Διάταξη του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 30ής Απριλίου 2014 — D’Aniello κ.λπ.
(Υπόθεση C‑89/13)
«Άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου — Προδικαστική παραπομπή — Κοινωνική πολιτική — Οδηγία 1999/70/ΕΚ — Αρχή της απαγορεύσεως των διακρίσεων — Εθνική ρύθμιση προβλέπουσα καθεστώς αποζημιώσεως σε περίπτωση αθέμιτου καθορισμού του χρόνου λήξεως της ισχύος συμβάσεως εργασίας διαφορετικού του εφαρμοστέου σε περίπτωση αθέμιτης καταγγελίας συμβάσεως εργασίας αορίστου χρόνου — Οικονομικές συνέπειες — Παρεμφερής χαρακτήρας των αιτημάτων»
|
1. |
Προδικαστικά ερωτήματα — Παραδεκτό — Ανάγκη να παρασχεθούν στο Δικαστήριο επαρκείς διευκρινίσεις ως προς το πραγματικό και νομοθετικό πλαίσιο (Άρθρο 267 ΣΛΕΕ· Οργανισμός του Δικαστηρίου, άρθρο 23· Κανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρίου, άρθρο 94) (βλ. σκέψεις 17-22) |
|
2. |
Προδικαστικά ερωτήματα — Απάντηση δυνάμενη να συναχθεί ευχερώς από τη νομολογία — Εφαρμογή του άρθρου 99 του Κανονισμού Διαδικασίας (Κανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρίου, άρθρο 99) (βλ. σκέψεις 23-25) |
|
3. |
Κοινωνική πολιτική — Συμφωνία πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP — Οδηγία 1999/70 — Απαγόρευση διακρίσεων σε βάρος των εργαζομένων με σύμβαση ορισμένου χρόνου — Καθεστώς αποζημιώσεως σε περίπτωση αθέμιτου καθορισμού του χρόνου λήξεως της ισχύος συμβάσεως εργασίας διαφορετικού του εφαρμοστέου σε περίπτωση αθέμιτης καταγγελίας συμβάσεως εργασίας αορίστου χρόνου — Εργαζόμενοι με σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου και εργαζόμενοι με σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου των οποίων η θέση δεν είναι παρεμφερής — Επιτρεπτό (Οδηγία 1999/70 του Συμβουλίου, παράρτημα, ρήτρες 4, σημείο 1, και 8, σημείο 1) (βλ. σκέψεις 28-30, 33 και διατακτ.) |
Αντικείμενο
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως — Tribunale di Napoli — Ερμηνεία της ρήτρας 4 της οδηγίας 1999/70/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, σχετικά με τη συμφωνία πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP (ΕΕ L 175, σ. 43) — Πεδίο εφαρμογής — Έννοια των συνθηκών εργασίας — Δυνατότητα οριζόντιας εφαρμογής της οδηγίας αυτής — Έννοια του κρατικού οργανισμού — Ερμηνεία του άρθρου 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων και του άρθρου 6 της ΕΣΔΑ — Αρχή της ισοδυναμίας — Εθνική νομοθεσία προβλέπουσα, σε περίπτωση αθέμιτου καθορισμού του χρόνου λήξεως της ισχύος συμβάσεως εργασίας, συνολική αποζημίωση, για το χρονικό διάστημα από τη διακοπή της σχέσεως εργασίας έως την επιστροφή στη θέση εργασίας, περιοριζόμενη σε ποσό αντίστοιχο με μισθούς μεταξύ 2,5 έως 12 μηνών βάσει των τελευταίων χρονικά συνολικών αποδοχών — Αποζημίωση μικρότερη τόσο από την προβλεπόμενη από τις κοινές διατάξεις του αστικού δικαίου που εφαρμόζονται σε περίπτωση αδικαιολόγητης αρνήσεως αποδοχής παροχής όσο και από την προβλεπόμενη σε περίπτωση αθέμιτης καταγγελίας συμβάσεως εργασίας αορίστου χρόνου — Αρχή της καλόπιστης συνεργασίας
Διατακτικό
Με την επιφύλαξη της δυνατότητας που παρέχεται στα κράτη μέλη, βάσει της ρήτρας 8 της συμφωνίας πλαισίου για την εργασία ορισμένου χρόνου, η οποία συνήφθη στις 18 Μαρτίου 1999 και περιλαμβάνεται στο παράρτημα της οδηγίας 1999/70/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, σχετικά με τη συμφωνία πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από την CES, την UNICE και το CEEP, η ρήτρα 4, σημείο 1, αυτής της συμφωνίας πλαισίου έχει την έννοια ότι δεν επιβάλλει την όμοια αντιμετώπιση των προβλεπόμενων οικονομικών συνεπειών σε περίπτωση αθέμιτου καθορισμού του χρόνου λήξεως της ισχύος συμβάσεως εργασίας, αφενός, και σε περίπτωση αθέμιτης καταγγελίας συμβάσεως εργασίας αορίστου χρόνου, αφετέρου.
Διάταξη του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 30ής Απριλίου 2014 — D’Aniello κ.λπ.
(Υπόθεση C‑89/13)
«Άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου — Προδικαστική παραπομπή — Κοινωνική πολιτική — Οδηγία 1999/70/ΕΚ — Αρχή της απαγορεύσεως των διακρίσεων — Εθνική ρύθμιση προβλέπουσα καθεστώς αποζημιώσεως σε περίπτωση αθέμιτου καθορισμού του χρόνου λήξεως της ισχύος συμβάσεως εργασίας διαφορετικού του εφαρμοστέου σε περίπτωση αθέμιτης καταγγελίας συμβάσεως εργασίας αορίστου χρόνου — Οικονομικές συνέπειες — Παρεμφερής χαρακτήρας των αιτημάτων»
|
1. |
Προδικαστικά ερωτήματα — Παραδεκτό — Ανάγκη να παρασχεθούν στο Δικαστήριο επαρκείς διευκρινίσεις ως προς το πραγματικό και νομοθετικό πλαίσιο (Άρθρο 267 ΣΛΕΕ· Οργανισμός του Δικαστηρίου, άρθρο 23· Κανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρίου, άρθρο 94) (βλ. σκέψεις 17-22) |
|
2. |
Προδικαστικά ερωτήματα — Απάντηση δυνάμενη να συναχθεί ευχερώς από τη νομολογία — Εφαρμογή του άρθρου 99 του Κανονισμού Διαδικασίας (Κανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρίου, άρθρο 99) (βλ. σκέψεις 23-25) |
|
3. |
Κοινωνική πολιτική — Συμφωνία πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP — Οδηγία 1999/70 — Απαγόρευση διακρίσεων σε βάρος των εργαζομένων με σύμβαση ορισμένου χρόνου — Καθεστώς αποζημιώσεως σε περίπτωση αθέμιτου καθορισμού του χρόνου λήξεως της ισχύος συμβάσεως εργασίας διαφορετικού του εφαρμοστέου σε περίπτωση αθέμιτης καταγγελίας συμβάσεως εργασίας αορίστου χρόνου — Εργαζόμενοι με σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου και εργαζόμενοι με σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου των οποίων η θέση δεν είναι παρεμφερής — Επιτρεπτό (Οδηγία 1999/70 του Συμβουλίου, παράρτημα, ρήτρες 4, σημείο 1, και 8, σημείο 1) (βλ. σκέψεις 28-30, 33 και διατακτ.) |
Αντικείμενο
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως — Tribunale di Napoli — Ερμηνεία της ρήτρας 4 της οδηγίας 1999/70/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, σχετικά με τη συμφωνία πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP (ΕΕ L 175, σ. 43) — Πεδίο εφαρμογής — Έννοια των συνθηκών εργασίας — Δυνατότητα οριζόντιας εφαρμογής της οδηγίας αυτής — Έννοια του κρατικού οργανισμού — Ερμηνεία του άρθρου 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων και του άρθρου 6 της ΕΣΔΑ — Αρχή της ισοδυναμίας — Εθνική νομοθεσία προβλέπουσα, σε περίπτωση αθέμιτου καθορισμού του χρόνου λήξεως της ισχύος συμβάσεως εργασίας, συνολική αποζημίωση, για το χρονικό διάστημα από τη διακοπή της σχέσεως εργασίας έως την επιστροφή στη θέση εργασίας, περιοριζόμενη σε ποσό αντίστοιχο με μισθούς μεταξύ 2,5 έως 12 μηνών βάσει των τελευταίων χρονικά συνολικών αποδοχών — Αποζημίωση μικρότερη τόσο από την προβλεπόμενη από τις κοινές διατάξεις του αστικού δικαίου που εφαρμόζονται σε περίπτωση αδικαιολόγητης αρνήσεως αποδοχής παροχής όσο και από την προβλεπόμενη σε περίπτωση αθέμιτης καταγγελίας συμβάσεως εργασίας αορίστου χρόνου — Αρχή της καλόπιστης συνεργασίας
Διατακτικό
Με την επιφύλαξη της δυνατότητας που παρέχεται στα κράτη μέλη, βάσει της ρήτρας 8 της συμφωνίας πλαισίου για την εργασία ορισμένου χρόνου, η οποία συνήφθη στις 18 Μαρτίου 1999 και περιλαμβάνεται στο παράρτημα της οδηγίας 1999/70/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, σχετικά με τη συμφωνία πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από την CES, την UNICE και το CEEP, η ρήτρα 4, σημείο 1, αυτής της συμφωνίας πλαισίου έχει την έννοια ότι δεν επιβάλλει την όμοια αντιμετώπιση των προβλεπόμενων οικονομικών συνεπειών σε περίπτωση αθέμιτου καθορισμού του χρόνου λήξεως της ισχύος συμβάσεως εργασίας, αφενός, και σε περίπτωση αθέμιτης καταγγελίας συμβάσεως εργασίας αορίστου χρόνου, αφετέρου.