52011DC0466

SPRAWOZDANIE KOMISJI DLA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

z działalności Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (EFG) w 2010 r.

SPIS TREŚCI

1. Wprowadzenie 4

2. Przegląd działalności EFG w 2010 r. 4

3. Uzupełnienie sprawozdania rocznego z działalności EFG za 2009 r. 5

4. Analiza działalności EFG w 2010 r. 5

4.1. Otrzymane wnioski 5

Tabela 1 — Wnioski otrzymane w 2010 r. 6

4.1.1. Otrzymane wnioski wg państw członkowskich i sektorów 6

4.1.2. Otrzymane wnioski a wnioskowane kwoty 7

4.1.3. Otrzymane wnioski a liczba pracowników przewidzianych do objęcia pomocą 7

4.1.4. Otrzymane wnioski a kwoty wnioskowane w przeliczeniu na pracownika 7

4.1.5. Otrzymane wnioski wg kryteriów interwencji 8

4.2. Przyznane wkłady 8

Tabela 2 — Szczegółowe informacje na temat wkładów przyznanych w 2010 r. 9

Tabela 3 — Wkłady z EFG przyznane w 2010 r.: Profil pracowników 10

4.2.1. Działania finansowane przy wsparciu z EFG 11

4.2.2. Komplementarność z działaniami finansowanymi z funduszy strukturalnych, w szczególności z Europejskiego Funduszu Społecznego (EFS) 11

4.3. Wnioski niespełniające warunków przyznania wkładu finansowego z EFG 12

4.4 Wyniki osiągnięte przez EFG 12

4.4.1. Sprawozdania końcowe z realizacji wkładów finansowych otrzymane od państw członkowskich w 2010 r. 12

4.4.2. Podsumowanie zgłoszonych wyników i dobrych praktyk w 2010 r. 13

Tabela 4 — Sprawozdania końcowe otrzymane w 2010 r. – przegląd wyników 14

4.4.3. Szczegółowe informacje na temat środków wdrożonych w 2010 r. 15

4.5. Sprawozdanie finansowe 18

4.5.1. Fundusze wypłacone przez EFG 18

4.5.2. Wydatki na pomoc techniczną 19

4.5.3. Nieprawidłowości zgłoszone lub zamknięte 20

4.5.4. Likwidacja wkładów finansowych z EFG 20

Tabela 6 — Przypadki zlikwidowane w 2010 r. 20

4.6. Działania w zakresie pomocy technicznej podjęte przez Komisję 21

4.6.1. Dostarczanie i upowszechnianie informacji 21

4.6.2. Spotkania z organami krajowymi i partnerami społecznymi 21

4.6.3. Śródokresowa ocena EFG 21

5. Tendencje 22

6. Wnioski 24

Załącznik 1 26

1. WPROWADZENIE

Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji (EFG) został ustanowiony rozporządzeniem (WE) nr 1927/2006[1], aby okazać solidarność i udzielić wsparcia pracownikom zwalnianym w wyniku poważnych zmian strukturalnych w światowym handlu. Został zaplanowany jako środek służący pogodzeniu ogólnych długoterminowych korzyści płynących z otwartego handlu w zakresie wzrostu gospodarczego i zatrudnienia oraz krótkoterminowych negatywnych skutków, jakie może nieść globalizacja, w szczególności dla zatrudnienia najbardziej narażonych i najmniej wykwalifikowanych pracowników. Zasady zostały zmienione rozporządzeniem (WE) nr 546/2009 z dnia 18 czerwca 2009 r.[2], tak aby umożliwić skuteczniejsze reagowanie na skutki światowego kryzysu finansowego i gospodarczego.

Artykuł 16 rozporządzenia (WE) Nr 1927/2006 zawiera wymóg, zgodnie z którym do dnia 1 lipca każdego roku Komisja przesyła Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie z działalności EFG z poprzedniego roku w ujęciu ilościowym i jakościowym. Sprawozdanie powinno koncentrować się głównie na wynikach osiągniętych przez EFG i powinno zawierać w szczególności informacje dotyczące złożonych wniosków, przyjętych decyzji i finansowanych działań, w tym ich komplementarności z działaniami finansowanymi z funduszy strukturalnych, w szczególności z Europejskiego Funduszu Społecznego (EFS), oraz likwidacji przyznanego wkładu finansowego. Powinno ono dokumentować również przypadki wniosków, które zostały odrzucone ze względu na brak wystarczających środków lub niekwalifikowalność.

2. PRZEGLąD DZIAłALNOśCI EFG W 2010 R.

W 2010 r. Komisja otrzymała 31 wniosków o wkład z EFG, tj. o jeden wniosek więcej niż w roku 2009. Szczegółowe informacje na temat wniosków podano w sekcji 4.1 oraz w tabeli 1.

W 2010 r. władza budżetowa podjęła 31 decyzji o uruchomieniu środków z EFG, co stanowi wzrost liczby wydanych decyzji o 300 % oraz wzrost poziomu współfinansowania z EFG o 60 % w porównaniu z rokiem 2009. Szczegółowe informacje na temat przyznanych wkładów podano w sekcji 4.2 oraz w tabelach 2 i 3.

W 2010 r. Komisja otrzymała cztery sprawozdania końcowe dotyczące wykorzystania wkładów z EFG. Szczegółowe informacje na temat rezultatów podano w sekcji 4.4 oraz w tabeli 4. Zlikwidowano sześć wkładów z EFG przyznanych w ubiegłych latach (szczegółowe informacje podano w sekcji 4.5.4 oraz w tabeli 6). Udzielono pomocy technicznej z inicjatywy Komisji (art. 8 ust. 1 rozporządzenia w sprawie EFG). Szczegółowe informacje na ten temat podano w sekcji 4.6 oraz w tabeli 5.

W 2010 r. Komisja wdrożyła nowy proces decyzyjny, który ustanowiła pod koniec roku 2009. Rozpoczęła również przygotowywanie konsultacji na temat zbliżających się przeglądów EFG po 2011 r. i po 2013 r., wymaganych zgodnie z art. 1 ust. 1a i art. 20 rozporządzenia w sprawie EFG. Szczegółowe informacje na ten temat podano w sekcjach 3 i 4.5.2.

3. UZUPEłNIENIE SPRAWOZDANIA ROCZNEGO Z DZIAłALNOśCI EFG ZA 2009 R.

Rozporządzenie (WE) nr 546/2009 zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1927/2006 ustanawiające EFG

W ramach zmiany rozporządzenia (WE) nr 1927/2006 w 2009 r. wprowadzono znaczne ulepszenia w funkcjonowaniu EFG, ustanawiając korzystniejsze warunki wnioskowania przez państwa członkowskie o współfinansowanie z EFG przeznaczone na wsparcie ich działań stanowiących reakcję na negatywny wpływ światowego kryzysu finansowego i gospodarczego na zatrudnienie. Znajduje to odzwierciedlenie w liczbie wniosków otrzymanych w 2010 r., która utrzymała się na równie wysokim poziomie, co w poprzednim roku (31 wniosków w 2010 r. w porównaniu z 30 wnioskami w 2009 r.). Wnioskowanie o wsparcie z EFG zostało wyraźnie ułatwione przez czasowe odstępstwo związane z kryzysem, w tym przez zwiększenie poziomu współfinansowania do 65 %, a także przez obniżenie na stałe progowej liczby zwolnień do 500 oraz przedłużenie okresu realizacji do 24 miesięcy od daty wniosku.

Wyniki, w szczególności w odniesieniu do wpływu wsparcia z EFG na zatrudnienie zwolnionych pracowników, zostaną ustalone po zakończeniu realizacji projektów. Pierwsze sprawozdania końcowe za przedłużony okres realizacji (24 miesiące od daty wniosku) zostaną przedstawione Komisji na przełomie listopada i grudnia 2011 r.

Ułatwianie podejmowania decyzji w sprawie wniosków o pomoc z EFG: procedura składania wniosków do Rady i Parlamentu Europejskiego

Wkłady z EFG przyznane w 2010 r. zostały rozpatrzone z zastosowaniem nowych procedur decyzyjnych EFG ustanowionych pod koniec 2009 r. Podjęto znaczne starania, aby przyśpieszyć podejmowanie decyzji w ramach przepisów powyższego rozporządzenia. Szybkość interwencji EFG, ich rola i potencjał jako instrumentu solidarności stanowiły priorytetowe kwestie przez cały rok, w szczególności w trakcie rozpoczętych w drugiej połowie 2010 r. konsultacji z państwami członkowskimi na temat zbliżających się przeglądów EFG po 2011 r. i po 2013 r.

4. ANALIZA DZIAłALNOśCI EFG W 2010 R.

4.1. Otrzymane wnioski

W 2010 r. Komisja otrzymała 31 wniosków (zob. tabela 1), tj. o jeden wniosek więcej niż w 2009 r. Przepisy rozporządzenia (WE) nr 546/2009 przyjętego w dniu 18 czerwca 2009 r. mają zastosowanie do wszystkich wniosków (tj. poziom finansowania w wysokości 65 %, 24-miesięczny okres realizacji od daty wniosku itp.).

Wnioski zostały złożone przez 12 państw członkowskich, obejmowały 31 995 zwolnionych pracowników i opiewały na łączną kwotę 169 994 542 EUR z EFG. W 2010 r. trzy państwa członkowskie – Republika Czeska, Polska i Słowenia – złożyły wniosek po raz pierwszy.

Tabela 1 – Wnioski otrzymane w 2010 r.

[pic]

4.1.1. Otrzymane wnioski wg państw członkowskich i sektorów

Otrzymano 31 wniosków dotyczących 16 sektorów[3]. W 2010 r. siedem z powyższych sektorów było po raz pierwszy przedmiotem wniosku EFG (sektory te zostały podkreślone w poniższym wykazie). Złożenie szeregu wniosków okazało się łatwiejsze ze względu na możliwość wnioskowania na podstawie odstępstwa związanego z kryzysem.

Austria (dwa wnioski: metale , sprzęt elektroniczny), Belgia (jeden wniosek: sektor motoryzacyjny), Dania (cztery wnioski: maszyny i urządzenia, produkcja statków ), Francja (jeden wniosek: sektor motoryzacyjny), Hiszpania (sześć wniosków: sektor motoryzacyjny, odzież, kamień/marmur , handel detaliczny ), Irlandia (trzy wnioski: budownictwo), Niderlandy (siedem wniosków: sprzęt elektroniczny, przemysł drukarski, usługi finansowe , handel hurtowy ), Niemcy (jeden wniosek: maszyny i urządzenia), Polska (trzy wnioski: sektor motoryzacyjny, maszyny i urządzenia), Portugalia (jeden wniosek: produkcja obuwia ), Republika Czeska (jeden wniosek: handel detaliczny ), Słowenia (jeden wniosek: odzież).

4.1.2. Otrzymane wnioski a wnioskowane kwoty

Państwo członkowskie składające wniosek o wsparcie z EFG musi zaplanować skoordynowany pakiet środków, który najlepiej odpowiada profilowi pracowników przewidzianych do objęcia pomocą, oraz ustalić wnioskowaną kwotę pomocy. Rozporządzenie EFG nie zawiera zaleceń ani ograniczeń dotyczących całkowitej wnioskowanej kwoty, ale podczas oceny wniosku przez Komisję mogą pojawić się kwestie, z powodu których państwo członkowskie będzie musiało zmienić proponowany pakiet zindywidualizowanych usług, co w rezultacie wpłynie na wnioskowaną kwotę.

Wnioski o wkład z EFG w odniesieniu do każdego przypadku dotyczyły w 2010 r. kwot od 114 250 do 38 052 069 EUR (średnio 5 483 695 EUR).

4.1.3. Otrzymane wnioski a liczba pracowników przewidzianych do objęcia pomocą

Całkowita liczba pracowników przewidzianych do objęcia pomocą ze środków, które miały być współfinansowane przez EFG, wyniosła 31 995. Liczba ta wahała się od 120 do 2 593 pracowników, przy czym trzy wnioski dotyczyły ponad 2 000 pracowników, cztery dotyczyły od 1 000 do 2 000 osób, a 21 – poniżej 1 000 pracowników[4].

Liczba pracowników dotkniętych zwolnieniami i liczba osób przewidzianych do objęcia wsparciem z EFG mogą się różnić, jeśli wnioskujące państwo członkowskie zdecydowało o skoncentrowaniu pomocy z EFG na określonych grupach pracowników, na przykład na osobach, które miały wyjątkowe trudności w utrzymaniu się na rynku pracy, lub takich, które najbardziej potrzebowały wsparcia. Niektórzy ze zwolnionych pracowników mogą otrzymać pomoc z innego źródła niż EFG, podczas gdy inni mogą samodzielnie znaleźć nową pracę lub zdecydować o przejściu na wcześniejszą emeryturę, co oznacza, że nie zostaną objęci środkami EFG.

4.1.4. Otrzymane wnioski a kwoty wnioskowane w przeliczeniu na pracownika

Kwoty, o które wnioskowano, w przeliczeniu na pracownika, wynosiły w 2010 r. od nieco ponad 600 EUR do ponad 23 000 EUR.

Pakiet zindywidualizowanych usług, który państwa członkowskie mogą zaproponować dla danej grupy zwolnionych pracowników, leży w gestii tych państw członkowskich w ramach warunków określonych w rozporządzeniu. W związku z tym wnioskowana kwota w przeliczeniu na zwolnionego pracownika może być różna zależnie od zakresu zwolnień, sytuacji na danym rynku pracy, indywidualnej sytuacji pracowników przewidzianych do objęcia pomocą, środków już podjętych przez państwo członkowskie oraz kosztu świadczenia usług w danym państwie członkowskim lub jego regionie.

4.1.5. Otrzymane wnioski wg kryteriów interwencji

Z 31 złożonych wniosków 24 wnioski (77 %) miały na celu wsparcie pracowników zwolnionych bezpośrednio w wyniku światowego kryzysu finansowego i gospodarczego (art. 1a zmienionego rozporządzenia w sprawie EFG), podczas gdy pozostałe siedem wniosków (23 %) dotyczyło działań stanowiących reakcję na poważne zmiany strukturalne w handlu światowym spowodowanych globalizacją.

Podstawę dwunastu wniosków stanowił art. 2 lit. a) rozporządzenia w sprawie EFG, 18 opierało się na art. 2 lit. b), a w jednym wniosku powołano się na art. 2 lit. c), przytaczając wyjątkowe okoliczności oraz stwierdzając, że niemożliwe jest spełnienie w całości warunków określonych w art. 2 lit. a).

4.2. Przyznane wkłady

W 2010 r. władza budżetowa podjęła 31 decyzji o skorzystaniu z EFG w celu współfinansowania środków aktywnej polityki rynku pracy (zob. tabele 2 i 3 zawierające przegląd i zestawienie profili pracowników). Trzynaście z nich dotyczyło wniosków złożonych w 2010 r., natomiast osiemnaście decyzji odnosiło się do wniosków otrzymanych w drugiej połowie 2009 r. Przepisy rozporządzenia (WE) nr 546/2009 przyjętego w dniu 18 czerwca 2009 r. mają zastosowanie do wszystkich przyznanych wkładów (tj. poziom finansowania w wysokości 65 %, 24-miesięczny okres realizacji od daty wniosku itp.).

Trzydzieści jeden przyznanych wkładów objęło 23 688 zwolnionych pracowników w dziewięciu państwach członkowskich, a łączna kwota wypłacona z EFG wyniosła 83 554 141 EUR (16,7 % maksymalnej kwoty rocznej dostępnej z EFG).

Tabela 2 – Szczegółowe informacje na temat wkładów przyznanych w 2010 r.

[pic]

Tabela 3 – Wkłady z EFG przyznane w 2010 r.: Profil pracowników

[pic]

4.2.1. Działania finansowane przy wsparciu z EFG

Artykuł 3 rozporządzenia (WE) nr 1927/2006 przewiduje, że współfinansowanie z EFG może być przeznaczone jedynie na aktywne środki rynku pracy, których celem jest udzielenie pomocy zwolnionym pracownikom w ponownym znalezieniu zatrudnienia. Ponadto stanowi, że z EFG można finansować działania prowadzone przez państwo członkowskie w zakresie przygotowania, zarządzania, informowania, upowszechniania i kontroli związanych z wykorzystywaniem wkładu (pomoc techniczna).

Środki zatwierdzone w 31 wkładach EFG przyznanych w 2010 r. miały na celu reintegrację 23 688 zwolnionych pracowników na rynku pracy. Na środki te składały się głównie intensywna indywidualna pomoc w szukaniu pracy i zarządzanie przypadkami, szereg różnych szkoleń zawodowych, środki w zakresie podnoszenia kwalifikacji i przekwalifikowania, różne tymczasowe zachęty/dodatki finansowe na okres poszukiwania pracy, szkolenia lub korzystanie z innych aktywnych środków rynku pracy do czasu rzeczywistej reintegracji zawodowej, a także inne rodzaje działań, takich jak propagowanie przedsiębiorczości i zatrudnienie wspierane.

4.2.2. Komplementarność z działaniami finansowanymi z funduszy strukturalnych, w szczególności z Europejskiego Funduszu Społecznego (EFS)

Celem, dla którego stworzono EFG, jest zwiększanie zdolności do zatrudnienia i zapewnianie szybkiej reintegracji zwolnionych pracowników na rynku pracy poprzez aktywne środki rynku pracy. Uzupełnia on w ten sposób EFS, będący głównym instrumentem UE w obszarze wspierania zatrudnienia w Unii. Zasadniczo komplementarność obu Funduszy polega na tym, że umożliwiają one zajęcie się przedmiotowymi kwestiami w dwóch różnych perspektywach czasowych: podczas gdy EFG udziela zwolnionym pracownikom wparcia dostosowanego do ich potrzeb w odpowiedzi na konkretny przypadek masowych zwolnień na skalę europejską, EFS wspiera strategiczne cele długoterminowe (np. zwiększenie kapitału ludzkiego, zarządzanie zmianą) w ramach wieloletnich programów o ustalonym harmonogramie, których zasoby nie mogą być zwykle ponownie przydzielone na zajęcie się sytuacjami kryzysowymi powstałymi w wyniku masowych zwolnień. Środki EFG i EFS są czasem stosowane w komplementarny sposób, aby zapewnić zarówno rozwiązania krótkoterminowe, jak i długoterminowe. Decydującym kryterium jest potencjał dostępnych instrumentów i środków, jeżeli chodzi o umożliwienie skutecznego udzielania pomocy pracownikom, a do państw członkowskich należy wybór – oraz zaplanowanie – instrumentów i działań najlepiej dostosowanych do osiągnięcia założonych celów.

Zawartość „skoordynowanego pakietu zindywidualizowanych usług”, który ma być współfinansowany z EFG, powinna być zrównoważona z innymi działaniami i uzupełniać je. Środki współfinansowane przez EFG mogą wykraczać daleko poza standardowe kursy i działania, a z doświadczeń wynika, że EFG umożliwia państwom członkowskim zapewnienie zwolnionym pracownikom szczegółowej i dostosowanej do ich potrzeb pomocy, w tym środków, do których w innym przypadku nie mieliby dostępu (np. obejmujących kształcenie średnie i szkolnictwo wyższe). EFG pozwala państwom członkowskim lepiej skoncentrować się na grupach szczególnie wrażliwych, obejmujących takie osoby, jak osoby o niższych kwalifikacjach lub wywodzące się ze środowisk migracyjnych, bądź zapewnić wsparcie przez dłuższy okres, niż byłoby to możliwe bez środków z EFG. Wszystkie powyższe aspekty zwiększają szanse pracowników na poprawę ich sytuacji.

Konkretnymi przykładami dobrej komplementarności między EFS i EFG są przypadki wniosków EGF/2010/011 NL/NXP Semiconductors i EGF/2010/012 NL/Noord Holland ICT złożonych przez Niderlandy, EGF/2010/014 SI/Mura złożony przez Słowenię oraz EGF/2010/018 DE/Heidelberger Druckmaschinen złożony przez Niemcy. Jeżeli chodzi o pierwszy przypadek niderlandzki, komplementarność polega na częściowym nałożeniu się terminu ukierunkowanego projektu szkoleniowego EFS dla pracowników przedsiębiorstw zajmujących się produkcją półprzewodników[5] oraz okresu realizacji środków współfinansowanych z EFG. W drugim przypadku zwolnieni pracownicy mogli również uczestniczyć w dwóch projektach EFS dotyczących sektora TIK[6]. Słowenia dopilnowała, aby środki EFG uzupełniały odpowiednie różne działania EFS[7]. W przypadku niemieckim pakiet zindywidualizowanych usług EFG został opracowany tak, aby stanowił uzupełnienie działań finansowanych z funduszy strukturalnych, w szczególności certyfikowanych programów szkoleniowych EFS, prowadzonych w ramach programu federalnego ESF-BA.

Wszystkie państwa członkowskie muszą ustanowić niezbędne mechanizmy, aby uniknąć ryzyka podwójnego finansowania z instrumentów finansowych UE, zgodnie z wymogiem art. 6 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1927/2006.

4.3. Wnioski niespełniające warunków przyznania wkładu finansowego z EFG

Władza budżetowa nie odrzuciła żadnego z wniosków o finansowanie z EFG zaproponowanych jej przez Komisję. Komisja uznała jeden wniosek za niekwalifikowalny (EGF/2009/022 BG/Kremikovtsi, złożony przez Bułgarię w dniu 26 października 2009 r.)[8]. Państwo członkowskie zostało poinformowane o powyższym ustaleniu.

4.4 Wyniki osiągnięte przez EFG

Głównymi źródłami informacji o wynikach osiągniętych przez EFG są sprawozdania końcowe przedstawiane przez państwa członkowskie zgodnie z art. 15 rozporządzenia (WE) nr 1927/2006. Uzupełnieniem do sprawozdań końcowych są informacje wymieniane przez państwa członkowskie w bezpośrednich kontaktach z Komisją oraz w trakcie odbywających się w ciągu roku spotkań koordynacyjnych i konferencji z przedstawicielami państw członkowskich. Podsumowanie wyników i danych zgłoszonych przez państwa członkowskie w 2010 r. przedstawiono w następnej sekcji i w tabeli 4.

4.4.1. Sprawozdania końcowe z realizacji wkładów finansowych otrzymane od państw członkowskich w 2010 r.

W 2010 r. Komisja otrzymała cztery sprawozdania końcowe dotyczące następujących wniosków: EGF/2008/004 ES/Castilla y Léon and Aragón, EGF/2008/005 ES/Cataluña, EGF/2009/001 PT/Norte-Centro oraz EGF/2009/002 DE/Nokia. Były to ostatnie przypadki wniosków EFG objętych 12-miesięcznym okresem realizacji przed przedłużeniem tego okresu do 24 miesięcy na mocy rozporządzenia (WE) nr 546/2009 z dnia 18 czerwca 2009 r.

4.4.2. Podsumowanie zgłoszonych wyników i dobrych praktyk w 2010 r.

Cztery sprawozdania końcowe przedstawione przez trzy państwa członkowskie pokazały, że pod koniec okresu realizacji EFG i krótko po jego zakończeniu 629 pracowników (20 % z 3 146) znalazło nowe miejsca pracy lub prowadziło działalność na własny rachunek. Pozostali pracownicy kształcili się lub szkolili (około 5 %) bądź pozostawali bezrobotni lub nieaktywni z osobistych powodów.

Hamujący wpływ na wyniki w zakresie reintegracji zawodowej miała w znacznym stopniu ograniczona chłonność lokalnych i regionalnych rynków pracy, co stanowi bezpośredni skutek światowego kryzysu gospodarczego i finansowego. Nie należy nadawać zbyt dużego znaczenia poziomowi reintegracji, ponieważ pokazuje jedynie „chwilowy” stan zatrudnienia pracowników w czasie gromadzenia danych. Nie dostarcza danych na temat rodzaju znalezionego zatrudnienia i jego jakości, a niedługo później może ulec znacznym zmianom. Zgodnie z informacjami otrzymanymi od szeregu państw członkowskich poziom reintegracji wykazuje tendencje wzrostowe już kilka miesięcy po przedstawieniu sprawozdań końcowych, w szczególności w przypadkach, w których pracownicy po zakończeniu okresu EFG nadal otrzymują wparcie dostosowane do ich potrzeb, którego koszty państwa członkowskie pokrywają w całości lub z pomocą EFS.

Państwa członkowskie przedstawiły szereg interesujących faktów i dobrze prognozujących danych, z których wynika, że dzięki wsparciu i usługom EFG sytuacja osobista, pewność siebie i zdolność do zatrudnienia pracowników objętych pomocą uległy znacznej poprawie, mimo że nie wszyscy szybko znaleźli nową pracę. EFG umożliwił państwom członkowskim podjęcie bardziej intensywnych działań w regionach dotkniętych zwolnieniami, jeżeli chodzi o liczbę osób objętych pomocą oraz czas trwania i jakość wparcia, niż byłoby to możliwe bez finansowania z EFG. Fundusze UE umożliwiły tym państwom bardziej elastyczne reagowanie oraz włączenie do swoich pakietów wysoce zindywidualizowanych, czasem innowacyjnych działań i większe ukierunkowanie na osoby o niższych kwalifikacjach. Pomoc współfinansowana z EFG stanowi zatem większą inwestycję w umiejętności, która może mieć pozytywny wpływ w perspektywie średnio- i długoterminowej, kiedy rynki będą stopniowo wychodzić z kryzysu. Ponadto EFG okazał się być użytecznym instrumentem w okresie występowania deficytów budżetowych i przeprowadzania cięć w sektorze publicznym, gdy zasoby krajowe stały się niewystarczające, a państwa członkowskie i przedsiębiorstwa usiłują przezwyciężyć skutki światowego kryzysu. W ramach śródokresowej oceny EFG, która ma zostać przeprowadzona w 2011 r. zgodnie z wymogiem art. 17 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1927/2006, skutki funkcjonowania EFG zostaną przeanalizowane w bardziej szczegółowy sposób.

Tabela 4 – Sprawozdania końcowe otrzymane w 2010 r. – przegląd wyników[9]

[pic]

4.4.3. Szczegółowe informacje na temat środków wdrożonych w 2010 r.

EGF/2008/004 Castilla Leon y Aragón/Hiszpania (sektor motoryzacyjny)

Z 534 pracowników, którzy brali udział w środkach współfinansowanych z EFG, 184 (34,5 %) pod koniec okresu realizacji ponownie pracowało, a pozostałe 350 osób (65,5 %) kształciło się lub szkoliło bądź było bezrobotnych lub nieaktywnych z różnych powodów osobistych. Konieczne jest uwzględnienie poziomu reintegracji w kontekście wysokiej stopy bezrobocia w dwóch regionach dotkniętych zwolnieniami, która w latach 2008-2010 wzrosła dwukrotnie w wyniku kryzysu finansowego i gospodarczego.

Nawet osoby nadal pozostające bez pracy stwierdziły, że środki EFG wpłynęły na wzrost ich pewności siebie, poczucia własnej wartości i na rozwój ich niezależności oraz że dzięki tym środkom nabyły podstawowe umiejętności i zdolności służące reintegracji na rynku pracy. Zdaniem władz hiszpańskich EFG jest szczególnie właściwym instrumentem do reintegracji pracowników, którzy mają niewielkie szanse na szybkie znalezienie nowej pracy, a dzięki wkładom z EFG mogli wybierać z szerokiego zakresu działań, które były w znacznym stopniu dostosowane do ich potrzeb i bardziej zindywidualizowane, niż byłoby to możliwe bez środków z EFG. Wysoki odsetek pracowników objętych pomocą skutecznie utrzymał swój poziom umiejętności lub zwiększył zdolność do zatrudnienia, poprawiając w ten sposób własne szanse na rynku pracy.

Wdrożone zindywidualizowane środki stanowią interesujące połączenie pomocy i świadczeń na rzecz poszukiwania pracy, szkoleń i reintegracji. Po wdrożeniu standardowych wstępnych środków dla wszystkich pracowników przewidzianych do objęcia pomocą, takich jak doradztwo i zindywidualizowane ścieżki, przeprowadzono różne działania, poczynając od szeroko zakrojonych badań rynku pracy po wysiłki w obszarze pośrednictwa pracy. Multidyscyplinarne zespoły ds. wsparcia przeprowadziły wizyty w niemal 3 000 przedsiębiorstw (w tym w wielu MŚP), mając na względzie dwojaki cel polegający, z jednej strony, na połączeniu możliwości zatrudnienia z kwalifikacjami osób bezrobotnych bądź zapewnieniu im kwalifikacji umożliwiających podjęcie nowej pracy oraz, z drugiej strony, na rozpowszechnieniu projektu wśród przedsiębiorstw. Otrzymano w ten sposób ponad 400 ofert pracy, a ponad 200 pracowników zostało przyjętych na nowe miejsca pracy w okresie realizacji EFG. Pracownicy otrzymali wsparcie również po reintegracji, aby możliwe było określenie ewentualnych niepowodzeń oraz przeprowadzenie oceny poziomu ich osobistej satysfakcji. Władze hiszpańskie będą kontynuowały badanie rynku i analizę sytuacji pracowników pod względem zatrudnienia po zakończeniu projektu EFG, a kontakty z przedsiębiorstwami zostaną utrzymane w celu zapewnienia ciągłości osiągnięć EFG w czasie.

Środki dotyczące kwalifikacji udostępnione pracownikom obejmowały różne rodzaje szkoleń, w tym niektóre szkolenia powiązane ze zobowiązaniem przedsiębiorstw do reintegracji pracowników, takie jak kursy dotyczące poszerzania umiejętności w dziedzinie technologii wykorzystujących energie odnawialne oraz sektorów technologii informacyjnej, technicznego, prac konserwacyjnych, socjalnego i turystyki; umiejętności w dziedzinie księgowości i zarządzania MŚP; oraz w dziedzinie przywództwa i technik komunikacyjnych. Niektórym z pracowników przyznano tymczasowe świadczenia finansowe z tytułu wyrównania różnicy między wcześniejszym i nowym wynagrodzeniem (zachęty do reintegracji zawodowej) lub dodatki na poszukiwanie pracy, w tym specjalne dodatki dla pracowników sprawujących opiekę nad innymi osobami.

EGF/2008/005 Catalonia/Hiszpania (wyroby włókiennicze)

Z 587 pracowników, którzy skorzystali ze środków współfinansowanych z EFG, pod koniec okresu realizacji ponownie pracowało 30 (5,1 %) pracowników (w tym osoby, które założyły nowe przedsiębiorstwa), 17 (2,9 %) kształciło się lub szkoliło, a pozostałych 540 (92,0 %) było bezrobotnych lub nieaktywnych z różnych powodów osobistych. Niski poziom reintegracji należy postrzegać w kontekście osłabienia regionalnego rynku pracy w wyniku kryzysu finansowego i gospodarczego, a także mając na uwadze późny termin otrzymania środków z EFG (zob. uwaga poniżej).

Władze hiszpańskie poinformowały, że wkład z EFG umożliwił im podjęcie intensywnych, dostosowanych do potrzeb działań na rzecz zwolnionych pracowników, w przypadku których inne fundusze byłyby mniej odpowiednie. Większość uczestniczących pracowników wykazała się wysokim zaangażowaniem, a ich ogólna opinia była bardzo pozytywna. Model zarządzania opierał się na rozległej sieci instytucji, natomiast udział władz lokalnych uznano za istotny czynnik skutecznego wdrażania środków. W miarę możliwości władze regionalne zastosują metodykę EFG w ramach podobnych programów umożliwiających powrót do pracy.

Zastosowane środki obejmowały: doradztwo zawodowe w celu określenia zdolności zwolnionych pracowników do zatrudnienia i przeszkód w znalezieniu przez nich nowej pracy; intensywną pomoc w zakresie zwolnień monitorowanych i poszukiwania pracy z udziałem indywidualnych doradców, aby pomóc pracownikom w znalezieniu nowego miejsca na rynku pracy; oraz „aktywne zajęcia” zapewniające pracownikom bezpośredni dostęp do komputerów i portali pracy wraz ze wsparciem wykwalifikowanego personelu. Środki w zakresie szkolenia obejmowały kursy mające na celu podniesienie kwalifikacji w takich dziedzinach, jak technologie informacyjne, komunikacja pisemna i ustna oraz podstawy przedsiębiorczości, ukierunkowane również na potrzeby osób powyżej 45 roku życia, osób o niższych kwalifikacjach lub osób niebędących obywatelami Hiszpanii. Zorganizowano również szkolenia grupowe w dziedzinach, w odniesieniu do których lokalne przedsiębiorstwa określiły zapotrzebowanie na daną umiejętność, lub w zakresie właściwym dla rozwijających się nowych sektorów, w których w przyszłości będzie można znaleźć zatrudnienie. Niektórzy pracownicy otrzymali tymczasowe świadczenia finansowe na okres poszukiwania pracy lub po wyrażeniu zgody na podjęcie zatrudnienia przez okres co najmniej sześciu miesięcy (zachęty do reintegracji zawodowej).

Z powodu opóźnień w uruchomieniu funduszy UE Hiszpania rozpoczęła wdrażanie pierwszego zestawu środków z wykorzystaniem własnych zasobów. Ponieważ niemożliwe było rozpoczęcie wdrażania głównej części zaplanowanych środków aż do ostatnich miesięcy okresu realizacji EFG, Hiszpania zdecydowała również o kontynuowaniu świadczenia zindywidualizowanych usług przez dodatkowe cztery miesiące na własny koszt. Dodatkowe środki wdrożone po zakończeniu okresu realizacji EFG umożliwiły Hiszpanii objęcie pomocą kolejnych 387 zwolnionych pracowników (z 1 100 pierwotnie przewidzianych do objęcia pomocą). Pół roku po zakończeniu powyższego okresu realizacji poziom reintegracji zawodowej był znacznie wyższy niż bezpośrednio po zakończeniu projektu EFG.

EGF/2009/001 północno-środkowa Portugalia (wyroby włókiennicze)

Z 720 pracowników, którzy uczestniczyli w środkach współfinansowanych z EFG, pod koniec okresu realizacji ponownie pracowało 30 (4,2 %) pracowników, 9 (1,3 %) kształciło się lub szkoliło, a pozostałych 681 (94,6 %) było bezrobotnych lub nieaktywnych z różnych powodów osobistych. Poziom reintegracji należy postrzegać w kontekście osłabienia regionalnego rynku pracy w wyniku kryzysu finansowego i gospodarczego. Inne przyczyny powyższej sytuacji to niski poziom wykształcenia – 79 % pracowników objętych pomocą nie ukończyło dziewięcioletniej szkoły podstawowej, a pozostałe 13 % nie ukończyło szkoły średniej – oraz duża liczba pracowników powyżej 55 roku życia, w przypadku których dostępny okres był zbyt krótki, aby mogli oni w pełni skorzystać z wszechstronnego wsparcia w zakresie edukacji.

Władze portugalskie poinformowały, że środki zostały dobrze przyjęte przez uczestników, którzy stwierdzili, iż zwiększyli swoje umiejętności zawodowe, a co za tym idzie zdolność do zatrudnienia, a także przez służby zatrudnienia, które dzięki wsparciu z EFG mogły odpowiedzieć na potrzeby bezrobotnych pracowników mieszkających w różnych wioskach. Portugalia uznała znaczenie motywowania pracowników, którzy stracili pracę, gwarantując pełne zaangażowanie regionalnych ośrodków zatrudnienia i działając zgodnie z harmonogramem, aby zapewnić optymalne wykorzystanie okresu realizacji.

Środki obejmowały zindywidualizowaną pomoc w szukaniu pracy dla około jednej trzeciej pracowników przewidzianych do objęcia pomocą, na przykład uznanie/poświadczanie posiadanych kompetencji, opracowanie szkoleń i ścieżek reintegracji, a także szereg (krótkich) modułów szkoleniowych i w zakresie przekwalifikowania, opartych na Krajowym wykazie kwalifikacji i organizowanych przez uznane ośrodki szkoleniowe, dla prawie wszystkich pracowników przewidzianych do objęcia pomocą. Inne środki dostosowano do potrzeb osób mających szczególne trudności z reintegracją zawodową. Środki te zostały wdrożone przez organizacje o charakterze niezarobkowym i obejmowały indywidualne plany integracyjne, pomoc w zakresie integracji oraz świadczenia finansowe dla uczestniczących pracowników. Zapewniono również szereg dodatków szkoleniowych i wsparcie na rzecz przedsiębiorczości. W przypadku większości środków podpisano umowy o współpracy między pracownikami i instytucjami świadczącymi usługi/monitorującymi, określające obowiązki obu stron.

Do stycznia 2011 r. (rok po zakończeniu okresu realizacji EFG) poziom reintegracji wzrósł do 200 osób, co świadczy o pozytywnym wpływie środków współfinansowanych z EFG jeszcze przez pewien czas po zakończeniu okresu realizacji EFG.

EGF/2009/002 Nokia/Niemcy (telefony komórkowe)

Z 1 305 pracowników, którzy uczestniczyli w środkach współfinansowanych z EFG, 385 (29,5 %) znalazło nową pracę w terminie czterech tygodni od zakończenia okresu realizacji (w tym 36 osób, które prowadziły działalność na własny rachunek), 121 (9,3 %) kształciło się lub szkoliło, a pozostali pracownicy byli bezrobotni (737 lub 56,5 %) bądź nieaktywni z różnych powodów osobistych (62 lub 4,8 %).

Mimo niekorzystnej sytuacji na rynku pracy spowodowanej światowym kryzysem i innych problemów, takich jak stosunkowo niski poziom kwalifikacji, dość zaawansowany wiek większości pracowników, ich niewielka gotowość do rozważenia zmiany miejsca zamieszkania w celach zawodowych oraz niechętne podejmowanie nowej, gorzej wynagradzanej pracy, władze niemieckie uznały wyniki projektów EFG za „dość zadowalające”.

Niemcy uważają EFG za instrument, który w użyteczny sposób uzupełnia i wspiera krajowe działania podejmowane w odpowiedzi na kryzys poprzez rozszerzenie zakresu dostępnych kwalifikacji oraz przedłużenie okresu, w którym pracownicy mogą otrzymać pomoc. Przeważającą większość pracowników korzystających ze wsparcia z EFG stanowili byli pracownicy Nokii, którzy po udziale we wcześniejszych środkach Transfergesellschaft (spółki założonej przez partnerów społecznych na maksymalny okres 12 miesięcy) nie zostali jeszcze ponownie zatrudnieni. W ramach projektu EFG kontynuowano intensywne szkolenie tych pracowników przez maksymalnie dodatkowe sześć miesięcy, zapewniając im szeroki zakres zindywidualizowanych usług ukierunkowanych na intensywną zindywidualizowaną pomoc w szukaniu pracy i środki szkoleniowe, uzupełnionych świadczeniami finansowymi w postaci krótkoterminowych dodatków na utrzymanie („Transferkurzarbeitergeld”) przyznawanych na okres uczestnictwa w szkoleniach i aktywnych środkach mających na celu reintegrację, pod warunkiem że zainteresowani pracownicy zadeklarowali udział w projekcie EFG w pełnym wymiarze godzin.

Starannie dobrano kursy szkoleniowe dotyczące tych dziedzin, w przypadku których istnieje popyt na rynku pracy, oraz opracowano je jako uzupełnienie w stosunku do dostępnych już kursów organizowanych przez Europejski Fundusz Społeczny lub przedsiębiorstwo zwalniające pracowników. Zapewnione usługi obejmowały również przygotowanie do nowej pracy dla osób, które znalazły zatrudnienie, wsparcie dla przyszłych przedsiębiorców, doradztwo dla osób szukających pracy za granicą oraz zajęcia grupowe mające na celu wzmocnienie pozycji określonych grup osób. EFG umożliwił Niemcom zapewnienie o wiele lepszego stosunku liczby osób poszukujących pracy do liczby doradców – jeden doradca przypadał na 40 pracowników w porównaniu z jednym doradcą przypadającym normalnie na 200 pracowników – przy czym doradcy byli dobierani na podstawie profilu pracowników. Z powodu opóźnień w uruchomieniu środków z EFG Niemcy musiały rozpocząć wdrażanie wstępnych środków z wykorzystaniem własnych zasobów i finansowania z EFS.

Dzięki wszystkim powyższym aspektom wsparcie współfinansowane z EFG było wysoce zindywidualizowane i skuteczne.

Sześć miesięcy po zakończeniu okresu realizacji nową pracę znalazły kolejne 42 wcześniej bezrobotne osoby, zwiększając liczbę ponownie zatrudnionych pracowników do 427. Poziom reintegracji wzrósł jeszcze bardziej parę miesięcy później, co pokazało, że wsparcie współfinansowane z EFG może mieć również pozytywny wpływ w perspektywie długoterminowej.

4.5. Sprawozdanie finansowe

4.5.1. Fundusze wypłacone przez EFG

W 2010 r. władza budżetowa przyznała 31 wkładów z EFG na łączną kwotę 83 554 141 EUR , co stanowi 16,7 % dostępnej maksymalnej kwoty rocznej (tabela 2). Wszystkie 31 płatności pochodziło z budżetu na 2010 r., jakkolwiek dziewięciu z nich dokonano na początku 2011 r.

Zgodnie z art. 28 porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 17 maja 2006 r.[10] określającego ramy budżetowe EFG, EFG nie może przekroczyć maksymalnej kwoty rocznej 500 mln EUR, która może pochodzić z dowolnej nadwyżki w ramach ogólnego pułapu wydatków z poprzedniego roku lub z anulowanych środków na zobowiązania z ubiegłych dwóch lat, z wyjątkiem tych związanych z rozdziałem 1B ram finansowych. Ponadto art. 12 rozporządzenia w sprawie EFG stanowi, że co najmniej 25 % maksymalnej kwoty rocznej musi pozostać dostępne w dniu 1 września każdego roku w celu pokrycia potrzeb pojawiających się do końca roku.

Środki na zobowiązania z tytułu funduszy przyznanych w 2010 r. zostały przeniesione z rezerwy do linii budżetowej EFG.

W 2010 r. środki na płatności zostały pozyskane z budżetu EFS (19 881 554 EUR) na początku roku ze względu na strategiczną bliskość obydwu funduszy. Aby uniknąć pomyłek w zakresie wykorzystywania zasobów budżetowych w ramach różnych instrumentów, Komisja zidentyfikowała alternatywne źródła środków na płatności w ciągu roku, w wyniku czego ujawnione zostały źródła niedostatecznego wykorzystania funduszy. Wykorzystano kwotę 21 381 228 EUR z pozycji budżetowej „Zakończenie programu dla przedsiębiorstw: poprawa środowiska finansowego małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP)”. Stwierdzono również wykorzystanie kolejnej kwoty, w wysokości 42 291 359 EUR, z pozycji budżetowej „Program ramowy na rzecz konkurencyjności i innowacji — Program na rzecz przedsiębiorczości i innowacji”. Prognozy inwestycyjne dla obydwu tych pozycji budżetowych zostały radykalnie zmniejszone wskutek kryzysu finansowego.

Płatności za rok 2010 (83 554 141 EUR) były o 60 % wyższe niż za 2009 r. (52 349 047 EUR). Doświadczenie pokazało, że obecnie państwa członkowskie sporządzają i przedkładają wnioski EFG bardziej efektywnie niż w latach początkowych.

4.5.2. Wydatki na pomoc techniczną

Zgodnie z art. 8 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1927/2006 do 0,35 % zasobów finansowych dostępnych na dany rok (maksymalnie 1,75 mln EUR) może zostać udostępnione w formie wsparcia technicznego z inicjatywy Komisji na takie działania, jak informowanie, wsparcie administracyjne i techniczne, monitorowanie, audyt oraz działania z zakresu kontroli i oceny niezbędne do wykonania rozporządzenia w sprawie EFG. W 2010 r. na wsparcie techniczne[11] działań wymienionych w tabeli 5 przeznaczono kwotę 1 110 000 EUR. Nie zwrócono się o pozostałe 640 000 EUR potencjalnie dostępne na pomoc techniczną w ciągu roku.

Tabela 5 – Wydatki na pomoc techniczną w 2010 r.

Opis | Kwota zapisana w budżecie EUR | Kwota rzeczywista EUR |

Informacje (np. aktualizacja stron internetowych EFG we wszystkich językach UE, publikacje i działania audiowizualne) | 240 000 | 81 436,59 |

Wsparcie administracyjne i techniczne - Spotkania osób kontaktowych EFG - Konferencje i seminaria (w tym konferencje zainteresowanych stron) | 70 000 200 000 | 86 425,34 332 478,59 |

Ocena (śródokresowa ocena EFG zgodnie z wymogami art. 17 ust. 1 lit. a) rozporządzenia w sprawie EFG) | 300 000 | 300 000 |

Monitoring (dziesięć badań) | 250 000 | 0 |

Tworzenie bazy wiedzy | 50 000 | 0 |

Audyt i kontrola: Żadna część wkładu nie została wykorzystana na tę kategorię (audyty przeprowadzone w 2010 r. zostały sfinansowane z innych źródeł Komisji Europejskiej) |

Ogółem | 1 110 000 | 800 340,52 |

W trakcie roku podjęto decyzję o zorganizowaniu dwóch konferencji zainteresowanych stron celem skonsultowania się z państwami członkowskimi, organami wykonawczymi i partnerami społecznymi w zakresie obecnego rozporządzenia w sprawie EFG oraz zmian koniecznych na okres po 2011 r. (kwestia tego, czy należy kontynuować odstępstwo związane z kryzysem umożliwiające EFG wspieranie pracowników zwolnionych wskutek światowego kryzysu finansowego i gospodarczego oraz zwiększenie wkładu z EFG do 65 % całości kosztów) oraz po 2013 r. (kiedy konieczny będzie pełny przegląd rozporządzenia w sprawie EFG). Te konferencje konsultacyjne zastąpiły zaplanowane pierwotnie dziesięć badań w ramach monitoringu. Dodatkowo na kwiecień 2011 r. zaplanowano seminarium dla audytorów EFG.

4.5.3. Nieprawidłowości zgłoszone lub zamknięte

W 2010 r. nie zgłoszono Komisji żadnych nieprawidłowości w ramach rozporządzenia w sprawie EFG. W 2010 r. nie zamknięto żadnych nieprawidłowości w ramach rozporządzenia w sprawie EFG.

4.5.4. Likwidacja wkładów finansowych z EFG

W art. 15 ust. 2 rozporządzenia w sprawie EFG określono procedury likwidacji wkładów finansowych EFG. W 2010 r. zlikwidowano drugą serię wkładów z EFG od utworzenia tego funduszu. Jest to następujące sześć wkładów:

Tabela 6 – Przypadki zlikwidowane w 2010 r.

[pic]

Łączna kwota niewydanych funduszy do zwrotu Komisji wyniosła dla tych sześciu przypadków 9 857 484,55 EUR .

Istnieje kilka przyczyn, dla których państwa członkowskie nie wykorzystały całości przyznanych wkładów z EFG. Chociaż państwa członkowskie są zachęcane do sporządzania realistycznych oszacowań budżetowych w odniesieniu do proponowanego skoordynowanego pakietu zindywidualizowanych usług, nie wszystkie zasoby, o które wnioskowano, muszą być potrzebne w trakcie wdrażania środków. W niektórych przypadkach liczba pracowników potrzebujących wsparcia mogła zostać przeszacowana, niektórzy pracownicy mogli preferować tańsze działania zamiast droższych, inni mogli uczestniczyć w działaniach przez okres krótszy, niż przewidywano, ponieważ znaleźli nowe zatrudnienie, zaś jeszcze inni mogli w ogóle nie uczestniczyć w działaniach, ponieważ postanowili przejść na wcześniejszą emeryturę. Opóźnienia w rozpoczęciu realizacji działań mogą stanowić kolejną przyczynę niższych wydatków. Oczekuje się, że wraz z nabieraniem doświadczenia państwa członkowskie będą coraz trafniej opracowywać budżety działań oraz przewidywać uczestnictwo pracowników w tych działaniach; państwa członkowskie zaczęły już stosować zdobyte doświadczenia w kolejnych wnioskach. Ponadto dokłada się wysiłków celem uproszczenia procedur decyzyjnych oraz wypłaty funduszy EFG, tak by w przyszłości można było optymalnie wykorzystać dostępny czas i fundusze.

4.6. Działania w zakresie pomocy technicznej podjęte przez Komisję

4.6.1. Dostarczanie i upowszechnianie informacji

Strona internetowa

Artykuł 9 rozporządzenia (WE) nr 1927/2006 wzywa Komisję, by stworzyła „stronę internetową dostępną we wszystkich językach wspólnotowych, w celu udostępniania informacji na temat EFG, wskazówek dotyczących przedkładania wniosków oraz aktualnych informacji w sprawie przyjętych i odrzuconych wniosków, podkreślając rolę władzy budżetowej”.

Zgodnie z wymogami określonymi w art. 9 rozporządzenia strona internetowa EFG ( http://ec.europa.eu/egf ) stworzona przez Komisję jest dostępna we wszystkich 23 językach UE, w tym w języku irlandzkim. W 2010 r. portal EFG zarejestrował odwiedzenie 177 654 stron przez 80 208 osób.

Działania promocyjne podjęte w 2010 r.

W pierwszym kwartale 2010 r. przygotowano ulotkę pokazującą główne zmiany wprowadzone rozporządzeniem (WE) nr 546/2009 zmieniającym rozporządzenie (WE) nr 1927/2006 ustanawiające Europejski fundusz dostosowania do globalizacji. Ulotkę przygotowano w 23 językach i jest ona dostępna on-line na stronie internetowej EFG. Wydrukowane egzemplarze w języku angielskim, francuskim i niemieckim dystrybuowano w publicznych urzędach pracy oraz wśród obywateli.

4.6.2. Spotkania z organami krajowymi i partnerami społecznymi

Piąte i szóste spotkanie osób kontaktowych w sprawie Europejskiego funduszu dostosowania do globalizacji, w której skład wchodzą przedstawiciele państw członkowskich, odbyło się w dniu 11 marca 2010 r. w Brukseli i w dniach 29-30 września 2010 r. w Porto. Część spotkania w Porto była poświęcona przygotowaniu dwóch przeglądów rozporządzenia w sprawie EFG, które Komisja ma przeprowadzić odpowiednio do końca 2011 i 2013 r.

4.6.3. Śródokresowa ocena EFG

Komisja podjęła prace przygotowawcze do oceny śródokresowej Funduszu zgodnie z wymogami zawartymi w art. 17 ust. 1 lit. a) rozporządzenia w sprawie EFG. Procedury administracyjne zlecania oceny zostały prawie całkowicie zakończone do końca 2010 r.

5. Tendencje

Wraz ze zwiększającą się liczbą wniosków EFG powiększa się ilość dostępnych danych umożliwiających identyfikację tendencji w składanych wnioskach oraz uzyskanie obrazu kierunków, w których rozwijają się działania Funduszu. Dane przedstawione na wykresach poniżej oraz w załączniku 1 odnoszą się do 73 wniosków w 25 sektorach gospodarki, otrzymanych od stycznia 2007 r. do grudnia 2010 r.

Wykres 1: Liczba wniosków otrzymanych od 2007 do 2010 r.

[pic]

2007 | 2008 | 2009 | 2010 | Ogółem |

związane z kryzysem | ------- | ------ | 23 | 24 | 47 |

związane z handlem | 8 | 5 | 6 | 7 | 26 |

Ogółem | 8 | 5 | 29 | 31 | 73 |

% całości | 11,0 % | 6,8 % | 39,7 % | 42,5 % | 100,0 % |

Wykres 2: Liczba pracowników przewidzianych do objęcia pomocą, z podziałem na państwa członkowskie

[pic]

Irlandia znajduje się na czele listy państw członkowskich z łączną liczbą 12 600 pracowników, którym ma zostać udzielona pomoc, druga w kolejności jest Hiszpania z liczbą ponad 9 600 pracowników, podczas gdy Republika Czeska oraz Bułgaria przewidziały do objęcia pomocą odpowiednio około 450 i 650 pracowników.

Wykres 3: Liczba pracowników przewidzianych do objęcia pomocą, z podziałem na sektory

[pic]

*) od 31.12.2010 dwa oznaczone wnioski są włączone do kategorii „roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków” (dział NACE 41).

Przedmiotowe sektory to przede wszystkim sektor motoryzacyjny, gdzie pomoc ma zostać udzielona ponad 18 000 pracowników, następnie sektor wyrobów włókienniczych (pomoc dla ponad 11 000 pracowników) oraz sektor robót budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków (pomoc dla nieco ponad 10 000 pracowników)[12].

Wykres 4: Średnia kwota EFG na pracownika przewidzianego do objęcia pomocą, z podziałem na sektory

[pic]

*) od 31.12.2010 dwa oznaczone wnioski są włączone do kategorii „roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków” (dział NACE 41).

Wykres 4 ilustruje średnie wsparcie z EFG na pracownika w różnych sektorach. Pracownicy w sektorze „produkcja statków” otrzymali średnio najwyższe kwoty wsparcia z EFG (nieco ponad 15 000 EUR na pracownika); w następnej kolejności znalazły się sektory „metale” (prawie 9 700 EUR na pracownika), „konserwacja statków powietrznych” (ponad 8 700 EUR na pracownika) oraz „maszyny i urządzenia” (ponad 7 000 EUR na pracownika). Najniższe średnie kwoty otrzymano w sektorach „meble”, „handel detaliczny” i „odzież” (ok. 1 000 EUR na pracownika).

6. Wniosk I

Dotychczasowe tendencje pokazują, że wnioski EFG są przedstawiane w rosnącej liczbie sektorów i przez coraz większą liczbę państw członkowskich. Państwa członkowskie zdobywają poza tym doświadczenie w wybieraniu najbardziej odpowiednich środków, programowaniu pomocy dla zwolnionych pracowników i wykorzystywaniu EFG do testowania nowego podejścia. Dzięki rozwojowi pełnego potencjału EFG, zgodnie z zasadą komplementarności wobec pozostałych dostępnych instrumentów i w porozumieniu z głównymi zainteresowanymi stronami, możliwe będzie udzielenie zwolnionym pracownikom szerszego zakresu pomocy w sposób bardziej dostosowany do potrzeb tych pracowników i spersonalizowany, co poprawi ich szanse na rynku pracy.

Załącznik 1 Wnioski EFG według klasyfikacji działalności gospodarczej na dzień 31.12.2010 wniosków ogółem: 73 *) |

Sektor motoryzacyjny (NACE: Produkcja pojazdów samochodowych, przyczep i naczep, dział 29) |

Nr | P.cz. | Wniosek |

EGF/2007/001 | FR | Peugeot |

EGF/2007/010 | PT | Lisboa-Alentejo |

EGF/2008/002 | ES | Delphi |

EGF/2008/004 | ES | Castilla Leon |

EGF/2009/007 | SE | Volvo |

EGF/2009/009 | AT | Steiermark |

EGF/2009/013 | DE | Karmann |

EGF/2009/019 | FR | Renault |

EGF/2010/002 | ES | Cataluña |

EGF/2010/004 | PL | Wielkopolskie |

EGF/2010/015 | FR | Peugeot |

EGF/2010/023 | ES | Lear |

EGF/2010/031 | BE | General Motors Belgium |

Wyroby włókiennicze (NACE: Produkcja wyrobów tekstylnych, dział 13) |

Nr | P.cz. | Wniosek |

EGF/2007/005 | IT | Sardegna |

EGF/2007/006 | IT | Piemonte |

EGF/2007/007 | IT | Lombardia |

EGF/2008/001 | IT | Toscana |

EGF/2008/003 | LT | Alytaus tekstilė |

EGF/2008/005 | ES | Catalonia |

EGF/2009/001 | PT | North/Centre |

EGF/2009/004 | BE | Oost-West Vlaanderen |

EGF/2009/005 | BE | Limburg |

EGF/2010/009 | ES | Valencia |

Odzież (NACE: Produkcja odzieży, dział 14) |

Nr | P.cz. | Wniosek |

EGF/2007/008 | MT | Wyroby włókiennicze |

EGF/2009/018 | LT | Produkcja odzieży |

EGF/2010/003 | ES | Galicia |

EGF/2010/014 | SI | Mura |

Przemysł drukarski (NACE: Poligrafia i reprodukcja zapisanych nośników informacji, dział 18) |

Nr | P.cz. | Wniosek |

EGF/2009/026 | NL | Noord Holland and Utrecht |

EGF/2009/027 | NL | Noord Brabant and Zuid Holland |

EGF/2009/028 | NL | Limburg |

EGF/2009/029 | NL | Gelderland and Overijssel |

EGF/2009/030 | NL | Drenthe |

EGF/2010/027 | NL | N Brabant Div 18 |

EGF/2010/028 | NL | Overijssel Div 18 |

EGF/2010/029 | NL | Z Holland/Utrecht Div 18 |

EGF/2010/030 | NL | N Holland/Flevoland Div 18 |

Maszyny i urządzenia (NACE: Produkcja maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowana, dział 28) |

Nr | P.cz. | Wniosek |

EGF/2009/015 | DK | Danfoss Group |

EGF/2009/031 | DK | Linak |

EGF/2010/001 | DK | Nordjylland |

EGF/2010/006 | PL | H.Cegielski-Poznań |

EGF/2010/013 | PL | Podkarpackie |

EGF/2010/017 | DK | Midtjylland machinery |

EGF/2010/018 | DE | Heidelberger Druckmaschinen |

EGF/2010/022 | DK | LM Glasfiber |

Sprzęt elektroniczny (NACE: Produkcja komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych, dział 26) |

Nr | P.cz. | Wniosek |

EGF/2009/023 | PT | Qimonda |

EGF/2010/008 | AT | AT&S |

EGF/2010/011 | NL | NXP Semiconductors |

Telefony komórkowe (NACE: Produkcja komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych, dział 26) |

Nr | P.cz. | Wniosek |

EGF/2007/003 | DE | BenQ |

EGF/2007/004 | FI | Perlos |

EGF/2009/002 | DE | Nokia |

Budownictwo (NACE: Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków, dział 41) |

Nr | P.cz. | Wniosek |

EGF/2009/011 | NL | Heijmans |

EGF/2009/017 | LT | Budownictwo |

EGF/2010/019 | IE | Budownictwo 41 |

Roboty budowlane specjalistyczne (NACE: Roboty budowlane specjalistyczne, dział 43) |

Nr | P.cz. | Wniosek |

EGF/2010/020 | IE | Budownictwo 43 |

Działalność w zakresie architektury i inżynierii (NACE: Działalność w zakresie architektury i inżynierii; badania i analizy techniczne, dział 71) |

Nr | P.cz. | Wniosek |

EGF/2010/021 | IE | Budownictwo 71 |

Metale (NACE: Produkcja metali, dział 24) |

Nr | P.cz. | Wniosek |

EGF/2009/022 | BG | Kremikovtsi AD (nie kwalifikuje się) |

EGF/2010/007 | AT | Steiermark-Niederoesterreich |

Sprzęt gospodarstwa domowego (NACE: Produkcja urządzeń elektrycznych, dział 27) |

Nr | P.cz. | Wniosek |

EGF/2009/006 | IT | Gruppo Merloni |

EGF/2009/010 | LT | AB Snaige |

Handel detaliczny (NACE: Handel detaliczny, z wyłączeniem handlu pojazdami samochodowymi i motocyklami, dział 47) |

Nr | P.cz. | Wniosek |

EGF/2010/010 | CZ | Unilever |

EGF/2010/016 | ES | Aragon |

Komputery (NACE: Produkcja komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych, dział 26) |

Nr | P.cz. | Wniosek |

EGF/2009/008 | IE | Dell |

Handel hurtowy (NACE: Handel hurtowy, dział 46) |

Nr | P.cz. | Wniosek |

EGF/2010/012 | NL | Noord Holland ICT |

Konserwacja statków powietrznych (NACE: Naprawa i instalowanie maszyn i urządzeń, dział 33) |

Nr | P.cz. | Wniosek |

EGF/2009/021 | IE | SR Technics |

Wydawnictwa (NACE: Działalność wydawnicza, dział 58) |

Nr | P.cz. | Wniosek |

EGF/2009/024 | NL | Noord Holland and Zuid Holland |

Meble (NACE: Produkcja mebli, dział 31) |

Nr | P.cz. | Wniosek |

EGF/2009/016 | LT | Furniture |

Szkło kryształowe (NACE: Produkcja wyrobów z pozostałych mineralnych surowców niemetalicznych, dział 23) |

Nr | P.cz. | Wniosek |

EGF/2009/012 | IE | Waterford Crystal |

Kamień/marmur (NACE: Produkcja wyrobów z pozostałych mineralnych surowców niemetalicznych, dział 23) |

Nr | P.cz. | Wniosek |

EGF/2010/005 | ES | Valencia |

Ceramika (NACE: Produkcja wyrobów z pozostałych mineralnych surowców niemetalicznych, dział 23) |

Nr | P.cz. | Wniosek |

EGF/2009/014 | ES | Valencia |

Ciesielstwo i stolarstwo (NACE: Produkcja wyrobów z drewna i korka, z wyłączeniem mebli, dział 16) |

Nr | P.cz. | Wniosek |

EGF/2009/020 | ES | Castilla La Mancha |

Usługi finansowe (NACE: Finansowa działalność usługowa, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszy emerytalnych, dział 64) |

Nr | P.cz. | Wniosek |

EGF/2010/024 | NL | ABN Amrobank |

Produkcja statków (NACE: Produkcja pozostałego sprzętu transportowego, dział 30) |

Nr | P.cz. | Wniosek |

EGF/2010/025 | DK | Odense Steel Shipyard |

Produkcja obuwia (NACE: Produkcja skór i wyrobów ze skór wyprawionych, dział 15) |

Nr | P.cz. | Wniosek |

EGF/2010/026 | PT | Rohde |

*) poniższe cztery wnioski zostały wycofane przez państwa członkowskie (z dniem 31.12.2010) i nie znajdują się na liście ani w danych statystycznych: |

EGF/2007/002 | FR | Renault |

EGF/2007/009 | ES | Delphi |

EGF/2009/003 | AT | Magna Steyr |

EGF/2009/025 | NL | Noord Brabant |

[1] Rozporządzenie (WE) nr 1927/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. ustanawiające Europejski fundusz dostosowania do globalizacji, Dz.U. L 406 z 30.12.2006, s. 1, sprostowane w Dz.U. L 48 z 22.2.2008, s. 82, w odniesieniu do wszystkich języków oraz w Dz.U. L 202 z 31.7.2008, s. 74, wyłącznie w odniesieniu do języka angielskiego.

[2] Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 546/2009 z dnia 18 czerwca 2009 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1927/2006 ustanawiające Europejski fundusz dostosowania do globalizacji, Dz.U. L 167 z 29.6.2009.

[3] Maszyny i urządzenia (6), sektor motoryzacyjny (5), przemysł drukarski (4), sprzęt elektroniczny (2), handel detaliczny (2), odzież (2), wyroby włókiennicze (1), roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków (1), roboty budowlane specjalistyczne (1), działalność w zakresie architektury i inżynierii (1), usługi finansowe (1), produkcja statków (1), produkcja obuwia (1), kamień/marmur (1), handel hurtowy (1), metale (1).

[4] Powyższe dane nie uwzględniają trzech przypadków irlandzkich dotyczących sektora budownictwa (EGF/2010/019, 020, 021), ponieważ zestawienie zostało przedstawione dopiero w 2011 r.

[5] 2009ESFN451 Stichting Opleidings- en ontwikkelingsfonds voor semiconductor productiebedrijven.

[6] 2008ESFN226 (okres projektu od dnia 1 kwietnia 2009 r. do 31 marca 2010 r.) oraz 2008ESFB295 (okres projektu od dnia 1 listopada 2009 r. do dnia 31 października 2010 r.).

[7] W tym „szkolenie na rzecz zwiększenia szans na zatrudnienie” oraz „przygotowanie do procedur oceny i uznawania krajowych kwalifikacji zawodowych”.

[8] SEC(2010) 993 wersja ostateczna z dnia 30 sierpnia 2010 r.

[9] Komisja opracowała niniejszą tabelę na podstawie środków wdrożonych przez państwa członkowskie i przedstawionych w ich sprawozdaniach końcowych. Kategorie środków są oparte na metodyce Eurostatu opisanej w dokumencie „Baza danych dotyczących polityki rynku pracy – metodyka – zmiany z czerwca 2006”, chociaż nie odpowiadają jej w pełni. Niektóre ze współfinansowanych środków, takie jak dodatki na poszukiwanie pracy i na szkolenia, dodatki na utrzymanie w czasie korzystania z aktywnych środków rynku pracy, nie pasują do żadnej kategorii Eurostatu.

[10] Dz.U. C 139 z 14.6.2006, s. 1.

[11] Dz.U. L 154 z 19.6.2010, s. 27.

[12] Bardziej szczegółowy podział można znaleźć w załączniku 1.