Bekendmaking van een registratie-aanvraag overeenkomstig artikel 6, lid 2, van Verordening (EEG) nr. 2081/92 inzake de bescherming van geografische aanduidingen en oorsprongsbenamingen van landbouwproducten en levensmiddelen

(2006/C 3/03)

Naar aanleiding van deze bekendmaking kan bezwaar worden aangetekend op grond van artikel 7 of artikel 12 quinquies van de genoemde verordening. Elk bezwaar tegen deze registratie-aanvraag moet binnen zes maanden na deze bekendmaking worden ingediend via de bevoegde autoriteit van een lidstaat, van een staat die lid van de WTO is, of van een overeenkomstig artikel 12, lid 3, erkend derde land. Geoordeeld wordt dat de hiernavolgende gegevens, met name die in punt 4.6, de registratie-aanvraag rechtvaardigen in de zin van Verordening (EEG) nr. 2081/92; zij zijn het motief voor deze bekendmaking.

SAMENVATTING

VERORDENING (EEG) Nr. 2081/92 VAN DE RAAD

„ISLE OF MAN MANX LOAGHTAN LAMB”

EG-nummer: UK/00340/05.04.2004

BOB ( X ) BGA ( )

Deze samenvatting is opgesteld voor informatieve doeleinden. Voor volledige informatie, met name ten behoeve van de producenten van het product met de betrokken BOB, dient de volledige versie te worden geraadpleegd hetzij op nationaal niveau, hetzij bij de bevoegde diensten van de Europese Commissie (1).

1.   Bevoegde dienst van de lidstaat:

2.   Groepering:

(Maatschappelijke zetel: Whitehouse, Kirk Michael, Isle of Man)

Samenstelling: producenten/verwerkers ( X ) andere samenstelling ( )

3.   Productcategorie:

Vers vlees — categorie 1.1

4.   Overzicht van het productdossier:

(samenvatting van de in artikel 4, lid 2, voorgeschreven gegevens)

4.1.   Naam: „Isle of Man Manx Loaghtan Lamb”

4.2.   Beschrijving: Isle of Man Manx Loaghtan Lamb is de naam die wordt gegeven aan vlees van raszuivere schapen van het ras Manx Loaghtan die zijn geregistreerd bij de Breed Society (fokvereniging) en op het eiland Man zijn geboren, opgefokt en geslacht. Het vlees is fijnvezelig en is minder vet en donkerder dan het vlees van meer commerciële rassen. Het heeft een aparte wildachtige smaak. Het schoon gewicht van de geslachte dieren varieert tussen 13 kg op de leeftijd van 6 maanden en 18 kg op de leeftijd van 15 maanden.

4.3.   Geografisch gebied: Het eiland Man

4.4.   Bewijs van de oorsprong: Het ras zou afstammen van reeds in de prehistorie op het eiland geïntroduceerde schapen, van kuddes van autochtone Kelten of van schapen die Vikingen naar het eiland hebben meegebracht.

De schapenhouderij wordt van oudsher op het eiland beoefend. Uit een van de vroegste schriftelijke bronnen blijkt dat Ierse invallers de bewoners van het eiland Man in het jaar 1376 hebben verslagen en grote aantallen schapen van Rushen Abbey in beslag hebben genomen. In latere historische bronnen wordt over de wol en het vlees van het ras gesproken. Zo schrijft bijvoorbeeld Basil Quayle in 1794: „De oude kuddes zijn klein en gehard, een lambsbout weegt gewoonlijk tussen vijf en acht pond en het vlees is bijzonder lekker.”.

Aan het einde van de 18e eeuw ging het ras Manx Loaghtan door sociaal-economische factoren achteruit. In de loop van de 20e eeuw is het ras echter weer populairder geworden doordat de schapenhouders zich realiseerden hoe goed deze inheemse schapen zijn aangepast aan de unieke klimatologische en geografische omstandigheden op het eiland. Ook de consumenten hebben weer belangstelling voor het ras gekregen.

Op grond van de Sheep and Goats Identification Order 2000 moeten alle naar de slachterij vervoerde schapen zijn voorzien van een specifiek kuddemerkteken en vergezeld gaan van een document waarin het bedrijf van vertrek, de datum van vervoer en het aantal dieren zijn vermeld. Dit document, waarin ook de kuddemerktekens of individuele identificatienummers zijn vermeld die vooraf op elk van de dieren zijn aangebracht, is ondertekend door de eigenaar of diens vertegenwoordiger. Aan de hand van deze informatie kan op de plaats van bestemming de oorsprong van elk geslacht dier worden achterhaald.

Bovendien levert de Breed Society de geregistreerde producenten merken, die dan op de schapen worden aangebracht. De schapen worden met intacte merken naar de slachterij vervoerd en gaan daarbij vergezeld van een lijst met de nummers van de merken. Nadat een dier is geslacht, brengt de vleeskeurder van de overheid op het karkas een etiket aan waarop het nummer van het oorspronkelijke merk is vermeld. Het karkas wordt vervolgens aan de klant geleverd onder opgave van het nummer van het door de geregistreerde producent aangebrachte merk.

De controleprocedures garanderen 100 % traceerbaarheid.

4.5.   Werkwijze voor het verkrijgen van het product: Op het eiland Man worden schapen van het ras Manx Loaghtan opgefokt op bedrijven die traditionele vormen van schapenhouderij beoefenen. De Loaghtan-schapen doen het goed op arme grond die nagenoeg in natuurlijke staat is gelaten: onbemest grasland, met gaspeldoorn en varens begroeid terrein en heideland. Op dergelijke grond gehouden Loaghtan-schapen verschillen op het punt van grootte en bespiering duidelijk van schapen van hetzelfde ras die worden opgefokt op lager gelegen bemest grasland elders in het Verenigd Koninkrijk. In de eerste maanden van het jaar mogen de schapen worden bijgevoerd, bij voorkeur met ter plaatse geproduceerd graan. Schapen van het ras Manx Loaghtan zijn zeer gehard en doen het goed in het vochtige zeeklimaat van het eiland Man, waar de gemiddelde temperaturen in de winter weliswaar niet extreem zijn, maar waar het hele jaar door vaak een harde wind staat. Het aflammeren vindt tussen februari en mei plaats zonder menselijke hulp.

De Breed Society levert de geregistreerde producenten merken, die dan op de schapen worden aangebracht. De schapen worden met intacte merken naar de slachterij vervoerd en gaan daarbij vergezeld van een lijst met de nummers van de merken. Nadat een dier is geslacht, brengt de vleeskeurder van de overheid op het karkas een etiket aan waarop het nummer van het oorspronkelijke merk is vermeld. Het karkas wordt vervolgens aan de klant geleverd onder opgave van het nummer van het door de geregistreerde producent aangebrachte merk.

De lammeren worden geslacht op de leeftijd van 6-15 maanden. Dit moet gebeuren in de door de EU erkende slachterij op het eiland. Deze slachterij is eigendom van de overheid, maar wordt geëxploiteerd door een producentencoöperatie, de Fatstock Marketing Association. Doordat het eiland Man zo klein is, duurt het vervoer van de schapen naar de slachterij nooit langer dan 30 minuten.

De karkassen hangen minimaal één week in de slachterij. De afzet gebeurt via de Manx Loaghtan Marketing Cooperative Ltd. Manx Loaghtan Lamb wordt in de vorm van hele karkassen aan plaatselijke groothandelaren verkocht en wordt ook uitgevoerd.

4.6.   Verband: Het verband met het geografische gebied kan als volgt worden aangetoond:

De dieren worden op traditionele wijze opgefokt op extensief beheerde gronden met de karakteristieke vegetatie van het eiland: niet-bemest grasland, terrein met gaspeldoorn en varens en heideland. De schapenhouderij wordt op het eiland van oudsher bedreven en daardoor wordt bij het kuddebeheer aan hoge normen voldaan en worden lammeren van hoge kwaliteit geproduceerd.

4.7.   Controlestructuur:

4.8.   Etikettering: Het erkende BOB-logo zal worden gebruikt in de verkooppunten en op elke verpakking die dit product bevat.

Gezien het feit dat Manx Loaghtan Lamb ook buiten het eiland wordt geproduceerd, bevestigen de aanvragers dat deze benaming verder kan worden gebruikt op de verpakking/in de etikettering van lamsvlees dat door buiten het eiland gevestigde producenten op de markt wordt gebracht, op voorwaarde dat dit lamsvlees afkomstig is van raszuivere schapen van het ras Manx Loaghtan en dat de oorsprong ervan duidelijk is aangegeven.

4.9.   Nationale eisen: —

(1)  Europese Commissie — Directoraat-generaal Landbouw — Eenheid Kwaliteitsbeleid voor landbouwproducten — B-1049 Brussel.