Συνήθης νομοθετική διαδικασία (Συναπόφαση

Με τον όρο συνήθης νομοθετική διαδικασία νοείται η κοινή έγκριση νομοθετικών πράξεων από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, γενικότερα, κατόπιν πρότασης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Η εν λόγω διαδικασία θεσπίζεται στο άρθρο 294 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αποτελεί την πιο συνηθισμένη νομοπαρασκευαστική διαδικασία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ).

Με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ και την καθιέρωση της διαδικασίας συναπόφασης, το Κοινοβούλιο έγινε συννομοθέτης, επί ίσοις όροις με το Συμβούλιο, εκτός από τις περιπτώσεις που προβλέπονται στις συνθήκες, όπου εφαρμόζονται ειδικές νομοθετικές διαδικασίες.

Η Συνθήκη της Λισαβόνας μετονόμασε τη διαδικασία συναπόφασης σε συνήθη νομοθετική διαδικασία και αύξησε τον αριθμό των τομέων πολιτικής στους οποίους εφαρμόζεται αυτή η διαδικασία, ενισχύοντας έτσι τις εξουσίες του Κοινοβουλίου.

Η διαδικασία περιλαμβάνει μία ή δύο αναγνώσεις, κι εφόσον χρειαστεί, διαδικασία συνδιαλλαγής και τρίτη ανάγνωση. Το Συμβούλιο αποφασίζει με ειδική πλειοψηφία. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ψηφίζει με απλή πλειοψηφία των ψηφισάντων κατά την πρώτη και τρίτη ανάγνωση, και με πλειοψηφία των μελών του κατά τη δεύτερη ανάγνωση.

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

• Επιτροπή συνδιαλλαγής
• Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
• Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
• Νομοθετικές πράξεις
• Ειδική πλειοψηφία
• Νομοθετικές διαδικασίες (σύνοψη)
• Η Συνθήκη της Λισαβόνας (σύνοψη)
• Συνθήκη του Μάαστριχτ για την Ευρωπαϊκή Ένωση (σύνοψη)
• Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (σύνοψη)
• Νομοθετικές αρμοδιότητες (Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο)
• Συνήθης νομοθετική διαδικασία (Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο)