Υπόθεση 12/67

Jules Guissart

κατά

Βελγικού Δημοσίου

αίτηση του Conseil d'État de Belgique για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως

Περίληψη της αποφάσεως

1. Ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων – Διακινούμενοι εργαζόμενοι – Ασφάλιση λόγω γήρατος και θανάτου – Υπολογισμός των παροχών – Εφαρμογή του συστήματος που προβλέπουν τα άρθρα 27 και 28 του κανονισμού 3 – Λαμβάνεται υπόψη η αντικειμενική κατάσταση του δικαιούχου

2. Ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων – Διακινούμενοι εργαζόμενοι – Ασφάλιση λόγω γήρατος και θανάτου – Συστήματα βάσει περιόδων – Σύνταξη λόγω αποχωρήσεως που ποικίλλει αποκλειστικά σε συνάρτηση προς τις περιόδους ασφαλίσεως που έχουν συμπληρωθεί – Δικαίωμα συντάξεως το οποίο ο ενδιαφερόμενος έχει αποκτήσει χωρίς συνυπολογισμό των περιόδων που έχουν συμπληρωθεί – Δεν εφαρμόζονται τα άρθρα 27 και 28 του κανονισμού 2

3. Ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων – Διακινούμενοι εργαζόμενοι – Ασφάλιση λόγω γήρατος και θανάτου – Δικαίωμα συντάξεως το οποίο ο ενδιαφερόμενος έχει αποκτήσει χωρίς συνυπολογισμό των περιόδων που έχουν συμπληρωθεί – Σώρευση παροχών λόγω χρονικής συμπτώσεως των περιόδων ασφαλίσεως που έχουν πράγματι συμπληρωθεί σε ένα κράτος προς πλασματικές περιόδους σε άλλο κράτος – Ευχέρεια του δευτέρου κράτους να αφαιρέσει τις περιόδους που έχουν πράγματι συμπληρωθεί από τις πλασματικές περιόδους – Αποκλειστική αρμοδιότητα της εθνικής αρχής

1.  Βλ. περίληψη της αποφάσεως επί της υποθέσεως 11/67, αριθμός 1.

2.  Βλ. περίληψη της αποφάσεως επί της υποθέσεως 11/67, αριθμός 2.

3.  Όταν το δικαίωμα συντάξεως διακινούμενου εργαζομένου έχει αποκτηθεί χωρίς συνυπολογισμό των περιόδων που έχουν συμπληρωθεί και οι παροχές που έχουν σχέση με περιόδους ασφαλίσεως που πράγματι συμπληρώθηκαν σ' ένα κράτος σωρεύονται για μία και την αυτή περίοδο με παροχές που έχουν σχέση με πλασματικές περιόδους σε άλλο κράτος μέλος, πρέπει να επιτρέπεται στο κράτος του οποίου η νομοθεσία προβλέπει πλασματικές περιόδους υπέρ του ασφαλισμένου να αφαιρεί από τις τελευταίες τις περιόδους που έχουν πράγματι συμπληρωθεί σε άλλο κράτος μέλος, χωρίς ο τρόπος αυτός υπολογισμού να μπορεί να θεωρηθεί ως αντίθετος προς το άρθρο 51 της Συνθήκης. Η εθνική όμως αρχή στην οποία υπόκειται ο φορέας κοινωνικής ασφαλίσεως είναι αρμόδια να αποφασίσει σύμφωνα με τη δική της νομοθεσία και όχι η κοινοτική αρχή.