32002D0676

Decyzja NR 676/2002/WE parlamentu europejskiego i rady

Z dnia 7 marca 2002 r.

w sprawie ram regulacyjnych dotyczących polityki spektrum radiowego we Wspólnocie Europejskiej (decyzja o spektrum radiowym)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 95,

uwzględniając wniosek Komisji [1],

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego [2],

działając zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 251 Traktatu [3].

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dniu 10 listopada 1999 r. Komisja przekazała Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu i Komitetowi Regionów komunikat, w którym proponuje podjęcie kolejnych kroków w zakresie polityki spektrum radiowego na podstawie wyników publicznej konsultacji na temat Zielonej Księgi w sprawie polityki dotyczącej spektrum radiowego w kontekście polityki Wspólnoty Europejskiej w takich dziedzinach, jak telekomunikacja, radiofonia, transport, badania i rozwój. Komunikat ten został przyjęty przez Parlament Europejski w rezolucji z dnia 18 maja 2000 r. [4] Należy podkreślić, że pewien stopień dalszej harmonizacji polityki Wspólnoty w sprawie spektrum radiowego jest pożądany w zakresie usług i zastosowań, w szczególności w zakresie usług i zastosowań o zasięgu wspólnotowym lub europejskim oraz że należy zapewnić, aby Państwa Członkowskie doprowadziły do stosowania w wymagany sposób niektórych decyzji Europejskiej Konferencji Administracji Pocztowych i Telekomunikacyjnych (CEPT).

(2) Należy więc utworzyć we Wspólnocie politykę i ramy prawne celem zapewnienia koordynacji działań i tam, gdzie sytuacja tego wymaga, zharmonizować warunki dostępności i efektywnego korzystania ze spektrum radiowego, niezbędne do ustanowienia i funkcjonowania rynku wewnętrznego w obszarach objętych polityką Wspólnoty takich, jak: łączność elektroniczna, transport oraz badania i rozwój. Działanie w zakresie wykorzystania spektrum radiowego powinno być skoordynowane i w miarę potrzeb zharmonizowane na poziomie wspólnotowym celem skutecznej realizacji celów polityki Wspólnoty. Koordynacja i harmonizacja we Wspólnocie może w niektórych przypadkach pomóc w osiągnięciu harmonizacji i koordynacji wykorzystania spektrum radiowego w skali światowej. Jednocześnie można udzielić odpowiedniej pomocy technicznej na poziomie krajowym.

(3) Polityka spektrum radiowego we Wspólnocie powinna przyczyniać się do wolności wypowiedzi, w tym wolności opinii i wolności otrzymywania i upowszechniania informacji i poglądów niezależnie od granic, a także wolności i pluralizmu mediów.

(4) Niniejsza decyzja opiera się na zasadzie, że w przypadku gdy Parlament Europejski i Rada zgodziły się w sprawie polityki Wspólnoty, zależnej od spektrum radiowego, to celem przyjęcia towarzyszących technicznych środków wykonawczych stosuje się procedury Komitetu. Techniczne środki wykonawcze powinny szczególnie dotyczyć zharmonizowanych warunków dostępności i efektywnego wykorzystania spektrum radiowego, jak również dostępności informacji odnoszącej się do korzystania ze spektrum radiowego. Środki niezbędne do wykonania niniejszej decyzji powinny być przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji [5].

(5) Każda nowa inicjatywa w zakresie polityki Wspólnoty, dotycząca spektrum radiowego, powinna być przyjęta, odpowiednio, przez Parlament Europejski i Radę, na podstawie wniosku Komisji. Bez uszczerbku dla uprawnień Komisji w zakresie inicjatywy ustawodawczej, wniosek ten powinien między innymi zawierać informacje w sprawie skutków zamierzonej polityki dla poszczególnych grup użytkowników obecnego spektrum, a także wskazania dotyczące ponownego przydzielenia częstotliwości radiowych, którego będzie wymagała ta nowa polityka.

(6) W rozwoju i przyjęciu technicznych środków wykonawczych i w celu przyczynienia się do formułowania, przygotowania i wprowadzenia w życie polityki Wspólnoty dotyczącej spektrum radiowego, Komisję wspiera Komitet, zwany Komitetem ds. Spektrum Radiowego, składający się z przedstawicieli Państw Członkowskich pod przewodnictwem przedstawiciela Komisji. Komitet ten rozpatruje wnioski dotyczące technicznych środków wykonawczych odnoszących się do spektrum radiowego. Wnioski te przygotowuje się na podstawie dyskusji w ramach Komitetu, a w szczególnych przypadkach mogą one wymagać technicznych prac przygotowawczych ze strony władz krajowych odpowiedzialnych za zarządzanie spektrum radiowym. W przypadku stosowania procedur Komitetu celem przyjęcia technicznych środków wykonawczych, Komitet uwzględnia także opinie przemysłu i wszystkich zainteresowanych użytkowników, prowadzących i nieprowadzących działalności gospodarczej, a także innych zainteresowanych stron, w sprawie rozwiązań technologicznych dotyczących rynku i regulacyjnych, które mogą mieć wpływ na korzystanie ze spektrum radiowego. Użytkownicy spektrum radiowego powinni mieć swobodę wnoszenia wszelkich opinii, które uważają za konieczne. Komitet może zdecydować o wysłuchaniu na swych posiedzeniach przedstawicieli grup użytkowników spektrum radiowego, gdy jest to konieczne dla przestawienia sytuacji w określonym sektorze.

(7) W przypadku gdy należy przyjąć środki harmonizujące wprowadzenie w życie polityki Wspólnoty, które wykraczają poza techniczne środki wykonawcze, Komisja może, na podstawie Traktatu, przedłożyć wniosek Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

(8) Polityka w zakresie spektrum radiowego nie może się opierać jedynie na parametrach technicznych, lecz musi także brać pod uwagę względy gospodarcze, polityczne, kulturalne, zdrowotne i społeczne. Ponadto ciągle rosnące zapotrzebowanie na spektrum radiowe, którego dostępność jest ograniczona, będzie prowadziło do powodujących konflikty nacisków, aby zadowolić różne grupy użytkowników spektrum radiowego w takich sektorach jak telekomunikacja, radiofonia, transport, organy stosujące prawo, wojsko i nauka. Dlatego polityka spektrum radiowego powinna uwzględniać wszystkie sektory i utrzymywać w równowadze ich zapotrzebowanie.

(9) Niniejsza decyzja nie narusza uprawnień Państw Członkowskich do nakładania ograniczeń koniecznych dla zachowania porządku i bezpieczeństwa publicznego oraz obronności. W przypadku gdy techniczne środki wykonawcze dotyczą, między innymi, pasm częstotliwości radiowych wykorzystywanych przez Państwa Członkowskie wyłącznie i bezpośrednio do celów ich bezpieczeństwa publicznego i obronności, Komisja może, jeśli Państwo Członkowskie wystąpi o to na podstawie uzasadnionych powodów, ustanowić okresy przejściowe lub mechanizmy wspólnego korzystania, celem ułatwienia pełnego wprowadzenia w życie tego środka. W związku z tym Państwa Członkowskie mogą także powiadomić Komisję o swoich krajowych pasmach częstotliwości radiowych wykorzystywanych wyłącznie i bezpośrednio w celach bezpieczeństwa publicznego i obronności.

(10) Celem uwzględnienia opinii Państw Członkowskich, instytucji Wspólnoty, przemysłu i wszystkich zainteresowanych użytkowników, prowadzących i nieprowadzących działalności gospodarczej, a także innych zainteresowanych stron w sprawie rozwiązań technologicznych, dotyczących rynku i regulacyjnych, które mogą mieć wpływ na korzystanie ze spektrum radiowego, Komisja może organizować konsultacje wykraczające poza ramy niniejszej decyzji.

(11) Techniczne zarządzanie spektrum radiowym obejmuje harmonizację i przydzielanie spektrum radiowego. Harmonizacja powinna odzwierciedlać wymagania wynikające z zasad ogólnej polityki określonych na poziomie wspólnotowym. Jednakże techniczne zarządzanie spektrum radiowym nie obejmuje procedur przydzielania i wydawania licencji ani też decyzji, czy przy przydzielaniu częstotliwości radiowych należy stosować procedury konkurencyjnego wyboru.

(12) W celu przyjęcia technicznych środków wykonawczych odnoszących się do harmonizacji przydziału częstotliwości radiowych i dostępności informacji Komitet współpracuje z ekspertami w dziedzinie spektrum radiowego, pochodzącymi z krajowych władz odpowiedzialnych za zarządzanie spektrum radiowym. Opierając się na doświadczeniu wynikającym z procedur udzielania pełnomocnictw, zdobytym w określonych sektorach, na przykład w wyniku stosowania decyzji nr 710/97/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 marca 1997 r. w sprawie skoordynowanego sposobu udzielania zezwoleń w dziedzinie usług osobistej łączności satelitarnej we Wspólnocie [6] i decyzji nr 128/1999/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 grudnia 1998 r. w sprawie skoordynowanego wprowadzania we Wspólnocie systemu łączności ruchomej i bezprzewodowej trzeciej generacji (UMTS) [7], techniczne środki wykonawcze należy przyjąć w związku z mandatami przekazanymi Europejskiej Konferencji Administracji Pocztowych i Telekomunikacyjnych (CEPT). W przypadku jeśli pojawi się potrzeba przyjęcia zharmonizowanych środków w celu wprowadzenia w życie polityki Wspólnoty, które nie podlegają mandatowi CEPT, Komisja może przyjąć środki wykonawcze przy wsparciu ze strony Komitetu ds. Spektrum Radiowego.

(13) Europejska Konferencja Administracji Pocztowych i Telekomunikacyjnych (CEPT) obejmuje 44 kraje europejskie. Przygotowuje ona projekty harmonizujących środków technicznych mających na celu harmonizację korzystania ze spektrum radiowego poza granicami Wspólnoty, co jest szczególnie ważne dla tych Państw Członkowskich, dla których korzystanie ze spektrum radiowego może być uzależnione od korzystania ze spektrum radiowego członków CEPT nienależących do UE. Decyzje i środki podjęte zgodnie z niniejszą decyzją powinny uwzględniać szczególną sytuację Państw Członkowskich mających zewnętrzne granice. W miarę potrzeby Komisja powinna móc uznać wyniki mandatów udzielonych Europejskiej Konferencji Administracji Pocztowych i Telekomunikacyjnych (CEPT) za obowiązujące dla Państw Członkowskich, a w przypadku gdy wyniki takich mandatów nie są dostępne lub uznaje się je za nie do przyjęcia, podjąć odpowiednie alternatywne działanie. W szczególności, będzie ono przewidywać harmonizację wykorzystania częstotliwości radiowych w całej Wspólnocie, zgodnie z dyrektywą 2002/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie wspólnych ram regulacyjnych sieci i usług łączności elektronicznej (dyrektywa ramowa) [8] i uwzględniając przepisy dyrektywy 2002/20/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie zezwoleń na udostępnienie sieci i usług łączności elektronicznej (dyrektywa o zezwoleniach) [9].

(14) Skoordynowane i terminowe dostarczenie odbiorcom właściwej informacji dotyczącej przydziału, dostępności i wykorzystania spektrum radiowego we Wspólnocie jest podstawowym elementem w tworzeniu polityki i inwestycji. Podobnie jest w przypadku osiągnięć technologicznych, które prowadzą do nowego podziału spektrum radiowego oraz powodują powstanie nowych technik zarządzania spektrum radiowym i metod przydziału częstotliwości radiowych. Rozwój długofalowej strategii wymaga właściwego zrozumienia konsekwencji przemian technologicznych. Tego rodzaju informacja powinna więc być dostępna we Wspólnocie bez uszczerbku dla tajemnicy handlowej w zakresie informacji dotyczących przedsiębiorstw i osób zgodnie z dyrektywą 97/66/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 grudnia 1997 r. dotyczącej przetwarzania danych osobowych oraz ochrony prywatności w sektorze telekomunikacyjnym [10]. Wprowadzenie w życie polityki międzysektorowej w zakresie spektrum radiowego wymaga dostępności informacji o całym spektrum radiowym. Mając na względzie ogólny cel, jakim jest harmonizacja korzystania ze spektrum radiowego we Wspólnocie i poza jej granicami w Europie, dostępność takiej informacji należy zharmonizować na poziomie europejskim w sposób przyjazny dla użytkownika.

(15) Dlatego też należy uzupełnić istniejące wymagania wspólnotowe i międzynarodowe dotyczące publikacji informacji w sprawie wykorzystania spektrum radiowego. W skali międzynarodowej stosowny dokument w sprawie zasad regulujących, przyjęty w ramach Światowej Organizacji Handlu przez Grupę ds. Podstawowej Telekomunikacji, również wymaga, aby istniejący stan przydziału pasm częstotliwości radiowych był ogólnie znany. Dyrektywa Komisji 96/2/WE z dnia 16 stycznia 1996 r. zmieniająca dyrektywę 90/388/EWG w odniesieniu do łączności ruchomej i osobistej [11] wymaga, aby Państwa Członkowskie publikowały każdego roku lub udostępniały na żądanie, wykaz przydziału częstotliwości radiowych, łącznie z planami rozszerzenia tych częstotliwości, ale obejmuje tylko usługi łączności ruchomej i osobistej. Poza tym dyrektywa 1999/5/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 9 marca 1999 r. w sprawie urządzeń radiowych i końcowych urządzeń telekomunikacyjnych oraz wzajemnego uznawania ich zgodności [12], a także dyrektywa 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiająca procedurę udzielania informacji w zakresie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług w społeczeństwie informacyjnym [13] wymaga, aby Państwa Członkowskie powiadamiały Komisję o przyjęciu środków prawnych w tym zakresie, aby można było ocenić ich zgodność z prawem wspólnotowym.

(16) Dyrektywa 96/2/WE leży u podstaw przyjęcia przez Europejskią Konferencję Administracji Pocztowych i Telekomunikacyjnych (CEPT) pierwszej grupy środków takich, jak decyzja Europejskiego Komitetu Radiokomunikacyjnego (ERC/DEC/(97)01) w sprawie publikacji krajowych zestawień przydziału spektrum radiowego. Należy zapewnić, żeby rozwiązania Europejskiej Konferencji Administracji Pocztowych i Telekomunikacyjnych (CEPT) odzwierciedlały potrzeby polityki Wspólnoty i miały właściwe podstawy prawne, aby mogły być stosowane we Wspólnocie. W tym celu należy we Wspólnocie przyjąć szczególne środki zarówno w zakresie procedury jak i treści.

(17) Przedsiębiorstwa Wspólnoty powinny być traktowane sprawiedliwie i nie powinny być dyskryminowane w dostępie do spektrum radiowego w państwach trzecich. Ponieważ dostęp do spektrum radiowego jest kluczowym czynnikiem w rozwijaniu przedsiębiorstwa i działalności w interesie publicznym, konieczne jest zagwarantowanie, że wymagania wspólnotowe w zakresie spektrum radiowego znajdują odbicie w planowaniu międzynarodowym.

(18) Realizacja polityk Wspólnoty może wymagać koordynacji korzystania z spektrum radiowego, w szczególności w odniesieniu do świadczenia usług łącznie z możliwościami roamingu w całej Wspólnocie. Ponadto niektóre sposoby wykorzystania spektrum radiowego, takie jak łączność satelitarna, wiążą się z zasięgiem geograficznym przekraczającym granice Państwa Członkowskiego i umożliwiają usługi ponad granicami bez konieczności przepływu osób. Toteż Wspólnota powinna być właściwie reprezentowana w działalności wszystkich właściwych organizacji i konferencji międzynarodowych odnoszących się ds. zarządzania spektrum radiowym, takich jak Międzynarodowa Unia Telekomunikacji (ITU) i jej Światowe Konferencje Radiokomunikacji.

(19) Istniejące mechanizmy negocjacji i przygotowań do Światowych Konferencji Radiokomunikacji ITU dały doskonałe wyniki dzięki woli współpracy w ramach Europejskiej Konferencji Administracji Pocztowych i Telekomunikacyjnych (CEPT) i w przygotowaniach zostały uwzględnione interesy Wspólnoty. W międzynarodowych rozmowach Państwa Członkowskie i Wspólnota powinny podejmować wspólne działania i ściśle współpracować w całym procesie negocjacji celem zachowania jednolitości w zakresie międzynarodowej reprezentacji Wspólnoty zgodnie z procedurami przyjętymi w konkluzjach Rady z dnia 3 lutego 1992 r. w sprawie Światowej Konferencji Administracji Radiowej i potwierdzonych w konkluzjach Rady z dnia 22 września 1997 r. i z dnia 2 maja 2000 r. Przy tego rodzaju międzynarodowych negocjacjach Komisja powinna informować Parlament Europejski i Radę, czy dotyczą one polityki Wspólnoty, celem otrzymania aprobaty Rady w zakresie celów polityki Wspólnoty, które należy osiągnąć i stanowiska, które powinny zająć Państwa Członkowskie na forum międzynarodowym. Celem zagwarantowania, że takie stanowisko w sposób właściwy odnosi się do technicznych aspektów zarządzania spektrum radiowym, Komisja może udzielić mandatu Europejskiej Konferencji Administracji Pocztowych i Telekomunikacyjnych (CEPT). Państwa Członkowskie powinny dołączyć do każdego aktu zatwierdzającego umowę lub rozporządzenie na forum międzynarodowym odpowiedzialnym za lub odnoszącym się do zarządzania spektrum radiowym, wspólną deklarację stwierdzającą, że będą stosować taką umowę lub rozporządzenie zgodnie z ich zobowiązaniami wynikającymi z Traktatu.

(20) Oprócz międzynarodowych negocjacji ściśle dotyczących spektrum radiowego istnieją inne międzynarodowe umowy obejmujące Wspólnotę i państwa trzecie, które dotyczą korzystania z pasm częstotliwości i planów wspólnego korzystania oraz które mogą odnosić się do takich zagadnień, jak handel i dostęp do rynku, w tym w ramach Światowej Organizacji Handlu, swobodnego obrotu i stosowania urządzeń, systemów łączności o zasięgu regionalnym lub światowym, takich jak satelity, akcje bezpieczeństwa i ratunkowe, systemy transportu, technika radiofoniczna oraz zastosowania w badaniach naukowych, takich jak radioastronomia i obserwacje ziemi. Dlatego też istotne jest zapewnienie zgodności między porozumieniami wspólnotowymi w zakresie negocjacji handlowych i dostępem do rynku z celami polityki w zakresie spektrum radiowego, do których się dąży zgodnie z niniejszą decyzją.

(21) Z względu na potencjalną handlową poufność informacji, do której mogą mieć dostęp władze krajowe w toku swych działań odnoszących się do zarządzania spektrum radiowym, niezbędne jest, aby władze krajowe stosowały wspólne zasady w zakresie poufności, ustanowione w niniejszej decyzji.

(22) Ponieważ cel proponowanych działań, a mianowicie ustalenie ram wspólnej polityki spektrum radiowego, nie może być w wystarczającym stopniu osiągnięty przez Państwa Członkowskie i działając w ten sposób może, ze względu na zakres i wyniki działań, zostać w wyższym stopniu osiągnięty na poziomie wspólnotowym, Wspólnota może przyjąć metody, zgodnie z zasadą subsydiarności i postanowieniami art. 5. Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule, niniejsza decyzja nie wykracza poza to, co jest niezbędne do osiągnięcia tego celu.

(23) Państwa Członkowskie powinny stosować wspólne ramy polityki spektrum radiowego, w szczególności poprzez swoje władze krajowe, i przedstawiać Komisji istotne informacje konieczne do oceny jej realizacji w całej Wspólnocie, uwzględniając zobowiązania Wspólnoty i Państw Członkowskich w zakresie handlu międzynarodowego.

(24) Decyzje nr 710/97/WE i nr 128/1999/WE pozostają w mocy.

(25) Komisja składa corocznie sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie z wyników uzyskanych w związku z obowiązywaniem niniejszej decyzji, jak również na temat planowanych przyszłych działań. To pozwoli Parlamentowi Europejskiemu i Radzie udzielić swego politycznego wsparcia tam, gdzie sytuacja tego wymaga,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DECYZJE:

Artykuł 1

Cel i zakres

1. Celem niniejszej decyzji jest ustanowienie we Wspólnocie polityki i prawnych ram dla zapewnienia koordynacji koncepcji politycznych a tam, gdzie sytuacja tego wymaga, harmonizacja warunków dostępności i skutecznego korzystania ze spektrum radiowego koniecznych do ustanowienia i funkcjonowania rynku wewnętrznego w obszarach objętych polityką Wspólnoty, takich jak łączność elektroniczna, transport oraz badania i rozwój.

2. Dla osiągnięcia tego celu niniejsza decyzja ustanawia procedury, aby:

a) ułatwić tworzenie polityki w odniesieniu do planowania strategicznego i harmonizacji korzystania ze spektrum radiowego we Wspólnocie, biorąc pod uwagę aspekty gospodarcze, bezpieczeństwa, zdrowia, interesu publicznego, wolności słowa, kulturalne, naukowe, społeczne i techniczne polityki Wspólnoty, a także różne interesy grup użytkowników spektrum radiowego i mając na celu optymalne wykorzystanie spektrum radiowego i unikanie szkodliwych zakłóceń;

b) zapewnić skuteczne realizowanie we Wspólnocie polityki spektrum radiowego, w szczególności ustalić ogólną metodykę dla zagwarantowania zharmonizowanych warunków dostępności i skutecznego korzystania ze spektrum radiowego;

c) zapewnić skoordynowane i terminowe dostarczanie informacji dotyczącej przydziału, dostępności i wykorzystania spektrum radiowego we Wspólnocie;

d) zapewnić skuteczną koordynację interesów Wspólnoty w negocjacjach międzynarodowych w przypadku, gdy korzystanie ze spektrum radiowego wpływa na polityki Wspólnoty.

3. Działalność prowadzona zgodnie z niniejszą decyzją uwzględnia w należyty sposób prace organizacji międzynarodowych działających w zakresie zarządzania spektrum radiowym, np. Międzynarodowej Unii Telekomunikacji (ITU) i Europejskiej Konferencji Administracji Pocztowych i Telekomunikacyjnych (CEPT).

4. Niniejsza decyzja nie narusza środków podjętych na poziomie wspólnotowym lub krajowym, w zgodności z prawem wspólnotowym, w dążeniu do osiągnięcia celów w interesie ogólnym, w szczególności odnoszących się do regulacji treści i polityki audiowizualnej, do przepisów dyrektywy 1999/5/WE i do prawa Państw Członkowskich do planowania i używania swego spektrum radiowego do celów zachowania porządku i bezpieczeństwa publicznego i obronności.

Artykuł 2

Definicja

Do celów niniejszej decyzji "spektrum radiowe" oznacza fale radiowe w zakresie częstotliwości między 9 kHz i 3000 GHz; fale radiowe są to fale elektromagnetyczne rozchodzące się w przestrzeni bez sztucznych prowadnic.

Artykuł 3

Procedura Komitetu

1. Komisja jest wspomagana przez Komitet ("Komitet ds. Spektrum Radiowego").

2. W przypadku gdy przywołuje się ten ustęp, zastosowany zostanie art. 3 i 7 decyzji 1999/468/WE, uwzględniając przepisy jej art. 8.

3. W przypadku gdy przywołuje się ten ustęp, zastosowany zostanie art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE, uwzględniając przepisy jej art. 8.

Okres przewidziany w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące.

4. Komitet uchwala swój regulamin wewnętrzny.

Artykuł 4

Zadania Komitetu ds. Spektrum Radiowego

1. Dla osiągnięcia celu określonego w art. 1, Komisja przedkłada Komitetowi ds. Spektrum Radiowego, zgodnie z procedurami określonymi w niniejszym artykule, właściwe techniczne środki wykonawcze w celu zapewnienia zharmonizowanych warunków dostępności i skutecznego wykorzystania spektrum radiowego, a także dostępności informacji odnoszącej się do korzystania ze spektrum radiowego, określonej w art. 5.

2. Celem opracowania technicznych środków wykonawczych określonych w ust. 1, które leżą w kompetencji Europejskiej Konferencji Administracji Pocztowych i Telekomunikacyjnych (CEPT), takich jak harmonizacja przydziału częstotliwości radiowych i dostępność informacji, Komisja udziela mandatu Europejskiej Konferencji Administracji Pocztowych i Telekomunikacyjnych (CEPT), określając zadania do wykonania i ich harmonogram. Komisja stanowi zgodnie z procedurą określoną w art. 3 ust. 2.

3. Na podstawie zadań wykonanych w zastosowaniu ust. 2 Komisja decyduje, czy wyniki działań wykonanych zgodnie z mandatem stosuje się we Wspólnocie i o nieprzekraczalnym terminie ich wprowadzenia w życie przez Państwa Członkowskie. Decyzje te publikuje się w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich. Do celów niniejszego ustępu Komisja stanowi zgodnie z procedurą określoną w art. 3 ust. 3.

4. Bez względu na ust. 3, jeśli Komisja lub Państwo Członkowskie uzna, że postęp, uwzględniając ustalony harmonogram, w wykonywaniu zadań na podstawie mandatu udzielonego na mocy ust. 2 jest niezadowalający lub jeśli wyniki mandatu są nie do przyjęcia, Komisja może podjąć, stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 3 ust. 3, środki dla osiągnięcia celów mandatu.

5. Środki określone w ust. 3 i 4 mogą, gdzie sytuacja tego wymaga, przewidywać możliwość okresów przejściowych lub porozumienia co do podziału spektrum radiowego w Państwie Członkowskim, zatwierdzanych przez Komisję, gdy jest to uzasadnione, biorąc pod uwagę szczególną sytuację w Państwie Członkowskim, na podstawie uzasadnionego wniosku zainteresowanego Państwa Członkowskiego i pod warunkiem że tego rodzaju wyjątek nie opóźni zbytnio wykonania lub nie stworzy nadmiernych różnic w sytuacjach prawnych i warunkach konkurencji między Państwami Członkowskimi.

6. Dla osiągnięcia celu określonego w art. 1 Komisja może podjąć techniczne środki wykonawcze określone w ust. 1, których nie obejmuje ust. 2, stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 3 ust. 3.

7. W celu przyczynienia się do sformułowania, przygotowania i realizacji polityki Wspólnoty w zakresie spektrum radiowego i nie naruszając procedur określonych w niniejszym artykule, w sprawach objętych art. 1, Komisja okresowo przeprowadza konsultacje z Komitetem ds. Spektrum Radiowego.

Artykuł 5

Dostęp do informacji

Państwa Członkowskie gwarantują, że ich zestawienia przydziału krajowych częstotliwości radiowych i informacja o prawach, warunkach, procedurach, opłatach i taryfach dotyczących korzystania ze spektrum radiowego, są publikowane, jeśli to istotne dla osiągnięcia celu określonego w art. 1. Państwa Członkowskie uaktualniają tę informację i podejmują środki celem stworzenia odpowiednich baz danych w celu udostępnienia takiej informacji ogółowi odbiorców, w stosownych przypadkach, zgodnie z odpowiednimi środkami harmonizującymi podjętymi na podstawie art. 4.

Artykuł 6

Stosunki z państwami trzecimi i organizacjami międzynarodowymi

1. Komisja śledzi rozwój sytuacji dotyczący spektrum radiowego w państwach trzecich i w organizacjach międzynarodowych, który może mieć wpływ na stosowanie niniejszej decyzji.

2. Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję o trudnościach prawnych lub faktycznych stwarzanych przez państwa trzecie lub organizacje międzynarodowe w zakresie stosowania niniejszej decyzji.

3. Komisja składa regularnie sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie z wyników stosowania ust. 1 i 2 i może proponować, w miarę potrzeb, środki zapewniające stosowanie zasad i osiągnięcie celów niniejszej decyzji. W przypadku gdy jest to konieczne dla osiągnięcia celu określonego w art. 1, uzgadnia się cele wspólnej polityki, aby zapewnić koordynację między Państwami Członkowskimi w ramach Wspólnoty.

4. Środki podjęte na mocy niniejszego artykułu nie naruszają praw i obowiązków Wspólnoty i Państw Członkowskich dotyczących umów międzynarodowych.

Artykuł 7

Powiadomienie

Państwa Członkowskie przekazują Komisji wszelkie informacje konieczne do celów sprawdzenia wykonania niniejszej decyzji. W szczególności Państwa Członkowskie niezwłocznie zawiadamiają Komisję o wprowadzeniu w życie wyników udzielenia mandatów na podstawie art. 4 ust. 3.

Artykuł 8

Poufność

1. Państwa Członkowskie nie ujawniają informacji objętych klauzulą tajemnicy handlowej, w szczególności informacji dotyczących przedsiębiorstw i ich stosunków handlowych lub kosztów własnych.

2. Ustęp 1 nie narusza prawa właściwych władz do ujawnienia informacji w przypadku, gdy ma to zasadnicze znaczenie dla wypełnienia ich obowiązków, w którym to przypadku tego rodzaju ujawnienie powinno być współmierne i uwzględniać uzasadnione interesy przedsiębiorstwa w ochronie ich tajemnic handlowych.

3. Ustęp 1 nie wyklucza publikacji informacji o warunkach związanych z przyznaniem praw do korzystania ze spektrum radiowego, które nie obejmują informacji o charakterze poufnym.

Artykuł 9

Sprawozdanie

Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie roczne sprawozdanie w sprawie prowadzonej działalności i środków przyjętych na podstawie niniejszej decyzji, a także na temat przyszłych działań przewidzianych na mocy niniejszej decyzji.

Artykuł 10

Wykonanie

Państwa Członkowskie podejmują wszelkie niezbędne środki, poprzez przyjęcie przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych celem wykonania niniejszej decyzji i wszystkich wynikających z niej środków działania.

Artykuł 11

Wejście w życie

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Artykuł 12

Adresaci

Niniejsza decyzja jest skierowana do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, w dniu 7 marca 2002 r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego

P. Cox

Przewodniczący

W imieniu Rady

J. C. Aparicio

Przewodniczący

[1] Dz.U. C 365 E z 19.12.2000, str. 256 oraz Dz.U. C 25 E z 29.1.2002, str. 468.

[2] Dz.U. C 123 z 25.4.2001, str. 61.

[3] Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 5 lipca 2001 r. (dotychczas niepublikowana w Dzienniku Urzędowym), wspólne stanowisko Rady z dnia 16 października 2001 r. (Dz.U. C 9 z 11.1.2002, str. 7) i decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 12 grudnia 2001 r. (dotychczas niepublikowana w Dzienniku Urzędowym). Decyzja Rady z dnia 14 lutego 2002 r.

[4] Dz.U. C 59 z 23.2.2001, str. 245.

[5] Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.

[6] Dz.U. L 105 z 23.4.1997, str. 4. Decyzja zmieniona decyzją nr 1215/2000/WE (Dz.U. L 139 z 10.6.2000, str. 1).

[7] Dz.U. L 17 z 22.1.1999, str. 1.

[8] Dz.U. L 108 z 24.4.2002, str. 33.

[9] Dz.U. L 108 z 24.4.2002, str. 21.

[10] Dz.U. L 24 z 30.1.1998, str. 1.

[11] Dz.U. L 20 z 26.1.1996, str. 59.

[12] Dz.U. L 91 z 7.4.1999, str. 10.

[13] Dz.U. L 204 z 21.7.1998, str. 37. Dyrektywa zmieniona dyrektywą 98/48/WE (Dz.U. L 217 z 5.8.1998, str. 18).

--------------------------------------------------