1.   Podmioty ubiegające się o pozwolenie na przywóz lub wywóz w ramach kontyngentu taryfowego muszą mieć siedzibę w Unii i być tam zarejestrowane do celów VAT. Składają one wniosek o pozwolenie w organie wydającym pozwolenia w państwie członkowskim ich siedziby i rejestracji do celów VAT (zwanym dalej „organem wydającym pozwolenia”).

2.   W przypadku gdy podmiot składa wniosek o pozwolenie w ramach kontyngentu taryfowego, który podlega wymogowi dotyczącemu dowodu handlu określonemu w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/761, przedkłada – wraz z pierwszym wnioskiem o pozwolenie w ramach każdego okresu obowiązywania kontyngentu taryfowego – dowód handlu zgodnie z art. 8 niniejszego rozporządzenia.

3.   W przypadku gdy podmiot składa wniosek o pozwolenie na przywóz w ramach kontyngentu taryfowego, który podlega wymogowi dotyczącemu ilości referencyjnej określonemu w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/761 przedkłada – wraz z pierwszym wnioskiem o pozwolenie – dokumenty wymagane w art. 10 niniejszego rozporządzenia w celu ustalenia ilości referencyjnej.

4.   W przypadku gdy podmiot składa wniosek o pozwolenie na przywóz w ramach kontyngentu taryfowego wymagającego wcześniejszej rejestracji podmiotów zgodnie z załącznikiem I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/761, przed złożeniem takiego wniosku musi zostać zarejestrowany zgodnie z art. 13 niniejszego rozporządzenia.

5.   O pozwolenia w ramach kontyngentów taryfowych wymagających wcześniejszej rejestracji podmiotów mogą ubiegać się tylko podmioty, które spełniają wymóg niezależności określony w art. 11 i złożyły oświadczenie o niezależności zgodnie z art. 12.

W drodze odstępstwa od akapitu pierwszego wcześniejsza rejestracja podmiotów nie jest wymagana, jeżeli wymóg dotyczący ilości referencyjnej, o którym mowa w ust. 3, zostanie zawieszony zgodnie z art. 9 ust. 9.

1.   Do zwolnienia i przepadku zabezpieczeń dotyczących pozwolenia na kontyngent taryfowy zastosowanie ma art. 7 rozporządzenia delegowanego (UE) 2016/1237.

2.   Na zasadzie odstępstwa od art. 23 ust. 4 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 907/2014, w przypadku gdy dopuszczenie do obrotu w Unii lub wywóz z Unii miały miejsce w okresie ważności pozwolenia, ale upłynął termin przedłożenia dowodu takiego dopuszczenia do obrotu lub wywozu, zabezpieczenie ulega przepadkowi w wysokości 3 % za każdy dzień kalendarzowy po upływie tego terminu.

3.   Zabezpieczenie zostaje zwolnione w odniesieniu do ilości, na które nie wydano pozwolenia, przy zastosowaniu współczynnika przydziału na podstawie art. 10 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/761.

1.   Na zasadzie odstępstwa od art. 4 ust. 4 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2017/1185 (9) na końcu każdego okresu obowiązywania kontyngentu taryfowego Komisja publikuje na swojej oficjalnej stronie internetowej nazwy, numery rejestracyjne i identyfikacyjne przedsiębiorcy („EORI”) oraz adresy podmiotów, które w trakcie poprzedniego okresu obowiązywania kontyngentu otrzymały pozwolenia na kontyngenty taryfowe wymagające obowiązkowej rejestracji podmiotów zgodnie z załącznikiem I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/761, jako posiadacze tytularni lub przejmujący.

2.   Dane, o których mowa w ust. 1, usuwa się z oficjalnej strony internetowej Komisji w terminie 12 miesięcy po ich publikacji.

1.   Pozwolenia na przywóz można przenosić, z wyjątkiem pozwoleń na przywóz w ramach kontyngentów taryfowych na świeżą i mrożoną wołowinę i cielęcinę oraz wieprzowinę, pochodzące z Kanady.

2.   Nie można przenosić pozwoleń na wywóz.

3.   Oprócz wymogów określonych w art. 6 rozporządzenia delegowanego (UE) 2016/1237 przejmujący musi mieć siedzibę i być zarejestrowany do celów VAT w Unii.

4.   W przypadku gdy przeniesienie pozwolenia dotyczy kontyngentów taryfowych podlegających wymogowi dotyczącemu dowodu handlu, przejmujący przedstawia dowód handlu zgodnie z art. 8.

5.   W przypadku gdy przeniesienie pozwolenia dotyczy kontyngentów taryfowych podlegających wymogowi dotyczącemu ilości referencyjnej, przejmujący nie jest zobowiązany do przedstawienia takiego dowodu.

6.   W przypadku gdy przeniesienie pozwolenia dotyczy kontyngentów taryfowych wymagających wcześniejszej rejestracji podmiotów, przed przeniesieniem pozwolenia przejmujący musi spełnić następujące wymogi:

7.   Przejmujący dostarcza dowód, że spełnia wymogi kwalifikowalności określone w ust. 3, 4 i 6, organowi wydającemu pozwolenia, który wydał pozwolenie będące przedmiotem przeniesienia.

Dostarczenie dowodów może zostać uproszczone w przypadku, gdy przejmujący jest posiadaczem tytularnym innego ważnego pozwolenia na przywóz wydanego na podstawie niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do danego numeru porządkowego kontyngentu taryfowego i danego okresu obowiązywania kontyngentu taryfowego. W takim przypadku przejmujący może zwrócić się do swojego organu wydającego pozwolenia o przesłanie kopii lub odniesienia do elektronicznego odpowiednika pozwolenia do organu wydającego pozwolenie właściwego dla przekazującego. Kopia taka stanowi wystarczający dowód spełnienia warunków i wymogów kwalifikowalności określonych w ust. 3, 4 i 6, niezależnie od tego, czy ma ona formę papierową czy elektroniczną.

8.   Po dokonaniu przeniesienia pozwolenia ilość dopuszczona do obrotu w Unii w ramach pozwolenia zostaje przydzielona przejmującemu na potrzeby ustalenia dowodu handlu i ilości referencyjnej.

1.   W przypadku ubiegania się o określony kontyngent taryfowy podmioty muszą udowodnić, że wywiozły z Unii lub dopuściły do obrotu w Unii minimalną ilość produktów z danego sektora, zgodnie z wykazem określonym w art. 1 ust. 2 lit. a)–w) rozporządzenia (UE) nr 1308/2013.

Minimalna ilość produktów przeznaczonych do wywozu z Unii lub dopuszczonych do obrotu w Unii w każdym z dwóch kolejnych 12-miesięcznych okresów, kończących się na 2 miesiące przed możliwością złożenia pierwszego wniosku na dany okres obowiązywania kontyngentu taryfowego, została określona w załącznikach II–XIII do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/761.

Do celów akapitu pierwszego zastosowanie mają następujące zasady:

2.   Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 dowód handlu obejmuje:

3.   Podmioty dostarczają dowód handlu organowi wydającemu pozwolenia w jednej z poniższych form:

4.   W przypadku gdy dane celne mogą być generowane lub przekazywane wyłącznie w formie papierowej, wydruk zgłoszeń celnych poświadcza się za pomocą pieczęci i podpisu organów celnych danego państwa członkowskiego.

5.   Organy wydające pozwolenia i organy celne mogą określić uproszczone formaty elektroniczne na potrzeby dokumentów i procedur, o których mowa w niniejszym artykule.

6.   W przypadku kontyngentów objętych wymogiem dotyczącym ilości referencyjnej nie jest wymagany dowód handlu, chyba że wymóg ten zostanie zawieszony zgodnie z art. 9 ust. 9.

1.   Ilość referencyjna to średnia roczna ilość produktów dopuszczonych do obrotu w Unii w okresie dwóch kolejnych 12-miesięcznych okresów kończących się na 2 miesiące przed możliwością złożenia pierwszego wniosku na dany okres obowiązywania kontyngentu taryfowego.

Ilość referencyjną połączonych podmiotów ustala się poprzez zsumowanie ilości produktów dopuszczonych do obrotu w Unii przez każdy z podmiotów uczestniczących w tym połączeniu.

Ilość referencyjna danego podmiotu nie może przekraczać 15 % ilości dostępnej w ramach danego kontyngentu taryfowego w danym okresie obowiązywania kontyngentu taryfowego.

2.   Ilość referencyjna obejmuje produkty dopuszczone do obrotu w Unii, które są objęte tym samym numerem porządkowym kontyngentu taryfowego i mają to samo pochodzenie.

3.   Całkowita ilość produktów objętych wnioskami o pozwolenia w ramach jednego kontyngentu taryfowego, złożonymi w okresie obowiązywania kontyngentu taryfowego, nie może przekroczyć ilości referencyjnej wnioskodawcy dla tego kontyngentu taryfowego.

W przypadku gdy okres obowiązywania kontyngentu taryfowego jest podzielony na podokresy, ilość referencyjną także dzieli się na podokresy. Część całkowitej ilości referencyjnej przypadająca na dany podokres obowiązywania kontyngentu taryfowego jest równa części całkowitej ilości kontyngentu taryfowego dostępnej na ten podokres.

Wnioski, które nie są zgodne z zasadami określonymi w akapicie pierwszym i drugim, uznaje się za niedopuszczone przez właściwy organ wydający pozwolenie.

4.   Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 i 2 dla czosnku pochodzącego z Argentyny objętego numerem porządkowym 09.4104 ilość referencyjna jest średnią ilości świeżego czosnku objętego kodem CN 0703 20 00, dopuszczonego do obrotu w ciągu trzech lat kalendarzowych poprzedzających dany okres obowiązywania kontyngentu taryfowego.

5.   Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 w odniesieniu do kontyngentów taryfowych na wołowinę i cielęcinę, wymienionych w załączniku VIII do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/761 ilość referencyjna jest to ilość produktów dopuszczonych do obrotu w Unii w 12-miesięcznym okresie kończącym się na 2 miesiące przed możliwością złożenia pierwszego wniosku na dany okres obowiązywania kontyngentu taryfowego.

6.   Na zasadzie odstępstwa od ust. 2 ilość referencyjną oblicza się przez zsumowanie ilości produktów dopuszczonych do obrotu w Unii w ramach każdego z poniższych trzech następujących po sobie numerów porządkowych kontyngentów określonych w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/761:

7.   Na zasadzie odstępstwa od ust. 3 w odniesieniu do kontyngentów taryfowych o numerach porządkowych 09.4211, 09.4212 i 09.4213 całkowita ilość produktów objętych wnioskami o pozwolenie złożonymi w okresie obowiązywania kontyngentu taryfowego w odniesieniu do tych trzech kontyngentów taryfowych nie może przekroczyć całkowitej ilości referencyjnej wnioskodawcy dla tych trzech kontyngentów taryfowych. Wnioskodawca może zdecydować, w jaki sposób podzielić całkowitą ilość referencyjną między kontyngenty taryfowe, w odniesieniu do których składane są wnioski. Zasada ta ma również zastosowanie do kontyngentów taryfowych o numerach porządkowych 09.4214, 09.4215 i 09.4216 oraz o numerach porządkowych 09.4410, 09.4411 i 09.4412.

8.   Komisja zawiesza wymóg dotyczący ilości referencyjnej w przypadku, gdy do końca dziewiątego miesiąca okresu obowiązywania kontyngentu taryfowego ilości, których dotyczy wniosek w ramach danego kontyngentu taryfowego, są niższe niż ilość dostępna w ramach tego kontyngentu taryfowego na ten okres obowiązywania kontyngentu taryfowego.

9.   Komisja może zawiesić wymóg dotyczący ilości referencyjnej dla dowolnego kontyngentu taryfowego określonego w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/761 w przypadku, gdy nieprzewidywalne i wyjątkowe okoliczności mogą spowodować niepełne wykorzystanie tego kontyngentu.

10.   Okres zawieszenia nie może przekroczyć okresu obowiązywania kontyngentu taryfowego.

11.   Komisja powiadamia o zawieszeniu wymogu dotyczącego ilości referencyjnej zgodnie z art. 188 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013.

1.   Ilość referencyjną ustala się na podstawie poświadczonego wydruku zgłoszenia celnego sfinalizowanego w celu dopuszczenia do obrotu. Zgłoszenie celne dotyczy produktów wymienionych na fakturze, o której mowa w art. 145 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/2447 (10), oraz wskazuje, w zależności od wymogów poszczególnych państw członkowskich, czy wnioskodawca jest zgłaszającym określonym w art. 5 ust. 15 rozporządzenia (UE) nr 952/2013, czy importerem, o którym mowa w tytule I rozdział 3 grupa 3 załącznika B do rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 oraz w tytule II grupa 3 tego załącznika.

2.   Podmiot zapewnia, by zgłoszenie do dopuszczenia do obrotu w Unii, które stosuje w celu ustalenia ilości referencyjnej, zawierało numer faktury, o której mowa w art. 145 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447. Podmioty przedstawiają również fakturę organom wydającym pozwolenia w celu ustalenia ilości referencyjnej. Faktura musi zawierać co najmniej:

3.   Organy wydające pozwolenia porównują informacje na fakturach, pozwoleniach na przywóz i zgłoszeniach celnych. Dokumenty nie mogą zawierać rozbieżności pod względem tożsamości importera lub zgłaszającego, opisu produktu i numeru faktury. Weryfikacje tych dokumentów dokonywane są na podstawie analizy ryzyka państw członkowskich.

4.   Organ wydający pozwolenia może zdecydować, że faktury należy składać w formie elektronicznej.

5.   Poświadczony wydruk zgłoszenia celnego, o którym mowa w ust. 1, może zostać zastąpiony przekazaniem przez organ celny danych celnych w formie elektronicznej organowi wydającemu pozwolenia zgodnie z procedurami i metodami określonymi w art. 14 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2016/1239. Organy wydające pozwolenia i organy celne mogą określić uproszczone formaty elektroniczne na potrzeby dokumentów i procedur, o których mowa w niniejszym ustępie.

6.   W przypadku gdy operator udowodni w sposób wymagany przez właściwy organ państwa członkowskiego, że wobec ilości produktów dopuszczonej przez niego do obrotu w dowolnym z 12-miesięcznych okresów, o których mowa w art. 9, zastosowano środki sanitarne lub fitosanitarne w państwie wywozu lub w Unii, zezwala się na uwzględnienie poprzedniego okresu 12 miesięcy, w którym nie zastosowano tych środków, w celu ustalenia ilości referencyjnej.

1.   Podmioty mogą składać wnioski w ramach kontyngentów taryfowych wymagających wcześniejszej rejestracji podmiotów w przypadku, gdy:

2.   Podmiot jest powiązany z innymi osobami prawnymi lub fizycznymi w następujących przypadkach:

3.   Do celów niniejszego artykułu stosuje się następujące definicje:

Do celów lit. e) działalność prowadzona wyłącznie w celu ubiegania się o pozwolenia w ramach kontyngentów taryfowych nie jest uznawana za znaczącą działalność gospodarczą.

4.   W przypadku gdy operator jest powiązany z innymi osobami prawnymi lub fizycznymi ubiegającymi się o pozwolenie w ramach kontyngentu taryfowego o tym samym numerze porządkowym, przy rejestracji w systemie elektronicznym LORI musi spełnić następujące wymogi:

5.   Komisja może zawiesić wymóg dotyczący oświadczenia o niezależności, w przypadku gdy zostanie zawieszony wymóg dotyczący ilości referencyjnej zgodnie z art. 9 ust. 9.

Okres zawieszenia nie może przekroczyć okresu obowiązywania kontyngentu taryfowego.

6.   Komisja powiadamia o zawieszeniu wymogu dotyczącego oświadczenia o niezależności zgodnie z art. 188 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013.

1.   Wnioskodawca ubiegający się o pozwolenie w ramach kontyngentów taryfowych wymagających wcześniejszej rejestracji podmiotów składa oświadczenie o niezależności za pośrednictwem systemu elektronicznego LORI, korzystając ze wzoru oświadczenia określonego w załączniku I.

2.   W swoim oświadczeniu o niezależności wnioskodawca stwierdza, w zależności od swojej sytuacji, że:

3.   Wnioskodawca zapewnia, by wszystkie informacje zawarte w jego oświadczeniu o niezależności były zawsze dokładne i aktualne.

4.   Przy ustalaniu, czy wnioskodawca prowadzi regularną znaczącą działalność gospodarczą, organ wydający pozwolenia bierze pod uwagę rodzaj prowadzonej przez wnioskodawcę działalności gospodarczej, poniesione wydatki, wielkość sprzedaży i obrotów wnioskodawcy w państwie członkowskim jego rejestracji do celów VAT.

Na wniosek właściwego organu wydającego pozwolenia wnioskodawca udostępnia wszystkie dokumenty i dowody niezbędne do weryfikacji informacji przedstawionych na potrzeby oświadczenia o niezależności.

5.   Właściwy organ wydający pozwolenia akceptuje oświadczenie o niezależności tylko wówczas, gdy jest przekonany, że dokumenty przedstawione w systemie LORI są prawidłowe i aktualne.

6.   Wnioskodawca powiadamia właściwy organ wydający pozwolenia o wszelkich zmianach mających wpływ na oświadczenie o niezależności w ciągu 10 dni kalendarzowych od dnia wejścia w życie tych zmian. Po zatwierdzeniu tych zmian właściwy organ wydający pozwolenia wprowadza je do systemu elektronicznego LORI.

7.   Oświadczenie o niezależności zachowuje ważność tak długo, jak podmiot spełnia wymogi określone w art. 11 ust. 1.

1.   Komisja tworzy elektroniczny system rejestracji i identyfikacji podmiotów ubiegających się o pozwolenia (LORI), zgodnie z rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2017/1183 (11) i rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2017/1185.

2.   Wnioski o rejestrację w systemie elektronicznym LORI są sporządzane przy użyciu formularza elektronicznego udostępnianego operatorom przez organ wydający pozwolenia. Formularz ten musi zawierać informacje określone w załączniku II.

3.   O rejestrację w systemie elektronicznym LORI ubiegać mogą się wyłącznie podmioty mające siedzibę na obszarze celnym Unii i posiadające numer EORI. Składają one wniosek do organu wydającego pozwolenia w państwie członkowskim, w którym mają siedzibę i są zarejestrowane do celów VAT.

4.   Wniosek o rejestrację składa się co najmniej dwa miesiące przed miesiącem, w którym podmiot zamierza złożyć wniosek o pozwolenie. Operator podaje ważny adres poczty elektronicznej do korespondencji oraz utrzymuje ważny adres poczty elektronicznej w elektronicznym systemie LORI do celów komunikacji z organem wydającym pozwolenia.

5.   Jeżeli właściwy organ wydający pozwolenia stwierdzi, że informacje przedłożone przez podmiot na potrzeby rejestracji w systemie elektronicznym LORI lub na potrzeby zmiany wpisu w systemie LORI dotyczącym tego podmiotu są prawidłowe i aktualne oraz zgodne z niniejszym rozporządzeniem i rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2020/761, zatwierdza tę rejestrację lub zmianę i powiadamia Komisję o tym zatwierdzeniu za pośrednictwem systemu elektronicznego LORI.

6.   Organ wydający pozwolenie odrzuca wniosek o rejestrację, jeżeli wnioskodawca nie udowodni w sposób wymagany przez ten organ, że informacje przedstawione w załączniku II są prawidłowe i aktualne. Organ wydający pozwolenia rejestruje datę odrzucenia wniosku i przekazuje wnioskodawcy informację o tym odrzuceniu wraz z jego uzasadnieniem.

7.   Na podstawie powiadomienia organu wydającego pozwolenia Komisja dokonuje rejestracji wnioskodawcy w systemie elektronicznym LORI i informuje o tej rejestracji organ wydający pozwolenia. Organ wydający pozwolenia powiadamia wnioskodawcę o rejestracji.

8.   Po zarejestrowaniu podmiotu w systemie elektronicznym LORI, rejestracja jest ważna aż do jej wycofania.

9.   Dane dotyczące zarejestrowanego podmiotu, przechowywane w systemie elektronicznym LORI, stanowią wpis LORI dotyczący tego podmiotu. Dane te są przechowywane przez cały okres rejestracji podmiotu i przez okres siedmiu lat od momentu wycofania rejestracji podmiotu z systemu teleinformatycznego LORI.

10.   Organ wydający pozwolenia wycofuje rejestrację w następujących przypadkach:

11.   Organ wydający pozwolenia rejestruje datę wycofania rejestracji i przekazuje podmiotowi, którego to dotyczy, informację o tym wycofaniu wraz z jego uzasadnieniem.

12.   Podmiot powiadamia właściwy organ wydający pozwolenia o wszelkich zmianach mających wpływ na wpis LORI w ciągu 10 dni kalendarzowych od dnia wejścia w życie tych zmian. Komisja odnotowuje te zmiany w systemie elektronicznym LORI po ich zatwierdzeniu przez właściwy organ wydający pozwolenie.

13.   Komisja może zawiesić wymóg wcześniejszej rejestracji podmiotów w systemie elektronicznym LORI, w przypadku gdy zostanie zawieszony wymóg dotyczący ilości referencyjnej zgodnie z art. 9 ust. 9.

Okres zawieszenia nie może przekroczyć okresu obowiązywania kontyngentu taryfowego.

14.   Komisja powiadamia o zawieszeniu wymogu wcześniejszej rejestracji podmiotów zgodnie z art. 188 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013.

1.   Podmioty zarejestrowane w systemie elektronicznym LORI, które podejrzewają, że inny zarejestrowany podmiot nie spełnia warunków i wymogów kwalifikowalności przy ubieganiu się o pozwolenie w ramach kontyngentów taryfowych wymagających wcześniejszej rejestracji, mogą składać skargi do organu wydającego pozwolenia w państwie członkowskim swojej siedziby i rejestracji do celów VAT. Takie skargi muszą mieć uzasadnienie. Każdy organ wydający pozwolenia udostępnia podmiotom system składania takich skarg i informuje podmioty o tym systemie w momencie składania przez nie wniosku o rejestrację w systemie elektronicznym LORI.

2.   Jeżeli organ wydający pozwolenia w państwie członkowskim, w którym skarżący ma siedzibę, stwierdzi, że skarga jest zasadna, przeprowadza w związku z nią kontrole, które uzna za stosowne. W przypadku gdy kontrolowany podmiot ma siedzibę i jest zarejestrowany do celów VAT w innym państwie członkowskim, organ wydający pozwolenia w tym państwie członkowskim udziela w odpowiednim terminie niezbędnej pomocy. Wynik kontroli jest rejestrowany przez organ wydający pozwolenia w państwie członkowskim, w którym dany podmiot ma siedzibę i jest zarejestrowany do celów podatku VAT, w systemie elektronicznym LORI, w ramach wpisu LORI dotyczącego tego podmiotu.

1.   W przypadku gdy właściwy organ wydający pozwolenia ustali, że podmiot ubiegający się o pozwolenie na przywóz lub wywóz w ramach kontyngentu taryfowego lub o jego przeniesienie przedstawił nieprawidłowy dokument lub przedłożył nieprawidłowe dane lub dane, które nie są aktualne w kontekście rejestracji w systemie elektronicznym LORI, oraz gdy dokument ten ma zasadnicze znaczenie dla wydania tego pozwolenia na przywóz lub wywóz, organ ten podejmuje następujące środki:

W przypadku gdy organ wydający pozwolenia stwierdzi, że podmiot ubiegający się o pozwolenie na przywóz lub wywóz w ramach kontyngentu taryfowego lub o przeniesienie takiego pozwolenia celowo przedłożył nieprawidłowy dokument lub celowo nie zaktualizował danych w swoim wpisie LORI w kontekście rejestracji w systemie elektronicznym LORI oraz jeżeli dokument ten lub dane mają zasadnicze znaczenie dla wydania tego pozwolenia na przywóz lub wywóz, wyłączenie podmiotu, o którym mowa w akapicie pierwszym lit. b), ma zastosowanie w odniesieniu do dwóch okresów obowiązywania kontyngentu taryfowego następujących po okresie obowiązywania kontyngentu taryfowego, w trakcie którego takie ustalenie zostało dokonane.

2.   Jeżeli dopuszczenie do obrotu na podstawie pozwolenia na przywóz miało miejsce przed dokonaniem ustaleń, o których mowa w ust. 1, wszelkie nienależne korzyści finansowe, które z tego wynikają, podlegają zwrotowi.

3.   Kary, o których mowa w ust. 1, pozostają bez uszczerbku dla jakichkolwiek dodatkowych kar na mocy prawa krajowego lub prawa Unii oraz bez uszczerbku dla przepisów dotyczących ochrony interesów finansowych Unii.

1.   Co roku, z dniem 1 stycznia, otwiera się dwa kontyngenty na przywóz z państw trzecich maksymalnej ilości 2 000 000 ton kukurydzy objętej kodem CN 1005 90 00 i 300 000 ton sorgo objętego kodem CN 1007 90 00 w celu dopuszczenia ich do obrotu w Hiszpanii.

2.   Co roku, z dniem 1 stycznia otwiera się jeden kontyngent taryfowy na przywóz z państw trzecich maksymalnej ilości 500 000 ton kukurydzy objętej kodem CN 1005 90 00 w celu dopuszczenia do obrotu w Portugalii.

1.   Ilości, jakie mają zostać przywiezione do Hiszpanii, określone w art. 18 ust. 1, zmniejsza się proporcjonalnie do wszelkich wielkości pozostałości z produkcji skrobi z kukurydzy objętej kodami CN 2303 10 19 i 2309 90 20, pozostałości i odpadów browarniczych i gorzelnianych objętych kodem CN 2303 30 00 oraz pozostałości pulpy cytrusowej objętych kodem CN ex 2308 00 40, przywożonych do Hiszpanii z państw trzecich w ciągu danego roku.

2.   Komisja księguje z tytułu kontyngentów, o których mowa w art. 18 ust. 1 i 2:

3.   Do celów księgowania ilości w ramach kontyngentów, o których mowa w art. 18 ust. 1 i 2, nie uwzględnia się przywozu do Hiszpanii i Portugalii dokonywanego na podstawie aktów, w drodze których Unia udzieliła szczególnych koncesji handlowych.

1.   Ilości kukurydzy i sorgo, o których mowa w art. 18 ust. 1, przeznacza się do przetworzenia lub wykorzystania w Hiszpanii. Ilości kukurydzy, określone w art. 18 ust. 2, przeznacza się do przetworzenia lub wykorzystania w Portugalii.

2.   Kukurydza i sorgo dopuszczone do obrotu przy zerowej stawce celnej zgodnie z art. 21 pozostają pod nadzorem celnym lub pod kontrolą administracyjną o równoważnym skutku do czasu ich użycia lub przetworzenia.

3.   Państwo członkowskie, którego to dotyczy, podejmuje, w razie potrzeby, wszelkie środki niezbędne do zapewnienia prowadzenia nadzoru określonego w ust. 2. Środki te obejmują wymóg poddania się przez importera wszelkim kontrolom uznanym za konieczne przez właściwe organy, a także prowadzenia szczegółowej dokumentacji umożliwiającej tym organom przeprowadzenie tego rodzaju kontroli.

4.   Państwo członkowskie, którego to dotyczy, natychmiast zgłasza Komisji środki przyjęte zgodnie z ust. 3.

1.   W odniesieniu do przywozu kukurydzy i sorgo do Hiszpanii oraz przywozu kukurydzy do Portugalii od dnia 1 kwietnia każdego roku kalendarzowego stosuje się zerową stawkę należności przywozowej w ramach limitów ilościowych ustanowionych w art. 18 ust. 1 i 2.

2.   Przywóz, o którym mowa w ust. 1:

Pozwolenia, o których mowa w lit. b), są ważne tylko w państwie członkowskim, w którym zostały wydane.

3.   Od dnia rozpoczęcia stosowania zerowej stawki należności przywozowej określonej w ust. 1 Komisja publikuje najpóźniej szóstego dnia każdego miesiąca, za pomocą odpowiednich środków, wielkości kontyngentów, o których mowa w art. 18 ust. 1 i 2, które są dostępne pierwszego dnia każdego miesiąca.

1.   Zabezpieczenie, o którym mowa w art. 4 i którego stawka jest określona w załączniku II do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/761, jest wnoszone przez wnioskodawcę do organu wydającego pozwolenia przed końcem okresu składania wniosków.

2.   Oprócz zabezpieczenia, o którym mowa w ust. 1, wydanie pozwolenia jest uzależnione od tego, czy zabezpieczenie należytego wykonania będzie dostępne najpóźniej w dniu dopuszczenia do obrotu.

3.   Stawka zabezpieczenia należytego wykonania, o którym mowa w ust. 2, jest równa należności celnej z tytułu przywozu kukurydzy i sorgo, ustalonej zgodnie z rozporządzeniem Komisji (UE) nr 642/2010 (12) i obowiązującej w dniu złożenia wniosku o pozwolenie.

1.   Nie naruszając środków nadzoru przyjętych zgodnie z art. 20 ust. 2, zabezpieczenie należytego wykonania, o którym mowa w art. 22 ust. 2, zostaje zwolnione, jeżeli importer przedstawi dowód na to, że:

2.   Dowód, o którym mowa w ust. 1, przedstawia się w terminie 18 miesięcy od daty przyjęcia zgłoszenia do dopuszczenia do obrotu, a jego nieprzedstawienie powoduje przepadek zabezpieczenia.

3.   Dla celów niniejszego artykułu, uważa się, że przetworzenie lub wykorzystanie przywożonego produktu miało miejsce, jeśli przetworzono lub wykorzystano 95 % ilości wprowadzonej do obrotu.

1.   Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

2.   Niniejsze rozporządzenie stosuje się do okresów obowiązywania kontyngentów taryfowych, począwszy od dnia 1 stycznia 2021 r.