Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 32008L0060

    Dyrektywa Komisji 2008/60/WE z dnia 17 czerwca 2008 r. ustanawiająca szczególne kryteria czystości dotyczące substancji słodzących stosowanych w środkach spożywczych (Wersja skodyfikowana) (Tekst mający znaczenie dla EOG)

    Dz.U. L 158 z 18.6.2008, p. 17–40 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    Legal status of the document No longer in force, Date of end of validity: 30/11/2012; Uchylony przez 32012R0231

    ELI: http://data.europa.eu/eli/dir/2008/60/oj

    18.6.2008   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    L 158/17


    DYREKTYWA KOMISJI 2008/60/WE

    z dnia 17 czerwca 2008 r.

    ustanawiająca szczególne kryteria czystości dotyczące substancji słodzących stosowanych w środkach spożywczych

    (Tekst mający znaczenie dla EOG)

    (Wersja skodyfikowana)

    KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

    uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

    uwzględniając dyrektywę Rady 89/107/EWG z dnia 21 grudnia 1988 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich dotyczących dodatków do środków spożywczych dopuszczonych do użycia w środkach spożywczych przeznaczonych do spożycia przez ludzi (1), w szczególności jej art. 3 ust. 3 lit. a),

    a także mając na uwadze, co następuje:

    (1)

    Dyrektywa Komisji 95/31/WE z dnia 5 lipca 1995 r. ustanawiająca szczególne kryteria czystości dotyczące substancji słodzących stosowanych w środkach spożywczych (2) została kilkakrotnie znacząco zmieniona (3). Dla zapewnienia jasności i zrozumiałości powinna zostać skodyfikowana.

    (2)

    Niezbędne jest ustanowienie kryteriów czystości dla wszystkich substancji słodzących wymienionych w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 94/35/WE z dnia 30 czerwca 1994 r. w sprawie substancji słodzących używanych w środkach spożywczych (4).

    (3)

    Niezbędne jest uwzględnienie specyfikacji oraz technik analitycznych dla substancji słodzących, wymienionych w Codex Alimentarius sporządzonym przez Wspólny Komitet Ekspertów FAO/WHO ds. dodatków do żywności (JECFA).

    (4)

    Dodatki do żywności, sporządzane według metod produkcyjnych lub z materiałów wyjściowych różniących się znacząco od tych zawartych w ocenie Komitetu Naukowego ds. Żywności, lub różniące się od wymienionych w niniejszej dyrektywie, powinny zostać poddane ocenie bezpieczeństwa Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności ze szczególnym uwzględnieniem kryteriów czystości.

    (5)

    Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt.

    (6)

    Niniejsza dyrektywa nie powinna naruszać zobowiązań państw członkowskich odnoszących się do terminów przeniesienia do prawa krajowego dyrektyw określonych w załączniku II, część B,

    PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

    Artykuł 1

    Kryteria czystości określone w art. 3 ust. 3 lit. a) dyrektywy 89/107/EWG dla substancji słodzących wymienionych w dyrektywie 94/35/WE są wymienione w załączniku I do niniejszej dyrektywy.

    Artykuł 2

    Dyrektywa 95/31/WE, zmieniona dyrektywami wymienionymi w załączniku II, część A zostaje uchylona, bez naruszenia zobowiązań państw członkowskich odnoszących się do terminów przeniesienia do prawa krajowego dyrektyw określonych w załączniku II, część B.

    Odesłania do uchylonej dyrektywy odczytuje się jako odesłania do niniejszej dyrektywy, zgodnie z tabelą korelacji w załączniku III.

    Artykuł 3

    Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

    Artykuł 4

    Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

    Sporządzono w Brukseli, dnia 17 czerwca 2008 r.

    W imieniu Komisji

    José Manuel BARROSO

    Przewodniczący


    (1)  Dz.U. L 40 z 11.2.1989, str. 27. Dyrektywa ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, str. 1).

    (2)  Dz.U. L 178 z 28.7.1995, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2006/128/WE (Dz.U. L 346 z 9.12.2006, str. 6).

    (3)  Zob. załącznik II, część A.

    (4)  Dz.U. L 237 z 10.9.1994, str. 3. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2006/52/WE (Dz.U. L 204 z 26.7.2006, str. 10).


    ZAŁĄCZNIK I

    E 420 i) —   

    SORBITOL

    Synonimy

    D-glucytol, D-sorbitol

    Definicja

    Nazwa chemiczna

    D-glucytol

    Einecs

    200-061-5

    Wzór chemiczny

    C6H14O6

    Względna masa cząsteczkowa

    182,17

    Analiza

    Zawartość nie mniej niż 97 % całkowitych glicytoli i nie mniej niż 91 % D-sorbitolu w suchej masie

    Glicytole są związkami chemicznymi o wzorze strukturalnym CH2OH-(CHOH)n-CH2OH, w którym „n” jest liczbą całkowitą

    Opis

    Biały higroskopijny proszek, krystaliczny proszek, płatki albo granulki o słodkim smaku

    Identyfikacja

    A.

    Rozpuszczalność

    Bardzo dobrze rozpuszczalny w wodzie, słabo rozpuszczalny w etanolu

    B.

    Zakres temperatury topnienia

    88-102 °C

    C.

    Sorbitolowa pochodna monobenzylidenu

    Do 5 g próbki dodać 7 ml metanolu, 1 ml benzaldehydu oraz 1 ml kwasu chlorowodorowego. Zmieszać i wytrząsać w mechanicznej wstrząsarce do czasu pojawienia się kryształów. Przefiltrować za pomocą ssania, rozpuścić kryształy w 20 ml wrzącej wody zawierającej 1 g wodorowęglanu sodu, przefiltrować, gdy gorące, schłodzić filtrat, przefiltrować za pomocą ssania, wymyć mieszanką 5 ml metanolu–wody (1 do 2) oraz osuszyć na powietrzu. Kryształy uzyskane w ten sposób topią się w temperaturze między 173 a 179 °C

    Czystość

    Zawartość wody

    Nie więcej niż 1 % (metoda Karla Fischera)

    Popiół siarczanowy

    Nie więcej niż 0,1 % w przeliczeniu na suchą masę

    Cukry redukujące

    Nie więcej niż 0,3 % wyrażone jako glukoza w masie substancji suchej

    Cukry ogółem

    Nie więcej niż 1 % wyrażone jako glukoza w przeliczeniu na suchą masę

    Chlorki

    Nie więcej niż 50 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    Siarczany

    Nie więcej niż 100 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    Nikiel

    Nie więcej niż 2 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    Arsen

    Nie więcej niż 3 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    Ołów

    Nie więcej niż 1 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    Metale ciężkie

    Nie więcej niż 10 mg/kg wyrażone jako ołów w przeliczeniu na suchą masę

    E 420 ii) —   

    SYROP SORBITOLOWY

    Synonimy

    Syrop D-glucytolowy

    Definicja

    Nazwa chemiczna

    Syrop sorbitolowy uzyskany poprzez uwodornianie syropu glukozowego składa się z D-sorbitolu, D-mannitolu oraz uwodornionych sacharydów.

    Ta część produktu, która nie jest D-sorbitolem, składa się głównie z uwodornionych oligosacharydów utworzonych poprzez uwodornianie syropu glukozowego stosowanego jako surowiec (w którym to przypadku syrop jest niekrystalizujący) albo mannitolu. Obecne mogą być niewielkie ilości glicytoli, w których n jest mniejsze lub równe 4. Glicytole są związkami chemicznymi o wzorze strukturalnym CH2OH-(CHOH)n-CH2OH, w którym „n” jest liczbą całkowitą

    Einecs

    270-337-8

    Analiza

    Zawartość nie mniej niż 69 % substancji stałych ogółem oraz nie mniej niż 50 % D-sorbitolu w substancji bezwodnej.

    Opis

    Klarowny, bezbarwny roztwór wodny o słodkim smaku

    Identyfikacja

    A.

    Rozpuszczalność

    Miesza się z wodą , z glicerolem oraz z propano-1,2-diolem

    B.

    Sorbitolowa pochodna monobenzylidenu

    Do 5 g próbki dodać 7 ml metanolu, 1 ml benzaldehydu oraz 1 ml kwasu chlorowodorowego. Zmieszać i wytrząsać w mechanicznej wstrząsarce do czasu pojawienia się kryształów. Przefiltrować za pomocą ssania, rozpuścić kryształy w 20 ml wrzącej wody zawierającej 1 g wodorowęglanu sodu, przefiltrować, gdy gorące. Schłodzić filtrat, przefiltrować za pomocą ssania, przemyć mieszanką 5 ml metanol–woda (1 do 2) oraz osuszyć na powietrzu. Kryształy uzyskane w ten sposób topią się w temperaturze między 173 a 179 °C

    Czystość

    Zawartość wody

    Nie więcej niż 31 % (metoda Karla Fischera)

    Popiół siarczanowy

    Nie więcej niż 0,1 % w przeliczeniu na suchą masę

    Cukry redukujące

    Nie więcej niż 0,3 % wyrażone jako glukoza w przeliczeniu na suchą masę

    Chlorki

    Nie więcej niż 50 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    Siarczany

    Nie więcej niż 100 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    Nikiel

    Nie więcej niż 2 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    Arsen

    Nie więcej niż 3 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    Ołów

    Nie więcej niż 1 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    Metale ciężkie

    Nie więcej niż 10 mg/kg wyrażone jako ołów w przeliczeniu na suchą masę

    E 421 —   

    MANNITOL

    (I)   

    MANNITOL

    Synonimy

    D-mannitol

    Definicja

    Produkowany przez katalityczne uwodornienie roztworów węglowodanów zawierających glukozę i/lub fruktozę

    Nazwa chemiczna

    D-mannitol

    Einecs

    200-711-8

    Wzór chemiczny

    C6H14O6

    Masa cząsteczkowa

    182,2

    Analiza

    Zawartość nie mniej niż 96,0 % i nie więcej niż 102 % D-mannitolu w suchej masie

    Opis

    Biały, krystaliczny, bezwonny proszek

    Identyfikacja

    A.

    Rozpuszczalność

    Rozpuszczalny w wodzie, bardzo słabo rozpuszczalny w alkoholu etylowym, praktycznie nierozpuszczalny w eterze

    B.

    Zakres temperatur topnienia

    164-169 °C

    C.

    Chromatografia cienkowarstwowa

    Wynik pozytywny

    D.

    Skręcalność właściwa

    [α] 20 D: + 23 ° do + 25 ° (roztwór boranu)

    E.

    pH

    Między 5 i 8

    Dodać 0,5 ml nasyconego roztworu chlorku potasu do 10 ml 10 % w/w roztworu próbki, następnie zmierzyć pH

    Czystość

    Ubytek na skutek suszenia

    Nie więcej niż 0,3 % (105 °C, cztery godziny)

    Cukry redukujące

    Nie więcej niż 0,3 % (wyrażone jako glukoza)

    Cukry ogółem

    Nie więcej niż 1 % (wyrażone jako glukoza)

    Popiół siarczanowy

    Nie więcej niż 0,1 %

    Chlorki

    Nie więcej niż 70 mg/kg

    Siarczany

    Nie więcej niż 100 mg/kg

    Nikiel

    Nie więcej niż 2 mg/kg

    Ołów

    Nie więcej niż 1 mg/kg

    (II)   

    MANNITOL WYPRODUKOWANY W PROCESIE FERMENTACJI

    Synonimy

    D-mannitol

    Definicja

    Wyprodukowany w przerywanym procesie fermentacji w warunkach aerobowych przy zastosowaniu konwencjonalnego szczepu bakterii drożdżowych Zygosaccharomyces rouxii

    Nazwa chemiczna

    D-mannitol

    Einecs

    200-711-8

    Wzór chemiczny

    C6H14O6

    Masa cząsteczkowa

    182,2

    Analiza

    Zawartość nie mniej niż 96,0 % i nie więcej niż 102 % D-mannitolu w suchej masie

    Opis

    Biały, krystaliczny, bezwonny proszek

    Identyfikacja

    A.

    Rozpuszczalność

    Rozpuszczalny w wodzie, bardzo słabo rozpuszczalny w alkoholu etylowym, praktycznie nierozpuszczalny w eterze

    B.

    Zakres temperatur topnienia

    Między 164 i 169 °C

    C.

    Chromatografia cienkowarstwowa

    Wynik pozytywny

    D.

    Skręcalność właściwa

    [α] 20 D: + 23 ° do + 25 ° (roztwór boranu)

    E.

    pH

    Między 5 i 8

    Dodać 0,5 ml nasyconego roztworu chlorku potasu do 10 ml 10 % w/w roztworu próbki, następnie zmierzyć pH

    Czystość

    Arabitol

    Nie więcej niż 0,3 %

    Ubytek na skutek suszenia

    Nie więcej niż 0,3 % (105 °C, cztery godziny)

    Cukry redukujące

    Nie więcej niż 0,3 % (wyrażone jako glukoza)

    Cukry ogółem

    Nie więcej niż 1 % (wyrażone jako glukoza)

    Popiół siarczanowy

    Nie więcej niż 0,1 %

    Chlorki

    Nie więcej niż 70 mg/kg

    Siarczany

    Nie więcej niż 100 mg/kg

    Ołów

    Nie więcej niż 1 mg/kg

    Tlenowe bakterie mezofilowe

    Nie więcej niż 103/g

    Bakterie z grupy coli

    Nieobecne w 10 g

    Salmonella

    Nieobecne w 10 g

    E. coli

    Nieobecne w 10 g

    Staphylococcus aureus

    Nieobecne w 10 g

    Pseudomonas aeruginosa

    Nieobecne w 10 g

    Pleśnie

    Nie więcej niż 100/g

    Drożdże

    Nie więcej niż 100/g

    E 950 —   

    ACESULFAM K

    Synonimy

    Acesulfam potasu, sól potasowa 2,2 ditlenku 3,4-dihydro-6-metylo-1,2,3-oksatiazyno-4-onu

    Definicja

    Nazwa chemiczna

    Sól potasowa 2,2 ditlenku 6-metylo-1,2,3-oksatiazyno-4(3H)-onu

    Einecs

    259-715-3

    Wzór chemiczny

    C4H4KNO4S

    Masa cząsteczkowa

    201,24

    Analiza

    Zawartość nie mniej niż 99 % of C4H4KNO4S w bezwodnej masie

    Opis

    Biały, krystaliczny, bezwonny proszek. W przybliżeniu 200 razy słodszy od sacharozy

    Identyfikacja

    A.

    Rozpuszczalność

    Bardzo łatwo rozpuszczalny w wodzie, bardzo słabo rozpuszczalny w alkoholu etylowym

    B.

    Absorpcja w ultrafiolecie

    Maksimum 227 ± 2 nm dla roztworu 10 mg w 1 000 ml wody

    C.

    Pozytywny wynik próby na obecność potasu

    Wynik pozytywny (test pozostałości uzyskanych po spaleniu 2 g próbki)

    D.

    Test strącania

    Dodać kilka kropel 10 % roztworu azotynokobaltanu sodu kobaltu do roztworu 0,2 g próbki w 2 ml kwasu octowego i 2 ml wody. Powstaje żółty osad

    Czystość

    Ubytek na skutek suszenia

    Nie więcej niż 1 % (105 °C, dwie godziny)

    Zanieczyszczenia organiczne

    Wynik pozytywny dla 20 mg/kg składników aktywnych w UV

    Fluorki

    Nie więcej niż 3 mg/kg

    Ołów

    Nie więcej niż 1 mg/kg

    E 951 —   

    ASPARTAM

    Synonimy

    Ester metylowy aspartylofenyloalaniny

    Definicja

    Nazwa chemiczna

    Ester 1-metylowy N-L-α-aspartylo-L-fenyloalaniny, ester N-metylowy kwasu 3-amino-N-(α-karbometoksyfenetylo)-bursztynowego

    Einecs

    245-261-3

    Wzór chemiczny

    C14H18N2O5

    Względna masa cząsteczkowa

    294,31

    Analiza

    Nie mniej niż 98 % i Nie więcej niż 102 % of C14H18N2O5 w substancji bezwodnej

    Opis

    Biały, bezwonny, krystaliczny proszek o słodkim smaku. Około 200 razy słodszy od sacharozy

    Identyfikacja

    Rozpuszczalność

    Słabo rozpuszczalny w wodzie i w etanolu

    Czystość

    Strata podczas suszenia

    Nie więcej niż 4,5 % (105 °C, cztery godziny)

    Popiół siarczanowy

    Nie więcej niż 0,2 % w przeliczeniu na suchą masę

    pH

    Między 4,5 a 6,0 (roztwór 1:125)

    Przepuszczalność

    Przepuszczalność 1-procentowego roztworu w kwasie 2N chlorowodorowym, oznaczona w jednocentymetrowej kuwecie przy 430 nm za pomocą odpowiedniego spektrofotometru, przy zastosowaniu 2N kwasu chlorowodorowego jako odnośnika, wynosi nie mniej niż 0,95, co jest ekwiwalentem absorbancji nie większej niż około 0,022

    Skręcalność właściwa

    [α]D 20: + 14,5 do 16,5 °

    Oznaczyć w roztworze 4 do 100/15 N kwasu mrówkowego w ciągu 30 minut po przygotowaniu roztworu próbki

    Arsen

    Nie więcej niż 3 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    Ołów

    Nie więcej niż 1 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    Metale ciężkie

    Nie więcej niż 10 mg/kg wyrażone jako ołów w przeliczeniu na suchą masę

    Kwas 5-benzylo-3,6-diokso-2-piperazynooctowy

    Nie więcej niż 1,5 % w przeliczeniu na suchą masę

    E 952 —   

    KWAS CYKLAMINOWY ORAZ JEGO SOLE SODOWA I WAPNIOWA

    (I)   

    KWAS CYKLAMINOWY

    Synonimy

    Kwas cykloheksyloamidosulfonowy, cyklaminian

    Definicja

    Nazwa chemiczna

    Kwas cykloheksanoamidosulfonowy, kwas cykloheksyloaminosulfonowy

    Einecs

    202-898-1

    Wzór chemiczny

    C6H13NO3S

    Względna masa cząsteczkowa

    179,24

    Analiza

    Kwas cykloheksyloamidosulfonowy zawiera nie mniej niż 98 % i nie więcej niż ekwiwalent 102 % C6H13NO3S, bezwodnej przeliczeniu na bezwodną masę

    Opis

    Praktycznie bezbarwny, biały krystaliczny proszek o słodko-kwaśnym smaku. Około 40 razy słodszy od sacharozy

    Identyfikacja

    A.

    Rozpuszczalność

    Rozpuszczalny w wodzie i w etanolu

    B.

    Test strąceniowy

    Zakwasić 2-procentowy roztwór kwasem chlorowodorowym, dodać 1 ml w przybliżeniu molowego roztworu chlorku barowego w wodzie i przefiltrować, jeśli tworzy się jakiekolwiek zmętnienie lub osad. Do czystego roztworu dodać 1 ml 10-procentowego roztworu azotynu sodu. Tworzy się biały osad

    Czystość

    Straty podczas suszenia

    Nie więcej niż 1 % (105 °C, jedna godzina)

    Selen

    Nie więcej niż 30 mg/kg wyrażone jako selen w przeliczeniu na suchą masę

    Ołów

    Nie więcej niż 1 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    Metale ciężkie

    Nie więcej niż 10 mg/kg wyrażone jako Pb w przeliczeniu na suchą masę

    Arsen

    Nie więcej niż 3 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    Cykloheksyloamina

    Nie więcej niż 10 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    Dicykloheksyloamina

    Nie więcej niż 1 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    Anilina

    Nie więcej niż 1 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    (II)   

    CYKLAMINIAN SODOWY

    Synonimy

    Cyklaminian, sól sodowa kwasu cyklaminowego

    Definicja

    Nazwa chemiczna

    Cykloheksanoamidosulfonian sodu, cykloheksyloamidosulfonian sodu

    Einecs

    205-348-9

    Wzór chemiczny

    C6H12NNaO3S oraz postać diwodzianu C6H12NNaO3S·2H2O

    Względna masa cząsteczkowa

    201,22 w przeliczeniu na formę bezwodną

    237,22 w przeliczeniu na formę uwodnioną

    Analiza

    Nie mniej niż 98 % i nie więcej niż 102 % w suchej masie

    Postać diwodzianu: nie mniej niż 84 % w suchej masie

    Opis

    Białe, bezwonne kryształy lub krystaliczny proszek. Około 30 razy słodszy od sacharozy

    Identyfikacja

    Rozpuszczalność

    Rozpuszczalny w wodzie, praktycznie nierozpuszczalny w etanolu

    Czystość

    Straty podczas suszenia

    Nie więcej niż 1 % (105 °C, jedna godzina)

    Nie więcej niż 15,2 % (105 °C, dwie godziny) dla diwodzianu

    Selenium

    Nie więcej niż 30 mg/kg wyrażone jako selen w przeliczeniu na suchą masę

    Arsen

    Nie więcej niż 3 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    Ołów

    Nie więcej niż 1 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    Metale ciężkie

    Nie więcej niż 10 mg/kg wyrażone jako ołów w przeliczeniu na suchą masę

    Cykloheksyloamina

    Nie więcej niż 10 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    Dicykloheksyloamina

    Nie więcej niż 1 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    Anilina

    Nie więcej niż 1 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    III   

    CYKLAMINIAN WAPNIOWY

    Synonimy

    Cyklaminian, sól wapniowa kwasu cyklaminowego

    Definicja

    Nazwa chemiczna

    Cykloheksanoamidosulfonian wapniowy, cykloheksyloamidosulfonian wapniowy

    Einecs

    205-349-4

    Wzór chemiczny

    C12H24CaN2O6S2·2H2O

    Względna masa cząsteczkowa

    432,57

    Analiza

    Nie mniej niż 98 % i nie więcej niż 101 % w suchej masie

    Opis

    Białe, bezwonne kryształy lub krystaliczny proszek. Około 30 razy słodszy od sacharozy

    Identyfikacja

    Rozpuszczalność

    Rozpuszczalny w wodzie, trudno rozpuszczalny w etanolu

    Czystość

    Straty podczas suszenia

    Nie więcej niż 1 % (105 °C, jedna godzina)

    Nie więcej niż 8,5 % (140 °C, cztery godziny) dla diwodzianu

    Selen

    Nie więcej niż 30 mg/kg wyrażone jako selen w przeliczeniu na suchą masę

    Arsen

    Nie więcej niż 3 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    Ołów

    Nie więcej niż 1 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    Metale ciężkie

    Nie więcej niż 10 mg/kg wyrażone jako ołów w przeliczeniu na suchą masę

    Cykloheksyloamina

    Nie więcej niż 10 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    Dicykloheksyloamina

    Nie więcej niż 1 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    Anilina

    Nie więcej niż 1 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    E 953 —   

    IZOMALT

    Synonimy

    Uwodorniona izomaltuloza, uwodorniona palatynoza

    Definicja

    Nazwa chemiczna

    Izomalt jest mieszanką uwodornionych mono- i disacharydów, których głównymi komponentami są disacharydy:

     

    6-O-α-D-Glukopiranozylo-D-sorbitol (1,6-GPS) i

     

    1-O-α-D-Glukopiranozylo-D-mannitol, diwodzian(1,1-GPM)

    Wzór chemiczny

    6-O-α-D-Glukopiranozylo-D-sorbitol: C12H24O11

    -O-α-D-Glukopiranozylo-D-mannitol, diwodzian: C12H24O11.2H2O

    Względna masa cząsteczkowa

    6-O-α-D- Glukopiranozylo-D-sorbitol: 344,32

    1-O-α-D-Glukopiranozylo-D-mannitol, diwodzian: 380,32

    Analiza

    Zawartość nie mniej niż 98 % uwodnionych mono- i disacharydów i nie mniej niż 86 % mieszanki 6-O-α-D- Glukopiranozylo-D-sorbitolu i 1-O-α-D-Glukopiranozylo-D-mannitolu, diwodzianu oznaczonych w bezwodnej masie

    Opis

    Bezwonna, biała, lekko higroskopijna, krystaliczna masa

    Identyfikacja

    A.

    Rozpuszczalność

    rozpuszczalny w wodzie, bardzo słabo rozpuszczalny w etanolu

    B.

    Chromatografia cienkowarstwowa

    badanie chromatografią cienkowarstwową przy użyciu płytki pokrytej w przybliżeniu 0,2 mm warstwą chromatycznego żelu krzemionkowego. Główne plamy chromatogramu to 1,1-GPM i 1,6-GPS

    Czystość

    Zawartość wody

    Nie więcej niż 7 % (metoda Karla Fischera)

    Popiół siarczanowy

    Nie więcej niż 0,05 % w przeliczeniu na suchą masę

    D-Mannitol

    Nie więcej niż 3 %

    D-Sorbitol

    Nie więcej niż 6 %

    Cukry redukujące

    Nie więcej niż 0,3 % wyrażone jako glukoza w przeliczeniu na suchą masę

    Nikiel

    Nie więcej niż 2 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    Arsen

    Nie więcej niż 3 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    Ołów

    Nie więcej niż 1 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    Metale ciężkie (jako ołów)

    Nie więcej niż 10 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    E 954 —   

    SACHARYNA I JEJ SOLE Na, K ORAZ Ca

    (I)   

    SACHARYNA

    Definicja

    Nazwa chemiczna

    3-Okso-2,3-dihydrobenzo-(d)-izotiazolo-1,1-ditlenek

    Einecs

    201-321-0

    Wzór chemiczny

    C7H5NO3S

    Względna masa cząsteczkowa

    183,18

    Analiza

    Nie mniej niż 99 % i Nie więcej niż 101 % C7H5NO3S w bezwodnej masie

    Opis

    Białe kryształy lub biały proszek krystaliczny, bezwonny lub o delikatnym aromatycznym zapachu, o słodkim smaku, nawet w bardzo rozcieńczonych roztworach. Około 300 do 500 razy słodszy od sacharozy

    Identyfikacja

    Rozpuszczalność

    Słabo rozpuszczalny w wodzie, rozpuszczalny w roztworach zasadowych, trudno rozpuszczalny w etanolu

    Czystość

    Ubytek po suszeniu

    Nie więcej niż 1 % (105 °C, dwie godziny)

    Zakres temperatur topnienia

    226 do 230 °C

    Popiół siarczanowy

    Nie więcej niż 0,2 % w przeliczeniu na suchą masę

    Kwas benzoesowy i salicylowy

    Do 10 ml roztworu 1:20, zakwaszonego wcześniej 5 kroplami kwasu octowego, dodać 3 krople około jednomolowego wodnego roztworu chlorku żelazowego. Nie wytrąca się osad ani nie powstaje barwa fioletowa

    o-Toluenosulfonamid

    Nie więcej niż 10 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    p-Toluenosulfonamid

    Nie więcej niż 10 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    p-Sulfonamid kwasu benzoesowego

    Nie więcej niż 25 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    Substancje łatwo ulegające zwęglaniu

    Nieobecne

    Arsen

    Nie więcej niż 3 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    Selen

    Nie więcej niż 30 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    Ołów

    Nie więcej niż 1 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    (II)   

    SACHARYNIAN SODU

    Synonimy

    Sacharyna, sól sodowa sacharyny

    Definicja

    Nazwa chemiczna

    o-Benzosulfimid sodu, sól sodowa 2,3-dihydro-3-oksobenzizosulfonazolu, oksobenzizosulfonazol, diwodzian soli sodowej 1,1-ditlenku 1,2-benzizotiazolino-3-onu

    Einecs

    204-886-1

    Wzór chemiczny

    C7H4NNaO3S·2H2O

    Względna masa cząsteczkowa

    241,19

    Analiza

    Nie mniej niż 99 % i nie więcej niż 101 % C7H4NNaO3S w bezwodnej masie

    Opis

    Białe kryształy lub biały krystaliczny drobny proszek, bezwonny lub o delikatnym aromatycznym zapachu , o intensywnym słodkim smaku, nawet w bardzo rozcieńczonych roztworach. Około 300 do 500 razy słodszy od sacharozy w rozcieńczonych roztworach

    Identyfikacja

    Rozpuszczalność

    Łatwo rozpuszczalny w wodzie, trudno rozpuszczalny w etanolu

    Czystość

    Ubytek po suszeniu

    Nie więcej niż 15 % (120 °C, cztery godziny)

    Kwas benzoesowy i salicylowy

    Do 10 ml roztworu 1:20, zakwaszonego wcześniej 5 kroplami kwasu octowego, dodać 3 krople około jednomolowego wodnego roztworu chlorku żelazowego. Nie wytrąca się osad, ani nie powstaje barwa fioletowa

    o-Toluenosulfonamid

    Nie więcej niż 10 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    p-Toluenosulfonamid

    Nie więcej niż 10 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    p-Sulfonamid kwasu benzoesowego

    Nie więcej niż 25 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    Substancje łatwo ulegające zwęglaniu

    Nieobecne

    Arsen

    Nie więcej niż 3 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    Selen

    Nie więcej niż 30 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    Ołów

    Nie więcej niż 1 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    (III)   

    SACHARYNIAN WAPNIA

    Synonimy

    Sacharyna, sól wapniowa sacharyny

    Definicja

    Nazwa chemiczna

    o-Benzosulfimid wapnia, sól wapniowa 2,3-dihydro-3-oksobenzizosulfonazolu, uwodniona (2:7) sól wapniowa 1,1-ditlenku 1,2-benzizotiazolino-3-onu

    Einecs

    229-349-9

    Wzór chemiczny

    C14H8CaN2O6S2·3

    Formula

    H2O

    Względna masa cząsteczkowa

    467,48

    Analiza

    Nie mniej niż 95 % of C14H8CaN2O6S2 w bezwodnej masie

    Opis

    Białe kryształy lub biały krystaliczny, drobny proszek, bezwonny lub o delikatnym aromatycznym zapachu, o intensywnym słodkim smaku, nawet w bardzo rozcieńczonych roztworach. Około 300 do 500 razy słodszy od sacharozy w rozcieńczonych roztworach

    Identyfikacja

    Rozpuszczalność

    Łatwo rozpuszczalny w wodzie, rozpuszczalny w etanolu

    Czystość

    Ubytek po suszeniu

    Nie więcej niż 13,5 % (120 °C, 4 godziny)

    Kwas benzoesowy i salicylowy

    Do 10 ml roztworu 1:20, zakwaszonego wcześniej 5 kroplami kwasu octowego dodać 3 krople około jednomolowego wodnego roztworu chlorku żelazowego. Nie wytrąca się osad, ani nie powstaje barwa fioletowa

    o-Toluenosulfonamid

    Nie więcej niż 10 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    p-Toluenosulfonamid

    Nie więcej niż 10 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    p-Sulfonamid kwasu benzoesowego

    Nie więcej niż 25 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    Substancje łatwo ulegające zwęglaniu

    Nieobecne

    Arsen

    Nie więcej niż 3 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    Selen

    Nie więcej niż 30 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    Ołów

    Nie więcej niż 1 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    (IV)   

    SACHARYNIAN POTASU

    Synonimy

    Sacharyna, sól potasowa sacharyny

    Definicja

    Nazwa chemiczna

    o-Benzosulfimid potasu, sól potasowa 2,3-dihydro-3-oksobenzizosulfonazolu, monowodzian soli potasowej 1,1-ditlenku 1,2-benzizotiazolino-3-onu

    Einecs

     

    Wzór chemiczny

    C7H4KNO3S·H2O

    Względna masa cząsteczkowa

    239,77

    Analiza

    Nie mniej niż 99 % i nie więcej niż 101 % of C7H4KNO3S w bezwodnej masie

    Opis

    Białe kryształy lub biały krystaliczny drobny proszek, bezwonny lub o delikatnym aromatycznym zapachu, o intensywnym słodkim smaku, nawet w bardzo rozcieńczonych roztworach. Około 300 do 500 razy słodszy od sacharozy

    Identyfikacja

    Rozpuszczalność

    Łatwo rozpuszczalny w wodzie, trudno rozpuszczalny w etanolu

    Czystość

    Ubytek po suszeniu

    Nie więcej niż 8 % (120 °C, 4 godziny)

    Kwas benzoesowy i salicylowy

    Do 10 ml roztworu 1:20, zakwaszonego wcześniej 5 kroplami kwasu octowego, dodać 3 krople około jednomolowego wodnego roztworu chlorku żelazowego. Nie wytrąca się osad, ani nie powstaje barwa fioletowa

    o-Toluenosulfonamid

    Nie więcej niż 10 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    p-Toluenosulfonamid

    Nie więcej niż 10 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    p-Sulfonamid kwasu benzoesowego

    Nie więcej niż 25 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    Substancje łatwo ulegające zwęglaniu

    Nieobecne

    Arsen

    Nie więcej niż 3 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    Selen

    Nie więcej niż 30 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    Ołów

    Nie więcej niż 1 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    E 955 —   

    SUKRALOZA

    Synonimy

    4,1′,6′-Trichlorogalaktosacharoza

    Definicja

    Nazwa chemiczna

    1,6-Dichloro-1,6-dideoksy-β-D-fructofuranozylo-4-chloro-4-deoksy-α-D-galaktopiranozyd

    Einecs

    259-952-2

    Wzór chemiczny

    C12H19Cl3O8

    Masa cząsteczkowa

    397,64

    Analiza

    Zawartość nie mniej niż 98 % i nie więcej niż 102 % C12H19Cl3O8 w przeliczeniu na bezwodną masę

    Opis

    Biały do brudnobiałego, praktycznie bezwonny krystaliczny proszek

    Identyfikacja

    A.

    Rozpuszczalność

    Łatwo rozpuszczalny w wodzie, metanolu i etanolu

    Słabo rozpuszczalny w octanie etylu

    B.

    Absorpcja w podczerwieni

    Widmo w podczerwieni próbki zdyspergowanej w bromku potasu wykazuje względne wartości maksymalne w podobnych zakresach fal, jak w przypadku widma referencyjnego, uzyskanego dla sukralozy jako wzorca odniesienia

    C.

    Chromatografia cienkowarstwowa

    Główna plama w roztworze badanym posiada tę samą wartość Rf, co główna plama roztworu standardowego A, przywołanego w teście na inne chlorowane disacharydy. Ten roztwór standardowy jest uzyskiwany przez rozpuszczenie 1,0 g wzorca odniesienia sukralozy w 10 ml metanolu

    D.

    Skręcalność właściwa

    [α] 20 D + 84,0 ° do + 87,5 ° w przeliczeniu na bezwodną masę (roztwór 10 % w/v)

    Czystość

    Woda

    Nie więcej niż 2,0 % (metoda Karla Fischera)

    Popiół siarczanowy

    Nie więcej niż 0,7 %

    Inne chlorowane disacharydy

    Nie więcej niż 0,5 %

    Chlorowane monosacharydy

    Nie więcej niż 0,1 %

    Tlenek trifenylofosfiny

    Nie więcej niż 150 mg/kg

    Metanol

    Nie więcej niż 0,1 %

    Ołów

    Nie więcej niż 1 mg/kg

    E 957 —   

    TAUMATYNA

    Synonimy

     

    Definicja

    Nazwa chemiczna związku

    Taumatynę uzyskuje się w drodze ekstracji wodnej (pH 2,5-4) osłonek owoców naturalnej odmiany Thaumatococcus daniellii i składa się głównie z białek taumatyny I i taumatyny II oraz mniejszych ilości składników roślinnych pochodzących z materiału wyjściowego

    Einecs

    258-822-2

    Wzór chemiczny

    Polipeptyd z 207 aminokwasów

    Względna masa cząsteczkowa

    Taumatyna I 22209

    Taumatyna II 22293

    Analiza

    Nie mniej niż 16 % azotu w suchej masie, co odpowiada nie mniej niż 94 % białek (N × 5,8)

    Opis

    Bezwonny, w kolorze kremowym, proszek o intensywnie słodkim smaku. Około 2 000-3 000 razy słodszy od sacharozy

    Identyfikacja

    Rozpuszczalność

    Bardzo dobrze rozpuszczalny w wodzie, nierozpuszczalny w acetonie

    Czystość

    Straty podczas suszenia

    Nie więcej niż 9 % (105 °C do stałej masy)

    Węglowodany

    Nie więcej niż 3 % wyrażone w przeliczeniu na suchą masę

    Popiół siarczanowy

    Nie więcej niż 2 % w przeliczeniu na suchą masę

    Glin

    Nie więcej niż 100 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    Arsen

    Nie więcej niż 3 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    Ołów

    3 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    Kryteria mikrobiologiczne

    Ogólna liczba drobnoustrojów tlenowych: maksymalnie 1 000/g E. Coli: nieobecne w 1 g

    E 959 —   

    NEOHESPERYDYNA DIWODOROCHALCONU

    Synonimy

    Dihydrochalkon neohesperydyny, NHDC, dihydrochalkono-4′-beta-neohesperydozyd hesperytyny, neohesperydyna DC

    Definicja

    Nazwa chemiczna związku

    Dihydrochalkon 2-O-α-L-ramnopiranozylo-4′-β-D-glukopiranozylu hesperytyny; uzyskany w drodze katalitycznego uwodornienia neohesperydyny

    Einecs

    243-978-6

    Wzór chemiczny

    C28H36O15

    Względna masa cząsteczkowa

    612,6

    Analiza

    Zawartość nie mniej niż 96 % w suchej masie

    Opis

    Biały do brudnobiałego, bezwonny, krystaliczny proszek mający charakterystyczny, intensywny słodki smak. Około od 1 000-1 800 razy słodszy od sacharozy

    Identyfikacja

    A.

    Rozpuszczalność

    Łatwo rozpuszczalny w gorącej wodzie, bardzo słabo rozpuszczalny w zimnej wodzie, praktycznie nierozpuszczalny w eterze lub benzenie

    B.

    Maksymalna absorpcja w ultrafiolecie

    282-283 nm dla roztworu 2 mg w 100 ml metanolu

    C.

    Test Neu’a

    Rozpuścić około 10 mg neohesperydyny DC w 1 ml metanolu, dodać 1 ml 1-procentowego roztworu metanolowego boranu 2-aminoetylodifenylu. Powstaje jasno żółty kolor

    Czystość

    Straty podczas suszenia

    Nie więcej niż 11 % (105 °C, trzy godziny)

    Popiół siarczanowy

    Nie więcej niż 0,2 % w przeliczeniu na suchą masę

    Arsen

    Nie więcej niż 3 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    Ołów

    Nie więcej niż 2 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    Metale ciężkie

    Nie więcej niż 10 mg/kg wyrażone jako ołów w przeliczeniu na suchą masę

    E 962 —   

    SÓL ASPARTAMU-ACESULFAMU

    Synonimy

    Aspartam-acesulfam, sól aspartamowo-acesulfamowa

    Definicja

    Sól przygotowuje się poprzez ogrzewanie aspartamu oraz acesulfamu K w proporcji około 2:1 (w/w) w roztworze o kwaśnym pH i pozostawienie do skrystalizowania. Eliminuje się tym samym potas i wilgoć. Produkt jest bardziej stabilny niż sam aspartam

    Nazwa chemiczna

    Sól 6-metylo-1,2,3-oksatiazyno-4(3H)-on-2,2-ditlenkowa kwasu L-fenyloalanylo-2-metylo-L-α-asparaginowego

    Wzór chemiczny

    C18H23O9N3S

    Masa cząsteczkowa

    457,46

    Analiza

    63,0–66,0 % aspartamu (w suchej masie) oraz 34,0–37 % acesulfamu (forma kwaśna w suchej masie)

    Opis

    Biały, bezwonny, krystaliczny proszek

    Identyfikacja

    A.

    Rozpuszczalność

    Trudno rozpuszczalny w wodzie, słabo rozpuszczalny w etanolu

    B.

    Przepuszczalność

    Przepuszczalność 1 % roztworu wodnego, oznaczona w 1 cm kuwecie przy długości fali 430 nm za pomocą odpowiedniego spektrofotometru, przy zastosowaniu wody jako roztworu referencyjnego, wynosi nie mniej niż 0,95, co jest równoważne absorbancji nie większej niż około 0,022

    C.

    Skręcalność właściwa

    [α] 20 D + 14,5 ° do + 16,5 °

    Oznaczyć w stężeniu 6,2 g na 100 ml kwasu mrówkowego (15N) w ciągu 30 minut od przygotowania roztworu. Otrzymaną skręcalność właściwą podzielić przez 0,646 w celu skorygowania o zawartość aspartamu w soli aspartamu i acesulfamu

    Czystość

    UUbytek podczas suszenia

    Nie więcej niż 0,5 % (105 °C, cztery godziny)

    Kwas 5-benzylo-3,6-diokso-2-piperazynooctowy

    Nie więcej niż 0,5 %

    Ołów

    Nie więcej niż 1 mg/kg

    E 965 (i) —   

    MALTITOL

    Synonimy

    D-maltitol, uwodorniona maltoza

    Definicja

    Nazwa chemiczna

    (α)-D-glukopiranozylo-1,4-D-glucytol

    Einecs

    209-567-0

    Wzór chemiczny

    C12H24O11

    Względna masa cząsteczkowa

    344,31

    Analiza

    Zawartość nie mniej niż 98 % D-maltitol C12H24O11 w bezwodnej masie

    Opis

    Słodki, biały, krystaliczny proszek

    Identyfikacja

    A.

    Rozpuszczalność

    Bardzo dobrze rozpuszczalny w wodzie, słabo rozpuszczalny w etanolu

    B.

    Zakres temperatur topnienia

    od 148 do 151 °C

    C.

    Skręcalność właściwa

    [α]D 20 = + 105,5 ° do + 108,5 ° (roztwór 5 % w/v)

    Czystość

    Zawartość wody

    Nie więcej niż 1 % (metoda Karla Fischera)

    Popiół siarczanowy

    Nie więcej niż 0,1 % w przeliczeniu na suchą masę

    Cukry redukujące

    Nie więcej niż 0,1 % wyrażone jako glukoza w przeliczeniu na suchą masę

    Chlorki

    Nie więcej niż 50 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    Siarczany

    Nie więcej niż 100 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    Nikiel

    Nie więcej niż 2 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    Arsen

    Nie więcej niż 3 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    Ołów

    Nie więcej niż 1 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    E 965 ii) —   

    SYROP MALTITOLOWY

    Synonimy

    Uwodorniony syrop glukozowy o wysokiej zawartości maltozy, uwodorniony syrop glukozowy

    Definicja

    Mieszanina zawierająca głównie maltitol z sorbitolem oraz uwodornione oligo- i polisacharydy. Otrzymywany jest przez katalityczne uwodornienie syropu glukozowego o dużej zawartości maltozy lub przez uwodornienie jego poszczególnych składników, a następnie ich zmieszanie. Produkt przeznaczony do sprzedaży dostarczany jest zarówno w postaci syropu, jak i w formie stałej

    Analiza

    Zawiera nie mniej niż 99 % uwodornionych sacharydów ogółem w bezwodnej masie i nie mniej niż 50 % maltitolu w bezwodnej masie

    Opis

    Bezbarwny, bezwonny, klarowny lepki płyn lub biała masa krystaliczna

    Identyfikacja

    A.

    Rozpuszczalność

    Bardzo dobrze rozpuszczalny w wodzie, słabo rozpuszczalny w etanolu

    B.

    Chromatografia cienkowarstwowa

    Wynik pozytywny

    Czystość

    Woda

    Nie więcej niż 31 % (metoda Karla-Fishera)

    Cukry redukujące

    Nie więcej niż 0,3 % (jako glukoza)

    Popiół siarczanowy

    Nie więcej niż 0,1 %

    Chlorki

    Nie więcej niż 50 mg/kg

    Siarczany

    Nie więcej niż 100 mg/kg

    Nikiel

    Nie więcej niż 2 mg/kg

    Ołów

    Nie więcej niż 1 mg/kg

    E 966 —   

    LAKTITOL

    Synonimy

    Laktyt, laktozytol, laktobiozyt

    Definicja

    Nazwa chemiczna

    4-O-β-D-galaktopiranozylo-D-glucytol

    Einecs

    209-566-5

    Wzór chemiczny

    C12H24O11

    Względna masa cząsteczkowa

    344,32

    Analiza

    Nie mniej niż 95 % w suchej masie

    Opis

    Słodki proszek krystaliczny lub bezbarwny roztwór. Produkty krystaliczne występują w postaci bezwodnej, monowodzianów i diwodzianów

    Identyfikacja

    A.

    Rozpuszczalność

    Bardzo dobrze rozpuszczalny w wodzie

    B.

    Skręcalność właściwa

    [α]D 20 = + 13 °-+ 16 ° w przeliczeniu na bezwodną masę (roztwór 10 % w/v)

    Czystość

    Zawartość wody

    Produkty krystaliczne; nie więcej niż 10,5 % (metoda Karla Fishera)

    Inne poliole

    Nie więcej niż 2,5 % w bezwodnej masie

    Cukry redukujące

    Nie więcej niż 0,2 % wyrażone jako glukoza w przeliczeniu na suchą masę

    Chlorki

    Nie więcej niż 100 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    Siarczany

    Nie więcej niż 200 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    Popiół siarczanowy

    Nie więcej niż 0,1 % w przeliczeniu na suchą masę

    Nikiel

    Nie więcej niż 2 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    Arsen

    Nie więcej niż 3 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    Ołów

    Nie więcej niż 1 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    E 967 —   

    KSYLITOL

    Synonimy

    Ksylitol

    Definicja

    Nazwa chemiczna

    D-ksylitol

    Einecs

    201-788-0

    Wzór chemiczny

    C5H12O5

    Względna masa cząsteczkowa

    152,15

    Analiza

    Nie mniej niż 98,5 % as xylitol w bezwodnej masie

    Opis

    Biały, krystaliczny proszek, praktycznie bezwonny o bardzo słodkim smaku

    Identyfikacja

    A.

    Rozpuszczalność

    Bardzo dobrze rozpuszczalny w wodzie, trudno rozpuszczalny w etanolu

    B.

    Zakres temperatur topnienia

    92-96 °C

    C.

    pH

    5-7 (10-% w/v roztwór wodny)

    Czystość

    Strata podczas suszenia

    Nie więcej niż 0,5 %. Wysuszyć 0,5 g próbki w próżni nad fosforem w temperaturze 60 °C w ciągu 4 godzin

    Popiół siarczanowy

    Nie więcej niż 0,1 % w przeliczeniu na suchą masę

    Cukry redukujące

    Nie więcej niż 0,2 % wyrażone jako glukoza w przeliczeniu na suchą masę

    Inne alkohole wielowodorotlenowe

    Nie więcej niż 1 % wyrażone w masie substancji suchej

    Nikiel

    Nie więcej niż 2 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    Arsen

    Nie więcej niż 3 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    Ołów

    Nie więcej niż 1 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    Metale ciężkie

    Nie więcej niż 10 mg/kg wyrażone jako ołów w przeliczeniu na suchą masę

    Chlorki

    Nie więcej niż 100 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    Siarczany

    Nie więcej niż 200 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę

    E 968 —   

    ERYTRYTOL

    Synonimy

    Mezo- erytrytol, tetrahydroksybutan, erytryt

    Definicja

    Uzyskany w wyniku fermentacji surowców węglowodanowych przy zastosowaniu bezpiecznych i stosowanych do celów spożywczych drożdży osmofilnych, jak Moniliella pollinis lub Trichosporonoides megachilensis, a następnie oczyszczony i wysuszony

    Nazwa chemiczna

    1,2,3,4-Butanetetrol

    Einecs

    205-737-3

    Wzór chemiczny

    C4H10O4

    Masa cząsteczkowa

    122,12

    Analiza

    Nie mniej niż 99 % po wysuszeniu

    Opis

    Biała, bezwonna, niehigroskopijna, termostabilna substancja krystaliczna o słodyczy około 60–80 % sacharozy

    Identyfikacja

    A.

    Rozpuszczalność

    Łatwo rozpuszczalny w wodzie, słabo w etanolu, nierozpuszczalny w eterze dietylowym

    B.

    Zakres temperatur topnienia

    119-123 °C

    Czystość

    Ubytek po suszeniu

    Nie więcej niż 0,2 % (70 °C, 6 godzin, w suszarce próżniowej)

    Popiół siarczanowy

    Nie więcej niż 0,1 %

    Substancje redukujące

    Nie więcej niż 0,3 % w przeliczeniu na D-glukozę

    Rybitol i glicerol

    Nie więcej niż 0,1 %

    Ołów

    Nie więcej niż 0,5 mg/kg


    ZAŁĄCZNIK II

    CZĘŚĆ A

    Uchylona dyrektywa i wykaz jej kolejnych zmian

    (określone w art. 2)

    Dyrektywa Komisji 95/31/WE

    (Dz.U. L 178 z 28.7.1995, str. 1)

    Dyrektywa Komisji 98/66/WE

    (Dz.U. L 257 z 19.9.1998, str. 35)

    Dyrektywa Komisji 2000/51/WE

    (Dz.U. L 198 z 4.8.2000, str. 41)

    Dyrektywa Komisji 2001/52/WE

    (Dz.U. L 190 z 12.7.2001, str. 18)

    Dyrektywa Komisji 2004/46/WE

    (Dz.U. L 114 z 21.4.2004, str. 15)

    Dyrektywa Komisji 2006/128/WE

    (Dz.U. L 346 z 9.12.2006, str. 6)

    CZĘŚĆ B

    Lista terminów przeniesienia do prawa krajowego

    (określonych w art. 2)

    Dyrektywa

    Termin przeniesienia

    95/31/WE

    1 lipca 1996 r. (1)

    98/66/WE

    1 lipca 1999 r.

    2000/51/WE

    30 czerwca 2001 r.

    2001/52/WE

    30 czerwca 2002 r.

    2004/46/WE

    1 kwietnia 2005 r.

    2006/128/WE

    15 lutego 2008 r.


    (1)  Zgodnie z art. 2 ust. 2 dyrektywy 95/31/WE, „produkty wprowadzone do obrotu lub etykietowane przed 1 lipca 1996 r., które nie są zgodne z niniejszą dyrektywą, mogą być wprowadzane do obrotu do wyczerpania zapasów.”


    ZAŁĄCZNIK III

    Tabela korelacji

    Dyrektywa 95/31/WE

    Niniejsza dyrektywa

    Artykuł 1ustęp 1

    Artykuł 1

    Artykuł 1 ustęp 2

    Artykuł 2

    Artykuł 2

    Artykuł 3

    Artykuł 3

    Artykuł 4

    Artykuł 4

    Załącznik

    Załącznik I

    Załącznik II

    Załącznik III


    Top