Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 31980L1119

    Dyrektywa Rady z dnia 17 listopada 1980 r. w sprawie sprawozdań statystycznych dotyczących przewozu rzeczy po wodnych drogach śródlądowych

    Dz.U. L 339 z 15.12.1980, p. 30–53 (DA, DE, EN, FR, IT, NL)

    Ten dokument został opublikowany w wydaniu(-iach) specjalnym(-ych) (EL, ES, PT, FI, SV, CS, ET, LV, LT, HU, MT, PL, SK, SL, BG, RO)

    Legal status of the document No longer in force, Date of end of validity: 31/12/2006; Uchylony przez 32006R1365

    ELI: http://data.europa.eu/eli/dir/1980/1119/oj

    31980L1119



    Dziennik Urzędowy L 339 , 15/12/1980 P. 0030 - 0053
    Specjalne wydanie fińskie: Rozdział 7 Tom 2 P. 0127
    Specjalne wydanie greckie: Rozdział 16 Tom 2 P. 0003
    Specjalne wydanie szwedzkie: Rozdział 7 Tom 2 P. 0127
    Specjalne wydanie hiszpańskie: Rozdział 07 Tom 2 P. 0213
    Specjalne wydanie portugalskie Rozdział 07 Tom 2 P. 0213


    Dyrektywa Rady

    z dnia 17 listopada 1980 r.

    w sprawie sprawozdań statystycznych dotyczących przewozu rzeczy po wodnych drogach śródlądowych

    (80/1119/EWG)

    RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

    uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 213,

    uwzględniając projekt dyrektywy przedstawiony przez Komisję,

    uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego [1],

    uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego [2],

    a także mając na uwadze, co następuje:

    w celu wykonania zadań powierzonych przez Traktat, Komisja potrzebuje do własnej dyspozycji zgodnych i koherentnych danych statystycznych dotyczących skali i rozwoju przewozu rzeczy po wodnych drogach śródlądowych Państw Członkowskich; dane te muszą być porównywalne zarówno pomiędzy Państwami Członkowskimi, jak i pomiędzy danymi dotyczącymi innych rodzajów transportu oraz muszą odnosić się do ruchu krajowego, międzynarodowego oraz tranzytowego;

    ponieważ występujące w czasie roku wahania w zapotrzebowaniu na transport oraz warunkach żeglugi mają wpływ na ruch towarowy, niektóre dane statystyczne muszą być przedkładane w odstępach czasu krótszych niż rok;

    w celu zabezpieczenia odpowiednich informacji w sprawie rynku przewozu rzeczy po wodnych drogach śródlądowych, takie dane statystyczne muszą uwzględniać kryteria podziału według głównych szlaków transportowych;

    statystyki dotyczące przewozu rzeczy już dostępne w poszczególnych Państwach Członkowskich powinny następnie zostać zharmonizowane na poziomie Wspólnoty;

    w celu ułatwienia wykonania planowanych przepisów, należy ustalić określone terminy do udostępnienia niezbędnych informacjach statystycznych;

    Komisja powinna przedłożyć Radzie sprawozdanie, w celu umożliwienia kontroli, w jakim stopniu cele niniejszej dyrektywy mogą zostać osiągnięte w wyniku wykorzystania przekazanych danych statystycznych; dlatego Komisja powinna przewidzieć możliwość wystąpienia z propozycjami ulepszeń metod stosowanych w gromadzeniu tych danych statystycznych; Rada działając na wniosek Komisji, powinna zdecydować o wprowadzeniu danych statystycznych dotyczących przewozu rzeczy statkami pełnomorskimi po wodnych drogach śródlądowych oraz statystyk dotyczących ruchu międzynarodowego pomiędzy regionami po wodnych drogach śródlądowych;

    dane statystyczne są niezbędne w celu ustalenia skali i rozwoju przewozu rzeczy; dlatego Wspólnota powinna we wstępnym okresie udzielić Państwom Członkowskim wsparcia finansowego przeznaczonego do wykonania odpowiednich działań w tym zakresie,

    PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

    Artykuł 1

    1. Państwa Członkowskie, które dysponują jedną lub kilkoma wodnymi drogami śródlądowymi wykonują badania statystyczne dotyczące przewozu statkami żeglugi śródlądowej, niezależnie od tego w jakim państwie są one zarejestrowane lub w którym uzyskały licencje:

    - rzeczy, przewożonych zarobkowo oraz rzeczy przewożonych na własny rachunek,

    - rzeczy załadowanych lub rozładowanych w tym państwie lub będących w tranzycie po jego wodnych drogach śródlądowych.

    2. Do celów niniejszej dyrektywy poniższe pojęcia otrzymują następujące znaczenie:

    a) wodna droga śródlądowa: ciek wodny, kanał, jezioro, którego naturalne albo sztuczne cechy czynią go dostępnym dla żeglugi dla statków, w szczególności statków żeglugi śródlądowej;

    b) "statek żeglugi śródlądowej": statek, z napędem własnym lub bez, który jest zarejestrowany lub który uzyskał licencję jako statek żeglugi śródlądowej, który może być barką statkową, ale nie musi, oraz który poprzez swój projekt lub konstrukcję nadaje się jedynie do żeglugi po wodach osłoniętych.

    3. Niniejsza dyrektywa nie ma zastosowania do:

    - przewozu rzeczy statkami o nośności mniejszej niż 50 ton,

    - statków, które są przeznaczone głównie do przewozu osób,

    - statków używanych jako promy,

    - statków używanych wyłącznie przez administrację portu lub władze publiczne do celów niekomercyjnych,

    - statków używanych jedynie do ładowania paliwa lub składowania,

    - statków nieużywanych do przewozu rzeczy takich jak statki rybackie, pogłębiarki, warsztaty pływające, łodzie mieszkalne oraz statki przeznaczone do celów rekreacyjnych.

    4. Pierwszy badania statystyczne będą przeprowadzane od dnia 1 stycznia 1981 r.

    Artykuł 2

    1. Rejestrowane są następujące dane szczegółowe:

    a) ciężar rzeczy w tonach;

    b) główne szlaki transportowe, a mianowicie:

    - ruch krajowy, w którym towary są załadowywane i rozładowywane w tym samym składającym sprawozdanie Państwie Członkowskim, niezależnie od drogi, z której statek korzysta,

    - ruch międzynarodowy, w którym załadowywanie albo rozładowywanie, jednakże nie obie te czynności mają miejsce w Państwie Członkowskim składającym sprawozdanie, należy przy tym dokonać rozróżnienia pomiędzy rzeczami załadowywanymi i rozładowywanymi,

    - ruch tranzytowy, w którym rzeczy są przewożone przez terytorium składającego sprawozdanie Państwa Członkowskiego, bez załadowania, rozładowywania lub przeładowywania.

    W przypadku barek statkowych rzeczy uznawane są za załadowane w miejscu, gdzie barka jest zwodowana ze statku przewożącego lub spuszczona ze statku przewożącego, a za rozładowane w miejscu, gdzie barka jest podciągnięta do statku przewożącego lub wciągnięta na statek przewożący.

    c) charakter rzeczy, zgodnie z grupami rzeczy podanymi w lewej kolumnie załącznika I;

    d) przynależność państwowa, to znaczy państwo, w którym statek towarowy został za rejestrowany lub uzyskał licencję, lub przy braku tego, państwo w którym posiada swą siedzibę właściciel statku;

    e) typ statku według następującej nomenklatury:

    - barka z własnym napędem:

    - zbiornikowiec z własnym napędem,

    - pozostałe barki z własnym napędem,

    - barki holowane:

    - holowany zbiornikowiec,

    - pozostałe barki holowane,

    - barki pchane (włącznie z barkami holowano-pchanymi):

    - pchany zbiornikowiec,

    - pozostałe barki pchane (włącznie z barkami statkowymi),

    - pozostałe statki towarowe.

    Pod pojęciem "zbiornikowca" należy rozumieć statek przeznaczony do masowego przewozu cieczy albo substancji skroplonych, nie włączając w to substancji sproszkowanych;

    f) w odniesieniu do ruchu krajowego, krajowe obszary transportowe załadunku i rozładunku odpowiadające klasyfikacji geograficznej podanej w załączniku II;

    g) w odniesieniu do ruchu międzynarodowego i ruchu tranzytowego państwa załadunku i rozładunku, zgodnie z wykazem zawartym w załączniku III;

    h) odległości w kilometrach przebyte po krajowych drogach wodnych.

    2. Państwa Członkowskie, w których łączna ilość rzeczy transportowanych rocznie wodnymi drogami śródlądowymi w ruchu międzynarodowym lub tranzytowym, nie przekroczyła łącznie miliona ton, nie są zobowiązane do dostarczania statystyk wymaganych na warunkach niniejszej dyrektywy.

    Artykuł 3

    1. Z wyjątkiem informacji, które na podstawie przepisów krajowych objęte są tajemnicą statystyczną, Państwa Członkowskie przekazują Komisji wyniki statystyczne w możliwie najkrótszym terminie, jednakże nie później niż w terminie pięciu miesięcy od daty upływu każdego okresu referencyjnego.

    2. Wyniki statystyczne przedkładane są przy użyciu tabel, których wzory zawarto w załączniku IV.

    3. Wyniki opracowywane komputerowo mogą być przekazywane także w postaci umożliwiającej odczyt komputerowy, którego rodzaj i format zostaną określone przez Komisję po konsultacjach z zainteresowanymi Państwami Członkowskimi.

    Artykuł 4

    1. Państwa Członkowskie przekażą Komisji, nie później niż dnia 31 grudnia 1980 r. szczegółowy opis metod, które mają być stosowane do badań statystycznych w zakresie przetwarzania danych oraz do obliczania tonokilometrów.

    2. Komisja, działając w porozumieniu z Państwami Członkowskimi, bada problemy metodologiczne i techniczne wynikające z badań, w celu znalezienia rozwiązań, które umożliwią osiągnięcie możliwie jak najbardziej spójnej i porównywalnej bazy danych statystycznych.

    Artykuł 5

    1. Komisja publikuje odpowiednie wyniki badań statystycznych.

    2. W terminie do dnia 1 stycznia 1983 r. Komisja przedstawi Radzie sprawozdanie z dotychczasowych doświadczeń w pracach wykonanych na mocy niniejszej dyrektywy i przedstawia propozycje ulepszeń, które uzna za niezbędne.

    3. W terminie dwóch lat od wejścia w życie niniejszej dyrektywy, Rada działając na wniosek Komisji, podejmie decyzję w przedmiocie wprowadzenia statystyk w sprawie przewozu rzeczy statkami pełnomorskimi po wodnych drogach śródlądowych oraz statystyk dotyczących ruchu międzynarodowego pomiędzy regionami po takich drogach.

    Artykuł 6

    W czasie pierwszych trzech lat, w trakcie których dokonywane będą badania statystyczne przewidziane w niniejszej dyrektywie, Państwa Członkowskie otrzymają wsparcie finansowe na pokrycie poniesionych przez nie kosztów, w granicach środków przewidzianych na ten cel w budżecie Wspólnot Europejskich.

    Artykuł 7

    Pastwa Członkowskie podejmują środki niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy najpóźniej w terminie do dnia 1 stycznia 1980 r.

    Artykuł 8

    Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

    Sporządzono w Brukseli, dnia 17 listopada 1980 r.

    W imieniu Rady

    J. Santer

    Przewodniczący

    [1] Dz.U. C 85 z 8.4.1980, str. 75.

    [2] Opinia wydana dnia 30 września 1980 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

    --------------------------------------------------

    ZAŁĄCZNIK I

    WYKAZ GRUP RZECZY

    Grupa rzeczy | Rozdział NST/R [1] | Grupy NST/R [1] | Wyszczególnienie |

    1 | 0 | 01 | Zboża |

    2 | 02, 03 | Ziemniaki, inne świeże lub mrożone owoce i warzywa |

    3 | 00, 06 | Żywe zwierzęta, buraki cukrowe |

    4 | 05 | Drewno i korek |

    5 | 04, 09 | Wyrobu włókiennicze, artykuły włókiennicze i włókna sztuczne, inne surowce zwierzęce i roślinne |

    6 | 1 | 11, 12, 13, 14, 16, 17 | Środki spożywcze i pasze dla zwierząt |

    7 | 18 | Nasiona oleiste oraz owoce oleiste i tłuszcze |

    8 | 2 | 21, 22, 23 | Stałe paliwa mineralne |

    9 | 3 | 31 | Ropa naftowa |

    10 | 32, 33, 34 | Produkty ropopochodne |

    11 | 4 | 41, 46 | Ruda żelaza, odpady żelaza i stali oraz żużel z pieców przemysłowych |

    12 | 45 | Rudy i odpady metali nieżelaznych |

    13 | 5 | 51, 52, 53, 54, 55, 56 | Produkty metalowe |

    14 | 6 | 64, 69 | Cement, wapno, przetworzone materiały budowlane |

    15 | 61, 62, 63, 65 | Surowe i przetworzone minerały |

    16 | 7 | 71, 72 | Nawozy naturalne i chemiczne |

    17 | 8 | 83 | Chemikalia węglopochodne, smoła |

    18 | 81, 82, 89 | Chemikalia inne niż chemikalia węglopochodne i smoła |

    19 | 84 | Masa papierowa i makulatura |

    20 | 9 | 91, 92, 93 | Urządzenia transportowe, maszyny, aparatura, silniki, zmontowane lub nie oraz ich części |

    21 | 94 | Wyroby z metalu |

    22 | 95 | Szkło, wyroby szklane, produkty ceramiczne |

    23 | 96, 97 | Skóra, materiały włókiennicze, odzież, inne wyroby |

    24 | 99 | Artykuły różne |

    [1] Opublikowane przez Urząd Statystyczny Wspólnot Europejskich (wersja francuska 1968 r.).

    --------------------------------------------------

    ZAŁĄCZNIK II

    GEOGRAFICZNA KLASYFIKACJA REGIONÓW

    Belgia

    Vlaams gewest, z wyjątkiem Antwerpen

    Antwerpen

    Région wallonne

    Région bruxelloise/Brussels gewest

    Republika Federalna Niemiec

    Schleswig-Holstein

    Hamburg

    Nordostteil von Niedersachsen

    Westteil von Niedersachsen

    Südostteil von Niedersachsen

    Bremen (Land)

    Nordteil von Nordrhein-Westfalen

    Ruhrgebiet

    Südwestteil von Nordrhein-Westfalen

    Ostteil von Nordrhein-Westfalen (Sieger-

    Sauerland und Ostteil von Westfalen)

    Nordteil von Hessen

    Südteil von Hessen

    Nordteil von Rheinland-Pfalz

    Südteil von Rheinland-Pfalz

    Nordbaden

    Südbaden

    Württemberg

    Nordbayern (Franken)

    Ostbayern (Oberpfalz und Niederbayern)

    Südbayern (Schwaben und Oberbayern)

    Saarland

    Berlin (West)

    Francja

    Ile-de-France

    Champagne-Ardennes

    Picardie

    Haute-Normandie

    Centre

    Basse-Normandiee

    Bourgogne

    Nord-Pas-de-Calais

    Lorraine

    Alsace

    Franche-Comté

    Pays de la Loire

    Bretagne

    Poitou-Charentes

    Aquitaine

    Midi-Pyrénées

    Limousin

    Rhône-Alpes

    Auvergne

    Languedoc-Roussillon

    Provence-Alpes-Côtes d'Azur

    Włochy

    Piemonte

    Valle d'Aosta

    Liguria

    Lombardia

    Trention-Alto Adige

    Veneto

    Friuli-Venezia Giulia

    Elilia-Romagna

    Toscana

    Umbria

    Marche

    Lazio

    Campania

    Abruzzo

    Molise

    Puglia

    Basilicata

    Calabria

    Sicilia

    Sardegna

    Luksemburg

    Luxembourg

    Niderlandy

    Noord

    West, z wyjątkiem Rijnmond i Ijmond

    Rijnmond

    Ijmond

    Zuidwest

    Zuid

    Oost

    Zjednoczone Królestwo

    North

    Yorkshire i Humberside

    East Middlands

    East Anglia

    South-East

    South-West

    West Middlands

    North-West

    Wales

    Scotland

    Northern Ireland

    --------------------------------------------------

    ZAŁĄCZNIK III

    WYKAZ PAŃSTW I GRUPY PAŃSTW

    I. Wspólnoty Europejskie

    01. Belgia

    02. Dania

    03. Republika Federalna Niemiec

    04. Grecja

    05. Francja

    06. Irlandia

    07. Włochy

    08. Luksemburg

    09. Niderlandy

    10. Zjednoczone Królestwo

    II. 11. Szwajcaria

    III. 12. Austria

    IV. Kraje prowadzące handel państwowy

    13. ZSRR

    14. Polska

    15. Niemiecka Republika Demokratyczna

    16. Czechosłowacja

    17. Węgry

    18. Rumunia

    19. Bułgaria

    20. Jugosławia

    V. 21. Pozostałe kraje europejskie

    VI. 22. Stany Zjednoczone Ameryki

    VII. 23. Pozostałe kraje

    --------------------------------------------------

    ZAŁĄCZNIK IV

    WZORY TABEL

    TABELA 1 (A)

    +++++ TIFF +++++

    TABELA 1 (B)

    +++++ TIFF +++++

    TABELA 2

    +++++ TIFF +++++

    TABELA 3

    +++++ TIFF +++++

    TABELA 4 (A)

    +++++ TIFF +++++

    TABELA 4 (B)

    +++++ TIFF +++++

    TABELA 5 (A)

    +++++ TIFF +++++

    TABELA 5 (B)

    +++++ TIFF +++++

    TABELA 6 (A)

    +++++ TIFF +++++

    TABELA 6 (B)

    +++++ TIFF +++++

    TABELA 7 (A)

    +++++ TIFF +++++

    TABELA 7 (B)

    +++++ TIFF +++++

    TABELA 8 (A)

    +++++ TIFF +++++

    TABELA 8 (B)

    +++++ TIFF +++++

    TABELA 9

    +++++ TIFF +++++

    TABELA 10 (A)

    +++++ TIFF +++++

    TABELA 10 (B)

    +++++ TIFF +++++

    TABELA 11

    +++++ TIFF +++++

    --------------------------------------------------

    Top