EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62009CA0227
Case C-227/09: Judgment of the Court (Second Chamber) of 21 October 2010 (reference for a preliminary ruling from the Tribunale ordinario di Torino (Italy)) — Antonio Accardo and Others v Comune di Torino (Social policy — Protection of the safety and health of workers — Organisation of working time — Municipal police officers — Directive 93/104/EC — Directive 93/104/EC as amended by Directive 2000/34/EC — Directive 2003/88/EC — Articles 5, 17 and 18 — Maximum weekly working time — Collective agreements or agreements concluded between the two sides of industry at national or regional level — Derogations relating to deferred weekly rest periods and compensatory rest — Direct effect — Interpretation in conformity with European Union law)
Υπόθεση C-227/09: Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 21ης Οκτωβρίου 2010 [αίτηση του Tribunale ordinario di Torino (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Antonino Accardo κ.λπ κατά Comune di Torino (Κοινωνική πολιτική — Προστασία της ασφάλειας και της υγείας των εργαζομένων — Οργάνωση του χρόνου εργασίας — Μέλη της δημοτικής αστυνομίας — Οδηγία 93/104/ΕΚ — Οδηγία 93/104/ΕΚ όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2000/34/ΕΚ — Οδηγία 2003/88/ΕΚ — Άρθρα 5, 17 και 18 — Μέγιστη εβδομαδιαία διάρκεια εργασίας — Συλλογικές συμβάσεις ή συμφωνίες μεταξύ κοινωνικών εταίρων σε εθνικό ή περιφερειακό επίπεδο — Παρεκκλίσεις σχετικά με τη χρονική μετάθεση της εβδομαδιαίας αναπαύσεως και την αντισταθμιστική ανάπαυση — Άμεσο αποτέλεσμα — Σύμφωνη ερμηνεία)
Υπόθεση C-227/09: Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 21ης Οκτωβρίου 2010 [αίτηση του Tribunale ordinario di Torino (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Antonino Accardo κ.λπ κατά Comune di Torino (Κοινωνική πολιτική — Προστασία της ασφάλειας και της υγείας των εργαζομένων — Οργάνωση του χρόνου εργασίας — Μέλη της δημοτικής αστυνομίας — Οδηγία 93/104/ΕΚ — Οδηγία 93/104/ΕΚ όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2000/34/ΕΚ — Οδηγία 2003/88/ΕΚ — Άρθρα 5, 17 και 18 — Μέγιστη εβδομαδιαία διάρκεια εργασίας — Συλλογικές συμβάσεις ή συμφωνίες μεταξύ κοινωνικών εταίρων σε εθνικό ή περιφερειακό επίπεδο — Παρεκκλίσεις σχετικά με τη χρονική μετάθεση της εβδομαδιαίας αναπαύσεως και την αντισταθμιστική ανάπαυση — Άμεσο αποτέλεσμα — Σύμφωνη ερμηνεία)
ΕΕ C 346 της 18.12.2010, p. 15–15
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
|
18.12.2010 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 346/15 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 21ης Οκτωβρίου 2010 [αίτηση του Tribunale ordinario di Torino (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Antonino Accardo κ.λπ κατά Comune di Torino
(Υπόθεση C-227/09) (1)
(Κοινωνική πολιτική - Προστασία της ασφάλειας και της υγείας των εργαζομένων - Οργάνωση του χρόνου εργασίας - Μέλη της δημοτικής αστυνομίας - Οδηγία 93/104/ΕΚ - Οδηγία 93/104/ΕΚ όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2000/34/ΕΚ - Οδηγία 2003/88/ΕΚ - Άρθρα 5, 17 και 18 - Μέγιστη εβδομαδιαία διάρκεια εργασίας - Συλλογικές συμβάσεις ή συμφωνίες μεταξύ κοινωνικών εταίρων σε εθνικό ή περιφερειακό επίπεδο - Παρεκκλίσεις σχετικά με τη χρονική μετάθεση της εβδομαδιαίας αναπαύσεως και την αντισταθμιστική ανάπαυση - Άμεσο αποτέλεσμα - Σύμφωνη ερμηνεία)
2010/C 346/24
Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική
Αιτούν δικαστήριο
Tribunale ordinario di Torino
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Antonino Accardo, Viola Acella, Antonio Acuto, Domenico Ambrisi, Paolo Battaglino, Riccardo Bevilacqua, Fabrizio Bolla, Daniela Bottazzi, Roberto Brossa, Luigi Calabro', Roberto Cammardella, Michelangelo Capaldi, Giorgio Castellaro, Davide Cauda, Tatiana Chiampo, Alessia Ciaravino, Alessandro Cicero, Paolo Curtabbi, Paolo Dabbene, Mauro D'Angelo, Giancarlo Destefanis, Mario Di Brita, Bianca Di Capua, Michele Di Chio, Marina Ferrero, Gino Forlani, Giovanni Galvagno, Sonia Genisio, Laura Dora Genovese, Sonia Gili, Maria Gualtieri, Gaetano La Spina, Maurizio Loggia, Giovanni Lucchetta, Sandra Magoga, Manuela Manfredi, Fabrizio Maschio, Sonia Mignone, Daniela Minissale, Domenico Mondello, Veronnica Mossa, Plinio Paduano, Barbaro Pallavidino, Monica Palumbo, Michele Paschetto, Frederica, Peinetti, Nadia Pizzimenti, Gianluca Ponzo, Enrico Pozzato, Gaetano Puccio, Danilo Ranzani, Pergianni Risso, Luisa Rossi, Paola Sabia, Renzo Sangiano, Davide Scagno, Paola Settia, Raffaella Sottoriva, Rossana Trancuccio, Fulvia Varotto, Giampiero Zucca, Fabrizio Lacognata, Guido Mandia, Luigi Rigon, Daniele Sgavetti
κατά
Comune di Torino
Αντικείμενο
Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως — Tribunale ordinario di Torino — Ερμηνεία των άρθρων 5, 17 και 18 της οδηγίας 93/104/ΕΚ του Συμβουλίου, της 23ης Νοεμβρίου 1993, σχετικά με ορισμένα στοιχεία της οργάνωσης του χρόνου εργασίας (ΕΕ L 307, σ. 18) — Παρεκκλίσεις που αφορούν τη χρονική μετάθεση της εβδομαδιαίας αναπαύσεως και τις περιόδους αντισταθμιστικής αναπαύσεως — Δυνατότητα εφαρμογής στα μέλη της δημοτικής αστυνομίας
Διατακτικό
|
1) |
Το άρθρο 17, παράγραφος 3, της οδηγίας 93/104/ΕΚ του Συμβουλίου, της 23ης Νοεμβρίου 1993, σχετικά με ορισμένα στοιχεία της οργανώσεως του χρόνου εργασίας, ως αρχικώς είχε και όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2000/34/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Ιουνίου 2000, έχει αυτοτελές περιεχόμενο σε σχέση με την παράγραφο 2 του ιδίου άρθρου, ώστε το γεγονός ότι ένα επάγγελμα δεν απαριθμείται στην εν λόγω παράγραφο 2 δεν εμποδίζει το επάγγελμα αυτό να εμπίπτει στην παρέκκλιση των δύο κειμένων του άρθρου 17, παράγραφος 3, της οδηγίας 93/104. |
|
2) |
Υπό συνθήκες όπως αυτές της κύριας δίκης, δεν μπορεί να γίνει επίκληση κατά ιδιωτών, όπως των εναγόντων της κύριας δίκης, των διατάξεων περί παρεκκλίσεων του άρθρου 17 της οδηγίας 93/104 και της οδηγίας 93/104, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2000/34, καθώς και, ενδεχομένως, με τα άρθρα 17 ή/και 18 της οδηγίας 2003/88/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 4ης Νοεμβρίου 2003, σχετικά με ορισμένα στοιχεία της οργανώσεως του χρόνου εργασίας. Εξάλλου, οι διατάξεις αυτές δεν μπορούν να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι επιτρέπουν ή απαγορεύουν την εφαρμογή συλλογικών συμβάσεων όπως αυτών της κύριας δίκης, εφόσον η εφαρμογή των συλλογικών αυτών συμβάσεων εξαρτάται από το εσωτερικό δίκαιο. |