(1)

Rozporządzenie (WE) nr 273/2004 określa środki w zakresie monitorowania handlu prekursorami narkotykowymi w Unii, natomiast rozporządzenie (WE) nr 111/2005 reguluje handel prekursorami narkotyków między Unią a państwami trzecimi. Załącznik I do rozporządzenia (WE) nr 273/2004 i załącznik do rozporządzenia (WE) nr 111/2005 zawierają wykaz substancji sklasyfikowanych, które są przedmiotem szeregu zharmonizowanych środków kontroli i monitorowania przewidzianych w tych rozporządzeniach.

(2)

Właściwe organy krajowe zgłosiły konfiskatę alfa-fenyloacetooctanu etylu (EAPA) i 3-okso-2-(3,4-metylenodioksyfenylo)butanianu metylu (MAMDPA) w kontekście nielegalnego wytwarzania środków odurzających.

(3)

Substancję EAPA stosuje się do produkcji 1-fenylo-2-propanonu (P-2-P), znanego również jako benzylometyloketon (BMK). BMK jest prekursorem amfetaminy i metamfetaminy.

(4)

Substancję MAMDPA stosuje się do produkcji substancji 3,4-metylenodioksyfenylopropan-2-on (PMK), która z kolei jest prekursorem substancji 3,4-metylenodioksymetamfetamina (MDMA), powszechnie znanej jako „ecstasy”.

(5)

Amfetamina, metamfetamina oraz MDMA należą do najpowszechniejszych narkotyków nielegalnie produkowanych w Unii. Mają one groźne skutki dla zdrowia ludzkiego i stwarzają poważne problemy społeczne i problemy w zakresie zdrowia publicznego w niektórych regionach Unii.

(6)

W związku z tym substancje EAPA i MAMDPA należy sklasyfikować na poziomie Unii, aby wzmocnić kontrolę nad tymi substancjami oraz ich monitorowanie.

(7)

Substancje sklasyfikowane wymienione w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 273/2004 i w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 111/2005 zostały podzielone na kategorie, do których zastosowanie mają różne środki w celu osiągnięcia odpowiedniej równowagi między poziomem zagrożenia ze strony danej substancji a obciążeniem dla legalnego handlu. Najbardziej rygorystyczne środki kontroli i monitorowania mają zastosowanie do kategorii 1.

(8)

Substancje EAPA i MAMDPA, jako prekursory amfetaminy i metamfetaminy oraz MDMA, stanowią poważne zagrożenie dla społeczeństwa i zdrowia publicznego w Unii. Nie jest znana legalna produkcja, handel lub zastosowanie tych substancji, z wyjątkiem zastosowania do celów naukowych. Włączenie tych substancji do kategorii 1 w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 273/2004 oraz do kategorii 1 w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 111/2005 byłoby zatem adekwatnym działaniem zapobiegającym ich stosowaniu do nielegalnego wytwarzania środków odurzających i równocześnie nie wiązałoby się ze znacznym dodatkowym obciążeniem administracyjnym dla podmiotów gospodarczych i właściwych organów w Unii.

(9)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenia (WE) nr 273/2004 i (WE) nr 111/2005.

(10)

Rozporządzenia (WE) nr 273/2004 i (WE) nr 111/2005 razem wdrażają niektóre postanowienia Konwencji Narodów Zjednoczonych o zwalczaniu nielegalnego obrotu środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi sporządzonej w Wiedniu w dniu 20 grudnia 1988 r. i zatwierdzonej decyzją Rady 90/611/EWG (3). Ze względu na ścisły materialny związek między uprawnieniami zawartymi w powyższych rozporządzeniach uzasadnione jest przyjęcie zmian w drodze jednego aktu delegowanego,