31.8.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 252/33

—

uznanie skargi za dopuszczalną i zasadną,

—

stwierdzenie nieważności decyzji Eurogrupy z dnia 25 marca 2013 r., która uzyskała ostateczną postać w wyniku decyzji prezesa banku centralnego Cypru działającego jako przedstawiciel lub pełnomocnik Europejskiego Systemu Banków Centralnych Europejskiego Banku Centralnego K.D.P. 104/2013 z dnia 29 marca 2013 r., na mocy której zdecydowano o „sprzedaży określonych produktów” Cyprus Popular Bank Public Co Ltd i która co do istoty stanowi wspólną decyzję Europejskiego Banku Centralnego i Komisji Europejskiej;

—

tytułem ewentualnym, stwierdzenie, że przedmiotowa decyzja Eurogrupy stanowi co do istoty wspólną decyzję Europejskiego Banku Centralnego i Komisji Europejskiej, niezależnie od jej formy;

—

obciążenie Europejskiego Banku Centralnego lub Komisji Europejskiej kosztami postępowania.

1)

W ramach pierwszego zarzutu nieważności strona skarżąca podnosi, że zaskarżona decyzja jest nieważna, gdyż przekracza uprawnienia przyznane na mocy Traktatu o Unii Europejskiej nie tylko Europejskiemu Bankowi Centralnemu, ale także Komisji Europejskiej, i została przyjęta przez te instytucje z przekroczeniem ich uprawnień.

2)

W ramach drugiego zarzutu nieważności strona skarżąca podnosi, że zaskarżona decyzja narusza prawo własności, chronione na mocy art. 1 protokołu nr 1 do europejskiej konwencji praw człowieka oraz a mocy art. 14 wspomnianej konwencji, które to prawo zostało wyrażone również Karcie Praw Podstawowych Unii Europejskiej.

3)

W ramach trzeciego zarzutu nieważności strona skarżąca podnosi, że zaskarżona decyzja jest oczywiście bezzasadna i pozbawiona postawy prawnej oraz że jest niezgodna z zasadą proporcjonalności.

4)

W ramach czwartego zarzutu nieważności strona skarżąca podnosi, że zaskarżona decyzja jest również niezgodna z wyrażonymi w prawie Unii Europejskiej powszechnie przyjętymi zasadami ogólnymi prawa, w szczególności z zasadą, zgodnie z którą nikt nie może powoływać się na własne uchybienia celem uzyskania korzyści lub celem usprawiedliwienia niewłaściwego lub bezprawnego zachowania.