EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 32018R1784
Commission Delegated Regulation (EU) 2018/1784 of 9 July 2018 amending Delegated Regulation (EU) No 639/2014 as regards certain provisions on the greening practices established by Regulation (EU) No 1307/2013 of the European Parliament and of the Council
Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2018/1784 z dnia 9 lipca 2018 r. zmieniające rozporządzenie delegowane (UE) nr 639/2014 w odniesieniu do niektórych przepisów dotyczących praktyk w zakresie zazieleniania, określonych w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1307/2013
Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2018/1784 z dnia 9 lipca 2018 r. zmieniające rozporządzenie delegowane (UE) nr 639/2014 w odniesieniu do niektórych przepisów dotyczących praktyk w zakresie zazieleniania, określonych w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1307/2013
C/2018/4236
Dz.U. L 293 z 20.11.2018, p. 1–4
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
No longer in force, Date of end of validity: 31/12/2022; Uchylona w sposób domniemany przez 32022R2529
20.11.2018 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 293/1 |
ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2018/1784
z dnia 9 lipca 2018 r.
zmieniające rozporządzenie delegowane (UE) nr 639/2014 w odniesieniu do niektórych przepisów dotyczących praktyk w zakresie zazieleniania, określonych w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1307/2013
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1307/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające przepisy dotyczące płatności bezpośrednich dla rolników na podstawie systemów wsparcia w ramach wspólnej polityki rolnej oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 637/2008 i rozporządzenie Rady (WE) nr 73/2009 (1), w szczególności jego art. 45 ust. 6 lit. b) i art. 46 ust. 9 lit. a),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W art. 38–48 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 639/2014 (2) ustanowiono zasady uzupełniające przepisy dotyczące praktyk w zakresie zazieleniania, określonych w rozporządzeniu (UE) nr 1307/2013. |
(2) |
W dniu 30 grudnia 2017 r. weszło w życie rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2393 (3) zmieniające niektóre przepisy dotyczące praktyk zazieleniania określone w rozporządzeniu (UE) nr 1307/2013. Zmiany dotyczące praktyk w zakresie zazieleniania stosuje się od dnia 1 stycznia 2018 r. W celu doprecyzowania i zapewnienia spójności odpowiednich obowiązków podmiotów gospodarczych, zmiany te wymagają dostosowania niektórych przepisów rozporządzenia delegowanego (UE) nr 639/2014. |
(3) |
W przypadku gdy państwa członkowskie podejmą decyzję o uznawaniu gruntów pokrytych trawą, które nie były orane przez pięć lat lub dłużej, za trwałe użytki zielone zgodnie z art. 4 ust. 2 akapit trzeci lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1307/2013, zmienionego rozporządzeniem (UE) 2017/2393, lub o możliwości występowania na obszarze trwałych użytków zielonych innych gatunków, takich jak krzewy lub drzewa, zgodnie z tym akapitem lit. b), albo o uznawaniu niektórych gruntów, które można wykorzystywać do wypasu, za trwałe użytki zielone zgodnie z tym akapitem lit. c), w stosownych przypadkach ich wskaźnik odniesienia należy dostosować, aby uwzględnić możliwy znaczący wpływ stosowania tych decyzji na ten wskaźnik. |
(4) |
Po wprowadzeniu w art. 4 ust. 2 akapit trzeci lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1307/2013, zmienionego rozporządzeniem (UE) 2017/2393, możliwości podejmowania przez państwa członkowskie decyzji o uznawaniu za trwałe użytki zielone gruntu porośniętego trawą, który nie był zaorany przez pięć lat lub dłużej, obszar trwałych użytków zielonych może utracić tę klasyfikację nie tylko w wyniku jego przekształcenia w grunty orne, ale również w wyniku zaorania. Art. 44 ust. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 639/2014 należy dostosować w celu uwzględnienia tej nowej możliwości. |
(5) |
Art. 3 ust. 9 lit. b) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2017/2393 wprowadza trzy nowe rodzaje obszarów proekologicznych, rozszerzając obecny wykaz o obszary z miskantem (Miscanthus), obszary z rożnikiem przerośniętym (Silphium perfoliatum) i grunty ugorowane z roślinami miododajnymi (gatunkami bogatymi w pyłek i nektar). W motywie 45 rozporządzenia (UE) nr 1307/2013 podkreślono znaczenie spójnego wyznaczania obszarów proekologicznych. W związku z powyższym należy wyjaśnić zależność między nowo wprowadzonymi rodzajami obszarów proekologicznych i już istniejącymi. |
(6) |
Po pierwsze w odniesieniu do obszarów z kategorii „grunty ugorowane z roślinami miododajnymi” nadal powinny obowiązywać istniejące wymogi dotyczące zarządzania, gdyż obszary te wchodziły w zakres rodzaju obszarów proekologicznych „grunty ugorowane”. W szczególności do „gruntów ugorowanych z roślinami miododajnymi” powinny mieć zastosowanie: zakaz produkcji rolnej, jego minimalny okres ustalony przez państwa członkowskie, oraz zakaz stosowania środków ochrony roślin, określone w odniesieniu do „gruntów ugorowanych”, nawet jeśli na obszarach wyznaczonych w ramach tego nowego obszaru proekologicznego dozwolony jest siew roślin miododajnych. |
(7) |
Aby rozwiać wątpliwości, jakie może spowodować wprowadzenie nowego rodzaju obszaru proekologicznego, i zapobiec ryzyku wysiewania na tego rodzaju obszarach upraw zwykle uprawianych na potrzeby produkcji, ze względu na cel tego obszaru proekologicznego, jakim jest różnorodność biologiczna, należy wyjaśnić, że zgodnie z wymogiem braku produkcji obszary takie nie mogą obejmować obszarów zajętych pod uprawę roślin zwykle uprawianych w celu zbioru. |
(8) |
Ze względu na fakt, że w załączniku X do rozporządzenia (UE) nr 1307/2013 zmienionego rozporządzeniem (UE) 2017/2393 nowemu rodzajowi obszaru proekologicznego „grunty ugorowane z roślinami miododajnymi”, o którym mowa w art. 46 ust. 2 lit. m) rozporządzenia (UE) nr 1307/2013, przyznano wyższy współczynnik ważenia, niż „gruntom ugorowanym”, o których mowa w art. 46 ust. 2 lit. a) tego rozporządzenia, należy wyjaśnić różnicę między tymi dwoma rodzajami obszarów proekologicznych. W szczególności, aby zapewnić rolnikom pewność prawną co do gatunków uznawanych za bogate w pyłek i nektar, tj. za „rośliny miododajne”, należy ustanowić wykaz takich gatunków do celów art. 46 ust. 2 akapit pierwszy lit. m) rozporządzenia (UE) nr 1307/2013. Biorąc pod uwagę różnorodność warunków agronomicznych i gatunków w całej Unii, wybór odpowiednich gatunków należy pozostawić państwom członkowskim. Na tych obszarach nie należy jednak stosować inwazyjnych gatunków obcych w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1143/2014 (4), gdyż stanowią one zagrożenie dla rodzimej różnorodności biologicznej, m.in. poprzez utrudnianie interakcji między rodzimymi gatunkami roślin i zapylaczami. |
(9) |
Aby zmaksymalizować korzyści płynące z różnorodności biologicznej tych obszarów należy ponadto zezwolić państwom członkowskim na podejmowanie decyzji w sprawie ewentualnych odpowiednich dodatkowych wymogów w zakresie zarządzania, takich jak ustalanie mieszanek gatunków. Biorąc wreszcie pod uwagę fakt, że obecność niedominujących gatunków traw i uli nie mają wpływu na różnorodność biologiczną gruntów ugorowanych z roślinami miododajnymi, należy dopuścić obecność uli. |
(10) |
W celu ochrony i poprawy różnorodności biologicznej zgodnie z celami zazieleniania należy ustalić wymogi w zakresie zarządzania w odniesieniu do stosowania substancji chemicznych (nawozów mineralnych i środków ochrony roślin) na nowo ustanowionych obszarach proekologicznych z miskantem (Miscanthus) i z rożnikiem przerośniętym (Silphium perfoliatum). W szczególności, biorąc pod uwagę ich relatywnie bardziej szkodliwy wpływ na różnorodność biologiczną, stosowanie środków ochrony roślin na tych obszarach powinno być zakazane, z wyjątkiem dopuszczenia ich użycia w pierwszym roku stosowania, aby ułatwić przyjęcie się roślin. Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie delegowane (UE) nr 639/2014. |
(11) |
Niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie do wniosków o przyznanie pomocy dotyczących lat kalendarzowych począwszy od dnia 1 stycznia 2018 r. Biorąc jednak pod uwagę czas niezbędny władzom krajowym i rolnikom na dostosowanie się do wymagań określonych w niniejszym rozporządzeniu w odniesieniu do obszarów proekologicznych, odpowiednie zmiany powinny mieć zastosowanie dopiero w odniesieniu do wniosków o przyznanie pomocy odnoszących się do lat kalendarzowych począwszy od dnia 1 stycznia 2019 r., |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Zmiany w rozporządzeniu delegowanym (UE) nr 639/2014
W rozporządzeniu delegowanym (UE) nr 639/2014 wprowadza się następujące zmiany:
1) |
art. 43 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Państwa członkowskie dostosowują wskaźnik referencyjny, jeżeli uznają, że na jego zmianę w sposób znaczący wpływa w szczególności zmiana obszaru objętego produkcją ekologiczną lub zmiana liczby uczestników systemu dla małych gospodarstw, albo kiedy państwo członkowskie podejmie decyzje zgodnie z art. 4 ust. 2 akapit trzeci lit. a), b) lub c) rozporządzenia (UE) nr 1307/2013. W takich przypadkach państwa członkowskie niezwłocznie informują Komisję o wprowadzonych dostosowaniach oraz podają uzasadnienie takich dostosowań.”; |
2) |
art. 44 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Państwa członkowskie mogą nakładać na rolników indywidualny obowiązek nieprzekształcania trwałych użytków zielonych w tym, w przypadku gdy stosują art. 4 ust. 2 akapit trzeci lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1307/2013, niewykonywania orki bez uprzedniego indywidualnego zezwolenia. Rolnicy są informowani o tym obowiązku bezzwłocznie i w każdym przypadku przed dniem 15 listopada roku, w którym zainteresowane państwo członkowskie podejmuje taką decyzję. Obowiązek ten stosuje się jedynie do rolników, wobec których mają zastosowanie obowiązki zgodnie z tytułem III rozdział 3 rozporządzenia (UE) nr 1307/2013 w odniesieniu do trwałych użytków zielonych nieobjętych przepisami art. 45 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1307/2013. Przy wydawaniu zezwoleń można stosować obiektywne i niedyskryminujące kryteria, w tym kryteria środowiskowe. Jeśli w odniesieniu do zezwolenia, o którym mowa w akapicie pierwszym, ma zastosowanie warunek, zgodnie z którym należy wyznaczyć inny obszar o takiej samej liczbie hektarów jako trwałe użytki zielone lub w przypadku gdy państwo członkowskie stosuje art. 4 ust. 2 akapit trzeci lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1307/2013, zgodnie z którym wyznacza się inny lub ten sam obszar jako trwałe użytki zielone, to – na zasadzie odstępstwa od art. 4 ust. 1 lit. h) rozporządzenia (UE) nr 1307/2013 – obszar taki należy uważać za trwałe użytki zielone od pierwszego dnia po przekształceniu, w tym zaoraniu. Obszary te wykorzystuje się do uprawy traw lub innych zielnych roślin pastewnych przynajmniej przez okres pięciu kolejnych lat po dacie przekształcenia, w tym zaorania. Jednak o ile tak zdecyduje państwo członkowskie, w przypadku gdy rolnicy przekształcają obszary, które już wcześniej były wykorzystywane do uprawy traw lub innych zielnych roślin pastewnych w trwałe użytki zielone, takie obszary wykorzystuje się do uprawy traw lub innych pastewnych roślin zielnych przez pozostałą liczbę lat koniecznych do osiągnięcia pięciu kolejnych lat.”; |
3) |
w art. 45 wprowadza się następujące zmiany:
|
Artykuł 2
Wejście w życie i stosowanie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się do wniosków o przyznanie pomocy dotyczących lat kalendarzowych począwszy od dnia 1 stycznia 2018 r.
Art. 1 pkt 3 stosuje się do wniosków o przyznanie pomocy dotyczących lat kalendarzowych począwszy od dnia 1 stycznia 2019 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 9 lipca 2018 r.
W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 608.
(2) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 639/2014 z dnia 11 marca 2014 r. w sprawie uzupełnienia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1307/2013 ustanawiającego przepisy dotyczące płatności bezpośrednich dla rolników na podstawie systemów wsparcia w ramach wspólnej polityki rolnej oraz zmiany załącznika X do tego rozporządzenia (Dz.U. L 181 z 20.6.2014, s. 1).
(3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2393 z dnia 13 grudnia 2017 r. zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1305/2013 w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW), (UE) nr 1306/2013 w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej, (UE) nr 1307/2013 ustanawiające przepisy dotyczące płatności bezpośrednich dla rolników na podstawie systemów wsparcia w ramach wspólnej polityki rolnej, (UE) nr 1308/2013 ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz (UE) nr 652/2014 ustanawiające przepisy w zakresie zarządzania wydatkami odnoszącymi się do łańcucha żywnościowego, zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt oraz dotyczącymi zdrowia roślin i materiału przeznaczonego do reprodukcji roślin (Dz.U. L 350 z 29.12.2017, s. 15).
(4) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1143/2014 z dnia 22 października 2014 r. w sprawie działań zapobiegawczych i zaradczych w odniesieniu do wprowadzania i rozprzestrzeniania inwazyjnych gatunków obcych (Dz.U. L 317 z 4.11.2014, s. 35).