UZASADNIENIE
1.KONTEKST AKTU DELEGOWANEGO
Niniejsza dyrektywa delegowana Komisji zmienia, w celu dostosowania do postępu naukowo-technicznego, załącznik III do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/65/UE w sprawie ograniczenia stosowania niektórych niebezpiecznych substancji w sprzęcie elektrycznym i elektronicznym („dyrektywa RoHS”) w odniesieniu do wyłączenia w przypadku stosowania ołowiu w stopach lutowniczych o wysokiej temperaturze topnienia.
Art. 4 dyrektywy RoHS ogranicza stosowanie niektórych substancji niebezpiecznych w sprzęcie elektrycznym i elektronicznym (EEE). Obecnie 10 substancji podlega ograniczeniom i jest wymienionych w załączniku II do dyrektywy: ołów, rtęć, kadm, sześciowartościowy chrom, polibromowane bifenyle (PBB), polibromowane etery difenylowe (PBDE), ftalan di-2‑etyloheksylu (DEHP), ftalan benzylu butylu (BBP), ftalan dibutylu (DBP) i ftalan diizobutylu (DIBP).
W załącznikach III i IV do dyrektywy RoHS znajdują się wykazy materiałów i części składowych EEE do konkretnych zastosowań zwolnionych z ograniczeń przewidzianych dla danych substancji w art. 4 ust. 1 dyrektywy. Art. 5 umożliwia dostosowanie załączników III i IV do postępu naukowo-technicznego (w odniesieniu do przyznawania, przedłużania i odwoływania wyłączeń). Na mocy art. 5 ust. 1 lit. a) wyłączenia należy uwzględnić w wykazach w załącznikach III i IV jedynie wówczas, gdy nie osłabi to poziomu ochrony środowiska i zdrowia przewidzianego w rozporządzeniu (WE) nr 1907/2006 („rozporządzenie REACH”) oraz w przypadku spełnienia któregokolwiek z następujących warunków:
·jeśli usunięcie lub zastąpienie poprzez zmiany projektowe lub materiały i części składowe, które nie wymagają żadnych materiałów ani substancji wymienionych w załączniku II, jest naukowo lub technicznie niewykonalne;
·jeżeli nie można zapewnić niezawodności substytutów;
·jeżeli ogólny negatywny wpływ zastąpienia na środowisko, zdrowie i bezpieczeństwo konsumenta prawdopodobnie przeważy nad ogólnymi korzyściami w odniesieniu do środowiska, zdrowia i bezpieczeństwa konsumenta.
Decyzje w sprawie wyłączeń oraz okres ich obowiązywania muszą uwzględniać dostępność substytutów oraz społeczno-gospodarczy wpływ zastąpienia. Decyzje o okresie obowiązywania wyłączeń muszą także uwzględniać wszelki potencjalny wpływ na innowacje. W stosownych przypadkach do oceny ogólnego wpływu wyłączeń musi być stosowana koncepcja cyklu życia.
EEE podlegający dyrektywie RoHS klasyfikuje się zgodnie z kategoriami określonymi w załączniku I.
Art. 5 ust. 1 dyrektywy RoHS umożliwia Komisji włączenie materiałów i części składowych EEE do konkretnych zastosowań do wykazów w załącznikach III i IV w drodze pojedynczych aktów delegowanych zgodnie z art. 20. Art. 5 ust. 3 i załącznik V ustanawiają procedurę składania wniosków o wyłączenie.
2.KONSULTACJE PRZEPROWADZONE PRZED PRZYJĘCIEM AKTU
Komisja otrzymuje od podmiotów gospodarczych wnioski o przyznanie lub przedłużenie wyłączeń na mocy art. 5 ust. 3 dyrektywy RoHS.
W pkt 7a) załącznika III do dyrektywy RoHS wymieniono wyłączenie dotyczące ołowiu w stopach lutowniczych o wysokiej temperaturze topnienia (tj. stopach na bazie ołowiu zawierających nie mniej niż 85 % ołowiu masowo). Wyłączenie określone w pkt 7a) zostało ostatnio przedłużone dyrektywą delegowaną Komisji (UE) 2018/742. Brzmienie tego wyłączenia nie uległo zmianie od czasu jego wprowadzenia w 2003 r.
Wyłączenie określone w pkt 7a) miało wygasnąć w dniu 21 lipca 2021 r. w odniesieniu do kategorii 1–7 i 10, a także kategorii 8 i 9 innych niż wyroby medyczne do diagnostyki in vitro (IVD) oraz przyrządy do nadzoru i kontroli w obiektach przemysłowych (IMCI). Wyłączenie miało wygasnąć w dniu 21 lipca 2023 r. w odniesieniu do wyrobów medycznych do diagnostyki in vitro kategorii 8 oraz w dniu 21 lipca 2024 r. w odniesieniu do przyrządów do nadzoru i kontroli w obiektach przemysłowych kategorii 9, a także kategorii 11 „inny EEE nieobjęty żadną z pozostałych kategorii” („inny EEE”).
W dniach 15 i 16 stycznia 2020 r. Komisja otrzymała wnioski o przedłużenie wyłączenia w pkt 7a) w odniesieniu do kategorii 1–10. Ponadto w dniu 9 października 2020 r. Komisja otrzymała podobny wniosek w odniesieniu do kategorii 11. Wszystkie wnioski wpłynęły w terminie przedłużenia określonym w art. 5 ust. 5 dyrektywy RoHS.
W odniesieniu do przyrządów do nadzoru i kontroli w obiektach przemysłowych kategorii 9 oraz innego EEE kategorii 11 w dniu 20 stycznia 2023 r. Komisja otrzymała dwa wnioski o przedłużenie w terminie przedłużenia określonym w art. 5 ust. 5 dyrektywy RoHS.
Zgodnie z art. 5 ust. 5 akapit drugi dyrektywy RoHS obowiązujące wyłączenia powinny pozostać ważne do momentu podjęcia przez Komisję decyzji dotyczącej wniosku o przedłużenie.
Ocena techniczna
W październiku 2020 r. Komisja rozpoczęła badanie, zakończone w lutym 2022 r., w celu przeprowadzenia wymaganej oceny technicznej i naukowej, łącznie z 10-tygodniowymi konsultacjami publicznymi z zainteresowanymi stronami. Wszystkie uwagi zostały rozpatrzone. Informacje dotyczące konsultacji przedstawiono na stronie internetowej projektu.
W trakcie konsultacji publicznych przedstawiono siedem indywidualnych uwag dotyczących wyłączenia, o którym mowa w pkt 7a). Przedstawiciele przemysłu poparli w głównej mierze przedłużenie wyłączenia, o którym mowa w pkt 7a), podczas gdy organy publiczne skrytykowały nieokreślony zakres i brak uzasadnienia przy stosowaniu tego wyłączenia.
Główne punkty wynikające z oceny technicznej i naukowej są następujące.
Stopy lutownicze o wysokiej temperaturze topnienia zawierające ołów są stosowane w różnych częściach składowych dla różnych kategorii EEE. Mogą być stosowane w EEE jako materiał mocujący urządzenie półprzewodnikowe, jako wewnętrzne połączenia elektryczne, jako materiał uszczelniający, w lampach lub w przetwornikach audio.
W stopach lutowniczych tego rodzaju stosuje się od 85 % do 95,5 % ołowiu masowo. Wysokie stężenie ołowiu przyczynia się do uzyskania istotnych właściwości materiałowych, takich jak wysoka temperatura topnienia (> 260 °C) oraz dobra przewodność cieplna i elektryczna, ciągliwość, odporność na korozję, odpowiedni charakter utleniania i zwilżalność. Właściwości te są szczególnie istotne w trudnych warunkach, np. w zastosowaniach narażonych na wibracje lub wysokie temperatury. Te właściwości materiałowe zapewniają również łatwiejszą i szybszą produkcję części składowych EEE, a tym samym większą opłacalność produkcji EEE.
Wyłączenie określone w pkt 7a) załącznika III w odniesieniu do zastosowania ołowiu w stopach lutowniczych o wysokiej temperaturze topnienia obejmuje tysiące ton ołowiu rocznie i jest prawdopodobnie jednym z wyłączeń, w ramach którego wykorzystuje się najwięcej ołowiu na mocy dyrektywy RoHS.
Wyłączenie określone w pkt 7a) jest często wykorzystywane jako uzasadnienie wysokich wartości ołowiu w stopach lutowniczych dla różnych produktów, chociaż z technicznego punktu widzenia nie ma ku temu wyraźnej konieczności. Zakres nie definiuje obszaru zastosowania ani nie odnosi się do funkcjonalnego celu ołowiu w oparciu o jego właściwości.
Istnieją stopy lutownicze bezołowiowe do wyższych temperatur, które mogą być wykorzystywane w niektórych zastosowaniach. Jednym z obszarów, w których poczyniono postępy w projektowaniu rozwiązań bezołowiowych, były przetworniki audio wysokiej i niskiej częstotliwości. W przypadku innych sektorów zaangażowanie na rzecz opracowania substytutów dla stopów lutowniczych o wysokiej temperaturze topnienia zawierających ołów jest jednak ograniczone.
W ocenie technicznej stwierdzono, że rozwiązania bezołowiowe nie będą dostępne dla wszystkich zastosowań w ciągu najbliższych 3 lat. Różne zastosowania i warunki wymagane w odniesieniu do materiałów są zbyt zróżnicowane, aby uzasadnić obecnie zaprzestanie stosowania wyłączenia w oparciu o indywidualne rozwiązania.
Podobnie jak w przypadku podejścia zaproponowanego w najnowszej ocenie technicznej w 2016 r., podzielenie punktu dotyczącego wyłączenia na bardziej szczegółowe podpozycje ułatwiłoby jednak dostarczanie dostosowanych do potrzeb dowodów oraz ocenę dostępności i niezawodności rozwiązań alternatywnych w przyszłości. Najwłaściwszą kategoryzacją jest podział wyłączenia określonego w pkt 7a) na obszary zastosowania poparte warunkami technicznymi. Podejście to pomogłoby skoncentrować kolejną ocenę techniczną na tych obszarach zastosowania.
W badaniu technicznym zbadano potencjalne rozgraniczenia między obszarami zastosowań technicznych w celu umożliwienia takiej kategoryzacji. Praktyczne podkategorie opracowano w oparciu o aktualny stan wiedzy technicznej i z uwzględnieniem wkładu kluczowych zainteresowanych stron z sektora. Celem jest uwzględnienie wszystkich zastosowań obecnie objętych zakresem wyłączenia, o którym mowa w pkt 7a), w celu uniknięcia wszelkich niedopuszczalnych zakłóceń w sektorze.
Określono następujące obszary zastosowania:
·wewnętrzne połączenia w EEE;
·zintegrowane połączenia w celu mocowania urządzenia półprzewodnikowego w częściach składowych EEE;
·zintegrowane połączenia do części składowych innych niż urządzenie półprzewodnikowe, które mają być montowane na podzespołach (połączenia lutowane pierwszego poziomu);
·połączenia lutowane drugiego poziomu do mocowania części składowych do płytki obwodu drukowanego lub ramek wyprowadzeniowych;
·materiały do uszczelnień hermetycznych;
·stopy lutownicze o wysokiej temperaturze topnienia zawierające ołów stosowane w niektórych lampach;
·przetworniki audio.
Ponieważ zapewniono wystarczająco dużo czasu na dostosowanie się do tych podkategorii oraz pomoc w ich rozwijaniu, podział na podkategorie nie jest uznawany za nieproporcjonalne obciążenie administracyjne dla przemysłu. Ponadto zakres obszarów zastosowania został odpowiednio zaprojektowany, tak aby obejmował obowiązujący zakres wyłączenia w pkt 7a). Przyjmuje się jednak, że przemysł powinien mieć możliwość wnioskowania o nowe podkategorie. W związku z tym zaleca się krótkoterminowe przedłużenie w odniesieniu do poprzedniego pkt 7a).
Aby ocenić wnioski o przedłużenie w odniesieniu do konkretnej kategorii dotyczące przyrządów do nadzoru i kontroli w obiektach przemysłowych kategorii 9 oraz innego EEE kategorii 11, w 2024 r. przeprowadzono i sfinalizowano badanie poświęcone ocenie technicznej i naukowej. Oceny obejmowały konsultacje z zainteresowanymi stronami zgodnie z art. 5 ust. 7 dyrektywy RoHS.
Ołów w stopach lutowniczych o wysokiej temperaturze topnienia objętych wyłączeniem określonym w pkt 7a) jest wykorzystywany w różnych zastosowaniach końcowych i nie przedstawiono żadnych solidnych argumentów technicznych uzasadniających różne zakresy lub okresy obowiązywania w zależności od kategorii EEE. Potwierdzono to w drugim badaniu poświęconym ocenie technicznej, które koncentrowało się na informacjach dotyczących konkretnych kategorii.
Zgodnie z wymogiem progowym określonym w art. 5 ust. 1 lit. a) dyrektywy RoHS wyłączenie nie może osłabić poziomu ochrony środowiska i zdrowia przewidzianego w rozporządzeniu REACH. Stopy lutownicze o wysokiej temperaturze topnienia zawierające ołów są stosowane w wewnętrznych elektrycznych częściach składowych, które w normalnych warunkach nie są dostępne dla konsumentów. W związku z tym przedłużenie wyłączenia, o którym mowa w pkt 7a), nie wiąże się z ryzykiem naruszenia poziomu ochrony określonego w rozporządzeniu REACH.
W dniach 11 października 2021 r. i 18 września 2024 r. Komisja zasięgnęła opinii grupy ekspertów państw członkowskich ds. aktów delegowanych na podstawie dyrektywy RoHS. Przeprowadziła ona wszystkie niezbędne kroki proceduralne w zakresie wyłączeń z ograniczeń dotyczących substancji zgodnie z art. 5 ust. 3–7. Rada i Parlament Europejski zostały powiadomione o wszystkich istotnych działaniach.
Główny punkt krytyki ze strony ekspertów z państw członkowskich dotyczył niewystarczających informacji dostarczonych przez wnioskodawców w ramach ocen technicznych. Wnioskodawcy powinni wyraźnie wykazać, że spełniono kryteria określone w art. 5 ust. 1 lit. a) dyrektywy RoHS, i uzasadnić swoje oświadczenia. W przeciwnym razie nie należy przyznawać wyłączenia. Komisja wzięła to pod uwagę, przewidując w razie potrzeby podpozycje i krótkie okresy obowiązywania. Komisja rozważyła również inne uwagi, przekazane przez kilku przedstawicieli przemysłu, opowiadające się za utrzymaniem status quo pod względem wyłączeń.
3.ASPEKTY PRAWNE AKTU DELEGOWANEGO
Wyniki oceny wskazują, że wyłączenie, które ma zostać przyznane, nie osłabiłoby poziomu ochrony środowiska i zdrowia przewidzianego w rozporządzeniu REACH zgodnie z art. 5 dyrektywy RoHS.
W przypadku większości zastosowań objętych wyłączeniem określonym w pkt 7a) substytuty albo nie są dostępne, albo nie są niezawodne lub wydajne. W związku z tym kryteria określone w art. 5 ust. 1 lit. a) tiret pierwsze i drugie zostały spełnione: usunięcie lub zastąpienie poprzez zmiany projektowe lub materiały i części składowe, które nie wymagają żadnych materiałów lub substancji wymienionych w załączniku II, jest naukowo lub technicznie niewykonalne oraz nie można zapewnić niezawodności substytutów.
Należy jednak zmienić brzmienie obecnego pkt 7a) załącznika III i utworzyć podkategorie dla różnych obszarów zastosowania stopów lutowniczych o wysokiej temperaturze objętych z tym punktem. W związku z tym akt delegowany wprowadza siedem podpozycji I–VII w ramach wyłączenia określonego w pkt 7a).
Chociaż zakres wszystkich podpozycji powinien być identyczny jak w przypadku poprzedniego zakresu wyłączenia określonego w pkt 7a), w odniesieniu do poprzedniego wyłączenia określonego w pkt 7a) należy przyznać krótki okres obowiązywania, aby umożliwić przemysłowi złożenie wniosku dotyczącego brakujących obszarów zastosowania.
Biorąc pod uwagę czas, jaki upłynął od przeprowadzenia oceny technicznej (zakończonej w lutym 2022 r.), nowe wyłączenia odnoszące się do podpozycji powinny mieć ograniczony okres obowiązywania, a nie maksymalny możliwy okres obowiązywania, w oparciu o zalecenia techniczne. W celu umożliwienia wnioskodawcom dostarczenia brakujących danych oraz uzupełnienia i uzasadnienia oświadczeń złożonych w ramach poprzedniej oceny technicznej krótki termin uznaje się za wystarczający. Ponieważ ciężar dowodu spełnienia kryterium określonego w art. 5 ust. 1 lit. a) spoczywa na wnioskodawcy, przy kolejnej ocenie należy przedłożyć kompletne dane, w przeciwnym razie należy rozważyć nieprzedłużenie z powodu brakujących danych.
Wyłączenia odnoszące się do podpozycji określone w pkt 7a)-I do 7a)-VII powinny mieć nieco dłuższy okres obowiązywania niż dotychczasowe wyłączenie określone w pkt 7a), aby dać przemysłowi czas na przygotowanie wniosków o przedłużenie z bardziej szczegółowymi informacjami dotyczącymi tych obszarów zastosowania. W świetle oceny technicznej należy ustalić jedną datę wygaśnięcia dla wszystkich kategorii wymienionych w załączniku I do dyrektywy RoHS.
Daty wygaśnięcia wyłączeń należy ustalić zgodnie z art. 5 ust. 2 akapit pierwszy. Okres obowiązywania tych wyłączeń powinien być wystarczająco długi, aby przemysł mógł przygotować wnioski o przedłużenie zgodnie z art. 5 ust. 5 akapit pierwszy dyrektywy RoHS, który stanowi, że wnioski o przedłużenie wyłączenia należy złożyć nie później niż 18 miesięcy przed datą wygaśnięcia wyłączenia.
Instrumentem prawnym jest dyrektywa delegowana, przewidziana w dyrektywie RoHS i spełniająca odpowiednie wymogi jej art. 5 ust. 1 lit. a).
Celem dyrektywy delegowanej jest przyczynienie się do ochrony zdrowia ludzi oraz środowiska i harmonizacja przepisów dotyczących funkcjonowania jednolitego rynku w obszarze sprzętu elektrycznego i elektronicznego poprzez dopuszczenie wykorzystywania do konkretnych zastosowań substancji zakazanych w innych przypadkach zgodnie z przepisami dyrektywy RoHS i zgodnie z ustanowioną w tej dyrektywie procedurą dostosowywania załączników III i IV do postępu naukowo-technicznego.
Przyznane okresy obowiązywania nie powinny mieć negatywnego wpływu na innowacje.
Dyrektywa delegowana nie ma wpływu na budżet Unii.
DYREKTYWA DELEGOWANA KOMISJI (UE) …/…
z dnia 8.9.2025 r.
zmieniająca dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/65/UE w odniesieniu do wyłączenia w przypadku zastosowania ołowiu w stopach lutowniczych o wysokiej temperaturze topnienia
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/65/UE z dnia 8 czerwca 2011 r. w sprawie ograniczenia stosowania niektórych niebezpiecznych substancji w sprzęcie elektrycznym i elektronicznym, w szczególności jej art. 5 ust. 1 lit. a),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1)Art. 4 ust. 1 dyrektywy 2011/65/UE nakłada na państwa członkowskie obowiązek zapewnienia, aby sprzęt elektryczny i elektroniczny wprowadzany do obrotu nie zawierał substancji niebezpiecznych wymienionych w załączniku II do tej dyrektywy. Ograniczenie to nie dotyczy określonych zastosowań objętych wyłączeniem wymienionych w załączniku III do tej dyrektywy.
(2)W załączniku I do dyrektywy 2011/65/UE wymieniono kategorie sprzętu elektrycznego i elektronicznego, którego dotyczy ta dyrektywa.
(3)Ołów jest substancją objętą ograniczeniami wymienioną w załączniku II do dyrektywy 2011/65/UE. Maksymalna tolerowana wartość stężenia ołowiu masowo w materiałach jednorodnych wynosi 0,1 %.
(4)Dyrektywą delegowaną Komisji (UE) 2018/742 przyznano wyłączenie w przypadku zastosowania ołowiu w stopach lutowniczych o wysokiej temperaturze topnienia, jak określono w pkt 7a) załącznika III do dyrektywy 2011/65/UE. Zakres wyłączenia nie zmienił się od czasu jego wprowadzenia. W przypadku większości kategorii sprzętu elektrycznego i elektronicznego wyłączenie miało wygasnąć w dniu 21 lipca 2021 r.
(5)W styczniu 2020 r. i październiku 2020 r. otrzymano trzy wnioski o przedłużenie wyłączenia, o którym mowa w motywie 4, w terminie przedłużenia określonym w art. 5 ust. 5 dyrektywy 2011/65/UE. Zgodnie z art. 5 ust. 5 akapit drugi dyrektywy 2011/65/UE obowiązujące wyłączenie pozostaje ważne do momentu podjęcia przez Komisję decyzji dotyczącej wniosku o przedłużenie. Aby ocenić otrzymane wnioski, w 2022 r. przeprowadzono i sfinalizowano badanie poświęcone ocenie technicznej i naukowej. Oceny obejmowały konsultacje z zainteresowanymi stronami zgodnie z art. 5 ust. 7 dyrektywy 2011/65/UE.
(6)Wyłączenie dotyczące sprzętu elektrycznego i elektronicznego kategorii 8 „wyroby medyczne do diagnostyki in vitro”, o której mowa w załączniku I do dyrektywy 2011/65/UE, miało wygasnąć w dniu 21 lipca 2023 r., natomiast wyłączenia dotyczące kategorii 9 „przyrządy do nadzoru i kontroli w obiektach przemysłowych” oraz 11 „inny sprzęt elektryczny i elektroniczny nieobjęty żadną z pozostałych kategorii”, o których mowa w załączniku I do dyrektywy 2011/65/UE, miały wygasnąć w dniu 1 lipca 2024 r. W dniu 20 stycznia 2023 r. w terminie przedłużenia określonym w art. 5 ust. 5 dyrektywy 2011/65/UE złożono dwa wnioski o przedłużenie w odniesieniu do kategorii 9 i kategorii 11. Zgodnie z art. 5 ust. 5 akapit drugi dyrektywy 2011/65/UE obowiązujące wyłączenie pozostaje ważne do momentu podjęcia przez Komisję decyzji dotyczącej wniosku o przedłużenie. . Aby ocenić otrzymane wnioski, w 2024 r. przeprowadzono i sfinalizowano badanie poświęcone ocenie technicznej i naukowej. Oceny obejmowały konsultacje z zainteresowanymi stronami zgodnie z art. 5 ust. 7 dyrektywy 2011/65/UE.
(7)W ramach oceny wnioskowanego przedłużenia wyłączenia stwierdzono, że stopy lutownicze o wysokiej temperaturze topnienia zawierające ołów są wykorzystywane w różnych zastosowaniach w sprzęcie elektrycznym i elektronicznym. Te rodzaje stopów lutowniczych zawierają ponad 85 % ołowiu masowo i posiadają kluczowe właściwości, takie jak wysoka temperatura topnienia, przewodność elektryczna, przewodność cieplna, ciągliwość, odporność na korozję, odpowiedni charakter utleniania i zwilżalność.
(8)Chociaż poszczególne substytuty i alternatywy są częściowo dostępne, w ciągu najbliższych trzech lat rozwiązania bezołowiowe nie będą dostępne lub będą dostępne jedynie z niewystarczającą niezawodnością dla wszystkich odpowiednich zastosowań.
(9)Wyłączenie określone w pkt 7a) załącznika III do dyrektywy 2011/65/UE jest jednak powszechnie stosowane, a czasami nie jest konieczne z technicznego punktu widzenia. Aby zminimalizować niewłaściwe korzystanie z tego wyłączenia i umożliwić ocenę dostosowaną do zastosowań, należy podzielić wyłączenie na podpozycje. Przeprowadzono ocenę techniczną i naukową obejmującą kilka rund konsultacji z zainteresowanymi stronami, koncentrującą się na opracowaniu odpowiednich podpozycji.
(10)W ramach oceny technicznej i naukowej, o której mowa w motywie 9, zidentyfikowano siedem obszarów zastosowania obejmujących zakres obecnego wyłączenia określonego w pkt 7a) załącznika III do dyrektywy 2011/65/UE, a mianowicie wewnętrzne połączenia w sprzęcie elektrycznym i elektronicznym („EEE”), zintegrowane połączenia w celu mocowania urządzenia półprzewodnikowego w częściach składowych EEE, zintegrowane połączenia do części składowych innych niż urządzenie półprzewodnikowe, które mają być montowane na podzespołach (połączenia lutowane pierwszego poziomu), połączenia lutowane drugiego poziomu do mocowania części składowych do płytki obwodu drukowanego lub ramek wyprowadzeniowych, materiały do uszczelnień hermetycznych, stopy lutownicze o wysokiej temperaturze topnienia stosowane w niektórych lampach, przetworniki audio. Te obszary zastosowania są szczegółowo określone w warunkach technicznych.
(11)Ponieważ zapewniono wystarczająco dużo czasu na wniesienie wkładu i dostosowanie się do opracowywania podpozycji oraz ponieważ wszystkie odpowiednie obszary zastosowania objęte obecnie obowiązującym wyłączeniem określonym w pkt 7a) załącznika III do dyrektywy 2011/65/UE powinny nadal być objęte nowym wyłączeniem, podział na podpozycje nie jest uznawany za nieproporcjonalne obciążenie administracyjne dla przemysłu. Aby zapobiec wszelkim znaczącym zakłóceniom na rynku w danym sektorze, należy przewidzieć czas na określenie brakujących obszarów zastosowania. W związku z tym należy przyznać krótki okres obowiązywania na potrzeby stopniowego wycofywania wyłączenia określonego w pkt 7a) załącznika III do dyrektywy 2011/65/UE, zgodnie z art. 5 ust. 2 akapit pierwszy dyrektywy 2011/65/UE.
(12)W odniesieniu do podpozycji należy przyznać wystarczający okres obowiązywania, biorąc pod uwagę wnioski z oceny technicznej, o której mowa w motywie 9, aby umożliwić zainteresowanym stronom uzupełnienie informacji na temat obszarów zastosowania. Daty wygaśnięcia powinny uwzględniać minimalny okres 18 miesięcy przed datą wygaśnięcia, w którym należy składać wnioski o przedłużenie zgodnie z art. 5 ust. 5 akapit pierwszy dyrektywy 2011/65/UE.
(13)Ze względu na pozostałe krótkoterminowe przedłużenie wyłączenia określonego w pkt 7a) załącznika III do dyrektywy 2011/65/UE należy ustalić jedną datę wygaśnięcia dla wszystkich kategorii EEE określonych w załączniku I do dyrektywy 2011/65/UE.
(14)Przedłużenie wyłączenia określonego w pkt 7a) załącznika III do dyrektywy 2011/65/UE oraz wprowadzenie jego podpozycji nie osłabia poziomu ochrony środowiska i zdrowia przewidzianego w rozporządzeniu (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady.
(15)Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 2011/65/UE,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Artykuł 1
W załączniku III do dyrektywy 2011/65/UE wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszej dyrektywy.
Artykuł 2
1.Państwa członkowskie przyjmują i publikują, najpóźniej do dnia [ostatni dzień 6. miesiąca po dacie wejścia w życie niniejszej dyrektywy] r., przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy. Niezwłocznie przekazują Komisji tekst tych przepisów.
Państwa członkowskie stosują te przepisy od dnia [ostatni dzień 6. miesiąca po dacie wejścia w życie niniejszej dyrektywy + 1 dzień] r.
Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez państwa członkowskie.
2.Państwa członkowskie przekazują Komisji tekst podstawowych przepisów prawa krajowego przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.
Artykuł 3
Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Artykuł 4
Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 8.9.2025 r.
W imieniu Komisji
Przewodnicząca
Ursula VON DER LEYEN