25.4.2006

Uradni list Evropske unije

C 97/1

Menjalni tečaji eura (1)

24. aprila 2006

(2006/C 97/01)

1 euro=

	Valuta	Menjalni tečaj
USD	ameriški dolar	1,2365
JPY	japonski jen	142,17
DKK	danska krona	7,4608
GBP	funt šterling	0,69190
SEK	švedska krona	9,3420
CHF	švicarski frank	1,5712
ISK	islandska krona	94,84
NOK	norveška krona	7,8310
BGN	lev	1,9558
CYP	ciprski funt	0,5761
CZK	češka krona	28,385
EEK	estonska krona	15,6466
HUF	madžarski forint	262,43
LTL	litovski litas	3,4528
LVL	latvijski lats	0,6960
MTL	malteška lira	0,4293
PLN	poljski zlot	3,8587
RON	romunski leu	3,4651
SIT	slovenski tolar	239,61
SKK	slovaška krona	37,120
TRY	turška lira	1,6385
AUD	avstralski dolar	1,6562
CAD	kanadski dolar	1,4064
HKD	hongkonški dolar	9,5872
NZD	novozelandski dolar	1,9478
SGD	singapurski dolar	1,9612
KRW	južnokorejski won	1 161,94
ZAR	južnoafriški rand	7,4419
CNY	kitajski juan	9,9149
HRK	hrvaška kuna	7,2995
IDR	indonezijska rupija	10 926,95
MYR	malezijski ringit	4,511
PHP	filipinski peso	63,803
RUB	ruski rubelj	33,9400
THB	tajski bat	46,437

(1)

Vir: referenčni menjalni tečaj, ki ga objavlja ECB.

25.4.2006

Uradni list Evropske unije

C 97/2

DRŽAVNA POMOČ — ŠPANIJA

Državna pomoč št. C 1/2006 (prej NN 103/2005) — Chupa Chups

Vabilo za predložitev pripomb na podlagi člena 88(2) Pogodbe ES

(2006/C 97/02)

(Besedilo velja za EGP)

Z dopisom v verodostojnem jeziku z dne 25. januarja 2006 na straneh, ki sledijo temu povzetku, je Komisija uradno obvestila Španijo o svoji odločitvi, da sproži postopek na podlagi člena 88(2) Pogodbe ES v zvezi s pomočjo za usposabljanje, povezane z zgoraj navedeno pomočjo.

Zainteresirane stranke lahko predložijo svoje pripombe o pomoči za usposabljanje, v zvezi s katero Komisija sproža postopek, v enem mesecu od datuma objave tega povzetka in dopisa, ki sledi, na naslednji naslov:

European Commission

Directorate-General for Competition

State Aid Greffe

Rue de la Loi/Wetstraat, 200

B-1049 Brussels

Telefaks: (32-2) 296 12 42

Te pripombe se posredujejo Španiji. Zainteresirana stranka, ki predloži pripombe, lahko pisno zaprosi za zaupno obravnavo svoje identitete in navede razloge za to.

BESEDILO POVZETKA

Postopek

Komisija je z dopisom, evidentiranim dne 22. aprila 2005, prejela pritožbo konkurenta o domnevnem ukrepu pomoči za Chupa Chups S.A. Komisija je zahtevala podatke z dopisi z dne 10. junija 2005 in 7. septembra 2005, na katere je Španija odgovorila z dopisi, evidentiranimi dne 11. avgusta 2005, 26. oktobra 2005, 18. novembra 2005 in 12. decembra 2005.

Opis pomoči

Upravičenec do pomoči je Chupa Chups S.A, ki je holdinška družba industrijske skupine v družinski lasti, ustanovljena v Španiji leta 1940. Poglavitna dejavnost vključuje proizvodnjo in trženje sladkarij in še zlasti lizik (70 % prodaje), za katere je Chupa Chups glavni svetovni dobavitelj (letno proizvede 17 000 ton ali 12 milijonov enot na dan, ki jih trži v 150 državah). Trenutno skupina opravlja dejavnost v 4 proizvodnih centrih, ki se nahajajo v Rusiji, Mehiki, Sant Estevu de Sesrovires (Barcelona) in Villamayoru (Asturija).

V okviru finančnega prestrukturiranja družbe od leta 2002 je Instituto Catalán de Finanzas („ICF“, finančni institut regionalne vlade Katalonije) dne 5. septembra 2003 odobril posojilo v višini 35 milijonov EUR. Podatki, ki so jih predložili španski organi, pa razkrivajo nadaljnje ukrepe za družbo, in sicer:

(1) javne subvencije v višini 12,57 milijona EUR ob koncu leta 2004; (2) poroštvo regionalne vlade Asturije za posojilo v višini 4,4 milijona EUR; (3) odlog plačila davkov za 12,96 milijona EUR, dogovorjen v letu 2004; (4) brezobrestno posojilo v višini 2,8 milijona EUR, ki ga je odobrilo špansko „Ministerio de Ciencia y Tecnología“ (Ministrstvo za znanost in tehnologijo); (5) dodatne nedoločene subvencije („subvenciones de explotación“) v višini 1,58 milijona EUR.

Presoja pomoči

Komisija na tej stopnji meni, da sporni ukrepi pomenijo državno pomoč. Še zlasti zgoraj navedena posojilo ICF in odlog plačila davkov nista skladna z vedenjem zasebnega upnika pod normalnimi tržnimi pogoji. Čeprav se zdi podjetje upravičeno do pomoči v skladu s Smernicami Skupnosti o državni pomoči za reševanje in prestrukturiranje podjetij v težavah, Komisija na tej stopnji ne more opraviti presoje o skladnosti s temi Smernicami brez kakršnega koli načrta prestrukturiranja.

Sklepna ugotovitev

Zaradi zgoraj navedenih pomislekov se je Komisija odločila, da sproži postopek iz člena 88(2) Pogodbe ES.

BESEDILO DOPISA

„Por la presente, la Comisión tiene el honor de comunicar a España que, tras haber examinado la información facilitada por sus autoridades sobre la medida arriba indicada, ha decidido incoar el procedimiento previsto en el artículo 88, apartado 2, del Tratado CE.

PROCEDIMIENTO

Por carta registrada el 22 de abril de 2005, la Comisión recibió una denuncia de un competidor sobre una supuesta medida de ayuda a favor de Chupa Chups S.A. La Comisión solicitó información por cartas de 10 de junio de 2005 y de 7 de septiembre de 2005, a las que España respondió por cartas registradas el 11 de agosto de 2005, el 26 de octubre de 2005, el 18 de noviembre de 2005 y el 12 de diciembre de 2005.

DESCRIPCIÓN DEL BENEFICIARIO Y DE LAS MEDIDAS DE AYUDA

Chupa Chups S.A. es una sociedad holding de un grupo industrial familiar establecido en España en 1940, que goza de importante presencia internacional. Su principal actividad consiste en la fabricación y comercialización de golosinas, especialmente de chupa-chups (70 % de las ventas), de los que Chupa Chups es el mayor proveedor mundial (producción anual de 17 000 toneladas, o 12 millones de unidades/día, comercializados en 150 países). Actualmente, el grupo cuenta con cuatro centros de producción situados en Rusia, México, Sant Esteve de Sesrovires (Barcelona) y Villamayor (Asturias).

En los últimos años, el grupo ha atravesado por graves problemas económicos, con unas pérdidas consolidadas de 22,5 millones de euros en 2002, 4,72 millones de euros en 2003 y 5,95 millones de euros en 2004, así como un volumen de negocios decreciente (1). Dada la situación, la dirección lanzó un plan de reestructuración en 2002, que condujo al cierre de las plantas de fabricación de Brasil, Francia y China y a la venta de algunas marcas secundarias. Además, se llevó a cabo una reestructuración financiera a fondo:

(1)

En julio de 2002 se acordó con un grupo de bancos privados un préstamo sindicado por un importe máximo de 75 millones de euros. El contrato estipulaba una serie de obligaciones para la empresa y el cumplimiento de algunos ratios financieros. La operación estaba garantizada por varias empresas pertenecientes al grupo. A finales de 2004, los reembolsos pendientes de este préstamo eran de 14 millones de euros con vencimiento en 2005, 8,56 millones de euros en 2006, y 25,25 millones de euros en 2007. En 2005, la empresa recibió una propuesta de los bancos agentes en el crédito sindicado para renovar la financiación.

(2)	En marzo de 2003, los propietarios aportaron fondos extra por valor de 8 millones de euros.

(3)	Una remodelación de la estructura empresarial hizo surgir, y contabilizar como nuevos fondos, otros 6,9 millones de euros (2).

En el contexto de esta reestructuración financiera, el 5 de septiembre de 2003 el Instituto Catalán de Finanzas [“ICF”, entidad crediticia del Gobierno regional catalán (3)] concedió a la empresa un crédito de 35 millones de euros. De esta cantidad, 20 millones de euros estaban destinados contractualmente a la cancelación parcial del mencionado crédito sindicado. Los restantes 15 millones de euros pretendían cubrir otras necesidades de tesorería de la empresa. El crédito se concedió con un periodo de amortización de 12 años, incluidos 2 años de periodo de carencia. El tipo de interés se indexó a 6 meses Euribor, más un margen de 1,125 %. El principal aval del crédito consistía en una propiedad inmobiliaria (4), tasada por un perito independiente en 71 millones de euros. Este crédito es el motivo de la denuncia por supuesta ayuda estatal presentada a la Comisión.

En respuesta a las preguntas de la Comisión a raíz de la denuncia, las autoridades españolas ofrecieron información que ha revelado medidas adicionales a favor de Chupa Chups. En concreto:

(1)

La contabilidad anual del año 2004 pone de manifiesto subvenciones públicas por valor de 12,57 millones de euros a finales de ese ejercicio. Esta cifra incluye, en particular: 1,58 millones de euros del Ministerio español de Agricultura y Pesca como ayuda a la inversión en las instalaciones de Barcelona; 4,44 millones de euros de “otros organismos públicos” de ayuda para la construcción de la planta de Asturias; 5,19 millones de euros de “diversos organismos públicos” para la ampliación de esa misma planta de Asturias durante el periodo 1999-2003. Las autoridades españolas no han facilitado información en respuesta a las peticiones de la Comisión en cuanto a la naturaleza y justificación de estas medidas.

(2)

De los 12,57 millones de euros de subvenciones públicas mencionados, unos 5 millones de euros todavía quedaban por cobrarse a finales de 2004. El 17 de septiembre de 2004, la Dirección de la empresa aprobó el compromiso de esta cantidad restante (es decir, el crédito frente a las autoridades públicas) en el contexto de un crédito firmado con un banco privado por un máximo de 4,4 millones de euros (5). El crédito fue avalado por el Gobierno regional de Asturias. Las autoridades españolas no han respondido a las preguntas de la Comisión sobre las circunstancias de este aval.

(3)

En febrero de 2004, la Agencia Tributaria española autorizó a Chupa Chups a fraccionar el pago de su deuda en concepto de IVA y de impuesto de sociedades en plazos trimestrales que expirarán el 20 de febrero de 2008. Como garantía de este aplazamiento, se constituyó una nueva hipoteca sobre la Casa Batlló. Del total de la deuda aplazada (12,96 millones de euros), 4,56 millones de euros seguían pendientes a 31 de diciembre de 2004. Los intereses aplicados corresponden al tipo de interés oficial por intereses de demora, establecido anualmente en la Ley de Presupuestos nacional (6).

(4)

La contabilidad anual de 2004 de la empresa refleja un crédito sin intereses de 2,8 millones de euros que, al parecer, le concedió el Ministerio español de Ciencia y Tecnología el 30 de marzo de 2004 (7). No obstante, las autoridades españolas han declarado desconocer la existencia de dicho crédito (8).

(5)	En 2004 Chupa Chups recibió subvenciones adicionales no especificadas (“subvenciones de explotación” (9)) por valor de 1,58 millones de euros. Las autoridades españolas no han respondido a la solicitud de información de la Comisión sobre la naturaleza y la justificación de dichas subvenciones.

EVALUACIÓN DE LA AYUDA

1. Existencia de ayuda estatal

El artículo 87, apartado 1, del Tratado CE declara que serán incompatibles con el mercado común, en la medida en que afecten a los intercambios comerciales entre Estados miembros, las ayudas otorgadas por los Estados o mediante fondos estatales, bajo cualquier forma, que falseen o amenacen falsear la competencia, favoreciendo a determinadas empresas o producciones.

Todas las medidas enumeradas en los apartados 4 y 5 implican la asignación de fondos estatales. Puesto que la ayuda está destinada a una empresa individual, se cumple el criterio de selectividad. Además, puesto que Chupa Chups está presente en el mercado de las golosinas, sector en el que existe comercio entre Estados miembros, y es una empresa con actividad internacional, también se cumple el criterio de que afecta al comercio dentro de la Comunidad.

Crédito con el ICF

Por lo que se refiere al crédito del ICF, sigue por determinarse si distorsiona la competencia ya que confiere a Chupa Chups una ayuda que no habría conseguido en el mercado privado. En otras palabras, la Comisión tiene que determinar si este organismo público actuó igual que habría hecho un hipotético inversor en economía de mercado en circunstancias similares.

Las autoridades españolas consideran que el crédito del ICF debe considerarse teniendo presente la reestructuración en curso del grupo. Sostienen que su objetivo era ampliar los plazos de los pagos de la empresa y que la calidad del riesgo del crédito no había cambiado desde el préstamo de la banca privada. Además, señalan que el grupo tiene actualmente deudas con entidades privadas por valor de unos 30 millones de euros. Por tanto, concluyen que las relaciones de Chupa Chups con los mercados de capital son normales.

10.

Sin embargo, algunos factores parecen indicar que la empresa sí obtuvo ventajas con la financiación recibida del ICF:

—	El crédito no imponía ninguna condición restrictiva (por ejemplo, en ratios financieros) vinculada al crédito sindicado contraído con la banca privada un año antes, a pesar de que desde entonces había transcurrido otro año más de pérdidas;

—	Es evidente que las condiciones acordadas con el ICF eran mejores para la empresa que las del crédito sindicado, ya que aquél se asignó inmediatamente a la cancelación parcial de éste.

11.

La existencia de ayuda estatal según el principio del inversor en la economía de mercado debe evaluarse a la vista del riesgo y de las perspectivas de beneficio para el acreedor:

—

Por lo que se refiere al riesgo asumido por el ICF, las autoridades españolas han declarado que el principal aval del crédito es una hipoteca de primer grado sobre una propiedad inmobiliaria valorada en unos 70 millones de euros. No obstante, a pesar de las solicitudes de la Comisión, las autoridades españolas no han determinado: i) por qué, si la empresa era capaz de proponer este aval, ningún banco privado al parecer se mostró dispuesto a aportar financiación en condiciones comparables a las del ICF; ii) cuáles eran las condiciones (garantías, tipo de interés y otras) vinculadas al crédito sindicado de 30 de julio de 2002; iii) cuáles eran las condiciones de la propuesta de refinanciación recibida en 2005 de los bancos participantes en el crédito sindicado (y el resultado de esas negociaciones);

—	Por lo que se refiere al tipo de interés del crédito: parece corresponder al tipo de mercado aplicable a empresas saneadas; en concreto, no hay prima de riesgo habida cuenta de los problemas del deudor.

12.	Visto lo anterior, la Comisión duda de que el crédito concedido por el ICF cumpla el criterio del inversor en una economía de mercado. En consecuencia, en esta fase la Comisión no puede excluir que la medida constituya ayuda estatal con arreglo al artículo 87, apartado 1, del Tratado CE.

Moratoria fiscal

13.

Consideraciones similares sobre la aplicación del criterio del inversor en una economía de mercado se aplican a la moratoria fiscal mencionada en el apartado 5.3. A este respecto, los actos de la autoridad pública deben compararse al comportamiento de un hipotético acreedor en una economía de mercado cuyo único objetivo sea obtener la devolución de las cantidades que se le adeudan en las condiciones más ventajosas posibles en cuanto al grado de satisfacción y al plazo.

14.

No obstante, las autoridades españolas no han facilitado información que muestre que la moratoria fiscal se debió al deseo de proteger los intereses financieros de la agencia tributaria, o que esto mejoró la posición de la misma respecto a lo que podría haber obtenido mediante otros procedimientos administrativos o civiles en virtud de la legislación nacional, tales como la ejecución tributaria.

15.

Por consiguiente, en esta fase la Comisión duda de que la agencia tributaria española actuara como un acreedor diligente en una economía de mercado. Y si no lo hizo, la moratoria fiscal constituiría una ventaja que Chupa Chups no podría haber conseguido en el mercado, causando así una distorsión de la competencia. Por consiguiente, la medida constituye ayuda estatal con arreglo al artículo 87, apartado 1, del Tratado CE.

Subvenciones públicas, avales públicos y crédito subvencionado

16.

Las intervenciones citadas en el apartado 5, puntos (1), (2), (4) y (5) son, por su propia naturaleza, susceptibles de falsear la competencia dentro de la Comunidad, al dar a Chupa Chups una ventaja sobre sus competidores que no reciben la ayuda. Las autoridades españolas no han aportado elementos que contradigan esta conclusión. La Comisión, por tanto, considera que estas medidas son ayudas estatales con arreglo al artículo 87, apartado 1, del Tratado CE.

2. Excepciones al amparo del artículo 87, apartados 2 y 3, del Tratado CE

17.

El objetivo primero de las medidas es ayudar a una empresa en crisis. En tales casos, sólo puede aplicarse la excepción del artículo 87, apartado 3, letra c) del Tratado CE, que permite autorizar ayudas estatales concedidas para facilitar el desarrollo de determinadas actividades siempre que no alteren las condiciones de los intercambios en forma contraria al interés común, si se cumplen las condiciones pertinentes.

18.	Las ayudas de salvamento y de reestructuración para empresas en crisis actualmente están reguladas por las Directrices comunitarias sobre ayudas estatales de salvamento y de reestructuración de empresas en crisis (10) (en lo sucesivo, “las Directrices”).

19.

Dados sus resultados en los últimos 4 años y la evolución de sus ratios financieros, Chupa Chups parece una empresa en crisis con arreglo a la sección 2.1 de las Directrices. En concreto, la contabilidad anual de 2004 muestra pérdidas acumuladas de años anteriores por valor de 38,42 millones de euros que corresponden al 360 % del capital suscrito a finales de ese año (10,66 millones de euros). Los resultados negativos obtenidos en 2004 representan un 55,8 % adicional de ese capital.

20.

En esas circunstancias, Chupa Chups en principio podría haberse acogido a una ayuda de reestructuración. Sin embargo, en esta fase la Comisión considera que no se respetan los criterios de compatibilidad de la ayuda establecidos en las Directrices. En concreto:

(1)

Las autoridades españolas no han presentado ningún plan de reestructuración, cuya aplicación sería una condición para la concesión de la ayuda. Por tanto, no existe relación entre la ayuda concedida por las distintas entidades públicas y las medidas de reestructuración emprendidas por el beneficiario desde 2002;

(2)

Al no existir una notificación y un plan de reestructuración, la Comisión no ha podido evaluar si la ayuda restablecerá la viabilidad a largo plazo, si se ha limitado al mínimo ni si se han evitado falseamientos indebidos a la competencia (especialmente dada la significativa presencia en el mercado del beneficiario).

21.	Habida cuenta de lo anterior, y con la información de que se dispone en esta fase, la Comisión duda de que las medidas controvertidas sean compatibles con el mercado común como ayuda de reestructuración. Además, no parece ser de aplicación ninguna otra excepción establecida en el Tratado CE.

DECISIÓN

22.

Habida cuenta de las consideraciones anteriores, la Comisión ha decidido incoar el procedimiento establecido en el artículo 88, apartado 2, del Tratado CE e insta a España, de conformidad con el artículo 10, apartado 3, del Reglamentono 659/1999 del Consejo a aportar, en el plazo de un mes desde el recibo de la presente, toda la documentación, información y datos necesarios para evaluar si las medidas pertinentes no constituyen ayuda estatal, así como toda la documentación, información y datos necesarios para evaluar la compatibilidad de la ayuda. La Comisión solicita a España que remita sin demora una copia de la presente carta al beneficiario potencial de la ayuda.

23.	La Comisión desea recordar a España que el artículo 88, apartado 3, del Tratado CE tiene efecto suspensorio y llama su atención sobre el artículo 14 del Reglamento no 659/1999 del Consejo, que dispone que toda ayuda ilegal deberá ser recuperada del beneficiario.

24.

Por la presente, la Comisión comunica a España que informará a los interesados mediante la publicación de la presente carta y de un resumen significativo en el Diario Oficial de la Unión Europea. Asimismo, informará a los interesados en los Estados miembros de la AELC signatarios del Acuerdo EEE mediante la publicación de una comunicación en el suplemento EEE del Diario Oficial, y al Órgano de Vigilancia de la AELC mediante copia de la presente. Se invitará a todos los interesados mencionados a presentar sus observaciones en un plazo de un mes a partir de la fecha de publicación de la presente.“

(1) 344 millones de euros en 2002; 294 millones de euros en 2003; 261 millones de euros en 2004.

(2) Varias operaciones entre junio y diciembre de 2004, incluida la división de las actividades inmobiliarias y la incorporación de la propiedad de las marcas mediante el incremento de capital.

(3) El ICF es una entidad de capital público, adscrita a la Consejería de Economía y Finanzas de la Generalidad de Cataluña, que tiene como misión facilitar financiación a los sectores privado y público de la economía catalana. Como institución de crédito público, está especializada en la financiación a medio y largo plazo con especial atención a la pequeña y mediana empresa. El ICF cuenta con personalidad jurídica, patrimonio y tesorería propios, así como autonomía de gestión para el cumplimiento de sus fines. El ICF fue creado por la Ley 2/1985 de 14 de enero.

(4) La “Casa Batlló” es un emblemático edificio de Gaudí en el centro de Barcelona, declarado “Monumento Histórico-Artístico de Interés Nacional” por España. No obstante, el crédito incluía garantías adicionales para cubrir el riesgo de que algún organismo público adujera un derecho de compra preferencial sobre el edificio. Al final, esto no se produjo y se eliminaron las garantías adicionales. Según las autoridades españolas, la hipoteca sobre la Casa Batlló por el crédito del ICF es de primer grado.

(5) El crédito fue firmado con un plazo de reembolso de 3 años. A 31 de diciembre de 2004, el importe de 4,4 millones de euros había sido totalmente utilizado.

(6) 5,5 % hasta el 31.12.2003; 4,75 % en 2004; 5 % a partir de 2005.

(7) El importe deberá rembolsarse en pagos bianuales en un plazo de 6 años y el primer pago se efectuará el 20 de enero de 2006.

(8) Además, el 29 de diciembre de 2000 ese mismo Ministerio concedió un crédito sin intereses de 1,5 millones de euros en aplicación del régimen aprobado “Actuaciones de Reindustrialización” (N 102/97, N 72/98, N 35/99, N 182/01).

(9) Las “subvenciones de explotación” generalmente van destinadas a compensar un déficit de actividades específicas o a aportar unos ingresos mínimos.

(10) DO C 244 de 1.10.2004, p. 2.

25.4.2006

Uradni list Evropske unije

C 97/6

Mnenje Evropskega nadzornika za varstvo podatkov o predlogu sklepa Sveta o dostopu organov držav članic, odgovornih za notranjo varnost, in Europola do Vizumskega informacijskega sistema (VIS) za iskanje podatkov v namen preprečevanja, odkrivanja in preiskovanja terorističnih dejanj in drugih hudih kaznivih dejanj (COM (2005) 600 konč.)

(2006/C 97/03)

EVROPSKI NADZORNIK ZA VARSTVO PODATKOV JE —

ob upoštevanju Pogodbe o ustanovitvi Evropske skupnosti in zlasti člena 286 Pogodbe,

ob upoštevanju Listine o temeljnih pravicah Evropske unije in zlasti člena 8 Listine,

ob upoštevanju Direktive 95/46/ES Evropskega parlamenta in Sveta z dne 24. oktobra 1995 o varstvu posameznikov pri obdelavi osebnih podatkov in o prostem pretoku takih podatkov,

ob upoštevanju Uredbe (ES) št. 45/2001 Evropskega parlamenta in Sveta z dne 18. decembra 2000 o varstvu posameznikov pri obdelavi osebnih podatkov v institucijah in organih Skupnosti in o prostem pretoku takih podatkov ter zlasti člena 41 Uredbe,

ob upoštevanju zaprosila za mnenje v skladu s členom 28(2) Uredbe (ES) št. 45/2001, ki ga je 29. novembra 2005 prejel od Komisije —

SPREJEL NASLEDNJE MNENJE:

1. UVOD

1.1. Uvodna pripomba

Komisija je 24. novembra 2005 Evropskemu nadzorniku za varstvo podatkov (EDPS) pismeno poslala predlog sklepa Sveta o dostopu organov držav članic, odgovornih za notranjo varnost, in Europola do Vizumskega informacijskega sistema (VIS) za iskanje podatkov v namen preprečevanja, odkrivanja in preiskovanja terorističnih dejanj in drugih hudih kaznivih dejanj (v nadaljevanju „predlog“). Evropski nadzornik za varstvo podatkov (EDPS) je pismo razumel kot zaprosilo, da institucijam in organom Skupnosti svetuje v skladu s členom 28(2) Uredbe (ES) št. 45/2001. EDPS meni, da je treba pričujoče mnenje omeniti v preambuli Sklepa.

Po mnenju EDPS je pomembno, da o tej občutljivi temi poda mnenje, saj ta predlog izvira neposredno iz vzpostavitve VIS, ki ga bo EDPS nadzoroval in o katerem je 23. marca 2005 (1) podal mnenje. Domneva o dostopu organov pregona je bila v tem mnenju že predvidena (glej spodaj); oblikovanje novih pravic za dostop do VIS ima odločilen vpliv na sistem, in sicer z vidika varstva podatkov. Zato je oblikovanje mnenja o sedanjem predlogu obvezno nadaljevanje prvega mnenja.

1.2. Pomen predloga

a) Okvir

Sedanji predlog je pomemben sam po sebi, pa tudi zato, ker izhaja iz splošne usmeritve, da se organom pregona dovoli dostop do nekaterih velikih informacijskih sistemov in sistemov preverjanja istovetnosti. To je med drugim navedeno v sporočilu Komisije z dne 24. novembra 2005 o izboljšani učinkovitosti, povečani interoperabilnosti in sinergijah med evropskimi zbirkami podatkov na področju pravosodja in notranjih zadev (2), zlasti v točki 4.6 tega sporočila: „V zvezi s ciljem boja proti terorizmu in kriminalu Svet sedaj ugotavlja, da pomanjkanje dostopa organov za notranjo varnost do podatkov VIS pomeni pomanjkljivost. Enako velja za vse podatke o priseljevanju SIS II in podatke EURODAC“.

Zato se sedanji predlog lahko obravnava kot predhodnik podobnih pravnih instrumentov, oblikovanih v okviru drugih zbirk podatkov, in je odločilen za opredelitev primerov od samega začetka, v katerih je ta dostop lahko dopusten.

b) Vpliv novega dostopa do VIS

EDPS se vsekakor zaveda potrebe, da organi pregona izkoristijo najboljša možna orodja za preverjanje istovetnosti storilcev terorističnih dejanj ali drugih hudih kaznivih dejanj. Prav tako se zaveda, da lahko podatki VIS tem organom v nekaterih okoliščinah predstavljajo pomemben vir informacij.

Vseeno pa je zelo pomembna odobritev dostopa organom pregona do zbirk podatkov prvega stebra, ne glede na to, kako upravičena je z vidika boja proti terorizmu. Upoštevati je treba, da je VIS informacijski sistem, ki je bil oblikovan za uporabo evropske vizumske politike in ne kakor sredstvo kazenskega pregona. Rutinski dostop bi resnično predstavljal resno kršitev načela omejitve namena. Povzročil bi nesorazmerni poseg v zasebnost potnikov, ki so privolili v obdelavo podatkov za pridobitev vizuma in ki pričakujejo, da se bodo njihovi podatki zbirali, posredovali in se bo v te podatke izvajal vpogled le v ta namen.

Ker so informacijski sistemi oblikovani za posebni namen, ki določa varnostne ukrepe, zaščito in pogoje za dostop, bi odobritev sistematičnega dostopa za namen, ki je drugačen od prvotnega, ne le kršila načelo omejitve namena, temveč bi zaradi tega lahko postali omenjeni elementi tudi neprimerni in pomanjkljivi.

Enako bi takšna pomembna sprememba sistema lahko razveljavila rezultate študije o presoji vplivov (ki je obravnavala uporabo sistema le za prvotni namen). Enako velja za mnenja organov za varstvo podatkov. O tem, da novi predlog spreminja osnovo njihove analize skladnosti, je mogoče razpravljati.

c) Stroga omejitev tega dostopa

Glede na zgornje pripombe želi EDPS poudariti, da se dostop organom pregona do VIS lahko dovoli le v posebnih okoliščinah, za vsak primer posebej, spremljati pa ga morajo strogi varnostni ukrepi. Povedano drugače, vpogled organov pregona mora biti z ustreznimi tehničnimi in pravnimi sredstvi omejen na posebne primere.

To je EDPS v svojem mnenju o VIS že poudaril: „EDPS se zaveda, da organi pregona želijo pridobiti pravico do dostopa do VIS; v zvezi s tem so bili dne 7. marca 2005 sprejeti sklepi Sveta. Ker je namen VIS izboljšanje skupne vizumske politike, je treba omeniti, da rutinski dostop organov pregona ne bi bil v skladu s tem namenom. Medtem ko bi bil v skladu s členom 13 Direktive 95/46/ES tak dostop lahko odobren na ad hoc osnovi, v posebnih okoliščinah in v odvisnosti od ustreznih varnostnih ukrepov pa se sistematični dostop ne sme dovoliti“.

Osnovne zahteve se na koncu lahko povzamejo na naslednji način:

—

Sistematični dostop se ne sme odobriti: Sklep mora zagotoviti, da organi iz tretjega stebra kadar koli in za vsak primer posebej preverijo potrebo do dostopa in njegovo sorazmernost. V povezavi s tem je bistvenega pomena natančno besedilo pravnega instrumenta, da se preprečijo obsežne razlage, ki bi vodile do rutinskega dostopa.

—	Kadar je dostop dovoljen, pa je treba ob upoštevanju občutljive narave tega dostopa sprejeti ustrezne varnostne ukrepe in pogoje, vključno z obsežnim sistemom varstva podatkov za nacionalno uporabo podatkov.

1.3 Prvotne pripombe

EDPS priznava, da je bila v tem predlaganem instrumentu precejšnja pozornost namenjena varstvu podatkov, predvsem na področju omejevanja dostopa do posebnih primerov in le v okviru boja proti hudim kaznivim dejanjem (3).

EDPS želi poleg drugih pozitivnih strani omeniti zlasti:

—	omejitev na nekatere oblike kaznivih dejanj iz Konvencije o Europolu;

—	obveznost držav članic, da pripravijo seznam organov, ki imajo dostop, in te sezname objavijo;

—	obstoj osrednje točke dostopa za države članice (in posebej usposobljene enote znotraj Europola), ki bi omogočala boljše presojanje zahtev za dostop in boljši nadzor;

—	stroga pravila o nadaljnjem posredovanju podatkov iz člena 8(5) predloga;

—	obveznost za države članice in Europol, da vodijo evidenco o osebah, ki so odgovorne za vpogled v podatke.

2. ANALIZA PREDLOGA

2.1. Uvodna pripomba

Da bi se dostop organom iz tretjega stebra odobril, mora glavni predlog o VIS prvega stebra zagotoviti premostitveno klavzulo, ki bi predvsem določila možno vsebino pravnega instrumenta tretjega stebra, kakor je ta predlog. Premostitvena klavzula v času, ko je EDPS predložil svoje mnenje o VIS, še ni bila uvedena, zato EDPS o njej ni mogel podati pripomb. Zato so vse naslednje pripombe podane s pridržkom glede na vsebino premostitvene klavzule.

2.2 Namen dostopa

Pomembno je, da se skrbno opredelijo pogoji za dostop do VIS in se tako zagotovi primerna omejitev dostopa. Zaželeno je, da poleg predlaganega sklepa, obrazložitveni memorandum in uvodne izjave (glej predvsem uvodno izjavo 7) jasno navedejo, da je namen omogočiti dostop le za vsak primer posebej.

Na člen 5 predloga je mogoče dati pripombo, da se usmeri razlago tega člena.

Člen 5 omejuje obseg dostopa z osnovnimi pogoji:

b)	dostop do vpogleda mora biti nujen v namen preprečevanja, odkrivanja ali preiskovanja terorističnih dejanj ali drugih hudih kaznivih dejanj;

c)	dostop do vpogleda mora biti nujen v posebnem primeru (…); in

d)	obstajati morajo utemeljeni razlogi, na podlagi dejanskih znamenj, ob upoštevanju katerih bo vpogled v podatke VIS prispeval k preprečevanju, odkrivanju in preiskovanju katerega koli zadevnega kaznivega dejanja.

Ti pogoji se združujejo, pogoj pod (b) pa je bolj opredelitev področja uporabe ratione materiae. To tako rekoč pomeni, da mora organ, ki želi dostop, obravnavati hudo kaznivo dejanje iz točke (b) predloga; obstajati mora posebni primer, kakor je navedeno pod (c). Poleg tega mora biti organ sposoben dokazati, da bo v posebnem primeru vpogled v podatke VIS prispeval k preprečevanju, odkrivanju in preiskovanju tega dejanja, kakor je predvideno pod (d).

EDPS tudi ob tej razlagi člena 5 skrbi ohlapno besedilo točke (d): „prispevati k“ ima precej širok pomen. Podatki VIS lahko v veliko primerih „prispevajo k“ preprečevanju ali preiskovanju hudih kaznivih dejanj. Da se upraviči dostop do podatkov VIS v odstopanju od načela omejitve namena, EDPS meni, naj ta vpogled „bistveno prispeva k“ preprečevanju, odkrivanju ali preiskovanju zadevnih hudih kaznivih dejanj ter temu ustrezno predlaga spremembo člena 5.

Člen 10 določa, da morajo zapisi prikazati točen namen dostopa. „Točen namen“ mora vsebovati elemente, zaradi katerih je vpogled v VIS nujen v smislu odstavka (d) člena 5. To bi pripomoglo k zagotavljanju, da se preskus nujnosti uporablja za vsak vpogled v VIS in bi zmanjšalo tveganje za rutinski dostop.

2.3. Ključa za iskanje v zbirki podatkov VIS

Člen 5(2) in (3) določata dvostopenjski dostop do podatkov VIS; dostop do sklopa podatkov je mogoč le, če je že na podlagi prvega sklopa podatkov poskus iskanja uspel. To je samo po sebi smiselni pristop. Vendar pa se zdi prvi sklop podatkov zelo obširen. Zlasti pa se za prvi sklop podatkov lahko dvomi o pomembnosti podatkov, kakor so navedeni v točkah (e) in (i) člena 5(2):

—	Zdi se, da je „namen potovanja“ zelo splošen ključ za omogočanje učinkovitega iskanja v sistemu. Poleg tega zbuja nevarnost za oblikovanje profilov potnikov na podlagi tega elementa.

—	Glede „fotografij“ je možnost iskanja v tako obsežni zbirki podatkov na podlagi fotografij omejena; rezultati takšnih iskanj imajo glede na trenutno stanje tehnologije nesprejemljivo stopnjo napačnih zadetkov. Posledice nepravilnega preverjanja istovetnosti so za vpletenega posameznika zelo resne.

EDPS zato zahteva, da se podatki iz točk (e) in (i) drugega odstavka člena 5 obravnavajo kakor dodatne informacije, ki so dostopne, če prvi vpogled pokaže na obstoj podatkov v sistemu, in se prenesejo v člen 5(3).

Lahko pa je možnost iskanja v zbirki podatkov na podlagi fotografij predmet presoje te tehnologije s strani svetovalnega odbora in se bo izvajalo le, ko bo tehnologija dovolj razvita in bo ocenjena kot dovolj zanesljiva.

2.4. Uporaba za države članice, za katere Uredba VIS ne velja

Dostop do VIS za namen vpogleda imajo lahko organi, odgovorni za notranjo varnost, iz držav članic, ki niso del VIS. Te službe morajo vpogled opraviti preko sodelujoče države članice, ob upoštevanju pogojev iz člena 5(1)(b) do (d) (tj. za vsak primer posebej), in predložiti ustrezno utemeljeno pisno zahtevo.

EDPS želi poudariti, da je treba določiti nekaj pogojev za obdelavo po vpogledu. Za države članice, ki sodelujejo v VIS, se uporablja pravilo, da je treba podatke v skladu z Okvirnim sklepom o varstvu podatkov v tretjem stebru obdelati, ko so ti pridobljeni iz VIS (glej spodaj). Enak pogoj mora veljati za države članice, za katere Uredba VIS ne velja, vendar pa opravljajo vpogled v podatke VIS. Enak zaključek se mora uporabiti glede vodenja evidenc za namen bodočega nadzora. EDPS zato priporoča, da se v tem smislu členu 6 predloga doda odstavek, da se člena 8 in 10 Sklepa uporabljata tudi za države članice, za katere Uredba VIS ne velja.

2.5. Sistem varstva podatkov

a) Uporaba Okvirnega sklepa o varstvu podatkov v tretjem stebru

Ker predstavlja dostop organov, odgovornih za notranjo varnost, izjemo v namenu VIS, mora biti predmet doslednega sistema varstva podatkov, ki zagotavlja visoko raven varstva podatkov, ki so jih nacionalni organi ali Europol pridobili iz VIS in obdelali.

Člen 8 predloga določa, da se Okvirni sklep o varstvu osebnih podatkov, ki se obdelujejo v okviru policijskega in pravosodnega sodelovanja v kazenskih zadevah (v nadaljevanju: „Okvirni sklep“) uporablja za obdelavo podatkov v skladu s predlaganim sklepom. Kar zadeva varstvo podatkov je treba sedanji predlog obravnavati kakor lex specialis, ki prispeva k lex generalis ali pa ga podrobno opredeljuje (tj. Okvirni sklep). Na primer pravila za nadaljnje posredovanje podatkov so v tem predlogu strožja in jih je treba spoštovati. Enako velja za razloge za dostop do podatkov.

b) Področje uporabe

EDPS pozdravlja dejstvo, da se sistem varstva podatkov iz Okvirnega sklepa uporablja za vse obdelave osebnih podatkov v skladu s predlaganim sklepom. Pomeni, da je stopnja varstva podatkov enaka, ne glede na to, kateri organ opravlja vpogled v podatke VIS.

Ker člen 2 uporablja funkcionalni kriterij za opredelitev teh organov („tisti organi v državah članicah, ki so odgovorni za preprečevanje, odkrivanje ali preiskovanje terorističnih dejanj ali drugih hudih kaznivih dejanj“), bi ta opredelitev lahko vključevala obveščevalne službe in organe pregona. Zato za obveščevalne službe, ki opravljajo vpogled v VIS, veljajo enake obveznosti z vidika varstva podatkov, kar je očitno pozitivni element.

Ker lahko obstajajo nekateri pomisleki glede razlage o uporabi Okvirnega sklepa za primere, kadar obveščevalne službe dostopajo do podatkov VIS, EDPS predlaga nadomestno besedilo, in sicer:

„Kadar se Okvirni sklep (…) ne uporablja, države članice zagotovijo stopnjo varstva podatkov, ki je najmanj enaka tisti, ki je zagotovljena z Okvirnim sklepom“.

c) Nadzor

Kar zadeva besedilo člena 8 je treba pojasniti, da odstavek 1 obravnava obdelavo podatkov znotraj ozemlja držav članic. Odstavka 2 in 3 pojasnjujeta svoji področji uporabe (obdelava podatkov s strani Europola in Komisije), pojasniti pa je treba, da odstavek 1 obravnava drugo domnevo.

Porazdelitev nadzornih pristojnosti na podlagi zadevnih dejavnosti različnih akterjev je smiselni pristop. Vendar pa manjka en element: potreba po usklajenem pristopu pri nadzoru. V mnenju EDPS o VIS je že bilo navedeno: „Kar zadeva nadzor nad VIS, je pomembno tudi poudariti, da bi bilo treba nadzorne dejavnosti nacionalnih nadzornih organov in EDPS uskladiti do določene mere. Dejansko obstaja potreba po usklajenem izvajanju Uredbe ter po približevanju k skupnemu pristopu za reševanje skupnih težav.

Člen 35 [predloga o VIS] mora vsebovati določbo, v skladu s katero EDPS vsaj enkrat letno skliče sestanek z vsemi nacionalnimi nadzornimi organi.“

Enako velja za to posebno uporabo sistema VIS (v tem primeru tudi z vključitvijo skupnega nadzornega organa Europola). Nadzor mora biti v celoti usklajen z nadzorom „VIS prvega stebra“, saj je to enak sistem. Poleg tega so usklajevalni sestanki, ki jih EDPS skliče z vsemi v nadzor vpletenimi stranmi, tudi vzorec, ki je bil izbran v okviru nadzora drugih velikih informacijskih sistemov, kakor je Eurodac.

EDPS se zaveda, da je usklajevanje do neke mere predvideno v predlogu, ki omenja vlogo bodoče Delovne skupine za varstvo posameznikov glede varstva osebnih podatkov, vzpostavljene s členom 31 predlaganega Okvirnega sklepa. Vendar pa je treba ponovno poudariti, da naloge tega svetovalnega organa ne vključujejo samega nadzora.

EDPS predlaga, da se doda določba, ki predpisuje, da imajo usklajevalni sestanki, ki jih EDPS skliče v okviru nadzora „VIS prvega stebra“, prav tako pristojnost nad podatki, obdelanimi v skladu s tem predlogom, in v tem smislu je treba zastopati skupni nadzorni organ Europola.

2.6. Samorevidiranje

Člen 12 predloga določa sisteme spremljanja za VIS. EDPS meni, da naj to spremljanje ne bi obravnavalo zgolj vidikov rezultata, racionalnosti in kakovosti storitev, ampak tudi izpolnjevanje zakonskih zahtev, zlasti na področju varstva podatkov. Člen 12 je treba ustrezno spremeniti.

Za izvedbo samorevidiranja zakonitosti obdelave je treba Komisiji omogočiti, da uporabi evidenco, ki se hrani v skladu s členom 10 predloga. V skladu s tem mora člen 10 zagotoviti, da se ti zapisi ne shranjujejo le zaradi nadzora nad varstvom podatkov in zagotavljanja varnosti podatkov, ampak tudi zaradi rednega samorevidiranja VIS. Poročila o samorevidiranju bodo prispevala k nalogam EDPS in drugih nadzornikov na področju nadzora, ki bodo lahko bolje izbrali svoja prednostna področja za nadzor.

3. ZAKLJUČEK

EDPS glede na omenjeno poudarja ključni pomen, da se organom, odgovornim za notranjo varnost, in Europolu dovoli dostop, in sicer za vsak primer posebej in pod strogimi varnostnimi ukrepi. S predlogom je ta cilj dosežen na splošno zadovoljiv način, čeprav so možne nekatere izboljšave, kakor je predlagano v tem predlogu:

—	Pogoj za dostop do VIS v skladu s členom 5 mora biti, da bo iskanje podatkov „bistveno“ prispevalo k preprečevanju, odkrivanju ali preiskovanju hudih kaznivih dejanj, zahtevane evidence iz člena 10 pa morajo omogočati vrednotenje tega stanja za vsak posamezni primer.

—	Ponovno je treba preučiti ključa za iskanje za dostop do VIS, ki sta omenjena v členu 5(2), in sicer „namen potovanja“ in „fotografije“, ki naj bosta na voljo kakor dodatne informacije v primeru zadetkov.

—	Stopnja varstva podatkov, ki velja po vpogledu, mora biti enaka, ne glede na to, kateri organ opravlja vpogled v podatke VIS. Člena 8 in 10 morata prav tako veljati za države članice, za katere Uredba VIS ne velja.

—	Zagotoviti je treba usklajen pristop k nadzoru, tudi z vidika dostopa do VIS, kakor je predvideno v tem predlogu.

—	Določbe o sistemih spremljanja morajo zagotoviti tudi samorevidiranje skladnosti z zahtevami na področju varstva podatkov.

V Bruslju, 20. januarja 2006

Peter HUSTINX

Evropski nadzornik za varstvo podatkov

(1) Mnenje Evropskega nadzornika za varstvo podatkov o predlogu uredbe Evropskega parlamenta in Sveta o Vizumskem informacijskem sistemu (VIS) in izmenjavi podatkov o vizumih za kratkoročno prebivanje med državami članicami (COM(2004) 835 konč.).

(2) COM(2005) 597 konč.

(3) To je tudi v skladu s sklepi Sveta iz marca in julija 2005, v katerih je zahtevano, da se organom za notranjo varnost odobri dostop do VIS „ob upoštevanju strogega izpolnjevanja pravil o varstvu osebnih podatkov“.

		ISSN 1725-5244
Uradni list Evropske unije		C 97

Slovenska izdaja	Informacije in objave	Zvezek 49 25. april 2006

Obvestilo št.	Vsebina	Stran
	I Informacije
	Komisija
2006/C 097/1	Menjalni tečaji eura	1

2006/C 097/2	Državna pomoč — Španija — Državna pomoč št. C 1/2006 (prej NN 103/2005) — Chupa Chups — Vabilo za predložitev pripomb na podlagi člena 88(2) Pogodbe ES ( 1 )	2

	Evropski nadzornik za varstvo podatkov
2006/C 097/3	Mnenje Evropskega nadzornika za varstvo podatkov o predlogu sklepa Sveta o dostopu organov držav članic, odgovornih za notranjo varnost, in Europola do Vizumskega informacijskega sistema (VIS) za iskanje podatkov v namen preprečevanja, odkrivanja in preiskovanja terorističnih dejanj in drugih hudih kaznivih dejanj (COM (2005) 600 konč.)	6

	Popravki
2006/C 097/4	Popravek Sporočila Komisije v okviru izvajanja Direktive Sveta 90/396/EGS z dne 29. junija 1990 o približevanju zakonodaj držav članic v zvezi z napravami na plinsko gorivo (UL C 49, 28.2.2006)	11

CEN	EN 30-2-1:1998 Plinski kuhalni aparati za gospodinjstvo – 2-1. del: Smotrna raba energije – Splošno	—
	EN 30-2-1:1998/A1:2003	Opomba 3	Prenehanje veljavnosti (10.12.2004)
	EN 30-2-1:1998/A2:2005	Opomba 3	Datum te objave
	EN 30-2-1:1998/A1:2003/AC:2004

CEN	EN 30-2-1:1998 Plinski kuhalni aparati za gospodinjstvo – 2-1. del: Smotrna raba energije – Splošno	—
	EN 30-2-1:1998/A1:2003	Opomba 3	Prenehanje veljavnosti (10.12.2004)
	EN 30-2-1:1998/A2:2005	Opomba 3	Prenehanje veljavnosti (11.11.2005)
	EN 30-2-1:1998/A1:2003/AC:2004


	(1) Besedilo velja za EGP.