1.   Het Europees geïntegreerd grensbeheer omvat de volgende onderdelen:

2.   De grondrechten, opleiding en training, alsook onderzoek en innovatie, zijn overkoepelende onderdelen bij de uitvoering van Europees geïntegreerd grensbeheer.

1.   Het Agentschap valt onder de onderhavige verordening.

2.   Het Agentschap omvat het in artikel 54 omschreven permanente korps van de Europese grens- en kustwacht (“het permanente korps”) dat een capaciteit heeft van maximaal 10 000 operationele personeelsleden overeenkomstig bijlage I.

3.   Teneinde in samenhangend Europees geïntegreerd grensbeheer te voorzien, vergemakkelijkt het Agentschap de toepassing van de maatregelen van de Unie in verband met het beheer van de buitengrenzen, in het bijzonder Verordening (EU) 2016/399, en van maatregelen van de Unie in verband met terugkeer, en maakt het deze effectiever.

4.   Het Agentschap draagt bij aan de continue en uniforme toepassing van het Unierecht, waaronder het acquis van de Unie inzake grondrechten, en met name het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie (“het Handvest”), aan de buitengrenzen. Deze bijdrage gebeurt onder meer via de uitwisseling van goede praktijken.

1.   De Europese grens- en kustwacht voert het Europees geïntegreerd grensbeheer uit als gezamenlijke verantwoordelijkheid van het Agentschap en de nationale autoriteiten die met het grensbeheer zijn belast, inclusief de kustwachten voor zover deze grensbewakingsoperaties op zee en andere taken op het gebied van grenstoezicht uitvoeren. De lidstaten behouden de primaire verantwoordelijkheid voor het beheer van hun segmenten van de buitengrenzen.

2.   Het Agentschap verleent, op verzoek van de betrokken lidstaat of op eigen initiatief en met instemming van de betrokken lidstaat, technische en operationele bijstand bij de implementatie van maatregelen die verband houden met terugkeer als bedoeld in artikel 48 van deze verordening. De lidstaten blijven als enige verantwoordelijk voor de uitvaardiging van terugkeerbesluiten en voor de vaststelling van de maatregelen met betrekking tot de bewaring van terugkeerders overeenkomstig Richtlijn 2008/115/EG.

3.   De lidstaten dragen, in nauwe samenwerking met het Agentschap, zorg voor het beheer van hun buitengrenzen en de uitvoering van terugkeerbesluiten in hun eigen belang en in het gemeenschappelijk belang van alle lidstaten met volledige inachtneming van het Unierecht, met inbegrip van de eerbiediging van de grondrechten, en in overeenstemming met de cyclus voor het meerjarig strategisch beleid inzake Europees geïntegreerd grensbeheer bedoeld in artikel 8.

4.   Het Agentschap ondersteunt de toepassing van Uniemaatregelen in verband met het beheer van de buitengrenzen en de uitvoering van terugkeerbesluiten door de acties van de lidstaten te versterken, te beoordelen en te coördineren en door technische en operationele bijstand te verlenen bij de uitvoering van die maatregelen en bij terugkeeraangelegenheden. Het Agentschap ondersteunt geen maatregelen en is niet betrokken bij activiteiten in verband met toezicht aan de binnengrenzen. Het Agentschap is volledig verantwoordelijk en aansprakelijk voor elk besluit dat het neemt, en voor alle activiteiten waarvoor het krachtens deze verordening alleen verantwoordelijk is.

5.   De lidstaten kunnen op operationeel niveau met andere lidstaten of derde landen samenwerken, indien die samenwerking verenigbaar is met de taken van het Agentschap. De lidstaten onthouden zich van elke activiteit die de werking van het Agentschap of het bereiken van zijn doelen in gevaar kan brengen. De lidstaten brengen over die operationele samenwerking met andere lidstaten of derde landen aan de buitengrenzen en op het gebied van terugkeer verslag uit aan het Agentschap. De uitvoerend directeur informeert de raad van bestuur regelmatig over die aangelegenheden en ten minste eenmaal per jaar.

1.   De Commissie en de Europese grens- en kustwacht waarborgen de doeltreffendheid van het Europees geïntegreerd grensbeheer met behulp van een cyclus voor het meerjarig strategisch beleid die wordt vastgesteld overeenkomstig de procedure van lid 4.

2.   In het meerjarige strategische beleid inzake Europees geïntegreerd grensbeheer wordt omschreven hoe de uitdagingen op het gebied van grensbeheer en terugkeer op een coherente, geïntegreerde en systematische manier moeten worden aangepakt. Daarin worden de beleidsprioriteiten en strategische richtsnoeren met betrekking tot de in artikel 3 vermelde onderdelen vastgesteld voor een periode van vijf jaar.

3.   De cyclus voor het meerjarig strategisch beleid inzake Europees geïntegreerd grensbeheer bestaat uit vier fasen, als omschreven in de leden 4 tot en met 7.

4.   Op basis van de in artikel 29, lid 2, bedoelde strategische risicoanalyse voor Europees geïntegreerd grensbeheer stelt de Commissie een beleidsdocument op tot ontwikkeling van een meerjarig strategisch beleid voor het Europees geïntegreerd grensbeheer. De Commissie legt dit beleidsdocument ter beoordeling voor aan het Europees Parlement en de Raad. Daarna stelt de Commissie een mededeling vast waarin het meerjarig strategisch beleid inzake Europees geïntegreerd grensbeheer wordt vastgesteld.

5.   Met het oog op de uitvoering van het meerjarig strategisch beleid inzake Europees geïntegreerd grensbeheer stelt het Agentschap bij een besluit van de raad van bestuur en op basis van een voorstel van de uitvoerend directeur dat in nauwe samenwerking met de lidstaten en de Commissie is opgesteld, een technische en operationele strategie voor het Europees geïntegreerd grensbeheer op. Het Agentschap houdt, waar dit gerechtvaardigd is, rekening met de specifieke situatie van de lidstaten, met name hun geografische ligging. De technische en operationele strategie is in overeenstemming met artikel 3 en met het meerjarig strategisch beleid inzake Europees geïntegreerd grensbeheer. Zij bevordert en ondersteunt de uitvoering van het Europees geïntegreerd grensbeheer in alle lidstaten.

6.   Met het oog op de uitvoering van het meerjarig strategisch beleid inzake Europees geïntegreerd grensbeheer zorgen de lidstaten ervoor dat bij de opstelling van nationale strategieën voor Europees geïntegreerd grensbeheer nauw wordt samengewerkt tussen alle nationale autoriteiten die belast zijn met het beheer van de buitengrenzen en terugkeer. Die nationale strategie is in overeenstemming met artikel 3, het meerjarig strategisch beleid inzake Europees geïntegreerd grensbeheer en de technische en operationele strategie.

7.   Vier jaar na de vaststelling van het meerjarig strategisch beleid inzake Europees geïntegreerd grensbeheer verricht de Commissie een grondige evaluatie van de uitvoering van de handelingen. Bij de voorbereiding van de volgende cyclus voor het meerjarig strategisch beleid wordt rekening gehouden met de resultaten van die evaluatie. De lidstaten en het Agentschap voorzien de Commissie bijtijds van de informatie die zij nodig heeft om die evaluatie uit te voeren. De Commissie deelt de resultaten van die evaluatie mee aan het Europees Parlement en de Raad.

8.   Wanneer de situatie aan de buitengrenzen of op het gebied van terugkeer een wijziging van de beleidsprioriteiten vergt, wijzigt de Commissie het meerjarig strategisch beleid inzake Europees geïntegreerd grensbeheer of de relevante onderdelen daarvan overeenkomstig de in lid 4 uiteengezette procedure.

Wanneer de Commissie het meerjarig strategisch beleid als bepaald in de eerste alinea wijzigt, worden de technische en operationele strategieën van het Agentschap en de nationale strategieën van de lidstaten zo nodig aangepast.

1.   De Europese grens- en kustwacht stelt op basis van de cyclus voor het meerjarig strategisch beleid inzake Europees geïntegreerd grensbeheer een geïntegreerde planning voor grensbeheer en terugkeer op, die operationeel planning, noodplanning en planning van de capaciteitenontwikkeling behelst. Die geïntegreerde planning wordt opgesteld overeenkomstig de leden 2, 3 en 4 van dit artikel.

2.   De lidstaten en het Agentschap stellen operationeel plannen voor grensbeheer en terugkeer vast. De operationeel plannen van lidstaten met betrekking tot grenssegmenten met een hoog en kritiek impactniveau worden gecoördineerd met naburige lidstaten en het Agentschap teneinde de nodige grensoverschrijdende maatregelen ten uitvoer te leggen en te voorzien in steun door het Agentschap. Voor de activiteiten van het Agentschap wordt de operationeel planning voor het volgende jaar vastgelegd in de bijlage bij het in artikel 102 vermelde enkelvoudig programmeringsdocument. Voor elke specifieke operationele activiteit resulteert een operationeel planning in het in artikel 38 en artikel 74, lid 3, bedoelde operationeel plan. De operationeel plannen of delen daarvan kunnen overeenkomstig artikel 92 worden gerubriceerd al naargelang dat noodzakelijk is.

3.   De lidstaten stellen elk een noodplan op voor het beheer van hun grenzen en terugkeer. Overeenkomstig nationale strategieën voor geïntegreerd grensbeheer worden in de noodplannen alle maatregelen en middelen beschreven die nodig zijn voor de eventuele versterking van capaciteiten, met inbegrip van logistiek en ondersteuning op nationaal niveau en op het niveau van het Agentschap.

Het gedeelte van de noodplannen waarvoor aanvullende steun nodig is van de Europese grens- en kustwacht wordt door de betrokken lidstaat en het Agentschap samen voorbereid, in nauw overleg met naburige lidstaten.

4.   De lidstaten stellen nationale capaciteitenontwikkelingsplannen vast voor grensbeheer en terugkeer, in overeenstemming met hun nationale strategieën voor geïntegreerd grensbeheer. In die nationale capaciteitenontwikkelingsplannen wordt de middellange- tot langetermijnevolutie van de nationale capaciteiten voor grensbeheer en terugkeer beschreven.

Het nationale capaciteitenontwikkelingsplan gaat in op de ontwikkeling van elk onderdeel van het Europees geïntegreerd grensbeheer, en met name het indienstname- en opleidingsbeleid van grenswachters en terugkeerspecialisten, de aanschaf en het onderhoud van uitrusting, nodige onderzoeks- en ontwikkelingsactiviteiten, en de bijbehorende financieringsvereisten en -bronnen.

5.   De in de leden 3 en 4 bedoelde noodplannen en nationale capaciteitenontwikkelingsplannen zijn gegrond op scenario’s die zijn uitgewerkt op basis van een risicoanalyse. Die scenario’s geven de mogelijke evolutie weer van de situatie aan de buitengrenzen en op het gebied van illegale immigratie, alsook de uitdagingen die zijn geïdentificeerd in de cyclus voor het meerjarig strategisch beleid inzake Europees geïntegreerd grensbeheer. Die scenario’s worden beschreven in de noodplannen en nationale capaciteitenontwikkelingsplannen waarop zij betrekking hebben.

6.   De methode en procedure om de in de leden 3 en 4 bedoelde plannen op te stellen, wordt vastgesteld door de raad van bestuur, na overleg met de lidstaten, op basis van een voorstel van de uitvoerend directeur.

7.   Het Agentschap bereidt een overzicht voor van de nationale capaciteitenontwikkelingsplannen, een meerjarige strategie voor de aanschaf van de in artikel 63 vermelde uitrusting van het Agentschap en een meerjarige planning voor profielen van personeel voor het permanente korps.

Het Agentschap deelt dat overzicht met de lidstaten en de Commissie teneinde mogelijke synergieën en samenwerkingsmogelijkheden te identificeren op de diverse gebieden waarop de nationale capaciteitenontwikkelingsplannen betrekking hebben, met inbegrip van gezamenlijke aanbesteding. Op basis van de geïdentificeerde synergieën kan het Agentschap de lidstaten uitnodigen om deel te nemen aan follow-upacties voor samenwerking.

8.   De raad van bestuur komt ten minste eenmaal per jaar bijeen om de capaciteitenroutekaart van de Europese grens- en kustwacht te bespreken en goed te keuren. De capaciteitenroutekaart wordt voorgesteld door de uitvoerend directeur op basis van het overzicht van de nationale capaciteitenontwikkelingsplannen, rekening houdende onder meer met de resultaten van de risicoanalyse en de overeenkomstig de artikelen 29 en 32 uitgevoerde kwetsbaarheidsbeoordelingen en de eigen meerjarenplannen van het Agentschap. Na goedkeuring door de raad van bestuur wordt de capaciteitenroutekaart bij de in artikel 8, lid 5, bedoelde technische en operationele strategie gevoegd.

1.   Het Agentschap verricht de volgende taken:

2.   Het Agentschap communiceert over aangelegenheden die binnen zijn mandaat vallen. Het biedt het publiek tijdig accurate, gedetailleerde en uitgebreide informatie over zijn activiteiten.

Deze communicatie doet geen afbreuk aan de in lid 1 van dit artikel bedoelde taken en geeft met name geen operationele gegevens prijs die, eenmaal openbaar, de verwezenlijking van de doelstelling van de operaties in gevaar zouden brengen. Het Agentschap communiceert onverminderd artikel 92 en in overeenstemming met relevante communicatie- en verspreidingsplannen die de raad van bestuur heeft vastgesteld; waar van toepassing wordt daarbij nauw samengewerkt met andere organen en instanties.

1.   Om de hen bij deze verordening opgedragen taken te vervullen, delen het Agentschap, de nationale autoriteiten die met het grensbeheer zijn belast, inclusief de kustwachten voor zover deze taken op het gebied van grenstoezicht uitvoeren, en de nationale autoriteiten die met de terugkeer zijn belast, tijdig en accuraat alle noodzakelijke informatie mee overeenkomstig deze verordening en het andere toepasselijke recht van de Unie en nationale recht betreffende de uitwisseling van informatie.

2.   Het Agentschap neemt passende maatregelen om de uitwisseling van voor zijn taken relevante informatie met de Commissie en de lidstaten te vergemakkelijken.

Wanneer informatie relevant is voor het uitoefenen van zijn taken, wisselt het Agentschap die informatie uit met andere relevante organen en instanties van de Unie met het oog op risicoanalyse, het verzamelen van statistische gegevens, de beoordeling van de situatie in derde landen, opleiding en ondersteuning van de lidstaten bij de noodplanning. Voor dat doel worden de nodige instrumenten en structuren opgezet tussen de organen en instanties van de Unie.

3.   Het Agentschap neemt de maatregelen die noodzakelijk zijn ter vergemakkelijking van de uitwisseling van voor zijn taak relevante informatie met Ierland en het Verenigd Koninkrijk, wanneer die informatie verband houdt met de activiteiten waaraan die landen overeenkomstig artikel 70 en artikel 100, lid 5, deelnemen.

1.   Elke lidstaat wijst een nationaal contactpunt aan dat is belast met de communicatie met het Agentschap over alle aangelegenheden die de activiteiten van het Agentschap betreffen, onverminderd de rol van de nationale coördinatiecentra. De nationale contactpunten zijn te allen tijde bereikbaar en zorgen voor de tijdige verspreiding van alle informatie van het Agentschap aan alle relevante autoriteiten in de betrokken lidstaat, met name de leden van de raad van bestuur en het nationaal coördinatiecentrum.

2.   De lidstaten mogen ten hoogste twee personeelsleden ter vertegenwoordiging van hun nationale contactpunt aanwijzen die aan het Agentschap worden toegewezen als verbindingsfunctionarissen. De verbindingsfunctionarissen faciliteren de communicatie tussen het nationale contactpunt en het Agentschap en kunnen, zo nodig, relevante vergaderingen bijwonen.

3.   Het Agentschap voorziet voor verbindingsfunctionarissen in de nodige ruimten in de zetel van het Agentschap en in adequate ondersteuning voor de vervulling van hun taken. Alle andere kosten die ontstaan in verband met de inzet van verbindingsfunctionarissen, komen ten laste van de lidstaat. De raad van bestuur bepaalt de regels en voorwaarden betreffende de inzet, alsook de regels betreffende te verlenen adequate ondersteuning.

1.   Het Agentschap stelt een communicatienetwerk op en houdt dit in stand om te voorzien in communicatie- en analyse-instrumenten en om de uitwisseling van gevoelige niet-gerubriceerde en gerubriceerde informatie op een beveiligde manier en in bijna realtime met en tussen de nationale coördinatiecentra mogelijk te maken.

Systemen of toepassingen die gebruikmaken van het communicatienetwerk, voldoen gedurende hun hele levenscyclus aan het Unierecht inzake gegevensbescherming.

Het communicatienetwerk is 24 uur per dag en zeven dagen per week operationeel en biedt de volgende mogelijkheden:

2.   Het Agentschap geeft technische ondersteuning en zorgt ervoor dat het communicatienetwerk permanent beschikbaar is en het door het Agentschap beheerde communicatie- en informatiesysteem kan ondersteunen.

1.   Het Agentschap kan alle nodige maatregelen nemen om de uitwisseling van voor zijn taken relevante informatie met het Europees Parlement, de Raad, de Commissie en de lidstaten en, indien van toepassing, andere instellingen van de Unie, en de in artikel 68, lid 1, opgesomde organen en instanties van de Unie en internationale organisaties en de in artikel 71 bedoelde derde landen, te vergemakkelijken.

2.   Het Agentschap ontwikkelt, installeert en beheert een informatiesysteem waarmee met de in lid 1 van dit artikel bedoelde actoren gerubriceerde en gevoelige niet-gerubriceerde informatie, alsook de in de artikelen 86 tot en met 91 bedoelde persoonsgegevens overeenkomstig artikel 92, kan worden uitgewisseld.

3.   Het Agentschap gebruikt, in voorkomend geval, de in lid 2 van dit artikel bedoelde informatiesystemen voor het in artikel 14 bedoelde communicatienetwerk.

1.   Eurosur wordt gebruikt voor grenscontroles aan aangewezen grensdoorlaatposten en voor de bewaking van de zee-, land- en luchtbuitengrenzen, met inbegrip van het monitoren, opsporen, identificeren, volgen, voorkomen en onderscheppen van niet-toegestane grensoverschrijdingen, waarmee wordt beoogd illegale immigratie en grensoverschrijdende criminaliteit op te sporen, te voorkomen en te bestrijden en bij te dragen tot het beschermen en het redden van de levens van migranten.

2.   Eurosur wordt niet gebruikt voor wettelijke of administratieve maatregelen die door de bevoegde autoriteiten van een lidstaat worden genomen na de onderschepping van grensoverschrijdende criminele activiteiten of niet-toegestane buitengrensoverschrijdingen door personen.

1.   De lidstaten en het Agentschap maken voor de informatie-uitwisseling en de samenwerking op het gebied van grenstoezicht gebruik van Eurosur, rekening houdend met de bestaande mechanismen voor informatie-uitwisseling en samenwerking. Eurosur bestaat uit de volgende componenten:

2.   De nationale coördinatiecentra verstrekken het Agentschap, via het communicatienetwerk zoals bedoeld in artikel 14 en relevante systemen, de informatie uit hun nationale situatiebeelden en, waar van toepassing, specifieke situatiebeelden, die nodig is om het Europees situatiebeeld op te stellen en up-to-date te houden.

3.   Het Agentschap geeft de nationale coördinatiecentra 24 uur per dag en zeven dagen per week via het communicatienetwerk onbeperkte toegang tot specifieke situatiebeelden en tot het Europees situatiebeeld.

1.   Elke lidstaat voorziet in de aanwijzing, het beheer en de instandhouding van een nationaal coördinatiecentrum, dat belast is met de coördinatie van informatie en de uitwisseling daarvan tussen alle autoriteiten die op nationaal niveau verantwoordelijk zijn voor toezicht op de buitengrenzen, en met de andere nationale coördinatiecentra en het Agentschap. Elke lidstaat stelt de Commissie in kennis van de oprichting van het nationale coördinatiecentrum, waarna de Commissie daarvan aan de andere lidstaten en het Agentschap onverwijld mededeling doet.

2.   Onverminderd artikel 13 en binnen het kader van Eurosur is het nationale coördinatiecentrum het enige contactpunt voor de informatie-uitwisseling en voor de samenwerking met andere nationale coördinatiecentra en met het Agentschap.

3.   Nationale coördinatiecentra:

4.   De lidstaten kunnen regionale, lokale, functionele of andere autoriteiten die operationele besluiten kunnen nemen, de opdracht geven om binnen hun respectieve bevoegdheden zorg te dragen voor het situationeel bewustzijn en reactievermogen, met inbegrip van de taken en verantwoordelijkheden opgesomd in lid 3, onder c), e) en f).

5.   Het besluit van een lidstaat om taken toe te wijzen overeenkomstig lid 4 heeft geen invloed op de bevoegdheid van het nationale coördinatiecentrum om samen te werken en informatie uit te wisselen met andere nationale coördinatiecentra en het Agentschap.

6.   In op nationaal niveau bepaalde vooraf omschreven gevallen kan een nationaal coördinatiecentrum een autoriteit als bedoeld in lid 4 machtigen om te communiceren en informatie uit te wisselen met de regionale autoriteiten of het nationale coördinatiecentrum van een andere lidstaat of de bevoegde autoriteiten van een derde land, mits die gemachtigde autoriteit het eigen nationale coördinatiecentrum regelmatig informeert over dergelijke communicatie en informatie-uitwisseling.

7.   Het nationale coördinatiecentrum is 24 uur per dag en zeven dagen per week operationeel.

1.   De Commissie stelt, in nauwe samenwerking met het Agentschap en alle andere bevoegde organen en instanties van de Unie, een praktisch handboek op voor de tenuitvoerlegging en het beheer van Eurosur (“het Eurosur-handboek”) en stelt dat ter beschikking. Het handboek bevat technische en operationele richtsnoeren, aanbevelingen en beste praktijken, ook inzake de samenwerking met derde landen. Het Eurosur-handboek wordt door de Commissie in de vorm van een aanbeveling goedgekeurd.

2.   De Commissie kan in overleg met de lidstaten en het Agentschap besluiten bepaalde onderdelen van het Eurosur-handboek te rubriceren als RESTREINT UE/EU RESTRICTED overeenkomstig de voorschriften van het reglement van orde van de Commissie.

1.   Het Agentschap en de lidstaten zorgen voor procedures waarmee kan worden nagegaan of Eurosur in technisch en operationeel opzicht voldoet aan de doelstelling om een toereikend situationeel bewustzijn en reactievermogen aan de buitengrenzen tot stand te brengen.

2.   Het Agentschap monitort voortdurend de kwaliteit van de dienstverlening door het in artikel 14 bedoelde communicatienetwerk en de kwaliteit van de gegevens die in het Europees situatiebeeld worden gedeeld.

3.   Het Agentschap zendt de als onderdeel van de monitoring op grond van lid 2 ingezamelde informatie aan de nationale coördinatiecentra en de relevante commando- en controlestructuren die voor de operaties van het Agentschap gebruikt worden als onderdeel van de Fusion Services van Eurosur. Die informatie krijgt de rubricering RESTREINT UE/EU RESTRICTED.

1.   De nationale situatiebeelden, het Europees situatiebeeld en de specifieke situatiebeelden worden verkregen door middel van verzameling, evaluatie, onderlinge vergelijking, analyse, interpretatie, productie, visualisatie en verspreiding van informatie.

De in de eerste alinea bedoelde situatiebeelden bestaan uit de volgende informatielagen:

2.   De in lid 1 bedoelde situatiebeelden maken het mogelijk gebeurtenissen, operaties en de bijbehorende analyse te identificeren en te volgen wanneer mensenlevens in gevaar zijn.

3.   De bijzonderheden met betrekking tot de informatielagen van de situatiebeelden en de regels voor het opstellen van specifieke situatiebeelden worden door de Commissie bepaald in een uitvoeringshandeling. In die uitvoeringshandeling wordt het soort informatie dat moet worden verstrekt, gespecificeerd, alsmede de entiteiten die verantwoordelijk zijn voor het verzamelen, verwerken, archiveren en doorzenden van specifieke informatie, de maximumtermijnen voor de verslaglegging, de regels inzake gegevensbeveiliging en -bescherming en de bijbehorende mechanismen voor kwaliteitscontrole. Die uitvoeringshandeling wordt door de Commissie vastgesteld volgens de in artikel 122, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure.

1.   Elk nationaal coördinatiecentrum stelt een nationaal situatiebeeld op en houdt dit in stand om alle autoriteiten die op nationaal niveau verantwoordelijk zijn voor toezicht op de buitengrenzen tijdig van doelmatige en nauwkeurige informatie te voorzien.

2.   Het nationale situatiebeeld is samengesteld uit informatie die is verzameld uit de volgende bronnen:

3.   Elk nationaal coördinatiecentrum kent in de gebeurtenissenlaag van het nationale situatiebeeld voor elk incident één indicatief impactniveau toe op een schaal gaande van “laag” naar “gemiddeld” tot “hoog” en “zeer hoog”. Alle incidenten worden aan het Agentschap gemeld.

4.   Elk nationaal coördinatiecentrum kan op verzoek van de bevoegde nationale autoriteiten besluiten de toegang tot informatie die verband houdt met de nationale veiligheid, met inbegrip van militair materieel, te beperken op een "need-to-know"-basis.

5.   De nationale coördinatiecentra van aangrenzende lidstaten kunnen met elkaar, direct en in bijna realtime, het situatiebeeld van aangrenzende buitengrenssegmenten delen, met inbegrip van de positie, de status en het type van het in de aangrenzende buitengrenssegmenten ingezette eigen materieel.

1.   Het Agentschap stelt een Europees situatiebeeld op en houdt dit in stand om de nationale coördinatiecentra en de Commissie tijdig te voorzien van doelmatige en nauwkeurige informatie en analyse, die betrekking hebben op de buitengrenzen, het gebied vóór de grens en niet-toegestane secundaire bewegingen.

2.   Het Europees situatiebeeld wordt samengesteld uit informatie die is verzameld uit de volgende bronnen:

3.   De gebeurtenissenlaag van het Europees situatiebeeld bevat informatie over:

4.   De operationele laag van het Europees situatiebeeld bevat informatie over de gezamenlijke operaties en de door het Agentschap gecoördineerde snelle interventies en over de hotspots, en omvat de taakomschrijving, de locatie, de status en de duur en informatie over de lidstaten en andere betrokken actoren, alsmede dagelijkse en wekelijkse situatieverslagen, statistische gegevens en informatiepakketten voor de media.

5.   De informatie over eigen materieel in de operationele laag van het Europees situatiebeeld kan, indien passend, worden gerubriceerd als RESTREINT UE/EU RESTRICTED.

6.   Het Agentschap houdt voor het Europees situatiebeeld rekening met de impactniveaus die door de nationale coördinatiecentra in nationale situatiebeelden aan specifieke incidenten werden toegekend. Voor elk incident in het gebied vóór de grens stelt het één indicatief impactniveau vast en brengt het de nationale coördinatiecentra daarvan op de hoogte.

1.   Het Agentschap en de lidstaten kunnen specifieke situatiebeelden opstellen en in stand houden teneinde specifieke operationele activiteiten aan de buitengrenzen te ondersteunen of informatie te delen met instellingen, organen en instanties van de Unie en internationale organisaties opgesomd in artikel 68, lid 1, of met derde landen zoals bepaald in artikel 75.

2.   De specifieke situatiebeelden worden samengesteld uit een subset van de informatie uit de nationale en Europees situatiebeelden.

3.   De nadere regels voor het opstellen en delen van de specifieke situatiebeelden worden beschreven in een operationeel plan voor de betrokken operationele activiteiten en in een bilaterale of multilaterale overeenkomst indien een specifiek situatiebeeld is opgesteld in het kader van bilaterale of multilaterale samenwerking met derde landen. Het delen van informatie op grond van dit lid gebeurt in overeenstemming met het beginsel inzake toestemming van de bron.

1.   Het Agentschap coördineert de Fusion Services van Eurosur teneinde de nationale coördinatiecentra, de Commissie en zichzelf op regelmatige, betrouwbare en kostenefficiënte wijze te voorzien van informatie over de buitengrenzen en het gebied vóór de grens.

2.   Het Agentschap verstrekt aan een nationaal coördinatiecentrum dat daarom verzoekt, informatie over de buitengrenzen van de lidstaat waartoe het behoort, en over het gebied vóór de grens, die afkomstig kan zijn uit:

3.   Het Agentschap kan een verzoek van een nationaal coördinatiecentrum afwijzen op technische, financiële of operationele gronden. Het Agentschap stelt het nationale coördinatiecentrum tijdig in kennis van de redenen voor de afwijzing.

4.   Het Agentschap kan de in lid 2 bedoelde bewakingsinstrumenten op eigen initiatief gebruiken om informatie over het gebied vóór de grens te verzamelen die relevant is voor het Europees situatiebeeld.

1.   Het Agentschap monitort migratiestromen naar de Unie, en binnen de Unie in termen van trends, omvang en routes, en trends of mogelijke uitdagingen aan de buitengrenzen en in verband met terugkeer. Het Agentschap stelt daartoe bij besluit van de raad van bestuur op basis van een voorstel van de uitvoerend directeur een gemeenschappelijk geïntegreerd risicoanalysemodel vast, dat door het Agentschap en de lidstaten wordt toegepast. Het gemeenschappelijk geïntegreerd risicoanalysemodel wordt vastgesteld en zo nodig bijgewerkt op basis van de resultaten van de evaluatie van de tenuitvoerlegging van de in artikel 8, lid 7, bedoelde cyclus voor het meerjarig strategisch beleid inzake Europees geïntegreerd grensbeheer.

2.   Het Agentschap stelt jaarlijkse algemene risicoanalyses op, die bij het Europees Parlement, de Raad en de Commissie worden ingediend door het toepassen van de overeenkomstig artikel 92 aangenomen beveiligingsregels, en op maat gemaakte risicoanalyses voor operationele activiteiten. Om de twee jaar stelt het Agentschap in nauw overleg met de lidstaten een strategische risicoanalyse voor het Europees geïntegreerd grensbeheer op, die bij het Europees Parlement, de Raad en de Commissie wordt ingediend. Die strategische risicoanalyses worden in aanmerking genomen voor de opstelling van de cyclus voor het meerjarig strategisch beleid inzake Europees geïntegreerd grensbeheer. Het Agentschap stelt dergelijke jaarlijkse algemene risicoanalyses en strategische risicoanalyses op, op basis van ontvangen informatie, waaronder die van de lidstaten. In de resultaten van die risicoanalyses worden persoonsgegevens geanonimiseerd.

3.   De in lid 2 bedoelde risicoanalyses bestrijken alle voor Europees geïntegreerd grensbeheer relevante aspecten en hebben als doel het ontwikkelen van een mechanisme voor vroegtijdige waarschuwing.

4.   Het Agentschap publiceert uitgebreide informatie over het gemeenschappelijk geïntegreerd risicoanalysemodel.

5.   De lidstaten verstrekken het Agentschap alle nodige informatie over de situatie, over trends en mogelijke dreigingen aan de buitengrenzen en op het gebied van terugkeer. De lidstaten verstrekken het Agentschap regelmatig, of op zijn verzoek, alle relevante informatie, zoals statistische en operationele gegevens die in verband met het Europees geïntegreerd grensbeheer zijn verzameld, en die is opgenomen in de lijst van verplichte met het agentschap uit te wisselen informatie en gegevens als bedoeld in artikel 100, lid 2, onder e), alsmede informatie die is afgeleid uit de analyselaag van het nationale situatiebeeld als bepaald in artikel 25.

6.   De resultaten van de risicoanalyse worden tijdig en op nauwgezette wijze voorgelegd aan de raad van bestuur en gedeeld met de bevoegde autoriteiten van de lidstaten.

7.   De lidstaten houden met de resultaten van de risicoanalyse rekening bij het plannen van hun operaties en activiteiten aan de buitengrenzen en hun activiteiten op het gebied van terugkeer.

8.   Het Agentschap verwerkt de resultaten van het gemeenschappelijk geïntegreerd risicoanalysemodel bij de ontwikkeling van de gemeenschappelijke basisinhoud voor in artikel 62 bedoelde opleiding.

1.   Het Agentschap zorgt ervoor dat het beheer door alle lidstaten van de buitengrenzen en van terugkeer regelmatig door verbindingsfunctionarissen van het Agentschap wordt gemonitord.

Het Agentschap kan besluiten dat een verbindingsfunctionaris verantwoordelijk is voor maximaal vier geografisch dicht bij elkaar gelegen lidstaten.

2.   De uitvoerend directeur stelt uit het statutair personeel deskundigen aan die als verbindingsfunctionarissen worden ingezet. De uitvoerend directeur presenteert, op basis van een risicoanalyse en in overleg met de betrokken lidstaten, een voorstel betreffende de aard en de nadere voorwaarden van de inzet, de lidstaat of regio waar de verbindingsfunctionaris wordt ingezet en de mogelijke taken die niet onder lid 3 vallen. Het voorstel van de uitvoerend directeur vergt de goedkeuring van de raad van bestuur. De uitvoerend directeur stelt de betrokken lidstaat in kennis van de aanstelling van de verbindingsfunctionaris en bepaalt samen met die lidstaat op welke locatie de betrokkene wordt ingezet.

3.   De verbindingsfunctionarissen treden op namens het Agentschap en hun rol is het bevorderen van de samenwerking en de dialoog tussen het Agentschap en de nationale autoriteiten die met het grensbeheer zijn belast, inclusief de kustwachten voor zover deze taken op het gebied van grenstoezicht uitvoeren, alsook de nationale autoriteiten die met terugkeer zijn belast. De verbindingsfunctionarissen hebben met name tot taak:

4.   Indien de in lid 3, onder i), bedoelde verslaggeving van de verbindingsfunctionaris aanleiding geeft tot bezorgdheid over een of meer van deze aspecten die voor de betrokken lidstaat relevant zijn, wordt deze laatste onverwijld door de uitvoerend directeur daarvan op de hoogte gebracht.

5.   Voor de toepassing van lid 3 moet de verbindingsfunctionaris overeenkomstig de nationale en Unievoorschriften inzake beveiliging en gegevensbescherming:

6.   Het in lid 3, onder c), van dit artikel bedoelde verslag van de verbindingsfunctionaris maakt deel uit van de in artikel 32 bedoelde kwetsbaarheidsbeoordeling. Het verslag wordt toegezonden aan de betrokken lidstaat.

7.   Bij de uitvoering van zijn taken aanvaardt de verbindingsfunctionaris uitsluitend instructies van het Agentschap.

1.   Bij besluit van de raad van bestuur en op basis van een voorstel van de uitvoerend directeur dat in nauwe samenwerking met de lidstaten en de Commissie is opgesteld, werkt het Agentschap een gemeenschappelijke kwetsbaarheidsbeoordelingsmethode uit. Deze methode bevat objectieve criteria aan de hand waarvan het Agentschap de kwetsbaarheidsbeoordeling uitvoert, de frequentie van zulke beoordelingen, de wijze waarop opeenvolgende kwetsbaarheidsbeoordelingen van lidstaten moeten worden uitgevoerd, en nadere bepalingen met het oog op een doeltreffend systeem waarmee de tenuitvoerlegging van de in lid 7 bedoelde aanbevelingen van de uitvoerend directeur kan worden gemonitord.

2.   Het Agentschap controleert en beoordeelt de beschikbaarheid van de technische uitrusting, de systemen, de vermogens, de middelen, de infrastructuur en adequaat geschoold en opgeleid personeel van de lidstaten die nodig zijn voor het grenstoezicht, als bedoeld in artikel 3, lid 1, onder a). In dit verband beoordeelt het Agentschap de in artikel 9, lid 4, bedoelde nationale capaciteitenontwikkelingsplannen wat betreft de capaciteit om het grenstoezicht uit te oefenen, rekening houdend met het feit dat sommige nationale capaciteit gedeeltelijk kan worden gebruikt voor andere doeleinden dan grenstoezicht. Voor de toekomstige planning voert het Agentschap die controle en beoordeling uit als voorzorgsmaatregel op basis van de overeenkomstig artikel 29, lid 2, opgestelde risicoanalyses. Het Agentschap voert die controle en beoordeling ten minste eenmaal per jaar uit tenzij de uitvoerend directeur, op basis van risicoanalyses of een voorgaande kwetsbaarheidsbeoordeling, anders besluit. In elk geval wordt elke lidstaat ten minste om de drie jaar gecontroleerd en beoordeeld.

3.   Onverminderd artikel 9 verstrekken de lidstaten op verzoek van het Agentschap informatie over hun technische uitrusting en de personele en, voor zover mogelijk, financiële middelen die op nationaal niveau voor de uitvoering van het grenstoezicht beschikbaar zijn. De lidstaten verstrekken op verzoek van het Agentschap ook informatie over hun noodplannen inzake grensbeheer.

4.   Doel van de kwetsbaarheidsbeoordeling is dat het Agentschap een beoordeling verricht van het vermogen en de paraatheid van de lidstaten om de huidige en toekomstige uitdagingen aan de buitengrenzen het hoofd te bieden; dat het, met name voor lidstaten die specifieke en onevenredig grote uitdagingen ondervinden, mogelijke onmiddellijke gevolgen aan de buitengrenzen en latere gevolgen voor de werking van het Schengengebied in kaart brengt; dat het een beoordeling verricht van het vermogen van de lidstaten om bij te dragen tot het permanente korps en de pool van technische uitrusting, met inbegrip van de pool van uitrusting voor snelle reactie; en dat het de capaciteit van de lidstaten beoordeelt om steun te ontvangen van de Europese grens- en kustwacht overeenkomstig artikel 9, lid 3. Die beoordeling laat het Schengenevaluatiemechanisme onverlet.

5.   Bij de kwetsbaarheidsbeoordeling beoordeelt het Agentschap de kwalitatieve en kwantitatieve capaciteit van de lidstaten om alle grensbeheertaken uit te voeren, met inbegrip van hun vermogen om in te spelen op de komst van een groot aantal personen op hun grondgebied.

6.   De voorlopige resultaten van de kwetsbaarheidsbeoordeling worden voorgelegd aan de betrokken lidstaten. De betrokken lidstaten kunnen opmerkingen formuleren over die beoordeling.

7.   Indien nodig doet de uitvoerend directeur in overleg met de betrokken lidstaat een aanbeveling met de maatregelen die de betrokken lidstaat moet nemen, en waarin tevens de termijn is aangegeven waarbinnen de maatregelen moeten worden genomen. De uitvoerend directeur nodigt de betrokken lidstaten uit om de nodige maatregelen te nemen op basis van een actieplan dat door de lidstaat, in overleg met de uitvoerend directeur, wordt opgesteld.

8.   De uitvoerend directeur baseert de aan de betrokken lidstaten aan te bevelen maatregelen op de resultaten van de kwetsbaarheidsbeoordeling, waarbij rekening wordt gehouden met de risicoanalyse van het Agentschap, de opmerkingen van de betrokken lidstaat en de resultaten van het Schengenevaluatiemechanisme.

De aanbevolen maatregelen zijn gericht op het wegwerken van de in de beoordeling vastgestelde kwetsbaarheden opdat de lidstaten hun paraatheid ten aanzien van huidige en toekomstige problemen aan hun buitengrenzen zouden verhogen door het versterken of verbeteren van hun vermogens, technische uitrusting, systemen, middelen en noodplannen. De uitvoerend directeur kan de lidstaten de technische expertise van het Agentschap ter ondersteuning van de uitvoering van de aanbevolen maatregelen ter beschikking stellen.

9.   De uitvoerend directeur monitort de tenuitvoerlegging van de aanbevolen maatregelen aan de hand van regelmatige verslagen die de lidstaten moeten indienen op basis van de in lid 7 bedoelde actieplannen.

Als het risico bestaat dat een lidstaat de aanbevolen maatregel niet zal uitvoeren binnen de overeenkomstig lid 7 vastgestelde termijn, brengt de uitvoerend directeur onmiddellijk het lid van de raad van bestuur dat afkomstig is uit de betrokken lidstaat, en de Commissie op de hoogte. In overleg met het lid van de raad van bestuur van de betrokken lidstaat informeert de uitvoerend directeur bij de bevoegde autoriteiten van die lidstaat naar de reden voor de vertraging en biedt hij steun van het Agentschap aan bij de tenuitvoerlegging van de aanbevolen maatregel.

10.   Indien een lidstaat nalaat binnen de in lid 7 van dit artikel gestelde termijn de nodige maatregelen van de aanbeveling uit te voeren, legt de uitvoerend directeur de zaak voor aan de raad van bestuur en stelt hij de Commissie daarvan in kennis. Op basis van een voorstel van de uitvoerend directeur stelt de raad van bestuur een besluit vast met de nodige maatregelen die de betrokken lidstaat moet nemen en de termijn waarbinnen die maatregelen moeten worden uitgevoerd. Het besluit van de raad van bestuur is voor de betrokken lidstaat bindend. Indien de lidstaat nalaat binnen de in dat besluit gestelde termijn de maatregelen uit te voeren, stelt de raad van bestuur de Raad en de Commissie daarvan in kennis en kunnen overeenkomstig artikel 42 verdere maatregelen worden genomen.

11.   De kwetsbaarheidsbeoordeling, met inbegrip van een uitvoerige beschrijving van de uitkomst van de kwetsbaarheidsbeoordeling, de door de lidstaten genomen maatregelen als reactie op de kwetsbaarheidsbeoordeling en de stand van de uitvoering van eventuele eerdere aanbevelingen, worden overeenkomstig artikel 92 regelmatig en ten minste eenmaal per jaar doorgegeven aan het Europees Parlement, aan de Raad en aan de Commissie.

1.   Er wordt gezorgd voor een maximale synergie tussen de kwetsbaarheidsbeoordeling en het Schengenevaluatiemechanisme teneinde een verbeterd situatiebeeld van de werking van het Schengengebied te kunnen opstellen, zo veel mogelijk te vermijden dat de lidstaten dubbel werk doen, en te zorgen voor een beter gecoördineerd gebruik van de relevante financieringsinstrumenten van de Unie ter ondersteuning van het beheer van de buitengrenzen.

2.   Voor het in lid 1 bedoelde doel treffen de Commissie en het Agentschap de nodige regelingen om regelmatig en tijdig alle informatie in verband met de resultaten van de kwetsbaarheidsbeoordelingen en de resultaten van de evaluaties in het kader van het Schengenevaluatiemechanisme op het gebied van grensbeheer op een beveiligde wijze met elkaar te delen. Deze regelingen om informatie met elkaar te delen hebben betrekking op de verslagen inzake kwetsbaarheidsbeoordelingen en de verslagen van Schengenevaluatiebezoeken en op de daaropvolgende aanbevelingen, de actieplannen en alle door de lidstaten verstrekte updates over de tenuitvoerlegging van de actieplannen.

3.   Voor de toepassing van het Schengenevaluatiemechanisme met betrekking tot het beheer van de buitengrenzen deelt de Commissie de resultaten van de kwetsbaarheidsbeoordelingen met alle leden van de Schengenevaluatieteams die betrokken zijn bij de evaluatie van de betrokken lidstaat. Dergelijke informatie wordt beschouwd als gevoelig in de zin van Verordening (EU) nr. 1053/2013 en wordt dienovereenkomstig behandeld.

4.   De in lid 2 bedoelde regelingen hebben onder meer betrekking op de resultaten van de evaluatie gedaan in het kader van het Schengenevaluatiemechanisme op het gebied van terugkeer, teneinde ervoor te zorgen dat het Agentschap zich volledig bewust is van de vastgestelde tekortkomingen en passende maatregelen kan voorstellen om de lidstaten op dit punt te ondersteunen.

1.   Op basis van de door het Agentschap uitgevoerde risicoanalyse en kwetsbaarheidsbeoordeling en in overeenstemming met de betrokken lidstaat kent het Agentschap aan elk buitengrenssegment een van de volgende impactniveaus toe of wijzigt het die niveaus:

2.   Met het oog op een snelle aanpak van een crisissituatie aan een bepaald buitengrenssegment wanneer uit de risicoanalyse van het Agentschap blijkt dat incidenten met betrekking tot illegale immigratie of grensoverschrijdende criminaliteit die zich voordoen in het buitengrenssegment in kwestie, dermate ingrijpende gevolgen voor de grensbeveiliging hebben dat de werking van het Schengengebied erdoor in gevaar dreigt te komen, kent het Agentschap in overleg met de betrokken lidstaat aan dat buitengrenssegment tijdelijk een “kritiek” impactniveau toe.

3.   Indien de betrokken lidstaat en het Agentschap geen overeenstemming bereiken over de toekenning van een impactniveau aan een buitengrenssegment, blijft het voor dat grenssegment eerder vastgestelde impactniveau ongewijzigd.

4.   Het nationale coördinatiecentrum beoordeelt voortdurend in nauwe samenwerking met andere bevoegde nationale autoriteiten of het impactniveau van de buitengrenssegmenten moet worden gewijzigd, hierbij rekening houdend met de informatie in het nationaal situatiebeeld, en stelt het Agentschap daarvan in kennis.

5.   Het Agentschap duidt de aan de buitengrenssegmenten toegekende impactniveaus aan in het Europees situatiebeeld.

1.   De lidstaten zorgen er op de navolgende wijze voor dat het grenstoezicht op de buitengrenssegmenten in overeenstemming is met de vastgestelde impactniveaus:

2.   Het nationale coördinatiecentrum informeert het Agentschap regelmatig over de krachtens lid 1, onder c), en d), op nationaal niveau genomen maatregelen.

3.   Wanneer het impactniveau “gemiddeld”, “hoog” of “kritiek” wordt toegekend aan een buitengrenssegment dat grenst aan een grenssegment van een andere lidstaat of van een derde land waarmee overeenkomsten zijn gesloten, regelingen zijn getroffen of regionale netwerken zijn opgezet, als bedoeld in de artikelen 72 en 73, treedt het nationale coördinatiecentrum in contact met het nationale coördinatiecentrum van de aangrenzende lidstaat of de bevoegde autoriteit van het aangrenzende derde land en streeft het ernaar samen met het Agentschap de nodige grensoverschrijdende maatregelen te coördineren.

4.   Het Agentschap evalueert samen met de betrokken lidstaten de vaststelling van de impactniveaus en de overeenkomstige maatregelen die op nationaal niveau en op het niveau van de Unie zijn genomen. Die evaluatie draagt bij tot de door het Agentschap overeenkomstig artikel 32 uit te voeren kwetsbaarheidsbeoordeling.

1.   Een lidstaat kan het Agentschap om bijstand vragen bij de uitvoering van zijn verplichtingen inzake het toezicht op de buitengrenzen. Het Agentschap voert tevens maatregelen uit overeenkomstig de artikelen 41 en 42.

2.   Het Agentschap organiseert passende technische en operationele bijstand voor de ontvangende lidstaat en kan met inachtneming van het toepasselijke Unierecht en internationale recht, met inbegrip van het beginsel van non-refoulement, een of meer van de volgende maatregelen nemen:

3.   Het Agentschap financiert of medefinanciert de in lid 2 bedoelde activiteiten uit zijn begroting overeenkomstig de voor het Agentschap geldende financiële regeling.

4.   Indien het Agentschap op grond van de situatie aan de buitengrenzen behoefte heeft aan aanzienlijk meer financiële middelen, stelt het het Europees Parlement, de Raad en de Commissie hiervan onverwijld in kennis.

1.   Een lidstaat kan het Agentschap verzoeken gezamenlijke operaties op te zetten voor het aanpakken van toekomstige uitdagingen, waaronder illegale immigratie, huidige of toekomstige dreigingen aan zijn buitengrenzen of grensoverschrijdende criminaliteit, of om uitgebreidere technische of operationele bijstand te verlenen, bij de uitvoering van zijn verplichtingen ten aanzien van toezicht op de buitengrenzen. Als onderdeel van een dergelijk verzoek kan een lidstaat ook de profielen van operationeel personeel aanwijzen dat nodig is voor de gezamenlijke operatie in kwestie, waaronder dat personeel dat uitvoerende bevoegdheden heeft, voor zover van toepassing.

2.   Op verzoek van een lidstaat die geconfronteerd wordt met een situatie van specifieke en onevenredig grote uitdagingen, in het bijzonder de toestroom op bepaalde punten aan de buitengrenzen van grote aantallen onderdanen van derde landen die trachten onrechtmatig het grondgebied van die lidstaat binnen te komen, kan het Agentschap voor een beperkte periode een snelle grensinterventie opzetten op het grondgebied van die ontvangende lidstaat.

3.   Voor de evaluatie, de goedkeuring en de coördinatie van voorstellen van lidstaten voor gezamenlijke operaties of snelle grensinterventies is de uitvoerend directeur bevoegd. Voorafgaand aan gezamenlijke operaties en snelle grensinterventies wordt een grondige, betrouwbare en actuele risicoanalyse verricht, zodat het Agentschap de prioriteit van de voorgestelde gezamenlijke operatie of snelle grensinterventie kan vaststellen, rekening houdend met de aan buitengrenssegmenten toegekende impactniveaus overeenkomstig artikel 34 en de beschikbaarheid van middelen.

4.   De doelstellingen van een gezamenlijke operatie of snelle grensinterventie kunnen worden verwezenlijkt in het kader van een operatie met meerdere doelen. Die operaties kunnen zich uitstrekken tot kustwachttaken en het voorkomen van grensoverschrijdende criminaliteit, met nadruk op het bestrijden van migrantensmokkel of mensenhandel, en migratiebeheer, met nadruk op identificatie, registratie, debriefing en terugkeer.

1.   Ter voorbereiding van een gezamenlijke operatie stelt de uitvoerend directeur in samenwerking met de ontvangende lidstaat een lijst van vereiste technische uitrusting, personeel en personeelsprofielen op, met inbegrip van dat personeel dat uitvoerende bevoegdheden heeft, indien van toepassing, die overeenkomstig artikel 82, lid 2, toestemming moeten krijgen. Die lijst wordt opgesteld rekening houdend met de middelen waarover de ontvangende lidstaat beschikt en het verzoek van de ontvangende lidstaat uit hoofde van artikel 37. Aan de hand van deze gegevens stelt het Agentschap een pakket samen van in het operationeel plan op te nemen activiteiten op het gebied van technische en operationele versterking en capaciteitsopbouw.

2.   De uitvoerend directeur stelt een operationeel plan op voor gezamenlijke operaties aan de buitengrenzen. De uitvoerend directeur en de ontvangende lidstaat stellen in nauw en tijdig overleg met de deelnemende lidstaten het operationeel plan vast waarin de organisatorische en procedurele aspecten van de gezamenlijke operatie worden opgenomen.

3.   Het operationeel plan is bindend voor het Agentschap, de ontvangende lidstaat en de deelnemende lidstaten. Het bestrijkt alle aspecten die voor de uitvoering van de gezamenlijke operatie nodig worden geacht, met inbegrip van:

4.   Voor wijzigingen of aanpassingen van het operationeel plan is de instemming van de uitvoerend directeur en de ontvangende lidstaat vereist, na raadpleging van de deelnemende lidstaten. Het Agentschap zendt onmiddellijk een afschrift van het gewijzigde of aangepaste operationeel plan aan de deelnemende lidstaten.

5.   Dit artikel is van overeenkomstige toepassing op alle activiteiten van het Agentschap.

1.   Een verzoek van een lidstaat om een snelle grensinterventie te starten, gaat vergezeld van een beschrijving van de situatie, de mogelijke doelen, de te verwachten behoeften en de benodigde personeelsprofielen, met inbegrip van dat personeel dat uitvoeringsbevoegdheden heeft, indien van toepassing. Indien nodig kan de uitvoerend directeur onmiddellijk deskundigen van het Agentschap sturen om de situatie aan de buitengrenzen van de betrokken lidstaat te beoordelen.

2.   De uitvoerend directeur stelt de raad van bestuur onmiddellijk in kennis van een verzoek van een lidstaat om een snelle grensinterventie te starten.

3.   Bij de beslissing over het verzoek van een lidstaat houdt de uitvoerend directeur rekening met de resultaten van de door het Agentschap verrichte risicoanalyses, de analyselaag van het Europees situatiebeeld en de resultaten van de in artikel 32 bedoelde kwetsbaarheidsbeoordeling, alsook alle andere relevante informatie die door de betrokken lidstaat of een andere lidstaat is verstrekt.

4.   De uitvoerend directeur onderzoekt onmiddellijk of overplaatsing mogelijk is van beschikbare teamleden binnen het permanente korps, met name statutair personeel en door de lidstaten naar het Agentschap gedetacheerd personeel dat aanwezig is in andere operationele gebieden. De uitvoerend directeur beoordeelt ook de extra behoeften voor de inzet van operationeel personeel overeenkomstig artikel 57 en, zodra het personeel binnen de vereiste profielen is uitgeput, voor de activering van de snel inzetbare reserve overeenkomstig artikel 58.

5.   De uitvoerend directeur neemt uiterlijk twee werkdagen na de datum van ontvangst van het verzoek een beslissing over het verzoek om een snelle grensinterventie te starten. De uitvoerend directeur stelt de betrokken lidstaat en de raad van bestuur gelijktijdig schriftelijk in kennis van zijn beslissing. In deze beslissing worden de voornaamste redenen vermeld waarop zij is gebaseerd.

6.   Bij het nemen van de onder lid 5 van dit artikel bedoelde beslissing stelt de uitvoerend directeur de lidstaten in kennis van de mogelijkheid om overeenkomstig artikel 57 en, indien van toepassing, artikel 58, om extra operationeel personeel te verzoeken, met vermelding van de mogelijke personeelsaantallen en -profielen die door elke lidstaat moeten worden verstrekt.

7.   Indien de uitvoerend directeur beslist een snelle grensinterventie te starten, zet hij beschikbare grensbeheerteams van het permanente korps in, alsmede uitrusting uit de pool van technische uitrusting overeenkomstig artikel 64 en beslist hij zo nodig over de onmiddellijke versterking door een of meer grensbeheerteams overeenkomstig artikel 57.

8.   De uitvoerend directeur en de ontvangende lidstaat stellen samen onmiddellijk of in ieder geval uiterlijk drie werkdagen na de datum van de beslissing, een operationeel plan op als bedoeld in artikel 38, lid 2, en bereiken er overeenstemming over.

9.   Zodra over het operationeel plan overeenstemming is bereikt en het plan aan de lidstaten is verstrekt, zet de uitvoerend directeur onmiddellijk het beschikbare operationele personeel in door het overplaatsen van personeel uit een ander operationeel gebied of met andere taken.

10.   Naast de inzet van personeel overeenkomstig lid 9 deelt de uitvoerend directeur, indien dit noodzakelijk is met het oog op een onmiddellijke versterking van de grensbeheerteams die zijn overgeplaatst vanuit een ander gebied of na andere taken te hebben vervuld, elke lidstaat mee hoeveel extra personeelsleden met welke profielen er aanvullend moeten worden ingezet van de nationale lijsten voor een inzet voor een korte tijd als bedoeld in artikel 57.

11.   Indien zich een situatie voordoet waarin de in lid 5 van dit artikel bedoelde grensbeheerteams en het in lid 8 van dit artikel bedoelde personeel ontoereikend zijn, kan de uitvoerend directeur de snel inzetbare reserve activeren door elke lidstaat te verzoeken om de aantallen en profielen van het extra personeel dat moet worden ingezet overeenkomstig artikel 58.

12.   De in de leden 10 en 11 genoemde informatie wordt schriftelijk verstrekt aan de nationale contactpunten onder vermelding van de datum waarop de teams uit elke categorie zullen worden ingezet. Er wordt de nationale contactpunten tevens een kopie van het operationeel plan verstrekt.

13.   De lidstaten zien erop toe dat de personeelsaantallen en -profielen onmiddellijk ter beschikking van het Agentschap worden gesteld, om volledige inzetbaarheid te waarborgen overeenkomstig artikel 57 en, indien van toepassing, artikel 58.

14.   De eerste grensbeheerteams die worden overgeplaatst vanuit een ander gebied of na andere taken te hebben vervuld, worden ingezet uiterlijk vijf werkdagen na de datum waarop de uitvoerend directeur en de ontvangende lidstaat overeenstemming hebben bereikt over het operationeel plan. Extra grensbeheerteams worden indien nodig ingezet uiterlijk twaalf werkdagen na de datum waarop over het operationeel plan overeenstemming is bereikt.

15.   Wanneer een snelle grensinterventie zal plaatsvinden, onderzoekt de uitvoerend directeur in overleg met de raad van bestuur onmiddellijk de prioriteiten ten aanzien van de lopende en geplande gezamenlijke operaties van het Agentschap aan andere buitengrenzen, teneinde te voorzien in een eventuele herverdeling van de middelen ten gunste van de gebieden aan de buitengrenzen waar een versterkte inzet het meest nodig is.

1.   Indien een lidstaat zich in bepaalde hotspotgebieden aan zijn buitengrenzen geconfronteerd ziet met onevenredig grote uitdagingen op het gebied van migratie als gevolg van een sterke, gemengde instroom van migranten, kan die lidstaat verzoeken om technische en operationele ondersteuning door ondersteuningsteams voor migratiebeheer, bestaande uit deskundigen van de betrokken organen en instanties van de Unie, die overeenkomstig hun mandaat opereren.

De betrokken lidstaat dient een verzoek om versterking en een raming van zijn behoeften in bij de Commissie. Op basis van die behoeftenraming verstuurt de Commissie het verzoek, waar passend, aan het Agentschap, EASO, Europol en andere bevoegde organen en instanties van de Unie.

2.   De bevoegde organen en instanties van de Unie onderzoeken overeenkomstig hun respectieve mandaat het verzoek van een lidstaat om versterking en de raming van zijn behoeften, met het oog op de vaststelling van een breed versterkingspakket bestaande uit diverse door de bevoegde organen en instanties van de Unie gecoördineerde activiteiten, waarover met de betrokken lidstaat overeenstemming moet worden bereikt. Dit proces wordt gecoördineerd door de Commissie.

3.   De Commissie stelt, in samenwerking met de lidstaat van ontvangst en de relevante organen en instanties van de Unie in overeenstemming met hun respectieve mandaten, de voorwaarden vast voor de samenwerking in het hotspotgebied en zij is verantwoordelijk voor de coördinatie van de activiteiten van de ondersteuningsteams voor migratiebeheer.

4.   De technische en operationele versterking die met volledige eerbiediging van de grondrechten wordt geboden door het permanente korps in het kader van ondersteuningsteams voor migratiebeheer, kan het volgende omvatten:

5.   De ondersteuningsteams voor migratiebeheer bestaan, indien nodig, onder meer uit medewerkers met expertise op het gebied van kinderbescherming, mensenhandel, bescherming tegen vervolging op grond van geslacht, of grondrechten.

1.   De uitvoerend directeur doet, op basis van de resultaten van de kwetsbaarheidsbeoordeling of wanneer een impactniveau “kritiek” is toegekend aan een of meer buitengrenssegmenten, en rekening houdend met de relevante elementen van de noodplannen van de lidstaat, de risicoanalyse door het Agentschap en de analyselaag van het Europees situatiebeeld, een aanbeveling aan de betrokken lidstaat om het Agentschap te verzoeken gezamenlijke operaties, snelle grensinterventies of andere relevante maatregelen van het Agentschap als omschreven in artikel 36 te starten, uit te voeren of aan te passen.

2.   De betrokken lidstaat reageert binnen zes werkdagen op de in lid 1 genoemde aanbeveling van de uitvoerend directeur. Een lidstaat die afwijzend reageert op de aanbeveling, motiveert zijn reactie. De uitvoerend directeur deelt de raad van bestuur en de Commissie onverwijld de aanbevolen maatregelen en de motivering van de afwijzende reactie mee, zodat kan worden beoordeeld of overeenkomstig artikel 42 dringend optreden vereist is.

1.   Wanneer toezicht op de buitengrenzen zodanig onwerkzaam wordt dat het functioneren van het Schengengebied in het gedrang dreigt te komen omdat:

kan de Raad, op basis van een voorstel van de Commissie, onverwijld door middel van een uitvoeringshandeling een besluit nemen tot vaststelling van de door het Agentschap uit te voeren maatregelen die deze risico’s moeten beperken, waarbij de betrokken lidstaat wordt verplicht medewerking te verlenen aan het Agentschap bij de uitvoering van die maatregelen. De Commissie raadpleegt het Agentschap voordat zij een voorstel indient.

2.   Wanneer zich een situatie voordoet die dringend optreden vereist, wordt het Europees Parlement daarvan onverwijld in kennis gesteld, alsmede van alle verdere maatregelen en besluiten die in antwoord daarop worden genomen.

3.   Om het risico dat het functioneren van het Schengengebied in het gedrang komt, te beperken, bepaalt het in lid 1 bedoelde besluit van de Raad dat het Agentschap een of meer van de volgende maatregelen neemt:

4.   Binnen twee werkdagen na de datum waarop het in lid 1 bedoelde besluit van de Raad is vastgesteld,

5.   De uitvoerend directeur en de betrokken lidstaat bereiken overeenstemming over het in lid 4, onder b), bedoelde operationeel plan binnen drie werkdagen na de datum van indiening.

6.   Voor de praktische uitvoering van de maatregelen vervat in het in lid 1 bedoelde besluit van de Raad zet het Agentschap onverwijld, doch uiterlijk binnen vijf dagen na de vaststelling van het operationeel plan, het noodzakelijke operationele personeel van het permanente korps in. Extra teams worden indien nodig ingezet in een tweede fase, uiterlijk twaalf werkdagen na de vaststelling van het operationeel plan.

7.   Het Agentschap en de lidstaten zenden onverwijld, en in elk geval binnen 10 werkdagen na de vaststelling van het operationeel plan, de nodige technische uitrusting en bevoegd personeel naar de plaats van bestemming voor de praktische uitvoering van de maatregelen vervat in het in lid 1 bedoelde besluit van de Raad.

Aanvullende technische uitrusting wordt, voor zover nodig, ingezet in een tweede fase, overeenkomstig artikel 64.

8.   De betrokken lidstaat leeft het in lid 1 bedoelde besluit van de Raad na. Met het oog daarop verleent die lidstaat onmiddellijk zijn medewerking aan het Agentschap en onderneemt hij de nodige actie voor het faciliteren van de uitvoering van dat besluit en de praktische uitvoering van de maatregelen die zijn vervat in dat besluit en in het operationeel plan dat met de uitvoerend directeur is overeengekomen, met name door de in de artikelen 43, 82 en 83 bedoelde verplichtingen uit te voeren.

9.   Overeenkomstig artikel 57 en, waar van toepassing, artikel 39, stellen de lidstaten het operationele personeel ter beschikking dat de uitvoerend directeur overeenkomstig lid 4 van dit artikel nodig acht.

10.   De Commissie ziet toe op de uitvoering van de maatregelen die zijn vastgesteld in het in lid 1 bedoelde besluit van de Raad en de daartoe door het Agentschap getroffen maatregelen. Indien de betrokken lidstaat het in lid 1 van dit artikel bedoelde besluit van de Raad niet binnen 30 dagen naleeft en de medewerking met het Agentschap overeenkomstig lid 8 van dit artikel niet verleent, kan de Commissie de procedure van artikel 29 van Verordening (EU) 2016/399 inleiden.

1.   Gedurende de inzet van grensbeheerteams, terugkeerteams en ondersteuningsteams voor migratiebeheer, geeft de ontvangende lidstaat of, indien er sprake is van samenwerking met een derde land overeenkomstig een statusovereenkomst, het betreffende derde land, instructies aan de teams overeenkomstig het operationeel plan.

2.   Het Agentschap kan via zijn coördinerend functionaris zijn standpunten met betrekking tot aan de teams gegeven instructies kenbaar maken aan de ontvangende lidstaat. De ontvangende lidstaat houdt rekening met die standpunten en geeft er, voor zover mogelijk, gevolg aan.

3.   In gevallen waarin de aan de teams gegeven instructies niet in overeenstemming zijn met het operationeel plan, meldt de coördinerende functionaris dit onmiddellijk aan de uitvoerend directeur, die indien nodig overeenkomstig artikel 46, lid 3, maatregelen kan nemen.

4.   De teamleden eerbiedigen bij het verrichten van hun taken en het uitoefenen van hun bevoegdheden ten volle de grondrechten, waaronder de toegang tot asielprocedures, en de menselijke waardigheid, en zij besteden bijzondere aandacht aan kwetsbare personen. De maatregelen die zij nemen bij het verrichten van hun taken en het uitoefenen van hun bevoegdheden, staan in verhouding tot het doel van die maatregelen. Bij het verrichten van hun taken en het uitoefenen van hun bevoegdheden discrimineren zij op geen enkele grond, zoals geslacht, ras, kleur, etnische of sociale afkomst, genetische kenmerken, taal, godsdienst of overtuiging, politieke of andere denkbeelden, het behoren tot een nationale minderheid, vermogen, geboorte, een handicap, leeftijd of seksuele gerichtheid, in overeenstemming met artikel 21 van het Handvest.

5.   De teamleden die niet tot het statutaire personeel behoren, blijven onderworpen aan de disciplinaire maatregelen van hun lidstaat van herkomst. De lidstaat van herkomst voorziet in de nodige disciplinaire of andere maatregelen overeenkomstig zijn nationale recht inzake tijdens operationele activiteiten van het Agentschap gedane schendingen van grondrechten of verplichtingen op het gebied van internationale bescherming.

6.   Statutair personeel dat wordt ingezet als teamleden zijn onderworpen aan disciplinaire maatregelen die zijn bepaald in het Statuut en de Regeling en aan de disciplinaire maatregelen die zijn vastgesteld in het in artikel 55, lid 5, onder a), bedoelde toezichtmechanisme.

1.   Het Agentschap zorgt voor de operationele uitvoering van alle organisatorische aspecten van de gezamenlijke operaties, proefprojecten of snelle grensinterventies, waaronder de aanwezigheid van het statutaire personeel.

2.   Onverminderd artikel 60 stelt de uitvoerend directeur uit het statutair personeel een of meer deskundigen aan die als coördinerend functionaris worden ingezet bij elke gezamenlijke operatie of snelle grensinterventie. De uitvoerend directeur deelt de ontvangende lidstaat mee wie is aangesteld.

3.   De coördinerend functionaris treedt namens het Agentschap op inzake alle aspecten van de inzet van de teams. De coördinerende functionarissen bevorderen de samenwerking en de coördinatie tussen de ontvangende en de deelnemende lidstaten. De coördinerend functionaris wordt bijgestaan en geadviseerd door ten minste één toezichthouder voor de grondrechten. De coördinerend functionaris heeft met name tot taak:

4.   In het kader van gezamenlijke operaties of snelle grensinterventies mag de uitvoerend directeur de coördinerend functionaris toestaan hulp te bieden bij het oplossen van onenigheid over de uitvoering van het operationeel plan en de inzet van de teams.

1.   Het Agentschap draagt het volledige bedrag van de volgende kosten die door de lidstaten worden gemaakt voor het ter beschikking stellen van hun personeel dat voor een korte tijd vanuit het permanente korps wordt ingezet als teamleden in de lidstaten en in derde landen overeenkomstig artikel 57 of in de lidstaten door middel van de snel inzetbare reserve overeenkomstig artikel 58:

2.   De raad van bestuur stelt, op basis van een voorstel van de uitvoerend directeur, gedetailleerde regels vast met betrekking tot de terugbetaling van de kosten van het personeel dat overeenkomstig de artikelen 57 en 58 voor een korte tijd wordt ingezet, en werkt die regels indien nodig bij. Om ervoor te zorgen dat het toepasselijke juridisch kader wordt nageleefd, dient de uitvoerend directeur dit voorstel in na ontvangst van het positieve advies van de Commissie. Die gedetailleerde regels worden zo veel mogelijk gebaseerd op vereenvoudigde kostenopties overeenkomstig artikel 125, lid 1, onder c), d) en e), van Verordening (EU, Euratom) 2018/1046. Voor zover relevant zorgt de raad van bestuur voor de samenhang met de regels die gelden voor de dienstreisvergoedingen van statutair personeel.

1.   De uitvoerend directeur beëindigt eender welke activiteit van het Agentschap wanneer niet langer wordt voldaan aan de voorwaarden voor het uitvoeren van die activiteiten. Voorafgaand aan die beëindiging stelt de uitvoerend directeur de betrokken lidstaat op de hoogte.

2.   De lidstaten die deelnemen aan een operationele activiteit van het Agentschap, kunnen de uitvoerend directeur verzoeken die operationele activiteit te beëindigen. De uitvoerend directeur stelt de raad van bestuur in kennis van een dergelijk verzoek.

3.   De uitvoerend directeur kan, na de betrokken lidstaat op de hoogte te hebben gesteld, de financiering van een activiteit intrekken of de activiteit schorsen of beëindigen als de ontvangende lidstaat het operationeel plan niet eerbiedigt.

4.   De uitvoerend directeur beslist, na raadpleging van de grondrechtenfunctionaris en na de betrokken lidstaat op de hoogte te hebben gesteld, tot intrekking van de financiering of tot gehele of gedeeltelijke schorsing of beëindiging van eender welke activiteit van het Agentschap wanneer hij van oordeel is dat er in verband met de betrokken activiteit sprake is van schendingen van de grondrechten of de internationale verplichtingen op het gebied van bescherming, die ernstig zijn of waarschijnlijk zullen voortduren.

5.   De uitvoerend directeur beslist, na raadpleging van de grondrechtenfunctionaris, geen activiteit van het Agentschap aan te vangen indien hij van oordeel is dat er reeds vanaf het begin van de activiteit ernstige redenen zijn om deze te schorsen of te beëindigen, omdat deze activiteit zou kunnen leiden tot ernstige schendingen van de grondrechten of van internationale beschermingsverplichtingen. De uitvoerend directeur stelt de betrokken lidstaat op de hoogte van die beslissing.

6.   De in lid 4 en lid 5 bedoelde beslissingen worden op naar behoren gemotiveerde gronden genomen. Bij het nemen van deze beslissingen houdt de uitvoerend directeur rekening met relevante informatie, zoals het aantal en de inhoud van de geregistreerde klachten die niet door een nationale bevoegde autoriteit zijn opgelost, rapporten over ernstige incidenten, verslagen van coördinerend functionarissen, relevante internationale organisaties, en instellingen, organen en instanties van de Unie op de onder deze verordening vallende gebieden. De uitvoerend directeur stelt de raad van bestuur in kennis van dergelijke beslissingen en motiveert ze.

7.   Indien de uitvoerend directeur beslist tot schorsing of beëindiging van de inzet, door het Agentschap, van een ondersteuningsteam voor migratiebeheer, deelt hij die beslissing mee aan de andere bevoegde organen en instanties die actief zijn in het hotspotgebied.

1.   Zonder in te gaan op de gegrondheid van terugkeerbesluiten, die uitsluitend onder de verantwoordelijkheid van de lidstaten blijven vallen, heeft het Agentschap wat de terugkeer betreft, met inachtneming van de grondrechten, de algemene beginselen van het recht van de Unie en het internationaal recht, waaronder internationale bescherming, eerbiediging van het beginsel van non-refoulement en kinderrechten de volgende taken:

2.   De in lid 1, onder b), bedoelde technische en operationele bijstand omvat activiteiten om de lidstaten te helpen via de bevoegde nationale autoriteiten terugkeerprocedures uit te voeren, met name:

3.   Het Agentschap tracht synergieën tot stand te brengen en door de Unie gefinancierde netwerken en programma’s op het gebied van terugkeer aan elkaar te koppelen, in nauwe samenwerking met de Commissie en met ondersteuning van betrokken belanghebbenden, waaronder het Europees migratienetwerk.

1.   Het Agentschap zorgt overeenkomstig artikel 48, lid 1, onder d), voor het beheer en de verdere ontwikkeling van een geïntegreerd platform voor terugkeerbeheer, voor het verwerken van informatie, met inbegrip van door de terugkeerbeheersystemen van de lidstaten doorgegeven persoonsgegevens, die het Agentschap nodig heeft om technische en operationele bijstand te verlenen. De persoonsgegevens bevatten alleen biografische gegevens of passagierslijsten. Persoonsgegevens worden alleen doorgegeven indien zij noodzakelijk zijn voor het verlenen van bijstand door het Agentschap bij de coördinatie of organisatie van terugkeeroperaties naar derde landen, ongeacht het vervoermiddel. Deze persoonsgegevens worden pas aan het platform doorgegeven zodra het besluit om een terugkeeroperatie te starten is genomen en ze worden gewist zodra de operatie is beëindigd.

Biografische gegevens worden alleen aan het platform doorgegeven wanneer de teamleden er geen toegang toe hebben overeenkomstig artikel 17, lid 3, van Verordening (EU) 2018/1860 van het Europees Parlement en de Raad (39).

Het platform kan ook door het Agentschap worden gebruikt voor de veilige doorgifte van biografische of biometrische gegevens, met inbegrip van alle soorten documenten die kunnen worden beschouwd als bewijs of voorlopig bewijs van de nationaliteit van onderdanen van derde landen ten aanzien van wie een terugkeerbesluit is genomen, indien de overdracht van dergelijke persoonsgegevens noodzakelijk is met het oog op bijstandsverlening door het Agentschap op verzoek van een lidstaat bij het bevestigen van de identiteit en nationaliteit van onderdanen van derde landen in individuele gevallen. Deze gegevens worden niet op het platform opgeslagen en worden onmiddellijk na ontvangstbevestiging gewist.

2.   Het Agentschap zorgt voor de ontwikkeling, de installatie en het beheer van informatiesystemen en softwareapplicaties die het mogelijk maken om informatie uit te wisselen binnen de Europese grens- en kustwacht met het oog op terugkeer en om persoonsgegevens uit te wisselen.

3.   Persoonsgegevens worden verwerkt overeenkomstig de artikelen 86, 87, 88 en 91, al naargelang van het geval.

1.   Zonder in te gaan op de gegrondheid van terugkeerbesluiten, die uitsluitend onder de verantwoordelijkheid van de lidstaten blijven vallen, verleent het Agentschap aan de lidstaten technische en operationele bijstand en zorgt het voor de coördinatie of de organisatie van terugkeeroperaties, onder meer door voor dergelijke operaties vliegtuigen te charteren of terugkeer met een lijnvlucht of met andere vervoermiddelen te organiseren. Het Agentschap kan op eigen initiatief en met instemming van de betreffende lidstaat terugkeeroperaties coördineren of organiseren.

2.   De lidstaten verstrekken met gebruikmaking van het in artikel 49, lid 1, bedoelde platform operationele gegevens inzake terugkeer die het Agentschap nodig heeft voor de beoordeling van de behoeften op het gebied van terugkeer en stellen het Agentschap elke maand op de hoogte van hun indicatieve planning wat betreft het aantal terugkeerders en de derde landen van terugkeer, zowel ten aanzien van relevante nationale terugkeeroperaties, als ten aanzien van de bijstand of coördinatie die zij nodig hebben van het Agentschap. Het Agentschap stelt een voortschrijdend operationeel plan op om de lidstaten die daarom verzoeken de nodige operationele bijstand en versterking te bieden, waaronder door technische uitrusting, en het houdt dat plan bij. Het Agentschap kan, ofwel op eigen initiatief en met instemming van de betrokken lidstaat ofwel op verzoek van een lidstaat, in het voortschrijdend operationeel plan de data en bestemmingen opnemen van terugkeeroperaties die het op basis van een behoefteanalyse nodig acht. De raad van bestuur beslist op basis van een voorstel van de uitvoerend directeur over de modus operandi van het voortschrijdend operationeel plan. De betrokken lidstaat bevestigt het Agentschap dat voor alle terugkeerders die onder een door het Agentschap georganiseerde of gecoördineerde terugkeeroperatie vallen, een uitvoerbaar terugkeerbesluit geldt.

Wanneer teamleden worden ingezet, raadplegen zij vóór de terugkeer van een terugkeerder het Schengeninformatiesysteem om na te gaan of het terugkeerbesluit in verband met die terugkeerder werd opgeschort dan wel of de uitvoering van het terugkeerbesluit is uitgesteld.

Het voortschrijdend operationeel plan bevat de voor de uitvoering van een terugkeeroperatie noodzakelijke elementen, inclusief de elementen betreffende de eerbiediging van de grondrechten, en verwijst onder andere naar de desbetreffende gedragscodes en procedures voor toezicht, rapportage en het klachtenmechanisme.

3.   Het Agentschap kan technische en operationele bijstand aan de lidstaten verlenen en kan eveneens, ofwel op eigen initiatief en met instemming van de betrokken lidstaat ofwel op verzoek van de deelnemende lidstaten, zorgen voor de coördinatie of de organisatie van terugkeeroperaties waarvoor de vervoermiddelen en de begeleiders voor terugkeer ter beschikking worden gesteld door een derde land van terugkeer (“terugkeeroperaties waarbij personen worden opgehaald”). De deelnemende lidstaten en het Agentschap zorgen ervoor dat de eerbiediging van de grondrechten, het beginsel van non-refoulement, het evenredige gebruik van dwangmaatregelen en de waardigheid van de terugkeerder gedurende de volledige terugkeeroperatie zijn gegarandeerd. Ten minste één vertegenwoordiger van een lidstaat en één toezichthouder voor gedwongen terugkeer van de bij artikel 51 ingestelde pool of van het toezichtsysteem van de deelnemende lidstaat zijn aanwezig gedurende de volledige terugkeeroperatie tot aankomst in het derde land van terugkeer.

4.   De uitvoerend directeur stelt onverwijld een terugkeerplan op voor de terugkeeroperaties waarbij personen worden opgehaald. De uitvoerend directeur en elke deelnemende lidstaat bereiken overeenstemming over het plan waarin de organisatorische en procedurele aspecten van de terugkeeroperatie waarbij personen worden opgehaald, zijn opgenomen, rekening houdend met de gevolgen voor de grondrechten en de risico’s van dergelijke operaties. Voor wijzigingen of aanpassingen van dit plan is de instemming van de in lid 3 en in dit lid bedoelde partijen vereist.

Het terugkeerplan voor de terugkeeroperaties waarbij personen worden opgehaald, is bindend voor het Agentschap en elke deelnemende lidstaat. Het bestrijkt alle aspecten van het uitvoeren van terugkeeroperaties waarbij personen worden opgehaald.

5.   Op elke door het Agentschap georganiseerde of gecoördineerde terugkeeroperatie wordt toezicht uitgeoefend overeenkomstig artikel 8, lid 6, van Richtlijn 2008/115/EG. Het toezicht op gedwongen terugkeeroperaties wordt verricht door de toezichthouder voor gedwongen terugkeer op basis van objectieve en transparante criteria en bestrijkt de hele terugkeeroperatie, van de fase voorafgaand aan het vertrek tot en met de overdracht van de terugkeerders in het derde land van terugkeer. De toezichthouder voor gedwongen terugkeer legt een verslag over elke gedwongen terugkeeroperatie over aan de uitvoerend directeur, de grondrechtenfunctionaris en de bevoegde nationale autoriteiten van alle lidstaten die bij de desbetreffende operatie zijn betrokken. Indien noodzakelijk wordt passende follow-up verricht door de uitvoerend directeur respectievelijk de bevoegde nationale autoriteiten.

6.   Indien het Agentschap zich zorgen maakt over de eerbiediging van de grondrechten in een fase van een terugkeeroperatie, deelt het deze bezorgdheid mee aan de deelnemende lidstaten en de Commissie.

7.   De uitvoerend directeur evalueert de resultaten van de terugkeeroperaties en verstrekt het Europees Parlement, de Raad, de Commissie en de raad van bestuur om de zes maanden een gedetailleerd evaluatieverslag over alle terugkeeroperaties die tijdens het voorgaande semester zijn uitgevoerd, vergezeld van de opmerkingen van de grondrechtenfunctionaris. De uitvoerend directeur maakt een volledige vergelijkende analyse van deze resultaten met het oog op de verbetering van de kwaliteit, samenhang en doeltreffendheid van toekomstige terugkeeroperaties. De uitvoerend directeur neemt die analyse op in het jaarlijks activiteitenverslag van het Agentschap.

8.   Het Agentschap financiert of medefinanciert terugkeeroperaties uit zijn begroting, volgens de voor het Agentschap geldende financiële regeling, en geeft daarbij prioriteit aan terugkeeroperaties die door meer dan één lidstaat of vanuit hotspotgebieden worden uitgevoerd.

1.   Het Agentschap stelt, na naar behoren rekening te hebben gehouden met het advies van de grondrechtenfunctionaris, uit de bevoegde organen van de lidstaten een pool samen van toezichthouders voor gedwongen terugkeer die overeenkomstig artikel 8, lid 6, van Richtlijn 2008/115/EG toezicht op de gedwongen terugkeer uitoefenen en overeenkomstig artikel 62 van deze verordening zijn opgeleid.

2.   De raad van bestuur bepaalt op basis van een voorstel van de uitvoerend directeur het profiel van en het aantal toezichthouders voor gedwongen terugkeer die aan deze pool ter beschikking moeten worden gesteld. Dezelfde procedure geldt voor eventuele latere wijzigingen in hun profiel en totale aantallen.

De lidstaten zijn ervoor verantwoordelijk tot de pool bij te dragen door toezichthouders voor gedwongen terugkeer die aan het vastgestelde profiel beantwoorden, aan te wijzen, onverminderd de onafhankelijkheid van deze toezichthouders op grond van het nationale recht, indien het nationale recht daarin voorziet. Het Agentschap draagt eveneens met zijn in artikel 110 bedoelde toezichthouders voor de grondrechten bij tot de pool. In de pool worden toezichthouders voor gedwongen terugkeer met specifieke expertise op het gebied van kinderbescherming opgenomen.

3.   De bijdrage van de lidstaten wat betreft toezichthouders voor gedwongen terugkeer voor terugkeeroperaties en -interventies voor het komende jaar wordt gepland op basis van jaarlijkse bilaterale onderhandelingen en overeenkomsten tussen het Agentschap en de lidstaten. Conform deze overeenkomsten stellen de lidstaten op verzoek van het Agentschap de toezichthouders voor gedwongen terugkeer ter beschikking voor inzet, tenzij zij geconfronteerd worden met een uitzonderlijke situatie waardoor de uitvoering van nationale taken aanzienlijk in het gedrang komt. Een dergelijk verzoek wordt ten minste 21 werkdagen voor de voorgenomen inzet ingediend, of vijf werkdagen als er sprake is van een snelle terugkeerinterventie.

4.   Het Agentschap stelt de toezichthouders voor gedwongen terugkeer op verzoek ter beschikking aan deelnemende lidstaten om namens deze lidstaten de correcte uitvoering van de gehele terugkeeroperatie en terugkeerinterventies tijdens de duur ervan te monitoren. Het stelt toezichthouders voor gedwongen terugkeer met specifieke expertise op het gebied van kinderbescherming beschikbaar voor alle terugkeeroperaties waar kinderen bij zijn betrokken.

5.   De toezichthouders voor gedwongen terugkeer blijven gedurende een terugkeeroperatie of een terugkeerinterventie onderworpen aan de disciplinaire maatregelen van hun lidstaat van herkomst. Statutair personeel dat als toezichthouder voor gedwongen terugkeer wordt ingezet, is onderworpen aan de disciplinaire maatregelen waarin het Statuut en de Regeling voorziet.

1.   Het Agentschap kan, ofwel op eigen initiatief en met instemming van de betrokken lidstaat ofwel op verzoek van die lidstaat, terugkeerteams inzetten. Het Agentschap kan dergelijke terugkeerteams inzetten tijdens terugkeerinterventies, in het kader van teams voor migratiebeheer of voor zover dat nodig is om aanvullende technische en operationele bijstand op het gebied van terugkeer te verlenen. Zo nodig bestaan terugkeerteams uit functionarissen met specifieke deskundigheid op het gebied van kinderbescherming.

2.   Artikel 40, leden 2 tot en met 5, en de artikelen 43, 44 en 45 zijn van overeenkomstige toepassing op de terugkeerteams.

1.   Wanneer een lidstaat met druk wordt geconfronteerd bij de uitvoering van de verplichting om terugkeerders te doen terugkeren, levert het Agentschap, ofwel op eigen initiatief met instemming van de betrokken lidstaat ofwel op verzoek van die lidstaat, passende technische en operationele bijstand in de vorm van een terugkeerinterventie. Deze interventie kan bestaan uit de inzet van terugkeerteams in de ontvangende lidstaat om bijstand te verlenen bij de uitvoering van terugkeerprocedures en uit de organisatie van terugkeeroperaties uit de ontvangende lidstaat.

Artikel 50 is ook van toepassing op terugkeeroperaties die door het Agentschap worden georganiseerd of gecoördineerd in het kader van terugkeerinterventies.

2.   Indien een lidstaat met specifieke en onevenredig grote uitdagingen wordt geconfronteerd bij de uitvoering van zijn verplichtingen om terugkeerders te doen terugkeren, levert het Agentschap, ofwel op eigen initiatief en met instemming van de betrokken lidstaat ofwel op verzoek van die lidstaat, passende technische en operationele bijstand in de vorm van een snelle terugkeerinterventie. Een snelle terugkeerinterventie kan bestaan uit de snelle inzet van terugkeerteams in de ontvangende lidstaat om bijstand te verlenen bij de uitvoering van terugkeerprocedures en uit de organisatie van terugkeeroperaties uit de ontvangende lidstaat.

3.   De uitvoerend directeur stelt, in het kader van een terugkeerinterventie, in onderlinge overeenstemming met de ontvangende lidstaat en de deelnemende lidstaten onverwijld een operationeel plan op. De bepalingen van artikel 38 zijn van overeenkomstige toepassing.

4.   De uitvoerend directeur neemt zo snel mogelijk een besluit over het operationeel plan, en in het in lid 2 bedoelde geval binnen vijf werkdagen. Het besluit wordt onmiddellijk schriftelijk ter kennis gebracht van de betrokken lidstaten en de raad van bestuur.

5.   Het Agentschap financiert of medefinanciert terugkeerinterventies uit zijn begroting overeenkomstig de voor het Agentschap geldende financiële regeling.

1.   Tot het Agentschap behoort een permanent korps van de Europese grens- en kustwacht met de in de bijlage I bepaalde capaciteit. Dit permanente korps is samengesteld uit de volgende vier categorieën operationeel personeel, in overeenstemming met het in bijlage I opgenomen schema van per jaar ter beschikking te stellen aantallen:

2.   Het Agentschap zet leden van het permanente korps in als leden van de grensbeheerteams, de ondersteuningsteams voor migratiebeheer en de terugkeerteams in het kader van gezamenlijke operaties, snelle grensinterventies, terugkeerinterventies of enige andere relevante operationele activiteit in de lidstaten of in derde landen. Deze activiteit wordt alleen uitgevoerd met toestemming van de betrokken lidstaat of het betrokken derde land. Het werkelijke aantal personeelsleden dat wordt ingezet vanuit het permanente korps is afhankelijk van de operationele behoeften.

De inzet van het permanente korps vormt een aanvulling op de inspanningen die worden ondernomen door de lidstaten.

3.   Bij het verlenen van ondersteuning aan de lidstaten kunnen de leden van het permanente korps die als teamleden worden ingezet, grenstoezicht of terugkeertaken verrichten, met inbegrip van taken waarvoor uitvoerende bevoegdheden vereist zijn zoals omschreven in de desbetreffende nationale wetgeving of, in het geval van statutair personeel, voor de taken waarvoor uitvoerende bevoegdheden vereist zijn overeenkomstig artikel 55, lid 7.

De leden van het permanente korps voldoen aan de vereisten inzake specifieke opleiding en vakbekwaamheid als bepaald in de derde alinea van artikel 16, lid 1, van Verordening (EU) 2016/399 of andere relevante instrumenten.

4.   Op basis van een voorstel van de uitvoerend directeur, rekening houdend met de risicoanalyse van het Agentschap, de resultaten van de kwetsbaarheidsbeoordeling en de cyclus voor het meerjarig strategisch beleid, en voortbouwend op de personeelsaantallen en -profielen die het Agentschap via zijn statutaire personeelsleden en lopende detacheringen ter beschikking heeft, neemt de raad van bestuur jaarlijks uiterlijk op 31 maart een beslissing over:

5.   De technici voor de overeenkomstig artikel 64 verstrekte technische uitrusting worden meegeteld als deel van de bijdragen voor het inzetten van personeel voor een korte tijd die de lidstaten op grond van artikel 57 leveren voor het volgende jaar. Met het oog op de voorbereiding van de desbetreffende beslissing van de raad van bestuur als bedoeld in lid 4 van dit artikel, stelt de betrokken lidstaat het Agentschap uiterlijk eind januari van elk jaar in kennis van zijn voornemen om de technische uitrusting met de bijbehorende technici in te zetten.

6.   Voor de toepassing van artikel 73 worden door het Agentschap commando- en controlestructuren ontwikkeld en opgezet voor een doeltreffende inzet van het permanente korps op het grondgebied van derde landen.

7.   Het Agentschap mag voldoende statutair personeel, tot 4 % van het totale personeel van het permanente korps als beschreven in bijlage I, aannemen als ondersteunend of toezichthoudend personeel voor de oprichting van het permanente korps, de planning en het beheer van de operaties van het korps en de aankoop van de eigen uitrusting van het Agentschap.

8.   Het in lid 7 bedoelde personeel, alsmede het personeel dat verantwoordelijk is voor de werking van de centrale Etias-eenheid, wordt niet ingezet als teamleden, maar wordt niettemin meegeteld als personeel van categorie I voor de toepassing van bijlage I.

1.   Het Agentschap draagt statutaire personeelsleden (categorie 1) bij aan het permanente korps die moeten worden ingezet in operationele gebieden als teamleden met de taken en bevoegdheden bepaald in artikel 82, waaronder de taak om de eigen uitrusting van het Agentschap te exploiteren.

2.   Bij het aanwerven van personeel ziet het Agentschap erop toe dat uitsluitend kandidaten worden geselecteerd die blijk geven van een hoog niveau van professionalisme, die hoge ethische waarden in acht nemen en die over de juiste taalvaardigheden beschikken.

3.   Overeenkomstig artikel 62, lid 2, volgen de statutaire personeelsleden die als teamlid zullen worden ingezet, na hun aanwerving de nodige opleiding inzake grensbewaking of terugkeer, inclusief met betrekking tot de grondrechten, al naargelang de overeenkomstig artikel 54, lid 4, door de raad van bestuur besliste personeelsprofielen, rekening houdend met hun eerder verworven kwalificaties en beroepservaring op de gebieden in kwestie.

De in de eerste alinea bedoelde opleiding past in het kader van specifieke opleidingsprogramma’s die door het Agentschap zijn opgezet en die, op basis van overeenkomsten met geselecteerde lidstaten, worden uitgevoerd in hun gespecialiseerde instellingen voor opleiding en onderwijs, met inbegrip van de onderwijsinstellingen in de lidstaten die partner zijn van het Agentschap. Voor alle personeelsleden wordt na hun aanwerving een adequaat opleidingstraject opgesteld teneinde te garanderen dat zij altijd beschikken over de beroepskwalificaties om grensbewakingstaken of taken in verband met terugkeer te verrichten. Opleidingstrajecten worden regelmatig geactualiseerd. De kosten van de opleiding worden volledig gedragen door het Agentschap.

Statutair personeel dat fungeert als technici die de eigen uitrusting van het Agentschap bedienen, hoeven geen volledige opleiding inzake grensbewaking of terugkeer te volgen.

4.   Het Agentschap draagt er zorg voor dat zijn statutaire personeelsleden gedurende hun hele dienstverband hun taken als teamlid uitvoeren met inachtneming van de hoogste normen en met volledige eerbiediging van de grondrechten.

5.   Op basis van een voorstel van de uitvoerend directeur neemt de raad van bestuur de volgende maatregelen:

Wat de onder a) van de eerste alinea van dit lid bedoelde regels betreft, brengt de Commissie, overeenkomstig artikel 110, lid 2, van het Statuut, een advies uit over de naleving van het Statuut en de Regeling. De grondrechtenfunctionaris wordt geraadpleegd over het voorstel van de uitvoerend directeur met betrekking tot die regels.

6.   Andere personeelsleden van het Agentschap die niet over de nodige kwalificaties beschikken om grensbewakingstaken of taken in verband met terugkeer uit te voeren, worden tijdens gezamenlijke operaties slechts ingezet voor coördinatietaken, toezicht op de grondrechten en aanverwante taken. Zij maken geen deel uit van de teams.

7.   Het statutaire personeel dat wordt ingezet als teamleden is in staat, overeenkomstig artikel 82, de volgende taken uit te voeren waarvoor uitvoerende bevoegdheden vereist zijn, overeenkomstig de opgestelde personeelsprofielen en relevante opleidingen:

1.   De lidstaten dragen bij tot het permanente korps t door operationele personeel als teamleden (categorie 2) te detacheren naar het Agentschap. De duur van individuele detacheringen bedraagt 24 maanden. Met instemming van de lidstaat van herkomst en het Agentschap kan een individuele detachering eenmaal met 12 of 24 maanden worden verlengd. Om de uitvoering van het in artikel 61 bedoelde systeem voor financiële steun te vergemakkelijken, gaan detacheringen in de regel van start aan het begin van een kalenderjaar.

2.   Elke lidstaat zorgt ervoor dat hij ononderbroken operationeel personeel bijdraagt als gedetacheerde teamleden overeenkomstig bijlage II. De betaling van kosten van het uit hoofde van dit artikel ingezette personeel geschiedt overeenkomstig de regels die zijn vastgesteld op grond van artikel 95, lid 6.

3.   De operationele personeelsleden die bij het Agentschap worden gedetacheerd, hebben de taken en bevoegdheden van de teamleden overeenkomstig artikel 82. De lidstaat die operationele personeelsleden heeft gedetacheerd, wordt als hun lidstaat van herkomst beschouwd. Gedurende hun detachering beslist de uitvoerend directeur over de plaats(en) en de duur van de inzet van gedetacheerde teamleden, al naargelang de operationele behoeften. Het Agentschap zorgt voor de permanente opleiding van het operationele personeel tijdens zijn detachering.

4.   Elke lidstaat wijst uiterlijk op 30 juni van elk jaar onder zijn operationeel personeel de kandidaten aan voor detachering, in overeenstemming met de specifieke personeelsaantallen en -profielen die door de raad van bestuur voor het volgende jaar zijn vastgelegd overeenkomstig artikel 54, lid 4. Het Agentschap gaat na of de door de lidstaten voorgestelde operationele personeelsleden beantwoorden aan de vastgestelde profielen en beschikken over de nodige taalvaardigheid. Uiterlijk op 15 september van elk jaar aanvaardt het Agentschap de voorgestelde kandidaten of, wanneer niet is voldaan aan de vereiste profielen of wanneer er sprake is van een ontoereikende taalvaardigheid, wangedrag of een inbreuk op de toepasselijke voorschriften tijdens een eerdere inzet, weigert het de betrokken kandidaten en vraagt het de lidstaat een andere kandidaat voor detachering voor te stellen.

5.   Wanneer een individueel operationeel personeelslid, door overmacht, niet kan worden gedetacheerd of niet langer gedetacheerd kan blijven, zorgt de betrokken lidstaat ervoor dat dat personeelslid vervangen wordt door een ander operationeel personeelslid met het vereiste profiel.

1.   Naast de detacheringen uit hoofde van artikel 56 dragen de lidstaten uiterlijk op 30 juni van elk jaar bij tot het permanente korps door grenswachters en andere relevante personeelsleden aan te wijzen voor de voorlopige nationale lijst van operationeel personeel dat voor een korte tijd kan worden ingezet (categorie 3), in overeenstemming met de in bijlage III vermelde bijdragen en met de specifieke aantallen van personeelsprofielen die door de raad van bestuur voor het volgende jaar zijn vastgelegd overeenkomstig artikel 54, lid 4. De voorlopige nationale lijsten van aangewezen operationele personeelsleden worden meegedeeld aan het Agentschap. De definitieve samenstelling van de jaarlijkse lijst wordt aan het Agentschap bevestigd na afloop van de jaarlijkse bilaterale onderhandelingen, uiterlijk op 1 december van het jaar in kwestie.

2.   Elke lidstaat ziet erop toe dat de aangewezen operationele personeelsleden op verzoek van het Agentschap beschikbaar zijn, in overeenstemming met de in dit artikel beschreven regelingen. Elk personeelslid is gedurende ten hoogste vier maanden in een kalenderjaar beschikbaar. De lidstaten kunnen echter besluiten een individueel personeelslid langer dan vier maanden in te zetten. Deze verlenging wordt beschouwd als een afzonderlijke bijdrage van deze lidstaat voor hetzelfde profiel of een ander vereist profiel indien het personeelslid de nodige vaardigheden bezit. De betaling van de kosten van het uit hoofde van dit artikel ingezette personeel geschiedt overeenkomstig de regels die zijn vastgesteld op grond van artikel 45, lid 2.

3.   De operationele personeelsleden die op grond van dit artikel worden ingezet, hebben de taken en bevoegdheden van de teamleden overeenkomstig artikel 82.

4.   Het Agentschap kan nagaan of de operationele personeelsleden die door de lidstaten zijn aangewezen om voor een korte tijd te worden ingezet, beantwoorden aan de vastgestelde personeelsprofielen en beschikken over de nodige taalvaardigheid. Het Agentschap weigert aangewezen operationeel personeel als er sprake is van een ontoereikende taalvaardigheid, wangedrag of een inbreuk op de toepasselijke voorschriften tijdens een eerdere inzet. Het Agentschap weigert aangewezen operationeel personeel als niet is voldaan aan het vereiste profiel, tenzij het operationele personeelslid in kwestie in aanmerking komt voor een ander profiel dat aan die lidstaat is toegewezen. Bij een weigering van een personeelslid door het Agentschap zorgt de betrokken lidstaat ervoor dat dat personeelslid vervangen wordt door een ander operationeel personeelslid dat het vereiste profiel heeft.

5.   Uiterlijk op 31 juli van elk jaar verzoekt het Agentschap de lidstaten om hun bijdrage aan specifieke individuele operationele personeelsleden voor de inzet als onderdeel van gezamenlijke operaties voor het volgende jaar, volgens de vereiste aantallen en profielen. De perioden waarin individuele personeelsleden worden ingezet, worden bepaald in de jaarlijkse bilaterale onderhandelingen en de overeenkomsten tussen het Agentschap en de lidstaten.

6.   Volgend op de jaarlijkse bilaterale onderhandelingen stellen de lidstaten evenwel operationeel personeel van de in lid 1 bedoelde nationale lijsten ter beschikking voor specifieke inzetten volgens de aantallen en profielen die in het verzoek van het Agentschap zijn gespecificeerd.

7.   Wanneer een individueel operationeel personeelslid door overmacht niet kan worden ingezet overeenkomstig de overeenkomsten, zorgt de betrokken lidstaat ervoor dat dat personeelslid vervangen wordt door een ander op de lijst staand personeelslid met het vereiste profiel.

8.   Als een grotere inzet van personeel nodig is voor de versterking van een lopende gezamenlijke operatie of om een snelle grensinterventie of een nieuwe gezamenlijke operatie op te zetten die niet is vermeld in het desbetreffende jaarlijkse werkprogramma, noch in de overeenkomstige resultaten van de jaarlijkse bilaterale onderhandelingen, wordt de inzet gedaan binnen de grenzen beschreven in bijlage III. De uitvoerend directeur brengt de lidstaten onverwijld op de hoogte van de extra behoeften door een voorstel te doen over de door elke lidstaat te verstrekken aantallen en profielen van operationele personeelsleden. Zodra tussen de uitvoerend directeur en de ontvangende lidstaat overeenstemming is bereikt over een gewijzigd operationeel plan of, waar van toepassing, een nieuw operationeel plan, doet de uitvoerend directeur een formeel verzoek met betrekking tot aantallen en profielen van operationele personeelsleden. De teamleden worden vanuit elke lidstaat binnen twintig werkdagen na dat formele verzoek ingezet, onverminderd artikel 39.

9.   Wanneer uit de risicoanalyse of, indien beschikbaar, uit een kwetsbaarheidsbeoordeling blijkt dat een lidstaat geconfronteerd wordt met een situatie waardoor de uitvoering van zijn nationale taken aanzienlijk in het gedrang komt, draagt die lidstaat bij met operationeel personeel overeenkomstig de verzoeken bedoeld in lid 5 of lid 8 van dit artikel. Deze bijdragen mogen cumulatief echter niet groter zijn dan de helft van de bijdrage van die lidstaat voor het jaar in kwestie als vastgelegd in bijlage III. Een lidstaat die zich beroept op een dergelijke buitengewone omstandigheid, verstrekt het Agentschap schriftelijk een uitgebreide motivering en informatie over deze omstandigheid; de inhoud daarvan wordt opgenomen in het in artikel 65 bedoelde verslag.

10.   De duur van de inzet voor een specifieke operatie wordt vastgesteld door de lidstaat van herkomst, maar is in ieder geval niet korter dan 30 dagen tenzij de operatie waarvan de inzet deel uitmaakt, minder dan 30 dagen duurt.

11.   De technici die zijn meegeteld voor de bijdragen van de lidstaten overeenkomstig artikel 54, lid 5, worden uitsluitend ingezet op basis van de overeenkomsten die het gevolg zijn van de jaarlijkse bilaterale onderhandelingen voor de overeenkomstige technische uitrustingsartikelen bedoeld in artikel 64, lid 9.

Als afwijking van lid 1 van dit artikel nemen de lidstaten de in de eerste alinea van dit lid bedoelde technici pas op in hun jaarlijkse lijsten na de afsluiting van de jaarlijkse bilaterale onderhandelingen. De lidstaten kunnen de jaarlijkse lijsten in kwestie aanpassen als het technische team in de loop van het jaar in kwestie verandert. De lidstaten stellen het Agentschap hiervan in kennis.

De in lid 4 van dit artikel bedoelde verificatie heeft geen betrekking op de vaardigheden met betrekking tot de bediening van de technische apparatuur.

Teamleden die uitsluitend technische taken hebben, worden op jaarlijkse nationale lijsten uitsluitend aangeduid met hun functie.

De duur van de inzet van technici wordt bepaald overeenkomstig artikel 64.

1.   De lidstaten dragen operationeel personeel bij aan het permanente korps door middel van een snel inzetbare reserve (categorie 4) die wordt geactiveerd voor snelle grensinterventies overeenkomstig artikel 37, lid 2, en artikel 39, op voorwaarde dat voor de snelle grensinterventie in kwestie reeds ten volle gebruik is gemaakt van het operationeel personeel in de categorieën 1, 2 en 3.

2.   Elke lidstaat draagt er zorg voor dat het operationele personeel beschikbaar is in de aantallen, en met de overeenkomstige profielen, die door de raad van bestuur voor het volgende jaar zijn vastgelegd als bedoeld in artikel 54, lid 4, op verzoek van het Agentschap binnen de grenzen beschreven in bijlage IV en overeenkomstig de in dit artikel vastgestelde regelingen. Elk operationeel personeelslid is gedurende ten hoogste vier maanden in een kalenderjaar beschikbaar.

3.   De specifieke inzet voor snelle grensinterventies in het kader van de snel inzetbare reserve vindt plaats overeenkomstig artikel 39, leden 11 en 13.

1.   Uiterlijk op 31 december 2023 dient de Commissie, met name op basis van de in artikel 62, lid 10, en artikel 65 bedoelde verslagen, bij het Europees Parlement en de Raad een evaluatie in van de totale grootte en de samenstelling van het permanente korps, inclusief de omvang van bijdragen aan het permanente korps die zijn geleverd door afzonderlijke lidstaten, alsmede van de deskundigheid en vakbekwaamheid van het permanente korps van de opleiding die het krijgt. Bij de evaluatie wordt ook onderzocht of het nodig is de snel inzetbare reserve als onderdeel van het permanente korps te behouden.

In de evaluatie wordt een beschrijving gegeven van en rekening gehouden met de bestaande en potentiële operationele behoeften van het permanente korps met betrekking tot de capaciteiten op het gebied van snelle reactie, significante omstandigheden die van invloed zijn op de capaciteit van lidstaten om bij te dragen aan het permanente korps en de ontwikkeling van het statutaire personeel wat betreft de bijdrage van het Agentschap aan het permanente korps.

2.   Uiterlijk op 29 februari 2024 dient de Commissie indien nodig passende voorstellen in tot wijziging van de bijlagen I, II, III, en IV. Als de Commissie geen voorstel indient, geeft zij de reden daarvoor op.

1.   Indien de ontvangende lidstaat daarmee instemt of indien deze mogelijkheid expliciet is opgenomen in de statusovereenkomst die is gesloten met het ontvangende derde land, kan het Agentschap op het grondgebied van die lidstaat of dat derde land steunpunten opzetten met het oog op een vlottere en betere coördinatie van operationele activiteiten, onder meer op het gebied van terugkeer, die het Agentschap in die lidstaat, in de aangrenzende regio of in dat derde land organiseert, en met het oog op een doeltreffend beheer van de personele en technische middelen van het Agentschap. De steunpunten worden opgezet volgens operationele behoeften voor de periode die het Agentschap nodig heeft om in die lidstaat, in de betrokken aangrenzende regio of in het betrokken derde land belangrijke operationele activiteiten te verrichten. Die periode kan indien nodig worden verlengd.

Voordat een steunpunt wordt opgezet, worden alle gevolgen voor de begroting zorgvuldig beoordeeld en berekend en worden de desbetreffende bedragen van tevoren in de begroting opgenomen.

2.   Het Agentschap en de ontvangende lidstaat of het ontvangende derde land waar het steunpunt is opgezet, treffen de nodige regelingen teneinde de best mogelijke voorwaarden tot stand te brengen voor het verrichten van de taken die aan het steunpunt zijn toegewezen. De standplaats van het bij de steunpunten werkzame personeel wordt bepaald in overeenstemming met artikel 95, lid 2.

3.   De steunpunten hebben, waar van toepassing, de volgende taken:

4.   Elk steunpunt wordt beheerd door een door de uitvoerend directeur als hoofd van een steunpunt aangestelde vertegenwoordiger van het Agentschap. De persoon die als hoofd van het steunpunt is aangesteld, houdt toezicht op de algemene werkzaamheden ervan en treedt op als enig aanspreekpunt voor de zetel van het Agentschap.

5.   De raad van bestuur beslist, op basis van een voorstel van de uitvoerend directeur, over de oprichting, de samenstelling, de bestaansduur en, indien nodig, de verlenging van de bestaansduur van de werking van een steunpunt en houdt daarbij rekening met het advies van de Commissie en de instemming van de ontvangende lidstaat of van het ontvangende derde land.

6.   De ontvangende lidstaat verleent het Agentschap de nodige bijstand om de operationele capaciteit te waarborgen.

7.   De uitvoerend directeur brengt op kwartaalbasis verslag uit aan de raad van bestuur over de activiteiten van de steunpunten. De activiteiten van de steunpunten worden beschreven in een afzonderlijk deel van het jaarlijkse activiteitenverslag.

1.   De lidstaten hebben recht op jaarlijkse, niet aan kosten gekoppelde financiering om de uitbouw van het personeelsbestand te ondersteunen en zo hun bijdragen, beschreven in de bijlagen II, III en IV, aan het permanente korps te verzekeren in overeenstemming met artikel 125, lid 1, onder a), van Verordening (EU, Euratom) 2018/1046. Die financiering wordt betaald na het einde van het desbetreffende jaar en mits de voorwaarden van de leden 3 en 4 van dit artikel zijn vervuld. De financiering is gebaseerd op een in lid 2 van dit artikel bepaalde referentiebedrag en bedraagt, indien van toepassing:

2.   Het referentiebedrag is gelijkwaardig aan het jaarlijks basissalaris van een arbeidscontractant in functiegroep III, graad 8, stap 1, vastgesteld in overeenkomstig artikel 93 van de Regeling en waarop de in de desbetreffende lidstaat geldende correctiecoëfficiënt wordt toegepast.

3.   De jaarlijkse betaling van het in lid 1, onder a), van dit artikel bedoelde bedrag wordt slechts verschuldigd op voorwaarde dat de lidstaten gedurende de periode in kwestie hun respectieve personeelsbestand aan nationale grenswachters dienovereenkomstig verhogen via de indienstname van nieuwe personeelsleden. De voor rapportering relevante informatie wordt aan het Agentschap verstrekt tijdens de jaarlijkse bilaterale onderhandelingen en wordt geverifieerd in het kader van de kwetsbaarheidsbeoordeling in het daaropvolgende jaar. Het in lid 1, onder b), van dit artikel bedoelde bedrag dat jaarlijks wordt betaald, is volledig verschuldigd in verhouding tot het aantal personeelsleden dat daadwerkelijk wordt ingezet gedurende een al dan niet aaneengesloten periode van vier maanden overeenkomstig artikel 57 binnen de in bijlage III vastgestelde grens en overeenkomstig artikel 58 binnen de in bijlage IV vastgestelde grens. Voor de effectieve inzet als bedoeld in lid 1, onder b), van dit artikel worden de betalingen pro rata berekend met een referentieperiode van vier maanden.

Na indiening van een specifiek en met redenen omkleed verzoek door de bijdragende lidstaat kent het Agentschap een voorschot op de jaarlijkse betaling van de in lid 1, onder a) en b), van dit artikel bedoelde bedragen toe in overeenstemming met de in lid 4 van dit artikel bedoelde uitvoeringshandeling.

4.   De Commissie stelt een uitvoeringshandeling vast met de gedetailleerde regels voor de jaarlijkse betaling en het toezicht op de in lid 3 van dit artikel bepaalde voorwaarden. Deze regels omvatten de regeling voor voorschotten bij naleving van de in lid 3 van dit artikel genoemde voorwaarden, alsmede de regeling voor pro-rataberekeningen, met inbegrip inzake gevallen waarin de inzet van technici uitzonderlijk de in bijlage III vastgestelde maximale nationale bijdragen zou overschrijden. Die uitvoeringshandeling wordt vastgesteld overeenkomstig de in artikel 122, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure.

5.   Bij de uitvoering van de financiële steun uit hoofde van dit artikel zorgen het Agentschap en de lidstaten ervoor dat de beginselen van medefinanciering en geen dubbele financiering in acht worden genomen.

1.   Het Agentschap ontwikkelt specifieke opleidingsinstrumenten, met inbegrip van specifieke opleidingen voor de bescherming van kinderen en andere personen in kwetsbare situaties, in voorkomend geval rekening houdend met de in artikel 9, lid 8, bedoelde capaciteitenroutekaart en in samenwerking met de passende opleidingsentiteiten van de lidstaten en, in voorkomend geval, het EASO, het FRA, eu-LISA en het Agentschap van de Europese Unie voor opleiding op het gebied van rechtshandhaving (Cepol). Bij de inhoud van de opleiding wordt rekening gehouden met relevante onderzoeksresultaten en beste praktijken. Het Agentschap verstrekt gespecialiseerde opleidingen aan grenswachters, specialisten inzake terugkeer, begeleiders voor terugkeer, toezichthouders voor gedwongen terugkeer en andere relevante personeelsleden die lid zijn van het permanente korps, alsmede toezichthouders voor gedwongen terugkeer en toezichthouders voor de grondrechten, aangepast aan hun taken en bevoegdheden. Het Agentschap houdt regelmatig oefeningen met die grenswachters en andere teamleden, overeenkomstig het in het jaarlijks werkprogramma van het Agentschap opgenomen schema voor gespecialiseerde opleidingen.

2.   Het Agentschap ziet erop toe dat, naast de opleiding als bedoeld in artikel 55, lid 3, alle statutaire personeelsleden die zullen worden ingezet als teamleden, een passende opleiding hebben gekregen in het relevante Unie- en internationale recht, onder meer met betrekking tot grondrechten, toegang tot internationale bescherming, richtsnoeren voor het identificeren van personen die bescherming vragen en voor het doorverwijzen van deze personen naar de juiste procedures, richtsnoeren voor het tegemoet komen aan de bijzondere behoeften van kinderen, met inbegrip van niet-begeleide minderjarigen, slachtoffers van mensenhandel, personen die dringende medische hulp nodig hebben en andere bijzonder kwetsbare personen en, indien het de bedoeling is dat zij deelnemen aan operaties op zee, opsporing en redding, alvorens zij voor het eerst worden ingezet voor operationele activiteiten die door het Agentschap worden georganiseerd.

Deze opleiding omvat ook het gebruik van geweld overeenkomstig bijlage V.

3.   Voor het in lid 2 omschreven doeleinde biedt het Agentschap, op basis van overeenkomsten met geselecteerde lidstaten, de nodige opleidingsprogramma’s aan in de gespecialiseerde opleidings- en onderwijsinstellingen van die lidstaten, met inbegrip van de onderwijsinstellingen in de lidstaten die partner zijn van het Agentschap. Het Agentschap ziet erop toe dat de opleiding de gemeenschappelijke basisinhoud volgt, geharmoniseerd is en het wederzijds begrip en een gemeenschappelijke cultuur bevordert op basis van de in de Verdragen verankerde waarden. De kosten van de opleiding worden volledig gedragen door het Agentschap.

Het Agentschap kan, na goedkeuring door de raad van bestuur, een opleidingscentrum van het Agentschap opzetten dat de opname van een gemeenschappelijke Europese cultuur in de aangeboden opleiding verder zal faciliteren.

4.   Het Agentschap neemt de nodige initiatieven om te garanderen dat alle personeelsleden van de lidstaten die deelnemen aan de teams van het permanente korps de in de eerste alinea van lid 2 bedoelde opleiding hebben gekregen.

5.   Het Agentschap neemt de nodige initiatieven om ervoor te zorgen dat personeel dat aan het permanente korps of de in artikel 51 vermelde pool is toegewezen en dat betrokken is bij taken die verband houden met terugkeer, een opleiding krijgt. Het Agentschap ziet erop toe dat statutair personeel en alle personeelsleden die deelnemen aan terugkeeroperaties of terugkeerinterventies een opleiding heeft gekregen in relevante Unie- en internationale wetgeving, onder meer met betrekking tot grondrechten, toegang tot internationale bescherming en doorverwijzing van kwetsbare personen, alvorens zij deelnemen aan operationele activiteiten die door het Agentschap worden georganiseerd.

6.   Het Agentschap stelt een gemeenschappelijke basisinhoud voor de opleiding van grenswachters opstellen, ontwikkelt deze verder en verstrekt opleiding op Europees niveau aan instructeurs van de nationale grenswachten van de lidstaten, onder meer met betrekking tot grondrechten, toegang tot internationale bescherming en het relevante zeerecht; voorts stelt het een gemeenschappelijk curriculum op voor de opleiding van personeel dat betrokken is bij taken die verband houden met terugkeer. De gemeenschappelijk basisinhoud heeft tot doel de hoogste normen en beste praktijken te bevorderen bij de tenuitvoerlegging van het Unierecht inzake grensbeheer en terugkeer. Het Agentschap stelt de gemeenschappelijke basisinhoud op na raadpleging van het in artikel 108 bedoelde adviesforum (het “adviesforum”) en de grondrechtenfunctionaris. De lidstaten nemen de gemeenschappelijke basisinhoud op in de opleidingen die zij verstrekken aan hun nationale grenswachters en aan de personeelsleden die betrokken zijn bij taken die verband houden met terugkeer.

7.   Het Agentschap biedt aan functionarissen van de bevoegde diensten van de lidstaten en, indien van toepassing, derde landen ook aanvullende opleidingen en seminars aan over thema’s die verband houden met het toezicht aan de buitengrenzen en de terugkeer van onderdanen van derde landen.

8.   Het Agentschap kan, in samenwerking met lidstaten en derde landen, opleidingsactiviteiten organiseren op het grondgebied van deze lidstaten en derde landen.

9.   Het Agentschap zet uitwisselingsprogramma’s op die aan zijn teams deelnemende grenswachters en aan de terugkeerinterventieteams deelnemende personeelsleden de mogelijkheid bieden om samen te werken met grenswachters en personeelsleden die betrokken zijn bij taken die verband houden met terugkeer in een andere lidstaat, en aldus specifieke kennis of knowhow op te doen uit ervaringen en goede praktijken in het buitenland.

10.   Het Agentschap zet een mechanisme voor interne kwaliteitscontrole op en ontwikkelt dit verder om erop toe te zien dat statutaire personeel, met name het statutaire personeel dat deelneemt aan de operationele activiteiten van het Agentschap, beschikt over een hoog niveau van opleiding, deskundigheid en vakbekwaamheid. Op basis van de uitvoering van het mechanisme voor kwaliteitscontrole stelt het Agentschap een jaarlijks evaluatieverslag op dat wordt gevoegd bij het jaarlijkse activiteitenverslag.

1.   Het Agentschap kan, zelf of in mede-eigendom met een lidstaat, overgaan tot de aanschaf of leasing van technische uitrusting die wordt gebruikt tijdens gezamenlijke operaties, proefprojecten, snelle grensinterventies, activiteiten op het gebied van terugkeer, met inbegrip van terugkeeroperaties en terugkeerinterventies, de inzet van ondersteuningsteams voor migratiebeheer of technische bijstandsprojecten, overeenkomstig de voor het Agentschap geldende financiële regeling.

2.   De raad van bestuur stelt, op basis van een voorstel van de uitvoerend directeur, een uitgebreide meerjarige strategie op met betrekking tot de wijze waarop de interne technische capaciteiten van het Agentschap moeten worden ontwikkeld, rekening houdende met de cyclus voor het meerjarig strategisch beleid inzake Europees geïntegreerd grensbeheer, met inbegrip van de in artikel 9, lid 8, bedoelde capaciteitenroutekaart, voor zover beschikbaar, en de begrotingsmiddelen die hiervoor zijn vrijgemaakt in het meerjarig financieel kader. Om de naleving te garanderen van de toepasselijke juridische, financiële en beleidskaders, formuleert de uitvoerend directeur het voorstel pas na ontvangst van het positieve advies van de Commissie.

De meerjarige strategie gaat vergezeld van een gedetailleerd tenuitvoerleggingsplan waarin termijnen voor aanschaf of leasing, aankoopplanning en risicobeheer zijn gespecificeerd. Als de raad van bestuur bij de opstelling van de strategie en het plan beslist het advies van de Commissie niet te volgen, verstrekt het Agentschap de Commissie een motivering daarvoor. Na de vaststelling van de meerjarige strategie maakt het tenuitvoerleggingsplan deel uit van de meerjarige programmeringscomponent van het in artikel 100, lid 2, onder k), vermelde enkelvoudig programmeringsdocument.

3.   Het Agentschap kan technische uitrusting aanschaffen op basis van een besluit van de uitvoerend directeur, in overleg met de raad van bestuur overeenkomstig de toepasselijke aanbestedingsregels. Voor elke aanschaf of leasing van uitrusting die aanzienlijke kosten met zich meebrengt voor het Agentschap, wordt een grondige behoeftenanalyse en kosten-batenanalyse uitgevoerd. Alle uitgaven in verband met een dergelijke aanschaf of leasing worden opgenomen in de begroting van het Agentschap vastgesteld door de raad van bestuur.

4.   Als het Agentschap belangrijke technische uitrusting aanschaft of leaset, zoals vliegtuigen, dienstvoertuigen of schepen, gelden de volgende voorwaarden:

5.   Op basis van een door het Agentschap opgestelde en door de raad van bestuur goedgekeurde modelovereenkomst bereiken de lidstaat van registratie en het Agentschap overeenstemming over de voorwaarden voor de operabiliteit van de uitrusting. In het geval van materieel waarvan het Agentschap mede-eigenaar is, hebben de voorwaarden ook betrekking op de perioden waarin het materieel volledig ter beschikking van het Agentschap staat; in de voorwaarden is bepaald hoe dat materieel moet worden gebruikt, met inbegrip van specifieke bepalingen inzake snelle inzetbaarheid tijdens snelle grensinterventies en de financiering van dat materieel.

6.   Als het Agentschap niet over het vereiste gekwalificeerde statutaire personeel beschikt, stelt de lidstaat van registratie of de leverancier van de technische uitrusting de nodige deskundigen en technici ter beschikking om de technische uitrusting op wettelijke en veilige wijze te bedienen, overeenkomstig de in lid 5 van dit artikel bedoelde modelovereenkomst en volgens een planning op basis van de jaarlijkse bilaterale onderhandelingen en overeenkomsten bedoeld in artikel 64, lid 9. In dat geval wordt technische uitrusting die volledige eigendom is van het Agentschap op verzoek ter beschikking gesteld van het Agentschap en kan de lidstaat van registratie zich niet beroepen op de in artikel 64, lid 9, vermelde buitengewone omstandigheid.

Wanneer een lidstaat wordt verzocht technische uitrusting en personeel ter beschikking te stellen, houdt het Agentschap rekening met de bijzondere operationele uitdagingen waarvoor die lidstaat zich op het tijdstip van het verzoek geplaatst ziet.

1.   Het Agentschap zorgt voor het opzetten en bijhouden van centrale registers van uitrusting in een pool van technische uitrusting die bestaat uit aan de lidstaten of aan het Agentschap toebehorende uitrusting en aan de lidstaten en het Agentschap in mede-eigendom toebehorende uitrusting voor zijn operationele activiteiten.

2.   Uitrusting die uitsluitend eigendom is van het Agentschap moet op elk ogenblik volledig voor inzet beschikbaar zijn.

3.   Uitrusting waarvan het Agentschap voor meer dan 50 % mede-eigenaar is, is ook voor inzet beschikbaar overeenkomstig een overeenkomst tussen een lidstaat en het Agentschap, gesloten overeenkomstig artikel 63, lid 5.

4.   Het Agentschap ziet toe op de compatibiliteit en interoperabiliteit van de uitrusting in de pool van technische uitrusting.

5.   Voor de toepassing van lid 4 stelt het Agentschap in nauw overleg met de lidstaten en de Commissie technische normen op voor de inzet van uitrusting bij de activiteiten van het Agentschap, indien nodig. Uitrusting die door het Agentschap wordt aangeschaft, alleen of in mede-eigendom, en uitrusting die eigendom is van de lidstaten en die in de pool van technische uitrusting is opgenomen, voldoet aan deze normen.

6.   Op basis van een voorstel van de uitvoerend directeur beslist de raad van bestuur, rekening houdend met de risicoanalyse van het Agentschap en de resultaten van de kwetsbaarheidsbeoordelingen, uiterlijk op 31 maart van elk jaar over de minimumhoeveelheid technische uitrustingsartikelen die vereist is om te voldoen aan de behoeften van het Agentschap in het daaropvolgende jaar, met name voor het uitvoeren van gezamenlijke operaties, het inzetten van ondersteuningsteams voor migratiebeheer, snelle grensinterventies en terugkeeractiviteiten, met inbegrip van terugkeeroperaties en terugkeerinterventies. De eigen uitrusting van het Agentschap maakt deel uit van de minimumhoeveelheid technische uitrustingsartikelen. Bij dat besluit worden de regels vastgesteld met betrekking tot de inzet van technische uitrusting voor operationele activiteiten.

Als de minimumhoeveelheid technische uitrustingsartikelen niet blijkt te volstaan om het voor die activiteiten overeengekomen operationeel plan uit te voeren, herziet het Agentschap deze minimumhoeveelheid op basis van gemotiveerde behoeften en een overeenkomst met de lidstaten.

7.   De pool van technische uitrusting bevat de minimumhoeveelheid technische uitrustingsartikelen die het Agentschap voor elk type uitrusting heeft vastgesteld. De uitrusting in de pool van technische uitrusting wordt ingezet tijdens gezamenlijke operaties, de inzet van ondersteuningsteams voor migratiebeheer, proefprojecten, snelle grensinterventies en terugkeeroperaties of -interventies.

8.   De pool van technische uitrusting omvat een pool van uitrusting voor snelle reactie, met een beperkte hoeveelheid uitrustingsartikelen die nodig zijn voor eventuele snelle grensinterventies. De bijdragen van de lidstaten tot de pool van uitrusting voor snelle reactie worden gepland overeenkomstig de in lid 9 van dit artikel bedoelde jaarlijkse bilaterale onderhandelingen en overeenkomsten. Met betrekking tot de uitrusting op de lijst van uitrusting in deze pool kunnen de lidstaten zich niet beroepen op de in lid 9 van dit artikel bedoelde buitengewone omstandigheid.

De uitrusting op deze lijst wordt door de betrokken lidstaat zo snel mogelijk, samen met de nodige deskundigen en technici, verstuurd naar de plaats waar zij wordt ingezet en in geen geval later dan tien dagen na de datum waarop overeenstemming is bereikt over het operationeel plan.

Het Agentschap draagt bij tot deze pool met uitrusting die ter beschikking staat van het Agentschap, zoals vermeld in artikel 63, lid 1.

9.   De lidstaten dragen bij tot de pool van technische uitrusting. De bijdrage van de lidstaten tot de pool en de inzet van de technische uitrusting voor specifieke operaties wordt gepland op basis van de jaarlijkse bilaterale onderhandelingen en overeenkomsten tussen het Agentschap en de lidstaten. Overeenkomstig die overeenkomsten, en in de mate dat de uitrusting deel uitmaakt van de minimumhoeveelheid technische uitrustingsartikelen voor een bepaald jaar, stellen de lidstaten hun technische uitrusting beschikbaar voor inzet op verzoek van het Agentschap, tenzij ze worden geconfronteerd met een buitengewone omstandigheid die een aanzienlijke invloed heeft op hun vermogen om zich van hun nationale taken te kwijten. Als een lidstaat zich beroept op een dergelijke buitengewone omstandigheid verstrekt zij het Agentschap schriftelijk een uitgebreide motivering en informatie over deze omstandigheid; de inhoud daarvan wordt opgenomen in het in artikel 65, lid 1 bedoelde verslag. Het Agentschap dient zijn verzoek minstens 45 dagen vóór de geplande inzet in in het geval van belangrijke technische uitrusting, en minstens 30 dagen vóór de geplande inzet in het geval van andere uitrusting. De bijdragen aan de pool van technische uitrusting worden jaarlijks opnieuw bekeken.

10.   Op basis van een voorstel van de uitvoerend directeur beslist de raad van bestuur jaarlijks over de regels met betrekking tot technische uitrusting, met inbegrip van de vereiste totale minimumhoeveelheden van elk type technische uitrusting, de voorwaarden voor de inzet ervan, de vergoeding van kosten en de beperkte hoeveelheid technische uitrustingsartikelen voor een pool van uitrusting voor snelle reactie. Om begrotingsredenen wordt die beslissing uiterlijk op 31 maart van elk jaar door de raad van bestuur genomen.

11.   Wanneer een snelle grensinterventie plaatsvindt, is artikel 39, lid 15, dienovereenkomstig van toepassing.

12.   Wanneer zich een onverwachte behoefte aan technische uitrusting voor een gezamenlijke operatie of een snelle grensinterventie voordoet nadat de minimumhoeveelheid technische uitrustingsartikelen is vastgesteld en deze behoefte niet kan worden ingevuld met uitrusting uit de pool van technische uitrusting of de pool van uitrusting voor snelle reactie, stellen de lidstaten, voor zover mogelijk en op ad-hocbasis, op verzoek van het Agentschap de nodige technische uitrusting ter beschikking.

13.   De uitvoerend directeur brengt regelmatig verslag uit aan de raad van bestuur over de samenstelling en inzet van uitrusting die deel uitmaakt van de pool van technische uitrusting. Wanneer de vereiste minimumhoeveelheid technische uitrustingsartikelen in de pool niet is bereikt, stelt de uitvoerend directeur de raad van bestuur hier onverwijld van in kennis. De raad van bestuur beslist met spoed welke technische uitrusting prioritair moet worden ingezet, en neemt passende maatregelen om het tekort weg te werken. De raad van bestuur stelt de Commissie in kennis van het tekort en van de stappen die hij heeft genomen. De Commissie stelt het Europees Parlement en de Raad hiervan in kennis, alsook van haar eigen beoordeling.

14.   Alle vervoersmiddelen en operationele uitrusting die zijn aangekocht in het kader van de specifieke acties van het Fonds voor interne veiligheid overeenkomstig artikel 7, lid 1, van Verordening (EU) nr. 515/2014 van het Europees Parlement en de Raad (42) of, voor zover relevant, om het even welke andere toekomstige specifieke financiering van de Unie die ter beschikking van de lidstaten is gesteld met als duidelijke doelstelling de operationele capaciteit van het Agentschap te vergroten, worden door de lidstaten geregistreerd in de pool van technische uitrusting. Die technische uitrusting maakt deel uit van de minimumhoeveelheid technische uitrustingsartikelen voor een bepaald jaar.

De technische uitrusting waarvoor medefinanciering is verstrekt in het kader van de specifieke acties van het Fonds voor interne veiligheid of door om het even welke andere toekomstige specifieke financiering van de Unie als gespecificeerd in de eerste alinea van dit lid wordt door de lidstaten voor inzet aan het Agentschap beschikbaar gesteld op verzoek van het Agentschap in het kader van de jaarlijkse bilaterale onderhandelingen. Elk uitrustingsartikel wordt beschikbaar gesteld voor een periode van maximaal vier maanden, volgens de planning in de jaarlijkse bilaterale onderhandelingen. De lidstaten kunnen besluiten een uitrustingsartikel langer dan vier maanden in te zetten. In het geval van een in artikel 39 of 42 van deze verordening bedoelde operationele activiteit, mogen de lidstaten zich niet beroepen op de in lid 9 van het onderhavige artikel bedoelde buitengewone omstandigheid.

15.   Het Agentschap beheert het register van de pool van technische uitrusting als volgt:

16.   Het Agentschap financiert voor 100 % de inzet van technische uitrusting die deel uitmaakt van de minimumhoeveelheid technische uitrustingsartikelen die door een bepaalde lidstaat voor een bepaald jaar ter beschikking wordt gesteld. De in aanmerking komende kosten van de inzet van technische uitrusting die geen deel uitmaakt van de minimumhoeveelheid technische uitrustingsartikelen wordt tot 100 % medegefinancierd, rekening houdende met de specifieke omstandigheden van de lidstaten die deze technische uitrusting inzetten.

1.   Op basis van een voorstel van de uitvoerend directeur stelt de raad van bestuur een jaarverslag over de tenuitvoerlegging van de artikelen 51, 55, 56, 57, 58, 63 en 64 (“jaarverslag over de tenuitvoerlegging”) vast en dient dit in bij het Europees Parlement, de Raad en de Europese Commissie.

2.   Dit jaarverslag over de tenuitvoerlegging bevat met name:

3.   Het jaarverslag over de tenuitvoerlegging bevat een lijst van de lidstaten die zich in het afgelopen jaar hebben beroepen op de in artikel 57, lid 9, en artikel 64, lid 9, bedoelde buitengewone omstandigheid, met vermelding van de door de betrokken lidstaat opgegeven redenen en informatie.

4.   Om redenen van transparantie wordt de raad van bestuur elk trimester door de uitvoerend directeur in kennis gesteld van de in lid 2 opgesomde elementen met betrekking tot het lopende jaar.

1.   Het Agentschap houdt proactief toezicht op en levert een bijdrage tot onderzoeks- en innovatieactiviteiten die relevant zijn voor het Europees geïntegreerd grensbeheer, met inbegrip van het gebruik van geavanceerde technologie op het gebied van grenstoezicht, rekening houdende met de in artikel 9, lid 8, vermelde capaciteitenroutekaart. Het Agentschap verstrekt de resultaten van dat onderzoek aan het Europees Parlement, de lidstaten en de Commissie, overeenkomstig artikel 92. Het mag die resultaten gebruiken in gezamenlijke operaties, snelle grensinterventies, terugkeeroperaties en terugkeerinterventies.

2.   Rekening houdende met de capaciteitenroutekaart als bedoeld in artikel 9, lid 8, verleent het Agentschap bijstand aan de lidstaten en de Commissie bij het identificeren van belangrijke onderzoeksthema’s. Het Agentschap verleent bijstand aan de lidstaten en de Commissie bij het opstellen en uitvoeren van de relevante kaderprogramma’s van de Unie voor onderzoeks- en innovatieactiviteiten.

3.   Het Agentschap voert de delen van het kaderprogramma voor onderzoek en innovatie uit die betrekking hebben op grensbeveiliging. Daartoe heeft het Agentschap, voor zover de Commissie de relevante bevoegdheden aan het Agentschap heeft gedelegeerd, de volgende taken:

4.   Het Agentschap mag proefprojecten met betrekking tot onder deze verordening vallende thema’s plannen en uitvoeren.

5.   Het Agentschap verstrekt publieke informatie over zijn onderzoeksprojecten, met inbegrip van demonstratieprojecten, de betrokken samenwerkingspartners en de projectbegroting.

1.   Het Agentschap werkt samen met de instellingen, organen en instanties van de Unie en mag samenwerken met internationale organisaties, binnen hun respectieve rechtskaders, en maakt gebruik van bestaande informatie, middelen en systemen die beschikbaar zijn in het kader van Eurosur.

Overeenkomstig de eerste alinea werkt het Agentschap met name samen met:

Het Agentschap kan ook samenwerken met de volgende internationale organisaties die relevant zijn voor zijn taken, binnen hun respectieve rechtskaders:

2.   De in lid 1 bedoelde samenwerking geschiedt in het kader van werkafspraken met de in lid 1 vermelde entiteiten. Deze werkafspraken worden vooraf door de Commissie goedgekeurd. Het Agentschap brengt het Europees Parlement en de Raad op de hoogte van deze afspraken.

3.   Wat de behandeling van gerubriceerde informatie betreft, wordt in de in lid 2 bedoelde afspraken bepaald dat het betrokken orgaan of de betrokken instantie van de Unie of de betrokken internationale organisatie voldoet aan beveiligingsregels en -normen die gelijkwaardig zijn aan die welke door het Agentschap worden toegepast. Voorafgaand aan de sluiting van een werkafspraak vindt een beoordelingsbezoek plaats; de Commissie wordt in kennis gesteld van de resultaten van dit bezoek.

4.   Hoewel dit buiten het bestek van deze verordening valt, werkt het Agentschap samen met de Commissie, en, voor zover relevant, met de lidstaten en de EDEO op douanegebied, met inbegrip van het domein risicobeheer, als deze activiteiten elkaar ondersteunen. Deze samenwerking laat de bestaande bevoegdheden van de Commissie, de hoge vertegenwoordiger van de Unie voor buitenlandse zaken en veiligheidsbeleid en de lidstaten onverlet.

5.   De in lid 1 bedoelde instellingen, organen en instanties van de Unie en internationale organisaties maken alleen binnen de grenzen van hun bevoegdheden gebruik van de van het Agentschap ontvangen informatie, en op voorwaarde dat zij de grondrechten, met inbegrip van de eisen inzake gegevensbescherming, respecteren.

Voor elke verzending van door het Agentschap verwerkte persoonsgegevens aan andere instellingen, organen en instanties van de Unie op grond van artikel 87, lid 1, onder c) en d), zijn specifieke werkafspraken inzake de uitwisseling van persoonsgegevens nodig.

De in de tweede alinea bedoelde werkafspraken omvatten een bepaling die waarborgt dat persoonsgegevens die door het Agentschap aan de instellingen, organen en instanties van de Unie worden toegezonden, alleen voor een ander doeleinde mogen worden verwerkt indien dat door het Agentschap is toegestaan en verenigbaar is met het oorspronkelijke doel waarvoor de gegevens door het Agentschap zijn verzameld en toegezonden. Die instellingen, organen en instanties van de Unie houden schriftelijke gegevens bij over een beoordeling van de verenigbaarheid per geval.

Elke overdracht van persoonsgegevens door het Agentschap aan internationale organisaties op grond van artikel 87, lid 1, onder c), voldoet aan de gegevensbeschermingsbepalingen vastgelegd in afdeling 2 van hoofdstuk IV.

Het Agentschap zorgt er met name voor dat elke werkafspraak met internationale organisaties met betrekking tot de uitwisseling van persoonsgegevens op grond van artikel 87, lid 1, onder c), in overeenstemming is met hoofdstuk V van Verordening (EU) 2018/1725 en afhankelijk is van de toestemming van de Europese Toezichthouder voor gegevensbescherming, als daar in die verordening in is voorzien.

Het Agentschap zorgt ervoor dat persoonsgegevens die worden overgedragen aan internationale organisaties alleen worden verwerkt voor de doeleinden van de overdracht ervan.

6.   Informatie tussen het Agentschap en de instellingen, organen en instanties van de Unie en internationale organisaties bedoeld in lid 1 wordt uitgewisseld via het in artikel 14 bedoelde communicatienetwerk of via andere geaccrediteerde systemen voor gegevensuitwisseling die voldoen aan de criteria van beschikbaarheid, vertrouwelijkheid en integriteit.

1.   Onverminderd Eurosur steunt het Agentschap, in samenwerking met het EFCA en het EMSA, de nationale autoriteiten bij het uitvoeren van kustwachttaken op nationaal niveau en het niveau van de Unie en, indien van toepassing, op internationaal niveau, door:

2.   De precieze vormen van samenwerking inzake kustwachttaken tussen het Agentschap, het EFCA en het EMSA worden vastgelegd in werkafspraken, overeenkomstig hun respectieve opdrachten en de voor die agentschappen geldende financiële regeling. Een dergelijke regeling wordt goedgekeurd door de raad van bestuur van het Agentschap, de raad van bestuur van het EFCA en de raad van bestuur van het EMSA. Het Agentschap, het EFCA en het EMSA gebruiken in het kader van hun samenwerking ontvangen informatie uitsluitend binnen de grenzen van hun rechtskader en met inachtneming van de grondrechten, met inbegrip van de voorschriften inzake gegevensbescherming.

3.   De Commissie stelt, in nauwe samenwerking met de lidstaten, het Agentschap, het EFCA en het EMSA een praktische handleiding inzake Europese samenwerking op het gebied van kustwachttaken ter beschikking. Die handleiding bevat richtsnoeren, aanbevelingen en beste praktijken voor informatie-uitwisseling. De Commissie stelt de handleiding vast in de vorm van een aanbeveling.

1.   Het Agentschap bevordert de operationele samenwerking van de lidstaten met Ierland en het Verenigd Koninkrijk met betrekking tot specifieke activiteiten.

2.   Voor de toepassing van Eurosur kunnen de informatie-uitwisseling en samenwerking met Ierland en het Verenigd Koninkrijk gebeuren op basis van bilaterale of multilaterale overeenkomsten tussen respectievelijk Ierland of het Verenigd Koninkrijk en een of meer aangrenzende lidstaten of via op die overeenkomsten gebaseerde regionale netwerken. De nationale coördinatiecentra zijn de contactpunten voor de informatie-uitwisseling met de overeenkomstige autoriteiten van Ierland en van het Verenigd Koninkrijk in het kader van Eurosur.

3.   De in lid 2 bedoelde overeenkomsten hebben uitsluitend betrekking op de uitwisseling van de volgende informatie tussen een nationaal coördinatiecentrum en de overeenkomstige autoriteit van Ierland of het Verenigd Koninkrijk:

4.   Informatie die in het kader van Eurosur is verstrekt door het Agentschap of door een lidstaat die geen partij is bij een in lid 2 bedoelde overeenkomst, wordt niet gedeeld met Ierland of het Verenigd Koninkrijk zonder de voorafgaande toestemming van het Agentschap of die lidstaat. De lidstaten en het Agentschap zijn gebonden door de weigering om die informatie uit te wisselen met Ierland of het Verenigd Koninkrijk.

5.   Het is verboden in het kader van dit artikel uitgewisselde informatie verder door te zenden of anderszins mee te delen aan andere derde landen of derden.

6.   De in lid 2 bedoelde overeenkomsten bevatten bepalingen betreffende de financiële kosten die voortvloeien uit de deelname van Ierland of het Verenigd Koninkrijk aan de uitvoering van die overeenkomsten.

7.   De door het Agentschap op grond van artikel 10, lid 1, onder n), o) en p), te verlenen ondersteuning omvat de organisatie van terugkeeroperaties van de lidstaten waaraan ook Ierland of het Verenigd Koninkrijk deelnemen.

8.   De toepassing van deze verordening op de grenzen van Gibraltar wordt opgeschort totdat een akkoord is bereikt over de werkingssfeer van de maatregelen met betrekking tot de overschrijding van de buitengrenzen door personen.

1.   Overeenkomstig artikel 3, lid 1, onder g), werken de lidstaten en het Agentschap samen met derde landen met het oog op het Europees geïntegreerd grensbeheer en migratiebeleid.

2.   Op basis van de overeenkomstig artikel 8, lid 4, uiteengezette beleidsprioriteiten verleent het Agentschap technische en operationele bijstand aan derde landen in het kader van het beleid voor het externe optreden van de Unie, ook wat de bescherming van de grondrechten en van persoonsgegevens en het beginsel van non-refoulement betreft.

3.   Het Agentschap en de lidstaten nemen het recht van de Unie in acht, met inbegrip van normen en maatstaven die tot het acquis van de Unie behoren, ook wanneer de samenwerking met derde landen op het grondgebied van die derde landen plaatsvindt.

4.   Het aangaan van samenwerking met derde landen dient de bevordering van de normen inzake het geïntegreerd grensbeheer.

1.   De lidstaten kunnen op operationeel niveau samenwerken met één of meer derde landen op de gebieden die vallen onder deze verordening. Die samenwerking kan informatie-uitwisseling omvatten en kan plaatsvinden op basis van bilaterale of multilaterale overeenkomsten of andere soorten van regelingen of via op die overeenkomsten gebaseerde regionale netwerken.

2.   De lidstaten kunnen in de in lid 1 van dit artikel bedoelde bilaterale en multilaterale overeenkomsten bepalingen opnemen betreffende informatie-uitwisseling en samenwerking ten behoeve van Eurosur, overeenkomstig artikel 75 en artikel 89.

3.   De in lid 1 bedoelde bilaterale en multilaterale overeenkomsten en andere soorten regelingen zijn in overeenstemming met het Unierecht en internationaal recht betreffende grondrechten en internationale bescherming, waaronder het Handvest, het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden en het Verdrag van 1951 betreffende de status van vluchtelingen, het Protocol van 1967 bij dat verdrag, en in het bijzonder het beginsel van non-refoulement. Bij de toepassing van deze overeenkomsten en regelingen beoordelen de lidstaten voortdurend de algemene situatie in het derde land beoordelen en houden zij daar voortdurend rekening mee; en nemen zij artikel 8 in acht.

1.   Het Agentschap kan met de autoriteiten van derde landen die bevoegd zijn voor onder deze verordening vallende aangelegenheden samenwerken in de mate die samenwerking nodig is om zijn taken te vervullen. Het Agentschap leeft het Unierecht na, met inbegrip van de normen en maatstaven die tot het acquis van de Unie behoren, ook wanneer de samenwerking met derde landen op het grondgebied van die derde landen plaatsvindt.

2.   Wanneer het samenwerkt met de autoriteiten van derde landen, zoals bedoeld in lid 1 van dit artikel, treedt het Agentschap op in het kader van het beleid voor het externe optreden van de Unie, onder meer op het gebied van de bescherming van de grondrechten en persoonsgegevens, het beginsel van non-refoulement, het verbod op willekeurige opsluiting en het verbod op foltering en onmenselijke of vernederende behandeling of bestraffing, met de steun van en in samenwerking met delegaties van de Unie en, voor zover relevant, GVDB-missies en -operaties overeenkomstig artikel 68, lid 1, tweede alinea, onder j).

3.   Als de omstandigheden vereisen dat grensbeheerteams van het permanente korps worden ingezet in een derde land waar de teamleden uitvoerende bevoegdheden zullen uitoefenen, wordt tussen de Unie en het desbetreffende derde land op grond van artikel 218 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU) een statusovereenkomst gesloten, die is opgesteld op basis van de in artikel 76, lid 1, bedoelde modelstatusovereenkomst. De statusovereenkomst bestrijkt alle aspecten die noodzakelijk zijn om de acties uit te voeren. In die overeenkomst worden met name de reikwijdte van de operatie, bepalingen inzake civielrechtelijke en strafrechtelijke aansprakelijkheid en de taken en bevoegdheden van de teamleden omschreven, alsmede de maatregelen met betrekking tot het opzetten van een steunpunt en praktische maatregelen in verband met de eerbiediging van de grondrechten. De statusovereenkomst zorgt ervoor dat tijdens deze operaties de grondrechten volledig worden geëerbiedigd en omvat een klachtenmechanisme. De Europese Toezichthouder voor gegevensbescherming wordt geraadpleegd over de bepalingen van de statusovereenkomst die betrekking hebben op de overdracht van gegevens, als deze bepalingen substantieel afwijken van de modelstatusovereenkomst.

4.   Het Agentschap treedt, waar van toepassing, ook op in het kader van met de in lid 1 van dit artikel bedoelde autoriteiten gemaakte werkafspraken overeenkomstig het recht en beleid van de Unie, in overeenstemming met artikel 76, lid 4.

De in de eerste alinea van dit lid bedoelde werkafspraken specificeren het toepassingsgebied, de aard en het doel van de samenwerking en houden verband met het beheer van operationele samenwerking. Dergelijke werkafspraken kunnen bepalingen bevatten met betrekking tot de uitwisseling van gevoelige niet-gerubriceerde informatie en samenwerking in het kader van Eurosur, overeenkomstig artikel 74, lid 3.

Het Agentschap zorgt ervoor dat derde landen aan wie informatie wordt overgedragen die informatie alleen verwerken voor de doeleinden waarvoor de informatie werd overgedragen. Alle werkafspraken met betrekking tot de uitwisseling van gerubriceerde informatie worden gesloten overeenkomstig artikel 76, lid 4, van deze verordening. Het Agentschap vraagt voorafgaande goedkeuring van de Europese Toezichthouder voor gegevensbescherming indien die werkafspraken voorzien in de overdracht van persoonsgegevens en indien hierin is voorzien in Verordening (EU) 2018/1725.

5.   Het Agentschap draagt bij tot de uitvoering van het externe beleid van de Unie inzake terugkeer en overname in het kader van het beleid voor het externe optreden van de Unie, en met betrekking tot terreinen die onder deze verordening vallen.

6.   Het Agentschap kan financiering van de Unie ontvangen overeenkomstig de bepalingen van de relevante instrumenten voor steun aan, en voor activiteiten met betrekking tot, derde landen. Het kan het initiatief nemen voor en financiële bijstand verlenen aan projecten voor technische bijstand in derde landen met betrekking tot aangelegenheden die onder deze verordening vallen, overeenkomstig de voor het Agentschap geldende financiële regeling. Deze projecten worden opgenomen in het in artikel 102 bedoelde enkelvoudig programmeringsdocument.

7.   Het Agentschap stelt het Europees Parlement, de Raad en de Commissie in kennis van de uit hoofde van dit artikel verrichte activiteiten en meer bepaald van de activiteiten in verband met technische en operationele bijstand op het gebied van grensbeheer en terugkeer in derde landen en de inzet van verbindingsfunctionarissen, en verstrekt hen gedetailleerde informatie over de eerbiediging van de grondrechten. Het Agentschap maakt de overeenkomsten, werkafspraken, proefprojecten en technische bijstandsprojecten met derde landen openbaar overeenkomstig artikel 114, lid 2.

8.   Het Agentschap neemt in zijn jaarverslagen een beoordeling van de samenwerking met derde landen op.

1.   Het Agentschap kan de operationele samenwerking tussen lidstaten en derde landen coördineren en technische en operationele bijstand verlenen aan derde landen in het kader van het Europees geïntegreerd grensbeheer.

2.   Het Agentschap mag acties in verband met het Europees geïntegreerd grensbeheer van een derde land uitvoeren op het grondgebied, op voorwaarde dat het derde land daarmee instemt.

3.   Operaties op het grondgebied van een derde land worden opgenomen in het door de raad van bestuur overeenkomstig artikel 102, aangenomen jaarlijkse werkprogramma en worden uitgevoerd op basis van een operationeel plan waarover overeenstemming is bereikt tussen het Agentschap en het desbetreffende derde land, en in overleg met de deelnemende lidstaten. Ingeval een lidstaat of lidstaten buren zijn van het derde land of grenzen aan het operationele gebied van het derde land, is het operationeel plan, alsmede alle wijzigingen hierin, afhankelijk van de instemming hiermee van die lidsta(a)t(en). De artikelen 38, 43, 46, 47 en 54 tot en met 57 zijn van overeenkomstige toepassing op de inzet in derde landen.

4.   De uitvoerend directeur zorgt voor de veiligheid van het personeel dat in derde landen wordt ingezet.

Voor de toepassing van de eerste alinea stellen de lidstaten de uitvoerend directeur in kennis van elk bezwaar met betrekking tot de veiligheid van hun onderdanen, mochten deze op het grondgebied van bepaalde derde landen worden ingezet.

Wanneer de veiligheid van een in derde landen ingezet personeelslid niet kan worden gegarandeerd, neemt de uitvoerend directeur passende maatregelen door de overeenkomstige aspecten van de technische en operationele bijstand die het Agentschap aan dat derde land verleent, te schorsen of te beëindigen.

5.   Onverminderd de inzet van de leden van het permanente korps overeenkomstig de artikelen 54 tot en met 58 geschiedt de deelname van lidstaten aan operaties op het grondgebied van derde landen op vrijwillige basis.

Naast het desbetreffende in artikel 57, lid 9, en lid 4 van dit artikel bedoelde mechanisme, kan een lidstaat, wanneer de veiligheid van zijn deelnemende personeel niet tot zijn volle tevredenheid kan worden gegarandeerd, afzien van zijn bijdrage aan de operatie in het derde land in kwestie. Indien een lidstaat zich beroept op een dergelijke buitengewone omstandigheid, verstrekt deze lidstaat het Agentschap schriftelijk een uitgebreide motivering en informatie over deze omstandigheid, waarvan de inhoud wordt opgenomen in het in artikel 65 bedoelde verslag. Die motivering en informatie wordt verstrekt tijdens de jaarlijkse bilaterale onderhandelingen of uiterlijk 21 dagen voor de inzet De inzet van personeel dat overeenkomstig artikel 56 wordt gedetacheerd, is onderworpen aan de toestemming van de lidstaat van herkomst die wordt meegedeeld na kennisgeving door het Agentschap en uiterlijk 21 dagen voor de inzet.

6.   Operationeel plannen als bedoeld in lid 3kunnen bepalingen bevatten betreffende informatie-uitwisseling en samenwerking ten behoeve van Eurosur, in overeenstemming met de artikelen 75 en 89.

1.   De nationale coördinatiecentra van de lidstaten en, voor zover relevant, het Agentschap zijn de contactpunten voor informatie-uitwisseling en samenwerking met derde landen ten behoeve van Eurosur.

2.   De bepalingen betreffende informatie-uitwisseling en samenwerking ten behoeve van Eurosur, vervat in de bilaterale en multilaterale akkoorden bedoeld in artikel 72, lid 2, hebben betrekking op:

3.   Informatie die in het kader van Eurosur is verstrekt door het Agentschap of door een lidstaat die geen partij is bij een in artikel 72, lid 1, bedoelde overeenkomst, wordt niet gedeeld met een derde land dat geen partij is bij die overeenkomst zonder de voorafgaande toestemming van het Agentschap of die lidstaat. De lidstaten en het Agentschap zijn gebonden door de weigering om die informatie te delen met het betrokken derde land.

1.   De Commissie stelt na overleg met de lidstaten, het Agentschap, het FRA en de Europese toezichthouder voor gegevensbescherming een modelstatusovereenkomst op voor acties op het grondgebied van derde landen.

2.   In samenwerking met de lidstaten en het Agentschap stelt de Commissie modelbepalingen op voor de uitwisseling van informatie in het kader van Eurosur overeenkomstig artikel 70, lid 2, en artikel 72, lid 2.

Na raadpleging van het Agentschap en andere relevante organen of instanties van de Unie, waaronder het FRA en de Europese Toezichthouder voor gegevensbescherming, stelt de Commissie een model op voor de in artikel 73, lid 4, bedoelde werkafspraken. Dit model omvat bepalingen met betrekking tot de grondrechten en waarborgen op het gebied van gegevensbescherming met betrekking tot praktische maatregelen.

3.   Alvorens een nieuwe in artikel 72, lid 1, bedoelde bilaterale of multilaterale overeenkomst wordt gesloten, melden de betrokken lidstaten de ontwerpbepalingen ervan inzake grensbeheer en terugkeer aan bij de Commissie.

De betrokken lidstaten melden de bepalingen inzake grensbeheer en terugkeer van dergelijke bestaande en nieuwe bilaterale en multilaterale overeenkomsten aan bij de Commissie, die de Raad en het Agentschap daarover informeert.

4.   Alvorens werkafspraken tussen het Agentschap en de bevoegde autoriteiten van derde landen worden goedgekeurd door de raad van bestuur, meldt het Agentschap deze aan bij de Commissie, die zijn voorafgaande goedkeuring moet verlenen. Het Agentschap verstrekt het Europees Parlement, voordat een dergelijke werkafspraak wordt gemaakt, gedetailleerde informatie over de partijen bij de werkafspraak en de beoogde inhoud ervan.

5.   Het Agentschap meldt de in artikel 74, lid 3, bedoelde operationele plannen aan bij de Commissie. Elk besluit om verbindingsfunctionarissen in te zetten in derde landen, overeenkomstig artikel 77, vereist voorafgaand advies van de Commissie. Het Europees Parlement wordt van deze activiteiten onverwijld en volledig op de hoogte gehouden.

1.   Het Agentschap kan deskundigen van zijn statutair personeelsbestand en andere deskundigen als verbindingsfunctionarissen in derde landen inzetten, die bij de uitvoering van hun taken optimale bescherming moeten genieten. Zij maken deel uit van de plaatselijke of regionale samenwerkingsnetwerken van immigratieverbindingsfunctionarissen en veiligheidsdeskundigen van de Unie en van de lidstaten, waaronder het netwerk dat op grond van Verordening (EU) 2019/1240 is ingesteld. Bij besluit van de raad van bestuur kan het Agentschap de specifieke profielen van verbindingsfunctionarissen opstellen, al naargelang de operationele behoeften in het betrokken derde land.

2.   In het kader van het beleid inzake het externe optreden van de Unie wordt bij de inzet van verbindingsfunctionarissen prioriteit gegeven aan de derde landen die volgens een risicoanalyse een land van herkomst of doorreis voor illegale immigratie zijn. Op basis van wederkerigheid kan het Agentschap verbindingsfunctionarissen ontvangen die door deze derde landen ter beschikking zijn gesteld. De raad van bestuur stelt jaarlijks op basis van een voorstel van de uitvoerend directeur de lijst met prioriteiten vast. De inzet van verbindingsfunctionarissen wordt door de raad van bestuur goedgekeurd, na advies van de Commissie.

3.   De taken van de verbindingsfunctionarissen van het Agentschap omvatten het leggen en onderhouden van contacten met de bevoegde autoriteiten van het derde land waar zij gedetacheerd zijn, teneinde bij te dragen tot het voorkomen en bestrijden van illegale immigratie en tot de terugkeer van terugkeerders, onder meer door technische bijstand te verlenen voor het identificeren van onderdanen van derde landen en het verkrijgen van reisdocumenten. Die taken worden uitgevoerd met inachtneming van het recht van de Unie en eerbiedigen de grondrechten De activiteiten van die verbindingsfunctionarissen van het Agentschap worden nauwgezet gecoördineerd met die van de delegaties van de Unie, die van de lidstaten overeenkomstig Verordening (EU) 2019/1240 en, voor zover relevant, die van GVDB-missies en -operaties zoals uiteengezet in artikel 68, lid 1, tweede alinea, onder j). Zij hebben hun kantoren waar mogelijk in dezelfde gebouwen als de delegaties van de Unie.

4.   In derde landen waar het Agentschap geen verbindingsfunctionarissen voor terugkeer inzet, kan het Agentschap een lidstaat ondersteunen bij de inzet van een verbindingsfunctionaris voor terugkeer, met het oog op het verlenen van bijstand aan de lidstaten en bij de activiteiten van het Agentschap, overeenkomstig artikel 48.

1.   Met instemming van de betrokken lidstaten kan het Agentschap waarnemers van instellingen, organen en instanties van de Unie of van internationale organisaties en GVDB-missies en in artikel 68, lid 1, tweede alinea, onder j), bedoelde operaties uitnodigen om deel te nemen aan zijn activiteiten, met name aan gezamenlijke operaties en proefprojecten, risicoanalyses en opleidingen, voor zover hun aanwezigheid strookt met de doelen van deze activiteiten, kan bijdragen tot betere samenwerking en uitwisseling van beste praktijken, en geen invloed heeft op de algemene veiligheid en beveiliging van die activiteiten. De deelname van deze waarnemers aan risicoanalyses en opleidingen is afhankelijk van de instemming van de betrokken lidstaten. Wat gezamenlijke operaties en proefprojecten betreft, is de deelname van waarnemers afhankelijk van de instemming van de ontvangende lidstaat. Het operationeel plan omvat nauwkeurige regels over de deelname van waarnemers. Voordat deze waarnemers deelnemen, worden zij op passende wijze opgeleid door het Agentschap.

2.   Met instemming van de betrokken lidstaten kan het Agentschap waarnemers van derde landen uitnodigen om deel te nemen aan zijn activiteiten aan de buitengrenzen, terugkeeroperaties, terugkeerinterventies en opleidingen, als bedoeld in artikel 62, voor zover hun aanwezigheid strookt met de doelen van deze activiteiten, kan bijdragen tot een betere samenwerking en uitwisseling van beste praktijken, en geen invloed heeft op de algemene veiligheid van de activiteiten of op de veiligheid van onderdanen van derde landen. Het operationeel plan omvat nauwkeurige regels over de deelname van waarnemers. Voordat deze waarnemers deelnemen, worden zij op passende wijze opgeleid door het Agentschap. Zij worden ook verplicht om tijdens hun deelname aan de activiteiten de gedragscode van het Agentschap na te leven.

3.   Het Agentschap zorgt ervoor dat de aanwezigheid van waarnemers geen risico’s met zich meebrengt in verband met de eerbiediging van de grondrechten.

1.   Overeenkomstig het relevante recht van de Unie waarborgt de Europese grens- en kustwacht bij het uitoefenen van zijn taken op grond van deze verordening de bescherming van de grondrechten, met name het Handvest en het relevante internationale recht, waaronder het Verdrag betreffende de status van vluchtelingen van 1951, het protocol van 1967 bij dit Verdrag, het Verdrag inzake de rechten van het kind en de verplichtingen inzake de toegang tot internationale bescherming, in het bijzonder het beginsel van non-refoulement.

Daartoe stelt het Agentschap, met de bijdrage van en onder voorbehoud van goedkeuring door de grondrechtenfunctionaris, een grondrechtenstrategie en een grondrechtenactieplan op, waaronder een doeltreffend mechanisme om erop toe te zien dat bij alle activiteiten van het Agentschap de grondrechten worden geëerbiedigd, voert deze strategie uit en werkt dat plan nader uit.

2.   De Europese grens- en kustwacht waarborgt bij het uitoefenen van zijn taken datgeen enkele persoon, in strijd met het beginsel van non-refoulement, wordt gedwongen te ontschepen in, binnen te reizen in, wordt geleid naar of op een andere wijze wordt overgedragen aan of teruggeleid naar de autoriteiten van een land waar hij onder andere een ernstig risico loopt om aan de doodstraf, foltering, vervolging of een andere onmenselijke of vernederende behandeling of bestraffing te worden onderworpen, of waar zijn leven of vrijheid zou worden bedreigd vanwege zijn ras, godsdienst, nationaliteit, seksuele geaardheid, lidmaatschap van een bepaalde sociale groep of zijn politieke overtuiging, of waar hij het risico loopt op uitzetting, verwijdering, uitlevering of terugkeer naar een ander land in strijd met het beginsel van non-refoulement.

3.   De Europese grens- en kustwacht houdt bij het uitoefenen van zijn taken rekening met de bijzondere behoeften van kinderen, niet-begeleide minderjarigen, personen met een handicap, slachtoffers van mensenhandel, personen die medische bijstand behoeven, personen die internationale bescherming behoeven, personen die op zee in nood verkeren en andere personen in een bijzonder kwetsbare situatie, en komt binnen zijn mandaat tegemoet aan deze behoeften. De Europese grens- en kustwacht besteedt bij al zijn activiteiten bijzondere aandacht aan de kinderrechten en garandeert dat de belangen van kinderen worden geëerbiedigd.

4.   Het Agentschap houdt bij het uitoefenen van zijn taken in zijn betrekkingen met lidstaten en zijn samenwerking met derde landen rekening met de verslagen van het in artikel 108 bedoelde adviesforum en van de grondrechtenfunctionaris.

1.   Het Agentschap stelt in samenwerking met het adviesforum een gedragscode op die van toepassing is op alle door het Agentschap gecoördineerde grenstoezichtoperaties en op alle personen die deelnemen aan de werkzaamheden van het Agentschap, en ontwikkelt deze code verder. In de gedragscode worden procedures vastgelegd ter waarborging van de beginselen van de rechtsstaat en eerbiediging van de grondrechten, met bijzondere nadruk op kwetsbare personen, waaronder kinderen, niet-begeleide minderjarigen en andere personen in een kwetsbare situatie, en op personen die internationale bescherming vragen.

2.   Het Agentschap stelt in samenwerking met het adviesforum een gedragscode op voor terugkeeroperaties en terugkeerinterventies, die geldt tijdens alle door het Agentschap gecoördineerde of georganiseerde terugkeeroperaties en terugkeerinterventies, en ontwikkelt deze code verder. In de gedragscode worden gemeenschappelijke gestandaardiseerde procedures beschreven die de organisatie van terugkeeroperaties en terugkeerinterventies moeten vereenvoudigen, en waarborgen dat de terugkeer op humane wijze en met onverkorte inachtneming van de grondrechten verloopt, meer bepaald van de beginselen van de menselijke waardigheid, het verbod op foltering en onmenselijke of vernederende behandeling of bestraffing, het recht op vrijheid en veiligheid, het recht op bescherming van persoonsgegevens en het non-discriminatiebeginsel.

3.   In de gedragscode voor terugkeer wordt met name aandacht besteed aan de in artikel 8, lid 6, van Richtlijn 2008/115/EG vervatte verplichting om een doeltreffend systeem op te zetten voor het toezicht op gedwongen terugkeer, en aan de grondrechtenstrategie.

1.   De ingezette teamleden van het permanente korps zijn in staat taken te verrichten en bevoegdheden uit te oefenen die nodig zijn voor grenstoezicht en terugkeer en voor het verwezenlijken van de doelstellingen van Verordening (EU) nr. 656/2014 en Verordening (EU) 2016/399 en Richtlijn 2008/115/EG.

2.   De verrichting van de taken en de uitoefening van bevoegdheden door teamleden, met name die waarvoor uitvoerende bevoegdheden nodig zijn, zijn afhankelijk van de toestemming van de ontvangende lidstaat op zijn grondgebied en het toepasselijke Unie-, nationaal of internationaal recht, met name Verordening (EU) nr. 656/2014, zoals omschreven in het operationeel plan als bedoeld in artikel 38.

3.   Bij het verrichten van hun taken en het uitoefenen van hun bevoegdheden zorgen de teamleden ervoor dat de grondrechten volledig worden geëerbiedigd en nemen zij het recht van de Unie en het internationale recht in acht, alsook het nationale recht van de ontvangende lidstaat.

4.   Onverminderd artikel 95, lid 1, met betrekking tot statutair personeel verrichten de teamleden uitsluitend taken en oefenen zij uitsluitend bevoegdheden uit op instructie van en, als algemene regel, in aanwezigheid van grenswachters of personeel dat betrokken is bij met terugkeer verband houdende taken van de ontvangende lidstaat. De ontvangende lidstaat mag de teamleden toestaan namens hem op te treden.

5.   De ontvangende lidstaat kan het Agentschap via de coördinerend functionaris in kennis stellen van incidenten in verband met de niet-naleving van het operationeel plan door teamleden, onder meer met betrekking tot de grondrechten, met het oog op een mogelijke follow-up, waaronder eventueel disciplinaire maatregelen.

6.   Statutaire personeelsleden die teamleden zijn, dragen het uniform van het permanent korps tijdens de uitvoering van hun taken en de uitoefening van hun bevoegdheden. Teamleden die door de lidstaten voor lange tijd zijn gedetacheerd of voor korte tijd zijn ingezet dragen hun eigen uniform bij de uitvoering van hun taken en de uitoefening van hun bevoegdheden.

In afwijking van de eerste alinea van dit lid worden in het in artikel 54, lid 4, onder a), bedoelde besluit van de raad van bestuur de profielen vastgesteld waarvoor de verplichting om een uniform te dragen niet geldt vanwege de specifieke aard van de operationele activiteit.

Alle teamleden dragen op hun uniform een zichtbaar kenmerk dat persoonlijke identificatie mogelijk maakt en een blauwe armband met het insigne van de Unie en van het Agentschap, waardoor zij als deelnemer aan een gezamenlijke operatie, een ondersteuningsteam voor migratiebeheer, een proefproject, een snelle grensinterventie, een terugkeeroperatie of een terugkeerinterventie kunnen worden geïdentificeerd. Om zich tegenover de nationale autoriteiten van de ontvangende lidstaat te kunnen identificeren, hebben teamleden altijd een accreditatiedocument bij zich, dat zij op verzoek tonen.

Het ontwerp en de specificaties voor de uniformen van het statutair personeel worden bepaald in een besluit van de raad van bestuur, op basis van een voorstel van de uitvoerend directeur dat wordt gedaan na ontvangst van het advies van de Commissie.

7.   Voor personeel dat bij het Agentschap is gedetacheerd of voor korte tijd vanuit een lidstaat is ingezet, is de nationale wetgeving van de lidstaat van herkomst van toepassing op de mogelijkheid om dienstwapens, munitie en uitrusting te dragen en te gebruiken.

Het kader en de gedetailleerde regels van dit artikel en bijlage V zijn van toepassing op de mogelijkheid van statutaire personeelsleden die als teamleden worden ingezet om dienstwapens, munitie en uitrusting te dragen en te gebruiken.

Voor de tenuitvoerlegging van dit lid kan de uitvoerend directeur leden van het statutair personeel toestaan overeenkomstig de door de raad van bestuur vastgestelde regels, in overeenstemming met artikel 55, lid 5, onder b), wapens te dragen en te gebruiken.

8.   Aan teamleden, met inbegrip van statutair personeel, wordt het voor de relevante profielen door de ontvangende lidstaat toegestaan om tijdens de inzet taken uit te voeren waarvoor het gebruik van geweld vereist is, met inbegrip van het dragen en gebruiken van dienstwapens, munitie en uitrusting, mits de lidstaat van herkomst of, in het geval van statutair personeel, van het Agentschap, daarmee instemt. Bij het gebruik van geweld, met inbegrip van het dragen en gebruiken van dienstwapens, munitie en uitrusting, wordt het nationaal recht van de ontvangende lidstaat nageleefd en zijn grenswachters van de ontvangende lidstaat aanwezig. De ontvangende lidstaat kan, indien de lidstaat van herkomst of, voor zover van toepassing, het Agentschap daarmee instemt, teamleden de toestemming geven om op zijn grondgebied in afwezigheid van de grenswachters van de ontvangende lidstaat geweld te gebruiken.

De ontvangende lidstaat kan bepaalde dienstwapendracht, munitie en uitrusting verbieden op voorwaarde dat zijn eigen wetgeving voorziet in dezelfde verbodsbepalingen voor eigen grenswachters of personeelsleden wanneer die betrokken zijn bij taken die verband houden met terugkeer. Alvorens de teamleden worden ingezet, laat de ontvangende lidstaat het Agentschap weten welke dienstwapens, munitie en uitrusting zijn toegestaan en in welke omstandigheden zij mogen worden gebruikt. Het Agentschap stelt deze informatie ter beschikking van de lidstaten.

9.   Dienstwapens, munitie en uitrusting mogen worden gebruikt in geval van wettige zelfverdediging en wettige verdediging van teamleden of andere personen, met inachtneming van het nationale recht van de ontvangende lidstaat, in overeenstemming met de relevante beginselen van het internationaal recht inzake de mensenrechten en het Handvest.

10.   Voor de toepassing van deze verordening staat de ontvangende lidstaat teamleden toe Uniedatabanken te raadplegen die noodzakelijk zijn voor de verwezenlijking van de operationele doelstellingen, als vastgesteld in het operationeel plan inzake grenscontroles, grensbewaking en terugkeer via hun nationale interfaces of een andere vorm van toegang waarin is voorzien in de rechtshandelingen van de Unie waarbij dergelijke databanken worden ingesteld, voor zover van toepassing. De ontvangende lidstaat kan teamleden toestaan zijn nationale databanken te raadplegen als dat nodig is voor hetzelfde doel. De lidstaten zorgen ervoor dat zij op doeltreffende en doelmatige wijze toegang verstrekken tot deze databanken. Teamleden raadplegen uitsluitend de gegevens die strikt noodzakelijk zijn voor het uitvoeren van hun taken en het uitoefenen van hun bevoegdheden. Alvorens de teamleden worden ingezet, deelt de ontvangende lidstaat het Agentschap mee welke nationale en databanken van de Unie mogen worden geraadpleegd. Het Agentschap stelt deze informatie ter beschikking van alle lidstaten die aan de inzet deelnemen.

De raadpleging gebeurt met inachtneming van het recht van de Unie op het gebied van gegevensbescherming en het nationale recht van de ontvangende lidstaat op het gebied van gegevensbescherming.

11.   Beslissingen tot weigering van toegang overeenkomstig artikel 14 van Verordening (EU) 2016/399 en beslissingen tot weigering van visa aan de grens overeenkomstig artikel 35 van Verordening (EG) nr. 810/2009 worden uitsluitend door grenswachters van de ontvangende lidstaat genomen of door teamleden als zij van de ontvangende lidstaat de toestemming hebben gekregen om namens deze laatste op te treden.

1.   In samenwerking met de ontvangende lidstaat geeft het Agentschap een document in de officiële taal van de ontvangende lidstaat en een andere officiële taal van de instellingen van de Unie af aan de teamleden, waarmee zij zich kunnen identificeren en aantonen dat zij het recht hebben de in artikel 82 vermelde taken uit te voeren en bevoegdheden uit te oefenen. Op dit document worden de volgende gegevens van elk teamlid vermeld:

2.   Na afloop van elke gezamenlijke operatie, inzet als ondersteuningsteam voor migratiebeheer, proefproject, snelle grensinterventie, terugkeeroperatie of terugkeerinterventie wordt het document teruggegeven aan het Agentschap.

1.   Wanneer teamleden actief zijn in een ontvangende lidstaat, is die lidstaat, onverminderd artikel 95, overeenkomstig zijn nationale recht aansprakelijk voor alle schade die tijdens de operaties door de teamleden wordt veroorzaakt.

2.   Indien deze schade het gevolg is van grove nalatigheid of opzettelijk wangedrag van door de lidstaten gedetacheerde of ingezette teamleden, kan de ontvangende lidstaat de lidstaat van herkomst verzoeken de bedragen aan hem terug te betalen die de ontvangende lidstaat namens de lidstaat van herkomst aan de schadelijders of personen die het recht hebben deze bedragen namens hen te ontvangen, heeft uitgekeerd.

Indien deze schade het gevolg is van grove nalatigheid of opzettelijk wangedrag door statutair personeel, kan de ontvangende lidstaat het Agentschap verzoeken om terugbetaling aan hem van de bedragen die de ontvangende lidstaat aan de schadelijders of personen die het recht hebben deze bedragen namens hen te ontvangen, heeft uitgekeerd. Dit doet geen afbreuk aan eventuele vorderingen bij het Hof van Justitie van de Europese Unie (het “Hof van Justitie”) tegen het Agentschap overeenkomstig artikel 98.

3.   Onverminderd de uitoefening van zijn rechten tegenover derden doet elke lidstaat afstand van al zijn vorderingen tegen de ontvangende lidstaat of elke andere lidstaat met betrekking tot de door hem geleden schade, tenzij de schade door grove nalatigheid of opzettelijk wangedrag is veroorzaakt.

4.   Geschillen tussen lidstaten, of tussen een lidstaat en het Agentschap, in verband met de toepassing van de leden 2 en 3 van dit artikel die niet kunnen worden beslecht door onderlinge onderhandelingen, worden door de betrokkenen aan het Hof van Justitie voorgelegd.

5.   Behalve in geval van grove nalatigheid of opzettelijk wangedrag worden kosten voor schade aan de uitrusting van het Agentschap worden gedekt door het Agentschap, onverminderd de uitoefening van zijn rechten tegenover derden.

1.   Het Agentschap past bij de verwerking van persoonsgegevens Verordening (EU) 2018/1725 toe.

2.   De raad van bestuur stelt interne regels vast voor de toepassing van Verordening (EU) 2018/1725 door het Agentschap, waaronder regels betreffende de functionaris voor gegevensbescherming van het Agentschap.

Het Agentschap kan, in overeenstemming met artikel 25 van Verordening (EU) 2018/1725, interne regels vaststellen om de toepassing van de artikelen 14 tot en met 22, 35 en 36 van die verordening te beperken. Voor de uitvoering van zijn taken op het gebied van terugkeer mag het Agentschap in het bijzonder interne regels vaststellen om de toepassing van die bepalingen per geval te beperken zolang als de toepassing van die bepalingen de terugkeerprocedure in gevaar zou kunnen brengen. Dergelijke beperkingen eerbiedigen de geest van de grondrechten en de fundamentele vrijheden, zijn noodzakelijk voor en evenredig aan de nagestreefde doelstellingen en bevatten in voorkomend geval specifieke bepalingen als bedoeld in artikel 25, lid 2, van Verordening (EU) 2018/1725.

3.   Het Agentschap mag de persoonsgegevens als bedoeld in de artikelen 49, 88 en 89 overdragen aan een derde land of een internationale organisatie overeenkomstig hoofdstuk V van Verordening (EU) 2018/1725, voor zover die overdracht nodig is voor de uitvoering van de taken van het Agentschap. Het Agentschap zorgt ervoor dat persoonsgegevens die worden overgedragen aan een derde land of een internationale organisatie alleen worden verwerkt voor het doel waarvoor zij werden verstrekt. Het Agentschap geeft op het moment van overdracht van persoonsgegevens aan een derde land of een internationale organisatie aan of er algemene of specifieke toegangs- of gebruiksbeperkingen voor deze gegevens gelden, ook met betrekking tot het overdragen, wissen of vernietigen. Wanneer na de overdracht van persoonsgegevens duidelijk wordt dat dergelijke beperkingen nodig zijn, stelt het Agentschap het derde land of de internationale organisatie daar dienovereenkomstig van in kennis. Het Agentschap ziet erop toe dat het betrokken derde land of de betrokken internationale organisatie zich aan deze beperkingen houdt.

4.   Overdrachten van persoonsgegevens aan derde landen doen geen afbreuk aan de rechten van aanvragers, en van begunstigden, van internationale bescherming, met name wat betreft non-refoulement, en het verbod op het bekendmaken of verkrijgen van informatie als uiteengezet in artikel 30 van Richtlijn 2013/32/EU van het Europees Parlement en de Raad (43).

5.   De lidstaten en het Agentschap zorgen er in voorkomend geval voor dat informatie die aan derde landen wordt overgedragen of bekendgemaakt op grond van deze verordening niet verder wordt doorgezonden aan andere derde landen of andere derden. In elke overeenkomst of regeling die wordt aangegaan met een derde land die voorziet in de uitwisseling van informatie, worden bepalingen daartoe opgenomen.

1.   Het Agentschap mag persoonsgegevens uitsluitend verwerken voor de volgende doelen:

2.   Lidstaten en hun rechtshandhavingsinstanties, de Commissie, de EDEO, en de organen en instanties van de Unie en internationale organisaties bedoeld in lid 1, onder c) en d), die persoonsgegevens verstrekken aan het Agentschap, leggen het doel of de doelen vast waarvoor deze gegevens worden verwerkt zoals bedoeld in lid 1. Het Agentschap kan alleen per geval besluiten dergelijke persoonsgegevens te verwerken voor een ander doel dat eveneens onder lid 1 valt, nadat het heeft geoordeeld dat deze verwerking verenigbaar is met het oorspronkelijke doel waarvoor de gegevens werden verzameld en indien degene die de gegevens heeft verstrekt toestemming heeft gegeven. Het Agentschap houdt schriftelijke gegevens bij van de verenigbaarheidsbeoordelingen per geval.

3.   Het Agentschap, de lidstaten en hun rechtshandhavingsinstanties, de Commissie, de EDEO, en de organen en instanties van de Unie en internationale organisaties bedoeld in lid 1, onder c) en d), kunnen op het moment van de verstrekking van persoonsgegevens algemene of specifieke beperkingen voor de toegang tot of het gebruik van die gegevens stellen, ook met betrekking tot het overdragen, wissen of vernietigen van die gegevens. Wanneer na de overdracht van persoonsgegevens duidelijk wordt dat dergelijke beperkingen nodig zijn, stellen zij de ontvangers daar dienovereenkomstig van in kennis. De ontvangers houden zich aan deze beperkingen.

1.   Voorafgaand aan elke gezamenlijke operatie, terugkeeroperatie, terugkeerinterventie, proefproject, snelle grensinterventie of inzet van een ondersteuningsteam voor migratiebeheer, stellen het Agentschap en de ontvangende lidstaat op transparante wijze de verantwoordelijkheden vast voor de naleving van de verplichtingen op het gebied van gegevensbescherming. Wanneer het doel en de wijze van verwerking gezamenlijk door het Agentschap en de ontvangende lidstaat worden vastgesteld, zijn zij gezamenlijke verwerkingsverantwoordelijken door het maken van een onderlinge regeling.

Voor de doeleinden bedoeld in artikel 87, lid 1, onder a), b), c), e) en f), verwerkt het Agentschap enkel de volgende persoonsgegevens die door de lidstaten, teamleden, het eigen personeel van het Agentschap of het EASO in de context van gezamenlijke operaties, terugkeeroperaties, terugkeerinterventies, proefprojecten, snelle grensinterventies en de inzet van ondersteuningsteams voor migratiebeheer zijn verzameld en aan het Agentschap zijn doorgestuurd:

2.   In de volgende gevallen mag het Agentschap de in lid 1 bedoelde persoonsgegevens verwerken:

1.   Indien het nationale situatiebeeld vereist dat persoonsgegevens worden verwerkt, gebeurt dat overeenkomstig Verordening (EU) 2016/679 en, in voorkomend geval, Richtlijn (EU) 2016/680. Elke lidstaat wijst de autoriteit aan die moet worden beschouwd als verwerkingsverantwoordelijke in de zin van artikel 4, punt 7, van Verordening (EU) 2016/679 of artikel 3, punt 8, van Richtlijn (EU) 2016/680, al naargelang van het geval, en die de centrale verantwoordelijkheid heeft voor de verwerking van persoonsgegevens door die lidstaat. Elke lidstaat deelt de gegevens van die autoriteit mee aan de Commissie.

2.   Identificatienummers van schepen en luchtvaartuigen zijn de enige persoonsgegevens waartoe toegang mag worden gegeven in de Europese situatiebeelden en specifieke situatiebeelden en de Fusion Services van Eurosur.

3.   Wanneer de verwerking van gegevens in Eurosur bij wijze van uitzondering de verwerking van andere persoonsgegevens dan identificatienummers van schepen en luchtvaartuigen vereist, wordt een dergelijke verwerking strikt beperkt tot hetgeen voor de toepassing van Eurosur overeenkomstig artikel 18 noodzakelijk is.

4.   Elke uitwisseling van persoonsgegevens met derde landen in het kader van Eurosur wordt strikt beperkt tot hetgeen voor de toepassing van deze verordening noodzakelijk is. Hiertoe wordt overgegaan overeenkomstig hoofdstuk V van Verordening (EU) 2018/1725 door het Agentschap, hoofdstuk V van Verordening (EU) 2016/679, hoofdstuk V van Richtlijn (EU) 2016/680, al naargelang het geval, en de toepasselijke nationale bepalingen betreffende gegevensbescherming die die richtlijn omzetten, door de lidstaten.

5.   Elke informatie-uitwisseling overeenkomstig artikel 72, lid 2, artikel 73, lid 3, en artikel 74, lid 3, waarbij een derde land gegevens ontvangt die zouden kunnen worden gebruikt voor het identificeren van personen of groepen van personen wier verzoek om internationale bescherming in behandeling is of die een ernstig risico lopen om aan folteringen, onmenselijke of vernederende behandelingen of bestraffingen of andere schendingen van grondrechten te worden onderworpen, is verboden.

6.   De lidstaten en het Agentschap houden gegevens bij van de verwerkingsactiviteiten overeenkomstig artikel 30 van Verordening (EU) 2016/679, artikel 24 van Richtlijn (EU) 2016/680 en artikel 31 van Verordening (EU) 2018/1725, al naargelang het geval.

1.   Wanneer het Agentschap bij het uitoefenen van zijn taken uit hoofde van artikel 10, lid 1, onder a), van de onderhavige verordening, persoonsgegevens verwerkt die het heeft verzameld tijdens het monitoren van migratiestromen, het verrichten van risicoanalyses of tijdens zijn werkzaamheden met het oog op de identificatie van verdachten van grensoverschrijdende criminaliteit, verwerkt het deze persoonsgegevens overeenkomstig hoofdstuk IX van Verordening (EU) 2018/1725. Voor dit doel verwerkte persoonsgegevens, met inbegrip van kentekennummers, identificatienummers van voertuigen, telefoonnummers en identificatienummers van schepen of luchtvaartuigen die verband houden met deze personen, hebben betrekking op natuurlijke personen —die op een redelijke grond door de bevoegde autoriteiten van de lidstaten, Europol, Eurojust of het Agentschap worden verdacht van betrokkenheid bij grensoverschrijdende criminaliteit. Deze persoonsgegevens kunnen persoonsgegevens van slachtoffers of getuigen bevatten indien die persoonsgegevens een aanvulling vormen op de overeenkomstig dit artikel door het Agentschap verwerkte persoonsgegevens van verdachten.

2.   Het Agentschap wisselt enkel persoonsgegevens als bedoeld in lid 1 van dit artikel uit met:

1.   Het Agentschap wist persoonsgegevens zodra deze zijn doorgegeven aan de bevoegde autoriteiten van de lidstaten, andere organen en instanties van de Unie, met name het EASO, overgedragen aan derde landen of internationale organisaties, of gebruikt voor de voorbereiding van risicoanalyses. Ze mogen in geen geval langer dan 90 dagen na de datum waarop de gegevens zijn verzameld, worden bewaard. De gegevens worden geanonimiseerd in de uitkomsten van de risicoanalyses.

2.   Persoonsgegevens die worden verwerkt met het oog op de uitvoering van met terugkeer verband houdende taken, worden gewist zodra het doel waarvoor zij zijn verzameld, is verwezenlijkt, en niet later dan 30 dagen na de beëindiging van de met terugkeer verband houdende taken.

3.   Voor de toepassing van artikel 90 verwerkte operationele persoonsgegevens worden gewist zodra het doel waarvoor zij zijn verzameld, door het Agentschap is verwezenlijkt. Het Agentschap evalueert voortdurend de noodzaak van de opslag van dergelijke gegevens, met name de persoonsgegevens van slachtoffers en getuigen. Het Agentschap evalueert de noodzaak van de opslag van dergelijke gegevens in elk geval uiterlijk drie maanden na het begin van de eerste verwerking van die gegevens, en vervolgens om de zes maanden. Het Agentschap neemt uitsluitend een besluit over de verlenging van de opslag van persoonsgegevens — met name de persoonsgegevens van slachtoffers en getuigen — tot de volgende evaluatie indien deze opslag nog steeds noodzakelijk is voor de uitvoering van de taken van het Agentschap uit hoofde van artikel 90.

4.   Dit artikel is niet van toepassing op persoonsgegevens die in het kader van het FADO-systeem zijn verzameld.

1.   Het Agentschap stelt eigen beveiligingsregels vast die gebaseerd zijn op de beginselen en regels die zijn vastgelegd in de beveiligingsregels van de Commissie voor de bescherming van gerubriceerde informatie van de Europese Unie (EUCI) en gevoelige niet-gerubriceerde informatie, zoals bepalingen betreffende dergelijke uitwisselingen met derde landen, en de verwerking en opslag van dergelijke informatie, zoals uiteengezet in de Besluiten (EU, Euratom) 2015/443 (44) en (EU, Euratom) 2015/444 van de Commissie (45). De Commissie moet voorafgaande goedkeuring verlenen voor alle administratieve regelingen inzake de uitwisseling van gerubriceerde informatie met de relevante autoriteiten van een derde land of, bij gebrek aan een dergelijke regeling, alle uitzonderlijke ad-hocvrijgaven van EUCI aan dergelijke autoriteiten.

2.   De raad van bestuur stelt de beveiligingsregels van het Agentschap vast na goedkeuring door de Commissie. Bij de beoordeling van de voorgestelde beveiligingsregels ziet de Commissie toe op de verenigbaarheid ervan met de Besluiten (EU, Euratom) 2015/443 en (EU, Euratom) 2015/444.

3.   De rubricering belet niet dat informatie beschikbaar wordt gesteld aan het Europees Parlement. De overdracht en behandeling van de informatie en documenten die overeenkomstig deze verordening aan het Europees Parlement worden toegestuurd, moeten voldoen aan de voorschriften betreffende het doorzenden en behandelen van gerubriceerde informatie die van toepassing zijn tussen het Europees Parlement en de Commissie.

1.   Het Agentschap is een orgaan van de Unie. Het heeft rechtspersoonlijkheid.

2.   In elk van de lidstaten geniet het Agentschap de meest uitgebreide handelingsbevoegdheid die aan rechtspersonen krachtens de wetgeving in de betreffende lidstaat wordt verleend. Het Agentschap kan in het bijzonder roerende en onroerende zaken verkrijgen of vervreemden en in rechte optreden.

3.   Het is onafhankelijk met betrekking tot de uitvoering van zijn technische en operationele opdracht.

4.   Het Agentschap wordt vertegenwoordigd door zijn uitvoerend directeur.

5.   De zetel van het Agentschap bevindt zich in Warschau, Polen.

1.   De vereiste bepalingen betreffende de huisvesting van het Agentschap in de lidstaat waar de zetel is gevestigd en de door deze lidstaat ter beschikking te stellen faciliteiten, alsook de specifieke voorschriften die in die lidstaat gelden voor de uitvoerend directeur, de plaatsvervangende uitvoerend directeurs, de leden van de raad van bestuur, het personeel van het Agentschap en hun gezinsleden, worden vastgesteld in een zetelovereenkomst tussen het Agentschap en de lidstaat waar het Agentschap zijn zetel heeft.

2.   De zetelovereenkomst wordt gesloten na goedkeuring door de raad van bestuur.

3.   De lidstaat waar het Agentschap zijn zetel heeft, biedt optimale voorwaarden voor de goede werking van het Agentschap, waaronder meertalig, Europees gericht onderwijs en passende vervoersverbindingen.

1.   Het Statuut, de Regeling en de voorschriften die in overleg zijn vastgesteld door de instellingen van de Unie ten behoeve van de uitvoering van dat Statuut en die Regeling, zijn van toepassing op het statutaire personeel.

2.   De standplaats bevindt zich in principe in de lidstaat waar de zetel van het Agentschap is gevestigd.

3.   Statutaire personeelsleden die onder de Regeling vallen, worden in principe in eerste instantie in dienst genomen voor een vaste periode van vijf jaar. Hun contracten kunnen in principe slechts een keer worden verlengd, voor een vaste periode van maximaal vijf jaar. Na de eerste verlenging kan de overeenkomst alleen nog voor onbepaalde tijd worden verlengd.

4.   Voor de toepassing van artikel 31 en artikel 44 kan alleen een statutair personeelslid op wie het Statuut of titel II van de Regeling van toepassing is, worden aangesteld als verbindingsfunctionarissen of coördinerende functionarissen. Voor de toepassing van artikel 55 kan alleen statutair personeel op wie het Statuut of de Regeling van toepassing is, worden ingezet als teamleden.

5.   De raad van bestuur stelt, in overeenstemming met de Commissie, regels ter uitvoering van het Statuut en de Regeling vast, overeenkomstig artikel 110, lid 2, van het Statuut.

6.   Op voorwaarde dat de Commissie voorafgaande goedkeuring heeft gegeven, stelt de raad van bestuur regels vast met betrekking tot personeel van lidstaten dat bij het Agentschap wordt gedetacheerd overeenkomstig artikel 56; indien nodig worden deze regels door de raad van bestuur geactualiseerd. Deze regels omvatten met name de financiële regelingen voor deze detacheringen, inclusief verzekering, en opleiding. Deze regels houden rekening met het feit dat het personeel wordt gedetacheerd om te worden ingezet als teamleden en de bij artikel 83 voorziene taken en bevoegdheden krijgt. Deze regels bevatten eveneens bepalingen inzake de voorwaarden voor inzet. Voor zover relevant streeft de raad van bestuur naar samenhang met de regels die gelden voor de vergoeding van dienstreizen van statutair personeel.

1.   Onverminderd de artikelen 84 en 85 is het Agentschap aansprakelijk voor alle activiteiten die het overeenkomstig deze verordening verricht.

2.   De contractuele aansprakelijkheid van het Agentschap wordt beheerst door het recht dat op de betrokken overeenkomst van toepassing is.

3.   Het Hof van Justitie is bevoegd uitspraak te doen krachtens een arbitragebeding vervat in een door het Agentschap gesloten overeenkomst.

4.   In geval van niet-contractuele aansprakelijkheid vergoedt het Agentschap in overeenstemming met de algemene beginselen die de rechtsstelsels van de lidstaten gemeen hebben, alle door zijn diensten of door zijn personeelsleden bij de uitoefening van hun werkzaamheden veroorzaakte schade, ook in verband met het gebruik van uitvoerende bevoegdheden.

5.   Het Hof van Justitie is bevoegd uitspraak te doen in geschillen over de vergoeding van de in lid 3 bedoelde schade.

6.   De persoonlijke aansprakelijkheid van het statutaire personeel jegens het Agentschap wordt beheerst door de op hen van toepassing zijnde bepalingen van het Statuut en de Regeling.

1.   Bij het Hof van Justitie kan een beroep worden ingesteld voor de nietigverklaring van handelingen van het Agentschap die rechtsgevolgen ten aanzien van derden beogen, overeenkomstig artikel 263 VWEU, en voor het nalaten te handelen, overeenkomstig artikel 265 VWEU, wegens niet-contractuele aansprakelijkheid voor door het Agentschap veroorzaakte schade en, krachtens een arbitragebeding, wegens de contractuele aansprakelijkheid voor schade als gevolg van handelingen van het Agentschap, overeenkomstig artikel 340 VWEU.

2.   Het Agentschap treft de maatregelen die nodig zijn om te voldoen aan de arresten van het Hof van Justitie.

1.   De raad van bestuur is verantwoordelijk voor het nemen van de strategische beslissingen van het Agentschap in overeenstemming met deze verordening.

2.   De raad van bestuur:

Het onder j) bedoelde jaarlijks activiteitenverslag wordt openbaar gemaakt.

3.   Voorstellen voor de in lid 2 bedoelde besluiten van de raad van bestuur met betrekking tot specifieke activiteiten van het Agentschap aan of in de onmiddellijke nabijheid van de buitengrenzen van een specifieke lidstaat of met betrekking tot werkafspraken met derde landen als bedoeld in artikel 73, lid 4, vereisen dat het lid van de raad van bestuur dat die specifieke lidstaat respectievelijk de aan dat derde land grenzende lidstaat vertegenwoordigt voor aanneming van de betrokken voorstellen stemt.

4.   De raad van bestuur kan de uitvoerend directeur adviseren over aangelegenheden die verband houden met de ontwikkeling van het operationele beheer van de buitengrenzen en opleiding, waaronder onderzoeksactiviteiten.

5.   Mocht Ierland of het Verenigd Koninkrijk verzoeken om deel te mogen nemen aan specifieke activiteiten, neemt de raad van bestuur hierover een besluit.

De raad van bestuur besluit per geval. In zijn besluiten houdt de raad van bestuur rekening met de vraag of de deelname van Ierland of het Verenigd Koninkrijk bijdraagt tot het welslagen van de betrokken activiteit. De besluiten bepalen de financiële bijdrage van Ierland of het Verenigd Koninkrijk aan de activiteit waarvoor het verzoek tot deelname is ingediend.

6.   De raad van bestuur doet het Europees Parlement en de Raad (“de begrotingsautoriteit”) jaarlijks alle relevante informatie over de resultaten van de door het Agentschap uitgevoerde evaluatieprocedures toekomen.

7.   De raad van bestuur kan een uitvoerende raad opzetten die bestaat uit maximaal vier vertegenwoordigers van de raad van bestuur, daaronder begrepen de voorzitter, en een vertegenwoordiger van de Commissie, die de raad van bestuur en de uitvoerend directeur helpt bij de voorbereiding van de door de raad van bestuur vast te stellen besluiten, programma’s en activiteiten, en zo nodig in spoedeisende gevallen namens de raad van bestuur bepaalde voorlopige en dringende besluiten neemt. De uitvoerende raad neemt geen besluiten waarvoor meerderheid van twee derde in de raad van bestuur nodig is. De raad van bestuur kan bepaalde welomschreven taken delegeren aan de uitvoerende raad, met name wanneer de doeltreffendheid van het Agentschap daardoor verbetert. Een dergelijke delegatie aan de uitvoerende raad is niet toegestaan voor taken die verband houden met besluiten waarvoor een meerderheid van twee derde in de raad van bestuur nodig is.

8.   De raad van bestuur neemt overeenkomstig artikel 110 van het Statuut een besluit dat gebaseerd is op artikel 2, lid 1, van het Statuut en artikel 6 van de Regeling, waarin hij de nodige bevoegdheden van het tot aanstelling bevoegde gezag delegeert aan de uitvoerend directeur en de voorwaarden uiteenzet voor de schorsing van deze bevoegdheidsdelegatie. De uitvoerend directeur mag deze bevoegdheden op zijn beurt delegeren.

Wanneer uitzonderlijke omstandigheden dat vereisen, kan de raad van bestuur door middel van een besluit de delegatie van de bevoegdheden van het tot aanstelling bevoegde gezag aan de uitvoerend directeur en de bevoegdheden die deze laatste op zijn beurt heeft gedelegeerd, tijdelijk schorsen. Hij kan deze bevoegdheden dan zelf uitoefenen of delegeren aan een van zijn leden of aan een ander statutair personeelslid dan de uitvoerend directeur.

1.   Onverminderd lid 3 bestaat de raad van bestuur uit een vertegenwoordiger van iedere lidstaat en twee vertegenwoordigers van de Commissie, die allen stemgerechtigd zijn. Daartoe benoemt iedere lidstaat een lid van de raad van bestuur alsmede een plaatsvervanger die het lid tijdens zijn afwezigheid vertegenwoordigt. De Commissie benoemt twee leden en twee plaatsvervangers. De duur van de ambtstermijn bedraagt vier jaar. Deze ambtstermijn kan worden verlengd.

2.   De leden van de raad van bestuur worden benoemd op grond van hun relevante, uitgebreide ervaring en deskundigheid op het gebied van operationele samenwerking bij grensbeheer en terugkeer, en hun relevante vaardigheden op het gebied van management, bestuur en begroting. De lidstaten en de Commissie streven naar een evenwichtige gendervertegenwoordiging in de raad van bestuur.

3.   De landen die betrokken zijn bij de uitvoering, toepassing en ontwikkeling van het Schengenacquis nemen deel aan het Agentschap. Zij hebben ieder één vertegenwoordiger en één plaatsvervanger in de raad van bestuur. De regelingen die krachtens de desbetreffende bepalingen van hun associatieovereenkomsten zijn uitgewerkt en die de aard en de omvang van en de nadere regels voor de deelname van deze landen aan de werkzaamheden van het Agentschap vastleggen, met inbegrip van bepalingen inzake financiële bijdragen en personeel, zijn van toepassing.

1.   Uiterlijk op 30 november van elk jaar stelt de raad van bestuur een enkelvoudig programmeringsdocument vast dat onder meer de meerjarenprogrammering van het Agentschap en het jaarlijkse werkprogramma voor het komende jaar bevat, op basis van een ontwerptekst van de uitvoerend directeur, die wordt bekrachtigd door de raad van bestuur. Het enkelvoudig programmeringsdocument wordt vastgesteld met inachtneming van een positief advies van de Commissie en, wat betreft de meerjarige programmering, na raadpleging van het Europees Parlement en de Raad. Als de raad van bestuur besluit geen rekening te houden met elementen van het advies van de Commissie, motiveert het dit grondig. De verplichting om een grondige motivering te verstrekken geldt ook voor de door het Europees Parlement en de Raad tijdens de raadpleging aan de orde gestelde punten. De raad van bestuur doet het Europees Parlement, de Raad en de Commissie het document onverwijld toekomen.

2.   Het in lid 1 bedoelde document is definitief na de definitieve vaststelling van de algemene begroting. Het wordt, waar nodig, dienovereenkomstig aangepast.

3.   In overeenstemming met de cyclus voor het meerjarig strategisch beleid voor Europees geïntegreerd grensbeheer omvat de meerjarenprogrammering een beschrijving van de algemene strategische programmering voor de middellange en lange termijn, die het volgende bevat: doelstellingen, beoogde resultaten, prestatie-indicatoren en planning van middelen, inclusief de meerjarenbegroting, de personele middelen en de ontwikkeling van de eigen capaciteiten van het Agentschap, met inbegrip van een indicatieve meerjarenplanning van de personeelsprofielen voor het permanente korps. In de meerjarenprogrammering worden de strategische interventiegebieden vastgesteld en welke stappen moeten worden genomen om de doelstellingen te bereiken. De meerjarenprogrammering omvat strategische acties voor de uitvoering van de grondrechtenstrategie als bedoeld in artikel 80, lid 1, en een strategie voor de betrekkingen met derde landen en internationale organisaties, evenals de acties in verband met deze strategie.

4.   De meerjarenprogrammering wordt uitgevoerd door middel van jaarlijkse werkprogramma’s en wordt, waar nodig, bijgewerkt op basis van de resultaten van een op grond van artikel 121 uitgevoerde evaluatie. De conclusies van deze evaluaties komen, waar nodig, ook tot uitdrukking in het jaarlijkse werkprogramma voor het komende jaar.

5.   Het jaarlijkse werkprogramma omvat een beschrijving van de te financieren activiteiten, met gedetailleerde doelstellingen en verwachte resultaten, waaronder prestatie-indicatoren. Het geeft voorts een indicatie van de financiële en personele middelen die aan iedere activiteit worden toegewezen overeenkomstig de beginselen van activiteitsgestuurde begroting en activiteitsgestuurd beheer. Het jaarlijkse werkprogramma is consistent met de meerjarenprogrammering. Het vermeldt duidelijk de taken die zijn toegevoegd, gewijzigd of geschrapt ten opzichte van het vorige begrotingsjaar.

6.   De vaststelling van het jaarlijkse werkprogramma geschiedt in overeenstemming met het wetgevingsprogramma van de Unie op de relevante gebieden van het beheer van de buitengrenzen en terugkeer.

7.   Indien het Agentschap na de vaststelling van het jaarlijkse werkprogramma een nieuwe taak krijgt toegewezen, wijzigt de raad van bestuur het jaarlijkse werkprogramma.

8.   Iedere wezenlijke wijziging van het jaarlijkse werkprogramma, in het bijzonder een wijziging die aanleiding geeft tot een herverdeling van meer dan 2 % van de jaarlijkse begrotingsmiddelen, wordt vastgesteld volgens dezelfde procedure als die welke voor de vaststelling van het oorspronkelijke jaarlijkse werkprogramma geldt. De raad van bestuur kan aan de uitvoerend directeur de bevoegdheid delegeren om niet-essentiële wijzigingen in het jaarlijkse werkprogramma door te voeren.

1.   De raad van bestuur kiest uit zijn stemgerechtigde leden een voorzitter en een vicevoorzitter. De voorzitter en vicevoorzitter worden door de stemgerechtigde leden van de raad van bestuur met een meerderheid van twee derde gekozen. De vicevoorzitter vervangt ambtshalve de voorzitter wanneer deze is verhinderd zijn taken te verrichten.

2.   De ambtstermijn van de voorzitter en van de vicevoorzitter loopt af wanneer hun lidmaatschap van de raad van bestuur eindigt. Met inachtneming van deze bepaling bedraagt de duur van de ambtstermijn van de voorzitter of de vicevoorzitter vier jaar. Deze ambtstermijnen kunnen eenmaal worden verlengd.

1.   De voorzitter roept de raad van bestuur in vergadering bijeen.

2.   De uitvoerend directeur neemt zonder stemrecht deel aan de beraadslagingen.

3.   De raad van bestuur houdt ten minste twee gewone vergaderingen per jaar. Daarnaast komt de raad van bestuur bijeen op initiatief van de voorzitter, op verzoek van de Commissie of op verzoek van ten minste een derde van de leden van de raad van bestuur. Indien noodzakelijk kan de raad van bestuur gezamenlijke vergaderingen houden met de raden van bestuur van EASO en Europol.

4.   Ierland wordt uitgenodigd om deel te nemen aan de vergaderingen van de raad van bestuur.

5.   Het Verenigd Koninkrijk wordt uitgenodigd om deel te nemen aan de vergaderingen van de raad van bestuur die plaatsvinden vóór de datum waarop de Verdragen niet meer van toepassing zijn op het Verenigd Koninkrijk op grond van artikel 50, lid 3, TEU.

6.   Vertegenwoordigers van EASO en Europol worden uitgenodigd om deel te nemen aan de vergaderingen van de raad van bestuur. Een vertegenwoordiger van het FRA wordt uitgenodigd om deel te nemen aan vergaderingen van de raad van bestuur waar punten die relevant zijn voor de bescherming van de grondrechten op de agenda staan.

7.   De voorzitter van de raad van bestuur kan tevens een deskundige van het Europees Parlement uitnodigen om deel te nemen aan de vergaderingen van de raad van bestuur. De raad van bestuur kan ook vertegenwoordigers van andere relevante instellingen, organen en instanties van de Unie uitnodigen. De raad van bestuur kan, overeenkomstig zijn reglement van orde, andere personen wier mening van belang kan zijn, uitnodigen om de vergaderingen als waarnemer bij te wonen.

8.   De leden van de raad van bestuur kunnen zich, met inachtneming van de bepalingen van het reglement van orde van de raad van bestuur, laten bijstaan door adviseurs of deskundigen.

9.   Het secretariaat voor de raad van bestuur wordt verzorgd door het Agentschap.

1.   Onverminderd artikel 100, lid 2, onder c), d), k) en m), artikel 103, lid 1, en artikel 107, leden 2 en 4, neemt de raad van bestuur zijn besluiten bij absolute meerderheid van zijn stemgerechtigde leden.

2.   Elk lid heeft één stem. Bij afwezigheid van een lid heeft zijn plaatsvervanger het recht zijn stemrecht uit te oefenen. De uitvoerend directeur stemt niet.

3.   De stemprocedure is nader geregeld in het reglement van orde. Het reglement bepaalt onder welke voorwaarden een lid namens een ander lid kan handelen, en bevat ook eventuele quorumvoorschriften.

4.   De landen die betrokken zijn bij de uitvoering, toepassing en ontwikkeling van het Schengenacquis hebben beperkt stemrecht overeenkomstig hun respectieve afspraken. Om de geassocieerde landen de mogelijkheid te bieden hun stemrecht uit te oefenen, specifieert het Agentschap in de agenda de punten waarvoor beperkt stemrecht is verleend.

1.   Het Agentschap wordt geleid door zijn uitvoerend directeur, die volledig onafhankelijk is in de uitoefening van zijn taken. Onverminderd de respectieve bevoegdheden van de instellingen van de Unie en de raad van bestuur vraagt noch aanvaardt de uitvoerend directeur instructies van een regering of andere instantie.

2.   Het Europees Parlement of de Raad kan de uitvoerend directeur verzoeken om verslag uit te brengen over de wijze waarop hij zijn taken uitvoert. Dit omvat verslaglegging over de activiteiten van het Agentschap, de uitvoering van en het toezicht op de grondrechtenstrategie, het jaarlijks activiteitenverslag van het Agentschap over het voorgaande jaar, het werkprogramma voor het komende jaar en het meerjarenplan van het Agentschap en over andere onderwerpen die verband houden met de activiteiten van het Agentschap. De uitvoerend directeur legt desgevraagd een verklaring af voor het Europees Parlement en beantwoordt schriftelijk alle vragen van leden van het Europees Parlement binnen een termijn van 15 kalenderdagen na ontvangst van een dergelijke vraag. De uitvoerend directeur brengt op gezette tijden verslag uit aan de passende instanties en commissies van het Europees Parlement.

3.   Behalve wanneer in deze verordening specifieke termijnen zijn vastgesteld, zorgt de uitvoerend directeur ervoor dat de verslagen zo spoedig mogelijk en in elk geval zes maanden na afloop van de verslagperiode worden toegezonden aan het Europees Parlement, de Raad en de Commissie, tenzij de uitvoerend directeur een vertraging naar behoren schriftelijk motiveert.

4.   De uitvoerend directeur is verantwoordelijk voor de voorbereiding en uitvoering van de door de raad van bestuur genomen strategische besluiten en voor het nemen van besluiten in verband met de operationele activiteiten van het Agentschap in overeenstemming met deze verordening. De uitvoerend directeur heeft de volgende functies en bevoegdheden:

5.   De uitvoerend directeur legt aan de raad van bestuur verantwoording af over zijn werkzaamheden.

6.   De uitvoerend directeur treedt op als wettelijke vertegenwoordiger van het Agentschap.

1.   De Commissie stelt op basis van een lijst minstens drie kandidaten voor de post van uitvoerend directeur en voor de post van iedere plaatsvervangende uitvoerend directeur voor, na bekendmaking van de post in het Publicatieblad van de Europese Unie en in voorkomend geval in de pers of via het internet.

2.   De uitvoerend directeur wordt, op basis van een in lid 1 bepaald voorstel van de Commissie, benoemd door de raad van bestuur op grond van zijn verdiensten en zijn met bewijsstukken gestaafde sterke bestuurlijke en leidinggevende vaardigheden, met inbegrip van zijn ruime relevante ervaring op het gebied van het beheer van de buitengrenzen en terugkeer. Vóór de benoeming wordt de door de Commissie voorgestelde kandidaten verzocht een verklaring voor de bevoegde commissie(s) van het Europees Parlement af te leggen en de vragen van de commissieleden te beantwoorden.

Na deze verklaring neemt het Europees Parlement een advies aan waarin het zijn mening en voorkeur voor een kandidaat geeft.

De raad van bestuur benoemt de uitvoerend directeur, waarbij rekening wordt gehouden met deze mening. De raad van bestuur neemt zijn besluit met een meerderheid van twee derde van de stemgerechtigde leden.

Als de raad van bestuur besluit een andere kandidaat te benoemen dan de kandidaat voor wie het Europees Parlement zijn voorkeur had uitgesproken, laat de raad van bestuur het Europees Parlement en de Raad schriftelijk weten hoe met het advies van het Europees Parlement rekening werd gehouden.

De raad van bestuur is bevoegd om de uitvoerend directeur te ontslaan, op basis van een voorstel van de Commissie.

3.   De uitvoerend directeur wordt bijgestaan door drie plaatsvervangende uitvoerend directeurs. Aan elke plaatsvervangende uitvoerend directeur wordt een specifiek bevoegdheidsdomein toegewezen. Indien de uitvoerend directeur afwezig of verhinderd is, neemt een van de plaatsvervangende uitvoerend directeurs zijn plaats in.

4.   De plaatsvervangende uitvoerend directeurs worden, op basis van een voorstel van de Commissie als bedoeld in lid 1, door de raad van bestuur benoemd op grond van hun verdiensten en passende bestuurlijke en leidinggevende vaardigheden, en rekening houdend met hun relevante beroepservaring op het gebied van het beheer van de buitengrenzen en terugkeer. De uitvoerend directeur wordt betrokken bij het selectieproces. De raad van bestuur neemt zijn besluit met een meerderheid van twee derde van de stemgerechtigde leden.

De raad van bestuur heeft de bevoegdheid om de plaatsvervangende uitvoerend directeurs te ontslaan, overeenkomstig de in de eerste alinea omschreven procedure.

5.   De ambtstermijn van de uitvoerend directeur bedraagt vijf jaar. Aan het einde van deze termijn voert de Commissie een evaluatie uit waarbij rekening wordt gehouden met de door de uitvoerend directeur bereikte resultaten en de toekomstige taken en uitdagingen van het Agentschap.

6.   Op grond van een voorstel van de Commissie dat rekening houdt met de in lid 5 bedoelde evaluatie, kan de raad van bestuur de ambtstermijn van de uitvoerend directeur eenmaal verlengen, met ten hoogste vijf jaar.

7.   De ambtstermijn van de plaatsvervangende uitvoerend directeurs bedraagt vijf jaar. De raad van bestuur kan deze ambtstermijn, op voorstel van de Commissie, eenmaal verlengen met een periode van ten hoogste vijf jaar.

8.   De uitvoerend directeur en de plaatsvervangende uitvoerend directeurs worden in dienst genomen als tijdelijke functionarissen van het Agentschap op grond van artikel 2, onder a), van de Regeling.

1.   Het Agentschap richt een adviesforum op dat het Agentschap bijstaat door het verstrekken van onafhankelijk advies op het gebied van grondrechten. De uitvoerend directeur en de raad van bestuur kunnen, in coördinatie met de grondrechtenfunctionaris, het adviesforum raadplegen over elk onderwerp dat verband houdt met de grondrechten.

2.   Het Agentschap nodigt het EASO, het FRA, de Hoge Commissaris van de Verenigde Naties voor de vluchtelingen en andere relevante organisaties uit om deel te nemen aan het adviesforum. Op basis van een voorstel van de grondrechtenfunctionaris dat is gedaan na raadpleging van de uitvoerend directeur, besluit de raad van bestuur over de samenstelling en over de nadere voorwaarden betreffende het toezenden van informatie aan het adviesforum. Het adviesforum stelt, na raadpleging van de raad van bestuur en de uitvoerend directeur, zijn werkmethoden vast en stelt zijn werkprogramma op.

3.   Het adviesforum wordt geraadpleegd over de verdere ontwikkelingen en uitvoering van de grondrechtenstrategie, de werking van het klachtenmechanisme, de gedragscodes en de gemeenschappelijke basisinhoud voor de opleidingen. Het Agentschap stelt het adviesforum op de hoogte van het gevolg dat aan zijn aanbevelingen wordt gegeven.

4.   Het adviesforum stelt een jaarverslag van zijn activiteiten op. Dat verslag wordt openbaar gemaakt.

5.   Onverminderd de bevoegdheden van de grondrechtenfunctionaris heeft het adviesforum tijdig en op doeltreffende wijze effectieve toegang tot alle informatie met betrekking tot de eerbiediging van de grondrechten, hetgeen onder meer inhoudt dat het een bezoek ter plaatse kan brengen aan gezamenlijke operaties of snelle grensinterventies, op voorwaarde dat de ontvangende lidstaat of het derde land daarmee instemt, al naargelang het geval, aan hotspotgebieden en aan terugkeeroperaties en terugkeerinterventies, ook in derde landen. Indien de ontvangende lidstaat niet instemt met een bezoek ter plaatse door het adviesforum aan een gezamenlijke operatie of aan snelle grensinterventie die op zijn grondgebied wordt uitgevoerd, verstrekt de ontvangende lidstaat het Agentschap schriftelijk naar behoren gemotiveerde redenen daarvoor.

1.   De raad van bestuur benoemt een grondrechtenfunctionaris op basis van een lijst van drie kandidaten, na overleg met het adviesforum. De grondrechtenfunctionaris beschikt over de nodige kwalificaties, deskundige kennis en professionele ervaring op het gebied van grondrechten.

2.   De grondrechtenfunctionaris voert de volgende taken uit: