nie zobowiązuje państwa członkowskiego do odmowy wjazdu na swoje terytorium własnym obywatelom.

3.   Ust. 1 pozostaje bez uszczerbku dla przypadków, gdy dane państwo członkowskie związane jest zobowiązaniem wynikającym z prawa międzynarodowego, mianowicie:

a)

państwo to jest państwem przyjmującym międzynarodową organizację międzyrządową;

b)

państwo to jest państwem przyjmującym międzynarodową konferencję zwołaną przez Organizację Narodów Zjednoczonych lub pod jej auspicjami;

c)

zastosowanie ma umowa wielostronna przyznająca przywileje i immunitety; lub

d)

zastosowanie ma Traktat pojednawczy z 1929 roku (traktat laterański) zawarty między Stolicą Apostolską (Państwem Watykańskim) a Włochami.

4.   Uznaje się, że ust. 3 ma również zastosowanie w przypadkach, gdy państwo członkowskie jest państwem przyjmującym Organizację Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE).

5.   Rada jest należycie informowana o wszelkich przypadkach przyznania przez państwo członkowskie zwolnienia na mocy ust. 3 lub 4.

6.   Państwa członkowskie mogą przyznać zwolnienia ze środków nałożonych na podstawie ust.1, w przypadku gdy podróż jest uzasadniona pilną potrzebą humanitarną lub uczestnictwem w posiedzeniach międzyrządowych oraz posiedzeniach, których promotorem lub gospodarzem jest Unia, lub posiedzeniach, których gospodarzem jest państwo członkowskie sprawujące przewodnictwo w OBWE – wówczas gdy prowadzony jest dialog polityczny bezpośrednio propagujący polityczne cele środków ograniczających, w tym wsparcie dla integralności terytorialnej, suwerenności i niezależności Ukrainy.

7.   Państwo członkowskie, zamierzające przyznać zwolnienia, o których mowa w ust. 6, powiadamia o tym na piśmie Radę. Zwolnienie uważa się za przyznane, chyba że co najmniej jeden członek Rady wniesie sprzeciw na piśmie w ciągu dwóch dni roboczych od otrzymania powiadomienia o proponowanym zwolnieniu. W przypadku gdy co najmniej jeden członek Rady wniesie sprzeciw, Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną, może postanowić o przyznaniu proponowanego zwolnienia.

8.   W przypadku gdy zgodnie z ust. 3, 4, 6 i 7 dane państwo członkowskie zezwala na wjazd na swoje terytorium lub przejazd przez nie osobom wymienionym w załączniku, zezwolenie to dotyczy jedynie celu, w którym zostało udzielone osobie objętej tym zezwoleniem.

Artykuł 2

1.   Zamraża się wszelkie środki finansowe i zasoby gospodarcze stanowiące własność lub będące w posiadaniu lub pod kontrolą wymienionych w załączniku osób fizycznych odpowiedzialnych za działania podważające integralność terytorialną, suwerenność i niezależność Ukrainy lub im zagrażające oraz powiązanych z nimi osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów.

2.   Nie udostępnia się – bezpośrednio ani pośrednio – wymienionym w załączniku osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom, ani na ich rzecz, żadnych środków finansowych ani zasobów gospodarczych.

3.   Właściwy organ państwa członkowskiego może zezwolić na odblokowanie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych na warunkach, jakie uznaje za stosowne, po ustaleniu, że środki finansowe lub zasoby gospodarcze, o których mowa, są:

a)

niezbędne do pokrycia wydatków na podstawowe potrzeby osób wymienionych w załączniku oraz członków ich rodzin pozostających na ich utrzymaniu, w tym opłat za żywność, czynsz lub kredyt hipoteczny, leki i leczenie, podatków, składek ubezpieczeniowych oraz opłat za usługi użyteczności publicznej;

b)

przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych kosztów honorariów oraz na zwrot poniesionych wydatków związanych ze świadczeniem usług prawniczych;

c)

przeznaczone wyłącznie na pokrycie należności lub opłat za obsługę w odniesieniu do rutynowego utrzymywania lub przechowywania zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych; lub

d)

niezbędne do pokrycia wydatków nadzwyczajnych, pod warunkiem że właściwy organ poinformował właściwe organy pozostałych państw członkowskich oraz Komisję, co najmniej dwa tygodnie przed przyznaniem zezwolenia, o powodach, dla których uważa, że specjalne zezwolenie powinno zostać przyznane.

Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o wszelkich zezwoleniach przyznanych na podstawie niniejszego ustępu.

4.   Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 właściwe organy państwa członkowskiego mogą zezwolić na odblokowanie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, o ile spełnione są następujące warunki:

a)

środki finansowe lub zasoby gospodarcze są przedmiotem orzeczenia arbitrażowego wydanego przed dniem, w którym osoba, podmiot lub organ, o których mowa w ust. 1, zostali umieszczeni w wykazie znajdującym się w załączniku, lub przedmiotem orzeczenia sądowego lub decyzji administracyjnej wydanych w Unii, lub orzeczenia sądowego podlegającego egzekucji w danym państwie członkowskim przed tym dniem lub później;

b)

środki finansowe lub zasoby gospodarcze będą wykorzystane wyłącznie w celu zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim orzeczeniem lub decyzją lub uznanych w takim orzeczeniu lub decyzji, w granicach określonych przez mające zastosowanie przepisy ustawowe i wykonawcze dotyczące praw osób, którym takie roszczenia przysługują;

c)

orzeczenie lub decyzja nie zostały wydane na rzecz osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, którzy zostali umieszczeni w wykazie znajdującym się w załączniku; oraz

d)

uznanie orzeczenia lub decyzji nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym danego państwa członkowskiego.

Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o wszelkich zezwoleniach przyznanych na podstawie niniejszego ustępu.

5.   Ust. 1 nie uniemożliwia osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi, umieszczonym w wykazie, dokonywania płatności należnych z tytułu umowy zawartej przed dniem umieszczenia takiej osoby fizycznej lub prawnej, takiego podmiotu lub takiego organu w wykazie znajdującym się w załączniku, pod warunkiem że dane państwo członkowskie ustaliło, że płatność nie jest bezpośrednio ani pośrednio dokonywana na rzecz osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, o których mowa w ust. 1.

6.   Ust. 2 nie ma zastosowania do kwot dodatkowych na zamrożonych rachunkach z tytułu:

a)

odsetek i innych dochodów na tych rachunkach;

b)

płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed datą objęcia tych rachunków środkami przewidzianymi w ust. 1 i 2; lub

c)

płatności należnych z tytułu orzeczeń sądowych, decyzji administracyjnych lub arbitrażowych wydanych w Unii lub podlegających egzekucji w danym państwie członkowskim,

pod warunkiem, że wszelkie takie odsetki, inne dochody i płatności nadal podlegają środkom przewidzianym w ust. 1.

Artykuł 3

1.   Rada, stanowiąc na wniosek państwa członkowskiego lub Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa, podejmuje decyzję o sporządzeniu i zmianie wykazu znajdującego się w załączniku.

2.   Rada przekazuje decyzję, o której mowa w ust. 1, wraz z uzasadnieniem umieszczenia w wykazie, danej osobie fizycznej lub prawnej, danemu podmiotowi lub danemu organowi bezpośrednio – gdy adres jest znany – albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając takiej osobie, takiemu podmiotowi lub takiemu organowi przedstawienie uwag.

3.   W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada dokonuje przeglądu decyzji, o której mowa w ust. 1, i odpowiednio informuje daną osobę, dany podmiot lub dany organ.

Artykuł 4

1.   Załącznik zawiera uzasadnienie umieszczenia w wykazie osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów, o których mowa w art. 1 ust. 1 oraz w art. 2 ust. 1.

2.   W załączniku podaje się również ewentualnie dostępne informacje konieczne do zidentyfikowania danych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów. W odniesieniu do osób fizycznych informacje takie mogą obejmować imiona i nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numery paszportu i dowodu tożsamości, płeć, adres – o ile jest znany – oraz funkcję lub zawód. W odniesieniu do osób prawnych, podmiotów lub organów, informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności.

Artykuł 5

Aby zmaksymalizować efekt środków, o których mowa w art. 1 ust. 1 i w art. 2 ust. 1, Unia zachęca państwa trzecie do przyjęcia środków ograniczających podobnych do środków przewidzianych w niniejszej decyzji.

Artykuł 6

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejszą decyzję stosuje się do dnia 17 września 2014 r.

Niniejsza decyzja jest przedmiotem stałego przeglądu. W stosownych przypadkach jej okres obowiązywania jest przedłużany lub jest ona zmieniana, jeżeli Rada uzna, że jej cele nie zostały osiągnięte.

Sporządzono w Brukseli dnia 17 marca 2014 r.

W imieniu Rady

C. ASHTON

Przewodniczący


ZAŁĄCZNIK

Wykaz osób, podmiotów i organów, o których mowa w art. 1 i 2

 

Imię i nazwisko

Informacje identyfikacyjne

Przyczyny

Data umieszczenia w wykazie

1.

Siergiej Waleriewicz Aksjonow

data ur. 26 listopada 1972 r.

Aksjonow został wybrany „premierem Krymu” przez Radę Najwyższą Krymu 27 lutego 2014 r. w obecności uzbrojonych prorosyjskich bojówkarzy. Jego „wybór” został przez Oleksandra Turczynowa uznany 1 marca za sprzeczny z konstytucją. Aksjonow aktywnie lobbował za „referendum” zaplanowanym na 16 marca.

17.3.2014

2.

Władimir Andriejewicz Konstantynow

data ur. 19 marca 1967 r.

Jako przewodniczący Rady Najwyższej Autonomicznej Republiki Krymu Konstantynow odegrał ważną rolę w decyzjach podejmowanych przez Radę Najwyższą w sprawie „referendum” wymierzonego w integralność terytorialną Ukrainy i wzywał wyborców, aby głosowali za niedpodległością Krymu.

17.3.2014

3.

Rustam Ilmirowicz Temirgaliew

data ur. 15 sierpnia 1976 r.

Jako wiceprzewodniczący Rady Ministrów Krymu Temirgaliew odegrał ważną rolę w decyzjach podejmowanych przez Radę Najwyższą w sprawie „referendum” wymierzonego w integralność terytorialną Ukrainy. Aktywnie lobbował za włączeniem Krymu do Federacji Rosyjskiej.

17.3.2014

4.

Deniz Walentynowicz Berezowski

data ur. 15 lipca 1974 r.

Berezowski został 1 marca mianowany głównodowodzącym ukraińskiej marynarki wojennej i złożył przysięgę krymskim siłom zbrojnym, łamiąc tym samym swoją wcześniejszą przysięgę. Prokuratura Generalna Ukrainy wszczęła przeciw niemu śledztwo pod zarzutem zdrady stanu.

17.3.2014

5.

Aleksiej Michajłowicz Czalij

data ur. 13 czerwca 1961 r.

Czalij został „burmistrzem Sewastopola” przez aklamację 23 lutego i zaakceptował ten „wybór”. Aktywnie działał na rzecz przekształcenia Sewastopola – po referendum zaplanowanym na 16 marca 2014 r. – w oddzielny podmiot należący do Federacji Rosyjskiej

17.3.2014

6.

Piotr Anatolijowicz Zima

 

Zima został 3 marca 2014 r. mianowany przez „premiera” Aksjonowa nowym szefem Służby Bezpieczeństwa Krymu (SBU) i przyjął tę nominację. Przekazał ważne informacje, również bazę danych, rosyjskim służbom wywiadowczym (SBU). Dane te obejmowały informacje na temat aktywistów Euromajdanu i obrońców praw człowieka na Krymie. Odegrał istotną rolę w pozbawieniu władz Ukrainy kontroli nad terytorium Krymu.

11 marca 2014 r. byli oficerowie SBU na Krymie ogłosili utworzenie niezależnej Służby Bezpieczeństwa Krymu.

17.3.2014

7.

Jurij Żerebcow

 

Doradca przewodniczącego Rady Najwyższej Krymu, jeden z czołowych organizatorów referendum z 16 marca wymierzonego w integralność terytorialną Ukrainy.

17.3.2014

8.

Siergiej Pawłowicz Cekow

data ur. 28 marca 1953 r.

Wiceprzewodniczący Rady Najwyższej; Cekow wraz z Siergiejem Aksjonowem zapoczątkowali bezprawne odwołanie rządu Autonomicznej Republiki Krymu. Zaangażował w to przedsięwzięcie Władimira Konstantynowa, grożąc mu dymisją. Publicznie przyznał, że to z inicjatywy krymskich posłów zwrócono się do rosyjskich żołnierzy o przejęcie Rady Najwyższej Krymu. Był jednym z pierwszych krymskich przywódców, którzy publicznie wzywali do przyłączenia Krymu do Rosji.

17.3.2014

9.

Ozerow, Wiktor Aleksiejewicz

data ur. 5 stycznia 1958 r. w Abakanie, Chakasja

Przewodniczący Komisji Bezpieczeństwa i Obrony Rady Federacji Federacji Rosyjskiej.

1 marca 2014 r. Ozerow, w imieniu Komisji Bezpieczeństwa i Obrony Rady Federacji, publicznie poparł na forum Rady Federacji rozmieszczenie sił rosyjskich na Ukrainie.

17.3.2014

10.

Dżabarow, Władimir Michajłowicz

data ur. 29 września 1952 r.

Pierwszy wiceprzewodniczący Komisji Spraw Międzynarodowych Rady Federacji Federacji Rosyjskiej.

1 marca 2014 r. Dżabarow w imieniu Komisji Spraw Międzynarodowych Rady Federacji publicznie poparł na forum Rady Federacji rozmieszczenie sił rosyjskich na Ukrainie.

17.3.2014

11.

Kliszas, Andriej Aleksandrowicz

data ur. 9 listopada 1972 r. w Swierdłowsku

Przewodniczący Komisji Prawa Konstytucyjnego Rady Federacji Federacji Rosyjskiej.

1 marca 2014 r. Kliszas publicznie poparł na forum Rady Federacji rozmieszczenie sił rosyjskich na Ukrainie. W publicznych oświadczeniach Kliszas starał się uzasadnić rosyjską interwencję wojskową na Ukrainie, twierdząc, że „ukraiński prezydent popiera apel władz Krymu do prezydenta Federacji Rosyjskiej o udzielenie wszechstronnej pomocy w obronie obywateli Krymu”.

17.3.2014

12.

Ryżkow, Nikołaj Iwanowicz

data ur. 28 września 1929 r. w Dulejewce, obwód doniecki, ukraińska SRR

Członek Komisji do Spraw Federalnych, Polityki Regionalnej i Północy Rady Federacji Federacji Rosyjskiej.

1 marca 2014 r. Ryżkow publicznie poparł na forum Rady Federacji rozmieszczenie sił rosyjskich na Ukrainie.

17.3.2014

13.

Buszmin, Jewgienij Wiktorowicz

data ur. 4 października 1958 r. w Łopatino, obwód sergaczijski, RFSRR

Wiceprzewodniczący Rady Federacji Federacji Rosyjskiej.

1 marca 2014 r. Buszmin publicznie poparł na forum Rady Federacji rozmieszczenie sił rosyjskich na Ukrainie.

17.3.2014

14.

Totoonow, Aleksandr Borysowicz

data ur. 3 marca 1957 r. w Ordżonikidze, Osetia Północna

Członek Komisji Kultury, Nauki i Informacji Rady Federacji Federacji Rosyjskiej.

1 marca 2014 r. Totoonow publicznie poparł na forum Rady Federacji rozmieszczenie sił rosyjskich na Ukrainie.

17.3.2014

15.

Pantelejew, Oleg Jewgieniewicz

data ur. 21 lipca 1952 r. w Żitnikowskoje, obwód kurgański

Pierwszy wiceprzewodniczący Komisji do Spraw Parlamentarnych.

1 marca 2014 r. Pantelejew publicznie poparł na forum Rady Federacji rozmieszczenie sił rosyjskich na Ukrainie.

17.3.2014

16.

Mironow, Siergiej Michałjowicz

data ur. 14 lutego 1953 r. w Puszkinie, obwód leningradzki

Członek Rady Dumy państwowej; przywódca frakcji Sprawiedliwa Rosja w Dumie Federacji Rosyjskiej.

Autor projektu ustawy pozwalającej Federacji Rosyjskiej przyłączać terytoria innego kraju bez jego zgody i bez międzynarodowego traktatu, pod pretekstem ochrony obywateli rosyjskich.

17.3.2014

17.

Żelezniak, Siergiej Władimirowicz

data ur. 30 lipca 1970 r. w Sankt Petersburgu (d. Leningrad)

Wiceprzewodniczący Dumy państwowej Federacji Rosyjskiej.

Aktywnie wspiera użycie rosyjskich sił zbrojnych na Ukrainie i przyłączenie Krymu. Osobiście prowadził demonstrację popierającą użycie rosyjskich sił zbrojnych na Ukrainie.

17.3.2014

18.

Słucki, Leonid Edwardowicz

data ur. 4 stycznia 1968 r. w Moskwie

Przewodniczący Komisji ds. Wspólnoty Niepodległych Państw Dumy państwowej Federacji Rosyjskiej (członek LDPR).

Aktywnie wspiera użycie rosyjskich sił zbrojnych na Ukrainie i przyłączenie Krymu.

17.3.2014

19.

Witko, Aleksandr Wiktorowicz

data ur. 13 września 1961 r. w Witebsku (białoruska SRR)

Głównodowodzący Floty Czarnomorskiej, wiceadmirał.

Odpowiedzialny za dowództwo nad siłami rosyjskimi, które zajmują suwerenne terytorium Ukrainy.

17.3.2014

20.

Sidorow, Anatolij Aleksiejewicz

 

Głównodowodzący Zachodniego Okręgu Wojskowego Rosji, którego jednostki rozmieszczono na Krymie.

Częściowo odpowiedzialny za rosyjską obecność wojskową na Krymie, która podważa suwerenność Ukrainy, wspierał władze Krymu w niedopuszczaniu do publicznych demonstracji przeciwko działaniom na rzecz referendum i wcielenia Krymu do Rosji.

17.3.2014

21.

Gałkin, Aleksandr

 

Południowy Okręg Wojskowy Rosji, którego siły znajdują się na Krymie; podlega mu Flota Czarnomorska; większość sił przemieszczonych na Krym przechodziło przez Południowy Okręg Wojskowy.

Głównodowodzący Południowego Okręgu Wojskowego Rosji. Jednostki tego okręgu rozmieszczono na Krymie. Częściowo odpowiedzialny za rosyjską obecność wojskową na Krymie, która podważa suwerenność Ukrainy, wspierał władze Krymu w niedopuszczaniu do publicznych demonstracji przeciwko działaniom na rzecz referendum i wcielenia Krymu do Rosji. Ponadto pod kontrolą okręgu znajduje się Flota Czarnomorska.

17.3.2014


Top