De EU werkt volgens het principe dat producten vrij moeten kunnen worden ingevoerd, zonder te zijn onderworpen aan kwantitatieve beperkingen (bv. quota), tenzij er vrijwaringsmaatregelen¹ van toepassing zijn. In het kader van transparantie heeft de EU in 2015 een gecodificeerde² versie van de gemeenschappelijke regeling voor de invoer uitgebracht, om verschillende wijzigingen in één wettekst op te nemen.

Hierin is het volgende vastgelegd:

gemeenschappelijke regeling voor de invoer van producten vanuit andere landen naar de EU;
de procedure voor EU-onderzoek voordat vrijwaringsmaatregelen worden toegepast, en voor toezicht op producten die schade kunnen toebrengen aan producenten binnen de EU.

KERNPUNTEN

De verordening is van toepassing op de import van producten uit niet-EU-landen, met uitzondering van:

textielproducten waarop de specifieke invoerregels van Verordening (EU) 2015/936 van toepassing zijn;
producten uit bepaalde niet-EU-landen die zijn vermeld in Verordening (EU) 2015/755.

EU-landen dienen de Europese Commissie in kennis te stellen wanneer door ontwikkelingen in de invoer van producten de instelling van toezicht en de toepassing van vrijwaringsmaatregelen noodzakelijk zou kunnen zijn.

EU onderzoeksprocedure

Het onderzoek is erop gericht te bepalen of de betrokken producenten in de EU door de invoer van een product ernstige schade³ lijden of dreigen te lijden. Een onderzoek dient normaal binnen negen maanden te worden afgerond. Deze periode kan in bepaalde gevallen echter worden verlengd tot elf maanden.

Onderzocht wordt de ontwikkeling van de invoer, de omstandigheden waaronder deze plaatsvindt en of producenten in de EU ernstige schade lijden of dreigen te lijden door deze invoer.

Hierbij worden de volgende factoren meegewogen:

de ingevoerde hoeveelheden;
de prijzen van de ingevoerde producten;
de invloed hiervan op producenten van soortgelijke of rechtstreeks concurrerende producten in de EU, zoals blijkt uit de ontwikkeling van productie, bezettingsgraad (d.w.z. de mate waarin productiecapaciteit wordt gebruikt), voorraden, verkoop, marktaandeel, prijzen, winsten, rentabiliteit, cashflow en werkgelegenheid.

Indien uit het onderzoek blijkt dat de ingevoerde hoeveelheden zodanig zijn toegenomen dat producenten in de EU hierdoor ernstige schade lijden (of dreigen te lijden), kan de Commissie vrijwaringsmaatregelen instellen.

Vrijwaringsmaatregelen

Het EU-onderzoek kan leiden tot kwantitatieve beperkingen ten aanzien van de invoer van het product uit elk niet-EU-land. Het importcontingent mag niet lager zijn dan het gemiddelde niveau van de invoer in de laatste drie representatieve jaren waarvoor statistieken beschikbaar zijn.

Voorlopige maatregelen (gedurende maximaal 200 dagen) mogen worden ingesteld in kritieke omstandigheden en wanneer voorlopig is vastgesteld dat er voldoende bewijsmateriaal is dat ernstige schade wordt veroorzaakt of dreigt te worden veroorzaakt.
Definitieve maatregelen mogen niet langer dan vier jaar duren (met inbegrip van de duur van de eventuele voorlopige maatregelen), tenzij deze worden verlengd tot een maximum van acht jaar.

Vrijwaringsmaatregelen zijn van toepassing op alle invoer van het betreffende product uit alle landen.

Toezichtmaatregelen

Het onderzoek kan leiden tot voorafgaand EU-toezicht of toezicht achteraf op een product. Toezicht is een systeem van automatische invoercertificaten gedurende een bepaalde periode. Hierdoor wordt invoer vooraf noch achteraf beperkt. Onder toezicht geplaatste producten kunnen pas in het vrije verkeer worden gebracht na overlegging van een invoerdocument dat is goedgekeurd door een bevoegde autoriteit van een EU-land en dat in de gehele EU geldig is.

Informatie- en overlegprocedure

Voor en tijdens de EU-onderzoeksprocedure raadpleegt de Commissie het Safeguard Advisory Committee (Adviescomité voor vrijwaringsmaatregelen, waarin vertegenwoordigers van alle EU-landen zijn opgenomen). De Commissie moet EU-landen in kennis stellen van elke beslissing die wordt genomen met betrekking tot vrijwaringsmaatregelen. Vrijwaringsmaatregelen kunnen in eerste instantie worden opgelegd wanneer hiervoor binnen de EU-landen een gekwalificeerde meerderheid bestaat. De verordening voorziet ook in andere specifieke omstandigheden voor stemming.

Ontwikkelingslanden

Vrijwaringsmaatregelen kunnen niet worden toegepast ten aanzien van een product van oorsprong uit een ontwikkelingsland dat lid is van de Wereldhandelsorganisatie zolang het aandeel van dat land in de invoer van het betrokken product in de Unie niet meer dan 3 % bedraagt en waarvan de invoer van alle ontwikkelingslanden samen niet meer dan 9 % vertegenwoordigt.

VANAF WANNEER IS DE VERORDENING VAN TOEPASSING?

De verordening is van toepassing sinds 16 april 2015.

ACHTERGROND

Kijk voor meer informatie op: Invoer in de EU (Import into the EU) op de website van de Europese Commissie.

KERNBEGRIPPEN

Vrijwaringsmaatregelen: deze zijn bedoeld voor situaties waarin een bedrijfstak in de EU wordt geraakt door een recente, scherpe en plotselinge toename van de invoer van producten, door onvoorziene omstandigheden. Ze hebben als doel de bedrijfstak een herstructeringsperiode te bieden.
Codificatie: het proces waarin wetteksten en alle wijzigingen worden samengebracht in één nieuwe wet.
Ernstige schade: een aanmerkelijke algemene achteruitgang van de situatie van de producenten in de EU.

BESLUIT

Verordening (EU) 2015/478 van het Europees Parlement en de Raad van 11 maart 2015 betreffende de gemeenschappelijke regeling voor de invoer (PB L 83 van 27.3.2015, blz. 16-33)

laatste bijwerking 31.3.2016

Naar boven

Choose the experimental features you want to try

Titel en vindplaats

SAMENVATTING VAN:

WAT DOET DEZE VERORDENING?