ARREST VAN HET HOF (Eerste kamer)
24 juni 2004(1)

„Niet-nakoming – Verwerking van persoonsgegevens en bescherming van persoonlijke levenssfeer in telecommunicatiesector – Artikelen 6 en 9 van richtlijn 97/66/EG – Noodzaak van nauwkeurige uiteenzetting van punten van bezwaar in met redenen omkleed advies”

In zaak C-350/02,

Commissie van de Europese Gemeenschappen, vertegenwoordigd door M. Shotter en W. Wils als gemachtigden, domicilie gekozen hebbende te Luxemburg,

verzoekster,

tegen

Koninkrijk der Nederlanden, vertegenwoordigd door S. Terstal als gemachtigde,

verweerder,

betreffende een verzoek om vast te stellen dat het Koninkrijk der Nederlanden, door niet alle wettelijke en bestuursrechtelijke maatregelen te treffen die nodig zijn om de artikelen 6 en 9 van richtlijn 97/66/EG van het Europees Parlement en de Raad van 15 december 1997 betreffende de verwerking van persoonsgegevens en de bescherming van de persoonlijke levenssfeer in de telecommunicatiesector (PB 1998, L 24, blz. 1) in het nationale recht om te zetten, of in elk geval door die bepalingen niet aan de Commissie mee te delen, de krachtens het EG-Verdrag op hem rustende verplichtingen niet is nagekomen,

wijst

HET HOF VAN JUSTITIE (Eerste kamer),,

samengesteld als volgt: P. Jann, kamerpresident, A. La Pergola, S. von Bahr, R. Silva de Lapuerta en K. Lenaerts (rapporteur), rechters,

advocaat-generaal: J. Kokott,
griffier: M.-F. Contet, hoofdadministrateur,

gehoord de pleidooien van partijen ter terechtzitting van 13 november 2003, waarbij de Commissie was vertegenwoordigd door W. Wils, bijgestaan door P. Gérard, expert, en het Koninkrijk der Nederlanden door C. Wissels als gemachtigde, bijgestaan door R. J. I. Dielemans, expert,

gehoord de conclusie van de advocaat-generaal ter terechtzitting van 29 januari 2004,

het navolgende

Arrest

a)

op tijdelijke basis, op verzoek van een abonnee die de opsporing van kwaadwillige of hinderlijke oproepen vraagt; in dat geval worden de gegevens betreffende de identificatie van de oproepende abonnee overeenkomstig de nationale wetgeving opgeslagen en beschikbaar gesteld door de verstrekker van een openbaar telecommunicatienetwerk en/of van een algemeen beschikbare telecommunicatiedienst;

b)

per afzonderlijke lijn, voor organisaties die noodoproepen behandelen en als zodanig zijn erkend door een lidstaat, met inbegrip van wetshandhavingsinstanties en ambulance- en brandweerdiensten, met het oog op de beantwoording van die oproepen.”

–

het telefoonnummer of de identificatie van het abonneetoestel;

–

het adres van de abonnee en het toesteltype;

–

het totale aantal voor de berekeningsperiode aan te rekenen eenheden;

–

het opgeroepen abonneenummer;

–

het type, het tijdstip van aanvang en de duur van de gedane oproepen en/of de verzonden hoeveelheid gegevens;

–

de datum van de oproep/de dienst;

–

andere gegevens betreffende betalingen, zoals vooruitbetaling, betaling in termijnen, afsluitingen en aanmaningen.”

a.

dit noodzakelijk is ten behoeve van het opstellen van een nota voor een abonnee of degene die zich tegenover de aanbieder rechtens heeft verbonden die nota te voldoen, dan wel ten behoeve van een betaling ter zake van interconnectie of bijzondere toegang;

b.

dit noodzakelijk is ten behoeve van marktonderzoek en verkoopactiviteiten met betrekking tot de eigen telecommunicatiediensten en de abonnee daarmee heeft ingestemd;

c.

dit noodzakelijk is ten behoeve van de berechting van enig geschil, de beslissing van een geschil, bedoeld artikel 12.1, of het vaststellen van regels als bedoeld in artikel 6.3;

d.

dit noodzakelijk is ten behoeve van het verkeersbeheer;

e.

dit noodzakelijk is ten behoeve van de verstrekking van inlichtingen aan klanten, voorzover die inlichtingen betrekking hebben op de verkeersgegevens die de klanten zelf betreffen;

f.

dit noodzakelijk is ten behoeve van de opsporing van fraude;

g.

dit overigens bij of krachtens de wet is toegestaan.

HET HOF VAN JUSTITIE (Eerste kamer),