1.   Steun uit het EFRO voor grensoverschrijdende samenwerking kan worden verstrekt aan regio’s van NUTS-niveau 3 in de Unie die aan interne en externe landgrenzen met derde landen of partnerlanden zijn gelegen, alsmede aan EU-regio’s van NUTS-niveau 3 die zeegrenzen hebben en die maximaal 150 km overzee van elkaar verwijderd zijn, behoudens eventuele aanpassingen die nodig zijn voor de coherentie en continuïteit van samenwerkingsprogrammagebieden en waar grensoverschrijdende interactie daadwerkelijk kan plaatsvinden.

2.   Interne programma’s voor grensoverschrijdende samenwerking in het kader van Interreg kunnen betrekking hebben op regio’s in Noorwegen, Zwitserland en het Verenigd Koninkrijk die vergelijkbaar zijn met regio’s van NUTS-niveau 3, alsook op Andorra, Liechtenstein, Monaco en San Marino.

3.   Steun uit het IPA III of het NDICI voor externe grensoverschrijdende samenwerking kan worden verstrekt aan regio’s van NUTS-niveau 3 van het partnerland aan gene zijde van de grens of, indien er geen NUTS-classificatie is, daarmee vergelijkbare gebieden die gelegen zijn aan land- of zeegrenzen tussen lidstaten en partnerlanden en die in aanmerking komen voor steun uit het IPA III of het NDICI, behoudens eventuele aanpassingen die nodig zijn voor de coherentie en continuïteit van samenwerkingsprogramma’s.

1.   Steun uit het EFRO voor transnationale samenwerking kan worden verstrekt aan EU-regio’s van NUTS-niveau 2, met inbegrip van ultraperifere gebieden, die grote transnationale gebieden bestrijken en rekening houdend (indien van toepassing) met macroregionale of zeebekkenstrategieën.

2.   Indien de betrokken lidstaat of lidstaten een transnationaal samenwerkingsprogramma indient/indienen, kan dit op zijn of hun verzoek ook betrekking hebben op een of meer ultraperifere gebieden van die lidstaat of lidstaten.

3.   Transnationale samenwerkingsprogramma’s kunnen betrekking hebben op de volgende landen of gebieden, ongeacht of zij al dan niet steun ontvangen uit de Uniebegroting:

4.   De in lid 2 bedoelde regio’s, derde landen, partnerlanden en LGO’s zijn regio’s van NUTS-niveau 2 of, indien er geen NUTS-classificatie is, daarmee vergelijkbare gebieden.

1.   Steun uit het EFRO voor interregionale samenwerking wordt verstrekt op het gehele grondgebied van de Unie, inclusief de ultraperifere gebieden.

2.   Interregionale samenwerkingsprogramma’s kunnen betrekking hebben op het gehele grondgebied van de in de artikelen 4, 5 en 7 genoemde derde landen, partnerlanden en andere gebieden of LGO’s, of een deel ervan, ongeacht of zij steun ontvangen uit de externe financieringsinstrumenten van de Unie of niet.

1.   Steun uit het EFRO voor samenwerking van ultraperifere gebieden wordt verstrekt aan alle regio’s die genoemd worden in artikel 349, eerste alinea, VWEU.

2.   Interreg-programma’s die de ultraperifere gebieden betreffen kunnen door het NDICI gesteunde partnerlanden (of delen daarvan) en/of door het Programma voor landen en gebieden overzee (PLGO) ondersteunde LGO’s bestrijken.

1.   Voor de toepassing van de artikelen 4 tot en met 7 stelt de Commissie bij uitvoeringshandelingen een lijst vast van Interreg-programmagebieden die steun kunnen ontvangen, uitgesplitst naar elk onderdeel en elk Interreg-programma. Die uitvoeringshandelingen wordt vastgesteld volgens de in artikel 63, lid 2, bedoelde raadplegingsprocedure.

Externe grensoverschrijdende programma’s worden als “Interreg-A IPA III-CBC-programma’s” (IPA III-CBC) of als “Interreg-A NEXT-programma’s” (NDICI-CBC) in de lijst opgenomen.

2.   De in lid 1, eerste alinea, genoemde uitvoeringshandelingen bevatten ook een lijst met de EU-regio’s van NUTS-niveau 3 die in aanmerking zijn genomen bij een EFRO-toewijzing voor grensoverschrijdende samenwerking aan alle binnengrenzen en aan de buitengrenzen die onder de externe financieringsinstrumenten van de Unie vallen.

3.   Regio’s van derde landen of partnerlanden of van gebieden buiten de Unie die geen steun ontvangen uit het EFRO of van een extern financieringsinstrument van de Unie, of die bijdragen aan de Uniebegroting via externe bestemmingsontvangsten, moeten eveneens worden vermeld in de in lid 1, tweede alinea, genoemde lijst.

1.   De EFRO-middelen voor Interreg-programma’s bedragen 8 050 000 000 EUR (prijspeil van 2018) van de totale middelen die beschikbaar zijn voor vastleggingen in de begroting uit het EFRO, het ESF+ en het Cohesiefonds voor de programmeringsperiode 2021-2027, genoemd in artikel 109, lid 1, van Verordening (EU) 2021/1060.

2.   De in lid 1 genoemde middelen worden als volgt toegewezen:

3.   De Commissie stelt elke lidstaat op de hoogte van zijn aandeel (opgesplitst naar jaar) van de totaalbedragen voor de onderdelen A, B en D, overeenkomstig de methodiek bepaald in punt 8 van bijlage XXVI bij Verordening (EU) 2021/1060.

4.   Elke lidstaat kan tot 15 % van de financiële toewijzingen aan elk van de onderdelen A, B en D overdragen van een van die onderdelen naar een of meer van de andere onderdelen.

5.   Op basis van de volgens lid 3 meegedeelde bedragen deelt elke lidstaat de Commissie mee, of en hoe hij gebruik heeft gemaakt van de in lid 4 genoemde mogelijkheid tot overdracht, met vermelding van de daaruit resulterende verdeling over de Interreg-programma’s waaraan deze lidstaat deelneemt.

1.   De Commissie stelt uitvoeringshandelingen vast met een meerjarige strategiedocument voor externe grensoverschrijdende en transnationale samenwerkingsprogramma’s bevat die door het EFRO en het NDICI, door het EFRO en IPA III of door het EFRO, het NDICI en IPA III worden gesteund. Die uitvoeringshandelingen worden vastgesteld volgens de in artikel 63, lid 2, van deze verordening bedoelde raadplegingsprocedure en in, waar passend, met inachtneming van de procedure van de IPA III-verordening.

Met betrekking tot de door het EFRO en het NDICI gesteunde Interreg-programma’s worden in de uitvoeringshandeling de in artikel 14, lid 2, van Verordening (EU) 2021/947 bedoelde elementen vastgesteld.

Ten aanzien van Interreg-programma’s die door het EFRO en IPA III worden ondersteund, heeft de uitvoeringshandeling ook betrekking op de deelname van IPA III-begunstigden of partnerlanden aan de Interreg C- en D-programma’s.

2.   De Commissie en de betrokken lidstaten stellen de bijdrage vast van het EFRO aan externe grensoverschrijdende Interreg-programma’s die ook worden gesteund met financiële middelen uit IPA III-CBC, of met financiële middelen uit NDICI-CBC. De voor elke lidstaat vastgestelde EFRO-bijdrage mag daarna niet opnieuw over de betrokken lidstaten worden verdeeld.

Bij de vaststelling van de bijdragen van het IPA III en het NDICI aan de Interreg B-, C- en D-programma’s wordt rekening gehouden met de samenstelling van het betrokken programmapartnerschap van de lidstaten, de IPA-begunstigden en de partnerlanden. Die bijdragen kunnen worden vastgelegd in de door lid 1, eerste alinea, bestreken meerjarige strategiedocumenten.

3.   Afzonderlijke externe grensoverschrijdende programma’s ontvangen steun uit het EFRO op voorwaarde dat het IPA III-CBC of het NDICI-CBC ten minste dezelfde bedragen verstrekken uit hoofde van de relevante meerjarige strategiedocument. Die bijdrage is gebonden aan een maximumbedrag, als bepaald in de in de IPA III-verordening of in Verordening (EU) 2021/947.

Indien de herziening van de betrokken strategische programmeringsdocumenten in het kader van het IPA III of het NDICI echter tot vermindering van de bedragen voor de resterende jaren leidt, moeten de lidstaten uit één van de volgende opties kiezen:

4.   De jaarlijkse kredieten voor steun uit het EFRO, het IPA III-CBC of het NDICI-CBC voor externe grensoverschrijdende Interreg-programma’s worden opgenomen in de desbetreffende begrotingsonderdelen van het begrotingsjaar 2021.

5.   Indien de Commissie een specifieke financiële toewijzing heeft opgenomen ter ondersteuning van partnerlanden of -regio’s in het kader van Verordening (EU) 2021/947 of van LGO’s in het kader van Besluit 2013/755/EU, of in het kader van beide, teneinde hun samenwerking met de aangrenzende ultraperifere gebieden van de Unie overeenkomstig artikel 33, lid 2, van Verordening (EU) 2021/947 en/of artikel 87 van Besluit 2013/755/EU te versterken, kan het EFRO ook bijdragen, en wel conform de bepalingen van de onderhavige verordening. Dit kan gebeuren indien zulks dienstig is en op basis van wederkerigheid en proportionaliteit in relatie tot de hoogte van financiering uit het NDICI en/of het PLGO. De bijdrage van het EFRO wordt in dat geval toegewezen aan acties die worden uitgevoerd door een partnerland of -regio of een andere entiteit uit hoofde van Verordening (EU) 2021/947, of door een land, een gebied of een andere entiteit uit hoofde van Besluit 2013/755/EU of door een ultraperifere gebied van de Unie, in het kader van een of meer gezamenlijke Interreg B-, C- of D-programma’s of in het kader van de in artikel 59 van deze verordening bedoelde samenwerkingsmaatregelen die zijn vastgesteld en worden uitgevoerd overeenkomstig deze verordening.

1.   Op basis van de informatie die zij op grond van artikel 9, lid 5, van de lidstaten heeft ontvangen, stelt de Commissie uitvoeringshandelingen vast met een lijst van alle Interreg-programma’s en het totaalbedrag van de totale EFRO-steun voor elk programma’s en, indien van toepassing, de totale steun uit elk afzonderlijk extern financieringsinstrument van de Unie. Die uitvoeringshandelingen worden vastgesteld volgens de in artikel 63, lid 2, bedoelde raadplegingsprocedure.

2.   Die uitvoeringshandelingen bevatten ook een lijst van de overeenkomstig artikel 9, lid 4, overgemaakte bedragen, uitgesplitst naar lidstaat.

1.   Indien uiterlijk op 31 maart van het betrokken jaar geen extern grensoverschrijdend programma voor 2022 of 2023 bij de Commissie is ingediend, wordt de jaarlijkse bijdrage uit het EFRO voor dat programma die niet opnieuw is toegewezen aan een ander programma dat is ingediend voor externe grensoverschrijdende Interreg-programma’s, toegewezen aan interne grensoverschrijdende Interreg-programma’s waaraan wordt deelgenomen door de betrokken lidstaat.

2.   Indien uiterlijk op 31 maart 2024 nog steeds externe grensoverschrijdende Interreg-programma’s lopen die niet bij de Commissie zijn ingediend, wordt de in artikel 9, lid 5, genoemde bijdrage uit het EFRO voor deze programma’s voor de resterende jaren tot en met 2027 — voor zover die niet opnieuw is toegewezen aan een ander Interreg-programma dat ook steun ontvangt uit respectievelijk het IPA III-CBC of het NDICI-CBC — toegewezen aan interne grensoverschrijdende Interreg-programma’s waaraan wordt deelgenomen door de betrokken lidstaten.

3.   Reeds door de Commissie goedgekeurde externe grensoverschrijdende Interreg-programma’s worden beëindigd of de toewijzing aan deze programma’s wordt verminderd volgens de vigerende regels en procedures, en wel in het bijzonder als:

In deze gevallen wordt de in lid 1 genoemde bijdrage uit het EFRO die overeenstemt met nog niet vastgelegde jaartranches of met jaartranches die zijn vastgelegd maar die gedurende het betrokken begrotingsjaar geheel of ten dele zijn vrijgemaakt — voor zover die tranches niet opnieuw zijn toegewezen aan een ander Interreg-programma dat ook steun ontvangt uit respectievelijk het IPA III-CBC of het NDICI-CBC — toegewezen aan interne grensoverschrijdende Interreg-programma’s waaraan wordt deelgenomen door die lidstaat.

4.   De deelname van een partnerland of van een LGO aan een reeds door de Commissie goedgekeurd Interreg B-programma wordt beëindigd indien zich een van de in lid 3, eerste alinea, punt a) of punt b), genoemde situaties voordoet.

De deelnemende lidstaten en, indien van toepassing, de overige deelnemende partnerlanden verzoeken dat:

Indien de toewijzing aan het Interreg-programma wordt verminderd conform het bepaalde in punt b), wordt de bijdrage uit het EFRO die overeenstemt met nog niet vastgelegde jaartranches, toegewezen aan een ander Interreg B-programma waaraan een of meer van de betrokken lidstaten deelnemen of, als een lidstaat slechts deelneemt aan één programma Interreg B, aan één of meer interne grensoverschrijdende Interreg-programma’s waaraan die lidstaat deelneemt.

5.   Het bedrag dat vrijkomt door de uit hoofde van dit artikel verlaagde bijdrage uit het IPA III, het NDICI of het PLGO wordt respectievelijk gebruikt overeenkomstig de IPA III-verordening, Verordening (EU) 2021/947 of Besluit 2013/755/EU.

6.   Indien een derde land, partnerland of LGO dat met nationale middelen bijdraagt aan een Interreg-programma, waarbij het niet gaat om de nationale medefinanciering van steun uit het EFRO of uit een extern financieringsinstrument van de Unie, deze bijdrage vermindert tijdens de uitvoering van het Interreg-programma, hetzij in het algemeen of in verband met gezamenlijke concrete acties die reeds zijn geselecteerd en na ontvangst van het document zoals bedoeld in artikel 22, lid 6, verzoekt de deelnemende lidstaat, c.q. verzoeken de deelnemende lidstaten om één van de in de tweede alinea van lid 4 van dit artikel vermelde opties.

1.   Voor Interreg-programma’s mag het medefinancieringspercentage op het niveau van elk Interreg-programma niet meer dan 80 % bedragen.

2.   Niettegenstaande lid 1 van dit artikel mag het medefinancieringspercentage voor Interreg D-programma’s niet hoger zijn dan 85 %, tenzij een hoger percentage is vastgelegd in Besluit 2013/755/EU of een handeling die op grond van dat besluit of, indien van toepassing, op grond van de Verordening (EU) 2021/947 is vastgesteld of een handeling op grond van die verordening.

3.   Indien Interreg-programma’s steun krijgen uit het EFRO en IPA III-CBC, en indien de toewijzing uit het EFRO 50 % of minder bedraagt van de totale Unietoewijzing, kan een hoger percentage worden vastgesteld in de IPA III-verordening of een op grond van die verordening vastgestelde handeling.

4.   Indien Interreg-programma’s steun krijgen uit het EFRO en ofwel alleen het NDICI of zowel het NDICI als het IPA III, en indien de toewijzing uit het EFRO 50 % of minder bedraagt van de totale Unietoewijzing, kan een hoger percentage worden vastgesteld in Verordening (EU) 2021/947 of een op grond van die verordening vastgestelde handeling.

1.   Het EFRO, binnen zijn toepassingsgebied zoals bepaald in artikel 5 van Verordening (EU) 2021/1058, en, indien van toepassing, de externe financieringsinstrumenten van de Unie dragen bij aan de verwezenlijking van de beleidsdoelstellingen die zijn vermeld in artikel 5, lid 1, van Verordening (EU) 2021/1060, door middel van gezamenlijke acties in het kader van de Interreg-programma’s.

2.   In geval van het grensoverschrijdende “Peace Plus”-programma, in het kader waarvan het vrede en verzoening ondersteunt, levert het EFRO ter verwezenlijking van een specifieke doelstelling binnen beleidsdoelstelling 4 ook een bijdrage aan het bevorderen van de sociale, economische en regionale stabiliteit in de betrokken regio’s, met name door maatregelen die de samenhang tussen gemeenschappen verbeteren. Die specifieke doelstelling wordt door een afzonderlijke prioriteit ondersteund.

3.   Naast de specifieke doelstellingen van het EFRO, vermeld in artikel 3 van Verordening (EU) 2021/1058, dragen het EFRO en, indien van toepassing, de externe financieringsinstrumenten van de Unie aan de verwezenlijking van de in artikel 4, lid 1, punten a) tot en met l), van Verordening (EU) 2021/1057 genoemde doelstellingen bij door middel van gezamenlijke acties in het kader van Interreg-programma’s.

4.   In het kader van de Interreg-programma’s kunnen het EFRO en, indien van toepassing, de externe financieringsinstrumenten van de Unie ook steun verstrekken aan de specifieke Interreg-doelstelling “een beter op samenwerking gebaseerd bestuur”, door middel van de één van de volgende acties:

5.   In het kader van de Interreg-programma’s kunnen het EFRO en, indien toepasselijk, de financieringsinstrumenten voor extern optreden van de Unie ook steun verlenen aan de externe specifieke Interreg-doelstelling “een veiliger, zekerder Europa”, met name door acties op het gebied van het beheer van grensoverschrijdingen, mobiliteit en migratie, met inbegrip van de bescherming en economische en sociale integratie van onderdanen van derde landen, bijvoorbeeld migranten en personen die internationale bescherming genieten.

1.   Ten minste 60 % van de EFRO-bijdrage en, indien van toepassing, van de externe financieringsinstrumenten van de Unietoewijzingen aan elk van de Interreg A-, B- en D-programma’s wordt toegewezen aan beleidsdoelstelling 2 en maximaal twee andere beleidsdoelstellingen genoemd in artikel 5, lid 1, van Verordening (EU) 2021/1060.

Aan de Interreg A-programma’s volgens binnenlandse landgrenzen wordt ten minste 60 % van de toegewezen EFRO-bijdrage toegewezen aan de beleidsdoelstellingen 2 en 4 en maximaal twee andere beleidsdoelstellingen genoemd in artikel 5, lid 1, van Verordening (EU) 2021/1060.

2.   Van de EFRO-bijdrage en, indien van toepassing, van de externe financieringsinstrumenten van de Unie aan elk Interreg A-, B- en D-programma kan tot 20 % worden toegewezen aan de specifieke Interreg-doelstelling “een beter op samenwerking gebaseerd bestuur” en tot 5 % aan de specifieke Interreg-doelstelling “een veiliger, zekerder Europa”.

3.   Indien een Interreg B-programma een macroregionale strategie of een zeebekkenstrategie ondersteunt, draagt ten minste 80 % van de EFRO-bijdrage evenals, indien van toepassing, een gedeelte van de toewijzingen van de financieringsinstrumenten voor extern optreden van de Unie voor andere prioriteiten dan technische bijstand bij aan de doelstellingen van die strategie.

4.   Alle in artikel 5, lid 1, van Verordening (EU) 2021/1060 genoemde beleidsdoelstellingen en de specifieke doelstelling voor Interreg van “een beter op samenwerking gebaseerd bestuur” kunnen voor het Interreg Europa-programma en het Urbact-programma worden geselecteerd. Voor de programma’s Interact en Espon worden de totale EFRO-bijdrage en, indien van toepassing, van de externe financieringsinstrumenten van de Unie toegewezen aan de specifieke Interreg-doelstelling “een beter op samenwerking gebaseerd bestuur”.

1.   De doelstelling “Europese territoriale samenwerking” (Interreg) wordt uitgevoerd door middel van Interreg-programma’s in gedeeld beheer, met uitzondering van de Interreg D-programma’s, die, in overeenstemming met de betrokken lidstaat of lidstaten en na consultatie van de belanghebbenden, geheel of gedeeltelijk in indirect beheer kunnen worden uitgevoerd.

2.   De deelnemende lidstaten en, indien van toepassing, derde landen, partnerlanden, LGO’s of organisaties voor regionale integratie en samenwerking stellen, overeenkomstig het model in de bijlage, een Interreg-programma op voor de periode van 1 januari 2021 tot en met 31 december 2027.

3.   De deelnemende lidstaten stellen in samenwerking met de programmapartners bedoeld in artikel 8 van Verordening (EU) 2021/1060 een Interreg-programma op. Bij de voorbereiding van Interreg B-programma’s die betrekking hebben op macroregionale of zeebekkenstrategieën, houden de lidstaten en de programmapartners rekening met de thematische prioriteiten van de betrokken macroregionale en zeebekkenstrategieën, en raadplegen zij de relevante actoren; daarnaast zorgen zij ervoor dat deze actoren op macroregionaal en zeebekkenniveau aan het begin van de programmeringsperiode worden samengebracht in overeenstemming met dat artikel

De deelnemende derde landen, partnerlanden of, naargelang het geval, LGO’s betrekken, hierbij tevens de programmapartners, inclusief organisaties voor regionale integratie en samenwerking, die gelijkwaardig zijn aan die waarnaar in dat artikel wordt verwezen.

4.   De lidstaat waar de toekomstige beheerautoriteit gevestigd is, dient uiterlijk op 2 april 2022 bij de Commissie een Interreg-programma in namens alle deelnemende lidstaten en, indien van toepassing, derde landen, partnerlanden, LGO’s of organisaties voor regionale integratie en samenwerking.

Indien een Interreg-programma evenwel door een extern financieringsinstrument van de Unie wordt ondersteund, legt de lidstaat waar de toekomstige beheerautoriteit gevestigd is, het Interreg-programma voor aan de Commissie uiterlijk negen maanden na de goedkeuring door de Commissie van de desbetreffende meerjarige strategiedocumenten als bepaald in artikel 10, lid 1, of in overeenstemming met de respectieve basiswetgevingshandeling van dat externe financieringsinstrument van de Unie.

5.   De deelnemende lidstaten en, indien van toepassing, derde landen, partnerlanden of LGO’s bevestigen schriftelijk hun instemming met de inhoud van een Interreg-programma voordat het bij de Commissie wordt ingediend. Deze instemming omvat ook een verbintenis van alle deelnemende lidstaten en, indien van toepassing, van derde landen, partnerlanden of LGO’s, om de nodige medefinanciering voor de uitvoering van het Interreg-programma te verstrekken evenals, indien van toepassing, de verbintenis tot de financiële bijdrage van de betrokken derde landen, partnerlanden of LGO’s.

In afwijking van de eerste alinea worden voor Interreg-programma’s waarbij ultraperifere gebieden en derde landen, partnerlanden of LGO’s betrokken zijn, de respectieve derde landen, partnerlanden of LGO’s door de betrokken lidstaten geraadpleegd voordat de Interreg-programma’s bij de Commissie worden ingediend. In dit geval mag de instemming met de inhoud van de Interreg-programma’s en de eventuele financiële bijdrage van de derde landen, partnerlanden of LGO’s ook worden vastgelegd in de formeel goedgekeurde notulen van de overlegvergaderingen met de betrokken derde landen, partnerlanden of LGO’s of van de beraadslagingen van de organisaties voor regionale integratie en samenwerking.

6.   De Commissie is bevoegd om overeenkomstig artikel 62 gedelegeerde handelingen vast te stellen om de bijlage te wijzigen teneinde deze aan te passen aan de veranderingen die zich tijdens de programmeringsperiode voor niet-essentiële elementen daarvan voordoen.

1.   Elk Interreg-programma bevat een gezamenlijke strategie voor de bijdrage van het programma aan de verwezenlijking van de in artikel 5, lid 1, van Verordening (EU) 2021/1060 vermelde beleidsdoelstellingen en, waar relevant, de in artikel 14, leden 4 en 5, van de onderhavige verordening vermelde specifieke Interreg-doelstellingen, en de mededeling van de resultaten ervan.

2.   Elk Interreg-programma bestaat uit prioriteiten.

Elke prioriteit moet overeenstemmen met één beleidsdoelstelling of, indien van toepassing, met respectievelijk één of beide specifieke Interreg-doelstellingen, en moet bestaan uit een of meerdere specifieke doelstellingen. Bij dezelfde beleidsdoelstelling of specifieke Interreg-doelstelling kunnen verschillende prioriteiten horen.

3.   Voor elk Interreg-programma wordt het volgende vastgesteld:

Bij de indiening van het programma wordt daarbij ter informatie een lijst met geplande concrete acties van strategisch belang gevoegd, met een tijdschema.

4.   Met betrekking tot de in lid 3 bedoelde informatie worden de financiële toewijzingen voor de in punt f) van dat lid genoemde tabellen en wat betreft de steun uit de externe financieringsinstrumenten van de Unie, als volgt vermeld:

5.   Met betrekking tot lid 3, eerste alinea, punt e), vi), van dit artikel worden de interventietypes gebaseerd op een nomenclatuur die is opgenomen in bijlage I bij Verordening (EU) 2021/1060.

6.   Het Interreg-programma moet:

7.   De beheerautoriteit brengt de Commissie op de hoogte van elke verandering in de in lid 6, punt a) of punt b), bedoelde informatie waarvoor geen programmawijziging nodig is.

8.   Indien, met betrekking tot Interreg A-, B- of D-programma’s, een A-programma betrekking heeft op lange grenzen met heterogene ontwikkelingsuitdagingen en -behoeften, kunnen de lidstaten en, indien van toepassing, derde landen, partnerlanden en LGO’s die deelnemen aan een Interreg-programma, subprogrammagebieden vaststellen.

9.   In afwijking van lid 3 wordt de inhoud van Interreg C-programma’s aangepast aan het specifieke karakter van die Interreg-programma’s, meer bepaald als volgt:

1.   De Commissie beoordeelt elk Interreg-programma en de mate waarin het in overeenstemming is met de Verordeningen (EU) 2021/1060 en (EU) 2021/1058 en de onderhavige verordening, en, in het geval van steun uit een extern financieringsinstrument van de Unie en, indien van toepassing, de consistentie ervan met het in artikel 10, lid 1, van deze verordening bedoelde meerjarig strategiedocument of het desbetreffende strategische programmeringskader op grond van de respectieve basiswetgevingshandeling van één of meer van die instrumenten.

2.   De Commissie kan binnen drie maanden na de datum waarop het Interreg-programma is ingediend door de lidstaat waar de toekomstige beheerautoriteit gevestigd is, opmerkingen formuleren.

3.   Deelnemende lidstaten en, indien van toepassing, derde landen, partnerlanden of LGO’s evalueren het Interreg-programma en houden daarbij rekening met de opmerkingen van de Commissie.

4.   De Commissie stelt uiterlijk vijf maanden na de datum van eerste indiening van elk Interreg-programma door de lidstaat waar de toekomstige beheerautoriteit gevestigd is, door middel van een uitvoeringshandeling een besluit tot goedkeuring van het programma vast.

5.   Met betrekking tot externe grensoverschrijdende Interreg-programma’s stelt de Commissie haar besluiten uit hoofde van lid 4 van dit artikel vast na raadpleging van het overeenkomstig de relevante bepalingen van de IPA III-verordening opgerichte “IPA III-Comité” en van het overeenkomstig artikel 45 van Verordening (EU) 2021/947 opgerichte “comité van het instrument voor nabuurschapsbeleid, ontwikkeling en internationale samenwerking”.

1.   Na raadpleging van en goedkeuring door het monitoringcomité kan de beheerautoriteit, in overeenstemming met artikel 8 van Verordening (EU) 2021/1060, een gemotiveerd verzoek tot wijziging van een Interreg-programma indienen samen met het gewijzigde programma, waarin wordt uiteengezet wat het verwachte effect van die wijziging op het verwezenlijken van de doelstellingen is.

2.   De Commissie beoordeelt de mate waarin de verzochte wijziging in overeenstemming is met de Verordeningen (EU) 2021/1060 en (EU) 2021/1058 en met de onderhavige verordening, en kan binnen twee maanden na de datum waarop het gewijzigde programma door de lidstaat is ingediend, opmerkingen formuleren.

3.   Deelnemende lidstaten en, indien van toepassing, derde landen, partnerlanden of LGO’s evalueren het gewijzigde programma en houden daarbij rekening met de opmerkingen van de Commissie.

4.   De Commissie neemt door middel van een uitvoeringshandeling een besluit tot goedkeuring van de wijziging van een Interreg-programma, uiterlijk vier maanden na de indiening ervan door de beheerautoriteit.

5.   Na raadpleging van en goedkeuring door het monitoringcomité kan de beheerautoriteit, in overeenstemming met artikel 8 van Verordening (EU) 2021/1060, tijdens de programmeringsperiode een bedrag van maximaal 10 % van de initiële toewijzing van een prioriteit en niet meer dan 5 % van de programmabegroting overdragen naar een andere prioriteit van hetzelfde Interreg-programma.

Dergelijke overdrachten hebben geen gevolgen voor de voorgaande jaren.

De overdracht en de daaraan gerelateerde wijzigingen moeten niet als ingrijpend worden beschouwd, en vergen geen besluit van de Commissie tot wijziging van het Interreg-programma. Zij moeten echter wel voldoen aan alle regelgeving. De beheerautoriteit dient bij de Commissie de in artikel 17, lid 3, punt f), ii), bedoelde herziene tabel in, samen met alle daaraan gerelateerde wijzigingen in het programma.

6.   Voor het corrigeren van tikfouten of louter redactionele wijzigingen die de uitvoering van het Interreg-programma niet beïnvloeden, is geen goedkeuring van de Commissie vereist. De beheerautoriteit stelt de Commissie van dergelijke correcties in kennis.

1.   Concrete acties in het kader van Interreg worden door een overeenkomstig artikel 28 opgericht monitoringcomité geselecteerd in overeenstemming met de strategie en doelstellingen van het programma.

Dat monitoringcomité kan voor de selectie van concrete acties één of, met name in het geval van subprogramma’s, meerdere stuurcomités oprichten, die optreden onder zijn verantwoordelijkheid. Stuurcomités passen het partnerschapsbeginsel van artikel 8 van Verordening (EU) 2021/1060 toe.

Indien een concrete actie geheel of gedeeltelijk buiten het programmagebied binnen of buiten de Unie wordt uitgevoerd, is voor de selectie van die concrete actie de uitdrukkelijke goedkeuring van de beheerautoriteit in het monitoringcomité of, indien van toepassing, in het stuurcomité vereist.

Indien bij de actie een of meer partners betrokken zijn die gevestigd zijn op het grondgebied van een lidstaat, een derde land, een partnerland of een LGO die c.q. dat niet vertegenwoordigd is in het monitoringcomité, stelt de beheerautoriteit haar uitdrukkelijke goedkeuring afhankelijk van de indiening van een schriftelijke aanvaarding door de lidstaat, het derde land, het partnerland of het LGO in kwestie om de bedragen die ten onrechte aan deze partners zijn betaald, terug te betalen overeenkomstig artikel 52, lid 2.

Indien de in de vierde alinea van dit lid genoemde schriftelijke aanvaarding niet kan worden verkregen, moet de instantie die een concrete actie geheel of gedeeltelijk buiten het programmagebied uitvoert, van een bank of een andere financiële instelling een garantie verkrijgen ten belope van het bedrag van de verstrekte Interreg-fondsen. Een dergelijke garantie wordt opgenomen in het in lid 6 bedoelde document.

2.   Voor de selectie van concrete acties moet het monitoringcomité of, indien van toepassing, het stuurcomité criteria en procedures vaststellen en toepassen die niet-discriminerend en transparant zijn, toegankelijkheid voor personen met een handicap en gendergelijkheid waarborgen, en rekening houden met het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie en het beginsel van duurzame ontwikkeling, alsook met het beleid van de Unie op milieugebied overeenkomstig artikel 11 en artikel 191, lid 1, VWEU.

De criteria en procedures waarborgen de prioritering van de te selecteren concrete acties teneinde ervoor te zorgen dat de financiering van de Unie maximaal bijdraagt aan de verwezenlijking van de doelstellingen van het Interreg-programma en de uitvoering van de samenwerkingscomponent van de concrete acties in het kader van de Interreg-programma’s, als bedoeld in artikel 23, leden 1 en 4, van deze verordening.

3.   De beheerautoriteit stelt de Commissie op haar verzoek in kennis van de selectiecriteria voorafgaand aan hun eerste indiening bij het toezichtcomité of, indien van toepassing, het directiecomité. Hetzelfde geldt voor eventuele latere wijzigingen van deze criteria.

4.   Bij de selectie van de concrete acties heeft het monitoringcomité of, indien van toepassing, het stuurcomité de volgende taken:

5.   Het monitoringcomité of, indien van toepassing, het stuurcomité keurt de voor de selectie van concrete acties in het kader van Interreg gebruikte methodes en criteria, inclusief eventuele wijzigingen daarvan, goed, onverminderd artikel 33, lid 3, punt b), van Verordening (EU) 2021/1060 betreffende de vanuit de gemeenschap geleide lokale ontwikkeling en artikel 24 van de onderhavige verordening.

6.   Voor elke concrete actie in het kader van Interreg verstrekt de beheerautoriteit de hoofdpartner of de enige partner een document waarin de voorwaarden voor steun voor de actie zijn vermeld, met inbegrip van de specifieke vereisten betreffende de producten of diensten die moeten worden geleverd, het financieringsplan, de uitvoeringstermijn en, indien van toepassing, de toe te passen methode voor de vaststelling van de kosten van de concrete actie en de voorwaarden voor betaling van de steun.

In dit document worden tevens de verplichtingen van de hoofdpartner met betrekking tot terugvorderingen op grond van artikel 52 vastgelegd. Deze verplichtingen worden vastgesteld door het monitoringcomité.

1.   Bij concrete acties die in het kader van de Interreg A-, B- en D-programma’s worden geselecteerd, zijn partners uit ten minste twee deelnemende landen of LGO’s betrokken, waarvan er ten minste één begunstigde uit een lidstaat afkomstig is.

Bij concrete acties die in het kader van het Interreg Europa-programma en het Urbact-programma worden geselecteerd, zijn partners uit ten minste drie deelnemende landen betrokken, waarvan er ten minste twee begunstigden uit de lidstaten afkomstig zijn.

Begunstigden van steun uit Interreg-fondsen en partners die aan de concrete actie deelnemen maar geen financiële steun uit die fondsen ontvangen (gezamenlijk “partners” genoemd) vormen een partnerschap voor concrete acties in het kader van Interreg.

2.   Een concrete actie in het kader van Interreg kan in één land of LGO worden uitgevoerd, mits in de aanvraag voor de concrete actie de gevolgen en de voordelen voor het programmagebied zijn vastgelegd.

3.   Lid 1 is niet van toepassing op concrete acties in het kader van het grensoverschrijdende Peace Plus-programma indien dat programma vrede en verzoening ondersteunt.

4.   De partners werken samen bij de ontwikkeling en uitvoering van concrete acties in het kader van Interreg, en bij de personeelsvoorziening daarvoor of de financiering daarvan, of bij beide.

Voor concrete acties in het kader van Interreg D-programma’s moeten de partners uit ultraperifere gebieden en derde landen, partnerlanden of LGO’s slechts voor twee van de vier in de eerste alinea vermelde aspecten samenwerken.

5.   Als er twee of meer partners zijn, wordt één van hen door de gezamenlijke partners aangewezen als hoofdpartner.

6.   Een grensoverschrijdende juridische entiteit of EGTS kan de enige partner zijn van een concrete actie in het kader van programma’s van de Interreg- A, B en C, mits tot de leden daarvan partners uit ten minste twee deelnemende landen behoren.

De grensoverschrijdende juridische entiteit of de EGTS bestaat uit leden uit ten minste drie deelnemende landen in het kader van het Interreg Europa-programma en het Urbact-programma.

Een juridische entiteit die een financieringsinstrument, een fonds van holdingfondsen of een fonds voor kleinschalige projecten, naargelang het geval, uitvoert, kan de enige begunstigde van een concrete actie in het kader van Interreg zijn zonder dat de in de eerste alinea vermelde vereisten inzake de samenstelling ervan gelden.

7.   Een enige partner is geregistreerd in een lidstaat die deelneemt aan het Interreg-programma.

1.   Interreg A-, B- en D-programma’s steunen projecten van beperkte financiële omvang, hetzij:

2.   Indien een Interreg B- of D-programma niet in staat is de in lid 1 vastgelegde verplichtingen na te komen, worden de redenen waarom de verplichting niet kan worden nagekomen, in het programmadocument uiteengezet overeenkomstig punt 6 van het model in de bijlage.

1.   De totale bijdrage uit het EFRO of, indien van toepassing, uit de externe financieringsinstrumenten van de Unie aan fondsen voor kleinschalige projecten in het kader van een Interreg-programma mag niet meer bedragen dan 20 % van de totale toewijzing aan het Interreg-programma.

De eindontvangers van een fonds voor kleinschalige projecten ontvangen steun uit het EFRO, of indien van toepassing, uit de externe financieringsinstrumenten van de Unie via de begunstigde en voeren de kleinschalige projecten uit binnen dat fonds voor kleinschalige projecten (“kleinschalig project”).

2.   Het fonds voor kleinschalige projecten is een concrete actie in de zin van artikel 2, punt 4), van Verordening (EU) 2021/1060, die door een begunstigde wordt beheerd, rekening houdend met zijn taken en beloning.

De begunstigde is een grensoverschrijdende juridische entiteit of een EGTS, of een entiteit met rechtspersoonlijkheid.

De begunstigde selecteert de kleinschalige projecten die door de eindontvangers in de zin van artikel 2, punt 18, van Verordening (EU) 2021/1060 worden uitgevoerd. Indien de begunstigde geen grensoverschrijdende juridische entiteit of EGTS is, selecteert een entiteit met vertegenwoordigers van ten minste twee deelnemende landen, waarvan er ten minste één een lidstaat is, de gezamenlijke kleinschalige projecten.

3.   In het document met de voorwaarden voor de steun aan een fonds voor kleinschalige projecten worden, naast de in artikel 22, lid 6, vermelde elementen, de elementen genoemd die nodig zijn om ervoor te zorgen dat de begunstigde:

De begunstigde ziet erop toe dat de eindontvangers voldoen aan de in artikel 36 vastgelegde vereisten.

4.   De selectie van kleine projecten wordt niet beschouwd als het delegeren van taken door de beheerautoriteit aan een intermediaire instantie als bedoeld in artikel 71, lid 3, van Verordening (EU) 2021/1060.

5.   Personeelskosten en andere kosten die overeenstemmen met de kostencategorieën van de artikelen 39 tot en met 43, die door de begunstigde worden gemaakt voor het beheer van het fonds of de fondsen voor kleinschalige projecten, bedragen ten hoogste 20 % van de totale subsidiabele kosten van het fonds respectievelijk de fondsen voor kleinschalige projecten.

6.   Indien de overheidsbijdrage aan een klein project niet meer bedraagt dan 100 000 EUR, bestaat de bijdrage uit het EFRO of, indien van toepassing, een extern financieringsinstrument van de Unie uit eenheidskosten of vaste bedragen of financiering volgens een vaste percentage, behalve voor projecten waarvoor de steun staatssteun vormt.

Indien de totale kosten van elk project niet meer bedragen dan 100 000 EUR, kan het steunbedrag voor een of meer kleinschalige projecten worden vastgesteld op basis van een ontwerpbegroting, die per geval wordt opgesteld en vooraf wordt goedgekeurd door de begunstigde die de middelen voor het kleine project beheert.

Indien er gebruik wordt gemaakt van financiering volgens een vast percentage, mogen de kostencategorieën waarop de vaste percentages van toepassing zijn, worden terugbetaald in overeenstemming met artikel 53, lid 1, punt a), van Verordening (EU) 2021/1060.

1.   De hoofdpartner:

2.   Tenzij anders bepaald in regelingen die zijn vastgelegd overeenkomstig lid 1, punt a), ziet de hoofdpartner erop toe dat de andere partners het totale bedrag van de bijdragen uit het respectieve EU-fonds integraal ontvangen binnen een door alle partners overeengekomen termijn en volgens dezelfde procedure als die welke voor de hoofdpartner geldt. Er mogen geen bedragen in mindering worden gebracht of worden ingehouden, noch specifieke heffingen of andere heffingen met gelijke werking worden toegepast waardoor die bedragen voor de andere partners worden verminderd.

3.   Elke partner in een aan een concrete actie van Interreg deelnemend(e) lidstaat, derde land, partnerland of LGO kan als de hoofdpartner worden aangewezen.

1.   Het bedrag van de uit de Fondsen toegewezen middelen voor technische bijstand wordt overeenkomstig artikel 17, lid 3, punt f), als onderdeel van de financiële toewijzingen voor elke prioriteit van het programma vastgesteld, en krijgt niet de vorm van een afzonderlijke prioriteit of van een specifiek programma.

2.   Technische bijstand voor elk Interreg-programma wordt vergoed volgens een vast percentage door toepassing van de in lid 3 van dit artikel vermelde percentages op de subsidiabele uitgaven die in iedere betalingsaanvraag zijn opgenomen krachtens artikel 91, lid 3, punt a) of punt c), van Verordening (EU) 2021/1060.

3.   Het percentage van de EFRO-bijdrage en de externe financieringsinstrumenten van de Unie wordt vergoed voor technische bijstand, is als volgt:

4.   Voor Interreg-programma’s met een totale toewijzing uit het EFRO van 30 000 000 EUR tot 50 000 000 EUR wordt het bedrag dat resulteert uit het percentage voor technische bijstand, verhoogd met een aanvullend bedrag van 500 000 EUR. De Commissie voegt dat bedrag toe aan de eerste tussentijdse betaling.

5.   Voor Interreg-programma’s met een totale toewijzing uit het EFRO van minder dan 30 000 000 EUR worden het in EUR uitgedrukte bedrag dat nodig is voor technische bijstand, en het daaruit resulterende percentage vastgelegd in het besluit van de Commissie tot goedkeuring van het betrokken Interreg-programma op grond van artikel 18.

1.   De lidstaten en, indien van toepassing, derde landen, partnerlanden en LGO’s die deelnemen aan dat programma, richten binnen drie maanden na de datum waarop de Commissie de lidstaten op grond van artikel 18 in kennis heeft gesteld van haar besluit tot goedkeuring van een Interreg-programma, in overleg met de beheerautoriteit een comité op dat de uitvoering van het Interreg-programma monitort (“monitoringcomité”).

2.   Ieder monitoringcomité stelt zijn reglement van orde vast.

Het reglement van orde van het monitoringcomité en, in voorkomend geval, van het stuurcomité voorkomt situaties van belangenconflicten bij het selecteren van concrete Interreg-acties en bevat bepalingen over stemrechten en de regels voor het bijwonen van de vergaderingen.

3.   Het monitoringcomité vergadert ten minste een keer per jaar en evalueert alle vraagstukken die invloed hebben op de vooruitgang bij de verwezenlijking van de doelstellingen van het programma.

4.   De beheerautoriteit publiceert het reglement van orde van het monitoringcomité en een samenvatting van zowel gegevens als informatie, inclusief besluiten, die het monitoringcomité heeft goedgekeurd, op de in artikel 36, lid 2, bedoelde website.

1.   De samenstelling van het monitoringcomité van elk Interreg-programma wordt overeengekomen door de lidstaten en, indien van toepassing, door de aan dat programma deelnemende derde landen, partnerlanden en LGO’s, waarbij wordt gezorgd voor een evenwichtige vertegenwoordiging van:

Bij de samenstelling van het monitoringcomité wordt rekening gehouden met het aantal aan het betrokken Interreg-programma deelnemende lidstaten, derde landen, partnerlanden en LGO’s.

2.   De beheerautoriteit publiceert de ledenlijst van het monitoringcomité op de in artikel 36, lid 2, bedoelde website.

3.   Vertegenwoordigers van de Commissie nemen met raadgevende stem deel aan de werkzaamheden van het monitoringcomité.

1.   Het monitoringcomité onderzoekt:

2.   In aanvulling op de taken betreffende de selectie van concrete acties als bedoeld in artikel 22, hecht het monitoringcomité zijn goedkeuring aan:

1.   De Commissie kan een evaluatie organiseren om de prestaties van Interreg-programma’s te onderzoeken.

De evaluatie kan schriftelijk worden uitgevoerd.

2.   De beheerautoriteit verstrekt de Commissie op haar verzoek binnen één maand beknopte informatie over de in artikel 30, lid 1, genoemde elementen. Die informatie is gebaseerd op de meest recente gegevens waarover de lidstaten en, in voorkomend geval, derde landen, partnerlanden en LGO’s beschikken.

3.   Het resultaat van de evaluatie wordt vastgelegd in overeengekomen notulen.

4.   De beheerautoriteit geeft gevolg aan door de Commissie aangehaalde kwesties en stelt de Commissie binnen drie maanden na de datum van de evaluatie in kennis van de getroffen maatregelen.

1.   Elke beheerautoriteit dient uiterlijk op 31 januari, 30 april, 31 juli en 31 oktober van ieder jaar de cumulatieve gegevens voor het respectieve Interreg-programma langs elektronische weg in bij de Commissie conform het model in bijlage VII bij Verordening (EU) 2021/1060, met uitzondering van de in lid 2, punt b), en in lid 3 van dit artikel bedoelde informatie, die uiterlijk op 31 januari en 31 juli van ieder jaar wordt ingediend.

De gegevens worden uiterlijk op 31 januari 2022 voor het eerst ingediend en uiterlijk op 31 januari 2030 voor het laatst.

2.   De in lid 1 bedoelde gegevens worden voor elke prioriteit uitgesplitst per specifieke doelstelling en hebben betrekking op:

3.   Voor financieringsinstrumenten worden ook gegevens verstrekt over:

4.   De gegevens die conform dit artikel worden ingediend, zijn betrouwbaar en stemmen overeen met de gegevens die in het in artikel 72, lid 1, punt e), van Verordening (EU) 2021/1060 bedoelde elektronische systeem aan het einde van de maand die voorafgaat aan de maand van indiening beschikbaar zijn.

5.   De beheerautoriteit publiceert alle bij de Commissie ingediende gegevens op de in artikel 36, lid 2, bedoelde website, of verstrekt op die website een link naar die gegevens.

1.   Elke beheerautoriteit dient uiterlijk op 15 februari 2031 bij de Commissie een eindverslag over de prestaties van het respectieve Interreg-programma in.

Het eindverslag over de prestaties wordt ingediend aan de hand van het model dat overeenkomstig artikel 43, lid 5, van Verordening (EU) 2021/1060 is vastgesteld.

2.   In het eindverslag over de prestaties wordt beoordeeld in hoeverre de programmadoelstellingen zijn bereikt op basis van de in artikel 30 genoemde elementen, met uitzondering van lid 1, punt c), en lid 2, punt d), van dat artikel.

3.   De Commissie onderzoekt het eindverslag over de prestaties en deelt de beheerautoriteit binnen vijf maanden na de datum van ontvangst van dat verslag haar opmerkingen mee. Als er dergelijke opmerkingen worden gemaakt, verstrekt de beheerautoriteit alle nodige informatie in verband met die opmerkingen, en stelt zij de Commissie, in voorkomend geval, binnen drie maanden na ontvangst van de opmerkingen in kennis van de genomen maatregelen. De Commissie stelt de beheerautoriteit binnen twee maanden na ontvangst van de door deze verstrekte nodige informatie in kennis van de aanvaarding van het verslag. Indien de Commissie de beheerautoriteit niet binnen deze termijn in kennis stelt, wordt het verslag geacht te zijn aanvaard.

4.   De beheerautoriteit publiceert het eindverslag over de prestaties op de in artikel 36, lid 2, bedoelde website.

1.   Gemeenschappelijke output- en resultaatindicatoren, als vervat in bijlage I bij Verordening (EU) 2021/1058 en, waar nodig, programmaspecifieke output- en resultaatindicatoren worden gebruikt overeenkomstig artikel 16, lid 1, van Verordening (EU) 2021/1060, en artikel 17, lid 3, punt e), ii), en artikel 32, lid 2, punt b), van de onderhavige verordening.

2.   Indien relevant worden programmaspecifieke output- en resultaatindicatoren gebruikt naast de indicatoren die zijn geselecteerd overeenkomstig lid 1.

Alle gemeenschappelijke output- en resultaatindicatoren die zijn opgenomen in tabel 2 van bijlage I bij Verordening (EU) 2021/1058 kunnen ook worden gebruikt voor specifieke doelstellingen in het kader van een van de beleidsdoelstellingen 1 tot en met 5 of, indien relevant, in het kader van de in artikel 14, leden 4 en 5, van deze verordening vastgelegde specifieke doelstellingen voor Interreg.

3.   Voor de outputindicatoren bedragen de uitgangswaarden nul. De mijlpalen voor 2024 en de doelstellingen voor 2029 zijn cumulatief.

1.   De lidstaat of de beheerautoriteit verricht evaluaties van de programma’s met betrekking tot een of meer van de volgende criteria: effectiviteit, efficiëntie, relevantie, samenhang en Unie-meerwaarde, dit ter verbetering van de kwaliteit van het ontwerp en de uitvoering van de programma’s. De evaluaties kunnen ook betrekking hebben op andere relevante criteria, zoals inclusiviteit, non-discriminatie en zichtbaarheid, en kunnen betrekking hebben op meer dan één programma.

2.   In aanvulling op de in lid 1 bedoelde evaluaties, wordt uiterlijk op 30 juni 2029 van elk programma een evaluatie ter beoordeling van het effect ervan verricht.

3.   De evaluaties worden toevertrouwd aan functioneel onafhankelijke interne of externe deskundigen.

4.   De beheerautoriteit zorgt voor procedures voor het opstellen en verzamelen van de voor evaluaties vereiste gegevens.

5.   De beheerautoriteit stelt een evaluatieplan op dat betrekking kan hebben op meer dan één Interreg-programma.

6.   De beheerautoriteit dient het evaluatieplan uiterlijk een jaar na de goedkeuring van het Interreg-programma in bij het monitoringcomité.

7.   De beheerautoriteit publiceert alle evaluaties op de in artikel 36, lid 2, bedoelde website.

1.   Elke beheerautoriteit wijst voor elk Interreg-programma een contactpersoon voor communicatie aan. Een contactpersoon voor communicatie kan verantwoordelijk zijn voor meer dan één programma.

2.   De beheerautoriteit zorgt binnen zes maanden na de goedkeuring van het Interreg-programma op grond van artikel 18 voor een website met informatie over elk Interreg-programma waarvoor zij verantwoordelijk is, met betrekking tot de doelstellingen, activiteiten, beschikbare financieringsmogelijkheden en verwezenlijkingen van het programma.

3.   Artikel 49, leden 2 tot en met 6, van Verordening (EU) 2021/1060 over de verantwoordelijkheden van de beheerautoriteit is van toepassing.

4.   Elke partner van een concrete Interreg-actie of elke instantie die een financieringsinstrument uitvoert, erkent de steun uit een Interreg-fonds, met inbegrip van voor financieringsinstrumenten hergebruikte middelen overeenkomstig artikel 62 van Verordening (EU) 2021/1060, aan de concrete Interreg-actie door:

De term “Interreg” wordt gebruikt naast het embleem van de Unie overeenkomstig artikel 47 van Verordening (EU) 2021/1060.

5.   Voor fondsen voor kleinschalige projecten en financieringsinstrumenten zorgt de begunstigde er door middel van de contractuele voorwaarden voor dat eindontvangers voldoen aan de vereisten om publiekelijk te communiceren over de concrete Interreg-actie.

Voor financieringsinstrumenten erkent de eindontvanger de oorsprong van en geeft hij zichtbaarheid aan de Uniefinanciering (met name wanneer hij de acties en de resultaten ervan propageert) door meerdere doelgroepen, waaronder de media en het grote publiek, op samenhangende en effectieve wijze te informeren.

6.   Indien er geen corrigerende maatregelen genomen zijn, stelt de beheerautoriteit maatregelen in, rekening houdend met het evenredigheidsbeginsel, door intrekking van maximaal 2 % van de steun uit de fondsen aan:

1.   Een concrete actie in het kader van Interreg kan geheel of gedeeltelijk buiten een lidstaat worden uitgevoerd, ook indien dit buiten het grondgebied van de Unie is, mits de concrete Interreg-actie bijdraagt aan de verwezenlijking van de doelstellingen van het respectieve Interreg-programma.

2.   Onverminderd de subsidiabiliteitsregels die zijn vastgesteld in de artikelen 63 tot en met 68 van Verordening (EU) 2021/1060, in de artikelen 5 en 7 van Verordening (EU) 2021/1058 of dit hoofdstuk, met inbegrip van de op grond daarvan vastgestelde handelingen, stellen de deelnemende lidstaten en, indien van toepassing, derde landen, partnerlanden en LGO’s door middel van een gezamenlijk besluit in het monitoringcomité enkel aanvullende regels betreffende de subsidiabiliteit van de uitgaven voor het Interreg-programma vast voor uitgavencategorieën die niet onder die bepalingen vallen. Die aanvullende regels hebben betrekking op het Interreg-programma als geheel.

Indien een Interreg-programma echter concrete acties selecteert op basis van oproepen tot het indienen van voorstellen, worden die aanvullende regels vastgesteld voordat de oproepen tot het indienen van voorstellen zijn gepubliceerd. In alle andere gevallen worden die aanvullende regels vastgesteld voordat de concrete acties worden geselecteerd.

3.   Voor aangelegenheden die niet vallen onder de subsidiabiliteitsregels zoals vastgesteld in de artikelen 63 tot en met 68 van Verordening (EU) 2021/1060 , in de artikelen 5 en 7 van Verordening (EU) 2021/1058 en in dit hoofdstuk, met inbegrip van de op grond hiervan vastgestelde handelingen of regels die overeenkomstig lid 2 van dit artikel zijn vastgesteld, zijn de nationale regels van de lidstaat en, indien van toepassing, van de derde landen, partnerlanden en LGO’s waar de uitgaven zijn gedaan, van toepassing.

4.   In geval van een verschil van mening tussen de beheerautoriteit en de auditautoriteit met betrekking tot de subsidiabiliteit als zodanig van een geselecteerde concrete Interreg-actie in het kader van een Interreg-programma, prevaleert het advies van de beheerautoriteit, waarbij rekening moet worden gehouden met het advies van het monitoringcomité.

5.   LGO’s komen niet in aanmerking voor steun uit het EFRO uit hoofde van de Interreg-programma’s, maar mogen onder de in deze verordening vastgestelde voorwaarden aan die programma’s deelnemen.

1.   De deelnemende lidstaten en, indien van toepassing, derde landen, partnerlanden en LGO’s kunnen in het monitoringcomité van een Interreg-programma overeenkomen dat uitgaven die onder een of meer van de in de artikelen 39 tot en met 44 bedoelde categorieën vallen, niet subsidiabel zijn in het kader van een of meer prioriteiten van een Interreg-programma.

2.   Alle uitgaven die overeenkomstig deze verordening subsidiabel zijn, dienen betrekking te hebben op de kosten van het opzetten of het opzetten en uitvoeren van een concrete actie of een deel van een concrete actie.

3.   De volgende kosten zijn niet subsidiabel:

4.   Indien het in artikel 56, lid 1, van Verordening (EU) 2021/1060 bepaalde vaste percentage wordt gebruikt voor de berekening van andere subsidiabele kosten dan directe personeelskosten van een concrete actie, wordt dat percentage niet toegepast op directe personeelskosten die op basis van een vast percentage als bedoeld in artikel 39, lid 3, punt c), van deze verordening berekend worden.

5.   In afwijking van artikel 76, lid 1, punt c), van Verordening (EU) 2021/1060, worden uitgaven in een andere valuta dan de euro door elke begunstigde uit een land dat de euro niet als munt heeft, in euro’s omgerekend aan de hand van de maandelijkse boekhoudkundige wisselkoers van de Commissie in de maand waarin deze uitgaven ter verificatie zijn ingediend.

1.   Personeelskosten omvatten de bruto arbeidskosten van het personeel van de Interreg-partner in een van de volgende vormen van dienstverband:

2.   Personeelskosten zijn beperkt tot:

Wat punt a) van de eerste alinea betreft, kunnen betalingen aan natuurlijke personen die voor de Interreg-partner werken op grond van een andersoortig contract dan een arbeidsovereenkomst of overeenkomst van werk gelijkgesteld worden aan salarisbetalingen, en worden dergelijke andersoortige contracten als arbeidsdocument beschouwd.

3.   Personeelskosten kunnen worden vergoed:

4.   Personeelskosten voor personen die deeltijds aan de concrete actie werken, worden berekend als:

5.   Voor personeelsleden die overeenkomstig lid 1, punt d), in dienst zijn, wordt het uurtarief vermenigvuldigd met het aantal feitelijk aan de concrete actie bestede uren, op basis van een arbeidstijdregistratiesysteem.

1.   Kantoor- en administratieve kosten zijn beperkt tot de volgende posten:

2.   Kantoor- en administratieve kosten worden berekend als een vast percentage van de bruto arbeidskosten overeenkomstig artikel 54, eerste alinea, punt b), van Verordening (EU) 2021/1060.

1.   Reis- en verblijfskosten zijn - ongeacht of dergelijke kosten binnen of buiten het programmagebied zijn gemaakt en betaald - beperkt tot de volgende kostenposten:

2.   Alle in lid 1, punten a) tot en met d), genoemde kostenposten die al door een dagvergoeding worden gedekt, worden niet vergoed in aanvulling op die dagvergoeding.

3.   Reis- en verblijfskosten van externe deskundigen en dienstverleners vallen onder de in artikel 42 bedoelde kosten voor externe expertise en diensten.

4.   Rechtstreekse betaling van de uitgaven voor in lid 1, punten a) tot en met d), vermelde kostenposten door een medewerker van de begunstigde wordt gestaafd door een bewijs van vergoeding door de begunstigde aan die werknemer.

5.   Reis- en verblijfskosten van een concrete actie kunnen worden berekend als een vast percentage van maximaal 15 % van de directe personeelskosten van die concrete actie, zonder verplichting voor de lidstaat om te berekenen welk percentage van toepassing is.

1.   Kosten van uitrusting die is gekocht, gehuurd of geleased door de begunstigde van de concrete actie, afgezien van de in artikel 40 bedoelde uitrusting, zijn beperkt tot de volgende posten:

2.   Kosten voor de aanschaf van tweedehandsuitrusting kunnen subsidiabel zijn onder de volgende voorwaarden:

1.   De lidstaten en, in voorkomend geval, de derde landen, partnerlanden en LGO’s die deelnemen aan een Interreg-programma, wijzen voor de toepassing van artikel 71 van Verordening (EU) 2021/1060 één beheerautoriteit en één auditautoriteit aan.

2.   De beheerautoriteit en de auditautoriteit zijn in dezelfde lidstaat gevestigd.

3.   Met betrekking tot het grensoverschrijdend Peace Plus-programma wordt het orgaan voor speciale EU-programma’s beschouwd als zijnde gevestigd in een lidstaat indien dit orgaan is aangewezen als beheerautoriteit.

4.   De lidstaten en, in voorkomend geval, de derde landen, partnerlanden en LGO’s die deelnemen aan een Interreg-programma, kunnen een EGTS aanwijzen als beheerautoriteit van het programma.

5.   Indien de beheerautoriteit van een Interreg-programma een intermediaire instantie aanwijst conform artikel 71, lid 3, van Verordening (EU) 2021/1060, voert deze instantie haar taken uit in meer dan één deelnemende lidstaat of, in voorkomend geval, in een deelnemend derde land, partnerland of LGO. Onverminderd artikel 22 van deze verordening, kunnen een of meer intermediaire instanties deze taken verrichten in slechts één deelnemende lidstaat of, in voorkomend geval, in een deelnemend derde land, partnerland of LGO, indien deze keuze gebaseerd is op bestaande structuren.

1.   De beheerautoriteit van een Interreg-programma is belast met de taken die zijn vastgesteld in de artikelen 72, 74 en 75 van Verordening (EU) 2021/1060, met uitzondering van het selecteren van concrete acties als bedoeld in artikel 72, lid 1, punt a), en artikel 73 van die verordening en zij doet de betalingen aan begunstigden als bedoeld in artikel 74, lid 1, punt b), van die verordening indien de boekhoudfunctie, conform artikel 47 van deze verordening, wordt verricht door een andere instantie. Deze taken worden uitgevoerd op het gehele grondgebied waarop het programma betrekking heeft, behoudens de uitzonderingen bepaald in hoofdstuk VIII van deze verordening2021/1060.

2.   De beheerautoriteit richt na overleg met de aan het Interreg-programma deelnemende lidstaten en, in voorkomend geval, met derde landen, partnerlanden of LGO’s die aan het Interreg-programma deelnemen, een gemeenschappelijk secretariaat op, waarbij voor de personeelssamenstelling rekening wordt gehouden met het programmapartnerschap.

Het gemeenschappelijke secretariaat assisteert de beheerautoriteit en het monitoringcomité. Het gemeenschappelijke secretariaat verstrekt ook informatie aan potentiële begunstigden over de financieringsmogelijkheden van Interreg-programma’s en assisteert de begunstigden en de partners bij de uitvoering van concrete acties.

Voor Interreg-programma’s die ook steun ontvangen uit externe financieringsinstrumenten van de Unie, kunnen in een of meer partnerlanden of LGO’s een of meer filialen van het gezamenlijke secretariaat worden opgericht, zodat het zijn taken dichter bij potentiële begunstigden en partners uit het partnerland respectievelijk LGO kan uitvoeren.

3.   In afwijking van artikel 74, lid 1, punt a), van Verordening (EU) 2021/1060 en onverminderd artikel 45, lid 5, van de onderhavige verordening kunnen de lidstaten en, in voorkomend geval, het aan het Interreg-programma deelnemende derde land, partnerland of LGO besluiten dat beheerverificaties als bedoeld in artikel 74, lid 1, punt a), van Verordening (EU) 2021/1060 worden verricht door het aanwijzen, door elke lidstaat, van een instantie of persoon die op zijn grondgebied is belast met die verificatie (de ”controleur”).

4.   De controleurs mogen dezelfde instanties zijn die verantwoordelijk zijn voor het verrichten van die verificaties voor de programma’s in het kader van de doelstelling “investeren in werkgelegenheid en groei” of, in het geval van derde landen, partnerlanden of LGO’s, voor het verrichten van vergelijkbare verificaties in het kader van externe financieringsinstrumenten van de Unie. Controleurs zijn functioneel onafhankelijk van de auditautoriteit en van de leden van de groep auditors.

5.   Wanneer is besloten dat beheerverificaties worden verricht door de aangewezen controleurs op grond van lid 4, vergewist de beheerautoriteit zich ervan dat de uitgaven van aan een concrete actie deelnemende begunstigden door een aangewezen controleur zijn geverifieerd.

6.   Elke lidstaat en elk derde land, partnerland of LGO zorgt ervoor dat de uitgaven van een begunstigde geverifieerd kunnen worden binnen drie maanden na de indiening van de documenten door de betrokken begunstigde.

7.   Elke lidstaat en elk derde land, partnerland of LGO is verantwoordelijk voor de op eigen grondgebied verrichte verificaties.

8.   Elke lidstaat en elk derde land, partnerland of LGO wijst als controleur hetzij een nationale of regionale autoriteit aan, hetzij een private instantie of een natuurlijke persoon als beschreven in lid 9.

9.   Indien de controleur die de beheerverificaties uitvoert een private instantie of een natuurlijke persoon is, moeten deze controleurs ten minste:

1.   De lidstaten en, in voorkomend geval, derde landen, partnerlanden en LGO’s die deelnemen aan een Interreg-programma, moeten het eens zijn over de regels voor de boekhouding.

2.   De boekhoudfunctie omvat de taken in artikel 76, lid 1, punten a) en b), van Verordening (EU) 2021/1060 en heeft tevens betrekking op betalingen door de Commissie en, als algemene regel, op betalingen aan de hoofdpartner conform artikel 74, lid 1, punt b), van die verordening.

1.   De auditautoriteit van een Interreg-programma vervult de in dit artikel en in artikel 49 bedoelde taken op het gehele grondgebied waarop het Interreg-programma betrekking heeft.

Indien de auditautoriteit niet de in lid 1 bedoelde bevoegdheid heeft, wordt zij bijgestaan door een groep auditors die is samengesteld uit een vertegenwoordiger van elke lidstaat die en, in voorkomend geval, elk derde land, partnerland of LGO dat aan het Interreg-programma deelneemt. Elke lidstaat en, in voorkomend geval, elk derde land, partnerland of LGO is verantwoordelijk voor de op eigen grondgebied verrichte audits.

Elke vertegenwoordiger van elke lidstaat die en, in voorkomend geval, elk derde land, partnerland of LGO dat aan het Interreg-programma deelneemt, is verantwoordelijk voor het verstrekken van de feitelijke gegevens over de uitgaven op zijn grondgebied die de auditautoriteit nodig heeft om haar beoordeling te verrichten.

De groep auditors wordt opgericht uiterlijk drie maanden na het besluit tot goedkeuring van het Interreg-programma op grond van artikel 18. Zij stelt een reglement van orde op en wordt voorgezeten door de auditautoriteit die verantwoordelijk is voor het Interreg-programma.

De auditors zijn functioneel onafhankelijk van de instanties of personen die op grond artikel 46, lid 3, verantwoordelijk zijn voor beheerverificaties.

2.   De auditautoriteit van een Interreg-programma voert systeemaudits en audits van concrete acties uit om de Commissie op onafhankelijke wijze zekerheid te bieden over de effectiviteit van de beheers- en controlesystemen en over de wettigheid en regelmatigheid van de uitgaven die in de bij de Commissie ingediende rekeningen zijn opgenomen.

3.   Indien een Interreg-programma is opgenomen in de populatie waaruit de Commissie op grond van artikel 49, lid 1, een gemeenschappelijke steekproef selecteert, voert de auditautoriteit audits van door de Commissie geselecteerde concrete acties uit om de Commissie onafhankelijke zekerheid te bieden dat de beheers- en controlesystemen doeltreffend functioneren.

4.   Audits worden verricht volgens internationaal aanvaarde auditnormen.

5.   De auditautoriteit stelt elk jaar uiterlijk op 15 februari na het einde van het boekjaar een jaarlijks auditadvies conform artikel 63, lid 7, van het Financieel Reglement op en dient dit in bij de Commissie. Het auditadvies wordt opgesteld aan de hand van het model in bijlage XIX bij Verordening (EU) 2021/1060, op basis van alle verrichte auditwerkzaamheden. De volgende aspecten komen in het auditadvies aan de orde:

Indien het Interreg-programma is opgenomen in de populatie waaruit de Commissie krachtens artikel 49, lid 1, een gemeenschappelijke steekproef selecteert, heeft het jaarlijkse auditadvies uitsluitend betrekking op de in de punten a) en c) van de eerste alinea van dit lid, bedoelde aspecten.

De termijn van 15 februari kan bij uitzondering, en op basis van een kennisgeving door de auditautoriteit, door de Commissie worden verlengd tot 1 maart.

6.   De auditautoriteit stelt elk jaar uiterlijk op 15 februari na het einde van het boekjaar een jaarlijks controleverslag op conform artikel 63, lid 5, punt b), van het Financieel Reglement en dient dit in bij de Commissie. Dit controleverslag wordt opgesteld aan de hand van het model in bijlage XX bij Verordening (EU) 2021/1060. Het verslag ondersteunt het in lid 5 genoemde auditadvies en geeft een samenvatting van de bevindingen, met inbegrip van een analyse van de aard en de omvang van eventuele fouten en tekortkomingen in de systemen, de voorgestelde en uitgevoerde corrigerende maatregelen, en het daaruit volgende totale foutenpercentage en het resterende foutenpercentage van de uitgaven die in de bij de Commissie ingediende rekeningen zijn opgenomen.

7.   Indien het Interreg-programma is opgenomen in de populatie waaruit de Commissie op grond van artikel 49, lid 1, een gemeenschappelijke steekproef selecteert, stelt de auditautoriteit aan de hand van het model in bijlage XX bij Verordening (EU) 2021/1060 het in lid 6 van dit artikel genoemde jaarlijkse controleverslag op, dat aan de eisen van artikel 63, lid 5, punt b), van het Financieel Reglement voldoet en het in lid 5 van dit artikel genoemde auditadvies ondersteunt.

Het controleverslag geeft een samenvatting van de bevindingen, met inbegrip van een analyse van de aard en de omvang van de eventuele fouten en tekortkomingen in de systemen, de voorgestelde en uitgevoerde corrigerende maatregelen, de resultaten van de audits van concrete acties die door de auditautoriteit zijn uitgevoerd naar aanleiding van de in artikel 49, lid 1, bedoelde gemeenschappelijke steekproef en de door de Interreg-programma-autoriteiten uitgevoerde financiële correcties ten aanzien van afzonderlijke onregelmatigheden in deze concrete acties zoals door de auditautoriteit geconstateerd.

8.   De auditautoriteit zendt de systeemauditverslagen naar de Commissie zodra de vereiste contradictoire procedure met de auditobjecten is voltooid.

9.   Tenzij anders is overeengekomen, komen de Commissie en de auditautoriteit regelmatig, en wel ten minste een keer per jaar, bijeen om de auditstrategie, het jaarlijkse controleverslag en het auditadvies te bespreken, hun auditplannen en -methoden op elkaar af te stemmen, en van gedachten te wisselen over de verbetering van de beheers- en controlesystemen.

1.   De Commissie selecteert een gemeenschappelijke steekproef van concrete acties, of andere steekproefeenheden, met behulp van een statistische steekproefmethode voor de audits van deze acties die in elk boekjaar door de auditautoriteiten moeten worden uitgevoerd voor Interreg-programma’s welke steun ontvangen uit het EFRO of uit een extern financieringsinstrument van de Unie.

De gemeenschappelijke steekproef moet representatief zijn voor alle Interreg-programma’s die de populatie vormen.

Ten behoeve van de selectie van de gemeenschappelijke steekproef kan de Commissie groepen van Interreg-programma’s indelen aan de hand van specifieke risico’s van de programma’s.

2.   De programma-autoriteiten verstrekken de Commissie uiterlijk op 1 augustus na het einde van het boekjaar de informatie die nodig is voor de selectie van een gemeenschappelijke steekproef.

Deze informatie wordt verstrekt in een gestandaardiseerd elektronisch formaat, moet volledig zijn en verenigbaar zijn met de bij de Commissie gedeclareerde uitgaven voor het referentieboekjaar.

3.   Onverminderd de verplichting tot het uitvoeren van een audit als bedoeld in artikel 48, lid 2, voeren de auditautoriteiten voor Interreg-programma’s die onder de gemeenschappelijke steekproef vallen, geen aanvullende audits uit van concrete acties uit hoofde van deze programma’s, tenzij daartoe door de Commissie overeenkomstig lid 8 van dit artikel verzocht of in gevallen waarin een auditautoriteit heeft bevonden dat er specifieke risico’s zijn.

4.   De Commissie stelt de auditautoriteiten van de betrokken Interreg-programma’s tijdig op de hoogte van de geselecteerde gemeenschappelijke steekproef, zodat zij de audits kunnen uitvoeren in het algemeen uiterlijk op 1 september na het einde van elk boekjaar.

5.   De betrokken auditautoriteiten dienen — en wel ten laatste in de jaarlijkse controleverslagen die overeenkomstig artikel 48, leden 6 en 7, bij de Commissie moeten worden ingediend — informatie in over de resultaten van deze audits en over eventuele financiële correcties voor afzonderlijke onregelmatigheden die zijn ontdekt.

6.   Na beoordeling van de resultaten van audits van overeenkomstig lid 1 geselecteerde concrete acties berekent de Commissie een algeheel geëxtrapoleerd foutenpercentage voor de Interreg-programma’s die zijn opgenomen in de populatie waaruit de gemeenschappelijke steekproef was geselecteerd. De Commissie doet dit ten behoeve van haar eigen procedure voor het verkrijgen van zekerheid.

7.   Indien het in lid 6 bedoelde algehele geëxtrapoleerde foutenpercentage meer dan 2 % bedraagt van de totale gedeclareerde uitgaven voor de Interreg-programma’s in de populatie waaruit de gemeenschappelijke steekproef was geselecteerd, berekent de Commissie een algeheel resterend foutenpercentage, waarbij zij rekening houdt met de door de Interreg-programma-autoriteiten toegepaste financiële correcties voor afzonderlijke onregelmatigheden die zijn ontdekt tijdens de audits van op grond van lid 1 geselecteerde concrete acties.

8.   Indien het in lid 7 bedoelde algehele resterend foutenpercentage meer dan 2 % bedraagt van de totale gedeclareerde uitgaven voor de Interreg-programma’s in de populatie waaruit de gemeenschappelijke steekproef was geselecteerd, bepaalt de Commissie of het nodig is de auditautoriteit van een bepaald Interreg-programma of een groep Interreg-programma’s waarvoor het hoogste foutenpercentage geldt, te verzoeken aanvullende controlewerkzaamheden te verrichten teneinde het foutenpercentage nader te beoordelen en de vereiste corrigerende maatregelen te beoordelen voor de Interreg-programma’s die de geconstateerde onregelmatigheden vertonen.

9.   Op basis van de beoordeling van de resultaten van de aanvullende auditwerkzaamheden waarom overeenkomstig lid 8 van dit artikel is verzocht, kan de Commissie verzoeken dat er aanvullende financiële correcties worden toegepast voor de Interreg-programma’s die de geconstateerde onregelmatigheden vertonen. In dergelijke gevallen voeren de Interreg-programma-autoriteiten de nodige financiële correcties uit in overeenstemming met artikel 103 van Verordening (EU) 2021/1060.

10.   Elke auditautoriteit van een Interreg-programma waarvoor de in lid 2 van dit artikel bedoelde informatie ontbreekt of onvolledig is of niet is ingediend binnen de in de eerste alinea van dat lid vastgelegde termijn, voert een afzonderlijke steekproefprocedure voor dat Interreg-programma uit in overeenstemming met artikel 79 van Verordening (EU) 2021/1060.

1.   De EFRO-bijdrage en, in voorkomend geval, de steun uit externe financieringsinstrumenten van de Unie voor Interreg-programma’s worden overeenkomstig artikel 47, lid 2, op één enkele rekening zonder nationale subrekeningen betaald.

2.   Vóór 1 juli van de jaren 2022 tot en met 2026 of in het jaar van het goedkeuringsbesluit, en wel uiterlijk 60 dagen na de vaststelling daarvan keert de Commissie, mits er middelen beschikbaar zijn, in jaarlijkse tranches voorfinanciering uit op basis van de totale steun uit elk van de Interreg-fondsen, conform het besluit tot goedkeuring van elk Interreg-programma op grond van artikel 18. Hiervoor gelden de volgende percentages:

3.   Indien Interreg-programma’s steun krijgen uit het EFRO en IPA III-CBC, en indien de EFRO-bijdrage 50 % of minder bedraagt van de totale Unietoewijzing, verstrekt de Commissie voorfinanciering overeenkomstig de relevante bepalingen van de IPA III-verordening.

4.   Indien Interreg-programma’s steun krijgen uit het EFRO en ofwel het NDICI of zowel het NDICI als het IPA III, en indien de EFRO-bijdrage 50 % of minder bedraagt van de totale Unietoewijzing, verstrekt de Commissie voorfinanciering overeenkomstig artikel 22, lid 5, van Verordening (EU) 2021/947, rekening houdend met de werkelijke financieringsbehoeften.

De artikelen 96 en 97 van Verordening (EU) 2021/1060 zijn van overeenkomstige toepassing op de voorfinanciering op grond van de eerste alinea van dit lid.

5.   Het als voorfinanciering betaalde bedrag wordt voor 2021 en 2022 jaarlijks en voor 2023 en de daaropvolgende jaren uiterlijk in het laatste boekjaar vereffend in de rekeningen van de Commissie; dat geldt ook voor de op grond van de leden 3 en 4 betaalde voorfinancieringsbedragen.

1.   De beheerautoriteit ziet erop toe dat elk bedrag dat als gevolg van een onregelmatigheid wordt betaald, wordt teruggevorderd van de hoofd- of enige partner. Niet-hoofdpartners betalen ten onrechte betaalde bedragen terug aan de hoofdpartner.

2.   De lidstaten, derde landen, partnerlanden en LGO’s die deelnemen aan een Interreg-programma, kunnen besluiten dat de hoofd- of enige partner en de beheerautoriteit van het programma niet verplicht zijn om ten onrechte betaalde bedragen die niet hoger zijn dan 250 EUR, exclusief rente, in te vorderen van enig Interreg-fonds, ten laste van een concrete actie in een bepaald boekjaar.

Aan de Commissie hoeft geen andere informatie te worden verstrekt dan de informatie over een besluit op grond van de eerste alinea.

3.   Indien de hoofdpartner er niet in slaagt terugbetaling van andere partners te verkrijgen, of indien de beheerautoriteit er niet in slaagt terugbetaling van de hoofdpartner of van de enige partner te verkrijgen, betaalt de lidstaat, het derde land, het partnerland of het LGO op het grondgebied waarvan de betrokken partner gevestigd is of — in het geval van een EGTS — geregistreerd is, ten onrechte aan die partner betaalde bedragen terug aan de beheerautoriteit. De beheerautoriteit is verantwoordelijk voor de terugbetaling van de bedragen aan de algemene begroting van de Unie, en wel volgens de verdeling van de aansprakelijkheid onder de deelnemende lidstaten, derde landen, partnerlanden en LGO’s, zoals vastgelegd in het Interreg-programma.

4.   Zodra de lidstaat, het derde land, het partnerland of het LGO aan de beheerautoriteit de ten onrechte aan een partner betaalde bedragen heeft terugbetaald, kan de lidstaat, het derde land, het partnerland of het LGO op grond van nationaal recht een terugvorderingsprocedure tegen deze partner instellen of continueren. Bij een geslaagde terugvordering kan een lidstaat, een derde land, een partnerland of een LGO deze bedragen gebruiken voor nationale medefinanciering van het betrokken Interreg-programma. De lidstaat, het derde land, het partnerland of het LGO heeft met betrekking tot dergelijke nationale terugvorderingen geen rapportageverplichtingen jegens de programma-autoriteiten, het monitoringcomité of de Commissie.

5.   Indien een lidstaat, een derde land, een partnerland of een LGO de beheerautoriteit niet conform lid 4 van dit artikel heeft vergoed voor bedragen die ten onrechte aan een partner zijn betaald, gelden voor deze bedragen een invorderingsopdracht van de Commissie, die indien mogelijk wordt uitgevoerd door middel van verrekening met respectievelijk de lidstaat, het derde land, het partnerland of het LGO. De terugvordering vormt geen financiële correctie en brengt geen verlaging van de steun uit het EFRO of een extern financieringsinstrument van de Unie aan het betrokken Interreg-programma met zich mee. De teruggevorderde bedragen worden aangemerkt als bestemmingsontvangsten overeenkomstig artikel 21, lid 3, van het Financieel Reglement.

Bedragen die niet door een lidstaat aan de beheerautoriteit worden terugbetaald, worden verrekend met latere betalingen aan hetzelfde Interreg-programma. De beheerautoriteit gaat vervolgens over tot verrekening met die lidstaat op basis van de aansprakelijkheid van de deelnemende lidstaten, zoals vastgelegd in het Interreg-programma ingeval van financiële correcties die door de beheerautoriteit of door de Commissie zijn opgelegd.

Bedragen die niet door een derde land, een partnerland of een LGO aan de beheerautoriteit worden terugbetaald, worden verrekend met latere betalingen aan programma’s uit de betrokken externe financieringsinstrumenten van de Unie.

1.   Elk derde land, partnerland en LGO dat aan een Interreg-programma deelneemt, wijst een nationale of regionale autoriteit aan als contactpunt voor de beheerautoriteit (het ”contactpunt”).

2.   Het contactpunt, een instantie die is gelijkgesteld aan de Interreg-programmacommunicatiemedewerker, bedoeld in artikel 36, lid 1, of het filiaal of de filialen, ondersteunt/ondersteunen de beheerautoriteit en de partners in het derde land, partnerland of LGO in kwestie met betrekking tot de in artikel 36, leden 2 tot en met 6, bedoelde taken.

1.   Interreg A-programma’s die door zowel het EFRO als het IPA III-CBC of het NDICI-CBC worden ondersteund, worden zowel in de lidstaten als in de deelnemende derde landen en partnerlanden in gedeeld beheer uitgevoerd.

Het grensoverschrijdende Peace Plus-programma wordt zowel in Ierland als in het Verenigd Koninkrijk in gedeeld beheer uitgevoerd.

2.   Interreg B- en C-programma’s die bijdragen uit het EFRO en een of meer externe financieringsinstrumenten van de Unie combineren, worden in gedeeld beheer uitgevoerd in zowel de lidstaten als de deelnemende derde landen, deelnemende partnerlanden of deelnemende LGO’s, of, met betrekking tot Interreg D, in alle LGO’s, ongeacht of deze LGO’s steun ontvangen uit een of meer externe financieringsinstrumenten van de Unie.

3.   Interreg D-programma’s die bijdragen uit het EFRO en een of meer externe financieringsinstrumenten van de Unie combineren, worden op een van de volgende wijzen uitgevoerd:

Indien een Interreg D-programma geheel of gedeeltelijk in indirect beheer wordt uitgevoerd, is artikel 61 van toepassing.

1.   Uitgaven komen, in afwijking van artikel 63, lid 2, van Verordening (EU) 2021/1060, in aanmerking voor een bijdrage uit externe financieringsinstrumenten van de Unie indien zij vanaf 1 januari 2021 of vanaf de datum van indiening van het programma, indien deze datum eerder valt, bij de voorbereiding en uitvoering van concrete Interreg-acties zijn gedaan en betaald, maar kunnen ook bij het programma in rekening worden gebracht na de datum waarop de financieringsovereenkomst met het respectieve derde land, partnerland of LGO is gesloten.

Uitgaven voor technische bijstand die wordt beheerd door in een lidstaat gevestigde programma-autoriteiten kunnen evenwel reeds worden gedeclareerd vóór de datum waarop de financieringsovereenkomst met het betrokken derde land, partnerland of LGO werd gesloten.

2.   Wanneer een Interreg-programma concrete acties selecteert op basis van oproepen tot het indienen van voorstellen, kunnen dergelijke oproepen aanvragen voor een bijdrage uit externe financieringsinstrumenten van de Unie bevatten, ook al dateren die oproepen evenals de selectie van de concrete acties van vóór de sluiting van de desbetreffende financieringsovereenkomst.

De beheerautoriteit kan het in artikel 22, lid 6, bedoelde document verstrekken voordat de desbetreffende financieringsovereenkomst is gesloten.

1.   Onder dit hoofdstuk vallende Interreg-programma’s kunnen grote infrastructuurprojecten ondersteunen, d.w.z. concrete acties die een reeks werkzaamheden, activiteiten of diensten omvatten die bestemd zijn om een specifieke, ondeelbare functie met duidelijk vastgestelde doelstellingen van gemeenschappelijk belang te vervullen met de bedoeling grensoverschrijdende effecten te sorteren en baten te realiseren en waarbij een begrotingsaandeel met een totale kostprijs van minstens 2 500 000 EUR wordt toegewezen voor het verwerven, bouwen of moderniseren van infrastructuur.

2.   Elke begunstigde die een groot infrastructuurproject of een gedeelte daarvan uitvoert, volgt de toepasselijke aanbestedingsregels voor overheidsopdrachten.

3.   De lidstaat waar de beheerautoriteit van het betrokken Interreg-programma is gevestigd zendt de Commissie een lijst met geplande grote infrastructuurprojecten met vermelding van voorgenomen naam, locatie, budget en hoofdpartner daarvan. Die lijst wordt aan de Commissie als apart document toegestuurd, hetzij bij de indiening van de ondertekende kopie van de financieringsovereenkomst of van een kopie van de in artikel 59 bedoelde uitvoeringsovereenkomst, hetzij uiterlijk twee maanden vóór de vergadering van het monitoringcomité of, in voorkomend geval, het stuurcomité dat de eerste van de beoogde grote infrastructuurprojecten selecteert.

4.   Wanneer de selectie van een of meer grote infrastructuurprojecten op de agenda van een monitoringcomité of, indien van toepassing, stuurcomité staat, zendt de beheerautoriteit de Commissie uiterlijk twee maanden vóór de datum van de vergadering, ter informatie een conceptnota voor elk dergelijk project toe. De conceptnota telt maximaal drie bladzijden en bevat de naam, de locatie, de begroting, de hoofdpartner en de overige partners, alsmede de belangrijkste doelstellingen en verwachte prestaties van het project. Indien de conceptnota met betrekking tot een of meer grote infrastructuurprojecten niet binnen de vastgestelde termijn aan de Commissie is toegezonden, kan de Commissie verlangen dat de voorzitter van het monitoringcomité of het stuurcomité de betrokken projecten van de agenda van de vergadering afvoert.

1.   Indien voor de uitvoering van een concrete actie aanbestedingen van diensten, leveringen of werken door een begunstigde nodig zijn, zijn de volgende regels van toepassing:

2.   Voor het aanbesteden van goederen, werken of diensten in alle andere gevallen dan die bedoeld in lid 1 van dit artikel, zijn de aanbestedingsprocedures van de artikelen 178 en 179 van het Financieel Reglement en hoofdstuk 3, punten 36 tot en met 41, van bijlage I bij dat Reglement van toepassing.

1.   Met het oog op de uitvoering van een Interreg-programma in een derde land, partnerland of LGO, in overeenstemming met artikel 112, lid 4, van het Financieel Reglement wordt er een financieringsovereenkomst gesloten tussen de Commissie, namens de Unie, en elk deelnemend derde land, partnerland of LGO, dat wordt vertegenwoordigd in overeenstemming met zijn nationaal juridisch kader.

2.   Elke financieringsovereenkomst wordt uiterlijk op 31 december van het jaar na het jaar van de eerste vastlegging in de begroting gesloten en wordt geacht te zijn gesloten op de datum waarop de laatste partij de overeenkomst ondertekend heeft.

Een financieringsovereenkomst treedt in werking op de datum:

3.   De Commissie dient de ontwerp-financieringsovereenkomst in bij de goedkeuring van het externe programma.

Indien meer dan één derde land, partnerland of LGO betrokken is bij een Interreg-programma, moet vóór de in lid 2 genoemde datum ten minste één financieringsovereenkomst worden gesloten door beide partijen. De andere derde landen, partnerlanden of LGO’s kunnen hun respectieve financieringsovereenkomsten uiterlijk op 30 juni van het tweede jaar na het jaar van de eerste vastlegging in de begroting ondertekenen.

4.   De lidstaat waar de beheerautoriteit van het relevante Interreg-programma gevestigd is:

5.   Een overeenkomstig lid 4, punt b), ondertekende uitvoeringsovereenkomst heeft betrekking op ten minste de volgende elementen:

6.   Indien de lidstaat waar de beheerautoriteit van het Interreg-programma gevestigd is, besluit tot ondertekening van de financieringsovereenkomst overeenkomstig lid 4, punt a), van dit artikel wordt die financieringsovereenkomst beschouwd als een instrument voor de uitvoering van de begroting van de Unie overeenkomstig het financieel reglement en niet als een internationale overeenkomst als bedoeld in de artikelen 216 tot en met 219 VWEU.

1.   Indien een derde land, partnerland of LGO een andere financiële bijdrage ter ondersteuning van het Interreg-programma dan zijn medefinanciering van de steun van de Unie aan het Interreg-programma overmaakt aan de beheerautoriteit, worden de regels betreffende die financiële bijdrage opgenomen in het volgende document:

Voor de toepassing van punt b), i), van de eerste alinea kunnen delen van de uitvoeringsovereenkomst, indien van toepassing, betrekking hebben op zowel de overgedragen financiële bijdrage als de steun van de Unie aan het Interreg-programma.

2.   Een in lid 1 van dit artikel bepaald uitvoeringsovereenkomst bevat ten minste de elementen betreffende de in artikel 59, lid 5, genoemde medefinanciering van het derde land, partnerland, of LGO.

Daarnaast bevat de uitvoeringsovereenkomst de volgende twee elementen:

3.   Met betrekking tot het grensoverschrijdend Peace Plus-programma maakt de financiële bijdrage van het Verenigd Koninkrijk aan activiteiten van de Unie in de vorm van externe bestemmingsontvangsten als bedoeld in artikel 21, lid 2, punt e), van het Financieel Reglement deel uit van de begrotingskredieten voor rubriek 2 “Cohesie en waarden”, subplafond “Economische, sociale en territoriale samenhang”.

Deze bijdrage wordt onderworpen aan een specifieke financieringsovereenkomst met het Verenigd Koninkrijk overeenkomstig artikel 59 van deze verordening. De Commissie alsmede het Verenigd Koninkrijk en Ierland zijn partijen bij deze specifieke financieringsovereenkomst.

De specifieke financieringsovereenkomst moet worden gesloten vóór het begin van de uitvoering van het programma zodat het orgaan voor speciale EU-programma’s de op de uitvoering van het programma toepasselijke Uniewetgeving kan toepassen.

1.   Indien een Interreg D-programma, met de toestemming van de betrokken lidstaat en de betrokken regio’s, gedeeltelijk of geheel in indirect beheer wordt uitgevoerd overeenkomstig artikel 55, lid 3, punt b), respectievelijk punt c) van deze verordening, worden de uitvoeringstaken toevertrouwd aan een van de instanties die zijn vermeld in artikel 62, lid 1, eerste alinea, punt c), van het Financieel Reglement, en meer bepaald aan een dergelijke instantie die gevestigd is in de deelnemende lidstaat, met inbegrip van de beheerautoriteit van het betrokken Interreg-programma.

2.   In overeenstemming met artikel 154, lid 6, punt c), van het Financieel Reglement kan de Commissie besluiten geen beoordeling vooraf als bedoeld in de leden 3 en 4 van dat artikel te verlangen wanneer de begrotingsuitvoeringstaken, bedoeld in artikel 62, lid 1, eerste alinea, punt c), van dat Reglement worden toevertrouwd aan een beheerautoriteit van een Interreg-programma voor ultraperifere gebieden die is aangewezen overeenkomstig artikel 45, lid 1, van de onderhavige verordening en in overeenstemming met artikel 71 van Verordening (EU) 2021/1060 is aangewezen.

3.   Indien de in artikel 62, lid 1, eerste alinea, punt c), van het Financieel Reglement bedoelde begrotingsuitvoeringstaken worden toevertrouwd aan een lidstaatsorganisatie, is artikel 157 van dat Reglement van toepassing.

4.   Indien een door een of meer externe financieringsinstrumenten medegefinancierd(e) programma of actie wordt uitgevoerd door een derde land, partnerland of LGO of door een van de andere in artikel 62, lid 1, eerste alinea, punt c), van het Financieel Reglement vermelde of in Verordening (EU) 2021/947 of Besluit 2013/755/EU bedoelde instanties, zijn de desbetreffende regels van deze instrumenten van toepassing.

De voorwaarden voor de uitvoering van een deel van een Interreg-programma van onderdeel D in indirect beheer overeenkomstig artikel 55, lid 3, punt b) of punt c), van deze verordening, worden vastgelegd in een overeenkomst tussen de Commissie, de beheerautoriteit of haar lidstaat en de met de uitvoering belaste instantie.

1.   De bevoegdheid om gedelegeerde handelingen vast te stellen, wordt aan de Commissie toegekend onder de in dit artikel neergelegde voorwaarden.

2.   De in artikel 16, lid 6, bedoelde bevoegdheid om gedelegeerde handelingen vast te stellen, wordt voor een onbepaalde tijd vanaf 1 juli 2021 aan de Commissie toegekend.

3.   Het Europees Parlement of de Raad kan de in artikel 16, lid 6, bedoelde bevoegdheidsdelegatie te allen tijde intrekken. Het besluit tot intrekking beëindigt de delegatie van de in dat besluit genoemde bevoegdheid. Het wordt van kracht op de dag na die van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie of op een daarin genoemde latere datum. Het laat de geldigheid van de reeds van kracht zijnde gedelegeerde handelingen onverlet.

4.   Vóór de vaststelling van een gedelegeerde handeling raadpleegt de Commissie de door elke lidstaat aangewezen deskundigen overeenkomstig de beginselen die zijn neergelegd in het Interinstitutioneel Akkoord van 13 april 2016 over beter wetgeven.

5.   Zodra de Commissie een gedelegeerde handeling heeft vastgesteld, doet zij daarvan gelijktijdig kennisgeving aan het Europees Parlement en de Raad.

6.   Een overeenkomstig artikel 16, lid 6, vastgestelde gedelegeerde handeling treedt alleen in werking indien het Europees Parlement noch de Raad daartegen binnen een termijn van twee maanden na de kennisgeving van de handeling aan het Europees Parlement en de Raad bezwaar heeft gemaakt, of indien zowel het Europees Parlement als de Raad voor het verstrijken van die termijn de Commissie hebben medegedeeld dat zij daartegen geen bezwaar zullen maken. Die termijn wordt op initiatief van het Europees Parlement of de Raad met twee maanden verlengd.

1.   De Commissie wordt bijgestaan door het bij artikel 115, lid 1, van Verordening (EU) 2021/1060 ingestelde comité. Dit comité is een comité in de zin van Verordening (EU) nr. 182/2011.

2.   Wanneer naar dit lid wordt verwezen, is artikel 4 van Verordening (EU) nr. 182/2011 van toepassing.