–

w imieniu 2M-Locatel A/S przez T. Gøngego oraz S.E. Holma, advokater,

–

w imieniu rządu duńskiego przez J. Nymanna-Lindegrena, działającego w charakterze pełnomocnika, wspieranego przez B. Søes Petersen, advokat,

–

w imieniu Komisji Europejskiej przez A. Caeirosa oraz S. Maaløe, działających w charakterze pełnomocników,

1

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym dotyczy wykładni podpozycji taryfowej 85287113 Nomenklatury scalonej (zwanej dalej „CN”), zawartej w załączniku I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie Nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej taryfy celnej (Dz.U. 1987, L 256, s. 1), zmienionego rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1549/2006 z dnia 17 października 2006 r. (Dz.U. 2006, L 301, s. 1).

2

Wniosek ów został przedstawiony w ramach sporu pomiędzy 2M‑Locatel A/S a Skatteministeriet (ministerstwem podatków i akcyz, Dania) w przedmiocie klasyfikacji taryfowej urządzeń umożliwiających odbieranie, dekodowanie i przetwarzanie sygnałów telewizyjnych transmitowanych na żywo przez Internet (zwanych dalej „set‑top boksami IPTV”).

3

Układ ogólny w sprawie taryf celnych i handlu z 1994 r. (Dz.U. 1994, L 336, s. 11, zwany dalej „GATT z 1994 r.”), a w szczególności uzgodnienie w sprawie interpretacji art. II ust. 1 lit. b) GATT z 1994 r., stanowią część porozumienia ustanawiającego Światową Organizację Handlu (WTO), sporządzonego w Marakeszu dnia 15 kwietnia 1994 r. i zatwierdzonego decyzją Rady 94/800/WE z dnia 22 grudnia 1994 r. dotyczącą zawarcia w imieniu Wspólnoty Europejskiej, w dziedzinach wchodzących w zakres jej kompetencji, porozumień będących wynikiem negocjacji wielostronnych w ramach Rundy Urugwajskiej (1986–1994) (Dz.U. 1994, L 336, s. 1).

4

Porozumienie w sprawie handlu produktami technologii informacyjnej, składające się z deklaracji ministerialnej w sprawie handlu produktami technologii informacyjnej przyjętej w dniu 13 grudnia 1996 r. podczas pierwszej konferencji WTO w Singapurze oraz z aneksów i załączników do niej (zwane dalej „ITA”) oraz komunikat dotyczący jego wykonania zostały zatwierdzone w imieniu Wspólnoty decyzją Rady 97/359/WE z dnia 24 marca 1997 r. dotyczącą zniesienia ceł na produkty technologii informacyjnej (Dz.U. 1997, L 155, s. 1). ITA precyzuje w pkt 1, że system handlowy każdej z umawiających się stron powinien ewoluować w sposób ułatwiający dostęp do rynku dla produktów technologii informacyjnej.

5

Zgodnie z pkt 2 ITA każda z umawiających się stron konsoliduje i eliminuje należności celne, opłaty celne i opłaty innego rodzaju w rozumieniu art. II ust. l lit. b) GATT z 1994 r. w odniesieniu do niektórych produktów, w tym „set‑top boksów z funkcją komunikacyjną: urządzeń z mikroprocesorem zawierających modem dostępu do Internetu i posiadających funkcję interaktywnej wymiany informacji”.

6

Klasyfikacja celna towarów przywożonych do Unii Europejskiej jest uregulowana w CN, opartej na zharmonizowanym systemie oznaczania i kodowania towarów opracowanym przez Światową Organizację Celną (WCO), ustanowionym Międzynarodową konwencją w sprawie zharmonizowanego systemu oznaczania i kodowania towarów zawartą w Brukseli w dniu 14 czerwca 1983 r., zatwierdzoną wraz z protokołem zmian do tej konwencji z dnia 24 czerwca 1986 r. w imieniu Wspólnoty decyzją Rady 87/369/EWG z dnia 7 kwietnia 1987 r. (Dz.U. 1987, L 198, s. 1).

7

CN przejęła z HS pozycje i sześciocyfrowe podpozycje, a jedynie siódma i ósma cyfra wprowadzają dodatkowe podpodziały charakterystyczne dla CN.

8

Część pierwsza CN zawiera zbiór przepisów wstępnych. Zawarty w jej w sekcji I, poświęconej ogólnym regułom, pkt A, zatytułowany „Ogólne reguły interpretacji [CN]”, stanowi:

„Klasyfikacja towarów w [CN] podlega następującym regułom:

[…]

9

Druga część CN jest podzielona na 21 sekcji. Sekcja XVI, zatytułowana „Maszyny i urządzenia mechaniczne; sprzęt elektryczny; ich części; urządzenia do rejestracji i odtwarzania dźwięku, urządzenia telewizyjne do rejestracji i odtwarzania obrazu i dźwięku oraz części i wyposażenie dodatkowe do tych artykułów”, zawiera działy CN 84 i 85. Dział 85, zatytułowany „Maszyny i urządzenia elektryczne oraz ich części; rejestratory i odtwarzacze dźwięku, rejestratory i odtwarzacze obrazu i dźwięku oraz części i akcesoria do tych artykułów”, obejmuje pozycje CN 8501–8548.

10

Pozycja CN 8528 ma następującą strukturę:

11

Zgodnie z art. 9 ust. 1 lit. a) tiret drugie rozporządzenia nr 2658/87, zmienionego rozporządzeniem Rady (WE) nr 254/2000 z dnia 31 stycznia 2000 r. (Dz.U. 2000, L 28, s. 16), Komisja Europejska opracowuje noty wyjaśniające do CN, które są regularnie publikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

12

Noty wyjaśniające opublikowane w dniu 28 lutego 2006 r. (Dz.U. 2006, C 50, s. 1) wskazują w odniesieniu do podpozycji CN 852812 90–8528 12 95 w wersji wynikającej z rozporządzenia Komisji (WE) nr 1810/2004 z dnia 7 września 2004 r. (Dz.U. 2004, L 327, s. 1), co następuje:

„Tunery wideo

Urządzenia te zawierają obwody wybierania, które pozwalają na dostrojenie na określony kanał lub do określonej częstotliwości fali zazwyczaj nośnej [fali nośnej], oraz obwody demodulacji. Urządzenia te zazwyczaj przeznaczone są do działania z własną lub wspólną anteną (dystrybucja kablem wysokiej częstotliwości). Sygnał wyjściowy może być wykorzystany jako sygnał wejściowy do monitorów wideo lub do urządzeń do zapisu lub odtwarzania obrazu. Składa się on z oryginalnego sygnału kamery (tj. niemodulowanego do celów nadawczych) [Jest on oryginalnym sygnałem kamery (tj. niemodulowanym do celów nadawczych)].

Urządzenia te mogą być także wyposażone w urządzenia dekodujące (kolor) lub w separatorowe zespoły obwodów elektrycznych do synchronizacji”.

13

Zgodnie z notami wyjaśniającymi do CN opublikowanymi w dniu 7 maja 2008 r. (Dz.U. 2008, C 112, s. 8), dotyczącymi podpozycji CN 852871 13–8528 71 90:

„85287113 […]

– Podpozycja ta obejmuje urządzenia bez ekranu, tak zwane »set‑top boksy z funkcją komunikacyjną«, składające się z następujących głównych części składowych:

[…]

– tunera wideo;

Obecność złącza RF jest wskazówką, że może być obecny tuner wideo.

– modemu;

Modemy modulują i demodulują zarówno sygnały danych wyjściowych, jak i wejściowych. Umożliwia to dwukierunkową komunikację w celu uzyskania dostępu do Internetu. Przykładami takich modemów są modemy V.34, V.90, V.92, DSL lub modemy kablowe […].

Urządzenia wykonujące [posiadające] funkcję podobną do funkcji modemu, ale które nie modulują i demodulują sygnałów, nie są uważane za modemy. Przykładami takich urządzeń są urządzenia ISDN, WLAN lub Ethernet […].

[…]

Set‑top boksy, które zawierają urządzenie wykonujące [posiadające] funkcję zapisu lub odtwarzania (na przykład dysk twardy lub napęd DVD), są wyłączone z tej podpozycji (podpozycja 85219090).

[…]

85287190 […]

– Podpozycja ta obejmuje produkty bez ekranu, które są aparaturą odbiorczą dla telewizji, ale które nie zawierają tunera wideo (na przykład tzw. urządzenia internetowej transmisji strumieniowej – »IP‑streaming boxes«)”.

14

Noty wyjaśniające do CN opublikowane w dniu 30 maja 2008 r. (Dz.U. 2008, C 133, s. 1) wskazują w odniesieniu do podpozycji CN 852871 11–8528 71 19, co następuje:

„Podpozycje te obejmują urządzenia zawierające tunery wideo, które przekształcają sygnały telewizyjne wysokiej częstotliwości na sygnały wykorzystywane przez urządzenia do zapisu lub odtwarzania wideo lub przez monitory.

Urządzenia te zawierają obwody wybierania, które pozwalają na dostrojenie na określony kanał lub do częstotliwość fali nośnej, oraz obwody demodulacji. Są one zazwyczaj przeznaczone do działania z samodzielną lub wspólną anteną (dystrybucja kablem wysokiej częstotliwości). Sygnał wyjściowy może być wykorzystany jako sygnał wejściowy do monitorów lub do urządzeń do zapisu lub odtwarzania. Składa się on z oryginalnego sygnału kamery (tj. niemodulowanego do celów nadawczych) [Jest on oryginalnym sygnałem kamery (tj. niemodulowanym do celów nadawczych)].

Urządzenia te mogą być także wyposażone w urządzenia dekodujące (kolor) lub w separatorowe zespoły obwodów elektrycznych do synchronizacji”.

15

W okresie pomiędzy 21 października 2007 r. a 8 lipca 2010 r. 2M‑Locatel dokonała przywozu z Chin set‑top boksów IPTV. Nie umożliwiają one odbierania, dekodowania i przetwarzania sygnału telewizyjnego transmitowanego za pomocą fal radiowych, przewodów czy też drogą satelitarną.

16

Set‑top boksy IPTV zawierają urządzenie ethernetowe, a między stronami w postępowaniu głównym jest bezsporne, że są one wyposażone w „modem” w rozumieniu CN.

17

Towar rozpatrywany w postępowaniu głównym został przy przywozie zgłoszony przez 2M‑Locatel jako objęty podpozycją CN 85287113 i w związku z tym został dopuszczony do swobodnego obrotu ze zwolnieniem z należności celnych.

18

Uważając, że wskazany towar powinien zostać sklasyfikowany w ramach podpozycji CN 85287190 z tego względu, że nie zawiera „tunera wideo” w rozumieniu CN, duński organ podatkowy i celny wydał w dniu 20 października 2010 r. decyzję w przedmiocie poboru, przewidującą retrospektywne pokrycie należności celnych od przywozu set‑top boksów IPTV rozpatrywanych w postępowaniu głównym przy zastosowaniu stawki 14%, wraz z odsetkami.

19

Landsskatteretten (krajowa komisja podatkowa, Dania), rozpatrując odwołanie wniesione przez 2M‑Locatel, zmieniła na mocy decyzji z dnia 15 maja 2014 r. decyzję duńskiego organu celnego i podatkowego i uchyliła nakaz poboru z tego względu, że owe set‑top boksy IPTV winny były być objęte podpozycją CN 85287113.

20

Ministerstwo podatków i akcyz wniosło od tej decyzji skargę, która została uwzględniona w wyroku wydanym przez byretten, Retten i Glostrup (sąd rejonowy w Glostrup, Dania) w dniu 15 lipca 2015 r.

21

2M‑Locatel wniosła odwołanie od tego wyroku do sądu odwoławczego.

22

Między stronami w postępowaniu głównym jest bezsporne, że set‑top boksy IPTV rozpatrywane w postępowaniu głównym spełniają przesłanki opisowe podpozycji CN 85287113. Strony są również zgodne co do tego, że na podstawie GATT z 1994 r. i ITA Unia Europejska ma obowiązek zwolnienia z cła set‑top boksy z funkcją komunikacyjną, takie jak produkt rozpatrywany w postępowaniu głównym.

23

Zdaniem sądu odsyłającego spór dotyczy kwestii, czy należy uznać, że owe set‑top boksy IPTV zawierają „tuner wideo” w rozumieniu CN.

24

Stwierdzając, że pojęcie to nie zostało zdefiniowane ani w CN, ani w notach wyjaśniających do CN, Østre Landsret (sąd apelacyjny regionu wschodniego, Dania) postanowił zawiesić postępowanie i zwrócić się do Trybunału z następującym pytaniem prejudycjalnym:

„Czy zawarte w [CN]

winny być interpretowane w taki sposób, że towar odpowiadający opisowi zawartemu w podpozycji 85287113, za pomocą którego można odbierać, dekodować i przetwarzać sygnał telewizyjny transmitowany na żywo przez Internet, zaś nie można zaś za jego pomocą odbierać, dekodować i przetwarzać sygnału telewizyjnego transmitowanego za pomocą fal radiowych, przewodów czy też drogą satelitarną, należy zaklasyfikować do podpozycji 85287113, do podpozycji 85287190, czy też do jeszcze innej podpozycji taryfowej?”.

25

Przez swe pytanie sąd odsyłający zmierza zasadniczo do ustalenia, czy CN należy interpretować w ten sposób, że urządzenia tego rodzaju jak set‑top boksy IPTV rozpatrywane w postępowaniu głównym są objęte podpozycją CN 85287113, czy też podpozycją CN 85287190.

26

Tytułem wstępu należy podkreślić, iż zadanie Trybunału związane ze skierowanym do niego pytaniem prejudycjalnym w zakresie klasyfikacji taryfowej polega przede wszystkim na wyjaśnieniu sądowi krajowemu kryteriów, których zastosowanie pozwoli temu sądowi na prawidłowe zaklasyfikowanie spornych produktów w ramach CN, a nie na dokonaniu tej klasyfikacji we własnym zakresie, tym bardziej że Trybunałowi nie zawsze są znane wszystkie dane niezbędne do tego celu. Zatem sąd krajowy wydaje się w każdym wypadku być w sytuacji bardziej dogodnej do dokonania oczekiwanej klasyfikacji (wyrok z dnia 12 kwietnia 2018 r., Medtronic, C‑227/17, EU:C:2018:247, pkt 33).

27

Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Trybunału w interesie pewności prawa i ułatwienia kontroli decydującego kryterium dla klasyfikacji taryfowej towarów należy poszukiwać zasadniczo w ich obiektywnych cechach i właściwościach, takich jak określone w pozycjach CN oraz uwagach do sekcji lub działów (zob. w szczególności wyroki: z dnia 14 kwietnia 2011 r., British Sky Broadcasting Group i Pace, C‑288/09 i C‑289/09, EU:C:2011:248, pkt 60; a także z dnia 22 listopada 2012 r., Digitalnet i in., C‑320/11, C‑330/11, C‑382/11 i C‑383/11, EU:C:2012:745, pkt 27).

28

Zgodnie z ogólnymi regułami interpretacji CN klasyfikacja towarów do podpozycji tej samej pozycji powinna być przeprowadzona zgodnie z treścią tych podpozycji i uwagami do podpozycji, sekcji lub działów, natomiast tytuły sekcji, działów lub poddziałów mają znaczenie wyłącznie orientacyjne.

29

Ponadto noty wyjaśniające do CN opracowane przez Komisję w znaczący sposób przyczyniają się do interpretacji poszczególnych pozycji, jednakże nie są prawnie wiążące (zob. w szczególności wyroki: z dnia 14 kwietnia 2011 r., British Sky Broadcasting Group i Pace, C‑288/09 i C‑289/09, EU:C:2011:248, pkt 63; a także z dnia 22 listopada 2012 r., Digitalnet i in., C‑320/11, C‑330/11, C‑382/11 i C‑383/11, EU:C:2012:745, pkt 33).

30

W niniejszej sprawie podpozycja CN 852871 obejmuje odbiorniki telewizyjne, które nie są przeznaczone do włączenia wyświetlacza lub ekranu wideo.

31

Ustanowiono w niej rozróżnienie na „tunery wideo”, ujęte w podpozycjach CN 85287111, 85287113 i 85287119, i „pozostałe” ujęte w podpozycji CN 85287190. Co się tyczy kategorii rezydualnej, ta ostatnia podpozycja obejmuje w związku z tym odbiorniki telewizyjne nieposiadające „tunera wideo”.

32

W tym względzie należy sprecyzować, że terminy „odbiór sygnałów wizyjnych i dźwiękowych” oraz „odbiór sygnałów telewizyjnych” mają identyczny zakres pojęciowy (wyrok z dnia 22 listopada 2012 r., Digitalnet i in., C‑320/11, C‑330/11, C‑382/11 i C‑383/11, EU:C:2012:745, pkt 29).

33

W postępowaniu głównym jest bezsporne, że set‑top boksy IPTV są zdatne do odbioru sygnału telewizyjnego. 2M‑Locatel i ministerstwo podatków i akcyz spierają się natomiast w kwestii, czy należy uznać, że owe urządzenia zawierają „tuner wideo” w rozumieniu podpozycji CN 852871.

34

Wedle stwierdzeń sądu odsyłającego set‑top boksy IPTV otrzymują sygnały cyfrowe i rozdzielają kanały w zależności od grupy adresów IP, podczas gdy set‑top boksy dla telewizji emitowanej za pomocą fal radiowych, przewodów czy też drogą satelitarną otrzymują sygnały analogowe i rozdzielają kanały poprzez ustawienie częstotliwości.

35

Celem udzielenia odpowiedzi sądowi odsyłającemu należy w związku z tym określić, co obejmuje pojęcie „tunera wideo” w rozumieniu podpozycji CN 852871.

36

Mając na uwadze, że CN nie zawiera definicji tego pojęcia, należy przypomnieć, iż z utrwalonego orzecznictwa Trybunału wynika, że ustalenie znaczenia i zakresu pojęć, dla których prawo Unii nie dostarcza żadnej definicji, powinno zostać ustalone zgodnie ze zwykłym ich znaczeniem w mowie potocznej, z uwzględnieniem kontekstu, w jakim są one używane, i celów, do których dąży uregulowanie, których stanowią one część (wyrok z dnia 22 listopada 2012 r., Digitalnet i in., C‑320/11, C‑330/11, C‑382/11 i C‑383/11, EU:C:2012:745, pkt 38).

37

„Tuner wideo” lub „TV tuner” jest w potocznym znaczeniu urządzeniem, które przekształca sygnały telewizyjne wysokiej częstotliwości na sygnały, które mogą być wykorzystywane przez aparaturę do zapisu lub odtwarzania obrazu lub przez monitor. Umożliwia on ponadto wybieranie sygnałów telewizyjnych emitowanych na określonej częstotliwości.

38

Definicję tę potwierdzają noty wyjaśniające do CN obowiązujące w dniu przywozów rozpatrywanych w postępowaniu głównym.

39

Zgodnie bowiem notami wyjaśniającymi do CN opublikowanymi w dniu 28 lutego 2006 r.„urządzenia te zawierają obwody wybierania, które pozwalają na dostrojenie na określony kanał lub do częstotliwości fali nośnej, oraz obwody demodulacji. Są one zazwyczaj przeznaczone do działania z samodzielną lub wspólną anteną (dystrybucja kablem wysokiej częstotliwości). Sygnał wyjściowy może być wykorzystany jako sygnał wejściowy do monitorów lub do urządzeń do zapisu lub odtwarzania. Składa się on z oryginalnego sygnału kamery (tj. niemodulowanego do celów nadawczych) [Jest on oryginalnym sygnałem kamery (tj. niemodulowanym do celów nadawczych)]”.

40

Zgodnie z notami wyjaśniającymi do CN opublikowanymi w dniu 7 maja 2008 r. podpozycja CN 85287113„obejmuje urządzenia bez ekranu, tak zwane »set‑top boksy z funkcją komunikacyjną«, składające się z następujących głównych części składowych: […] tunera wideo. Obecność złącza RF jest wskazówką, że może być obecny tuner wideo”.

41

Wreszcie noty wyjaśniające do CN opublikowane w dniu 30 maja 2008 r. stanowią, że podpozycje CN 852871 11–8528 71 19 „obejmują urządzenia zawierające tunery wideo, które przekształcają sygnały telewizyjne wysokiej częstotliwości na sygnały wykorzystywane przez urządzenia do zapisu lub odtwarzania wideo lub przez monitory. Urządzenia te zawierają obwody wybierania, które pozwalają na dostrojenie na określony kanał lub do częstotliwość fali nośnej, oraz obwody demodulacji. Są one zazwyczaj przeznaczone do działania z samodzielną lub wspólną anteną (dystrybucja kablem wysokiej częstotliwości). Sygnał wyjściowy może być wykorzystany jako sygnał wejściowy do monitorów lub do urządzeń do zapisu lub odtwarzania. Składa się on z oryginalnego sygnału kamery (tj. niemodulowanego do celów nadawczych) [Jest on oryginalnym sygnałem kamery (tj. niemodulowanym do celów nadawczych)]”.

42

Z powyższych rozważań wynika, że aby urządzenie było objęte podpozycjami CN 852871 11–8528 71 19, musi ono zawierać tuner wideo lub „TV tuner”, a więc urządzenie umożliwiające wybór kanału lub częstotliwość fali nośnej i przekształcające sygnały telewizyjne wysokiej częstotliwości na sygnały wykorzystywane przez urządzenia do zapisu lub odtwarzania wideo lub przez monitory.

43

Zgodnie z orzecznictwem przypomnianym w pkt 26 niniejszego wyroku do sądu odsyłającego należy zatem dokonanie w pierwszej kolejności oceny, czy set‑top boksy IPTV rozpatrywane w postępowaniu głównym odznaczają się tymi cechami. W przypadku odpowiedzi negatywnej powinny one zostać sklasyfikowane w ramach podpozycji rezydualnej CN 85287190 i w związku z tym podlegać należnościom celnym o stawce 14%.

44

Interpretacji tej nie podważa pkt 2 ITA, wedle którego każda z umawiających się stron jest zobowiązana do wyeliminowania mających zastosowanie należności celnych, w szczególności w odniesieniu do „set‑top boksów z funkcją komunikacyjną: urządzeń z mikroprocesorem zawierających modem dostępu do Internetu i posiadających funkcję interaktywnej wymiany informacji”, niezależnie od tego, czy owe set‑top boksy zawierają TV tuner, czy nie.

45

Prawdą jest, że z utrwalonego orzecznictwa Trybunału wynika, iż pierwszeństwo umów międzynarodowych zawartych przez Unię nad przepisami prawa wtórnego wymaga, by te ostatnie interpretowane były w miarę możliwości zgodnie z tymi umowami (zob. w szczególności wyroki: z dnia 14 kwietnia 2011 r., British Sky Broadcasting Group i Pace, C‑288/09 i C‑289/09, EU:C:2011:248, pkt 83; a także z dnia 22 listopada 2012 r., Digitalnet i in., C‑320/11, C‑330/11, C‑382/11 i C‑383/11, EU:C:2012:745, pkt 39).

46

Należy jednak stwierdzić, że nie jest możliwa taka interpretacja, z której wynikałoby, że set‑top boksy z funkcją komunikacyjną należy sklasyfikować w ramach podpozycji CN 85287113 również wówczas, gdy nie umożliwiają one wyboru kanału lub częstotliwości fali nośnej ani przekształcenia sygnałów telewizyjnych wysokiej częstotliwości na sygnały wykorzystywane przez urządzenia do zapisu lub odtwarzania wideo lub przez monitory, ponieważ jak wynika z pkt 42 niniejszego wyroku, taka interpretacja byłaby sprzeczna z brzmieniem CN i w związku z tym z wolą prawodawcy Unii.

47

Należy ponadto przypomnieć, że w odniesieniu do okresu poprzedzającego datę upływu rozsądnego terminu, wyznaczonego Unii zgodnie z uzgodnieniem w sprawie zasad i procedur regulujących rozstrzyganie sporów na zastosowanie się do zaleceń lub postanowień Organu Rozstrzygania Sporów WTO, sąd Unii nie może przeprowadzić kontroli zgodności z prawem aktów Unii w świetle reguł WTO, pod rygorem pozbawienia skuteczności wyznaczenia takiego terminu (wyrok z dnia 17 stycznia 2013 r., Hewlett-Packard Europe, C‑361/11, EU:C:2013:18, pkt 58 i przytoczone tam orzecznictwo).

48

Należy w tym względzie wskazać, że w ramach ITA zespół orzekający WTO opublikował w dniu 16 sierpnia 2010 r. raporty w sprawach WT/DS375/R, WT/DS376/R i WT/DS377/R (Wspólnoty Europejskie i ich państwa członkowskie – Traktowanie w zakresie ceł określonych produktów technologii informacyjnej), które w dniu 21 września 2010 r. zostały przyjęte przez Organ Rozstrzygania Sporów WTO.

49

Raporty te wskazują w szczególności, co należy rozumieć pod pojęciem „set‑top boksu”. Jest nim „aparat lub urządzenie przetwarzające przychodzący sygnał z zewnętrznego źródła sygnału w taki sposób, że może on być wyświetlany na jednostce wyświetlacza, takiej jak monitor wideo lub telewizor”. Wskazano w nich, że owo urządzenie „może zapewnić [pełnić] jedną lub więcej funkcji, w tym odbieranie i dekodowanie transmisji telewizyjnych, niezależnie od tego, czy są one nadawane drogą satelitarną, kablową, czy też za pomocą technologii internetowej”.

50

Rozsądny termin nałożony na Unię na wdrożenie wspomnianych raportów przyjętych przez Organ Rozstrzygania Sporów WTO upłynął w dniu 30 czerwca 2011 r., a Komisja uwzględniła je, gdy przyjmowała rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 620/2011 z dnia 24 czerwca 2011 r. zmieniające rozporządzenie nr 2658/87 (Dz.U. 2011, L 166, s. 16). Zgodnie z art. 2 tego rozporządzenia weszło ono w życie w dniu 1 lipca 2011 r. i nie posiada jakiejkolwiek mocy wstecznej.

51

Z powyższego wynika, że ważność rozporządzenia nr 1549/2006 nie może zostać w żadnym razie zakwestionowana ze względu na to, że klasyfikuje ono set‑top boksy z funkcją komunikacyjną bez TV tunera do podpozycji CN 85287190.

52

Mając na uwadze całość powyższych rozważań, na przedstawione pytanie należy udzielić odpowiedzi, że CN należy interpretować w ten sposób, iż urządzenia tego rodzaju jak set‑top boksy IPTV rozpatrywane w postępowaniu głównym, umożliwiające odbieranie, dekodowanie i przetwarzanie sygnału telewizyjnego transmitowanego na żywo przez Internet, należy zaklasyfikować do podpozycji CN 85287190, pod warunkiem że nie zawierają tunera wideo lub „TV tunera”, co podlega zweryfikowaniu przez sąd krajowy.

53

Dla stron w postępowaniu głównym niniejsze postępowanie ma charakter incydentalny, dotyczy bowiem kwestii podniesionej przed sądem odsyłającym, do niego zatem należy rozstrzygnięcie o kosztach. Koszty poniesione w związku z przedstawieniem uwag Trybunałowi, inne niż koszty stron w postępowaniu głównym, nie podlegają zwrotowi.

Z powyższych względów Trybunał (dziesiąta izba) orzeka, co następuje:

Nomenklaturę scaloną, zawartą w załączniku I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej taryfy celnej, zmienioną rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1549/2006 z dnia 17 października 2006 r., należy interpretować w ten sposób, że urządzenia umożliwiające odbieranie, dekodowanie i przetwarzanie sygnału telewizyjnego transmitowanego na żywo przez Internet, takie jak rozpatrywane w postępowaniu głównym, należy zaklasyfikować do podpozycji CN 85287190, pod warunkiem że nie zawierają tunera wideo lub „TV tunera”, co podlega zweryfikowaniu przez sąd krajowy.