52010DC0002

[pic] | KOMISJA EUROPEJSKA |

Bruksela, dnia 15.1.2010

KOM(2010)2 wersja ostateczna

Sprawozdanie Komisji dla Rady

SPRAWOZDANIE KOMISJI DLA RADY dotyczące stosowania załącznika X do regulaminu pracowniczego w latach 2006, 2007 i 2008 (rozporządzenie Rady nr 3019/1987 z dnia 5 października 1987 r.)

WPROWADZENIE

Zgodnie z art. 101a regulaminu pracowniczego urzędników Wspólnot Europejskich załącznik X określa, nie naruszając pozostałych przepisów regulaminu, przepisy szczególne mające zastosowanie do urzędników pełniących służbę w państwie trzecim.

Zgodnie z art. 14 załącznika X „Komisja przedkłada Radzie roczne sprawozdanie w sprawie stosowania niniejszego załącznika, w szczególności w sprawie ustalania stawki dodatku ze względu na warunki życia zgodnie z art. 10”.

Od dnia 1 stycznia 1988 r. Komisja sporządziła szesnaście sprawozdań. Dotyczyły one następujących okresów: październik 1987 - grudzień 1988 r., rok 1989, lata 1990-1991, rok 1992, rok 1993, rok 1994, rok 1995, rok 1996, lata 1997-1998, rok 1999, rok 2000, rok 2001, rok 2002, rok 2003, rok 2004 i rok 2005. Niniejsze sprawozdanie obejmuje trzy kolejne lata: 2006, 2007 i 2008.

ROZDZIAŁ 1: PRZEPISY OGÓLNE

ARTYKUł 1: REKRUTACJA

Liczba stanowisk formalnie przydzielonych służbom zewnętrznym wzrosła z 984 stanowisk na dzień 31 grudnia 2005 r. do 1032 stanowisk na dzień 31 grudnia 2008 r.

W dniu 31 grudnia 2005 r. istniało 26 stanowisk dla personelu kontraktowego, w okresie do 31 grudnia 2008 r. liczba ta wzrosła do 828. Wzrost ten spowodowany jest zmianami organizacyjnymi – przekształceniem byłych stanowisk ALAT (fr. agents locaux pour l’assistance technique – personel miejscowy udzielający wsparcia technicznego) i stopniową likwidacją stanowisk ekspertów indywidualnych (fr. experts individuels , pracownicy podlegający belgijskim przepisom prawa pracy) (proces zakończony dnia 31 grudnia 2006 r.).

Artykuł 2: Mobilność

Rotacja

2006

W 2006 r. rotacja objęła 209 urzędników ujętych w wykazie i przebiegała w następujący sposób:

- 108 przesunięć między delegaturami (54 w 2005 r.);

- 95 przesunięć z delegatur do siedziby głównej (89 w 2005 r.);

- 73 przesunięcia z siedziby głównej do delegatur (82 w 2005 r.);

- 6 przypadków zakończenia służby (12 w 2005 r.).

- 19 urzędników pozostało na dotychczas zajmowanych stanowiskach.

W sumie: 282 przesunięcia.

2007

W 2007 r. rotacja objęła 264 urzędników ujętych w wykazie i przebiegała w następujący sposób:

- 87 przesunięć między delegaturami;

- 122 przesunięcia z delegatur do siedziby głównej;

- 80 przesunięć z siedziby głównej do delegatur;

- 8 przypadków zakończenia służby;

- 13 urzędników pozostało na dotychczas zajmowanych stanowiskach.

W sumie: 297 przesunięć.

2008

W 2008 r. rotacja objęła 254 urzędników ujętych w wykazie i przebiegała w następujący sposób:

- 114 przesunięć między delegaturami;

- 93 przesunięcia z delegatur do siedziby głównej;

- 68 przesunięć z siedziby głównej do delegatur;

- 5 przypadków zakończenia służby;

- 21 urzędników pozostało na dotychczas zajmowanych stanowiskach.

W sumie: 280 przesunięć.

Przeniesienia stanowisk

W omawianym okresie przeniesionych zostało 6 stanowisk między różnymi delegaturami/krajami na mocy indywidualnych decyzji.

2006

- 1 stanowisko AST przeniesiono ze Szwajcarii (Genewa) do Republiki Mołdowy,

- 1 stanowisko AD przeniesiono z Nikaragui do Hondurasu,

- 1 stanowisko AST przeniesiono z Malezji do Singapuru,

- 1 stanowisko AD przeniesiono z Ukrainy do Republiki Mołdowy.

2007

- 1 stanowisko AST przeniesiono z Albanii do Serbii,

- 1 stanowisko AD przeniesiono z Nikaragui do Salwadoru.

Ponadto dzięki optymalizacji przydziału zasobów, która przewidywała możliwość powierzenia niektórych zadań pracownikom kontraktowym, w latach 2007-2008 przeniesiono 12 stanowisk urzędniczych między delegaturami. Należy zauważyć, że w ramach zarządzania za pomocą „przydziałów”, w tego rodzaju działaniach ogólnych nie ma jednego, bezpośredniego związku między likwidacją konkretnego stanowiska a stworzeniem innego określonego stanowiska – przydziały, które stają się dostępne na skutek likwidacji niektórych stanowisk zasilają „konto”, z którego tworzone są inne stanowiska, w liczbie odpowiadającej maksymalnej liczbie dostępnych przydziałów.

Stanowiska zlikwidowane | Stanowiska utworzone |

1 stanowisko AD w Angoli 1 stanowisko AD w Burkinie Faso 1 stanowisko AST w Kolumbii 1 stanowisko AD w Ghanie 1 stanowisko AST w Gwinei Bissau 1 stanowisko AD na Haiti 1 stanowisko AST w Mauretanii 1 stanowisko AST w Mali 1 stanowisko AST w Ugandzie 1 stanowisko AD w Czadzie 1 stanowisko AST w Czadzie 1 stanowisko AST w Zimbabwe | 1 stanowisko AD w Republice Zielonego Przylądka 1 stanowisko AD przy Unii Afrykańskiej 1 stanowisko AD w Gwinei Bissau 1 stanowisko AD w Mali 1 stanowisko AD w Armenii 2 stanowiska AST w Armenii 2 stanowiska AST w Azerbejdżanie 1 stanowisko AST w Czarnogórze 2 stanowiska AST w Timorze Wschodnim |

2008

W 2008 r. służby zewnętrzne w dalszym ciągu dążyły do optymalizacji przydzielanych zasobów, przyjmując kilkuletni plan zakładający przeniesienie w okresie od końca 2008 r. do 2010 r.:

- 32 stanowisk z siedziby głównej do delegatur;

- 64 stanowisk między delegaturami lub przeniesienia w celu pełnienia innych funkcji w obrębie tej samej delegatury.

Pod koniec 2008 r. 14 stanowisk zostało udostępnionych w celu przeniesienia, kategoria niektórych z nich została zmieniona na wyższą AD (w 2009 r.):

- 1 stanowisko AD w Argentynie

- 1 stanowisko AD w Beninie

- 1 stanowisko AST w Boliwii

- 1 stanowisko AD w Wybrzeżu Kości Słoniowej

- 1 stanowisko AST w Chinach

- 1 stanowisko AD w Chinach

- 1 stanowisko AD w Ghanie

- 1 stanowisko AST w Libanie

- 1 stanowisko AD w Malawi

- 3 stanowiska AD w Rosji

- 1 stanowisko AST w Rosji

- 1 stanowisko AST w Sudanie

Artykuł 3: Aktualizacja kwalifikacji zawodowych (RECYKLING)

DECYZJE O AKTUALIZACJI KWALIFIKACJI ZAWODOWYCH URZęDNIKÓW SłUżB ZEWNęTRZNYCH PONOWNIE SKIEROWANYCH DO PRACY W SIEDZIBIE GłÓWNEJ, W JEDNEJ Z DYREKCJI GENERALNYCH DZIAłAJąCYCH W OBSZARZE STOSUNKÓW ZEWNęTRZNYCH („RODZINA RELEX”) OBJęłY:

- 60 urzędników w 2006 r.;

- 87 urzędników w 2007 r.;

- 79 urzędników w 2008 r.

ROZDZIAŁ 2: OBOWIĄZKI

Artykuł 4: Wykonywanie obowiązków w wyznaczonym miejscu pracy

Brak uwag.

Artykuł 5: zakwaterowanie

Od 2005 r. delegatury dysponują normami określającymi zasady wynajmu mieszkań w krajach przyjmujących. Za wynajem lokali niezbędnych pracownikom statutowym odpowiadają poszczególne delegatury.

ROZDZIAŁ 3: WARUNKI PRACY

Artykuły 6, 7 i 9: Urlop coroczny

Urzędnicy pełniący służbę w państwach trzecich zastosowali się do zalecenia siedziby głównej i wykorzystywali w miarę możliwości przysługujące im dni urlopu corocznego. W związku z tym proporcjonalnie spadła liczba przypadków przenoszenia wielu dni urlopu.

Należy podkreślić, że zajmowano się większą liczbą spraw – wzrosła ona z 912 pod koniec 2005 r. do 1 904 pod koniec 2008 r. Analizę zmian należy w związku z tym przeprowadzać w oparciu o podane poniżej kolejne wskaźniki procentowe (a nie w oparciu o wartości w ujęciu rocznym). I tak w okresie od 2005 do 2008 r. odsetek przypadków „normalnego” przeniesienia urlopu (mniej niż 14 dni) był dość zadowalający (zob. podane poniżej dane, z wyłączeniem roku 2006 ze względu na brak pełnych danych). Należy zauważyć również, że zmniejsza się odsetek przypadków przenoszenia więcej niż 14 dni urlopu.

Różnica nie jest znaczna, ale tendencja spadkowa utrzymuje się. Koniec 2005 r. : 500 przypadków normalnego przeniesienia (czyli 54,84 % ogółu spraw) na 912 spraw. (Przenoszenie ponad 14 dni – pozostałe 412 spraw, czyli 45,16%). Koniec 2007 r. : 910 przypadków normalnego przeniesienia (56,98 % ogółu spraw) na 1 597 spraw. (Przenoszenie ponad 14 dni – pozostałe 687 spraw, czyli 43,02 %). Koniec 2008 r. : 1 109 przypadków normalnego przeniesienia (58,25 % ogółu spraw) na 1 904 spraw. (Przenoszenie ponad 14 dni – pozostałe 795 spraw, czyli 41,75 %).Jeśli chodzi o przypadki przenoszenia ponad 14 dni urlopu (których odsetek spadł, jak podkreślono powyżej), w poniższej tabeli (s. 7) przedstawiono podział wyżej wymienionych wartości z rozbiciem na lata 2007 i 2008.

Przenoszenie więcej niż 14 dni urlopu |

Przypadki przeniesienia – koniec 2007 r. | Przypadki przeniesienia – koniec 2008 r. |

Przeniesienie od 14 do 35 dni | 558 | 665 |

34,94% | 34,93% |

Przeniesienie od 36 do 49 dni | 83 | 78 |

5,20% | 4,10% |

Przeniesienie od 50 do 70 dni | 36 | 39 |

2,25% | 2,05% |

Przeniesienie więcej niż 70 dni | 10 | 13 |

0,63% | 0,68% |

Łącznie | 687 na 1597 = 43,02 % | 795 na 1904 = 41,76 % |

ARTYKUłY 8 I 9 UST. 2 : PRZYZNANIE URLOPU WYPOCZYNKOWEGO W TRYBIE WYJąTKOWYM

Dnia 28 kwietnia 2004 r. Komisja podjęła decyzję o powierzeniu Dyrektorowi Generalnemu DG RELEX wykonywania uprawnień przyznanych: na mocy regulaminu pracowniczego – organowi powołującemu, a na mocy warunków zatrudnienia innych pracowników – organowi uprawnionemu do zawierania umów.

Od momentu wejścia w życie nowego regulaminu pracowniczego (2004 r.) do urlopów wypoczynkowych przyznawanych w trybie wyjątkowym uprawnieni są także pracownicy kontraktowi.

W poszczególnych latach organ powołujący zdecydował o przyznaniu w trybie wyjątkowym urlopów wypoczynkowych: za rok 2006 – dnia 14 lipca 2006 r., za rok 2007 – dnia 30 sierpnia 2007 r., a za rok 2008 – 1 lutego i 4 lipca 2008 r. Te kolejne decyzje dotyczyły wyłącznie miejsc zatrudnienia, co do których uznano, że panowały tam „szczególnie trudne warunki życia”, w oparciu o parametry wykorzystywane przy ustalaniu wysokości rocznego dodatku z tytułu kosztów utrzymania (ICV). W 2006 r., w odniesieniu do miejsc, w których panowała sytuacja kryzysowa (zob. załącznik X art. 10), urlop przyznawany był proporcjonalnie do rzeczywistego okresu trwania kryzysu.

Począwszy od 2007 r. liczbę punktów ICV uprawniających do uzyskania urlopu wypoczynkowego podniesiono do 11[1] i stosowane są one w następujący sposób:

11 pkt ICV = 6 dni roboczych maksymalnie w 2 okresach;

12 pkt ICV = 9 dni roboczych maksymalnie w 3 okresach;

13/14 pkt ICV = 12 dni roboczych maksymalnie w 4 okresach;

15/16 pkt ICV = 15 dni roboczych maksymalnie w 5 okresach.

Miejsca, w których można spędzać urlop wypoczynkowy, zostały zredukowane do trzech następujących: Bruksela, Phuket (Tajlandia) i Darwin (Australia).

Rygorystyczne przestrzeganie zasad określonych w art. 8 załącznika X spowodowało dość niską liczbę miejsc, do odniesieniu do których urlop ten był przyznawany: w 2006 r. było to 35 miejsc, w 2007 r. – 30, a w 2008 r. – 31 (zob. załącznik I).

ROZDZIAŁ 4: WYNAGRODZENIE ORAZ ŚWIADCZENIA Z TYTUŁUZABEZPIECZENIA SPOŁECZNEGO

SEKCJA 1: WYNAGRODZENIE ORAZ DODATKI RODZINNE

ARTYKUł 10 UST. 1: DODATKI Z TYTUłU KOSZTÓW UTRZYMANIA[2]

Jak zaznaczono powyżej, dnia 28 kwietnia 2004 r. Komisja podjęła decyzję o powierzeniu Dyrektorowi Generalnemu DG RELEX wykonywania uprawnień przyznanych organowi powołującemu i organowi uprawnionemu do zawierania umów.

2006

Dnia 15 stycznia 2006 r. organ powołujący ustalił stawki dodatków z tytułu kosztów utrzymania (ICV) na rok 2006 w sposób określony w tabeli umieszczonej w załączniku II-A. Dokonano:

- 3 podwyżek z 10 na 15 %;

- 2 podwyżek z 15 na 20 %;

- 2 podwyżek z 20 na 25 %;

- 2 podwyżek z 30 na 35 %; oraz

- 2 obniżek z 35 na 30 %.

Przeprowadzono również rewizję śródokresową (decyzja organu powołującego z dnia 12 września 2006 r.), zob. załącznik II-B. Dokonano :

- dostosowania z mocą wsteczną od dnia 1 stycznia 2006 r.

- dostosowania z mocą wsteczną od dnia 1 lipca 2006 r.

2007

Dnia 14 lutego 2007 r. organ powołujący ustalił stawki ICV na rok 2007 (zob. załącznik II-C). Dokonano:

- 1 podwyżki z 10 na 15 %;

- 1 podwyżki z 15 na 20 %;

- 1 podwyżki z 20 na 25 %;

- 1 podwyżki z 25 na 30 %;

- 4 podwyżek z 30 na 35 %;

- 1 podwyżki z 35 na 40 %;

- 2 obniżek z 15 na 10 %;

- 1 obniżki z 20 na 15 %;

- 1 obniżki z 25 na 20 %;

- 4 obniżek z 30 na 25 %; oraz

- 1 obniżki z 35 na 30 %.

2008

Dnia 9 stycznia 2008 r. organ powołujący ustalił stawki ICV na rok 2008 (zob. załącznik II-D). Dokonano:

- 2 podwyżek z 15 na 20 %;

- 2 podwyżek z 25 na 30 %;

- 2 obniżek z 20 na 15 %;

- 4 obniżek z 25 na 20 %; oraz

- 3 obniżek z 35 na 30 %.

Przeprowadzono również rewizję śródokresową ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2008 r. (decyzja organu powołującego z dnia 4 lipca 2008 r.). Dokonano:

- 1 podwyżki z 30 na 35 %.

Artykuł 10 ust. 2: Dodatek uzupełniający

Jak zaznaczono już w odniesieniu do urlopu wypoczynkowego i ICV, Komisja zdecydowała o powierzeniu Dyrektorowi Generalnemu DG RELEX wykonywania uprawnień przyznanych organowi powołującemu i organowi uprawnionemu do zawierania umów.

W 2006, 2007 i 2008 wypłacono nowe dodatki uzupełniające w odniesieniu do następujących miejsc zatrudnienia:

Delegatura | Okres obowiązywania | Dodatek (%) |

Irak (Bagdad) | począwszy od 15 grudnia 2005 r. | 10 |

Zachodni Brzeg i Strefa Gazy | począwszy od 1 czerwca 2006 r. | 10 |

Timor Wschodni (Dili) | od 1 lipca 2006 r. do 1 grudnia 2006 r. | 10 |

Liban (Bejrut) | od 14 lipca 2006 r. do 1 sierpnia 2006 r. | 5 |

Gwinea (Konakry) | od 16 lutego 2007 r. do 23 marca 2007 r. | 5 |

Czad (Ndżamena) | od 2 lutego 2008 r. do 3 lutego 2008 r. od 4 lutego 2008 r. do 16 lutego 2008 r. od 17 lutego 2008 r. do 15 marca 2008 r. | 5 10 5 |

Gruzja (Tbilissi) | od 10 do 18 sierpnia 2008 r. | 10 |

Pakistan | począwszy od 27 października 2008 r. | 5 |

Artykuły 11 i 12: Warunki wypłacania wynagrodzeń

W kwestii waluty, w której wypłacane były wynagrodzenia, procentowe wartości średnie odnośnie do ogółu urzędników statutowych przedstawiały się następująco:

2006

- 83 % urzędników wybrało wypłatę wynagrodzenia w euro, w zastosowaniu art. 11 załącznika X do regulaminu pracowniczego,

- 17 % wystąpiło o wypłatę części wynagrodzenia w walucie lokalnej. 51% tych wniosków dotyczyło maksymalnych kwot określonych w dyrektywach wewnętrznych.

2007

- 82 % urzędników wybrało wypłatę wynagrodzenia w euro.

- 18 % wystąpiło o wypłatę części wynagrodzenia w walucie lokalnej. 55% tych wniosków dotyczyło maksymalnych kwot.

2008

- 82 % urzędników wybrało wypłatę wynagrodzenia w euro.

- 18 % wystąpiło o wypłatę części wynagrodzenia w walucie lokalnej. 56 % tych wniosków dotyczyło maksymalnych kwot.

Artykuł 13: Współczynniki korygujące

Od momentu wejścia w życie nowego regulaminu pracowniczego urzędników Wspólnot Europejskich z dniem 1 maja 2004 r.:

- współczynniki korygujące stosuje się również w odniesieniu do pracowników kontraktowych pełniących służbę w krajach trzecich; oraz

- zgodnie z art. 13 załącznika X do nowego regulaminu pracowniczego, Rada raz w roku ustala współczynniki korygujące dla poszczególnych krajów trzecich.

W związku z tym, co roku Rada przyjmuje rozporządzenie określające współczynniki korygujące stosowane od dnia 1 lipca poprzedniego roku (rok „ n ”). W następstwie tego rozporządzenia Komisja wydaje dwie następujące po sobie decyzje, dostosowujące w razie potrzeby i w odniesieniu do poszczególnych miesięcy (w dwóch grupach: [od sierpnia roku n do stycznia roku n+1 ] oraz [od lutego roku n+1 do czerwca roku n+1 ]) niektóre współczynniki, aby uzyskać przejściowe rozwiązanie dla tych miejsc zatrudnienia, w których ewolucja cen osiągnęła lub przekroczyła (pozytywną lub negatywną) różnicę 5%. Ewentualne dostosowania przejściowe mają zastosowanie do momentu wejścia w życie nowego dorocznego rozporządzenia Rady.

W 2006 r.: dnia 27 lutego 2006 r. Rada przyjęła rozporządzenie nr 351/2006 w sprawie określenia współczynników korygujących obowiązujących od dnia 1 lipca 2005 r. przy ustalaniu wynagrodzeń urzędników, pracowników tymczasowych oraz pracowników kontraktowych Wspólnot Europejskich pełniących służbę w krajach trzecich[3].

Dnia 10 października 2006 r. Komisja przyjęła decyzję dotyczącą zmiany współczynników korygujących stosowanych od dnia 1 sierpnia, 1 września, 1 października, 1 listopada, 1 grudnia 2005 r. i 1 stycznia 2006 r[4]. a dnia 12 grudnia 2006 r. – decyzję dotyczącą zmiany współczynników korygujących stosowanych od dnia 1 lutego, 1 marca, 1 kwietnia, 1 maja i 1 czerwca 2006 r[5].

W 2007 r. : dnia 25 kwietnia 2007 r. Rada przyjęła rozporządzenie nr 453/2007 w sprawie określenia współczynników korygujących stosowanych od dnia 1 lipca 2006 r[6].

Dnia 18 grudnia 2007 r. Komisja przyjęła decyzję dotyczącą zmiany współczynników korygujących stosowanych od dnia 1 sierpnia, 1 września, 1 października, 1 listopada, 1 grudnia 2006 r. i 1 stycznia 2007 r[7]. a dnia 11 kwietnia 2008 r. – decyzję dotyczącą zmiany współczynników korygujących stosowanych od dnia 1 lutego, 1 marca, 1 kwietnia, 1 maja i 1 czerwca 2007 r[8].

W 2008 r. : dnia 23 czerwca 2008 r. Rada przyjęła rozporządzenie nr 624/2008 dotyczące zmiany współczynników korygujących stosowanych od dnia 1 lipca 2007 r[9].

Dnia 9 grudnia 2008 r. Komisja przyjęła decyzję dotyczącą zmiany współczynników korygujących stosowanych od dnia 1 sierpnia, 1 września, 1 października, 1 listopada, 1 grudnia 2007 r. i 1 stycznia 2008 r[10]. a dnia 18 marca 2009 r. – decyzję pośrednią dotyczącą zmiany współczynników korygujących stosowanych od dnia 1 lutego, 1 marca, 1 kwietnia, 1 maja i 1 czerwca 2008 r[11].

Należy podkreślić jedną ważną kwestię – należy dążyć do poprawy jakości danych statystycznych, które są podstawą wszelkich aktów prawnych ustalających lub dostosowujących tymczasowo współczynniki korygujące stosowane w odniesieniu do wynagrodzeń, poprzez zacieśnienie współpracy międzynarodowej w tej dziedzinie. Pozwoliłoby to równocześnie na zmniejszenie wydatków z budżetu na realizację badań cen.

Kontynuowano zatem rozpoczęte w 2005 r. prace grupy roboczej ds. art. 64 regulaminu pracowniczego nad możliwością zwiększenia koordynacji działań głównych instytucji publicznych, których działalność obejmuje kwestie współczynników korygujących.

W październiku 2008 r. omówiono praktyczne zasady wymiany zebranych w ramach badań szczegółowych danych między Eurostatem, Komisją Międzynarodowej Służby Cywilnej (fr. Commission de la Fonction Publique Internationale ) przy ONZ oraz służbą współpracy między sekretariatami (fr. Service Inter Secrétariat) przy OECD.

W ramach nowego podejścia, przy obliczaniu współczynników korygujących według zasad wspólnotowych, Eurostat wykorzystywałby dane z baz ONZ i OECD jako uzupełnienie swoich własnych danych. Metoda ta mogłaby być stosowana począwszy od pierwszego pełnego roku (doroczne rozporządzenie Rady obowiązujące od lipca 2010 r.).

Artykuł 15: Dodatki edukacyjne

2006

Łączna kwota wypłacona z tytułu dodatków edukacyjnych kategorii „A” i „B” za rok szkolny 2005/2006 wyniosła 4 366 738,16 EUR. Kwota ta podzielona jest następująco:

- 3 985 187,46 EUR tytułem zwrotu „klasycznych” kosztów kształcenia, co odpowiada dodatkowi edukacyjnemu kategorii B;

- – 195 650,44 EUR tytułem zwrotu kosztów przekraczających pułap.Koszty edukacji w niektórych anglosaskich/amerykańskich systemach edukacji w niektórych miejscach zatrudnienia są wyjątkowo wysokie i administracja zezwoliła na przekroczenie wyznaczonego pułapu, między innymi w następujących krajach: Japonia, Stany Zjednoczone Ameryki, Rosja, Indonezja, Chiny i Tajlandia. Koszty przekraczające pułapy były zwracane wyjątkowo, w celu zapewnienia ciągłości edukacji dzieciom uczęszczającym do szkół międzynarodowych w miejscu zatrudnienia. Ponadto, w myśl tej samej zasady ciągłości nauczania, 13 urzędników w trakcie aktualizacji kwalifikacji zawodowych (skierowanych do siedziby głównej w Brukseli na mocy załącznika X), skorzystało z zezwolenia na przekroczenie pułapu podczas roku szkolnego 2005/2006.

- 185 900,26 EUR tytułem wypłaty dodatku edukacyjnego kategorii A (na dzieci poniżej 8 roku życia nieuczęszczające do placówki kształcenia podstawowego).W roku 2005/2006 Komisja po raz drugi wypłacała dodatek edukacyjny kategorii A. Dodatek ten został wprowadzony z chwilą reformy regulaminu z dniem 1 maja 2004 r. W zastosowaniu art. 15 załącznika X Komisja może zapewnić częściowy wkład w koszty kształcenia przedszkolnego ponoszone przez urzędników i innych pracowników pełniących służbę w krajach trzecich. Na przekroczenie pułapu zezwolono w 23 przypadkach, na łączną kwotę 99 800 EUR. Zrealizowano 108 wniosków o zwrot kosztów w granicach wyznaczonego pułapu, na kwotę łącznie 86 100,26 EUR.

Wobec urzędników i pracowników, którzy ponoszą szczególnie wysokie koszty kształcenia, utrzymano system przyznawania zaliczek na poczet dodatków edukacyjnych kategorii B. Wszystkie zaliczki przyznane na rok szkolny 2006/2007 zostały rozliczone w przewidzianych terminach.

W styczniu 2006 r. w systemie pojawili się pierwsi pracownicy kontraktowi pełniący służbę poza Unią (uprawnieni do otrzymywania dodatku edukacyjnego kategorii A i B oraz podlegający przepisom art. 15 załącznika X). Ten stopniowy wzrost liczby osób objętych systemem spowodował w późniejszych latach wzrost wydatków z budżetu na dodatki edukacyjne kategorii A i B.

2007

Łączna kwota wypłacona z tytułu dodatków edukacyjnych kategorii „A” i „B” za rok szkolny 2006/2007 wyniosła 5 682 895,15 EUR. Kwota ta podzielona jest następująco:

- 5 300 318,59 EUR tytułem zwrotu „klasycznych” kosztów kształcenia, co odpowiada dodatkowi edukacyjnemu kategorii B;

- 125 461,99 EUR tytułem zwrotu kosztów przekraczających pułap B, między innymi w następujących krajach: Japonia, Stany Zjednoczone Ameryki, Rosja, Indie, Chiny i Chile. Koszty przekraczające pułap za rok 2006/2007 zwrócono także 7 urzędnikom w trakcie aktualizacji kwalifikacji zawodowych.

- 257 114,57 EUR tytułem wypłaty dodatku edukacyjnego kategorii A. W 2006/2007 na przekroczenie pułapu zezwolono w 20 przypadkach, na łączną kwotę 95 260,86 EUR. Zrealizowano 154 wnioski o zwrot kosztów w granicach wyznaczonego pułapu, na kwotę łącznie 161 853,71 EUR.

Wobec urzędników i pracowników, którzy ponoszą szczególnie wysokie koszty kształcenia, utrzymano system przyznawania zaliczek na poczet dodatków edukacyjnych kategorii B. Wszystkie zaliczki przyznane na rok szkolny 2006/2007 zostały rozliczone w przewidzianych terminach.

2008

Łączna kwota wypłacona z tytułu dodatków edukacyjnych kategorii „A” i „B” za rok szkolny 2007/2008 wyniosła 7 379 411,67 EUR. Kwota ta podzielona jest następująco:

- 6 910 492,18 EUR tytułem zwrotu „klasycznych” kosztów kształcenia, co odpowiada dodatkowi edukacyjnemu kategorii B;

- 215 292,58 EUR tytułem zwrotu kosztów przekraczających pułap, między innymi w następujących krajach: Stany Zjednoczone Ameryki, Rosja, Tajlandia i Chiny. Koszty przekraczające pułap za rok 2007/2008 zwrócono także 12 urzędnikom w trakcie aktualizacji kwalifikacji zawodowych.

- 253 626,91 EUR tytułem wypłaty dodatku edukacyjnego kategorii A. W 2007/2008 na przekroczenie pułapu zezwolono w 19 przypadkach, na łączną kwotę 102 261 EUR. Zrealizowano 136 wniosków o zwrot kosztów w granicach wyznaczonego pułapu, na kwotę łącznie 151 365,91 EUR.

Utrzymano system przyznawania zaliczek na poczet dodatków edukacyjnych kategorii B. Wszystkie zaliczki przyznane na rok szkolny 2007/2008 zostały rozliczone w przewidzianych terminach.

W 2008 r. stopniowy – od stycznia 2006 r. – wzrost liczby osób objętych systemem nadal powodował wzrost wydatków z budżetu na dodatki edukacyjne kategorii A i B.

Artykuł 16: Dodatki na zagospodarowanie i na ponowne zagospodarowanie

Poniżej wskazano łączne kwoty wypłacone z tytułu obu dodatków statutowych – dodatku na zagospodarowanie i dodatku na ponowne zagospodarowanie. W 2005 r. łączna kwota wynosiła 3 176 424,63 EUR. Zmiana odnotowana w 2007 i 2008 r. (zob. informacje poniżej) jest głównie wynikiem masowej rekrutacji nowych pracowników kontraktowych.

2006

W 2006 r. łączna kwota wyniosła 2 783 591,28 EUR (w porównaniu z 3 176 424,63 EUR w 2005 r.).

Kwota ta podzielona jest następująco:

- Dodatki na zagospodarowanie

- 2 454 783,05 EUR na płatności w Belgii; oraz

- 239 987,54 EUR na płatności w walucie lokalnej w miejscach zatrudnienia (z zastosowaniem parytetu gospodarczego).

- Dodatki na ponowne zagospodarowanie

- 26 487,07 EUR na płatności w Belgii; oraz

- 62 333,62 EUR na płatności w walucie lokalnej, w kraju ponownego zagospodarowania (z zastosowaniem parytetu).

2007

W 2007 r. łączna kwota wyniosła 4 483 952,31 EUR.

Kwota ta podzielona jest następująco:

- Dodatki na zagospodarowanie

- 3 602 536,30 EUR na płatności w Belgii; oraz

- 556 527,62 EUR na płatności w walucie lokalnej w miejscach zatrudnienia (z zastosowaniem parytetu gospodarczego).

- Dodatki na ponowne zagospodarowanie

- 127 873,17 EUR na płatności w Belgii; oraz

- 197 015,22 EUR na płatności w walucie lokalnej, w kraju ponownego zagospodarowania (z zastosowaniem parytetu).

2008

W 2008 r. łączna kwota wynosiła 4 253 427,55 EUR.

Kwota ta podzielona jest następująco:

- Dodatki na zagospodarowanie

- 3 379 048,68 EUR na płatności w Belgii; oraz

- 615 581,52 EUR na płatności w walucie lokalnej w miejscach zatrudnienia (z zastosowaniem parytetu).

- Dodatki na ponowne zagospodarowanie

- 60 759,31 EUR na płatności w Belgii; oraz

- 198 038,04 EUR na płatności w walucie lokalnej, w kraju ponownego zagospodarowania (z zastosowaniem parytetu).

SEKCJA 2: PRZEPISY DOTYCZĄCE ZWROTU KOSZTÓW

ARTYKUł 17: ZWROT KOSZTÓW PONIESIONYCH W ZWIąZKU Z PRZEPROWADZKą MIENIA RUCHOMEGO I RZECZYWISTYMI KOSZTAMI ZAGOSPODAROWANIA SIę PRZEZ URZęDNIKA NIEDYSPONUJąCEGO JUż W TYM SAMYM MIEJSCU ZATRUDNIENIA UMEBLOWANYM MIESZKANIEM ODDANYM DO JEGO DYSPOZYCJI PRZEZ INSTYTUCJę

Ten artykuł nie był stosowany w okresie od 2006 r. do 2008 r.

Artykuł 18: Mieszkanie tymczasowe

Liczba decyzji zezwalających na zwrot kosztów mieszkania tymczasowego wyniosła 301 w 2006 r., 148 w 2007 r. i 167 w 2008 r.

Artykuł 19: Pojazdy służbowe / ryczałt kilometrowy

Ten artykuł nie był stosowany w okresie od 2006 r. do 2008 r.

Artykuł 20: Koszty podróży związane z urlopem wypoczynkowym

Zwrot kosztów podróży związanych z urlopem wypoczynkowym odnosił się do odległości pomiędzy miejscem zatrudnienia a miejscem spędzenia urlopu, określonym przez Komisję.

Wydatki poniesione w roku 2005 wyniosły 700 000 EUR.

W 2006 r. kwoty te były dużo wyższe z racji wzrostu liczby osób objętych systemem i wyniosły 1 172 554 EUR, w 2007 r. osiągnęły pułap 1 972 660 EUR, a w 2008 r. – 2 612 819 EUR. Nie biorąc pod uwagę zmian cen biletów lotniczych, wzrost wartości z 2007 r. spowodowany jest zmianą zasad[12], a wzrost z 2008 r. – znacznym zwiększeniem liczby pracowników kontraktowych.

Artykuł 21: Zwrot kosztów przewozu mienia osobistego, kosztów przeprowadzki, składowania mebli

Wnioski rozpatrywane były w oparciu o przepisy dotyczące przeprowadzki mienia osobistego, zaktualizowane w 1997 r. i stosowane od 1998 r.

Wartości z 2006 r. uzasadnione są decentralizacją zezwoleń i masową rekrutacją pracowników kontraktowych.

Decentralizacja do delegatur stała się operacyjna od 2007 r. Z tego względu wartości za 2007 r. i 2008 r. (zob. poniżej) nie obejmują przeprowadzek z delegatur.

2006

Miały miejsce 642 przeprowadzki, czyli prawie dwa razy więcej niż w 2005 r. (jedynie 324 przeprowadzki). Liczba ta podzielona jest następująco : 501 przeprowadzek urzędników, 141 – pracowników kontraktowych.

2007

Miało miejsce 189 przeprowadzek, w tym urzędnicy – 134, pracownicy kontraktowi – 55.

2008

Miały miejsce 304 przeprowadzki, w tym urzędnicy – 166, pracownicy kontraktowi – 138.

Artykuł 23: Zwrot czynszu urzędnikowi, któremu instytucja nie zapewnia mieszkania

W 2006 r. przepisy art. 23 zostały zastosowane 497 razy, w tym 40 przypadków dotyczyło urzędników, a 457 – pracowników kontraktowych. W 2007 r. liczba ta wyniosła 426 (54 – urzędnicy, 372 – pracownicy kontraktowi), a w 2008 r. – 462 (urzędnicy – 46, pracownicy kontraktowi – 416). Gwałtowny wzrost tych wartości od 2006 r. wynika z masowej rekrutacji nowych pracowników kontraktowych.

SEKCJA 3: ŚWIADCZENIA Z TYTUŁU ZABEZPIECZENIA SPOŁECZNEGO

ARTYKUł 23 AKAPIT TRZECI: POWRÓT DO KRAJU ZE WZGLęDÓW ZDROWOTNYCH W NAGłYCH I SKRAJNIE NAGłYCH PRZYPADKACH

W 2006 r. zarejestrowano 127 przypadków powrotu do kraju ze względów zdrowotnych w nagłych przypadkach (w tym w 4 skrajnie nagłych), na które zezwoliła służba zdrowia.

W 2007 r. liczba ta wzrosła do 168 (w tym 4 skrajnie nagłe przypadki).

W 2008 r. odnotowano 140 przypadków (w tym 8 skrajnie nagłych).

Artykuł 25: Ubezpieczenie od następstw nieszczęśliwych wypadków osób pozostających na utrzymaniu urzędników

Liczba wniosków złożonych w ramach ubezpieczenia od następstw nieszczęśliwych wypadków osób pozostających na utrzymaniu urzędników wyniosła 10 w 2006 r., 5 w 2007 r. i 5 w 2008 r.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK I

URLOPY WYPOCZYNKOWE (art. 8 załącznika X) Na dzień: 1 stycznia 2006 r.

Z TYTUŁU DODATKÓW Z TYTUŁU KOSZTÓW UTRZYMANIA |

Liczba dni i okresów | Miejsce zatrudnienia | Miejsce wypoczynku |

9 dni roboczych maksymalnie w 3 okresach (ICV = 12 do 16 pkt) | Afganistan | Bruksela (Belgia) |

Bangladesz | Phuket (Tajlandia) |

Irak | Bruksela (Belgia) |

Liberia | Dakar (Senegal) |

Papua - Nowa Gwinea | Darwin (Australia) |

Republika Środkowoafrykańska | Paryż (Francja) |

Sierra Leone | Dakar (Senegal) |

Sudan | Bruksela (Belgia) |

Czad | Bruksela (Belgia) |

6 dni roboczych maksymalnie w 2 okresach (ICV = 11 punktów) | Angola | Windhuk (Namibia) |

Burundi | Mombasa (Kenia) |

Kongo | Libreville (Gabon) |

Gruzja | Wiedeń (Austria) |

Gwinea | Dakar (Senegal) |

Indonezja (Banda Aceh) | Phuket (Tajlandia) |

Indonezja (Dżakarta) | Phuket (Tajlandia) |

Mauretania | Casablanca (Maroko) |

Nepal | Phuket (Tajlandia) |

Niger | Libreville (Gabon) |

Nigeria | Bruksela (Belgia) |

Pakistan | Delhi (Indie) |

Demokratyczna Republika Konga | Libreville (Gabon) |

Timor Wschodni | Darwin (Australia) |

3 dni robocze maksymalnie w 1 okresie (ICV = 10 punktów) | Kamerun | Mombasa (Kenia) |

Wybrzeże Kości Słoniowej | Dakar (Senegal) |

Gwinea Bissau | Dakar (Senegal) |

Gujana | Kajenna (Gujana Francuska) |

Haiti | Santo Domingo (Republika Dominikańska) |

Wyspy Salomona | Brisbane (Australia) |

Kirgistan | Frankfurt (Niemcy) |

Laos | Phuket (Tajlandia) |

Rwanda | Mombasa (Kenia) |

Tadżykistan | Frankfurt (Niemcy) |

Togo | Libreville (Gabon) |

Jemen | Dubaj (Zjednoczone Emiraty Arabskie) |

Z TYTUŁU SYTUACJI KRYZYSOWEJ W 2005 r. |

Liczba dni i okresów | Miejsce zatrudnienia | Miejsce wypoczynku |

3 dni robocze maksymalnie w 1 okresie | Afganistan (ICV = 14 punktów, kryzys = 12 miesięcy w 2005 r.) | Bruksela (Belgia) |

Arabia Saudyjska (ICV = 7 punktów, kryzys = 12 miesięcy w 2005 r.) | Dubaj (Zjednoczone Emiraty Arabskie) |

Wybrzeże Kości Słoniowej (ICV = 10 punktów, kryzys = 12 miesięcy w 2005 r.) | Dakar (Senegal) |

Liberia (ICV = 12 punktów, kryzys = 12 miesięcy w 2005 r.) | Dakar (Senegal) |

Serbia i Czarnogóra (Priština) (ICV = 8 punktów, kryzys = 12 miesięcy w 2005 r.) | Wiedeń (Austria) |

URLOPY WYPOCZYNKOWE (art. 8 załącznika X) Na dzień: 1 stycznia 2007 r.

Z TYTUŁU DODATKÓW Z TYTUŁU KOSZTÓW UTRZYMANIA |

Liczba dni i okresów | Miejsce zatrudnienia | Miejsce wypoczynku |

15 dni roboczych | Indonezja (Banda Aceh) | Phuket (Tajlandia) |

maksymalnie w 5 okresach | Irak | Bruksela (Belgia) |

(ICV = 15-16 punktów) | Sudan | Bruksela (Belgia) |

Sudan Południowy | Bruksela (Belgia) |

12 dni roboczych | Afganistan | Bruksela (Belgia) |

maksymalnie w 4 okresach | Czad | Bruksela (Belgia) |

(ICV = 13-14 punktów) | Timor Wschodni | Darwin (Australia) |

Jemen | Bruksela (Belgia) |

9 dni roboczych | Bangladesz | Phuket (Tajlandia) |

maksymalnie w 3 okresach | Liberia | Bruksela (Belgia) |

(ICV = 12 punktów) | Papua - Nowa Gwinea | Darwin (Australia) |

Republika Środkowoafrykańska | Bruksela (Belgia) |

Sierra Leone | Bruksela (Belgia) |

6 dni roboczych | Angola | Bruksela (Belgia) |

maksymalnie w 2 okresach | Burundi | Bruksela (Belgia) |

(ICV = 11 punktów) | Kongo | Bruksela (Belgia) |

Wybrzeże Kości Słoniowej | Bruksela (Belgia) |

Dżibuti | Bruksela (Belgia) |

Gwinea | Bruksela (Belgia) |

Haiti | Bruksela (Belgia) |

Wyspy Salomona | Darwin (Australia) |

Indonezja (Dżakarta) | Phuket (Tajlandia) |

Laos | Phuket (Tajlandia) |

Mauretania | Bruksela (Belgia) |

Nepal | Phuket (Tajlandia) |

Niger | Bruksela (Belgia) |

Nigeria | Bruksela (Belgia) |

Pakistan | Phuket (Tajlandia) |

Demokratyczna Republika Konga | Bruksela (Belgia) |

Sri Lanka | Phuket (Tajlandia) |

URLOPY WYPOCZYNKOWE (art. 8 załącznika X) Na dzień: 1 stycznia 2008 r.

Z TYTUŁU DODATKÓW Z TYTUŁU KOSZTÓW UTRZYMANIA |

Liczba dni i okresów | Miejsce zatrudnienia | Miejsce wypoczynku |

15 dni roboczych | Indonezja (Banda Aceh) | Phuket (Tajlandia) |

maksymalnie w 5 okresach | Irak | Bruksela (Belgia) |

(ICV = 15-16 punktów) | Sudan | Bruksela (Belgia) |

Sudan Południowy | Bruksela (Belgia) |

12 dni roboczych | Afganistan | Bruksela (Belgia) |

maksymalnie w 4 okresach | Czad | Bruksela (Belgia) |

(ICV = 13-14 punktów) | Timor Wschodni | Darwin (Australia) |

Jemen | Bruksela (Belgia) |

9 dni roboczych | Bangladesz | Phuket (Tajlandia) |

maksymalnie w 3 okresach | Liberia | Bruksela (Belgia) |

(ICV = 12 punktów) | Papua - Nowa Gwinea | Darwin (Australia) |

Republika Środkowoafrykańska | Bruksela (Belgia) |

Sierra Leone | Bruksela (Belgia) |

6 dni roboczych | Angola | Bruksela (Belgia) |

maksymalnie w 2 okresach | Burundi | Bruksela (Belgia) |

(ICV = 11 punktów) | Komory | Bruksela (Belgia) |

Kongo | Bruksela (Belgia) |

Wybrzeże Kości Słoniowej | Bruksela (Belgia) |

Dżibuti | Bruksela (Belgia) |

Erytrea | Bruksela (Belgia) |

Gwinea | Bruksela (Belgia) |

Haiti | Bruksela (Belgia) |

Wyspy Salomona | Bruksela (Belgia) |

Laos | Phuket (Tajlandia) |

Nepal | Phuket (Tajlandia) |

Niger | Bruksela (Belgia) |

Nigeria | Bruksela (Belgia) |

Pakistan | Phuket (Tajlandia) |

Demokratyczna Republika Konga | Bruksela (Belgia) |

Sri Lanka | Phuket (Tajlandia) |

ZAŁĄCZNIK II

WYKAZ A MIEJSC ZATRUDNIENIA I STAWEK DODATKÓW Z TYTUŁU KOSZTÓW UTRZYMANIA Na dzień: 1.1.2006 r.

40% | 35% | 30% | 25% | 20% | 15% | 10% | Bez dodatku |

Afganistan | Angola | Albania | Arabia Saudyjska | Republika Południowej Afryki | Argentyna | Antyle Holenderskie | Australia |

Bangladesz | Burundi | Algieria | Białoruś | Była Jugosłowiańska Republika Macedonii | Botswana | Barbados | Kanada |

Irak | Kamerun | Armenia | Benin | Bośnia i Hercegowina (Sarajewo) | Bułgaria | Brazylia | Chorwacja |

Liberia | Kongo | Burkina Faso | Boliwia | Bośnia i Hercegowina (Banja Luka) | Chile | Maroko | Stany Zjednoczone (Nowy Jork) |

Papua - Nowa Gwinea | Wybrzeże Kości Słoniowej | Kambodża | Republika Zielonego Przylądka | Korea Południowa | Chiny (Hongkong) | Mauritius | Stany Zjednoczone (Waszyngton) |

Republika Środkowoafrykańska | Gruzja | Dżibuti | Chiny (Pekin) | Kuba | Kostaryka | Tunezja | Norwegia |

Sierra Leone | Gwinea | Etiopia | Zachodni Brzeg i Strefa Gazy | Salwador | Japonia (Tokio) | Urugwaj | Nowa Zelandia |

Sudan | Gwinea Bissau | Indie | Kolumbia | Gabon | Jordania | Szwajcaria |

Czad | Gujana | Kazachstan (Ałma-Ata) | Egipt | Honduras | Liban |

Haiti | Kazachstan (Astana) | Ekwador | Izrael | Namibia |

Wyspy Salomona | Mali | Erytrea | Kiribati | Nowa Kaledonia |

Indonezja (Banda Aceh) | Mozambik | Gambia | Lesotho | Paragwaj |

Indonezja (Dżakarta) | Uzbekistan | Ghana | Malezja | Republika Dominikańska |

Kirgistan | Serbia i Czarnogóra (Priština) | Gwatemala | Meksyk | Rumunia |

Laos | Sri Lanka | Fidżi | Mikronezja | Senegal |

Mauretania | Tanzania | Jamajka | Czarnogóra | Singapur |

Nepal | Wietnam | Japonia (Naka) | Samoa | Tajwan |

Niger | Zambia | Kenia | Serbia i Czarnogóra (Belgrad) | Trynidad i Tobago |

Nigeria | Madagaskar | Suazi | Turcja |

Pakistan | Malawi | Syria |

Demokratyczna Republika Konga | Republika Mołdowy | Tajlandia |

Rwanda | Nikaragua | Tonga |

Tadżykistan | Uganda | Vanuatu |

Timor Wschodni | Panama |

Togo | Peru |

Jemen | Filipiny |

Rosja |

Surinam |

Ukraina |

Wenezuela |

Zimbabwe |

WYKAZ B MIEJSC ZATRUDNIENIA I STAWEK DODATKÓW Z TYTUŁU KOSZTÓW UTRZYMANIA(*) Na dzień: 1.7.2006 r. (* z wyjątkiem Indonezji (Banda Aceh), Timoru Wschodniego i Trynidadu i Tobago: 1.1.2006 r.)

40% | 35% | 30% | 25% | 20% | 15% | 10% | Bez dodatku |

Afganistan | Angola | Albania | Arabia Saudyjska | Republika Południowej Afryki | Argentyna | Barbados | Australia |

Bangladesz | Burundi | Algieria | Białoruś | Była Jugosłowiańska Republika Macedonii | Botswana | Brazylia | Kanada |

Indonezja (Banda Aceh) * | Kamerun | Armenia | Benin | Bośnia i Hercegowina (Banja Luka) | Bułgaria | Maroko | Chorwacja |

Irak | Kongo | Burkina Faso | Boliwia | Bośnia i Hercegowina (Sarajewo) | Chile | Mauritius | Stany Zjednoczone (Nowy Jork) |

Liberia | Wybrzeże Kości Słoniowej | Kambodża | Republika Zielonego Przylądka | Korea Południowa | Chiny (Hongkong) | Tunezja | Stany Zjednoczone (Waszyngton) |

Papua - Nowa Gwinea | Gruzja | Komory * | Chiny (Pekin) | Salwador | Kostaryka | Urugwaj | Norwegia |

Republika Środkowoafrykańska | Gwinea | Dżibuti | Zachodni Brzeg i Strefa Gazy | Gabon | Japonia (Tokio) | Nowa Zelandia |

Sierra Leone | Gwinea Bissau | Erytrea * | Kolumbia | Izrael | Jordania | Szwajcaria |

Sudan | Gujana | Etiopia | Kuba * | Kiribati | Liban |

Sudan Południowy * | Haiti | Indie | Egipt | Lesotho | Namibia |

Czad | Wyspy Salomona | Kazachstan (Ałma-Ata) | Ekwador | Malezja | Nowa Kaledonia |

Timor Wschodni * | Indonezja (Dżakarta) | Kazachstan (Astana) | Gambia | Meksyk | Panama * |

Kirgistan | Kosowo (Priština) | Ghana | Mikronezja | Paragwaj |

Laos | Mali | Gwatemala | Czarnogóra | Republika Dominikańska |

Mauretania | Mozambik | Honduras * | Samoa | Rumunia |

Nepal | Uzbekistan | Fidżi | Serbia i Czarnogóra (Belgrad) | Senegal |

Niger | Sri Lanka | Jamajka | Suazi | Singapur |

Nigeria | Tanzania | Japonia (Naka) | Syria | Tajwan |

Pakistan | Wietnam | Kenia | Tajlandia | Turcja |

Demokratyczna Republika Konga | Zambia | Madagaskar | Tonga |

Rwanda | Malawi | Trynidad i Tobago * |

Tadżykistan | Republika Mołdowy | Vanuatu |

Togo | Nikaragua |

Jemen | Uganda |

Peru |

Filipiny |

Rosja |

Surinam |

Ukraina |

Wenezuela |

Zimbabwe |

* Zmiana w następstwie przeglądu śródokresowego w 2006 r.

WYKAZ C MIEJSC ZATRUDNIENIA I STAWEK DODATKÓW Z TYTUŁU KOSZTÓW UTRZYMANIA Na dzień: 1.1.2007 r.

40% | 35% | 30% | 25% | 20% | 15% | 10% | Bez dodatku |

Afganistan | Angola | Albania | Algieria | Republika Południowej Afryki | Argentyna | Barbados | Australia |

Bangladesz | Azerbejdżan | Burkina Faso | Arabia Saudyjska | Była Jugosłowiańska Republika Macedonii | Botswana | Brazylia | Kanada |

Indonezja (Banda Aceh) | Burundi | Kambodża | Armenia | Bośnia i Hercegowina (Banja Luka) | Chile | Bułgaria | Chorwacja |

Irak | Kamerun | Etiopia | Białoruś | Bośnia i Hercegowina (Sarajewo) | Chiny (Hongkong) | Mauritius | Stany Zjednoczone (Nowy Jork) |

Liberia | Komory | Indie | Benin | Republika Zielonego Przylądka | Kostaryka | Rumunia | Stany Zjednoczone (Waszyngton) |

Papua - Nowa Gwinea | Kongo | Kazachstan (Astana) | Boliwia | Korea Południowa | Japonia (Tokio) | Tunezja | Norwegia |

Republika Środkowoafrykańska | Wybrzeże Kości Słoniowej | Kosowo (Priština) | Chiny (Pekin) | Salwador | Jordania | Urugwaj | Nowa Zelandia |

Sierra Leone | Dżibuti | Mali | Zachodni Brzeg i Strefa Gazy | Izrael | Malezja | Szwajcaria |

Sudan | Erytrea | Mozambik | Kolumbia | Lesotho | Maroko |

Sudan Południowy | Gruzja | Uzbekistan | Kuba | Liban | Namibia |

Czad | Gwinea | Tanzania | Egipt | Meksyk | Nowa Kaledonia |

Timor Wschodni | Gwinea Bissau | Togo | Ekwador | Mikronezja | Panama |

Jemen | Gujana | Zambia | Gabon | Czarnogóra | Paragwaj |

Haiti | Zimbabwe | Gambia | Samoa | Republika Dominikańska |

Wyspy Salomona | Ghana | Serbia | Senegal |

Indonezja (Dżakarta) | Gwatemala | Suazi | Singapur |

Kirgistan | Honduras | Syria | Tajwan |

Laos | Fidżi | Tajlandia | Turcja |

Mauretania | Jamajka | Trynidad i Tobago |

Nepal | Kazachstan (Ałma-Ata) | Vanuatu |

Niger | Kenia |

Nigeria | Madagaskar |

Pakistan | Malawi |

Demokratyczna Republika Konga | Republika Mołdowy |

Rwanda | Mongolia |

Sri Lanka | Nikaragua |

Tadżykistan | Uganda |

Peru |

Filipiny |

Rosja |

Surinam |

Ukraina |

Wenezuela |

Wietnam |

WYKAZ D MIEJSC ZATRUDNIENIA I STAWEK DODATKÓW Z TYTUŁU KOSZTÓW UTRZYMANIA Na dzień: 1.1.2008 r.

40% | 35% | 30% | 25% | 20% | 15% | 10% | Bez dodatku |

Afganistan | Angola | Burkina Faso | Albania | Armenia | Republika Południowej Afryki | Barbados | Australia |

Bangladesz | Burundi | Kambodża | Algieria | Była Jugosłowiańska Republika Macedonii | Argentyna | Brazylia | Kanada |

Indonezja (Banda Aceh) | Kamerun | Zachodni Brzeg i Strefa Gazy | Arabia Saudyjska | Białoruś | Botswana | Bułgaria | Chorwacja |

Irak | Komory | Etiopia | Benin | Bośnia i Hercegowina (Banja Luka) | Chile | Mauritius | Stany Zjednoczone (Nowy Jork) |

Liberia | Kongo | Gruzja | Boliwia | Bośnia i Hercegowina (Sarajewo) | Chiny (Hongkong) | Rumunia | Stany Zjednoczone (Waszyngton) |

Papua - Nowa Gwinea | Wybrzeże Kości Słoniowej | Indie | Kolumbia | Republika Zielonego Przylądka | Korea Południowa | Tunezja | Norwegia |

Republika Środkowoafrykańska | Dżibuti | Kazachstan (Astana) | Kuba | Chiny | Kostaryka | Urugwaj | Nowa Zelandia |

Sierra Leone | Erytrea | Kirgistan | Egipt | Salwador | Japonia (Tokio) | Szwajcaria |

Sudan | Gwinea | Kosowo (Priština) | Ekwador | Izrael | Jordania |

Sudan Południowy | Gwinea Bissau | Mali | Gabon | Lesotho | Malezja |

Czad | Gujana | Mozambik | Gambia | Liban | Maroko |

Timor Wschodni | Haiti | Uzbekistan | Ghana | Meksyk | Namibia |

Jemen | Wyspy Salomona | Filipiny | Gwatemala | Mikronezja | Nowa Kaledonia |

Indonezja (Dżakarta) | Tanzania | Honduras | Czarnogóra | Panama |

Laos | Togo | Fidżi | Republika Dominikańska | Paragwaj |

Mauretania | Zambia | Jamajka | Samoa | Singapur |

Nepal | Zimbabwe | Kazachstan (Ałma-Ata) | Senegal | Tajwan |

Niger | Kenia | Serbia | Turcja |

Nigeria | Madagaskar | Suazi |

Pakistan | Malawi | Syria |

Demokratyczna Republika Konga | Republika Mołdowy | Tajlandia |

Rwanda | Nikaragua | Trynidad i Tobago |

Sri Lanka | Uganda | Ukraina |

Tadżykistan | Peru | Vanuatu |

Rosja |

Surinam |

Wenezuela |

Wietnam |

[1] Ze względu na fakt, że regulamin z 2004 r. wprowadził rozróżnienie między trudnymi a bardzo trudnymi warunkami życia panującymi w miejscu zatrudnienia, zdecydowano (w porozumieniu ze związkami zawodowymi i przedstawicielami pracowników) o zmianie liczby punktów uprawniających do przyznania urlopu wypoczynkowego począwszy od 2007 r. Liczba punktów została podniesiona więc do 11, (proporcjonalnie) zwiększono też liczbę okresów.

[2] Od momentu wejścia w życie nowego regulaminu (2004) pracownicy kontraktowi uprawnieni są do dodatku z tytułu kosztów utrzymania i urlopu wypoczynkowego przyznawanego w trybie wyjątkowym.

[3] Dz.U. L 59 z 1.3.2006, s. 1.

[4] Dz.U. L 279 z 11.10.2006, s. 27.

[5] Dz.U. L 354 z 14.12.2006, s. 39.

[6] Dz.U. L 109 z 26.4.2007, s. 22.

[7] Dz.U. L 15 z 18.1.2008, s. 29.

[8] Dz.U. L 112 z 24.4.2008, s. 26.

[9] Dz.U. L 172 z 2.7.2008, s. 1.

[10] Dz.U. L 335 z 13.12.2008, s. 94.

[11] Dz.U. L 80 z 26.3.2009, s. 14.

[12] Zmniejszenie liczby miejsc wypoczynku, które często są bardziej oddalone niż poprzednio.