27.7.2007   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 175/37

1.1

H πρόταση που περιήλθε στην EOKE αφορά την τροποποίηση δύο κανονισμών. Αφενός του κανονισμού αριθ. 11 περί καταργήσεως των διακρίσεων στον τομέα των τιμών και όρων μεταφοράς κατ' εφαρμογή του άρθρου 79 παράγραφος 3 της συνθήκης περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 852/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την υγιεινή των τροφίμων.

1.2

H Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή εκτιμώντας τις κοινοτικές πολιτικές για την βελτίωση της νομοθεσίας, θεωρεί ότι είναι ιδιαίτερης σημασίας και αναγκαία η μείωση του διοικητικού φόρτου για τις επιχειρήσεις από την υφιστάμενη νομοθεσία ως ζωτικό στοιχείο για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας και την επίτευξη των στόχων της ατζέντας της Λισαβόνας. Σε αυτό βέβαια συνδράμει η ανακοίνωση της Επιτροπής στο Συμβούλιο, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών με θέμα «Στρατηγική επισκόπηση του προγράμματος για τη βελτίωση της νομοθεσίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση» και η ανακοίνωση της Επιτροπής στο Συμβούλιο, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών με θέμα «Πρόγραμμα δράσης για τη μείωση του διοικητικού φόρτου στην Ευρωπαϊκή Ένωση».

1.3

H πρώτη τροποποίηση αφορά τον κανονισμό αριθ. 11, ο οποίος βέβαια είναι ιδιαίτερα παλαιός και αναφέρεται στην κατάργηση των διακρίσεων στον τομέα των τιμών και όρων μεταφοράς κατ' εφαρμογή του άρθρου 79 παράγραφος 3 της συνθήκης περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας. H EOKE συμφωνεί με την κατάργηση της υποχρέωσης για την παροχή πληροφοριών σχετικά με δρομολόγια, αποστάσεις, τιμές και άλλους όρους μεταφοράς και δυνατότητα χρήσης φορτωτικών για την παροχή πληροφοριών σχετικά με τις υπόλοιπες απαιτήσεις που σχετίζονται με το τρέχον έγγραφο μεταφοράς, διότι μειώνει τον περιττό διοικητικό φόρτο, ενώ εξασφαλίζει το ίδιο επίπεδο βασικών πληροφοριών.

1.4

H EOKE συνεπώς συμφωνεί με την τροποποίηση του κανονισμού αρ. 11, και ειδικότερα με την διαγραφή του άρθρου 5, όπως και με την τροποποίηση του άρθρου 6, με διαγραφή στην παράγραφο 1 της πέμπτης και έκτης περίπτωσης. Επίσης με την τροποποίηση το άρθρου 6 της παραγράφου 2 στην οποία διαγράφεται το τρίτο εδάφιο, αλλά και της παραγράφου 3 η οποία αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο: «Εάν τα ήδη χρησιμοποιούμενα έγγραφα, όπως οι φορτωτικές ή άλλο έγγραφο μεταφοράς, περιέχουν όλες τις ενδείξεις που καθορίζονται στην παράγραφο 1 και, σε συνδυασμό με το σύστημα καταγραφής και λογιστικής του μεταφορέα, καθιστούν δυνατό τον πλήρη έλεγχο των τιμών και των όρων μεταφοράς κατά τρόπο που να είναι δυνατή η κατάργηση ή η αποφυγή των διακρίσεων που αναφέρονται στο άρθρο 75 παράγραφος 1 της Συνθήκης, οι μεταφορείς απαλλάσσονται από την υποχρέωση να δημιουργήσουν νέα έγγραφα».

1.5

H EOKE συμφωνεί με την τροποποίηση του κανονισμού αρ.852/2004 ώστε να προβλεφθεί η εξαίρεση των εν λόγω επιχειρήσεων από την απαίτηση του άρθρου 5 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 852/2004, δεδομένου ότι αυτές πρέπει να συμμορφώνονται με όλες τις άλλες απαιτήσεις προαναφερόμενου κανονισμού. Σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 852/2004 όλες οι επιχειρήσεις οι οποίες είναι κυρίως μικρές επιχειρήσεις που πωλούν τα προϊόντα τους απευθείας στον τελικό καταναλωτή, όπως αρτοποιεία, κρεοπωλεία, παντοπωλεία, πάγκοι σε λαϊκές αγορές, εστιατόρια και μπαρ, που είναι πολύ μικρές επιχειρήσεις με την έννοια της σύστασης 2003/361/EΚ της 6ης Μαΐου 2003 σχετικά με τον ορισμό των πολύ μικρών, των μικρών και των μεσαίων επιχειρήσεων τροφίμων σχεδιάζουν, εφαρμόζουν και διατηρούν πάγια διαδικασία ή διαδικασίες βάσει των αρχών της ανάλυσης κινδύνων και κρίσιμων σημείων ελέγχου (HACCP).

1.6

H EOKE παρόλα αυτά θεωρεί ότι η εξαίρεση των παραπάνω επιχειρήσεων που πωλούν τα προϊόντα τους απευθείας στον τελικό καταναλωτή, όπως αρτοποιεία, κρεοπωλεία, παντοπωλεία, εστιατόρια και μπαρ, πρέπει να επεκταθεί και στο επίπεδο των μικρών επιχειρήσεων όπως αυτές ορίζονται με την έννοια της σύστασης 2003/361/EΚ της 6ης Μαΐου 2003 σχετικά με τον ορισμό των πολύ μικρών, των μικρών και των μεσαίων επιχειρήσεων τροφίμων.

1.7

H επέκταση αυτή βέβαια θα πρέπει να λάβει ενδεχομένως δύο παραμέτρους με την τροποποίηση του άρθρου 5 του κανονισμού 852, προσθέτοντας και τις μικρές επιχειρήσεις, στις οποίες βέβαια ο αριθμός των ατόμων φτάνει ως περιορισμός χαρακτηρισμού τα 50 άτομα, υψηλός για εξαίρεση από το HACCP, ή εφόσον τις συμπεριλάβουμε να δημιουργήσουμε ειδικότερη αναφορά και περιορισμούς για τις επιχειρήσεις εστίασης.

1.8

Πρώτη παράμετρος θα μπορούσε να είναι η εφαρμογή της αυστηρής τήρησης των οδηγιών υγιεινής, των ειδικών απαιτήσεων υγιεινής όπως περιγράφονται στο άρθρο 4 του κανονισμού 852/2004, και της εκπαίδευσης του προσωπικού, τα οποία είναι αρκετά για να διασφαλίσουν την υγιεινή των παραγόμενων τροφίμων και παράλληλα να διευκολύνουν τις επιχειρήσεις στις νομικές τους υποχρεώσεις.

1.9

Δεύτερη παράμετρος πάνω στην ίδια κατεύθυνση της εξαίρεσης των μικρών επιχειρήσεων εστίασης, οι οποίες βέβαια από ορισμού έχουν λιγότερους από πενήντα εργαζόμενους, θα μπορούσε να είναι συμπληρωματικά ότι, ειδικότερα για αυτές τις επιχειρήσεις δεν θα πρέπει να ξεπερνά ο αριθμός των ατόμων που εργάζονται στην παρασκευή των προϊόντων τους (Εργαστήριο-Κουζίνα) τα 10 άτομα ανά βάρδια εργασίας. H επιχείρηση θα είναι υποχρεωμένη να δηλώνει εκ των προτέρων σε πίνακα τα ονόματα των εργαζομένων που εργάζονται στην παρασκευή.

1.10

Με την εισαγωγή της παραπάνω διαχωριστικής αλλά και διευκρινιστικής έννοιας ικανοποιούμε την συνθήκη του 2003/361/EK αλλά ειδικότερα για τις επιχειρήσεις εστίασης, όπως αρτοποιεία, κρεοπωλεία, παντοπωλεία, εστιατόρια και μπαρ, θέτουμε τους περιορισμούς της παραγωγής και της βάρδιας ώστε να ικανοποιήσουμε και της αναγκαίες συνθήκες διαφύλαξης και διασφάλισης της δημόσιας υγείας.

2.1

H επιτροπή καλεί την EOKE να γνωμοδοτήσει επί της τροποποίησης δυο κανονισμών. Του κανονισμού αριθ. 11 περί καταργήσεως των διακρίσεων στον τομέα των τιμών και όρων μεταφοράς κατ' εφαρμογή του άρθρου 79 παράγραφος 3 της συνθήκης περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 852/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την υγιεινή των τροφίμων.

2.2

Όσον αφορά τον κανονισμό αριθ. 11 περί καταργήσεως των διακρίσεων στον τομέα των τιμών και όρων μεταφοράς κατ' εφαρμογή του άρθρου 79 παράγραφος 3 της συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας. Εξετάζεται το ενδεχόμενο να διαγραφούν οι παρωχημένες απαιτήσεις και να τροποποιηθούν ορισμένες απαιτήσεις για να ελαχιστοποιηθεί ο διοικητικός φόρτος για τις επιχειρήσεις. Συγκεκριμένα, το άρθρο 5 ζητούσε από τις επιχειρήσεις μεταφορών (όπως και από τις κυβερνήσεις των κρατών μελών) να παρέχουν πληροφορίες σχετικά με τα τιμολόγια, τις τιμές και τους όρους μεταφοράς πριν από την 1η Ιουλίου 1961. Σύμφωνα με το άρθρο 6 παράγραφος 1 του κανονισμού απαιτείται ένα έγγραφο μεταφοράς που να περιέχει διάφορες πληροφορίες σχετικά με τον αποστολέα, το είδος των μεταφερόμενων εμπορευμάτων, τον τόπο προέλευσης και τον προορισμό των εμπορευμάτων καθώς και το δρομολόγιο ή την απόσταση που θα διανυθεί για τη μεταφορά τους, συμπεριλαμβανομένων των σημείων διέλευσης των συνόρων, όπου είναι αναγκαίο. Τα τελευταία αυτά στοιχεία, δεν είναι πλέον αναγκαία για την επίτευξη των στόχων του κανονισμού και συνεπώς μπορούν να διαγραφούν. Βάσει της τρίτης πρότασης του άρθρου 6 παράγραφος 2 του κανονισμού ο μεταφορέας πρέπει να διατηρεί αντίγραφο με τα πλήρη και τελικά έξοδα μεταφοράς καθώς και κάθε άλλη επιβάρυνση ή έκπτωση που μπορεί να επηρεάζουν τις τιμές και τους όρους μεταφοράς. Η πρόταση αυτή μπορεί να διαγραφεί, διότι σήμερα οι πληροφορίες αυτές είναι διαθέσιμες μέσα από τα λογιστικά συστήματα. Το άρθρο 6 παράγραφος 3 πρέπει να περιέχει σαφή αναφορά στις φορτωτικές οι οποίες είναι πολύ καλά γνωστές και χρησιμοποιούνται συχνά στις εσωτερικές μεταφορές. Η αναφορά αυτή βελτιώνει την ασφάλεια δικαίου για τις επιχειρήσεις μεταφορών διότι αποσαφηνίζει ότι αρκούν οι φορτωτικές εφόσον περιέχουν όλα τα στοιχεία που απαιτούνται από το άρθρο 6 παράγραφος 1.

2.3

Μια άλλη ενέργεια για ταχεία υλοποίηση αφορά τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 852/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την υγιεινή των τροφίμων. Σκοπός είναι να εξαιρεθούν οι πολύ μικρές επιχειρήσεις τροφίμων που είναι σε θέση να ελέγξουν την υγιεινή των τροφίμων, εφόσον εκπληρώνουν τις άλλες υποχρεώσεις του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 852/2004, από την υποχρέωση να σχεδιάζουν, να εφαρμόζουν και να διατηρούν πάγια διαδικασία ή διαδικασίες βάσει των αρχών HACCP. Η εξαίρεση αυτή ισχύει για τις πολύ μικρές επιχειρήσεις οι οποίες πωλούν άμεσα τρόφιμα στον τελικό καταναλωτή.

3.1

H EOKE συμφωνεί στην τροποποίηση του κανονισμού αριθ. 11 περί καταργήσεως των διακρίσεων στον τομέα των τιμών και όρων μεταφοράς κατ' εφαρμογή του άρθρου 79 παράγραφος 3 της συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας σύμφωνα με την οποία εξετάζεται το ενδεχόμενο να διαγραφούν οι παρωχημένες απαιτήσεις και να τροποποιηθούν ορισμένες απαιτήσεις για να ελαχιστοποιηθεί ο διοικητικός φόρτος για τις επιχειρήσεις.

3.2

H EOKE θεωρεί ότι στην τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 852/2004, είναι αναγκαίο να ληφθούν υπόψιν και οι μικρές επιχειρήσεις με την έννοια της σύστασης 2003/361/EΚ της 6ης Μαΐου 2003. H εφαρμογή επιπέδου ελαστικότητας είναι αναγκαία για αυτές τις επιχειρήσεις όπως αυτό έχει αποδειχθεί από την πράξη.

3.3

Πρέπει να αναγνωριστεί ότι όπως σε πολύ μικρές επιχειρήσεις έτσι και σε ορισμένες μικρές επιχειρήσεις δεν είναι δυνατόν να καθορίζονται κριτήρια HACCP αλλά μόνο κρίσιμα σημεία ελέγχου CCP, ακριβώς εξαιτίας του γεγονότος ότι είναι δύσκολή η τήρηση εγγράφων η οποία και επιβαρύνει υπερβολικά της επιχειρήσεις αυτές.

3.4

Η εφαρμογή με τη έννοια της σύστασης 2003/361/ΕΚ, συμπεριλαμβάνει και χαρακτηρίζει επιχειρήσεις ώς πολύ μικρές οι οποίες απασχολούν συνολικό αριθμό εργαζομένων μικρότερο από 10, αλλά με τζίρο επίσης μικρότερο των 2 εκατομμυρίων Ευρώ. O χαρακτηρισμός αυτός βεβαίως θα μπορούσε να είναι σωστός όσον αφορά τον αριθμό των εργαζομένων για επιχειρήσεις σε ορισμένα κράτη μέλη, παρόλα αυτά όμως ο τζίρος των 2 εκατ. Ευρώ είναι αναλογικά υπερβολικός για τον αντίστοιχο αριθμό εργαζομένων, στα αντίστοιχα κράτη μέλη της EE.

3.5

Επίσης στο χαρακτηρισμό σύμφωνα με τον 2003/361 EK, δεν γίνεται διαχωρισμός των επιχειρήσεων, αν δηλαδή αυτές είναι επιχειρήσεις εστίασης ή εμπορικές, τουλάχιστον για το αριθμό των ατόμων, διότι για τις εμπορικές επιχειρήσεις ειδικότερα προστέθηκε το κριτήριο των 2 εκ ευρώ διότι μία εμπορική επιχείρηση με 3 μόλις άτομα τουλάχιστον σε ορισμένα κράτη μέλη μπορεί να ξεπεράσει τα 1,5 εκ. ευρώ. H αδυναμία της παράληψης διορθώθηκε μόνο για ορισμένο κλάδο επιχειρήσεων. Είναι λοιπόν λογικό τουλάχιστον για την παρούσα γνωμοδότηση να ληφθεί υπόψιν ότι επιχειρήσεις εστίασης που λειτουργούν σε διαφορετικά κράτη μέλη δεν θα μπορούσαμε να υποστηρίξουμε ότι είναι πολύ μικρές μόνο όταν έχουν κάτω από δέκα εργαζόμενους αλλά παρόλα αυτά είναι και στα 2 εκ. Ευρώ. Υπάρχουν κράτη μέλη που στις επιχειρήσεις εστίασης εργάζονται 2 βάρδιες, με αποτέλεσμα το προσωπικό να ξεπερνά κατά πολύ τα 10 άτομα, και φυσικά ο τζίρος να υπολείπεται κατά πολύ τα 500 χιλ ευρώ.

4.1

H EOKE θεωρεί ότι η αναφορά στον 2003/361 για τον χαρακτηρισμό των επιχειρήσεων ειδικά στην περίπτωση εφαρμογής του HACCP της παρούσας γνωμοδότησης πρέπει να εφαρμοστεί με διαφορετική προσέγγιση.

4.2

H επέκταση αυτή βέβαια θα πρέπει να λάβει ενδεχομένως δύο παραμέτρους με την τροποποίηση του άρθρου 5 του κανονισμού 852, προσθέτοντας και τις μικρές επιχειρήσεις, στις οποίες βέβαια ο αριθμός των ατόμων φτάνει ως περιορισμός χαρακτηρισμού τα 50 άτομα, υψηλός για εξαίρεση από το HACCP, ή εφόσον τις συμπεριλάβουμε να δημιουργήσουμε ειδικότερη αναφορά και περιορισμούς για τις επιχειρήσεις εστίασης.

4.3

Πρώτη παράμετρος θα μπορούσε να είναι η εφαρμογή της αυστηρής τήρησης των οδηγών υγιεινής, των ειδικών απαιτήσεων υγιεινής όπως περιγράφονται στο άρθρο 4 του κανονισμού 852/2004, και της εκπαίδευσης του προσωπικού, τα οποία είναι αρκετά για να διασφαλίσουν την υγιεινή των παραγόμενων τροφίμων και παράλληλα να διευκολύνουν τις επιχειρήσεις στις νομικές τους υποχρεώσεις.

4.4

Δεύτερη παράμετρος πάνω στην ίδια κατεύθυνση της εξαίρεσης των μικρών επιχειρήσεων εστίασης, οι οποίες βέβαια από ορισμού έχουν λιγότερους από πενήντα εργαζόμενους, θα μπορούσε να είναι συμπληρωματικά ότι, ειδικότερα για αυτές τις επιχειρήσεις όπως αρτοποιεία, κρεοπωλεία, παντοπωλεία, πάγκοι σε λαϊκές αγορές, εστιατόρια και μπαρ, δεν θα πρέπει να ξεπερνά ο αριθμός των ατόμων που εργάζονται στην παρασκευή των προϊόντων τους τα 10 άτομα ανά βάρδια εργασίας. H επιχείρηση θα είναι υποχρεωμένη να δηλώνει εκ των προτέρων σε πίνακα τα ονόματα των εργαζομένων που εργάζονται στην παρασκευή.

4.5

Με την εισαγωγή της παραπάνω διαχωριστικής αλλά και διευκρινιστικής έννοιας ικανοποιούμε την συνθήκη του 2003/361/EK αλλά ειδικότερα για τις επιχειρήσεις εστίασης θέτουμε τους περιορισμούς της παραγωγής και της βάρδιας ώστε να ικανοποιήσουμε και της αναγκαίες συνθήκες διαφύλαξης και διασφάλισης της δημόσιας υγείας.

4.6

Ειδικότερα, στο άρθρο 5 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 852/2004 πρέπει σύμφωνα με την άποψη της EOKE να προστεθεί η ακόλουθη πρόταση:

4.6.1

«Υπό την επιφύλαξη των άλλων απαιτήσεων του κανονισμού, η παράγραφος 1 δύναται να τροποποιηθεί έτσι ώστε, να συμπεριληφθούν της εξαίρεσης εφαρμογής HACCP και οι μικρές επιχειρήσεις εστίασης, αρτοποιεία, κρεοπωλεία, παντοπωλεία, πάγκοι σε λαϊκές αγορές, εστιατόρια και μπαρ, κατά την έννοια της διευκρινιστικής συνθήκης του 2003/361/EK, εφόσον υπάρχει και ικανοποιείται η συνθήκη της αυστηρής τήρησης των οδηγών υγιεινής, των ειδικών απαιτήσεων υγιεινής όπως περιγράφονται στο άρθρο 4 του κανονισμού 852/2004, και της εκπαίδευσης του προσωπικού, τα οποία είναι αρκετά για να διασφαλίσουν την υγιεινή των παραγομένων τροφίμων και παράλληλα να διευκολύνουν τις επιχειρήσεις στις νομικές τους υποχρεώσεις. Αναγκαία προϋπόθεση είναι η διασφάλιση της δημόσιας υγείας»

4.6.2

«Επίσης θα πρέπει να τηρείται η προϋπόθεση ότι για την εξαίρεση των μικρών επιχειρήσεων εστίασης, αρτοποιεία, κρεοπωλεία, παντοπωλεία, πάγκοι σε λαϊκές αγορές, εστιατόρια και μπαρ, οι οποίες βέβαια από ορισμού έχουν λιγότερους από πενήντα εργαζόμενους, συμπληρωματικά και ειδικότερα για αυτές δεν πρέπει να ξεπερνά ο αριθμός των ατόμων που εργάζονται στην παρασκευή (εργαστήριο-κουζίνα) των προϊόντων τους τα 10 άτομα ανά βάρδια εργασίας».