Ten dokument pochodzi ze strony internetowej EUR-Lex
Dokument 62018CO0008
Postanowienie Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 16 maja 2019 r.
TE i in. przeciwko Luminor Bank AB.
Odesłanie prejudycjalne – Artykuł 53 § 2 i art. 99 regulaminu postępowania przed Trybunałem – Swoboda świadczenia usług – Rynki instrumentów finansowych – Osoba fizyczna, która nabyła od banku pochodny instrument finansowy – Kwalifikacja tej osoby fizycznej w rozumieniu prawa Unii.
Sprawa C-8/18.
Postanowienie Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 16 maja 2019 r.
TE i in. przeciwko Luminor Bank AB.
Odesłanie prejudycjalne – Artykuł 53 § 2 i art. 99 regulaminu postępowania przed Trybunałem – Swoboda świadczenia usług – Rynki instrumentów finansowych – Osoba fizyczna, która nabyła od banku pochodny instrument finansowy – Kwalifikacja tej osoby fizycznej w rozumieniu prawa Unii.
Sprawa C-8/18.
Zbiór orzeczeń – ogólne – sekcja „Informacje o orzeczeniach niepublikowanych”
Postanowienie Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 16 maja 2019 r. –
Luminor Bank
(sprawa C‑8/18) ( 1 )
Odesłanie prejudycjalne – Artykuł 53 § 2 i art. 99 regulaminu postępowania przed Trybunałem – Swoboda świadczenia usług – Rynki instrumentów finansowych – Osoba fizyczna, która nabyła od banku pochodny instrument finansowy – Kwalifikacja tej osoby fizycznej w rozumieniu prawa Unii
|
1. |
Swoboda przedsiębiorczości – Swoboda świadczenia usług – Rynki instrumentów finansowych – Dyrektywy 2004/39 i 2014/65 – Zakres stosowania ratione temporis – Umowy subskrypcji obligacji i umowy o kredyt zawarte przed upływem terminu transpozycji dyrektyw – Wyłączenie (dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady: 2004/39, art. 70; 2014/65) (zob. pkt 31–34, 37, 38, 52; sentencja) |
|
2. |
Ochrona konsumentów – Umowy zawierane z konsumentami – Dyrektywa 2011/83 – Zakres stosowania ratione temporis – Umowy subskrypcji obligacji i umowy o kredyt zawarte przed upływem dyrektywy – Wyłączenie (dyrektywa 2011/83 Parlamentu Europejskiego i Rady, art. 13 ust. 2, art. 28 ust. 1) (zob. pkt 35, 36, 38, 52; sentencja) |
|
3. |
Pytania prejudycjalne – Dopuszczalność – Pytania zadane bez wystarczającego wyjaśnienia kontekstu faktycznego i prawnego oraz przyczyn uzasadniających potrzebę udzielenia odpowiedzi na pytania prejudycjalne – Oczywista niedopuszczalność (art. 267 TFUE; statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 23; regulamin postępowania przed Trybunałem, art. 53 § 2, art. 94) (zob. pkt 40–49, 52; sentencja) |
Sentencja
Dyrektywę 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych zmieniającą dyrektywę Rady 85/611/EWG i 93/6/EWG i dyrektywę 2000/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylającą dyrektywę Rady 93/22/EWG, dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/83/UE z dnia 25 października 2011 r. w sprawie praw konsumentów, zmieniającą dyrektywę Rady 93/13/EWG i dyrektywę 1999/44/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylającą dyrektywę Rady 85/577/EWG i dyrektywę 97/7/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniającą dyrektywę 2002/92/WE i dyrektywę 2011/61/UE, należy interpretować w ten sposób, że nie mają one zastosowania do transakcji nabycia obligacji przy pomocy kredytu, takich jak rozpatrywane w postępowaniu głównym, o ile transakcje te miały miejsce przed 1 listopada 2007 r.
Pytania prejudycjalne pierwsze i drugie, w zakresie, w jakim dotyczą dyrektywy 2001/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 maja 2001 r. w sprawie dopuszczenia papierów wartościowych do publicznego obrotu giełdowego oraz informacji dotyczących tych papierów wartościowych, które podlegają publikacji, dyrektywy 2003/6/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2003 r. w sprawie wykorzystywania poufnych informacji i manipulacji na rynku (nadużyć na rynku), dyrektywy 2003/71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 listopada 2003 r. w sprawie prospektu emisyjnego publikowanego w związku z publiczną ofertą lub dopuszczeniem do obrotu papierów wartościowych i zmieniającej dyrektywę 2001/34/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 809/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. wykonującego dyrektywę 2003/71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie informacji zawartych w prospektach emisyjnych oraz formy, włączenia przez odniesienie i publikacji takich prospektów emisyjnych oraz rozpowszechniania reklam, są oczywiście niedopuszczalne.
( 1 ) Dz.U. C 152 z 30.4.2018.