Zwalczanie dopingu w sporcie rekreacyjnym

Państwa członkowskie UE prowadzą, za pośrednictwem różnych inicjatyw, działania zapobiegające rosnącemu problemowi dopingu w sporcie rekreacyjnym.

AKT

Konkluzje Rady i przedstawicieli rządów państw członkowskich zebranych w Radzie z dnia 10 maja 2012 r. w sprawie walki z dopingiem w sporcie rekreacyjnym (Dz.U. C 169 z 15.6.2012).

STRESZCZENIE

Państwa członkowskie UE podjęły wspólną walkę ze zjawiskiem dopingu w sporcie rekreacyjnym, sięgając po różne inicjatywy.

Doping to coraz poważniejsze problem w sportach rekreacyjnych, w amatorskich sportach wymagających współzawodnictwa, w klubach fitnessu, a nawet poza sferą sportową. W przypadku sportów rekreacyjnych cel działań antydopingowych polega na ochronie zdrowia osób uprawiających sport i integralności środowisk sportowych.

Państwa członkowskie UE są zdania, że doping w sektorze sportu rekreacyjnego i w placówkach sportu rekreacyjnego, takich jak kluby fitness, jest w UE istotnym problemem, który dotyczy w szczególności młodzieży i stanowi zagrożenie dla zdrowia osób stosujących doping oraz dla osób przebywających w ich bezpośrednim otoczeniu.

Ponadto twierdzą, że doping szkodzi opinii sportu rekreacyjnego i łączy się z negatywnymi zjawiskami społecznymi, w tym z nielegalną działalnością związaną z handlem substancjami dopingującymi.

Wiedza o dopingu w sporcie rekreacyjnym zarówno w UE, jak i na forum międzynarodowym, jest niewielka.

Do inicjatyw, jakie podjęły państwa członkowskie, należą:

• Realizacja programów edukacyjnych, kampanii informacyjnych lub innych środków zapobiegawczych odnoszących się do dopingu w sporcie rekreacyjnym,
• Propagowanie ścisłej współpracy między organami publicznymi, ruchem sportowym i sektorem fitness, np. w drodze opracowywania wspólnych projektów, wytycznych i regulacji,
• Propagowanie ram prawnych umożliwiających podejmowanie skutecznych i odpowiednich środków krajowych w zakresie dochodzeń i karania za produkcję substancji dopingujących, handel nimi, ich rozprowadzanie i posiadanie w ramach sportu rekreacyjnego.

Państwa członkowskie przydzieliły grupie eksperckiej ds. walki z dopingiem zadanie polegające na gromadzeniu wzorców postępowania w zakresie walki z dopingiem w sporcie rekreacyjnym w państwach członkowskich UE, m.in. związanych z zapobieganiem dopingowi, edukacją, kontrolą i środkami z nią powiązanymi oraz leczeniem z nadużywania substancji dopingujących. Grupa ekspercka przedstawi listę zaleceń dotyczących walki z dopingiem w sporcie rekreacyjnym, które mogłyby zostać zastosowane zarówno na poziomie unijnym, jak i krajowym.

Państwa członkowskie zwróciły się do Komisji, by rozpoczęła badania mające na celu opracowanie naukowych podstaw strategii zwalczania dopingu w sporcie rekreacyjnym, w tym poprzez gromadzenie informacji o stosowaniu substancji dopingujących w sporcie rekreacyjnym w państwach członkowskich UE.

Komisję poproszono także, by promowała i wspierała wymianę wzorców postępowania w odniesieniu do tej dziedziny, i zasugerowano, by wymiana ta dotyczyła następujących obszarów:

• edukacja, informacja i podnoszenie świadomości społecznej,
• testy antydopingowe w sporcie rekreacyjnym,
• leczenie nadużywania substancji dopingujących w sporcie rekreacyjnym,
• etykietowanie i kontrola składu suplementów diety, by uniknąć nieświadomego przyjmowania substancji dopingujących,
• środki ustawodawcze, które okazały się skuteczne w walce z dopingiem w sporcie rekreacyjnym w niektórych państwach członkowskich UE.

Ostatnia aktualizacja: 04.02.2014