26.10.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 276/1

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2022/2056

z dnia 19 października 2022 r.

w sprawie ustanowienia środków ochrony i zarządzania obowiązujących na obszarze objętym konwencją w sprawie rybołówstwa na zachodnim i środkowym Pacyfiku oraz w sprawie zmiany rozporządzenia Rady (WE) nr 520/2007

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 43 ust. 2,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (1),

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą (2),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Jednym z celów wspólnej polityki rybołówstwa (WPRyb), określonym w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 (3), jest zapewnienie takiej eksploatacji żywych zasobów morza, która zapewni zrównoważone warunki ekonomiczne, środowiskowe i społeczne.

(2)

Decyzją Rady 98/392/WE (4) Unia zatwierdziła Konwencję Narodów Zjednoczonych z dnia 10 grudnia 1982 r. o prawie morza a decyzją Rady 98/414/WE (5) ratyfikowała Porozumienie w sprawie wykonania postanowień Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza z dnia 10 grudnia 1982 r. odnoszących się do ochrony międzystrefowych zasobów rybnych i zasobów rybnych masowo migrujących i zarządzania nimi, zawierające zasady i przepisy odnoszące się do ochrony żywych zasobów morza i zarządzania nimi. W ramach swoich szerszych zobowiązań międzynarodowych Unia uczestniczy w działaniach, które zmierzają do ochrony stad ryb w wodach międzynarodowych oraz dąży do umocnienia światowego zarządzania oceanami i propagowania zrównoważonego zarządzania rybołówstwem.

(3)

Decyzją Rady nr 2005/75/WE (6) Wspólnota Europejska zatwierdziła swoje przystąpienie do Konwencji o ochronie i zarządzaniu zasobami ryb masowo migrujących w zachodnim i środkowym Pacyfiku (zwanej dalej „konwencją”), na mocy której ustanowiono Komisję ds. Rybołówstwa na Zachodnim i Środkowym Pacyfiku (WCPFC).

(4)

WCPFC jest upoważniona do przyjmowania prawnie wiążących decyzji (zwanych „środkami ochrony i zarządzania” lub „CMM”) dotyczących ochrony zasobów ryb objętych zakresem jej kompetencji. Decyzje te są głównie skierowane do umawiających się stron konwencji, ale nakładają również obowiązki na operatorów (na przykład na kapitanów statków rybackich).

(5)	Po wejściu w życie CMM są wiążące dla wszystkich umawiających się stron konwencji, w tym dla Unii.

(6)

Chociaż odpowiednie kluczowe przepisy CMM są wdrażane corocznie w kontekście rozporządzenia ustalającego uprawnienia do połowów, pozostałe przepisy wdrożono po raz ostatni na mocy tytułu V rozporządzenia Rady (WE) nr 520/2007 (7). Należy zatem zagwarantować, aby CMM przyjęte przez WCPFC zostały w pełni i terminowo wdrożone do prawa unijnego oraz by w związku z tym były jednolicie i skutecznie stosowane w Unii oraz zapewniały jasność i przewidywalność operatorom unijnych statków rybackich.

(7)

Zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1380/2013 działalność Unii w międzynarodowych organizacjach ds. rybołówstwa ma opierać się na najlepszych dostępnych opiniach naukowych, w celu zapewnienia, by zasobami rybnymi zarządzano zgodnie z celami WPRyb, a w szczególności by zapewnić, by eksploatacja żywych zasobów morza była zrównoważona środowiskowo w perspektywie długoterminowej oraz by pozwoliła na odbudowę i utrzymanie populacji pozyskiwanych gatunków powyżej poziomów umożliwiających uzyskanie maksymalnego podtrzymywalnego połowu, zapewnić warunki dla rentownego i konkurencyjnego sektora rybołówstwa i przemysłu przetwórczego oraz dla działalności na lądzie związanej z połowami, a także przyczynić się do dostępności zrównoważonych dostaw żywności.

(8)

Zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/473 (8) Europejska Agencja Kontroli Rybołówstwa (EFCA) ma – na wniosek Komisji – wspierać Unię i państwa członkowskie w stosunkach z państwami trzecimi i regionalnymi organizacjami międzynarodowymi ds. rybołówstwa, których Unia jest członkiem. Zgodnie z tym rozporządzeniem, gdy jest to konieczne do realizacji zobowiązań Unii, EFCA – na wniosek Komisji – ma koordynować działania dotyczące kontroli i inspekcji prowadzone przez państwa członkowskie na podstawie międzynarodowych programów kontroli i inspekcji, które mogą obejmować programy realizowane w ramach CMM WCPFC. W porozumieniu z zainteresowanymi państwami członkowskimi EFCA może przygotować w tym celu wspólne operacyjne programy inspekcji i nadzoru poprzez opracowywanie wspólnych planów rozmieszczenia. Należy zatem ustanowić w niniejszym rozporządzeniu przepisy, które obejmują EFCA – gdy agencja ta została wyznaczona przez Komisję jako organ wyznaczony przez Komisję do otrzymywania od państw członkowskich oraz przekazywania sekretariatowi WCPFC informacji dotyczących kontroli i inspekcji, takich jak sprawozdania z inspekcji na morzu i odpowiednie powiadomienia w ramach programu obecności obserwatorów regionalnych (ROP) WCPFC.

(9)

Biorąc pod uwagę, że CMM będą prawdopodobnie w przyszłości zmieniane podczas dorocznych posiedzeń WCPFC, w celu szybkiego wdrożenia tych CMM do prawa Unii, wzmocnienia równych warunków działania i dalszego wspierania długoterminowego zrównoważonego zarządzania zasobami należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w odniesieniu do: przekazywania informacji o statkach, wymogów dotyczących systemu monitorowania statków (VMS), odsetka objęcia systemem obecności obserwatorów w ramach ROP, praw i obowiązków obserwatorów, praw i obowiązków operatorów statków, kapitanów i załóg, terminów składania sprawozdań oraz załączników I–VI obejmujących środki ograniczające ryzyko dla ptaków, oznakowania i innych specyfikacji dotyczących statków, minimalnych norm dotyczących automatycznych przekaźników położenia stosowanych w VMS WCPFC, deklaracji przeładunkowej WCPFC oraz opisu lin do połowu rekinów. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów, oraz aby konsultacje te prowadzone były zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa (9). W szczególności, aby zapewnić Parlamentowi Europejskiemu i Radzie udział na równych zasadach w przygotowaniu aktów delegowanych, instytucje te otrzymują wszelkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji mogą systematycznie brać udział w posiedzeniach grup eksperckich Komisji zajmujących się przygotowaniem aktów delegowanych.

(10)	Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych przewidziane w niniejszym rozporządzeniu nie powinny wpływać na wdrożenie do prawa Unii przyszłych zmian dotyczących CMM na mocy zwykłej procedury ustawodawczej.

(11)

Zgodnie z art. 42 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 (10) skonsultowano się z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych, który wydał formalne uwagi w dniu 14 czerwca 2021 r. Dane osobowe przetwarzane w ramach niniejszego rozporządzenia należy traktować zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 (11) i rozporządzenia (UE) 2018/1725. W celu zapewnienia, by wypełniano obowiązki wynikające z niniejszego rozporządzenia, dane osobowe należy przechowywać przez okres 10 lat. W przypadku gdy przedmiotowe dane osobowe są niezbędne do podjęcia działań następczych w związku z naruszeniem, inspekcją lub postępowaniem sądowym bądź administracyjnym, możliwe jest przechowywanie tych danych przez okres dłuższy niż 10 lat, lecz nieprzekraczający 20 lat.

(12)	Należy uchylić art. 4 pkt 4 i art. 28 rozporządzenia (WE) nr 520/2007, ponieważ niniejsze rozporządzenie wdraża wszystkie środki WCPFC,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

Przepisy ogólne

Artykuł 1

Przedmiot

W niniejszym rozporządzeniu ustanawia się środki zarządzania i ochrony dotyczące połowów na obszarze objętym Konwencją o ochronie i zarządzaniu zasobami ryb masowo migrujących w zachodnim i środkowym Pacyfiku, do której Unia przystąpiła na mocy decyzji 2005/75/WE, oraz w odniesieniu do gatunków ryb objętych zakresem tej konwencji.

Artykuł 2

Zakres

Niniejsze rozporządzenie stosuje się do unijnych statków rybackich prowadzących działalność połowową na obszarze objętym konwencją.

Artykuł 3

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

1)	„konwencja” oznacza Konwencję o ochronie i zarządzaniu zasobami ryb masowo migrujących w zachodnim i środkowym Pacyfiku, z późniejszymi zmianami;

2)	„obszar objęty konwencją” oznacza obszar, do którego stosuje się konwencję, zgodnie z jej art. 3 ust. 1;

3)	„WCPFC” oznacza Komisję ds. Rybołówstwa na Zachodnim i Środkowym Pacyfiku utworzoną na mocy konwencji;

4)	„unijny statek rybacki” oznacza statek pływający pod banderą państwa członkowskiego, wykorzystywany lub przeznaczony do wykorzystania w celach połowów, w tym statek pomocniczy, statek transportowy oraz dowolny inny statek bezpośrednio zaangażowany w takie połowy;

„połowy” oznaczają:

a)	poszukiwania, łowienie, odławianie i pozyskiwanie ryb;

b)	próby poszukiwania, łowienia, odławiania i pozyskiwania ryb;

c)	uczestnictwo we wszelkich innych działaniach, co do których można w sposób uzasadniony przewidywać, że ich skutkiem będzie zlokalizowanie, łowienie, odławianie i pozyskiwanie ryb w dowolnym celu;

d)	umieszczanie, poszukiwanie i odzyskiwanie urządzeń do sztucznej koncentracji ryb lub powiązanych urządzeń elektronicznych, np. radiolatarni;

e)	wszelkie działania na morzu bezpośrednio wspierające działania opisane w lit. a)–d) lub takie działania przygotowujące, w tym przeładunek; lub

f)	wykorzystanie dowolnego statku, pojazdu, statku powietrznego lub poduszkowca do działalności opisanej w lit. a)–d), z wyjątkiem sytuacji nagłych dotyczących zdrowia i bezpieczeństwa członków załogi lub bezpieczeństwa statku;

6)	„CMM” oznaczają mające zastosowanie środki ochrony i zarządzania przyjęte przez WCPFC;

7)	„uprawnienia do połowów” oznaczają kwoty połowowe, nakład połowowy przydzielony państwu członkowskiemu lub okresy zamknięte przewidziane aktem prawnym Unii obowiązującym na obszarze objętym konwencją;

„niezdatne do spożycia przez ludzi”:

oznacza między innymi ryby, które:

(i)	są zaplątane w okrężnicę bądź w niej zmiażdżone;

(ii)	zostały uszkodzone przez rekiny lub wieloryby; lub

(iii)

padły i zepsuły się w sieci, w przypadku gdy awaria urządzenia uniemożliwiła zarówno wyciągnięcie sieci i połowu zwykłymi metodami, jak i próby uwolnienia ryb, gdy są żywe; oraz

nie obejmuje ryb, które:

(i)	uznaje się za niepożądane pod względem wielkości, zbywalności lub składu gatunkowego; lub

(ii)	uległy zepsuciu lub zostały skażone w wyniku działania lub zaniechania załogi statku rybackiego;

„urządzenie do sztucznej koncentracji ryb” lub „FAD” oznacza obiekt lub grupę obiektów o dowolnej wielkości, które zostały lub nie zostały rozmieszczone, które są żywe lub nieożywione, między innymi boje, spławiki, siatki zabezpieczające, sieci, tworzywa sztuczne, bambus, kłody i rekiny wielorybie pływające na powierzchni wody lub blisko niej, z którymi ryby mogą się powiązać;

10)	„płytkie połowy” oznaczają połowy, podczas których większość haczyków jest umieszczona na głębokości mniejszej niż 100 m;

11)	„rejestr” oznacza rejestr statków rybackich WCPFC;

12)	„WIN” oznacza numer identyfikacyjny WCPFC;

13)	„VMS” oznacza system monitorowania statków;

14)	„ROP” oznacza program obecności obserwatorów regionalnych ustanowiony przez WCPFC w celu gromadzenia zweryfikowanych danych dotyczących połowów, innych danych naukowych oraz dodatkowych informacji związanych z rybołówstwem na obszarze objętym konwencją, a także w celu monitorowania wdrażania CMM;

15)	„boja oznaczona” to boja z wyraźnie oznaczonym numerem referencyjnym pozwalającym na jej identyfikację, która jest wyposażona w satelitarny system lokacyjny do monitorowania jej położenia;

16)	„boja instrumentalna” to urządzenie pływające, dryfujące albo zakotwiczone, rozmieszczone przez rządowe lub uznane organizacje lub podmioty naukowe do celów elektronicznego gromadzenia i pomiaru danych dotyczących środowiska, a nie do celów działalności połowowej;

17)	„deklaracja przeładunkowa WCPFC” oznacza dokument zawierający informacje określone w załączniku IV;

18)	„wschodnia enklawa pełnomorska” oznacza obszar morza pełnego ograniczony wyłącznymi strefami ekonomicznymi Wysp Cooka na zachodzie, Polinezji Francuskiej na wschodzie i Kiribati na północy, o współrzędnych geograficznych oznaczonych na mapie zawartej w załączniku V;

19)	„mantowate” oznaczają gatunki z rodziny Mobulidae, w tym manty i gatunki z rodzaju Mobula;

20)	„automatyczny przekaźnik położenia” lub „ALC” oznacza nadajnik satelitarny ustalający pozycję w czasie zbliżonym do rzeczywistego;

21)	„odrzuty” oznaczają połowy, które są wrzucane z powrotem do morza;

22)	„upoważniony inspektor” oznacza inspektora umawiającej się strony konwencji, którego tożsamość przekazano WCPFC;

23)	„upoważniony inspektor Unii” oznacza inspektora Unii, którego tożsamość przekazano WCPFC zgodnie z wszelkimi aktami przyjętymi zgodnie z art. 79 ust. 7 rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009 (12).

Artykuł 4

Upoważnienia

1. Państwa członkowskie zarządzają liczbą upoważnień do połowów i poziomem połowów zgodnie z uprawnieniami do połowów.

2. W każdym upoważnieniu wydanym dla unijnego statku rybackiego określa się:

a)	konkretne obszary, gatunki i przedziały czasowe, w odniesieniu do których upoważnienie jest ważne;

b)	działania, na które zezwala się unijnemu statkowi rybackiemu;

c)	zakaz połowów, zatrzymania na statku, przeładunku lub wyładunku przez unijny statek rybacki na obszarach podlegających jurysdykcji innego państwa, chyba że na podstawie licencji, zezwolenia lub upoważnienia, które są wymagane przez takie inne państwo;

d)	wymóg, aby na unijnym statku rybackim znajdowało się upoważnienie wydane zgodnie z niniejszym ustępem lub jego poświadczona kopia oraz licencja, zezwolenie lub upoważnienie wydane przez państwo nadbrzeżne lub poświadczona kopia takiego dokumentu, a także ważny dowód rejestracji statku.

ROZDZIAŁ II

Środki ochrony i zarządzania

Artykuł 5

Zatrzymywanie połowów tuńczyka tropikalnego za pomocą okrężnicy

1. Unijne okrężnicowce poławiające w wyłącznych strefach ekonomicznych i na morzu pełnym na obszarze objętym konwencją ograniczonym 20°N i 20°S zatrzymują na statku wszystkie połowy opastuna, bonita i tuńczyka żółtopłetwego, z wyjątkiem następujących sytuacji:

gdy w przypadku ostatniego zaciągu podczas rejsu połowowego nie ma już wystarczającej przestrzeni do przechowywania, aby pomieścić wszystkie ryby złowione w tym zaciągu; w takim przypadku nadwyżkę ryb złowionych w tym ostatnim zaciągu można przenieść na inny okrężnicowiec i zatrzymać na tym okrężnicowcu, o ile nie jest to zabronione na mocy mającego zastosowanie prawa;

b)	jeżeli ryby są niezdatne do spożycia przez ludzi; oraz

c)	jeżeli wystąpi poważna awaria urządzeń.

2. W przypadku gdy kapitan unijnego statku rybackiego ustali, że ryb nie należy zabierać na statek z powodów związanych z wielkością, zbywalnością lub składem gatunkowym, ryby uwalnia się przed całkowitym zasznurowaniem sieci i wyciągnięciem nie więcej niż połowy sieci.

3. W przypadku gdy kapitan unijnego statku rybackiego ustali, że ryb nie należy zabierać na statek, ponieważ zostały złowione w ostatnim zaciągu podczas rejsu połowowego, gdy nie ma już wystarczającej przestrzeni do przechowywania, aby pomieścić wszystkie ryby złowione w tym zaciągu, ryby można odrzucić, pod warunkiem że:

a)	kapitan i załoga podejmą próbę jak najszybszego uwolnienia ryb, gdy są żywe; oraz

b)	po odrzuceniu nie prowadzi się dalszych połowów, dopóki ryby znajdujące się na statku rybackim nie zostaną wyładowane lub przeładowane.

4. Ryby odrzuca się z unijnych statków rybackich dopiero po oszacowaniu przez obserwatora w ramach ROP składu gatunkowego ryb przeznaczonych do odrzutu.

5. W ciągu 48 godzin po każdym odrzucie kapitan unijnego statku rybackiego przedkłada sekretariatowi WCPFC, z kopią do państwa członkowskiego bandery i do Komisji, sprawozdanie zawierające następujące informacje:

a)	nazwę, banderę i WIN unijnego statku rybackiego oraz imię, nazwisko i obywatelstwo kapitana;

b)	numer licencji;

c)	imię i nazwisko obserwatora obecnego na statku;

d)	datę, godzinę i lokalizację (szerokość/długość geograficzna) odrzutów;

e)	datę, godzinę, lokalizację (szerokość/długość geograficzna) i typ (dryfujący FAD, zakotwiczony FAD, swobodnie pływający itp.) zaciągu;

f)	powód odrzucenia ryb, w tym oświadczenie o statusie wyciągnięcia sieci, jeżeli ryby odrzucono, ponieważ były niezdatne do spożycia przez ludzi;

g)	szacunkowy tonaż i skład gatunkowy odrzuconych ryb;

h)	szacunkowy tonaż i skład gatunkowy zatrzymanych ryb z tego zaciągu;

i)	jeśli ryby odrzucono zgodnie z ust. 3 – oświadczenie, że dalsze połowy nie będą prowadzone do chwili wyładowania połowu znajdującego się na statku; oraz

j)	wszelkie inne informacje uznane za istotne przez kapitana unijnego statku rybackiego.

6. Kapitan unijnego statku rybackiego dostarcza informacje, o których mowa w ust. 5, obecnemu na statku obserwatorowi w ramach ROP w tym samym czasie, gdy przekazuje je sekretariatowi WCPFC.

Artykuł 6

Monitorowanie i kontrola połowów tuńczyka tropikalnego za pomocą okrężnicy

1. Niezależnie od art. 26 częstotliwość gromadzenia przez VMS przekazywanych informacji o pozycji statku zwiększa się do 30-minutowych odstępów w okresach zakazu stosowania FAD, jak określono w rozporządzeniu ustalającym uprawnieni do połowów.

2. Unijne okrężnicowce nie mogą prowadzić działalności w ramach ręcznego składania sprawozdań w okresach zakazu stosowania FAD.

3. Jeżeli automatyczne odbieranie danych VMS o pozycji unijnych statków rybackich przez sekretariat WCPFC zostanie przerwane, statek nie otrzymuje polecenia powrotu do portu, dopóki sekretariat WCPFC nie wyczerpie wszystkich rozsądnych możliwości przywrócenia normalnego automatycznego odbioru danych VMS o pozycji.

4. Na unijnym okrężnicowcu musi być obecny obserwator w ramach ROP, jeżeli statek ten prowadzi połowy na obszarze ograniczonym 20°N i 20°S:

a)	na morzu pełnym;

b)	na morzu pełnym i na wodach podlegających jurysdykcji co najmniej jednego państwa nadbrzeżnego; lub

c)	na wodach podlegających jurysdykcji co najmniej dwóch państw nadbrzeżnych.

Artykuł 7

FAD i boje oznaczone w przypadku połowów tuńczyka tropikalnego za pomocą okrężnicy

1. Projekt i konstrukcja FAD, które mają zostać rozmieszczone lub dryfują na obszarze objętym konwencją, muszą być zgodne z następującymi specyfikacjami:

jeżeli część unosząca się lub dryfująca (konstrukcja płaska lub walcowana) FAD jest przykryta siatką z oczkami, rozmiar oczek po naciągnięciu musi być mniejszy niż 7 cm i siatka musi być dobrze owinięta wokół całej tratwy, tak aby żadna siatka zabezpieczająca nie zwisała poniżej FAD, gdy został on zrzucony;

jeżeli używana jest siatka z oczkami, rozmiar oczek po naciągnięciu musi być mniejszy niż 7 cm lub siatka musi być ciasno związana w wiązki lub „serdelki” z wystarczającym dociążeniem na końcu, aby utrzymać siatkę naciągniętą w słupie wody. Ewentualnie można zastosować pojedynczy obciążony panel z siatką z oczkami o rozmiarze mniejszym niż 7 cm po naciągnięciu lub gęsty materiał (np. płótno lub nylon).

2. W okresach zakazu stosowania FAD ustanowionych w aktach Unii dotyczących przydziału uprawnień do połowów unijne okrężnicowce, w tym ich narzędzia połowowe lub łodzie typu tender, prowadzące zaciąg mają zakaz przebywania w obrębie jednej mili morskiej od FAD.

3. Unijnych statków rybackich nie używa się do koncentracji ryb ani do przemieszczania zgromadzonych ryb, w tym przy użyciu oświetlenia podwodnego i przynęty.

4. W okresie zakazu stosowania FAD unijny statek rybacki nie może wyciągać FAD ani powiązanych urządzeń elektronicznych, chyba że:

a)	FAD lub powiązane urządzenia elektroniczne są wyciągane i przechowywane na statku do czasu wyładunku lub do zakończenia okresu zakazu stosowania FAD; oraz

b)	unijny statek rybacki nie prowadzi zaciągu przez okres 7 dni po wyciągnięciu albo w promieniu 50 mil morskich od punktu wyciągnięcia FAD.

5. W uzupełnieniu ust. 4 unijne statki rybackie nie mogą ze sobą współpracować w celu połowu zgromadzonych ryb.

6. Unijne statki rybackie nie mogą prowadzić zaciągu w okresie zakazu stosowania w obrębie jednej mili morskiej od punktu, w którym FAD został wyciągnięty przez inny statek w ciągu 24 godzin przed zaciągiem, jeżeli kapitan unijnego statku rybackiego ma wiedzę o położeniu i czasie wyciągnięcia FAD.

7. Państwa członkowskie zapewniają, aby statki pływające pod ich banderą i prowadzące działalność połowową na wodach państwa nadbrzeżnego przestrzegały prawa tego państwa dotyczących zarządzania FAD, w tym monitorowania FAD.

Artykuł 8

Boje oznaczone

Boje oznaczone mogą być aktywowane wyłącznie na pokładzie okrężnicowców.

Artykuł 9

Boje instrumentalne

1. Zabrania się prowadzenia połowów w obrębie jednej mili morskiej od boi instrumentalnej lub wchodzenia z nią w interakcję. Zakaz ten obejmuje otaczanie boi instrumentalnej narzędziem połowowym, przywiązywanie lub mocowanie statku lub jakiegokolwiek narzędzia połowowego, części lub elementu statku do boi instrumentalnej lub jej cumy oraz przecinanie liny kotwicznej boi instrumentalnej.

2. W przypadku gdy unijny statek rybacki wplącze się w boję instrumentalną, wplątane narzędzie połowowe usuwa się z jak najmniejszą szkodą dla boi instrumentalnej.

3. Kapitan unijnego statku rybackiego zgłasza państwu członkowskiemu bandery wszystkie przypadki zaplątania, podając datę, lokalizację i charakter zaplątania, a także wszelkie dane identyfikacyjne umieszczone na boi instrumentalnej. Państwo członkowskie bandery natychmiast przesyła takie zgłoszenie Komisji.

4. Niezależnie od ust. 1 w ramach programów badań naukowych zgłoszonych Komisji i zatwierdzonych przez Komisję unijne statki rybackie mogą prowadzić działalność połowową w obrębie jednej mili morskiej od boi instrumentalnej, o ile nie wchodzą one w interakcję z tymi bojami instrumentalnymi w sposób, o którym mowa w ust. 1.

Artykuł 10

Specjalny obszar zarządzania wschodniej enklawy pełnomorskiej

1. Kapitanowie unijnych statków rybackich prowadzących działalność połowową we wschodniej enklawie pełnomorskiej zgłaszają wszelkie zaobserwowane statki rybackie swojemu państwu członkowskiemu bandery, Komisji lub organowi wyznaczonemu przez Komisję i sekretariatowi WCPFC. Informacje, które należy przekazywać, obejmują: datę i godzinę (czasu UTC), pozycję (faktyczne stopnie szerokości i długości geograficznej), namiar, oznaczenia, prędkość (w węzłach) i rodzaj statku. Statki rybackie zapewniają, by informacje te przekazywano w ciągu sześciu godzin od zaobserwowania innego statku.

2. Sąsiadujące państwa lub terytoria nadbrzeżne otrzymują w sposób ciągły dane VMS w czasie zbliżonym do rzeczywistego.

Artykuł 11

Przeładunek

1. Wszystkie przeładunki prowadzone na obszarze objętym konwencją dotyczące gatunków masowo migrujących objętych konwencją odbywają się w porcie i są ważone zgodnie z art. 60 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.

2. Państwa członkowskie zgłaszają Komisji przeładunki prowadzone przez statki pływające pod ich banderą, chyba że statek prowadzi działalność na podstawie umów czarterowych, leasingu lub innego podobnego mechanizmu jako integralna część krajowej floty państwa nadbrzeżnego na obszarze objętym konwencją.

3. Kapitan unijnego statku rybackiego rozładowującego produkty rybołówstwa z zasobów ryb masowo migrujących znajdujących się i odłowionych na obszarze objętym konwencją podczas przeładunku w porcie lub poza obszarem objętym konwencją wypełnia deklarację przeładunkową WCPFC w odniesieniu do każdego przeładunku połowu prowadzonego na obszarze objętym konwencją. Deklarację przeładunkową WCPFC przesyła się właściwemu organowi państwa członkowskiego bandery unijnego statku rybackiego.

4. Kapitan unijnego statku rybackiego odbierającego produkty rybołówstwa z zasobów ryb masowo migrujących znajdujących się i odłowionych na obszarze objętym konwencją podczas przeładunku w porcie lub poza obszarem objętym konwencją wypełnia deklarację przeładunkową WCPFC w odniesieniu do każdego przeładunku połowu prowadzonego na obszarze objętym konwencją. Deklarację przeładunkową WCPFC przesyła się właściwemu organowi państwa członkowskiego bandery unijnego statku rybackiego.

5. Państwa członkowskie bandery zatwierdzają te dane zgodnie z art. 109 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 oraz, gdy jest to możliwe, korygują informacje otrzymane od unijnych statków rybackich prowadzących operacje przeładunkowe, wykorzystując wszystkie dostępne informacje, takie jak dane dotyczące połowów i nakładu połowowego, dane dotyczące pozycji, sprawozdania obserwatorów i dane dotyczące monitorowania portów.

Artykuł 12

Przeładunek na statki kraju niebędącego umawiającą się stroną i z takich statków

1. Unijne statki rybackie nie mogą brać udziału w operacjach przeładunku na statek pływający pod banderą kraju niebędącego umawiającą się stroną lub z takiego statku, chyba że statek ten uzyskał upoważnienie w drodze decyzji WCPFC, jak np.:

a)	statek transportowy kraju niebędącego umawiającą się stroną, który figuruje w rejestrze; lub

b)	statek rybacki kraju niebędącego umawiającą się stroną, który posiada licencję na prowadzenie połowów w wyłącznej strefie ekonomicznej umawiającej się strony zgodnie z decyzją WCPFC.

2. W sytuacji, o której mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, kapitan unijnego statku transportowego lub czarterujące państwo członkowskie przesyła deklarację przeładunkową WCPFC właściwemu organowi państwa członkowskiego bandery i stosuje się art. 11 ust. 5.

ROZDZIAŁ III

Ochrona gatunków morskich

Artykuł 13

Mantowate

1. Zabrania się łowienia mantowatych (z rodzaju Mobula) w drodze połowów lub zaciągów prowadzonych w sposób zamierzony.

2. Zabrania się również zatrzymywania na statku, przeładunku, wyładunku lub oferowania do sprzedaży jakiejkolwiek części lub całej tuszy mantowatych.

3. Unijne statki rybackie zapewniają szybkie uwolnienie żywych mantowatych w możliwie nieokaleczonym stanie i robią to w sposób wyrządzający możliwie najmniejszą szkodę schwytanym osobnikom, uwzględniając jednocześnie bezpieczeństwo załogi.

4. Niezależnie od ust. 3 w przypadku mantowatych, które zostały złowione w sposób niezamierzony i wyładowane w ramach operacji okrężnicowca, statek przekazuje wszystkie mantowate odpowiedzialnemu organowi w miejscu wyładunku lub przeładunku lub w miarę możliwości dokonuje ich odrzutu. Przekazanych w ten sposób mantowatych nie można sprzedawać ani przekazywać w ramach wymiany barterowej, ale można je nieodpłatnie przekazać do celów domowego spożycia przez ludzi.

5. Połowy, o których mowa w ust. 4 niniejszego artykułu, zapisuje się w dzienniku połowowym zgodnie z art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009. Wśród informacji, które należy zapisać, podaje się stan żywotności w momencie uwolnienia (martwe lub żywe).

Artykuł 14

Ogólny środek ochrony rekinów

Unijne taklowce poławiające tuńczyka i żaglicowate nie mogą stosować sznurów dodatkowych biegnących bezpośrednio od spławików takli ani przyponów, zwanych linami do połowu rekinów, jak przedstawiono w załączniku VI.

Artykuł 15

Żarłacze białopłetwe

1. Zabrania się zatrzymywania na statku, przeładunku, przechowywania na statku rybackim, wyładunku lub oferowania do sprzedaży jakiejkolwiek części lub całej tuszy żarłaczy białopłetwych (Carcharhinus longimanus).

2. Złowionego osobnika żarłacza białopłetwego uwalnia się jak najszybciej po przyciągnięciu go do burty statku przed odcięciem go, aby ułatwić identyfikację gatunku, w sposób wyrządzający możliwie najmniejszą szkodę temu osobnikowi.

3. Obserwatorzy w ramach ROP mogą pobierać próbki biologiczne z osobników żarłacza białopłetwego, które przy wybraniu narzędzi połowowych były martwe, pod warunkiem że pobieranie próbek stanowi część projektu badawczego zatwierdzonego przez Komitet Naukowy WCPFC.

4. Przypadkowe połowy żarłaczy białopłetwych zapisuje się w dzienniku połowowym zgodnie z art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009. Wśród informacji, które należy zapisać, podaje się stan żywotności w momencie uwolnienia (martwe lub żywe).

Artykuł 16

Rekiny wielorybie

1. Zabrania się zarzucania okrężnicy na ławicę tuńczyka, której towarzyszy rekin wielorybi (Rhincodon typus), jeśli osobnik ten zostanie dostrzeżony przed rozpoczęciem zaciągu.

2. Jeżeli rekin wielorybi zostanie nieumyślnie otoczony okrężnicą, unijny statek rybacki:

a)	zapewnia, by podjęto wszelkie rozsądne działania w celu zapewnienia jego bezpiecznego uwolnienia; oraz

zgłasza zdarzenie odpowiedniemu organowi państwa członkowskiego bandery, w tym informacje o liczbie osobników, szczegółowe informacje na temat sposobu i przyczyn otoczenia okrężnicą, miejsca, w którym to nastąpiło, działań podjętych w celu zapewnienia bezpiecznego uwolnienia, a także ocenę stanu żywotności osobnika w chwili uwolnienia (w tym informacje o tym, czy zwierzę zostało uwolnione żywe, lecz następnie padło).

3. Przypadkowe połowy rekinów wielorybich zapisuje się w dzienniku połowowym zgodnie z art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009. Wśród informacji, które należy zapisać, podaje się stan żywotności w momencie uwolnienia (martwe lub żywe).

Artykuł 17

Żarłacze jedwabiste

1. Zabrania się zatrzymywania na statku, przeładunku, przechowywania na statku rybackim lub wyładunku jakiejkolwiek części lub całej tuszy żarłaczy jedwabistych (Carcharhinus falciformis).

2. Złowionego osobnika żarłacza jedwabistego uwalnia się jak najszybciej po przyciągnięciu go do burty unijnego statku rybackiego przed odcięciem go, aby ułatwić identyfikację gatunku, w sposób wyrządzający możliwie najmniejszą szkodę temu osobnikowi.

3. Przypadkowe połowy żarłaczy jedwabistych zapisuje się w dzienniku połowowym zgodnie z art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009. Wśród informacji, które należy zapisać, podaje się stan żywotności w momencie uwolnienia (martwe lub żywe).

4. Państwa członkowskie szacują – wykorzystując dane zgromadzone dzięki programom obecności obserwatorów i innym środkom, takim jak dzienniki połowowe lub monitorowanie elektroniczne – liczbę uwolnień złowionych żarłaczy jedwabistych, uwzględniając stan żywotności w momencie uwolnienia (martwy lub żywy), i przekazują te informacje Komisji zgodnie z art. 38 ust. 3 lit. d).

5. Obserwatorzy w ramach ROP mogą pobierać próbki biologiczne ze złowionych osobników żarłacza jedwabistego, które przy wybraniu narzędzi połowowych były martwe, pod warunkiem że pobieranie próbek stanowi część projektu badawczego zatwierdzonego przez Komitet Naukowy WCPFC.

Artykuł 18

Walenie

1. Zabrania się zarzucania okrężnicy na ławicę tuńczyka, której towarzyszy waleń (infrarząd Cetacea), jeśli osobnik ten zostanie dostrzeżony przed rozpoczęciem zaciągu.

2. Jeżeli waleń zostanie nieumyślnie otoczony okrężnicą, unijny statek rybacki zapewnia podjęcie wszelkich rozsądnych działań w celu zapewnienia jego bezpiecznego uwolnienia. Działania takie obejmują zatrzymanie wyciągania sieci i powstrzymanie się od wznowienia operacji połowowych do czasu, aż zwierzę zostanie wypuszczone i nie będzie już zagrożone ponownym złowieniem.

3. Przypadkowe połowy waleni zapisuje się w dzienniku połowowym zgodnie z art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009. Wśród informacji, które należy zapisać, podaje się stan żywotności w momencie uwolnienia (martwe lub żywe).

Artykuł 19

Środki ograniczające ryzyko dla ptaków morskich

1. Unijne taklowce poławiające na południe od 30°S stosują:

a)	co najmniej dwa z następujących środków ograniczających ryzyko: dociążone sznury dodatkowe, nocne wydawanie narzędzi lub podbory straszące (liny płoszące); albo

b)	urządzenia do osłony haczyków.

2. Unijne taklowce poławiające między równoleżnikami 25°S i 30°S stosują jeden z następujących środków ograniczających ryzyko: dociążone sznury dodatkowe, podbory straszące albo urządzenia do osłony haczyków.

3. Unijne taklowce o całkowitej długości co najmniej 24 metrów poławiające na północ od 23°N stosują co najmniej dwa środki ograniczające ryzyko wymienione w tabeli 1 w załączniku I, w tym co najmniej jeden z kolumny A tej tabeli.

4. Podbory straszące można stosować wyłącznie zgodnie ze specyfikacjami zawartymi w załączniku I.

5. Środki, o których mowa w niniejszym artykule, zapisuje się w dzienniku połowowym zgodnie z art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009. Wśród informacji, które należy zapisać, podaje się stan żywotności w momencie uwolnienia (martwe lub żywe).

Artykuł 20

Żółwie morskie

1. Unijne statki rybackie wyciągają na pokład – jak najszybciej po złowieniu – każdego schwytanego twardoskorupowego żółwia morskiego (z rodziny Cheloniidae), który jest wycieńczony lub nie porusza się, oraz wspomagają jego powrót do normalnego stanu, w tym resuscytują go, przed ponownym wpuszczeniem go do wody. Kapitanowie i operatorzy unijnych statków rybackich zapewniają, aby załoga znała i stosowała odpowiednie techniki ograniczające ryzyko i techniki postępowania.

2. Unijne okrężnicowce:

a)	unikają otaczania żółwi morskich okrężnicą, a jeżeli żółw morski zostanie nieumyślnie otoczony lub zaplącze się, podejmują wykonalne kroki w celu jego bezpiecznego uwolnienia;

b)	uwalniają wszystkie dostrzeżone żółwie morskie zaplątane w FAD lub narzędzia połowowe;

jeżeli żółw morski zaplącze się w sieć zapewniają wstrzymanie wyciągania sieci, gdy tylko żółw wydostanie się z wody, wyplątanie żółwia, nie raniąc go, przed wznowieniem wyciągania sieci, oraz w zakresie, w jakim jest to wykonalne, pomagają przywrócić go do normalnego stanu przed ponownym wypuszczeniem go do wody;

d)	posiadają i stosują – w stosownych przypadkach – kaszorki przeznaczone do obchodzenia się z żółwiami morskimi.

3. Unijne okrężnicowce, które prowadzą płytkie połowy, stosują co najmniej jedną z następujących metod w celu ograniczenia przyłowów żółwi morskich:

a)	stosowanie wyłącznie dużych zaokrąglonych haczyki, które mają na ogół okrągły lub owalny kształt oraz zostały zaprojektowane i wykonane w taki sposób, że grot jest obrócony prostopadle do tyłu w stosunku do trzonka. Haczyki te muszą mieć grot odchylony o nie więcej niż o 10 stopni;

b)	stosowanie wyłącznie ryb jako przynęty;

stosowanie wszelkich innych środków, planów lub działań ograniczających ryzyko, które zostały sprawdzone przez Komitet Naukowy WCPFC i Komitet ds. Zgodności i Zagadnień Technicznych WCPFC oraz zatwierdzone przez WCPFC jako umożliwiające zmniejszenie współczynnika interakcji (obserwowana liczba na stosowane haczyki) z żółwiami w przypadku płytkich połowów sznurami haczykowymi.

4. Ust. 3 nie stosuje się do płytkich połowów sznurami haczykowymi, w przypadku których średnie poziomy wskaźników obserwowanych interakcji z żółwiami morskimi wynoszą mniej niż 0,019 żółwi morskich (wszystkich gatunków łącznie) na 1 000 haczyków w okresie poprzedzających trzech kolejnych lat, a poziom obecności obserwatorów wynosi co najmniej 10 % w każdym z tych trzech lat.

Artykuł 21

Zanieczyszczenie morza

Unijnym statkom rybackim zabrania się wyrzucania do morza tworzyw sztucznych, oleju, produktów paliwowych lub odpadów olejowych, śmieci, odpadów spożywczych, odpadów bytowych, popiołów ze spalarni i ścieków. Zakazu tego nie stosuje się do narzędzi połowowych ani urządzeń wspierających połowy, takich jak FAD, uwalnianych do wody w celu prowadzenia połowów.

ROZDZIAŁ IV

Wymogi dotyczące statków i czarterowanie

Artykuł 22

Rejestr

1. Państwa członkowskie zapewniają, aby unijne statki rybackie zostały wpisane do rejestru zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

2. Każdy unijny statek rybacki niewpisany do rejestru uznaje się za nieupoważniony do połowów, zatrzymywania na statku, przeładunku, transportu lub wyładunku zasobów ryb masowo migrujących na obszarze objętym konwencją.

3. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o wszelkich informacjach faktycznych wskazujących, że istnieją uzasadnione powody, by podejrzewać, iż statek, który nie został wpisany do rejestru, prowadzi lub prowadził połowy lub przeładunek zasobów ryb masowo migrujących na obszarze objętym konwencją.

Artykuł 23

Przekazywanie informacji o statku

1. Każde państwo członkowskie bandery przekazuje Komisji drogą elektroniczną następujące informacje dotyczące każdego unijnego statku rybackiego wpisanego do rejestru:

a)	nazwę unijnego statku rybackiego, numer rejestracyjny, WIN, poprzednio używane nazwy (jeśli są znane) oraz port, w którym został zarejestrowany;

b)	imię i nazwisko lub nazwę oraz adres właściciela lub właścicieli;

c)	imię i nazwisko oraz obywatelstwo kapitana;

d)	poprzednią banderę (jeżeli dotyczy);

e)	międzynarodowy radiowy sygnał wywoławczy;

f)	rodzaje komunikacji na statku i numery (numery Inmarsat A, B i C oraz numer telefonu satelitarnego);

g)	kolorowe zdjęcie statku;

h)	miejsce i datę budowy statku;

i)	typ statku;

j)	normalny skład załogi;

k)	metodę lub metody połowów;

l)	długość (określić rodzaj i miarę);

m)	wysokość konstrukcyjna (określić miarę);

n)	szerokość (określić miarę);

o)	pojemność rejestrową brutto (GRT) lub pojemność brutto (GT);

p)	moc głównego silnika lub silników (określić miarę);

q)	nośność, w tym typ zamrażalni, pojemność i liczbę, pojemność ładowni rybnych i pojemność zamrażalni (określić miarę);

r)	formę i numer upoważnienia udzielonego przez państwo członkowskie bandery, w tym konkretne obszary, gatunki i przedziały czasowe, w odniesieniu do których jest ono ważne; oraz

s)	numer Międzynarodowej Organizacji Morskiej lub numer w Rejestrze Lloyda.

2. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o wszelkich zmianach dotyczących informacji, o których mowa w ust. 1, oraz o wszystkich unijnych statkach rybackich, które należy wpisać do rejestru lub z niego wykreślić, w ciągu 12 dni od dokonania takiej zmiany, a w każdym przypadku nie później niż siedem dni przed rozpoczęciem działalności połowowej na obszarze objętym konwencją przez dany statek.

3. Państwa członkowskie przedkładają Komisji informacje, o które zawnioskowała się Komisja, dotyczące unijnych statków rybackich wpisanych do rejestru nie później niż siedem dni od otrzymania takiego wniosku.

4. Przed dniem 1 czerwca każdego roku każde państwo członkowskie przekazuje Komisji wykaz wszystkich unijnych statków rybackich, które zostały wpisane do rejestru w dowolnym momencie poprzedniego roku kalendarzowego, wraz z WIN każdego statku, oraz informacją, czy każdy statek prowadził połowy zasobów ryb masowo migrujących na obszarze objętym konwencją poza obszarem jego jurysdykcji. Przekazywane informacje formułuje się następująco, w stosownych przypadkach: statek a) prowadził połowy albo b) nie prowadził połowów.

5. Państwa członkowskie, których statki prowadzą działalność na podstawie leasingu, umów czarterowych lub podobnych umów, w wyniku których obowiązki sprawozdawcze spoczywają na stronie innej niż państwo bandery, dokonają uzgodnień w celu zapewnienia, aby państwo bandery mogło wypełnić swoje obowiązki wynikające z ust. 4.

6. Państwa członkowskie przekazują Komisji kompletne dane rejestrowe dotyczące statków rybackich zgodne ze specyfikacjami dotyczącymi struktury i formatu zawartymi w załączniku 1 do CMM 2014-03, a także przedstawiają zdjęcia statków zgodne ze specyfikacjami zawartymi w załączniku 2 do CMM 2014-03.

7. Dane rejestrowe dotyczące statków przekazuje się Komisji w formie elektronicznej, która spełnia specyfikacje dotyczące formatowania elektronicznego zawarte w załączniku 3 do CMM 2014-03.

Artykuł 24

Bunkrowanie

Państwa członkowskie zapewniają, aby statki rybackie pływające pod ich banderą bunkrowały, były bunkrowane lub były w inny sposób wspierane wyłącznie przez:

a)	statki rybackie pływające pod banderą umawiających się stron;

b)	statki rybackie pływające pod banderą krajów niebędących umawiającymi się stronami, jeżeli takie statki są wpisane do rejestru; lub

c)	statki rybackie krajów niebędących umawiającymi się stronami prowadzące działalność na podstawie umów czarterowych, leasingu lub podobnych umów oraz były zgodne z CMM.

Artykuł 25

Oznakowanie i identyfikacja statków rybackich

1. Unijne statki rybackie prowadzące działalność na obszarze objętym konwencją są oznaczane w celu ich identyfikacji za pomocą radiowego sygnału wywoławczego (IRCS) Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego.

2. Unijne statki rybackie stosują się do oznaczeń i innych specyfikacji technicznych określonych w załączniku II.

Artykuł 26

System monitorowania statków (VMS)

Unijne statki rybackie prowadzące działalność na obszarze objętym konwencją stosują dwa systemy monitorowania:

a)	VMS ustanowiony zgodnie z art. 9 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 i wszelkimi aktami przyjętymi na jego podstawie; oraz

VMS otrzymujący dane bezpośrednio od unijnych statków rybackich prowadzących działalność na morzu pełnym na obszarze objętym konwencją, który jest zarządzany przez WCPFC albo podlega Agencji ds. Rybołówstwa Forum Wysp Pacyfiku i do którego celów państwa członkowskie:

(i)	zapewniają przestrzeganie przez swoje statki rybackie na morzu pełnym na obszarze objętym konwencją wymogów dotyczących VMS ustanowionych przez WCPFC oraz aby statki te były wyposażone w ALC, które przekazuje takie dane zgodnie z ustaleniami WCPFC;

(ii)	zapewniają, aby wyposażenie VMS na ich statkach rybackich spełniało normy, specyfikacje i procedury monitorowania statków rybackich na obszarze objętym konwencją określone w załączniku III;

(iii)

współpracują ze sobą w celu zapewnienia kompatybilności między VMS na morzu krajowym a VMS na morzu pełnym;

(iv)	zapewniają zgodność ALC zainstalowanych na ich statkach rybackich z minimalnymi standardami określonymi w załączniku III;

(v)	zapewniają, aby domyślna częstotliwość zgłaszania pozycji wynosiła cztery godziny na obszarze objętym konwencją (sześć zgłoszeń pozycyjnych dziennie);

(vi)	zapewniają, aby statki opuszczające obszar objęty konwencją meldowały swoją pozycję raz dziennie.

Artykuł 27

System zgłaszania czarteru

1. W ciągu 20 dni lub w każdym przypadku w ciągu 96 godzin przed rozpoczęciem działalności połowowej w ramach umowy czarterowej czarterujące państwo członkowskie zgłasza Komisji każdy statek, który należy zidentyfikować jako czarterowany, poprzez przekazanie drogą elektroniczną następujących informacji w odniesieniu do każdego czarterowanego statku:

a)	nazwy statku rybackiego;

WIN;

c)	imienia i nazwiska lub nazwy oraz adresu właściciela lub właścicieli;

d)	imienia i nazwiska lub nazwy oraz adresu czarterującego;

e)	okresu obowiązywania umowy czarterowej; oraz

f)	państwa bandery statku rybackiego.

2. Po otrzymaniu informacji, o których mowa w ust. 1, Komisja natychmiast powiadamia o nich Sekretariat WCPFC.

3. Każde państwo członkowskie czarterujące powiadamia Komisję oraz państwo bandery w ciągu 20 dni lub w każdym przypadku w ciągu dziewięćdziesięciu sześciu godzin przed rozpoczęciem działalności połowowej w ramach umowy czarterowej o:

a)	wszelkich dodatkowych czarterowanych statkach, przekazując również informacje, o których mowa w ust. 1;

b)	wszelkich zmianach informacji, o których mowa w ust. 1, w odniesieniu do każdego czarterowanego statku; oraz

c)	zakończeniu czarteru wszelkich statków uprzednio zgłoszonych na podstawie ust. 1.

4. Tylko statki wpisane do rejestru kwalifikują się do czarteru.

5. Statki zapisane w wykazie statków NNN WCPFC (nielegalne, nieraportowane i nieuregulowane połowy) lub w wykazie statków NNN innej regionalnej organizacji ds. zarządzania rybołówstwem nie kwalifikują się do czarteru.

6. Połowy i nakład połowowy statków zgłoszonych jako czarterowane są przypisane czarterującemu państwu członkowskiemu lub umawiającej się stronie. Czarterujące państwo członkowskie przedkłada Komisji coroczne sprawozdanie dotyczące połowu i nakładu połowowego czarterowanych statków w odniesieniu do roku poprzedniego.

7. Ustęp 6 nie ma zastosowania do połowów tuńczyka tropikalnego za pomocą okrężnicy, w przypadku którego połów i nakład połowowy przydziela się państwu bandery.

ROZDZIAŁ V

Program obecności obserwatorów regionalnych

Artykuł 28

ROP

1. Celem ROP jest gromadzenie zweryfikowanych danych dotyczących połowów, innych danych naukowych oraz dodatkowych informacji związanych z rybołówstwem na obszarze objętym konwencją, a także monitorowanie wdrażania CMM.

2. ROP stosuje się do statków poławiających:

a)	wyłącznie na morzu pełnym;

b)	na morzu pełnym i na wodach podlegających jurysdykcji co najmniej jednego państwa nadbrzeżnego; oraz

c)	na wodach podlegających jurysdykcji co najmniej dwóch państw nadbrzeżnych.

3. Państwa członkowskie odpowiadają za poziom obecności obserwatorów ustalony przez WCPFC.

4. Państwa członkowskie muszą osiągać 100 % poziomu obecności obserwatorów rocznie w odniesieniu do obserwatorów w ramach ROP odpowiedzialnych za połowy za pomocą okrężnicy na obszarze ograniczonym 20°N i 20°S oraz przynajmniej 5 % poziomu obecności obserwatorów w ramach ROP rocznie w odniesieniu do innych połowów.

5. Do obowiązków obserwatorów działających w ramach ROP należy gromadzenie danych dotyczących połowów i innych danych naukowych, monitorowanie wdrażania CMM oraz gromadzenie wszelkich dodatkowych informacji związanych z rybołówstwem, o których może zdecydować WCPFC.

6. Zgodnie z mającymi zastosowanie CMM obserwatorzy w ramach ROP muszą zachowywać czujność i gromadzić informacje na temat praktyk mogących stwarzać zagrożenie dla środowiska.

7. Unijne statki rybackie poławiające na obszarze objętym konwencją przyjmują na statek obserwatora w ramach ROP.

8. Państwa członkowskie wykorzystują informacje zgromadzone przez obserwatorów do celów dochodzeń w sprawie możliwych przypadków nieprzestrzegania przepisów i współpracują ze sobą w zakresie wymiany takich informacji, w tym poprzez proaktywne wnioskowanie o przekazanie kopii sprawozdań obserwatorów oraz odpowiadanie na takie wnioski i ułatwianie spełnienia takich wniosków zgodnie ze standardami przyjętymi przez WCPFC.

9. Do praw obserwatorów zalicza się:

pełny dostęp do wszystkich pomieszczeń i wyposażenia statku, które obserwator może określić jako niezbędne do wypełniania swoich obowiązków, w tym pełnego dostępu do mostka, ryb na statku oraz miejsc, które mogą być wykorzystywane do przechowywania, obróbki, ważenia lub magazynowania ryb, a także możliwość korzystania z tych pomieszczeń i wyposażenia;

b)	pełny dostęp do rejestrów statku, włącznie z dziennikami pokładowymi i dokumentacją do celów inspekcji i kopiowania rejestrów, odpowiedni dostęp do wyposażenia nawigacyjnego, planów i urządzeń radiowych oraz innych informacji związanych z połowem;

c)	na żądanie – dostęp do urządzeń łączności i członków załogi zajmujących się łącznością oraz korzystania z tych urządzeń i z pomocy tych członków załogi do celów wprowadzenia, przesyłania i otrzymywania danych lub informacji związanych z pracą;

d)	dostęp do wszelkiego dodatkowego sprzętu znajdującego się na statku, aby ułatwić pracę obserwatora podczas pobytu na statku, takiego jak silne lornetki, elektroniczne środki komunikacji itp.;

e)	dostęp do pokładu roboczego podczas wyciągania sieci lub liny i do osobników (żywych lub martwych) w celu pobrania i usunięcia próbek;

f)	informację co najmniej 15 minut przed rozpoczęciem procedury wybierania lub zarzucenia sieci, chyba że obserwator wyraźnie poprosi o nieinformowanie go o tym fakcie;

g)	dostęp do wyżywienia, zakwaterowania, pomieszczeń medycznych i sanitarnych o odpowiednim standardzie równoważnym standardowi, jaki zazwyczaj jest dostępny dla oficera na statku;

h)	udostępnienie odpowiedniego miejsca na mostku lub innej przestrzeni przeznaczonej do pracy biurowej i odpowiedniego miejsca na statku do wykonywania obowiązków związanych z obserwacją;

i)	swobodne wypełnianie ich obowiązków bez narażenia na napaść, przeszkody, opór, opóźnienia, groźby lub utrudnienia w trakcie takiego wykonywania obowiązków.

10. Obowiązki obserwatorów są następujące:

a)	zdolność do wykonywania obowiązków określonych w niniejszym rozporządzeniu i w mających zastosowanie CMM;

b)	akceptowanie i przestrzeganie uzgodnionych przepisów i procedur w zakresie poufności w odniesieniu do operacji połowowych statków i właścicieli statków;

c)	utrzymanie niezależności i bezstronności przez cały czas wypełniania obowiązków w ramach ROP;

d)	przestrzeganie protokołów ROP dla obserwatorów w ramach ROP na pokładzie statku;

e)	przestrzeganie przepisów ustawowych i wykonawczych umawiającej się strony i współpracującego kraju niebędącego stroną, jak określono w konwencji, których jurysdykcji podlega statek;

f)	poszanowanie hierarchii i ogólnych zasad postępowania mających zastosowanie do załogi statku;

g)	wykonywanie obowiązków w sposób, który nie zakłóca nadmiernie zgodnych z prawem działań statku, z należytym uwzględnieniem wymogów operacyjnych statku i w tym celu regularne komunikowanie się z kapitanem statku;

h)	znajomość procedur awaryjnych na statku, w tym lokalizacji tratw ratunkowych, gaśnic i apteczek pierwszej pomocy;

i)	regularna komunikacja z kapitanem statku odnośnie do stosownych spraw i obowiązków obserwatora;

j)	przestrzeganie tradycji etnicznych załogi oraz zwyczajów państwa bandery statku;

k)	stosowanie się do odpowiedniego kodeksu postępowania dla obserwatorów;

l)	szybkie sporządzanie sprawozdań i przedkładanie ich Komisji zgodnie z procedurami przyjętymi przez WCPFC;

niezakłócanie w nadmierny sposób zgodnych z prawem działań statku, należyte uwzględnianie wymogów operacyjnych statku podczas wykonywania swoich obowiązków, a także w zakresie, w jakim jest to wykonalne, ograniczenie do minimum zakłócania działalności statków prowadzących połowy na obszarze objętym konwencją.

Artykuł 29

Prawa i obowiązki operatorów statków, kapitanów i załóg

1. Prawa operatorów statków i kapitanów obejmują:

a)	rozsądny termin wcześniejszego powiadomienia o umieszczeniu obserwatora w ramach ROP;

b)	przestrzeganie przez tego obserwatora ogólnych zasad postępowania, hierarchii oraz mających zastosowanie przepisów ustawowych i wykonawczych; oraz

c)	możliwość przeprowadzenia przeglądu i przedstawienia uwag do sprawozdania obserwatora w ramach ROP, a także prawo do zamieszczenia dodatkowych informacji uznanych za istotne lub osobistego oświadczenia.

2. Operatorzy statków rybackich, w tym kapitanowie statków rybackich, przestrzegają następujących obowiązków:

a)	przyjmowanie na statek wszelkich osób zidentyfikowanych jako obserwatorzy w ramach ROP, jeśli wymaga tego WCPFC;

b)	informowanie załogi o momencie wejścia na statek obserwatora w ramach ROP, jak również o ich prawach i obowiązkach podczas obecności obserwatora w ramach ROP na statku;

c)	wsparcie obserwatora w ramach ROP w bezpiecznym wejściu na statek i zejściu z niego o uzgodnionej porze i w uzgodnionym miejscu;

d)	przekazanie obserwatorowi w ramach ROP informacji co najmniej 15 minut przed rozpoczęciem zaciągu lub wybierania na statek, chyba że obserwator wyraźnie poprosi o nieinformowanie go o tym fakcie;

e)	umożliwienie obserwatorowi w ramach ROP wypełniania jego obowiązków przy zachowaniu zasad bezpieczeństwa i wspieranie go w tym;

f)	zapewnienie obserwatorowi w ramach ROP pełnego dostępu do rejestrów statku, włącznie z dziennikami pokładowymi i dokumentacją do celów inspekcji i kopiowania rejestrów;

g)	umożliwienie obserwatorowi w ramach ROP odpowiedniego dostępu do urządzeń nawigacyjnych, planów i urządzeń radiowych oraz do innych informacji związanych z połowem;

h)	umożliwienie obserwatorowi w ramach ROP dostępu do wszelkiego dodatkowego sprzętu znajdującego się na statku, mogącego ułatwić pracę obserwatora w ramach ROP podczas pobytu na statku, takiego jak silne lornetki, elektroniczne środki komunikacji itp.;

i)	umożliwienie obserwatorowi w ramach ROP usuwania i przechowywania próbek z połowu, a także wspieranie go w tym;

zapewnienie obserwatorowi w ramach ROP wyżywienia, zakwaterowania oraz odpowiednich warunków sanitarnych podczas pobytu na statku bez narażania na koszty obserwatora w ramach ROP ani podmiotu delegującego obserwatora w ramach ROP, ani żadnego rządu delegującego obserwatorów, jak również zapewnienie pomieszczeń medycznych o odpowiednim standardzie równoważnym standardowi, jaki zazwyczaj jest dostępny dla oficera na statku;

k)	zapewnienie obserwatorowi w ramach ROP ubezpieczenia w związku z jego przebywaniem na statku na czas jego pobytu na statku;

umożliwienie obserwatorowi w ramach ROP pełnego dostępu do wszystkich pomieszczeń i wyposażenia statku, które obserwator może określić jako niezbędne do wypełniania swoich obowiązków, w tym pełnego dostępu do mostka, ryb na statku oraz miejsc, które mogą być wykorzystywane do przechowywania, obróbki, ważenia lub magazynowania ryb, a także umożliwienie obserwatorowi korzystania z tych pomieszczeń i wyposażenia oraz wspieranie go w tym;

m)	zapewnienie, aby obserwator w ramach ROP nie był podczas wykonywania swoich obowiązków narażony na napaść, przeszkody, opór, opóźnienia, groźby ani utrudnienia, nacisk, przekupienie lub jego próby;

n)	zapewnienie, aby obserwator w ramach ROP nie był zmuszany lub namawiany do naruszenia swoich obowiązków.

3. Prawa załóg statków rybackich obejmują:

a)	przestrzeganie przez obserwatora w ramach ROP ogólnych zasad postępowania, hierarchii oraz mających zastosowanie przepisów ustawowych i wykonawczych;

b)	rozsądny termin wcześniejszego powiadomienia przez kapitana statku o umieszczeniu obserwatora w ramach ROP; oraz

c)	prywatność w pomieszczeniach prywatnych załogi.

4. Załoga statków rybackich przestrzega następujących obowiązków:

a)	wstrzymanie się od ograniczania i od opóźniania wykonania przez obserwatora jego obowiązków oraz od zmuszania lub namawiania obserwatora w ramach ROP do naruszenia jego obowiązków;

b)	przestrzeganie niniejszego rozporządzenia, przepisów i procedur ustanowionych na podstawie konwencji oraz wytycznych, przepisów lub warunków ustanowionych przez państwo członkowskie sprawujące jurysdykcję nad statkiem;

umożliwienie pełnego dostępu do wszystkich pomieszczeń i wyposażenia statku, które obserwator może określić jako niezbędne do wypełniania swoich obowiązków, w tym pełnego dostępu do mostka, ryb na statku oraz miejsc, które mogą być wykorzystywane do przechowywania, obróbki, ważenia lub magazynowania ryb, a także umożliwienie obserwatorowi korzystania tych pomieszczeń i wyposażenia oraz udzielenie pomocy w zakresie umożliwienia dostępu do tych pomieszczeń i wyposażenia i korzystania z nich;

d)	umożliwienie obserwatorowi w ramach ROP wypełniania jego obowiązków przy zachowaniu zasad bezpieczeństwa i wspieranie go w tym;

e)	umożliwienie obserwatorowi w ramach ROP usuwania i przechowywania próbek z połowu, a także wspieranie go w tym;

f)	przestrzeganie instrukcji przekazanych przez kapitana statku rybackiego w odniesieniu do obowiązków obserwatorów w ramach ROP.

Artykuł 30

Bezpieczeństwo obserwatorów

1. W przypadku zaginięcia lub domniemanego wypadnięcia obserwatora w ramach ROP za burtę kapitan statku rybackiego:

a)	natychmiast zaprzestaje wszelkich operacji połowowych;

natychmiast rozpoczyna operację poszukiwawczo-ratowniczą oraz prowadzi poszukiwania przez co najmniej 72 godziny, chyba że ze względu na siłę wyższą państwo członkowskie bandery jest zmuszone zezwolić statkom pływającym pod jego banderą na zaprzestanie operacji poszukiwawczo-ratowniczej przed upływem 72 godzin albo państwo członkowskie bandery zaleci dalsze poszukiwania wykraczające poza limit 72 godzin;

c)	natychmiast powiadamia o tym państwo członkowskie bandery;

d)	natychmiast powiadamia inne statki znajdujące się w pobliżu za pomocą wszelkich dostępnych środków łączności;

e)	w pełni współpracuje podczas każdej operacji poszukiwawczo-ratowniczej;

f)	niezależnie od tego, czy poszukiwanie zakończyło się sukcesem, powraca do najbliższego portu do celów przeprowadzenia dalszego postępowania wyjaśniającego, zgodnie z ustaleniami państwa członkowskiego bandery i podmiotu delegującego obserwatora;

g)	przedstawia sprawozdanie na temat incydentu podmiotowi delegującemu obserwatora i właściwym organom; oraz

h)	w pełni współpracuje w ramach prowadzenia wszelkich urzędowych postępowań wyjaśniających i zachowuje w stanie nienaruszonym wszelkie możliwe dowody oraz rzeczy osobiste i kajutę zmarłego lub zaginionego obserwatora.

2. Ust. 1 lit. a), c) i h) stosuje się również w przypadku śmierci obserwatora. Ponadto kapitan statku rybackiego zapewnia dobrą ochronę ciała do celów autopsji i postępowania wyjaśniającego.

3. W przypadku gdy obserwator w ramach ROP cierpi na poważną chorobę lub ma uraz zagrażające jego zdrowiu lub bezpieczeństwu, kapitan statku rybackiego:

a)	natychmiast zaprzestaje operacji połowowych;

b)	natychmiast powiadamia o tym państwo członkowskie bandery;

c)	zapewnia obserwatorowi opiekę i leczenie dostępne i możliwe na statku;

pomaga w wyokrętowaniu i transporcie obserwatora do placówki medycznej wyposażonej w taki sposób, aby zapewnić wymaganą opiekę najszybciej jak to możliwe zgodnie z wytycznymi państwa członkowskiego bandery lub – w razie braku takich wytycznych – z wytycznymi podmiotu delegującego obserwatora w ramach ROP; oraz

e)	w pełni współpracuje w ramach wszelkich urzędowych postępowań wyjaśniających dotyczących przyczyn choroby lub urazu.

4. Do celów ust. 1–3 państwo członkowskie bandery zapewnia, aby natychmiast powiadomiono odpowiednie morskie ratownicze centrum koordynacyjne, podmiot delegujący obserwatora w ramach ROP oraz sekretariat WCPFC.

5. Jeśli istnieją uzasadnione powody, by przypuszczać, że obserwator w ramach ROP został zaatakowany, zastraszony, był nękany lub że pod jego adresem wysuwano groźby w sposób zagrażający jego zdrowiu lub bezpieczeństwu, zaś obserwator w ramach ROP lub podmiot delegujący obserwatora w ramach ROP informuje państwo członkowskie bandery, że chce, aby obserwatora wyokrętowano ze statku rybackiego, państwo członkowskie bandery zapewnia, aby kapitan tego statku rybackiego:

a)	natychmiast podjął działania w celu zapewnienia obserwatorowi w ramach ROP bezpieczeństwa oraz załagodzenia sytuacji na statku i zaradzenia jej;

b)	jak najszybciej powiadomił państwo członkowskie bandery i podmiot delegujący obserwatora w ramach ROP o sytuacji, w tym o stanie obserwatora i miejscu, w którym przebywa;

c)	pomógł w bezpiecznym wyokrętowaniu obserwatora w sposób i w miejscu uzgodnionym przez państwo członkowskie bandery i podmiot delegujący obserwatora w ramach ROP, które ułatwiają dostęp do wszelkiego niezbędnego leczenia; oraz

d)	w pełni współpracował w ramach wszelkich urzędowych postępowań wyjaśniających dotyczących incydentu.

6. Jeżeli istnieją uzasadnione powody, by przypuszczać, że obserwator w ramach ROP został zaatakowany, zastraszony, był nękany lub że pod jego adresem wysuwano groźby, ale ani obserwator, ani podmiot go delegujący nie chcą, aby wyokrętowano obserwatora ze statku rybackiego, państwo członkowskie bandery zapewnia, aby kapitan statku rybackiego:

a)	podjął działania w celu jak najszybszego zapewnienia obserwatorowi w ramach ROP bezpieczeństwa oraz załagodzenia sytuacji na statku i zaradzenia jej;

b)	jak najszybciej powiadomił państwo członkowskie bandery i podmiot delegujący obserwatora w ramach ROP o sytuacji; oraz

c)	w pełni współpracował w ramach wszelkich urzędowych postępowań wyjaśniających dotyczących incydentu.

7. Jeżeli po wyokrętowaniu obserwatora w ramach ROP ze statku rybackiego w porcie podmiot delegujący obserwatora w ramach ROP stwierdzi możliwe naruszenie polegające na napaści na obserwatora w ramach ROP lub nękaniu obserwatora w ramach ROP podczas jego pobytu na statku rybackim, podmiot delegujący obserwatora w ramach ROP powiadamia o tym fakcie na piśmie państwo członkowskie bandery i sekretariat WCPFC. To państwo członkowskie informuje Komisję lub wyznaczony przez nią organ o otrzymanym powiadomieniu.

8. W następstwie zgłoszenia, o którym mowa w ust. 7, państwo członkowskie bandery:

a)	bada sprawę na podstawie informacji przekazanych przez podmiot delegujący obserwatora w ramach ROP i podejmuje wszelkie stosowne działania w odpowiedzi na wyniki postępowania wyjaśniającego;

b)	w pełni współpracuje w ramach każdego postępowania wyjaśniającego prowadzonego przez podmiot delegujący obserwatora w ramach ROP, w tym przedkłada sprawozdanie dotyczące incydentu podmiotowi delegującemu obserwatora w ramach ROP i właściwym organom; oraz

c)	powiadamia podmiot delegujący obserwatora i sekretariat WCPFC, z kopią do Komisji lub wyznaczonego przez nią organu, o wynikach jego postępowania wyjaśniającego i wszelkich podjętych działaniach.

9. Państwa członkowskie zapewniają, aby ich krajowe podmioty delegujące obserwatorów:

a)	natychmiast powiadomiły państwo członkowskie w przypadku zgonu, zaginięcia lub domniemanego wypadnięcia za burtę obserwatora w ramach ROP w trakcie wykonywania przez niego obowiązków;

b)	w pełni współpracowały podczas każdej operacji poszukiwawczo-ratowniczej;

c)	w pełni współpracowały w ramach wszelkich urzędowych postępowań wyjaśniających dotyczących incydentu z udziałem obserwatora w ramach ROP;

d)	pomagały w jak najszybszym wyokrętowaniu i zastąpieniu obserwatora w ramach ROP w sytuacji związanej z poważną chorobą lub urazem tego obserwatora;

e)	pomagały wyokrętowaniu obserwatora w ramach ROP w każdej sytuacji, w której doszło do napaści na tego obserwatora, jego zastraszenia, nękania lub gróźb pod jego adresem, a obserwator pragnie jak najszybciej opuścić statek; oraz

f)	przekazały państwu członkowskiemu na jego żądanie kopię sprawozdania obserwatora w ramach ROP, które dotyczy zarzucanych naruszeń z udziałem obserwatora w ramach ROP delegowanego przez ten podmiot.

10. Państwa członkowskie bandery zapewniają, aby ich upoważnione statki inspekcyjne współpracowały przy wszelkich operacjach poszukiwawczo-ratowniczych z udziałem obserwatora w ramach ROP.

ROZDZIAŁ VI

Wejście na statek i inspekcja

Artykuł 31

Obowiązki kapitana unijnego statku rybackiego podczas inspekcji

1. Bez uszczerbku dla jakichkolwiek obowiązków kapitana unijnego statku rybackiego podczas inspekcji przewidzianych w jakimkolwiek akcie przyjętym na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 podczas wejścia na statek i przeprowadzania inspekcji kapitan unijnego statku rybackiego:

a)	przestrzega przyjętych na poziomie międzynarodowym zasad dobrej praktyki morskiej, aby uniknąć zagrożeń związanych z bezpieczeństwem upoważnionych statków inspekcyjnych i inspektorów;

b)	uznaje i ułatwia szybkie i bezpieczne wejście na statek upoważnionych inspektorów;

c)	współpracuje przy prowadzeniu inspekcji statku i pomaga w prowadzeniu tych inspekcji zgodnie z procedurami WCPFC w zakresie wejścia na statek i inspekcji;

d)	powstrzymuje się od nieuzasadnionego zakłócania lub opóźniania pracy upoważnionych inspektorów wykonujących swoje obowiązki;

e)	zezwala upoważnionym inspektorom na komunikację z załogą statku inspekcyjnego, organami, którym podlega statek inspekcyjny, jak również z organami, którym podlega statek rybacki poddany inspekcji;

f)	zapewnia upoważnionym inspektorom odpowiednie udogodnienia, równoważne z udogodnieniami zazwyczaj dostępnymi dla oficerów na statku, w tym, w stosownych przypadkach, wyżywienie i zakwaterowanie; oraz

g)	umożliwia upoważnionym inspektorom bezpieczne opuszczenie pokładu.

2. W przypadku odmowy wydania upoważnionemu inspektorowi zezwolenia na wykonywanie działań związanych z wejściem na statek i inspekcją zgodnie z procedurami określonymi w niniejszym rozporządzeniu kapitan unijnego statku rybackiego wyjaśnia przyczyny takiej odmowy. Organy, którym podlega statek inspekcyjny natychmiast zawiadamiają organy państwa członkowskiego bandery statku rybackiego, jak również Komisję lub wyznaczony przez nią organ o odmowie kapitana oraz wszelkich przekazanych wyjaśnieniach. Komisja natychmiast informuje sekretariat WCPFC o takim zgłoszeniu.

3. Po zgłoszeniu odmowy zgodnie z ust. 2 organy państwa członkowskiego bandery statku rybackiego kierują do kapitana polecenie, aby wyraził zgodę na wejście na statek i inspekcję, chyba że ogólnie przyjęte międzynarodowe przepisy, procedury i praktyki w zakresie bezpieczeństwa żeglugi sprawiają, iż konieczne jest opóźnienie wejścia na statek i inspekcji.

4. Jeżeli kapitan nie zastosuje się do polecenia wydanego zgodnie z ust. 3, państwo członkowskie bandery zawiesza upoważnienie statku do połowu i nakazuje statkowi natychmiastowy powrót do portu. Państwo członkowskie bandery natychmiast informuje organy, którym podlega statek inspekcyjny, i Komisję lub wyznaczony przez nią organ o podjętym działaniu.

Artykuł 32

Procedura w przypadku poważnych naruszeń

1. Państwo członkowskie bandery danego statku rybackiego po otrzymaniu od upoważnionego inspektora umawiającej się strony zgłoszenia o możliwym poważnym naruszeniu, o którym mowa w art. 33, niezwłocznie:

podejmuje zobowiązanie do wszczęcia dochodzenia zgodnie z art. 43 rozporządzenia Rady (WE) nr 1005/2008 (13), a jeśli dowody uzasadniają podjęcie takiego działania, podejmuje działanie z zakresu egzekwowania prawa przeciwko danemu statkowi rybackiemu oraz zgłasza to organom, którym podlega upoważniony inspektor, Komisji lub wyznaczonemu przez nią organowi i sekretariatowi WCPFC; lub

b)	upoważnia organy, którym podlega upoważniony inspektor, do zakończenia dochodzenia w sprawie możliwego naruszenia i zgłoszenia tego Komisji lub wyznaczonemu przez nią organowi oraz sekretariatowi WCPFC.

2. Upoważnieni inspektorzy unijni postępują ze sprawozdaniami z inspekcji zgodnie z art. 76 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.

3. W przypadku ust. 1 lit. b) organy państwa członkowskiego, którym podlega upoważniony inspektor, natychmiast po zakończeniu dochodzenia przedkładają organom państwa bandery statku rybackiego konkretne dowody zgromadzone przez upoważnionych inspektorów wraz z wynikami dochodzenia. Po otrzymaniu zgłoszenia zgodnie z ust. 1 państwo członkowskie bandery statku rybackiego odpowiada niezwłocznie, a w każdym razie nie później niż w ciągu trzech dni roboczych.

Artykuł 33

Poważne naruszenie

1. Każde z następujących naruszeń przepisów stanowi poważne naruszenie w rozumieniu art. 90 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009:

a)	łowienie bez licencji, zezwolenia lub upoważnienia wydanego przez państwo członkowskie bandery;

brak prowadzenia odpowiednich rejestrów danych dotyczących połowów i danych związanych z połowami zgodnie z wymogami w odniesieniu do sprawozdawczości określonymi w niniejszym rozporządzeniu lub znaczący stopień błędnej sprawozdawczości w zakresie danych dotyczących połowów i danych związanych z połowami;

c)	połowy w obszarze zamkniętym;

d)	połowy w okresie zamkniętym;

e)	celowe odławianie lub zatrzymywanie gatunków niezgodnie z obowiązującymi CMM oraz niniejszym rozporządzeniem;

f)	znaczące naruszenie limitów połowowych lub kwot uprawnień do połowów;

g)	wykorzystywanie zakazanych narzędzi połowowych;

h)	fałszowanie lub celowe zatajanie oznaczeń, tożsamości lub rejestracji statku rybackiego;

i)	zatajanie dowodów dotyczących dochodzenia w sprawie naruszenia, manipulowanie nimi lub ich usuwanie;

j)	wielokrotne naruszenia, które łącznie stanowią poważne zlekceważenie środków obowiązujących na mocy niniejszego rozporządzenia;

k)	odmowa wyrażenia zgody na wejście na statek i przeprowadzenie inspekcji;

l)	nieuzasadnione zakłócanie lub opóźnianie pracy upoważnionego inspektora;

m)	groźby lub ataki fizyczne skierowane przeciwko obserwatorowi w ramach ROP;

n)	celowe manipulowanie VMS lub jego dezaktywacja;

o)	przeprowadzanie połowów unijnymi statkami rybackimi niewpisanymi do rejestru;

p)	połowy w pobliżu boi instrumentalnej lub wzięcie boi instrumentalnej na statek z naruszeniem art. 9 ust. 1 lub 2.

2. W przypadku ustalenia, że dany unijny statek rybacki uczestniczył w popełnieniu poważnego naruszenia, organy państwa członkowskiego bandery cofają licencję tego statku i zapewniają, aby statek ten nie prowadził połowów na obszarze objętym konwencją, dopóki nie zostaną wykonane kary nałożone przez państwo członkowskie bandery w związku z naruszeniem.

Artykuł 34

Egzekwowanie

1. Organy państwa członkowskiego bandery rozpatrują ingerencje statków rybackich pływających pod jego banderą lub kapitana, lub załogi takich statków w działania upoważnionego inspektora lub upoważnionego statku inspekcyjnego w taki sam sposób, w jaki rozpatrują każdą tego rodzaju ingerencję mającą miejsce w ramach wyłącznej jurysdykcji wspomnianego państwa.

2. Podczas wykonywania działań służących wdrożeniu procedur określonych w niniejszym rozporządzeniu upoważnieni inspektorzy Unii prowadzą nadzór mający na celu zidentyfikowanie statków rybackich krajów niebędących umawiającymi się stronami lub statków rybackich, co do których istnieje podejrzenie, że nie mają przynależności państwowej, które to statki podejmują działalność połowową na morzu pełnym na obszarze objętym konwencją. Wszelkie takie zidentyfikowane statki natychmiast zgłasza się państwu członkowskiemu bandery, Komisji lub wyznaczonemu przez nią organowi i sekretariatowi WCPFC.

3. Państwa członkowskie zgłaszają statki rybackie państw niebędących umawiającymi się stronami, o których mowa w ust. 2, Komisji lub wyznaczonemu przez nią organowi oraz państwu bandery danego statku.

ROZDZIAŁ VII

Środki stosowane przez państwo portu

Artykuł 35

Środki stosowane przez państwo portu

Kapitan unijnego statku rybackiego współpracuje z podmiotami zarządzającymi portami każdej umawiającej się strony w zakresie wdrażania środków stosowanych przez państwo portu na mocy konwencji i niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 36

Procedura w przypadku podejrzenia połowów NNN

W przypadku gdy państwo członkowskie w następstwie inspekcji portu otrzymuje sprawozdanie z inspekcji, w którym wskazano, że istnieją wyraźne podstawy do przypuszczania, iż statek pływający pod jego banderą prowadził połowy NNN lub działalność związaną z połowami wspierającą połowy NNN, państwo to przeprowadza natychmiast pełne dochodzenie w tej sprawie zgodnie z art. 43 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 i art. 25 konwencji.

ROZDZIAŁ VIII

Postanowienia końcowe

Artykuł 37

Wytyczne

1. Komisja przekazuje państwom członkowskim, które posiadają uprawnienia do połowów w odniesieniu do połowów zarządzanych przez WCPFC, wszelkie wytyczne przyjęte przez WCPFC, w szczególności w zakresie:

a)	praktyk postępowania z mantowatymi;

b)	najlepszych praktyk postępowania z rekinami wielorybimi i pozostałymi rekinami;

c)	postępowania z żółwiami morskimi; oraz

d)	bezpiecznego uwalniania waleni.

2. Zainteresowane państwa członkowskie zapewniają, aby wytyczne, o których mowa w ust. 1, były przekazywane kapitanom statków pływających pod ich banderą uczestniczących w tych połowach. Kapitanowie ci podejmują wszelkie uzasadnione kroki w celu zastosowania tych wytycznych.

Artykuł 38

Sprawozdawczość

1. Do dnia 20 kwietnia każdego roku państwa członkowskie przedkładają Komisji dane naukowe zgodnie ze stosownymi wymogami WCPFC w odniesieniu do sprawozdawczości w zakresie danych naukowych oraz do dnia 15 czerwca każdego roku – roczne sprawozdanie dotyczące wdrażania niniejszego rozporządzenia, które jest zgodne z wymogami WCPFC w odniesieniu do sprawozdawczości na mocy CMM, w tym dotyczące wszelkich kontroli, jakim państwa te poddały swoje floty oraz wszelkich środków monitorowania, kontroli i zgodności, jakie ustanowiły w celu zapewnienia zgodności z takimi kontrolami.

2. Połów i nakład połowowy statków unijnych są zgłaszane, zgodnie z mającymi zastosowanie CMM, w podziale na następujące grupy gatunków: tuńczyk biały, opastun, bonito, tuńczyk żółtopłetwy, włócznik, inne żaglicowate i rekiny. W odniesieniu do każdego z tych gatunków dostarcza się także oszacowanie odrzutów i uwolnień. W odniesieniu do innych gatunków również dostarcza się oszacowanie połowu, na zasadach określonych przez Komisję.

3. Roczne sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, zawiera w szczególności następujące elementy:

a)	poziomy połowów statków rybackich pływających pod ich banderą, które odławiały marlina pasiastego (Kajikia audax) jako przyłów, jak również liczbę i poziomy połowów statków poławiających marlina pasiastego w obszarze objętym konwencją na południe od 15°S;

b)	roczne poziomy połowów statków rybackich pływających pod ich banderą, które odławiały tuńczyka białego (Thunnus alalunga) z południowego Pacyfiku, jak również liczbę statków aktywnie poławiających tuńczyka białego z południowego Pacyfiku w obszarze objętym konwencją na południe od 20°S;

c)	postępy we wdrażaniu niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do ochrony żółwi morskich, uwzględniając informacje zebrane na temat interakcji z żółwiami morskimi w ramach połowów zarządzanych zgodnie z konwencją;

d)	szacunki – wykorzystując dane zgromadzone dzięki programom obecności obserwatorów i innym środkom – liczby uwolnień żarłaczy jedwabistych i żarłaczy białopłetwych, w tym stanu żywotności w momencie uwolnienia (martwy lub żywy);

e)	liczbę deklaracji przeładunkowych WCPFC otrzymanych zgodnie z art. 11 ust. 3 i 4, które wysłały do Komisji;

f)	wszelkie przypadki, w których rekiny wielorybie zostały otoczone okrężnicami statków pływających pod ich banderą, w tym informacje szczegółowe wymagane zgodnie z art. 16 ust. 2 lit. b);

g)	wszelkie przypadki, w których walenie zostały otoczone okrężnicami statków pływających pod ich banderą zgodnie z art. 18 ust. 2;

h)	wszelkie operacje przeładunku objęte zakresem stosowania art. 11, zgodnie z wytycznymi przewidzianymi w załączniku II do CMM 2009-06;

coroczne oświadczenie o środkach zgodności zgodnie z art. 25 ust. 8 konwencji w odniesieniu do działań podjętych przez państwa członkowskie w odpowiedzi na wszelkie zarzucane naruszenia niniejszego rozporządzenia, w tym wejść na statek i inspekcji statków rybackich pływających pod ich banderą, w wyniku których zaobserwowano zarzucane naruszenia, w tym wszelkich wszczętych postępowań i nałożonych kar.

4. Państwa członkowskie zgłaszają również Komisji, w ramach rocznego sprawozdania, o którym mowa w ust. 1, całkowitą liczbę statków, które poławiały włócznika, i całkowity połów włócznika (Xiphias gladius) w odniesieniu do:

a)	statków pływających pod ich banderą na południe od 20°S innych niż statki prowadzące działalność na podstawie umów czarterowych, leasingu lub innego podobnego mechanizmu w ramach krajowego rybołówstwa innej umawiającej się strony;

b)	statków prowadzących działalność na podstawie umów czarterowych, leasingu lub innego podobnego mechanizmu w ramach ich krajowego rybołówstwa na południe od 20°S; oraz

c)	wszelkich innych statków poławiających na ich wodach na południe od 20°S.

5. Państwa członkowskie jak najszybciej zgłaszają Komisji lub wyznaczonemu przez nią organowi również wszelkie zaobserwowane statki rybackie, co do których istnieje podejrzenie, że nie mają przynależności państwowej, i które mogą poławiać gatunki objęte zakresem stosowania konwencji na morzu pełnym na obszarze objętym konwencją.

Artykuł 39

Zarzut nieprzestrzegania postanowień zgłoszony przez WCPFC

1. Jeżeli Komisja otrzyma od WCPFC jakiekolwiek informacje wskazujące na podejrzenie nieprzestrzegania konwencji lub CMM przez państwo członkowskie lub przez statki pływające pod jego banderą, niezwłocznie przesyła te informacje danemu państwu członkowskiemu.

2. Państwo członkowskie przekazuje Komisji lub wyznaczonemu przez nią organowi wyniki dochodzenia podjętego w odniesieniu do zarzutów dotyczących nieprzestrzegania przepisów oraz wyniki wszelkich działań podjętych w celu rozwiązania kwestii niezgodności z przepisami w ciągu jednego miesiąca od otrzymania od Komisji informacji, o których mowa w ust. 1.

3. Komisja przesyła ustalenia, o których mowa w ust. 2, WCPFC co najmniej 60 dni przed posiedzeniem Komitetu ds. Zgodności i Zagadnień Technicznych WCPFC.

Artykuł 40

Poufność i ochrona danych

1. Oprócz obowiązków określonych w art. 112 i 113 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 państwa członkowskie i Komisja lub organ wyznaczony przez nią na podstawie niniejszego rozporządzenia zapewniają zachowanie poufności w zakresie elektronicznych raportów i komunikatów przekazywanych do sekretariatu WCPFC i stamtąd otrzymanych.

2. Z wszelkimi danymi osobowymi gromadzonymi, przekazywanymi i przechowywanymi na podstawie niniejszego rozporządzenia postępuje się zgodnie z rozporządzeniami (UE) 2016/679 i (UE) 2018/1725.

3. Dane osobowe przetwarzane zgodnie z niniejszym rozporządzeniem nie mogą być przechowywane przez okres dłuższy niż 10 lat, z wyjątkiem sytuacji, gdy te dane osobowe są niezbędne do przeprowadzenia działań następczych związanych z naruszeniem lub inspekcją bądź do celów postępowania sądowego lub administracyjnego. W takich przypadkach dane osobowe mogą być przechowywane przez 20 lat. Jeżeli dane osobowe są zatrzymywane przez dłuższy okres, muszą one zostać poddane anonimizacji.

Artykuł 41

Procedura wprowadzania zmian

1. Komisja jest uprawniona do przyjmowania, zgodnie z art. 42, aktów delegowanych w celu zmiany niniejszego rozporządzenia w zakresie:

a)	informacji o statku przesyłanych Komisji zgodnie z art. 23 ust. 1;

b)	wymogów dotyczących VMS przewidzianych w art. 26;

c)	odsetka objęcia obecnością obserwatorów w ramach ROP, o którym mowa w art. 28 ust. 4;

d)	praw i obowiązków obserwatorów w ramach ROP, o których mowa w art. 28 ust. 9 i 10;

e)	praw i obowiązków operatorów statków, kapitanów i załóg, o których mowa w art. 29;

f)	terminów składania sprawozdań w ramach obowiązku sprawozdawczego, o których mowa w art. 38 ust. 1;

g)	załączników I–VI.

2. Przekazane uprawnienia, o których mowa w ust. 1, są ściśle ograniczone do wprowadzenia zmian w CMM, które są wiążące dla Unii, do prawa Unii, lub do zastąpienia tych CMM.

Artykuł 42

Wykonywanie przekazanych uprawnień

1. Powierzenie Komisji uprawnień do przyjmowania aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.

2. Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 41, powierza się Komisji na okres pięciu lat od dnia 15 listopada 2022 r. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem okresu pięciu lat. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu.

3. Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 41, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w późniejszym terminie określonym w tej decyzji. Nie wpływa ona na ważność już obowiązujących aktów delegowanych.

4. Przed przyjęciem aktu delegowanego Komisja konsultuje się z ekspertami wyznaczonymi przez każde państwo członkowskie zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa.

5. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

6. Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 41 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub gdy, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.

Artykuł 43

Zmiana w rozporządzeniu (WE) nr 520/2007

Uchyla się art. 4 pkt 4 i art. 28 rozporządzenia (WE) nr 520/2007.

Artykuł 44

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Strasburgu dnia 19 października 2022 r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego

Przewodnicząca

R. METSOLA

W imieniu Rady

Przewodniczący

M. BEK

(1) Dz.U. C 341 z 24.8.2021, s. 108.

(2) Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 13 września 2022 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym) oraz decyzja Rady z dnia 4 października 2022 r.

(3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia Rady (WE) nr 1954/2003 i (WE) nr 1224/2009 oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 i (WE) nr 639/2004 oraz decyzję Rady 2004/585/WE (Dz.U. L 354 z 28.12.2013, s. 22).

(4) Decyzja Rady 98/392/WE z dnia 23 marca 1998 r. dotycząca zawarcia przez Wspólnotę Europejską Konwencji Narodów Zjednoczonych z dnia 10 grudnia 1982 r. o prawie morza i Porozumienia z dnia 28 lipca 1994 r. odnoszącego się do stosowania jego części XI (Dz.U. L 179 z 23.6.1998, s. 1).

(5) Decyzja Rady 98/414/WE z dnia 8 czerwca 1998 r. w sprawie ratyfikowania przez Wspólnotę Europejską Porozumienia w sprawie wykonania postanowień Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza z dnia 10 grudnia 1982 r., odnoszących się do ochrony i zarządzania międzystrefowymi zasobami rybnymi i zasobami rybnymi masowo migrującymi (Dz.U. L 189 z 3.7.1998, s. 14).

(6) Decyzja Rady 2005/75/WE z dnia 26 kwietnia 2004 r. w sprawie przystąpienia Wspólnoty do Konwencji o ochronie i zarządzaniu zasobami ryb masowo migrujących w zachodnim i środkowym Pacyfiku (Dz.U. L 32 z 4.2.2005, s. 1).

(7) Rozporządzenie Rady (WE) nr 520/2007 z dnia 7 maja 2007 r. ustanawiające środki techniczne dotyczące ochrony niektórych zasobów gatunków masowo migrujących oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 973/2001 (Dz.U. L 123 z 12.5.2007, s. 3).

(8) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/473 z dnia 19 marca 2019 r. w sprawie Europejskiej Agencji Kontroli Rybołówstwa (Dz.U. L 83 z 25.3.2019, s. 18).

(9) Dz.U. L 123 z 12.5.2016, s. 1.

(10) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 z dnia 23 października 2018 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii i swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia rozporządzenia (WE) nr 45/2001 i decyzji nr 1247/2002/WE (Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 39).

(11) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 1).

(12) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające unijny system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia (WE) nr 847/96, (WE) nr 2371/2002, (WE) nr 811/2004, (WE) nr 768/2005, (WE) nr 2115/2005, (WE) nr 2166/2005, (WE) nr 388/2006, (WE) nr 509/2007, (WE) nr 676/2007, (WE) nr 1098/2007, (WE) nr 1300/2008, (WE) nr 1342/2008 i uchylające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1627/94 oraz (WE) nr 1966/2006 (Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 1).

(13) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1005/2008 z dnia 29 września 2008 r. ustanawiające wspólnotowy system zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania, zmieniające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1936/2001 i (WE) nr 601/2004 oraz uchylające rozporządzenia (WE) nr 1093/94 i (WE) nr 1447/1999 (Dz.U. L 286 z 29.10.2008, s. 1).

ZAŁĄCZNIK I

ŚRODKI OGRANICZAJĄCE RYZYKO DLA PTAKÓW

Tabela 1: Środki ograniczające ryzyko

Kolumna A	Kolumna B
Połowy z burty z wykorzystaniem kurtyny odstraszającej ptaki i dociążonych sznurów dodatkowych (1)	Podbora strasząca (2)
Nocne wydawanie narzędzi z minimalnym oświetleniem pokładu	Przynęta zabarwiona na niebiesko
Podbora strasząca	Wyrzutnik lin na dużej głębokości
Dociążone sznury dodatkowe	Zarządzanie zrzutem podrobów
Urządzenia do osłony haczyków (3)

Specyfikacje

Podbory straszące (na południe od 25°S)

W przypadku statków o całkowitej długości ≥ 35 m

(i)

Stosować co najmniej jedną podborę straszącą. Jeżeli jest to wykonalne, w okresach wysokiej liczebności lub aktywności ptaków statki zachęca się do stosowania drugiej podbory straszącej; obydwie podbory straszące stosuje się jednocześnie, po jednej z każdej strony wydawanej takli. W przypadku zastosowania dwóch podbor straszących haczyki z przynętą stosuje się w obszarze ograniczonym tymi dwiema podborami.

(ii)

Stosuje się podborę straszącą z krótkimi i długimi wstążkami płoszącymi. Wstążki płoszące powinny mieć jasne kolory i łączy się wstążki długie z krótkimi.

Długie wstążki płoszące umieszcza się w odstępach nie większych niż 5 m i muszą być one przymocowane do podbory za pomocą krętlików zapobiegających owijaniu się wstążek płoszących wokół podbory. Stosowane muszą być długie wstążki płoszące o takiej długości, by w warunkach bezwietrznych sięgały powierzchni wody.

2)	Krótkie wstążki płoszące (o długości ponad 1 m) umieszcza się w odstępach nie większych niż 1 m.

(iii)

Statki stosują podborę straszącą, aby osiągnąć pożądany zasięg powietrzny wynoszący co najmniej 100 m. W celu osiągnięcia takiego zasięgu powietrznego podbora strasząca musi mieć co najmniej 200 m długości i musi być przymocowana do tyczki podbory straszącej na wysokości > 7 m nad poziomem morza i umieszczona jak najbliżej rufy.

(iv)	Jeśli statki stosują tylko jedną podborę straszącą, umieszcza się ją od strony nawietrznej zanurzonych przynęt.

W przypadku statków o całkowitej długości < 35 m

(i)	Stosuje się jedną podborę straszącą z krótkimi i długimi wstążkami płoszącymi albo wyłącznie z krótkimi wstążkami płoszącymi.

(ii)

Wstążki płoszące: muszą mieć jasne kolory i stosuje się wstążki długie lub krótkie (ale nie krótsze niż 1 m); wstążki rozmieszczone muszą być w następujący sposób:

1)	Długie wstążki płoszące umieszcza się w odstępach nie większych niż 5 m na pierwszych 75 m podbory straszącej.

2)	Krótkie wstążki płoszące umieszcza się w odstępach nie większych niż 1 m.

(iii)

Długie wstążki płoszące należy przymocować do podbory w taki sposób, aby zapobiec owijaniu się wstążek płoszących wokół podbory. Wszystkie wstążki płoszące muszą sięgać powierzchni wody w warunkach bezwietrznych. Wstążki płoszące można modyfikować na pierwszych 15 m, aby uniknąć splątania.

(iv)

Statki stosują podborę straszącą, aby osiągnąć minimalny zasięg powietrzny wynoszący 75 m. W celu osiągnięcia takiego zasięgu powietrznego podbora strasząca musi być przymocowana do tyczki podbory straszącej na wysokości > 6 m nad poziomem morza i umieszczona jak najbliżej rufy. Stworzony musi zostać wystarczający opór, aby zmaksymalizować zasięg powietrzny i utrzymać podborę bezpośrednio za statkiem podczas wiatrów bocznych. W celu uniknięcia splątania, najlepszym sposobem na osiągnięcie tego celu jest zastosowanie długiej części liny lub przędzy jednowłóknowej zanurzonej w wodzie.

(v)	W przypadku zastosowania dwóch podbor straszących muszą być one umieszczone na przeciwległych końcach liny głównej.

Podbory straszące (na północ od 23°N)

Długa wstążka płosząca

(i)	Minimalna długość: 100 m

(ii)	Musi być przymocowana do statku w taki sposób, aby była zawieszona na rufie z punktu o wysokości co najmniej 5 m powyżej powierzchni wody od strony nawietrznej w miejscu, w którym linka haczykowa zanurza się w wodzie.

(iii)

Musi być przymocowana w taki sposób, aby utrzymać zasięg powietrzny nad zanurzonymi haczykami z przynętą.

(iv)	Wstążki płoszące muszą znajdować się w odległości mniejszej niż 5 m od siebie, być wyposażone w krętliki i być wystarczająco długie, aby znajdowały się tak blisko wody, jak to możliwe.

(v)	Jeżeli stosuje się dwie (tj. sparowane) podbory straszące, muszą być one umieszczone na przeciwległych końcach liny głównej.

Krótka wstążka płosząca (w przypadku statków o całkowitej długości ≥ 24 m)

(i)	Musi być przymocowana do statku w taki sposób, aby była zawieszona na rufie z punktu o wysokości co najmniej 5 m powyżej powierzchni wody od strony nawietrznej w miejscu, w którym linka haczykowa zanurza się w wodzie.

(ii)	Musi być przymocowana w taki sposób, aby utrzymać zasięg powietrzny nad zanurzonymi haczykami z przynętą.

(iii)

Wstążki płoszące muszą znajdować się w odległości mniejszej niż 1 m od siebie i mieć co najmniej 30 cm długości.

(iv)	Jeżeli stosuje się dwie (tj. sparowane) podbory straszące, muszą być one umieszczone na przeciwległych końcach liny głównej.

Krótka wstążka płosząca (w przypadku statków o całkowitej długości < 24 m)

Ten projekt należy poddać przeglądowi nie później niż trzy lata od daty wdrożenia na podstawie danych naukowych.

(i)	Musi być przymocowana do statku w taki sposób, aby była zawieszona na rufie z punktu o wysokości co najmniej 5 m powyżej powierzchni wody od strony nawietrznej w miejscu, w którym linka haczykowa zanurza się w wodzie.

(ii)	Musi być przymocowana w taki sposób, aby utrzymać zasięg powietrzny nad zanurzonymi haczykami z przynętą.

(iii)

Jeśli stosuje się wstążki płoszące, zaleca się, aby znajdowały się one w odległości mniejszej niż 1 m od siebie i miały minimum 30 cm długości.

(iv)	Jeżeli stosuje się dwie (tj. sparowane) podbory straszące, muszą być one umieszczone na przeciwległych końcach liny głównej.

Połowy z burty z wykorzystaniem kurtyny odstraszającej ptaki i dociążonych sznurów dodatkowych

a)	Linę główną umieszcza się od strony lewej lub prawej burty możliwie daleko od rufy (co najmniej 1 m) i jeśli stosuje się wyrzutnik liny głównej, musi być zamontowany co najmniej 1 m od rufy w kierunku dziobu statku.

b)	W przypadku obecności ptaków morskich narzędzia połowowe muszą zapewnić luźne umieszczenie liny głównej, aby haczyki z przynętą pozostały zanurzone.

Kurtyna odstraszająca ptaki musi być stosowana:

(i)	tyczka rufowa wyrzutnika liny o długości co najmniej 3 m;

(ii)	minimum trzy główne wstążki płoszące przymocowane do tyczki na wysokości górnych 2 m;

(iii)

główne wstążki płoszące o minimalnej średnicy 20 mm;

(iv)	dodatkowe wstążki płoszące przymocowane do końca każdej głównej wstążki płoszącej, wystarczająco długie, by sięgały wody (bez wiatru) o minimalnej średnicy 10 mm.

Nocne wydawanie narzędzi

a)	Brak wydawania między świtem a zmierzchem nawigacyjnym.

b)	Dokładne godziny zmierzchu i świtu nawigacyjnego określa się zgodnie z tabelami podręcznika nawigacyjnego dla odpowiedniej szerokości geograficznej, czasu lokalnego i daty.

c)	Minimalne oświetlenie pokładu. Minimalne oświetlenie pokładu nie powinno naruszać minimalnych norm bezpieczeństwa i nawigacji.

Dociążone sznury dodatkowe

Minimalne specyfikacje dotyczące dociążeń:

a)	jedno dociążenie o masie wynoszącej co najmniej 40 g umieszczone w odległości nie większej niż 50 cm od haczyka;

b)	o łącznej masie wynoszącej co najmniej 45 g w odległości nie większej niż 1 m od haczyka;

c)	o łącznej masie wynoszącej co najmniej 60 g w odległości nie większej niż 3,5 m od haczyka; lub

d)	o łącznej masie wynoszącej co najmniej 98 g w odległości nie większej niż 4 m od haczyka.

Urządzenia do osłony haczyków

Urządzenia do osłony haczyków pokrywają grot i zadzior haczyków z przynętą, aby zapobiec atakom ptaków morskich podczas rozmieszczania liny. Do stosowania w połowach WCPFC zatwierdzono następujące urządzenia:

Osłony na haczyki, które mają następujące parametry użytkowe:

a)	urządzenie pokrywa grot i zadzior haczyka do czasu zanurzenia na głębokość co najmniej 10 metrów lub w przypadku zanurzenia przez co najmniej 10 minut;

b)	urządzenie spełnia obecne normy minimalne dotyczące dociążonych sznurów dodatkowych, określone w niniejszym załączniku; oraz

c)	urządzenie jest zaprojektowane tak, aby nie odpadło od narzędzia połowowego.

Zarządzanie zrzutem podrobów

a)	brak zrzutu podrobów podczas wystawiania lub wybierania; albo

b)	strategiczny zrzut podrobów z przeciwnej strony łodzi niż strona wystawienia/wybierania w celu aktywnego odstraszania ptaków od haczyków z przynętą.

Przynęta zabarwiona na niebiesko

a)	W przypadku zastosowania przynęty zabarwionej na niebiesko musi ona być w pełni rozmrożona podczas barwienia.

b)	Sekretariat WCPFC rozpowszechnia znormalizowane tabliczki kolorystyczne.

c)	Wszystkie przynęty muszą być barwione zgodnie z odcieniem wskazanym na tabliczce.

Wyrzutnik lin na dużej głębokości

a)	Wyrzutniki lin muszą zostać rozmieszczone w taki sposób, aby haczyki zostały umiejscowione znacznie głębiej, niż miałoby to miejsce w przypadku niezastosowania wyrzutnika lin, i aby większość haczyków osiągnęła głębokość co najmniej 100 m.

(1) Prowadzenie połowów z burty z wykorzystaniem kurtyny odstraszającej ptaki oraz dociążonych sznurów dodatkowych z kolumny A będzie traktowane jako dwa środki ograniczające ryzyko.

(2) Jeżeli podbora strasząca zostaje wybrana zarówno z kolumny A, jak i z kolumny B, jest to równoznaczne z jednoczesnym stosowaniem dwóch (tj. sparowanych) podbór straszących.

(3) Urządzenia do osłony haczyków mogą być stosowane jako samodzielny środek

ZAŁĄCZNIK II

OZNAKOWANIE I INNE TECHNICZNE SPECYFIKACJE STATKÓW RYBACKICH

Unijne statki rybackie przez cały czas muszą mieć umieszczony w widocznym miejscu WIN w języku angielskim:

a)	na kadłubie lub nadbudówce, na jego lewej i prawej burcie. Operatorzy mogą umieścić urządzenia nachylone pod kątem do burty statku lub jego nadbudówki, pod warunkiem że kąt nachylenia nie ograniczy widoczności znaku z innego statku lub z powietrza;

na pokładzie, z wyjątkami o których mowa w pkt 3. Jeżeli tent lub inna tymczasowa osłona są rozpięte w taki sposób, że zasłaniają znak umieszczony na pokładzie, na tencie lub osłonie również umieszcza się znak. Oznaczenia te należy umieścić poprzecznie, kierując górną linię cyfr lub liter w stronę dziobu.

WIN umieszcza się:

a)	tak wysoko jak to możliwe powyżej linii wody po obu stronach statku, upewniając się, że numer nie sięga takich części kadłuba jak rozchylenie dziobu i rufa;

b)	w taki sposób, by uniemożliwić zasłonięcie oznaczeń przez narzędzia połowowe, niezależnie od tego, czy są one zasztauowane, czy w użytku;

c)	w taki sposób, aby nie miał kontaktu ze spływami ze ścieków pokładowych lub zrzutami za burtę, uwzględniając obszary, w których mógłby ulec zniszczeniu lub dekoloryzacji na skutek połowu niektórych gatunków; oraz

d)	tak aby nie sięgał poniżej linii wody.

Od statków bezpokładowych nie wymaga się umieszczenia WIN na płaszczyźnie poziomej. Operatorów zachęca się jednak do zamocowania deski, na której zostanie umieszczony WIN, aby mógł być wyraźnie widoczny z powietrza.

Znajdujące się na statku łodzie, skiffy i łodzie robocze służące do operacji połowowych są opatrzone tym samym WIN, co dany statek.

Unijne statki rybackie muszą przestrzegać następujących zasad dotyczących umieszczania WIN na statku:

a)	cały numer jest zapisany za pomocą drukowanych liter i cyfr;

b)	szerokość liter i cyfr jest proporcjonalna do wysokości;

wysokość (h) liter i cyfr jest proporcjonalna do rozmiaru statku i zgodna z następującymi wymogami:

(i)

w przypadku WIN umieszczanego na kadłubie, nadbudówce lub powierzchniach nachylonych: całkowita długość statku (LOA) jest podana w metrach (m); wysokość liter i cyfr w metrach (m) nie jest mniejsza niż: 1,0 m w przypadku statków o długości co najmniej 25 m; 0,8 m w przypadku statków o długości co najmniej 20 m, ale mniejszej niż 25 m; 0,6 m w przypadku statków o długości co najmniej 15 m, ale mniejszej niż 20 m; 0,4 m w przypadku statków o długości co najmniej 12 m, ale mniejszej niż 15 m; 0,3 m w przypadku statków o długości co najmniej 5 m, ale mniejszej niż 12 m; 0,1 m w przypadku statków o długości mniejszej niż 5 m;

(ii)	w przypadku WIN umieszczanego na pokładzie: wysokość nie jest mniejsza niż 0,3 m dla wszystkich klas statków o długości co najmniej 5 m;

d)	długość łącznika stanowi połowę wysokości liter i cyfr;

e)	grubość linii pisma w przypadku wszystkich liter, cyfr i łączników wynosi h/6;

f)	odstępy między literami lub cyframi nie przekraczają h/4 i nie wynoszą mniej niż h/6;

g)	odstępy między sąsiadującymi literami o pochylonych bokach nie przekraczają h/8 i nie wynoszą mniej niż h/10;

h)	WIN jest biały na czarnym tle lub czarny na białym tle;

i)	tło tworzy obwódkę wokół WIN o szerokości nie mniejszej niż h/6;

j)	cały numer jest zapisany za pomocą dobrej jakości farby okrętowej;

k)	WIN spełnia wymogi określone w niniejszych specyfikacjach, w przypadku gdy stosuje się substancje odblaskowe lub produkujące ciepło; oraz

l)	WIN oraz tło są utrzymywane przez cały czas w dobrym stanie.

ZAŁĄCZNIK III

MINIMALNE STANDARDY DOTYCZĄCE AUTOMATYCZNYCH PRZEKAŹNIKÓW POŁOŻENIA (ALC) STOSOWANYCH W SYSTEMIE MONITOROWANIA STATKÓW WCPFC

ALC przekazuje – automatycznie i niezależnie od jakiejkolwiek interwencji na statku – następujące dane:

(i)	stały niepowtarzalny identyfikator ALC;

(ii)	aktualne położenie geograficzne (szerokość i długość geograficzna) statku; oraz

(iii)

datę i godzinę (wyrażoną według uniwersalnego czasu koordynowanego [UTC]) zajęcia pozycji statku, o której mowa w ppkt (ii).

Dane, o których mowa w pkt 1 ppkt (ii) i (iii), pochodzą z systemu pozycjonowania satelitarnego.

ALC instalowane na statkach rybackich muszą być w stanie przesyłać dane, o których mowa w pkt 1, co godzinę.

WCPFC otrzymuje dane, o których mowa w pkt 1, w ciągu 90 minut od wygenerowania przez ALC w normalnych warunkach funkcjonowania.

ALC instalowane na statkach rybackich muszą być chronione w celu zapewnienia bezpieczeństwa i integralności danych, o których mowa w pkt 1.

Przechowywanie informacji w ALC musi być bezpieczne, zabezpieczone i zintegrowane w normalnych warunkach funkcjonowania.

Nikt poza organem monitorującym nie może mieć realnej możliwości zmiany jakichkolwiek danych tego organu przechowywanych w ALC, w tym częstotliwości zgłaszania pozycji temu organowi.

Wszelkie funkcje wbudowane w ALC lub oprogramowanie terminala w celu wsparcia czynności obsługowych nie mogą umożliwiać nieupoważnionego dostępu do jakichkolwiek obszarów ALC, które mogłyby zakłócić działanie VMS.

ALC są instalowane na statkach zgodnie ze specyfikacjami producenta i mającymi zastosowanie normami.

10.

W normalnych warunkach funkcjonowania satelity nawigacyjnego pozycje pochodzące z przekazywanych danych muszą być podawane z dokładnością do 100 metrów kwadratowych odległościowej średniej niepewności kwadratowej (DRMS) (tj. 98 % pozycji musi mieścić się w tym zakresie).

11.

ALC lub przekazujący dostawca usługi muszą być w stanie zapewnić możliwość wysyłania danych do wielu niezależnych miejsc przeznaczenia.

12.

Dekoder i nadajnik do nawigacji satelitarnej muszą być w pełni zintegrowane i umieszczone w obudowie uniemożliwiającej ingerencję.

13.

Standardowy format ręcznego zgłaszania pozycji w przypadku wadliwego funkcjonowania lub awarii ALC jest następujący:

WIN;

b)	nazwa statku;

c)	data: dd/mm/rr;

d)	godzina: 24-godzinny format HH:MM (UTC);

e)	szerokość geograficzna – DD-MM-SS (N/S);

f)	długość geograficzna – DDD-MM-SS (E/W);

g)	działanie (rybołówstwo/poszukiwanie/tranzyt/przeładunek).

ZAŁĄCZNIK IV

INFORMACJE, KTÓRE NALEŻY ZAMIEŚCIĆ W DEKLARACJI PRZEŁADUNKOWEJ WCPFC

1.	Unikatowy numer identyfikacyjny dokumentu.

2.	Nazwa statku rybackiego i jego WIN.

3.	Nazwa statku transportowego i jego WIN.

4.	Narzędzia połowowe używane do odławiania ryb.

5.	Ilość produktu (1), który ma zostać przeładowany (w tym gatunek i jego stan przetworzenia (2)).

6.	Stan ryb (świeże lub mrożone).

7.	Ilość produktu ubocznego (3), który ma zostać przeładowany.

8.	Położenie geograficzne (4) połowów zasobów ryb masowo migrujących.

9.	Data i lokalizacja (5) przeładunku.

10.	W stosownych przypadkach imię i nazwisko oraz podpis obserwatora WCPFC.

11.	Ilość produktu znajdującego się już na pokładzie statku odbierającego oraz pochodzenie geograficzne (6) tego produktu.

(1) Tuńczyk i gatunki tuńczykopodobne.

(2) Ryba cała; ryba patroszona i odgłowiona; ryba patroszona, odgłowiona i bez ogona; ryba tylko patroszona, ze skrzelami; ryba bez skrzeli i patroszona; ryba bez skrzeli, patroszona i bez ogona; płetwy rekina.

(3) Ryby inne niż tuńczyk i gatunki tuńczykopodobne.

(4) Położenie geograficzne połowu oznacza informacje wystarczające do określenia, jaka część połowu odbyła się na następujących obszarach: morze pełne, poza obszarem objętym konwencją, w.s.e. (wymienione oddzielnie). Lokalizacja połowów nie jest wymagana dla statku odbierającego.

(5) Lokalizację przeładunku podaje się co do dziesiętnej szerokości i długości geograficznej z dokładnością do 0,1 stopnia i towarzyszy jej opis położenia, taki jak morze pełne, poza obszarem objętym konwencją lub w obrębie określonej w.s.e.

(6) Pochodzenie produktu jest zgłaszane przez obszar regionalnych organizacji ds. zarządzania rybołówstwem i będzie obejmować ilość produktu z każdego poszczególnego obszaru.

ZAŁĄCZNIK V

WSPÓŁRZĘDNE I MAPA WSCHODNIEJ ENKLAWY PEŁNOMORSKIEJ

DŁUGOŚĆ GEOGRAFICZNA	SZEROKOŚĆ GEOGRAFICZNA
-155.495308	-11.375548
-155.498321	-11.391248
-155.375667	-11.6652
-155.144789	-12.031226
-155.087069	-12.286791
-155.011312	-12.527927
-154.988916	-12.541928
-155.011131	-12.528155
-155.4405	-12.58823
-155.8398	-12.7045
-156.3396	-12.96024
-156.748	-13.26971
-157.0805	-13.57845
-157.4277	-13.99567
-157.6434	-14.37697
-157.7986	-14.73752
-157.9131	-15.11709
-157.962	-15.46605
-158.039622	-15.653761
-158.122829	-15.877123
-158.127739	-15.869203
-158.231024	-15.803568
-158.36955	-15.745447
-158.496828	-15.694033
-158.661362	-15.634953
-158.821586	-15.583395
-159.026918	-15.539192
-159.190663	-15.503491
-159.372631	-15.472738
-159.548569	-15.453715
-159.736692	-15.448871
-159.90316	-15.449959
-160.083542	-15.463548
-160.226654	-15.480612
-160.365423	-15.495182
-160.451319	-15.514117
-160.406016	-15.448192
-160.316351	-15.338878
-160.217964	-15.213622
-160.156932	-15.110787
-160.074995	-14.978629
-160.011413	-14.890788
-159.926847	-14.750107
-159.87787	-14.621808
-159.79653	-14.407807
-159.75968	-14.275899
-159.711458	-14.113648
-159.682425	-13.98575
-159.655144	-13.863674
-159.621745	-13.726376
-159.619708	-13.634445
-159.616001	-13.561895
-159.614094	-13.509574
-159.561966	-13.476838
-159.464666	-13.417237
-159.323121	-13.349332
-159.212807	-13.287211
-159.104174	-13.209011
-158.983445	-13.143509
-158.882253	-13.049931
-158.744371	-12.94646
-158.649624	-12.872332
-158.560938	-12.795621
-158.495677	-12.723884
-158.424306	-12.639442
-158.333838	-12.548261
-158.2853	-12.45563
-158.071642	-12.43816
-157.8909	-12.42376
-157.747379	-12.436771
-157.631174	-12.428707
-157.4811	-12.39678
-157.229515	-12.356368
-157.039477	-12.306157
-156.868471	-12.243143
-156.665366	-12.174288
-156.495214	-12.106995
-156.3649	-12.01769
-156.25113	-11.967768
-156.113903	-11.894359
-156.012144	-11.844092
-155.895851	-11.761728
-155.77415	-11.66355-
-155.688884	-11.572012
-155.593209	-11.478779
-155.495308	-11.375548

Legenda:

1.	Wschodnia enklawa pełnomorska (E-HSP)

2.	Morze pełne

Kiribati

4.	Wyspy Cooka

5.	Polinezja Francuska

ZAŁĄCZNIK VI

SCHEMATYCZNY RYSUNEK LINY DO POŁOWU REKINÓW

Legenda:

Takle

Spławik

3.	Lina nośna

4.	Liny do połowu rekinów

5.	Lina główna

Przypony

26.10.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 276/47

ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2022/2059

z dnia 14 czerwca 2022 r.

uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych określających szczegółowe informacje techniczne na potrzeby wymogu dotyczącego weryfikacji historycznej oraz wymogu dotyczącego przypisania zysków i strat zgodnie z art. 325bf i 325bg rozporządzenia (UE) nr 575/2013

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (1), w szczególności jego art. 325bf ust. 9 akapit trzeci oraz art. 325bg ust. 4 akapit trzeci,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W art. 325bf ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 nałożono na instytucje obowiązek obliczania dziennych przekroczeń na podstawie weryfikacji historycznej hipotetycznych i rzeczywistych zmian wartości ich portfela, na który składają się wszystkie pozycje przypisane do ich jednostki odpowiadającej za handel. Celem takiej weryfikacji historycznej jest ocena, w zależności od poziomu, na którym jest przeprowadzana, czy właściwe jest obliczanie wymogów w zakresie funduszy własnych dla pozycji w jednostce odpowiadającej za handel przy zastosowaniu alternatywnej metody modeli wewnętrznych oraz czy wymogi w zakresie funduszy własnych związane z możliwymi do modelowania czynnikami ryzyka są odpowiednie. W art. 325bf ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 nałożono na instytucje obowiązek wykorzystywania wartości portfela na koniec dnia jako punktu wyjścia do takiej weryfikacji historycznej, z uwzględnieniem wszystkich korekt, takich jak rezerwy czy jakiekolwiek korekty wyceny.

(2)

W ramach weryfikacji historycznej miary wartości zagrożonej niektóre skutki ryzyka rynkowego, których nie obejmuje wewnętrzny model pomiaru ryzyka, należy jednak uwzględnić w rzeczywistych zmianach wartości portfela. W związku z powyższym wszelkie korekty związane z ryzykiem rynkowym, bez względu na częstotliwość ich aktualizacji przez instytucje, należy uwzględnić w rzeczywistych zmianach wartości portfela. Weryfikację historyczną miary wartości zagrożonej z wykorzystaniem hipotetycznych zmian wartości portfela przeprowadza się jednak przy założeniu statycznego portfela. W związku z tym w obliczaniu takich hipotetycznych zmian wartości portfela instytucje powinny uwzględnić wyłącznie te korekty, które są obliczane codziennie i które zostały uwzględnione w wewnętrznym modelu pomiaru ryzyka.

(3)

W niektórych przypadkach możliwe jest, że z uwagi na charakter korekty i ze względu na wewnętrzne zarządzanie ryzykiem mające zastosowanie do tej korekty, korektę taką oblicza się w grupach pozycji przypisanych do więcej niż jednej jednostki odpowiadającej za handel. W celu zapewnienia harmonizacji w całej Unii należy wymagać od instytucji, aby przy obliczaniu rzeczywistych i hipotetycznych zmian wartości portfela jednostki odpowiadającej za handel albo ponownie obliczały wyłącznie taką korektę dla każdej jednostki odpowiadającej za handel niezależnie od pozycji przypisanych do jednostki odpowiadającej za handel albo, w przypadku spełnienia określonych warunków, uwzględniały zmiany wynikające z takiej korekty wyłącznie w kontekście weryfikacji historycznej, o której mowa w art. 325bf ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 575/2013. W związku z tym jeżeli instytucje przeprowadzają proces wyceny na koniec dnia w celu ustalenia wartości portfela jednostki odpowiadającej za handel na koniec dnia, przy obliczaniu hipotetycznych i rzeczywistych zmian na poziomie jednostki odpowiadającej za handel nie należy zezwalać im na przyporządkowanie korekt do jednostek odpowiadających za handel w sposób proporcjonalny do udziału każdej jednostki odpowiadającej za handel w wartości korekty.

(4)

Wymóg dotyczący przypisania zysków i strat określony w art. 325bg rozporządzenia (UE) nr 575/2013 odgrywa znaczącą rolę w zapewnieniu, aby teoretyczne i hipotetyczne zmiany wartości portfela jednostki odpowiadającej za handel były wystarczająco zbliżone. Testy statystyczne zawarte w standardach międzynarodowych opracowanych przez Bazylejski Komitet Nadzoru Bankowego, współczynnik korelacji Spearmana oraz metryka testu Kołmogorowa-Smirnowa wykorzystywane w celu realizacji wymogu dotyczącego przypisania zysków i strat są odpowiednie do tego celu, więc instytucje powinny z nich korzystać.

(5)

Standardy międzynarodowe przewidują, że instytucje powinny spełniać dodatkowy wymóg kapitałowy w przypadkach, gdy teoretyczne i hipotetyczne zmiany wartości portfela jednostki odpowiadającej za handel nie są wystarczająco zbliżone. W sytuacji tej należy wymagać od instytucji, aby obliczały i zgłaszały właściwym organom ten dodatkowy wymóg kapitałowy dla tych jednostek odpowiadających za handel.

(6)

Przy przedstawianiu wyników dotyczących przypisania zysków i strat zgodnie z art. 325az ust. 2 lit. d) rozporządzenia (UE) nr 575/2013 instytucje powinny także zaznaczyć, jeżeli hipotetyczne i teoretyczne zmiany wartości portfela jednostki odpowiadającej za handel różnią się w istotnym stopniu. Powinno to pomóc instytucjom w określeniu potencjalnych niedociągnięć w obliczaniu zmian teoretycznych.

(7)

Przy ocenie spełnienia wymogu dotyczącego przypisania zysków i strat teoretyczne zmiany wartości portfela porównuje się ze zmianami hipotetycznymi, które oblicza się przy założeniu statycznego portfela. Celem tego porównania jest określenie istotności różnic w procesach wyceny w ramach modelu pomiaru ryzyka instytucji, powodujących zmiany teoretyczne, oraz procesach wyceny wewnętrznych systemów instytucji powodujących zmiany hipotetyczne. Aby zapewnić, by na porównanie to nie miały wpływu zmiany w strukturze portfela, teoretyczne zmiany wartości portfela stosowane w ramach wymogu dotyczącego przypisania zysków i strat powinny być również obliczane przy założeniu portfela statycznego.

(8)

Aby zapewnić spójność ze standardami międzynarodowymi, hipotetyczne zmiany wartości portfela, które oblicza się do celów oceny spełniania wymogu dotyczącego przypisania zysków i strat, należy dostosować do hipotetycznych zmian wartości portfela, które instytucja oblicza do celów weryfikacji historycznej.

(9)

Różnice między procesami wyceny prowadzącymi do hipotetycznych i teoretycznych zmian wartości portfela mogą wynikać z pominięcia niektórych czynników ryzyka w modelu pomiaru ryzyka lub z uproszczenia modelu pomiaru ryzyka. Inne różnice mogą być rezultatem rozbieżności w danych, które instytucja wykorzystuje jako dane wejściowe do określenia wartości swoich portfeli. Aby uniknąć dodatkowych źródeł rozbieżności wynikających z takich różnic w danych wejściowych, instytucje powinny mieć możliwość dostosowania danych wejściowych z zastrzeżeniem spełnienia pewnych szczególnych warunków.

(10)

Częstotliwość zgłaszania wyników w zakresie wymogu dotyczącego przypisania zysków i strat powinna być dostosowana do częstotliwości, z jaką ocenia się możliwość modelowania czynników ryzyka, oraz do częstotliwości zgłaszania wymogów w zakresie funduszy własnych z tytułu ryzyka rynkowego. W ten sposób instytucje będą w stanie określić wymogi w zakresie funduszy własnych z tytułu ryzyka rynkowego w oparciu o spójne wyniki w odniesieniu do wymogów w zakresie weryfikacji historycznej, wymogów dotyczących przypisania zysków i strat oraz oceny możliwości modelowania.

(11)

Sposób, w jaki instytucje powinny agregować swoje łączne wymogi w zakresie funduszy własnych z tytułu ryzyka rynkowego, powinien być dostosowany do standardów międzynarodowych. W związku z tym wzór na agregację powinien odzwierciedlać wyniki w zakresie wymogu dotyczącego przypisania zysków i strat, w tym dodatkowego wymogu kapitałowego, w przypadku gdy teoretyczne i hipotetyczne zmiany nie są wystarczająco zbliżone. Ponadto wzór na agregację powinien odzwierciedlać zmniejszenie korzyści wynikających z dywersyfikacji w przypadku gdy wymogi w zakresie funduszy własnych dla jednostki odpowiadającej za handel oblicza się przy użyciu alternatywnej metody standardowej, a nie alternatywnej metody modeli wewnętrznych.

(12)	Aby pomóc właściwym organom w sprawdzaniu przestrzegania przez instytucje przepisów niniejszego rozporządzenia, instytucje powinny być zobowiązane do dokumentowania jego wykonania.

(13)

Przepisy niniejszego rozporządzenia są ze sobą ściśle powiązane, ponieważ wszystkie dotyczą elementów, które należy uwzględnić w zmianach wartości portfela jednostki odpowiadającej za handel do celów obliczania wymogów w zakresie funduszy własnych z tytułu ryzyka rynkowego przy zastosowaniu alternatywnej metody modeli wewnętrznych. Aby zapewnić spójność między tymi przepisami, które powinny wejść w życie jednocześnie, aby ułatwić całościowe zrozumienie tych przepisów i zapewnić łatwy dostęp do nich podmiotom podlegającym wymogom przewidzianym w rozporządzeniu, wskazane jest włączenie do jednego rozporządzenia wszystkich regulacyjnych standardów technicznych wymaganych na mocy art. 325bf ust. 9 akapit trzeci oraz art. 325bg ust. 4 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

(14)	Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowi projekt regulacyjnych standardów technicznych przedłożony Komisji przez EUNB.

(15)

EUNB przeprowadził otwarte konsultacje publiczne na temat projektu regulacyjnych standardów technicznych, który stanowi podstawę niniejszego rozporządzenia, dokonał analizy potencjalnych powiązanych kosztów i korzyści oraz zasięgnął porady Bankowej Grupy Interesariuszy ustanowionej zgodnie z art. 37 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 (2),

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ 1

ELEMENTY TECHNICZNE, KTÓRE UWZGLĘDNIA SIĘ W RZECZYWISTYCH I HIPOTETYCZNYCH ZMIANACH WARTOŚCI PORTFELA DO CELÓW WYMOGÓW DOTYCZĄCYCH WERYFIKACJI HISTORYCZNEJ

Sekcja 1

Elementy techniczne, które uwzględnia się w rzeczywistych zmianach wartości portfela

Artykuł 1

Elementy techniczne, które uwzględnia się w rzeczywistych zmianach wartości portfela jednostki odpowiadającej za handel do celów wymogów dotyczących weryfikacji historycznej przeprowadzanej na poziomie jednostki odpowiadającej za handel

1. Do celów weryfikacji historycznej odnoszącej się do jednostki odpowiadającej za handel, o której to weryfikacji mowa w art. 325bf ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, instytucje obliczają rzeczywiste zmiany wartości portfela jednostki odpowiadającej za handel przy użyciu tych samych technik, w tym tych samych metod wyceny, parametrów modeli i danych rynkowych, co stosowane w procesie obliczania wartości na koniec dnia („proces wyceny na koniec dnia”), z uwzględnieniem wyników niezależnej weryfikacji cen, o której mowa w art. 105 ust. 8 rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

2. Przy obliczaniu rzeczywistych zmian wartości portfela jednostki odpowiadającej za handel instytucje odzwierciedlają zmiany wartości tego portfela wynikające z upływu czasu.

3. Przy obliczaniu rzeczywistych zmian wartości portfela jednostki odpowiadającej za handel instytucje uwzględniają w tej wartości wszystkie korekty, które uwzględniono w procesie wyceny na koniec dnia, o którym mowa w ust. 1, i które są związane z ryzykiem rynkowym, z wyjątkiem wszystkich następujących korekt:

a)	korekt wyceny kredytowej odzwierciedlających bieżącą wartość rynkową ryzyka kredytowego dotyczącego kontrahentów instytucji;

b)	korekt przypisanych do własnego ryzyka kredytowego instytucji, które zostały wyłączone z funduszy własnych zgodnie z art. 33 ust. 1 lit. b) lub c) rozporządzenia (UE) nr 575/2013;

c)	dodatkowych korekt wartości odliczonych od kapitału podstawowego Tier I zgodnie z art. 34 rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

4. Instytucje obliczają wartość korekty, o której mowa w ust. 3, na podstawie wszystkich pozycji przypisanych do tej samej jednostki odpowiadającej za handel. Instytucje uwzględniają zmiany wartości korekty dopiero w dniu, w którym oblicza się korektę.

5. Oprócz wyłączeń określonych w ust. 3 lit. a), b) i c) instytucje mogą wyłączyć z obliczania rzeczywistych zmian wartości portfela jednostki odpowiadającej za handel korektę obliczaną w procesie wyceny na koniec dnia w odniesieniu do grup pozycji przypisanych do więcej niż jednej jednostki odpowiadającej za handel w ujęciu netto, jeżeli spełnione są wszystkie następujące warunki:

a)	korekta ta, ze względu na swój charakter, jest obliczana w ujęciu netto w odniesieniu do grup pozycji przypisanych do więcej niż jednej jednostki odpowiadającej za handel;

b)	wewnętrzne zarządzanie ryzykiem tej korekty jest spójne z poziomem, na którym oblicza się korektę;

odnośna instytucja dokumentuje wszystkie poniższe elementy:

(i)	grupy pozycji, w odniesieniu do których oblicza się korektę;

(ii)	uzasadnienie obliczenia korekty w odniesieniu do wszystkich grup pozycji, o których mowa w pkt (i);

(iii)

uzasadnienie nieobliczania korekty na podstawie pozycji przypisanych wyłącznie do tej jednostki odpowiadającej za handel.

Artykuł 2

Elementy techniczne, które uwzględnia się w rzeczywistych zmianach wartości portfela do celów wymogów dotyczących weryfikacji historycznej przeprowadzanej na poziomie instytucji

1. Do celów weryfikacji historycznej, o której mowa w art. 325bf ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, instytucje obliczają rzeczywiste zmiany wartości portfela przy użyciu tych samych technik, w tym tych samych metod wyceny, parametrów modeli i danych rynkowych, co stosowane w procesie wyceny na koniec dnia, z uwzględnieniem wyników niezależnej weryfikacji cen, o której mowa w art. 105 ust. 8 rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

2. Przy obliczaniu rzeczywistych zmian wartości portfela instytucje odzwierciedlają zmiany wartości tego portfela wynikające z upływu czasu.

3. Przy obliczaniu rzeczywistych zmian wartości portfela instytucje uwzględniają w tej wartości wszystkie korekty, które uwzględniono w procesie wyceny na koniec dnia, o którym mowa w ust. 1, i które są związane z ryzykiem rynkowym, z wyjątkiem wszystkich następujących korekt:

a)	korekt wyceny kredytowej odzwierciedlających bieżącą wartość rynkową ryzyka kredytowego dotyczącego kontrahentów instytucji;

b)	korekt przypisanych do własnego ryzyka kredytowego instytucji, które zostały wyłączone z funduszy własnych zgodnie z art. 33 ust. 1 lit. b) lub c) rozporządzenia (UE) nr 575/2013;

c)	dodatkowych korekt wartości odliczonych od kapitału podstawowego Tier I zgodnie z art. 34 rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

4. Instytucje obliczają zmianę wartości korekt, o których mowa w ust. 3, na podstawie jednego z poniższych elementów:

wszystkich pozycji przypisanych do jednostek odpowiadających za handel, w odniesieniu do których instytucje obliczają wymogi w zakresie funduszy własnych z tytułu ryzyka rynkowego zgodnie z alternatywną metodą modeli wewnętrznych określoną w części trzeciej tytuł IV rozdział 1b rozporządzenia (UE) nr 575/2013;

b)	wszystkich pozycji podlegających wymogom w zakresie funduszy własnych z tytułu ryzyka rynkowego.

5. Instytucje uwzględniają zmiany wartości korekty dopiero w dniu, w którym oblicza się korektę.

Sekcja 2

Elementy techniczne, które uwzględnia się w hipotetycznych zmianach wartości portfela do celów wymogów

Artykuł 3

Elementy techniczne, które uwzględnia się w hipotetycznych zmianach wartości portfela jednostki odpowiadającej za handel do celów wymogów dotyczących weryfikacji historycznej przeprowadzanej na poziomie jednostki odpowiadającej za handel

1. Do celów weryfikacji historycznej odnoszącej się do jednostki odpowiadającej za handel, o której to weryfikacji mowa w art. 325bf ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, instytucje obliczają hipotetyczne zmiany wartości portfela jednostki odpowiadającej za handel przy użyciu tych samych technik, w tym tych samych metod wyceny, parametrów modeli i danych rynkowych, co stosowane w procesie wyceny na koniec dnia, bez uwzględniania żadnych opłat ani prowizji.

2. Przy obliczaniu hipotetycznych zmian wartości portfela jednostki odpowiadającej za handel instytucje odzwierciedlają zmiany wartości portfela jednostki odpowiadającej za handel wynikające z upływu czasu w taki sam sposób, w jaki odzwierciedlają takie zmiany przy obliczaniu:

a)	miary ryzyka oczekiwanych braków, o której mowa w art. 325ba ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 575/2013;

b)	miary ryzyka scenariusza warunków skrajnych, o której mowa w art. 325bk rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

3. Przy obliczaniu hipotetycznych zmian wartości portfela jednostki odpowiadającej za handel instytucje uwzględniają w tej wartości wszystkie korekty, które uwzględniono w procesie wyceny na koniec dnia, o którym mowa w ust. 1, i które są związane z ryzykiem rynkowym, obliczane codziennie i uwzględnione w modelu pomiaru ryzyka instytucji, z wyjątkiem wszystkich następujących korekt:

a)	korekt wyceny kredytowej odzwierciedlających bieżącą wartość rynkową ryzyka kredytowego dotyczącego kontrahentów instytucji;

b)	korekt przypisanych do własnego ryzyka kredytowego instytucji, które zostały wyłączone z funduszy własnych zgodnie z art. 33 ust. 1 lit. b) lub c) rozporządzenia (UE) nr 575/2013;

c)	dodatkowych korekt wartości odliczonych od kapitału podstawowego Tier I zgodnie z art. 34 rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

4. Instytucje obliczają wartość korekty, o której mowa w ust. 3, na podstawie wszystkich pozycji przypisanych do tej jednostki odpowiadającej za handel. Instytucje uwzględniają zmiany wartości korekty w oparciu o porównanie wartości korekty na koniec dnia z wartością korekty na koniec następnego dnia przy założeniu niezmienionych pozycji w portfelu jednostki odpowiadającej za handel.

5. Oprócz wyłączeń określonych w ust. 3 lit. a), b) i c) instytucje mogą wyłączyć z obliczania hipotetycznych zmian wartości portfela jednostki odpowiadającej za handel korektę obliczaną w procesie wyceny na koniec dnia w ujęciu netto w odniesieniu do grup pozycji przypisanych do więcej niż jednej jednostki odpowiadającej za handel, jeżeli spełnione są wszystkie następujące warunki:

a)	korekta ta, ze względu na swój charakter, jest obliczana w ujęciu netto w odniesieniu do grup pozycji przypisanych do więcej niż jednej jednostki odpowiadającej za handel;

b)	wewnętrzne zarządzanie ryzykiem tej korekty jest spójne z poziomem, na którym oblicza się korektę;

instytucja dokumentuje wszystkie poniższe elementy:

(i)	grupy pozycji, w odniesieniu do których oblicza się korektę;

(ii)	uzasadnienie obliczenia korekty w odniesieniu do wszystkich grup pozycji, o których mowa w pkt (i);

(iii)

uzasadnienie nieobliczania korekty na podstawie pozycji przypisanych wyłącznie do tej jednostki odpowiadającej za handel.

Artykuł 4

Elementy techniczne, które uwzględnia się w hipotetycznych zmianach wartości portfela do celów wymogów dotyczących weryfikacji historycznej przeprowadzanej na poziomie instytucji

1. Do celów weryfikacji historycznej, o której mowa w art. 325bf ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, instytucje obliczają hipotetyczne zmiany wartości portfela przy użyciu tych samych technik, w tym tych samych metod wyceny, parametrów modeli i danych rynkowych, co stosowane w procesie wyceny na koniec dnia, bez uwzględniania żadnych opłat ani prowizji.

2. Przy obliczaniu hipotetycznych zmian wartości portfela instytucje odzwierciedlają zmiany wartości portfela wynikające z upływu czasu w taki sam sposób, w jaki odzwierciedlają takie zmiany przy obliczaniu:

a)	miary ryzyka oczekiwanych braków, o której mowa w art. 325ba ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 575/2013;

b)	miary ryzyka scenariusza warunków skrajnych, o której mowa w art. 325bk rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

3. Przy obliczaniu hipotetycznych zmian wartości portfela instytucje uwzględniają w tej wartości wszystkie korekty, które uwzględniono w procesie wyceny na koniec dnia, o którym mowa w ust. 1, i które są związane z ryzykiem rynkowym, obliczane codziennie i uwzględnione w modelu pomiaru ryzyka instytucji, z wyjątkiem wszystkich następujących korekt:

a)	korekt wyceny kredytowej odzwierciedlających bieżącą wartość rynkową ryzyka kredytowego dotyczącego kontrahentów instytucji;

b)	korekt przypisanych do własnego ryzyka kredytowego instytucji, które zostały wyłączone z funduszy własnych zgodnie z art. 33 ust. 1 lit. b) lub c) rozporządzenia (UE) nr 575/2013;

c)	dodatkowych korekt wyceny odliczonych od kapitału podstawowego Tier I zgodnie z art. 34 rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

4. Instytucje obliczają zmiany wartości korekt, o których mowa w ust. 3, na podstawie jednego z poniższych elementów:

b)	wszystkich pozycji podlegających wymogom w zakresie funduszy własnych z tytułu ryzyka rynkowego.

Artykuł 5

Wymogi dotyczące dokumentacji

Instytucje wprowadzają zasady i procedury określające sposób obliczania rzeczywistych i hipotetycznych zmian wartości portfela jednostki odpowiadającej za handel lub wartości portfela zgodnie z art. 1–4 niniejszego rozporządzenia. W ramach tych zasad i procedur uwzględnia się wszystkie następujące elementy:

a)	przy opisywaniu sposobów obliczania rzeczywistych zmian wartości odnośnego portfela – zarys różnic między zmianami wartości portfela na koniec dnia wygenerowanymi w procesie wyceny na koniec dnia a rzeczywistymi zmianami wartości danego portfela;

b)	opłaty i prowizje oraz sposób stosowania wyłączenia, o którym mowa w art. 325bf ust. 4 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 575/2013;

wykaz wszystkich korekt, wyszczególniający w odniesieniu do każdej korekty wszystkie poniższe elementy:

(i)	opis i cel korekty;

(ii)	metodykę i proces zastosowane do obliczenia korekty;

(iii)

częstotliwość obliczania korekty oraz, w przypadku gdy częstotliwość jest mniejsza niż dzienna, uzasadnienie takiej częstotliwości;

(iv)	czy korekta jest wrażliwa na ryzyko rynkowe;

(v)	grupy pozycji, w odniesieniu do których oblicza się korektę, oraz uzasadnienie przeprowadzenia obliczenia w odniesieniu do tych grup;

(vi)	czy i w jaki sposób ryzyko wynikające ze zmian korekty jest aktywnie zabezpieczane oraz które jednostki odpowiadające za handel są odpowiedzialne za takie zabezpieczenie;

(vii)

czy i w jaki sposób korekta jest uwzględniana w rzeczywistych zmianach wartości odnośnego portfela do celów weryfikacji historycznej, o której mowa w art. 325bf ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, oraz weryfikacji historycznej, o której mowa w art. 325bf ust. 6 tego rozporządzenia;

(viii)

czy i w jaki sposób korekta jest uwzględniana w hipotetycznych zmianach wartości odnośnego portfela do celów art. 325bf i art. 325bg rozporządzenia (UE) nr 575/2013, oraz zarys sposobu obliczania zmiany korekty przy założeniu niezmienionych pozycji w portfelu.

ROZDZIAŁ 2

SPECYFIKACJA TECHNICZNA WYMOGU DOTYCZĄCEGO PRZYPISANIA ZYSKÓW I STRAT

Sekcja 1

Kryteria niezbędne do zapewnienia, aby teoretyczne zmiany i hipotetyczne zmiany wartości portfela jednostki odpowiadającej za handel były wystarczająco zbliżone, oraz konsekwencje dla jednostek odpowiadających za handel, które nie spełniają tego warunku

Artykuł 6

Wymogi ogólne

1. Do celów art. 325bg ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 instytucje obliczają, w odniesieniu do portfela danej jednostki odpowiadającej za handel, współczynnik korelacji Spearmana określony w art. 7 niniejszego rozporządzenia oraz metrykę testu Kołmogorowa-Smirnowa określoną w art. 8 niniejszego rozporządzenia oraz, w oparciu o wyniki tych obliczeń, stosują kryteria, o których mowa w art. 9 niniejszego rozporządzenia. Jeżeli zgodnie z tymi kryteriami teoretyczne zmiany i hipotetyczne zmiany wartości portfela jednostki odpowiadającej za handel nie są wystarczająco zbliżone, instytucje podlegają konsekwencjom określonym w art. 10 niniejszego rozporządzenia.

2. Do celów ust. 1 instytucje mogą dostosować moment w czasie (moment obserwacji), w odniesieniu do którego obliczają teoretyczne zmiany wartości portfela jednostki odpowiadającej za handel, do momentu obserwacji, w odniesieniu do którego obliczają hipotetyczne zmiany tej wartości.

Artykuł 7

Obliczanie współczynnika korelacji Spearmana

1. Instytucje obliczają współczynnik korelacji Spearmana, o którym mowa w art. 6 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, wykonując następujące czynności w określonej poniżej kolejności:

a)	określają szeregi czasowe obserwacji hipotetycznych i teoretycznych zmian wartości portfela jednostki odpowiadającej za handel w ciągu ostatnich 250 dni roboczych;

b)	na podstawie szeregów czasowych hipotetycznych i teoretycznych zmian, o których to szeregach mowa w lit. a), instytucje określają odpowiadające szeregi czasowe rang zgodnie z ust. 2, traktując szeregi czasowe hipotetycznych i teoretycznych zmian jako wyjściowe szeregi czasowe;

obliczają współczynnik korelacji Spearmana według następującego wzoru:

gdzie:

R HPL	=	określony na podstawie szeregu czasowego hipotetycznych zmian szereg czasowy rang, o którym mowa w lit. b);
R RTPL	=	określony na podstawie szeregu czasowego teoretycznych zmian szereg czasowy rang, o którym mowa w lit. b);
	=	odchylenie standardowe szeregu czasowego rang RHPL obliczone zgodnie z ust. 3 lit. a);
	=	odchylenie standardowe szeregu czasowego rang RRTPL obliczone zgodnie z ust. 3 lit. b);
cov (RHPL , RRTPL )	=	kowariancja obliczona zgodnie z ust. 3 lit. c) pomiędzy szeregami czasowymi rang RHPL i RRTPL .

2. Instytucje określają szeregi czasowe rang, o których to szeregach mowa w ust. 1 lit. b) na podstawie wyjściowych szeregów czasowych, wykonując następujące czynności w określonej poniżej kolejności:

a)	w odniesieniu do każdej obserwacji w ramach wyjściowego szeregu czasowego instytucje ustalają liczbę obserwacji o niższej wartości niż wartość tej pierwszej obserwacji w ramach tego szeregu czasowego;

b)	instytucje oznaczają każdą obserwację liczbą wynikającą z obliczeń określonych w lit. a), powiększoną o jeden;

c)	w przypadku gdy w wyniku oznaczenia zgodnie z lit. b) co najmniej dwie obserwacje są oznaczone tą samą liczbą, instytucje dodatkowo zwiększają liczby stanowiące te oznaczenia o następujący ułamek: gdzie N oznacza liczbę oznaczeń tą samą liczbą;

d)	szeregi czasowe oznaczeń uzyskane zgodnie z lit. b) i c) instytucje traktują jako szeregi czasowe rang.

3. Instytucje obliczają odchylenie standardowe szeregu czasowego rang RHPL zgodnie ze wzorem określonym w lit. a), odchylenie standardowe szeregu czasowego rang RRTPL zgodnie ze wzorem określonym w lit. b), a kowariancję pomiędzy tymi szeregami czasowymi zgodnie ze wzorem określonym w lit. c), w następujący sposób:

;

gdzie:

i	=	indeks oznaczający obserwację w szeregu czasowym rang;
	=	„i-ta” obserwacja szeregu czasowego rangR HPL ;
	=	średnia szeregu czasowego rang RHPL ;
	=	„i-ta” obserwacja szeregu czasowego rang RRTPL ;
	=	średnia szeregu czasowego rang RRTPL ;

Artykuł 8

Obliczanie metryki testu Kołmogorowa-Smirnowa

1. Instytucje obliczają metrykę testu Kołmogorowa-Smirnowa, o której mowa w art. 6 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, wykonując następujące czynności w określonej poniżej kolejności:

a)	określają szeregi czasowe na podstawie ostatnich 250 dni roboczych obserwacji hipotetycznych i teoretycznych zmian wartości portfela jednostki odpowiadającej za handel;

b)	obliczają funkcję skumulowanego rozkładu empirycznego hipotetycznych zmian wartości portfela jednostki odpowiadającej za handel na podstawie szeregu czasowego hipotetycznych zmian, o którym mowa w lit. a);

c)	obliczają funkcję skumulowanego rozkładu empirycznego teoretycznych zmian wartości portfela jednostki odpowiadającej za handel na podstawie szeregu czasowego teoretycznych zmian, o którym mowa w lit. a);

d)	otrzymują metrykę testu Kołmogorowa-Smirnowa, obliczając maksymalną różnicę między tymi dwoma empirycznymi rozkładami skumulowanymi obliczonymi zgodnie z lit. b) i c) w przypadku każdej możliwej wartości zysków i strat.

2. Do celów ust. 1 funkcję rozkładu empirycznego uzyskaną na podstawie szeregu czasowego rozumie się jako funkcję, której wartością dla dowolnej liczby będącej argumentem funkcji jest iloraz liczby obserwacji w ramach szeregu czasowego o wartości równej lub niższej od liczby będącej argumentem oraz całkowitej liczby obserwacji w ramach szeregu czasowego.

Artykuł 9

Określenie kryteriów niezbędnych do zapewnienia, aby teoretyczne zmiany i hipotetyczne zmiany wartości portfela jednostki odpowiadającej za handel były wystarczająco zbliżone

1. Do celów art. 325bg ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 instytucje klasyfikują każdą jednostkę odpowiadającą za handel jako jednostkę należącą do strefy zielonej, pomarańczowej, żółtej lub czerwonej zgodnie z ust. 2–5.

W przypadku gdy jednostka odpowiadająca za handel jest sklasyfikowana jako jednostka należąca do strefy zielonej, teoretyczne zmiany i hipotetyczne zmiany wartości portfela tej jednostki odpowiadającej za handel uznaje się za wystarczająco zbliżone.

W przypadku gdy jednostka odpowiadająca za handel jest sklasyfikowana jako jednostka należąca do strefy pomarańczowej, żółtej lub czerwonej, teoretycznych zmian i hipotetycznych zmian wartości portfela tej jednostki odpowiadającej za handel nie uznaje się za wystarczająco zbliżone.

2. Jednostkę odpowiadającą za handel klasyfikuje się jako „jednostkę należącą do strefy zielonej”, jeżeli spełnione są wszystkie następujące warunki:

a)	współczynnik korelacji Spearmana dla tej jednostki odpowiadającej za handel, obliczony zgodnie z art. 7 niniejszego rozporządzenia, jest większy niż 0,8;

b)	metryka testu Kołmogorowa-Smirnowa dla tej jednostki odpowiadającej za handel, obliczona zgodnie z art. 8 niniejszego rozporządzenia, jest mniejsza niż 0,09.

3. Jednostkę odpowiadającą za handel klasyfikuje się jako „jednostkę należącą do strefy czerwonej”, jeżeli spełniony jest jeden z następujących warunków:

a)	współczynnik korelacji Spearmana dla tej jednostki odpowiadającej za handel, obliczony zgodnie z art. 7 niniejszego rozporządzenia, jest mniejszy niż 0,7;

b)	metryka testu Kołmogorowa-Smirnowa dla tej jednostki odpowiadającej za handel, obliczona zgodnie z art. 8 niniejszego rozporządzenia, jest większa niż 0,12.

4. Jednostkę odpowiadającą za handel klasyfikuje się jako „jednostkę należącą do strefy pomarańczowej”, jeżeli spełnione są wszystkie następujące warunki:

a)	jednostka odpowiadająca za handel nie jest sklasyfikowana jako należąca do strefy zielonej ani czerwonej;

b)	wymogi w zakresie funduszy własnych w odniesieniu do wszystkich pozycji przypisanych do tej jednostki odpowiadającej za handel obliczono w poprzednim kwartale na podstawie alternatywnej metody standardowej określonej w części trzeciej tytuł IV rozdział 1a rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

5. Jednostkę odpowiadającą za handel niesklasyfikowaną jako należącą do strefy zielonej, pomarańczowej, ani czerwonej klasyfikuje się jako „jednostkę należącą do strefy żółtej”.

Artykuł 10

Konsekwencje dla jednostek odpowiadających za handel, które są sklasyfikowane jako jednostki należące do strefy żółtej, pomarańczowej lub czerwonej

1. Instytucje obliczające wymogi w zakresie funduszy własnych zgodnie z alternatywną metodą modeli wewnętrznych określoną w części trzeciej tytuł IV rozdział 1b rozporządzenia (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do pozycji przypisanych do jednostek odpowiadających za handel, które zostały sklasyfikowane jako należące do strefy czerwonej, pomarańczowej lub żółtej zgodnie z art. 9 niniejszego rozporządzenia, obliczają w odniesieniu do tych pozycji dodatkowy wymóg kapitałowy zgodnie z następującym wzorem:

gdzie:

k	=	jak określono w ust. 2;
SAima	=	wymogi w zakresie funduszy własnych z tytułu ryzyka rynkowego obliczone zgodnie z alternatywną metodą standardową określoną w części trzeciej tytuł IV rozdział 1a rozporządzenia (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do portfela wszystkich pozycji przypisanych do jednostek odpowiadających za handel, dla których instytucja oblicza wymogi w zakresie funduszy własnych z tytułu ryzyka rynkowego zgodnie z alternatywną metodą modeli wewnętrznych określoną w części trzeciej tytuł IV rozdział 1b rozporządzenia (UE) nr 575/2013;
IMAima	=	wymogi w zakresie funduszy własnych z tytułu ryzyka rynkowego obliczone zgodnie z alternatywną metodą modeli wewnętrznych określoną w części trzeciej tytuł IV rozdział 1b rozporządzenia (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do portfela wszystkich pozycji przypisanych do jednostek odpowiadających za handel, dla których instytucja oblicza wymogi w zakresie funduszy własnych zgodnie z częścią trzecią tytuł IV rozdział 1b rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

2. Do celów ust. 1 współczynnik k oblicza się zgodnie z następującym wzorem:

gdzie:

SA i

wymogi w zakresie funduszy własnych z tytułu ryzyka rynkowego obliczone zgodnie z alternatywną metodą standardową określoną w części trzeciej tytuł IV rozdział 1a rozporządzenia (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do wszystkich pozycji przypisanych do jednostki odpowiadającej za handel „i”;

indeksy wszystkich jednostek odpowiadających za handel, które zostały sklasyfikowane jako należące do strefy czerwonej, pomarańczowej lub żółtej zgodnie z art. 9 niniejszego rozporządzenia, spośród tych, w przypadku których wymogi w zakresie funduszy własnych z tytułu ryzyka rynkowego oblicza się zgodnie z alternatywną metodą modeli wewnętrznych określoną w części trzeciej tytuł IV rozdział 1b rozporządzenia (UE) nr 575/2013;

indeksy wszystkich jednostek odpowiadających za handel, w przypadku których wymogi w zakresie funduszy własnych z tytułu ryzyka rynkowego oblicza się zgodnie z alternatywną metodą modeli wewnętrznych określoną w części trzeciej tytuł IV rozdział 1b rozporządzenia (UE) nr 575/2013;

3. Instytucje obliczające wymogi w zakresie funduszy własnych z tytułu ryzyka rynkowego zgodnie z alternatywną metodą modeli wewnętrznych określoną w części trzeciej tytuł IV rozdział 1b rozporządzenia (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do pozycji przypisanych do jednostek odpowiadających za handel, które zostały sklasyfikowane jako należące do strefy czerwonej lub pomarańczowej zgodnie z art. 9 niniejszego rozporządzenia, informują o tym właściwy organ w ramach przedstawiania wyników w zakresie wymogu dotyczącego przypisania zysków i strat zgodnie z art. 325az ust. 2 lit. d) rozporządzenia (UE) nr 2013/575.

Artykuł 11

Częstotliwość oceny spełnienia wymogu dotyczącego przypisania zysków i strat

Instytucje co kwartał oceniają spełnienie wymogu dotyczącego przypisania zysków i strat w odniesieniu do wszystkich jednostek odpowiadających za handel, w odniesieniu do których instytucje te posiadają zezwolenie, o którym mowa w art. 325az ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, na obliczanie wymogów w zakresie funduszy własnych przy użyciu modeli wewnętrznych.

Sekcja 2

Elementy techniczne, które uwzględnia się w teoretycznych i hipotetycznych zmianach wartości portfela jednostki odpowiadającej za handel do celów wymogu dotyczącego przypisania zysków i strat

Artykuł 12

Elementy techniczne, które uwzględnia się w teoretycznych zmianach wartości portfela jednostki odpowiadającej za handel

1. Do celów art. 325bg rozporządzenia (UE) nr 575/2013 instytucje obliczają teoretyczne zmiany wartości portfela jednostki odpowiadającej za handel w oparciu o porównanie wartości portfela na koniec dnia z wartością tego portfela na koniec następnego dnia przy założeniu niezmienionych pozycji w portfelu jednostki odpowiadającej za handel.

2. Instytucje obliczają teoretyczne zmiany w portfelu jednostki odpowiadającej za handel przy użyciu tych samych technik, w tym tych samych metod wyceny, parametrów modelu i danych rynkowych, co stosowane w modelu pomiaru ryzyka.

3. Teoretyczne zmiany wartości portfela jednostki odpowiadającej za handel obejmują wyłącznie zmiany wartości wszystkich czynników ryzyka uwzględnionych w modelu pomiaru ryzyka, do których instytucje stosują scenariusze przyszłych wstrząsów.

Artykuł 13

Elementy techniczne, które uwzględnia się w hipotetycznych zmianach wartości portfela jednostki odpowiadającej za handel do celów wymogu dotyczącego przypisania zysków i strat

Do celów art. 325bg rozporządzenia (UE) nr 575/2013 instytucje obliczają hipotetyczne zmiany wartości portfela jednostki odpowiadającej za handel zgodnie z art. 3 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 14

Dostosowanie danych na potrzeby wymogów dotyczących przypisania zysków i strat

1. Do celów art. 325bg rozporządzenia (UE) nr 575/2013 instytucje mogą zastąpić wartość danych wejściowych dla danego czynnika ryzyka stosowaną do obliczania teoretycznych zmian wartości portfela jednostki odpowiadającej za handel wartością danych wejściowych o tym samym charakterze dla tego samego czynnika ryzyka stosowanego do obliczania hipotetycznych zmian wartości portfela jednostki odpowiadającej za handel, z zastrzeżeniem spełnienia jednego z następujących warunków:

a)	różnice w danych wejściowych wynikają z faktu, że dane są pozyskiwane od różnych dostawców danych;

b)	różnice w danych wejściowych wynikają z faktu, że dane wejściowe są pobierane ze źródła danych rynkowych o różnych porach tego samego dnia roboczego.

2. Do celów art. 325bg rozporządzenia (UE) nr 575/2013 instytucje mogą zastąpić wartość czynnika ryzyka stosowaną do obliczania teoretycznych zmian wartości portfela jednostki odpowiadającej za handel wartością tego samego czynnika ryzyka wykorzystywaną do obliczania hipotetycznych zmian wartości portfela jednostki odpowiadającej za handel, jeżeli spełnione są wszystkie następujące warunki:

a)	czynnik ryzyka stosowany do obliczenia hipotetycznych zmian wartości portfela jednostki odpowiadającej za handel nie odpowiada bezpośrednio danym wejściowym;

b)	czynnik ryzyka został wyprowadzony z danych wejściowych przy użyciu technik systemów wyceny stosowanych do hipotetycznych zmian wartości portfela jednostki odpowiadającej za handel;

c)	żadna z technik systemów wyceny, o których mowa w lit. b), nie została przebudowana w systemach wyceny stosowanych w modelu pomiaru ryzyka w celu wyprowadzenia wartości czynnika ryzyka stosowanego do obliczania teoretycznych zmian wartości portfela jednostki odpowiadającej za handel.

Artykuł 15

Wymogi dotyczące dokumentacji

1. Instytucje ustanawiają zasady i procedury określające sposób obliczania teoretycznych zmian zgodnie z art. 12 i 14 niniejszego rozporządzenia, które to zasady i procedury zawierają wyjaśnienie sposobu obliczania teoretycznych zmian wartości portfela jednostki odpowiadającej za handel w odniesieniu do możliwych do modelowania i niemożliwych do modelowania czynników ryzyka.

2. Opracowując procedury dostosowywania danych, o których to procedurach mowa w art. 14 niniejszego rozporządzenia, instytucje stosują oba poniższe elementy:

porównują teoretyczne zmiany wartości portfela jednostki odpowiadającej za handel bez dostosowań, o których mowa w art. 14 niniejszego rozporządzenia, z teoretycznymi zmianami wartości portfela jednostki odpowiadającej za handel z dostosowaniami, o których mowa w art. 14 niniejszego rozporządzenia, oraz dokumentują to porównanie;

b)	oceniają wpływ dostosowań na metrykę testów na potrzeby oceny spełniania wymogu dotyczącego przypisania zysków i strat, o którym mowa w art. 7 i 8 niniejszego rozporządzenia, i dokumentują tę ocenę.

3. Instytucje dokumentują wszelkie dokonane zgodnie z art. 14 niniejszego rozporządzenia korekty danych wejściowych dotyczących czynników ryzyka w ramach obliczania teoretycznych zmian portfela jednostki odpowiadającej za handel, jak również uzasadnienie takich korekt.

Sekcja 3

Wymogi w zakresie funduszy własnych obliczane zgodnie z alternatywną metodą modeli wewnętrznych

Artykuł 16

Obliczanie wymogów w zakresie funduszy własnych z tytułu ryzyka rynkowego z zastosowaniem alternatywnej metody modeli wewnętrznych w przypadku instytucji posiadających jednostki odpowiadające za handel

Instytucje obliczające wymogi w zakresie funduszy własnych z tytułu ryzyka rynkowego zgodnie z alternatywną metodą modeli wewnętrznych określoną w części trzeciej tytuł IV rozdział 1b rozporządzenia (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do pozycji przypisanych do niektórych z ich jednostek odpowiadających za handel obliczają wymogi w zakresie funduszy własnych dla wszystkich swoich pozycji portfela handlowego i wszystkich swoich pozycji portfela bankowego generujących ryzyko walutowe lub ryzyko cen towarów jako sumę wyników obliczeń określonych w lit. a) i b) w następujący sposób:

gdzie:

IMAima	=	IMAima jak określono w art. 10 niniejszego rozporządzenia;
SAima	=	SAima jak określono w art. 10 niniejszego rozporządzenia;
Dodatkowy wymóg kapitałowy	=	dodatkowy wymóg kapitałowy obliczony zgodnie z art. 10 niniejszego rozporządzenia;
C U	=	wymogi w zakresie funduszy własnych obliczone zgodnie z częścią trzecią tytuł IV rozdział 1a rozporządzenia (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do portfela pozycji nieprzypisanych do jednostek odpowiadających za handel, w przypadku których instytucje obliczają wymogi w zakresie funduszy własnych z tytułu ryzyka rynkowego zgodnie z alternatywną metodą modeli wewnętrznych określoną w części trzeciej tytuł IV rozdział 1b rozporządzenia (UE) nr 575/2013;
SAall desks	=	wymogi w zakresie funduszy własnych z tytułu ryzyka rynkowego w odniesieniu do wszystkich pozycji portfela handlowego i wszystkich pozycji portfela bankowego generujących ryzyko walutowe lub ryzyko cen towarów zgodnie z alternatywną metodą modeli wewnętrznych określoną w części trzeciej tytuł IV rozdział 1a rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

Artykuł 17

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 14 czerwca 2022 r.

W imieniu Komisji

Przewodnicząca

Ursula VON DER LEYEN

(1) Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 1.

(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego), zmiany decyzji nr 716/2009/WE oraz uchylenia decyzji Komisji 2009/78/WE (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 12).

26.10.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 276/60

ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2022/2060

z dnia 14 czerwca 2022 r.

uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych określających kryteria oceny możliwości modelowania czynników ryzyka zgodnie z metodą modeli wewnętrznych oraz częstotliwość tej oceny zgodnie z art. 325be ust. 3 tego rozporządzenia

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Ocena możliwości modelowania czynników ryzyka, o której mowa w art. 325be ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, powinna doprowadzić do ustalenia odpowiedniej miary ryzyka, z której instytucje powinny korzystać do obliczania wymogów w zakresie funduszy własnych z tytułu ryzyka rynkowego dla każdego czynnika ryzyka objętego alternatywną metodą modeli wewnętrznych określoną w części trzeciej tytuł IV rozdział 1b rozporządzenia (UE) nr 575/2013 lub dla każdego czynnika ryzyka, który ma zostać objęty tą metodą. Możliwe do modelowania czynniki ryzyka powinny podlegać mierze ryzyka oczekiwanych braków obliczonej zgodnie z art. 325bb rozporządzenia (UE) nr 575/2013, natomiast niemożliwe do modelowania czynniki ryzyka powinny podlegać mierze ryzyka scenariusza warunków skrajnych obliczonej zgodnie z art. 325bk tego rozporządzenia.

(2)

Miara ryzyka oczekiwanych braków powinna ujmować rozkład prawdopodobieństwa czynników ryzyka na przestrzeni dostatecznie długiego okresu historycznego, w którym odpowiednie dane rynkowe dla tych czynników ryzyka są obserwowalne. Dlatego też czynnik ryzyka powinien zostać uznany za możliwy do modelowania w przypadku dostępności wystarczającej liczby obserwowalnych, możliwych do sprawdzenia cen reprezentatywnych dla tego czynnika ryzyka. Za okres odpowiedni do przeprowadzenia takiej oceny uznaje się 12–miesięczny okres obserwacji dobiegający końca w poprzednim sprawozdawczym dniu odniesienia. Aby uwzględnić jednak ewentualne opóźnienia w procesie udostępniania danych, instytucje powinny mieć możliwość zastąpienia takiego 12–miesięcznego okresu obserwacji przesuniętym okresem 12 miesięcy. W celu zapewnienia porównywalności praktyk w całej Unii tego rodzaju przesunięcie powinno ograniczać się do jednego miesiąca. Z tego samego względu instytucje powinny stosować takie przesunięte okresy spójnie w odniesieniu do wszystkich czynników ryzyka tego samego rodzaju oraz przekazać swojemu właściwemu organowi szczegółową dokumentację wyjaśniającą stosowanie tych przesuniętych okresów.

(3)

Przewiduje się, że instytucje mogą nie dysponować wszystkimi informacjami na temat cen wymaganymi w celu przeprowadzenia oceny możliwości modelowania, jeżeli będą opierały się wyłącznie na swojej własnej działalności handlowej. Dlatego też przy ocenianiu, czy czynniki ryzyka są możliwe do modelowania, instytucje powinny mieć również możliwość skorzystania z informacji na temat cen uzyskanych od dostawców będących osobami trzecimi, o ile wspomniane informacje będą możliwe do sprawdzenia i o ile tacy dostawcy będący osobami trzecimi będą podlegali niezależnemu audytowi służącemu potwierdzeniu wiarygodności przekazywanych przez nich informacji na temat cen.

(4)

Kluczowym etapem oceny służącej ustaleniu, czy czynniki ryzyka są możliwe do modelowania, jest ocenienie reprezentatywności zidentyfikowanych, możliwych do sprawdzenia cen odnoszących się do tych czynników ryzyka. Cenę możliwą do sprawdzenia powinno się uznać za reprezentatywną dla danego czynnika ryzyka, jeżeli instytucja jest w stanie ustalić wartość tego czynnika ryzyka na podstawie wartości możliwej do sprawdzenia ceny, korzystając z powszechnie stosowanych metod ilościowych. Szereg tych metod wymaga od instytucji dysponowania dodatkowymi danymi wejściowymi, aby można było ustalić na ich podstawie wartość czynnika ryzyka, co dodatkowo zwiększa złożoność procesu wykazywania reprezentatywności cen możliwych do sprawdzenia. Z tego względu wspomniane metody, a także – w stosownych przypadkach – dodatkowe dane wejściowe powinny bazować na obiektywnych i należycie udokumentowanych informacjach, aby nie dopuścić do opierania się przez instytucje na błędnych przesłankach. Z uwagi na brak możliwości ich sprawdzenia oraz ich niereprezentatywność, zgodnie z międzynarodowymi standardami uzgodnień ani wycen zabezpieczenia nie powinno się uznawać za kwalifikowalne źródła cen możliwych do sprawdzenia.

(5)

Jeżeli czynniki ryzyka są punktami na krzywej, powierzchni lub sześcianu, możliwość modelowania takich czynników ryzyka powinno się oceniać stosownie do możliwości modelowania każdego koszyka tej krzywej, powierzchni lub sześcianu, biorąc pod uwagę wspólne ceny czynników ryzyka należących do danego koszyka. Oznacza to, że możliwość modelowania koszyka należy oceniać poprzez odniesienie do wszystkich możliwych do sprawdzenia cen przypisanych do tego koszyka, natomiast możliwe do sprawdzenia ceny reprezentatywne dla jednego czynnika ryzyka w koszyku należy traktować jako reprezentatywne dla wszystkich czynników ryzyka należących do tego samego koszyka. Ponadto instytucje powinny mieć możliwość wyboru standardowych koszyków lub – jeżeli uznają, że takie rozwiązanie będzie właściwsze dla określonej krzywej, powierzchni lub sześcianu – opracowanych przez siebie alternatywnych koszyków.

(6)

Ponadto kryteria możliwości modelowania czynników ryzyka powinny obejmować przypadki, w których instytucja korzysta z funkcji parametrycznej do przedstawienia krzywej, powierzchni lub sześcianu i wyznacza parametry tej funkcji jako czynniki ryzyka w swoim modelu pomiaru ryzyka. W takich przypadkach wspomniane kryteria powinny określać, w jaki sposób należy przeprowadzać ocenę możliwości modelowania, biorąc pod uwagę specyfikę tego rodzaju funkcji parametrycznych oraz parametrów funkcji.

(7)

Aby ułatwić właściwym organom ocenianie zgodności z przepisami niniejszego rozporządzenia, należy doprecyzować, w jaki sposób instytucje mają spełniać ogólny wymóg prowadzenia dokumentacji, o którym mowa w art. 325bi ust. 1 lit. e) rozporządzenia (UE) nr 575/2013, przy przeprowadzaniu oceny służącej ustaleniu, czy dany czynnik ryzyka jest możliwy do modelowania.

(8)	Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowią projekty regulacyjnych standardów technicznych przedłożone Komisji przez Europejski Urząd Nadzoru Bankowego.

(9)

Europejski Urząd Nadzoru Bankowego przeprowadził otwarte konsultacje publiczne na temat projektów regulacyjnych standardów technicznych, które stanowią podstawę niniejszego rozporządzenia, dokonał analizy potencjalnych powiązanych kosztów i korzyści oraz zasięgnął opinii Bankowej Grupy Interesariuszy powołanej na podstawie art. 37 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 (2),

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Kryteria oceny możliwości modelowania czynników ryzyka, które nie należą do krzywej, powierzchni ani sześcianu

1. Czynniki ryzyka pozycji, o których mowa w art. 325be ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 i które nie należą do krzywej, powierzchni ani sześcianu, uznaje się za możliwe do modelowania, jeżeli spełniają one dowolne z poniższych kryteriów:

na przestrzeni 12–miesięcznego okresu obserwacji dobiegającego końca w poprzednim sprawozdawczym dniu odniesienia, o którym mowa w art. 2 ust. 1 lit. b) rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2021/451 (3), spełnione zostały obydwa poniższe warunki:

(i)

instytucja potwierdziła w odniesieniu do danego czynnika ryzyka istnienie co najmniej 24 cen, które są możliwe do sprawdzenia zgodnie z art. 2 niniejszego rozporządzenia, które zostały oznaczone odrębnymi datami obserwacji i które są uznawane za reprezentatywne dla tego czynnika ryzyka zgodnie z art. 3 niniejszego rozporządzenia;

(ii)	nie doszło do wystąpienia żadnego okresu 90 dni ani dłuższego, w trakcie którego dostępnych było mniej niż cztery ceny możliwe do sprawdzenia, o których mowa w pkt (i);

na przestrzeni 12–miesięcznego okresu obserwacji, o którym mowa w lit. a), instytucja potwierdziła w odniesieniu do danego czynnika ryzyka istnienie co najmniej 100 cen, które są możliwe do sprawdzenia zgodnie z art. 2 niniejszego rozporządzenia, które zostały oznaczone odrębnymi datami obserwacji i które są uznawane za reprezentatywne dla tego czynnika ryzyka zgodnie z art. 3 niniejszego rozporządzenia.

2. Instytucja może zastąpić 12–miesięczny okres, o którym mowa w ust. 1, 12-miesięcznym okresem dobiegającym końca najwcześniej na miesiąc przed poprzednim sprawozdawczym dniem odniesienia, o którym mowa w art. 2 ust. 1 lit. b) rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/451 („przesunięty okres”), jeżeli spełnione zostały wszystkie poniższe warunki:

a)	instytucja stosuje taki przesunięty okres spójnie w odniesieniu do wszystkich czynników ryzyka tego samego rodzaju co przedmiotowy czynnik ryzyka;

b)	instytucja stosuje taki przesunięty okres spójnie w miarę upływu czasu;

c)	instytucja udzieliła właściwemu organowi szczegółowych wyjaśnień dotyczących przyczyn stosowania takiego przesuniętego okresu.

Artykuł 2

Ceny możliwe do sprawdzenia

1. Cenę uznaje się za możliwą do sprawdzenia, jeżeli spełniono dowolny z poniższych warunków:

a)	cenę ustalono na podstawie transakcji, której dana instytucja była stroną i którą zawarto na warunkach rynkowych;

b)	cenę ustalono na podstawie transakcji zawartej na warunkach rynkowych przez osoby trzecie, która spełnia wszystkie warunki przewidziane w ust. 5;

cenę ustalono na podstawie faktycznych kwotowań konkurencyjnych, przedstawianych w dobrej wierze, kursów kupna i sprzedaży dokonywanych na warunkach rynkowych przez samą instytucję lub przez osoby trzecie, wartości, po których instytucja lub osoby trzecie zobowiązały się do zawarcia transakcji zgodnie z obowiązującym zwyczajem handlowym, a transakcja ta spełnia wszystkie warunki określone w ust. 5.

2. Niezależnie od ust. 1, ceny nie można uznać za możliwą do sprawdzenia, jeżeli spełniono dowolny z poniższych warunków:

a)	cenę ustalono na podstawie transakcji lub kwotowań kursów kupna i sprzedaży między dwoma podmiotami należącymi do tej samej grupy;

b)	cenę ustalono na podstawie transakcji lub kwotowań kursów kupna i sprzedaży przeprowadzanych na znikomą skalę w porównaniu ze zwyczajową skalą transakcji lub kwotowań odzwierciedlającą aktualne warunki rynkowe;

c)	cenę ustalono na podstawie kwotowań, w przypadku których różnica pomiędzy ceną kupna a ceną sprzedaży odbiega istotnie od różnicy pomiędzy ceną kupna a ceną sprzedaży odzwierciedlającą aktualne warunki rynkowe;

d)	cenę ustalono na podstawie transakcji, którą zawarto wyłącznie na potrzeby potwierdzenia dostępności wystarczającej liczby cen możliwych do sprawdzenia spełniających kryteria ustanowione w art. 1 niniejszego rozporządzenia;

e)	cenę ustalono na podstawie kwotowań, których dokonano wyłącznie na potrzeby potwierdzenia dostępności wystarczającej liczby cen możliwych do sprawdzenia spełniających kryteria ustanowione w art. 1 niniejszego rozporządzenia.

3. Data obserwacji ceny możliwej do sprawdzenia musi odpowiadać dacie zawarcia transakcji lub dacie dokonania kwotowań kursów kupna i sprzedaży. Daty obserwacji cen możliwych do sprawdzenia należy rejestrować, stosując spójnie tę samą strefę czasową w odniesieniu do wszystkich źródeł danych.

4. Na potrzeby niniejszego artykułu dostawca będący osobą trzecią oznacza przedsiębiorstwo udostępniające dane dotyczące transakcji lub kwotowań instytucjom do celów art. 1 niniejszego rozporządzenia, uwzględniając dostawców usług w zakresie udostępniania informacji zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust. 1 pkt 36a rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 600/2014 (4) oraz systemy wielostronne zgodnie z definicją zawartą w art. 4 ust. 1 pkt 19 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE (5).

5. Transakcję lub kwotowania kursów kupna i sprzedaży można wykorzystać do celów, o których mowa w ust. 1 lit. b) i c), wyłącznie w przypadku spełnienia wszystkich poniższych warunków:

a)	transakcja lub kwotowania zostały przetworzone za pośrednictwem dostawcy będącego osobą trzecią lub zgromadzone przez takiego dostawcę;

b)	dostawca będący osobą trzecią lub instytucja zgodziły się przekazać właściwemu organowi instytucji, na jego żądanie, dowodów potwierdzających przeprowadzenie transakcji lub dokonanie kwotowań oraz dowodów potwierdzających cenę uzyskaną na podstawie takiej transakcji lub takich kwotowań;

dostawca będący osobą trzecią wskazał instytucji datę obserwacji transakcji lub kwotowań oraz przekazał jej minimalny zbiór informacji na temat transakcji lub kwotowań umożliwiający instytucji powiązanie ceny możliwej do sprawdzenia z czynnikami ryzyka, dla których cena ustalona na podstawie tej transakcji lub tych kwotowań jest reprezentatywna zgodnie z art. 3 niniejszego rozporządzenia;

instytucja potwierdziła, że dostawca będący osobą trzecią jest poddawany, przynajmniej raz do roku, niezależnemu audytowi przeprowadzanemu przez przedsiębiorstwo będące stroną trzecią w rozumieniu art. 325bi ust. 1 akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 575/2013 służącemu zweryfikowaniu wiarygodności przekazywanych przez niego informacji na temat cen, a także jego struktury zarządzania i stosowanych przez niego procedur, oraz że dysponuje dostępem do wyników audytu i sprawozdań z audytu i może przekazać je swojemu właściwemu organowi na jego żądanie.

6. Do celów ust. 5 lit. d) niezależny audyt przeprowadza się w celu ocenienia wszystkich poniższych elementów:

a)	czy dostawca będący osobą trzecią znajduje się w posiadaniu informacji niezbędnych do ustalenia, czy cena jest możliwa do sprawdzenia, oraz do powiązania ceny możliwej do sprawdzenia z czynnikami ryzyka, dla których cena ta jest reprezentatywna zgodnie z art. 3 niniejszego rozporządzenia;

b)	czy dostawca będący osobą trzecią jest w stanie wykazać wiarygodność informacji, o których mowa w lit. a);

c)	czy dostawca będący osobą trzecią stosuje procedury wewnętrzne oraz dysponuje wystarczającą liczbą pracowników posiadających umiejętności niezbędne do zarządzania informacjami, o których mowa w lit. a);

d)	czy – w przypadku gdy dostawca będący osobą trzecią nie przekaże instytucji informacji niezbędnych do potwierdzenia, że cena jest możliwa do sprawdzenia – dostawca będący osobą trzecią jest zobowiązany umową do potwierdzenia możliwości sprawdzenia ceny.

7. Jeżeli dostawca będący osobą trzecią nie przekazał instytucji informacji niezbędnych do potwierdzenia, że cena jest możliwa do sprawdzenia, instytucja musi wykazać swojemu właściwemu organowi, że taki dostawca jest zobowiązany umową do potwierdzenia możliwości sprawdzenia ceny.

Artykuł 3

Reprezentatywność cen możliwych do sprawdzenia dla czynników ryzyka

1. Cenę możliwą do sprawdzenia uznaje się za reprezentatywną dla czynnika ryzyka w dniu obserwacji, jeżeli spełniono wszystkie poniższe warunki:

a)	dany czynnik ryzyka jest ściśle powiązany z ceną możliwą do sprawdzenia;

b)	instytucja przyjęła opierającą się na solidnych założeniach metodę ustalania wartości czynnika ryzyka na podstawie wartości ceny możliwej do sprawdzenia.

Do celów lit. b) wszelkie dane wejściowe lub czynniki ryzyka inne niż cena możliwa do sprawdzenia wykorzystywane na potrzeby wspomnianej metody muszą bazować na obiektywnych danych.

2. Każda cena możliwa do sprawdzenia może zostać uznana za dostępną do celów obserwacji na potrzeby art. 1 w odniesieniu do wszystkich czynników ryzyka, dla których jest ona reprezentatywna zgodnie z ust. 1.

3. Jeżeli instytucja korzysta z czynnika systematycznego ryzyka kredytowego lub czynnika ryzyka dotyczącego cen akcji do ujmowania zmian obejmujących cały rynek dla określonych atrybutów grupy emitentów, uwzględniając państwo, region lub sektor działalności tych emitentów, możliwe do sprawdzenia ceny indeksów lub instrumentów rynkowych poszczególnych emitentów uznaje się za reprezentatywne dla takiego systematycznego czynnika ryzyka wyłącznie wówczas, gdy charakteryzują się one takimi samymi atrybutami jak ten czynnik ryzyka systematycznego.

Artykuł 4

Kryteria oceny możliwości modelowania czynników ryzyka, które należą do krzywej, powierzchni lub sześcianu

1. Czynniki ryzyka pozycji, o których mowa w art. 325be ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 i które należą do krzywej, powierzchni lub sześcianu, uznaje się za możliwe do modelowania po podjęciu następujących kroków w następującym porządku:

a)	dla każdej krzywej, powierzchni lub sześcianu instytucja określa odpowiednie koszyki czynników ryzyka zgodnie z art. 5 niniejszego rozporządzenia;

b)	instytucja ustala możliwość modelowania odpowiednich koszyków, o których mowa w lit. a), zgodnie z ust. 2;

c)	instytucja uznaje za możliwy do modelowania każdy czynnik ryzyka należący do koszyka, który został uznany za możliwy do modelowania zgodnie z ust. 2.

2. Ocenę służącą ustaleniu, czy koszyk jest możliwy do modelowania, przeprowadza się w oparciu o dowolne z poniższych kryteriów:

(i)	instytucja potwierdziła w odniesieniu do tego koszyka istnienie co najmniej 24 cen, które są możliwe do sprawdzenia zgodnie z art. 2 niniejszego rozporządzenia, które zostały oznaczone odrębnymi datami obserwacji i które zostały przypisane do tego koszyka, oraz

(ii)	nie doszło do wystąpienia żadnego okresu 90 dni ani dłuższego, w trakcie którego dostępnych było mniej niż cztery ceny możliwe do sprawdzenia, o których mowa w pkt (i);

na przestrzeni 12–miesięcznego okresu obserwacji, o którym mowa w lit. a), instytucja potwierdziła w odniesieniu do tego koszyka istnienie co najmniej 100 cen, które są możliwe do sprawdzenia zgodnie z art. 2 niniejszego rozporządzenia, które zostały oznaczone odrębnymi datami obserwacji i które przypisano do tego koszyka.

3. Instytucja może zastąpić 12-miesięczny okres, o którym mowa w ust. 2, 12-miesięcznym okresem dobiegającym końca najwcześniej na miesiąc przed poprzednim sprawozdawczym dniem odniesienia, o którym mowa w art. 2 ust. 1 lit. b) rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/451 („przesunięty okres”), jeżeli spełnione zostały wszystkie poniższe warunki:

a)	instytucja stosuje taki przesunięty okres spójnie w odniesieniu do wszystkich koszyków należących do krzywej, powierzchni lub sześcianu;

b)	instytucja stosuje taki przesunięty okres spójnie w miarę upływu czasu;

c)	instytucja udzieliła swojemu właściwemu organowi szczegółowych wyjaśnień dotyczących stosowanie takiego przesuniętego okresu.

4. Cenę możliwą do sprawdzenia przypisuje się do koszyka, do którego należy czynnik ryzyka, dla którego cena ta jest reprezentatywna zgodnie z art. 3 niniejszego rozporządzenia.

5. Do celów ust. 4 instytucja może uznać za czynnik ryzyka dowolny punkt na krzywej, powierzchni lub sześcianie należących do koszyka, niezależnie od tego, czy taki punkt jest czynnikiem ryzyka uwzględnionym w jej modelu pomiaru ryzyka.

Artykuł 5

Podejścia związane z przypisywaniem do koszyków czynników ryzyka należących do krzywych, powierzchni lub sześcianów

1. Dla każdej krzywej, powierzchni lub sześcianu, do których należy dany czynnik ryzyka, instytucje określają koszyki należące do takiej krzywej, powierzchni lub sześcianu, korzystając ze standardowych, wcześniej określonych koszyków, o których mowa w ust. 2, albo z koszyków określonych przez same instytucje, o ile takie koszyki spełniają wymogi przewidziane w ust. 3.

2. Do celów ust. 1 za standardowe, wcześniej określone koszyki uznaje się następujące koszyki:

dziewięć koszyków, o których mowa w wierszu i tabeli 1 w ust. 3, dla czynników ryzyka o jednym wymiarze terminu zapadalności t wyrażonym w latach, które przypisano do następujących szerokich kategorii czynników ryzyka:

(i)	„stopa procentowa”, z wyjątkiem czynników ryzyka przypisanych do szerokiej podkategorii czynników ryzyka „zmienność”;

(ii)	„kurs walutowy”, z wyjątkiem czynników ryzyka przypisanych do szerokiej podkategorii czynników ryzyka „zmienność”;

(iii)

„ceny towarów”, z wyjątkiem czynników ryzyka przypisanych do szerokich podkategorii czynników ryzyka „zmienność ceny energii i ceny emisji dwutlenku węgla”, „zmienność cen metali szlachetnych i cen metali nieżelaznych” oraz „zmienność cen pozostałych towarów”;

sześć koszyków, o których mowa w wierszu ii tabeli 1 w ust. 3, dla każdego wymiaru terminu zapadalności t czynników ryzyka o więcej niż jednym wymiarze terminu zapadalności wyrażonym w latach, które przypisano do następujących szerokich kategorii czynników ryzyka:

(i)	„stopa procentowa”, z wyjątkiem czynników ryzyka przypisanych do szerokiej podkategorii czynników ryzyka „zmienność”;

(ii)	„kurs walutowy”, z wyjątkiem czynników ryzyka przypisanych do szerokiej podkategorii czynników ryzyka „zmienność”;

(iii)

pięć koszyków, o których mowa w wierszu iii tabeli 1 w ust. 3, dla każdego wymiaru terminu zapadalności t czynników ryzyka o co najmniej jednym wymiarze terminu zapadalności wyrażonym w latach, które przypisano do następujących szerokich kategorii czynników ryzyka:

(i)	„spread kredytowy”, z wyjątkiem czynników ryzyka przypisanych do szerokiej podkategorii czynników ryzyka „zmienność”;

(ii)	„ceny akcji”, z wyjątkiem czynników ryzyka przypisanych do szerokich podkategorii czynników ryzyka „zmienność (duża kapitalizacja rynkowa)” i „zmienność (mała kapitalizacja rynkowa)”;

d)	pięć koszyków, o których mowa w wierszu iv tabeli 1 w ust. 3, dla wszystkich czynników ryzyka o co najmniej jednym wymiarze płynności, co wyrażono za pomocą współczynnika delta opcji (δ);

pięć koszyków, o których mowa w wierszu iii tabeli 1 w ust. 3, oraz pięć koszyków, o których mowa w wierszu iv tabeli 1 w ust. 3, dla czynników ryzyka, które przypisano do następujących szerokich kategorii czynników ryzyka:

(i)	„kurs walutowy” w odniesieniu do czynników ryzyka przypisanych do szerokiej podkategorii czynników ryzyka „zmienność”;

(ii)	„spread kredytowy” w odniesieniu do czynników ryzyka przypisanych do szerokiej podkategorii czynników ryzyka „zmienność”;

(iii)

„ceny akcji” w odniesieniu do czynników ryzyka przypisanych do szerokich podkategorii czynników ryzyka „zmienność (duża kapitalizacja rynkowa)” i „zmienność (mała kapitalizacja rynkowa)”;

(iv)	„ceny towarów”, w odniesieniu do czynników ryzyka przypisanych do szerokich podkategorii czynników ryzyka „zmienność ceny energii i ceny emisji dwutlenku węgla”, „zmienność cen metali szlachetnych i cen metali nieżelaznych” oraz „zmienność cen pozostałych towarów”;

sześć koszyków, o których mowa w wierszu ii tabeli 1 w ust. 3, pięć koszyków, o których mowa w wierszu iii tabeli 1 w ust. 3, oraz pięć koszyków, o których mowa w wierszu iv tabeli 1 w ust. 3, dla czynników ryzyka przypisanych do szerokiej kategorii czynników ryzyka „stopa procentowa” i do szerokiej podkategorii czynników ryzyka „zmienność” o wymiarze terminu zapadalności, wymiarze terminu wygaśnięcia i wymiarze płynności.

Do celów lit. d), w odniesieniu do rynków opcji wykorzystujących inne konwencje niż współczynnik delta opcji na potrzeby ustalania płynności, instytucje przekształcają koszyki, o których mowa w wierszu iv tabeli 1 w ust. 3, w taki sposób, aby odpowiadały one konwencjom obowiązującym na tych rynkach opcji, stosując techniki ilościowe bazujące na własnych modelach wyceny instytucji, o ile takie modele wyceny zostały dobrze udokumentowane i są poddawane niezależnemu przeglądowi.

3. Do celów ust. 2 standardowy koszyk może zostać podzielony na mniejsze koszyki.

Tabela 1

Nr koszyka	1	2	3	4	5	6	7	8	9
i.	0 ≤ t < 0,75	0,75 ≤ t <1,5	1,5 ≤ t <4	4 ≤ t < 7	7 ≤ t < 12	12 ≤ t < 18	18 ≤ t < 25	25 ≤ t < 35	35 ≤ t
ii.	0 ≤ t <0,75	0,75 ≤ t < 4	4 ≤ t < 10	10 ≤ t < 18	18 ≤ t < 30	30 ≤ t
iii.	0 ≤ t < 1,5	1,5 ≤ t < 3,5	3,5 ≤ t < 7,5	7,5 ≤ t < 15	15 ≤ t
iv.	0 ≤ δ < 0,05	0,05 ≤ δ < 0,3	0,3 ≤ δ < 0.7	0,7 ≤ δ < 0,95	0,95 ≤ δ ≤ 1

4. Do celów ust. 1 instytucje mogą samodzielnie ustanowić koszyki dla danej krzywej, powierzchni lub sześcianu, jeżeli spełniono wszystkie poniższe warunki:

a)	koszyki obejmują całą krzywą, powierzchnię lub sześcian;

b)	koszyki nie pokrywają się ze sobą;

każdy koszyk zawiera dokładnie jeden czynnik ryzyka uwzględniany w obliczeniach teoretycznych zmian wartości portfela jednej z jednostek odpowiadających za handel instytucji w celu ocenienia zgodności z wymogami dotyczącymi przypisania zysków i strat ustanowionymi w art. 325bg rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

5. Na potrzeby oceny możliwości modelowania czynników ryzyka z szerokiej kategorii czynników ryzyka „spread kredytowy”, które należą do określonego koszyka terminu zapadalności, instytucja może przenieść ceny możliwe do sprawdzenia znajdujące się w jednym koszyku do sąsiedniego koszyka powiązanego z krótszymi terminami zapadalności wyłącznie w przypadku spełnienia wszystkich poniższych warunków:

a)	instytucja nie posiada ekspozycji wobec żadnego czynnika ryzyka należącego do koszyka o dłuższych terminach zapadalności, a tym samym nie korzysta z żadnych tego rodzaju czynników ryzyka w ramach swojego modelu zarządzania ryzykiem;

b)	każdą cenę możliwą do sprawdzenia zalicza się wyłącznie do jednego koszyka terminu zapadalności;

c)	każdą cenę możliwą do sprawdzenia można przenieść wyłącznie jednokrotnie.

Artykuł 6

Kryteria oceny możliwości modelowania czynników ryzyka stanowiących parametry funkcji krzywej lub powierzchni parametrycznej bądź sześcianu parametrycznego

1. Instytucje, które korzystają z co najmniej jednej funkcji parametrycznej do przedstawienia krzywej, powierzchni lub sześcianu i które uwzględniają parametry funkcji jako czynniki ryzyka w swoich wewnętrznych modelach pomiaru ryzyka, oceniają możliwość modelowania tych parametrów funkcji, podejmując w odniesieniu do każdej funkcji parametrycznej następujące kroki w następującym porządku:

a)	wspomniane instytucje identyfikują zbiór punktów na krzywej, powierzchni lub sześcianie, które wykorzystano do kalibracji funkcji parametrycznej;

b)	wspomniane instytucje stosują podejście związane z przypisywaniem do koszyków opisane w art. 5 ust. 2 w taki sposób, jak gdyby czynniki ryzyka w ramach ich modelu pomiaru ryzyka stanowiły punkty zidentyfikowane zgodnie z lit. a);

wspomniane instytucje oceniają zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 możliwość modelowania koszyków utworzonych w rezultacie zastosowania podejścia związanego z przypisywaniem do koszyków opisanego w art. 5 ust. 2 w taki sposób, jak gdyby czynniki ryzyka w ramach ich modelu pomiaru ryzyka stanowiły punkty zidentyfikowane zgodnie z lit. a).

2. Możliwość modelowania parametru funkcji parametrycznej, o której mowa w ust. 1, ocenia się poprzez zidentyfikowanie zbioru punktów na krzywej, powierzchni lub sześcianie, które wykorzystano do kalibracji tego parametru funkcji. Jeżeli zidentyfikowane punkty należą wyłącznie do koszyków uznanych za możliwe do modelowania w rezultacie oceny przeprowadzonej zgodnie z ust. 1 lit. c), parametr funkcji uznaje się za możliwy do modelowania.

Artykuł 7

Dokumentacja

1. Instytucje dokumentują w swoich wewnętrznych zasadach polityki wszystkie następujące elementy:

a)	zestawienie i opis podlegających ocenie możliwości modelowania czynników ryzyka wykorzystywanych w ich modelu pomiaru ryzyka;

b)	źródła możliwych do sprawdzenia informacji na temat cen wykorzystywanych na potrzeby oceny możliwości modelowania czynników ryzyka;

kryteria uznania ceny za możliwą do sprawdzenia zgodnie z art. 2, z uwzględnieniem informacji na temat sposobu, w jaki instytucja ocenia, czy skala transakcji lub zatwierdzonego kwotowania nie jest znikoma w rozumieniu art. 2 ust. 2 lit. b) i czy różnica pomiędzy ceną kupna a ceną sprzedaży kwotowania jest rozsądna w rozumieniu art. 2 ust. 2 lit. c);

przebieg procesu przyporządkowywania i kryteria stosowane w celu potwierdzenia reprezentatywności możliwych do sprawdzenia cen dla czynników ryzyka, o której mowa w art. 3, z uwzględnieniem informacji na temat metody ustalania wartości czynnika ryzyka na podstawie możliwych do sprawdzenia cen oraz wszelkie dodatkowe dane wejściowe, jakie mogą być potencjalnie potrzebne w ramach tej metody;

e)	wyniki oceny możliwości modelowania przeprowadzonej w odniesieniu do krzywych, powierzchni lub sześcianów parametrycznych, o której mowa w art. 6;

f)	opis sposobu korzystania z podejść związanych z przypisywaniem do koszyków, o których mowa w art. 5, zawierający również szczegółowe informacje na temat tego, czy – a jeżeli tak, w jaki sposób – instytucja stosuje przepisy art. 5 ust. 5;

g)	uzasadnienie skorzystania z 12–miesięcznego przesuniętego okresu zgodnie z art. 1 ust. 2 lub art. 4 ust. 3.

2. W odniesieniu do każdego czynnika ryzyka instytucje gromadzą wyniki swojej oceny możliwości modelowania, uwzględniając dokumentację, o której mowa w ust. 1, przez co najmniej jeden rok. Jeżeli chodzi o czynniki ryzyka, w odniesieniu do których instytucje nie dysponują jeszcze wynikami obejmującymi okres pełnego roku, instytucje prowadzą dokumentacje stosownych wyników w maksymalnym możliwym zakresie.

Artykuł 8

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 14 czerwca 2022 r.

W imieniu Komisji

Przewodnicząca

Ursula VON DER LEYEN

(1) Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 1.

(3) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2021/451 z dnia 17 grudnia 2020 r. ustanawiające wykonawcze standardy techniczne do celów stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do sprawozdań nadzorczych instytucji oraz uchylające rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 680/2014 (Dz.U. L 97 z 19.3.2021, s. 1).

(4) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 600/2014 z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 84).

(5) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniająca dyrektywę 2002/92/WE i dyrektywę 2011/61/UE (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 349).

26.10.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 276/69

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2022/2061

z dnia 24 października 2022 r.

zmieniające załączniki V i XIV do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/404 w odniesieniu do pozycji dotyczących Zjednoczonego Królestwa i Stanów Zjednoczonych w wykazach państw trzecich, z których dozwolone jest wprowadzanie do Unii przesyłek drobiu, materiału biologicznego drobiu oraz świeżego mięsa drobiu i ptaków łownych

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429 z dnia 9 marca 2016 r. w sprawie przenośnych chorób zwierząt oraz zmieniające i uchylające niektóre akty w dziedzinie zdrowia zwierząt („Prawo o zdrowiu zwierząt”) (1), w szczególności jego art. 230 ust. 1 oraz art. 232 ust. 1 i 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie (UE) 2016/429 stanowi, że do Unii można wprowadzać wyłącznie przesyłki zwierząt, materiału biologicznego i produktów pochodzenia zwierzęcego pochodzące z państwa trzeciego lub terytorium, lub ich strefy bądź kompartmentu, wymienionych w wykazie zgodnie z art. 230 ust. 1 tego rozporządzenia.

(2)

W rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2020/692 (2) określono wymagania w zakresie zdrowia zwierząt, które muszą spełniać przesyłki niektórych gatunków i kategorii zwierząt, materiału biologicznego i produktów pochodzenia zwierzęcego z państw trzecich lub terytoriów bądź ich stref lub kompartmentów w przypadku zwierząt akwakultury, aby mogły zostać wprowadzone do Unii.

(3)

W rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2021/404 (3) ustanowiono wykazy państw trzecich lub terytoriów bądź ich stref lub kompartmentów, z których dozwolone jest wprowadzanie do Unii gatunków i kategorii zwierząt, materiału biologicznego i produktów pochodzenia zwierzęcego objętych zakresem rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/692.

(4)	W szczególności w załącznikach V i XIV do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/404 określono wykazy państw trzecich, terytoriów lub ich stref, z których dozwolone jest wprowadzanie do Unii odpowiednio przesyłek drobiu, materiału biologicznego drobiu oraz świeżego mięsa drobiu i ptaków łownych.

(5)

Zjednoczone Królestwo powiadomiło Komisję o wystąpieniu 17 ognisk wysoce zjadliwej grypy ptaków u drobiu w hrabstwach Norfolk (11), Essex (3), Somerset (1), Lincolnshire (1) w Anglii w Zjednoczonym Królestwie oraz na wyspie Lewis (1) w Szkocji w Zjednoczonym Królestwie, potwierdzonych w okresie od 6 października 2022 r. do 12 października 2022 r. w drodze analizy laboratoryjnej (RT-PCR).

(6)

Ponadto Stany Zjednoczone powiadomiły Komisję o wystąpieniu 10 ognisk wysoce zjadliwej grypy ptaków u drobiu znajdujących się w stanach Kolorado (1), Kentucky (1), Michigan (2), Pensylwania (1), Dakota Południowa (3) i Utah (2) w Stanach Zjednoczonych, potwierdzonych w okresie od 5 października 2022 r. do 12 października 2022 r. w drodze analizy laboratoryjnej (RT-PCR).

(7)

W związku z wystąpieniem tych ognisk wysoce zjadliwej grypy ptaków organy weterynaryjne Zjednoczonego Królestwa i Stanów Zjednoczonych wyznaczyły strefę objętą kontrolą o promieniu 10 km wokół zakładów, w których wystąpiła choroba, oraz wprowadziły politykę likwidacji stad w celu kontroli występowania wysoce zjadliwej grypy ptaków i ograniczenia rozprzestrzeniania się tej choroby.

(8)

Zjednoczone Królestwo i Stany Zjednoczone przedłożyły Komisji informacje o sytuacji epidemiologicznej na swoim terytorium oraz o środkach wprowadzonych celem zapobieżenia dalszemu rozprzestrzenianiu się wysoce zjadliwej grypy ptaków. Informacje te zostały ocenione przez Komisję. Na podstawie tej oceny i w celu ochrony statusu zdrowia zwierząt w Unii nie należy dalej zezwalać na wprowadzanie do Unii przesyłek drobiu, materiału biologicznego drobiu oraz świeżego mięsa drobiu i ptaków łownych z obszarów objętych ograniczeniami ustanowionych przez organy weterynaryjne Zjednoczonego Królestwa i Stanów Zjednoczonych w wyniku niedawnego wystąpienia ognisk wysoce zjadliwej grypy ptaków.

(9)

Ponadto Zjednoczone Królestwo przedłożyło zaktualizowane informacje na temat sytuacji epidemiologicznej na swoim terytorium w odniesieniu do jednego ogniska wysoce zjadliwej grypy ptaków w zakładzie drobiarskim w Birsay, Orkady, w Szkocji w Zjednoczonym Królestwie, co potwierdzono w dniu 6 lipca 2022 r.

(10)

Dodatkowo Stany Zjednoczone przedłożyły zaktualizowane informacje na temat sytuacji epidemiologicznej na swoim terytorium w odniesieniu do 71 ognisk wysoce zjadliwej grypy ptaków w zakładach drobiarskich w stanach Kolorado (1), Delaware (2), Indiana (1), Iowa (3), Kansas (1), Maryland (3), Michigan (1), Minnesota (31), Missouri (2), Karolina Północna (9), Dakota Północna (1), Pensylwania (11), Dakota Południowa (1) i Wisconsin (4) w Stanach Zjednoczonych, potwierdzonych w okresie od 22 lutego 2022 r. do 7 czerwca 2022 r.

(11)

Zjednoczone Królestwo i Stany Zjednoczone przedstawiły również informacje na temat środków wprowadzonych w celu zapobieżenia dalszemu rozprzestrzenianiu się tej choroby. W szczególności w związku z wystąpieniem wspomnianych ognisk wysoce zjadliwej grypy ptaków Zjednoczone Królestwo i Stany Zjednoczone wprowadziły politykę likwidacji stad w celu kontroli i ograniczenia rozprzestrzeniania się tej choroby, a także zakończyły wymagane działania w zakresie czyszczenia i dezynfekcji w następstwie wdrożenia na swoich terytoriach polityki likwidacji stad w zakażonych zakładach drobiarskich.

(12)

Komisja oceniła informacje przedłożone przez Zjednoczone Królestwo i Stany Zjednoczone i stwierdziła, że ogniska wysoce zjadliwej grypy ptaków w zakładach drobiarskich zostały zlikwidowane i że nie istnieje już żadne ryzyko związane z wprowadzaniem do Unii towarów drobiowych ze stref Zjednoczonego Królestwa i Stanów Zjednoczonych, z których wprowadzanie towarów drobiowych do Unii zostało zawieszone ze względu na te ogniska.

(13)	Należy zatem zmienić załączniki V i XIV do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/404, aby uwzględnić obecną sytuację epidemiologiczną w odniesieniu do wysoce zjadliwej grypy ptaków w Zjednoczonym Królestwie i Stanach Zjednoczonych.

(14)

Biorąc pod uwagę obecną sytuację epidemiologiczną w Zjednoczonym Królestwie i Stanach Zjednoczonych w odniesieniu do wysoce zjadliwej grypy ptaków i poważne ryzyko wprowadzenia tej choroby do Unii, zmiany, które mają zostać wprowadzone niniejszym rozporządzeniem w rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2021/404, powinny stać się skuteczne w trybie pilnym.

(15)

Rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2022/1961 (4) zmieniono część 2 załącznika V do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/404, dodając wiersz GB-2.156 określający jedną dotkniętą strefę w pozycji dotyczącej Zjednoczonego Królestwa w tym załączniku V. Po wykryciu jednego błędu należy odpowiednio sprostować wiersz GB-2.156. Sprostowanie to powinno mieć zastosowanie od daty rozpoczęcia stosowania rozporządzenia wykonawczego (UE) 2022/1961.

(16)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Zmiany w rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2021/404

W załącznikach V i XIV do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/404 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Sprostowanie rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/404

W załączniku V w części 2 w pozycji dotyczącej Zjednoczonego Królestwa wiersz dotyczący strefy GB-2.156 otrzymuje brzmienie:

„Zjednoczone Królestwo

GB-2.156

Near Selby, Selby, North Yorkshire, England, GB

The area contained with a circle of a radius of 10 km, centred on WGS84 dec, coordinates N53.85 and W0.98.”

Artykuł 3

Wejście w życie i rozpoczęcie stosowania

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Art. 2 stosuje się jednak od dnia 19 października 2022 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 24 października 2022 r.

W imieniu Komisji

Przewodnicząca

Ursula VON DER LEYEN

(1) Dz.U. L 84 z 31.3.2016, s. 1.

(2) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2020/692 z dnia 30 stycznia 2020 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429 w odniesieniu do przepisów dotyczących wprowadzania do Unii przesyłek niektórych zwierząt, materiału biologicznego i produktów pochodzenia zwierzęcego oraz przemieszczania ich i postępowania z nimi po ich wprowadzeniu (Dz.U. L 174 z 3.6.2020, s. 379).

(3) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2021/404 z dnia 24 marca 2021 r. ustanawiające wykazy państw trzecich, terytoriów lub ich stref, z których dozwolone jest wprowadzanie do Unii zwierząt, materiału biologicznego i produktów pochodzenia zwierzęcego zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429 (Dz.U. L 114 z 31.3.2021, s. 1).

(4) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2022/1961 z dnia 17 października 2022 r. zmieniające załączniki V i XIV do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/404 w odniesieniu do pozycji dotyczących Kanady, Zjednoczonego Królestwa i Stanów Zjednoczonych w wykazach państw trzecich, z których dozwolone jest wprowadzanie do Unii przesyłek drobiu, materiału biologicznego drobiu oraz świeżego mięsa drobiu i ptaków łownych (Dz.U. L 270 z 18.10.2022, s. 16).

ZAŁĄCZNIK

W załącznikach V i XIV do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/404 wprowadza się następujące zmiany:

w załączniku V wprowadza się następujące zmiany:

w części 1 wprowadza się następujące zmiany:

(i)

w pozycji dotyczącej Zjednoczonego Królestwa wiersze dotyczące strefy GB-2.127 otrzymują brzmienie:

„GB Zjednoczone Królestwo	GB-2.127	Drób hodowlany inny niż ptaki bezgrzebieniowe i drób produkcyjny inny niż ptaki bezgrzebieniowe	BPP	N, P1	6.7.2022	9.10.2022
		Hodowlane ptaki bezgrzebieniowe i produkcyjne ptaki bezgrzebieniowe	BPR	N, P1	6.7.2022	9.10.2022
		Drób przeznaczony do uboju inny niż ptaki bezgrzebieniowe	SP	N, P1	6.7.2022	9.10.2022
		Ptaki bezgrzebieniowe przeznaczone do uboju	SR	N, P1	6.7.2022	9.10.2022
		Pisklęta jednodniowe inne niż ptaki bezgrzebieniowe	DOC	N, P1	6.7.2022	9.10.2022
		Pisklęta jednodniowe ptaków bezgrzebieniowych	DOR	N, P1	6.7.2022	9.10.2022
		Mniej niż 20 sztuk drobiu innego niż ptaki bezgrzebieniowe	POU-LT20	N, P1	6.7.2022	9.10.2022
		Jaja wylęgowe drobiu innego niż ptaki bezgrzebieniowe	HEP	N, P1	6.7.2022	9.10.2022
		Jaja wylęgowe ptaków bezgrzebieniowych	HER	N, P1	6.7.2022	9.10.2022
		Mniej niż 20 jaj wylęgowych drobiu innego niż ptaki bezgrzebieniowe	HE-LT20	N, P1	6.7.2022	9.10.2022”

(ii)

w pozycji dotyczącej Zjednoczonego Królestwa po wierszach dotyczących strefy GB-2.164 dodaje się wiersze dotyczące stref od GB-2.165 do GB-2.181 w brzmieniu:

„GB Zjednoczone Królestwo	GB-2.165	Drób hodowlany inny niż ptaki bezgrzebieniowe i drób produkcyjny inny niż ptaki bezgrzebieniowe	BPP	N, P1		6.10.2022
		Hodowlane ptaki bezgrzebieniowe i produkcyjne ptaki bezgrzebieniowe	BPR	N, P1		6.10.2022
		Drób przeznaczony do uboju inny niż ptaki bezgrzebieniowe	SP	N, P1		6.10.2022
		Ptaki bezgrzebieniowe przeznaczone do uboju	SR	N, P1		6.10.2022
		Pisklęta jednodniowe inne niż ptaki bezgrzebieniowe	DOC	N, P1		6.10.2022
		Pisklęta jednodniowe ptaków bezgrzebieniowych	DOR	N, P1		6.10.2022
		Mniej niż 20 sztuk drobiu innego niż ptaki bezgrzebieniowe	POU-LT20	N, P1		6.10.2022
		Jaja wylęgowe drobiu innego niż ptaki bezgrzebieniowe	HEP	N, P1		6.10.2022
		Jaja wylęgowe ptaków bezgrzebieniowych	HER	N, P1		6.10.2022
		Mniej niż 20 jaj wylęgowych drobiu innego niż ptaki bezgrzebieniowe	HE-LT20	N, P1		6.10.2022
	GB-2.166	Drób hodowlany inny niż ptaki bezgrzebieniowe i drób produkcyjny inny niż ptaki bezgrzebieniowe	BPP	N, P1		7.10.2022
		Hodowlane ptaki bezgrzebieniowe i produkcyjne ptaki bezgrzebieniowe	BPR	N, P1		7.10.2022
		Drób przeznaczony do uboju inny niż ptaki bezgrzebieniowe	SP	N, P1		7.10.2022
		Ptaki bezgrzebieniowe przeznaczone do uboju	SR	N, P1		7.10.2022
		Pisklęta jednodniowe inne niż ptaki bezgrzebieniowe	DOC	N, P1		7.10.2022
		Pisklęta jednodniowe ptaków bezgrzebieniowych	DOR	N, P1		7.10.2022
		Mniej niż 20 sztuk drobiu innego niż ptaki bezgrzebieniowe	POU-LT20	N, P1		7.10.2022
		Jaja wylęgowe drobiu innego niż ptaki bezgrzebieniowe	HEP	N, P1		7.10.2022
		Jaja wylęgowe ptaków bezgrzebieniowych	HER	N, P1		7.10.2022
		Mniej niż 20 jaj wylęgowych drobiu innego niż ptaki bezgrzebieniowe	HE-LT20	N, P1		7.10.2022
	GB-2.167	Drób hodowlany inny niż ptaki bezgrzebieniowe i drób produkcyjny inny niż ptaki bezgrzebieniowe	BPP	N, P1		6.10.2022
		Hodowlane ptaki bezgrzebieniowe i produkcyjne ptaki bezgrzebieniowe	BPR	N, P1		6.10.2022
		Drób przeznaczony do uboju inny niż ptaki bezgrzebieniowe	SP	N, P1		6.10.2022
		Ptaki bezgrzebieniowe przeznaczone do uboju	SR	N, P1		6.10.2022
		Pisklęta jednodniowe inne niż ptaki bezgrzebieniowe	DOC	N, P1		6.10.2022
		Pisklęta jednodniowe ptaków bezgrzebieniowych	DOR	N, P1		6.10.2022
		Mniej niż 20 sztuk drobiu innego niż ptaki bezgrzebieniowe	POU-LT20	N, P1		6.10.2022
		Jaja wylęgowe drobiu innego niż ptaki bezgrzebieniowe	HEP	N, P1		6.10.2022
		Jaja wylęgowe ptaków bezgrzebieniowych	HER	N, P1		6.10.2022
		Mniej niż 20 jaj wylęgowych drobiu innego niż ptaki bezgrzebieniowe	HE-LT20	N, P1		6.10.2022
	GB-2.168	Drób hodowlany inny niż ptaki bezgrzebieniowe i drób produkcyjny inny niż ptaki bezgrzebieniowe	BPP	N, P1		7.10.2022
		Hodowlane ptaki bezgrzebieniowe i produkcyjne ptaki bezgrzebieniowe	BPR	N, P1		7.10.2022
		Drób przeznaczony do uboju inny niż ptaki bezgrzebieniowe	SP	N, P1		7.10.2022
		Ptaki bezgrzebieniowe przeznaczone do uboju	SR	N, P1		7.10.2022
		Pisklęta jednodniowe inne niż ptaki bezgrzebieniowe	DOC	N, P1		7.10.2022
		Pisklęta jednodniowe ptaków bezgrzebieniowych	DOR	N, P1		7.10.2022
		Mniej niż 20 sztuk drobiu innego niż ptaki bezgrzebieniowe	POU-LT20	N, P1		7.10.2022
		Jaja wylęgowe drobiu innego niż ptaki bezgrzebieniowe	HEP	N, P1		7.10.2022
		Jaja wylęgowe ptaków bezgrzebieniowych	HER	N, P1		7.10.2022
		Mniej niż 20 jaj wylęgowych drobiu innego niż ptaki bezgrzebieniowe	HE-LT20	N, P1		7.10.2022
	GB-2.169	Drób hodowlany inny niż ptaki bezgrzebieniowe i drób produkcyjny inny niż ptaki bezgrzebieniowe	BPP	N, P1		8.10.2022
		Hodowlane ptaki bezgrzebieniowe i produkcyjne ptaki bezgrzebieniowe	BPR	N, P1		8.10.2022
		Drób przeznaczony do uboju inny niż ptaki bezgrzebieniowe	SP	N, P1		8.10.2022
		Ptaki bezgrzebieniowe przeznaczone do uboju	SR	N, P1		8.10.2022
		Pisklęta jednodniowe inne niż ptaki bezgrzebieniowe	DOC	N, P1		8.10.2022
		Pisklęta jednodniowe ptaków bezgrzebieniowych	DOR	N, P1		8.10.2022
		Mniej niż 20 sztuk drobiu innego niż ptaki bezgrzebieniowe	POU-LT20	N, P1		8.10.2022
		Jaja wylęgowe drobiu innego niż ptaki bezgrzebieniowe	HEP	N, P1		8.10.2022
		Jaja wylęgowe ptaków bezgrzebieniowych	HER	N, P1		8.10.2022
		Mniej niż 20 jaj wylęgowych drobiu innego niż ptaki bezgrzebieniowe	HE-LT20	N, P1		8.10.2022
	GB-2.170	Drób hodowlany inny niż ptaki bezgrzebieniowe i drób produkcyjny inny niż ptaki bezgrzebieniowe	BPP	N, P1		7.10.2022
		Hodowlane ptaki bezgrzebieniowe i produkcyjne ptaki bezgrzebieniowe	BPR	N, P1		7.10.2022
		Drób przeznaczony do uboju inny niż ptaki bezgrzebieniowe	SP	N, P1		7.10.2022
		Ptaki bezgrzebieniowe przeznaczone do uboju	SR	N, P1		7.10.2022
		Pisklęta jednodniowe inne niż ptaki bezgrzebieniowe	DOC	N, P1		7.10.2022
		Pisklęta jednodniowe ptaków bezgrzebieniowych	DOR	N, P1		7.10.2022
		Mniej niż 20 sztuk drobiu innego niż ptaki bezgrzebieniowe	POU-LT20	N, P1		7.10.2022
		Jaja wylęgowe drobiu innego niż ptaki bezgrzebieniowe	HEP	N, P1		7.10.2022
		Jaja wylęgowe ptaków bezgrzebieniowych	HER	N, P1		7.10.2022
		Mniej niż 20 jaj wylęgowych drobiu innego niż ptaki bezgrzebieniowe	HE-LT20	N, P1		7.10.2022
	GB-2.171	Drób hodowlany inny niż ptaki bezgrzebieniowe i drób produkcyjny inny niż ptaki bezgrzebieniowe	BPP	N, P1		9.10.2022
		Hodowlane ptaki bezgrzebieniowe i produkcyjne ptaki bezgrzebieniowe	BPR	N, P1		9.10.2022
		Drób przeznaczony do uboju inny niż ptaki bezgrzebieniowe	SP	N, P1		9.10.2022
		Ptaki bezgrzebieniowe przeznaczone do uboju	SR	N, P1		9.10.2022
Pisklęta jednodniowe inne niż ptaki bezgrzebieniowe		DOC	N, P1		9.10.2022
Pisklęta jednodniowe ptaków bezgrzebieniowych		DOR	N, P1		9.10.2022
Mniej niż 20 sztuk drobiu innego niż ptaki bezgrzebieniowe		POU-LT20	N, P1		9.10.2022
Jaja wylęgowe drobiu innego niż ptaki bezgrzebieniowe		HEP	N, P1		9.10.2022
Jaja wylęgowe ptaków bezgrzebieniowych		HER	N, P1		9.10.2022
Mniej niż 20 jaj wylęgowych drobiu innego niż ptaki bezgrzebieniowe		HE-LT20	N, P1		9.10.2022
GB-2.172	Drób hodowlany inny niż ptaki bezgrzebieniowe i drób produkcyjny inny niż ptaki bezgrzebieniowe	BPP	N, P1		11.10.2022
	Hodowlane ptaki bezgrzebieniowe i produkcyjne ptaki bezgrzebieniowe	BPR	N, P1		11.10.2022
	Drób przeznaczony do uboju inny niż ptaki bezgrzebieniowe	SP	N, P1		11.10.2022
	Ptaki bezgrzebieniowe przeznaczone do uboju	SR	N, P1		11.10.2022
	Pisklęta jednodniowe inne niż ptaki bezgrzebieniowe	DOC	N, P1		11.10.2022
	Pisklęta jednodniowe ptaków bezgrzebieniowych	DOR	N, P1		11.10.2022
	Mniej niż 20 sztuk drobiu innego niż ptaki bezgrzebieniowe	POU-LT20	N, P1		11.10.2022
	Jaja wylęgowe drobiu innego niż ptaki bezgrzebieniowe	HEP	N, P1		11.10.2022
	Jaja wylęgowe ptaków bezgrzebieniowych	HER	N, P1		11.10.2022
	Mniej niż 20 jaj wylęgowych drobiu innego niż ptaki bezgrzebieniowe	HE-LT20	N, P1		11.10.2022
GB-2.173	Drób hodowlany inny niż ptaki bezgrzebieniowe i drób produkcyjny inny niż ptaki bezgrzebieniowe	BPP	N, P1		10.10.2022
	Hodowlane ptaki bezgrzebieniowe i produkcyjne ptaki bezgrzebieniowe	BPR	N, P1		10.10.2022
	Drób przeznaczony do uboju inny niż ptaki bezgrzebieniowe	SP	N, P1		10.10.2022
	Ptaki bezgrzebieniowe przeznaczone do uboju	SR	N, P1		10.10.2022
	Pisklęta jednodniowe inne niż ptaki bezgrzebieniowe	DOC	N, P1		10.10.2022
	Pisklęta jednodniowe ptaków bezgrzebieniowych	DOR	N, P1		10.10.2022
	Mniej niż 20 sztuk drobiu innego niż ptaki bezgrzebieniowe	POU-LT20	N, P1		10.10.2022
	Jaja wylęgowe drobiu innego niż ptaki bezgrzebieniowe	HEP	N, P1		10.10.2022
	Jaja wylęgowe ptaków bezgrzebieniowych	HER	N, P1		10.10.2022
	Mniej niż 20 jaj wylęgowych drobiu innego niż ptaki bezgrzebieniowe	HE-LT20	N, P1		10.10.2022
GB-2.174	Drób hodowlany inny niż ptaki bezgrzebieniowe i drób produkcyjny inny niż ptaki bezgrzebieniowe	BPP	N, P1		10.10.2022
	Hodowlane ptaki bezgrzebieniowe i produkcyjne ptaki bezgrzebieniowe	BPR	N, P1		10.10.2022
	Drób przeznaczony do uboju inny niż ptaki bezgrzebieniowe	SP	N, P1		10.10.2022
	Ptaki bezgrzebieniowe przeznaczone do uboju	SR	N, P1		10.10.2022
	Pisklęta jednodniowe inne niż ptaki bezgrzebieniowe	DOC	N, P1		10.10.2022
	Pisklęta jednodniowe ptaków bezgrzebieniowych	DOR	N, P1		10.10.2022
	Mniej niż 20 sztuk drobiu innego niż ptaki bezgrzebieniowe	POU-LT20	N, P1		10.10.2022
	Jaja wylęgowe drobiu innego niż ptaki bezgrzebieniowe	HEP	N, P1		10.10.2022
	Jaja wylęgowe ptaków bezgrzebieniowych	HER	N, P1		10.10.2022
	Mniej niż 20 jaj wylęgowych drobiu innego niż ptaki bezgrzebieniowe	HE-LT20	N, P1		10.10.2022
GB-2.175	Drób hodowlany inny niż ptaki bezgrzebieniowe i drób produkcyjny inny niż ptaki bezgrzebieniowe	BPP	N, P1		11.10.2022
	Hodowlane ptaki bezgrzebieniowe i produkcyjne ptaki bezgrzebieniowe	BPR	N, P1		11.10.2022
	Drób przeznaczony do uboju inny niż ptaki bezgrzebieniowe	SP	N, P1		11.10.2022
	Ptaki bezgrzebieniowe przeznaczone do uboju	SR	N, P1		11.10.2022
	Pisklęta jednodniowe inne niż ptaki bezgrzebieniowe	DOC	N, P1		11.10.2022
	Pisklęta jednodniowe ptaków bezgrzebieniowych	DOR	N, P1		11.10.2022
	Mniej niż 20 sztuk drobiu innego niż ptaki bezgrzebieniowe	POU-LT20	N, P1		11.10.2022
	Jaja wylęgowe drobiu innego niż ptaki bezgrzebieniowe	HEP	N, P1		11.10.2022
	Jaja wylęgowe ptaków bezgrzebieniowych	HER	N, P1		11.10.2022
	Mniej niż 20 jaj wylęgowych drobiu innego niż ptaki bezgrzebieniowe	HE-LT20	N, P1		11.10.2022
GB-2.176	Drób hodowlany inny niż ptaki bezgrzebieniowe i drób produkcyjny inny niż ptaki bezgrzebieniowe	BPP	N, P1		11.10.2022
	Hodowlane ptaki bezgrzebieniowe i produkcyjne ptaki bezgrzebieniowe	BPR	N, P1		11.10.2022
	Drób przeznaczony do uboju inny niż ptaki bezgrzebieniowe	SP	N, P1		11.10.2022
	Ptaki bezgrzebieniowe przeznaczone do uboju	SR	N, P1		11.10.2022
	Pisklęta jednodniowe inne niż ptaki bezgrzebieniowe	DOC	N, P1		11.10.2022
	Pisklęta jednodniowe ptaków bezgrzebieniowych	DOR	N, P1		11.10.2022
	Mniej niż 20 sztuk drobiu innego niż ptaki bezgrzebieniowe	POU-LT20	N, P1		11.10.2022
	Jaja wylęgowe drobiu innego niż ptaki bezgrzebieniowe	HEP	N, P1		11.10.2022
	Jaja wylęgowe ptaków bezgrzebieniowych	HER	N, P1		11.10.2022
	Mniej niż 20 jaj wylęgowych drobiu innego niż ptaki bezgrzebieniowe	HE-LT20	N, P1		11.10.2022
GB-2.177	Drób hodowlany inny niż ptaki bezgrzebieniowe i drób produkcyjny inny niż ptaki bezgrzebieniowe	BPP	N, P1		11.10.2022
	Hodowlane ptaki bezgrzebieniowe i produkcyjne ptaki bezgrzebieniowe	BPR	N, P1		11.10.2022
	Drób przeznaczony do uboju inny niż ptaki bezgrzebieniowe	SP	N, P1		11.10.2022
	Ptaki bezgrzebieniowe przeznaczone do uboju	SR	N, P1		11.10.2022
	Pisklęta jednodniowe inne niż ptaki bezgrzebieniowe	DOC	N, P1		11.10.2022
	Pisklęta jednodniowe ptaków bezgrzebieniowych	DOR	N, P1		11.10.2022
	Mniej niż 20 sztuk drobiu innego niż ptaki bezgrzebieniowe	POU-LT20	N, P1		11.10.2022
	Jaja wylęgowe drobiu innego niż ptaki bezgrzebieniowe	HEP	N, P1		11.10.2022
	Jaja wylęgowe ptaków bezgrzebieniowych	HER	N, P1		11.10.2022
	Mniej niż 20 jaj wylęgowych drobiu innego niż ptaki bezgrzebieniowe	HE-LT20	N, P1		11.10.2022
GB-2.178	Drób hodowlany inny niż ptaki bezgrzebieniowe i drób produkcyjny inny niż ptaki bezgrzebieniowe	BPP	N, P1		11.10.2022
	Hodowlane ptaki bezgrzebieniowe i produkcyjne ptaki bezgrzebieniowe	BPR	N, P1		11.10.2022
	Drób przeznaczony do uboju inny niż ptaki bezgrzebieniowe	SP	N, P1		11.10.2022
	Ptaki bezgrzebieniowe przeznaczone do uboju	SR	N, P1		11.10.2022
	Pisklęta jednodniowe inne niż ptaki bezgrzebieniowe	DOC	N, P1		11.10.2022
	Pisklęta jednodniowe ptaków bezgrzebieniowych	DOR	N, P1		11.10.2022
	Mniej niż 20 sztuk drobiu innego niż ptaki bezgrzebieniowe	POU-LT20	N, P1		11.10.2022
	Jaja wylęgowe drobiu innego niż ptaki bezgrzebieniowe	HEP	N, P1		11.10.2022
	Jaja wylęgowe ptaków bezgrzebieniowych	HER	N, P1		11.10.2022
	Mniej niż 20 jaj wylęgowych drobiu innego niż ptaki bezgrzebieniowe	HE-LT20	N, P1		11.10.2022
GB-2.179	Drób hodowlany inny niż ptaki bezgrzebieniowe i drób produkcyjny inny niż ptaki bezgrzebieniowe	BPP	N, P1		12.10.2022
	Hodowlane ptaki bezgrzebieniowe i produkcyjne ptaki bezgrzebieniowe	BPR	N, P1		12.10.2022
	Drób przeznaczony do uboju inny niż ptaki bezgrzebieniowe	SP	N, P1		12.10.2022
	Ptaki bezgrzebieniowe przeznaczone do uboju	SR	N, P1		12.10.2022
	Pisklęta jednodniowe inne niż ptaki bezgrzebieniowe	DOC	N, P1		12.10.2022
	Pisklęta jednodniowe ptaków bezgrzebieniowych	DOR	N, P1		12.10.2022
	Mniej niż 20 sztuk drobiu innego niż ptaki bezgrzebieniowe	POU-LT20	N, P1		12.10.2022
	Jaja wylęgowe drobiu innego niż ptaki bezgrzebieniowe	HEP	N, P1		12.10.2022
	Jaja wylęgowe ptaków bezgrzebieniowych	HER	N, P1		12.10.2022
	Mniej niż 20 jaj wylęgowych drobiu innego niż ptaki bezgrzebieniowe	HE-LT20	N, P1		12.10.2022
GB-2.180	Drób hodowlany inny niż ptaki bezgrzebieniowe i drób produkcyjny inny niż ptaki bezgrzebieniowe	BPP

		ISSN 1977-0766
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		L 276

Wydanie polskie	Legislacja	Rocznik 65 26 października 2022

Spis treści		I Akty ustawodawcze	Strona
		ROZPORZĄDZENIA
	*	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/2056 z dnia 19 października 2022 r. w sprawie ustanowienia środków ochrony i zarządzania obowiązujących na obszarze objętym konwencją w sprawie rybołówstwa na zachodnim i środkowym Pacyfiku oraz w sprawie zmiany rozporządzenia Rady (WE) nr 520/2007	1

	II Akty o charakterze nieustawodawczym
	ROZPORZĄDZENIA
*	Rozporządzenie Rady (UE) 2022/2057 z dnia 13 października 2022 r. w sprawie zmiany rozporządzenia (UE) 2020/1706 otwierającego autonomiczne unijne kontyngenty taryfowe na niektóre produkty rybołówstwa w latach 2021–2023 i określającego sposób zarządzania tymi kontyngentami ( 1 )	37
*	Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2022/2058 z dnia 28 lutego 2022 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących horyzontów płynnościowych na potrzeby alternatywnej metody modeli wewnętrznych, o których to standardach mowa w art. 325bd ust. 7 ( 1 )	40
*	Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2022/2059 z dnia 14 czerwca 2022 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych określających szczegółowe informacje techniczne na potrzeby wymogu dotyczącego weryfikacji historycznej oraz wymogu dotyczącego przypisania zysków i strat zgodnie z art. 325bf i 325bg rozporządzenia (UE) nr 575/2013 ( 1 )	47
*	Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2022/2060 z dnia 14 czerwca 2022 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych określających kryteria oceny możliwości modelowania czynników ryzyka zgodnie z metodą modeli wewnętrznych oraz częstotliwość tej oceny zgodnie z art. 325be ust. 3 tego rozporządzenia ( 1 )	60
*	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2022/2061 z dnia 24 października 2022 r. zmieniające załączniki V i XIV do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/404 w odniesieniu do pozycji dotyczących Zjednoczonego Królestwa i Stanów Zjednoczonych w wykazach państw trzecich, z których dozwolone jest wprowadzanie do Unii przesyłek drobiu, materiału biologicznego drobiu oraz świeżego mięsa drobiu i ptaków łownych ( 1 )	69
	DECYZJE
*	Decyzja Rady (UE) 2022/2062 z dnia 25 października 2022 r. w sprawie wkładów finansowych wpłacanych przez strony Europejskiego Funduszu Rozwoju na finansowanie tego funduszu, w odniesieniu do trzeciej raty za 2022 r.	139
*	Decyzja Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2022/2063 z dnia 13 października 2022 r. zmieniająca decyzję (UE) 2020/637 w sprawie procedur akredytacji dla producentów zabezpieczonych elementów banknotów euro i elementów banknotów euro (EBC/2022/35)	142
	AKTY PRZYJĘTE PRZEZ ORGANY UTWORZONE NA MOCY UMÓW MIĘDZYNARODOWYCH
*	Decyzja NR 1/2022 Specjalnego Komitetu Handlowego UE–Zjednoczone Królestwo ds. Współpracy Celnej i Reguł Pochodzenia z dnia 17 października 2022 r. w sprawie procedury konsultacji w przypadku odmowy preferencyjnego traktowania taryfowego na mocy Umowy o handlu i współpracy między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej, z jednej strony, a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, z drugiej strony [2022/2064]	147

Numer porządkowy	Kod CN	Kod TARIC	Opis	Roczna wielkość kontyngentu (w tonach) (1)	Stawka celna w ramach kontyngentu	Okres obowiązywania kontyngentu
09.2509	ex 1604 12 91	13	Śledzie, przyprawiane lub konserwowane octem, w solance, do przetworzenia	17 500 (masa netto po odsączeniu)	0 %	1.11.2022–31.12.2023
		93
	ex 1604 12 99	16
		17
09.2510	ex 0303 51 00	10	Śledzie (Clupea harengus, Clupea pallasii), zamrożone, do przetworzenia (2)	11 670	0 %	1.11.2022–31.12.2023
		20
09.2512			Ryby mrożone, do przetworzenia:	3 850	0 %	1.11.2022–31.12.2023
	0303 55 30	10	Ostrobok chilijski (Trachurus murphyi)
	ex 0303 55 90	95	Pozostałe ryby z rodzaju Trachurus spp., z wyłączeniem Trachurus trachurus, Trachurus murphyi i ostroboka z gatunku Caranx trachurus
	0303 56 00	10	Kobia (Rachycentron canadum)
	0303 69 90	10	Pozostałe ryby
	0303 89 90	11
		21
		30
		91
	0303 82 00	10	Rajowate (Rajidae)
	0303 89 55	10	Dorada (Sparus aurata)
09.2513	0304 86 00	20	Filety śledziowe (Clupea harengus, Clupea pallasii), zamrożone, do przetworzenia	29 170	0 %	1.11.2022–31.12.2023
	ex 0304 99 23	10	Płaty śledziowe (Clupea harengus, Clupea pallasii), zamrożone, do przetworzenia (2)
		20
09.2514	0304 49 50	10	Filety z karmazyna (Sebastes spp.), świeże lub schłodzone, do przetworzenia	1 520	0 %	1.11.2022–31.12.2023