31994L0004

Dyrektywa Rady 94/4/WE

z dnia 14 lutego 1994 r.

zmieniająca dyrektywy 69/169/EWG i 77/388/EWG oraz zwiększająca sumy niepodlegające opodatkowaniu dla podróżnych z państw trzecich i limity wolnocłowych zakupów w wewnątrzwspólnotowym ruchu pasażerskim

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 99,

uwzględniając wniosek Komisji [1],

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego [2],

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego [3],

a także mając na uwadze, co następuje:

zgodnie z art. 1 ust. 1 dyrektywy Rady 69/169/EWG z dnia 28 maja 1969 r. w sprawie harmonizacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do zwolnienia z podatku obrotowego i podatku akcyzowego towarów przywożonych w międzynarodowym ruchu pasażerskim [4] zostanie przyznane zwolnienie od podatku dla towarów przewożonych w bagażu osobistym podróżnych przybywających z państw trzecich, pod warunkiem że przywóz taki nie ma charakteru handlowego;

całkowita wartość towarów, które mogą zostać objęte tym zwolnieniem, nie może przekraczać 45 ECU na osobę; zgodnie z art. 1 ust. 2 dyrektywy 69/169/EWG Państwa Członkowskie mogą zmniejszyć wysokość limitu do 23 ECU w przypadku podróżnych w wieku poniżej 15 lat;

zachodzi konieczność uwzględnienia środków na korzyść podróżnych, zalecanych przez specjalistyczne organizacje międzynarodowe, w szczególności środków wymienionych w załączniku F.3 Konwencji Międzynarodowej w Sprawie Uproszczenia oraz Harmonizacji Postępowania Celnego;

cele te można osiągnąć poprzez zwiększenie sumy niepodlegającej opodatkowaniu;

zachodzi konieczność czasowego zawieszenia stosowania przepisów dyrektywy w stosunku do Niemiec, uwzględniając trudności gospodarcze, które mogą zostać spowodowane przez sumy niepodlegającej opodatkowaniu, w szczególności w odniesieniu do podróżnych przybywających na terytorium suwerennego państwa, którzy przekraczają jego granice lądowe łączące Niemcy z krajami innymi niż Państwa Członkowskie oraz Państwa EFTA, lub też przybywają drogą morską z wyżej wymienionych państw;

między lądem stałym Hiszpanii a wyspami Kanaryjskimi, Ceuta i Melilla istnieją szczególne stosunki;

zachodzi konieczność zapewnienia w okresie, w którym dopuszczalna jest taka sprzedaż, zgodnie z art. 28k dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do podatków obrotowych – wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – ujednoliconej podstawy wymiaru podatku [5], utrzymania rzeczywistej wartości towarów, które mogą być sprzedane w sklepach wolnocłowych podróżnym rejsów lotniczych lub morskich na obszarze Wspólnoty,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

W dyrektywie 69/169/EWG wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 1 ust. 1 kwotę "45 ECU" zastępuje się kwotą "175 ECU";

2) w art. 1 ust. 2 kwotę "23 ECU" zastępuje się kwotą "90 ECU";

3) art. 7b otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 7b

1. W drodze odstępstwa od art. 1 ust. 1 Hiszpania upoważniona jest do dnia 31 grudnia 2000 r. stosować sumę niepodlegającą opodatkowaniu w wysokości 600 ECU w odniesieniu do przywozu towarów przywożonych przez podróżnych z Wysp Kanaryjskich, Ceuty i Melilli, którzy przybywają na obszarze tego kraju zgodnie z przepisami określonymi w art. 3 ust. 2 i 3 dyrektywy 77/388/EWG.

2. W drodze odstępstwa od art. 1 ust. 2 Hiszpania może zmniejszyć sumę niepodlegającą opodatkowaniu w odniesieniu do podróżnych w wieku poniżej 15 lat do wysokości 150 ECU."

Artykuł 2

"a) których całkowita wartość przypadająca na jedną osobę podczas podróży nie przekracza kwoty 90 ECU.

W drodze odstępstwa od art. 28m Państwa Członkowskie określą w walutach narodowych ekwiwalent wyżej podanej kwoty, stosownie do art. 7 ust. 2 dyrektywy 69/169/EWG."

Artykuł 3

1. Państwa Członkowskie wprowadzą w życie przepisy konieczne do wykonania niniejszej dyrektywy do dnia 1 kwietnia 1994 r. i niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.

Przepisy te zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie to towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez Państwa Członkowskie.

2. W drodze odstępstwa od ust. 1 Republika Federalna Niemiec może wprowadzić w życie przepisy prawne niezbędne do wdrożenia niniejszej dyrektywy najpóźniej do dnia 1 stycznia 1988 r. w odniesieniu do tych towarów, które są przywożone do suwerennego państwa niemieckiego przez podróżnych przekraczających lądową granicę z krajami innymi niż Państwa Członkowskie i Państwa EFTA, lub też drogą wodną z wyżej wymienionych krajów.

3. Państwa Członkowskie przekażą Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych na podstawie niniejszej dyrektywy.

Artykuł 4

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Artykuł 5

Niniejsza dyrektywa jest skierowana do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 14 lutego 1994 r.

W imieniu Rady

Y. Papantoniou

Przewodniczący

[1] Dz.U. C 102 z 14.4.1984, str. 10 oraz Dz.U. C 78 z 26.3.1985, str. 9.

[2] Dz.U. C 46 z 18.2.1985, str. 75 oraz opinia wydana dnia 20 stycznia 1994 r. (dotychczas niepublikowana w Dzienniku Urzędowym).

[3] Dz.U. C 248 z 17.9.1984, str. 26.

[4] Dz.U. L 133 z 4.6.1969, str. 6. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 92/111/EWG (Dz.U. L 384 z 30.12.1992, str. 47).

[5] Dz.U. L 145 z 13.6.1977, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 92/111/EWG (Dz.U. L 384 z 30.12.1992, str. 47).

--------------------------------------------------