Postanowienie Trybunału (dziesiąta izba) z dnia 15 lipca 2015 r. – Koela-N

(sprawa C‑159/14) ( 1 )

„Odesłanie prejudycjalne — Artykuł 99 regulaminu postępowania przed Trybunałem — Podatki — Podatek VAT — Dyrektywa 2006/112/WE — Zasada neutralności podatkowej — Odliczenie naliczonego podatku VAT — Pojęcie „dostawy towarów” — Przesłanki istnienia dostawy towarów — Przemieszczenie towarów przez przewoźnika bezpośrednio od dostawcy do osoby trzeciej — Brak dowodu rzeczywistego posiadania towarów przez bezpośredniego dostawcę — Brak współpracy dostawców z organami podatkowymi — Brak przeładunku towarów — Okoliczności uzasadniające podejrzenie oszustwa podatkowego”

1.	Pytania prejudycjalne — Odpowiedź, która może zostać w sposób jednoznaczny wyprowadzona z orzecznictwa — Stosowanie art. 99 regulaminu postępowania (art. 267 TFUE; regulamin postępowania przed Trybunałem, art. 99) (por. pkt 26, 27)

Harmonizacja ustawodawstw podatkowych — Wspólny system podatku od wartości dodanej — Odliczenie podatku naliczonego — Odmowa z uwagi na fakt, że dostawa towarów nie została rzeczywiście zrealizowana ze względu na przestępstwa i naruszenia — Niedopuszczalność — Granice — Przesłanki — Odbiorca faktury, który wiedział lub powinien był wiedzieć o istnieniu oszustwa podatkowego — Ustalenie spoczywające na sądzie krajowym — Elementy oceny [dyrektywa Rady 2006/112, art. 14 ust. 1, art. 167, art. 168 lit. a)] (por. pkt 37–40, 42–49, 55; pkt 1, 2 sentencji)

3.	Pytania prejudycjalne — Właściwość Trybunału — Granice — Właściwość sądu krajowego — Ustalenie i ocena stanu faktycznego sporu (art. 267 TFUE) (por. pkt 51)

Sentencja

Artykuł 14 ust. 1 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że stoi on na przeszkodzie temu, aby administracja podatkowa państwa członkowskiego stwierdziła, że dostawa towarów nie została dokonana, z tym skutkiem, iż stanowi to przeszkodę dla odliczenia przez nabywcę podatku od wartości dodanej uiszczonego przy tym nabyciu ze względu na to, że ten nabywca nie otrzymał towaru, który nabył, lecz przesłał go bezpośrednio do osoby trzeciej, której go odsprzedał, lub ze względu na to, że bezpośredni dostawca tego nabywcy nie otrzymał towaru, który nabył, lecz przesłał go bezpośrednio do niego.

Brak współpracy poprzednich dostawców podatnika w łańcuchu dostaw z organami podatkowymi oraz brak przeładunku danych towarów nie stanowią, same w sobie, obiektywnych okoliczności wystarczających, aby stwierdzić, że ten podatnik wiedział lub powinien był wiedzieć, iż transakcja powoływana na poparcie jego prawa do odliczenia podatku od wartości dodanej jest związana z oszustwem podatkowym. Jednakże powyższe dwa fakty stanowią obiektywne okoliczności, które można uwzględnić w ramach całościowej oceny wszystkich dowodów i okoliczności faktycznych w celu określenia, czy wspomniany podatnik wiedział lub powinien był wiedzieć, iż transakcja powoływana na poparcie jego prawa do odliczenia jest związana z oszustwem podatkowym.

( 1 ) Dz.U. C 175 z 10.6.2014.