22.3.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 82/1

(1)

Beschikking nr. 573/2007/EG van het Europees Parlement en de Raad (2) strekte tot instelling van het Europees Vluchtelingenfonds, Beschikking nr. 575/2007/EG van het Europees Parlement en de Raad (3) tot oprichting van het Europees Terugkeerfonds en Beschikking 2007/435/EG van de Raad (4) tot oprichting van het Europees Fonds voor de integratie van onderdanen van derde landen, als onderdeel van het algemeen programma „Solidariteit en beheer van de migratiestromen”. Bij die beschikkingen zijn verschillende uniale cofinancieringspercentages bepaald voor acties die uit de fondsen worden ondersteund.

(2)

De ongekende wereldwijde financiële crisis en economische neergang hebben de economische groei en de financiële stabiliteit ernstig geschaad, en de financiële, economische en maatschappelijke omstandigheden in verscheidene lidstaten beduidend verslechterd. Bepaalde lidstaten ondervinden ernstige moeilijkheden of dreigen deze te ondervinden, met name wat betreft hun financiële en economische stabiliteit, waardoor hun tekort oploopt, hun schuldenpositie verslechtert en hun economische groei wordt bedreigd, of het risico daartoe bestaat, en waarbij het internationale economische en financiële klimaat de situatie nog verergert.

(3)

Hoewel reeds belangrijke maatregelen zijn genomen om de negatieve effecten van de crisis tegen te gaan, zijn de gevolgen van de financiële crisis voor de reële economie, de arbeidsmarkt en de samenleving als geheel op grote schaal voelbaar. De druk op de nationale financiële middelen neemt toe en er moeten snel verdere stappen worden genomen om die druk te verlichten door zoveel en zo goed mogelijk gebruik te maken van financiering door de Unie.

(4)

Verordening (EG) nr. 332/2002 van de Raad van 18 februari 2002 houdende instelling van een mechanisme voor financiële ondersteuning op middellange termijn van de betalingsbalansen van de lidstaten (5) bepaalt dat de Raad in geval van moeilijkheden of ernstig dreigende moeilijkheden in de betalingsbalans van een lidstaat die niet aan de euro deelneemt, financiële ondersteuning op middellange termijn kan verlenen.

(5)

Bij Beschikking 2009/459/EG van de Raad van 6 mei 2009 tot verlening van financiële middellangetermijnbijstand van de Gemeenschap aan Roemenië (6) is dergelijke financiële bijstand verleend aan Roemenië.

(6)

In overeenstemming met de conclusies van de Ecofin-Raad van 9-10 mei 2010 heeft de Raad een compleet pakket maatregelen vastgesteld, met inbegrip van Verordening (EU) nr. 407/2010 van de Raad van 11 mei 2010 houdende instelling van een Europees financieel stabilisatiemechanisme (7), en, op 7 juni 2010, werd een Europese Faciliteit voor financiële stabiliteit opgericht door de lidstaten van de eurozone, met het oog op de verlening van financiële bijstand aan lidstaten uit de eurozone die in moeilijkheden verkeren als gevolg van buitengewone omstandigheden die deze lidstaten uit de eurozone niet kunnen beheersen, waarbij de financiële stabiliteit van zowel de eurozone in haar geheel als die van de afzonderlijke lidstaten die daarvan deel uitmaken gewaarborgd wordt.

(7)

Bij Uitvoeringsbesluiten 2011/77/EU (8) en 2011/344/EU (9) van de Raad is financiële bijstand uit het Europees financieel stabilisatiemechanisme verleend aan respectievelijk Ierland en Portugal. Deze landen hebben ook middelen ontvangen uit de Europese Faciliteit voor financiële stabiliteit.

(8)

Op 8 mei 2010 zijn een akkoord tussen de kredietverstrekkers (Intercreditor Agreement) en een leningsovereenkomst (Loan Facility Agreement) voor Griekenland gesloten, die op 11 mei 2010 in werking zijn getreden als een eerste programma inzake financiële steunverlening voor Griekenland. Op 12 maart 2012 hebben de ministers van Financiën van de lidstaten van de eurozone dat eerste programma onderbroken en een tweede programma voor financiële bijstand aan Griekenland goedgekeurd. Er is besloten om dit tweede programma te financieren door middel van de Europese Faciliteit voor financiële stabiliteit en ook het resterende deel van de bijdrage van de eurozone in het kader van het eerste programma daaruit te betalen.

(9)

Op 2 februari 2012 hebben de ministers van Financiën van de lidstaten van de eurozone het Verdrag tot oprichting van het Europees stabiliteitsmechanisme ondertekend. Dat verdrag volgt op Besluit 2011/199/EU van de Europese Raad van 25 maart 2011 tot wijziging van artikel 136 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie met betrekking tot een stabiliteitsmechanisme voor de lidstaten die de euro als munt hebben (10). Op grond van dat verdrag is het Europees stabiliteitsmechanisme sinds zijn inwerkingtreding op 8 oktober 2012 het belangrijkste instrument voor financiële ondersteuning van lidstaten in de eurozone. Derhalve dient bij het onderhavige besluit rekening te worden gehouden met het Europees stabiliteitsmechanisme.

(10)

In zijn conclusies juicht de Europese Raad van 23 en 24 juni 2011 het voornemen van de Commissie om te zorgen voor meer synergie tussen het kredietprogramma voor Griekenland en de fondsen van de Unie toe en ondersteunt hij de inspanningen om Griekenland meer in staat te stellen de middelen van de Unie aan te spreken teneinde de groei en de werkgelegenheid te stimuleren door zich opnieuw te richten op het verbeteren van het concurrentievermogen en het scheppen van werkgelegenheid. In deze conclusies toonde de Europese Raad zich tevens ingenomen met het uitgebreide programma voor technische bijstand aan Griekenland dat door de Commissie in samenwerking met de lidstaten is opgesteld, en zegde hij zijn steun hiervoor toe. De in het onderhavige besluit bepaalde wijzigingen van Beschikkingen nr. 573/2007/EG, nr. 575/2007/EG en 2007/435/EG maken deel uit van dit streven naar meer synergie.

(11)

Gelet op de buitengewone omstandigheden is Verordening (EG) nr. 1083/2006 van de Raad van 11 juli 2006 houdende algemene bepalingen inzake het Europees Fonds voor regionale ontwikkeling, het Europees Sociaal Fonds en het Cohesiefonds (11) gewijzigd bij Verordening (EU) nr. 1311/2011 van het Europees Parlement en de Raad (12) om het mogelijk te maken het in het kader van de structuurfondsen en het Cohesiefonds toegepaste cofinancieringspercentage te verhogen voor lidstaten die ernstige moeilijkheden ondervinden wat betreft hun financiële stabiliteit. Voor die lidstaten is een vergelijkbare benadering gevolgd in het kader van het Europees Landbouwfonds voor plattelandsontwikkeling op grond van Verordening (EU) nr. 1312/2011 van het Europees Parlement en de Raad van 19 december 2011 tot wijziging van Verordening (EG) nr. 1698/2005 van de Raad, met betrekking tot een aantal bepalingen betreffende het financieel beheer ten aanzien van bepaalde lidstaten die ernstige moeilijkheden ondervinden of dreigen te ondervinden op het gebied van financiële stabiliteit (13) en in het kader van het Europees Visserijfonds op grond van Verordening (EU) nr. 387/2012 van het Europees Parlement en de Raad van 19 april 2012 houdende wijziging van Verordening (EG) nr. 1198/2006 van de Raad inzake het Europees Visserijfonds, wat betreft sommige bepalingen betreffende het financiële beheer voor bepaalde lidstaten die ernstige moeilijkheden ondervinden of dreigen te ondervinden ten aanzien van hun financiële stabiliteit (14). Die lidstaten dienen te worden gesteund in het kader van de vier fondsen die voor de periode 2007-2013 zijn vastgesteld als onderdeel van het algemeen programma „Solidariteit en beheer van de migratiestromen”, namelijk het Buitengrenzenfonds, het Europees Terugkeerfonds, het Europees Vluchtelingenfonds en het Europees Fonds voor de integratie van onderdanen van derde landen („de fondsen”).

(12)

De fondsen bieden de lidstaten essentiële hulp bij het aanpakken van grote uitdagingen op het gebied van migratie, asiel en buitengrenzen, zoals de ontwikkeling van een alomvattend immigratiebeleid van de Unie, teneinde het concurrentievermogen en de sociale cohesie van de Unie te versterken en een gemeenschappelijk Europees asielstelsel tot stand te brengen.

(13)

Om de financiering door de Unie op het gebied van migratie, asiel en buitengrenzen te vereenvoudigen en de lidstaten meer van dergelijke financiering ter beschikking te kunnen stellen voor de uitvoering van hun jaarprogramma's in het kader van de fondsen, dient te worden geregeld dat het uniale cofinancieringspercentage in het kader van de fondsen tijdelijk en zonder gevolgen voor de programmeringsperiode 2014-2020 met een bedrag gelijk aan 20 procentpunten meer dan de huidige cofinancieringspercentages wordt verhoogd voor lidstaten die ernstige moeilijkheden ondervinden wat hun financiële stabiliteit betreft. Dit betekent dat de jaarlijkse nationale toewijzing uit de fondsen overeenkomstig de basisbesluiten onveranderd blijft, terwijl de nationale cofinanciering dienovereenkomstig wordt verminderd. Lopende jaarprogramma's zullen moeten worden herzien in het licht van de wijzigingen die voortvloeien uit de toepassing van het verhoogde uniale cofinancieringspercentage.

(14)

Een lidstaat die wil gebruikmaken van het verhoogde cofinancieringspercentage dient de Commissie een schriftelijke verklaring te doen toekomen en daar zijn ontwerp-jaarprogramma of ontwerp van herzien jaarprogramma aan toe te voegen. In zijn verklaring dient de betrokken lidstaat te verwijzen naar het betrokken besluit van de Raad of naar een ander relevant besluit op grond waarvan de lidstaat in aanmerking komt voor het verhoogde uniale cofinancieringspercentage.

(15)

De ongekende crisis op de internationale financiële markten en de economische achteruitgang hebben de financiële stabiliteit van verscheidene lidstaten ernstig geschaad. Aangezien een snelle reactie nodig is om de effecten op de economie als geheel tegen te gaan, dient dit besluit zo spoedig mogelijk in werking te treden.

(16)

Beschikkingen nr. 573/2007/EG, nr. 575/2007/EG en 2007/435/EG dienen derhalve dienovereenkomstig te worden gewijzigd.

(17)

Overeenkomstig artikel 3 van Protocol nr. 21 betreffende de positie van het Verenigd Koninkrijk en Ierland ten aanzien van de ruimte van vrijheid, veiligheid en recht, gehecht aan het Verdrag betreffende de Europese Unie en het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, hebben deze lidstaten te kennen gegeven dat zij wensen deel te nemen aan de vaststelling en toepassing van dit besluit.

(18)

Overeenkomstig de artikelen 1 en 2 van Protocol nr. 22 betreffende de positie van Denemarken, gehecht aan het Verdrag betreffende de Europese Unie en het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, neemt Denemarken niet deel aan de vaststelling van dit besluit, dat derhalve niet bindend is voor, noch van toepassing is in deze lidstaat,

1)

In artikel 14 wordt lid 4 vervangen door:

„4.   De bijdrage van de Unie aan ondersteunde projecten, wat betreft acties in de lidstaten in de zin van artikel 3, bedraagt ten hoogste 50 % van de totale kosten van een specifieke actie.

De bijdrage van de Unie kan worden verhoogd tot 75 % voor projecten die betrekking hebben op specifieke prioriteiten die zijn vastgesteld in de in artikel 17 bedoelde strategische richtsnoeren.

Het percentage van de bijdrage van de Unie wordt in de lidstaten die onder het Cohesiefonds vallen, verhoogd tot 75 %.

De bijdrage van de Unie mag met 20 procentpunten worden verhoogd in een lidstaat, mits deze lidstaat bij het indienen van zijn ontwerp-jaarprogramma overeenkomstig artikel 20, lid 3, van deze beschikking, of van zijn ontwerp van herzien jaarprogramma overeenkomstig artikel 23 van Beschikking 2008/22/EG van de Commissie (15), voldoet aan een van de volgende voorwaarden:

De betrokken lidstaat legt de Commissie samen met zijn ontwerp-jaarprogramma of zijn ontwerp van herzien jaarprogramma een schriftelijke verklaring voor om te bevestigen dat hij aan een van de in de vierde alinea, onder a), b) of c), bedoelde voorwaarden voldoet.

Een project dat met het verhoogde percentage is gecofinancierd blijft daarop aanspraak maken, ongeacht of aan een van de voorwaarden, genoemd in de vierde alinea, onder a), b), of c), nog steeds wordt voldaan gedurende de tenuitvoerlegging van het betrokken jaarprogramma.

2)

In artikel 21 wordt lid 3 vervangen door:

„3.   De financiële bijstand uit het Fonds voor de in artikel 5 bedoelde noodmaatregelen wordt ten hoogste gedurende zes maanden verleend en bedraagt niet meer dan 80 % van de kosten van iedere maatregel.

De financiële bijstand mag met 20 procentpunten worden verhoogd in een lidstaat, mits deze lidstaat bij het indienen van een aanvraag voor noodmaatregelen bedoeld in lid 2 van dit artikel of bij het indienen van zijn ontwerp van herzien jaarprogramma overeenkomstig artikel 23 van Beschikking 2008/22/EG voldoet aan een van de voorwaarden bedoeld in artikel 14, lid 4, vierde alinea, onder a), b) of c), van deze beschikking.

De betrokken lidstaat legt de Commissie samen met zijn aanvraag voor de noodmaatregelen of zijn ontwerp van herzien jaarprogramma een schriftelijke verklaring voor om te bevestigen dat hij aan een van de in artikel 14, lid 4, vierde alinea, onder a), b) of c), bedoelde voorwaarden voldoet.

Een project dat met het verhoogde percentage is gecofinancierd blijft daarop aanspraak maken, ongeacht of aan een van de voorwaarden, genoemd in artikel 14, lid 4, vierde alinea, onder a), b), of c), nog steeds wordt voldaan gedurende de tenuitvoerlegging van de betrokken noodmaatregelen.”.

22.3.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 82/6

(1)

Bij Beschikking nr. 574/2007/EG van het Europees Parlement en de Raad (2) is het Buitengrenzenfonds voor de periode 2007-2013 ingesteld als onderdeel van het algemene programma „Solidariteit en beheer van de migratiestromen” en zijn verschillende uniale cofinancieringspercentages bepaald voor acties die uit dat fonds worden ondersteund.

(2)

De ongekende wereldwijde financiële crisis en economische neergang hebben de economische groei en de financiële stabiliteit ernstig geschaad, en de financiële, economische en maatschappelijke omstandigheden in verscheidene lidstaten beduidend verslechterd. Bepaalde lidstaten ondervinden ernstige moeilijkheden of dreigen deze te ondervinden, met name wat betreft hun financiële en economische stabiliteit, waardoor hun tekort oploopt, hun schuldenpositie verslechtert en hun economische groei wordt bedreigd, of het risico daartoe bestaat, en waarbij het internationale economische en financiële klimaat de situatie nog verergert.

(3)

Hoewel reeds belangrijke maatregelen zijn genomen om de negatieve effecten van de crisis tegen te gaan, zijn de gevolgen van de financiële crisis voor de reële economie, de arbeidsmarkt en de samenleving als geheel op grote schaal voelbaar. De druk op de nationale financiële middelen neemt toe en er moeten snel verdere stappen worden genomen om die druk te verlichten door zoveel en zo goed mogelijk gebruik te maken van financiering door de Unie.

(4)

Verordening (EG) nr. 332/2002 van de Raad van 18 februari 2002 houdende instelling van een mechanisme voor financiële ondersteuning op middellange termijn van de betalingsbalansen van de lidstaten (3) bepaalt dat de Raad in geval van moeilijkheden of ernstig dreigende moeilijkheden in de betalingsbalans van een lidstaat die niet aan de euro deelneemt, financiële ondersteuning op middellange termijn kan verlenen.

(5)

Bij Beschikking 2009/459/EG van de Raad van 6 mei 2009 tot verlening van financiële middellangetermijnbijstand van de Gemeenschap aan Roemenië (4) is dergelijke financiële bijstand verleend aan Roemenië.

(6)

In overeenstemming met de conclusies van de Ecofin-Raad van 9-10 mei 2010 heeft de Raad een compleet pakket maatregelen vastgesteld, met inbegrip van Verordening (EU) nr. 407/2010 van de Raad van 11 mei 2010 houdende instelling van een Europees financieel stabilisatiemechanisme (5), en, op 7 juni 2010, werd een Europese Faciliteit voor financiële stabiliteit opgericht door de lidstaten van de eurozone, met het oog op de verlening van financiële bijstand aan lidstaten uit de eurozone die in moeilijkheden verkeren als gevolg van buitengewone omstandigheden die deze lidstaten uit de eurozone niet kunnen beheersen, waarbij de financiële stabiliteit van zowel de eurozone in haar geheel als die van de afzonderlijke lidstaten die daarvan deel uitmaken gewaarborgd wordt.

(7)

Bij Uitvoeringsbesluiten 2011/77/EU (6) en 2011/344/EU (7) van de Raad is financiële bijstand uit het Europees financieel stabilisatiemechanisme verleend aan respectievelijk Ierland en Portugal. Deze landen hebben ook middelen ontvangen uit de Europese Faciliteit voor financiële stabiliteit.

(8)

Op 8 mei 2010 zijn een akkoord tussen de kredietverstrekkers (Intercreditor Agreement) en een leningsovereenkomst (Loan Facility Agreement) voor Griekenland gesloten, die op 11 mei 2010 in werking zijn getreden als een eerste programma inzake financiële steunverlening voor Griekenland. Op 12 maart 2012 hebben de ministers van Financiën van de lidstaten van de eurozone dat eerste programma onderbroken en een tweede programma voor financiële bijstand aan Griekenland goedgekeurd. Er is besloten om dit tweede programma te financieren door middel van de Europese Faciliteit voor financiële stabiliteit en ook het resterende deel van de bijdrage van de eurozone in het kader van het eerste programma daaruit te betalen.

(9)

Op 2 februari 2012 hebben de ministers van Financiën van de lidstaten van de eurozone het verdrag tot oprichting van het Europees stabiliteitsmechanisme ondertekend. Dat verdrag volgt op Besluit 2011/199/EU van de Europese Raad van 25 maart 2011 tot wijziging van artikel 136 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie met betrekking tot een stabiliteitsmechanisme voor de lidstaten die de euro als munt hebben (8). Op grond van dat verdrag is het Europees stabiliteitsmechanisme sinds zijn inwerkingtreding op 8 oktober 2012 het belangrijkste instrument voor financiële ondersteuning van lidstaten in de eurozone. Derhalve dient bij het onderhavige besluit rekening te worden gehouden met het Europees stabiliteitsmechanisme.

(10)

In zijn conclusies juicht de Europese Raad van 23 en 24 juni 2011 het voornemen van de Commissie om te zorgen voor meer synergie tussen het kredietprogramma voor Griekenland en de fondsen van de Unie toe en ondersteunt hij de inspanningen om Griekenland meer in staat te stellen de middelen van de Unie aan te spreken teneinde de groei en de werkgelegenheid te stimuleren door zich opnieuw te richten op het verbeteren van het concurrentievermogen en het scheppen van werkgelegenheid. In deze conclusies toonde de Europese Raad zich tevens ingenomen met het uitgebreide programma voor technische bijstand aan Griekenland dat door de Commissie in samenwerking met de lidstaten is opgesteld, en zegde hij zijn steun hiervoor toe. De in het onderhavige besluit bepaalde wijzigingen van Beschikking nr. 574/2007/EG maakt deel uit van dit streven naar meer synergie.

(11)

Gelet op de buitengewone omstandigheden, is Verordening (EG) nr. 1083/2006 van de Raad van 11 juli 2006 houdende algemene bepalingen inzake het Europees Fonds voor Regionale Ontwikkeling, het Europees Sociaal Fonds en het Cohesiefonds (9) gewijzigd bij Verordening (EU) nr. 1311/2011 van het Europees Parlement en de Raad (10) om het mogelijk te maken het in het kader van de structuurfondsen en het Cohesiefonds toegepaste cofinancieringspercentage te verhogen voor lidstaten die ernstige moeilijkheden ondervinden wat betreft hun financiële stabiliteit. Voor die lidstaten is een vergelijkbare benadering gevolgd in het kader van het Europees Landbouwfonds voor plattelandsontwikkeling op grond van Verordening (EU) nr. 1312/2011 van het Europees Parlement en de Raad van 19 december 2011 tot wijziging van Verordening (EG) nr. 1698/2005 van de Raad, met betrekking tot een aantal bepalingen betreffende het financieel beheer ten aanzien van bepaalde lidstaten die ernstige moeilijkheden ondervinden of dreigen te ondervinden op het gebied van financiële stabiliteit (11) en in het kader van het Europees Visserijfonds op grond van Verordening (EU) nr. 387/2012 van het Europees Parlement en de Raad van 19 april 2012 houdende wijziging van Verordening (EG) nr. 1198/2006 van de Raad inzake het Europees Visserijfonds, wat betreft sommige bepalingen betreffende het financiële beheer voor bepaalde lidstaten die ernstige moeilijkheden ondervinden of dreigen te ondervinden ten aanzien van hun financiële stabiliteit (12). Die lidstaten dienen te worden gesteund in het kader van de vier fondsen die voor de periode 2007-2013 zijn vastgesteld als onderdeel van het algemeen programma „Solidariteit en beheer van de migratiestromen”, namelijk het Buitengrenzenfonds, het Europees Terugkeerfonds, het Europees Vluchtelingenfonds en het Europees Fonds voor de integratie van onderdanen van derde landen („de fondsen”).

(12)

De fondsen bieden de lidstaten essentiële hulp bij het aanpakken van grote uitdagingen op het gebied van migratie, asiel en buitengrenzen, zoals de ontwikkeling van een alomvattend immigratiebeleid van de Unie, teneinde het concurrentievermogen en de sociale cohesie van de Unie te versterken en een gemeenschappelijk Europees asielstelsel tot stand te brengen.

(13)

Om de financiering door de Unie op het gebied van migratie, asiel en buitengrenzen te vereenvoudigen en de lidstaten meer van dergelijke financiering ter beschikking te kunnen stellen voor de uitvoering van hun jaarprogramma's in het kader van de fondsen, dient te worden geregeld dat het uniale cofinancieringspercentage in het kader van de fondsen tijdelijk en zonder gevolgen voor de programmeringsperiode 2014-2020 met een bedrag gelijk aan 20 procentpunten meer dan de huidige cofinancieringspercentages wordt verhoogd voor lidstaten die ernstige moeilijkheden ondervinden wat hun financiële stabiliteit betreft. Dit betekent dat de jaarlijkse nationale toewijzing uit de fondsen overeenkomstig de basisbesluiten onveranderd blijft, terwijl de nationale cofinanciering dienovereenkomstig wordt verminderd. Lopende jaarprogramma's zullen moeten worden herzien in het licht van de wijzigingen die voortvloeien uit de toepassing van het verhoogde uniale cofinancieringspercentage.

(14)

Een lidstaat die wil gebruikmaken van het verhoogde cofinancieringspercentage dient de Commissie een schriftelijke verklaring te doen toekomen en daar zijn ontwerp-jaarprogramma of ontwerp van herzien jaarprogramma aan toe te voegen. In zijn verklaring dient de betrokken lidstaat te verwijzen naar het betrokken besluit van de Raad of naar een ander relevant besluit op grond waarvan de lidstaat in aanmerking komt voor het verhoogde uniale cofinancieringspercentage.

(15)

De ongekende crisis op de internationale financiële markten en de economische achteruitgang hebben de financiële stabiliteit van verscheidene lidstaten ernstig geschaad. Aangezien een snelle reactie nodig is om de effecten op de economie als geheel tegen te gaan, dient dit besluit zo spoedig mogelijk in werking te treden.

(16)

Beschikking nr. 574/2007/EG dient derhalve dienovereeenkomstig te worden gewijzigd.

(17)

Wat IJsland en Noorwegen betreft, vormt dit besluit een ontwikkeling van de bepalingen van het Schengenacquis in de zin van de Overeenkomst tussen de Raad van de Europese Unie en de Republiek IJsland en het Koninkrijk Noorwegen inzake de wijze waarop deze twee staten worden betrokken bij de uitvoering, de toepassing en de ontwikkeling van het Schengenacquis (13) die vallen onder het gebied bedoeld in artikel 1, punten A en B, van Besluit 1999/437/EG van de Raad inzake bepaalde toepassingsbepalingen van die overeenkomst (14).

(18)

Wat Zwitserland betreft, vormt dit besluit een ontwikkeling van de bepalingen van het Schengenacquis in de zin van de Overeenkomst tussen de Europese Unie, de Europese Gemeenschap en de Zwitserse Bondsstaat inzake de wijze waarop Zwitserland wordt betrokken bij de uitvoering, de toepassing en de ontwikkeling van het Schengenacquis (15) die vallen onder het gebied bedoeld in artikel 1, punten A en B, van Besluit 1999/437/EG, in samenhang met artikel 3 van Besluit 2008/146/EG van de Raad (16).

(19)

Wat Liechtenstein betreft, vormt dit besluit een ontwikkeling van de bepalingen van het Schengenacquis in de zin van het door de Europese Unie, de Europese Gemeenschap, de Zwitserse Bondsstaat en het Vorstendom Liechtenstein ondertekende Protocol betreffende de toetreding van het Vorstendom Liechtenstein tot de Overeenkomst tussen de Europese Unie, de Europese Gemeenschap en de Zwitserse Bondsstaat inzake de wijze waarop de Zwitserse Bondsstaat wordt betrokken bij de uitvoering, de toepassing en de ontwikkeling van het Schengenacquis (17) die vallen onder het gebied dat is bedoeld in artikel 1, punten A en B, van Besluit 1999/437/EG, in samenhang met artikel 3 van Besluit 2011/350/EU van de Raad (18).

(20)

Overeenkomstig de artikelen 1 en 2 van Protocol nr. 22 betreffende de positie van Denemarken, gehecht aan het Verdrag betreffende de Europese Unie en het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, neemt Denemarken niet deel aan de vaststelling van dit besluit; dit besluit is bijgevolg niet bindend voor, noch van toepassing in deze lidstaat. Aangezien dit besluit voortbouwt op het Schengenacquis, beslist Denemarken overeenkomstig artikel 4 van dat protocol binnen een termijn van zes maanden nadat de Raad heeft beslist over dit besluit of het dit besluit in zijn nationale wetgeving zal omzetten.

(21)

Dit besluit vormt een ontwikkeling van de bepalingen van het Schengenacquis waaraan het Verenigd Koninkrijk niet deelneemt overeenkomstig Besluit 2000/365/EG van de Raad van 29 mei 2000 betreffende het verzoek van het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland deel te mogen nemen aan enkele van de bepalingen van het Schengenacquis (19); het Verenigd Koninkrijk neemt derhalve niet deel aan de vaststelling van dit besluit en dit is bijgevolg niet bindend voor, noch van toepassing op deze lidstaat.

(22)

Dit besluit vormt een ontwikkeling van de bepalingen van het Schengenacquis waaraan Ierland niet deelneemt, overeenkomstig Besluit 2002/192/EG van de Raad van 28 februari 2002 betreffende het verzoek van Ierland deel te mogen nemen aan bepalingen van het Schengenacquis (20); Ierland neemt derhalve niet deel aan de vaststelling van dit besluit en dit is niet bindend voor, noch van toepassing op deze lidstaat,

22.3.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 82/10

(1)

In september 1991 stelde de Raad bij Verordening (EEG) nr. 3433/91 (2) een definitief antidumpingrecht van 16,9 % in op niet-navulbare zakgasaanstekers met vuursteentje van oorsprong uit onder meer de Volksrepubliek China („de VRC”) („het onderzochte product”).

(2)

In 1995 werd het oorspronkelijke ad-valoremrecht bij Verordening (EG) nr. 1006/95 van de Raad (3) vervangen door een specifiek recht van 0,065 ECU per aansteker.

(3)

Na een onderzoek op grond van artikel 13 van Verordening (EG) nr. 1225/2009 (de „basisverordening”) werden de bovenstaande maatregelen bij Verordening (EG) nr. 192/1999 van de Raad (4) uitgebreid tot 1) de invoer van niet-navulbare zakgasaanstekers met vuursteentje verzonden of van oorsprong uit Taiwan en 2) de invoer van bepaalde navulbare aanstekers van oorsprong uit de VRC of verzonden of van oorsprong uit Taiwan waarvan de waarde franco grens Gemeenschap, vóór inklaring, minder dan 0,15 EUR per stuk bedraagt.

(4)

Overeenkomstig artikel 11, lid 2, van de basisverordening heeft de Raad in 2001 bij Verordening (EG) nr. 1824/2001 (5) de definitieve antidumpingrechten bevestigd die bij Verordening (EG) nr. 1006/95 werden ingesteld en bij Verordening (EG) nr. 192/1999 werden uitgebreid („de bestaande maatregelen”).

(5)

Overeenkomstig artikel 11, lid 2, van de basisverordening heeft de Raad in 2007 bij Verordening (EG) nr. 1458/2007 (6) („de oorspronkelijke verordening”) het bij Verordening (EG) nr. 1824/2001 ingestelde definitieve antidumpingrecht bevestigd. Deze maatregelen worden hierna „de oorspronkelijke maatregelen” genoemd en het onderzoek dat tot de bij de oorspronkelijke verordening ingestelde maatregelen heeft geleid, wordt hierna aangeduid als „het oorspronkelijke onderzoek”.

(6)

Op 12 december 2012 (7) heeft de Commissie een bericht van het vervallen van de antidumpingmaatregelen gepubliceerd.

(7)

Aangezien de maatregelen op 13 december 2012 vervielen, is de registratie van de invoer van niet-navulbare zakgasaanstekers met vuursteentje verzonden vanuit Vietnam, al dan niet aangegeven als van oorsprong uit Vietnam, bij Verordening (EU) nr. 1192/2012 van de Commissie (8) vanaf die datum beëindigd (zie eveneens overweging 14).

(8)

Op 17 april 2012 heeft de Commissie een verzoek ontvangen op grond van artikel 13, lid 3, en artikel 14, lid 5, van de basisverordening („het verzoek”) om een onderzoek in te stellen naar de mogelijke ontwijking van de antidumpingmaatregelen die zijn ingesteld op de invoer van niet-navulbare zakgasaanstekers met vuursteentje van oorsprong uit de VRC en om de invoer van niet-navulbare zakgasaanstekers met vuursteentje verzonden vanuit de Socialistische Republiek Vietnam („Vietnam”), al dan niet aangegeven als van oorsprong uit Vietnam, te registreren.

(9)

Het verzoek werd ingediend door Société BIC, een producent in de Unie van niet-navulbare zakgasaanstekers met vuursteentje.

(10)

Het verzoek bevatte voldoende voorlopig bewijsmateriaal waaruit bleek dat de oorspronkelijke maatregelen werden ontweken door assemblageactiviteiten in Vietnam.

(11)

De indiener van het verzoek toonde aan dat zich na het instellen van de oorspronkelijke maatregelen een aanzienlijke verandering in de structuur van het handelsverkeer met betrekking tot de uitvoer uit de VRC en Vietnam naar de Unie heeft voorgedaan waarvoor, afgezien van de instelling van de oorspronkelijke maatregelen, onvoldoende reden of economische rechtvaardiging bestond. Deze verandering in de structuur van het handelsverkeer zou toe te schrijven zijn aan de assemblage van aanstekers in Vietnam waarbij gebruik wordt gemaakt van onderdelen van oorsprong uit de VRC.

(12)

Voorts wees het voorlopige bewijsmateriaal erop dat de corrigerende werking van de oorspronkelijke maatregelen zowel wat de hoeveelheden als wat de prijzen betrof, werd ondermijnd. Uit het bewijsmateriaal bleek met name dat de toegenomen invoer uit Vietnam plaatsvond tegen prijzen die onder de geen schade veroorzakende prijs lagen die tijdens het oorspronkelijke onderzoek werd vastgesteld.

(13)

Ten slotte was er ook voldoende voorlopig bewijsmateriaal dat de prijzen van niet-navulbare zakgasaanstekers met vuursteentje verzonden vanuit Vietnam dumpingprijzen waren ten opzichte van de normale waarde die tijdens het oorspronkelijke onderzoek is vastgesteld.

(14)

Daar de Commissie na overleg in het Raadgevend Comité tot de conclusie was gekomen dat er voldoende voorlopig bewijsmateriaal was om op grond van artikel 13 van de basisverordening een onderzoek te openen, heeft zij bij Verordening (EU) nr. 548/2012 van de Commissie (9) („de openingsverordening”) een onderzoek geopend. Krachtens artikel 13, lid 3, en artikel 14, lid 5, van de basisverordening heeft de Commissie de douaneautoriteiten bij de openingsverordening de instructie gegeven de invoer van niet-navulbare zakgasaanstekers met vuursteentje verzonden vanuit Vietnam, al dan niet aangegeven als van oorsprong uit Vietnam, te registreren.

(15)

De Commissie heeft de autoriteiten van de VRC en Vietnam, de producenten-exporteurs in die landen, de haar bekende betrokken importeurs in de Unie en Société BIC („de indiener van het verzoek”), een producent in de Unie die meer dan 75 % van de productie van niet-navulbare zakgasaanstekers met vuursteentje in de Europese Unie vertegenwoordigt, officieel in kennis gesteld van de opening van het onderzoek.

(16)

Er werd een vragenlijst toegezonden aan 70 producenten-exporteurs in de VRC en 15 producenten-exporteurs in Vietnam, die door het verzoek bij de Commissie bekend waren. De vragenlijsten werden ook toegestuurd aan 59 in het verzoek genoemde importeurs in de Unie. Belanghebbenden werd de gelegenheid geboden om binnen de bij de openingsverordening vastgestelde termijn hun standpunt schriftelijk bekend te maken en te verzoeken te worden gehoord. Alle partijen werden ervan in kennis gesteld dat niet-medewerking kan leiden tot de toepassing van artikel 18 van de basisverordening en tot bevindingen die op de beschikbare gegevens worden gebaseerd.

(17)

Acht van de 15 bekende producenten-exporteurs in Vietnam hebben zich gemeld; één van hen wilde niet als belanghebbende worden beschouwd, aangezien hij het onderzochte product niet vervaardigde en niet naar de Unie exporteerde.

(18)

De volgende zeven ondernemingen hebben de vragenlijst beantwoord, waarna bij de ondernemingen ter plaatse een controle werd uitgevoerd:

(19)

Geen van de bekende producenten-exporteurs in de VRC heeft zich gemeld of heeft de vragenlijst beantwoord.

(20)

Van de importeurs hebben er acht de vragenlijst beantwoord, terwijl zes ondernemingen zich hebben gemeld met het verzoek niet als belanghebbende te worden beschouwd, aangezien zij geen niet-navulbare zakgasaanstekers met vuursteentje uit Vietnam in de Unie invoerden („het onderzochte product”). De overige bekende ondernemingen hebben zich helemaal niet gemeld.

(21)

Na de opening van het onderzoek werden twee importeurs die daarom hadden verzocht in september 2012 gehoord. Ook de importeurs hebben hun standpunten schriftelijk ingediend. Daarin uitten zij hun twijfels bij de gronden voor het openen van het onderzoek wat betreft de productomschrijving, de invoervolumes, de economische rechtvaardiging van de veranderingen in de structuur van het handelsverkeer, de onderliggende redenen voor het verzoek en de financiële situatie van de producent in de Unie die het verzoek heeft ingediend. De twee importeurs waren van mening dat er onvoldoende redenen waren om een onderzoek te openen.

(22)

De Commissie heeft een gedetailleerd antwoord op de opmerkingen verstrekt en stelde de partijen in de gelegenheid opmerkingen te formuleren. De Commissie heeft uiteengezet waarom het verzoek volgens haar voldoende voorlopig bewijsmateriaal bevatte om de opening van het onderzoek te rechtvaardigen. De opmerkingen van de twee importeurs toonden niet aan dat er voldoende voorlopig bewijsmateriaal was om de opening van het onderzoek te rechtvaardigen.

(23)

Het onderzoektijdvak bestreek de periode van 1 januari 2008 tot en met 31 maart 2012 („het OT”). Er werden gegevens verzameld voor het OT, onder meer om te onderzoeken of de beweerde verandering in de structuur van het handelsverkeer zich inderdaad heeft voorgedaan. Gedetailleerdere gegevens werden verzameld voor de rapportageperiode van 1 april 2011 tot en met 31 maart 2012 („de RP”) om de mogelijke ondermijning van de corrigerende werking van de maatregelen en het bestaan van dumping te onderzoeken.

(24)

Overeenkomstig artikel 13, lid 1, van de basisverordening werd uitgemaakt of er sprake was van ontwijking door achtereenvolgens na te gaan of zich een verandering in de structuur van het handelsverkeer tussen de VRC, Vietnam en de Unie had voorgedaan, of deze verandering het gevolg was van praktijken, processen of werkzaamheden waarvoor, afgezien van de instelling van het recht, onvoldoende reden of economische rechtvaardiging bestond, of uit bewijsmateriaal bleek dat er sprake was van schade of dat de corrigerende werking van het recht, gezien de prijzen en/of de hoeveelheden van het onderzochte product, werd ondermijnd, en of uit bewijsmateriaal bleek dat dumping plaatsvond ten aanzien van de voor het onderzochte product tijdens het oorspronkelijke onderzoek vastgestelde normale waarden, eventueel overeenkomstig artikel 2 van de basisverordening.

(25)

Het betrokken product is het in het oorspronkelijke onderzoek gedefinieerde product, namelijk niet-navulbare zakgasaanstekers met vuursteentje, momenteel ingedeeld onder GN-code ex 9613 10 00, van oorsprong uit de Volksrepubliek China („het betrokken product”).

(26)

Het onderzochte product is hetzelfde als het product dat in de vorige overweging is gedefinieerd, maar wordt verzonden vanuit Vietnam, al dan niet aangegeven als van oorsprong uit Vietnam, en is momenteel ingedeeld onder dezelfde GN-code als het betrokken product („het onderzochte product”).

(27)

Uit het onderzoek bleek dat de niet-navulbare zakgasaanstekers met vuursteentje, zoals hierboven gedefinieerd, die uit de VRC naar de Unie worden uitgevoerd, en die welke vanuit Vietnam naar de Unie worden verzonden dezelfde fysische en technische basiskenmerken en dezelfde toepassingen hebben en derhalve moeten worden beschouwd als soortgelijke producten in de zin van artikel 1, lid 4, van de basisverordening.

(28)

Zoals vermeld in overweging 18 hebben zeven ondernemingen de vragenlijsten beantwoord. Voor de RP vertegenwoordigde het totale volume aan aanstekers dat volgens deze antwoorden als in de Unie ingevoerd werd gerapporteerd meer dan 100 % van het totale volume aan aanstekers dat volgens de Comext-databank van Eurostat als in de Unie ingevoerd werd gerapporteerd. Ondanks het feit dat de informatie over de verkoopvolumes in de antwoorden, zoals hieronder uiteengezet in overweging 29, als onbetrouwbaar werd beschouwd, werd deze toch geacht een aanwijzing te zijn dat er een hoge mate van medewerking was en dat de onderzochte ondernemingen representatief waren.

(29)

Tijdens de onderzoeken die ter plaatse bij de zeven Vietnamese producenten-exporteurs werden uitgevoerd, werd vastgesteld dat elk van hen informatie had verstrekt die als betrouwbaar kon worden beschouwd om tot de bevindingen te komen die voor het onderzoek van belang zijn. Er werd met name vastgesteld dat de zeven ondernemingen hun productievolumes, invoer van onderdelen van aanstekers en totale verkoop verkeerd hebben opgegeven. Ook werd vastgesteld dat een deel van de activiteiten met betrekking tot het onderzochte product niet in de officiële rekeningen was opgenomen en dat bepaalde assemblageactiviteiten door onofficiële subcontractanten werden uitgevoerd. Bovendien werden hoeveelheden uit de VRC ingevoerde onderdelen niet of verkeerd aangegeven, en werd een deel van de verkoop niet in de rekeningen van de ondernemingen opgenomen. Bijgevolg was het niet mogelijk met name de totale productie en de totale verkoopvolumes van de betrokken ondernemingen op een betrouwbare manier vast te stellen en konden de werkelijke verkoopprijzen van het onderzochte product en de kosten van de belangrijkste inputs zoals gas niet in overeenstemming worden gebracht met de gegevens die in de antwoorden op de vragenlijsten werden verstrekt.

(30)

Gezien de in overweging 29 beschreven situatie werden de producenten-exporteurs ervan op de hoogte gebracht dat de Commissie overwoog de bevindingen en conclusies van het onderzoek overeenkomstig artikel 18 van de basisverordening op de beste beschikbare gegevens te baseren. De partijen werden in de gelegenheid gesteld opmerkingen te formuleren en werden gehoord indien zij daarom verzochten. Elke partij ontving een individuele brief met de specifieke en gedetailleerde bevindingen die tot de conclusie hebben geleid dat de verstrekte gegevens niet als betrouwbaar konden worden beschouwd en niet geschikt werden bevonden om de voor het onderzoek noodzakelijke gegevens vast te stellen.

(31)

Twee producenten-exporteurs hebben geen enkele opmerking gemaakt over het voornemen om artikel 18 van de basisverordening toe te passen. De overige vijf producenten-exporteurs — twee individuele ondernemingen en een groep van drie ondernemingen — werden op hun verzoek in november 2012 gehoord. Ook deze producenten-exporteurs hebben hun standpunten schriftelijk uiteengezet. Zij betwistten het voornemen van de Commissie om geen rekening te houden met de gegevens die zij hadden verstrekt en om haar mogelijke conclusie dat er sprake is van ontwijking te baseren op de beste beschikbare gegevens.

(32)

Vier van de producenten-exporteurs betwistten niet dat de informatie die zij hadden verstrekt onvolledig en onbetrouwbaar was en gaven de discrepanties in hun boekhouding toe, alsook het feit dat niet al hun activiteiten in hun boeken werden bekendgemaakt of opgenomen. Zij beweerden evenwel dat deze verschillen uitsluitend hun binnenlandse verkoop betroffen en geen gevolgen hadden voor hun uitvoer. Eén partij argumenteerde dat haar administratie door een brand was vernietigd, waardoor de beschikbare informatie onvolledig was. Zij voerden voorts aan dat de Commissie de hoeveelheid gas in de aanstekers verkeerd had ingeschat en dat de bevindingen inzake de productievolumes bijgevolg niet correct waren. Eén onderneming argumenteerde dat verschillen in gasverbruik werden verklaard doordat tijdens de warmere maanden opzettelijk gas werd gelost. Deze partijen konden evenwel geen bewijzen overleggen om deze argumenten te staven.

(33)

De ondernemingen voerden ook aan dat zij hun volle medewerking verleenden en geen informatie over hun activiteiten achterhielden. Zij gaven toe de vragenlijst niet volledig te hebben beantwoord, maar betwistten ten zeerste verkeerde of misleidende informatie te hebben verstrekt. In hun ogen zijn niet-meegedeelde en niet-verifieerbare gegevens op zich geen bewijs van ontwijking; volgens hen had de Commissie niet met positief bewijsmateriaal aangetoond dat ontwijking plaatsvond.

(34)

Hoewel de ondernemingen zelf geen volledig en accuraat overzicht van hun activiteiten hebben verstrekt, heeft de Commissie alternatieve methoden toegepast en bijvoorbeeld rekening gehouden met het verbruik van grondstoffen om de belangrijkste gegevens die in de antwoorden op de vragenlijst werden verstrekt in overeenstemming te brengen met de ter plaatse verstrekte en gevonden informatie. Met deze alternatieve methoden, die onvermijdelijk minder precies zijn dan de echte rekeningen, kon worden aangetoond dat de verstrekte gegevens niet betrouwbaar waren. Uit de resultaten voor het productievolume bijvoorbeeld bleek dat de door de ondernemingen aangegeven productiehoeveelheden niet overeenstemden met hun grondstoffenverbruik.

(35)

Na een verificatieproces is de Commissie tot de conclusie gekomen dat de gegevens onbetrouwbaar zijn gezien het ontbreken van betrouwbare rekeningen, het achterhouden van voor het onderzoek relevante informatie en het overleggen van verkeerde of misleidende informatie.

(36)

Gezien het voorgaande moesten de bevindingen inzake de invoer van niet-navulbare zakgasaanstekers met vuursteentje uit Vietnam in de Unie overeenkomstig artikel 18, lid 1, van de basisverordening op de beschikbare gegevens worden gebaseerd. Om te voorkomen dat het onderzoek wordt gehinderd doordat de partijen nalaten informatie te verstrekken, heeft de Commissie bijgevolg de door de Vietnamese producenten verstrekte niet-verifieerbare gegevens vervangen door andere, beschikbare gegevens, zoals gegevens uit de Comext-databank van Eurostat, om de totale invoervolumes uit Vietnam in de Unie vast te stellen, en de in het verzoek vermelde gegevens over de kosten om het aandeel van de Chinese onderdelen vast te stellen (zie overweging 50).

(37)

De Chinese producenten-exporteurs hebben geen medewerking verleend. Bijgevolg moesten de bevindingen inzake de invoer van het betrokken product in de Unie en de uitvoer van niet-navulbare zakgasaanstekers met vuursteentje uit de VRC naar Vietnam overeenkomstig artikel 18, lid 1, van de basisverordening op de beschikbare gegevens worden gebaseerd. De in het verzoek verstrekte UN Comtrade-statistieken werden gebruikt om de totale uitvoer uit de VRC naar Vietnam vast te stellen.

(38)

De invoer van het betrokken product uit de VRC daalde in 1991, toen voor het eerst maatregelen werden ingesteld. De invoer bleef laag toen de maatregelen in 1995, 1999, 2001 en 2007 opeenvolgend werden gewijzigd en uitgebreid.

(39)

De invoer van aanstekers uit de VRC tussen 1 januari 2008 en 31 maart 2012 was relatief stabiel wat de hoeveelheden betrof: ongeveer 50 miljoen stuks in 2008 en 2009, 70 miljoen stuks in 2010 en 60 miljoen stuks in 2011 en de RP. Het betrof evenwel uitsluitend navulbare modellen en elektrische piëzoaanstekers waarvoor de maatregelen niet golden.

(40)

De invoer van het onderzochte product uit Vietnam is in de loop der tijd toegenomen. Terwijl het onderzochte product in 1997 bijna niet uit Vietnam in de Unie werd ingevoerd, is het invoervolume van het onderzochte product sinds 2007 snel gestegen.

(41)

In de RP vertegenwoordigde de invoer uit Vietnam 84 % van alle invoer in de Unie.

Invoer van niet-navulbare aanstekers uit Vietnam in de Unie als % van alle invoer

(42)

Onderdelen van aanstekers met vuursteentje werden tijdens het OT uit de VRC naar Vietnam uitgevoerd. Vietnam is de belangrijkste bestemming van de uitvoer van onderdelen van aanstekers met vuursteentje uit de VRC. Volgens de in het verzoek verstrekte statistieken is de uitvoer van aanstekeronderdelen uit de VRC naar Vietnam sinds 1999 aanzienlijk gestegen. In 1999 bedroeg de uitvoer van aanstekeronderdelen uit de VRC naar Vietnam minder dan 3 % van de totale uitvoer; in 2010 werd Vietnam met een aandeel van 26 % van de invoer echter de belangrijkste bestemming van de uitvoer van aanstekeronderdelen. In volumes stemt dit overeen met een stijging van minder dan 50 miljoen tot 200 miljoen afgewerkte aanstekers.

(43)

Aangezien geen rekening kon worden gehouden met de door de Vietnamese producenten verstrekte informatie, kon geen verifieerbare informatie worden verkregen over de mogelijke niveaus van de werkelijke productie van niet-navulbare zakgasaanstekers met vuursteentje.

(44)

De totale daling van de uitvoer uit de VRC naar de Unie en de stijging van de invoer uit Vietnam naar de Unie sinds 2007 en de aanzienlijke toename van de uitvoer van aanstekeronderdelen uit de VRC naar Vietnam sinds 1999 vormden een verandering in de structuur van het handelsverkeer tussen de VRC en Vietnam enerzijds en de Unie anderzijds.

(45)

Artikel 13, lid 1, van de basisverordening bepaalt dat de verandering in de structuur van het handelsverkeer het gevolg moet zijn van praktijken, processen of werkzaamheden waarvoor, afgezien van de instelling van het recht, onvoldoende reden of economische rechtvaardiging bestaat. De praktijken, processen of werkzaamheden omvatten onder meer de assemblage van onderdelen in een derde land. Of assemblage had plaatsgevonden, werd vastgesteld overeenkomstig artikel 13, lid 2, van de basisverordening.

(46)

Zoals hierboven vermeld, moest artikel 18 van de basisverordening worden toegepast omdat er geen betrouwbare informatie beschikbaar was en voor het onderzoek relevante informatie werd achtergehouden. Om te beslissen of de assemblage in Vietnam als ontwijking van de maatregelen kon worden beschouwd, moest de Commissie zich op de beschikbare gegevens baseren.

(47)

Uit het onderzoek is gebleken dat de maatregelen worden ontweken door assemblage in Vietnamese ondernemingen die nauw samenwerken met in China en Hongkong geregistreerde ondernemingen. De meerderheid van de medewerkende Vietnamese producenten is eigendom van ondernemingen uit de VRC en Hongkong. Ook het management van de Vietnamese ondernemingen bestaat grotendeels uit Chinese professionals die eerder voor producenten van aanstekers in de VRC hebben gewerkt.

(48)

De Vietnamese producenten voeren hun aanstekeronderdelen uit de VRC in via in Hongkong geregistreerde verbonden ondernemingen. Een aantal van de Vietnamese producenten werkt onder verwerkingsovereenkomsten met opdrachtgevers uit China en/of Hongkong. In het kader van die overeenkomsten voorziet de Chinese opdrachtgever de Vietnamese fabriek van aanstekeronderdelen en plastic, en verkoopt hij de afgewerkte aanstekers. Ook zonder een dergelijke verwerkingsovereenkomst worden in Vietnam geproduceerde aanstekers over het algemeen verkocht aan ondernemingen in Hongkong, die voor de commerciële betrekkingen met de importeurs in de Unie verantwoordelijk zijn.

(49)

Doordat de informatie van de Vietnamese producenten onbetrouwbaar is, kon niet worden vastgesteld of de in artikel 13, lid 2, van de basisverordening vastgestelde percentages worden gehaald. Er kon niet worden gecontroleerd of de aanstekeronderdelen van oorsprong uit de VRC meer of minder dan 60 % van de totale waarde van de geassembleerde aanstekers uitmaken, noch of de aan de ingevoerde delen toegevoegde waarde meer of minder dan 25 % van de fabricagekosten bedraagt.

(50)

Bij gebrek aan betrouwbare informatie van de Vietnamese producenten moest de vaststelling op de beschikbare gegevens worden gebaseerd. Uit de in het verzoek verstrekte informatie blijkt dat de aanstekeronderdelen van oorsprong uit de VRC tussen 60 en 70 % van de totale waarde vertegenwoordigen en dat de aan de ingevoerde delen toegevoegde waarde overeenstemt met 12 % van de fabricagekosten. Deze waarden zijn gebaseerd op vergelijkbare productiekosten van een in de VRC gevestigde fabrikant. De onderliggende berekeningen worden geacht vrij accuraat te zijn en de kostenverdeling in Vietnam weer te geven, omdat in de VRC en Vietnam dezelfde aanstekeronderdelen en grondstoffen worden gebruikt. Correcties ingevolge lagere plaatselijke kosten in Vietnam zouden resulteren in een nog groter aandeel van de Chinese waarde in de afgewerkte aanstekers.

(51)

Het onderzoek heeft geen andere voldoende reden of economische rechtvaardiging voor de assemblage aan het licht gebracht dan de ontwijking van de oorspronkelijke maatregelen ten aanzien van het betrokken product. De Vietnamese producenten hebben aangevoerd dat de oorzaak voor de verschuiving van de productie de lagere loonkosten in Vietnam zijn, maar dit argument werd niet onderbouwd. Een verschil in algemene loonkosten zou in ieder geval niet verklaren waarom de productie in een specifieke sector (aanstekers) naar Vietnam zou verhuizen, terwijl de productie in andere sectoren, bijvoorbeeld aanstekeronderdelen, wel in de VRC blijft.

(52)

Aangezien het bestaan van schade in de oorspronkelijke verordening werd onderzocht, betrof dit onderzoek onder meer de beoordeling of de corrigerende werking van de geldende rechten, wat de prijzen en/of de hoeveelheden van het soortgelijke product betreft, wordt ondermijnd.

(53)

Om uit te maken of het onderzochte ingevoerde product, gezien de hoeveelheden en de prijzen, de corrigerende werking van de oorspronkelijke maatregelen ten aanzien van de invoer van het betrokken product ondermijnden, werd gebruikgemaakt van de Comext-databank van Eurostat als de beste beschikbare gegevens betreffende hoeveelheden en prijzen van de invoer uit Vietnam. De aldus vastgestelde prijzen werden vergeleken met het schadeopheffende prijsniveau dat in overweging 63 van Verordening (EG) nr. 1006/95 voor de producenten in de Unie was vastgesteld.

(54)

De toename van de invoer uit Vietnam in de Unie van 0,6 % van de invoer in de Unie in 1998 tot 80 % in 2008 (begin van het OT) en tot 84 % van de invoer in de Unie in de RP (het einde van het OT) — zie de tabel in punt 2.4 — werd wat de hoeveelheden betreft als aanzienlijk beschouwd. Tijdens dezelfde periode daalde de invoer uit de VRC in de Unie aanzienlijk, namelijk van 30 tot 10 % van de totale invoer.

(55)

Uit de vergelijking van het schadeopheffende prijsniveau, zoals vastgesteld tijdens het oorspronkelijke onderzoek, en de gewogen gemiddelde prijs van de aangegeven Vietnamese uitvoer is gebleken dat er sprake is van aanzienlijk prijsbederf. Bijgevolg werd geconcludeerd dat de corrigerende werking van het recht, zoals vastgesteld in de oorspronkelijke verordening, zowel wat de hoeveelheden als wat de prijzen betreft, wordt ondermijnd.

(56)

Tot slot heeft de Commissie overeenkomstig artikel 13, leden 1 en 2, van de basisverordening onderzocht of dumping kon worden aangetoond door de in het oorspronkelijke onderzoek vastgestelde normale waarde te vergelijken met de prijzen bij uitvoer uit Vietnam.

(57)

In het kader van het oorspronkelijke onderzoek werd de normale waarde vastgesteld op basis van de prijzen in Brazilië, dat bij dat onderzoek voor de VRC een geschikt referentieland met een markteconomie werd bevonden.

(58)

De prijzen bij uitvoer uit Vietnam waren op de beschikbare gegevens gebaseerd, d.w.z. op de gemiddelde uitvoerprijs van niet-navulbare zakgasaanstekers met vuursteentje tijdens de RP, zoals opgenomen in de Comext-databank van Eurostat. Er moest gebruik worden gemaakt van de beschikbare gegevens omdat de informatie van de Vietnamese producenten over het onderzochte product onbetrouwbaar was.

(59)

Met het oog op een billijke vergelijking tussen de normale waarde en de uitvoerprijs werden overeenkomstig artikel 2, lid 10, van de basisverordening correcties toegepast om rekening te houden met verschillen die van invloed zijn op de prijzen en hun vergelijkbaarheid. Dienovereenkomstig werden er correcties toegepast voor verschillen in vervoers-, verzekerings- en verpakkingskosten. Bij gebrek aan betrouwbare informatie van de producenten in Vietnam en de VRC, moesten de correcties op de beschikbare gegevens worden gebaseerd. Deze correcties werden bijgevolg gebaseerd op een percentage dat werd berekend als het aandeel van de totale vervoers-, verzekerings- en verpakkingskosten in de waarde van de verkooptransacties naar de Unie, cif geleverd zoals door de medewerkende Chinese producenten-exporteurs in het oorspronkelijke onderzoek aangegeven.

(60)

Overeenkomstig artikel 2, leden 11 en 12, van de basisverordening werd de dumping berekend door de gewogen gemiddelde normale waarde die in de oorspronkelijke verordening was vastgesteld, te vergelijken met de volgens de Comext-databank overeenkomstige gewogen gemiddelde uitvoerprijzen voor aangegeven Vietnamese uitvoer in de RP van dit onderzoek, uitgedrukt in procenten van de cif-prijs, grens Unie, vóór inklaring.

(61)

Uit de vergelijking tussen de gewogen gemiddelde normale waarde en de gewogen gemiddelde uitvoerprijs bleek, na toepassing van de in overweging 59 toegelichte correcties, dat er sprake was van aanzienlijke dumping.

(62)

Na de mededeling van feiten en overwegingen heeft een groep belanghebbenden, bestaande uit Vietnamese producenten en importeurs in de Unie, opmerkingen gemaakt over de bevindingen van het onderzoek, ook al gaven zij toe niet direct door de maatregelen te worden getroffen. Zij voerden opnieuw aan dat eventuele misleidende informatie niet opzettelijk werd verstrekt, dat de Commissie geen positief bewijsmateriaal voor de ontwijking had gevonden en dat door de retroactieve instelling van maatregelen geen corrigerende werking kon worden bereikt, wat ook werd aangetoond doordat de oorspronkelijke maatregelen ten aanzien van de VRC niet werden verlengd. Volgens deze partijen was de beslissing om de oorspronkelijke maatregelen ten aanzien van de VRC niet te verlengen gebaseerd op bevindingen betreffende dezelfde periode als de conclusie dat de ontwijkingspraktijken de corrigerende werking van de oorspronkelijke maatregelen ondermijnen. Tot slot stelden zij ook vragen bij het beoogde effect en bij het voordeel van de Unie bij de uitbreiding van de maatregelen die in december 2012 waren beëindigd. Volgens hen zouden de maatregelen geen voordelen bieden voor de bedrijfstak van de Unie en zouden zij de importeurs in de Unie alleen nadeel berokkenen.

(63)

Wanneer een geldig verzoek om een antiontwijkingsonderzoek wordt ingediend en geaccepteerd, is de Commissie wettelijk verplicht de zaak te onderzoeken en passende maatregelen te nemen indien dat gerechtvaardigd is. In dit geval werd vastgesteld dat was voldaan aan alle voorwaarden van artikel 13 van de basisverordening om vast te stellen of er ontwijking plaatsvindt. De maatregelen moesten dan ook op passende wijze worden uitgebreid tot uitvoer uit Vietnam.

(64)

Bij de beoordeling of de ontwijkingspraktijken de corrigerende werking van de oorspronkelijke maatregelen ondermijnen, moet de Commissie haar analyse baseren op de ontwikkelingen na de instelling van deze maatregelen; daarbij houdt zij rekening met de bevindingen van het oorspronkelijke onderzoek op basis waarvan de corrigerende werking werd vastgesteld. De beoordeling van de noodzaak om een nieuw onderzoek bij het vervallen van de maatregelen in te stellen, gebeurt daarentegen op grond van de waarschijnlijkheid van de voortzetting of herhaling van dumping en schade in de toekomst op basis van bevindingen met betrekking tot een andere periode. In tegenstelling tot wat de belanghebbenden hebben aangevoerd, betreffen beide bevindingen bijgevolg niet dezelfde periode. Wat het argument betreft dat het enige effect zou zijn dat de importeurs in de Unie zouden worden getroffen, en dat de bedrijfstak van de Unie er geen voordeel bij zou hebben, werd het belang van de Unie bij de instelling van de maatregelen in het oorspronkelijke onderzoek bevestigd. Overeenkomstig artikel 13 van de basisverordening is de uitbreiding van de corrigerende werking van de oorspronkelijke maatregelen om ontwijking tegen te gaan in dit opzicht gerechtvaardigd zolang de oorspronkelijke maatregelen van kracht zijn. De uitbreiding van de maatregelen heeft geenszins tot doel partijen nadeel te berokkenen, maar om het verstorende effect van de invoer met dumping door ontwijking via Vietnam op de markt van de Unie te corrigeren door gelijke concurrentievoorwaarden te scheppen wat de prijzen en de hoeveelheden van dergelijke invoer betreft. Het argument dat alleen de importeurs door de maatregelen zouden worden getroffen, wordt niet met enig bewijs of enige analyse gestaafd.

(65)

Een andere belanghebbende, een importeur, heeft opmerkingen op het onderzoek geformuleerd en voerde aan dat hij niet was ingelicht over de opening van het ontwijkingsonderzoek. Opgemerkt zij hierbij dat deze partij vóór de opening van het onderzoek niet bij de Commissie bekend was, en dat het bericht van opening in het publicatieblad werd bekendgemaakt.

(66)

Een andere importeur kondigde aan dat hij binnen zes maanden bewijsmateriaal zou overleggen waaruit zou blijken dat er bij zijn invoer van aanstekers geen sprake was van ontwijking. De Commissie merkt op dat alle belanghebbenden in het bericht van opening werd verzocht tijdens het onderzoek bewijsmateriaal over te leggen (zie met name de overwegingen 10, 19 en 20 en artikel 3, lid 2, van Verordening (EU) nr. 548/2012). De Commissie moet het onderzoek binnen de wettelijke termijn van negen maanden beëindigen en kan in dit stadium bijgevolg geen aanvullende informatie afwachten.

(67)

Gezien het bovenstaande werd geconcludeerd dat het definitieve antidumpingrecht op niet-navulbare zakgasaanstekers met vuursteentje van oorsprong uit de VRC werd ontweken door assemblageactiviteiten in Vietnam in de zin van artikel 13, leden 1 en 2, van de basisverordening.

(68)

Overeenkomstig artikel 13, lid 1, eerste zin, van de basisverordening, moeten de oorspronkelijke maatregelen ten aanzien van de invoer van het betrokken product worden uitgebreid tot de invoer van het onderzochte product, d.i. hetzelfde product verzonden vanuit Vietnam, al dan niet aangegeven als van oorsprong uit Vietnam.

(69)

Aangezien aan dit onderzoek geen medewerking is verleend, moeten de uit te breiden maatregelen de maatregelen zijn die in artikel 1, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1458/2007 zijn vastgesteld, namelijk een definitief antidumpingrecht van 0,065 EUR per aansteker.

(70)

Overeenkomstig artikel 13, lid 3, en artikel 14, lid 5, van de basisverordening moeten uitgebreide maatregelen worden toegepast op goederen waarvan de invoer in de Unie overeenkomstig de openingsverordening wordt geregistreerd. Daarom moeten rechten worden geheven op vanuit Vietnam verzonden niet-navulbare zakgasaanstekers met vuursteentje waarvan de invoer wordt geregistreerd. Aangezien de oorspronkelijke maatregelen op 13 december 2012 zijn vervallen en de registratie op dezelfde dag is beëindigd, worden de rechten slechts tot die datum geïnd.

(71)

De zeven ondernemingen in Vietnam die de vragenlijst hebben beantwoord, verzochten overeenkomstig artikel 13, lid 4, van de basisverordening om vrijstelling van de eventuele uitgebreide maatregelen.

(72)

Deze zeven ondernemingen bleken allemaal verkeerde of misleidende informatie te hebben verstrekt. Overeenkomstig artikel 18, lid 4, van de basisverordening werden deze ondernemingen in kennis gesteld van het voornemen om de door hen verstrekte informatie buiten beschouwing te laten en werd een termijn vastgesteld waarbinnen zij nadere toelichtingen kon verstrekken.

(73)

De nadere toelichtingen door deze ondernemingen hebben niet geleid tot een wijziging van de conclusie. Daarom werden overeenkomstig artikel 18, lid 1, van de basisverordening aan de hand van de beschikbare gegevens conclusies ten aanzien van deze ondernemingen getrokken.

(74)

Aangezien zoals hierboven vermeld verkeerde en/of misleidende informatie werd verstrekt, kon de vrijstelling waarom deze zeven ondernemingen overeenkomstig artikel 13, lid 4, van de basisverordening hadden verzocht, niet worden toegekend.

(75)

Alle belanghebbenden werden op de hoogte gebracht van de belangrijkste feiten en overwegingen die tot voornoemde conclusies hebben geleid, en werden in de gelegenheid gesteld opmerkingen te maken. De mondelinge en schriftelijke opmerkingen van de partijen werden onderzocht. Geen van de aangevoerde argumenten heeft tot een wijziging van de bevindingen geleid,

22.3.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 82/18

(1)

De Raad heeft op 1 augustus 2011 Verordening (EU) nr. 753/2011 vastgesteld.

(2)

Het comité van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties, ingesteld krachtens punt 30 van Resolutie 1988 (2011) van de Veiligheidsraad, heeft op 11 en 25 februari 2013 de lijst van personen, groepen, ondernemingen en entiteiten waarvoor beperkende maatregelen gelden, geactualiseerd en gewijzigd.

(3)

Bijlage I bij Verordening (EU) nr. 753/2011 dient dienovereenkomstig te worden gewijzigd,

22.3.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 82/21

(1)

Verordening (EU) nr. 1151/2012 is op 3 januari 2013 in werking getreden. Verordening (EG) nr. 510/2006 van de Raad van 20 maart 2006 inzake de bescherming van geografische aanduidingen en oorsprongsbenamingen van landbouwproducten en levensmiddelen (2) is bij die verordening ingetrokken en daardoor vervangen.

(2)

Overeenkomstig artikel 9, lid 1, eerste alinea, van Verordening (EG) nr. 510/2006 heeft de Commissie het verzoek van Frankrijk onderzocht om een wijziging goed te keuren van het productdossier van de beschermde geografische aanduiding „Melon du Quercy”, die is geregistreerd bij Verordening (EG) nr. 1165/2004 van de Commissie (3), als gewijzigd bij Verordening (EG) nr. 1040/2007 (4).

(3)

Het verzoek heeft tot doel het productdossier te wijzigen wat betreft de beschrijving van het product, het bewijs van de oorsprong, de werkwijze voor het verkrijgen van het product, de etikettering, de nationale eisen en de gegevens van de bevoegde controlestructuur.

(4)

De Commissie heeft de voorgestelde wijziging onderzocht en acht deze gerechtvaardigd. Aangezien het om een minimale wijziging gaat, kan de Commissie deze goedkeuren zonder de in de artikelen 50 tot en met 52 van Verordening (EU) nr. 1151/2012 vastgestelde procedure toe te passen,

22.3.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 82/26

(1)

Verordening (EU) nr. 1151/2012 is op 3 januari 2013 in werking getreden. Verordening (EG) nr. 510/2006 van de Raad van 20 maart 2006 inzake de bescherming van geografische aanduidingen en oorsprongsbenamingen van landbouwproducten en levensmiddelen (2) is bij die verordening ingetrokken en daardoor vervangen.

(2)

Overeenkomstig artikel 9, lid 1, eerste alinea, van Verordening (EG) nr. 510/2006 heeft de Commissie een door Italië ingediend verzoek beoordeeld om goedkeuring van een wijziging van het productdossier van de beschermde geografische aanduiding „Mela Alto Adige/Südtiroler Apfel”, die bij Verordening (EG) nr. 1855/2005 van de Commissie (3) is geregistreerd.

(3)

Omdat de betrokken wijziging niet minimaal is, heeft de Commissie het wijzigingsverzoek overeenkomstig artikel 6, lid 2, van Verordening (EG) nr. 510/2006 bekendgemaakt in het Publicatieblad van de Europese Unie  (4). Aangezien de Commissie geen enkel bezwaar overeenkomstig artikel 7 van die verordening heeft ontvangen, moet de wijziging worden goedgekeurd,

22.3.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 82/28

(1)

Verordening (EU) nr. 1151/2012 is op 3 januari 2013 in werking getreden. Verordening (EG) nr. 510/2006 van de Raad van 20 maart 2006 inzake de bescherming van geografische aanduidingen en oorsprongsbenamingen van landbouwproducten en levensmiddelen is bij die verordening ingetrokken en daardoor vervangen (2).

(2)

Overeenkomstig artikel 9, lid 1, eerste alinea, van Verordening (EG) nr. 510/2006 heeft de Commissie een door Italië ingediend verzoek om wijziging van een productdossier beoordeeld. Het betreft het productdossier van de beschermde geografische aanduiding „Cipolla Rossa di Tropea Calabria” die bij Verordening (EG) nr. 284/2008 van de Commissie (3) is geregistreerd.

(3)

Het verzoek heeft ten doel het productdossier te wijzigen wat betreft de aanbiedingsvorm, de verpakking en de etikettering van de uien.

(4)

De Commissie heeft de voorgestelde wijziging onderzocht en acht deze gerechtvaardigd. Aangezien het om een minimale wijziging gaat, kan de Commissie die goedkeuren zonder de procedure van de artikelen 50, 51 en 52 van Verordening (EU) nr. 1151/2012 toe te passen,

22.3.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 82/34

(1)

Verordening (EU) nr. 1151/2012 is op 3 januari 2013 in werking getreden. Verordening (EG) nr. 510/2006 van de Raad van 20 maart 2006 inzake de bescherming van geografische aanduidingen en oorsprongsbenamingen van landbouwproducten en levensmiddelen (2) is bij die verordening ingetrokken en daardoor vervangen.

(2)

Overeenkomstig artikel 9, lid 1, eerste alinea, van Verordening (EG) nr. 510/2006 heeft de Commissie de door Oostenrijk ingediende aanvraag beoordeeld tot goedkeuring van een wijziging van het productdossier van de beschermde oorsprongsbenaming „Wachauer Marille”, die bij Verordening (EG) nr. 1107/96 van de Commissie (3) is geregistreerd.

(3)

Aangezien de betrokken wijziging niet minimaal is, heeft de Commissie de wijzigingsaanvraag overeenkomstig artikel 6, lid 2, van Verordening (EG) nr. 510/2006 bekendgemaakt in het Publicatieblad van de Europese Unie  (4). Aangezien aan de Commissie geen enkel bezwaar overeenkomstig artikel 7 van die verordening is meegedeeld, moet de wijziging worden goedgekeurd,

22.3.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 82/36

(1)

Verordening (EU) nr. 1151/2012 is op 3 januari 2013 in werking getreden. Verordening (EG) nr. 510/2006 van de Raad van 20 maart 2006 inzake de bescherming van geografische aanduidingen en oorsprongsbenamingen van landbouwproducten en levensmiddelen (2) is bij die verordening ingetrokken en daardoor vervangen.

(2)

Overeenkomstig artikel 9, lid 1, eerste alinea, van Verordening (EG) nr. 510/2006 heeft de Commissie de aanvraag van Duitsland onderzocht voor de goedkeuring van een wijziging van het productdossier van de beschermde geografische aanduiding „Münchener Bier”, die is geregistreerd bij Verordening (EG) nr. 1107/96 van de Commissie (3), als gewijzigd bij Verordening (EG) nr. 1549/98 (4).

(3)

Omdat de betrokken wijziging niet minimaal is, heeft de Commissie het wijzigingsverzoek overeenkomstig artikel 6, lid 2, van Verordening (EG) nr. 510/2006 bekendgemaakt in het Publicatieblad van de Europese Unie  (5). Aangezien bij de Commissie geen bezwaren zijn ingediend overeenkomstig artikel 7 van die verordening, moet de wijziging worden goedgekeurd,

22.3.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 82/38

(1)

Verordening (EU) nr. 1151/2012 is op 3 januari 2013 in werking getreden. Verordening (EG) nr. 510/2006 van de Raad van 20 maart 2006 inzake de bescherming van geografische aanduidingen en oorsprongsbenamingen van landbouwproducten en levensmiddelen (2) is bij die verordening ingetrokken en daardoor vervangen.

(2)

Overeenkomstig artikel 9, lid 1, eerste alinea, van Verordening (EG) nr. 510/2006 heeft de Commissie het verzoek van Italië tot goedkeuring van een wijziging van het productdossier van de bij Verordening (EG) nr. 2446/2000 van de Commissie (3), zoals gewijzigd bij Verordening (EU) nr. 216/2011 (4), geregistreerde beschermde oorsprongsbenaming „Chianti Classico” onderzocht.

(3)

De aanvraag heeft ten doel het productdossier te wijzigen met een nadere beschrijving van het product en van de wijze waarop het wordt verkregen en verpakt.

(4)

De Commissie heeft de betrokken wijziging onderzocht en heeft geconcludeerd dat deze gerechtvaardigd is. Aangezien het een minimale wijziging betreft, kan de Commissie deze goedkeuren zonder de in de artikelen 50, 51 en 52 van Verordening (EU) nr. 1151/2012 vastgestelde procedure te volgen,

22.3.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 82/43

(1)

Verordening (EU) nr. 1151/2012 is op 3 januari 2013 in werking getreden. Verordening (EG) nr. 510/2006 van de Raad van 20 maart 2006 inzake de bescherming van geografische aanduidingen en oorsprongsbenamingen van landbouwproducten en levensmiddelen (2) is bij die verordening ingetrokken en daardoor vervangen.

(2)

Overeenkomstig artikel 9, lid 1, eerste alinea, van Verordening (EG) nr. 510/2006 heeft de Commissie de aanvraag van Duitsland onderzocht voor de goedkeuring van een wijziging van het productdossier van de beschermde geografische aanduiding „Oberpfälzer Karpfen” die is geregistreerd bij Verordening (EG) nr. 2400/96 van de Commissie (3), zoals gewijzigd bij Verordening (EG) nr. 1495/2002 (4).

(3)

Aangezien de betrokken wijziging niet minimaal is, heeft de Commissie de wijzigingsaanvraag overeenkomstig artikel 6, lid 2, van Verordening (EG) nr. 510/2006 bekendgemaakt in het Publicatieblad van de Europese Unie  (5). Aangezien aan de Commissie geen enkel bezwaar overeenkomstig artikel 7 van die verordening is meegedeeld, moet de wijziging worden goedgekeurd,

22.3.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 82/45

(1)

Verordening (EU) nr. 1151/2012 is op 3 januari 2013 in werking getreden. Verordening (EG) nr. 510/2006 van de Raad van 20 maart 2006 inzake de bescherming van geografische aanduidingen en oorsprongsbenamingen van landbouwproducten en levensmiddelen (2) is bij die verordening ingetrokken en daardoor vervangen.

(2)

Overeenkomstig artikel 9, lid 1, eerste alinea, van Verordening (EG) nr. 510/2006 heeft de Commissie de aanvraag van Denemarken onderzocht voor de goedkeuring van een wijziging van het productdossier van de beschermde geografische aanduiding „Danablu” die bij Verordening (EG) nr. 1107/96 van de Commissie (3), zoals gewijzigd bij Verordening (EG) nr. 828/2003 (4), is geregistreerd.

(3)

Aangezien de betrokken wijziging niet minimaal is, heeft de Commissie de wijzigingsaanvraag overeenkomstig artikel 6, lid 2, van Verordening (EG) nr. 510/2006 bekendgemaakt in het Publicatieblad van de Europese Unie  (5). Aangezien aan de Commissie geen enkel bezwaar overeenkomstig artikel 7 van die verordening is meegedeeld, moet de wijziging worden goedgekeurd,

22.3.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 82/47

(1)

Verordening (EG) nr. 669/2009 van de Commissie (2) bevat voorschriften voor de meer uitgebreide officiële controles die moeten worden uitgevoerd op de invoer van diervoeders en levensmiddelen van niet-dierlijke oorsprong die zijn opgenomen in de lijst van bijlage I bij die verordening („de lijst”) op de punten van binnenkomst in de gebieden als bedoeld in bijlage I bij Verordening (EG) nr. 882/2004.

(2)

In artikel 2 van Verordening (EG) nr. 669/2009 is bepaald dat de lijst regelmatig en ten minste op kwartaalbasis moet worden herzien, waarbij ten minste rekening wordt gehouden met de in dat artikel vermelde informatiebronnen.

(3)

Uit de frequentie en de relevantie van de incidenten met levensmiddelen die via het systeem voor snelle waarschuwingen voor levensmiddelen en diervoeders worden gemeld, de bevindingen van de controles door het Voedsel- en Veterinair Bureau in derde landen en de door de lidstaten overeenkomstig artikel 15 van Verordening (EG) nr. 669/2009 bij de Commissie ingediende driemaandelijkse verslagen over zendingen van diervoeders en levensmiddelen van niet-dierlijke oorsprong blijkt dat de lijst moet worden gewijzigd.

(4)

De lijst moet met name worden gewijzigd door de intensiteit van de officiële controles te verlagen voor goederen die — volgens de beschikbare informatie — over het algemeen in toenemende mate aan de desbetreffende veiligheidsvoorschriften van de EU-wetgeving voldoen en waarvoor de huidige frequentie van de officiële controles bijgevolg niet langer nodig is. De vermelding in de lijst van korianderblad en basilicum uit Thailand moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd voor wat betreft de frequentie van materiële en overeenstemmingscontroles op de aanwezigheid van residuen van bestrijdingsmiddelen.

(5)

Verordening (EG) nr. 669/2009 moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(6)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor de voedselketen en de diergezondheid,

22.3.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 82/49

(1)

Bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 543/2011 zijn, op grond van de resultaten van de multilaterale handelsbesprekingen van de Uruguayronde, de criteria vastgesteld aan de hand waarvan de Commissie voor de producten en de perioden die in bijlage XVI, deel A, bij die verordening zijn vermeld, de forfaitaire waarden bij invoer uit derde landen vaststelt.

(2)

De forfaitaire invoerwaarde wordt elke dag berekend overeenkomstig artikel 136, lid 1, van Uitvoeringsverordening (EU) nr. 543/2011, met inachtneming van de variabele gegevens voor die dag. Bijgevolg moet deze verordening in werking treden op de dag van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie,

22.3.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 82/51

(1)

Bij Verordening (EG) nr. 1484/95 van de Commissie (3) zijn bepalingen vastgesteld voor de toepassing van de regeling inzake aanvullende invoerrechten en zijn de representatieve prijzen in de sectoren slachtpluimvee en eieren, alsmede van ovoalbumine, vastgesteld.

(2)

Uit de regelmatige controle van de gegevens die als basis worden gebruikt voor het bepalen van de representatieve prijzen in de sectoren slachtpluimvee en eieren, alsmede van ovoalbumine, blijkt dat de representatieve prijzen voor de invoer van bepaalde producten moeten worden gewijzigd met inachtneming van de naargelang van de oorsprong optredende prijsverschillen.

(3)

Verordening (EG) nr. 1484/95 moet bijgevolg worden gewijzigd.

(4)

Om ervoor te zorgen dat deze maatregel zo snel mogelijk na de terbeschikkingstelling van de bijgewerkte gegevens van toepassing wordt, dient de onderhavige verordening in werking treden op de dag van de bekendmaking ervan.

(5)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Beheerscomité voor de gemeenschappelijke ordening van de landbouwmarkten,

22.3.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 82/53

(1)

Op 22 december 2009 respectievelijk 18 januari 2010 heeft de Raad Besluit 2009/1014/EU (1) en Besluit 2010/29/EU (2) houdende benoeming van de leden en plaatsvervangers in het Comité van de Regio’s voor de periode van 26 januari 2010 tot en met 25 januari 2015 vastgesteld.

(2)

Twee zetels van lid zijn vrijgekomen door het verstrijken van de ambtstermijn van mevrouw Britt Marie LÖVGREN en mevrouw Annelie STARK. Een zetel van plaatsvervanger is vrijgekomen door het verstrijken van de ambtstermijn van de heer Tore HULT.

a)

tot lid:

en

b)

tot plaatsvervanger:

22.3.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 82/54

(1)

De Raad heeft op 21 maart 2011 Besluit 2011/172/GBVB (1) vastgesteld.

(2)

Op basis van een toetsing van Besluit 2011/172/GBVB moeten de beperkende maatregelen tot en met 22 maart 2014 worden verlengd.

(3)

Besluit 2011/172/GBVB dient dienovereenkomstig te worden gewijzigd,

22.3.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 82/55

(1)

De Raad heeft op 1 augustus 2011 Besluit 2011/486/GBVB vastgesteld.

(2)

Het comité van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties, ingesteld krachtens punt 30 van Resolutie 1988 (2011) van de Veiligheidsraad, heeft op 11 en op 25 februari 2013 de lijst van personen, groepen, ondernemingen en entiteiten waarvoor beperkende maatregelen gelden, geactualiseerd en gewijzigd.

(3)

De bijlage bij Besluit 2011/486/GBVB dient derhalve dienovereenkomstig te worden gewijzigd,

22.3.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 82/58

(1)

Krachtens artikel 10 ter, lid 1, van Verordening (EG) nr. 73/2009 kunnen lidstaten die artikel 1 van Verordening (EG) nr. 378/2007 van de Raad (2) hebben toegepast met betrekking tot het kalenderjaar 2012, een verlaging toepassen (hierna „vrijwillige aanpassing”) op alle bedragen van de rechtstreekse betalingen die op hun grondgebied moeten worden verstrekt met betrekking tot het kalenderjaar 2013. De vrijwillige aanpassing wordt toegepast naast de aanpassing van de rechtstreekse betalingen waarin is voorzien in artikel 10 bis van Verordening (EG) nr. 73/2009.

(2)

Krachtens artikel 10 ter, lid 5, van Verordening (EG) nr. 73/2009 nemen de lidstaten een besluit over het percentage van de vrijwillige aanpassing voor het gehele grondgebied en, indien van toepassing, voor iedere regio, en over het totaalbedrag van de verlaging in het kader van de vrijwillige aanpassing voor het gehele grondgebied en, indien van toepassing, voor iedere regio, en delen zij dit besluit mee aan de Commissie.

(3)

Het Verenigd Koninkrijk heeft overeenkomstig artikel 10 ter, lid 2, van Verordening (EG) nr. 73/2009 de volgende regionaal geldende percentages voor de vrijwillige aanpassing vastgesteld en heeft deze aan de Commissie meegedeeld:

(4)

Het Verenigd Koninkrijk heeft de Commissie overeenkomstig artikel 10 ter, lid 5, onder b), van Verordening (EG) nr. 73/2009 in kennis gesteld van het totaalbedrag van de verlaging die in het kader van de vrijwillige aanpassing in het kalenderjaar 2013 moet worden toegepast met inachtneming van het in artikel 10 ter, lid 3, van die verordening bedoelde maximum.

(5)

Bijgevolg moet het bedrag dat het resultaat is van de toepassing van de vrijwillige aanpassing in het Verenigd Koninkrijk worden vastgesteld,

22.3.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 82/60

(1)

Voor de uitvoering van Protocol nr. 2 bij de overeenkomst zijn binnenlandse referentieprijzen voor de overeenkomstsluitende partijen vastgesteld.

(2)

Op de binnenlandse markten van de overeenkomstsluitende partijen zijn de feitelijke prijzen van de grondstoffen waarvoor prijscompenserende maatregelen worden toegepast, gewijzigd.

(3)

De referentieprijzen en bedragen in de tabellen III en IV b) in Protocol nr. 2 moeten daarom dienovereenkomstig worden bijgewerkt,

a)

tabel III wordt vervangen door de tekst in bijlage I bij dit besluit;

b)

tabel IV, onder b), wordt vervangen door de tekst in bijlage II bij dit besluit.

22.3.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 82/63

22.3.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 82/63

22.3.2013   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 82/64