–

η BÁV Zrt., εκπροσωπούμενη από τον P. Balázs, ügyvéd,

–

η Πορτογαλική Κυβέρνηση, εκπροσωπούμενη από τις H. Almeida, P. Barros da Costa και A. Cunha,

–

η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, εκπροσωπούμενη από τον K. Mifsud-Bonnici και την K. Talabér-Ritz,

1

Η αίτηση προδικαστικής αποφάσεως αφορά την ερμηνεία της καταχωρίσεως 23, παράγραφος 10, σημείο i, του παραρτήματος XVII του κανονισμού (ΕΚ) 1907/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2006, για την καταχώριση, την αξιολόγηση, την αδειοδότηση και τους περιορισμούς των χημικών προϊόντων (REACH) και για την ίδρυση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Χημικών Προϊόντων καθώς και για την τροποποίηση της οδηγίας 1999/45/ΕΚ και για κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 793/93 του Συμβουλίου και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1488/94 της Επιτροπής καθώς και της οδηγίας 76/769/ΕΟΚ του Συμβουλίου και των οδηγιών της Επιτροπής 91/155/ΕΟΚ, 93/67/ΕΟΚ, 93/105/ΕΚ και 2000/21/ΕΚ (ΕΕ 2006, L 396, σ. 1, και διορθωτικό ΕΕ 2007, L 136, σ. 3), όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΕ) 494/2011 της Επιτροπής, της 20ής Μαΐου 2011 (ΕΕ 2011, L 134, σ. 2, και διορθωτικό ΕΕ 2012, L 160, σ. 28) (στο εξής: κανονισμός REACH).

2

Η αίτηση αυτή υποβλήθηκε στο πλαίσιο ένδικης διαφοράς μεταξύ της BÁV Zrt. και της Budapest Főváros Kormányhivatala (νομαρχίας Βουδαπέστης, Ουγγαρία) σχετικά με την απόφαση της δεύτερης να επιβάλει πρόστιμο στην BÁV επειδή αυτή διέθεσε στην αγορά αργυρό βραχιόλι του οποίου τα χαλκοκολλημένα μέρη περιέχουν κάδμιο και να απαγορεύσει τη διάθεση του συγκεκριμένου βραχιολιού στην αγορά.

3

Το παράρτημα XVII του κανονισμού REACH, το οποίο φέρει τον τίτλο «Περιορισμοί στην παρασκευή, τη διάθεση στην αγορά και τη χρήση ορισμένων επικίνδυνων ουσιών, μειγμάτων και αντικειμένων», έχει ως εξής:

«[…]

[…]»

4

Οι αιτιολογικές σκέψεις 1, 2, 3, 5 και 6 του κανονισμού (ΕΕ) 494/2011 της Επιτροπής, της 20ής Μαΐου 2011, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1907/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την καταχώριση, την αξιολόγηση, την αδειοδότηση και τους περιορισμούς των χημικών προϊόντων (REACH) όσον αφορά το παράρτημα XVII (κάδμιο) (ΕΕ 2011, L 134, σ. 2, και διορθωτικό ΕΕ 2011, L 136, σ. 105), έχουν ως εξής:

[…]

5

Στις 13 Σεπτεμβρίου 2023 η BÁV κατέθεσε στη νομαρχία Βουδαπέστης βραχιόλι από άργυρο, υποβάλλοντας το σχετικό έντυπο αιτήσεως, προκειμένου το αντικείμενο να σημανθεί με σφραγίδα. Η εν λόγω νομαρχία υπέβαλε το βραχιόλι σε ανάλυση με φασματομετρία φθορισμού ακτίνων Χ, βάσει της οποίας διαπιστώθηκε ότι η περιεκτικότητα σε κάδμιο των χαλκοκολλημένων μερών του αντικειμένου κυμαινόταν μεταξύ 1 και 2 %.

6

Στις 26 Σεπτεμβρίου 2023 η ως άνω νομαρχία διενήργησε επίσημο έλεγχο στο κατάστημα της BÁV και διέταξε την κατάσχεση του βραχιολιού, το οποίο εκτίθετο προς πώληση σε δημοπρασία, προκειμένου να πραγματοποιηθούν συμπληρωματικές αναλύσεις.

7

Με απόφαση της 24ης Νοεμβρίου 2023, η νομαρχία Βουδαπέστης έκρινε ότι η BÁV είχε διαθέσει παρανόμως το βραχιόλι στην αγορά και, κατά συνέπεια, επέβαλε σε αυτήν πρόστιμο ύψους 150000 ουγγρικών φιορινιών (περίπου 370 ευρώ). Διέταξε επίσης την άρση της κατασχέσεως του βραχιολιού και την παράδοσή του στην BÁV ή στον εξουσιοδοτημένο εκπρόσωπό της, απαγορεύοντας παράλληλα τη διάθεση του αντικειμένου στην αγορά. Η απόφαση της εν λόγω νομαρχίας στηρίχθηκε στο ότι η περιεκτικότητα του συγκεκριμένου βραχιολιού σε κάδμιο υπερέβαινε το όριο του 0,01 % κατά βάρος, το οποίο καθορίζεται στην καταχώριση 23 του παραρτήματος XVII του κανονισμού REACH, καθώς και στο ότι η παράγραφος 8 της εν λόγω καταχωρίσεως απαγορεύει τη χρήση και τη διάθεση στην αγορά υλικών χαλκοκόλλησης με περιεκτικότητα σε κάδμιο μεγαλύτερη του εν λόγω ορίου.

8

Η BÁV άσκησε προσφυγή με αίτημα, μεταξύ άλλων, την ακύρωση της ως άνω αποφάσεως ενώπιον του Fővárosi Törvényszék (δικαστηρίου περιφέρειας Βουδαπέστης, Ουγγαρία), ήτοι του αιτούντος δικαστηρίου, υποστηρίζοντας, κατ’ ουσίαν, ότι η νομαρχία Βουδαπέστης δεν έλαβε υπόψη τις παραγράφους 8 έως 11 της καταχωρίσεως 23 του παραρτήματος XVII του κανονισμού REACH, καθόσον δεν διεξήγαγε έρευνα προκειμένου να προσδιορίσει την παλαιότητα του επίμαχου στην υπόθεση της κύριας δίκης βραχιολιού και τον χρόνο διαθέσεώς του αγορά, παρά τη δήλωση της BÁV ότι το κόσμημα είχε κατασκευασθεί κατά τη δεκαετία του 1940. Η εν λόγω εταιρία φρονεί ότι τα κοσμήματα που συγκολλούνται με διαδικασία χαλκοκόλλησης δεν πρέπει να θεωρούνται μεταλλικά υλικά χαλκοκόλλησης και δεν μπορούν να εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής των διατάξεων της παραγράφου 8 της προμνημονευθείσας καταχωρίσεως. Υποστηρίζει συναφώς ότι η παράγραφος 10, σημείο i, της εν λόγω καταχωρίσεως έχει εφαρμογή σε ορισμένες κατηγορίες αντικειμένων, μεταξύ των οποίων καταλέγονται τα κοσμήματα. Συγκεκριμένα, η εν λόγω παράγραφος προβλέπει ότι τα αντικείμενα αυτού του είδους δεν μπορούν να χρησιμοποιούνται ή να διατίθενται στην αγορά εάν η περιεκτικότητά τους σε κάδμιο υπερβαίνει το 0,01 % κατά βάρος. Εντούτοις, η εν λόγω διάταξη πρέπει να ερμηνεύεται σε συνδυασμό με την παράγραφο 11 της καταχωρίσεως 23, η οποία προβλέπει παρέκκλιση για τα αντικείμενα που διατέθηκαν στην αγορά πριν από τις 10 Δεκεμβρίου 2011 και για τα κοσμήματα των οποίων η παλαιότητα υπερέβαινε τα 50 έτη την 10η Δεκεμβρίου 2011.

9

Η Νομαρχία Βουδαπέστης υποστηρίζει, κατ’ ουσίαν, ότι, λόγω των επιβλαβών συνεπειών του καδμίου στη σωματική ακεραιότητα και στην υγεία, ο νομοθέτης της Ένωσης απαγόρευσε εν γένει, από τον χρόνο θέσεως σε ισχύ του κανονισμού REACH, τη διάθεση στην αγορά των υλικών χαλκοκόλλησης με μη επιτρεπόμενη περιεκτικότητα σε κάδμιο τα οποία μπορούν να ανευρεθούν σε αντικείμενα μη μνημονευόμενα στις παρεκκλίσεις που προβλέπονται στην καταχώριση 23, παράγραφος 9, του παραρτήματος XVII του εν λόγω κανονισμού. Οι κανόνες που προβλέπονται στις παραγράφους 10 και 11 της εν λόγω καταχωρίσεως αφορούν το ποσοστό περιεκτικότητας καδμίου στο κράμα των μετάλλων των αντικειμένων και στα λοιπά μεταλλικά υλικά τους, πλην των υλικών χαλκοκόλλησης, στερούνται δε σημασίας εν προκειμένω.

10

Το αιτούν δικαστήριο διερωτάται ως προς την ερμηνεία της φράσεως «άλλα μεταλλικά υλικά για την κατασκευή κοσμημάτων» η οποία μνημονεύεται στην καταχώριση 23, παράγραφος 10, σημείο i, του παραρτήματος XVII του κανονισμού REACH. Ειδικότερα, ζητεί να διευκρινισθεί εάν το επίμαχο στην υπόθεση της κύριας δίκης υλικό χαλκοκόλλησης κοσμημάτων δύναται να θεωρηθεί «υλικό» ή εάν δεν εμπίπτει στην έννοια αυτή, οπότε δεν τυγχάνει εφαρμογής η παρέκκλιση που προβλέπεται στην παράγραφο 11 της εν λόγω καταχωρίσεως.

11

Κατά το αιτούν δικαστήριο, η παράγραφος 10 της εν λόγω καταχωρίσεως συνιστά ειδικό κανόνα σε σχέση με την παράγραφό της 8, οπότε, σύμφωνα με την αρχή lex specialis derogat legi generali, ο συγκεκριμένος ειδικός κανόνας κατισχύει του γενικού. Ως εκ τούτου, θα μπορούσε να γίνει δεκτό ότι τα υλικά χαλκοκόλλησης εμπίπτουν στην έννοια των «άλλων μεταλλικών υλικών για την κατασκευή κοσμημάτων». Η συγκεκριμένη ερμηνεία θα διασφάλιζε την αποτελεσματικότητα της παρεκκλίσεως που προβλέπεται στην καταχώριση 23, παράγραφος 11, του παραρτήματος XVII του κανονισμού REACH όσον αφορά τα κοσμήματα που είναι παλαιότερα των 50 ετών, όπως το επίμαχο στην υπόθεση της κύριας δίκης βραχιόλι, η κατασκευή του οποίου ανάγεται στη δεκαετία του 1940. Το αιτούν δικαστήριο επισημαίνει επίσης ότι, στην περίπτωση αντικειμένων από πολύτιμο μέταλλο, η ποσότητα καδμίου που ενδέχεται να ανευρεθεί στο υλικό χαλκοκόλλησης είναι αμελητέα σε σχέση με το συνολικό βάρος του κοσμήματος.

12

Πάντως, το αιτούν δικαστήριο διαπιστώνει ότι, προκειμένου να διασφαλισθεί υψηλό επίπεδο προστασίας της υγείας του ανθρώπου και του περιβάλλοντος, ο νομοθέτης της Ένωσης θέσπισε αυστηρότερους κανόνες όσον αφορά το κάδμιο, λόγω της πιθανότατα καρκινογόνου τοξικότητάς του.

13

Υπό τις συνθήκες αυτές, το Fővárosi Törvényszék (δικαστήριο περιφέρειας Βουδαπέστης) αποφάσισε να αναστείλει την ενώπιόν του διαδικασία και να υποβάλει στο Δικαστήριο το ακόλουθο προδικαστικό ερώτημα:

«Έχει ο όρος “άλλα μεταλλικά υλικά για την κατασκευή κοσμημάτων”, ο οποίος μνημονεύεται [στην καταχώριση 23, παράγραφος 10, σημείο i], του παραρτήματος XVII του [κανονισμού REACH] την έννοια ότι καταλαμβάνει και τα υλικά χαλκοκόλλησης;»

14

Υπενθυμίζεται, κατ’ αρχάς, ότι, στο πλαίσιο της κατά το άρθρο 267 ΣΛΕΕ διαδικασίας συνεργασίας μεταξύ των εθνικών δικαστηρίων και του Δικαστηρίου, εναπόκειται στο Δικαστήριο να δώσει στον εθνικό δικαστή χρήσιμη απάντηση που να του παρέχει τη δυνατότητα να επιλύσει τη διαφορά της οποίας έχει επιληφθεί. Υπό το πρίσμα αυτό, το Δικαστήριο μπορεί, εφόσον είναι αναγκαίο, να αναδιατυπώσει τα προδικαστικά ερωτήματα που του υποβάλλονται. Πράγματι, αποστολή του Δικαστηρίου είναι να ερμηνεύει όλες τις διατάξεις του δικαίου της Ένωσης που έχουν ανάγκη τα εθνικά δικαστήρια προκειμένου να αποφανθούν επί των διαφορών των οποίων έχουν επιληφθεί, ακόμη και όταν οι διατάξεις αυτές δεν μνημονεύονται ρητώς στα προδικαστικά ερωτήματα που του υποβάλλουν τα εν λόγω δικαστήρια [απόφαση της 7ης Νοεμβρίου 2019, K.H.K. (Δέσμευση τραπεζικών λογαριασμών), C‑555/18, EU:C:2019:937, σκέψη 28 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία].

15

Συναφώς, στο Δικαστήριο απόκειται να συναγάγει από το σύνολο των στοιχείων που του παρέχει το εθνικό δικαστήριο, ιδίως δε από το σκεπτικό της αποφάσεως περί παραπομπής, εκείνα τα στοιχεία του δικαίου της Ένωσης τα οποία χρήζουν ερμηνείας, λαμβανομένου υπόψη του αντικειμένου της διαφοράς της κύριας δίκης [απόφαση της 7ης Νοεμβρίου 2019, K.H.K. (Δέσμευση τραπεζικών λογαριασμών), C‑555/18, EU:C:2019:937, σκέψη 29 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία].

16

Εν προκειμένω, από τα εν λόγω στοιχεία προκύπτει ότι οι διάδικοι της κύριας δίκης διαφωνούν ως προς το ζήτημα αν το επίμαχο βραχιόλι εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της καταχωρίσεως 23, παράγραφος 8, του παραρτήματος XVII του κανονισμού REACH ή σε εκείνο της παραγράφου 10 της εν λόγω καταχωρίσεως, οπότε το βραχιόλι ενδέχεται να εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της παρεκκλίσεως της παραγράφου 11 της καταχωρίσεως.

17

Υπό τις ανωτέρω συνθήκες, πρέπει να γίνει δεκτό ότι, με το προδικαστικό ερώτημα, το αιτούν δικαστήριο ζητεί, κατ’ ουσίαν, να διευκρινισθεί αν η καταχώριση 23, παράγραφοι 8 και 10, του παραρτήματος XVII του κανονισμού REACH έχει την έννοια ότι αργυρό βραχιόλι του οποίου τα χαλκοκολλημένα μέρη περιέχουν κάδμιο μπορεί να εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της παραγράφου 8 της εν λόγω καταχωρίσεως ή στο πεδίο εφαρμογής της παραγράφου 10 της ίδιας καταχωρίσεως.

18

Συναφώς, η καταχώριση 23, παράγραφος 8, του παραρτήματος XVII του κανονισμού REACH προβλέπει στο δεύτερο εδάφιο ότι τα υλικά χαλκοκόλλησης δεν διατίθενται στην αγορά εάν η περιεκτικότητα σε κάδμιο (εκφρασμένο ως μεταλλικό Cd) είναι ίση ή μεγαλύτερη του 0,01 % κατά βάρος. Σύμφωνα με το τρίτο εδάφιο της καταχωρίσεως 23, παράγραφος 8, για τον σκοπό της συγκεκριμένης παραγράφου ως «χαλκοκόλληση» νοείται μια τεχνική συγκόλλησης με τη χρήση κραμάτων που πραγματοποιείται σε θερμοκρασία άνω των 450 °C.

19

Όπως επισήμανε η Επιτροπή, η συγκεκριμένη διάταξη, εξεταζόμενη εντός του πλαισίου της αιτιολογικής σκέψης 6 του κανονισμού 494/2011, αποσκοπεί να ρυθμίσει την περιεκτικότητα σε κάδμιο των «ράβδων χαλκοκόλλησης», προκειμένου να προστατεύονται οι επαγγελματίες και οι ερασιτέχνες χρήστες οι οποίοι εκτίθενται σε αναθυμιάσεις κατά τη διαδικασία της χαλκοκόλλησης.

20

Κατά την καταχώριση 23, παράγραφος 10, του παραρτήματος XVII του κανονισμού REACH, δεν χρησιμοποιούνται ούτε διατίθενται στην αγορά, εάν η περιεκτικότητα σε κάδμιο είναι ίση ή μεγαλύτερη του 0,01 % κατά βάρος μετάλλου, αφενός μεν, οι μεταλλικές χάνδρες και τα λοιπά μεταλλικά υλικά για την κατασκευή κοσμημάτων, αφετέρου δε, τα μεταλλικά μέρη κοσμημάτων και απομιμήσεων κοσμημάτων, καθώς και εξαρτήματα για τα μαλλιά, όπως είναι, μεταξύ άλλων τα βραχιόλια.

21

Η συγκεκριμένη διάταξη έχει, κατ’ ουσίαν, ως σκοπό, όπως προκύπτει από την αιτιολογική σκέψη 6 του κανονισμού 494/2011, την προστασία των καταναλωτών από τους κινδύνους που συνδέονται με τη χρήση κοσμημάτων που περιέχουν κάδμιο, συγκεκριμένα δε με την έκθεση στο εν λόγω χημικό στοιχείο μέσω δερματικής επαφής ή με το γλείψιμο.

22

Εν προκειμένω, από τα στοιχεία που παρέσχε το αιτούν δικαστήριο προκύπτει ότι η BÁV διέθεσε προς πώληση αργυρό βραχιόλι του οποίου τα χαλκοκολλημένα μέρη περιέχουν κάδμιο.

23

Ένα τέτοιο βραχιόλι δεν μπορεί να θεωρηθεί «υλικό χαλκοκόλλησης», κατά την έννοια της καταχωρίσεως 23, παράγραφος 8, του παραρτήματος XVII του κανονισμού REACH, στο μέτρο που δεν προορίζεται να χρησιμοποιηθεί ως τέτοιο μεταλλικό υλικό στο πλαίσιο «χαλκοκόλλησης». Το συγκεκριμένο βραχιόλι δεν εμπίπτει, ως εκ τούτου, στο πεδίο εφαρμογής της απαγορεύσεως την οποία προβλέπει η εν λόγω διάταξη.

24

Αντιθέτως, ένα τέτοιο βραχιόλι μπορεί να εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της απαγορεύσεως που προβλέπεται στην καταχώριση 23, παράγραφος 10, σημείο ii, του παραρτήματος XVII του κανονισμού REACH.

25

Συγκεκριμένα, επισημαίνεται, αφενός, ότι, καθόσον τα υλικά χαλκοκόλλησης τα οποία συνιστούν τα χαλκοκολλημένα μέρη του βραχιολιού αυτού ενσωματώνονται, σύμφωνα με τον ορισμό της έννοιας της χαλκοκόλλησης κατά την καταχώριση 23, παράγραφος 8, του παραρτήματος XVII του κανονισμού REACH, στο κόσμημα κατά τη συγκόλλησή του με τη συγκεκριμένη τεχνική, πρέπει να θεωρηθούν «μεταλλικά μέρη βραχιολιού», κατά την έννοια της καταχωρίσεως 23, παράγραφος 10, σημείο ii, του παραρτήματος XVII του κανονισμού.

26

Αφετέρου, το επίμαχο στην υπόθεση της κύριας δίκης βραχιόλι αποτελεί κόσμημα που μπορεί να φορεθεί και, ως εκ τούτου, να εκθέσει δυνητικώς τους καταναλωτές, μέσω δερματικής επαφής ή με το γλείψιμο, στους κινδύνους οι οποίοι συνδέονται με τη χρήση κοσμημάτων που περιέχουν κάδμιο και τους οποίους αποσκοπεί να αποτρέψει η καταχώριση 23, παράγραφος 10, σημείο ii, του παραρτήματος XVII του εν λόγω κανονισμού.

27

Λαμβανομένου υπόψη του συνόλου των προεκτεθέντων, στο προδικαστικό ερώτημα πρέπει να δοθεί η απάντηση ότι η καταχώριση 23, παράγραφοι 8 και 10, του παραρτήματος XVII του κανονισμού REACH έχει την έννοια ότι αργυρό βραχιόλι του οποίου τα χαλκοκολλημένα μέρη περιέχουν κάδμιο εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της απαγορεύσεως που προβλέπει η καταχώριση 23, παράγραφος 10, σημείο ii, του παραρτήματος XVII του εν λόγω κανονισμού εφόσον η περιεκτικότητα του βραχιολιού σε κάδμιο είναι ίση ή μεγαλύτερη της διαλαμβανόμενης στη συγκεκριμένη διάταξη.

28

Ως εκ τούτου, απόκειται στο αιτούν δικαστήριο, το οποίο είναι αποκλειστικώς αρμόδιο για την εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών, να κρίνει αν, λαμβανομένου υπόψη του χρόνου κατασκευής του επίμαχου στην υπόθεση της κύριας δίκης βραχιολιού, το κόσμημα αυτό μπορεί να εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της παρεκκλίσεως η οποία προβλέπεται στην καταχώριση 23, παράγραφος 11, του παραρτήματος XVII του κανονισμού REACH που αφορά μεταξύ άλλων τα κοσμήματα τα οποία ήταν παλαιότερα των 50 ετών κατά τη 10η Δεκεμβρίου 2011.

29

Δεδομένου ότι η παρούσα διαδικασία έχει ως προς τους διαδίκους της κύριας δίκης τον χαρακτήρα παρεμπίπτοντος που ανέκυψε ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου, σ’ αυτό εναπόκειται να αποφανθεί επί των δικαστικών εξόδων. Τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν όσοι υπέβαλαν παρατηρήσεις στο Δικαστήριο, πλην των ως άνω διαδίκων, δεν αποδίδονται.

Για τους λόγους αυτούς, το Δικαστήριο (ένατο τμήμα) αποφαίνεται:

Η καταχώριση 23, παράγραφοι 8 και 10, του παραρτήματος XVII του κανονισμού (ΕΚ) 1907/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2006, για την καταχώριση, την αξιολόγηση, την αδειοδότηση και τους περιορισμούς των χημικών προϊόντων (REACH) και για την ίδρυση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Χημικών Προϊόντων καθώς και για την τροποποίηση της οδηγίας 1999/45/ΕΚ και για κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 793/93 του Συμβουλίου και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1488/94 της Επιτροπής καθώς και της οδηγίας 76/769/ΕΟΚ του Συμβουλίου και των οδηγιών της Επιτροπής 91/155/ΕΟΚ, 93/67/ΕΟΚ, 93/105/ΕΚ και 2000/21/ΕΚ, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΕ) 494/2011 της Επιτροπής, της 20ής Μαΐου 2011,

έχει την έννοια ότι:

αργυρό βραχιόλι του οποίου τα χαλκοκολλημένα μέρη περιέχουν κάδμιο εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της απαγορεύσεως που προβλέπει η καταχώριση 23, παράγραφος 10, σημείο ii, του παραρτήματος XVII του εν λόγω κανονισμού εφόσον η περιεκτικότητα του βραχιολιού σε κάδμιο είναι ίση ή μεγαλύτερη της διαλαμβανόμενης στη συγκεκριμένη διάταξη.