EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 32002R1406

Rozporządzenie (WE) nr 1406/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 czerwca 2002 r. ustanawiające Europejską Agencję ds. Bezpieczeństwa na MorzuTekst mający znaczenie dla EOG.

Dz.U. L 208 z 5.8.2002, p. 1–9 (ES, DA, DE, EL, EN, FR, IT, NL, PT, FI, SV)

Ten dokument został opublikowany w wydaniu(-iach) specjalnym(-ych) (CS, ET, LV, LT, HU, MT, PL, SK, SL, BG, RO, HR)

Legal status of the document In force: This act has been changed. Current consolidated version: 06/10/2016

ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2002/1406/oj

32002R1406



Dziennik Urzędowy L 208 , 05/08/2002 P. 0001 - 0009


Rozporządzenie (WE) nr 1406/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady

z dnia 27 czerwca 2002 r.

ustanawiające Europejską Agencję ds. Bezpieczeństwa na Morzu

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 80 ust. 2,

uwzględniając wniosek Komisji [1],

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego [2],

uwzględniając opinię Komitetu Regionów [3],

stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu [4],

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Wspólnota przyjęła znaczną liczbę środków legislacyjnych w celu poprawy bezpieczeństwa i zapobiegania zanieczyszczeniu w transporcie morskim. Aby być skutecznym, takie ustawodawstwo musi być odpowiednio i jednolicie stosowane w całej Wspólnocie. Zapewni to jednakowe reguły gry, zredukuje zakłócenia konkurencji wynikające z przewagi ekonomicznej statków niestosujących się do tych przepisów i wynagrodzi poważnych armatorów morskich.

(2) Niektóre zadania obecnie wykonywane na szczeblu wspólnotowym lub narodowym mogłyby być wykonane przez wyspecjalizowany organ ekspercki. Rzeczywiście, istnieje potrzeba technicznego i naukowego wsparcia, a także wysokiego poziomu stabilnej wiedzy fachowej, aby właściwie stosować ustawodawstwo wspólnotowe w zakresie bezpieczeństwa na morzu i zapobiegania zanieczyszczeniu ze statków, monitorować jej wykonanie oraz oceniać skuteczność podejmowanych kroków. Istnieje zatem potrzeba w obrębie istniejącej struktury instytucjonalnej oraz równowagi władz we Wspólnocie ustanowienia Europejskiej Agencji ds. Bezpieczeństwa na Morzu ("Agencja").

(3) W kategoriach ogólnych Agencja powinna stanowić organ techniczny, zapewniający Wspólnocie środki niezbędne do skutecznych działań w celu poprawy ogólnych zasad bezpieczeństwa na morzu i zapobiegania zanieczyszczeniu ze statków. Agencja powinna wspomagać Komisję w stałym procesie uaktualniania i tworzenia ustawodawstwa wspólnotowego w zakresie bezpieczeństwa na morzu i zapobiegania zanieczyszczeniu ze statków, a także powinna stanowić niezbędne wsparcie w celu zapewnienia jednolitego i skutecznego wykonania tych przepisów w całej Wspólnocie poprzez wspomaganie Komisji w wykonywaniu zadań powierzonych jej przez istniejące i przyszłe ustawodawstwo wspólnotowe dotyczące bezpieczeństwa na morzu i zapobiegania zanieczyszczeniu ze statków.

(4) W celu właściwego osiągnięcia celów, dla których Agencja jest ustanowiona, właściwe jest wykonywanie przez nią określonej liczby innych istotnych zadań, mających na celu poprawę bezpieczeństwa na morzu i zapobieganie zanieczyszczeniu ze statków na wodach Państw Członkowskich. W tym względzie Agencja powinna pracować z Państwami Członkowskimi w celu zorganizowania właściwych działań szkoleniowych w sprawie kwestii związanych z kontrolą państwa portu i państwa bandery oraz w celu zapewnienia pomocy technicznej związanej z wykonaniem ustawodawstwa wspólnotowego. Powinno to ułatwić współpracę między Państwami Członkowskimi a Komisją, jak przewiduje dyrektywa 2002/59/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 czerwca 2002 r. ustanawiająca system monitorowania i informacji o ruchu statków wspólnotowych i uchylająca dyrektywę Rady 93/75/EWG [5], a mianowicie poprzez utworzenie i wykorzystywanie dowolnego systemu informacyjnego niezbędnego do celów wymienionej dyrektywy, a także w działaniach dotyczących dochodzeń związanych z poważnymi wypadkami na morzu. Powinna ona dostarczać Komisji i Państwom Członkowskim obiektywnych, wiarygodnych i porównywalnych informacji i danych na temat bezpieczeństwa na morzu i zapobiegania zanieczyszczeniu ze statków, aby umożliwić im podjęcie wszelkich niezbędnych działań w celu wzmocnienia istniejących środków i oceny ich skuteczności. Powinna zadbać, aby wspólnotowe know-how na temat bezpieczeństwa na morzu było do dyspozycji państw ubiegających się o przystąpienie. Powinna pozostać otwarta na uczestnictwo tych państw i innych państw trzecich, które zawarły ze Wspólnotą umowy, poprzez które przyjmują i wykonują przepisy wspólnotowe w zakresie bezpieczeństwa na morzu i zapobiegania zanieczyszczeniu ze statków.

(5) Agencja powinna sprzyjać ustanawianiu lepszej współpracy między Państwami Członkowskimi, a także rozwijać i rozpowszechniać najlepsze praktyki we Wspólnocie. To z kolei powinno przyczyniać się do poprawy ogólnego systemu bezpieczeństwa na morzu we Wspólnocie oraz redukcji ryzyka wypadków morskich, zanieczyszczenia morskiego i utraty życia ludzkiego na morzu.

(6) W celu właściwego wykonywania zadań powierzonych Agencji właściwe jest, aby jej urzędnicy odwiedzali Państwa Członkowskie w celu monitorowania ogólnego funkcjonowania wspólnotowego systemu bezpieczeństwa na morzu i zapobiegania zanieczyszczeniu ze statków. Wizyty te powinny odbywać się zgodnie z polityką, która zostanie ustanowiona przez Radę Administracyjną Agencji i powinny być ułatwione przez władze Państw Członkowskich.

(7) Agencja powinna stosować odpowiednie ustawodawstwo wspólnotowe dotyczące publicznego dostępu do dokumentów oraz ochrony osób fizycznych w odniesieniu do przetwarzania danych osobowych. Powinna udostępniać opinii publicznej i wszelkim zainteresowanym stronom obiektywne, wiarygodne i łatwe do zrozumienia informacje w odniesieniu do swej działalności.

(8) W kwestii odpowiedzialności kontraktowej Agencji, która regulowana jest prawem mającym zastosowanie do umów zawieranych przez Agencję, jurysdykcja Trybunału Sprawiedliwości powinna obejmować wydawanie wyroków na mocy każdej klauzuli arbitrażowej zawartej w umowie. Jurysdykcja Trybunału Sprawiedliwości powinna także obejmować spory dotyczące odszkodowań za wszelkie szkody powstałe w wyniku odpowiedzialności pozaumownej Agencji.

(9) W celu skutecznego zapewnienia wypełnienia funkcji Agencji Państwa Członkowskie i Komisja powinny być reprezentowane w Radzie Administracyjnej, której powierzono uprawnienia niezbędne dla uchwalania budżetu, weryfikowania jego realizacji, przyjmowania odpowiednich zasad finansowych, ustanawiania przejrzystych procedur działania w zakresie podejmowania decyzji przez Agencję, zatwierdzania jej programu działania, badania wniosków o pomoc techniczną ze strony Państw Członkowskich, definiowania polityki w zakresie wizyt w Państwach Członkowskich i powoływania dyrektora zarządzającego. W świetle wysoce technicznej i naukowej misji i zadań Agencji właściwym dla Rady Administracyjnej składem będzie jeden przedstawiciel z każdego Państwa Członkowskiego i czterech przedstawicieli Komisji, będących członkami o wysokim poziomie wiedzy fachowej. W celu dalszego zapewnienia najwyższego poziomu wiedzy fachowej i doświadczenia w Radzie Administracyjnej i w związku z włączeniem sektorów najściślej powiązanych z zadaniami Agencji Komisja powinna mianować niezależnych specjalistów z tych sektorów jako członków Rady bez prawa głosu, na podstawie ich osobistych zasług i doświadczenia w zakresie bezpieczeństwa na morzu i zapobiegania zanieczyszczeniu ze statków, nie zaś jako przedstawicieli określonych organizacji zawodowych.

(10) Właściwe funkcjonowanie Agencji wymaga, aby jej dyrektor zarządzający był mianowany na podstawie zasług i udokumentowanych umiejętności administracyjnych i kierowniczych, a także kompetencji i doświadczenia związanego z bezpieczeństwem na morzu i zapobieganiem zanieczyszczeniu ze statków oraz aby wykonywał(a) swoje obowiązki w całkowitej niezależności i elastyczności w zakresie organizacji wewnętrznego funkcjonowania Agencji. W tym celu dyrektor zarządzający powinien przygotowywać i podejmować wszelkie niezbędne kroki dla zapewnienia właściwego wykonania programu działania Agencji, powinien przygotowywać coroczny projekt ogólnego sprawozdania do przedłożenia Radzie Administracyjnej, powinien wykonywać preliminarz dochodów i wydatków Agencji i powinien wykonywać budżet.

(11) W celu zagwarantowania pełnej autonomii i niezależności Agencji uznaje się za konieczne przyznanie jej autonomicznego budżetu, którego dochody pochodzą głównie z wkładu ze strony Wspólnoty.

(12) Przez poprzednie lata, w miarę jak tworzono więcej zdecentralizowanych agencji, władza budżetowa oczekiwała poprawy przejrzystości i kontroli nad zarządzaniem wspólnotowym finansowaniem przeznaczonym dla tych agencji, w szczególności dotyczącym budżetowania opłat, kontroli finansowej, uprawnień do zwolnień, wkładów do planu emerytalnego i wewnętrznej procedury budżetowej (kodeks postępowania). W podobny sposób rozporządzenia (WE) nr 1073/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 maja 1999 r. dotyczące dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) [6] powinny mieć zastosowanie bez ograniczeń w odniesieniu do Agencji, która powinna przystąpić do porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 25 maja 1999 r. między Parlamentem Europejskim, Radą Unii Europejskiej i Komisją Wspólnot Europejskich w sprawie wewnętrznych dochodzeń Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) [7].

(13) W okresie pięciu lat od daty podjęcia przez Agencję swoich obowiązków Rada Administracyjna powinna zlecić wykonanie niezależnej zewnętrznej oceny, aby ocenić wpływ tego rozporządzenia, Agencję oraz jej praktyki działania zmierzające do stworzenia wysokiego poziomu bezpieczeństwa na morzu i zapobiegania zanieczyszczeniu ze statków,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

CELE I ZADANIA

Artykuł 1

Cele

1. Niniejsze rozporządzenie ustanawia Europejską Agencję ds. Bezpieczeństwa na Morzu (Agencja) w celu zapewnienia wysokiego, jednolitego i skutecznego poziomu bezpieczeństwa na morzu i zapobiegania zanieczyszczeniu ze statków we Wspólnocie.

2. Agencja zapewnia Państwom Członkowskim i Komisji potrzebną pomoc techniczną i naukową o wysokim poziomie wiedzy fachowej w celu udzielenia im pomocy we właściwym stosowaniu ustawodawstwa wspólnotowego w zakresie bezpieczeństwa na morzu i zapobiegania zanieczyszczeniu ze statków, monitorowania jej wykonania i oceny skuteczności podejmowanych środków.

Artykuł 2

Zadania

W celu zapewnienia, że cele określone w art. 1 są wypełniane we właściwy sposób, Agencja wykonuje następujące zadania:

a) pomaga Komisji, gdzie stosowne, w pracach przygotowawczych w celu uaktualniania i tworzenia ustawodawstwa wspólnotowego w zakresie bezpieczeństwa na morzu i zapobiegania zanieczyszczeniu ze statków, w szczególności zgodnie z rozwojem międzynarodowego ustawodawstwa w tym zakresie. Zadanie to obejmuje analizowanie projektów badawczych wykonywanych w zakresie bezpieczeństwa na morzu i zapobiegania zanieczyszczeniu ze statków;

b) pomaga Komisji w skutecznym wykonaniu ustawodawstwa wspólnotowego w sprawie bezpieczeństwa na morzu i zapobiegania zanieczyszczeniu ze statków w całej Wspólnocie. W szczególności Agencja:

i) monitoruje ogólne funkcjonowanie wspólnotowego reżimu kontroli państwa portu, co może obejmować wizyty w Państwach Członkowskich, a także proponuje Komisji wszelkie możliwe usprawnienia w tym zakresie;

ii) zapewnia Komisji pomoc techniczną niezbędną do wzięcia udziału w pracy organów technicznych paryskiego protokołu Ustaleń w sprawie kontroli państwa portu;

iii) pomaga Komisji w wykonywaniu wszelkich zadań wyznaczonych Komisji przez istniejące i przyszłe ustawodawstwo wspólnotowe dotyczące bezpieczeństwa na morzu i zapobiegania zanieczyszczeniu ze statków, w szczególności ustawodawstwa mającego zastosowanie do towarzystw klasyfikacyjnych, bezpieczeństwa statków pasażerskich oraz tej mającej zastosowanie do bezpieczeństwa, szkolenia, certyfikacji i pełnienia wacht przez załogi statków;

c) współpracuje z Państwami Członkowskimi w celu:

i) organizowania, gdzie to stosowne, odpowiednich działań szkoleniowych w zakresie odpowiedzialności portu niemacierzystego i państwa bandery;

ii) tworzenia rozwiązań technicznych i dostarczania pomocy technicznej związanej z wykonaniem przepisów wspólnotowych;

d) ułatwia współpracę między Państwami Członkowskimi a Komisją w zakresie objętym dyrektywą 2002/59/WE. W szczególności Agencja:

i) promuje współpracę między państwami nadbrzeżnymi w odnośnych rejonach żeglugi w dziedzinach objętych niniejszą dyrektywą;

ii) tworzy i wykorzystuje dowolny system informacji niezbędny do osiągnięcia celów niniejszej dyrektywy;

e) ułatwia współpracę między Państwami Członkowskimi i Komisją nad rozwojem, w poszanowaniu różnych systemów prawnych w Państwach Członkowskich, wspólnej metodologii dochodzeń związanych z wypadkami morskimi według uzgodnionych zasad międzynarodowych, nad przepisem wspierania Państw Członkowskich w działaniach dotyczących dochodzeń związanych z poważnymi wypadkami morskimi i nad przeprowadzaniem analizy istniejących sprawozdań z dochodzeń dotyczących wypadków;

f) dostarcza Komisji i Państwom Członkowskim obiektywnych, wiarygodnych i porównywalnych informacji i danych dotyczących bezpieczeństwa na morzu i zanieczyszczeniu ze statków, aby umożliwić im podejmowanie niezbędnych kroków w celu poprawy bezpieczeństwa na morzu i zapobiegania zanieczyszczeniu ze statków oraz oceny skuteczności istniejących środków. Zadania tego rodzaju obejmują zbieranie, zapisywanie i ocenę danych technicznych w zakresie bezpieczeństwa na morzu i ruchu statków, a także w zakresie zanieczyszczenia morza, zarówno przypadkowego, jak i umyślnego, systematyczne wykorzystywanie istniejących baz danych, łącznie z ich wzajemną wymianą, oraz, gdzie stosowne, tworzenie dodatkowych baz danych. Na podstawie zebranych danych Agencja co pół roku wspomaga Komisję w publikowaniu informacji odnoszących się do statków, którym odmówiono dostępu do portów wspólnotowych na mocy dyrektywy Rady 95/21/WE z dnia 19 czerwca 1995 r. dotyczącej przestrzegania w odniesieniu do żeglugi morskiej korzystającej ze wspólnotowych portów oraz żeglugi na wodach znajdujących się pod jurysdykcją Państw Członkowskich międzynarodowych norm bezpieczeństwa statków, zapobiegania zanieczyszczeniom oraz pokładowych warunków życia i pracy (kontrola państwa portu) [8]. Agencja pomaga również Komisji i Państwom Członkowskim w ich działaniach mających na celu poprawę identyfikacji i ścigania statków dokonujących nielegalnych zrzutów;

g) w toku negocjacji z państwami ubiegającymi się o przystąpienie Agencja może zapewniać pomoc techniczną w odniesieniu do wykonania ustawodawstwa wspólnotowego w zakresie bezpieczeństwa na morzu i zapobiegania zanieczyszczeniu ze statków. Zadanie to jest skoordynowane z istniejącymi lokalnymi programami współpracy i obejmuje, gdzie to stosowne, organizację odpowiednich szkoleń.

Artykuł 3

Wizyty w Państwach Członkowskich

1. W celu wypełnienia powierzonych działań Agencja może przeprowadzać wizyty w Państwach Członkowskich zgodnie z polityką zdefiniowaną przez Radę Administracyjną. Władze państwowe Państw Członkowskich będą ułatwiać pracę pracownikom Agencji.

2. Agencja informuje odpowiednie Państwo Członkowskie o planowanej wizycie, nazwiskach delegatów i dacie rozpoczęcia wizyty. Przedstawiciele Agencji delegowani do przeprowadzenia tych wizyt przeprowadzają je na podstawie przedstawionej decyzji dyrektora zarządzającego Agencji, wyszczególniającej przeznaczenie i cele misji.

3. Na zakończenie każdej wizyty Agencja opracowuje sprawozdanie i przesyła je Komisji i odpowiedniemu Państwu Członkowskiemu.

Artykuł 4

Przejrzystość i ochrona informacji

1. Agencja stosuje się do zasad rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie dostępu publicznego do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji [9], podczas rozpatrywania wniosków w sprawie dostępu do dokumentów posiadanych przez Agencję.

2. Agencja może komunikować się według własnego uznania w dziedzinach objętych misją. W szczególności zapewni opinii publicznej i każdej zainteresowanej stronie szybkie udzielanie obiektywnych, wiarygodnych i łatwych do zrozumienia informacji w odniesieniu do swojej działalności.

3. Rada Administracyjna ustanawia wewnętrzne zasady niezbędne dla zastosowania ust. 1 i 2.

4. Informacje są gromadzone przez Komisję i Agencję zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, z zastrzeżeniem rozporządzenia (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych [10].

ROZDZIAŁ II

WEWNĘTRZNA STRUKTURA I FUNKCJONOWANIE

Artykuł 5

Status prawny, centra lokalne

1. Agencja jest organem Wspólnoty. Posiada osobowość prawną.

2. W każdym z Państw Członkowskich Agencja korzysta z najszerszej zdolności prawnej przyznawanej osobom prawnym przez ich prawo krajowe. W szczególności może nabywać lub zbywać mienie ruchome i nieruchome oraz może stanowić stronę w postępowaniu prawnym.

3. Na wniosek Komisji Rada Administracyjna może podjąć decyzję za zgodą zainteresowanych Państw Członkowskich, o założeniu lokalnych ośrodków niezbędnych dla wykonania zadań związanych z monitorowaniem żeglugi i ruchu statków, określonych w dyrektywie 2002/59/WE.

4. Agencja reprezentowana jest przez swego dyrektora zarządzającego.

Artykuł 6

Pracownicy

1. Regulamin pracowniczy urzędników Wspólnot Europejskich, warunki zatrudnienia innych pracowników Wspólnot Europejskich i zasady przyjęte wspólnie przez instytucje Wspólnot Europejskich w celach stosowania niniejszego regulaminu pracowniczego i warunków zatrudnienia młodocianych stosują się do pracowników Agencji. Rada Administracyjna w porozumieniu z Komisją przyjmuje niezbędne szczegółowe zasady stosowania.

2. Z zastrzeżeniem przepisów art. 16 kompetencje nadane organowi powołującemu przez regulamin pracowniczy i warunki zatrudnienia innych pracowników są wykonywane przez Agencję w odniesieniu do własnych pracowników.

3. W Agencji pracują urzędnicy mianowani lub oddelegowani przez Komisję lub Państwa Członkowskie na zasadzie tymczasowości oraz inni urzędnicy przyjmowani przez Agencję jako niezbędni do wykonywania jej zadań.

Artykuł 7

Przywileje i immunitety

Protokół w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich stosuje się do Agencji i jej pracowników.

Artykuł 8

Odpowiedzialność prawna

1. Odpowiedzialność kontraktowa Agencji jest regulowana ustawami, które mają zastosowanie do danej umowy.

2. Trybunał Sprawiedliwości jest właściwy do orzekania w zastosowaniu każdej klauzuli arbitrażowej znajdującej się w umowie zawartej przez Agencję.

3. W przypadku odpowiedzialności pozaumownej Agencja, zgodnie z zasadami ogólnymi wspólnymi dla praw Państw Członkowskich, naprawia wszelkie szkody spowodowane przez jej służby lub urzędników wykonujących swoje obowiązki.

4. Trybunał Sprawiedliwości jest właściwy do rozpoznawania sporów dotyczących naprawy szkód określonych w ust. 3.

5. Odpowiedzialność osobista urzędników w stosunku do Agencji jest regulowana przepisami ustanowionymi w regulaminie pracowniczym lub warunkach zatrudnienia, które mają do nich zastosowanie.

Artykuł 9

Języki

1. Przepisy ustanowione w rozporządzeniu nr 1 z dnia 15 kwietnia 1958 r. w sprawie określenia systemu językowego Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej [11] stosują się do Agencji.

2. Usługi tłumaczeniowe wymagane dla funkcjonowania Agencji zapewnia Centrum Tłumaczeń organów Unii Europejskiej.

Artykuł 10

Tworzenie i kompetencje Rady Administracyjnej

1. Niniejszym Rada Administracyjna zostaje ustanowiona.

2. Rada Administracyjna:

a) mianuje dyrektora zarządzającego na mocy art. 16;

b) przyjmuje przed 30 kwietnia każdego roku generalne sprawozdanie Agencji za miniony rok i przesyła je do Państw Członkowskich, Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji;

c) bada, w ramach przygotowań programu działań, wnioski Państw Członkowskich o pomoc techniczną, określoną w art. 2 lit. c) ppkt ii);

d) przyjmuje przed 31 października każdego roku, i biorąc pod uwagę opinię Komisji, program działań Agencji na nadchodzący rok i przesyła go do Państw Członkowskich, Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji;

Program działań jest przyjmowany bez wpływu na coroczną wspólnotową procedurę budżetową. W przypadku wyrażenia przez Komisję niezgody w sprawie tego programu w czasie 15 dni od daty przyjęcia tego programu działań Rada Administracyjna ponownie bada program i przyjmuje go z ewentualnymi poprawkami w przeciągu okresu dwóch miesięcy podczas drugiego czytania większością dwóch trzecich głosów, włącznie z przedstawicielami Komisji lub przedstawicieli Państw Członkowskich;

e) przyjmuje ostateczny budżet Agencji przed rozpoczęciem roku budżetowego, korygując go, gdzie to konieczne, zgodnie z wkładem Wspólnoty i wszelkimi innymi dochodami Agencji;

f) uchwala procedury podejmowania decyzji przez dyrektora zarządzającego;

g) określa politykę wizyt przeprowadzanych zgodnie z art. 3;

h) wykonuje swoje obowiązki związane z budżetem Agencji, zgodnie z art. 18, 19 i 21;

i) sprawuje władzę dyscyplinarną nad dyrektorem zarządzającym i dyrektorami jednostki, określonymi w art. 15 ust. 3;

j) uchwala własny regulamin.

Artykuł 11

Skład Rady Administracyjnej

1. Rada Administracyjna składa się z jednego przedstawiciela każdego Państwa Członkowskiego i czterech przedstawicieli Komisji, jak również z czterech specjalistów z najbardziej zainteresowanych sektorów mianowanych przez Komisję bez prawa głosu.

Członkowie Rady są mianowani na podstawie ich stopnia odpowiedniego doświadczenia i wiedzy fachowej w zakresie bezpieczeństwa na morzu i zapobiegania zanieczyszczeniu ze statków.

2. Każde Państwo Członkowskie i Komisja powołuje swoich członków Rady Administracyjnej, a także zastępcę, który reprezentuje członka pod jego nieobecność.

3. Okres trwania kadencji wynosi pięć lat. Kadencja może być przedłużona jeden raz.

4. W odpowiednich przypadkach udział przedstawicieli państw trzecich i ich warunki ustanawiane są w uzgodnieniach wymienionych w art. 17 ust. 2.

Artykuł 12

Przewodniczący Rady Administracyjnej

1. Rada Administracyjna wybiera przewodniczącego i zastępcę przewodniczącego spośród swoich członków. Zastępca przewodniczącego automatycznie zajmuje miejsce przewodniczącego, jeśli niemożliwe jest pełnienie przez niego swoich obowiązków.

2. Kadencja przewodniczącego i zastępcy przewodniczącego wynosi trzy lata i wygasa, kiedy ustaje ich członkostwo w Radzie Administracyjnej. Możliwe jest jednorazowe przedłużenie kadencji.

Artykuł 13

Posiedzenia

1. Posiedzenia Rady Administracyjnej są zwoływane przez jej przewodniczącego.

2. Dyrektor zarządzający Agencji bierze udział w obradach.

3. Rada Administracyjna odbywa posiedzenie zwyczajne dwa razy w roku. Dodatkowo zbiera się z inicjatywy przewodniczącego lub na wniosek Komisji albo jednej trzeciej Państw Członkowskich.

4. W przypadku zaistnienia kwestii poufności lub konfliktu interesów Rada Administracyjna może podjąć decyzję o zbadaniu określonych punktów porządku obrad bez obecności członków mianowanych na podstawie ich zdolności jako specjalistów z najbardziej zainteresowanych sektorów. Szczegółowe zasady w celu stosowania niniejszego przepisu mogą zostać ustanowione w regulaminie.

5. Rada Administracyjna może wezwać do wzięcia udziału w posiedzeniu w roli obserwatora każdą osobę, której opinia może okazać się istotna.

6. Członkowie Rady Administracyjnej mogą, z zastrzeżeniem przepisów regulaminu Rady, korzystać z pomocy doradców lub biegłych.

7. Agencja zapewnia Sekretariat Rady Administracyjnej.

Artykuł 14

Głosowanie

1. Rada Administracyjna podejmuje decyzje większością dwóch trzecich głosów wszystkich członków z prawem głosowania.

2. Każdy z członków posiada jeden głos. Dyrektor zarządzający Agencji nie głosuje.

Pod nieobecność członka jego zastępca jest uprawniony do skorzystania ze swego prawa do głosowania.

3. Regulamin uchwala bardziej szczegółowe uzgodnienia dotyczące głosowania, w szczególności warunki występowania jednego z członków w imieniu innego.

Artykuł 15

Obowiązki i kompetencje dyrektora zarządzającego

1. Agencja zarządzana jest przez swego dyrektora zarządzającego, który jest całkowicie niezależny w pełnieniu swych obowiązków, bez wpływu na odnośne kompetencje Komisji i Rady Administracyjnej.

2. Dyrektor zarządzający posiada następujące obowiązki i kompetencje:

a) przygotowuje program działań i przedstawia go Radzie Administracyjnej po konsultacji z Komisją. Podejmuje niezbędne kroki w celu jego wdrożenia. Odpowiada na wszelkie wnioski o pomoc ze strony Komisji lub Państw Członkowskich zgodnie z art. 10 ust. 2 lit. c);

b) podejmuje decyzje o przeprowadzaniu wizyt określonych w art. 3, po konsultacji z Komisją i zgodnie z polityką ustanowioną przez Radę Administracyjną, zgodnie z art. 10 ust. 2 lit. g);

c) podejmuje wszelkie niezbędne kroki łącznie z przyjmowaniem wewnętrznych instrukcji administracyjnych i publikacją ogłoszeń w celu zapewnienia funkcjonowania Agencji zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia;

d) organizuje skuteczny system monitorowania, aby umożliwić porównywanie osiągnięć Agencji z jej celami operacyjnymi. Na tej podstawie dyrektor zarządzający przygotowuje coroczny projekt sprawozdania generalnego i przedkłada go Radzie Administracyjnej. Uchwala regularne procedury oceniania spełniające uznane normy specjalistyczne;

e) korzysta w odniesieniu do pracowników z kompetencji ustalonych w art. 6 ust. 2;

f) opracowuje preliminarz dochodów i wydatków Agencji, zgodnie z art. 18, i wykonuje budżet zgodnie z art. 19.

3. Dyrektor zarządzający może korzystać z pomocy jednego lub więcej dyrektorów jednostki. Jeśli dyrektor zarządzający jest nieobecny lub niedysponowany, jeden z dyrektorów jednostki zajmuje jego miejsce.

Artykuł 16

Mianowanie dyrektora zarządzającego

1. Dyrektor zarządzający Agencji jest mianowany przez Radę Administracyjną na podstawie zasług i udokumentowanych umiejętności administracyjnych i kierowniczych, jak również kompetencji związanych z bezpieczeństwem na morzu i zapobieganiem zanieczyszczeniu ze statków. Rada Administracyjna podejmuje decyzję większością czterech piątych głosów wszystkich członków z prawem głosowania. Komisja może zaproponować kandydata lub kandydatów.

Odwołanie dyrektora zarządzającego leży w kompetencji Rady Administracyjnej, zgodnie z tą samą procedurą.

2. Kadencja dyrektora zarządzającego trwa pięć lat. Kadencja ta może być odnowiona jeden raz.

Artykuł 17

Uczestnictwo państw trzecich

1. Agencja pozostaje otwarta na uczestnictwo państw trzecich, które zawarły porozumienia ze Wspólnotą Europejską, według których przyjęły i stosują się do prawa wspólnotowego w zakresie bezpieczeństwa na morzu i zapobiegania zanieczyszczeniu ze statków.

2. Zgodnie z odpowiednimi przepisami takich umów zostaną zawarte uzgodnienia, które, między innymi, określą rodzaj i zakres szczegółowych zasad uczestnictwa tych państw w działaniach Agencji, łącznie z przepisami dotyczącymi wkładów finansowych i pracowników.

ROZDZIAŁ III

WYMOGI FINANSOWE

Artykuł 18

Budżet

1. Na dochody Agencji składają się:

a) wkład Wspólnoty;

b) ewentualne wkłady państwa trzeciego, które uczestniczy w działaniach Agencji zgodnie z art. 17;

c) opłaty za publikacje, szkolenie i/lub wszelkie inne usługi świadczone przez Agencję.

2. Wydatki Agencji obejmują koszty pracownicze, administracyjne, infrastrukturalne i operacyjne.

3. Dyrektor zarządzający opracowuje preliminarz dochodów i wydatków Agencji na nadchodzący rok budżetowy i przesyła ją Radzie Administracyjnej łącznie z planem ich wdrożenia.

4. Dochody pokrywają wydatki.

5. Co roku najpóźniej do dnia 30 kwietnia Rada Administracyjna przyjmuje projekt budżetu, łącznie ze wstępnym programem działań, przesyła je Komisji i państwom trzecim, które uczestniczą w działaniach Agencji, zgodnie z art. 17.

Na podstawie tego projektu budżetu Komisja uchwala odpowiedni preliminarz we wstępnym projekcie ogólnego budżetu Unii Europejskiej, który składa przed Radą, zgodnie z art. 272 Traktatu. Należy przestrzegać zakresu zatwierdzonego preliminarza budżetu Wspólnoty na nadchodzące lata.

6. Po przyjęciu ogólnego budżetu Unii Europejskiej Rada Administracyjna przyjmuje budżet Agencji i końcowy program działań, dostosowując je, gdzie to konieczne, do wkładu Wspólnoty. Niezwłocznie przesyła je Komisji, władzy budżetowej i państwom trzecim, które uczestniczą w działaniach Agencji.

Artykuł 19

Wykonanie i kontrola budżetu

1. Dyrektor zarządzający wykonuje budżet Agencji.

2. Kontrola zobowiązań, regulowanie wszelkich wydatków i kontrola istnienia i odzyskiwania wszelkich dochodów Agencji dokonywane są przez kontrolera finansowego Komisji.

3. Co roku, najpóźniej do 31 marca, dyrektor zarządzający przedkłada Komisji, Radzie Administracyjnej i Trybunałowi Obrachunkowemu szczegółowe rozliczenia wszystkich dochodów i wydatków z minionego roku.

Trybunał Obrachunkowy bada te rozliczenia, zgodnie z art. 248 Traktatu. Publikuje coroczne sprawozdanie dotyczące działań Agencji.

4. Parlament Europejski, zgodnie z zaleceniem Rady Administracyjnej, zwalnia dyrektora zarządzającego Agencji z zadania wykonania budżetu.

Artykuł 20

Zwalczanie nadużyć finansowych

1. W celu zwalczania nadużyć finansowych, korupcji i innych nielegalnych działań przepisy rozporządzenia (WE) nr 1073/1999 stosuje się bez ograniczeń w odniesieniu do Agencji.

2. Agencja przystępuje do Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 25 maja 1999 r. dotyczącego wewnętrznych dochodzeń przeprowadzanych przez OLAF i niezwłocznie wydaje odpowiednie przepisy, które mają zastosowanie do wszystkich pracowników Agencji.

3. Decyzje dotyczące finansowania i wykonania umów i instrumentów z nich wynikających wyraźnie ustalają, że Trybunał Obrachunkowy i OLAF mogą przeprowadzać na miejscu, w razie konieczności, kontrole odbiorców funduszy Agencji i przedstawicieli odpowiedzialnych za ich przydzielanie.

Artykuł 21

Przepisy finansowe

Rada Administracyjna po otrzymaniu zgody od Komisji i opinii Trybunału Obrachunkowego przyjmuje rozporządzenie finansowe Agencji. To rozporządzenie finansowe określa w szczególności procedurę sporządzania i wykonywania budżetu Agencji, zgodnie z art. 142 rozporządzenia finansowego z dnia 21 grudnia 1977 r., które ma zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich [12].

ROZDZIAŁ IV

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 22

Ocena

1. W okresie pięciu lat od daty podjęcia przez Agencję swoich obowiązków Rada Administracyjna zleca niezależną, zewnętrzną ocenę dotyczącą wykonania niniejszego rozporządzenia. Komisja udostępnia Agencji wszelkie informacje, jakie uznaje za stosowne dla oceny.

2. Ocena dokonuje oceny wpływu niniejszego rozporządzenia, Agencji oraz jej sposobów działania zmierzających do ustanowienia wysokiego poziomu bezpieczeństwa na morzu i zapobiegania zanieczyszczeniom ze statków. Rada Administracyjna wydaje określony zakres uprawnień w porozumieniu z Komisją, na podstawie konsultacji ze stronami zaangażowanymi.

3. Rada Administracyjna otrzymuje ocenę i wydaje Komisji zalecenia odnośnie do zmian w tym rozporządzeniu, Agencji i jej sposobach działania. Zarówno wyniki oceny, jak i zaleceń są przekazywane przez Komisję do Parlamentu Europejskiego i Rady i zostają opublikowane.

Artykuł 23

Początek działalności Agencji

Agencja jest gotowa do podjęcia działań w ciągu dwunastu miesięcy od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 24

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 27 czerwca 2002 r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego

P. Cox

Przewodniczący

W imieniu Rady

M. Arias Cañete

Przewodniczący

[1] Dz.U. C 120 E z 24.4.2001, str. 83 oraz Dz.U. C 103 E z 30.4.2002, str. 184.

[2] Dz.U. C 221 z 7.8.2001, str. 64.

[3] Dz.U. C 357 z 14.12.2001, str. 1.

[4] Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 14 czerwca 2001 r. (Dz.U. C 53 E z 28.2.2002 r, str. 312), wspólne stanowisko Rady z dnia 7 marca 2002 r. (Dz.U. C 119 E z 22.5.2002, str. 27) i decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 12 czerwca 2002 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym) oraz decyzja Rady z dnia 25 czerwca 2002 r.

[5] Dz.U. L 208 z 5.8.2002, str. 10.

[6] Dz.U. L 136 z 31.5.1999, str. 1.

[7] Dz.U. L 136 z 31.5.1999, str. 15.

[8] Dz.U. L 157 z 7.7.1995, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2001/106/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 19 z 22.1.2002, str. 17).

[9] Dz.U. L 145 z 31.5.2001, str. 43.

[10] Dz.U. L 8 z 12.1.2001, str. 1.

[11] Dz.U. 17 z 6.10.1958, str. 385/58. Rozporządzenie ostatnio zmienione Aktem Przystąpienia z 1994 r.

[12] Dz.U. L 356 z 31.12.1977, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE, EWWiS, Euratom) nr 762/2001 (Dz.U. L 111 z 20.4.2001, str. 1).

--------------------------------------------------

Top