Wyrok Sądu Pierwszej Instancji (druga izba) z dnia 12 grudnia 2006 r. – Asociación de Estaciones de Servicio de Madrid i Federación Catalana de Estaciones de Servicio przeciwko Komisji

(Sprawa T-146/03)

Pomoc państwa – Przepisy hiszpańskie przewidujące środki na rzecz sektora rolnego w związku ze wzrostem cen paliw – Formalne postępowanie wyjaśniające przewidziane w art. 88 ust. 2 WE – Decyzja stwierdzająca, że niektóre środki nie stanowią pomocy – Skarga o stwierdzenie nieważności – Dopuszczalność – Legitymacja czynna – Obowiązek uzasadnienia

1.                     Skarga o stwierdzenie nieważności – Osoby fizyczne lub prawne – Akty dotyczące ich bezpośrednio i indywidualnie (art. 88 ust. 2 WE i 230 akapit czwarty WE) (por. pkt 40–47, 49, 51, 54–56)

2.                     Akty instytucji – Uzasadnienie – Obowiązek – Zakres (art. 87 ust. 1 WE i 253 WE) (por. pkt 78, 79, 92)

Przedmiot

Skarga o stwierdzenie nieważności części decyzji Komisji 2003/293/WE z dnia 11 grudnia 2002 r. dotyczącej środków na rzecz sektora rolnego wprowadzonych przez Hiszpanię w związku ze wzrostem cen paliw (Dz.U. 2003, L 111, str. 24)

Sentencja

1)

Stwierdza się nieważność art. 1 decyzji Komisji 2003/293/WE z dnia 11 grudnia 2002 r. dotyczącej środków na rzecz sektora rolnego wprowadzonych przez Hiszpanię w związku ze wzrostem cen paliw, w zakresie w jakim wspomniany artykuł stanowi, że środki na rzecz spółdzielni rolniczych przewidziane w Real Decreto-Ley 10/2000 de medidas urgentes de apoyo a los sectores agrario, pesquero y del transporte (królewskim dekrecie z mocą ustawy w sprawie pilnych środków na rzecz sektora rolnego, rybołówstwa i transportu) nie stanowią pomocy w rozumieniu art. 87 ust. 1 WE.

2)

Komisja pokrywa, poza własnymi kosztami, koszty poniesione przez skarżące.

3)

Królestwo Hiszpanii pokrywa własne koszty.