(1)

Overeenkomstig Richtlijn 2011/61/EU van het Europees Parlement en de Raad (2) heeft de Commissie de toepassing en het toepassingsgebied van die richtlijn geëvalueerd en geconcludeerd dat de doelstellingen van integratie van de Uniemarkt voor alternatieve beleggingsinstellingen (abi’s), waarborging van een hoog niveau van beleggersbescherming en bescherming van de financiële stabiliteit grotendeels zijn verwezenlijkt. Tijdens haar evaluatie heeft de Commissie echter ook geconcludeerd dat het noodzakelijk is de regels voor beheerders van alternatieve beleggingsinstellingen (“abi-beheerders”) die leninginitiërende abi’s beheren, te harmoniseren, alsook de normen voor abi-beheerders die hun taken aan derden delegeren, te verduidelijken, gelijke behandeling van entiteiten die bewaardiensten verlenen (“bewaarnemers”) te waarborgen, de grensoverschrijdende toegang tot bewaardiensten te verbeteren, het verzamelen van toezichtgegevens te optimaliseren en het gebruik van instrumenten voor liquiditeitsbeheer in de hele Unie te vergemakkelijken. Er zijn dan ook wijzigingen nodig om die behoeften op te vullen om de werking van Richtlijn 2011/61/EU te verbeteren.

(2)

Een robuuste delegatieregeling, de gelijke behandeling van bewaarnemers, coherente toezichtrapportage, met name door het verwijderen van overlappingen en overbodige vereisten, en een geharmoniseerde aanpak van het gebruik van instrumenten voor liquiditeitsbeheer zijn evenzeer noodzakelijk voor het beheer van instellingen voor collectieve belegging in effecten (“icbe’s”). Daarom is het eveneens passend Richtlijn 2009/65/EG van het Europees Parlement en de Raad (3), die regels bevat betreffende de vergunningverlening aan en de werking van icbe’s en de beheermaatschappijen ervan, te wijzigen op het gebied van delegatie, bewaring van activa, toezichtrapportage en liquiditeitsrisicobeheer.

(3)

De Uniemarkt voor abi’s bereikte eind 2022 een intrinsieke waarde van 6,8 biljoen EUR. Professionele beleggers zijn goed voor ongeveer 86 % van de intrinsieke waarde van abi’s die worden beheerd of verhandeld door vergunninghoudende abi-beheerders en abi-beheerders onder de drempel, zijnde abi-beheerders zoals bedoeld in artikel 3, lid 2, van Richtlijn 2011/61/EU, in de Unie. De Uniemarkt voor abi’s biedt bedrijven in de Unie meer dan 250 miljard EUR aan particuliere kredieten, en beleggers uit de Unie zijn verantwoordelijk voor 30 % van het wereldwijde kapitaal dat aan de hele sector wordt toegewezen. De omvang van de geaggregeerde Uniemarkt voor abi’s blijft toenemen, tussen 2020 en 2022 met meer dan 15 %, en abi’s waren eind 2020 goed voor een derde van de fondsensector van de Europese Economische Ruimte. Niettemin is er nog ruimte voor de sector om te groeien door institutionele beleggers meer keuze te bieden en het concurrentievermogen van de kapitaalmarktenunie te vergroten.

(4)

Om de efficiëntie van de activiteiten van abi-beheerders te vergroten, moet de in artikel 6, lid 4, van Richtlijn 2011/61/EU opgenomen lijst van nevendiensten worden uitgebreid met de taken die door een beheerder worden uitgevoerd overeenkomstig Verordening (EU) 2016/1011 van het Europees Parlement en de Raad (4) (“benchmarkbeheer”) en kredietservicingactiviteiten overeenkomstig Richtlijn (EU) 2021/2167 van het Europees Parlement en de Raad (5). Volledigheidshalve moet worden verduidelijkt dat bij het verrichten van de taken die door een dergelijke beheerder worden uitgevoerd of bij het vervullen van kredietservicingactiviteiten, de abi-beheerder onderworpen moet zijn aan respectievelijk Verordening (EU) 2016/1011 en Richtlijn (EU) 2021/2167.

(5)

Om de rechtszekerheid te vergroten, moet worden verduidelijkt dat het beheer van abi’s ook betrekking kan hebben op de activiteiten van het initiëren van leningen namens een abi en van servicing van special purpose entities voor securitisatiedoeleinden (securitisation special purpose entities — SSPE’s).

(6)

Om abi-beheerders en icbe-beheermaatschappijen meer rechtszekerheid te bieden met betrekking tot de diensten die zij aan derden kunnen verlenen, moet worden verduidelijkt dat abi-beheerders en icbe-beheermaatschappijen ten behoeve van derden dezelfde taken en activiteiten mogen verrichten als die welke zij reeds verrichten met betrekking tot de abi’s en icbe’s die zij beheren, op voorwaarde dat elk mogelijk belangenconflict dat ontstaat door het verrichten van die taak of activiteit voor derden op passende wijze wordt beheerd. Dergelijke taken en activiteiten omvatten bijvoorbeeld bedrijfsdiensten zoals personele middelen en informatietechnologie (IT), alsook IT-diensten voor portefeuillebeheer en risicobeheer. Die mogelijkheid zou ook het internationale concurrentievermogen van abi-beheerders en icbe-beheermaatschappijen uit de Unie ondersteunen door schaalvoordelen mogelijk te maken en zou de inkomstenbronnen helpen diversifiëren.

(7)

Om de rechtszekerheid te waarborgen, moet duidelijk worden gemaakt dat abi-beheerders die nevendiensten met betrekking tot financiële instrumenten verrichten, onderworpen zijn aan de voorschriften van Richtlijn 2014/65/EU van het Europees Parlement en de Raad (6). Met betrekking tot activa die geen financiële instrumenten zijn, moeten abi-beheerders worden verplicht te voldoen aan de vereisten van Richtlijn 2011/61/EU.

(8)

Om de uniforme toepassing van de in Richtlijn 2011/61/EU neergelegde vereisten inzake de noodzakelijke personele middelen van abi-beheerders te waarborgen, moet worden verduidelijkt dat een abi-beheerder de bevoegde autoriteiten bij de indiening van de vergunningaanvraag informatie moet verstrekken over de personele en technische middelen die hij inzet om zijn taken uit te voeren en, in voorkomend geval, toezicht te houden op zijn gedelegeerden. Er moeten ten minste twee natuurlijke personen die voltijds ofwel in dienst zijn van de abi-beheerder ofwel uitvoerende leden of leden van het bestuursorgaan van de abi-beheerder zijn en die woonachtig of gevestigd zijn in de Unie, in de zin dat zij er hun gewone verblijfplaats hebben, worden benoemd voor de uitoefening van de werkzaamheden van die abi-beheerder. Ongeacht dat wettelijke minimum kunnen er meer middelen nodig zijn, afhankelijk van de omvang en de complexiteit van de abi-beheerder en de abi’s die hij beheert.

(9)

Sommige lidstaten hebben in hun nationale recht of sectorale normen voorschriften opgenomen betreffende de mate van onafhankelijkheid van een of meer leden van het bestuursorgaan van een abi-beheerder of van het leidinggevend orgaan van een icbe-beheermaatschappij of van een beleggingsmaatschappij. Het is passend abi-beheerders die abi’s beheren die aan niet-professionele beleggers worden verhandeld, alsook icbe-beheermaatschappijen en beleggingsmaatschappijen aan te moedigen om als lid van hun bestuursorgaan of leidinggevend orgaan ten minste één onafhankelijke of niet-uitvoerende bestuurder aan te wijzen, indien dit mogelijk is op grond van het nationale recht of de sectorale normen van de lidstaat van herkomst van de abi-beheerder, icbe-beheermaatschappij of beleggingsmaatschappij, teneinde de belangen van de abi’s en icbe’s en van de beleggers in de abi’s die de abi-beheerder beheert of in de icbe’s te beschermen. Bij die benoeming moet de abi-beheerder, icbe-beheermaatschappij of beleggingsmaatschappij ervoor zorgen dat die bestuurder autonoom is en onafhankelijk kan oordelen, en over voldoende deskundigheid en ervaring beschikt om te kunnen beoordelen of de abi-beheerder, icbe-beheermaatschappij of beleggingsmaatschappij de abi’s of icbe’s beheert in het belang van de beleggers.

(10)

Abi’s worden niet altijd op de markt gebracht door de abi-beheerder zelf, maar door een of meer distributeurs, hetzij namens de abi-beheerder, hetzij voor eigen rekening. Er kunnen zich met name ook gevallen voordoen waarin een onafhankelijke financieel adviseur een abi op de markt brengt buiten het medeweten van de abi-beheerder. De meeste fondsendistributeurs zijn onderworpen aan regelgevingsvereisten op grond van Richtlijn 2014/65/EU of Richtlijn (EU) 2016/97 van het Europees Parlement en de Raad (7), die het toepassingsgebied en de omvang van hun verantwoordelijkheden ten aanzien van hun eigen cliënten omschrijven. Richtlijn 2011/61/EU moet daarom de diversiteit van distributieregelingen erkennen en onderscheid maken tussen enerzijds regelingen waarbij een distributeur handelt namens de abi-beheerder, die als delegatieregelingen moeten worden beschouwd, en anderzijds, regelingen waarbij een distributeur voor eigen rekening handelt wanneer hij de abi uit hoofde van Richtlijn 2014/65/EU of via op levensverzekeringen gebaseerde beleggingsproducten overeenkomstig Richtlijn (EU) 2016/97 op de markt brengt, in welk geval de bepalingen van Richtlijn 2011/61/EU inzake delegatie niet van toepassing mogen zijn, ongeacht een eventuele distributieovereenkomst tussen de abi-beheerder en de distributeur.

(11)

Door delegatie kunnen beleggingsportefeuilles efficiënt worden beheerd en kan de nodige deskundigheid worden binnengehaald voor een bepaalde geografische markt of activaklasse. Het is echter belangrijk dat toezichthouders actuele informatie hebben over de belangrijkste elementen van delegatieregelingen. Om een betrouwbaar overzicht te geven van de delegatieactiviteiten in de Unie moeten abi-beheerders de bevoegde autoriteiten regelmatig informatie verstrekken over de delegatieregelingen die de delegatie van collectieve of discretionaire portefeuillebeheertaken of van risicobeheertaken omvatten. Abi-beheerders moeten daarom, voor elke door hen beheerde abi, informatie verstrekken over de gedelegeerden, een lijst van de gedelegeerde activiteiten meedelen en deze beschrijven, kennis geven van het bedrag en het percentage van de activa van de beheerde abi’s waarvoor delegatieregelingen gelden met betrekking tot de portefeuillebeheertaak, beschrijven hoe zij het toezicht op en de monitoring en de controle van de gedelegeerde regelen, en informatie verschaffen over de subdelegatieregelingen en de datum van aanvang en afloop van de delegatie- en subdelegatieregelingen. Duidelijkheidshalve moet er worden gespecificeerd dat de gegevens over het bedrag en het percentage van de activa van de beheerde abi’s die onderworpen zijn aan delegatieregelingen met betrekking tot de portefeuillebeheertaken, worden verzameld om een beter overzicht te geven van de werking van de delegatie, en op zichzelf geen bewijsindicator zijn om de toereikendheid van substance- of risicobeheersregelingen of de doeltreffendheid van toezicht- of controleregelingen op het niveau van de beheerder te bepalen. Dergelijke informatie moet aan de bevoegde autoriteiten worden meegedeeld in het kader van de toezichtrapportageregeling van Richtlijn 2011/61/EU.

(12)

Om de uniforme toepassing van Richtlijn 2011/61/EU te waarborgen, moet worden verduidelijkt dat de daarin vastgelegde delegatieregels van toepassing zijn op alle in bijlage I bij die richtlijn vermelde diensten en op de in artikel 6, lid 4, van die richtlijn opgenomen lijst van nevendiensten.

(13)

Beleggingsfondsen die leningen verstrekken, kunnen een bron van alternatieve financiering voor de reële economie zijn. Dergelijke fondsen kunnen immers kritieke financiering verstrekken aan kleine en middelgrote ondernemingen in de Unie, waarvoor traditionele kredietbronnen moeilijker toegankelijk zijn. Uiteenlopende nationale regelgevingsbenaderingen kunnen echter aanleiding geven tot arbitraire regelgeving en uiteenlopende niveaus van beleggersbescherming, waardoor de totstandbrenging van een efficiënte interne markt voor het initiëren van leningen door abi’s wordt belemmerd. Richtlijn 2011/61/EU moet het recht van abi’s om leningen te initiëren erkennen. Ook moeten er gemeenschappelijke regels worden vastgesteld om een efficiënte interne markt voor het initiëren van leningen door abi’s tot stand te brengen, te zorgen voor een uniform niveau van beleggersbescherming in de Unie, abi’s in staat te stellen hun activiteiten te ontwikkelen door leningen te initiëren in alle lidstaten, en de toegang tot financiering voor ondernemingen in de Unie te vergemakkelijken, hetgeen een kerndoelstelling van de kapitaalmarktenunie is zoals uiteengezet in de mededeling van de Commissie van 24 september 2020 getiteld “Een kapitaalmarktenunie ten dienste van mensen en ondernemingen — Een nieuw actieplan”. Gezien de snelgroeiende particuliere kredietmarkt is het echter noodzakelijk de potentiële microprudentiële en macroprudentiële risico’s aan te pakken die het initiëren van leningen door abi’s met zich mee kan brengen en die zich naar het bredere financiële stelsel kunnen verspreiden. De regels voor abi-beheerders die leninginitiërende abi’s beheren, moeten worden geharmoniseerd om het risicobeheer op de hele financiële markt te verbeteren en de transparantie voor beleggers te vergroten. Duidelijkheidshalve mogen de bepalingen van deze richtlijn die van toepassing zijn op abi-beheerders van leninginitiërende abi’s, de lidstaten niet beletten nationale productkaders vast te stellen waarin bepaalde categorieën abi’s worden gedefinieerd aan de hand van strengere voorschriften.

(14)

De initiëring van leningen wordt niet altijd rechtstreeks door de abi uitgevoerd. Er kunnen gevallen zijn waarin een abi indirect een lening verstrekt via een derde of een voor een bijzonder doel opgerichte entiteit die de lening verstrekt aan of namens de abi, of voor of namens de abi-beheerder met betrekking tot de abi, alvorens blootstelling aan de lening te verkrijgen. Om te voorkomen dat Richtlijn 2011/61/EU wordt omzeild, moeten dergelijke gevallen, wanneer die abi of abi-beheerder betrokken is bij het structureren van de lening of het definiëren of het vooraf overeenkomen van de kenmerken ervan, worden beschouwd als leninginitiërende activiteiten en moeten zij onder die richtlijn vallen.

(15)

Abi’s die leningen aan consumenten verstrekken, zijn onderworpen aan de vereisten van andere Unierechtelijke instrumenten die van toepassing zijn op consumentenleningen, waaronder Richtlijn 2008/48/EG van het Europees Parlement en de Raad (8) en Richtlijn (EU) 2021/2167. Die Unierechtelijke instrumenten voorzien in de basisbescherming van kredietnemers op het niveau van de Unie. Om dwingende redenen van algemeen belang moeten de lidstaten de initiëring van leningen door abi’s aan consumenten op hun grondgebied echter kunnen verbieden.

(16)

Om het professionele beheer van abi’s te ondersteunen en de risico’s voor de financiële stabiliteit te beperken, moeten abi-beheerders die abi’s beheren die leningen initiëren, ongeacht of die abi’s voldoen aan de definitie van leninginitiërende abi’s, beschikken over doeltreffende beleidslijnen, procedures en processen voor het verstrekken van leningen. Ook moeten zij doeltreffende beleidslijnen, procedures en processen invoeren voor het beoordelen van het kredietrisico en voor het beheren en monitoren van hun kredietportefeuille wanneer de door hen beheerde abi’s leningen initiëren, ook wanneer die abi’s via derden aan leningen worden blootgesteld. Die beleidslijnen, procedures en processen moeten in verhouding staan tot de omvang van de leninginitiëring en moeten regelmatig worden geëvalueerd.

(17)

Om het risico van onderlinge verwevenheid tussen leninginitiërende abi’s en andere financiëlemarktdeelnemers te beperken, moeten de abi-beheerders van die abi’s, indien de kredietnemer een financiële instelling is, worden verplicht hun risico te diversifiëren en hun blootstelling aan specifieke limieten te onderwerpen.

(18)

Om de stabiliteit en integriteit van het financiële stelsel te waarborgen en evenredige waarborgen in te voeren, moeten leninginitiërende abi’s worden onderworpen aan een hefboomlimiet die varieert naargelang zij tot het open-end-type dan wel het closed-end-type behoren. Het risico voor de financiële stabiliteit is groter voor abi’s van het open-end-type, die te maken kunnen krijgen met hoge terugbetalingsniveaus. In overeenstemming met de doelstelling om de financiële stabiliteit te beschermen, mag de hefboomlimiet niet afhangen van de vraag of een leninginitiërende abi aan professionele en niet-professionele beleggers wordt verhandeld dan wel alleen aan professionele beleggers. De methode op basis van gedane toezeggingen biedt een alomvattend en robuust kader voor de berekening van hefboomfinanciering overeenkomstig internationale normen, en met name voor het in aanmerking nemen van de synthetische hefboomwerking die door derivaten wordt gecreëerd. Die hefboomlimieten mogen de bevoegde autoriteiten van de lidstaat van herkomst van de abi-beheerder niet beletten strengere hefboomlimieten op te leggen wanneer dit noodzakelijk wordt geacht om de stabiliteit en integriteit van het financiële stelsel te waarborgen.

(19)

Om belangenconflicten te beperken, mogen abi-beheerders en hun medewerkers geen leningen ontvangen van enige abi die zij beheren. Evenzo moet het de bewaarder van de abi, de gedelegeerde van de bewaarder, de gedelegeerde van de abi-beheerder en zijn medewerkers, en entiteiten binnen dezelfde groep als de abi-beheerder verboden worden leningen van de betrokken abi’s te ontvangen.

(20)

Om moreel risico te voorkomen en de algemene kredietkwaliteit van door abi’s geïnitieerde leningen te handhaven, moeten dergelijke leningen onderworpen zijn aan risicobehoudvereisten wanneer zij aan derden worden overgedragen. Met hetzelfde oogmerk moet het abi-beheerders worden verboden een abi te beheren die leningen initieert met als enig doel deze aan derden te verkopen (““originate to distribute”-strategie”), ongeacht of die abi voldoet aan de definitie van een leninginitiërende abi. Leningen mogen uitsluitend worden verstrekt om het door de abi aangetrokken kapitaal te beleggen in overeenstemming met haar beleggingsstrategie en wettelijke beperkingen. De abi-beheerder moet deze beleggingsstrategie echter kunnen uitvoeren in het belang van de beleggers van abi’s. Dit houdt in dat afwijkingen van de risicobehoudregels noodzakelijk zijn en betrekking moeten hebben op gevallen waarin het aanhouden van een deel van de lening niet verenigbaar is met de uitvoering van de beleggingsstrategie van de abi of met de wettelijke vereisten, met inbegrip van productvereisten die aan de abi en haar abi-beheerder worden opgelegd. Die gevallen omvatten situaties waarin het aanhouden van een deel van de lening ertoe zou leiden dat de abi haar beleggings- of diversificatielimieten overschrijdt of de regelgevingsvereisten overtreedt, zoals beperkende maatregelen die zijn vastgesteld op grond van artikel 215 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU), of waarin de abi in liquidatie treedt, of waarin de situatie van de kredietnemer is veranderd, bijvoorbeeld in het geval van een fusie of van wanbetaling van de kredietnemer indien de beleggingsstrategie van de abi erin bestaat geen probleemactiva te beheren, of indien de activa-allocatie van de abi wordt gewijzigd, waardoor de abi geen blootstelling aan een specifieke sector of een specifieke activaklasse meer nastreeft. Een abi-beheerder moet, op verzoek van de bevoegde autoriteiten van zijn lidstaat van herkomst, zijn besluit om van een dergelijke afwijking van de risicobehoudregels gebruik te maken, rechtvaardigen en moet worden verplicht voortdurend te voldoen aan het overkoepelende beginsel van een verbod op “originate to distribute”-strategieën.

(21)

Door abi’s aangehouden langlopende, niet-liquide leningen zouden liquiditeitsmismatches kunnen veroorzaken indien de open-end-structuur van de abi’s beleggers in staat stelt hun rechten van deelneming of aandelen frequent te laten terugbetalen. Het is daarom noodzakelijk de risico’s in verband met looptijdtransformatie te beperken door leninginitiërende abi’s een closed-end-structuur op te leggen. Leninginitiërende abi’s moeten echter als open-end-abi’s kunnen opereren, mits aan bepaalde vereisten wordt voldaan, waaronder een liquiditeitsbeheersysteem dat liquiditeitsmismatches tot een minimum beperkt, een eerlijke behandeling van beleggers waarborgt en onder toezicht staat van de bevoegde autoriteiten van de lidstaat van herkomst van de abi-beheerder. Om te zorgen voor consistente criteria aan de hand waarvan de bevoegde autoriteiten kunnen bepalen of een leninginitiërende abi een open-end-structuur kan aanhouden, moet de bij Verordening (EU) nr. 1095/2010 van het Europees Parlement en de Raad (9) opgerichte Europese toezichthoudende autoriteit (Europese Autoriteit voor effecten en markten) (ESMA) ontwerpen van technische reguleringsnormen opstellen om die criteria vast te stellen, terdege rekening houdend met de aard, het liquiditeitsprofiel en de blootstellingen van leninginitiërende abi’s.

(22)

Het moet worden verduidelijkt dat wanneer een abi die leningen initieert of een abi-beheerder, met betrekking tot de leningactiviteiten van abi’s die hij beheert, onderworpen is aan de vereisten van Richtlijn 2011/61/EU en aan de vereisten van de Verordeningen (EU) nr. 345/2013 (10), (EU) nr. 346/2013 (11) en (EU) 2015/760 (12) van het Europees Parlement en de Raad, de specifieke productvereisten van hoofdstuk II van Verordening (EU) nr. 345/2013, hoofdstuk II van Verordening (EU) nr. 346/2013 en Verordening (EU) 2015/760 moeten voorrang hebben op de algemenere regels van Richtlijn 2011/61/EU.

(23)

Vanwege het potentieel niet-liquide en langetermijnkarakter van de activa van abi’s die leningen initiëren, kunnen abi-beheerders moeilijkheden ondervinden bij de naleving van wijzigingen in de regelgevingsvereisten die zijn ingevoerd tijdens de levenscyclus van de abi’s die zij beheren, zonder afbreuk te doen aan het vertrouwen van hun beleggers. Daarom moeten er overgangsbepalingen worden toegepast op bepaalde vereisten voor abi’s die vóór de vaststelling van deze richtlijn zijn opgericht. Dergelijke abi’s en abi-beheerders moeten er echter ook voor kunnen kiezen aan die regels te worden onderworpen, mits de bevoegde autoriteiten van de lidstaat van herkomst van de abi-beheerder daarvan in kennis worden gesteld. Daarnaast mogen de regels die van toepassing zijn op het initiëren van leningen en op leninginitiërende abi’s, met uitzondering van de hefboom- en beleggingslimieten en de verplichting voor leninginitiërende abi’s om als open-end-abi’s te opereren, alleen van toepassing zijn op leningen die na de inwerkingtreding van deze richtlijn zijn geïnitieerd.

(24)

Om marktmonitoring door de toezichthoudende autoriteiten te ondersteunen, moet het verzamelen en delen van informatie via toezichtrapportage worden verbeterd. Om de efficiëntie te verbeteren en de administratieve lasten voor abi-beheerders te verminderen, zouden dubbele rapportagevereisten uit hoofde van het Unie- en het nationale recht, met name Verordeningen (EU) nr. 600/2014 (13) en (EU) 2019/834 (14) van het Europees Parlement en de Raad en Verordeningen (EU) nr. 1011/2012 (15) en (EU) nr. 1073/2013 (16) van de Europese Centrale Bank, kunnen worden afgeschaft. De bij Verordening (EU) nr. 1093/2010 van het Europees Parlement en de Raad (17) opgerichte Europese toezichthoudende autoriteit (Europese Bankautoriteit) (EBA), de bij Verordening (EU) nr. 1094/2010 van het Europees Parlement en de Raad (18) opgerichte Europese toezichthoudende autoriteit (Europese Autoriteit voor verzekeringen en bedrijfspensioenen), de ESMA (gezamenlijk “Europese toezichthoudende autoriteiten” of “ETA’s” genoemd) en de Europese Centrale Bank (ECB) moeten, waar nodig met de steun van bevoegde autoriteiten, de gegevensbehoeften van de verschillende toezichthoudende autoriteiten beoordelen, zodat de wijzigingen in de toezichtrapportagetemplate voor abi-beheerders doeltreffend zijn.

(25)

Om dubbele rapportage en gerelateerde rapportagelasten voor abi-beheerders te verminderen en een efficiënt hergebruik van gegevens door de autoriteiten te waarborgen, moeten de door abi-beheerders aan de bevoegde autoriteiten gerapporteerde gegevens ter beschikking worden gesteld van andere relevante bevoegde autoriteiten, de ETA’s en het Europees Comité voor systeemrisico’s (ESRB), zoals uiteengezet in de aanbeveling van het Europees Comité voor systeemrisico’s van 7 december 2017 (19), wanneer dit nodig is voor de uitvoering van hun taken, alsmede, uitsluitend voor statistische doeleinden, aan de leden van het Europees Stelsel van centrale banken (ESCB).

(26)

Ter voorbereiding van toekomstige wijzigingen in de toezichtrapportageverplichtingen moet de reikwijdte van de gegevens die van abi-beheerders kunnen worden verlangd, worden uitgebreid door afschaffing van beperkingen ten aanzien van die reikwijdte die gericht zijn op belangrijke transacties en blootstellingen of tegenpartijen, en door toevoeging van andere categorieën gegevens die aan de bevoegde autoriteiten moeten worden verstrekt. Indien de ESMA vaststelt dat een periodieke volledige openbaarmaking van de portefeuille aan toezichthouders gerechtvaardigd is, moeten de bepalingen van Richtlijn 2011/61/EU de noodzakelijke verruiming van de reikwijdte van de rapportage mogelijk maken.

(27)

Om de consistente harmonisatie van toezichtrapportageverplichtingen te waarborgen, moet de Commissie de bevoegdheid krijgen om bij gedelegeerde handelingen op grond van artikel 290 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU) en overeenkomstig de artikelen 10 tot en met 14 van Verordening (EU) nr. 1095/2010 de inhoud, de vorm en de procedures te bepalen om het proces van toezichtrapportage door abi-beheerders te standaardiseren, en aldus de rapportagetemplate te vervangen die is vastgelegd in de overeenkomstig artikel 24 van Richtlijn 2011/61/EU vastgestelde gedelegeerde handeling, alsook de rapportagefrequentie en het rapportagetijdschema. Wat de over delegatieregelingen te rapporteren informatie betreft, moeten de technische reguleringsnormen beperkt blijven tot het bepalen van het passende niveau van standaardisering van de te rapporteren informatie. De technische reguleringsnormen mogen geen elementen toevoegen waarin Richtlijn 2011/61/EU niet voorziet.

(28)

Om het toezichtrapportageproces te standaardiseren, moet de Commissie de bevoegdheid krijgen om door de ESMA ontwikkelde technische uitvoeringsnormen vast te stellen met betrekking tot het formaat, de gegevensnormen en de methoden en regelingen voor de rapportage door abi-beheerders. De Commissie dient deze technische uitvoeringsnormen vast te stellen door middel van uitvoeringshandelingen overeenkomstig artikel 291 VWEU en artikel 15 van Verordening (EU) nr. 1095/2010.

(29)

Om doeltreffender te kunnen reageren op liquiditeitsdruk in gespannen marktomstandigheden en om beleggers beter te beschermen, moeten in Richtlijn 2011/61/EU regels worden opgenomen om uitvoering te geven aan de aanbeveling van het ESRB van 7 december 2017.

(30)

Om abi-beheerders van in een lidstaat gevestigde open-end-abi’s in staat te stellen het hoofd te bieden aan terugbetalingsdruk onder gespannen marktomstandigheden, moet van abi-beheerders worden verlangd dat zij ten minste twee instrumenten voor liquiditeitsbeheer selecteren uit de geharmoniseerde lijst in de punten 2 tot en met 8 van bijlage V bij Richtlijn 2011/61/EU en deze in hun abi-reglement of statuten opnemen. Bij wijze van afwijking moeten abi-beheerders die een abi beheren waaraan een vergunning is verleend als geldmarktfonds overeenkomstig Verordening (EU) 2017/1131 van het Europees Parlement en de Raad (20) kunnen besluiten slechts één instrument voor liquiditeitsbeheer te selecteren uit die lijst. Die instrumenten voor liquiditeitsbeheer moeten worden afgestemd op de beleggingsstrategie, het liquiditeitsprofiel en het terugbetalingsbeleid van de abi’s. Abi-beheerders moeten dergelijke instrumenten voor liquiditeitsbeheer activeren wanneer dat nodig is om de belangen van de beleggers van abi’s te beschermen. Daarnaast moeten abi-beheerders van open-end-abi’s altijd de mogelijkheid hebben om inschrijvingen, inkopen en terugbetalingen tijdelijk op te schorten of, in uitzonderlijke omstandigheden en wanneer dit gelet op de belangen van de beleggers van abi’s verantwoord is, side pockets te activeren. Wanneer een abi-beheerder besluit inschrijvingen, inkopen of terugbetalingen en op te schorten, moet hij de bevoegde autoriteiten van de lidstaat van herkomst daarvan onverwijld in kennis stellen. Wanneer een abi-beheerder besluit side pockets te activeren of te deactiveren, moet hij de bevoegde autoriteiten van de lidstaat van herkomst daarvan binnen een redelijke termijn voordat het desbetreffende instrument voor liquiditeitsbeheer wordt geactiveerd of gedeactiveerd in kennis stellen. Een abi-beheerder moet de bevoegde autoriteiten van zijn lidstaat van herkomst ook in kennis stellen wanneer hij andere instrumenten voor liquiditeitsbeheer activeert of deactiveert op een wijze die niet past bij de normale bedrijfsuitoefening, zoals voorzien in het abi-reglement of de abi-statuten. Dat zou de toezichthoudende autoriteiten in staat stellen om potentiële overloopeffecten van liquiditeitsspanningen naar de ruimere markt beter aan te pakken.

(31)

Meer bepaald moet er, ook om de beleggersbescherming te versterken, worden gespecificeerd dat het gebruik van terugbetaling in natura niet geschikt is voor retailbeleggers en daarom alleen mag worden geactiveerd om aan terugbetalingsverzoeken van professionele beleggers te voldoen. Tegelijkertijd moet het risico op ongelijke behandeling van verzoekende beleggers en andere deelnemers of aandeelhouders worden aangepakt.

(32)

Beleggers moeten worden geïnformeerd over de voorwaarden voor het gebruik van instrumenten voor liquiditeitsbeheer, zodat zij een beleggingsbeslissing kunnen nemen die strookt met hun risicobereidheid en liquiditeitsbehoeften.

(33)

Om consequente harmonisatie op het gebied van liquiditeitsrisicobeheer door abi-beheerders van open-end-fondsen te waarborgen en de markt- en toezichtconvergentie te vergemakkelijken, moet de Commissie de bevoegdheid krijgen om bij gedelegeerde handelingen op grond van artikel 290 VWEU en overeenkomstig de artikelen 10 tot en met 14 van Verordening (EU) nr. 1095/2010 technische reguleringsnormen vast te stellen tot nadere bepaling van de kenmerken van de in bijlage V bij Richtlijn 2011/61/EU genoemde instrumenten voor liquiditeitsbeheer, rekening houdend met de diversiteit van de beleggingsstrategieën en van onderliggende activa van abi-beheerders. Die technische reguleringsnormen moeten worden vastgesteld op basis van een door de ESMA ontwikkeld ontwerp en mogen het vermogen van abi-beheerders om elk passend instrument voor liquiditeitsbeheer voor alle activaklassen, rechtsgebieden en marktomstandigheden te gebruiken, niet beperken. Om een uniform niveau van beleggersbescherming in de Unie te waarborgen, moet de ESMA richtsnoeren ontwikkelen voor de selectie en kalibratie van instrumenten voor liquiditeitsbeheer door abi-beheerders. In die richtsnoeren moet worden erkend dat de primaire verantwoordelijkheid voor liquiditeitsrisicobeheer bij de abi-beheerders blijft berusten.

(34)

Bewaarders spelen een belangrijke rol bij het beschermen van de belangen van beleggers en moeten hun taken kunnen uitvoeren ongeacht het type bewaarnemer dat de activa van de abi’s in bewaring neemt. Daarom is het noodzakelijk centrale effectenbewaarinstellingen in de bewaarnemingsketen op te nemen wanneer zij bewaarnemingsdiensten verlenen aan abi’s, om ervoor te zorgen dat er in alle gevallen sprake is van een stabiele informatiestroom tussen de bewaarnemer van een actief van een abi en de bewaarder. Om onnodig werk te vermijden, mogen bewaarders geen due diligence vooraf verrichten wanneer zij voornemens zijn bewaarneming aan centrale effectenbewaarinstellingen te delegeren.

(35)

Om de samenwerking en de doeltreffendheid op toezichtgebied te verbeteren, moeten de bevoegde autoriteiten van de lidstaat van ontvangst van een abi-beheerder een met redenen omkleed verzoek kunnen richten tot de bevoegde autoriteiten van de lidstaat van herkomst van die abi-beheerder om toezichtmaatregelen tegen hem te nemen.

(36)

Om de samenwerking op toezichtgebied te verbeteren, moet de ESMA kunnen verzoeken dat een bevoegde autoriteit een zaak aan de ESMA voorlegt wanneer die zaak grensoverschrijdende gevolgen heeft en gevolgen zou kunnen hebben voor de beleggersbescherming of de financiële stabiliteit. De analyses van de ESMA van dergelijke gevallen zouden andere bevoegde autoriteiten een beter inzicht in de besproken kwesties verschaffen, bijdragen tot het voorkomen van soortgelijke gevallen in de toekomst en de integriteit van de markt voor abi’s beschermen.

(37)

Om de toezichtsconvergentie op het gebied van delegatie te ondersteunen, moet de ESMA vollediger informatie krijgen over de toepassing van deze richtlijn, onder meer op het gebied van passend toezicht op en passende controle van de delegatieregelingen, in alle lidstaten. Daartoe moet zij zich baseren op de rapportageverplichtingen aan de bevoegde autoriteiten en op de uitoefening, op het gebied van delegatie, van haar bevoegdheden inzake toezichtsconvergentie, voordat de volgende evaluatie van Richtlijnen 2009/65/EG en 2011/61/EU plaatsvindt. De ESMA moet een verslag opstellen waarin de marktpraktijken met betrekking tot delegatie en de naleving van de delegatieregels worden geanalyseerd, alsook inhoudelijke vereisten, zoals die met betrekking tot de personele en technische middelen die abi-beheerders, beheermaatschappijen en hun gedelegeerden voor de uitoefening van hun taken gebruiken.

(38)

Verordening (EU) 2019/2088 van het Europees Parlement en de Raad (21) voorziet in geharmoniseerde regels voor financiëlemarktdeelnemers en financieel adviseurs over transparantie met betrekking tot de integratie van duurzaamheidsrisico’s en het in aanmerking nemen van ongunstige effecten op de duurzaamheid in hun procedures, en de verstrekking van duurzaamheidsgerelateerde informatie met betrekking tot financiële producten. Het is belangrijk een horizontale aanpak te hanteren voor transparantieregels inzake duurzaamheid voor financiëlemarktdeelnemers en financieel adviseurs. Abi’s en icbe’s kunnen een belangrijke bijdrage leveren aan de doelstellingen van de kapitaalmarktenunie. De groei van de markt voor abi’s en icbe’s moet ook in overeenstemming zijn met andere doelstellingen van de Unie en moet daarom gericht worden op het bevorderen van duurzame groei. Abi-beheerders en icbe-beheermaatschappijen moeten kunnen aantonen dat zij voortdurend voldoen aan hun verplichtingen uit hoofde van Verordening (EU) 2019/2088. Bijgevolg moeten abi-beheerders en icbe-beheermaatschappijen ecologische, sociale en governanceparameters (ESG-parameters) integreren in de regels voor governance en risicobeheer die worden gebruikt om hun beleggingsbeslissingen te ondersteunen. Abi-beheerders en icbe-beheermaatschappijen moeten ook regels inzake governance en risicobeheer toepassen op hun beleggingsbeslissingen en op hun beoordeling van relevante risico’s, met inbegrip van ecologische, sociale en governancerisico’s. Dit is des te belangrijker wanneer abi-beheerders en icbe-beheermaatschappijen beweringen doen met betrekking tot het duurzame beleggingsbeleid van de abi’s en icbe’s die zij beheren. Die beleggingsbeslissingen en risicobeoordelingen moeten in het belang van de beleggers van de abi’s en icbe’s worden genomen. De ESMA moet haar richtsnoeren voor een goed beloningsbeleid uit hoofde van Richtlijnen 2011/61/EU en 2009/65/EG actualiseren om de stimulansen in het beloningsbeleid af te stemmen op ESG-risico’s.

(39)

Icbe’s worden niet altijd op de markt gebracht door de beheermaatschappij zelf, maar door een of meer distributeurs, hetzij namens de beheermaatschappij, hetzij voor eigen rekening. Er kunnen zich met name gevallen voordoen waarin een onafhankelijke financieel adviseur een icbe op de markt brengt zonder medeweten van het bedrijf. De meeste fondsendistributeurs zijn onderworpen aan regelgevingsvereisten uit hoofde van Richtlijn 2014/65/EU of Richtlijn (EU) 2016/97, waarin het toepassingsgebied en de omvang van hun verantwoordelijkheden ten aanzien van hun eigen cliënten worden omschreven. Richtlijn 2009/65/EG moet daarom de diversiteit van distributieregelingen erkennen en onderscheid maken tussen enerzijds regelingen waarbij een distributeur handelt namens de beheermaatschappij, die als delegatieregelingen moeten worden beschouwd, en anderzijds regelingen waarbij een distributeur voor eigen rekening optreedt wanneer hij de icbe’s uit hoofde van Richtlijn 2014/65/EU of via op levensverzekeringen gebaseerde beleggingsproducten overeenkomstig Richtlijn (EU) 2016/97 op de markt brengt, in welk geval de bepalingen van Richtlijn 2009/65/EG inzake delegatie niet van toepassing mogen zijn, ongeacht een eventuele distributieovereenkomst tussen de beheersmaatschappij en de distributeur.

(40)

Sommige geconcentreerde markten hebben geen concurrerend aanbod van bewaardiensten. Om iets te doen aan dat tekort, dat tot hogere kosten voor abi-beheerders en een minder efficiënte markt voor abi’s kan leiden, moeten de lidstaten hun bevoegde autoriteiten kunnen toestaan de aanstelling van een in een andere lidstaat gevestigde bewaarder toe te staan. Van deze mogelijkheid mag alleen gebruik worden gemaakt wanneer aan de in deze richtlijn vastgestelde voorwaarden is voldaan en met voorafgaande goedkeuring van de bevoegde autoriteiten van de abi. Aangezien de beslissing om de aanstelling van een in een andere lidstaat gevestigde bewaarder toe te staan zelfs wanneer aan die voorwaarden is voldaan geen automatische beslissing mag zijn, mogen de bevoegde autoriteiten deze beslissing pas nemen nadat zij per geval hebben beoordeeld of er in de lidstaat van herkomst van de abi geen relevante bewaardiensten zijn, in het licht van de beleggingsstrategie van die abi.

(41)

Als onderdeel van haar evaluatie van Richtlijn 2011/61/EU moet de Commissie een beoordeling uitvoeren van de werking van de afwijking die de aanstelling van een in een andere lidstaat gevestigde bewaarder mogelijk maakt, alsook van de potentiële voordelen en risico’s, met inbegrip van het effect op de beleggersbescherming, de financiële stabiliteit, de efficiëntie van het toezicht en de beschikbaarheid van marktkeuzes, die een eventuele wijziging van het toepassingsgebied van die afwijking met zich meebrengt, in overeenstemming met de doelstellingen van de kapitaalmarktenunie.

(42)

De mogelijkheid bieden om een in een andere lidstaat gevestigde bewaarder aan te stellen, moet gepaard gaan met een groter toezichtsbereik. De bewaarder moet dan ook worden verplicht niet alleen samen te werken met zijn eigen bevoegde autoriteiten, maar ook met de bevoegde autoriteiten van de abi waarvoor de bewaarder is aangewezen en de bevoegde autoriteiten van de lidstaat van herkomst van de abi-beheerder die de abi beheert, indien die bevoegde autoriteiten in een andere lidstaat zijn gevestigd dan die van de bewaarder.

(43)

Om de beleggers beter te beschermen, moet de informatiestroom van abi-beheerders naar abi-beleggers worden vergroot. Om abi-beleggers in staat te stellen de uitgaven van de abi beter te volgen, moeten abi-beheerders vaststellen welke vergoedingen, kosten en uitgaven door de abi-beheerder worden gedragen en vervolgens direct of indirect aan de abi of aan een van haar beleggingen worden toegerekend. Abi-beheerders moeten periodiek verslag uitbrengen over al dergelijke vergoedingen, kosten en uitgaven. Abi-beheerders moeten er ook toe worden verplicht aan beleggers verslag uit te brengen over de samenstelling van de portefeuille van geïnitieerde leningen.

(44)

Om de markttransparantie te vergroten en de beschikbare abi-marktgegevens doeltreffend toe te passen, moet de ESMA worden toegestaan de marktgegevens waarover zij beschikt in geaggregeerde of samengevatte vorm openbaar te maken, en moet de vertrouwelijkheidsnorm daarom worden versoepeld om dergelijk gebruik van gegevens mogelijk te maken.

(45)

De vereisten voor entiteiten uit derde landen die toegang hebben tot de interne markt, moeten worden afgestemd op de normen die zijn vastgesteld in Richtlijn (EU) 2015/849 van het Europees Parlement en de Raad (22). Zij moeten ook worden gelijkgetrokken met de normen die zijn uiteengezet in het Gemeenschappelijk Optreden van de lidstaten met betrekking tot jurisdicties die niet-coöperatief zijn op belastinggebied, zoals opgenomen in de conclusies van de Raad over de herziene EU-lijst van jurisdicties die niet-coöperatief zijn op belastinggebied. Meer bepaald mogen niet-EU-abi’s, niet-EU-abi-beheerders die actief zijn in afzonderlijke lidstaten en bewaarders die gevestigd zijn in een derde land niet gevestigd zijn in een derde land met een hoog risico zoals bedoeld in Richtlijn (EU) 2015/849, noch in een derde land dat als niet-coöperatief in belastingzaken wordt beschouwd, waarbij in bepaalde gevallen een respijtperiode wordt toegepast wanneer later wordt vastgesteld dat een land een derde land met een hoog risico is in de zin van de desbetreffende richtlijn of wanneer een land aan de EU-lijst voor jurisdicties die niet-coöperatief zijn op belastinggebied wordt toegevoegd. De vereisten moeten ook een passende en doeltreffende uitwisseling van informatie in belastingzaken waarborgen in overeenstemming met internationale normen, zoals de normen van artikel 26 van het OESO-Modelverdrag inzake dubbele belasting naar het inkomen en naar het vermogen.

(46)

Richtlijn 2009/65/EG moet ervoor zorgen dat de voorwaarden voor icbe-beheermaatschappijen vergelijkbaar zijn met die voor abi-beheerders wanneer er geen reden is om regelgevingsverschillen voor icbe’s en abi-beheerders te handhaven. Dat zou het geval zijn voor de delegatieregeling, de behandeling van bewaarnemers, de toezichtrapportagevereisten en de beschikbaarheid en het gebruik van instrumenten voor liquiditeitsbeheer.

(47)

Om de uniforme toepassing van de inhoudelijke vereisten voor icbe-beheermaatschappijen te waarborgen, moet worden verduidelijkt dat een beheermaatschappij de bevoegde autoriteiten bij de indiening van de vergunningaanvraag informatie moet verstrekken over de personele en technische middelen die zij inzet om haar taken uit te voeren en, in voorkomend geval, om toezicht te houden op haar gedelegeerden. Er moeten ten minste twee natuurlijke personen die voltijds ofwel in dienst zijn van de beheermaatschappij ofwel uitvoerende leden of leden van het leidinggevend orgaan van de beheermaatschappij zijn en die woonachtig of gevestigd zijn in de Unie, in de zin dat zij er hun gewone verblijfplaats hebben, worden benoemd voor de uitoefening van de werkzaamheden van de beheermaatschappij. Ongeacht dat wettelijke minimum kunnen er meer middelen nodig zijn, afhankelijk van de omvang en de complexiteit van de beheermaatschappij en de icbe’s die zij beheert.

(48)

Om de juridische kaders van de Richtlijnen 2011/61/EU en 2009/65/EG met betrekking tot delegatie op elkaar af te stemmen, moeten icbe-beheermaatschappijen worden verplicht de delegatie van hun taken jegens de bevoegde autoriteiten te verantwoorden en objectieve redenen voor de delegatie te verstrekken.

(49)

Door delegatie kunnen beleggingsportefeuilles efficiënt worden beheerd en kan de nodige deskundigheid worden binnengehaald voor een bepaalde geografische markt of activaklasse. Niettemin is het belangrijk dat toezichthouders actuele informatie hebben over de belangrijkste elementen van delegatieregelingen. Om een betrouwbaar overzicht te geven van de delegatieactiviteiten in de Unie moeten beheermaatschappijen de bevoegde autoriteiten regelmatig informatie verstrekken over de delegatieregelingen die de delegatie van collectieve of discretionaire portefeuillebeheertaken of van risicobeheertaken omvatten. Beheermaatschappijen moeten daarom, voor elke door hen beheerde icbe, informatie verstrekken over de gedelegeerden, een lijst en een beschrijving van de gedelegeerde activiteiten meedelen, kennisgeven van het bedrag en het percentage van de activa van de beheerde icbe’s waarvoor delegatieregelingen gelden met betrekking tot de portefeuillebeheertaak, beschrijven hoe de beheermaatschappij het toezicht op en de monitoring en de controle van de gedelegeerde regelt, en informeren over de subdelegatieregelingen en de datum van aanvang en afloop van de delegatie- en subdelegatieregelingen. Duidelijkheidshalve moet worden gespecificeerd dat de gegevens over het bedrag en het percentage van de activa van de beheerde icbe’s die onderworpen zijn aan delegatieregelingen met betrekking tot de portefeuillebeheertaken, worden verzameld om een beter overzicht te geven van de werking van de delegatie, en op zichzelf geen bewijsindicator zijn om de toereikendheid van het substance- of risicobeheersregelingen of de doeltreffendheid van toezicht- of controleregelingen op het niveau van de beheerder te bepalen. Dergelijke informatie moet aan de bevoegde autoriteiten worden meegedeeld in het kader van de toezichtrapportageregeling van Richtlijn 2009/65/EG.

(50)

Om de uniforme toepassing van Richtlijn 2009/65/EG te waarborgen, moet worden verduidelijkt dat de daarin vastgelegde delegatieregels van toepassing zijn op alle in bijlage II bij die richtlijn vermelde diensten en op de in artikel 6, lid 3, van die richtlijn opgenomen lijst van nevendiensten.

(51)

Teneinde de regels inzake delegatie voor abi’s en icbe’s verder op elkaar af te stemmen en te komen tot een meer uniforme toepassing van de Richtlijnen 2011/61/EU en 2009/65/EG, moet aan de Commissie de bevoegdheid worden overgedragen om overeenkomstig artikel 290 VWEU handelingen vast te stellen ten aanzien van de voorwaarden voor delegatie door een icbe-beheermaatschappij aan een derde en de voorwaarden waaronder een icbe-beheermaatschappij kan worden aangemerkt als brievenbusmaatschappij en dus niet langer als beheerder van de icbe kan worden beschouwd. Het is van bijzonder belang dat de Commissie bij haar voorbereidende werkzaamheden tot passende raadplegingen overgaat, onder meer op deskundigenniveau, en dat die raadplegingen gebeuren in overeenstemming met de beginselen die zijn vastgelegd in het Interinstitutioneel Akkoord van 13 april 2016 over beter wetgeven (23). Met name om te zorgen voor gelijke deelname aan de voorbereiding van gedelegeerde handelingen ontvangen het Europees Parlement en de Raad alle documenten op hetzelfde tijdstip als de deskundigen van de lidstaten, en hebben hun deskundigen systematisch toegang tot de vergaderingen van de deskundigengroepen van de Commissie die zich bezighouden met de voorbereiding van de gedelegeerde handelingen.

(52)

Deze richtlijn moet uitvoering geven aan de aanbeveling van het ESRB van 7 december 2017 om instrumenten voor liquiditeitsbeheer en het gebruik ervan door beheerders van open-end-fondsen, waaronder icbe’s, te harmoniseren om doeltreffender te kunnen reageren op liquiditeitsdruk in gespannen marktomstandigheden en om beleggers beter te beschermen.

(53)

Om in een lidstaat gevestigde icbe’s in staat te stellen het hoofd te bieden aan terugbetalingsdruk onder gespannen marktomstandigheden, moet van hen worden verlangd dat zij ten minste twee instrumenten voor liquiditeitsbeheer selecteren uit de geharmoniseerde lijst in de punten 2 tot en met 8 van bijlage II bis bij Richtlijn 2009/65/EG en deze in hun reglement of statuten opnemen. Bij wijze van afwijking moeten een icbe waaraan overeenkomstig Verordening (EU) 2017/1131 een vergunning is verleend als geldmarktfonds, kunnen besluiten slechts één instrument voor liquiditeitsbeheer te selecteren uit die lijst. Die instrumenten voor liquiditeitsbeheer moeten worden afgestemd op de beleggingsstrategie, het liquiditeitsprofiel en het terugbetalingsbeleid van de icbe. Icbe’s moeten dergelijke instrumenten voor liquiditeitsbeheer activeren wanneer dat nodig is om de belangen van de beleggers in de icbe te beschermen. Daarnaast moeten icbe’s altijd de mogelijkheid hebben om inschrijvingen, inkopen en terugbetalingen tijdelijk op te schorten of, in uitzonderlijke omstandigheden en wanneer dit gelet op de belangen van de beleggers in de icbe’s verantwoord is, side pockets te activeren. Wanneer een icbe besluit inschrijvingen, inkopen of terugbetalingen op te schorten, moet zij de bevoegde autoriteiten van haar lidstaat van herkomst daarvan onverwijld in kennis stellen. Wanneer een icbe besluit side pockets te activeren of te deactiveren, moet zij de bevoegde autoriteiten van haar lidstaat van herkomst daarvan binnen een redelijke termijn voordat het desbetreffende instrument voor liquiditeitsbeheer wordt geactiveerd of gedeactiveerd in kennis stellen. De icbe moet de bevoegde autoriteiten van haar lidstaat van herkomst ook in kennis stellen wanneer zij andere instrumenten voor liquiditeitsbeheer activeert of deactiveert op een wijze die niet past bij de normale bedrijfsuitoefening, zoals voorzien in het fondsreglement of de statuten van de icbe. Dat zou de toezichthoudende autoriteiten in staat stellen om potentiële overloopeffecten van liquiditeitsspanningen naar de ruimere markt beter aan te pakken.

(54)

Meer bepaald moet, ook om de beleggersbescherming te versterken, worden gespecificeerd dat het gebruik van terugbetaling in natura niet geschikt is voor retailbeleggers en daarom alleen mag worden geactiveerd om aan terugbetalingsverzoeken van professionele beleggers te voldoen. Tegelijkertijd moet het risico op ongelijke behandeling van verzoekende beleggers en andere deelnemers worden aangepakt.

(55)

Icbe-beleggers moeten worden geïnformeerd over de voorwaarden voor het gebruik van instrumenten voor liquiditeitsbeheer, zodat zij een beleggingsbeslissing kunnen nemen die strookt met hun risicobereidheid en liquiditeitsbehoeften.

(56)

Om consequente harmonisatie op het gebied van liquiditeitsrisicobeheer door icbe’s te waarborgen en de markt- en toezichtconvergentie te vergemakkelijken, moet de Commissie de bevoegdheid krijgen om bij gedelegeerde handelingen op grond van artikel 290 VWEU en overeenkomstig de artikelen 10 tot en met 14 van Verordening (EU) nr. 1095/2010 technische reguleringsnormen vast te stellen tot nadere bepaling van de kenmerken van de in bijlage II bis bij Richtlijn 2009/65/EG genoemde instrumenten voor liquiditeitsbeheer, naar behoren rekening houdend met de diversiteit van de beleggingsstrategieën en van onderliggende activa van icbe’s. Die technische reguleringsnormen moeten worden vastgesteld op basis van een door de ESMA ontwikkeld ontwerp en mogen het vermogen van icbe’s om elk passend instrument voor liquiditeitsbeheer voor alle activaklassen, rechtsgebieden en marktomstandigheden te gebruiken, niet beperken. Om een uniform niveau van beleggersbescherming in de Unie te waarborgen, moet de ESMA richtsnoeren ontwikkelen voor de selectie en kalibratie van instrumenten voor liquiditeitsbeheer door beheermaatschappijen. In die richtsnoeren moet worden erkend dat de primaire verantwoordelijkheid voor liquiditeitsrisicobeheer bij icbe’s blijft berusten.

(57)

Om marktmonitoring door de toezichthoudende autoriteiten te ondersteunen, moet het verzamelen en delen van informatie via toezichtrapportage worden verbeterd door icbe’s aan toezichtrapportageverplichtingen te onderwerpen. Om de efficiëntie te verbeteren en de administratieve lasten voor beheermaatschappijen te verminderen, zouden dubbele rapportagevereisten uit hoofde van het Unie- en nationale recht, met name Verordening (EU) nr. 600/2014, Verordening (EU) 2019/834, Verordening (EU) nr. 1011/2012 en Verordening (EU) nr. 1073/2013 kunnen worden afgeschaft. De ETA’s en de ECB moeten, waar nodig met de steun van nationale bevoegde autoriteiten, nagaan welke gegevens de verschillende toezichthoudende autoriteiten nodig hebben, om ervoor te zorgen dat de in het kader van de toezichtrapportagetemplate voor icbe’s te rapporteren informatie volstaat.

(58)

Om dubbele rapportage en gerelateerde rapportagelasten voor icbe’s te verminderen en een efficiënt hergebruik van gegevens door de autoriteiten te waarborgen, moeten de door icbe’s aan de bevoegde autoriteiten gerapporteerde gegevens ter beschikking worden gesteld van andere relevante bevoegde autoriteiten, de ESMA, de andere ETA’s en het ESRB wanneer dit nodig is voor de uitvoering van hun taken, alsmede, uitsluitend voor statistische doeleinden, aan de leden van het ESCB.

(59)

Om de consistente harmonisatie van toezichtrapportageverplichtingen te waarborgen, moet de Commissie de bevoegdheid krijgen om bij gedelegeerde handelingen op grond van artikel 290 VWEU en overeenkomstig de artikelen 10 tot en met 14 en artikel 15 van Verordening (EU) nr. 1095/2010 de inhoud, de vorm en de procedures te bepalen om het proces van toezichtrapportage door beheermaatschappijen te standaardiseren, alsook de rapportagefrequentie en het rapportagetijdschema. Wat de te rapporteren informatie over delegatieregelingen betreft, moeten de technische reguleringsnormen beperkt blijven tot het bepalen van het passende niveau van standaardisering van de te rapporteren informatie. Die technische reguleringsnormen moeten worden vastgesteld op basis van een door de ESMA ontwikkeld ontwerp. De technische reguleringsnormen mogen geen elementen toevoegen waarin Richtlijn 2009/65/EG niet voorziet.

(60)

Om het toezichtrapportageproces te standaardiseren moet de Commissie de bevoegdheid krijgen om door de ESMA ontwikkelde technische uitvoeringsnormen vast te stellen met betrekking tot het formaat, de gegevensnormen en de methoden en regelingen voor de rapportage door beheermaatschappijen. De Commissie dient deze technische uitvoeringsnormen vast te stellen door middel van uitvoeringshandelingen op grond van artikel 291 VWEU en overeenkomstig artikel 15 van Verordening (EU) nr. 1095/2010.

(61)

Om de beleggersbescherming te waarborgen en er met name voor te zorgen dat er in alle gevallen sprake is van een stabiele informatiestroom tussen de bewaarnemer van een actief van een icbe en de bewaarder, moet de bewaardersregeling worden uitgebreid zodat centrale effectenbewaarinstellingen in de bewaarnemingsketen worden opgenomen wanneer zij bewaarnemingsdiensten verlenen aan icbe’s. Om onnodig werk te vermijden, mogen bewaarders geen due diligence vooraf verrichten wanneer zij voornemens zijn bewaarneming aan centrale effectenbewaarinstellingen te delegeren.

(62)

Om de samenwerking en de doeltreffendheid op toezichtgebied te verbeteren, moeten de bevoegde autoriteiten van de lidstaat van ontvangst van de icbe een met redenen omkleed verzoek kunnen richten tot de bevoegde autoriteit van de lidstaat van herkomst van de icbe om toezichtmaatregelen tegen die icbe te nemen.

(63)

Om de samenwerking op toezichtgebied te verbeteren, moet de ESMA kunnen verzoeken dat een bevoegde autoriteit een zaak aan de ESMA voorlegt wanneer die zaak grensoverschrijdende gevolgen heeft en gevolgen zou kunnen hebben voor de beleggersbescherming of de financiële stabiliteit. De analyses van de ESMA van dergelijke gevallen zouden andere bevoegde autoriteiten een beter inzicht in de besproken kwesties verschaffen, bijdragen tot het voorkomen van soortgelijke gevallen in de toekomst en de integriteit van de icbe-markt beschermen.

(64)

Niettegenstaande de momenteel geldende geheimhoudingsregels moet de uitwisselingen van informatie tussen bevoegde autoriteiten en belastingautoriteiten worden verbeterd. Dergelijke uitwisselingen moeten in overeenstemming zijn met het nationale recht, en informatie die afkomstig is van een andere lidstaat mag alleen worden bekendgemaakt met de uitdrukkelijke toestemming van de bevoegde autoriteit die de informatie heeft verstrekt.

(65)

Krachtens de Richtlijnen 2011/61/EU en 2009/65/EG moeten abi- en icbe-beheermaatschappijen met passende bekwaamheid, nauwkeurigheid en zorgvuldigheid handelen in het belang van de door hen beheerde beleggingsfondsen en van hun beleggers. De lidstaten moeten daarom van abi-beheerders en icbe-beheermaatschappijen verlangen dat zij op loyale en billijke wijze handelen met betrekking tot aan beleggers aangerekende vergoedingen en kosten. In 2020 heeft de ESMA een toezichtbriefing opgesteld om de convergentie van het toezicht op de kosten in abi’s en icbe’s te bevorderen en een reeks criteria te ontwikkelen om bevoegde autoriteiten bij te staan bij het beoordelen van het begrip “onnodige kosten”, alsmede bij het toezien op de verplichting om te voorkomen dat aan beleggers onnodige kosten worden aangerekend. Die criteria moeten als leidraad dienen voor bevoegde autoriteiten en de toezichtconvergentie in het kader van de kapitaalmarktenunie bevorderen. Vanwege het gebrek aan een duidelijke definitie van “onnodige kosten” bestaan er momenteel echter uiteenlopende markt- en toezichtpraktijken met betrekking tot wat de sector en toezichthouders beschouwen als onnodige kosten, en uit gegevens blijkt dat de kosten die in de verschillende lidstaten worden aangerekend en de kosten die aan retailbeleggers worden aangerekend ten opzichte van professionele beleggers uiteenlopen. De in het kader van de retailbeleggingsstrategie van de Unie voorgestelde wijzigingen van de Richtlijnen 2011/61/EU en 2009/65/EG zijn bedoeld om dit probleem aan te pakken door fondsbeheerders te verplichten een degelijk prijsstellingsproces vast te stellen, dat de identificatie, analyse en evaluatie van de direct of indirect aan beleggingsfondsen of hun deelnemers aangerekende kosten moet omvatten, en door een vereiste in te voeren om beleggers te vergoeden wanneer aan hen onnodige kosten zijn aangerekend. De ESMA moet bij het Europees Parlement, de Raad en de Commissie een verslag indienen waarin het niveau van, de redenen voor en de verschillen in de aan retailbeleggers aangerekende kosten, met inbegrip van verschillen die voortvloeien uit de aard van de betrokken abi’s en icbe’s, worden beoordeeld, en waarin wordt nagegaan of de in haar toezichtbriefing genoemde criteria moeten worden aangevuld met betrekking tot het begrip “onnodige kosten”. Om de bevoegde autoriteiten bij te staan bij het toezien op de kosten, en de ESMA bij het analyseren van kostengerelateerde kwesties, moeten de bevoegde autoriteiten gegevens over de kosten verzamelen, die eenmalig met de ESMA moeten worden gedeeld. Die gegevensverzameling zou de deskundigheid van de ESMA op het gebied van kostenrapportage verbeteren met het oog op de verstrekking van technisch advies aan het Europees Parlement, de Raad, de Commissie en de bevoegde autoriteiten inzake de verzameling van gegevens over de kosten in het kader van de retailbeleggingsstrategie van de Unie. Op basis van dat verslag moet de ESMA overeenkomstig artikel 29 van Verordening (EU) nr. 1095/2010 activiteiten uitvoeren om bij te dragen tot de totstandkoming van een gemeenschappelijke interpretatie van het begrip “onnodige kosten”.

(66)

De naam van een abi of icbe is een onderscheidend element dat van invloed is op de keuzes van beleggers en een eerste indruk geeft van de beleggingsstrategie en -doelstellingen van het fonds. Hoewel de naam van een abi of icbe reeds deel uitmaakt van de precontractuele informatie die aan beleggers wordt verstrekt, is het nuttig het belang van de naam te onderstrepen door specifiek te benadrukken dat deze essentiële precontractuele informatie vormt in de essentiële beleggersinformatie en het prospectus die aan retailbeleggers moeten worden verstrekt voordat zij in die abi beleggen en aan beleggers voordat zij in die icbe beleggen. In overeenstemming met Richtlijn (EU) 2021/2261 van het Europees Parlement en de Raad (24) zijn aan retailbeleggers verhandelde icbe’s met ingang van 1 januari 2023 onderworpen aan de vereisten van Verordening (EU) nr. 1286/2014 van het Europees Parlement en de Raad (25). Met ingang van die datum is de verplichting van icbe-beheermaatschappijen en -beleggingsmaatschappijen om een essentiële-beleggersinformatiedocument op te stellen vervangen door de verplichting om een essentiële-informatiedocument op te stellen overeenkomstig Verordening (EU) nr. 1286/2014. Daarnaast gelden voor abi-beheerders die aan retailbeleggers verhandelde abi’s beheren de vereisten van die verordening. Dienovereenkomstig, indien abi’s en icbe’s verhandeld worden aan retailbeleggers, zijn abi-beheerders en icbe’s verplicht in het essentiële-informatiedocument de naam van het fonds op te nemen en ervoor te zorgen dat deze informatie nauwkeurig, eerlijk en duidelijk is en geen misleidende of verwarrende boodschap overbrengt die beleggers ten onrechte zou aantrekken. Het is daarom van cruciaal belang om te benadrukken dat de naam van een abi of icbe even belangrijk wordt geacht als elk ander precontractueel document en aan gelijke normen op het gebied van eerlijkheid en transparantie onderworpen is. Om een hoog en uniform niveau van beleggersbescherming in de Unie te waarborgen, moet de ESMA richtsnoeren ontwikkelen en daarin situaties specificeren waarin de naam van een abi of icbe voor de belegger oneerlijk, onduidelijk of misleidend zou kunnen zijn. Sectorale wetgeving tot vaststelling van normen voor fondsnamen of het op de markt brengen van fondsen heeft voorrang op die richtsnoeren.

(67)

Bij de uitvoering van haar taken uit hoofde van de Richtlijnen 2011/61/EU en 2009/65/EG moet de ESMA een risicogebaseerde aanpak volgen,

(68)

Op 9 augustus 2022 heeft de ECB een advies uitgebracht (26),

1)

artikel 4, lid 1, wordt als volgt gewijzigd:

2)

artikel 6 wordt als volgt gewijzigd:

3)

artikel 7 wordt als volgt gewijzigd:

4)

in artikel 8, lid 1, wordt punt c) vervangen door:

5)

in artikel 12 wordt het volgende lid ingevoegd:

6)

in artikel 14 wordt het volgende lid ingevoegd:

7)

artikel 15 wordt als volgt gewijzigd:

8)

in artikel 16 worden de volgende leden ingevoegd:

(*11)  Verordening (EU) 2017/1131 van het Europees Parlement en de Raad van 14 juni 2017 inzake geldmarktfondsen (PB L 169 van 30.6.2017, blz. 8)."

(*12)  Verordening (EU) nr. 1092/2010 van het Europees Parlement en de Raad van 24 november 2010 betreffende macroprudentieel toezicht van de Europese Unie op het financiële stelsel en tot oprichting van een Europees Comité voor systeemrisico’s (PB L 331 van 15.12.2010, blz. 1).”;"

9)

artikel 20 wordt als volgt gewijzigd:

10)

artikel 21 wordt als volgt gewijzigd:

11)

artikel 23 wordt als volgt gewijzigd:

12)

artikel 24 wordt als volgt gewijzigd:

13)

in artikel 25 wordt lid 2 vervangen door:

(*15)  Verordening (EU) nr. 1094/2010 van het Europees Parlement en de Raad van 24 november 2010 tot oprichting van een Europese toezichthoudende autoriteit (Europese Autoriteit voor verzekeringen en bedrijfspensioenen), tot wijziging van Besluit nr. 716/2009/EG en tot intrekking van Besluit 2009/79/EG van de Commissie (PB L 331 van 15.12.2010, blz. 48).”;"

14)

in artikel 35, lid 2, worden de punten b) en c) vervangen door:

15)

in artikel 36 wordt lid 1 als volgt gewijzigd:

16)

in artikel 37 wordt lid 7 als volgt gewijzigd:

17)

in artikel 40, lid 2, eerste alinea, worden de punten b) en c) vervangen door:

18)

in artikel 42, lid 1, eerste alinea, wordt punt c) vervangen door:

19)

in artikel 43 wordt het volgende lid ingevoegd:

20)

in artikel 46, lid 2, wordt punt j) vervangen door:

21)

artikel 47 wordt als volgt gewijzigd:

22)

artikel 50 wordt als volgt gewijzigd:

23)

artikel 60 wordt vervangen door:

24)

artikel 61 wordt als volgt gewijzigd:

25)

het volgende artikel wordt ingevoegd:

26)

bijlage I wordt gewijzigd overeenkomstig bijlage I bij deze richtlijn.

27)

de tekst in bijlage II bij deze richtlijn wordt toegevoegd als bijlage V.

1)

aan artikel 2, lid 1, wordt het volgende punt toegevoegd:

(*16)  Verordening (EU) nr. 909/2014 van het Europees Parlement en de Raad van 23 juli 2014 betreffende de verbetering van de effectenafwikkeling in de Europese Unie, betreffende centrale effectenbewaarinstellingen en tot wijziging van Richtlijnen 98/26/EG en 2014/65/EU en Verordening (EU) nr. 236/2012 (PB L 257 van 28.8.2014, blz. 1).”;"

2)

artikel 6 wordt als volgt gewijzigd:

3)

artikel 7 wordt als volgt gewijzigd:

4)

artikel 13 wordt als volgt gewijzigd:

5)

artikel 14 wordt als volgt gewijzigd:

6)

het volgende artikel wordt ingevoegd:

(*19)  Verordening (EU) 2017/1131 van het Europees Parlement en de Raad van 14 juni 2017 inzake geldmarktfondsen (PB L 169 van 30.6.2017, blz. 8).”;"

7)

de volgende artikelen worden ingevoegd:

(*20)  Verordening (EU) nr. 1094/2010 van het Europees Parlement en de Raad van 24 november 2010 tot oprichting van een Europese toezichthoudende autoriteit (Europese Autoriteit voor verzekeringen en bedrijfspensioenen), tot wijziging van Besluit nr. 716/2009/EG en tot intrekking van Besluit 2009/79/EG van de Commissie (PB L 331 van 15.12.2010, blz. 48).”;"

8)

artikel 22 bis wordt als volgt gewijzigd:

9)

in artikel 29, lid 1, tweede alinea, wordt punt b) vervangen door:

10)

aan artikel 57 wordt het volgende lid toegevoegd:

11)

aan artikel 69 wordt het volgende lid toegevoegd:

12)

in artikel 79, wordt lid 1 vervangen door:

13)

in artikel 84 worden leden 2 en 3 vervangen door:

14)

aan artikel 98 worden de volgende leden toegevoegd:

15)

artikel 101 wordt als volgt gewijzigd:

16)

artikel 102 wordt als volgt gewijzigd:

17)

het volgende artikel wordt ingevoegd:

18)

artikel 112 bis wordt als volgt gewijzigd:

19)

bijlage I wordt gewijzigd overeenkomstig bijlage III bij deze richtlijn;

20)

de in bijlage IV bij deze richtlijn uiteengezette tekst wordt ingevoegd als bijlage II bis.