This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62012CA0285
Case C-285/12: Judgment of the Court (Fourth Chamber) of 30 January 2014 (request for a preliminary ruling from the Conseil d’État (Belgium)) — Aboubacar Diakité v Commissaire général aux réfugiés et aux apatrides (Directive 2004/83/EC — Minimum standards for granting refugee status or subsidiary protection status — Person eligible for subsidiary protection — Article 15(c) — Serious and individual threat to a civilian’s life or person by reason of indiscriminate violence in situations of armed conflict — ‘Internal armed conflict’ — Interpretation independent of international humanitarian law — Criteria for assessment)
Υπόθεση C-285/12: Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 30ής Ιανουαρίου 2014 [αίτηση του Conseil d'État (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Aboubacar Diakite κατά Commissaire général aux réfugiés et aux apatrides (Οδηγία 2004/83/ΕΚ — Ελάχιστες απαιτήσεις για την αναγνώριση του καθεστώτος του πρόσφυγα ή του καθεστώτος επικουρικής προστασίας — Πρόσωπο που δικαιούται επικουρική προστασία — Άρθρο 15, στοιχείο γ' — Σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας αμάχου λόγω αδιάκριτης ασκήσεως βίας σε καταστάσεις ένοπλης συρράξεως — Έννοια της «εσωτερικής ένοπλης σύρραξης» — Αυτοτελής ερμηνεία σε σχέση με το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο — Κριτήρια εκτιμήσεως)
Υπόθεση C-285/12: Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 30ής Ιανουαρίου 2014 [αίτηση του Conseil d'État (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Aboubacar Diakite κατά Commissaire général aux réfugiés et aux apatrides (Οδηγία 2004/83/ΕΚ — Ελάχιστες απαιτήσεις για την αναγνώριση του καθεστώτος του πρόσφυγα ή του καθεστώτος επικουρικής προστασίας — Πρόσωπο που δικαιούται επικουρική προστασία — Άρθρο 15, στοιχείο γ' — Σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας αμάχου λόγω αδιάκριτης ασκήσεως βίας σε καταστάσεις ένοπλης συρράξεως — Έννοια της «εσωτερικής ένοπλης σύρραξης» — Αυτοτελής ερμηνεία σε σχέση με το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο — Κριτήρια εκτιμήσεως)
ΕΕ C 93 της 29.3.2014, p. 6–7
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
|
29.3.2014 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 93/6 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 30ής Ιανουαρίου 2014 [αίτηση του Conseil d'État (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Aboubacar Diakite κατά Commissaire général aux réfugiés et aux apatrides
(Υπόθεση C-285/12) (1)
(Οδηγία 2004/83/ΕΚ - Ελάχιστες απαιτήσεις για την αναγνώριση του καθεστώτος του πρόσφυγα ή του καθεστώτος επικουρικής προστασίας - Πρόσωπο που δικαιούται επικουρική προστασία - Άρθρο 15, στοιχείο γ' - Σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας αμάχου λόγω αδιάκριτης ασκήσεως βίας σε καταστάσεις ένοπλης συρράξεως - Έννοια της «εσωτερικής ένοπλης σύρραξης» - Αυτοτελής ερμηνεία σε σχέση με το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο - Κριτήρια εκτιμήσεως)
2014/C 93/09
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Αιτούν δικαστήριο
Conseil d'État
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Aboubacar Diakite
κατά
Commissaire général aux réfugiés et aux apatrides
Αντικείμενο
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως — Conseil d'État (Βέλγιο) — Ερμηνεία του άρθρου 15, στοιχείο γ', της οδηγίας 2004/83/ΕΚ του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για θέσπιση ελάχιστων απαιτήσεων για την αναγνώριση και το καθεστώς των υπηκόων τρίτων χωρών ή των απάτριδων ως προσφύγων ή ως προσώπων που χρήζουν διεθνούς προστασίας για άλλους λόγους (ΕΕ L 304, σ. 12) — Άρνηση αναγνωρίσεως του καθεστώτος του πρόσφυγα και παροχής της επικουρικής προστασίας — Πρόσωπο που δικαιούται επικουρική προστασία — Έννοια της «εσωτερικής ένοπλης συρράξεως» — Ειδική αυτοτελής ερμηνεία ή ερμηνεία σύμφωνη με εκείνη του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου — Κριτήρια εκτιμήσεως
Διατακτικό
Το άρθρο 15, στοιχείο γ', της οδηγίας 2004/83/ΕΚ του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για θέσπιση ελάχιστων απαιτήσεων για την αναγνώριση και το καθεστώς των υπηκόων τρίτων χωρών ή των απάτριδων ως προσφύγων ή ως προσώπων που χρήζουν διεθνούς προστασίας για άλλους λόγους, έχει την έννοια ότι η ύπαρξη εσωτερικής ένοπλης συρράξεως πρέπει να γίνεται δεκτή, όσον αφορά την εφαρμογή της διατάξεως αυτής, όταν οι τακτικές δυνάμεις ενός κράτους συγκρούονται με μία ή περισσότερες ένοπλες ομάδες ή όταν δύο ή περισσότερες ένοπλες ομάδες συγκρούονται μεταξύ τους, χωρίς να είναι αναγκαίο να είναι δυνατός ο χαρακτηρισμός της συρράξεως αυτής ως ένοπλης συρράξεως που δεν έχει διεθνή χαρακτήρα, υπό την έννοια του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου, και χωρίς η ένταση των ενόπλων συγκρούσεων, το επίπεδο οργανώσεως των εμπλεκομένων ενόπλων δυνάμεων ή η διάρκεια της συρράξεως να αποτελεί αντικείμενο αυτοτελούς εκτιμήσεως σε σχέση με την εκτίμηση του βαθμού βίας που δεσπόζει στην οικεία επικράτεια.