Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 32019R1753

    Ochrona oznaczeń geograficznych – Akt genewski Porozumienia lizbońskiego

    Ochrona oznaczeń geograficznych – Akt genewski Porozumienia lizbońskiego

     

    STRESZCZENIE DOKUMENTÓW:

    Akt genewski Porozumienia lizbońskiego w sprawie nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych

    Decyzja (UE) 2019/1754 w sprawie przystąpienia Unii Europejskiej do Aktu genewskiego Porozumienia lizbońskiego w sprawie nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych

    Rozporządzenie (UE) 2019/1753 w sprawie działań Unii po jej przystąpieniu do Aktu genewskiego Porozumienia lizbońskiego w sprawie nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych

    JAKIE SĄ CELE AKTU, DECYZJI I ROZPORZĄDZENIA?

    • Akt genewski porozumienia lizbońskiego umożliwia wszystkim umawiającym się stronom korzystanie z szybkiej, skutecznej i nieograniczonej ochrony oznaczeń geograficznych* dzięki jednej rejestracji.
    • Decyzja upoważnia UE do przystąpienia do aktu genewskiego porozumienia lizbońskiego.
    • W rozporządzeniu ustanowiono przepisy regulujące wykonywanie praw i wypełnianie obowiązków przez UE na mocy aktu genewskiego.

    KLUCZOWE ZAGADNIENIA

    Porozumienie lizbońskie

    • Porozumienie lizbońskie z 1958 r. jest traktatem zarządzanym przez Światową Organizację Własności Intelektualnej (WIPO). Przewidziano w nim ochronę nazw pochodzenia* np. win z Bordeaux oraz ich rejestrację międzynarodową. Nazwy pochodzenia stanowią szczególny rodzaj oznaczeń geograficznych produktów, które są wyjątkowo silnie związane ze swoim miejscem pochodzenia.
    • Jeżeli chodzi o stan na maj 2020 r. – do porozumienia lizbońskiego przystąpiło 30 umawiających się stron, 7 z nich to państwa członkowskie: Bułgaria, Czechy, Francja, Włochy, Węgry, Portugalia i Słowacja.
    • Trzy inne państwa – Grecja, Rumunia i Hiszpania – podpisały porozumienie, ale go nie ratyfikowały.

    Akt genewski

    • Akt genewski modernizuje porozumienie lizbońskie i rozszerza jego zakres, aby objął nie tylko nazwy pochodzenia, ale i oznaczenia geograficzne, a także pozwala organizacjom międzynarodowym stać się umawiającymi się stronami.
    • Oprócz wskazywania pochodzenia produktu oznaczenia geograficzne używane są również do rozróżniania i podkreślania wagi wkładów kulturowych oraz nagradzania kreatywności rzeczywistej wiedzy fachowej. Nazwa produktu zarejestrowana jako oznaczenie geograficzne lub nazwa pochodzenia – w UE jako chronione oznaczenie geograficzne (ChOG) lub chroniona nazwa pochodzenia (ChNP) – może być używana wyłącznie przez producentów znajdujących się na wskazanych obszarach.
    • Każda umawiająca się strona zobowiązana jest do zapewnienia na swoim terytorium, w ramach własnego systemu prawnego i własnej praktyki, ochrony nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych produktów pochodzących z innych państw będących sygnatariuszami, w odniesieniu do których akceptuje ochronę.

    Decyzja (UE) 2019/1754

    • UE ma wyłączną kompetencję w odniesieniu do obszarów objętych aktem genewskim. Decyzja upoważnia UE do przystąpienia do aktu genewskiego, aby mogła właściwie wykonywać swoją wyłączną kompetencję.
    • Państwa członkowskie, które chcą przystąpić do aktu genewskiego, również mogą to zrobić wraz z przystąpieniem UE – w jej interesie oraz przy pełnym poszanowaniu jej wyłącznej kompetencji.
    • Państwa członkowskie, które były już stroną porozumienia lizbońskiego przed przystąpieniem UE do aktu genewskiego, mogą nimi pozostać (zob. sprawa C-24/20 – Komisja Europejska/Rada Unii Europejskiej).

    Przepisy UE

    W rozporządzeniu ustanowiono przepisy regulujące prawa i obowiązki UE określone w akcie genewskim. Zgodnie z rozporządzeniem:

    • Komisja Europejska jest odpowiedzialna za składanie wniosków o rejestrację międzynarodową oznaczeń geograficznych dotyczących produktów pochodzących z UE.
    • Komisja oceni również, czy spełnione zostały warunki objęcia ochroną w całej UE oznaczenia geograficznego zarejestrowanego w rejestrze międzynarodowym na mocy aktu i pochodzącego z państwa niebędącego członkiem UE.

    W rozporządzeniu poruszono również kwestie dotyczące:

    • konfliktów między oznaczeniami geograficznymi a znakami towarowymi zarejestrowanymi w rejestrze międzynarodowym,
    • przepisów przejściowych mających na celu włączenie państw członkowskich, które były już stronami porozumienia lizbońskiego przed przystąpieniem UE do aktu genewskiego,
    • przepisów dotyczących kwestii finansowych oraz obowiązku monitorowania przez Komisję.

    OD KIEDY AKT, DECYZJA I ROZPORZĄDZENIE MAJĄ ZASTOSOWANIE?

    • Akt genewski wszedł w życie w dniu 26 lutego 2020 r.
    • Rozporządzenie i decyzja obowiązują od dnia 13 listopada 2019 r.

    KONTEKST

    KLUCZOWE POJĘCIA

    Oznaczenia geograficzne: odnoszą się do produktów pochodzących z konkretnego obszaru geograficznego, w odniesieniu do których jakość, renoma lub inna cecha charakterystyczna związana jest z pochodzeniem geograficznym.
    Nazwy pochodzenia: nazwy geograficzne wskazujące pochodzenie danego produktu, jak również charakterystyczne i uznane cechy związane z jego lokalizacją.

    GŁÓWNE DOKUMENTY

    Akt genewski Porozumienia lizbońskiego w sprawie nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych (Dz.U. L 271 z 24.10.2019, s. 15–29)

    Decyzja Rady (UE) 2019/1754 z dnia 7 października 2019 r. w sprawie przystąpienia Unii Europejskiej do Aktu genewskiego Porozumienia lizbońskiego w sprawie nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych (Dz.U. L 271 z 24.10.2019, s. 12–14)

    Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1753 z dnia 23 października 2019 r. w sprawie działań Unii po jej przystąpieniu do Aktu genewskiego Porozumienia lizbońskiego w sprawie nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych (Dz.U. L 271 z 24.10.2019, s. 1–11)

    Ostatnia aktualizacja: 18.05.2020

    Góra