Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 32018L0852

Οδηγία (ΕΕ) 2018/852 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαΐου 2018, για τροποποίηση της οδηγίας 94/62/ΕΚ για τις συσκευασίες και τα απορρίμματα συσκευασίας (Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

PE/12/2018/REV/2

ΕΕ L 150 της 14/06/2018, p. 141–154 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, GA, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

Legal status of the document In force

ELI: http://data.europa.eu/eli/dir/2018/852/oj

14.6.2018   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 150/141


ΟΔΗΓΊΑ (ΕΕ) 2018/852 ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΫ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΊΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ

της 30ής Μαΐου 2018

για τροποποίηση της οδηγίας 94/62/ΕΚ για τις συσκευασίες και τα απορρίμματα συσκευασίας

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ιδίως το άρθρο 114,

Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

Κατόπιν διαβίβασης του σχεδίου νομοθετικής πράξης στα εθνικά κοινοβούλια,

Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (1),

Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Επιτροπής των Περιφερειών (2),

Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία (3),

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Η διαχείριση των αποβλήτων στην Ένωση θα πρέπει να βελτιωθεί με στόχο την προστασία, τη διατήρηση και τη βελτίωση της ποιότητας του περιβάλλοντος, την προστασία της υγείας του ανθρώπου, την εξασφάλιση της συνετής, αποδοτικής και ορθολογικής χρησιμοποίησης των φυσικών πόρων, την προαγωγή των αρχών της κυκλικής οικονομίας, την προώθηση της χρήσης ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, την αύξηση της ενεργειακής απόδοσης, τη μείωση της εξάρτησης της Ένωσης από εισαγόμενους πόρους, τη δημιουργία νέων οικονομικών ευκαιριών και τη συμβολή σε μακροπρόθεσμη ανταγωνιστικότητα. Η αποδοτικότερη χρήση των πόρων θα αποφέρει επίσης σημαντική καθαρή εξοικονόμηση για τις επιχειρήσεις, τις δημόσιες αρχές και τους καταναλωτές στην Ένωση, μειώνοντας ταυτόχρονα τις συνολικές ετήσιες εκπομπές αερίων θερμοκηπίου.

(2)

Οι στόχοι που ορίζονται στην οδηγία 94/62/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (4) σχετικά με την ανάκτηση και την ανακύκλωση των συσκευασιών και των απορριμμάτων συσκευασίας θα πρέπει να τροποποιηθούν, έτσι ώστε να αυξηθεί η ανακύκλωση των απορριμμάτων συσκευασίας προκειμένου να αντικατοπτρίζονται καλύτερα οι φιλοδοξίες της Ένωσης για τη μετάβαση σε μια κυκλική οικονομία.

(3)

Επίσης, για να εξασφαλιστεί μεγαλύτερη συνοχή στο δίκαιο της Ένωσης για τα απόβλητα, οι ορισμοί που περιλαμβάνονται στην οδηγία 94/62/ΕΚ θα πρέπει, όπου κρίνεται σκόπιμο, να ευθυγραμμιστούν με τους ορισμούς της οδηγίας 2008/98/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (5) που εφαρμόζεται γενικά στα απόβλητα.

(4)

Η πρόληψη της δημιουργίας αποβλήτων αποτελεί τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο για τη βελτίωση της αποδοτικής χρήσης των πόρων και τη μείωση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων των αποβλήτων. Είναι, συνεπώς, σημαντικό να λάβουν τα κράτη μέλη κατάλληλα μέτρα ώστε να ενθαρρύνουν την αύξηση του μεριδίου των επαναχρησιμοποιήσιμων συσκευασιών που διατίθενται στην αγορά και την επαναχρησιμοποίηση των συσκευασιών. Στα μέτρα αυτά μπορούν να περιλαμβάνονται η θέσπιση προγραμμάτων παρακράτησης ποσού έναντι επιστροφής, καθώς και άλλα κίνητρα, όπως η θέσπιση ποσοτικών στόχων, ο συνυπολογισμός της επαναχρησιμοποίησης για την επίτευξη των στόχων ανακύκλωσης και η διαφοροποίηση των χρηματοδοτικών συνεισφορών για τις επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες στο πλαίσιο προγραμμάτων διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού για τη συσκευασία. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να λάβουν μέτρα παροχής κινήτρων για την υιοθέτηση επαναχρησιμοποιήσιμων συσκευασιών και για τον περιορισμό της κατανάλωσης μη ανακυκλώσιμων συσκευασιών και της υπερβολικής χρήσης συσκευασιών.

(5)

Δεδομένου ότι η επαναχρησιμοποίηση συνεπάγεται την αποφυγή της διάθεσης νέων συσκευασιών στην αγορά και της αύξησης του όγκου των παραγόμενων απορριμμάτων συσκευασίας, οι επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες προς πώληση που διατίθενται στην αγορά για πρώτη φορά και οι ξύλινες συσκευασίες που επισκευάζονται για επαναχρησιμοποίηση θα πρέπει να συνυπολογίζονται για την επίτευξη των αντίστοιχων στόχων ανακύκλωσης συσκευασιών.

(6)

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να θεσπίσουν επαρκή κίνητρα, περιλαμβανομένων οικονομικών μέσων και άλλων μέτρων, για την εφαρμογή της ιεράρχησης των αποβλήτων. Τα μέτρα αυτά θα πρέπει να αποσκοπούν στην ελαχιστοποίηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων των συσκευασιών και των απορριμμάτων συσκευασίας υπό την οπτική του κύκλου ζωής, λαμβάνοντας υπόψη, ανάλογα με την περίπτωση, τα οφέλη από τη χρήση υλικών βιολογικής προέλευσης και υλικών που είναι κατάλληλα για πολλαπλές ανακυκλώσεις. Η λήψη μέτρων για την αύξηση της ευαισθητοποίησης του κοινού σχετικά με τα οφέλη που προκύπτουν από τις συσκευασίες που έχουν κατασκευαστεί από ανακυκλωμένα υλικά μπορεί να συμβάλει στην επέκταση του κλάδου της ανακύκλωσης για τα απορρίμματα συσκευασίας. Εάν είναι απαραίτητη η χρήση συσκευασιών μίας χρήσης προκειμένου να εξασφαλίζονται η υγιεινή των τροφίμων και η υγεία και ασφάλεια των καταναλωτών, τα κράτη μέλη θα πρέπει να λάβουν μέτρα ώστε να εξασφαλίσουν την ανακύκλωση των συσκευασιών αυτών.

(7)

Η προαγωγή μιας βιώσιμης βιοοικονομίας μπορεί να συμβάλει στη μείωση της εξάρτησης της Ένωσης από εισαγόμενες πρώτες ύλες. Οι ανακυκλώσιμες συσκευασίες βιολογικής προέλευσης και οι βιοαποδομήσιμες και λιπασματοποιήσιμες συσκευασίες θα μπορούσαν να αποτελέσουν μια ευκαιρία για την προώθηση ανανεώσιμων πηγών για την παραγωγή συσκευασιών, όταν αυτό αποδεικνύεται επωφελές υπό την οπτική του κύκλου ζωής.

(8)

Τα απορρίμματα, είτε στις πόλεις είτε στο έδαφος, σε ποταμούς και σε θάλασσες ή αλλού, έχουν άμεσο και έμμεσο αρνητικό αντίκτυπο στο περιβάλλον, στην καλή διαβίωση των πολιτών και στην οικονομία, και το κόστος για τον καθαρισμό τους αποτελεί μη αναγκαία οικονομική επιβάρυνση για την κοινωνία. Ανάμεσα στα συνηθέστερα αντικείμενα που συναντώνται στις παραλίες είναι τα απορρίμματα συσκευασίας, που έχουν μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στο περιβάλλον και επηρεάζουν τον τουρισμό και την αποκόμιση δημόσιου οφέλους από αυτές τις φυσικές περιοχές. Επιπλέον, η παρουσία απορριμμάτων συσκευασίας στο θαλάσσιο περιβάλλον ανατρέπει τη σειρά προτεραιότητας της ιεράρχησης των αποβλήτων, ιδίως με την αποφυγή επαναχρησιμοποίησης, ανακύκλωσης και άλλου είδους ανάκτησης.

(9)

Από την περαιτέρω ενίσχυση της φιλοδοξίας των στόχων που ορίζονται στην οδηγία 94/62/ΕΚ σχετικά με την ανακύκλωση των απορριμμάτων συσκευασίας θα μπορούσαν να προκύψουν σαφή περιβαλλοντικά, οικονομικά και κοινωνικά οφέλη. Θα πρέπει να διασφαλιστεί ότι τα οικονομικώς πολύτιμα απόβλητα υλικά ανακτώνται προοδευτικά και αποτελεσματικά μέσω της ορθής διαχείρισης των αποβλήτων σύμφωνα με την ιεράρχηση των αποβλήτων που καθορίζεται στην οδηγία 2008/98/ΕΚ και διοχετεύονται ξανά στην ευρωπαϊκή οικονομία, συμβάλλοντας έτσι στην πρόοδο όσον αφορά την εφαρμογή της ανακοίνωσης της Επιτροπής, της 4ης Νοεμβρίου 2008, για την «Πρωτοβουλία για τις πρώτες ύλες: κάλυψη των ουσιωδών αναγκών μας για ανάπτυξη και απασχόληση στην Ευρώπη» και στη δημιουργία κυκλικής οικονομίας.

(10)

Πολλά κράτη μέλη δεν έχουν ακόμη αναπτύξει πλήρως την αναγκαία υποδομή διαχείρισης αποβλήτων. Συνεπώς, είναι σημαντικό να καθοριστούν σαφείς μακροπρόθεσμοι στόχοι πολιτικής προκειμένου να αποφευχθεί ο εγκλωβισμός των ανακυκλώσιμων υλικών στα χαμηλότερα επίπεδα της ιεράρχησης των αποβλήτων.

(11)

Η παρούσα οδηγία θέτει μακροπρόθεσμους στόχους για τη διαχείριση των αποβλήτων στην Ένωση και παρέχει στους οικονομικούς φορείς και στα κράτη μέλη σαφή κατεύθυνση για τις επενδύσεις που είναι αναγκαίες ώστε να επιτευχθούν οι εν λόγω στόχοι. Τα κράτη μέλη, κατά την ανάπτυξη των εθνικών σχεδίων τους για τη διαχείριση των αποβλήτων και τον σχεδιασμό των επενδύσεων σε υποδομές διαχείρισης αποβλήτων, θα πρέπει να κάνουν ορθή χρήση των επενδύσεων, μεταξύ άλλων μέσω ταμείων της Ένωσης, δίνοντας προτεραιότητα στην πρόληψη, συμπεριλαμβανομένης της επαναχρησιμοποίησης, και στην ανακύκλωση, σύμφωνα με την ιεράρχηση των αποβλήτων.

(12)

Ως αποτέλεσμα του συνδυασμού των στόχων για την ανακύκλωση και των περιορισμών για την υγειονομική ταφή που ορίζονται στην οδηγία 2008/98/ΕΚ και στην οδηγία 1999/31/ΕΚ του Συμβουλίου (6), δεν είναι πλέον αναγκαίο να καθοριστούν στόχοι για την ανάκτηση και μέγιστοι στόχοι για την ανακύκλωση απορριμμάτων συσκευασίας.

(13)

Θα πρέπει να καθοριστούν ξεχωριστοί στόχοι για την ανακύκλωση των σιδηρούχων μετάλλων και του αλουμινίου για την επίτευξη σημαντικών οικονομικών και περιβαλλοντικών οφελών, διότι θα ανακυκλωνόταν περισσότερο αλουμίνιο, με αποτέλεσμα σημαντική εξοικονόμηση ενέργειας και περιορισμό εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα. Ο υφιστάμενος στόχος της ανακύκλωσης μεταλλικών συσκευασιών θα πρέπει, επομένως, να χωριστεί σε επιμέρους στόχους για τους δύο αυτούς τύπους αποβλήτων.

(14)

Οι στόχοι ανακύκλωσης συσκευασιών για το 2030 θα πρέπει να εξεταστούν με στόχο τη διατήρηση ή, ενδεχομένως, την ενίσχυσή τους. Κατά την εν λόγω επανεξέταση θα πρέπει επίσης να δοθεί προσοχή στις επιμέρους ροές απορριμμάτων συσκευασίας, όπως τα οικιακά, εμπορικά και βιομηχανικά απορρίμματα συσκευασίας καθώς και τα απορρίμματα σύνθετων συσκευασιών.

(15)

Ο υπολογισμός των στόχων ανακύκλωσης θα πρέπει να βασίζεται στο βάρος των απορριμμάτων συσκευασίας που υποβάλλονται σε ανακύκλωση. Κατά γενικό κανόνα, η μέτρηση του βάρους των απορριμμάτων συσκευασίας που υπολογίζονται ως ανακυκλωμένα θα πρέπει να γίνεται στο σημείο εισόδου των απορριμμάτων συσκευασίας στην εργασία ανακύκλωσης. Ωστόσο, για τον περιορισμό των διοικητικών επιβαρύνσεων θα πρέπει να επιτρέπεται στα κράτη μέλη, υπό αυστηρούς όρους και κατά παρέκκλιση από τον γενικό κανόνα, να υπολογίζουν το βάρος των ανακυκλωμένων απορριμμάτων συσκευασίας με βάση τη μέτρηση των εκροών όλων των εργασιών διαλογής. Απώλειες υλικών που προκύπτουν πριν από την εισροή των απορριμμάτων στην εργασία ανακύκλωσης, για παράδειγμα λόγω διαλογής ή άλλων προκαταρκτικών εργασιών, δεν θα πρέπει να περιλαμβάνονται στις ποσότητες απορριμμάτων που αναφέρονται ως ανακυκλωμένα. Οι απώλειες αυτές μπορούν να καθοριστούν με βάση ηλεκτρονικά μητρώα, τεχνικές προδιαγραφές, λεπτομερείς κανόνες σχετικά με τον υπολογισμό των μέσων ποσοστών απωλειών για διάφορες ροές απορριμμάτων, ή με άλλα ισοδύναμα μέτρα. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να αναφέρουν τα εν λόγω μέτρα ποιοτικού ελέγχου στις εκθέσεις των ποιοτικών ελέγχων που συνοδεύουν τα στοιχεία τα οποία υποβάλλουν στην Επιτροπή σχετικά με την ανακύκλωση των απορριμμάτων. Ο μέσος όρος απωλειών θα πρέπει να προσδιορίζεται κατά προτίμηση σε επίπεδο μεμονωμένων εγκαταστάσεων διαλογής και να συνδέεται με τις διαφορετικές κύριες κατηγορίες απορριμμάτων, τις διάφορες πηγές (όπως οικιακά ή εμπορικά), τα διαφορετικά προγράμματα συλλογής και τους διαφορετικούς τύπους εργασιών διαλογής. Το μέσο ποσοστό απωλειών θα πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο σε περιπτώσεις όπου δεν είναι διαθέσιμα άλλα αξιόπιστα δεδομένα, ιδίως στο πλαίσιο της μεταφοράς και της εξαγωγής απορριμμάτων. Οι απώλειες βάρους υλικών ή ουσιών που οφείλονται σε φυσικές ή χημικές διεργασίες μεταποίησης που είναι εγγενείς στη διεργασία ανακύκλωσης, όπου τα απορρίμματα συσκευασιών μετατρέπονται σε καθαυτό προϊόντα, υλικά ή ουσίες, δεν θα πρέπει να αφαιρούνται από το βάρος των απορριμμάτων που αναφέρονται ως ανακυκλωμένα.

(16)

Όταν υλικά απορριμμάτων συσκευασιών παύουν να είναι απόβλητα ως αποτέλεσμα προπαρασκευαστικής εργασίας πριν υποβληθούν σε επανεπεξεργασία, τα υλικά αυτά μπορούν να λογίζονται ως ανακυκλωμένα, υπό την προϋπόθεση ότι προορίζονται να μετατραπούν, με επακόλουθη επανεπεξεργασία, σε προϊόντα, υλικά ή ουσίες, είτε για τον αρχικό σκοπό τους είτε για άλλο σκοπό. Υλικά από αποχαρακτηρισμένα απόβλητα, τα οποία προορίζονται να χρησιμοποιηθούν ως καύσιμα ή ως άλλο μέσο παραγωγής ενέργειας και τα οποία χρησιμοποιούνται για επίχωση ή διατίθενται ή τα οποία προορίζονται για να χρησιμοποιηθούν σε οποιαδήποτε άλλη εργασία που έχει τους ίδιους σκοπούς με την ανάκτηση αποβλήτων πλην της ανακύκλωσης, δεν θα πρέπει να υπολογίζονται για την επίτευξη των στόχων της ανακύκλωσης.

(17)

Όταν ο υπολογισμός των ποσοστών ανακύκλωσης εφαρμόζεται στην αερόβια ή αναερόβια επεξεργασία βιοαποδομήσιμων απορριμμάτων συσκευασίας, οι ποσότητες απορριμμάτων που υφίστανται αερόβια ή αναερόβια επεξεργασία μπορούν να λογίζονται ως ανακυκλωμένες, με την προϋπόθεση το προϊόν της επεξεργασίας αυτής να προορίζεται για χρήση ως ανακυκλωμένο προϊόν, υλικό ή ουσία. Ενώ το προϊόν τέτοιου είδους επεξεργασίας είναι συνήθως κομπόστ ή χώνευμα, μπορούν επίσης να λαμβάνονται υπόψη άλλα προϊόντα, με την προϋπόθεση να περιέχουν συγκρίσιμες ποσότητες ανακυκλωμένου περιεχομένου σε σχέση με την ποσότητα των επεξεργασμένων βιοαποδομήσιμων απορριμμάτων συσκευασίας. Σε άλλες περιπτώσεις, σύμφωνα με τον ορισμό της ανακύκλωσης, η επανεπεξεργασία βιοαποδομήσιμων απορριμμάτων συσκευασίας σε υλικά τα οποία προορίζονται να χρησιμοποιηθούν ως καύσιμα ή ως άλλο μέσο παραγωγής ενέργειας, τα οποία διατίθενται ή τα οποία προορίζονται να χρησιμοποιηθούν σε οποιαδήποτε άλλη εργασία που έχει τους ίδιους σκοπούς με την ανάκτηση αποβλήτων πλην της ανακύκλωσης, δεν θα πρέπει να υπολογίζονται για την επίτευξη των στόχων της ανακύκλωσης.

(18)

Σε περίπτωση εξαγωγών απορριμμάτων συσκευασίας από την Ένωση για την ανακύκλωση, τα κράτη μέλη θα πρέπει να κάνουν αποτελεσματική χρήση των εξουσιών επιθεώρησης που προβλέπονται στο άρθρο 50 παράγραφος 4γ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1013/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (7) και να απαιτούν παραστατικά που να επιτρέπουν να διαπιστωθεί αν ένα φορτίο προορίζεται για εργασίες ανάκτησης που είναι σύμφωνες με το άρθρο 49 του εν λόγω κανονισμού και, συνεπώς, υπόκεινται σε περιβαλλοντικά ορθή διαχείριση σε εγκατάσταση που λειτουργεί σύμφωνα με πρότυπα προστασίας της ανθρώπινης υγείας και του περιβάλλοντος εν γένει ισοδύναμα με τα πρότυπα που θεσπίζονται στην ενωσιακή νομοθεσία. Κατά την εκτέλεση του έργου αυτού, τα κράτη μέλη θα μπορούσαν να συνεργάζονται με άλλους σχετικούς φορείς, όπως οι αρμόδιες αρχές στη χώρα προορισμού, ανεξάρτητοι τρίτοι φορείς επαλήθευσης ή οργανώσεις που εκπληρώνουν υποχρεώσεις διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού εξ ονόματος παραγωγών προϊόντων και που έχουν συσταθεί στο πλαίσιο προγραμμάτων διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού και θα μπορούσαν να διεξάγουν φυσικούς και λοιπούς ελέγχους των εγκαταστάσεων σε τρίτες χώρες. Στην έκθεση ποιοτικού ελέγχου που συνοδεύει τα στοιχεία σχετικά με την επίτευξη των στόχων, τα κράτη μέλη θα πρέπει να αναφέρουν τα μέτρα για την τήρηση της υποχρέωσης να διασφαλίζεται ότι η επεξεργασία αποβλήτων που εξάγονται από την Ένωση διενεργείται υπό ισοδύναμες εν γένει συνθήκες με αυτές που απαιτούνται από το σχετικό ενωσιακό περιβαλλοντικό δίκαιο.

(19)

Για να εξασφαλιστεί καλύτερη, πιο έγκαιρη και πιο ομοιόμορφη εφαρμογή της παρούσας οδηγίας και να προβλεφθούν τυχόν αδυναμίες εφαρμογής, θα πρέπει να καθιερωθεί σύστημα εκθέσεων έγκαιρης προειδοποίησης για τον εντοπισμό των ανεπαρκειών και για να καθίσταται δυνατή η ανάληψη δράσης πριν από τις προθεσμίες για την επίτευξη των στόχων.

(20)

Δεδομένου ότι η ποσότητα και το είδος της συσκευασίας που χρησιμοποιείται εξαρτάται από επιλογές του παραγωγού μάλλον παρά του καταναλωτή, θα πρέπει να θεσπιστούν προγράμματα διευρυμένης ευθύνης παραγωγού. Αποτελεσματικά προγράμματα διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού μπορεί να έχουν θετικό περιβαλλοντικό αντίκτυπο μέσω της μείωσης της παραγωγής απορριμμάτων συσκευασίας και της αύξησης της χωριστής συλλογής και ανακύκλωσης. Παρότι στα περισσότερα κράτη μέλη υπάρχουν ήδη προγράμματα διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού για τις συσκευασίες, υπάρχουν μεγάλες αποκλίσεις όσον αφορά τον τρόπο σύστασής τους, την αποτελεσματικότητά τους και την έκταση της ευθύνης των παραγωγών. Οι κανόνες σχετικά με τη διευρυμένη ευθύνη του παραγωγού όπως ορίζονται στην οδηγία 2008/98/ΕΚ θα πρέπει συνεπώς να εφαρμόζονται στα προγράμματα διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού για τους παραγωγούς συσκευασίας.

(21)

Προκειμένου να δοθεί ώθηση στην πρόληψη των απορριμμάτων συσκευασίας, να μειωθεί ο αντίκτυπός τους στο περιβάλλον και να προαχθεί η ανακύκλωση υλικών υψηλής ποιότητας, διασφαλίζοντας ταυτόχρονα τη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς, αποτρέποντας τη δημιουργία εμποδίων στο εμπόριο και αποτρέποντας τη στρέβλωση και τον περιορισμό του ανταγωνισμού στην Ένωση, θα πρέπει οι βασικές απαιτήσεις της οδηγίας 94/62/ΕΚ και του παραρτήματος II αυτής να επανεξεταστούν και, αν είναι αναγκαίο, να τροποποιηθούν, ώστε να ενισχυθούν οι απαιτήσεις που θα βελτιώσουν τη σχεδίαση για επαναχρησιμοποίηση και την υψηλής ποιότητας ανακύκλωση των συσκευασιών.

(22)

Τα στοιχεία που υποβάλλονται από τα κράτη μέλη έχουν ουσιαστική σημασία για την αξιολόγηση, από την Επιτροπή, της συμμόρφωσης των κρατών μελών προς το δίκαιο της Ένωσης για τα απόβλητα. Η ποιότητα, η αξιοπιστία και η συγκρισιμότητα των στοιχείων θα πρέπει να βελτιωθούν με την εισαγωγή ενιαίου σημείου εισόδου για όλα τα στοιχεία σχετικά με τα απόβλητα, με τη διαγραφή των παρωχημένων απαιτήσεων για υποβολή στοιχείων, με τη συγκριτική αξιολόγηση των εθνικών μεθοδολογιών υποβολής στοιχείων και με την καθιέρωση έκθεσης ποιοτικού ελέγχου των στοιχείων.

(23)

Οι εκθέσεις εφαρμογής που εκπονούνται από τα κράτη μέλη κάθε τρία έτη δεν έχουν αποδειχθεί αποτελεσματικό εργαλείο για τον έλεγχο της συμμόρφωσης ή την εξασφάλιση της ορθής εφαρμογής, ενώ δημιουργούν περιττή διοικητική επιβάρυνση. Κρίνεται, συνεπώς, σκόπιμο να καταργηθούν οι διατάξεις που υποχρεώνουν τα κράτη μέλη να καταρτίζουν τέτοιες εκθέσεις. Αντ’ αυτού, η παρακολούθηση της συμμόρφωσης θα πρέπει να βασίζεται αποκλειστικά στα στοιχεία τα οποία τα κράτη μέλη υποβάλλουν ετησίως στην Επιτροπή.

(24)

Η αξιόπιστη υποβολή στοιχείων σχετικά με τη διαχείριση των αποβλήτων είναι υψίστης σημασίας για την αποτελεσματική εφαρμογή και τη διασφάλιση της συγκρισιμότητας των στοιχείων μεταξύ των κρατών μελών. Συνεπώς, κατά την υποβολή των εκθέσεων σχετικά με την επίτευξη των στόχων που ορίζονται στη οδηγία 94/62/ΕΚ όπως τροποποιείται με την παρούσα οδηγία, τα κράτη μέλη θα πρέπει να χρησιμοποιούν τους πλέον πρόσφατους κανόνες που έχουν αναπτυχθεί από την Επιτροπή και τις μεθοδολογίες που έχουν αναπτυχθεί από τις αντίστοιχες εθνικές αρμόδιες αρχές που είναι υπεύθυνες για την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας.

(25)

Για τη συμπλήρωση ή την τροποποίηση της οδηγίας 94/62/ΕΚ, η εξουσία έκδοσης πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 290 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή όσον αφορά το άρθρο 11 παράγραφος 3, το άρθρο 19 παράγραφος 2 και το άρθρο 20 της εν λόγω οδηγίας, όπως τροποποιούνται με την παρούσα οδηγία. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό η Επιτροπή να διεξαγάγει, κατά τις προπαρασκευαστικές της εργασίες, τις κατάλληλες διαβουλεύσεις, μεταξύ άλλων σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων, οι οποίες να πραγματοποιούνται σύμφωνα με τις αρχές που ορίζονται στη διοργανική συμφωνία της 13ης Απριλίου 2016 για τη βελτίωση του νομοθετικού έργου (8). Πιο συγκεκριμένα, προκειμένου να εξασφαλιστεί η ίση συμμετοχή στην προετοιμασία των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο πρέπει να λαμβάνουν όλα τα έγγραφα κατά τον ίδιο χρόνο με τους εμπειρογνώμονες των κρατών μελών, και οι εμπειρογνώμονές τους να έχουν συστηματικά πρόσβαση στις συνεδριάσεις των ομάδων εμπειρογνωμόνων της Επιτροπής που ασχολούνται με την προετοιμασία κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων.

(26)

Προκειμένου να εξασφαλιστούν ενιαίες προϋποθέσεις για την εκτέλεση της οδηγίας 94/62/ΕΚ, θα πρέπει να ανατεθούν εκτελεστικές αρμοδιότητες στην Επιτροπή όσον αφορά το άρθρο 5 παράγραφος 4, το άρθρο 6α παράγραφος 9, το άρθρο 12 παράγραφος 3δ και το άρθρο 19 παράγραφος 1 αυτής όπως τροποποιούνται με την παρούσα οδηγία. Οι εν λόγω αρμοδιότητες θα πρέπει να ασκούνται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (9).

(27)

Δεδομένου ότι οι στόχοι της παρούσας οδηγίας, δηλαδή, αφενός, να αποτραπούν ή να μειωθούν οι επιπτώσεις από συσκευασίες και τα απορρίμματα συσκευασίας στο περιβάλλον και να εξασφαλιστεί, με τον τρόπο αυτό, υψηλό επίπεδο περιβαλλοντικής προστασίας και, αφετέρου, να διασφαλιστεί η λειτουργία της εσωτερικής αγοράς και να αποτραπεί η πρόκληση εμποδίων στο εμπόριο και στρεβλώσεων και περιορισμών στον ανταγωνισμό εντός της Ένωσης, δεν μπορούν να επιτευχθούν επαρκώς από τα κράτη μέλη, μπορούν όμως, λόγω της κλίμακας και των επιπτώσεων των μέτρων, να επιτευχθούν ενδεχομένως καλύτερα σε επίπεδο Ένωσης, η Ένωση μπορεί να θεσπίσει μέτρα, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, όπως ορίζεται στο άρθρο 5 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας του ιδίου άρθρου, η παρούσα οδηγία δεν υπερβαίνει τα αναγκαία για την επίτευξη των στόχων αυτών.

(28)

Επομένως, θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως η οδηγία 94/62/ΕΚ.

(29)

Σύμφωνα με τη διοργανική συμφωνία της 28ης Νοεμβρίου 2001, σχετικά με μία πιο διαρθρωμένη προσφυγή στην τεχνική της αναδιατύπωσης των νομικών πράξεων (10), η τεχνική της αναδιατύπωσης αποτελεί κατάλληλο μέσο για να εξασφαλιστεί η αναγνωσιμότητα της ενωσιακής νομοθεσίας κατά τρόπο διαρκή και γενικό, αποτρέποντας τον πολλαπλασιασμό των χωριστών τροποποιητικών πράξεων, που συχνά καθιστούν τις νομικές πράξεις δυσνόητες. Επιπλέον, στη διοργανική συμφωνία της 13ης Απριλίου 2016 για τη βελτίωση του νομοθετικού έργου, τα τρία θεσμικά όργανα επιβεβαίωσαν τη δέσμευσή τους να χρησιμοποιούν συχνότερα τη νομοθετική τεχνική της αναδιατύπωσης για την τροποποίηση της υφιστάμενης νομοθεσίας. Συνεπώς, δεδομένου του γεγονότος ότι η οδηγία 94/62/ΕΚ έχει ήδη τροποποιηθεί έξι φορές, θα ήταν σκόπιμη η αναδιατύπωσή της στο εγγύς μέλλον.

(30)

Σύμφωνα με την κοινή πολιτική δήλωση, της 28ης Σεπτεμβρίου 2011, των κρατών μελών και της Επιτροπής σχετικά με τα επεξηγηματικά έγγραφα (11), τα κράτη μέλη δεσμεύτηκαν να συνοδεύουν στην κοινοποίηση των εθνικών μέτρων μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο, όταν δικαιολογείται, με ένα ή περισσότερα έγγραφα που επεξηγούν τη σχέση ανάμεσα στα συστατικά στοιχεία μιας οδηγίας και στα αντίστοιχα μέρη των εθνικών πράξεων μεταφοράς. Όσον αφορά την παρούσα οδηγία, ο νομοθέτης κρίνει ότι είναι δικαιολογημένη η διαβίβαση των εγγράφων αυτών,

ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΟΔΗΓΙΑ:

Άρθρο 1

Τροπολογίες

Η οδηγία 94/62/ΕΚ τροποποιείται ως εξής:

1)

Στο άρθρο 1, η παράγραφος 2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«2.   Για τον σκοπό αυτόν, η παρούσα οδηγία θεσπίζει μέτρα που αποσκοπούν, κατά πρώτη προτεραιότητα, στην πρόληψη της δημιουργίας απορριμμάτων συσκευασίας και, ως περαιτέρω θεμελιώδεις αρχές, στην επαναχρησιμοποίηση των συσκευασιών, στην ανακύκλωση και σε άλλες μορφές ανάκτησης των απορριμμάτων συσκευασίας και, ως εκ τούτου, στη μείωση της τελικής διάθεσης των απορριμμάτων αυτών, προκειμένου να συμβάλει στη μετάβαση προς μια κυκλική οικονομία.».

2)

Το άρθρο 3 τροποποιείται ως εξής:

α)

στο σημείο 1, διαγράφεται το ακόλουθο κείμενο:

«Η Επιτροπή, κατά περίπτωση, εξετάζει και, αν παραστεί ανάγκη, αναθεωρεί τα επεξηγηματικά παραδείγματα σχετικά με τον ορισμό της συσκευασίας που αναφέρονται στο παράρτημα I. Εξετάζονται κατά προτεραιότητα τα ακόλουθα αντικείμενα: θήκες για CD και βίντεο, γλάστρες, σωληνάρια και κύλινδροι που περιβάλλονται από ελαστικό υλικό, αντικολλητικό χαρτί αυτοκόλλητων ετικετών και χαρτί περιτυλίγματος. Τα μέτρα αυτά, τα οποία έχουν ως αντικείμενο την τροποποίηση μη ουσιωδών στοιχείων της παρούσας οδηγίας, θεσπίζονται σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία με έλεγχο στην οποία παραπέμπει το άρθρο 21 παράγραφος 3·»·

β)

το σημείο 2 διατυπώνεται ως εξής:

«2.

«απορρίμματα συσκευασίας»: κάθε συσκευασία ή υλικό συσκευασίας που καλύπτεται από τον ορισμό των αποβλήτων του άρθρου 3 της οδηγίας 2008/98/ΕΚ, εξαιρουμένων των καταλοίπων παραγωγής·»·

γ)

παρεμβάλλονται τα ακόλουθα σημεία:

«2α.

«επαναχρησιμοποιήσιμη συσκευασία»: συσκευασία που έχει μελετηθεί, σχεδιαστεί και τοποθετηθεί στην αγορά προκειμένου να εκπληρώσει κατά τη διάρκεια του κύκλου ζωής της πολλαπλές διαδρομές ή επαναλαμβανόμενες χρήσεις, με την επαναπλήρωση ή την επαναχρησιμοποίησή της για τον ίδιο σκοπό για τον οποίο μελετήθηκε·

2β.

«σύνθετη συσκευασία»: συσκευασία που αποτελείται από δύο ή περισσότερα στρώματα διαφορετικών υλικών τα οποία δεν είναι δυνατόν να διαχωριστούν με το χέρι και συνιστούν μία ενιαία ολοκληρωμένη μονάδα αποτελούμενη από εσωτερικό υποδοχέα και εξωτερικό περίβλημα, η οποία γεμίζεται, αποθηκεύεται, μεταφέρεται και εκκενώνεται ενιαία·

2γ.

ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί του άρθρου 3 της οδηγίας 2008/98/ΕΚ: «απόβλητα», «διαχείριση αποβλήτων», «συλλογή», «χωριστή συλλογή», «πρόληψη», «επαναχρησιμοποίηση», «επεξεργασία», «ανάκτηση», «ανακύκλωση», «διάθεση» και «πρόγραμμα διευρυμένης ευθύνης παραγωγού».»·

δ)

τα σημεία 3 έως 10 διαγράφονται.

3)

Το άρθρο 4 τροποποιείται ως εξής:

α)

η παράγραφος 1 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«1.   Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι, παράλληλα με τα μέτρα που λαμβάνονται σύμφωνα με το άρθρο 9, εφαρμόζονται και άλλα προληπτικά μέτρα για την πρόληψη της παραγωγής απορριμμάτων συσκευασίας και την ελαχιστοποίηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων των συσκευασιών.

Αυτά τα άλλα προληπτικά μέτρα μπορούν να συνίστανται σε εθνικά προγράμματα, κίνητρα μέσω προγραμμάτων διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού προκειμένου να ελαχιστοποιείται η περιβαλλοντική επίπτωση της συσκευασίας, ή παρεμφερείς δράσεις οι οποίες υιοθετούνται, εφόσον χρειάζεται, σε συνεννόηση με τους οικονομικούς παράγοντες, τις οργανώσεις καταναλωτών και τις περιβαλλοντικές οργανώσεις, και σχεδιάζονται έτσι ώστε να συγκεντρώνουν και να αξιοποιούν τις πολλαπλές πρωτοβουλίες που αναλαμβάνονται εντός των κρατών μελών όσον αφορά την πρόληψη.

Τα κράτη μέλη χρησιμοποιούν οικονομικά μέσα και άλλα μέτρα, με σκοπό την παροχή κινήτρων για την εφαρμογή της ιεράρχησης των αποβλήτων, όπως εκείνα που αναφέρονται στο παράρτημα IVα της οδηγίας 2008/98/ΕΚ ή άλλα κατάλληλα μέσα και μέτρα.»·

β)

η παράγραφος 3 διαγράφεται.

4)

Το άρθρο 5 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 5

Επαναχρησιμοποίηση

1.   Σύμφωνα με την ιεράρχηση των αποβλήτων που ορίζεται στο άρθρο 4 της οδηγίας 2008/98/ΕΚ, τα κράτη μέλη λαμβάνουν μέτρα για να ενθαρρύνουν την αύξηση του ποσοστού επαναχρησιμοποιήσιμων συσκευασιών που διατίθενται στην αγορά και των συστημάτων επαναχρησιμοποίησης των συσκευασιών κατά τρόπο αβλαβή για το περιβάλλον και σε συμμόρφωση προς τη Συνθήκη, χωρίς να τίθενται σε κίνδυνο η υγιεινή των τροφίμων ή η ασφάλεια των καταναλωτών. Τα μέτρα αυτά είναι δυνατόν να περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, τα εξής:

α)

τη χρήση προγραμμάτων παρακράτησης ποσού έναντι επιστροφής·

β)

τον ορισμό ποσοτικών ή ποιοτικών στόχων·

γ)

τη χρήση οικονομικών κινήτρων·

δ)

τον ορισμό ελάχιστου ποσοστού επαναχρησιμοποιήσιμων συσκευασιών που διατίθενται στην αγορά κάθε έτος για κάθε ροή συσκευασίας.

2.   Τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίζουν να επιτύχουν ένα προσαρμοσμένο επίπεδο των στόχων που αναφέρονται στο άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχεία στ) έως θ), για ένα δεδομένο έτος, λαμβάνοντας υπόψη το μέσο μερίδιο, κατά τα τρία προηγούμενα έτη, των επαναχρησιμοποιήσιμων συσκευασιών προς πώληση που διατέθηκαν στην αγορά για πρώτη φορά και επαναχρησιμοποιήθηκαν, ως μέρος ενός συστήματος για την επαναχρησιμοποίηση των συσκευασιών.

Το προσαρμοσμένο επίπεδο υπολογίζεται αφαιρώντας:

α)

από τους στόχους που ορίζονται στο άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχεία στ) και η), το ποσοστό των επαναχρησιμοποιήσιμων συσκευασιών προς πώληση, που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο της παρούσας παραγράφου, επί του συνόλου των συσκευασιών προς πώληση που διατέθηκαν στην αγορά, και

β)

από τους στόχους που ορίζονται στο άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχεία ζ) και θ), το ποσοστό των επαναχρησιμοποιήσιμων συσκευασιών προς πώληση, που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο της παρούσας παραγράφου και συντίθενται από το αντίστοιχο υλικό συσκευασίας, επί του συνόλου των συσκευασιών προς πώληση που συντίθενται από το υλικό αυτό, οι οποίες διατέθηκαν στην αγορά.

Για τον υπολογισμό του αντίστοιχου προσαρμοσμένου επιπέδου του στόχου λαμβάνονται υπόψη όχι περισσότερες από πέντε ποσοστιαίες μονάδες του μεριδίου αυτού.

3.   Κατά τον υπολογισμό των στόχων που προβλέπονται στο άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχείο στ), στο άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχείο ζ) σημείο ii), στο άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχείο η) και στο άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχείο θ) σημείο ii), τα κράτη μέλη μπορούν να λαμβάνουν υπόψη τον όγκο των ξύλινων συσκευασιών που επισκευάζονται για επαναχρησιμοποίηση.

4.   Προκειμένου να διασφαλιστούν ενιαίες προϋποθέσεις για την εφαρμογή των παραγράφων 2 και 3 του παρόντος άρθρου, η Επιτροπή εκδίδει έως την 31η Μαρτίου 2019 εκτελεστικές πράξεις που θεσπίζουν κανόνες για τον υπολογισμό, την επαλήθευση και την υποβολή στοιχείων, καθώς και για τον υπολογισμό των στόχων σύμφωνα με την παράγραφο 3 του παρόντος άρθρου. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης στην οποία παραπέμπει το άρθρο 21 παράγραφος 2.

5.   Έως την 31η Δεκεμβρίου 2024, η Επιτροπή μελετά τα στοιχεία σχετικά με τις επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες που της διαβιβάζουν τα κράτη μέλη σύμφωνα με το άρθρο 12 και το παράρτημα III, με σκοπό να εξεταστεί η σκοπιμότητα του καθορισμού ποσοτικών στόχων για την επαναχρησιμοποίηση των συσκευασιών, περιλαμβανομένων των κανόνων υπολογισμού, και περαιτέρω μέτρα για την προώθηση της επαναχρησιμοποίησης των συσκευασιών. Για τον σκοπό αυτό, η Επιτροπή υποβάλλει έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο, συνοδευόμενη από νομοθετική πρόταση, εφόσον κρίνεται σκόπιμο.».

5)

Το άρθρο 6 τροποποιείται ως εξής:

α)

στην παράγραφο 1, προστίθενται τα ακόλουθα στοιχεία:

«στ)

το αργότερο έως τις 31 Δεκεμβρίου 2025, τουλάχιστον το 65 % κατά βάρος του συνόλου των απορριμμάτων συσκευασίας θα ανακυκλώνεται·

ζ)

το αργότερο έως τις 31 Δεκεμβρίου 2025, θα καλυφθούν οι ακόλουθοι ελάχιστοι στόχοι κατά βάρος για ανακύκλωση όσον αφορά τα ακόλουθα συγκεκριμένα υλικά που περιέχονται στα απορρίμματα συσκευασίας:

i)

το 50 % των πλαστικών·

ii)

το 25 % του ξύλου·

iii)

το 70 % των σιδηρούχων μετάλλων·

iv)

το 50 % του αλουμινίου·

v)

το 70 % του γυαλιού·

vi)

το 75 % του χαρτιού και χαρτονιού·

η)

το αργότερο έως τις 31 Δεκεμβρίου 2030, τουλάχιστον το 70 % κατά βάρος του συνόλου των απορριμμάτων συσκευασίας θα ανακυκλώνεται·

θ)

το αργότερο έως τις 31 Δεκεμβρίου 2030, θα καλυφθούν οι ακόλουθοι ελάχιστοι στόχοι κατά βάρος για ανακύκλωση όσον αφορά τα ακόλουθα συγκεκριμένα υλικά που περιέχονται στα απορρίμματα συσκευασίας:

i)

το 55 % των πλαστικών·

ii)

το 30 % του ξύλου·

iii)

το 80 % των σιδηρούχων μετάλλων·

iv)

το 60 % του αλουμινίου·

v)

το 75 % του γυαλιού·

vi)

το 85 % του χαρτιού και χαρτονιού.»·

β)

παρεμβάλλονται οι ακόλουθες παράγραφοι:

«1α.   Με την επιφύλαξη της παραγράφου 1 στοιχεία στ) και η), ένα κράτος μέλος μπορεί να μεταθέτει έως και για πέντε έτη τις προθεσμίες για την επίτευξη των στόχων που αναφέρονται στην παράγραφο 1 στοιχείο ζ) σημεία i) έως vi) και στοιχείο θ) σημεία i) έως vi), υπό τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

α)

η παρέκκλιση δεν μπορεί να υπερβαίνει τις 15 ποσοστιαίες μονάδες από έναν μεμονωμένο στόχο ή κατανεμημένη μεταξύ δύο στόχων,

β)

ως αποτέλεσμα της παρέκκλισης, το ποσοστό ανακύκλωσης για έναν μεμονωμένο στόχο δεν μπορεί να είναι μικρότερο από 30 %,

γ)

ως αποτέλεσμα της παρέκκλισης, το ποσοστό ανακύκλωσης για έναν μεμονωμένο στόχο που αναφέρεται στην παράγραφο 1 στοιχείο ζ) σημεία v) και vi) και στοιχείο θ) σημεία v) και vi) δεν μπορεί να είναι μικρότερο από 60 %, και

δ)

το αργότερο 24 μήνες πριν από τη λήξη της αντίστοιχης προθεσμίας που ορίζεται στην παράγραφο 1 στοιχείο ζ) ή θ) του παρόντος άρθρου, το κράτος μέλος ενημερώνει την Επιτροπή για την πρόθεσή του να αναβάλει την αντίστοιχη προθεσμία και υποβάλλει σχέδιο εφαρμογής σύμφωνα με το παράρτημα IV της παρούσας οδηγίας. Το κράτος μέλος δύναται να συνδυάζει το σχέδιο αυτό με σχέδιο εφαρμογής που υποβάλλεται σύμφωνα με το άρθρο 11 παράγραφος 3 στοιχείο β) της οδηγίας 2008/98/ΕΚ.

1β.   Εντός τριών μηνών από την παραλαβή του σχεδίου εφαρμογής που υποβάλλεται σύμφωνα με την παράγραφο 1α στοιχείο δ), η Επιτροπή μπορεί να ζητήσει από ένα κράτος μέλος να επανεξετάσει το εν λόγω σχέδιο, αν η Επιτροπή θεωρεί ότι το σχέδιο δεν συμμορφώνεται προς τις απαιτήσεις που καθορίζονται στο παράρτημα IV. Το οικείο κράτος μέλος υποβάλλει αναθεωρημένο σχέδιο εντός τριών μηνών από την παραλαβή του αιτήματος της Επιτροπής.

1γ.   Έως την 31η Δεκεμβρίου 2024, η Επιτροπή εξετάζει τους στόχους που ορίζονται στην παράγραφο 1 στοιχεία η) και θ) με σκοπό τη διατήρηση ή, ενδεχομένως, την ενίσχυσή τους. Για τον σκοπό αυτό, η Επιτροπή υποβάλλει έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο, συνοδευόμενη από νομοθετική πρόταση, εφόσον κρίνεται σκόπιμο.»·

γ)

οι παράγραφοι 2, 3, 5, 8 και 9 διαγράφονται.

6)

Παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο:

«Άρθρο 6α

Κανόνες σχετικά με τον υπολογισμό της επίτευξης των στόχων

«1.   Για να εκτιμηθεί κατά πόσον έχουν επιτευχθεί οι στόχοι που ορίζονται στο άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχεία στ) έως θ):

α)

Τα κράτη μέλη υπολογίζουν το βάρος των απορριμμάτων συσκευασίας που παράγονται και ανακυκλώνονται σε ένα δεδομένο ημερολογιακό έτος. Τα απορρίμματα συσκευασίας που παράγονται σε ένα κράτος μέλος μπορεί να θεωρηθεί ότι ισούνται με την ποσότητα των συσκευασιών που διατίθεται στην αγορά κατά τη διάρκεια του ιδίου έτους στο εν λόγω κράτος μέλος·

β)

το βάρος των απορριμμάτων συσκευασίας που ανακυκλώθηκαν υπολογίζεται ως το βάρος των συσκευασιών που έχουν καταστεί απορρίμματα και που, αφού υποβλήθηκαν σε όλες τις αναγκαίες εργασίες ελέγχου και διαλογής και σε άλλες προπαρασκευαστικές εργασίες για την απομάκρυνση των αποβλήτων υλικών που δεν αποτελούν αντικείμενο της επακόλουθης επανεπεξεργασίας και για την εξασφάλιση υψηλής ποιότητας ανακύκλωσης, εισέρχονται σε εργασία ανακύκλωσης, μέσω της οποίας τα απόβλητα υλικά μετατρέπονται σε προϊόντα, υλικά ή ουσίες.

2.   Για τους σκοπούς της παραγράφου 1 στοιχείο α), το βάρος των ανακυκλωμένων απορριμμάτων συσκευασίας μετράται κατά την είσοδο των απορριμμάτων στην εργασία ανακύκλωσης.

Κατά παρέκκλιση από το πρώτο εδάφιο, το βάρος των ανακυκλωμένων απορριμμάτων συσκευασίας μπορεί να μετράται στην έξοδο οποιωνδήποτε εργασιών διαλογής, υπό την προϋπόθεση ότι:

α)

τα εν λόγω εξερχόμενα απορρίμματα υποβάλλονται στη συνέχεια σε ανακύκλωση·

β)

το βάρος των υλικών ή ουσιών που αφαιρούνται μέσω περαιτέρω εργασιών οι οποίες προηγούνται της εργασίας ανακύκλωσης και δεν ανακυκλώνονται στη συνέχεια, δεν περιλαμβάνεται στο βάρος των απορριμμάτων που αναφέρονται ως ανακυκλωμένα.

3.   Τα κράτη μέλη θεσπίζουν αποτελεσματικό σύστημα ποιοτικού ελέγχου και ιχνηλασιμότητας των απορριμμάτων συσκευασίας για να εξασφαλίσουν ότι τηρούνται οι όροι που προβλέπονται στο στοιχείο α) της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου και στα στοιχεία α) και β) της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου. Για να εξασφαλιστεί η αξιοπιστία και η ακρίβεια των στοιχείων που συλλέγονται σχετικά με τα ανακυκλωμένα απορρίμματα συσκευασίας, το σύστημα μπορεί να αποτελείται από ηλεκτρονικά μητρώα που δημιουργούνται σύμφωνα με το άρθρο 35 παράγραφος 4 της οδηγίας 2008/98/ΕΚ, από τεχνικές προδιαγραφές για τις απαιτήσεις ποιότητας των απορριμμάτων μετά τη διαλογή, ή από τα μέσα ποσοστά απωλειών για τα απορρίμματα που έχουν υποβληθεί σε διαλογή, για διάφορα είδη απορριμμάτων και πρακτικές διαχείρισης απορριμμάτων, αντιστοίχως. Τα μέσα ποσοστά απωλειών χρησιμοποιούνται μόνο σε περιπτώσεις στις οποίες δεν είναι δυνατόν να εξασφαλιστούν με άλλο τρόπο αξιόπιστα στοιχεία και υπολογίζονται βάσει των κανόνων υπολογισμού που καθορίζονται στην κατ’ εξουσιοδότηση πράξη που εκδίδεται δυνάμει του άρθρου 11α παράγραφος 10 της οδηγίας 2008/98/ΕΚ.

4.   Προκειμένου να υπολογιστεί αν έχουν επιτευχθεί οι στόχοι που ορίζονται στο άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχεία στ) έως θ), η ποσότητα βιοαποδομήσιμων απορριμμάτων συσκευασίας που υφίσταται αναερόβια ή αερόβια επεξεργασία μπορεί να λογίζεται ως ανακυκλωμένη όταν η εν λόγω επεξεργασία παράγει λίπασμα, χώνευμα ή άλλο υλικό με παρεμφερή ποσότητα ανακυκλωμένου περιεχομένου σε σχέση με την εισροή, το οποίο πρόκειται να χρησιμοποιηθεί ως ανακυκλωμένο προϊόν, υλικό ή ουσία. Όταν το προϊόν χρησιμοποιείται στο έδαφος, τα κράτη μέλη μπορούν να το υπολογίζουν ως ανακυκλωμένο μόνο αν αυτή η χρήση αποφέρει όφελος για τη γεωργία ή οικολογική βελτίωση.

5.   Η ποσότητα υλικών απορριμμάτων συσκευασίας που παύουν να είναι απορρίμματα ως αποτέλεσμα προπαρασκευαστικής εργασίας πριν υποβληθούν σε επανεπεξεργασία, μπορεί να λογίζεται ως ανακυκλωμένη υπό την προϋπόθεση ότι τα υλικά αυτά προορίζονται να μετατραπούν με επακόλουθη επανεπεξεργασία σε προϊόντα, υλικά ή ουσίες που θα χρησιμοποιηθούν είτε για τον αρχικό είτε για άλλον σκοπό. Ωστόσο, τα υλικά από αποχαρακτηρισμένα απόβλητα που πρόκειται να χρησιμοποιηθούν ως καύσιμα ή ως άλλο μέσο παραγωγής ενέργειας ή για αποτέφρωση, για επίχωση ή για διάθεση σε χώρο υγειονομικής ταφής δεν λαμβάνονται υπόψη για τον υπολογισμό της επίτευξης των στόχων ανακύκλωσης.

6.   Για να κριθεί κατά πόσον έχουν επιτευχθεί οι στόχοι που προβλέπονται στο άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχεία στ) έως θ), τα κράτη μέλη μπορούν να λάβουν υπόψη την ανακύκλωση των μετάλλων που διαχωρίζονται μετά την αποτέφρωση απορριμμάτων κατ’ αναλογία του μεριδίου των απορριμμάτων συσκευασίας που αποτεφρώνονται, με την προϋπόθεση ότι τα ανακυκλωμένα μέταλλα πληρούν συγκεκριμένα ποιοτικά κριτήρια, τα οποία προσδιορίζονται στην εκτελεστική πράξη που εκδίδεται δυνάμει του άρθρου 11α παράγραφος 9 της οδηγίας 2008/98/ΕΚ.

7.   Απορρίμματα συσκευασίας που αποστέλλονται σε άλλο κράτος μέλος για ανακύκλωση στο εν λόγω άλλο κράτος μέλος, μπορούν να προσμετρηθούν στην επίτευξη των στόχων που ορίζονται στο άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχεία στ) έως θ) μόνο όσον αφορά το κράτος μέλος στο οποίο πραγματοποιήθηκε η συλλογή των εν λόγω απορριμμάτων συσκευασίας.

8.   Τα απορρίμματα συσκευασίας που εξάγονται από την Ένωση προσμετρώνται στην επίτευξη των στόχων που καθορίζονται στο άρθρο 6 παράγραφος 1 της παρούσας οδηγίας από το κράτος μέλος στο οποίο πραγματοποιήθηκε η συλλογή τους, μόνο εάν τηρούνται οι απαιτήσεις της παραγράφου 3 του παρόντος άρθρου και αν, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1013/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (*1), ο εξαγωγέας μπορεί να αποδείξει ότι η μεταφορά των αποβλήτων συμμορφώνεται με τις απαιτήσεις του εν λόγω κανονισμού και ότι η επεξεργασία των απορριμμάτων συσκευασίας εκτός της Ένωσης διενεργείται υπό ισοδύναμες εν γένει συνθήκες με αυτές που επιβάλλει το σχετικό περιβαλλοντικό δίκαιο της Ένωσης.

9.   Προκειμένου να διασφαλιστούν ενιαίες προϋποθέσεις για την εφαρμογή των παραγράφων 1 έως 5 του παρόντος άρθρου, η Επιτροπή εκδίδει έως την 31η Μαρτίου 2019 εκτελεστικές πράξεις για τη θέσπιση κανόνων υπολογισμού, επαλήθευσης και υποβολής στοιχείων, ιδίως όσον αφορά το βάρος των απορριμμάτων συσκευασίας που παράχθηκαν. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης στην οποία παραπέμπει το άρθρο 21 παράγραφος 2.

(*1)  Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1013/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 2006, για τις μεταφορές αποβλήτων (ΕΕ L 190 της 12.7.2006, σ. 1).»."

7)

Παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο:

«Άρθρο 6β

Έκθεση έγκαιρης προειδοποίησης

1.   Η Επιτροπή, σε συνεργασία με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος, καταρτίζει εκθέσεις σχετικά με την πρόοδο όσον αφορά την επίτευξη των στόχων που ορίζονται στο άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχεία στ) έως θ) το αργότερο τρία έτη πριν από τη λήξη των προθεσμιών που προβλέπονται στις εν λόγω διατάξεις.

2.   Οι εκθέσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:

α)

εκτίμηση της επίτευξης των στόχων από κάθε κράτος μέλος·

β)

κατάλογο των κρατών μελών τα οποία υπάρχει κίνδυνος να μην επιτύχουν τους στόχους εντός των αντίστοιχων προθεσμιών, μαζί με τις κατάλληλες συστάσεις προς τα εν λόγω κράτη μέλη·

γ)

παραδείγματα βέλτιστων πρακτικών οι οποίες χρησιμοποιούνται σε ολόκληρη την Ένωση και θα μπορούσαν να παρέχουν κατευθύνσεις για την πρόοδο προς την επίτευξη των στόχων.».

8)

Το άρθρο 7 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 7

Συστήματα επιστροφής, συλλογής και ανάκτησης

1.   Για να επιτύχουν τους στόχους που καθορίζονται στην παρούσα οδηγία, τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα προκειμένου να διασφαλίσουν ότι καθιερώνονται συστήματα προκειμένου να επιτυγχάνεται:

α)

η επιστροφή και/ή η συλλογή χρησιμοποιημένων συσκευασιών και/ή απορριμμάτων συσκευασίας από τον καταναλωτή, από άλλον τελικό χρήστη ή από το ρεύμα των απορριμμάτων, προκειμένου αυτά να διοχετεύονται προς τις πλέον ενδεδειγμένες εναλλακτικές λύσεις διαχείρισης απορριμμάτων·

β)

η επαναχρησιμοποίηση ή η ανάκτηση, συμπεριλαμβανομένης της ανακύκλωσης, των συλλεγόμενων συσκευασιών και/ή απορριμμάτων συσκευασίας.

Τα εν λόγω συστήματα επιτρέπουν τη συμμετοχή των οικονομικών παραγόντων των σχετικών τομέων και τη συμμετοχή των αρμόδιων δημόσιων αρχών. Τα συστήματα αυτά εφαρμόζονται επίσης για τα εισαγόμενα προϊόντα, υπό συνθήκες που δεν εισάγουν διακρίσεις, συμπεριλαμβανομένων των λεπτομερειών που ισχύουν και των τυχόν τελών που επιβάλλονται για την πρόσβαση στα συστήματα, και σχεδιάζονται κατά τρόπον ώστε να αποφεύγονται εμπόδια στο εμπόριο ή στρεβλώσεις του ανταγωνισμού, σε συμμόρφωση προς τη Συνθήκη.

2.   Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι, το αργότερο την 31η Δεκεμβρίου 2024, καθιερώνονται προγράμματα διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού για όλες τις συσκευασίες, σύμφωνα με τα άρθρα 8 και 8α της οδηγίας 2008/98/ΕΚ.

3.   Τα μέτρα που αναφέρονται στις παραγράφους 1 και 2 αποτελούν μέρος μιας πολιτικής που καλύπτει όλες τις συσκευασίες και τα απορρίμματα συσκευασίας, και λαμβάνουν ιδίως υπόψη τις απαιτήσεις σε θέματα προστασίας του περιβάλλοντος και της υγείας, ασφαλείας και υγιεινής των καταναλωτών, της προστασίας της ποιότητας, της γνησιότητας και των τεχνικών χαρακτηριστικών των συσκευασμένων αγαθών και των χρησιμοποιούμενων υλικών, καθώς και της προστασίας των δικαιωμάτων βιομηχανικής και εμπορικής ιδιοκτησίας.

4.   Τα κράτη μέλη λαμβάνουν μέτρα για την προώθηση ανακύκλωσης υψηλής ποιότητας των απορριμμάτων συσκευασίας και επιτυγχάνουν τα αναγκαία ποιοτικά πρότυπα στους αντίστοιχους τομείς ανακύκλωσης. Για τον σκοπό αυτό, το άρθρο 11 παράγραφος 1 της οδηγίας 2008/98/ΕΚ ισχύει για τα απορρίμματα συσκευασίας, περιλαμβανομένων των απορριμμάτων σύνθετων συσκευασιών.».

9)

Στο άρθρο 9, προστίθεται η ακόλουθη παράγραφος:

«5.   Έως την 31η Δεκεμβρίου 2020, η Επιτροπή εξετάζει τη σκοπιμότητα της ενίσχυσης των βασικών απαιτήσεων με σκοπό, μεταξύ άλλων, να βελτιωθεί η σχεδίαση για επαναχρησιμοποίηση και η προώθηση της ανακύκλωσης υψηλής ποιότητας, καθώς και να ενισχυθεί η επιβολή τους. Για τον σκοπό αυτό, η Επιτροπή υποβάλλει έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, συνοδευόμενη, εφόσον κρίνεται σκόπιμο, από νομοθετική πρόταση.».

10)

Στο άρθρο 11, η παράγραφος 3 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«3.   Η Επιτροπή εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 21α για τη συμπλήρωση της παρούσας οδηγίας με τον καθορισμό των όρων υπό τους οποίους τα επίπεδα συγκέντρωσης που αναφέρονται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου δεν εφαρμόζονται στα ανακυκλωμένα υλικά και στα κυκλώματα προϊόντων που βρίσκονται σε κλειστή και ελεγχόμενη αλυσίδα, καθώς και με τον καθορισμό των τύπων συσκευασίας που απαλλάσσονται από την απαίτηση που ορίζεται στην τρίτη περίπτωση της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου.».

11)

Το άρθρο 12 τροποποιείται ως εξής:

α)

ο τίτλος αντικαθίσταται από τον τίτλο: «Συστήματα πληροφόρησης και υποβολή στοιχείων»·

β)

η παράγραφος 2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«2.   Οι βάσεις δεδομένων που αναφέρονται στην παράγραφο 1 περιλαμβάνουν τα στοιχεία που βασίζονται στο παράρτημα III και παρέχουν ιδίως πληροφορίες ως προς την έκταση, τα χαρακτηριστικά και την εξέλιξη των ροών των συσκευασιών και των απορριμμάτων συσκευασίας σε κάθε κράτος μέλος, συμπεριλαμβανομένων των πληροφοριών για τον τοξικό ή επικίνδυνο χαρακτήρα των υλικών συσκευασίας και των συστατικών που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή τους.»·

γ)

η παράγραφος 3 διαγράφεται·

δ)

παρεμβάλλονται οι ακόλουθες παράγραφοι:

«3α.   Τα κράτη μέλη υποβάλλουν στην Επιτροπή για κάθε ημερολογιακό έτος τα στοιχεία που αφορούν την εφαρμογή του άρθρου 6 παράγραφος 1 στοιχεία α) έως θ) και τα στοιχεία που αφορούν τις επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες.

Διαβιβάζουν τα στοιχεία ηλεκτρονικά, εντός 18 μηνών από το τέλος του έτους αναφοράς για το οποίο συλλέχθηκαν τα στοιχεία. Τα στοιχεία διαβιβάζονται με τον μορφότυπο που θεσπίζεται από την Επιτροπή στη βάση του παραρτήματος III σύμφωνα με την παράγραφο 3δ του παρόντος άρθρου.

Η πρώτη υποβολή στοιχείων σχετικά με τους στόχους που τίθενται στο άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχεία στ) έως θ) και των στοιχείων για τις επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες αρχίζει το πρώτο πλήρες ημερολογιακό έτος μετά την έγκριση της εκτελεστικής πράξης που θεσπίζει τον μορφότυπο για την υποβολή στοιχείων, σύμφωνα με την παράγραφο 3δ του παρόντος άρθρου, και καλύπτει τα στοιχεία για την εν λόγω περίοδο αναφοράς.

3β.   Τα στοιχεία που υποβάλλονται από τα κράτη μέλη σύμφωνα με το παρόν άρθρο συνοδεύονται από έκθεση ποιοτικού ελέγχου και έκθεση σχετικά με τα μέτρα που λήφθηκαν δυνάμει του άρθρου 6α παράγραφοι 3 και 8, περιλαμβανομένων λεπτομερών πληροφοριών σχετικά με τα μέσα ποσοστά απωλειών, όπου αυτό έχει εφαρμογή.

3γ.   Η Επιτροπή εξετάζει τα στοιχεία που υποβάλλονται σύμφωνα με το παρόν άρθρο και δημοσιεύει έκθεση σχετικά με τα αποτελέσματα της εξέτασής της. Η έκθεση αξιολογεί την οργάνωση της συλλογής των στοιχείων, τις πηγές των στοιχείων και τη μεθοδολογία που χρησιμοποιήθηκε στα κράτη μέλη, καθώς και την πληρότητα, την αξιοπιστία, την επικαιρότητα και τη συνέπεια των εν λόγω στοιχείων. Η αξιολόγηση μπορεί να περιλαμβάνει συγκεκριμένες συστάσεις για βελτίωση. Η έκθεση συντάσσεται μετά την πρώτη υποβολή των στοιχείων από τα κράτη μέλη και, στη συνέχεια, κάθε τέσσερα έτη.

3δ.   Έως τις 31 Μαρτίου 2019, η Επιτροπή εκδίδει εκτελεστικές πράξεις για τη θέσπιση του μορφοτύπου διαβίβασης των στοιχείων σύμφωνα με την παράγραφο 3α του παρόντος άρθρου. Για τους σκοπούς της υποβολής στοιχείων σχετικά με την εφαρμογή του άρθρου 6 παράγραφος 1 στοιχεία α) έως ε) της παρούσας οδηγίας, τα κράτη μέλη χρησιμοποιούν τον μορφότυπο που καθορίζεται στην απόφαση 2005/270/ΕΚ της Επιτροπής (*2). Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης στην οποία παραπέμπει το άρθρο 21 παράγραφος 2 της παρούσας οδηγίας.

(*2)  Απόφαση 2005/270/ΕΚ της Επιτροπής, της 22ας Μαρτίου 2005, για τον καθορισμό των πινάκων του συστήματος βάσεων δεδομένων σύμφωνα με την οδηγία 94/62/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τις συσκευασίες και τα απορρίμματα συσκευασίας (ΕΕ L 86 της 5.4.2005, σ. 6).»·"

ε)

η παράγραφος 5 διαγράφεται.

12)

Το άρθρο 17 διαγράφεται.

13)

Το άρθρο 19 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 19

Προσαρμογή στην επιστημονική και τεχνολογική πρόοδο

1.   Η Επιτροπή εκδίδει εκτελεστικές πράξεις που απαιτούνται για την προσαρμογή του συστήματος αναγνώρισης που αναφέρεται στο άρθρο 8 παράγραφος 2 και στο άρθρο 10 δεύτερο εδάφιο έκτη περίπτωση στην επιστημονική και τεχνική πρόοδο. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης στην οποία παραπέμπει το άρθρο 21 παράγραφος 2.

2.   Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, σύμφωνα με το άρθρο 21α για την τροποποίηση του καταλόγου επεξηγηματικών παραδειγμάτων σχετικά με τον ορισμό της συσκευασίας που περιλαμβάνεται στο παράρτημα I.».

14)

Το άρθρο 20 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 20

Ειδικά μέτρα

Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 21α προκειμένου να συμπληρωθεί η παρούσα οδηγία, όταν είναι απαραίτητο για την αντιμετώπιση τυχόν δυσχερειών που ανακύπτουν κατά την εφαρμογή των διατάξεων της παρούσας οδηγίας, ιδίως όσον αφορά τα αδρανή υλικά συσκευασίας που διατίθενται στην αγορά της Ένωσης σε πολύ μικρές ποσότητες (δηλαδή περίπου 0,1 % κατά βάρος), τις πρωτογενείς συσκευασίες ιατροτεχνολογικών προϊόντων και φαρμακευτικών προϊόντων, τις μικρές συσκευασίες και τις πολυτελείς συσκευασίες.».

15)

Το άρθρο 21 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 21

Διαδικασία επιτροπής

1.   H Επιτροπή επικουρείται από την επιτροπή η οποία συστάθηκε με το άρθρο 39 της οδηγίας 2008/98/ΕΚ. Πρόκειται για επιτροπή κατά την έννοια του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (*3).

2.   Στις περιπτώσεις που γίνεται παραπομπή στην παρούσα παράγραφο, εφαρμόζεται το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.

Εάν η επιτροπή δεν διατυπώσει γνώμη, η Επιτροπή δεν εκδίδει το σχέδιο εκτελεστικής πράξης και εφαρμόζεται το άρθρο 5 παράγραφος 4 τρίτο εδάφιο του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.

(*3)  Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Φεβρουαρίου 2011, για τη θέσπιση κανόνων και γενικών αρχών σχετικά με τους τρόπους ελέγχου από τα κράτη μέλη της άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων από την Επιτροπή (ΕΕ L 55 της 28.2.2011, σ. 13).»."

16)

Παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο:

«Άρθρο 21α

Άσκηση της εξουσιοδότησης

1.   Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις υπό τους όρους του παρόντος άρθρου.

2.   Η προβλεπόμενη στο άρθρο 11 παράγραφος 3, στο άρθρο 19 παράγραφος 2 και στο άρθρο 20 εξουσία έκδοσης κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων ανατίθεται στην Επιτροπή για περίοδο πέντε ετών από τις 4 Ιουλίου 2018. Η Επιτροπή υποβάλλει έκθεση σχετικά με τις εξουσίες που της έχουν ανατεθεί το αργότερο εννέα μήνες πριν από τη λήξη της πενταετούς περιόδου. Η εξουσιοδότηση ανανεώνεται σιωπηρά για περιόδους ίδιας διάρκειας, εκτός αν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο προβάλουν αντιρρήσεις το αργότερο εντός τριών μηνών πριν από τη λήξη της κάθε περιόδου.

3.   Η εξουσιοδότηση που προβλέπεται στο άρθρο 11 παράγραφος 3, στο άρθρο 19 παράγραφος 2 και στο άρθρο 20 μπορεί να ανακληθεί ανά πάσα στιγμή από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο. Η απόφαση ανάκλησης περατώνει την εξουσιοδότηση που προσδιορίζεται στην εν λόγω απόφαση. Αρχίζει να ισχύει την επομένη της δημοσίευσης της απόφασης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή σε μεταγενέστερη ημερομηνία που ορίζεται σε αυτή. Δεν θίγει το κύρος των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων που ισχύουν ήδη.

4.   Πριν από την έκδοση μιας κατ’ εξουσιοδότηση πράξης, η Επιτροπή διεξάγει διαβουλεύσεις με εμπειρογνώμονες που ορίζουν τα κράτη μέλη σύμφωνα με τις αρχές της διοργανικής συμφωνίας της 13ης Απριλίου 2016 για τη βελτίωση του νομοθετικού έργου (*4).

5.   Μόλις εκδώσει κατ’ εξουσιοδότηση πράξη, η Επιτροπή την κοινοποιεί ταυτόχρονα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.

6.   Η κατ’ εξουσιοδότηση πράξη που εκδίδεται δυνάμει του άρθρου 11 παράγραφος 3, του άρθρου 19 παράγραφος 2 και του άρθρου 20 τίθεται σε ισχύ εφόσον δεν έχει διατυπωθεί αντίρρηση από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο εντός δύο μηνών από την ημέρα που η πράξη κοινοποιείται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο ή αν, πριν λήξει αυτή η περίοδος, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο ενημερώσουν αμφότερα την Επιτροπή ότι δεν θα προβάλλουν αντιρρήσεις. Η προθεσμία αυτή παρατείνεται κατά δύο μήνες κατόπιν πρωτοβουλίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ή του Συμβουλίου.

(*4)  ΕΕ L 123 της 12.5.2016, σ. 1.»."

17)

Τα παραρτήματα II και ΙΙΙ τροποποιούνται όπως ορίζεται στο παράρτημα της παρούσας οδηγίας.

18)

Το παράρτημα IV προστίθεται όπως ορίζεται στο παράρτημα της παρούσας οδηγίας.

Άρθρο 2

Μεταφορά στο εθνικό δίκαιο

1.   Τα κράτη μέλη θέτουν σε ισχύ τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για να συμμορφωθούν με τις διατάξεις της παρούσας οδηγίας έως τις 5 Ιουλίου 2020. Ενημερώνουν αμέσως την Επιτροπή σχετικά.

Τα μέτρα αυτά, όταν θεσπίζονται από τα κράτη μέλη, περιέχουν αναφορά στην παρούσα οδηγία ή συνοδεύονται από την αναφορά αυτή κατά την επίσημη δημοσίευσή τους. Ο τρόπος πραγματοποίησης αυτής της αναφοράς καθορίζεται από τα κράτη μέλη.

2.   Τα κράτη μέλη ανακοινώνουν στην Επιτροπή το κείμενο των ουσιωδών μέτρων εθνικού δικαίου τα οποία θεσπίζουν στον τομέα που διέπεται από την παρούσα οδηγία. Η Επιτροπή πληροφορεί τα άλλα κράτη μέλη σχετικά.

Άρθρο 3

Έναρξη ισχύος

Η παρούσα οδηγία αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή της στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Άρθρο 4

Αποδέκτες

Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα κράτη μέλη.

Στρασβούργο, 30 Μαΐου 2018.

Για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Ο Πρόεδρος

A. TAJANI

Για το Συμβούλιο

Η Πρόεδρος

L. PAVLOVA


(1)  ΕΕ C 264 της 20.7.2016, σ. 98.

(2)  ΕΕ C 17 της 18.1.2017, σ. 46.

(3)  Θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 18ης Απριλίου 2018 (δεν έχει ακόμη δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα) και απόφαση του Συμβουλίου της 22ας Μαΐου 2018.

(4)  Οδηγία 94/62/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 1994, για τις συσκευασίες και τα απορρίμματα συσκευασίας (ΕΕ L 365 της 31.12.1994, σ. 10).

(5)  Οδηγία 2008/98/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 19ης Νοεμβρίου 2008, για τα απόβλητα και την κατάργηση ορισμένων οδηγιών (ΕΕ L 312 της 22.11.2008, σ. 3).

(6)  Οδηγία 1999/31/ΕΚ του Συμβουλίου, της 26ης Απριλίου 1999, περί υγειονομικής ταφής των αποβλήτων (ΕΕ L 182 της 16.7.1999, σ. 1).

(7)  Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1013/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 2006, για τις μεταφορές αποβλήτων (ΕΕ L 190 της 12.7.2006, σ. 1).

(8)  ΕΕ L 123 της 12.5.2016, σ. 1.

(9)  Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Φεβρουαρίου 2011, για τη θέσπιση κανόνων και γενικών αρχών σχετικά με τους τρόπους ελέγχου από τα κράτη μέλη της άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων από την Επιτροπή (ΕΕ L 55 της 28.2.2011, σ. 13).

(10)  ΕΕ C 77 της 28.3.2002, σ. 1.

(11)  ΕΕ C 369 της 17.12.2011, σ. 14.


ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

1.   

Το παράρτημα II τροποποιείται ως εξής:

α)

στο σημείο 1, η δεύτερη περίπτωση αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«—

Οι συσκευασίες σχεδιάζονται, κατασκευάζονται και διατίθενται στο εμπόριο κατά τρόπο που να επιτρέπει την επαναχρησιμοποίηση ή την ανάκτησή τους, συμπεριλαμβανομένης της ανακύκλωσής τους, σύμφωνα με την ιεράρχηση των αποβλήτων, και να περιορίζει στο ελάχιστο τις επιπτώσεις τους στο περιβάλλον, όταν γίνεται διάθεση των απορριμμάτων συσκευασίας ή των καταλοίπων από εργασίες διαχείρισης απορριμμάτων συσκευασίας.»·

β)

στο σημείο 3, τα στοιχεία γ) και δ) αντικαθίστανται από τα ακόλουθα:

«γ)

Συσκευασίες ανακτήσιμες υπό μορφή λιπασματοποίησης

Τα απορρίμματα συσκευασίας που υφίστανται κατεργασία με σκοπό τη λιπασματοποίηση πρέπει να είναι βιοαποδομήσιμα, κατά τρόπο που να μην εμποδίζει τη χωριστή συλλογή και τη διαδικασία ή δραστηριότητα λιπασματοποίησης στην οποία υποβάλλονται.

δ)

Βιοαποδομήσιμες συσκευασίες

Τα βιοαποδομήσιμα απορρίμματα συσκευασίας πρέπει να είναι τέτοια ώστε να μπορούν να αποσυντίθενται με φυσικό, χημικό, θερμικό ή βιολογικό τρόπο έτσι ώστε το μεγαλύτερο μέρος του λιπάσματος που προκύπτει να αποσυντίθεται τελικώς σε διοξείδιο του άνθρακα, βιομάζα και νερό. Οι οξο-διασπώμενες πλαστικές συσκευασίες δεν θεωρούνται βιοαποδομήσιμες.».

2)   

Το παράρτημα III τροποποιείται ως εξής:

α)

στους πίνακες 1 και 2, οι σειρές με τον τίτλο «Μέταλλα» αντικαθίστανται από δύο σειρές με τίτλο «Σιδηρούχα μέταλλα» και «Αλουμίνιο»·

β)

ο πίνακας 2 τροποποιείται ως εξής:

i)

στη δεύτερη στήλη, ο τίτλος «Τόνοι συσκευασιών οι οποίες καταναλίσκονται» αντικαθίσταται από τον τίτλο «Τόνοι συσκευασιών οι οποίες διατίθενται στην αγορά για πρώτη φορά»,

ii)

στην τρίτη στήλη, ο τίτλος «Επαναχρησιμοποιούμενες συσκευασίες» αντικαθίσταται από τον τίτλο «Επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες»,

iii)

μετά την τρίτη στήλη, προστίθενται τα ακόλουθα:

«Επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες προς πώληση

Τόνοι

Ποσοστό»

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

γ)

στους πίνακες 3 και 4, οι σειρές με τον τίτλο «Μέταλλα συσκευασίας» αντικαθίστανται η καθεμιά από δύο σειρές με τίτλο «Σιδηρούχα μέταλλα συσκευασίας» και «Αλουμίνιο συσκευασίας».

3)   

Προστίθεται το ακόλουθο παράρτημα:

«ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ IV

ΣΧΕΔΙΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΠΟΥ ΥΠΟΒΑΛΛΕΤΑΙ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 6 ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 1Α ΣΤΟΙΧΕΙΟ Δ)

Το σχέδιο εφαρμογής που πρέπει να υποβάλλεται σύμφωνα με το άρθρο 6 παράγραφος 1α στοιχείο δ) περιλαμβάνει τα ακόλουθα στοιχεία:

1.

αξιολόγηση των παλαιότερων, των τρεχόντων και των προβλεπόμενων ποσοστών ανακύκλωσης, υγειονομικής ταφής και άλλου είδους επεξεργασίας απορριμμάτων συσκευασίας και των ροών που τα απαρτίζουν·

2.

αξιολόγηση της εφαρμογής των σχεδίων διαχείρισης αποβλήτων και των προγραμμάτων για την πρόληψη της δημιουργίας αποβλήτων σύμφωνα με τα άρθρα 28 και 29 της οδηγίας 2008/98/ΕΚ·

3.

τους λόγους για τους οποίους το κράτος μέλος κρίνει ότι ενδέχεται να μην είναι σε θέση να επιτύχει τον σχετικό στόχο που ορίζεται στο άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχεία ζ) και θ) εντός της προθεσμίας που ορίζεται με τις εν λόγω διατάξεις και εκτίμηση της χρονικής παράτασης που είναι αναγκαία για την επίτευξη αυτού του στόχου·

4.

τα αναγκαία μέτρα για την επίτευξη των στόχων που αναφέρονται στο άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχεία ζ) και θ) της παρούσας οδηγίας, τα οποία έχουν εφαρμογή στο κράτος μέλος κατά τη διάρκεια της χρονικής παράτασης, συμπεριλαμβανομένων κατάλληλων οικονομικών μέσων και άλλων μέτρων με στόχο την παροχή κινήτρων για την εφαρμογή της ιεράρχησης των αποβλήτων όπως ορίζεται στο άρθρο 4 παράγραφος 1 και στο παράρτημα IVα της οδηγίας 2008/98/ΕΚ·

5.

χρονοδιάγραμμα για την εφαρμογή των μέτρων που προσδιορίζονται στο σημείο 4, καθορισμό του φορέα που είναι υπεύθυνος για την υλοποίησή τους και εκτίμηση της συμβολής τους στην επίτευξη των στόχων που ισχύουν σε περίπτωση χρονικής παράτασης·

6.

πληροφορίες για τη χρηματοδότηση της διαχείρισης των αποβλήτων σύμφωνα με την αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει»·

7.

μέτρα για τη βελτίωση της ποιότητας των δεδομένων, κατά περίπτωση, με στόχο τη βελτίωση του σχεδιασμού και της παρακολούθησης των επιδόσεων στον τομέα της διαχείρισης των αποβλήτων.».


Top