ISSN 1977-0766

Dziennik Urzędowy

Unii Europejskiej

L 410

European flag  

Wydanie polskie

Legislacja

Rocznik 64
18 listopada 2021


Spis treści

 

II   Akty o charakterze nieustawodawczym

Strona

 

 

ROZPORZĄDZENIA

 

*

Rozporządzenie Komisji (UE) 2021/2009 z dnia 12 listopada 2021 r. ustanawiające zamknięcie połowów molwy w wodach Zjednoczonego Królestwa i wodach międzynarodowych obszarów 1 i 2 w odniesieniu do statków pływających pod banderą Francji

1

 

*

Rozporządzenie Komisji (UE) 2021/2010 z dnia 17 listopada 2021 r. zmieniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1185/2009 w sprawie statystyk dotyczących pestycydów, w zakresie wykazu substancji czynnych ( 1 )

4

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2021/2011 z dnia 17 listopada 2021 r. nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz przewodów światłowodowych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej

51

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2021/2012 z dnia 17 listopada 2021 r. nakładające ostateczne cło antydumpingowe i stanowiące o ostatecznym pobraniu cła tymczasowego nałożonego na przywóz płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno pochodzących z Indii i Indonezji

153

 

 

DECYZJE

 

*

Decyzja Rady (UE) 2021/2013 z dnia 15 listopada 2021 r. w sprawie mianowania członka i zastępcy członka Komitetu Regionów, zaproponowanych przez Królestwo Hiszpanii

178

 

*

Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2021/2014 z dnia 17 listopada 2021 r. zmieniająca decyzję wykonawczą (UE) 2021/1073 ustanawiającą specyfikacje techniczne i zasady do celów wdrożenia ram zaufania unijnych cyfrowych zaświadczeń COVID ustanowionych rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/953 ( 1 )

180

 

 

Sprostowania

 

*

Sprostowanie do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/241 z dnia 12 lutego 2021 r. ustanawiającego Instrument na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności ( Dz.U. L 57 z 18.2.2021 )

197

 

*

Sprostowanie do rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2021/771 z dnia 21 stycznia 2021 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/848 przez ustanowienie szczegółowych kryteriów i warunków dotyczących sprawdzania dokumentacji rozliczeniowej w ramach kontroli urzędowych w zakresie produkcji ekologicznej oraz kontroli urzędowych grup podmiotów ( Dz.U. L 165 z 11.5.2021 )

198

 

*

Sprostowanie do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2021/1100 z dnia 5 lipca 2021 r. nakładającego ostateczne cło antydumpingowe i stanowiącego o ostatecznym pobraniu cła tymczasowego nałożonego na przywóz niektórych wyrobów płaskich walcowanych na gorąco z żeliwa, stali niestopowej i pozostałej stali stopowej, pochodzących z Turcji ( Dz.U. L 238 z 6.7.2021 )

199

 

*

Sprostowanie do rozporządzenia Komisji (UE) nr 139/2014 z dnia 12 lutego 2014 r. ustanawiającego wymagania oraz procedury administracyjne dotyczące lotnisk zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2008 ( Dz.U. L 44 z 14.2.2014 )

200

 

*

Sprostowanie do rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2020/1234 z dnia 9 czerwca 2020 r. zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 139/2014 w odniesieniu do warunków i procedur składania deklaracji przez organizacje odpowiedzialne za zapewnianie służby zarządzania płytą postojową ( Dz.U. L 282 z 31.8.2020 )

201

 


 

(1)   Tekst mający znaczenie dla EOG.

PL

Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas.

Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną.


II Akty o charakterze nieustawodawczym

ROZPORZĄDZENIA

18.11.2021   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 410/1


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) 2021/2009

z dnia 12 listopada 2021 r.

ustanawiające zamknięcie połowów molwy w wodach Zjednoczonego Królestwa i wodach międzynarodowych obszarów 1 i 2 w odniesieniu do statków pływających pod banderą Francji

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające unijny system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa (1), w szczególności jego art. 36 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W rozporządzeniu Rady (UE) 2021/92 (2) określono kwoty na rok 2021.

(2)

Według informacji przekazanych Komisji statki pływające pod banderą Francji lub zarejestrowane w tym państwie wyczerpały kwotę na połowy stada molwy w wodach Zjednoczonego Królestwa i wodach międzynarodowych obszarów 1 i 2 przyznaną na 2021 r.

(3)

Należy zatem zakazać pewnych rodzajów działalności połowowej w odniesieniu do wspomnianego stada,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Wyczerpanie kwoty

Kwotę połowową przyznaną Francji na 2021 r. w odniesieniu do stada molwy w wodach Zjednoczonego Królestwa i wodach międzynarodowych obszarów 1 i 2, o której mowa w załączniku, uznaje się za wyczerpaną z dniem wymienionym w tym załączniku.

Artykuł 2

Zakazy

1.   Z dniem określonym w załączniku zakazuje się działalności połowowej w odniesieniu do stada określonego w art. 1 przez statki pływające pod banderą Francji lub zarejestrowane w tym państwie. W szczególności zakazuje się poszukiwania ryb, zarzucania, nastawiania lub wybierania narzędzi połowowych w celu połowów z tego stada.

2.   Przeładunek, zatrzymywanie na statku, przetwarzanie na statku, przenoszenie, umieszczanie w sadzach, tuczenie i wyładowywanie ryb i produktów rybołówstwa z tego stada złowionych przez te statki są dozwolone w odniesieniu do połowów dokonanych przed tą datą.

3.   Niezamierzone połowy gatunków z tego stada dokonywane przez te statki wprowadza się na statki rybackie i zatrzymuje na nich, rejestruje, wyładowuje i odlicza od kwot zgodnie z art. 15 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 (3).

Artykuł 3

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 12 listopada 2021 r.

W imieniu Komisji,

za Przewodniczącą,

Virginijus SINKEVIČIUS

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 1.

(2)  Rozporządzenie Rady (UE) 2021/92 z dnia 28 stycznia 2021 r. w sprawie ustalenia uprawnień do połowów na rok 2021 w odniesieniu do niektórych stad ryb i grup stad ryb, mających zastosowanie w wodach Unii oraz, dla unijnych statków rybackich, w niektórych wodach nienależących do Unii (Dz.U. L 31 z 29.1.2021, s. 31).

(3)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia Rady (WE) nr 1954/2003 i (WE) nr 1224/2009 oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 i (WE) nr 639/2004 oraz decyzję Rady 2004/585/WE (Dz.U. L 354 z 28.12.2013, s. 22).


ZAŁĄCZNIK

Nr

19/TQ92

PAŃSTWO CZŁONKOWSKIE

Francja

STADO

LIN/1/2.

GATUNEK

Molwa (Molva molva)

OBSZAR

Wody Zjednoczonego Królestwa i wody międzynarodowe obszarów 1 i 2

DATA

22.10.2021


18.11.2021   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 410/4


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) 2021/2010

z dnia 17 listopada 2021 r.

zmieniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1185/2009 w sprawie statystyk dotyczących pestycydów, w zakresie wykazu substancji czynnych

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1185/2009 z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie statystyk dotyczących pestycydów (1), w szczególności jego art. 5 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 1185/2009 ustanawia wspólne ramy sporządzania porównywalnych statystyk europejskich dotyczących sprzedaży i stosowania pestycydów.

(2)

Komisja ma regularnie, a co najmniej raz na pięć lat, dostosowywać wykaz substancji, które powinny zostać uwzględnione, i ich klasyfikację według kategorii produktów i klas chemicznych zgodnie z załącznikiem III do rozporządzenia (WE) nr 1185/2009. Ponieważ załącznik ten został ostatnio zaktualizowany w 2017 r. rozporządzeniem Komisji (UE) 2017/269 (2), wykaz załączony do tego rozporządzenia wymaga aktualizacji, tak aby obejmował lata 2021–2024.

(3)

Biorąc pod uwagę liczbę substancji oraz skomplikowany proces identyfikacji i klasyfikacji związków, krajowe urzędy statystyczne mają trudności z uzyskaniem zestawu narzędzi niezbędnych do gromadzenia informacji dotyczących stosowania pestycydów i wprowadzania ich do obrotu. W związku z powyższym w wykazie należy uwzględnić tylko te substancje, którym co najmniej jedna z dwóch największych uznanych międzynarodowo instytucji rejestrujących związki chemiczne lub pestycydy (Chemical Abstracts Service Amerykańskiego Towarzystwa Chemicznego i Międzynarodowa Rada Współpracy w dziedzinie Analizy Pestycydów) przydzieliła numer identyfikacyjny.

(4)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Europejskiego Systemu Statystycznego ustanowionego na mocy art. 7 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 223/2009 (3),

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Załącznik III do rozporządzenia (WE) nr 1185/2009 zastępuje się załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 17 listopada 2021 r.

W imieniu Komisji

Ursula VON DER LEYEN

Przewodnicząca


(1)  Dz.U. L 324 z 10.12.2009, s. 1.

(2)  Rozporządzenie Komisji (UE) 2017/269 z dnia 16 lutego 2017 r. zmieniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1185/2009 w sprawie statystyk dotyczących pestycydów, w zakresie wykazu substancji czynnych (Dz.U. L 40 z 17.2.2017, s. 4).

(3)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 223/2009 z dnia 11 marca 2009 r. w sprawie statystyki europejskiej oraz uchylające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE, Euratom) nr 1101/2008 w sprawie przekazywania do Urzędu Statystycznego Wspólnot Europejskich danych statystycznych objętych zasadą poufności, rozporządzenie Rady (WE) nr 322/97 w sprawie statystyk Wspólnoty oraz decyzję Rady 89/382/EWG, Euratom w sprawie ustanowienia Komitetu ds. Programów Statystycznych Wspólnot Europejskich (Dz.U. L 87 z 31.3.2009, s. 164).


ZAŁĄCZNIK

„ZAŁĄCZNIK III

ZHARMONIZOWANA KLASYFIKACJA SUBSTANCJI

Główne grupy

Kategorie produktów

Kod

Klasa chemiczna

Nazwy zwyczajowe substancji

Nomenklatura scalona

Nr CAS  (1)

Nr CIPAC  (2)

Pestycydy wprowadzone do obrotu, łącznie

 

PPM_TOT

 

 

 

 

 

Pestycydy wprowadzone do obrotu przeznaczone dla użytkowników zawodowych (3)

PPM_PU

 

 

 

 

 

Z czego przeznaczone do stosowania w rolnictwie (4)

PPM_AGRI

 

 

 

 

 

Z czego przeznaczone do stosowania w leśnictwie (5)

PPM_FORE

 

 

 

 

 

Z czego przeznaczone do innych zastosowań profesjonalnych (6)

PPM_AMU

 

 

 

 

 

Z czego stosowane wyłącznie podczas przechowywania (6)

PPM_STOR

 

 

 

 

Pestycydy wprowadzone do obrotu zgodnie z art. 22 i 24 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 (7)

 

 

 

 

 

 

 

Grupa 1 – substancje czynne niskiego ryzyka zgodnie z art. 22 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 (8)

GRP1

 

 

 

 

 

Grupa 3 – substancje kwalifikujące się do zastąpienia zgodnie z art. 24 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 (9)

GRP3

 

 

 

 

Pestycydy wprowadzone do obrotu, grupy i kategorie określone w załączniku IV do dyrektywy 2009/128/WE

 

 

 

 

 

 

 

Grupa 2 – substancje czynne zatwierdzone lub uznane za zatwierdzone na mocy rozporządzenia (WE) nr 1107/2009, które nie należą do innych kategorii i które są wymienione w częściach A i B załącznika do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 540/2011 (10)

GRP2

 

 

 

 

 

Grupa 4 – substancje czynne, które nie są zatwierdzone na mocy rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 i w związku z tym nie są wymienione w załączniku do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 540/2011

GRP4

 

 

 

 

 

Kategoria A i C: Niechemiczne substancje czynne

CAT_A_C

 

 

 

 

 

Kategoria B, D, E, F: Chemiczne substancje czynne

CAT_B_D-F

 

 

 

 

Fungicydy i bakteriocydy

 

PES_F

 

 

 

 

 

Fungicydy nieorganiczne

F01

 

 

 

 

 

 

F01_01

ZWIĄZKI MIEDZI

 

 

 

 

 

F01_01_01

 

CIECZ BORDOSKA

8011-63-0

44.604

 

 

F01_01_02

 

WODOROTLENEK MIEDZI

20427-59-2

44.305

 

 

F01_01_03

 

TLENEK MIEDZI(I)

1317-39-1

44.603

 

 

F01_01_04

 

TLENOCHLOREK MIEDZI

1332-65-6

1332-40-7

44.602

 

 

F01_01_05

 

TRÓJZASADOWY SIARCZAN MIEDZI

12527-76-3

44.306

 

 

F01_01_06

 

POZOSTAŁE SOLE MIEDZI GDZIE INDZIEJ NIESKLASYFIKOWANE

 

 

 

 

F01_02

SIARKA NIEORGANICZNA

 

 

 

 

 

F01_02_01

 

SIARKA

7704-34-9

18

 

 

F01_99

POZOSTAŁE FUNGICYDY NIEORGANICZNE

 

 

 

 

 

F01_99_01

 

SIARCZAN WAPNIA (WIELOSIARCZEK WAPNIA)

1344-81-6

17

 

 

F01_99_02

 

JODEK POTASU

7681-11-0

773

 

 

F01_99_03

 

FOSFONIANY POTASU (WCZEŚNIEJSZA NAZWA: FOSFORAN(III) POTASU)

13977-65-6

13492-26-7

756

 

 

F01_99_04

 

TIOCYJANIAN POTASU

333-20-0

772

 

 

F01_99_06

 

FOSFONIAN DISODU

13708-85-5

808

 

 

F01_99_07

 

WODOROWĘGLAN POTASU

298-14-6

853

 

 

F01_99_08

 

WODOROWĘGLAN SODU

144-55-8

 

 

 

F01_99_99

 

POZOSTAŁE FUNGICYDY NIEORGANICZNE GDZIE INDZIEJ NIESKLASYFIKOWANE

 

 

 

Fungicydy na bazie karbaminianów i ditiokarbaminianów

F02

 

 

 

 

 

 

F02_01

FUNGICYDY Z GRUPY KARBANILANÓW

 

 

 

 

 

F02_01_01

 

DIETOFENKARB

87130-20-9

513

 

 

F02_02

FUNGICYDY KARBAMINIANOWE

 

 

 

 

 

F02_02_01

 

BENTIOWALIKARB

413615-35-7

744

 

 

F02_02_02

 

IPROWALIKARB

140923-17-7

620

 

 

F02_02_03

 

PROPAMOKARB

24579-73-5

399

 

 

F02_03

FUNGICYDY DITIOKARBAMINIANOWE

 

 

 

 

 

F02_03_01

 

MANKOZEB

8018-01-7

34

 

 

F02_03_02

 

MANEB

12427-38-2

61

 

 

F02_03_03

 

METIRAM

9006-42-2

478

 

 

F02_03_04

 

PROPINEB

12071-83-9

177

 

 

F02_03_05

 

TIURAM

137-26-8

24

 

 

F02_03_06

 

ZIRAM

137-30-4

31

 

 

F02_99

POZOSTAŁE FUNGICYDY NA BAZIE KARBAMINIANÓW I DITIOKARBAMINIANÓW

 

 

 

 

 

F02_99_99

 

POZOSTAŁE FUNGICYDY NA BAZIE KARBAMINIANÓW I DITIOKARBAMINIANÓW GDZIE INDZIEJ NIESKLASYFIKOWANE

 

 

 

Fungicydy na bazie benzimidazoli

F03

 

 

 

 

 

 

F03_01

FUNGICYDY BENZIMIDAZOLOWE

 

 

 

 

 

F03_01_01

 

KARBENDAZYM

10605-21-7

263

 

 

F03_01_02

 

FUBERIDAZOL

3878-19-1

525

 

 

F03_01_03

 

TIABENDAZOL

148-79-8

323

 

 

F03_01_04

 

TIOFANAT METYLU

23564-05-8

262

 

 

F03_99

POZOSTAŁE FUNGICYDY NA BAZIE BENZIMIDAZOLI

 

 

 

 

 

F03_99_99

 

POZOSTAŁE FUNGICYDY NA BAZIE BENZIMIDAZOLI GDZIE INDZIEJ NIESKLASYFIKOWANE

 

 

 

Fungicydy na bazie imidazoli i triazoli

F04

 

 

 

 

 

 

F04_01

FUNGICYDY KONAZOLOWE

 

 

 

 

 

F04_01_01

 

BITERTANOL

55179-31-2

386

 

 

F04_01_02

 

BROMUKONAZOL

116255-48-2

680

 

 

F04_01_03

 

CYPROKONAZOL

94361-06-5

600

 

 

F04_01_04

 

DIFENOKONAZOL

119446-68-3

687

 

 

F04_01_05

 

EPOKSYKONAZOL

106325-08-0

609

 

 

F04_01_06

 

ETRIDIAZOL

2593-15-9

518

 

 

F04_01_07

 

FENBUKONAZOL

114369-43-6

694

 

 

F04_01_08

 

FLUCHINKONAZOL

136426-54-5

474

 

 

F04_01_09

 

FLUSILAZOL

85509-19-9

435

 

 

F04_01_10

 

FLUTRIAFOL

76674-21-0

436

 

 

F04_01_11

 

IMAZALIL (ENILKONAZOL)

35554-44-0

335

 

 

F04_01_12

 

IPKONAZOL

125225-28-7

115850-69-6

115937-89-8

798

 

 

F04_01_13

 

METKONAZOL

125116-23-6

706

 

 

F04_01_14

 

MYKLOBUTANIL

88671-89-0

442

 

 

F04_01_15

 

PENKONAZOL

66246-88-6

446

 

 

F04_01_16

 

PROPIKONAZOL

60207-90-1

408

 

 

F04_01_17

 

PROTIOKONAZOL

178928-70-6

745

 

 

F04_01_18

 

TEBUKONAZOL

107534-96-3

494

 

 

F04_01_19

 

TETRAKONAZOL

112281-77-3

726

 

 

F04_01_20

 

TRIADIMENOL

55219-65-3

398

 

 

F04_01_21

 

TRIFLUMIZOL

99387-89-0

730

 

 

F04_01_22

 

TRITIKONAZOL

131983-72-7

652

 

 

F04_01_23

 

MEFENTRIFLUKONAZOL

1417782-03-6

1004

 

 

F04_02

FUNGICYDY IMIDAZOLOWE

 

 

 

 

 

F04_02_01

 

CYJAZOFAMID

120116-88-3

653

 

 

F04_02_02

 

FENAMIDON

161326-34-7

650

 

 

F04_02_03

 

TRIAZOKSYD

72459-58-6

729

 

 

F04_99

POZOSTAŁE FUNGICYDY NA BAZIE IMIDAZOLI I TRIAZOLI

 

 

 

 

 

F04_99_01

 

AMETOKTRADYNA

865318-97-4

818

 

 

F04_99_02

 

AMISULBROM

348635-87-0

789

 

 

F04_99_03

 

TRICYKLAZOL

41814-78-2

547

 

 

F04_99_99

 

POZOSTAŁE FUNGICYDY NA BAZIE IMIDAZOLI I TRIAZOLI GDZIE INDZIEJ NIESKLASYFIKOWANE

 

 

 

Fungicydy na bazie morfolin

F05

 

 

 

 

 

 

F05_01

FUNGICYDY NA BAZIE MORFOLIN

 

 

 

 

 

F05_01_01

 

DIMETOMORF

110488-70-5

483

 

 

F05_01_02

 

DODEMORF

1593-77-7

300

 

 

F05_01_03

 

FENPROPIMORF

67564-91-4

427

 

 

F05_99

POZOSTAŁE FUNGICYDY NA BAZIE MORFOLIN

 

 

 

 

 

F05_99_99

 

POZOSTAŁE FUNGICYDY NA BAZIE MORFOLIN GDZIE INDZIEJ NIESKLASYFIKOWANE

 

 

 

Fungicydy pochodzenia mikrobiologicznego lub botanicznego

F06

 

 

 

 

 

 

F06_01

FUNGICYDY MIKROBIOLOGICZNE

 

 

 

 

 

F06_01_01

 

AMPELOMYCES QUISQUALIS SZCZEP AQ10

 

589

 

 

F06_01_021

 

AUREOBASIDIUM PULLULANS SZCZEP DSM 14940

 

809

 

 

F06_01_022

 

AUREOBASIDIUM PULLULANS SZCZEP DSM 14941

 

810

 

 

F06_01_03

 

BACILLUS AMYLOLIQUEFACIENS (WCZEŚNIEJSZA NAZWA: SUBTILIS QST 713) SZCZEP AQ 713

 

661

 

 

F06_01_04

 

CONIOTHYRIUM MINITANS SZCZEP CON/M/91-08

 

614

 

 

F06_01_05

 

CLONOSTACHYS ROSEA (WCZEŚNIEJSZA NAZWA: GLIOCLADIUM CATENULATUM) SZCZEP J1446

 

624

 

 

F06_01_08

 

PSEUDOMONAS CHLORORAPHIS SZCZEP MA342

 

574

 

 

F06_01_09

 

PSEUDOZYMA FLOCCULOSA

 

669

 

 

F06_01_111

 

TRICHODERMA HARZIANUM SZCZEP T-22

 

1007

 

 

F06_01_112

 

TRICHODERMA HARZIANUM SZCZEP ITEM 908

 

1008

 

 

F06_01_12

 

CANDIDA OLEOPHILA SZCZEP O

 

947

 

 

F06_01_141

 

PHLEBIOPSIS GIGANTEA SZCZEP FOC PG 410.3

 

930

 

 

F06_01_142

 

PHLEBIOPSIS GIGANTEA SZCZEP VRA 1835

 

921

 

 

F06_01_143

 

PHLEBIOPSIS GIGANTEA SZCZEP VRA 1984

 

922

 

 

F06_01_15

 

PSEUDOMONAS SP. SZCZEP DSMZ 13134

 

935

 

 

F06_01_16

 

PYTHIUM OLIGANDRUM SZCZEP M1

 

936

 

 

F06_01_17

 

STREPTOMYCES (WCZEŚNIEJSZA NAZWA: STREPTOMYCES GRISEOVIRIDIS) SZCZEP K61

 

937

 

 

F06_01_181

 

TRICHODERMA ASPERELLUM (WCZEŚNIEJSZA NAZWA: T. HARZIANUM), SZCZEP ICC012

 

938

 

 

F06_01_182

 

TRICHODERMA ASPERELLUM (WCZEŚNIEJSZA NAZWA: T. VIRIDE), SZCZEP T25

 

1010

 

 

F06_01_183

 

TRICHODERMA ASPERELLUM (WCZEŚNIEJSZA NAZWA: T. VIRIDE), SZCZEP TV1

 

940

 

 

F06_01_19

 

TRICHODERMA ASPERELLUM (SZCZEP T34)

 

941

 

 

F06_01_201

 

TRICHODERMA ATROVIRIDE (WCZEŚNIEJSZA NAZWA: T. HARZIANUM), SZCZEP IMI 206040

 

942

 

 

F06_01_202

 

TRICHODERMA ATROVIRIDE (WCZEŚNIEJSZA NAZWA: T. HARZIANUM), SZCZEP T11

 

943

 

 

F06_01_21

 

TRICHODERMA ATROVIRIDE SZCZEP I-1237

 

944

 

 

F06_01_22

 

TRICHODERMA GAMSII (WCZEŚNIEJSZA NAZWA T. VIRIDE) SZCZEP ICC080

 

945

 

 

F06_01_23

 

TRICHODERMA POLYSPORUM (IMI 206039)

 

946

 

 

F06_01_24

 

VERTICILLIUM ALBO-ATRUM (WCZEŚNIEJSZA NAZWA: VERTICILLIUM DAHLIAE), SZCZEP WCS850

 

948

 

 

F06_01_25

 

BACILLUS AMYLOLIQUEFACIENS SZCZEP MBI 600

 

1011

 

 

F06_01_26

 

BACILLUS AMYLOLIQUEFACIENS SZCZEP FZB24

 

1012

 

 

F06_01_27

 

SACCHAROMYCES CEREVISIAE SZCZEP LAS02

 

1016

 

 

F06_01_28

 

TRICHODERMA ATROVIRIDE SZCZEP SC1

 

988

 

 

F06_01_29

 

BACILLUS AMYLOLIQUEFACIENS SUBSP. PLANTARUM SZCZEP D747

 

1013

 

 

F06_01_30

 

BACILLUS PUMILUS QST SZCZEP 2808

 

1014

 

 

F06_01_31

 

METSCHNIKOWIA FRUCTICOLA SZCZEP NRRL Y-27328

 

 

 

 

F06_01_32

 

STREPTOMYCES LYDICUS WYEC 108

 

 

 

 

F06_01_33

 

ABE-IT 56

 

 

 

 

F06_01_34

 

BACILLUS SUBTILIS SZCZEP IAB/BS03

 

 

 

 

F06_01_35

 

ASPERGILLUS FLAVUS SZCZEP MUCL 54911

 

 

 

 

F06_01_36

 

VERTICILLIUM NONALFAFAE

 

 

 

 

F06_02

FUNGICYDY BIOLOGICZNE

 

 

 

 

 

F06_02_01

 

EUGENOL

97-53-0

967

 

 

F06_02_02

 

GERANIOL

106-24-1

968

 

 

F06_02_03

 

TYMOL

89-83-8

969

 

 

F06_02_04

 

WYCIĄG Z KRZEWU HERBACIANEGO

68647-73-4

914

 

 

F06_02_05

 

LAMINARYNA

9008-22-4

671

 

 

F06_02_06

 

FEN 560 (SPROSZKOWANE NASIONA KOZIERADKI POSPOLITEJ)

 

858

 

 

F06_02_07

 

WYCIĄG Z RDESTOWCA SACHALIŃSKIEGO (REYNOUTRIA SACCHALINENSIS)

 

 

 

 

F06_99

POZOSTAŁE FUNGICYDY POCHODZENIA MIKROBIOLOGICZNEGO LUB BOTANICZNEGO

 

 

 

 

 

F06_99_01

 

CEREWISAN

 

980

 

 

F06_99_99

 

POZOSTAŁE FUNGICYDY POCHODZENIA MIKROBIOLOGICZNEGO LUB BOTANICZNEGO GDZIE INDZIEJ NIESKLASYFIKOWANE

 

 

 

 

F07

BAKTERIOCYDY

 

 

 

 

 

F07_01

NIEORGANICZNE BAKTERIOCYDY

 

 

 

 

 

F07_01_01

 

PODCHLORYN SODU

7681-52-9

848

 

 

F07_01_02

 

SIARCZAN GLINU

10043-01-3

849

 

 

F07_99

POZOSTAŁE BAKTERIOCYDY

 

 

 

 

 

F07_99_01

 

KASUGAMYCYNA

6980-18-3

19408-46-9

703

 

 

F07_99_02

 

STREPTOMYCYNA

57-92-1

312

 

 

F07_99_03

 

SIARCZAN GLINOWO-POTASOWY, DODEKAWODZIAN

7784-24-9

 

 

Pozostałe fungicydy i bakteriocydy

F99

 

 

 

 

 

 

F99_01

FUNGICYDY NA BAZIE ALIFATYCZNYCH ZWIĄZKÓW AZOTU

 

 

 

 

 

F99_01_01

 

CYMOKSANIL

57966-95-7

419

 

 

F99_01_02

 

DODYNA

2439-10-3

101

 

 

F99_01_03

 

GUAZATYNA

108173-90-6

361

 

 

F99_02

FUNGICYDY AMIDOWE

 

 

 

 

 

F99_02_01

 

CYFLUFENAMID

180409-60-3

759

 

 

F99_02_02

 

FLUOPIKOLID

239110-15-7

787

 

 

F99_02_03

 

PROCHLORAZ

67747-09-5

407

 

 

F99_02_04

 

SILTIOFAM

175217-20-6

635

 

 

F99_02_05

 

ZOKSAMID

156052-68-5

640

 

 

F99_02_06

 

MANDIPROPAMID

374726-62-2

783

 

 

F99_02_07

 

PENTIOPIRAD

183675-82-3

824

 

 

F99_02_08

 

BENZOWYNDIFLUPYR

1072957-71-1

981

 

 

F99_02_09

 

IZOFETAMID

875915-78-9

972

 

 

F99_02_10

 

MANDESTROBINA

173662-97-0

 

 

 

F99_02_11

 

FLUOPYRAM

658066-35-4

807

 

 

F99_03

FUNGICYDY ANILIDOWE

 

 

 

 

 

F99_03_01

 

BENALAKSYL

71626-11-4

416

 

 

F99_03_02

 

BOSKALID

188425-85-6

673

 

 

F99_03_03

 

KARBOKSYNA

5234-68-4

273

 

 

F99_03_04

 

FENHEKSAMID

126833-17-8

603

 

 

F99_03_05

 

FLUTOLANIL

66332-96-5

524

 

 

F99_03_06

 

METALAKSYL-M

70630-17-0

580

 

 

F99_03_07

 

METALAKSYL

57837-19-1

365

 

 

F99_03_08

 

BENALAKSYL-M

98243-83-5

766

 

 

F99_03_09

 

BIKSAFEN

581809-46-3

819

 

 

F99_03_12

 

IZOPYRAZAM

881685-58-1

683777-13

683777-14-2

963

 

 

F99_03_13

 

FLUKSAPYROKSAD

907204-31-3

828

 

 

F99_03_14

 

PENFLUFEN

494793-67-8

826

 

 

F99_03_15

 

SEDAKSAN

874967-67-6

599197-38-3

599194-51-1

833

 

 

F99_05

FUNGICYDY AROMATYCZNE

 

 

 

 

 

F99_05_01

 

CHLOROTALONIL

1897-45-6

288

 

 

F99_05_02

 

DIKLORAN

99-30-9

150

 

 

F99_05_03

 

METYLOESTER KWASU 2,5-DICHLOROBENZOESOWEGO

2905-69-3

686

 

 

F99_06

FUNGICYDY DIKARBOKSYIMIDOWE

 

 

 

 

 

F99_06_01

 

IPRODION

36734-19-7

278

 

 

F99_07

FUNGICYDY DINITROANILINOWE

 

 

 

 

 

F99_07_01

 

FLUAZYNAM

79622-59-6

521

 

 

F99_08

FUNGICYDY DINITROFENOLOWE

 

 

 

 

 

F99_08_01

 

DINOKAP

39300-45-3

98

 

 

F99_08_02

 

MEPTYLDINOKAP

6119-92-2

811

 

 

F99_09

FUNGICYDY FOSFOROORGANICZNE

 

 

 

 

 

F99_09_01

 

FOSETYL

15845-66-6

384

 

 

F99_09_02

 

TOLKLOFOS METYLU

57018-04-9

479

 

 

F99_10

FUNGICYDY OKSAZOLOWE

 

 

 

 

 

F99_10_01

 

FAMOKSADON

131807-57-3

594

 

 

F99_10_02

 

HYMEKSAZOL

10004-44-1

528

 

 

F99_10_03

 

OKSATIAPIPROLINA

1003318-67-9

985

 

 

F99_11

FUNGICYDY NA BAZIE FENYLOPIROLU

 

 

 

 

 

F99_11_01

 

FLUDIOKSONIL

131341-86-1

522

 

 

F99_12

FUNGICYDY NA BAZIE FTALMIDÓW

 

 

 

 

 

F99_12_01

 

KAPTAN

133-06-2

40

 

 

F99_12_02

 

FOLPET

133-07-3

75

 

 

F99_13

FUNGICYDY PIRYMIDYNOWE

 

 

 

 

 

F99_13_01

 

BUPIRYMAT

41483-43-6

261

 

 

F99_13_02

 

CYPRODYNIL

121552-61-2

511

 

 

F99_13_03

 

MEPANIPIRYM

110235-47-7

611

 

 

F99_13_04

 

PIRYMETANIL

53112-28-0

714

 

 

F99_14

FUNGICYDY CHINOLINOWE

 

 

 

 

 

F99_14_01

 

8-HYDROKSYKWINOLIN

148-24-3

677

 

 

F99_14_02

 

CHINOKSYFEN

124495-18-7

566

 

 

F99_15

FUNGICYDY CHINONOWE

 

 

 

 

 

F99_15_01

 

DITIANON

3347-22-6

153

 

 

F99_16

FUNGICYDY STROBILURYNOWE

 

 

 

 

 

F99_16_01

 

AZOKSYSTROBINA

131860-33-8

571

 

 

F99_16_02

 

DIMOKSYSTROBINA

149961-52-4

739

 

 

F99_16_03

 

FLUOKSASTROBINA

361377-29-9

746

 

 

F99_16_04

 

KREZOKSYM METYLU

143390-89-0

568

 

 

F99_16_05

 

PIKOKSYSTROBINA

117428-22-5

628

 

 

F99_16_06

 

PIRAKLOSTROBINA

175013-18-0

657

 

 

F99_16_07

 

TRIFLOKSYSTROBINA

141517-21-7

617

 

 

F99_16_08

 

FENPIKOKSAMID (WCZEŚNIEJSZA NAZWA: LIZERFENWALPIR)

517875-34-2

991

 

 

F99_17

FUNGICYDY MOCZNIKOWE

 

 

 

 

 

F99_17_01

 

PENCYKURON

66063-05-6

402

 

 

F99_17_02

 

MOCZNIK

57-13-6

913

 

 

F99_99

FUNGICYDY NIESKLASYFIKOWANE

 

 

 

 

 

F99_99_01

 

2-FENYLOFENOL (W TYM SOLE TAKIE JAK SÓL SODOWA)

90-43-7

246

 

 

F99_99_02

 

ACIBENZOLAR-S-METYLU

135158-54-2

597

 

 

F99_99_04

 

KWAS L-ASKORBINOWY

50-81-7

774

 

 

F99_99_05

 

KWAS BENZOESOWY

65-85-0

622

 

 

F99_99_06

 

FENPROPIDYNA

67306-00-7

520

 

 

F99_99_08

 

METRAFENON

220899-03-6

752

 

 

F99_99_09

 

PYRIOFENON

688046-61-9

827

 

 

F99_99_10

 

SPIROKSAMINA

118134-30-8

572

 

 

F99_99_11

 

CHLOREK DIDECYLODIMETYLOAMONU

 

859

 

 

F99_99_12

 

PROCHINAZYD

189278-12-4

764

 

 

F99_99_13

 

WALIFENALAT (WCZEŚNIEJSZA NAZWA: WALIFENAL)

283159-90-0

857

 

 

F99_99_14

 

DISIARCZEK DIMETYLU

624-92-0

 

 

 

F99_99_15

 

COS-OGA

 

979

 

 

F99_99_16

 

FLUTIANIL

958647-10-4

835

 

 

F99_99_17

 

FENPYRAZAMINA

473798-59-3

832

 

 

F99_99_99

 

POZOSTAŁE FUNGICYDY I BAKTERIOCYDY GDZIE INDZIEJ NIESKLASYFIKOWANE

 

 

Herbicydy, środki hamujące wzrost pędów i środki mchobójcze

 

PES_H

 

 

 

 

 

Herbicydy na bazie fenoksyfitohormonów

H01

 

 

 

 

 

 

H01_01

HERBICYDY – POCHODNE KWASÓW FENOKSYALKANOKARBOKSYLOWYCH

 

 

 

 

 

H01_01_01

 

2,4-D

94-75-7

1

 

 

H01_01_02

 

2,4-DB

94-82-6

83

 

 

H01_01_03

 

DICHLORPROP-P

15165-67-0

476

 

 

H01_01_04

 

MCPA

94-74-6

2

 

 

H01_01_05

 

MCPB

94-81-5

50

 

 

H01_01_06

 

MEKOPROP

7085-19-0

51

 

 

H01_01_07

 

MEKOPROP-P

16484-77-8

475

 

 

H01_99

POZOSTAŁE HERBICYDY NA BAZIE FENOKSYFITOHORMONÓW

 

 

 

 

 

H01_99_99

 

POZOSTAŁE HERBICYDY NA BAZIE FENOKSYFITOHORMONÓW GDZIE INDZIEJ NIESKLASYFIKOWANE

 

 

 

Herbicydy na bazie triazyn i triazynonów

H02

 

 

 

 

 

 

H02_02

HERBICYDY NA BAZIE TRIAZYN

 

 

 

 

 

H02_02_01

 

TERBUTYLOAZYNA

5915-41-3

234

 

 

H02_02_02

 

HEKSAZYNON

51235-04-2

374

 

 

H02_03

HERBICYDY NA BAZIE TRIAZYNONÓW

 

 

 

 

 

H02_03_01

 

METAMITRON

41394-05-2

381

 

 

H02_03_02

 

METRYBUZYNA

21087-64-9

283

 

 

H02_99

POZOSTAŁE HERBICYDY NA BAZIE TRIAZYN I TRIAZYNONÓW

 

 

 

 

 

H02_99_99

 

POZOSTAŁE HERBICYDY NA BAZIE TRIAZYN I TRIAZYNONÓW GDZIE INDZIEJ NIESKLASYFIKOWANE

 

 

 

Herbicydy na bazie amidów i anilidów

H03

 

 

 

 

 

 

H03_01

HERBICYDY NA BAZIE AMIDÓW

 

 

 

 

 

H03_01_01

 

BEFLUBUTAMID

113614-08-7

662

 

 

H03_01_02

 

DIMETENAMID-P

163515-14-8

638

 

 

H03_01_03

 

IZOKSABEN

82558-50-7

701

 

 

H03_01_04

 

NAPROPAMID

15299-99-7

271

 

 

H03_01_05

 

PENOKSULAM

219714-96-2

758

 

 

H03_01_06

 

PETOKSAMID

106700-29-2

665

 

 

H03_01_07

 

PROPYZAMID

23950-58-5

315

 

 

H03_01_08

 

PIROKSULAM

422556-08-9

793

 

 

H03_02

HERBICYDY NA BAZIE ANILIDÓW

 

 

 

 

 

H03_02_01

 

DIFLUFENIKAN

83164-33-4

462

 

 

H03_02_02

 

FLORASULAM

145701-23-1

616

 

 

H03_02_03

 

FLUFENACET

142459-58-3

588

 

 

H03_02_04

 

METAZACHLOR

67129-08-2

411

 

 

H03_02_05

 

METOSULAM

139528-85-1

707

 

 

H03_02_06

 

PROPANIL

709-98-8

205

 

 

H03_03

HERBICYDY NA BAZIE CHLOROACETANILIDÓW

 

 

 

 

 

H03_03_01

 

ACETOCHLOR

34256-82-1

496

 

 

H03_03_02

 

DIMETACHLOR

50563-36-5

688

 

 

H03_03_03

 

PROPIZOCHLOR

86763-47-5

836

 

 

H03_03_04

 

S-METOLACHLOR

87392-12-9

178961-20-1

607

 

 

H03_03_05

 

PRETILACHLOR

51218-49-6

711

 

 

H03_99

POZOSTAŁE HERBICYDY NA BAZIE AMIDÓW I ANILIDÓW

 

 

 

 

 

H03_99_99

 

POZOSTAŁE HERBICYDY NA BAZIE AMIDÓW I ANILIDÓW GDZIE INDZIEJ NIESKLASYFIKOWANE

 

 

 

Herbicydy na bazie karbaminianów i bis-karbaminianów

H04

 

 

 

 

 

 

H04_01

HERBICYDY NA BAZIE BIS-KARBAMINIANÓW

 

 

 

 

 

H04_01_01

 

CHLOROPROFAM

101-21-3

43

 

 

H04_01_02

 

DESMEDIFAM

13684-56-5

477

 

 

H04_01_03

 

FENMEDIFAM

13684-63-4

77

 

 

H04_02

HERBICYDY NA BAZIE KARBAMINIANÓW

 

 

 

 

 

H04_02_01

 

ASULAM

3337-71-1

240

 

 

H04_02_02

 

KARBETAMID

16118-49-3

95

 

 

H04_99

POZOSTAŁE HERBICYDY NA BAZIE KARBAMINIANÓW I BIS-KARBAMINIANÓW

 

 

 

 

 

H04_99_99

 

POZOSTAŁE HERBICYDY NA BAZIE KARBAMINIANÓW I BIS-KARBAMINIANÓW GDZIE INDZIEJ NIESKLASYFIKOWANE

 

 

 

Herbicydy na bazie pochodnych dinitroaniliny

H05

 

 

 

 

 

 

H05_01

HERBICYDY NA BAZIE DINITROANILINY

 

 

 

 

 

H05_01_01

 

BENFLURALIN

1861-40-1

285

 

 

H05_01_02

 

PENDIMETALIN

40487-42-1

357

 

 

H05_01_03

 

ORYZALIN

19044-88-3

537

 

 

H05_99

POZOSTAŁE HERBICYDY NA BAZIE POCHODNYCH DINITROANILINY

 

 

 

 

 

H05_99_99

 

POZOSTAŁE HERBICYDY NA BAZIE POCHODNYCH DINITROANILINY GDZIE INDZIEJ NIESKLASYFIKOWANE

 

 

 

Herbicydy na bazie pochodnych mocznika, uracylu lub sulfonylomocznika

H06

 

 

 

 

 

 

H06_01

HERBICYDY SULFONYLOMOCZNIKOWE

 

 

 

 

 

H06_01_01

 

AMIDOSULFURON

120923-37-7

515

 

 

H06_01_02

 

AZYMSULFURON

120162-55-2

584

 

 

H06_01_03

 

BENSULFURON METYLU

83055-99-6

502.201

 

 

H06_01_04

 

CHLORSULFURON

64902-72-3

391

 

 

H06_01_05

 

ETOKSYSULFURON

126801-58-9

591

 

 

H06_01_06

 

FLAZASULFURON

104040-78-0

595

 

 

H06_01_07

 

FLUPYRSULFURON METYLU

150315-10-9

1447440-54-5

577

 

 

H06_01_08

 

FORAMSULFURON

173159-57-4

659

 

 

H06_01_09

 

IMAZOSULFURON

122548-33-8

590

 

 

H06_01_10

 

SÓL SODOWA JODOSULFURONU METYLOWEGO

185119-76-0

144550-36-7

634

634.501

 

 

H06_01_11

 

MEZOSULFURON (MEZOSULFURON METYLOWY)

400852-66-6

208465-21-8

663

663.201

 

 

H06_01_12

 

METSULFURON METYLOWY

74223-64-6

441.201

 

 

H06_01_13

 

NIKOSULFURON

111991-09-4

709

 

 

H06_01_14

 

OKSASULFURON

144651-06-9

626

 

 

H06_01_15

 

PROSULFURON

94125-34-5

579

 

 

H06_01_16

 

RIMSULFURON

122931-48-0

716

 

 

H06_01_17

 

SULFOSULFURON

141776-32-1

601

 

 

H06_01_18

 

TIFENSULFURON METYLU

79277-27-3

452

 

 

H06_01_19

 

TRIASULFURON

82097-50-5

480

 

 

H06_01_20

 

TRIBENURON (ZWIĄZEK MACIERZYSTY)

106040-48-6

546

 

 

H06_01_21

 

TRIFLUSULFURON

126535-15-7

731

 

 

H06_01_22

 

TRITOSULFURON

142469-14-5

735

 

 

H06_01_23

 

ORTOSULFAMURON

213464-77-8

781

 

 

H06_01_24

 

ETAMETSULFURON METYLU

97780-06-8

834.201

 

 

H06_01_25

 

HALOSULFURON METYLU

100784-20-1

785.201

 

 

H06_01_26

 

TRIFLOKSYSULFURON

145099-21-4

617

 

 

H06_02

HERBICYDY NA BAZIE URACYLU

 

 

 

 

 

H06_02_01

 

LENACYL

2164-08-1

163

 

 

H06_02_02

 

TERBACYL

5902-51-2

272

 

 

H06_03

HERBICYDY MOCZNIKOWE

 

 

 

 

 

H06_03_01

 

CHLOROTOLURON

15545-48-9

217

 

 

H06_03_02

 

DIURON

330-54-1

100

 

 

H06_03_03

 

FLUOMETURON

2164-17-2

159

 

 

H06_03_04

 

IZOPROTURON

34123-59-6

336

 

 

H06_03_05

 

LINURON

330-55-2

76

 

 

H06_03_06

 

METOBROMURON

3060-89-7

168

 

 

H06_99

POZOSTAŁE HERBICYDY NA BAZIE POCHODNYCH MOCZNIKA, URACYLU LUB SULFONYLOMOCZNIKA

 

 

 

 

 

H06_99_99

 

POZOSTAŁE HERBICYDY NA BAZIE POCHODNYCH MOCZNIKA, URACYLU LUB SULFONYLOMOCZNIKA GDZIE INDZIEJ NIESKLASYFIKOWANE

 

 

 

Pozostałe herbicydy

H99

 

 

 

 

 

 

H99_01

HERBICYDY ARYLOKSYFENOKSYPROPIONOWE

 

 

 

 

 

H99_01_01

 

KLODINAFOP

114420-56-3

683

 

 

H99_01_02

 

CYHALOFOP BUTYLU

122008-85-9

596

 

 

H99_01_03

 

DIKLOFOP (DIKLOFOP METYLU)

40843-25-2

257-141-8

358

358.201

 

 

H99_01_04

 

FENOKSAPROP-P

113158-40-0

484

 

 

H99_01_05

 

FLUAZIFOP-P

83066-88-0

467

 

 

H99_01_06

 

HALOKSYFOP-P (ESTER HALOKSYFOP-P-METYLU)

95977-29-0

72619-32-0

526

526.201

 

 

H99_01_07

 

PROPACHIZAFOP

111479-05-1

713

 

 

H99_01_08

 

CHIZALOFOP-P

94051-08-8

641

 

 

H99_01_09

 

CHIZALOFOP-P-ETYLU

100646-51-3

641.202

 

 

H99_01_10

 

CHIZALOFOP-P-TEFURYLU

119738-06-6

641.226

 

 

H99_02

HERBICYDY NA BAZIE BENZOFURANU

 

 

 

 

 

H99_02_01

 

ETOFUMESAT

26225-79-6

233

 

 

H99_03

HERBICYDY NA BAZIE KWASU BENZOESOWEGO

 

 

 

 

 

H99_03_01

 

DIKAMBA

1918-00-9

85

 

 

H99_03_02

 

PYRITIOBAK SODOWY

123343-16-8

 

 

 

H99_04

HERBICYDY BIPIRYDYLOWE

 

 

 

 

 

H99_04_01

 

DIKWAT

85-00-7

55

 

 

H99_05

HERBICYDY CYKLOHEKSANODIONOWE

 

 

 

 

 

H99_05_01

 

KLETODYM

99129-21-2

508

 

 

H99_05_02

 

CYKLOKSYDYM

101205-02-1

510

 

 

H99_05_03

 

PROFOKSYDYM

139001-49-3

621

 

 

H99_05_04

 

TEPRALOKSYDYM

149979-41-9

608

 

 

H99_05_05

 

TRALKOKSYDYM

87820-88-0

544

 

 

H99_06

HERBICYDY NA BAZIE DIAZYNY

 

 

 

 

 

H99_06_01

 

PIRYDAT

55512-33-9

447

 

 

H99_07

HERBICYDY DIKARBOKSYIMIDOWE

 

 

 

 

 

H99_07_01

 

CYNIDON ETYLU

142891-20-1

598

 

 

H99_07_02

 

FLUMIOKSAZYNA

103361-09-7

578

 

 

H99_08

HERBICYDY NA BAZIE ETERU DIFENYLOWEGO

 

 

 

 

 

H99_08_01

 

AKLONIFEN

74070-46-5

498

 

 

H99_08_02

 

BIFENOKS

42576-02-3

413

 

 

H99_08_03

 

OKSYFLUOROFEN

42874-03-3

538

 

 

H99_09

HERBICYDY IMIDAZOLINOWE

 

 

 

 

 

H99_09_01

 

IMAZAMOKS

114311-32-9

619

 

 

H99_10

HERBICYDY NIEORGANICZNE

 

 

 

 

 

H99_10_01

 

SIARCZAN ŻELAZA

7720-78-7

17375-41-6

7782-63-0

837

 

 

H99_11

HERBICYDY IZOKSAZOLOWE

 

 

 

 

 

H99_11_01

 

IZOKSAFLUTOL

141112-29-0

575

 

 

H99_11_02

 

TOPRAMEZON

210631-68-8

800

 

 

H99_13

HERBICYDY NITRYLOWE

 

 

 

 

 

H99_13_01

 

BROMOKSYNIL

1689-84-5

87

 

 

H99_13_02

 

DICHLOBENIL

1194-65-6

73

 

 

H99_13_03

 

JOKSYNIL

1689-83-4

3861-47-0

86

 

 

H99_14

HERBICYDY FOSFOROORGANICZNE

 

 

 

 

 

H99_14_01

 

GLUFOSYNAT AMONOWY

51276-47-2

77182-82-2

437

 

 

H99_14_02

 

GLIFOSAT

1071-83-6

284

 

 

H99_15

HERBICYDY FENYLOPIRAZOLOWE

 

 

 

 

 

H99_15_01

 

PINOKSADEN

243973-20-8

776

 

 

H99_15_02

 

PIRAFLUFEN ETYLU

129630-19-9

605.202

 

 

H99_16

HERBICYDY PIRYDAZYNONOWE

 

 

 

 

 

H99_16_01

 

CHLORYDAZON

1698-60-8

111

 

 

H99_16_02

 

FLURTAMON

96525-23-4

569

 

 

H99_17

HERBICYDY PIRYDYNOKARBOKSYAMIDOWE

 

 

 

 

 

H99_17_01

 

PIKOLINAFEN

137641-05-5

639

 

 

H99_18

HERBICYDY POCHODNE KWASU PIRYDYNOKARBOKSYLOWEGO

 

 

 

 

 

H99_18_01

 

KLOPYRALID

1702-17-6

455

 

 

H99_18_02

 

PIKLORAM

1918-02-1

174

 

 

H99_18_03

 

HALAUKSYFEN METYLU

943831-98-9

970.201

 

 

H99_18_04

 

AMINOPYRALID

150114-71-9

771

 

 

H99_18_05

 

FLORPIROKSYFEN BENZYLU

1390661-72-9

990.227

 

 

H99_19

HERBICYDY POCHODNE KWASU PIRYDYLOOKSYOCTOWEGO

 

 

 

 

 

H99_19_02

 

FLUROKSYPYR

69377-81-7

431

 

 

H99_19_03

 

TRIKLOPYR

55335-06-3

376

 

 

H99_20

HERBICYDY CHINOLINOWE

 

 

 

 

 

H99_20_01

 

CHINOMERAK

90717-03-6

563

 

 

H99_20_02

 

KWINKLORAK

84087-01-4

493

 

 

H99_21

HERBICYDY TIADIAZYNOWE

 

 

 

 

 

H99_21_01

 

BENTAZON

25057-89-0

366

 

 

H99_22

HERBICYDY TIOKARBAMINIANOWE

 

 

 

 

 

H99_22_01

 

MOLINAT

2212-67-1

235

 

 

H99_22_02

 

PROSULFOKARB

52888-80-9

539

 

 

H99_22_03

 

TRIALAT

2303-17-5

97

 

 

H99_23

HERBICYDY TRIAZOLOWE

 

 

 

 

 

H99_23_01

 

AMITROL

61-82-5

90

 

 

H99_24

HERBICYDY TRIAZOLINONOWE

 

 

 

 

 

H99_24_01

 

KARFENTRAZON ETYLU

128639-02-1

587.202

 

 

H99_25

HERBICYDY TRIAZOLONOWE

 

 

 

 

 

H99_25_01

 

PROPOKSYKARBAZON (PROPOKSYKARBAZON SODU)

145026-81-9

181274-15-7

655

655.011

 

 

H99_25_02

 

TIENKARBAZON

317815-83-1

797

 

 

H99_26

HERBICYDY TRIKETONOWE

 

 

 

 

 

H99_26_01

 

MEZOTRION

104206-82-8

625

 

 

H99_26_02

 

SULKOTRION

99105-77-8

723

 

 

H99_26_03

 

TEMBOTRION

335104-84-2

790

 

 

H99_99

HERBICYDY NIESKLASYFIKOWANE

 

 

 

 

 

H99_99_01

 

KWAS OCTOWY

64-19-7

838

 

 

H99_99_02

 

BISPIRYBAK

125401-75-4

748

 

 

H99_99_03

 

CHLOMAZON

81777-89-1

509

 

 

H99_99_04

 

FLUROCHLORIDON

61213-25-0

430

 

 

H99_99_05

 

OKSADIARGIL

39807-15-3

604

 

 

H99_99_06

 

OKSADIAZON

19666-30-9

213

 

 

H99_99_07

 

KWAS PELARGONOWY

112-05-0

888

 

 

H99_99_08

 

CHINOKLAMINA

2797-51-5

648

 

 

H99_99_99

 

POZOSTAŁE HERBICYDY NIESKLASYFIKOWANE, ŚRODKI HAMUJĄCE WZROST PĘDÓW I ŚRODKI MCHOBÓJCZE GDZIE INDZIEJ NIESKLASYFIKOWANE

 

 

Insektycydy i akarycydy

 

PES_I

 

 

 

 

 

Insektycydy na bazie pyretroidów

I01

 

 

 

 

 

 

I01_01

INSEKTYCYDY PYRETROIDOWE

 

 

 

 

 

I01_01_01

 

AKRYNATRYNA

101007-06-1

678

 

 

I01_01_02

 

ALFA-CYPERMETRYNA

67375-30-8

454

 

 

I01_01_03

 

BETA-CYFLUTRYNA

68359-37-5

482

 

 

I01_01_04

 

BIFENTRYNA

82657-04-3

415

 

 

I01_01_05

 

CYFLUTRYNA

68359-37-5

385

 

 

I01_01_06

 

CYPERMETRYNA

52315-07-8

332

 

 

I01_01_07

 

DELTAMETRYNA

52918-63-5

333

 

 

I01_01_08

 

ESFENWALERAT

66230-04-4

481

 

 

I01_01_09

 

ETOFENPROKS

80844-07-1

471

 

 

I01_01_10

 

GAMMA-CYHALOTRYNA

76703-62-3

768

 

 

I01_01_11

 

LAMBDA-CYHALOTRYNA

91465-08-6

463

 

 

I01_01_12

 

TAU-FLUWALINAT

102851-06-9

786

 

 

I01_01_13

 

TEFLUTRYNA

79538-32-2

451

 

 

I01_01_14

 

ZETA-CYPERMETRYNA

52315-07-8

733

 

 

I01_01_15

 

BETA-CYPERMETRYNA

65731-84-2

72204-43-4

65732-07-2

83860-31-5

632

 

 

I01_99

POZOSTAŁE INSEKTYCYDY NA BAZIE PYRETROIDÓW

 

 

 

 

 

I01_99_99

 

POZOSTAŁE INSEKTYCYDY NA BAZIE PYRETROIDÓW GDZIE INDZIEJ NIESKLASYFIKOWANE

 

 

 

Insektycydy na bazie węglowodorów chlorowanych

I02

 

 

 

 

 

 

I02_01

INSEKTYCYDY Z GRUPY DIAMIDÓW ANTRANILOWYCH

 

 

 

 

 

I02_01_01

 

CYJANOTRANILIPROL

736994-63-1

998

 

 

I02_99

POZOSTAŁE INSEKTYCYDY NA BAZIE WĘGLOWODORÓW CHLOROWANYCH

 

 

 

 

 

I02_99_99

 

POZOSTAŁE INSEKTYCYDY NA BAZIE WĘGLOWODORÓW CHLOROWANYCH GDZIE INDZIEJ NIESKLASYFIKOWANE

 

 

 

Insektycydy na bazie karbaminianów i oksymokarbaminianu

I03

 

 

 

 

 

 

I03_01

INSEKTYCYDY OKSYMOKARBAMINIANOWE

 

 

 

 

 

I03_01_01

 

METOMYL

16752-77-5

264

 

 

I03_01_02

 

OKSAMYL

23135-22-0

342

 

 

I03_02

INSEKTYCYDY KARBAMINIANOWE

 

 

 

 

 

I03_02_01

 

FENOKSYKARB

79127-80-3

425

 

 

I03_02_02

 

FORMETANAT

23422-53-9

697

 

 

I03_02_03

 

METIOKARB

2032-65-7

165

 

 

I03_02_04

 

PIRYMIKARB

23103-98-2

231

 

 

I03_99

POZOSTAŁE INSEKTYCYDY NA BAZIE KARBAMINIANÓW I OKSYMOKARBAMINIANU

 

 

 

 

 

I03_99_99

 

POZOSTAŁE INSEKTYCYDY NA BAZIE KARBAMINIANÓW I OKSYMOKARBAMINIANU GDZIE INDZIEJ NIESKLASYFIKOWANE

 

 

 

Insektycydy na bazie fosforanów organicznych

I04

 

 

 

 

 

 

I04_01

INSEKTYCYDY FOSFOROORGANICZNE

 

 

 

 

 

I04_01_01

 

CHLOROPIRYFOS

2921-88-2

221

 

 

I04_01_02

 

CHLOROPIRYFOS METYLU

5589-13-0

486

 

 

I04_01_03

 

DIMETOAT

60-51-5

59

 

 

I04_01_04

 

ETOPROFOS

13194-48-4

218

 

 

I04_01_07

 

MALATION

121-75-5

12

 

 

I04_01_08

 

FOSMET

732-11-6

318

 

 

I04_01_09

 

PIRYMIFOS METYLU

29232-93-7

239

 

 

I04_01_10

 

DICHLORFOS

62-73-7

11

 

 

I04_99

POZOSTAŁE INSEKTYCYDY NA BAZIE FOSFORANÓW ORGANICZNYCH

 

 

 

 

 

I04_99_99

 

POZOSTAŁE INSEKTYCYDY NA BAZIE FOSFORANÓW ORGANICZNYCH GDZIE INDZIEJ NIESKLASYFIKOWANE

 

 

 

Insektycydy pochodzenia mikrobiologicznego lub botanicznego

I05

 

 

 

 

 

 

I05_01

INSEKTYCYDY MIKROBIOLOGICZNE

 

 

 

 

 

I05_01_01

 

ADOXOPHYES ORANA GRANULOVIRUS SZCZEP BV-0001

 

782

 

 

I05_01_03

 

BACILLUS THURINGIENSIS SUBSP. ISRAELIENSIS (SEROTYP H-14) SZCZEP AM65-52

 

770

 

 

I05_01_04

 

METARHIZIUM ANISOPLIAE VAR. ANISOPLIAE SZCZEP BIPESCO 5/F52

 

1020

 

 

I05_01_05

 

PAECILOMYCES FUMOSOROSEUS SZCZEP FE 9901

 

778

 

 

I05_01_081

 

BACILLUS THURINGIENSIS SUBSP. AIZAWAI SZCZEP ABTS-1857

 

949

 

 

I05_01_082

 

BACILLUS THURINGIENSIS SUBSP. AIZAWAI SZCZEP GC-91

 

950

 

 

I05_01_091

 

BACILLUS THURINGIENSIS SUBSP. KURSTAKI SZCZEP ABTS 351

 

951

 

 

I05_01_092

 

BACILLUS THURINGIENSIS SUBSP. KURSTAKI SZCZEP PB 54

 

952

 

 

I05_01_093

 

BACILLUS THURINGIENSIS SUBSP. KURSTAKI SZCZEP SA 11

 

953

 

 

I05_01_094

 

BACILLUS THURINGIENSIS SUBSP. KURSTAKI SZCZEP SA 12

 

954

 

 

I05_01_095

 

BACILLUS THURINGIENSIS SUBSP. KURSTAKI SZCZEP EG 2348

 

955

 

 

I05_01_10

 

BACILLUS THURINGIENSIS SUBSP. TENEBRIONIS SZCZEP NB 176 (TM 141)

 

956

 

 

I05_01_111

 

BEAUVERIA BASSIANA SZCZEP ATCC 74040

 

957

 

 

I05_01_112

 

BEAUVERIA BASSIANA SZCZEP GHA

 

958

 

 

I05_01_12

 

GRANULOWIRUS CYDIA POMONELLA (CPGV)

 

959

 

 

I05_01_13

 

WIRUS POLIHEDROZY JĄDROWEJ HELICOVERPA ARMIGERA (HEARNPV)

 

960

 

 

I05_01_14

 

LECANICILLIUM MUSCARIUM (WCZEŚNIEJSZA NAZWA: VERTICILLIUM LECANII), SZCZEP VE6

 

961

 

 

I05_01_15

 

WIRUS POLIHEDROZY JĄDROWEJ SPODOPTERA LITTORALIS

 

962

 

 

I05_01_16

 

BEAUVERIA BASSIANA SZCZEP 147

 

1017

 

 

I05_01_17

 

BEAUVERIA BASSIANA SZCZEP NPP111B005

 

1018

 

 

I05_01_18

 

ISARIA FUMOSOROSEA SZCZEP APOPKA 97 (WCZEŚNIEJSZA NAZWA: PAECILOMYCES FUMOSOROSEUS)

 

573

 

 

I05_01_19

 

WIRUS POLIHEDROZY JĄDROWEJ SPODOPTERA EXIGUA

 

592

 

 

I05_01_20

 

BEAUVERIA BASSIANA SZCZEP IMI389521

 

 

 

 

I05_01_21

 

BEAUVERIA BASSIANA SZCZEP PPRI 5339

 

 

 

 

I05_01_22

 

BAKULOWIRUS GV

 

 

 

 

I05_01_23

 

BEAUVERIA BASSIANA SZCZEP BB1

 

 

 

 

I05_01_24

 

BEAUVERIA BRONGNIARTII

 

 

 

 

I05_01_25

 

GRANULOWIRUS PHTHORIMAEA OPERCULELLA (PHOPGV)

 

 

 

 

I05_01_26

 

WIRUS POLIHEDROZY JĄDROWEJ SPODOPTERA EXIGUA MULTICAPSID (SEMNPV)

 

 

 

 

I05_01_27

 

BEAUVERIA BASSIANA 203

 

 

 

 

I05_01_28

 

METARHIZIUM BRUNNEUM SZCZEP CB15-III

 

 

 

 

I05_02

INSEKTYCYDY BOTANICZNE

 

 

 

 

 

I05_02_01

 

OLEJEK POMARAŃCZOWY

8028-48-6

5989-27-5

902

 

 

I05_02_02

 

OLEJEK AKSAMITKOWY

 

903

 

 

I05_02_03

 

AZADYRACHTYNA

11141-17-6

627

 

 

I05_02_04

 

PYRETRYNY

8003-34-7

32

 

 

I05_99

POZOSTAŁE INSEKTYCYDY POCHODZENIA MIKROBIOLOGICZNEGO LUB BOTANICZNEGO

 

 

 

 

 

I05_99_99

 

POZOSTAŁE INSEKTYCYDY POCHODZENIA MIKROBIOLOGICZNEGO LUB BOTANICZNEGO GDZIE INDZIEJ NIESKLASYFIKOWANE

 

 

 

Akarycydy

I06

 

 

 

 

 

 

I06_01

AKARYCYDY PIRAZOLOWE

 

 

 

 

 

I06_01_01

 

FENPIROKSYMAT

134098-61-6

695

 

 

I06_02

AKARYCYDY TETRAZYNOWE

 

 

 

 

 

I06_02_01

 

KLOFENTEZYNA

74115-24-5

418

 

 

I06_02_02

 

FLUFENZYNA

162320-67-4

734

 

 

I06_99

POZOSTAŁE AKARYCYDY

 

 

 

 

 

I06_99_01

 

ACEKWINOCYL

57960-19-7

760

 

 

I06_99_02

 

CYFLUMETOFEN

400882-07-7

821

 

 

I06_99_99

 

POZOSTAŁE AKARYCYDY GDZIE INDZIEJ NIESKLASYFIKOWANE

 

 

 

Pozostałe insektycydy

I99

 

 

 

 

 

 

I99_01

INSEKTYCYDY OTRZYMANE W WYNIKU FERMENTACJI

 

 

 

 

 

I99_01_01

 

ABAMEKTYNA, AWERMEKTYNA B1 A, AWERMEKTYNA B1B (WYRAŻONA JAKO ABAMEKTYNA)

71751-41-2

65195-55-3

65195-56-4

495

 

 

I99_01_02

 

MILBEMEKTYNA

51596-10-2

51596-11-3

660

 

 

I99_01_03

 

SPINOSAD

168316-95-8

131929-60-7

131929-63-0

636

 

 

I99_01_04

 

EMAMEKTYNA

119791-41-2

155569-91-8

791

 

 

I99_01_05

 

SPINETORAM

935545-74-7

802

 

 

I99_03

INSEKTYCYDY BENZOILOMOCZNIKOWE

 

 

 

 

 

I99_03_01

 

DIFLUBENZURON

35367-38-5

339

 

 

I99_03_02

 

FLUFENOKSURON

01463-69-8

470

 

 

I99_03_03

 

LUFENURON

103055-07-8

704

 

 

I99_03_04

 

NOWALURON

116714-46-6

672

 

 

I99_03_05

 

TEFLUBENZURON

83121-18-0

450

 

 

I99_03_06

 

TRIFLUMURON

64628-44-0

548

 

 

I99_04

INSEKTYCYDY KARBAZANOWE

 

 

 

 

 

I99_04_01

 

BIFENAZAT

149877-41-8

736

 

 

I99_05

INSEKTYCYDY DIAZYLOHYDRAZYNOWE

 

 

 

 

 

I99_05_01

 

METOKSYFENOZYD

161050-58-4

656

 

 

I99_05_02

 

TEBUFENOZYD

112410-23-8

724

 

 

I99_05_03

 

CHROMAFENOZYD

143807-66-3

775

 

 

I99_06

REGULATORY WZROSTU OWADÓW

 

 

 

 

 

I99_06_01

 

CYROMAZYNA

66215-27-8

420

 

 

I99_06_02

 

BUPROFEZYNA

953030-84-7

681

 

 

I99_06_03

 

HEKSYTIAZOKS

78587-05-0

439

 

 

I99_08

INSEKTYCYDY NITROGUANIDYNOWE

 

 

 

 

 

I99_08_01

 

KLOTIANIDYNA

210880-92-5

738

 

 

I99_08_02

 

TIAMETOKSAM

153719-23-4

637

 

 

I99_09

INSEKTYCYDY CYNOORGANICZNE

 

 

 

 

 

I99_09_01

 

TLENEK FENBUTACYNY

13356-08-6

359

 

 

I99_10

INSEKTYCYDY OKSADIAZYNOWE

 

 

 

 

 

I99_10_01

 

INDOKSAKARB

173584-44-6

612

 

 

I99_11

INSEKTYCYDY NA BAZIE ETERU FENYLOWEGO

 

 

 

 

 

I99_11_01

 

PIRYPROKSYFEN

95737-68-1

715

 

 

I99_12

INSEKTYCYDY (FENYLO)PIRAZOLOWE

 

 

 

 

 

I99_12_02

 

FIPRONIL

120068-37-3

581

 

 

I99_12_03

 

TEBUFENPIRAD

119168-77-3

725

 

 

I99_12_04

 

CHLORANTRANILIPROL

500008-45-7

794

 

 

I99_13

INSEKTYCYDY PIRYDYNOWE

 

 

 

 

 

I99_13_01

 

PIMETROZYNA

123312-89-0

593

 

 

I99_13_02

 

FLONIKAMID (IKI-220)

158062-67-0

763

 

 

I99_13_03

 

SULFOKSAFLOR

946578-00-3

820

 

 

I99_14

INSEKTYCYDY PIRYDYLOMETYLOAMINOWE

 

 

 

 

 

I99_14_01

 

ACETAMIPRYD

135410-20-7

649

 

 

I99_14_02

 

IMIDAKLOPRYD

138261-41-3

582

 

 

I99_14_03

 

TIAKLOPRYD

111988-49-9

631

 

 

I99_14_04

 

FLUPIRADIFURON

951659-40-8

987

 

 

I99_15

INSEKTYCYDY NA BAZIE ESTRÓW SIARCZYNOWYCH

 

 

 

 

 

I99_15_01

 

PROPARGIT

2312-35-8

216

 

 

I99_17

INSEKTYCYDY Z GRUPY KWASÓW TETRONOWYCH

 

 

 

 

 

I99_17_01

 

SPIRODIKLOFEN

148477-71-8

737

 

 

I99_17_02

 

SPIROMESIFEN

283594-90-1

747

 

 

I99_18

ŚRODKI WABIĄCE OWADY (ATRAKTANTY) FEROMONY ŁUSKOSKRZYDŁYCH (LEPIDOPTERA) O PROSTYM ŁAŃCUCHU (SCLPS)

 

 

 

 

 

I99_18_01

 

(E,E)-8,10-DODECADIEN-1-OL

33956-49-9

860

 

 

I99_18_02

 

OCTAN (Z)-9-DODECEN-1-YLU

16974-11-1

112-66-3

422

 

 

I99_18_03

 

OCTAN (Z)-8-DODECEN-1-YLU

28079-04-1

861

 

 

I99_18_04

 

OCTAN (2E,13Z)-OKTADEKADIEN-1-YLU

86252-65-5

862

 

 

I99_18_05

 

OCTAN (7E,9E)-DODEKADIEN-1-YLU

54364-63-5

863

 

 

I99_18_06

 

OCTAN (7E,9Z)-DODEKADIEN-1-YLU

55774-32-8

864

 

 

I99_18_07

 

OCTAN (7Z,11E)-HEKSADEKADIEN-1-YLU

51606-94-4

865

 

 

I99_18_08

 

OCTAN (7Z,11Z)-HEKSADEKADIEN-1-YLU

53042-79-8

52207-99-5

866

 

 

I99_18_09

 

OCTAN (9Z,12E)-TETRADEKADIEN-1-YLU

31654-77-0

867

 

 

I99_18_10

 

OCTAN (E)-11-TETRADECEN-1-YLU

33189-72-9

868

 

 

I99_18_11

 

(E)-5-DECEN-1-OL

56578-18-8

869

 

 

I99_18_12

 

OCTAN (E)-5-DECEN-1-YLU

38421-90-8

870

 

 

I99_18_13

 

OCTAN (E)-8-DODECEN-1-YLU

38363-29-0

871

 

 

I99_18_14

 

OCTAN (E/Z)-8-DODECEN-1-YLU

38363-29-0

28079-04-1

872

 

 

I99_18_15

 

(Z)-11-HEKSADECEN-1-OL

56683-54-6

873

 

 

I99_18_16

 

OCTAN (Z)-11-HEKSADECEN-1-YLU

34010-21-4

874

 

 

I99_18_17

 

(Z)-11-HEKSADECENAL

53939-28-9

875

 

 

I99_18_18

 

OCTAN (Z)-11-TETRADECEN-1-YLU

20711-10-8

876

 

 

I99_18_19

 

(Z)-13-OKTADECENAL

58594-45-9

878

 

 

I99_18_20

 

(Z)-7-TETRADECENAL

65128-96-3

879

 

 

I99_18_21

 

(Z)-8-DODECEN-1-OL

40642-40-8

880

 

 

I99_18_22

 

(Z)-9-HEKSADECENAL

56219-04-6

881

 

 

I99_18_23

 

OCTAN (Z)-9-TETRADECEN-1-YLU

16725-53-4

882

 

 

I99_18_24

 

OCTAN DODECYLU

112-66-3

884

 

 

I99_18_25

 

TETRADECAN-1-OL

112-72-1

856

 

 

I99_18_26

 

DODECAN-1-OL

112-53-8

 

 

 

I99_18_27

 

OCTAN (E/Z)-9-DODECEN-1-YLU

16974-34-8

 

 

 

I99_18_28

 

OCTAN (E,Z,Z)-3,8,11-TETRADEKATRIEN-1-YLU

163041-94-9

 

 

 

I99_18_29

 

OCTAN (E,Z)-3,8- TETRADEKADIEN-1-YLU

 

 

 

 

I99_18_30

 

OCTAN N-TETRADECYLU

638-59-5

 

 

 

I99_18_31

 

OCTAN (Z,E)-9,11-TETRADEKADIEN-1-YLU

50767-79-8

 

 

 

I99_18_32

 

OCTAN (E,Z)-3,13-OKTADEKADIENYLU

53120-26-6

 

 

 

I99_18_33

 

OCTAN (Z,Z)-3,13-OKTADEKADIENYLU

53120-26-7

 

 

 

I99_18_34

 

OCTAN N-HEKSADEKANYLU

629-70-9

 

 

 

I99_18_35

 

(Z)-8-TETRADECEN-1-OL

64470-32-2

 

 

 

I99_18_36

 

OCTAN (Z)-8-TETRADECEN-1-YLU

35835-80-4

 

 

 

I99_18_37

 

OCTAN (E,E)-8,10-DODEKADIEN-1-YLU

53880-51-6

 

 

 

I99_19

POZOSTAŁE ŚRODKI WABIĄCE OWADY (ATRAKTANTY)

 

 

 

 

 

I99_19_01

 

OCTAN AMONU

631-61-8

 

 

 

I99_19_02

 

PUTRESCYNA (1,4-DIAMINOBUTAN)

110-60-1

842

 

 

I99_19_03

 

CHLOROWODOREK TRIETYLOAMINY

593-81-7

848

 

 

I99_19_04

 

OCTAN (Z)-13-HEKSADECEN-11-YN-1-YLU

78617-58-0

 

 

 

I99_19_05

 

IZOMAŚLAN (Z,Z,Z,Z)-7,13,16,19-DOKOZA-TETRAEN-1-YLU

135459-81-3

883

 

 

I99_19_06

 

RESKALUR

67601-06-3

 

 

 

I99_19_07

 

HYDROLIZATY BIAŁKOWE

 

901

 

 

I99_19_08

 

SENECIAN LAWANDULILU

23960-07-8

 

 

 

I99_19_09

 

OCTAN (Z)-3-METYLO-6-IZOPROPENYLO-9-DECEN-1-YLU

67601-06-3

 

 

 

I99_19_10

 

2,6,6-TRIMETYLOBICYKLO[3.1.1]HEPTO-2-EN (ALFA-PINEN)

7785-70-8

 

 

 

I99_19_11

 

2-ETYLO-1,6-DIOKSASPIRO (4,4) NONAN (CHALKOGRAN)

38401-84-2

 

 

 

I99_19_12

 

2-METYLO-3-BUTEN-2-OL

115-18-4

 

 

 

I99_19_13

 

2-METYLO-6-METYLENO-2,7-OKTADIEN-4-OL (IPSDIENOL)

14434-41-4

 

 

 

I99_19_14

 

4,6,6-TRIMETYLO-BICYKLO[3.1.1]HEPTO-3-EN-OL,((S)-CIS-WERBENOL)

1845-30-3

 

 

 

I99_19_15

 

PROPIONIAN 8-METYLO-2-DEKANOLU

81931-28-4

 

 

 

I99_99

NIESKLASYFIKOWANE INSEKTYCYDY-AKARYCYDY

 

 

 

 

 

I99_99_03

 

ETOKSAZOL

153233-91-1

623

 

 

I99_99_04

 

KWASY TŁUSZCZOWE C7-C18 ORAZ NIENASYCONE SOLE POTASU C18

67701-09-1

889

 

 

I99_99_05

 

ESTRY METYLOWE KWASÓW TŁUSZCZOWYCH C8-C10

85566-26-3

890

 

 

I99_99_06

 

FENAZACHINA

120928-09-8

693

 

 

I99_99_07

 

DIATOMIT (ZIEMIA OKRZEMKOWA)

61790-53-2

647

 

 

I99_99_08

 

KWAS LAURYNOWY

143-07-7

885

 

 

I99_99_09

 

METAFLUMIZON

139968-49-3

779

 

 

I99_99_10

 

DEKANIAN METYLU

110-42-9

892

 

 

I99_99_11

 

OKTANIAN METYLU

111-11-5

893

 

 

I99_99_12

 

KWAS OLEINOWY

112-80-1

894

 

 

I99_99_13

 

OLEJ PARAFINOWY (CAS 64742-46-7)

64742-46-7

896

 

 

I99_99_14

 

OLEJ PARAFINOWY (CAS 72623-86-0)

72623-86-0

897

 

 

I99_99_15

 

OLEJ PARAFINOWY (CAS 8042-47-5)

8042-47-5

898

 

 

I99_99_16

 

OLEJ PARAFINOWY (CAS 97862-82-3)

97862-82-3

899

 

 

I99_99_17

 

FOSFOROWODÓR

7803-51-2

127

 

 

I99_99_18

 

PIRYDABEN

96489-71-3

583

 

 

I99_99_19

 

PIRYDALIL

179101-81-6

792

 

 

I99_99_20

 

SPIROTETRAMAT

203313-25-1

795

 

 

I99_99_21

 

FLUOREK SULFURYLU

2699-79-8

757

 

 

I99_99_27

 

FOSFOREK GLINU

20859-73-8

227

 

 

I99_99_28

 

FOSFOREK MAGNEZU

12057-74-8

228

 

 

I99_99_29

 

DWUTLENEK WĘGLA

124-38-9

844

 

 

I99_99_30

 

MALTODEKSTRYNA

9050-36-6

801

 

 

I99_99_31

 

MIESZANKA TERPENOIDÓW QRD 460

 

982

 

 

I99_99_32

 

FLUBENDIAMID

272451-65-7

788

 

 

I99_99_33

 

ETANODINITRYL

460-19-5

 

 

 

I99_99_99

 

POZOSTAŁE INSEKTYCYDY-AKARYCYDY GDZIE INDZIEJ NIESKLASYFIKOWANE

 

 

Moluskocydy

 

PES_M

 

 

 

 

 

Moluskocydy

M01

 

 

 

 

 

 

M01_01

MOLUSKOCYDY

 

 

 

 

 

M01_01_01

 

FOSFORAN ŻELAZA

10045-86-0

629

 

 

M01_01_03

 

METALDEHYD

108-62-3

9002-91-9

62

 

 

M01_01_04

 

PIROFOSFORAN ŻELAZA

10058-44-3

 

 

 

M01_01_99

 

POZOSTAŁE MOLUSKOCYDY GDZIE INDZIEJ NIESKLASYFIKOWANE

 

 

Regulatory wzrostu roślin

 

PES_PGR

 

 

 

 

 

Fizjologiczne regulatory wzrostu roślin

PGR01

 

 

 

 

 

 

PGR01_01

FIZJOLOGICZNE REGULATORY WZROSTU ROŚLIN

 

 

 

 

 

PGR01_01_01

 

1-METYLOCYKLOPROPEN

3100-04-7

767

 

 

PGR01_01_02

 

CHLOROMEKWAT I CHLOREK CHLORMEKWATU (WYRAŻONY JAKO CHLOROMEKWAT)

7003-89-6

999-81-5

143

143.302

 

 

PGR01_01_03

 

CYKLANILID

113136-77-9

586

 

 

PGR01_01_04

 

DAMINOZYD

1596-84-5

330

 

 

PGR01_01_05

 

ETEFON

16672-87-0

373

 

 

PGR01_01_06

 

ETOKSYCHINA

91-53-2

517

 

 

PGR01_01_07

 

ETYLEN

74-85-1

839

 

 

PGR01_01_08

 

FORCHLORFENURON

68157-60-8

633

 

 

PGR01_01_09

 

KWAS GIBERELINOWY

77-06-5

307

 

 

PGR01_01_10

 

GIBERELINY

468-44-0

510-75-8

8030-53-3

904

 

 

PGR01_01_11

 

IMAZACHIN

81335-37-7

699

 

 

PGR01_01_12

 

HYDRAZYD KWASU MALEINOWEGO

123-33-1

310

 

 

PGR01_01_13

 

MEPIKWAT

15302-91-7

440

 

 

PGR01_01_14

 

PAKLOBUTRAZOL

76738-62-0

445

 

 

PGR01_01_15

 

PROHEKSADION WAPNIA

127277-53-6

567

567.020

 

 

PGR01_01_16

 

5-NITROGWAJAKOLAN SODU

67233-85-6

718

 

 

PGR01_01_17

 

O-NITROFENOLAN SODU

824-39-5

720

 

 

PGR01_01_18

 

P-NITROFENOLAN SODU

824-78-2

721

 

 

PGR01_01_19

 

TRINEKSAPAK

104273-73-6

732

 

 

PGR01_01_20

 

DIFENYLOAMINA

122-39-4

460

 

 

PGR01_01_21

 

FLURPRIMIDOL

56425-91-3

696

 

 

PGR01_01_22

 

FLUMETRALINA

62924-70-3

971

 

 

PGR01_01_23

 

TIDIAZURON

51707-55-2

727

 

 

PGR01_99

POZOSTAŁE FIZJOLOGICZNE REGULATORY WZROSTU ROŚLIN

 

 

 

 

 

PGR01_99_01

 

KWAS 1-NAFTYLOOCTOWY (1-NAA)

86-87-3

313

 

 

PGR01_99_02

 

1-DECANOL

112-30-1

831

 

 

PGR01_99_03

 

1-NAFTYLOACETAMID (1-NAD)

86-86-2

282

 

 

PGR01_99_04

 

KWAS 2-NAFTYLOOKSYOCTOWY (2-NOA)

120-23-0

664

 

 

PGR01_99_05

 

6-BENZYLOADENINA

1214-39-7

829

 

 

PGR01_99_06

 

CYJANAMID

420-04-2

685

 

 

PGR01_99_07

 

KWAS INDOLILO-3-MASŁOWY

133-32-4

830

 

 

PGR01_99_08

 

SINTOFEN

130561-48-7

717

 

 

PGR01_99_09

 

1,4-DIMETYLONAFTALEN

571-58-4

822

 

 

PGR01_99_10

 

SODOWY TIOSIARCZAN SREBRA

 

762

 

 

PGR01_99_11

 

KWAS S-ABSCYSYNOWY

21293-29-8

 

 

 

PGR01_99_99

 

POZOSTAŁE FIZJOLOGICZNE REGULATORY WZROSTU ROŚLIN GDZIE INDZIEJ NIESKLASYFIKOWANE

 

 

 

Środki hamujące kiełkowanie

PGR02

 

 

 

 

 

 

PGR02_02

ŚRODKI HAMUJĄCE KIEŁKOWANIE

 

 

 

 

 

PGR02_02_01

 

KARWON

2244-16-8

602

 

 

PGR02_99

POZOSTAŁE ŚRODKI HAMUJĄCE KIEŁKOWANIE

 

 

 

 

 

PGR02_99_99

 

POZOSTAŁE ŚRODKI HAMUJĄCE KIEŁKOWANIE GDZIE INDZIEJ NIESKLASYFIKOWANE

 

 

 

Pozostałe regulatory wzrostu roślin

PGR03

 

 

 

 

 

 

PGR03_99

POZOSTAŁE REGULATORY WZROSTU ROŚLIN

 

 

 

 

 

PGR03_99_01

 

WYCIĄG Z ALG MORSKICH (WCZEŚNIEJSZA NAZWA: WYCIĄG Z ALG MORSKICH I WODOROSTÓW)

 

920

 

 

PGR03_99_99

 

POZOSTAŁE REGULATORY WZROSTU ROŚLIN GDZIE INDZIEJ NIESKLASYFIKOWANE

 

 

Pozostałe środki ochrony roślin

 

PES_ZR

 

 

 

 

 

Oleje roślinne

ZR02

 

 

 

 

 

 

ZR02_01

OLEJE ROŚLINNE

 

 

 

 

 

ZR02_01_01

 

OLEJE ROŚLINNE/OLEJEK CYTRONELOWY

8000-29-1

905

 

 

ZR02_01_02

 

OLEJE ROŚLINNE/OLEJEK GOŹDZIKOWY

84961-50-2

97-53-0

906

 

 

ZR02_01_03

 

OLEJE ROŚLINNE/OLEJ RZEPAKOWY

8002-13-9

907

 

 

ZR02_01_04

 

OLEJE ROŚLINNE/OLEJEK Z MIĘTY ZIELONEJ

8008-79-5

908

 

 

ZR02_01_99

 

POZOSTAŁE OLEJE ROŚLINNE GDZIE INDZIEJ NIESKLASYFIKOWANE

 

 

 

Preparaty do sterylizacji gleby (w tym nematocydy)

ZR03

 

 

 

 

 

 

ZR03_01

BROMEK METYLU

 

 

 

 

 

ZR03_01_01

 

BROMEK METYLU

74-83-9

128

 

 

ZR03_02

NEMATOCYDY BIOLOGICZNE

 

 

 

 

 

ZR03_02_01

 

PAECILOMYCES LILACINUS SZCZEP 251

 

753

 

 

ZR03_02_02

 

BACILLUS FIRMUS SZCZEP I-1582

 

1015

 

 

ZR03_02_03

 

PASTEURIA NISHIZAWAE PN1

 

 

 

 

ZR03_02_99

 

POZOSTAŁE NEMATOCYDY BIOLOGICZNE GDZIE INDZIEJ NIESKLASYFIKOWANE

 

 

 

 

ZR03_03

NEMATOCYDY FOSFOROORGANICZNE

 

 

 

 

 

ZR03_03_01

 

FENAMIFOS

22224-92-6

692

 

 

ZR03_03_02

 

FOSTIAZAT

98886-44-3

585

 

 

ZR03_03_99

 

POZOSTAŁE NEMATOCYDY FOSFOROORGANICZNE GDZIE INDZIEJ NIESKLASYFIKOWANE

 

 

 

 

ZR03_99

POZOSTAŁE PREPARATY DO STERYLIZACJI GLEBY

 

 

 

 

 

ZR03_99_01

 

1,3-DICHLOROPROPEN

542-75-6

675

 

 

ZR03_99_02

 

CHLOROPIKRYNA

76-06-2

298

 

 

ZR03_99_03

 

DAZOMET

533-74-4

146

 

 

ZR03_99_04

 

METAM

144-54-7

20

 

 

ZR03_99_99

 

POZOSTAŁE PREPARATY DO STERYLIZACJI GLEBY GDZIE INDZIEJ NIESKLASYFIKOWANE

 

 

 

Rodentycydy

ZR04

 

 

 

 

 

 

ZR04_01

RODENTYCYDY

 

 

 

 

 

ZR04_01_01

 

FOSFOREK WAPNIA

1305-99-3

505

 

 

ZR04_01_02

 

DIFENAKUM

56073-07-5

514

 

 

ZR04_01_03

 

WARFARYNA

81-81-2

70

 

 

ZR04_01_04

 

FOSFOREK CYNKU

1314-84-7

69

 

 

ZR04_01_05

 

BROMADIOLON

28772-56-7

371

 

 

ZR04_01_06

 

CHLOROFACYNON

3691-35-8

208

 

 

ZR04_01_99

 

POZOSTAŁE RODENTYCYDY GDZIE INDZIEJ NIESKLASYFIKOWANE

 

 

 

Wszystkie pozostałe środki ochrony roślin

ZR99

 

 

 

 

 

 

ZR99_01

ŚRODKI ODKAŻAJĄCE

 

 

 

 

 

ZR99_01_99

 

POZOSTAŁE ŚRODKI ODKAŻAJĄCE GDZIE INDZIEJ NIESKLASYFIKOWANE

 

 

 

 

ZR99_02

ŚRODKI ODSTRASZAJĄCE (REPELENTY)

 

 

 

 

 

ZR99_02_01

 

SIARCZAN AMONOWO-GLINOWY

7784-26-1

7784-25-0

840

 

 

ZR99_02_02

 

KRZEMIAN GLINU (INNA NAZWA: KAOLIN)

1332-58-7

841

 

 

ZR99_02_03

 

MĄCZKA Z KRWI

90989-74-5

909

 

 

ZR99_02_04

 

WĘGLIK WAPNIA

75-20-7

910

 

 

ZR99_02_05

 

WĘGLAN WAPNIA

471-34-1

843

 

 

ZR99_02_06

 

BENZOESAN DENATONIUM

3734-33-6

845

 

 

ZR99_02_07

 

WAPIEŃ

1317-65-3

852

 

 

ZR99_02_08

 

KETON METYLOWO-NONYLOWY

112-12-9

846

 

 

ZR99_02_09

 

PIASEK KWARCOWY

14808-60-7

7637-86-9

855

 

 

ZR99_02_10

 

REPELENTY ZAPACHOWE/OLEJ TALOWY SUROWY

8002-26-4

911

 

 

ZR99_02_11

 

REPELENTY ZAPACHOWE/SMOŁA OLEJU TALOWEGO

8016-81-7

912

 

 

ZR99_02_12

 

SÓL SODOWA KRZEMIANU GLINU

1344-00-9

850

 

 

ZR99_02_13

 

POZOSTAŁOŚCI DESTYLACJI TŁUSZCZU

 

915

 

 

ZR99_02_14

 

REPELENTY ZAPACHOWE/OLEJ Z RYB

100085-40-3

918

 

 

ZR99_02_15

 

REPELENTY ZAPACHOWE/TŁUSZCZ OWCZY

98999-15-6

919

 

 

ZR99_02_16

 

WYCIĄG Z CZOSNKU

8008-99-9

916

 

 

ZR99_02_17

 

PIEPRZ

 

917

 

 

ZR99_02_99

 

POZOSTAŁE REPELENTY GDZIE INDZIEJ NIESKLASYFIKOWANE

 

 

 

 

ZR99_99

POZOSTAŁE ŚRODKI OCHRONY ROŚLIN

 

 

 

 

 

ZR99_99_07

 

KWAS N-DEKANOWY

334-48-5

886

 

 

ZR99_99_08

 

KWAS KAPRYLOWY

124-07-2

887

 

 

ZR99_99_12

 

HEPTAMALOKSYLOGLUKAN

870721-81-6

851

 

 

ZR99_99_24

 

WIRUS ŻÓŁTEJ MOZAIKI CUKINII (SZCZEP NIEZŁOŚLIWY)

 

618

 

 

ZR99_99_34

 

WIRUS MOZAIKI PEPINO, SZCZEP CH2, IZOLAT 1906

 

1019

 

 

ZR99_99_35

 

ŁAGODNY IZOLAT VC1 WIRUSA MOZAIKI PEPINO

 

 

 

 

ZR99_99_36

 

ŁAGODNY IZOLAT VX1 WIRUSA MOZAIKI PEPINO

 

 

 

 

ZR99_99_37

 

WIRUS MOZAIKI PEPINO (PEPMV) SZCZEP EUROPEJSKI (UE), ŁAGODNY IZOLAT ABP1 (PEPMVO)

 

 

 

 

ZR99_99_38

 

WIRUS MOZAIKI PEPINO (PEPMV) SZCZEP CHILIJSKI (CH2), ŁAGODNY IZOLAT ABP2 (PEPMVO)

 

 

 

 

ZR99_99_39

 

NATURALNY WYCIĄG Z NASION CAMELLIA SP.

 

 

 

 

ZR99_99_40

 

GORZKNIA WŁAŚCIWA

 

 

 

 

ZR99_99_99

 

POZOSTAŁE ŚRODKI OCHRONY ROŚLIN GDZIE INDZIEJ NIESKLASYFIKOWANE

 

 


(1)  Numery w Chemical Abstracts Service Registry (bazie danych serwisu dokumentacji chemicznej).

(2)  Międzynarodowa Rada Współpracy w dziedzinie Analizy Pestycydów.

(3)  Dane zagregowane nieobowiązkowe.

(4)  Dane zagregowane nieobowiązkowe. Uwzględnia się choinki sadzone na wykorzystywanej powierzchni użytków rolnych (pozostałe uprawy trwałe): https://ec.europa.eu/eurostat/statistics-explained/index.php?title=Glossary:Utilised_agricultural_area_(UAA) (dostępne w jęz. angielskim, francuskim i niemieckim).

(5)  Dane zagregowane nieobowiązkowe. Leśnictwo nie uwzględnia choinek sadzonych na wykorzystywanej powierzchni użytków rolnych (pozostałe uprawy trwałe): https://ec.europa.eu/eurostat/statistics-explained/index.php?title=Glossary:Utilised_agricultural_area_(UAA) (dostępne w jęz. angielskim, francuskim i niemieckim).

(6)  Dane zagregowane nieobowiązkowe.

(7)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 z dnia 21 października 2009 r. dotyczące wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin i uchylające dyrektywy Rady 79/117/EWG i 91/414/EWG (Dz.U. L 309 z 24.11.2009, s. 1).

(8)  Odpowiada grupie 1 klasyfikacji zharmonizowanych wskaźników ryzyka określonej w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/128/WE z dnia 21 października 2009 r. ustanawiającej ramy wspólnotowego działania na rzecz zrównoważonego stosowania pestycydów ( Dz.U. L 309 z 24.11.2009, s. 71).

(9)  Odpowiada grupie 3 klasyfikacji zharmonizowanych wskaźników ryzyka określonej w dyrektywie 2009/128/WE.

(10)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 540/2011 z dnia 25 maja 2011 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 w odniesieniu do wykazu zatwierdzonych substancji czynnych (Dz.U. L 153 z 11.6.2011, s. 1).


18.11.2021   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 410/51


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2021/2011

z dnia 17 listopada 2021 r.

nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz przewodów światłowodowych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1036 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Unii Europejskiej („rozporządzenie podstawowe”) (1), w szczególności jego art. 9 ust. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

1.   PROCEDURA

1.1.   Wszczęcie postępowania

(1)

W dniu 24 września 2020 r. na podstawie art. 5 rozporządzenia podstawowego Komisja Europejska („Komisja”) wszczęła dochodzenie antydumpingowe dotyczące przywozu przewodów światłowodowych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej („Chiny”, „ChRL” lub „państwo, którego dotyczy postępowanie”). Komisja opublikowała zawiadomienie o wszczęciu postępowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (2) („zawiadomienie o wszczęciu postępowania”).

(2)

Komisja wszczęła dochodzenie w następstwie skargi złożonej przez Europacable („skarżący”) w imieniu producentów unijnych. Skarżący reprezentował ponad 25 % całkowitej unijnej produkcji przewodów światłowodowych. W skardze przedstawiono dowody na wystąpienie dumpingu i wynikającej z niego istotnej szkody, które były wystarczające, by uzasadnić wszczęcie dochodzenia.

(3)

W dniu 21 grudnia 2020 r. Komisja wszczęła dochodzenie antysubsydyjne w odniesieniu do przywozu przewodów światłowodowych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej i rozpoczęła odrębne dochodzenie. Komisja opublikowała zawiadomienie o wszczęciu postępowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (3).

1.2.   Rejestracja przywozu

(4)

Po otrzymaniu w dniu 17 grudnia 2020 r. od skarżącego wniosku popartego wymaganymi dowodami Komisja, rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2021/548 z dnia 29 marca 2021 r. („rozporządzenie w sprawie rejestracji”) (4), objęła przywóz produktu objętego postępowaniem rejestracją zgodnie z art. 14 ust. 5 rozporządzenia podstawowego.

1.3.   Zainteresowane strony

(5)

W zawiadomieniu o wszczęciu postępowania Komisja wezwała zainteresowane strony do skontaktowania się z nią w celu wzięcia udziału w dochodzeniu. Ponadto Komisja w szczególności poinformowała skarżącego, znanych producentów unijnych, znane krajowe stowarzyszenia unijne, znanych producentów eksportujących, władze Chin, znanych importerów, znane przedsiębiorstwa handlowe i użytkowników o wszczęciu dochodzenia oraz zaprosiła ich do wzięcia udziału w tym dochodzeniu.

(6)

Zainteresowane strony miały możliwość przedstawienia uwag na temat wszczęcia dochodzenia oraz złożenia wniosku o posiedzenie wyjaśniające przed Komisją lub rzecznikiem praw stron w postępowaniach w sprawie handlu. W posiedzeniach wyjaśniających uczestniczyli skarżący i jeden importer objęty próbą (Cable 77 Danmark ApS („Cable 77”)).

1.4.   Uwagi dotyczące wszczęcia postępowania

(7)

Komisja otrzymała uwagi dotyczące wszczęcia postępowania od rządu Chin („rząd ChRL”), Chińskiej Izby Gospodarczej ds. Przywozu i Wywozu Maszyn i Produktów Elektronicznych („CCCME”), skarżącego i jednego importera (Connect Com GmbH („Connect Com”)).

(8)

Connect Com stwierdziło, że istnieje potrzeba uzyskania większej ilości informacji i wyjaśnień dotyczących skargi. W szczególności twierdziło ono, że pogorszenie sytuacji rynkowej przemysłu UE nie było spowodowane korzystnymi cenami przywozu z Chińskiej Republiki Ludowej, lecz stosunkowo wysokimi wewnętrznymi cenami transferowymi w transakcjach między przedsiębiorstwami. Ponadto Connect Com stwierdziło, że wykaz producentów UE w skardze był niekompletny. W związku z tym, że uwagi te dotyczą raczej istoty sprawy niż wszczęcia postępowania, omówiono je poniżej w motywie 415 oraz w motywach 539–541.

(9)

W odniesieniu do wymogów merytorycznych dotyczących wszczęcia dochodzenia CCCME stwierdziła, że skarżący dokonał w skardze niepełnej oceny szkody, ponieważ nie przedstawił danych liczbowych dotyczących sześciu z piętnastu wskaźników szkody wymienionych w art. 3.4 porozumienia antydumpingowego WTO („porozumienie antydumpingowe”) (w szczególności: wydajności, zwrotu z inwestycji, przepływów środków pieniężnych, wynagrodzeń, rozwoju i zdolności do pozyskania kapitału lub inwestycji). Ponadto CCCME argumentowała, że skarżący nie przedstawił żadnych wiarygodnych/porównywalnych danych dotyczących cen sprzedaży.

(10)

Komisja przypomina – co skarżący zauważył już w swojej odpowiedzi na uwagi rządu ChRL i CCCME – że obowiązującą normą prawną odnośnie do wszczęcia dochodzenia antydumpingowego jest art. 5.2 porozumienia antydumpingowego, podczas gdy art. 3.4 tego porozumienia stanowi normę dotyczącą przeglądu dokonywanego przez organ prowadzący dochodzenie, w tym przypadku Komisję. Skarżący był zatem zobowiązany do spełnienia wymogów określonych w art. 5.2 porozumienia antydumpingowego, który to przepis jest odzwierciedlony w art. 5 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. Podczas gdy, jak zauważyła CCCME, art. 5.2 porozumienia antydumpingowego zawiera odniesienie do art. 3.4 tego porozumienia, a art. 5 ust. 2 rozporządzenia podstawowego zawiera odniesienie do art. 3 ust. 5 tego rozporządzenia, w obu przypadkach takie odniesienie ma jedynie charakter poglądowy („[czynnikami i wskaźnikami] wymienionymi w art. 3 ust. 2 i 4” oraz „[czynnikami i wskaźnikami] wymienionymi w art. 3 ust. 3 i 5”) (5). Art. 5.2 porozumienia antydumpingowego i art. 5 ust. 2 rozporządzenia podstawowego stanowią, że wniosek powinien zawierać dowody na istnienie: a) dumpingu, b) szkody i c) związku przyczynowego między zarzucanym przywozem towarów po cenach dumpingowych a zarzucaną szkodą. W orzecznictwie UE wyjaśniono, że „ilość i jakość informacji przedstawionych przez skarżącego nie muszą być na poziomie wymaganym do wstępnego lub ostatecznego stwierdzenia istnienia dumpingu, szkody lub związku przyczynowego” (6). W konsekwencji „dowody, których ilość lub jakość jest niewystarczająca do uzasadnienia wstępnego lub ostatecznego stwierdzenia istnienia dumpingu, szkody lub związku przyczynowego, mogą być jednak wystarczające, by uzasadnić wszczęcie dochodzenia” (7).

(11)

W odpowiedzi na twierdzenie, że skarżący nie dostarczył wiarygodnych/porównywalnych danych dotyczących cen sprzedaży, Komisja uznała, że wersja skargi otwarta do wglądu zainteresowanych stron zawiera wszystkie istotne dowody oraz niepoufne streszczenia danych, które zostały objęte poufnym traktowaniem, w celu umożliwienia zainteresowanym stronom skorzystania z prawa do obrony w trakcie całego postępowania.

(12)

W art. 19 rozporządzenia podstawowego i art. 6 ust. 5 porozumienia antydumpingowego przewidziano ochronę informacji poufnych w sytuacji, w której ujawnienie takich informacji stworzyłoby znaczącą przewagę konkurencyjną konkurenta lub miałoby znacząco negatywne skutki dla osoby przekazującej informacje lub osoby, od której osoba przekazująca informacje otrzymała te informacje.

(13)

Komisja oceniła i uznała, że dane dotyczące cen sprzedaży mieszczą się w tych kategoriach. W każdym razie skarżący przedstawili znaczące streszczenie informacji zawartych w załącznikach do skargi objętych poufnym traktowaniem, tak „aby umożliwić zrozumienie istoty informacji poufnych” zainteresowanym stronom, jak określono w art. 19 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. Skarżący odpowiednio streścili informacje o cenach sprzedaży, nie ujawniając danych wrażliwych dotyczących poszczególnych przedsiębiorstw, zawartych m.in. w załącznikach 44b i 67 do skargi.

(14)

CCCME stwierdziła również, że w skardze nie wykazano szkody, ponieważ przemysł Unii zwiększył produkcję, a nieznaczny spadek mocy produkcyjnych wynikający z niemożności zaspokojenia przez przemysł unijny całej nowo powstałej konsumpcji w Europie nie jest sam w sobie wskaźnikiem istotnej szkody. Wielkość sprzedaży również wzrosła, podczas gdy przemysł Unii utrzymuje udział w rynku na poziomie prawie 80 %, a tendencja rentowności jest niejasna i nie wskazuje na szkodę. W tym względzie skarżący odpowiedział, że wzrost konsumpcji w Unii przyniósł korzyści przywozowi z Chin, że pozostały udział w rynku nie ma znaczenia dla oceny szkody oraz że skutki przetargów wygranych przez chińskich producentów pojawią się z pewnym opóźnieniem. CCCME odpowiedziała, że dane dotyczące konsumpcji, produkcji i mocy produkcyjnych pokazują, iż przemysł Unii był w stanie zaspokoić większość wzrostu konsumpcji w UE, a jednocześnie rozszerzyć działalność.

(15)

Ponadto CCCME stwierdziła, że skarga nie zawierała dowodów na istnienie związku przyczynowego między przywozem towarów po cenach dumpingowych a szkodą. Po pierwsze, CCCME argumentowała, że nie ma korelacji między przywozem z Chin a rozwojem przemysłu Unii. CCCME stwierdziła na przykład, że w okresie największego wzrostu wielkości przywozu z Chin w latach 2017–2018 przemysł Unii odnotował największy wzrost rentowności. Po drugie, przywóz z państw trzecich wzrósł w latach 2018–2019 w przeciwieństwie do przywozu z Chin, zatem jego skutków nie można przypisać Chinom, a jeśli istnieje szkoda, jest to szkoda powstała z własnej winy z powodu powolnej reakcji przemysłu Unii na zmiany rynkowe. Skarżący zareagował na to twierdzenie CCCME stwierdzając, że można ustalić związek przyczynowy, ponieważ szkoda wystąpiła w tym samym czasie co wzrost przywozu z Chin, oraz że przywozu z państw trzecich nie uwzględniono, ponieważ albo był on na poziomie de minimis, albo nie dostarczał dowodów na istnienie dumpingu wyrządzającego szkodę. CCCME w odpowiedzi przypomniała, że w okresie największego wzrostu wielkości przywozu z Chin w latach 2017–2018 przemysł Unii odnotował największy wzrost rentowności oraz że nie było korelacji między wzrostem przywozu z Chin a malejącą wielkością sprzedaży przemysłu Unii. W odniesieniu do przywozu z państw trzecich CCCME zauważyła natomiast, że w latach 2018–2019 przywóz ten ogółem wzrósł, podczas gdy przywóz z Chin zmalał. CCCME zauważyła ponadto, że skarżący nie zakwestionował argumentów, iż praktycznie wszystkie wskaźniki szkody przywołane w skardze wykazywały tendencje pozytywne oraz że domniemana szkoda przynajmniej w pewnym stopniu powstała z własnej winy.

(16)

Ponadto CCCME stwierdziła, że dane dotyczące przywozu, które przedstawił skarżący, są zawyżone, ponieważ opierają się na błędnym założeniu dotyczącym wielkości, co skutkuje zniekształconym wzrostem przywozu. W szczególności przywóz z Chin w 2019 r. zmniejszyłby się, zamiast zwiększyć. Ponadto obliczenia podcięcia cenowego zawarte w skardze są błędne, ponieważ dotyczą tylko jednego eksportera w jednym konkretnym przetargu. W odniesieniu do tego skarżący odpowiedział, że należy wziąć pod uwagę dłuższy okres, aby dostrzec wzrost wielkości przywozu, czemu CCCME nie zaprzeczyła i co potwierdzają dane z badania rynkowego pochodzące od strony trzeciej (CRU), oraz że obliczenia nie są błędne, ponieważ skarżący był zobowiązany do przedstawienia jedynie rozsądnie dostępnych mu informacji, które obejmowały informacje od szeregu producentów w Unii i w Chinach. CCCME odpowiedziała, że obowiązkiem skarżącego jest uzasadnienie jego twierdzeń i dostarczenie dowodów w odniesieniu do danych dotyczących przywozu oraz że dane pochodzące z badań rynkowych (CRU) odnoszą się do światłowodów, a nie do przewodów światłowodowych. Jeżeli chodzi o obliczenia podcięcia cenowego i zaniżania cen, CCCME powtórzyła, że nie spełniają one normy pozwalającej na uznanie ich za wystarczające dowody oraz że w przypadku istotnych obliczeń skarżący odniósł się tylko do cen jednego chińskiego producenta (np. ceny eksportowej w swobodnym obrocie stosowanej do obliczenia marginesu szkody dla I półrocza 2019 r. oraz ceny eksportowej stosowanej do obliczenia kosztów produkcji w odniesieniu do marginesu zaniżania cen dla II półrocza 2019 r.).

(17)

Komisja uznaje, że żaden z zarzutów CCCME nie podważa ustalenia, iż istnieją wystarczające dowody uzasadniające wszczęcie postępowania antydumpingowego. Skarga rzeczywiście zawierała wystarczające dowody na to, że przywóz towarów po cenach dumpingowych miał istotnie szkodliwy wpływ na stan przemysłu Unii. Szczegółowa analiza szkody zawarta w skardze wykazała zwiększoną penetrację rynku UE (zarówno w ujęciu bezwzględnym, jak i względnym) przez przywóz z Chin po cenach, które znacznie podcinają i zaniżają ceny przemysłu Unii. Wydaje się, że miało to istotnie szkodliwy wpływ na stan przemysłu Unii, czego dowodem jest na przykład spadek sprzedaży i udziału w rynku lub pogorszenie się wyników finansowych.

(18)

Komisja nie zgodziła się, że obliczenia podcięcia cenowego i zaniżania cen zawarte w skardze są nieprawidłowe. Metodykę wyjaśniono w skardze w sekcji 8.1.2 i w przytoczonych tam załącznikach, które zawierają oddzielne obliczenia podcięcia cenowego i zaniżania cen dla każdego reprezentatywnego rodzaju produktu. Na etapie wszczęcia postępowania Komisja była usatysfakcjonowana dowodami podcięcia cenowego i zaniżania cen przedstawionymi przez wnioskodawców i uznała je za wystarczające dowody do wszczęcia postępowania.

(19)

W odniesieniu do wystarczających dowodów na istnienie związku przyczynowego należy zauważyć, co następuje. Po pierwsze, pogorszenie sytuacji przemysłu Unii zbiegło się w czasie ze wzrostem przywozu towarów po cenach dumpingowych, które znacznie podcinały ceny przemysłu Unii. To zdecydowanie wskazuje na istnienie związku przyczynowego. Po drugie, jeżeli chodzi o inne czynniki takie jak przywóz z państw trzecich, ich wpływ nie jest na tyle duży, aby spowodować pogorszenie sytuacji przemysłu Unii, analiza skargi natomiast nie wykazała szkody powstałej z własnej winy.

(20)

Podczas posiedzenia wyjaśniającego, które odbyło się w następstwie niewprowadzenia środków tymczasowych, CCCME przedstawiła szereg uwag dotyczących zawartej w skardze analizy szkody, związku przyczynowego i interesu Unii. Komisja uważa, że na tym bardzo późnym etapie dochodzenia, po upływie terminu określonego w pkt 5.2 zawiadomienia o wszczęciu postępowania, nie można uznać tych uwag w odniesieniu do skargi za zgłoszone. W każdym razie większość tych uwag stanowi powtórzenie argumentów już podniesionych i omówionych w niniejszej sekcji i nie świadczy o jakimkolwiek braku wystarczających dowodów w momencie podjęcia przez Komisję decyzji o wszczęciu omawianego dochodzenia. Jeżeli chodzi o przedłożone nowe elementy, Komisja przypomina, że poza ramami czasowymi określonymi w pkt 5.2 zawiadomienia o wszczęciu postępowania obecny etap dochodzenia znacznie wykracza poza terminy przedkładania nowych informacji określone w pkt 7 zawiadomienia o wszczęciu postępowania.

(21)

W swoich uwagach dotyczących ujawnienia ostatecznych ustaleń Connect Com stwierdziło, że informacje zawarte w skardze wskazują na tendencje, które nie uzasadniają nałożenia ceł antydumpingowych. Connect Com wnioskowało również o ujawnienie informacji poufnych zawartych w pkt 105 i 109 skargi, dotyczących zysku niektórych producentów unijnych oraz przetargów przegranych przez producentów chińskich.

(22)

W tym względzie Komisja przypomniała, że zgodnie z pkt 5.2 zawiadomienia o wszczęciu postępowania zainteresowane strony miały możliwość przedstawienia uwag na temat skargi i wszelkich innych aspektów wszczęcia dochodzenia w terminie 37 dni od daty opublikowania zawiadomienia o wszczęciu postępowania. Dlatego też uwagi te nie mogą być rozpatrywane po ostatecznym ujawnieniu informacji. W każdym razie informacje, o które zwróciło się Connect Com, są z natury poufne i nie można ich ujawniać innym zainteresowanym stronom.

(23)

Na podstawie powyższych ustaleń Komisja potwierdziła, że skarżący przedstawił wystarczające dowody istnienia dumpingu, szkody i związku przyczynowego, spełniając tym samym wymogi określone w art. 5.2 porozumienia antydumpingowego i art. 5 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. Komisja spełniła zatem wszystkie ustawowe wymogi dotyczące wszczęcia postępowania.

(24)

Komisja uwzględniła wszystkie pozostałe istotne uwagi i odniosła się do nich w poniższych sekcjach.

1.5.   Kontrola wyrywkowa

(25)

W zawiadomieniu o wszczęciu postępowania Komisja oznajmiła, że może dokonać kontroli wyrywkowej zainteresowanych stron zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego.

1.5.1.   Kontrola wyrywkowa producentów unijnych

(26)

W zawiadomieniu o wszczęciu Komisja ogłosiła, że wstępnie wybrała próbę producentów unijnych. Komisja wybrała próbę na podstawie wielkości produkcji i sprzedaży produktów podobnych w Unii w okresie objętym dochodzeniem. Próba ta składała się z trzech producentów unijnych. Producenci unijni objęci próbą odpowiadali za 52 % produkcji unijnej w okresie objętym dochodzeniem i uznano ich za reprezentatywnych dla przemysłu Unii. Komisja zwróciła się do zainteresowanych stron o przedstawienie uwag na temat wstępnego doboru próby. Nie otrzymano żadnych uwag, w związku z czym próba została zatwierdzona.

1.5.2.   Kontrola wyrywkowa importerów

(27)

Aby podjąć decyzję co do konieczności przeprowadzenia kontroli wyrywkowej i, jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby dokonać doboru próby, Komisja zwróciła się do importerów niepowiązanych o udzielenie informacji określonych w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania.

(28)

Pięciu importerów niepowiązanych dostarczyło wymagane informacje i wyraziło zgodę na włączenie ich do próby. Po przeanalizowaniu informacji dostarczonych przez importerów na potrzeby kontroli wyrywkowej Komisja uznała, że przeprowadzenie takiej kontroli nie jest konieczne, i zwróciła się do wszystkich współpracujących importerów o przesłanie odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.

1.5.3.   Kontrola wyrywkowa producentów eksportujących w Chinach

(29)

Aby podjąć decyzję co do konieczności przeprowadzenia kontroli wyrywkowej i, jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby dokonać doboru próby, Komisja wezwała wszystkich producentów eksportujących w Chinach do udzielenia informacji określonych w zawiadomieniu o wszczęciu. Ponadto Komisja zwróciła się do Misji Chińskiej Republiki Ludowej o wskazanie innych producentów eksportujących, którzy ewentualnie byliby zainteresowani udziałem w dochodzeniu, lub skontaktowanie się z nimi.

(30)

Trzydziestu producentów eksportujących w państwie, którego dotyczy postępowanie, dostarczyło wymagane informacje i wyraziło zgodę na włączenie ich do próby. Zgodnie z art. 17 ust. 1 rozporządzenia podstawowego Komisja dobrała próbę złożoną z dwóch grup producentów eksportujących, opierając się na największej reprezentatywnej wielkości wywozu do Unii, która mogła zostać właściwie zbadana w dostępnym czasie. Objęte próbą grupy producentów eksportujących odpowiadały za ponad 40 % wywozu zgłoszonego przez producentów eksportujących przewody światłowodowe z Chin do Unii w okresie objętym dochodzeniem.

(31)

Zgodnie z art. 17 ust. 2 rozporządzenia podstawowego w kwestii doboru próby zasięgnięto opinii wszystkich znanych producentów eksportujących, których dotyczy postępowanie, oraz organów państwa, którego dotyczy postępowanie.

(32)

Uwagi dotyczące doboru próby otrzymano od jednego producenta eksportującego nieobjętego próbą, Yangtze Optical Fibre and Cable Joint Stock Limited Company („YOFC”), oraz od Misji Chińskiej Republiki Ludowej w Unii Europejskiej.

(33)

YOFC i Misja Chińskiej Republiki Ludowej w Unii Europejskiej twierdziły, że zważywszy na dużą liczbę współpracujących producentów eksportujących, dwa przedsiębiorstwa objęte próbą odpowiadają za niewielką część wielkości wywozu do Unii, która jest niereprezentatywna dla chińskich eksporterów. Ponadto twierdzono, że próba złożona z trzech przedsiębiorstw pozwala lepiej uniknąć sytuacji, w której zmiany w przedsiębiorstwach objętych próbą mogłyby skutkować ograniczeniem próby do jednego przedsiębiorstwa. Misja Chińskiej Republiki Ludowej w Unii Europejskiej odniosła się w tym względzie do dochodzenia antydumpingowego dotyczącego przywozu felg stalowych pochodzących z Chin (8), w którym zarzucano, że doszło do naruszenia praw pozostałych eksporterów współpracujących, ponieważ próba złożona z dwóch producentów eksportujących została zmniejszona do jednego po tym, jak jeden z objętych próbą producentów eksportujących postanowił na późniejszym etapie zrezygnować ze współpracy w dochodzeniu. Stwierdzono ponadto, że praktyka Komisji w poprzednich dochodzeniach antydumpingowych polegała na objęciu próbą co najmniej trzech przedsiębiorstw. Stwierdzono również, że próba obejmująca trzy przedsiębiorstwa byłaby bardziej odpowiednia ze względu na fakt, że eksporterzy mogą mieć różne kanały sprzedaży, rodzaje produktów i klientów oraz odmienną pozycję pod względem konkurencji.

(34)

Zgodnie z art. 17 ust. 1 rozporządzenia podstawowego wybór próby powinien opierać się na największej reprezentatywnej wielkości produkcji, sprzedaży lub wywozu, która może zostać właściwie zbadana w dostępnym czasie. Jak określono w motywie 30, objęte próbą grupy producentów eksportujących odpowiadały za ponad 40 % zgłoszonego wywozu z Chin do Unii w okresie objętym dochodzeniem, co stanowi poziom reprezentatywny. Komisja uznała, że wybrana próba zawiera największą wielkość przywozu, którą można właściwie zbadać w dostępnym czasie. W tym kontekście dwie grupy producentów eksportujących objęte próbą obejmują dużą liczbę podmiotów (pięć podmiotów zajmujących się produkcją i siedem zajmujących się sprzedażą) oraz co najmniej czterech producentów eksportujących posiadających różne kanały sprzedaży i klientów oraz dużą liczbę produktów. Ponadto to, czy przedsiębiorstwo objęte próbą będzie rzeczywiście współpracować po objęciu go próbą, jest warunkiem koniecznym, ale niewystarczającym do uwzględnienia producenta eksportującego przy doborze próby na podstawie art. 17 ust. 1 rozporządzenia podstawowego. Jeżeli chodzi o domniemaną praktykę Komisji polegającą na doborze próby składającej się z co najmniej trzech przedsiębiorstw, należy zauważyć, że, jak wyjaśniono powyżej, dobór próby opierał się na największej reprezentatywnej wielkości produkcji, sprzedaży lub wywozu, którą można było właściwie zbadać w czasie dostępnym w tym przypadku. Twierdzenie o różnicach w pozycji konkurencyjnej odrzucono, ponieważ strony nie wyjaśniły, w jaki sposób miałoby to podważać reprezentatywność próby, a także w jaki sposób trzecie przedsiębiorstwo objęte próbą miałoby zniwelować ewentualne różnice w konkurencji.

(35)

Przedsiębiorstwo YOFC stwierdziło, że włączenie go do próby nie byłoby uciążliwe dla Komisji, ponieważ z powodu pandemii COVID-19 Komisja nie przeprowadza wizyt weryfikacyjnych na miejscu.

(36)

Chociaż zespół Komisji nie przeprowadził w tym przypadku wizyt weryfikacyjnych na miejscu, przeprowadził zdalną kontrolę krzyżową odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. Zdalna kontrola krzyżowa nie oznacza, że Komisja oszczędziła czas podczas dochodzenia. Jest raczej odwrotnie, ponieważ potrzeba więcej czasu na przygotowanie weryfikacji informacji dostarczonych przez przedsiębiorstwa, gdy weryfikacja ta odbywa się zdalnie. W związku z tym argument ten został odrzucony.

(37)

Przedsiębiorstwo YOFC twierdziło również, że powinno zostać włączone do próby, ponieważ jest doświadczonym producentem, który dokonuje wywozu do Unii wysokiej jakości przewodów światłowodowych, a jego proces produkcyjny różni się od procesu produkcyjnego innych chińskich producentów (jest zintegrowany pionowo, wykorzystuje europejską technologię do produkcji przewodów światłowodowych, przedsiębiorstwo stosuje zaawansowane technologie, jest jedyną krajową jednostką demonstracyjną inteligentnej produkcji w Chinach i osiągnęło wysoki stopień automatyzacji produkcji światłowodów). Utrzymywało ono także, że wielkość jego wywozu do Unii w okresie objętym dochodzeniem była stosunkowo duża. Ponadto twierdziło, że jeden z objętych próbą producentów unijnych pośrednio posiada udziały w YOFC i dwóch przedsiębiorstwach objętych postępowaniem powiązanych z YOFC, a zatem włączenie YOFC do próby umożliwiłoby Komisji uzyskanie bardziej kompleksowej wiedzy na temat struktury przemysłu. Argumentowało również, że niektórzy unijni klienci YOFC również współpracują w dochodzeniu jako importerzy niepowiązani, dlatego włączenie YOFC do próby mogłoby pomóc Komisji w weryfikacji pełnego łańcucha sprzedaży z Chin na rynek Unii.

(38)

Jak wyjaśniono powyżej, doboru próby producentów eksportujących dokonano na podstawie największej reprezentatywnej wielkości wywozu z przedmiotowego państwa, która mogła zostać właściwie zbadana w dostępnym czasie. YOFC nie należało do dwóch największych producentów eksportujących, których wybrano, i dlatego nie włączono go do próby. W każdym razie dwie grupy producentów eksportujących objęte próbą to również duże doświadczone grupy przedsiębiorstw – w tym także podmioty zintegrowane pionowo – które produkują i sprzedają wysokiej jakości przewody światłowodowe do Unii. Ponadto w dokumentacji nie ma żadnych informacji wskazujących na to, że technologia stosowana przez producentów eksportujących objętych próbą jest mniej zaawansowana niż technologia stosowana przez innych chińskich producentów eksportujących. Przedsiębiorstwo YOFC nie przedstawiło żadnych dowodów, które przeczyłyby temu faktowi. Ponadto ani fakt, że jeden z objętych próbą producentów unijnych posiada udziały w przedsiębiorstwie będącym producentem eksportującym, ani to, że klienci producentów eksportujących współpracują w dochodzeniu, nie ma znaczenia dla doboru próby producentów eksportujących. W związku z tym powyższe argumenty zostały odrzucone.

1.6.   Indywidualne badanie

(39)

Ośmiu chińskich producentów eksportujących, którzy zwrócili formularz dotyczący kontroli wyrywkowej, poinformowało Komisję o zamiarze wnioskowania o indywidualne badanie na mocy art. 17 ust. 3 rozporządzenia podstawowego. W dniu wszczęcia postępowania Komisja udostępniła kwestionariusz online. Ponadto Komisja poinformowała producentów eksportujących nieobjętych próbą, iż jeśli chcą być objęci indywidualnym badaniem, muszą udzielić odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. Dwa przedsiębiorstwa udzieliły odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.

(40)

Ze względu na złożoność dochodzenia i skomplikowaną strukturę objętych próbą producentów eksportujących Komisja postanowiła nie przeprowadzać indywidualnego badania, ponieważ byłoby to nadmiernie uciążliwe i mogłoby utrudnić Komisji zakończenie dochodzenia w ustawowym terminie.

1.7.   Odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu i wizyty weryfikacyjne

(41)

Komisja przesłała rządowi Chińskiej Republiki Ludowej („rząd ChRL”) kwestionariusz dotyczący istnienia znaczących zakłóceń w Chinach w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego. Kwestionariusze dla producentów unijnych, importerów, użytkowników i producentów eksportujących w Chinach udostępniono w internecie (9) w dniu wszczęcia postępowania.

(42)

Komisja zgromadziła i zweryfikowała wszystkie informacje uznane za niezbędne do stwierdzenia dumpingu oraz określenia wynikającej z niego szkody oraz interesu Unii. Z powodu wybuchu pandemii COVID-19 i wynikających z niej środków wprowadzonych w celu powstrzymania jej rozprzestrzeniania się („zawiadomienie w sprawie COVID-19”) (10) Komisja nie mogła przeprowadzić wizyt weryfikacyjnych w lokalach przedsiębiorstw objętych próbą i współpracujących użytkowników. W zamian Komisja przeprowadziła zdalne kontrole krzyżowe dotyczące informacji przekazanych przez poniższe przedsiębiorstwa za pośrednictwem wideokonferencji:

Producenci unijni:

Acome S. A. (Francja),

Corning Optical Communications Sp. z o.o. i powiązane z nim przedsiębiorstwa (Polska, Dania, Francja, Niemcy, Włochy, Hiszpania),

Prysmian S.p.A. i powiązane z nim przedsiębiorstwa (Dania, Finlandia, Francja, Niemcy, Włochy, Niderlandy, Rumunia, Słowacja, Hiszpania, Szwecja)

Importerzy:

Cable 77 Danmark ApS (Dania),

Connect Com GmbH (Niemcy),

Eku Kabel GmbH (Niemcy),

Har&Ca S.r.l. (Włochy),

Infraconcepts B.V. (Niderlandy)

Użytkownicy:

Deutsche Telekom GmbH (Niemcy)

Producenci eksportujący w Chinach:

grupa FTT:

FiberHome Telecommunication Technologies Co., Ltd, Wuhan („FTT”),

Nanjing Wasin Fujikura Optical Communication Ltd., Nanjing („NW”),

grupa ZTT:

Jiangsu Zhongtian Technology Co., Ltd., Nantong („ZT”),

Zhongtian Power Optical Cable Co., Ltd., Nantong („ZP”)

Powiązane przedsiębiorstwo handlowe w Chinach:

ZTT International Limited, Nantong

Powiązane przedsiębiorstwo handlowe w Hongkongu:

Sumec Hong Kong Company Limited, Hongkong

Importerzy powiązani w Unii:

FiberHome International Poland Sp. z o.o., Warszawa, Polska,

FiberHome International Germany GmbH, Bonn, Niemcy,

ZTT Europe GmbH, Tauberbischofsheim, Niemcy.

1.8.   Niewprowadzanie środków tymczasowych i dalsze postępowanie

(43)

Biorąc pod uwagę złożoność sprawy pod względem technicznym, Komisja postanowiła nie wprowadzać środków tymczasowych i kontynuować dochodzenie w celu zgromadzenia dalszych informacji.

(44)

W dniu 23 kwietnia 2021 r., zgodnie z art. 19a ust. 2 rozporządzenia podstawowego, Komisja poinformowała państwa członkowskie i wszystkie zainteresowane strony, że na przywóz kabli światłowodowych pochodzących z Chin nie zostaną nałożone żadne cła tymczasowe oraz że dochodzenie będzie kontynuowane.

(45)

Po ujawnieniu zamiaru Komisji dotyczącego niewprowadzania środków tymczasowych od przedsiębiorstw Cable 77, Eku Kabel, Infraconcept i Comel otrzymano uwagi i wnioski o wyjaśnienie.

(46)

Stronom, które wystąpiły z odpowiednim wnioskiem, umożliwiono przedstawienie swoich argumentów. Posiedzenie wyjaśniające odbyło się z udziałem Cable 77 i CCCME.

(47)

Komisja kontynuowała poszukiwanie i weryfikowanie wszelkich informacji uznanych za konieczne do sformułowania ostatecznych ustaleń. W tym względzie do współpracujących producentów eksportujących nieobjętych próbą, do objętych próbą producentów eksportujących oraz do objętych próbą producentów unijnych Komisja przesłała dodatkowy wniosek o przedstawienie informacji obejmujących m.in. dane dotyczące sprzedaży na podstawie grup numerów kontrolnych produktów, inwestycji i ofert. Komisja zweryfikowała odpowiedzi w ramach dodatkowej rundy zdalnych kontroli krzyżowych.

(48)

Oficjalne statystyki przywozowe podawane są w kilogramach, a kod CN 8544 70 00 obejmuje produkty inne niż produkt objęty postępowaniem. Aby uzyskać bardziej precyzyjny obraz przywozu produktu objętego postępowaniem, Komisja przeanalizowała szczegółowe informacje przekazane przez krajowe organy celne w odniesieniu do pełnego zestawu pojedynczych transakcji przywozowych w okresie od 2017 r. do OD, zgłoszonych przez importerów w ich zgłoszeniach celnych i przetworzonych przez wyżej wymienione organy. Informacje dotyczyły przywozu do 9 państw członkowskich (Bułgarii, Danii, Francji, Niemiec, Węgier, Niderlandów, Portugalii, Rumunii i Hiszpanii) i zostały uznane za reprezentatywne, ponieważ obejmowały 79 % przywozu w okresie badanym. Szczegółowa analiza przeprowadzona na tej podstawie doprowadziła do przedstawionych poniżej wniosków.

1.9.   Ujawnianie informacji

(49)

W dniu 30 czerwca 2021 r. Komisja poinformowała wszystkie zainteresowane strony o istotnych faktach i ustaleniach, na podstawie których zamierzała nałożyć ostateczne cło antydumpingowe na przywóz przewodów światłowodowych pochodzących z Chin („ostateczne ujawnienie”). Wszystkim stronom wyznaczono okres, w którym mogły zgłaszać uwagi na temat ostatecznego ujawnienia. Komisja otrzymała uwagi od rządu ChRL, CCCME, dwóch objętych próbą chińskich producentów eksportujących, wszystkich współpracujących importerów niepowiązanych oraz od skarżącego. W oparciu o te uwagi Komisja zmieniła niektóre ustalenia, na podstawie których zamierzała nałożyć ostateczne cło antydumpingowe i poinformowała o tym wszystkie zainteresowane strony („dodatkowe ostateczne ujawnienie”) w dniu 2 września 2021 r.

(50)

Po ostatecznym ujawnieniu i dodatkowym ostatecznym ujawnieniu zainteresowanym stronom umożliwiono przedstawienie swoich argumentów zgodnie z przepisami pkt 5.7 zawiadomienia o wszczęciu. W posiedzeniach wyjaśniających wzięli udział objęci próbą producenci eksportujący, CCCME i jeden importer (Cable77).

1.10.   Okres objęty dochodzeniem i okres badany

(51)

Dochodzenie dotyczące dumpingu i powstałej szkody obejmowało okres od dnia 1 lipca 2019 r. do dnia 30 czerwca 2020 r. („okres objęty dochodzeniem”). Badanie tendencji mających znaczenie dla oceny szkody objęło okres od dnia 1 stycznia 2017 r. do końca okresu objętego dochodzeniem („okres badany”).

2.   PRODUKT OBJĘTY POSTĘPOWANIEM I PRODUKT PODOBNY

2.1.   Produkt objęty postępowaniem

(52)

Produktem objętym postępowaniem są przewody światłowodowe jednomodowe, złożone z jednego lub wielu indywidualnie osłoniętych włókien, w obudowie ochronnej, nawet połączone z przewodnikami prądu elektrycznego, pochodzące z Chin, objęte obecnie kodem CN ex 8544 70 00 (kod TARIC 8544700010) („produkt objęty postępowaniem”).

(53)

Wyłączone są następujące produkty:

(i)

przewody, w których wszystkie włókna optyczne są indywidualnie wyposażone w złącza na jednym lub obu krańcach; oraz

(ii)

kable do zastosowań podwodnych. Kable do zastosowań podwodnych to izolowane tworzywami sztucznymi przewody światłowodowe zawierające przewodnik miedziany lub aluminiowy, w których włókna są zawarte w modułach metalowych.

(54)

Przewody światłowodowe są stosowane jako optyczne medium transmisyjne w dalekosiężnych, miejskich i dostępowych sieciach telekomunikacyjnych.

2.2.   Produkt podobny

(55)

W toku dochodzenia wykazano, że następujące produkty mają takie same podstawowe właściwości fizyczne, chemiczne i techniczne, a także te same podstawowe zastosowania:

produkt objęty postępowaniem,

produkt wytwarzany i sprzedawany na rynku krajowym państwa, którego dotyczy postępowanie, oraz

produkt wytwarzany i sprzedawany w Unii przez przemysł Unii.

(56)

Komisja uznała zatem na tym etapie postępowania, że są to produkty podobne w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

2.3.   Argumenty dotyczące zakresu produktu

(57)

Grupa ZTT wystąpiła o wyłączenie z dochodzenia przewodów odgromowych skojarzonych ze światłowodem (ang. optical ground wire, „OPGW”) i przewodów światłowodowych skojarzonych z przewodem fazowym (ang. optical phase conductor, „OPPC”). Twierdziła, że chociaż przewody te wchodzą w zakres definicji produktu, mają inne właściwości fizyczne i zastosowanie (tj. przesył energii elektrycznej), podlegają innym normom technicznym, są produkowane przy użyciu innych surowców i innych procesów produkcji oraz są sprzedawane na odrębnych rynkach. Ponadto twierdziła, że przewody OPGW i OPPC stanowią jedynie niewielką część sprzedaży do Unii. Grupa ZTT wnioskowała również o to, by w przypadku gdy Komisja uzna, że przewody OPGW i OPPC wchodzą w zakres produktu objętego dochodzeniem, w dochodzeniu wzięto pod uwagę szczególne cechy tych produktów, ich końcowe przeznaczenie lub segment rynku.

(58)

W swoich uwagach po ostatecznym ujawnieniu grupa ZTT powtórzyła swoje wnioski o wyłączenie z dochodzenia przewodów OPGW i OPPC, argumentując, że objęci próbą producenci unijni nie sprzedawali rodzajów produktu sprzedawanych przez grupę ZTT w okresie objętym dochodzeniem.

(59)

Przewody OPGW i OPPC służą do transmisji danych i posiadają podstawowe cechy innych przewodów światłowodowych, w tym: (i) zawierają włókna światłowodowe; (ii) średnica powlekanego włókna światłowodowego należy do tego samego przedziału; (iii) liczba włókien również mieści się w tym samym przedziale; (iv) liczba włókien na moduł jest taka sama; oraz (v) konstrukcja rdzenia przewodu jest taka sama. Fakt, że przewody OPGW i OPPC przesyłają energię i posiadają pewne cechy (takie jak właściwości elektryczne, brak wymogu odporności na płomień, wymóg wysokiej wytrzymałości na rozciąganie itp.), nie umniejsza znaczenia tego faktu.

(60)

Ponadto wszystkie rodzaje przewodów podlegają do pewnego stopnia różnym specyfikacjom technicznym i normom. Jeżeli chodzi o surowce, fakt, że materiał stosowany do produkcji jednego elementu przewodu światłowodowego może różnić się w zależności od rodzaju przewodu, jest nieistotny: wszystkie rodzaje przewodów światłowodowych są produkowane z wykorzystaniem włókien światłowodowych. Jeśli chodzi o procesy produkcji, w dochodzeniu ujawniono, że niektóre konkretnie objęte ochroną modele standardowych przewodów światłowodowych miały warstwę drutu stalowego wokół płaszcza, a przewody te były produkowane na tych samych maszynach co przewody OPGW. Ponadto produkcja pancerzy przewodów OPGW i OPPC dotyczyła tylko jednego etapu konstruowania tych przewodów, co nie uzasadniało wyłączenia ich z zakresu produktu objętego dochodzeniem. Również fakt, że sprzedaż przewodów OPGW i OPPC stanowiła mniejszą część sprzedaży do Unii w okresie objętym dochodzeniem, nie ma znaczenia dla oceny tego argumentu. Wreszcie fakt, że konkretne numery kontrolne produktu sprzedawane przez grupę ZTT w OD nie były sprzedawane przez objętych próbą producentów unijnych, nie umniejsza znaczenia tego, że przemysł Unii produkuje przewody OPGW i OPPC, które konkurują z chińskimi eksporterami.

(61)

Na podstawie powyższego Komisja stwierdziła, że przewody OPGW i OPPC należy uznać za rodzaj przewodów światłowodowych, które mają takie same podstawowe właściwości fizyczne, techniczne i chemiczne jak pozostałe przewody światłowodowe wchodzące w zakres definicji produktu objętego postępowaniem, dlatego oddzielna analiza tych produktów nie jest konieczna. W rzeczywistości przewody OPGW i OPPC są przewodami światłowodowymi, ponieważ zawierają światłowody, konstrukcja rdzenia przewodu jest taka sama i są przeznaczone do transmisji danych. Ponadto numery kontrolne produktu stosowane przez Komisję do obliczenia marginesów dumpingu i szkody właściwie identyfikują przewody OPGW i OPPC i odpowiednio umożliwiają Komisji przeprowadzenie uczciwego porównania cen między producentami unijnymi i chińskimi. W związku z tym argument ten został odrzucony.

(62)

Grupa ZTT zaproponowała również cztery metody rozwiązania i uniknięcia wszelkich możliwych problemów związanych z obchodzeniem środków w przypadku wyłączenia przewodów OPGW i OPPC z zakresu produktu objętego dochodzeniem, takie jak (i) oględziny i kontrola dokumentów przez funkcjonariuszy celnych, (ii) system certyfikacji, (iii) procedura celna kontroli końcowego przeznaczenia oraz (iv) system monitorowania. Ponieważ stwierdzono, że przewody OPGW i OPPC wchodzą w zakres dochodzenia, zajęcie się proponowanymi metodami zapobiegania obchodzeniu środków nie było konieczne.

3.   DUMPING

3.1.   Procedura określania wartości normalnej na podstawie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego

(63)

W świetle wystarczających dowodów dostępnych na początku dochodzenia, które wykazują istnienie znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego w odniesieniu do Chin, Komisja uznała za właściwe wszczęcie dochodzenia w odniesieniu do producentów eksportujących z tego kraju, uwzględniając art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego.

(64)

W związku z tym w celu zebrania danych niezbędnych do ewentualnego zastosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania Komisja zwróciła się do wszystkich chińskich producentów eksportujących o udzielenie informacji dotyczących materiałów stosowanych do produkcji przewodów światłowodowych. Dwudziestu pięciu chińskich producentów eksportujących dostarczyło stosowne informacje.

(65)

W celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne do dochodzenia w odniesieniu do domniemanych znaczących zakłóceń Komisja przesłała kwestionariusz rządowi ChRL. Ponadto w pkt 5.3.2 zawiadomienia o wszczęciu Komisja wezwała wszystkie zainteresowane strony do przedstawienia swoich opinii i informacji oraz do dostarczenia dowodów potwierdzających dotyczących zastosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego w terminie 37 dni. Rząd ChRL nie udzielił żadnej odpowiedzi w odniesieniu do wymaganych informacji. Następnie Komisja poinformowała rząd ChRL, że do ustalenia istnienia w Chinach znaczących zakłóceń wykorzysta dostępne fakty w rozumieniu art. 18 rozporządzenia podstawowego.

(66)

W wyznaczonym terminie otrzymano od rządu ChRL i CCCME uwagi dotyczące zastosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego.

(67)

Zgodnie z art. 2 ust. 1 rozporządzenia podstawowego „[p]odstawą obliczenia wartości normalnej są zwykle ceny uiszczone lub należne w zwykłym obrocie handlowym przez niezależnych nabywców w kraju wywozu”.

(68)

Jednakże zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego „w przypadku stwierdzenia […], że w kraju wywozu nie jest właściwe stosowanie cen i kosztów krajowych w związku z istnieniem w tym kraju znaczących zakłóceń w rozumieniu lit. b), wartość normalną konstruuje się wyłącznie na podstawie kosztów produkcji i sprzedaży odzwierciedlających niezniekształcone ceny lub wartości odniesienia” oraz wartość ta „obejmuje niezniekształconą i odpowiednią kwotę kosztów administracyjnych, kosztów sprzedaży i kosztów ogólnych oraz zyski”.

(69)

Jak wyjaśniono poniżej, w obecnym dochodzeniu Komisja stwierdziła, że na podstawie dostępnych dowodów oraz ze względu na brak współpracy ze strony rządu ChRL, jak stwierdzono w motywie 65, właściwe było zastosowanie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego.

3.1.1.   Istnienie znaczących zakłóceń

3.1.1.1.   Wprowadzenie

(70)

Zgodnie z definicją w art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego „znaczące zakłócenia to te zakłócenia, które występują wówczas, gdy podane ceny lub koszty, w tym koszty surowców i energii, nie wynikają z działania sił rynkowych, ponieważ wywiera na nie wpływ istotna interwencja rządowa. Przy ocenie istnienia znaczących zakłóceń uwzględnia się m.in. potencjalny wpływ jednego z następujących elementów lub kilku z nich:

rynek jest w znacznej mierze obsługiwany przez przedsiębiorstwa będące własnością władz kraju wywozu lub będące pod kontrolą lub politycznym nadzorem tych władz lub też działające zgodnie ze wskazówkami tych władz,

obecność przedstawicieli państwa w przedsiębiorstwach umożliwia ingerowanie w ceny lub koszty,

polityka publiczna lub działania publiczne, które faworyzują dostawców krajowych lub w inny sposób wpływają na działanie sił rynkowych,

brak, dyskryminujące stosowanie bądź niedostateczne egzekwowanie przepisów dotyczących upadłości, prawa spółek czy prawa rzeczowego,

zniekształcone koszty wynagrodzeń,

dostęp do finansowania uzyskuje się dzięki instytucjom, które wdrażają cele polityki publicznej lub w inny sposób nie działają niezależnie od państwa”.

(71)

Zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego przy ocenie istnienia znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. a) bierze się pod uwagę m.in. niewyczerpujący wykaz elementów wymienionych w tym pierwszym przepisie. Zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego przy ocenie istnienia znaczących zakłóceń uwzględnia się potencjalny wpływ jednego ze wspomnianych powyżej elementów lub większej ich liczby na ceny i koszty produktu objętego postępowaniem w kraju wywozu. Ponieważ wspominany wykaz nie ma charakteru kumulatywnego, nie wszystkie wymienione w nim elementy muszą zostać wzięte pod uwagę, aby stwierdzić istnienie znaczących zakłóceń. Ponadto te same okoliczności faktyczne mogą posłużyć do wykazania istnienia jednego elementu z wykazu lub większej ich liczby. Wszelkie wnioski dotyczące znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. a) muszą jednak zostać wyciągnięte na podstawie wszystkich dostępnych dowodów. Ogólna ocena istnienia zakłóceń może również obejmować ogólny kontekst i sytuację w kraju wywozu, w szczególności w sytuacji, w której system gospodarczy i administracyjny kraju wywozu jest fundamentalnie skonstruowany w sposób, który daje rządowi znaczące uprawnienia do ingerencji w gospodarkę, w konsekwencji czego ceny i koszty nie są wynikiem swobodnego rozwoju mechanizmów rynkowych.

(72)

Art. 2 ust. 6a lit. c) rozporządzenia podstawowego stanowi, że „jeśli Komisja ma uzasadnione przesłanki świadczące o możliwości istnienia znaczących zakłóceń, o których mowa w lit. b), w jakimś kraju lub w jakimś sektorze w tym kraju, oraz jeśli jest to stosowne dla skutecznego stosowania niniejszego rozporządzenia, Komisja przygotowuje, udostępnia publicznie i regularnie aktualizuje sprawozdanie opisujące okoliczności rynkowe, o których mowa w lit. b), panujące w tym kraju lub sektorze”.

(73)

Na podstawie tego przepisu Komisja wydała sprawozdanie krajowe dotyczące ChRL (dalej „sprawozdanie”) (11), w którym zgromadzono informacje na temat istnienia istotnej interwencji rządowej na wielu poziomach gospodarki, w tym konkretne zakłócenia w zakresie wielu kluczowych czynników produkcji (takich jak grunty, energia, kapitał, surowce i siła robocza), a także w określonych sektorach (takich jak przemysł chemiczny). Sprawozdanie to umieszczono w aktach dochodzenia na etapie wszczęcia postępowania. W momencie wszczęcia postępowania zainteresowane strony zostały wezwane do obalenia dowodów zawartych w aktach dochodzenia, których sprawozdanie było integralną częścią, przedstawienia uwag w ich sprawie lub ich uzupełnienia.

(74)

Skarga dostarczyła dodatkowych dowodów na istnienie znaczących zakłóceń w sektorze przewodów światłowodowych w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b), uzupełniając sprawozdanie. Skarżący przedstawił dowody na to, że na produkcję i sprzedaż produktu objętego postępowaniem mają wpływ (przynajmniej potencjalnie) zakłócenia wskazane w sprawozdaniu, w szczególności wysoki poziom ingerencji państwa w łańcuch wartości przewodów światłowodowych, tj. w sektor przewodów światłowodowych i sektory związane z produkcją przewodów światłowodowych, w szczególności w sektory materiałów do produkcji i czynniki produkcji.

(75)

Komisja zbadała, czy ze względu na istnienie znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego właściwe było stosowanie cen i kosztów krajowych w ChRL. Komisja uczyniła to na podstawie dowodów dostępnych w aktach sprawy, w tym dowodów zawartych w sprawozdaniu, które opierają się na publicznie dostępnych źródłach, w szczególności na ustawodawstwie chińskim, oficjalnie opublikowanych chińskich dokumentach dotyczących polityki, sprawozdaniach opublikowanych przez organizacje międzynarodowe oraz wynikach badań i artykułach naukowych autorstwa renomowanych badaczy akademickich, które wskazano bezpośrednio w sprawozdaniu. Analiza ta obejmowała badanie istotnych interwencji rządowych w gospodarce Chin ogółem, a także konkretnej sytuacji na rynku w danym sektorze, do którego należy produkt objęty postępowaniem. Komisja uzupełniła te elementy dowodowe własnymi badaniami dotyczącymi poszczególnych kryteriów istotnych dla potwierdzenia występowania znaczących zakłóceń w ChRL, stwierdzonego również w jej poprzednich dochodzeniach w tym względzie.

3.1.1.2.   Znaczące zakłócenia wpływające na ceny i koszty krajowe w ChRL

(76)

Chiński system gospodarczy bazuje na koncepcji „socjalistycznej gospodarki rynkowej”. Koncepcja ta jest zapisana w chińskiej konstytucji i określa zarządzanie gospodarką ChRL. Podstawową zasadą jest „socjalistyczna własność publiczna środków produkcji, a mianowicie własność całych osób i zbiorowa własność osób pracujących”. Gospodarka państwowa jest „wiodącą siłą gospodarki narodowej”, a państwo posiada mandat „do zapewnienia konsolidacji i wzrostu” (12). W związku z tym ogólna struktura chińskiej gospodarki nie tylko pozwala na znaczące interwencje rządowe w gospodarkę, ale wyraźnie sankcjonuje takie interwencje. Pojęcie nadrzędności własności publicznej wobec własności prywatnej przenika cały system prawny i stanowi ogólną zasadę podkreślaną we wszystkich głównych aktach prawnych. Doskonałym przykładem jest chińskie prawo rzeczowe: odnosi się ono do podstawowego etapu socjalizmu i powierza państwu utrzymanie podstawowego systemu gospodarczego, w ramach którego własność publiczna odgrywa dominującą rolę. Inne formy własności są tolerowane, a prawo zezwala na ich rozwój obok własności państwowej (13).

(77)

Ponadto zgodnie z prawem chińskim socjalistyczna gospodarka rynkowa jest rozwijana pod przywództwem Komunistycznej Partii Chin („KPCh”). Struktury państwa chińskiego i KPCh są ze sobą powiązane na każdym poziomie (prawnym, instytucjonalnym, osobowym), tworząc podstawową strukturę, w której nie można odróżnić ról KPCh i państwa. W wyniku zmiany chińskiej konstytucji w marcu 2018 r. jeszcze bardziej podkreślono wiodącą rolę KPCh, potwierdzając ją w tekście art. 1 konstytucji. Po już istniejącym pierwszym zdaniu przepisu: „System socjalistyczny jest systemem podstawowym Chińskiej Republiki Ludowej” wprowadzono nowe drugie zdanie w brzmieniu: „[p]odstawową cechą chińskiego socjalizmu jest przywództwo Komunistycznej Partii Chin” (14). Świadczy to o niekwestionowanej i coraz większej kontroli KPCh nad systemem gospodarczym ChRL. To przywództwo rządowe i kontrola rządowa nierozerwalnie wiążą się z ustrojem chińskim, a ich zakres jest znacznie większy niż w innych państwach, w których ogólna kontrola makroekonomiczna sprawowana przez rządy jest ograniczona działaniem mechanizmów rynkowych.

(78)

Państwo chińskie stosuje interwencjonizm gospodarczy, dążąc do osiągnięcia celów, które nie odzwierciedlają przeważających warunków ekonomicznych na wolnym rynku, tylko pokrywają się z programem politycznym określonym przez KPCh (15). Stosowane przez władze chińskie narzędzia interwencjonizmu gospodarczego są różnorakie, włącznie z systemem planowania przemysłowego, systemem finansowym, a także innymi środkami, za których pomocą państwo działa na rynku i wpływa na niego, takimi jak inwestycje i zamówienia publiczne.

(79)

Po pierwsze, na poziomie ogólnej kontroli administracyjnej kierunek chińskiej gospodarki wyznacza się w ramach złożonego systemu planowania przemysłowego, który ma wpływ na wszystkie rodzaje działalności gospodarczej w państwie. Wszystkie te plany obejmują kompleksowy i złożony model sektorów i przekrojowych strategii obejmujący wszystkie szczeble administracji. Plany na szczeblu prowincji są szczegółowe, natomiast w planach krajowych wyznacza się szersze cele. W planach określa się również środki służące wspieraniu odpowiednich branż/sektorów, a także ramy czasowe, w jakich cele muszą zostać osiągnięte. Niektóre plany nadal zawierają wyraźne cele w zakresie produkcji, które były stałym elementem również w poprzednich cyklach planowania. Zgodnie z planami poszczególne sektory lub projekty przemysłowe są traktowane jako (pozytywne lub negatywne) priorytety zgodnie z priorytetami rządu i przypisuje się im konkretne cele w zakresie rozwoju (modernizacja przemysłu, ekspansja międzynarodowa itp.). Podmioty gospodarcze, zarówno prywatne, jak i państwowe, muszą skutecznie dostosowywać swoją działalność do realiów narzuconych w ramach systemu planowania. Jest to spowodowane nie tylko wiążącym charakterem planów, ale również faktem, że odpowiednie władze chińskie na wszystkich szczeblach sprawowania rządów stosują się do systemu planów i odpowiednio wykorzystują przyznane im uprawnienia, skłaniając tym samym podmioty gospodarcze do przestrzegania priorytetów określonych w planach (zob. również sekcja 3.1.1.5 poniżej) (16).

(80)

Po drugie, jeżeli chodzi o pozyskiwanie środków finansowych, system finansowy ChRL jest zdominowany przez banki komercyjne będące własnością państwa. Ustanawiając i wdrażając swoją politykę kredytową, banki te muszą raczej dostosować się do celów polityki przemysłowej rządu, a nie oceniać przede wszystkim korzyści gospodarcze danego projektu (zob. również sekcja 3.1.1.8 poniżej) (17). To samo dotyczy pozostałych elementów chińskiego systemu finansowego, takich jak rynki akcji, rynki obligacji, rynki niepublicznych instrumentów kapitałowych itp. Ponadto instytucjonalna i operacyjna struktura tych obszarów sektora finansowego, które nie stanowią części sektora bankowego, nie jest nastawiona na maksymalizację skutecznego funkcjonowania rynków finansowych, lecz na zapewnienie kontroli i umożliwienie interwencji państwa i KPCh (18).

(81)

Po trzecie, jeżeli chodzi o wykorzystanie różnych instrumentów państwowych i regulacyjnych, interwencje państwa w zakresie gospodarki przyjmują różne formy. Na przykład przepisy dotyczące zamówień publicznych są regularnie wykorzystywane do osiągania celów politycznych innych niż efektywność gospodarcza, co podważa zasady rynkowe w tym obszarze. Mające zastosowanie ustawodawstwo przewiduje w szczególności, że zamówienia publiczne są udzielane w celu ułatwienia osiągnięcia celów wyznaczonych w ramach polityki państwa. Niemniej jednak charakter tych celów pozostaje niezdefiniowany, co pozostawia organom decyzyjnym szeroki margines swobody (19). Podobnie w obszarze inwestycji rząd ChRL utrzymuje znaczącą kontrolę i wpływ, jeżeli chodzi o miejsce przeznaczenia oraz wielkość inwestycji zarówno państwowych, jak i prywatnych. Kontrola inwestycji oraz różne zachęty, ograniczenia i zakazy dotyczące inwestycji są wykorzystywane przez władze jako ważne narzędzie wspierania celów polityki przemysłowej, takich jak utrzymanie kontroli państwa nad kluczowymi sektorami lub wzmocnienie przemysłu krajowego (20).

(82)

Podsumowując, model ekonomiczny Chin opiera się na pewnych podstawowych aksjomatach, które przewidują różnorakie formy interwencji i zachęcają do nich. Tak duża skala interwencji rządowych jest sprzeczna z zasadą swobodnego działania mechanizmów rynkowych, co zakłóca proces skutecznej alokacji zasobów zgodnie z zasadami rynkowymi (21).

3.1.1.3.   Znaczące zakłócenia zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. b) tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego: rynek jest w znacznej mierze obsługiwany przez przedsiębiorstwa będące własnością władz kraju wywozu lub będące pod kontrolą lub politycznym nadzorem tych władz lub też działające zgodnie ze wskazówkami tych władz

(83)

Przedsiębiorstwa będące własnością państwa, przedsiębiorstwa kontrolowane przez państwo lub przedsiębiorstwa działające pod nadzorem politycznym państwa lub zgodnie z jego wytycznymi stanowią istotną część gospodarki ChRL.

(84)

Rząd ChRL i KPCh utrzymują struktury, które zapewniają wywieranie stałego wpływu na przedsiębiorstwa, a w szczególności na przedsiębiorstwa państwowe. Władze państwowe (a pod wieloma względami również KPCh) nie tylko aktywnie opracowują ogólne strategie gospodarcze dla poszczególnych przedsiębiorstw państwowych i nadzorują ich wdrażanie, ale również roszczą sobie prawa do brania udziału w procesie podejmowania decyzji operacyjnych przez przedsiębiorstwa państwowe. Odbywa się to zazwyczaj poprzez rotację kadr między organami rządowymi a przedsiębiorstwami państwowymi, poprzez powoływanie członków Partii do organów wykonawczych przedsiębiorstw państwowych i poprzez tworzenie komórek partyjnych w przedsiębiorstwach (zob. również sekcja 3.1.1.4), a także poprzez kształtowanie struktury korporacyjnej sektora przedsiębiorstw państwowych (22). W zamian przedsiębiorstwa państwowe mają szczególny status w chińskiej gospodarce, co wiąże się z szeregiem korzyści ekonomicznych, w szczególności ochroną przed konkurencją i zapewnieniem preferencyjnego dostępu do odpowiednich czynników produkcji, w tym finansowania (23). Elementy świadczące o istnieniu kontroli rządu nad przedsiębiorstwami w sektorze przewodów światłowodowych lub wpływu rządu na te przedsiębiorstwa omówiono bardziej szczegółowo w sekcjach 3.1.1.4 i 3.1.1.5 poniżej.

(85)

Konkretnie w łańcuchu wartości przewodów światłowodowych rząd ChRL posiada udziały w wielu przedsiębiorstwach, a szereg z nich także kontroluje.

(86)

Komisja zidentyfikowała co najmniej jednego głównego producenta przewodów światłowodowych – FiberHome Telecommunication Technologies Co., Ltd („FTT”) (24) – który przyznaje, że jest w pełni kontrolowany przez Komisję ds. Administracji i Nadzoru nad Aktywami Państwowymi (SASAC) (25), a zatem przez podmiot państwowy. Będąc podmiotem kontrolowanym przez państwo, FTT posiada przy tym również większość udziałów w przedsiębiorstwach będących innymi producentami przewodów światłowodowych, takich jak: Changchun Fiberhome Technologies, Chengdu Datang Cable, Fiberhome Marine Network Equipment, Xinjiang Fiberhome Optical Communications. Ustalono również, że inny producent przewodów światłowodowych – Nanjing Wasin Fujikura Optical Communication – jest kontrolowany przez FTT, a zatem również przez państwo.

(87)

Poza przedsiębiorstwami kontrolowanymi bezpośrednio rząd ChRL ma także wpływ na prywatne przedsiębiorstwa w ChRL. Jak w trakcie dochodzenia potwierdził jeden z producentów eksportujących objętych próbą, ustalono również, że państwo bezpośrednio lub pośrednio (np. poprzez różne podmioty powiązane z państwem, takie jak: Bank of China, Industrial and Commercial Bank of China, Agricultural Bank of China, China Development Bank, Changshu City Development Investment Co. lub Shanghai Financial Development Investment Fund) posiada udziały w wielu przedsiębiorstwach produkujących przewody światłowodowe. Warto zwrócić uwagę, że wśród tych przedsiębiorstw wyróżnia się Yangtze Optical Fiber and Cable (YOFC), które w 39 % należy do inwestorów kontrolowanych przez państwo (26). Przedsiębiorstwo to jest dużym producentem krajowym, a także dużym eksporterem do UE produktu objętego postępowaniem.

(88)

Jeżeli chodzi o prywatnych producentów przewodów światłowodowych, Komisja ustaliła również, że w przypadku co najmniej dwóch z nich – Jiangsu Zhongtian Technology (ZTT) (27) i Hengtong Group – (prywatni) udziałowcy posiadający pakiet kontrolny byli powiązani z KPCh i zajmowali stanowiska w Partii (zob. motyw 104).

(89)

Jeżeli chodzi o dostawców materiałów wykorzystywanych do produkcji przewodów światłowodowych, jednym z surowców do wytwarzania tych przewodów jest przędza aramidowa. W odniesieniu do tej przędzy Komisja również stwierdziła znaczną ingerencję państwa w sektorze aramidowym. Przedsiębiorstwo Yantai Tayho Advanced Materials (YTAM) jest jednym z głównych producentów włókien aramidowych w ChRL (28). Udziałowcem posiadającym pakiet kontrolny YTAM jest przedsiębiorstwo Yantai Guofeng Investment Holdings Group (29), będące z kolei w całości własnością Yantai SASAC (30), a zatem pełną kontrolę nad YTAM sprawują władze państwowe. Innymi znaczącymi producentami włókien aramidowych w ChRL są Sinopec Yizheng Chemical Fibre Company (31) (jednostka zależna państwowego koncernu Sinopec Group (32)) oraz przedsiębiorstwo państwowe Sinochem (33).

(90)

Produkcja przewodów światłowodowych wiąże się również z wykorzystywaniem materiałów chemicznych, takich jak: polietylen o niskiej, średniej lub wysokiej gęstości lub politereftalan butylenu. Substancje te są związkami chemicznymi otrzymywanymi w procesach chemicznych. Różne związki chemiczne są również wykorzystywane do produkcji preformy, z której następnie powstaje światłowód. W związku z tym producentów tych materiałów można również uznać za uczestników chińskiego sektora chemicznego. W odniesieniu do tego sektora Komisja ustaliła, że zgodnie z krajowymi statystykami przedsiębiorstwa państwowe stanowiły 52 % całkowitych aktywów przedsiębiorstw chemicznych w 2015 r. (34) Przedsiębiorstwa państwowe, w szczególności duże przedsiębiorstwa centralne, tradycyjnie odgrywały dominującą rolę w przemyśle chemicznym ChRL ze względu na ich oligopolistyczną pozycję na rynku wyższego szczebla/rynku surowcowym, łatwy dostęp do zasobów przydzielanych przez rząd (fundusze, pożyczki, grunty itp.) oraz znaczny wpływ na decyzje rządu. W tym względzie Komisja ustaliła, że niektórzy kluczowi producenci polietylenu o wysokiej gęstości w ChRL, tacy jak PetroChina, Sinopec Maoming Petrochemical Corporation, China National Offshore Oil Corporation (35), są przedsiębiorstwami państwowymi.

(91)

Ponadto do produkcji przewodów światłowodowych wykorzystuje się niektóre produkty stalowe, m.in. niektóre rodzaje drutu stalowego lub taśm stalowych. W tym względzie w sektorze stalowym znaczna część przedsiębiorstw nadal stanowi własność rządu ChRL. Choć w ujęciu nominalnym szacuje się, że liczba przedsiębiorstw państwowych jest niemal równa liczbie przedsiębiorstw prywatnych, czterech spośród pięciu chińskich producentów stali należących do grupy 10 największych producentów stali na świecie jest przedsiębiorstwami państwowymi (36). Jednocześnie, choć w 2016 r. producenci należący do czołowej dziesiątki odpowiadali za zaledwie 36 % łącznej produkcji tego sektora, rząd ChRL wyznaczył w tym samym roku cel polegający na skonsolidowaniu do 2025 r. od 60 % do 70 % produkcji wyrobów z żelaza i stali wokół mniej więcej dziesięciu przedsiębiorstw prowadzących działalność na dużą skalę (37) Rząd ChRL ponownie przedstawił ten cel w kwietniu 2019 r., ogłaszając publikację wytycznych dotyczących konsolidacji przemysłu stalowego (38). Taka konsolidacja może wiązać się z przymusowym łączeniem rentownych przedsiębiorstw prywatnych z osiągającymi niezadowalające wyniki przedsiębiorstwami państwowymi (39). Przykładem niedawnego łączenia z 2016 r. są producenci stali Baosteel Group Corp. i Wuhan Iron & Steel Group Corp. – przedsiębiorstwa, które stały się drugim co do wielkości producentem stali na świecie (40). Główni producenci stali nierdzewnej, na przykład Tisco, Baosteel, Ansteel Lianzhong, Jiujuan Iron and Steel oraz Tangshan, są spółkami państwowymi.

(92)

Z uwagi na znaczną skalę interwencji rządowych w sektorach produkcji materiałów na potrzeby rynku przewodów światłowodowych (np. w sektorze stalowym, w łańcuchach wartości chemikaliów lub poprzez kontrolę państwa nad niektórymi czołowymi przedsiębiorstwami produkującymi aramid) oraz w połączeniu z faktem, że – jak ustaliła Komisja – niektórzy producenci przewodów światłowodowych są kontrolowani przez państwo lub są jego własnością bezpośrednio lub pośrednio, lub podlegają wpływom państwa (np. poprzez obecność KPCh w przedsiębiorstwie), polegają na jego wsparciu i w niektórych przypadkach wdrażają ideologię KPCh, producenci będący własnością państwa lub kontrolowani przez państwo, jak również prywatni producenci przewodów światłowodowych nie mogą prowadzić działalności na warunkach rynkowych. Zarówno przedsiębiorstwa publiczne, jak i prywatne prowadzące działalność w zakresie produkcji przewodów światłowodowych oraz materiałów wykorzystywanych do ich produkcji podlegają również, bezpośrednio lub pośrednio, nadzorowi politycznemu i wytycznym, jak określono w sekcji 3.1.1.5 poniżej.

3.1.1.4.   Znaczące zakłócenia zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. b) tiret drugie rozporządzenia podstawowego: obecność przedstawicieli państwa w przedsiębiorstwach umożliwia ingerowanie w ceny lub koszty

(93)

Poza sprawowaniem kontroli nad gospodarką z racji bycia właścicielem przedsiębiorstw państwowych i korzystania z innych narzędzi rząd ChRL dysponuje również możliwością ingerowania w ceny i koszty dzięki obecności przedstawicieli państwa w przedsiębiorstwach. Choć przewidziane w ustawodawstwie chińskim prawo do powoływania i odwoływania kluczowych członków kierownictwa przedsiębiorstw państwowych przez właściwe organy państwowe można uznać za przejaw korzystania przez te organy z przysługujących im praw własności (41), komórki KPCh tworzone zarówno w przedsiębiorstwach państwowych, jak i w przedsiębiorstwach prywatnych stanowią kolejny istotny kanał umożliwiający państwu ingerowanie w proces podejmowania decyzji biznesowych. Zgodnie z prawem spółek ChRL w każdym przedsiębiorstwie należy ustanowić organizację partyjną KPCh (składającą się z co najmniej trzech członków KPCh, jak określono w statucie KPCh (42)), a przedsiębiorstwo zapewnia warunki konieczne do prowadzenia działalności przez organizację partyjną. W przeszłości wymóg ten nie zawsze był spełniany lub nie był egzekwowany w rygorystyczny sposób. Począwszy od co najmniej 2016 r. KPCh zaczęła jednak rościć sobie prawo do ściślejszego kontrolowania procesu podejmowania decyzji biznesowych w przedsiębiorstwach państwowych, traktując to prawo jako jedną z wiodących zasad jej polityki. Napływające informacje sugerują również, że KPCh wywiera presję na przedsiębiorstwa prywatne, nakłaniając je do kierowania się „patriotyzmem” i postępowania zgodnie z polityką partii (43). Informacje z 2017 r. wskazują, że komórki partyjne istniały w 70 % spośród około 1,86 mln przedsiębiorstw prywatnych, a organizacje KPCh wywierały coraz większą presję, aby zapewniono im możliwość podejmowania ostatecznych decyzji biznesowych w przedsiębiorstwach, w których je utworzono (44). Wspomniane przepisy mają ogólne zastosowanie w całej chińskiej gospodarce, we wszystkich sektorach, w tym do producentów przewodów światłowodowych i dostawców materiałów do ich produkcji.

(94)

Ponadto 15 września 2020 r. opublikowany został dokument zatytułowany „Wytyczne Biura Generalnego Komitetu Centralnego KPCh w sprawie intensyfikacji prac Zjednoczonego Frontu w sektorze prywatnym w nowej erze” (45), który jeszcze bardziej zwiększył rolę komitetów partyjnych w przedsiębiorstwach prywatnych. Sekcja II.4 wytycznych stanowi: „[m]usimy zwiększyć ogólną zdolność Partii do przewodzenia pracom Zjednoczonego Frontu w sektorze prywatnym i skutecznie zintensyfikować prace w tym obszarze”, a sekcja III.6 stanowi: „[m]usimy jeszcze bardziej zintensyfikować budowanie Partii w przedsiębiorstwach prywatnych i umożliwić komórkom Partii skuteczne odgrywanie roli twierdzy, a członkom Partii odegranie roli awangardowych liderów i pionierów”. W wytycznych podkreśla się zatem rolę KPCh w przedsiębiorstwach i innych podmiotach sektora prywatnego oraz dąży się do zwiększenia tej roli (46).

(95)

Poniższy przykład ilustruje opisaną powyżej tendencję polegającą na rosnącym poziomie interwencji rządu ChRL w sektorze przewodów światłowodowych.

(96)

Jak już zwrócono uwagę, pewna liczba producentów przewodów światłowodowych jest własnością państwa lub jest przez nie kontrolowana, co pozwala państwu na swobodną ingerencję w ceny i koszty. Ingerencję tę pogłębia również silna obecność i wpływy KPCh w tych przedsiębiorstwach.

(97)

Komisja ustaliła na przykład, że China Information and Communication Technology Group, do której należy producent eksportujący FTT, stwierdza na swojej stronie internetowej, że: „[t]rzymanie się przywództwa Partii i wzmacnianie budowania Partii to »korzenie« i »dusza« przedsiębiorstw państwowych. Od czasu powstania China Information and Communication Technology Group Co., Ltd. (China Information and Communication Technology Group Co., Ltd.) Komitet Partii w tej grupie w pełni wprowadził w życie ducha XVIII Zjazdu Krajowego, XIX Zjazdu Krajowego, poprzednich sesji plenarnych Partii oraz ducha Krajowej konferencji na temat budowy Partii w przedsiębiorstwach państwowych, a także zapewnił, aby zarówno budowanie Partii, jak i wszystkie aspekty pracy przedsiębiorstwa były zgodne z teorią Xi Jinpinga dotyczącą nowej ery socjalizmu o chińskiej specyfice. Ustanowienie »czterech świadomości«, wzmocnienie »czterech przekonań«, zdecydowane osiągnięcie »dwóch zabezpieczeń«, głębokie wdrożenie ogólnych wymogów dotyczących budowania Partii w nowej erze, zwrócenie szczególnej uwagi na główne obowiązki kierownictwa Partii oraz pełne zaangażowanie Komitetu Partii grupy w ład korporacyjny, aby sprawować przywództwo i »nadawać kierunek, zapewniać ogólne zarządzanie i zagwarantować realizację« oraz ustawicznie propagować »podwójną integrację i podwójną promocję« budowania Partii poprzez działania w zakresie produkcji i biznesu” (47).

(98)

Komisja ustaliła również, że działania na rzecz budowania Partii są rozszerzane na całe strefy przemysłowe, jak podano na stronie internetowej strefy rozwoju zaawansowanych technologii Wuhan Eastlake High-Tech Development Zone: „Relacja z całej konferencji poświęconej pracy na rzecz budowania Partii w miejskim przedsiębiorstwie państwowym, oddolne budowanie Partii przez sekretarza powiatowego komitetu (roboczego) Partii oraz informacje o ogólnym duchu konferencji: W dniu 7 maja 2019 r. w Fiberhome Communications Group odbyła się lokalna konferencja promocyjna dotycząca pracy na rzecz budowania Partii w przedsiębiorstwach państwowych w strefie Donghu High-tech Zone. W spotkaniu tym wzięło udział blisko 30 osób, w tym wicedyrektor Departamentu Organizacji Komitetu Roboczego Partii w Donghu High-tech Zone Wan Ling i związani z nim towarzysze, a także osoby odpowiedzialne za zarządzanie i kierowanie pracą na rzecz budowania Partii w przedsiębiorstwach państwowych zarządzanych centralnie przez powiat i pozostających pod jego bezpośrednim zarządem” (48). Strefa Donghu High-tech Zone (lub Wuhan East Lake High-Tech Development Zone) jest często nazywana „Doliną Optyczną” (49) ze względu na koncentrację na produkcji optoelektroniki, w tym przewodów światłowodowych.

(99)

Należy zauważyć, że działania wspomniane w poprzednim motywie dotyczą Fiberhome Group, jednostki dominującej FTT. Na stronie internetowej przedsiębiorstwa wymienia się „poparcie polityki rządu” jako jeden z kluczowych elementów jej stosunków z rządem ChRL (50). Ponadto w odniesieniu do działań przedsiębiorstwa na rzecz budowania Partii Fiberhome przedstawiane jest jako wzór dla innych przedsiębiorstw: „W dniu 17 maja przedsiębiorstwo Optics Valley Construction Company zorganizowało wizytę studyjną dla kadr i pracowników Fiberhome Technology Group, aby zwiedzili wystawę osiągnięć naukowych i technologicznych, wysłuchali prelekcji ekspertów oraz śledzili szlak inspekcji Sekretarza Generalnego Xi Jinpinga, przeanalizowali ducha ważnego przemówienia Sekretarza Generalnego Xi Jinpinga podczas inspekcji w Hubei [...] Towarzysz Hua Xiaodong, dyrektor Biura Prezesa Fiberhome Communications, skupił się na oddolnym budowaniu Partii przez Fiberhome Technology Group, innowacyjnych środkach na rzecz budowania Partii i wynikach budowania Partii online [...] Dyrektor generalny przedsiębiorstwa, towarzysz Zhou Aiqiang, podkreślił, że kadry i pracownicy firmy muszą połączyć badanie i wdrażanie ducha ważnych przemówień Sekretarza Generalnego Xi Jinpinga z duchem strefy zaawansowanych technologii, promując wdrażanie wysokiej jakości rozwoju Doliny Optycznej” (51). Jak wynika z tego ostatniego fragmentu, działania na rzecz budowania Partii mają być ściśle powiązane z rozwojem biznesowym Doliny Optycznej.

(100)

Jak wspomniano w motywie 94, rząd ChRL również nadal rozszerza rolę KPCh w sektorze prywatnym, zwiększając tym samym swoją zdolność do kontrolowania decyzji i działalności przedsiębiorstw prywatnych oraz do ingerowania w nie. Komisja znalazła liczne dowody takiej ingerencji w przypadku prywatnych producentów przewodów światłowodowych.

(101)

Przedsiębiorstwo ZTT samo chwali się zainteresowaniem okazywanym mu przez KPCh i władze: „przedsiębiorstwo ZTT przyciągnęło uwagę Komunistycznej Partii Chin i przywódców państwowych ze względu na swój międzysektorowy rozwój. Przywódcy ze szczebla centralnego, prowincjonalnego i gminnego przeprowadzili inspekcję w ZTT oraz wyrazili aprobatę i poparcie dla niego” (52). Ponadto na stronie internetowej przedsiębiorstwa można znaleźć informacje o jego działaniach i osiągnięciach w zakresie budowania Partii, a także o interakcjach z KPCh i władzami w tej dziedzinie. Przedsiębiorstwo opisuje na przykład inspekcję swoich działań na rzecz budowania Partii przeprowadzoną przez prowincjonalnych i gminnych przywódców partyjnych i rządowych: „Xue Jiping [sekretarz Komitetu Partii i prezes ZTT], zaznaczył, że Zhongtian Technology jest kluczowym przedsiębiorstwem produkcyjnym w Nantong oraz że dzisiejszy rozwój jest nierozerwalnie związany z opieką i wsparciem komitetów Partii i przywódców rządowych na wszystkich szczeblach, jak również że Komitet Partii w Zhongtian Technology Group pod kierunkiem nadrzędnej organizacji Partii starannie zapewnił warunki, aby wspierać wzajemną promocję, wspólny postęp i korzystne dla wszystkich budowanie Partii wraz z rozwojem przedsiębiorstwa. Podkreślił on dwie szczególne praktyki, które przedsiębiorstwo Zhongtian Technology podsumowało i ukształtowało pod sztandarem Partii. Pierwszą z nich jest system pracy wyspecjalizowanych inżynierów, których działaniami kieruje duch dbałości o ojczyznę. […]; Drugą jest wyspecjalizowany bank własności intelektualnej zwiększający podstawową konkurencyjność przedsiębiorstwa poprzez wykorzystanie inicjatyw trzonu członków Partii, prawdziwe przekształcenie zalet budowania Partii w korzyści dla rozwoju oraz przełożenie mądrości Partii i mas na wydajność rozwoju” (53). Przedsiębiorstwo podkreśla również znaczenie swoich działań związanych z Partią oraz wagę włączenia tych działań w swoją działalność: „Komitet Partii w Jiangsu Zhongtian Technology Co., Ltd. otrzymał honorowy tytuł »Zaawansowanej Oddolnej Organizacji Partyjnej w Prowincji Jiangsu«, a przedsiębiorstwo jako jedyne w rejonie Nantong dostąpiło tego zaszczytu. W ostatnich latach pod kierownictwem Xue Jipinga, wzorowego pracownika krajowego, sekretarza Partii i prezesa Zarządu, Komitet Partii w Zhongtian Technology zawsze trzymał się przewodniej ideologii, jaką jest »koncentrowanie się na budowaniu Partii wokół rozwoju i promowanie rozwoju poprzez budowanie Partii«, i aktywnie badał standardowe i zintegrowane modele budowania Partii, skupiając się na integracji pracy związanej z budowaniem Partii z produkcją i działalnością przedsiębiorstwa, szczegółowym zarządzaniem i rozwojem kultury” (54).

(102)

Komisja poczyniła również ustalenia dotyczące wpływu KPCh na innego producenta przewodów światłowodowych o znacznej produkcji krajowej i dokonującego wywozu produktu objętego postępowaniem do UE, tj. na Hengtong Group. Chociaż przedsiębiorstwo to jest prywatne, publikuje relacje dotyczące roli i wpływu KPCh, członkostwa w KPCh i komitetów partyjnych w przedsiębiorstwie, a także tego, w jaki sposób przedsiębiorstwo stosuje się do strategii państwowych w swojej działalności: „Bez polityki reform i otwarcia nie byłoby dziś Hengtong; jeżeli chodzi o przyszły rozwój Hengtong, sztandar Partii w przedsiębiorstwie musi powiewać wysoko. Cui Genliang, sekretarz Komitetu Partii i prezes Zarządu Hengtong Group, powiedział, że Komitet Partii w Hengtong Group nigdy nie zapomniał o swoich pierwotnych zamiarach, zawsze pamiętał o swojej misji i będzie kontynuował wykuwanie »czerwonego silnika«, jakim jest budowanie Partii, wykorzystywał siłę napędową nowej rundy rozwoju przedsiębiorstwa i starał się odpowiadać na potrzeby ery wysokiej jakości rozwoju. […] Dzięki systemowi »jedna osoba na dwa stanowiska«, pozwalającemu tej samej osobie być sekretarzem Partii i szefem przedsiębiorstwa, obecnie 32 stanowisk sekretarzy komórek partyjnych w Hengtong Group jest sprawowanych przez kierowników poszczególnych przedsiębiorstw, a skuteczność pracy na rzecz budowania Partii jest uwzględniona w ogólnej ocenie jednostek zależnych. [...] Komitet Partii w [Hengtong] Group organizuje co dwa lata seminarium dotyczące budowania Partii, aby sformułować plan prac Grupy na rzecz budowania Partii jako »zalecanego działania« w pracy rocznej każdej komórki partyjnej, podczas gdy każda komórka wybiera innowacyjne »działanie opcjonalne«, promować komórkę korporacyjną na potrzeby osiągnięcia celu typu twierdza i utworzenia »zespołu bojowego« do spraw budowania Partii w grupie, dopilnować, by członkowie Partii byli skupieni na zaszczytach typu sztandarowego, stworzyć »siły specjalne« zajmujące się budowaniem Partii w grupie i stworzyć paradygmat budowania Partii w grupie obejmujący »strategiczne komitety Partii, komórki Partii na szczeblu twierdzy i członków sztandarowych Partii [...] Rozwój przedsiębiorstwa jest nierozerwalnie związany z właściwym przywództwem Partii. Musimy być zawsze wdzięczni i brać na siebie odpowiedzialność, polegając jednocześnie na społeczeństwie«. Komitet Partii w Hengtong Group wziął na siebie wielką odpowiedzialność związaną ze ścisłym podążaniem za krajową strategią rozwoju i uważa pracę na rzecz budowania Partii za sposób na osiągnięcie ścisłej integracji rozwoju korporacyjnego ze strategią krajową oraz na wykorzystanie ważnych możliwości, aby rozwijać się i rosnąć w siłę” (55).

(103)

Ponadto Komisja ustaliła, że prywatne przedsiębiorstwo YOFC również podlega wpływowi państwa, zwłaszcza poprzez rolę, jaką KPCh odgrywa w działalności tego przedsiębiorstwa. Na stronie internetowej przedsiębiorstwa można znaleźć opis takiej interakcji przy okazji opisywania wydarzenia mającego na celu uczczenie 97. rocznicy powstania KPCh: „Na posiedzeniu towarzysz Ma Jie, sekretarz Komitetu Partii i prezes YOFC, przekazał ważne sprawozdanie. Sekretarz Ma Jie wyczerpująco podsumował pracę na rzecz budowania Partii w przedsiębiorstwie i warunków działania w ciągu ostatniego roku, a także przedstawił wymagania dotyczące pracy w przyszłości. Zwrócił uwagę na to, że: W minionym roku pod właściwym przywództwem organizacji wyższego szczebla zgodnie z ogólnym rozmieszczeniem i wymaganiami Komitetu Roboczego Partii strefy Donghu High-tech Zone komitet partyjny przedsiębiorstwa dokładnie przestudiował i wdrożył ducha XIX Zjazdu Krajowego Komunistycznej Partii Chin i skupił się na ogólnym rozwoju YOFC. […] W sprawozdaniu sekretarz Ma Jie przeanalizował również wyzwania stojące przed YOFC w 2018 r. i zobowiązał wszystkich członków Partii do skutecznego wdrożenia pięciu strategicznych środków przedsiębiorstwa, aby przyspieszyć jego transformację i rozwój. […] Stwierdził: „[...] kierując się duchem sprawozdania z XIX Zjazdu Krajowego Komunistycznej Partii Chin i traktując 30. rocznicę powstania YOFC jako okazję, wniesiemy nowy wkład w zupełnie nową przyszłość przedsiębiorstwa, odtworzymy jego chwałę” (56). Rok później, przy okazji 98. rocznicy powstania KPCh, YOFC poinformowało również, że w 2019 r. „komitet partyjny YOFC otrzymał zaszczytny tytuł »Zaawansowanej Organizacji Partyjnej« strefy Donghu High-tech Zone”. W trakcie wydarzenia prezes i sekretarz Ma Jie „wezwał wszystkich członków Partii, by nieśli wysoko wielki sztandar socjalizmu o chińskiej specyfice i zdecydowanie kształtowali »cztery świadomości«, wzmacniali »cztery przekonania«, praktykowali »dwa zabezpieczenia«, uczyli się na przykładzie, traktowali osoby o zaawansowanej wiedzy jako punkt odniesienia, wykonywali obowiązki z sumiennością, dziedziczyli i nieśli dalej pionierskiego i innowacyjnego ducha rewolucjonistów i postępowych wzorców, w pełni angażowali oddolne komórki partyjne jako twierdze bojowe, jak również pionierskich i przykładnych członków Partii, dążyli do pełnej realizacji celów biznesowych YOFC w 2019 r. oraz ofiarowali wybitne osiągnięcia jako prezent na 98. rocznicę założenia Komunistycznej Partii Chin i na 70. rocznicę proklamowania Chińskiej Republiki Ludowej!” (57).

(104)

Struktura osobowa KPCh pokrywa się również ze strukturą osobową korporacyjnego organu zarządzającego w przypadku szeregu czołowych producentów przewodów światłowodowych. Komisja ustaliła, że prezes i udziałowiec posiadający pakiet kontrolny w ZTT, Xue Jiping, jest członkiem KPCh i sekretarzem Komitetu Partii (58). W przypadku FTT, innego ważnego producenta przewodów światłowodowych, prezes Zarządu, Lu Guoqing, jest członkiem KPCh (59), a dwaj inni kierownicy najwyższego szczebla zajmują również stanowiska sekretarza i zastępcy sekretarza Komitetu Partii (60). Jak wcześniej wykazano w motywie 102, udziałowiec posiadający pakiet kontrolny prywatnego producenta przewodów światłowodowych, Hengtong Group – Cui Genliang – jest nie tylko prezesem Zarządu, ale również sekretarzem Komitetu Partii. Zasiadał również jako delegat na XII i XIII Zgromadzeniu Przedstawicieli Ludowych (61). Ponadto, jak ustalono w motywie 103, prezes Zarządu YOFC – Ma Jie – zajmuje stanowisko sekretarza Komitetu Partii i jest członkiem KPCh (62).

(105)

Obecność i ingerencja przedstawicieli państwa na rynkach finansowych (zob. również sekcja 3.1.1.8 poniżej), a także w obszarze dostaw surowców i materiałów do produkcji wywołują dodatkowe zakłócenia działania rynku (63). W związku z tym obecność państwa w przedsiębiorstwach, w tym w przedsiębiorstwach państwowych, w sektorze przewodów światłowodowych i w innych powiązanych sektorach (takich jak sektor finansowy i sektory dostarczające czynniki produkcji), pozwala rządowi ChRL ingerować w ceny i koszty.

3.1.1.5.   Znaczące zakłócenia zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. b) tiret trzecie rozporządzenia podstawowego: polityka publiczna lub działania publiczne, które faworyzują dostawców krajowych lub w inny sposób wpływają na działanie sił rynkowych

(106)

Złożony system planowania, w ramach którego wytycza się priorytety i określa się cele dla organów rządowych na szczeblu centralnym i lokalnym, w dużej mierze wyznacza kierunek chińskiej gospodarki. Odpowiednie plany istnieją na wszystkich szczeblach administracji rządowej i obejmują praktycznie wszystkie sektory gospodarki. Cele wyznaczone w instrumentach planowania mają wiążący charakter, a organy na wszystkich szczeblach administracji monitorują wdrażanie planów przez odpowiednie organy administracji rządowej niższego szczebla. Ogólnie rzecz biorąc, system planowania w ChRL powoduje, że zasoby są przydzielane do sektorów uznanych przez rząd za strategiczne lub z innego powodu ważne politycznie, a nie przydzielane zgodnie z mechanizmami rynkowymi (64).

(107)

Rząd ChRL uważa urządzenia wyposażone w przewody światłowodowe za kluczowy produkt, jak wynika z dokumentów i wykazów dotyczących polityki publicznej (65). Taka kategoryzacja ma istotne znaczenie, ponieważ kwalifikuje dane sektory do objęcia ich różnymi szczególnymi strategiami politycznymi i środkami wsparcia mającymi na celu pobudzenie rozwoju w poszczególnych sektorach (66). Ponieważ przewody światłowodowe są kluczowym elementem infrastruktury sieci internetowych, odgrywają pierwszorzędną rolę we wprowadzaniu sieci światłowodowych i szerokopasmowego internetu. Kierowanie i zarządzanie rozwojem infrastruktury szerokopasmowego internetu odbywa się w ChRL na podstawie licznych planów, wytycznych i innych dokumentów, które są wydawane na szczeblu krajowym, regionalnym i gminnym oraz wzajemnie ze sobą powiązane. Przykłady takich kluczowych dokumentów politycznych na szczeblu centralnym obejmują: 13. plan pięcioletni rozwoju gospodarczego i społecznego Chińskiej Republiki Ludowej (na lata 2016–2020) (67) oraz towarzyszący mu 13. plan pięcioletni dla strategicznych wschodzących gałęzi przemysłu (68), plan „Made in China 2025” (69), plan „Internet Plus” (70), strategia „Broadband China” (71), opinie przewodnie Urzędu Generalnego Rady Państwa w sprawie przyspieszenia budowy szybkiej sieci szerokopasmowej i wprowadzenia niższych taryf za szybsze połączenia internetowe (72) lub trzyletni plan działania na rzecz budowy głównych projektów infrastruktury informacyjnej (73). Te centralne postanowienia polityczne znajdują odzwierciedlenie i kontynuację również na szczeblu niższym niż centralny, jak np. w planie działania prowincji Guangdong „Internet Plus” (na lata 2015–2020) (74). W związku z tym dokumenty dotyczące planowania odnoszące się do innych sektorów wydane na szczeblu niższym niż centralny mogą nawiązywać do rozwoju internetu w kontekście wytycznych politycznych, a w szczególności realizacji planu „Internet Plus”, tak jak w przypadku 13. planu pięcioletniego prowincji Hebei dla sektora petrochemicznego (75).

(108)

Powyższe strategie polityczne leżą u podstaw ukierunkowania działań państwa na rozwój sieci światłowodowych i infrastruktury światłowodowej, a tym samym rynku przewodów światłowodowych i związanego z nim wsparcia ze strony państwa. Ponadto realizacja wyżej wspomnianych strategii politycznych jest również ściśle związana z realizacją nadrzędnych strategii politycznych, takich jak rozwój przemysłu informacyjnego (odpowiedni dokument: „Przewodnik dotyczący rozwoju przemysłu informacyjnego” Ministerstwa Przemysłu i Technologii Informacyjnej i NDRC), przemysłu dużych zbiorów danych (odpowiedni dokument: „Plan rozwoju branży dużych zbiorów danych (2016–2020) Ministerstwa Przemysłu i Technologii Informacyjnej”), przetwarzania w chmurze (odpowiedni dokument „Trzyletni plan działania na rzecz rozwoju przetwarzania w chmurze (2017–2019) Ministerstwa Przemysłu i Technologii Informacyjnej”) lub internetu rzeczy (odpowiedni dokument: zawiadomienie Urzędu Generalnego Ministerstwa Przemysłu i Technologii Informacyjnej w sprawie kompleksowego promowania budowy i rozwoju mobilnego internetu rzeczy) (76). Innymi słowy, przewody światłowodowe wyróżniają się jako produkt mający szczególne znaczenie dla rządu ChRL w dziedzinie budowy sieci i infrastruktury obsługującej wszystkie warstwy kluczowych obszarów łączności i polityki cyfrowej opracowanych i nadzorowanych przez państwo. Na podstawie dokumentów programowych wymienionych w motywie 107 i 108 rząd ChRL interweniuje w celu wdrożenia powiązanych strategii politycznych i ingeruje w swobodne działanie mechanizmów rynkowych w sektorze przewodów światłowodowych, w szczególności promując i wspierając ten sektor za pomocą różnych środków.

(109)

Rząd ChRL kieruje rozwojem sektora przewodów światłowodowych, wykorzystując szerokie spektrum narzędzi. Komisja znalazła dowody świadczące o istnieniu konkretnych projektów oraz o ustanowieniu rządowych funduszy wspierających i stref przemysłowych, co odzwierciedla zakres wsparcia organów publicznych na rzecz producentów przewodów światłowodowych i ich łańcucha wartości.

(110)

Jedno z uczestniczących przedsiębiorstw w następujący sposób przedstawiło przykład działań w ramach lokalnego funduszu wspierającego i działań organów wspierających sektor przewodów światłowodowych poprzez projekt budowania zdolności w prowincji Szantung: „Całkowita wartość inwestycji w ramach etapu I projektu wyniosła 1,8 mld RMB i obejmowała budowę 6 wież do wyciągania światłowodów i 12 linii produkcyjnych światłowodów, co przyniosło przełom w przemyśle światłowodowym w prowincji Szantung. [...] Napływ funduszy z rządowych inwestycji kapitałowych umożliwił przedsiębiorstwom obniżenie kosztów finansowania, przyczynił się do wzmocnienia ich stabilności finansowej i zwiększenia wskaźnika bezpieczeństwa, ukierunkował przekształcenie koncepcji biznesowych i zapewnił modernizację” (77). Z kolejnego źródła wynika, że projekt jest ukierunkowany na realizację nadrzędnych strategii politycznych państwa, takich jak te wymienione w motywach 106 do 108, które to strategie z kolei opierają się na światłowodach: „Rozwój internetu jest nierozerwalnie związany z narzędziami szybkiej transmisji danych, a narzędzia te powstają z odpowiednich światłowodów. Shandong Zhiguang Communication Technology Co., Ltd. jest przedsiębiorstwem wykorzystującym zaawansowane technologie utworzonym w celu realizacji działań strategicznych »Made in China 2025«, krajowej strategii na rzecz rozwoju gospodarczego opartego na informacjach, a także w celu zaspokojenia potrzeb kluczowych projektów krajowych, takich jak »Big Data«, »Internet Plus« i »Digital China«. Idea światłowodu, materiału z naturalnym »genem« nauki i technologii, zakorzeniła się obecnie i rozkwitła w mieście Zaozhuang” (78).

(111)

Komisja zidentyfikowała również przypadek ustanowienia funduszu ustanowionego przez gminę w mieście Suzhou na kwotę 1 mld RMB, który udostępniono w celu zmniejszenia presji finansowej wynikającej z problemów finansowych jednego z producentów przewodów światłowodowych – Tongding Interconnection Information. Przeznaczeniem funduszu jest również ułatwienie przedsiębiorstwom drogi do wejścia na giełdę (79).

(112)

Ponadto, jak wspomniano w motywie 98, Komisja stwierdziła, że jedna ze wspieranych przez rząd ChRL specjalnych stref rozwoju przemysłu – w Wuhan – strefa rozwoju przemysłu nowych technologii East Lake (ang. East Lake New Technology Industry Development Zone) – służyła jako główna baza produkcyjna dla przewodów światłowodowych. Jako jedna z zatwierdzonych przez Radę Państwa „krajowych stref rozwoju przemysłu zaawansowanych technologii” i „krajowych stref demonstracyjnych lokalnych innowacji”, stała się ona pierwszą bazą przemysłu optoelektronicznego (nazywaną również „chińską Doliną Optyczną” – zob. motyw 98). Producenci przewodów światłowodowych prowadzący działalność w strefie korzystali z różnych form zachęt i wsparcia ze strony państwa (80).

(113)

Ponadto do instrumentów, za których pomocą rząd ChRL kieruje rozwojem sektora przewodów światłowodowych, należą również bezpośrednie dotacje państwowe. W sprawozdaniu rocznym producenta eksportującego FTT za 2019 r. potwierdzono, że przedsiębiorstwo na koniec 2019 r. posiadało 393,8 mln RMB odroczonego dochodu w ramach dotacji rządowych oraz 45,8 mln RMB dotacji rządowych w ramach „innego dochodu” (81). W sprawozdaniu rocznym producenta eksportującego ZTT za 2019 r. potwierdzono, że przedsiębiorstwo na koniec 2019 r. posiadało 150,3 mln RMB odroczonego dochodu w ramach dotacji rządowych oraz otrzymało 361,1 mln RMB dotacji rządowych związanych z codzienną działalnością przedsiębiorstwa (82). Ponadto w sprawozdaniu rocznym producenta przewodów światłowodowych Hengtong Group za 2019 r. uzasadniono, że odroczony dochód przedsiębiorstwa składający się z dotacji rządowych wynosił 81,8 mln RMB, a dotacje określone jako związane z codzienną działalnością przedsiębiorstwa wyniosły w 2019 r. 268,3 mln RMB (83).

(114)

W odniesieniu do materiałów wykorzystywanych do produkcji przewodów światłowodowych Komisja ustaliła, że aramid, włókno syntetyczne otrzymywane w wyniku reakcji chemicznej oraz materiał wykorzystywany do produkcji przewodów światłowodowych, jest – podobnie jak światłowód (zob. motyw 107) – sklasyfikowany przez rząd ChRL jako kluczowy produkt w przewodnim katalogu kluczowych produktów i usług w strategicznych wschodzących gałęziach przemysłu (84). Dzięki przedmiotowej kwalifikacji ten ostatni surowiec znalazł się w centrum różnych strategii politycznych rządu ChRL. W związku z tym aramid uwzględniono w dokumentach ChRL dotyczących planowania, takich jak plan wdrożenia transformacji i modernizacji przemysłu produkcji włókien chemicznych (2017–2020) (plan wdrożenia), w którym aramid stanowi kluczowy element przyspieszenia rozwoju (85). Ustalono, że aramid objęto również zakresem co najmniej jednego dodatkowego dokumentu dotyczącego planowania – planu promocji rozwoju przemysłu nowych materiałów w Hebei z 2016 r., w którym zalecono odpowiednim zainteresowanym stronom, aby znacznie przyspieszyły rozwój przemysłu włókien aramidowych w ramach wdrażania krajowego programu „Torch Programme” miasta Handan (86).

(115)

Ogólnie rzecz ujmując, włókna chemiczne podlegają regulacjom państwowym i polityce zarządzania rynkiem nie tylko na szczeblu centralnym (np. w ramach planu wdrożenia), ale również w ramach dokumentów dotyczących planowania na szczeblu niższym niż centralny, takich jak plan działania prowincji Zhejiang dotyczący kompleksowej transformacji i modernizacji tradycyjnych gałęzi przemysłu wytwórczego, w którym włókna chemiczne stanowią jedną z 10 kluczowych gałęzi przemysłu podlegających specjalnemu zarządzaniu polityką (87), lub 13. plan pięcioletni na rzecz rozwoju przemysłu chemicznego w prowincji Jiangsu (2016–2020). W postanowieniach określonych w ostatnim wspomnianym dokumencie, dotyczących nowych materiałów chemicznych, położono nacisk szczególnie na wspieranie rozwoju i uprzemysłowienia zastosowań niższego szczebla o wysokiej wartości dodanej, takich jak „włókna o wysokiej wydajności”, które mogą obejmować włókna wykorzystywane w produkcji przewodów światłowodowych. W tym względzie w ostatnim wspomnianym planie zaleca się ograniczenie kosztów produkcji w przemyśle oraz „wyeliminowanie wąskich gardeł w zakresie dostaw kluczowych materiałów pomocniczych wyższego szczebla” (88).

(116)

W odniesieniu do kolejnego podstawowego materiału wykorzystywanego do produkcji – polietylenu – istnieją dowody świadczące o zarządzaniu produkcją przez państwo: Krajowa Komisja Rozwoju i Reform (NDRC) uwzględniła określone procesy produkcji polietylenu w swoim katalogu wytycznych dotyczących restrukturyzacji przemysłu, w którym jedna z podsekcji „wykazu zastrzeżonego” obejmuje produkty petrochemiczne, a w szczególności „otrzymywany w procesie wytwarzania acetylenu polietylen lub polichlorek winylu, którego roczna produkcja wynosi mniej niż 200 000 ton” (89).

(117)

Ogólnie rzecz biorąc, przemysł chemiczny, z którego producenci przewodów światłowodowych pozyskują szereg materiałów (zob. motyw 90 i 114), jest uznawany przez rząd ChRL za ważny sektor. Znajduje to odzwierciedlenie w licznych planach, dyrektywach i innych dokumentach dotyczących sektora chemicznego, wydawanych przez organy na szczeblu krajowym, regionalnym i gminnym. Dokumenty te są ukierunkowane na zarządzanie wieloma aspektami dotyczącymi funkcjonowania całego sektora chemicznego i wpływają tym samym np. na podsektory produkujące poszczególne związki chemiczne wyższego szczebla wykorzystywane do produkcji surowców chemicznych używanych do wytwarzania przewodów światłowodowych (np. tych wymienionych w motywach 90 i 114), zwłaszcza w zakresie rozwoju łańcucha wartości, struktur dostaw, wyboru technologii, lokalizacji produkcji lub wsparcia politycznego (90).

(118)

W szczególności również w przypadku włókien szklanych stanowiących jeden z materiałów wykorzystywanych do produkcji, Komisja potwierdziła, że państwo ingerowało w geograficzne rozmieszczenie produkcji włókien szklanych za pośrednictwem przepisów 13. planu pięcioletniego na rzecz przemysłu materiałów budowlanych (2016–2020) (91), w szczególności nakazując rozwój produkcji konkretnie w prowincji Jiangxi, ingerując tym samym w swobodny proces decyzyjny właściwych podmiotów gospodarczych.

(119)

Jak wspomniano w sprawozdaniu, ceny energii elektrycznej stanowiącej jeden z czynników produkcji przewodów światłowodowych nie są oparte w ChRL na zasadach rynkowych, a ponadto podlegają znaczącym zakłóceniom (przez ustalanie cen na szczeblu centralnym, zróżnicowanie cen i praktyki bezpośredniego zakupu energii elektrycznej) (92).

(120)

To zaangażowanie rządu i władz lokalnych w cały łańcuch wartości przewodów światłowodowych wywiera – przynajmniej potencjalnie – zakłócający wpływ na ceny. Za pośrednictwem wyżej określonych środków sektor przewodów światłowodowych oraz sektory produkujące surowce wykorzystywane do produkcji przewodów światłowodowych podlegają interwencji rządowej, a rząd ChRL kieruje praktycznie każdym aspektem rozwoju i funkcjonowania łańcucha wartości przewodów światłowodowych oraz go kontroluje.

(121)

Podsumowując, rząd ChRL dysponuje środkami umożliwiającymi nakłanianie podmiotów gospodarczych do przestrzegania celów polityki, w tym producentów przewodów światłowodowych i materiałów wykorzystywanych do wytwarzania przewodów światłowodowych. Środki te zaburzają swobodne funkcjonowanie mechanizmów rynkowych.

3.1.1.6.   Znaczące zakłócenia zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. b) tiret czwarte rozporządzenia podstawowego: brak, dyskryminujące stosowanie bądź niedostateczne egzekwowanie przepisów dotyczących upadłości, prawa spółek czy prawa rzeczowego

(122)

Z informacji zawartych w aktach wynika, że chiński system prawa upadłościowego nie zapewnia możliwości odpowiedniego osiągnięcia najistotniejszych postawionych przed nim celów, tj. sprawiedliwego rozliczania wierzytelności i długów oraz ochrony uzasadnionych praw i interesów wierzycieli i dłużników. Wydaje się, że jest to spowodowane faktem, iż – mimo że chińskie prawo upadłościowe opiera się formalnie na zasadach podobnych do tych, które stosuje się w analogicznym prawie obowiązującym w państwach innych niż ChRL – system funkcjonujący w Chinach charakteryzuje się systematycznym niedostatecznie rygorystycznym egzekwowaniem przepisów. Liczba upadłości nadal jest uderzająco niska w stosunku do wielkości gospodarki tego kraju, zwłaszcza dlatego, że postępowania upadłościowe borykają się z szeregiem niedociągnięć, które skutecznie zniechęcają do składania wniosków o ogłoszenie upadłości. Ponadto organy państwowe nadal pełnią istotną i aktywną rolę w postępowaniach upadłościowych, niejednokrotnie wywierając bezpośredni wpływ na ich rezultat (93).

(123)

Ponadto, jeżeli chodzi o prawo własności do gruntów oraz prawo do użytkowania gruntów, w systemie praw własności ChRL można zaobserwować szczególnie rażące braki (94). Wszystkie grunty są własnością państwa chińskiego (grunty rolne stanowiące własność wspólną i grunty miejskie będące własnością państwa). Podejmowanie decyzji w kwestii przydziału gruntów stanowi wyłączną prerogatywę państwa. W Chinach przyjęto przepisy prawne służące zagwarantowaniu, aby proces przydziału gruntów przebiegał w przejrzysty sposób i był przeprowadzany po cenach rynkowych – w tym celu wprowadzono np. postępowania przetargowe. Przepisy te są jednak nagminnie naruszane i w rezultacie niektórzy nabywcy otrzymują grunty nieodpłatnie lub po cenach znacznie niższych od stawek rynkowych (95). Decydując o przydziale gruntów, organy państwa niejednokrotnie dążą do osiągnięcia konkretnych celów politycznych, w tym realizacji określonych planów gospodarczych (96).

(124)

Producenci przewodów światłowodowych – podobnie jak inne sektory chińskiej gospodarki – podlegają powszechnym przepisom chińskiego prawa upadłościowego, prawa spółek i prawa rzeczowego. Z tego powodu przedsiębiorstwa te podlegają także odgórnym zakłóceniom wynikającym z dyskryminującego stosowania bądź niedostatecznego egzekwowania przepisów prawa upadłościowego i prawa rzeczowego. W obecnym dochodzeniu nie ujawniono żadnych informacji, które mogłyby podważyć te ustalenia. W związku z tym Komisja wstępnie stwierdziła, że przepisy chińskiego prawa upadłościowego i chińskiego prawa rzeczowego nie funkcjonują w prawidłowy sposób, co prowadzi do zakłóceń wynikających z utrzymywania niewypłacalnych przedsiębiorstw na rynku oraz z przydzielania praw użytkowania gruntów w ChRL. Na podstawie dostępnych dowodów można stwierdzić, że powyższe ustalenia odnoszą się również w pełni do sektora przewodów światłowodowych oraz do sektorów wytwarzających surowce wykorzystywane w produkcji produktu objętego postępowaniem.

(125)

W związku z powyższym Komisja stwierdziła, że w sektorze przewodów światłowodowych i sektorach wytwarzających surowce wykorzystywane w produkcji produktu objętego postępowaniem dochodziło do przypadków dyskryminującego stosowania bądź niedostatecznego egzekwowania przepisów dotyczących upadłości i prawa rzeczowego.

3.1.1.7.   Znaczące zakłócenia zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. b) tiret piąte rozporządzenia podstawowego: zniekształcone koszty wynagrodzeń

(126)

W ChRL nie ma warunków dla pełnego rozwoju systemu wynagrodzeń bazującego na zasadach rynkowych, ponieważ pracownicy i pracodawcy nie mogą swobodnie korzystać z praw do tworzenia związków zawodowych. ChRL nie ratyfikowała szeregu podstawowych konwencji Międzynarodowej Organizacji Pracy („MOP”), w szczególności konwencji dotyczących wolności zrzeszania się i rokowań zbiorowych (97). Zgodnie z chińskim prawem krajowym w Chinach funkcjonuje tylko jeden związek zawodowy. Organizacja ta nie jest jednak niezależna od władz państwowych i w tylko ograniczonym stopniu angażuje się w rokowania zbiorowe i ochronę praw pracowniczych (98). Ponadto system rejestracji gospodarstw domowych, który ogranicza możliwość korzystania z pełnego spektrum usług w zakresie zabezpieczenia społecznego oraz innych świadczeń do mieszkańców danego obszaru administracyjnego, zmniejsza mobilność chińskiej siły roboczej. W rezultacie pracownicy niezarejestrowani jako mieszkańcy danego obszaru znajdują się zazwyczaj w mniej korzystnej sytuacji pod względem pewności zatrudnienia i otrzymują niższe wynagrodzenie niż osoby zameldowane jako mieszkańcy tego obszaru (99). Z ustaleń tych wynika, że koszty wynagrodzeń w ChRL są zniekształcone.

(127)

Nie przedstawiono żadnych dowodów świadczących o tym, że przedsiębiorstwa produkujące przewody światłowodowe lub powiązane materiały wykorzystywane do produkcji nie podlegałyby opisanemu chińskiemu systemowi prawa pracy. W sektorze przewodów światłowodowych występują zatem zakłócenia kosztów wynagrodzeń zarówno bezpośrednio (przy wytwarzaniu produktu objętego postępowaniem), jak i pośrednio (przy dostępie producentów przewodów światłowodowych do kapitału lub materiałów do produkcji dostarczanych przez przedsiębiorstwa podlegające temu samemu systemowi zatrudniania siły roboczej w ChRL).

3.1.1.8.   Znaczące zakłócenia zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. b) tiret szóste rozporządzenia podstawowego: dostęp do finansowania uzyskuje się dzięki instytucjom, które wdrażają cele polityki publicznej lub w inny sposób nie działają niezależnie od państwa

(128)

Dostęp do kapitału dla przedsiębiorców w ChRL podlega różnym zakłóceniom.

(129)

Po pierwsze, chiński system finansowy charakteryzuje się silną pozycją banków będących własnością państwa (100), które przy przyznawaniu dostępu do finansowania biorą pod uwagę inne kryteria niż rentowność projektu. Podobnie jak w przypadku niefinansowych przedsiębiorstw państwowych banki pozostają powiązane z państwem nie tylko poprzez własność, ale również poprzez osobiste relacje (kadrę zarządzającą najwyższego szczebla dużych instytucji finansowych będących własnością państwa ostatecznie wyznacza KPCh) (101), a także, podobnie jak niefinansowe przedsiębiorstwa państwowe, banki regularnie wdrażają politykę publiczną opracowaną przez rząd. W ten sposób banki wypełniają wyraźny obowiązek prawny prowadzenia swojej działalności stosownie do potrzeb krajowego rozwoju gospodarczego i społecznego oraz zgodnie z programem polityki przemysłowej państwa (102). Sytuację tę pogarszają dodatkowe istniejące przepisy, które kierują środki finansowe do sektorów wskazanych przez rząd jako promowane lub z innych względów ważne (103).

(130)

Chociaż uznaje się, że różne przepisy prawne odnoszą się do potrzeby przestrzegania normalnych zachowań bankowych i zasad ostrożnościowych, takich jak konieczność zbadania zdolności kredytowej kredytobiorcy, przytłaczające dowody, w tym ustalenia poczynione w dochodzeniach w sprawie ochrony handlu, sugerują, że przepisy te odgrywają jedynie drugorzędną rolę w stosowaniu różnych instrumentów prawnych.

(131)

Na przykład rząd ChRL wyjaśnił ostatnio, że nawet decyzje dotyczące prywatnej bankowości komercyjnej muszą być nadzorowane przez KPCh i pozostawać w zgodzie z polityką krajową. Jednym z trzech nadrzędnych celów państwa w odniesieniu do zarządzania bankowością jest obecnie wzmocnienie przywództwa Partii w sektorze bankowym i sektorze ubezpieczeń, w tym w odniesieniu do kwestii operacyjnych i dotyczących zarządzania w przedsiębiorstwach (104). Ponadto w kryteriach oceny wyników banków komercyjnych należy obecnie uwzględnić, w jaki sposób podmioty „służą krajowym celom rozwoju i gospodarki realnej”, a w szczególności, w jaki sposób „obsługują strategiczne i nowo powstające gałęzie przemysłu” (105).

(132)

Ponadto ratingi obligacji i kredytowe są często zniekształcone z różnych powodów, w tym w związku z faktem, że na ocenę ryzyka wpływ ma strategiczne znaczenie przedsiębiorstwa dla rządu ChRL oraz moc każdej domniemanej gwarancji rządowej. Z szacunków zdecydowanie wynika, że chińskie ratingi kredytowe systematycznie odpowiadają niższym ratingom międzynarodowym (106).

(133)

Sytuację tę pogarszają dodatkowe istniejące przepisy, które kierują środki finansowe do sektorów wskazanych przez rząd jako promowane lub z innych względów ważne (107). Prowadzi to do preferencyjnego udzielania kredytów przedsiębiorstwom państwowym, dużym dobrze powiązanym przedsiębiorstwom prywatnym oraz przedsiębiorstwom w kluczowych sektorach przemysłu, co oznacza, że dostępność i koszt kapitału nie są równe dla wszystkich podmiotów na rynku.

(134)

Po drugie, koszty finansowania zewnętrznego były sztucznie utrzymywane na niskim poziomie w celu stymulowania wzrostu inwestycji. Doprowadziło to do nadmiernego wykorzystania inwestycji kapitałowych o coraz niższych zwrotach z inwestycji. Świadczy o tym wzrost stosunku zadłużenia do aktywów przedsiębiorstw w sektorze państwowym pomimo gwałtownego spadku rentowności, co sugeruje, że mechanizmy funkcjonujące w systemie bankowym nie odpowiadają normalnym działaniom handlowym.

(135)

Po trzecie, chociaż w październiku 2015 r. osiągnięto liberalizację nominalnych stóp procentowych, sygnały cenowe nadal nie są wynikiem działania sił rynkowych, ale wpływają na nie zakłócenia powodowane przez działanie rządu. Odsetek kredytów udzielanych na poziomie stopy referencyjnej lub poniżej tego poziomu nadal stanowił co najmniej jedną trzecią wszystkich kredytów na koniec 2018 r. (108). Media państwowe w ChRL podały ostatnio, że KPCh wezwała do „obniżenia rynkowej stopy procentowej kredytów” (109). Sztucznie niskie stopy procentowe prowadzą do zaniżania cen, a co za tym idzie do nadmiernego wykorzystywania kapitału.

(136)

Ogólny wzrost akcji kredytowej w ChRL wskazuje na pogarszającą się skuteczność alokacji kapitału bez żadnych oznak ograniczenia akcji kredytowej, jakiego można by oczekiwać w niezniekształconym otoczeniu rynkowym. W wyniku tego w ostatnich latach szybko wzrosła liczba kredytów zagrożonych. W obliczu rosnącego ryzyka zadłużenia rząd ChRL zdecydował się uniknąć niewykonania zobowiązań. W związku z tym kwestie dotyczące wierzytelności nieściągalnych rozwiązano poprzez refinansowanie długu, tworząc tym samym tzw. przedsiębiorstwa zombie, lub poprzez przeniesienie prawa własności do długu (np. poprzez połączenia lub zamianę długu na udziały w kapitale własnym) bez konieczności usunięcia ogólnego problemu zadłużenia lub usunięcia jego pierwotnych przyczyn.

(137)

Zasadniczo, pomimo kroków podjętych w celu liberalizacji rynku, w systemie kredytów dla przedsiębiorstw w ChRL występują znaczące zakłócenia wynikające z utrzymującej się dominującej roli państwa na rynkach kapitałowych.

(138)

Nie przedstawiono żadnych dowodów na to, że sektor przewodów światłowodowych byłby wyłączony z opisanej powyżej interwencji rządowej w system finansowy. Komisja ustaliła również, że wiodący producenci przewodów światłowodowych korzystali z dotacji rządowych (zob. motyw 113). Dlatego istotna interwencja rządowa w system finansowy prowadzi do wywierania poważnego wpływu na warunki rynkowe na wszystkich poziomach.

3.1.1.9.   Systemowy charakter opisanych zakłóceń

(139)

Komisja zauważyła, że zakłócenia opisane w sprawozdaniu są charakterystyczne dla chińskiej gospodarki. Z dostępnych dowodów wynika, że fakty i cechy chińskiego systemu opisane powyżej w sekcjach 3.1.1.2–3.1.1.5 oraz w części A sprawozdania dotyczą całego państwa i wszystkich sektorów gospodarki. To samo odnosi się do opisu czynników produkcji określonych w sekcjach 3.1.1.6–3.1.1.8 powyżej i w części B sprawozdania.

(140)

Komisja przypomina, że do produkcji przewodów światłowodowych niezbędny jest szeroki zakres materiałów do produkcji. W tym względzie zgodnie z dowodami dostępnymi w dokumentacji objęci próbą producenci eksportujący pozyskiwali większość swoich materiałów do produkcji w ChRL. W przypadku gdy producenci przewodów światłowodowych kupują/zamawiają te materiały do produkcji w ChRL, ceny, jakie płacą (i które są rejestrowane jako ich koszty), są wyraźnie narażone na te same wspomniane wcześniej zakłócenia systemowe. Na przykład dostawcy materiałów do produkcji zatrudniają siłę roboczą, która podlega zakłóceniom. Mogą oni zaciągać pożyczki, które podlegają zakłóceniom w sektorze finansowym lub w zakresie alokacji kapitału. Ponadto podlegają systemowi planowania, który ma zastosowanie na wszystkich szczeblach administracji i sektorów.

(141)

W rezultacie nie tylko nie jest właściwe stosowanie cen sprzedaży krajowej przewodów światłowodowych w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego, ale także wszystkie koszty nakładów (w tym surowców, energii, gruntów, finansowania, pracy itp.) są zniekształcone, ponieważ na ich ceny wywiera wpływ istotna interwencja rządowa, jak opisano w częściach A i B sprawozdania. Interwencje rządowe opisane w odniesieniu do alokacji kapitału, gruntów, pracy, energii i surowców występują istotnie w całej ChRL. Oznacza to na przykład, że materiały do produkcji, które produkowano w ChRL, na skutek połączenia szeregu czynników produkcji są narażone na znaczące zakłócenia. To samo dotyczy materiałów do produkcji materiałów do produkcji i tak dalej. W niniejszym dochodzeniu nie przedstawiono żadnych dokładnych i właściwych dowodów ani argumentów świadczących o zaistnieniu sytuacji przeciwnej.

3.1.1.10.   Wniosek

(142)

Analiza przedstawiona w sekcjach 3.1.1.2–3.1.1.9, która obejmuje badanie wszystkich dostępnych dowodów odnoszących się do interwencji ChRL w jej gospodarce, zarówno w ujęciu ogólnym, jak i w sektorze przewodów światłowodowych i w powiązanym łańcuchu dostaw, wykazała, że ceny i koszty produktu objętego postępowaniem, w tym koszty surowców, energii i pracy, nie wynikają ze swobody działania mechanizmów rynkowych, ponieważ wywiera na nie wpływ istotna interwencja rządowa w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego, na co wskazuje rzeczywisty lub potencjalny wpływ co najmniej jednego istotnego elementu spośród elementów w nim wymienionych. Na tej podstawie i wobec braku jakiejkolwiek współpracy ze strony rządu ChRL Komisja stwierdziła, że w celu ustalenia wartości normalnej w tym przypadku nie jest właściwe wykorzystanie cen i kosztów krajowych.

(143)

W związku z tym Komisja przystąpiła do konstruowania wartości normalnej wyłącznie na podstawie kosztów produkcji i sprzedaży odzwierciedlających niezniekształcone ceny lub wartości odniesienia, czyli, w tym przypadku, na podstawie odpowiednich kosztów produkcji i sprzedaży w odpowiednim reprezentatywnym kraju, zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego, jak omówiono w następnej sekcji.

3.1.1.11.   Uwagi zainteresowanych stron

(144)

W trakcie dochodzenia otrzymano uwagi od CCCME, rządu ChRL i producenta eksportującego ZTT.

(145)

Po pierwsze CCCME stwierdziła, że w art. 2.2 porozumienia antydumpingowego WTO nie określa się pojęcia znaczących zakłóceń, oraz że w porozumieniu antydumpingowym nie ma artykułu zezwalającego na wykorzystanie danych z państwa trzeciego, które nie mogą odzwierciedlać cen lub poziomu kosztów kraju wywozu, do określenia wartości normalnej. Wartość normalną w dochodzeniu antydumpingowym należy określić na podstawie cen lub kosztów sprzedaży po stronie przedsiębiorstw w kraju pochodzenia lub przynajmniej na podstawie cen lub kosztów, które mogą odzwierciedlać poziom cen lub kosztów w kraju pochodzenia. W związku z tym CCCME uznała, że art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego jest sprzeczny z porozumieniem antydumpingowym i nie powinien mieć zastosowania w tym przypadku. Według CCCME obliczona przez UE konstruowana wartość normalna musiałaby być również zgodna z art. 2.2.1.1 porozumienia antydumpingowego oraz z wykładnią przepisów tego artykułu przedstawioną przez Organ Apelacyjny w sprawie UE – Biodiesel (Argentyna) (DS473) (dalej UE – Biodiesel). Znaczące zakłócenia w kraju wywozu musiałyby wchodzić w zakres definicji sprzedaży, która nie jest prowadzona w „zwykłym obrocie handlowym”, albo „szczególnej sytuacji na rynku”. Ponadto CCCME stwierdziła, że zgodnie z art. 2.2 porozumienia antydumpingowego skonstruowanie wartości normalnej jest dozwolone tylko w przypadku braku sprzedaży w zwykłym obrocie handlowym. Pojęcie „zwykły obrót handlowy” można interpretować jako oznaczające regularną sprzedaż i zakup charakteryzujące się zamiarem osiągnięcia zysku przez sprzedawcę. Dodatkowo art. 2.2.1 porozumienia antydumpingowego stanowi, że sprzedaż produktu można uznać za sprzedaż, która nie odbywa się w zwykłym obrocie handlowym, i można jej nie uwzględniać „tylko wtedy, jeżeli [...] taka sprzedaż jest realizowana w wydłużonym czasie w znacznych ilościach i po cenach, które nie gwarantują pokrycia wszystkich kosztów”. W tym kontekście CCCME stwierdziła również, że skarżący nie udowodnił, że domniemane znaczące zakłócenia należą do kategorii sprzedaży, która nie jest prowadzona w „zwykłym obrocie handlowym”, lub do kategorii „szczególnej sytuacji na rynku”.

(146)

Komisja uznaje, że przepisy art. 2 ust. 6a są w pełni zgodne ze zobowiązaniami Unii Europejskiej w ramach WTO i z orzecznictwem przywoływanym przez CCCME. Na wstępie Komisja zauważa, że sprawozdanie WTO w sprawie UE – Biodiesel nie dotyczyło stosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego, lecz przepisu szczegółowego art. 2 ust. 5 rozporządzenia podstawowego. W każdym razie prawo WTO, zgodnie z wykładnią zespołu orzekającego WTO i Organu Apelacyjnego w sprawie UE – Biodiesel, zezwala na wykorzystanie danych z państwa trzeciego, odpowiednio dostosowanych, jeżeli takie dostosowanie jest konieczne i uzasadnione. Istnienie znaczących zakłóceń sprawia, że koszty i ceny w kraju wywozu nie są właściwe do celów konstrukcji wartości normalnej. W tych okolicznościach art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego przewiduje konstrukcję kosztów produkcji i sprzedaży na podstawie niezniekształconych cen lub wartości odniesienia, uwzględniając te w odpowiednim reprezentatywnym kraju o podobnym poziomie rozwoju co kraj wywozu. W odniesieniu do argumentu dotyczącego skarżącego podstawa prawna i dowody zawarte w skardze dotyczyły warunków stosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego. Jak wskazano w sekcji 3 zawiadomienia o wszczęciu, Komisja uznała, że skarga zawierała wystarczające dowody świadczące o znaczących zakłóceniach zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. e) rozporządzenia podstawowego, aby na ich podstawie wszcząć dochodzenie. W art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego nie przewidziano dalszych wymogów dotyczących dowodów, w rodzaju tych sugerowanych przez tę stronę. W związku z tym Komisja odrzuciła powyższe argumenty.

(147)

CCCME twierdziła również, że skarżący nie przedstawił wystarczających dowodów uzasadniających jakiekolwiek ustalenia dotyczące „znaczących zakłóceń” w chińskim przemyśle przewodów światłowodowych. Według CCCME sprawozdanie stanowi jedynie ogólne wprowadzenie do określonych chińskich strategii politycznych, warunków rynkowych i przypuszczalnej interwencji rządowej w określonych sektorach, a w skardze nie przedstawiono żadnych konkretnych dowodów wskazujących na sposób, w jaki rząd faktycznie ingeruje w codzienną działalność handlową przedsiębiorstw produkujących przewody światłowodowe. CCCME odniosła się w tym względzie do orzeczenia Organu Apelacyjnego w sprawie Stany Zjednoczone – Środki wyrównawcze (DS437), twierdząc, że argument dotyczący istnienia „znaczących zakłóceń” powinien być poparty wystarczającymi dowodami, a nie tylko domniemanym istnieniem interwencji rządowej, oraz że takiej analizy i ustaleń należy dokonywać w poszczególnych przypadkach.

(148)

Według CCCME obowiązkiem skarżącego i Komisji było przedstawienie dalszych dowodów, które odpowiednio potwierdzą istnienie domniemanych „znaczących zakłóceń” w sektorze przewodów światłowodowych. CCCME uznała, że Komisja ma obowiązek przeanalizować sytuację każdego współpracującego / objętego próbą chińskiego producenta i w odniesieniu do każdego z nich zdecydować, czy którykolwiek z czynników kosztów produkcji i sprzedaży jest zniekształcony. CCCME uznała również, że nawet jeżeli Komisja ostatecznie podjęła decyzję o zastosowaniu art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego, zastąpienie wszystkich danych i czynników kosztów wykorzystanych do skonstruowania wartości normalnej dla wszystkich przedsiębiorstw danymi z państwa trzeciego jest nieuzasadnione i niezgodne z przepisami podstawowego rozporządzenia antydumpingowego – zgodnie z brzmieniem art. 2 ust. 6a jedynie te koszty produkcji i sprzedaży, co do których udowodniono, że są zniekształcone, zostają zastąpione niezniekształconymi cenami lub wartościami odniesienia.

(149)

Uzasadniając dalej to twierdzenie, CCCME stwierdziła, że skarżący i Komisja nie udowodnili, że na krajowych rynkach zaopatrzenia we wszystkie surowce do produkcji przewód światłowodowych występowały zakłócenia, a zatem zastąpienie kosztów wszystkich surowców nie może być uzasadnione. Ponadto, nawet jeżeli skarżący i Komisja dysponowaliby dowodami świadczącymi o zakłóceniach w sektorach określonych surowców, bez wystarczających dowodów świadczących o występowaniu zakłóceń w sektorach innych surowców źródłem danych dotyczących kosztów tych ostatnich powinny być rejestry współpracujących chińskich producentów.

(150)

CCCME stwierdziła również, że koszty pracy określone w rejestrach chińskich producentów przewodów światłowodowych były niezniekształcone, więc powinny być traktowane jako dane niezniekształcone zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego i wykorzystane do skonstruowania wartości normalnej. W tym względzie CCCME stwierdziła, że skarżący nie przedstawił wystarczających dowodów potwierdzających, że koszty te w chińskim sektorze przewodów światłowodowych były zniekształcone. Według CCCME zastąpienie kosztów pracy kosztami pracy w państwie trzecim było nieuzasadnione i niesprawiedliwe, ponieważ na koszty pracy wpływa połączenie szeregu czynników, a średnie koszty pracy różnią się nawet między poszczególnymi producentami chińskimi, a tym bardziej w różnych państwach. CCCME dodała, że reprezentatywny kraj wybrany przez Komisję to jeden z 50 krajów o podobnym poziomie rozwoju gospodarczego do Chin, a w tych krajach koszty pracy są znacząco różne. CCCME wysunęła podobne twierdzenia w odniesieniu do cen energii.

(151)

W odpowiedzi na argumenty dotyczące wystarczających dowodów na etapie wszczęcia postępowania Komisja przypomina, że w sekcji 3 zawiadomienia o wszczęciu odniesiono się do szeregu elementów prima facie na chińskim rynku przewodów światłowodowych, aby uzasadnić, że na rynek ten wpływają zakłócenia w łańcuchu wartości przewodów światłowodowych w ChRL. Komisja stwierdziła, że dowody przedstawione w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania dawały wystarczające podstawy do wszczęcia dochodzenia na podstawie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego. O ile bowiem stwierdzenie rzeczywistego istnienia znaczących zakłóceń oraz związane z tym zastosowanie metody opisanej w art. 2 ust. 6a lit. a) następuje dopiero w chwili tymczasowego lub ostatecznego ujawnienia informacji, w art. 2 ust. 6a lit. e) przewidziano obowiązek zbierania danych niezbędnych do zastosowania wspomnianej metody, gdy dochodzenie wszczęto na tej właśnie podstawie. W tym przypadku Komisja uznała dowód prima facie przekazany przez skarżącego w odniesieniu do znaczących zakłóceń za wystarczający do wszczęcia dochodzenia na tej podstawie. Zostało to wyraźnie określone w sekcji 3 zawiadomienia o wszczęciu zgodnie z obowiązkiem określonym w art. 2 ust. 6a lit. e) rozporządzenia podstawowego. W związku z tym Komisja podjęła niezbędne działania w celu umożliwienia zastosowania metodyki na mocy art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego w przypadku potwierdzenia wystąpienia znaczących zakłóceń w trakcie dochodzenia. W związku z tym argument CCCME został odrzucony.

(152)

W odniesieniu do argumentu dotyczącego ogólnego charakteru dowodów zawartych w sprawozdaniu, Komisja zauważa, że występowanie znaczących zakłóceń dających podstawę do zastosowania przepisów art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego nie jest w żaden sposób powiązane z tym, czy w sprawozdaniu zamieszczono rozdział poświęcony sektorowi lub informacje na temat konkretnego rynku, w którym lub na którym wytwarza się produkt objęty postępowaniem, ani też z określonymi przedsiębiorstwami. W sprawozdaniu opisano różne rodzaje zakłóceń istniejących w ChRL – zakłócenia te mają charakter przekrojowy i występują w całej chińskiej gospodarce, wywierając wpływ na ceny lub surowce i koszty produkcji produktu objętego postępowaniem. Ponadto sprawozdanie nie jest jedynym źródłem dowodów wykorzystywanym przez Komisję przy podejmowaniu decyzji, ponieważ istnieją dodatkowe elementy dowodowe wykorzystywane w tym celu.

(153)

Komisja przypomina ponadto, że sprawa Stany Zjednoczone – Środki wyrównawcze nie dotyczyła stosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego, który stanowi właściwą podstawę prawną w odniesieniu do określania wartości normalnej w niniejszym dochodzeniu, ani nawet dziedziny dumpingu. Spór ten dotyczył innego stanu faktycznego i dotyczył wykładni Porozumienia WTO w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych, a nie porozumienia antydumpingowego. W każdym razie, jak wyjaśniono powyżej, dowody przedstawione na etapie wszczęcia postępowania jasno odnosiły się do chińskiego rynku przewodów światłowodowych, a więc do produktu objętego postępowaniem w przedmiotowej sprawie. W związku z tym argument ten został odrzucony.

(154)

W odniesieniu do argumentu CCCME dotyczącego zastąpienia kosztów produkcji i sprzedaży chińskich producentów wszystkimi danymi z państwa trzeciego lub w sposób indywidualny, Komisja przypomina, że po stwierdzeniu, iż ze względu na istnienie w kraju wywozu znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) nie jest właściwe stosowanie cen krajowych i kosztów w tym kraju wywozu, Komisja może skonstruować wartość normalną dla każdego producenta eksportującego na podstawie niezniekształconych cen lub wartości odniesienia w odpowiednim reprezentatywnym kraju zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a). Art. 2 ust. 6a lit. a) dopuszcza zastosowanie kosztów krajowych tylko wówczas, gdy potwierdzono, że koszty te nie są zniekształcone. W świetle dostępnych dowodów dotyczących czynników produkcji poszczególnych producentów eksportujących nie można było jednak ustalić, że jakiekolwiek koszty produkcji i sprzedaży produktu objętego postępowaniem były niezniekształcone. W związku z tym argument CCCME został odrzucony.

(155)

Jeżeli chodzi o argumenty dotyczące zakłóceń na rynkach surowców i energii, Komisja odniosła się już powyżej do kwestii wystarczającego charakteru dowodów na etapie wszczęcia postępowania, która obejmuje również domniemane zakłócenia mające wpływ na materiały wykorzystywane do produkcji. W toku dochodzenia Komisja ustaliła ponadto, w sekcjach 3.1.1.3–3.1.1.8 powyżej, że na rynkach materiałów wykorzystywanych przez producentów przewodów światłowodowych w ChRL występował szereg znaczących zakłóceń, nie tylko o charakterze szczególnym, ale także przekrojowym. Ta sama sytuacja dotyczyła producentów bardziej podstawowych materiałów wykorzystywanych do wytwarzania surowców do produkcji przewodów światłowodowych itd. W związku z tym Komisja uznała, że wszystkie koszty materiałów wykorzystywanych do produkcji przewodów światłowodowych w ChRL, w tym koszty energii, były – przynajmniej potencjalnie – zniekształcone. Fakt, że – jak twierdzi CCCME – istnieją znaczne różnice w kosztach energii między różnymi państwami nie zmienia oceny Komisji w odniesieniu do zniekształcenia cen w ChRL. W tym względzie art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego dopuszcza możliwość zastosowania krajowych kosztów materiałów do produkcji, o ile ustalono z całą pewnością, że koszty te nie są zniekształcone. Chociaż niektóre zainteresowane strony dostarczyły informacje na temat kosztów materiałów, w aktach nie było dowodów, które potwierdzałyby, że cena lub koszt jakiegokolwiek konkretnego surowca, w tym koszt energii, były niezniekształcone. W związku z tym przy konstruowaniu wartości normalnej nie można było wykorzystać żadnych krajowych kosztów ani cen materiałów, a argument odrzucono.

(156)

Jeżeli chodzi o argument dotyczący zakłóceń w odniesieniu do kosztów wynagrodzeń, Komisja powtarza swoje wyjaśnienia zawarte w powyższych motywach w zakresie wystarczającego charakteru dowodów na etapie wszczęcia postępowania. Ponadto, chociaż Komisja przyznaje, że koszty wynagrodzeń mogą różnić się w poszczególnych państwach, a nawet sektorach, w wyniku swojego dochodzenia Komisja ustaliła – jak określono w sekcji 3.1.1.7 – że na rynku pracy w ChRL występowały zakłócenia na szczeblu ogólnokrajowym. Kwestie nierozerwalnie związane z chińskim rynkiem pracy, w tym brak związków zawodowych niezależnych od rządu oraz ograniczenia w zakresie mobilności siły roboczej z powodu systemu rejestracji gospodarstw domowych, mają zakłócający wpływ na kształtowanie się wynagrodzeń w ChRL dla wszystkich podmiotów gospodarczych. Fakt, że koszty wynagrodzeń mogą być inne w innych państwach lub mogą się różnić w obrębie ChRL, nie zmienia tego ustalenia. W tym względzie, chociaż art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego dopuszcza możliwość zastosowania kosztów krajowych, w tym kosztów wynagrodzeń, o ile ustalono z całą pewnością, że koszty te nie są zniekształcone, w aktach nie ma dowodów świadczących o tym, że zakłócenia ogólnokrajowe nie mają zastosowania do producentów przewodów światłowodowych. W związku z tym przy konstruowaniu wartości normalnej nie można było wykorzystać żadnych krajowych kosztów wynagrodzeń, a argument odrzucono.

(157)

CCCME stwierdziła ponadto, że wykorzystanie kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku przedsiębiorstw w państwie trzecim do skonstruowania wartości normalnej dla chińskich eksporterów było nieuzasadnione. Ponieważ art. 2 ust. 6a lit. b) odnosi się do tych zakłóceń, które występują przy podawaniu cen lub kosztów, w tym kosztów surowców i energii, według CCCME skutków domniemanych znaczących zakłóceń nie należy rozszerzać na koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne ani na zyski. CCCME dodała, że nie przedstawiono żadnych dowodów wskazujących, że wykorzystanie kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysków chińskich producentów do skonstruowania wartości normalnej było niewłaściwe. Ponadto CCCME stwierdziła, że koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz zyski różnych producentów w tym samym sektorze (lub nawet w tej samej grupie) znacznie się różnią, a jeżeli producent w ostatecznie wybranym reprezentatywnym kraju ma stosunkowo wyższy udział kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysków, skonstruowana zostanie wyższa wartość normalna, co jest niesprawiedliwe. CCCME zakwestionowała również fakt, że w przypadku zaproponowanego właściwego przedsiębiorstwa w Turcji – Prysmian Kablo Ve Sistemleri AS – dochód ze sprzedaży produktu objętego postępowaniem stanowił ponad 89 % całkowitego dochodu, a dostępne dane dotyczące kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysków odnosiły się do całego przedsiębiorstwa, a nie wyłącznie do produktu objętego postępowaniem. W tym kontekście według CCCME danych dotyczących kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysków wykorzystanych przez Komisję do skonstruowania wartości normalnej nie można uznać za „niezniekształconą i odpowiednią kwotę kosztów administracyjnych, kosztów sprzedaży i kosztów ogólnych oraz zysków”, a ostatecznie kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz marży zysku nie należy również zastępować odnośnymi kosztami i marżami producentów w państwach trzecich.

(158)

W odpowiedzi Komisja odnotowuje, że po stwierdzeniu, iż ze względu na istnienie w kraju wywozu znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego nie jest właściwe stosowanie cen i kosztów krajowych w tym kraju, wartość normalną konstruuje się dla każdego producenta eksportującego na podstawie niezniekształconych cen lub wartości odniesienia w odpowiednim reprezentatywnym kraju zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego. Komisja podkreśliła, że w art. 2 ust. 6a lit. a) przewidziano również wyraźny wymóg, zgodnie z którym konstruowana wartość normalna musi obejmować odpowiednią kwotę niezniekształconych kosztów administracyjnych, kosztów sprzedaży i kosztów ogólnych oraz zysków. Jeżeli w toku dochodzenia Komisja, w oparciu o wszystkie dowody zawarte w aktach, udowodni istnienie znaczących zakłóceń wywierających wpływ na produkt objęty postępowaniem w kraju wywozu, nie musi ona udowadniać, że rzeczywiste koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne ponoszone przez tego producenta eksportującego w rzeczywistości nie uległy zniekształceniu.

(159)

W odniesieniu do argumentu dotyczącego rzetelności wykorzystania danych dotyczących kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych zaproponowanego producenta w potencjalnym reprezentatywnym kraju, Komisja w swoim wyborze kieruje się kryteriami ostatnich dostępnych publicznie sprawozdań finansowych i rentowności. W takim procesie preferowane są dane pochodzące z potencjalnie reprezentatywnego kraju. Na wszystkich etapach przedmiotowej oceny zainteresowane strony mają możliwość przedstawienia uwag na temat kolejnych proponowanych danych dotyczących przedsiębiorstwa. W niniejszym dochodzeniu zarówno należycie zastosowano kryteria wymienione w odniesieniu do ostatecznego wyboru danych dotyczących przedsiębiorstwa, jak również przeprowadzono analizę uwag na temat kolejnych not dotyczących czynników produkcji. W związku z tym argument ten został odrzucony.

(160)

W odniesieniu do argumentu dotyczącego konkretnie stosowności danych przedsiębiorstwa Prysmian Kablo Ve Sistemleri AS w kontekście udziału w sprzedaży jego różnych produktów, Komisja poruszyła kwestię stosowności danych finansowych przedsiębiorstwa w motywie 227, w którym odrzuciła powiązany ogólny argument CCCME.

(161)

W odniesieniu do polityki wsparcia i dotacji finansowych na rzecz producentów przewodów światłowodowych, o których mowa w skardze, CCCME wskazała, że w przypadku przemysłu zaawansowanych technologii wprowadzenie polityki promującej rozwój tego przemysłu jest normalne i ma miejsce nie tylko w Chinach, ale również w innych państwach, którym nie zarzuca się występowania znaczących zakłóceń. Ponadto według CCCME fakt, że przedsiębiorstwa otrzymały dotacje, nie ma związku z metodą obliczania marginesu dumpingu, a dotacji nie można utożsamiać z zakłóceniami na rynku i nie mogą one być powodem stosowania nieuczciwych cen.

(162)

Komisja przypomina, że aby stwierdzić istnienie znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego, w analizie cen i kosztów w kraju wywozu uwzględnia się potencjalny wpływ co najmniej jednego z elementów zakłócających wymienionych w tym przepisie. W tym kontekście, po pierwsze, pomijając fakt, że przedmiotowy argument ma charakter ogólny i jest nieuzasadniony, Komisja zauważa, że struktura kosztów i mechanizmy kształtowania się cen na innych rynkach (w tym kwestie związane ze wsparciem finansowym) są w każdym przypadku nieistotne dla niniejszego dochodzenia, które dotyczy występowania znaczących zakłóceń w ChRL. Po drugie, w analizie przeprowadzonej na podstawie art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego kluczowa jest ocena tego, czy producenci mają – przynajmniej potencjalnie – dostęp do finansowania przyznawanego przez instytucje, które realizują cele polityki publicznej lub w inny sposób nie działają w sposób niezależny, lub czy otrzymują inne finansowanie ze strony państwa, które zakłóca mechanizmy rynkowe i tym samym wpływa na zgłaszane przez nich ceny lub koszty. Ponieważ chińscy producenci przewodów światłowodowych i producenci materiałów podlegają planom i dyrektywom rządowym, jak wyjaśniono w sekcji 3.1.1.5, korzystają oni również z dostępu do finansowania za pośrednictwem chińskiego systemu finansowego, jak ustalono w sekcji 3.1.1.8. Komisja ustaliła również, że niektórzy producenci przewodów światłowodowych faktycznie zgłosili dotacje w swoich sprawozdaniach rocznych, jak określono w motywie 113. Dotacje są tylko jednym z elementów, wraz ze wszystkimi innymi elementami istotnymi w kontekście art. 2 ust. 6a lit. b), mogących świadczyć o występowaniu znaczących zakłóceń w kraju wywozu, ponieważ stanowią inną formę interwencji rządowej ingerującą w swobodne działanie mechanizmów rynkowych i mającą wpływ na ceny lub koszty. W związku z tym Komisja odrzuciła ten argument CCCME.

(163)

Jeżeli chodzi o odniesienia skarżącego do ustaleń wynikających z dochodzenia w sprawie tkanin z włókna szklanego (ang. glass fibre fabrics – „GFF”) pochodzących z ChRL i Egiptu (110), CCCME wskazała, że tkane lub zszywane materiały z włókna szklanego i przewody światłowodowe stanowią dwa różne produkty i należą do różnych grup produktów. W związku z tym ustalenia dokonane w toku przedmiotowego dochodzenia nie mają związku z przewodami światłowodowymi i nie należy traktować ich jako dowodu na wystąpienie domniemanych znaczących zakłóceń, o których mowa w omawianym przypadku. Według CCCME dowody dostarczone przez skarżącego nie odnosiły się konkretnie do rzeczywistej gałęzi przemysłu będącej przedmiotem dochodzenia, a zatem były niewystarczające i nieistotne.

(164)

Ustalenia Komisji w ramach dochodzenia w sprawie materiałów z włókna szklanego, do których odniesiono się w skardze, są istotne dla wszystkich sektorów przemysłu w ChRL, przynajmniej jeżeli chodzi o zakłócenia o charakterze przekrojowym mające wpływ na czynniki produkcji we wszystkich sektorach lub zakłócenia dotyczące funkcjonowania systemu społeczno-gospodarczego w ChRL. Ponadto niektóre szczegółowe strategie polityczne i plany dotyczące sektora materiałów z włókna szklanego mogą również bezpośrednio lub pośrednio dotyczyć sektora przewodów światłowodowych, szczególnie jeżeli są one częścią tego samego nadrzędnego programu lub polityki dotyczącej podobnych sektorów. Komisja uznała dowody przedstawione w skardze za związane z sektorem przewodów światłowodowych i mające do niego zastosowanie oraz za wystarczające do wszczęcia dochodzenia zgodnie z art. 5 ust. 9 i art. 2 ust. 6a lit. e). W każdym razie Komisja ustaliła w toku niniejszego dochodzenia i szczegółowo opisała w sekcjach 3.1.1.2–3.1.1.9 powyżej, że istnieje szereg strategii politycznych i znaczących zakłóceń uzasadniających zastosowanie art. 2 ust. 6a w omawianym przypadku. W związku z tym powyższy argument został odrzucony.

(165)

Ponadto CCCME zakwestionowała argument wysunięty przez skarżącego, zgodnie z którym rola SASAC jako „faktycznego podmiotu kontrolującego” przedsiębiorstwo stanowi wystarczający dowód istnienia znaczących zakłóceń. CCCME stwierdziła ponadto, że Komisja powinna uwzględnić wszystkie istotne czynniki w całości, aby właściwie ocenić, czy udział państwa powoduje ingerencję państwa, która w sposób istotny i znaczący wpływa na zachowania handlowe przedsiębiorstw w zakresie podejmowania decyzji, ustalania cen i organizowania produkcji. CCCME dodała, że taka ingerencja jest zabroniona „ustawą Chińskiej Republiki Ludowej o państwowych aktywach przedsiębiorstw”, której art. 6 stanowi, że „zgodnie z prawem Rada Państwa i lokalne ludowe władze państwowe pełnią funkcje podmiotu wnoszącego wkład w oparciu o zasady rozdziału instytucji rządowych i przedsiębiorstw, rozdziału funkcji administracyjnych w zakresie spraw publicznych i funkcji podmiotu wnoszącego wkład w postaci aktywów państwowych oraz nieingerowania w zgodną z prawem i niezależną działalność gospodarczą przedsiębiorstw”. W tym względzie CCCME stwierdziła, że SASAC, pełniąc rolę pośredniego akcjonariusza FTT, pełni jedynie funkcję podmiotu wnoszącego wkład, ale nie ingeruje w codzienną działalność przedsiębiorstw. CCCME zakwestionowała również sposób, w jaki stosunki przedsiębiorstwa z SASAC miałyby w jakimkolwiek kształcie lub formie wskazywać na wystąpienie znaczących zakłóceń. Ponadto CCCME zarzuciła, że skarżący, formułując powyższy argument, nie wziął pod uwagę wzajemnych powiązań między producentami unijnymi a licznymi eksporterami w tym znaczeniu, że większość skarżących i wspierających producentów unijnych ma przedsiębiorstwa powiązane lub oddziały w ChRL lub sama dokonuje przywozu przewodów światłowodowych z ChRL.

(166)

W odpowiedzi Komisja zauważa na wstępnie, że CCCME w ramach swojego argumentu błędnie łączy dwa różne elementy określone w art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego, tj. elementy zawarte w tiret pierwszym i drugim. Co więcej, CCCME pominęła w swoim argumencie fakt, że wymaganą normą prawną w tym przepisie jest „potencjalny”, a nie rzeczywisty wpływ tych elementów. Pierwszy element dotyczy przedsiębiorstw „będących własnością lub będących pod kontrolą lub politycznym nadzorem władz lub też działających zgodnie ze wskazówkami tych władz” i nie jest ograniczony do roli „faktycznego podmiotu kontrolującego”, jak zdaje się sugerować CCCME. Natomiast drugi element w art. 2 ust. 6a lit. b) dotyczy obecności przedstawicieli państwa umożliwiającej „ingerowanie w ceny lub koszty”. Są to dwa odrębne elementy i muszą być odczytywane w połączeniu z formułą wprowadzającą do art. 2 ust. 6a lit. b), która odnosi się do „potencjalnego”, a nie rzeczywistego wpływu. W analizie w sekcji 3.1.1.3 wykazano własność i kontrolę rządu ChRL w sektorze przewodów światłowodowych, w tym w szczególności w odniesieniu do producentów eksportujących objętych próbą. Podobnie w analizie w sekcji 3.1.1.4 wykazano, w jaki sposób rząd ChRL może ingerować w ceny lub koszty w odniesieniu do działalności w sektorze przewodów światłowodowych, w tym w szczególności w odniesieniu do producentów eksportujących objętych próbą. Argument ten można zatem odrzucić już na tej podstawie. W istocie zdolność sprawowania kontroli w przypadku podmiotu państwowego takiego jak SASAC może istotnie ingerować w rynek, powodując zakłócenia na rynku opisane we wspomnianych powyżej sekcjach przedmiotowego rozporządzenia. Zakwalifikowanie go jako zwykłego „podmiotu wnoszącego wkład”, który nie ingeruje w bieżącą działalność na podstawie cytowanego art. 6 ustawy ChRL o państwowych aktywach przedsiębiorstw, nie zmienia roli państwa za pośrednictwem SASAC w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret pierwsze i nie wyklucza takiej możliwości zgodnie z odpowiednią normą w zakresie „potencjalnego wpływu”, również w związku z innymi artykułami wspomnianej ustawy. Te ostatnie stanowią wyraźny dowód na to, w jaki sposób państwo dąży do wywierania wpływu na gospodarkę poprzez przedsiębiorstwa kontrolowane przez państwo oraz poprzez swoją rolę w tych przedsiębiorstwach (111). W szczególności w odniesieniu do roli „podmiotu wnoszącego wkład” art. 12 wspomnianej ustawy stanowi, że „organ wykonujący funkcje podmiotu wnoszącego wkład w imieniu odpowiedniego rządu ludowego korzysta ze stopy zwrotu z aktywów, udziału w podejmowaniu głównych decyzji, wyboru kadry kierowniczej i innych praw zgodnie z prawem przysługujących podmiotowi wnoszącemu wkład do przedsiębiorstw, w które inwestuje się środki państwowe” (112). Te ostatnie wymienione prawa „podmiotu wnoszącego wkład” potwierdzają jego potencjalny wpływ na funkcjonowanie kontrolowanego przedsiębiorstwa, przynajmniej w zakresie kluczowych kierunków rozwoju działalności przedsiębiorstwa i jego strategicznych decyzji korporacyjnych, zwłaszcza poprzez mianowanie kluczowych przedstawicieli kadry kierowniczej zaangażowanych w podejmowanie decyzji, które siłą rzeczy mają wpływ na codzienne funkcjonowanie przedsiębiorstwa, w tym w odniesieniu do cen lub kosztów. Ponadto, niezależnie od kwestii kontrolowania przez SASAC, Komisja znalazła również liczne dowody wskazujące na istnienie znaczących zakłóceń w sektorze przewodów światłowodowych, w którym działa np. przedsiębiorstwo FTT (i inni producenci), przedstawione w sekcjach 3.1.1.5 – 3.1.1.8. Wreszcie, jeżeli chodzi o stosunki między producentami unijnymi a eksporterami chińskimi, nie są one istotne dla oceny kontrolnej roli SASAC w przedsiębiorstwie FTT w ChRL, a w każdym razie zostały szczegółowo przeanalizowane w motywach 408–415 niniejszego rozporządzenia. W związku z tym argumenty CCCME zostały odrzucone.

(167)

Rząd ChRL stwierdził, że art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego UE nie jest zgodny z art. 2.2 i 2.2.1.1 porozumienia antydumpingowego, powołując się na fakt, że metody UE w zakresie dostosowania kosztów zostały uznane za niezgodne z interpretacją Organu Apelacyjnego przedstawioną w sprawie UE – Biodiesel oraz przez zespół orzekający w sprawie UE – Dostosowanie kosztów (DS494).

(168)

W odniesieniu do argumentu rządu ChRL dotyczącego sprawy UE – Biodiesel opinie Komisji wyrażono w motywie 146. W odniesieniu do sprawy UE – Dostosowanie kosztów Komisja przypomina, że zarówno UE, jak i Federacja Rosyjska odwołały się od ustaleń zespołu orzekającego, które nie są zatem prawomocne, a co za tym idzie – zgodnie z utrwalonym orzecznictwem WTO – nie mają statusu prawnego w systemie WTO, ponieważ nie zostały zatwierdzone w drodze decyzji przez członków WTO. W każdym razie w sprawozdaniu zespołu orzekającego dotyczącym tego sporu wyraźnie uznano, że przepisy art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego nie wchodzą w zakres sporu. W związku z tym argument ten został odrzucony.

(169)

W odniesieniu do sprawozdania rząd ChRL twierdził również, że Komisja wydała sprawozdania tego samego rodzaju dotyczące jedynie kilku wybranych państw, w których wyrażono obawy dotyczące naruszenia zasady najwyższego uprzywilejowania i traktowania narodowego. Rząd ChRL stwierdził również, że w odniesieniu do poprzednich dochodzeń dotyczących produktów pochodzących z ChRL nie zbadano, czy występowały zakłócenia na rynku w sektorach przemysłu UE i ich sektorach wyższego szczebla, ani czy zakłócenia na rynku wpłynęły na dane pochodzące od stron trzecich, które wykorzystano w postępowaniu. Dlatego też podstawowej logiki całego systemu dochodzeniowego funkcjonującego w oparciu o art. 2 ust. 6a nie można uznać za spójną, a tym bardziej sprawiedliwą. Rząd ChRL twierdził ponadto, że wśród ekonomistów nie istnieje powszechnie akceptowana koncepcja „zakłócenia na rynku” oraz że norma „znaczącego zakłócenia na rynku” określona w art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego nie została w pełni wykazana i nie ma dla niej poparcia w teorii, ani nie spotkała się z międzynarodowym uznaniem. Według rządu ChRL należy przedyskutować i zdefiniować podstawowe pojęcia i normy w odniesieniu do „rynku”, „zakłócenia” i „znaczącego”, a jeśli nie ma ostatecznej konkluzji lub konsensusu co do tego ostatniego, nie ma również możliwości dokładnego zdefiniowania „znaczącego zakłócenia na rynku”, a zatem ustanawianie na tej podstawie jakichkolwiek przepisów prawnych lub zasad międzynarodowych jest absurdalne i skutkowałoby przepisami martwymi. Rząd ChRL zauważył wreszcie, że niemożliwe jest, aby różne gospodarki przyjmujące zasady gospodarki rynkowej stosowały identyczne rozwiązania, ponieważ w każdej z nich mogą występować różnice instytucjonalne, i logicznie nieuzasadnione jest uznanie różnic w systemach lub rozwiązaniach za dowód znaczących zakłóceń na rynku. Według rządu ChRL tego ostatniego podejścia nie można uznać za nic innego, niż przejaw dyskryminacji i protekcjonizmu.

(170)

W odniesieniu do twierdzenia rządu ChRL dotyczącego naruszenia klauzul największego uprzywilejowania i traktowania narodowego Komisja przypomina, że zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. c) rozporządzenia podstawowego sprawozdanie krajowe jest sporządzane dla dowolnego kraju jedynie w przypadku, gdy Komisja ma uzasadnione przesłanki świadczące o możliwości istnienia znaczących zakłóceń w określonym kraju lub w sektorze w tym kraju. Po wejściu w życie nowych przepisów art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego w grudniu 2017 r. Komisja dysponowała takimi przesłankami znaczących zakłóceń w przypadku Chin. Komisja opublikowała również sprawozdanie w sprawie zakłóceń w Rosji w październiku 2020 r. (113) i nie wyklucza się, że pojawią się kolejne sprawozdania. Ponadto, jak stwierdzono powyżej, sprawozdania nie są obowiązkowe w celu zastosowania art. 2 ust. 6a. W art. 2 ust. 6a lit. c) opisano warunki wydawania przez Komisję sprawozdań krajowych, a zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. d) skarżący nie są zobowiązani do korzystania ze sprawozdania, a istnienie sprawozdania krajowego nie jest warunkiem wszczęcia dochodzenia na podstawie art. 2 ust. 6a zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. e). Zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. e) dochodzenie można wszcząć na podstawie wystarczających dowodów świadczących o znaczących zakłóceniach w jakimś kraju, przedstawionych przez skarżących spełniających kryteria określone w art. 2 ust. 6a lit. b). W związku z tym zasady dotyczące znaczących zakłóceń charakterystycznych dla danego państwa mają zastosowanie do wszystkich państw bez rozróżnienia oraz niezależnie od istnienia sprawozdania krajowego. Dlatego też z definicji zasady dotyczące zakłóceń występujących w danym państwie nie naruszają zasady największego uprzywilejowania. W odniesieniu do domniemanych zakłóceń w UE Komisja zauważa, że oprócz tego, iż twierdzenie rządu ChRL jest ogólne i całkowicie nieuzasadnione, zakłócenia występujące w UE i wpływające na unijne przedsiębiorstwa nie są przedmiotem analizy na podstawie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego, który dotyczy kraju wywozu. Dlatego też w szczególnym kontekście dochodzeń antydumpingowych pojęcie to nie ma znaczenia prawnego dla przemysłu Unii. W odniesieniu do twierdzenia dotyczącego przyjęcia przez różne kraje różnych rozwiązań w zakresie gospodarki rynkowej, przepisy art. 2 ust. 6a mają zastosowanie jedynie w przypadku znaczących zakłóceń w kraju wywozu, w którym dochodzi do znaczących interwencji rządowych wpływających na koszty i ceny, a zatem nie koliduje to z różnymi rozwiązaniami stosowanymi w różnych gospodarkach rynkowych, o ile nie dochodzi do znaczących interwencji rządowych zakłócających działanie mechanizmów rynkowych. Na podstawie wszystkich powyższych ustaleń Komisja odrzuciła te argumenty.

(171)

W odniesieniu do podniesionego przez rząd ChRL na etapie wszczęcia postępowania zarzutu, zgodnie z którym dane pochodzące od stron trzecich wykorzystane w postępowaniu Komisji nie zostały zbadane pod kątem wystąpienia wpływu zakłóceń na rynku, Komisja przypomina, że zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) przystępuje do konstruowania wartości normalnej na podstawie wybranych danych innych niż ceny i koszty krajowe w kraju wywozu tylko wtedy, gdy ustali, że takie dane są najbardziej odpowiednie, aby odzwierciedlić niezniekształcone ceny i koszty. W trakcie tego procesu Komisja ma obowiązek korzystać wyłącznie z danych niezniekształconych. W związku z tym zainteresowane strony są proszone o przedstawienie uwag na temat proponowanych źródeł do celów ustalenia wartości normalnej na wczesnych etapach dochodzenia. W ostatecznej decyzji Komisji dotyczącej tego, które niezniekształcone dane należy wykorzystać do obliczenia wartości normalnej, w pełni uwzględniono te uwagi.

(172)

W odniesieniu do uwagi rządu ChRL dotyczącej pojęcia „znaczącego zakłócenia na rynku” Komisja zauważa, że twierdzenie to jest ogólne i teoretyczne, oraz że nie wskazano w nim, dlaczego i w jaki sposób pojęcie zastosowane w rozporządzeniu podstawowym miałoby być w jakimkolwiek aspekcie wadliwe. Komisja przypomina ponadto, że w ramach procedury prowadzącej do przyjęcia wniosku ustawodawczego Komisja opublikowała ocenę skutków, w której zawarto również szczegółowe informacje na temat pojęcia znaczącego zakłócenia i zastosowanych kryteriów, a następnie przeprowadziła konsultacje publiczne i konferencję z udziałem zainteresowanych stron. Rząd ChRL również aktywnie uczestniczył w tym procesie i wziął udział w konferencji z udziałem zainteresowanych stron. Wyniki tego procesu konsultacyjnego w pełni uwzględniono w procedurze prowadzącej do przyjęcia wniosku ustawodawczego, a następnie w procesie legislacyjnym prowadzącym do przyjęcia tego przepisu. W art. 2 ust. 6a zdefiniowano w jasny sposób pojęcie „znaczących zakłóceń” do celów stosowania rozporządzenia podstawowego UE. Ponadto w art. 2 ust. 6a lit. b) określono, jakie elementy wraz z ich potencjalnym wpływem będą brane pod uwagę przy ocenie występowania znaczących zakłóceń. Różnice w systemach gospodarczych nie odgrywają roli w tej ocenie, ponieważ może ona być stosowana wyłącznie w odniesieniu do państwa wywożącego produkt objęty postępowaniem. W odniesieniu do zarzutu dotyczącego dyskryminacji Komisja zauważa, że rozporządzenie podstawowe, a w szczególności jego art. 2 ust. 6a, nie ma zastosowania do żadnego konkretnego kraju ani nie dyskryminuje się w nim jednych krajów z korzyścią dla innych. Ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku, gdy w toku dochodzenia formułowane są zarzuty dotyczące występowania znaczących zakłóceń w kraju wywozu (dowolnym kraju), którego dotyczy postępowanie, w oparciu o dowody zawarte w aktach sprawy. W związku z tym Komisja odrzuciła te argumenty.

(173)

Ponadto rząd ChRL stwierdził, że w sprawozdaniu sporządzonym przez służby Komisji znalazły się istotne błędy zarówno o charakterze merytorycznym, jak i prawnym. Według rządu ChRL skarga opiera się na błędnych wnioskach zawartych w sprawozdaniu, a także wynikających z poprzednich dochodzeń, przy czym te ostatnie stały się nowymi dowodami wykorzystanymi przez skarżącego w obecnym dochodzeniu. Rząd ChRL twierdził, że tym samym Komisja odeszła od neutralnego stanowiska organu prowadzącego dochodzenie i zachęca przemysł Unii do stawiania w skardze zarzutów dotyczących znaczących zakłóceń na rynku w Chinach, co stanowi naruszenie najbardziej podstawowego prawnego ducha uczciwości i sprawiedliwości. Przedstawione dowody są zdaniem rządu ChRL niewystarczające, ponieważ nie wskazują na sytuację rynkową produktu objętego postępowaniem, a skarżący nie przedstawił żadnego innego sprawozdania ani dowodu potwierdzającego zakłócenie na chińskim rynku przedmiotowych produktów. Ani skarżący, ani Komisja nie byli w stanie udowodnić, w jaki dokładnie sposób polityka i środki rządu ChRL wpłynęły na mechanizm cenowy na rynku konkretnego sektora przemysłu w Chinach.

(174)

W odniesieniu do twierdzenia rządu ChRL dotyczącego wad i błędnych wniosków, które znalazły się w sprawozdaniu, Komisja zauważa, że sprawozdanie to jest kompleksowym dokumentem opartym na obszernych obiektywnych dowodach, w tym przepisach ustawowych i wykonawczych oraz innych oficjalnych dokumentach programowych opublikowanych przez rząd ChRL, sprawozdaniach osób trzecich sporządzonych przez organizacje międzynarodowe, badaniach akademickich i artykułach naukowców oraz innych wiarygodnych niezależnych źródłach. Sprawozdanie było dostępne publicznie od grudnia 2017 r., tak aby każda zainteresowana strona miała wystarczającą możliwość obalenia, uzupełnienia lub przedstawienia uwag do niego i dowodów, na których je oparto. Wskazując wady w sprawozdaniu, rząd ChRL opisał je w sposób ogólny i abstrakcyjny, nie odnosząc się zarazem w żaden sposób do treści i dowodów przedstawionych w sprawozdaniu. Skarżący mogą opierać się na dowodach i ustaleniach z poprzednich dochodzeń w zakresie, w jakim są one istotne i w jakim ich legalność nie została podważona przez organ sądowy. Art. 2 ust. 6a stanowi gwarancję, że postępowanie jest prowadzone w sposób neutralny i bezstronny, a w toku całego dochodzenia przestrzega się prawa do obrony przysługującego wszystkim stronom. Komisja zauważa, że oferowana skarżącym możliwość przedstawienia zarzutów i dowodów dotyczących możliwych zakłóceń cen i kosztów w krajach, w których prawdopodobnie wystąpiłyby znaczące zakłócenia spowodowane przez państwo, nie może być interpretowana jako nieuczciwa i niesprawiedliwa praktyka, która zachęca do wysuwania takich zarzutów. W odniesieniu do uwagi rządu ChRL dotyczącej niewystarczających dowodów na etapie wszczęcia postępowania Komisja przypomina, że zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. e), jeśli Komisja uzna dowód przekazany przez skarżącego dotyczący znaczących zakłóceń za wystarczający, może wszcząć dochodzenie na tej podstawie. Stwierdzenie rzeczywistego istnienia i wpływu znaczących zakłóceń oraz związane z tym zastosowanie metody opisanej w art. 2 ust. 6a lit. a) następuje jednak dopiero w chwili tymczasowego lub ostatecznego ujawnienia informacji w wyniku dochodzenia. Istnienia i wpływu znaczących zakłóceń nie potwierdza się na etapie wszczęcia postępowania, jak twierdzi rząd ChRL, ale dopiero w trakcie szczegółowego dochodzenia. W związku z tym argument ten został odrzucony.

(175)

W odniesieniu do zawartych w skardze odniesień do dotacji przyznanych przez ChRL rząd ChRL zauważył, że UE przyznała wiele dotacji, co może wskazywać na zakłócenia na rynku, a skarżący nie udowodnił, że dotacja w istocie była interwencją rządową, która miała znaczący wpływ na rynek lub zakłócający wpływ na ceny lub koszty odnośnych produktów. Rząd ChRL wskazał, że zgodnie z art. 32.1 Porozumienia WTO w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych szczególne działania przeciwko subsydium innego członka można podjąć wyłącznie zgodnie z postanowieniami GATT 1994.

(176)

Zgodnie z wyjaśnieniem Komisji zawartym w motywie 162 zarzut dotyczący przyznawania dotacji przez UE, który w każdym przypadku jest całkowicie bezpodstawny, nie ma znaczenia dla oceny zakłóceń w kraju wywozu na podstawie art. 2 ust. 6a lit. b). Zgodnie z tym samym motywem dotacje należy uznać za jeden ze środków interwencji, za których pomocą państwo realizuje określone zakłócające polityki publiczne, a zatem nie ma potrzeby ustalania ich szczególnego wpływu. W każdym razie, jak stwierdzono w motywie 174, istnienia i wpływu znaczących zakłóceń nie potwierdza się na etapie wszczęcia postępowania, ale dopiero po przeprowadzeniu szczegółowego dochodzenia. Ponadto w odniesieniu do stosowania art. 32.1 Porozumienia WTO w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych, niniejsze dochodzenie i metody określone w art. 2 ust. 6a dotyczą obliczania wartości normalnej w kontekście dumpingu w przywozie towarów i nie mogą być postrzegane jako szczególne działania przeciwko subsydiom przyznawanym przez ChRL. Dlatego też wszelkie odniesienia do cytowanego artykułu są nieistotne. W związku z tym argumenty te zostały odrzucone.

(177)

Producent eksportujący ZTT stwierdził, że konstruowanie przez Komisję wartości normalnej na podstawie kosztów produkcji i sprzedaży lub wartości odniesienia w odpowiednim reprezentatywnym kraju jest sprzeczne ze zobowiązaniem UE wynikającym z porozumień WTO, w szczególności ze zobowiązaniem wynikającym z sekcji 15 Protokołu przystąpienia Chin do WTO. Według ZTT od 12 grudnia 2016 r. UE nie powinna odstępować od standardowej metodyki ustalania wartości normalnej producentów z kraju wywozu, tj. wykorzystać wyłącznie krajowe ceny i koszty kraju wywozu, chyba że w innych postanowieniach porozumień WTO, w tym w porozumieniu antydumpingowym, zezwolono na inne postępowanie. Przedsiębiorstwo ZTT stwierdziło również, że art. 2 porozumienia antydumpingowego nie zezwala na wykorzystanie innych informacji niż informacje dostępne w kraju wywozu w celu ustalenia wartości normalnej. Nawet jeśli w wyjątkowych okolicznościach konieczne jest skonstruowanie wartości normalnej, dane dotyczące kosztów produkcji, kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysków muszą zostać uzyskane ze źródeł w kraju wywozu. Według przedsiębiorstwa ZTT żadne postanowienie porozumienia antydumpingowego nie pozwala na odstępstwo od tej ogólnej zasady, a pojęcie znaczących zakłóceń w porozumieniu antydumpingowym nie występuje. W tym względzie przedsiębiorstwo ZTT odniosło się do definicji wartości normalnej zawartej w art. 2.1 porozumienia antydumpingowego oraz do wyjątkowych okoliczności opisanych w art. 2.2 porozumienia antydumpingowego, w których wartość normalną można ustalić na podstawie porównywalnej ceny produktu podobnego przy wywozie do odpowiedniego państwa trzeciego, pod warunkiem że cena ta jest reprezentatywna, lub na podstawie kosztów produkcji w kraju pochodzenia powiększonych o odpowiednią kwotę kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysków. Przedsiębiorstwo ZTT dodało, że w porozumieniu antydumpingowym wymaga się, aby koszty zwyczajowo obliczać na podstawie rejestrów prowadzonych przez eksportera lub producenta objętego postępowaniem, o ile są one zgodne z ogólnie przyjętymi zasadami rachunkowości kraju wywozu i stanowią odpowiednie odzwierciedlenie kosztów związanych z produkcją i sprzedażą produktu objętego postępowaniem, oraz że kwoty kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych i zysków są podobnie oparte na rzeczywistych danych dotyczących produkcji i sprzedaży w zwykłym obrocie handlowym produktu podobnego przez eksportera lub producenta objętego postępowaniem lub, jeśli nie można ich określić na tej podstawie, na podstawie innych źródeł, ale zawsze na rynku krajowym kraju pochodzenia.

(178)

Ponadto przedsiębiorstwo ZTT odniosło się do orzeczenia w sprawie UE – Biodiesel, zgodnie z którym organom prowadzącym dochodzenie nie wolno było oceniać kosztów zgłoszonych w rejestrach prowadzonych przez eksportera/producenta na podstawie wartości odniesienia niezwiązanej z kosztami produkcji w kraju pochodzenia. Przedsiębiorstwo ZTT stwierdziło, że w świetle sprawozdania Organu Apelacyjnego w tej sprawie porównanie na podstawie art. 2.2.1.1 porozumienia antydumpingowego należy przeprowadzić pomiędzy kosztami zgłoszonymi w rejestrach producenta/eksportera z jednej strony, a kosztami faktycznie poniesionymi przez tego producenta z drugiej. Ponadto przedsiębiorstwo ZTT wskazało na fakt, że zgodnie ze sprawozdaniem Organu Apelacyjnego w tej sprawie zakłócenia w Argentynie, które powodowały różnicę między krajowymi i międzynarodowymi cenami głównego surowca wykorzystywanego w produkcie objętym postępowaniem, nie stanowiły same w sobie wystarczającej podstawy na mocy art. 2.2.1.1 do stwierdzenia, że rejestry producenta nie stanowiły odpowiedniego odzwierciedlenia kosztów surowca związanych z produkcją i sprzedażą produktu objętego postępowaniem, lub do pominięcia tych kosztów przy konstruowaniu wartości normalnej produktu objętego postępowaniem. W związku z tym przedsiębiorstwo ZTT stwierdziło, że art. 2 ust. 6a jest niezgodny z porozumieniami WTO, w tym z Protokołem przystąpienia Chin do WTO, oraz z orzecznictwem Organu Rozstrzygania Sporów.

(179)

Zgodnie ze swoimi uwagami w motywie 146 Komisja odrzuciła twierdzenie przedsiębiorstwa ZTT dotyczące domniemanej ogólnej niezgodności z porozumieniami WTO konstruowania przez Komisję wartości normalnej na podstawie kosztów produkcji i sprzedaży lub wartości odniesienia w odpowiednim reprezentatywnym kraju. W tym samym motywie Komisja odniosła się do kwestii istotności sprawy UE – Biodiesel i ustaleń Organu Apelacyjnego w tym zakresie dla niniejszego dochodzenia. W odniesieniu do zobowiązań wynikających z sekcji 15 Protokołu przystąpienia Chin do WTO Komisja przypomina, że w postępowaniach antydumpingowych dotyczących produktów z Chin przy określaniu wartości normalnej nadal mają zastosowanie części sekcji 15 Protokołu, które nie wygasły, zarówno w odniesieniu do normy gospodarki rynkowej, jak i w odniesieniu do stosowania metodyki, która nie jest oparta na ścisłym porównaniu z chińskimi cenami lub kosztami. Z tych wszystkich powodów powyższe argumenty zostały odrzucone.

(180)

Przedsiębiorstwo ZTT argumentowało również, że w sektorze przewodów światłowodowych nie dochodzi do zakłóceń, a tego rodzaju zakłócenia można stwierdzić co najwyżej jedynie w przypadku niektórych materiałów wykorzystywanych na tym rynku. Celem uzasadnienia powyższego twierdzenia przedsiębiorstwo ZTT wyjaśniło, że: sprawozdanie, do którego odnosi się skarga, nie zawiera konkretnego ani szczegółowego omówienia sektora przewodów światłowodowych; nie można stwierdzić, że w przypadku wszystkich wykorzystywanych materiałów dochodzi do zakłóceń ani że dochodzi do nich na samym rynku przewodów światłowodowych; skarżący nie przedstawił żadnych dowodów na poparcie twierdzenia dotyczącego obecności przedstawicieli państwa w chińskich przedsiębiorstwach, którzy mieliby wywierać wpływ na ceny lub koszty na rynku przewodów światłowodowych, a w skardze zawarto wyłącznie ogólny opis Chin jako socjalistycznej gospodarki rynkowej; przedsiębiorstwa obecne na rynku przewodów światłowodowych nie podlegają kontroli państwa, nawet jeżeli to ostatnie może posiadać w nich udziały (przy czym w każdym przypadku większość udziałów należy do sektora prywatnego), a także nie przedstawiono żadnych dowodów wskazujących na to, aby posiadanie udziałów przez państwo dotyczyło większości rynku przewodów światłowodowych w Chinach ani – tym samym – aby na całym rynku dochodziło do zakłóceń.

(181)

Do ogólnego twierdzenia dotyczącego braku konkretnych dowodów w skardze w odniesieniu do sektora przewodów światłowodowych Komisja odniosła się już w motywach 152 i 154. Zgodnie z art. 5 ust. 9 rozporządzenia podstawowego materiał dowodowy, który potwierdza, że w sektorze przewodów światłowodowych w ChRL co najmniej częściowo dochodzi do znaczących zakłóceń, przedstawiony przez skarżących spełniających kryteria określone w art. 2, ust. 6a, lit. b), był wystarczający do wszczęcia postępowania na podstawie tego przepisu. Ściślej mówiąc, istnienie znaczących zakłóceń dających podstawy do zastosowania przepisów art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego nie jest w żaden sposób powiązane z tym, czy w sprawozdaniu zamieszczono rozdział poświęcony sektorowi lub informacje na temat konkretnego rynku, w którym lub na którym wytwarza się produkt objęty postępowaniem. W tym zakresie, jak wykazano w sekcjach 3.1.1.2–3.1.1.9, w toku wyżej wymienionego dochodzenia Komisja ustaliła istnienie znaczących zakłóceń w sektorze przewodów światłowodowych oraz w sektorach powiązanych materiałów. Zastosowanie kosztów krajowych przy konstruowaniu wartości normalnej jest dozwolone na podstawie art. 2, ust. 6a, lit. a) wyłącznie wówczas, gdy w toku dochodzenia wyraźnie ustalono, że koszty te nie są zakłócone. W odniesieniu do powyższego nie istniały żadne dowody świadczące o tym, że czynniki produkcji poszczególnych producentów eksportujących były niezniekształcone. Wobec tego dotyczący tej kwestii argument przedsiębiorstwa ZTT został odrzucony.

(182)

Jeżeli chodzi o twierdzenie przedsiębiorstwa ZTT dotyczące sprawowania przez państwo kontroli nad producentami przewodów światłowodowych, Komisja znalazła dowody na istnienie takiej kontroli, których opis znajduje się w sekcji 3.1.1.3. Komisja przypomina, że posiadanie przez państwo większości udziałów nie jest warunkiem koniecznym sprawowania przez nie skutecznej kontroli. Ogólnie rzecz biorąc, w sekcjach 3.1.1.3 -3.1.1.5 Komisja ustaliła, że rynek przewodów światłowodowych (zarówno jeżeli chodzi o producentów przewodów światłowodowych, jak i producentów materiałów wykorzystywanych do ich produkcji) jest w znacznej mierze obsługiwany przez przedsiębiorstwa będące własnością władz ChRL lub będące pod kontrolą lub politycznym nadzorem tych władz, lub też działające zgodnie ze wskazówkami tych władz. W związku z tym powyższy argument podniesiony w tej kwestii przez przedsiębiorstwo ZTT został odrzucony.

(183)

Przedsiębiorstwo ZTT twierdziło również, że dowody skarżącego dotyczące polityki publicznej lub działań publicznych, które faworyzują krajowych dostawców przewodów światłowodowych lub w inny sposób wpływają na działanie mechanizmów rynkowych w sektorze tych przewodów, są związane z sektorami niższego szczebla, a nie z rynkiem przewodów światłowodowych wyższego szczebla. Jeżeli chodzi o zawarte w skardze odniesienia do zakłóceń w przypadku materiałów, przedsiębiorstwo utrzymywało, że dowody były „marne”, oraz wskazało na niejasności dotyczące tego, czy „włókna o wysokiej wydajności”, których produkcję zalecano w 13. planie pięcioletnim były światłowodami, (lub tego, na czym polegało wsparcie w ramach planu) lub na brak informacji w odniesieniu do włókien aramidowych na wskazanej stronie sprawozdania. Dodatkowo przedsiębiorstwo ZTT skomentowało twierdzenia skarżącego dotyczące uwzględnionych w sprawozdaniu dowodów związanych ze wsparciem udzielonym w przypadku włókien szklanych, wyjaśniając, że te ostatnie stanowią zupełnie inne sektor i rynek niż światłowody i przewody światłowodowe, przez co zarzut ten był bez znaczenia dla oceny produktu objętego postępowaniem, podczas gdy nie wykazano również, jakiego rodzaju wsparcie miało zostać udzielone i na czym polegało zakłócenie rynku.

(184)

Do kwestii wystarczającego charakteru dowodów przedstawionych w skardze odniesiono się już wyżej, w motywie 181. W swoim dochodzeniu Komisja ustaliła, że ponieważ przewody światłowodowe są jedną z kluczowych części składowych sieci światłowodowych, sektor tych przewodów jest ściśle powiązany z rozwojem tych sieci oraz zależny od ich rozwoju, wobec czego jest on w równym stopniu narażony na konsekwencje związane z polityką państwową i powiązanymi z nią dokumentami programowymi regulującymi rozwój sieci internetowych oraz na konsekwencje nadrzędnych polityk dotyczących technologii, aplikacji i usług opartych na internecie, które to polityki szczegółowo opisano w motywach 107 i 108. Wyżej wspomniane dokumenty programowe dały państwu możliwość ingerowania za pomocą różnych środków w mechanizmy rynkowe w wielu obszarach i na wielu rynkach, gdzie wykorzystuje się sieci światłowodowe, a więc i omawiane przewody. Wobec tego ustalenia Komisji potwierdziły, że ChRL stosuje politykę lub działania publiczne wpływające na działanie mechanizmów rynkowych w sektorze przewodów światłowodowych. Niezależnie od tego ustalenia Komisja stwierdziła również, że na sektor przewodów światłowodowych wpływ miały także inne rodzaje znaczących zakłóceń opisane w sekcjach 3.1.1.3, 3.1.1.4 i 3.1.1.6–3.1.1.8. Argument przedsiębiorstwa ZTT został zatem odrzucony.

(185)

W odniesieniu do twierdzeń dotyczących niejasnego charakteru dowodów zawartych w sprawozdaniu i przywołanych w skardze Komisja ustaliła w toku dochodzenia, że co najmniej jeden z materiałów wykorzystywanych do produkcji przewodów światłowodowych – aramid – jest zdefiniowany jako „włókno o wysokiej wydajności” w co najmniej jednym dokumencie programowym. Jeżeli chodzi o wsparcie przewidziane dla tego produktu w ramach 13. planu pięcioletniego, w swoim sprawozdaniu Komisja ustaliła, że środki wsparcia są nieodłącznym elementem towarzyszącym dokumentom ChRL dotyczącym planowania, w szczególności w przypadku 13. planu pięcioletniego na poziomie centralnym (114). Komisja potwierdziła również – w tym w oparciu o dowody zawarte w sprawozdaniu – że aramid był przedmiotem różnych dokumentów dotyczących planowania polityki (zob. motyw 114). W kwestii odniesień skarżącego zawartych w materiale dowodowym uwzględnionym w sprawozdaniu i dotyczących włókien szklanych Komisja zauważa, że włókna te można wykorzystywać jako materiał do produkcji przewodów światłowodowych, a zatem takie odniesienie było istotne dla wszczęcia dochodzenia. Jeżeli chodzi o związane z tym zakłócenie, swoje ustalenia Komisja opisała w motywie 118. Z tego względu powyższy argument został odrzucony.

(186)

Ponadto w odniesieniu do stosowania lub niewłaściwego egzekwowania przepisów prawa upadłościowego, prawa spółek lub prawa rzeczowego na rynkach przewodów światłowodowych przedsiębiorstwo ZTT stwierdziło, że nie przedstawiono żadnych dowodów oraz że odpowiednie ustalenia zawarte w rozporządzeniu w sprawie materiałów z włókna szklanego dotyczyły innego rynku. Przedsiębiorstwo ZTT stwierdziło również, że – podobnie jak w wyżej omówionym przypadku – przedstawiono jedynie ogólne dowody dotyczące zakłóceń w kosztach wynagrodzeń, co nie dowodzi, że rynek pracy był w przypadku przewodów światłowodowych zakłócony.

(187)

Jak wyjaśniono w motywie 163, ustalenia Komisji poczynione w toku dochodzenia w sprawie materiałów z włókna szklanego, do których przedsiębiorstwo ZTT odnosi się w kontekście skargi, były oparte na dowodach zawartych w sprawozdaniu mających znaczenie dla wszystkich sektorów przemysłu w ChRL, a zatem odniesienia do tych ustaleń przez skarżącego były uzasadnione. W każdym przypadku wskutek przeprowadzonego dochodzenia Komisja stwierdziła w sekcji 3.1.1.6, że w sektorze przewodów światłowodowych dochodziło – lub potencjalnie dochodziło – do dyskryminującego stosowania lub niedostatecznego egzekwowania prawa upadłościowego i rzeczowego, również w odniesieniu do produktu objętego postępowaniem. Podobnie w odniesieniu do kosztów wynagrodzeń skarżący odniósł się do dowodów zawartych w sprawozdaniu, które dotyczą całej struktury przemysłowej w ChRL, a zatem są istotne dla rynku przewodów światłowodowych. W każdym razie Komisja ustaliła również w swoim dochodzeniu, co szczegółowo opisano w sekcji 3.1.1.7, że zakłócenia kosztów wynagrodzeń wpływają na sektor przewodów światłowodowych zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio. Argument przedsiębiorstwa ZTT został zatem odrzucony.

(188)

W odniesieniu do zawartych w skardze odniesień do dotacji przedsiębiorstwo ZTT twierdziło, że nie jest prawdą, jakoby służyły one realizacji celów polityki publicznej lub były przyznawane w celu zagwarantowania, że przedsiębiorstwa nie będą działać niezależnie od państwa.

(189)

Komisja jest zdania, że skarżący przedstawił wystarczające dowody na to, że poszczególne dotacje wydawały się związane z realizacją celów polityki (np. takich jak uprzemysłowienie, rozwój technologii lub transformacja przemysłowa), który to dowód zdaniem Komisji wskazywał na możliwe istnienie pewnego rodzaju zakłócenia spowodowanego przez państwo i był wystarczający jako jeden z elementów uzasadniających wszczęcie dochodzenia na podstawie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego. W związku z powyższym Komisja odrzuciła ten argument.

(190)

Jeżeli chodzi o zakłócenia w odniesieniu do surowców, przedsiębiorstwo ZTT stwierdziło, że jest przedsiębiorstwem całkowicie zintegrowanym pionowo, a zatem jego materiały są pozyskiwane przez powiązane przedsiębiorstwa, i istnieje niewielkie prawdopodobieństwo, aby jego ceny były zniekształcone przez rynki wyższego szczebla. Przedsiębiorstwo ZTT twierdziło również, że przekazało odpowiednie informacje dotyczące produkcji materiałów wyższego szczebla przez przedsiębiorstwa powiązane. Zdaniem przedsiębiorstwa ZTT nie przedstawiono dowodów na to, że rynek przewodów światłowodowych był sam w sobie zniekształcony, a zatem nie było dowodów na to, że koszty przedsiębiorstwa ZTT były zniekształcone. Przedsiębiorstwo ZTT wskazało również, że te z jego kosztów, w których przypadku nie wykazano zniekształcenia, należało wykorzystać przy konstruowaniu wartości normalnej.

(191)

Jak stwierdzono powyżej, w szczególności w motywie 181, Komisja uznała dowody zawarte w dokumentacji za wystarczające do wszczęcia dochodzenia. W wyniku dochodzenia Komisja ustaliła, że nie tylko przedsiębiorstwa działające w sektorze przewodów światłowodowych, lecz również – jak wskazano w motywie 155 – producenci surowców wykorzystywanych przez producentów przewodów światłowodowych w ChRL oraz producenci podstawowych materiałów do produkcji tych surowców na wyższym szczeblu zostali dotknięci różnego rodzaju znaczącymi zakłóceniami międzysektorowymi opisanymi w sekcjach 3.1.1.2–3.1.1.9. Nawet jeżeli przedsiębiorstwo ZTT pozyskiwałoby swoje materiały od przedsiębiorstw powiązanych, takie produkujące materiały przedsiębiorstwa również podlegają – podobnie jak przedsiębiorstwo ZTT – zakłóceniom opisanym w przywołanych sekcjach. W informacjach przedstawionych przez przedsiębiorstwo ZTT nie znalazły się dokładne ani odpowiednie dowody potwierdzające, że którekolwiek z jego kosztów można z całą pewnością uznać za niezniekształcone na podstawie art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego. Argument ten został zatem odrzucony.

(192)

Ponadto przedsiębiorstwo ZTT stwierdziło, że gdyby Komisja uznała, że państwo dokonało ingerencji, aby pomóc w upowszechnieniu szybkich sieci szerokopasmowych poprzez wsparcie dla rynku przewodów światłowodowych lub rynku materiałów do ich produkcji (w szczególności poprzez dotacje), ingerencja ta usunęła niedoskonałość rynku i przyczyniła się do powstania pozytywnych efektów zewnętrznych, w związku z czym nie należy jej uznawać za istotną ingerencję, a związanych z nią zakłóceń nie można uznać za znaczące.

(193)

Zgodnie z wyjaśnieniem Komisji przedstawionym w motywie 172 kwestia, czy ingerencja państwa koryguje niedoskonałość rynku, jest bez znaczenia dla stosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego. Każda ingerencja państwa, która prowadziłaby lub mogłaby prowadzić do zakłócenia na rynku odpowiadającego definicji „znaczącego zakłócenia” zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. b), podlega ocenie na podstawie tego artykułu. W związku z powyższym Komisja odrzuciła argument przedsiębiorstwa ZTT.

(194)

Po ostatecznym ujawnieniu kilka zainteresowanych stron przedstawiło uwagi dotyczące stosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego, powtarzając w znacznym stopniu swoje wcześniejsze uwagi.

(195)

Po pierwsze, rząd ChRL stwierdził, że sprawozdanie zawiera błędy, a decyzje podjęte na jego podstawie nie mają podstaw faktycznych i prawnych. W szczególności rząd ChRL twierdził, że sprawozdanie nie jest tym, co w przepisach UE określa się mianem „sprawozdania”. Istnieją zatem wątpliwości, czy sprawozdanie może stanowić oficjalne stanowisko Komisji. Jeśli chodzi o fakty, zdaniem rządu ChRL sprawozdanie jest niereprezentatywne, jednostronne i oderwane od rzeczywistości. Ponadto fakt, że Komisja wydała sprawozdania krajowe tylko w odniesieniu do kilku wybranych państw, budzi obawy co do zasady największego uprzywilejowania. Co więcej, opieranie się przez Komisję na dowodach zawartych w sprawozdaniu jest, w opinii rządu ChRL, niezgodne z duchem sprawiedliwego i uczciwego prawa, ponieważ w rzeczywistości sprowadza się do osądzenia sprawy przed procesem.

(196)

Po drugie, rząd ChRL twierdził, że konstruowanie wartości normalnej zgodnie z art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego jest niezgodne z porozumieniem antydumpingowym, w szczególności z art. 2.2 tego porozumienia, który zawiera wyczerpujący wykaz sytuacji, w których można skonstruować wartość normalną, przy czym „znaczące zakłócenia” nie są wymienione wśród takich sytuacji. Ponadto wykorzystanie danych od odpowiedniego reprezentatywnego kraju jest, według rządu ChRL, niezgodne z art. VI.1 lit. b) Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu i art. 2.2.1.1 porozumienia antydumpingowego, które wymagają wykorzystania kosztów produkcji w kraju pochodzenia przy konstruowaniu wartości normalnej.

(197)

Po trzecie, rząd ChRL stwierdził, że praktyki dochodzeniowe Komisji na podstawie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego są niezgodne z zasadami WTO, ponieważ Komisja, naruszając art. 2.2.1.1 porozumienia antydumpingowego, pominęła rejestry chińskiego producenta, nie ustalając, czy rejestry te są zgodne z ogólnie przyjętymi zasadami rachunkowości w Chinach. W związku z tym rząd ChRL nie zgadza się z odpowiedzią udzieloną wcześniej przez Komisję (zob. motywy 146 i 168).

(198)

Po czwarte, rząd ChRL twierdzi, że Komisja powinna być konsekwentna i w pełni zbadać, czy w reprezentatywnym kraju występują tzw. zakłócenia na rynku. Łatwe przyjmowanie danych od reprezentatywnego kraju bez takiej oceny stanowi „podwójne standardy”. To samo dotyczy, zdaniem rządu ChRL, oceny cen i kosztów przemysłu Unii. Po piąte, rząd ChRL zauważył, że w UE występują powszechne zakłócenia na rynku, takie jak wytyczne władz, uwzględnianie kwestii społecznych przez banki komercyjne, zwolnienia od podatku, wsparcie finansowe lub ratowanie gospodarki.

(199)

W odniesieniu do pierwszego argumentu dotyczącego sprawozdania Komisja bardzo szczegółowo omówiła zasadę największego uprzywilejowania w motywie 170 powyżej. Podobnie w motywie 174 odniesiono się do uwag dotyczących błędnego stanu faktycznego sprawozdania. W tym samym motywie odniesiono się również do argumentu dotyczącego bezstronności Komisji. Jeżeli chodzi o status sprawozdania w przepisach UE, Komisja przypomniała, że w art. 2 ust. 6a lit. c) rozporządzenia podstawowego nie określono szczególnego formatu sprawozdań dotyczących znaczących zakłóceń ani nie zdefiniowano kanału publikacji. Komisja przypomniała, że sprawozdanie jest dokumentem technicznym opartym na faktach, stosowanym wyłącznie w kontekście dochodzeń w sprawie ochrony handlu. Sprawozdanie zostało zatem odpowiednio wydane jako dokument roboczy służb Komisji, ponieważ ma charakter czysto opisowy i nie wyraża żadnych poglądów politycznych, preferencji ani osądów. Nie ma to wpływu na jego treść, a mianowicie na obiektywne źródła informacji dotyczących istnienia znaczących zakłóceń w chińskiej gospodarce, istotnych dla celów stosowania art. 2 ust. 6a lit. c) rozporządzenia podstawowego. W odniesieniu do drugiego i trzeciego argumentu dotyczącego domniemanej niezgodności art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego z przepisami WTO Komisja zauważyła, że rząd ChRL nie przedstawił żadnych nowych dowodów, z wyjątkiem odesłania do sprawozdania AB w sprawie UE – Biodiesel oraz do sprawozdania zespołu orzekającego w sprawie UE – dostosowanie kosztów. Argumenty te zostały już jednak w wystarczającym stopniu omówione w motywach 146 i 168. Czwarty argument dotyczący oceny danych z państw trzecich został już omówiony w motywie 171 powyżej. Jeżeli chodzi o piąty argument dotyczący domniemanych zakłóceń na rynku UE, Komisja zauważyła, że w motywie 170 wyjaśniono już szczegółowo, dlaczego takie obawy nie są istotne w kontekście obecnego dochodzenia. W związku z tym Komisja odrzuciła argumenty rządu ChRL.

(200)

Grupa ZTT, po pierwsze, powtórzyła swój pogląd, że art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego jest niezgodny z porozumieniami WTO i stwierdziła, że ponieważ odpowiedź Komisji na jej wcześniejsze argumenty nie zawiera jasnego uzasadnienia, w szczególności nie wskazuje podstawy prawnej w porozumieniach WTO (zob. motyw 146). W związku z tym ujawnienie informacji nie spełnia, zdaniem grupy ZTT, norm prawnych dotyczących odpowiedniego uzasadnienia decyzji Komisji. Po drugie, grupa ZTT stwierdziła, iż nie udowodniono, że grupa podlega znaczącym zakłóceniom, ponieważ, z jednej strony, zwykła działalność polityczna partii w ramach przedsiębiorstwa lub członkostwo kierownictwa przedsiębiorstwa w KPCh nie wskazują na bezpośredni wpływ KPCh na grupę, a z drugiej strony, grupa ZTT, jako przedsiębiorstwo prywatne i notowane na giełdzie, podlega zorientowanemu na rynek ładowi korporacyjnemu i wymogom związanym z notowaniem na giełdzie. W związku z tym grupa ZTT zauważyła, że istnienie interwencji państwa nie jest równoznaczne ze znaczącymi zakłóceniami, ponieważ interwencja rządowa może również służyć skorygowaniu niedoskonałości rynku, np. w sektorze łączności szerokopasmowej, w którym produkt objęty dochodzeniem jest powszechnie stosowany.

(201)

Komisja obszernie omówiła kwestię zgodności art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego z przepisami WTO w motywach 146 i 179 oraz 168. W szczególności Komisja wyjaśniła, że chociaż orzecznictwo WTO, do którego odwołuje się grupa ZTT, nie odnosi się do stosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego, to w każdym przypadku orzecznictwo to zezwala na wykorzystanie danych z państwa trzeciego, odpowiednio dostosowanych, gdy takie dostosowanie jest konieczne i uzasadnione. Jeżeli chodzi o argument grupy ZTT dotyczący braku znaczących zakłóceń w sektorze przewodów światłowodowych, Komisja zauważyła, że kwestie te zostały już szczegółowo omówione w motywach 154 i 181. Chociaż z uwag grupy ZTT nie wynika całkowicie jasno, czy sugeruje ona sama, że sektor łączności szerokopasmowej w Chinach charakteryzuje się niedoskonałościami rynku, jej ogólne uwagi, niepoparte dowodami, że działalność KPCh w przedsiębiorstwie nie wskazuje na wpływ partii lub że interwencje państwa nie są równoznaczne ze znaczącymi zakłóceniami, nie mogą zmienić wniosków Komisji opartych na badaniu różnych elementów wskazujących na istnienie znaczących zakłóceń w sektorze, jak wykazano w sekcjach 3.3.1.2 do 3.3.1.9. W związku z tym Komisja odrzuciła argumenty przedstawione przez grupę ZTT.

(202)

CCCME powtórzyła swój pogląd, że art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego jest niezgodny z porozumieniem antydumpingowym W szczególności CCCME zauważyła, że według Komisji prawo WTO, zgodnie z wykładnią Organu Apelacyjnego w sprawie UE–Biodiesel, zezwala na wykorzystanie danych z państwa trzeciego, odpowiednio dostosowanych, jeżeli takie dostosowanie jest konieczne i uzasadnione. CCCME wskazała jednak, że metodyka na podstawie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego nie jest wyraźnie powiązana z przepisami art. 2 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, które były przedmiotem sprawy DS473. Ponadto CCCME stwierdziła, że Komisja nie wyjaśniła, w jaki sposób art. 2 ust. 5 akapit drugi rozporządzenia podstawowego jest zgodny z art. 2.2 porozumienia antydumpingowego.

(203)

Komisja zgadza się z CCCME, że metodyka stosowana zgodnie z art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego rzeczywiście nie jest wyraźnie powiązana z przepisami art. 2 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, jak już wskazano w motywie 146. W każdym razie Komisja zauważyła, że warunki stosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego oraz istota odpowiedniej oceny różnią się od tych stosowanych na podstawie art. 2 ust. 5 rozporządzenia podstawowego. Argument dotyczący zgodności tego ostatniego przepisu z WTO nie jest zatem istotny w obecnym dochodzeniu. W związku z powyższym Komisja odrzuciła argumenty CCCME.

(204)

FTT, odnosząc się również wyraźnie do uwag CCCME, stwierdziła, że zarzuty dotyczące zakłóceń na rynku nie są uzasadnione. W opinii FTT, zamiast opierać się na dowodach rzeczowych, skarżący jedynie przytacza wcześniejsze ustalenia Komisji i odnosi się do sprawozdania, które z kolei dotyczy struktur rynkowych i gospodarczych Chin „w szerszym zakresie”, bez konkretnych dowodów dotyczących sektora przewodów światłowodowych. FTT nie dostrzega zatem, w jaki sposób elementy takie jak własność państwowa, struktura przemysłu chemicznego, cele polityczne lub rola KPCh w przedsiębiorstwie dowiodły, że działalność handlowa sektora przewodów światłowodowych jest zakłócona.

(205)

Argumenty FTT są bezzasadne. Jak już wyjaśniono w motywie 152, sprawozdanie nie jest niekonkretne i nie dotyczy struktury gospodarczej Chin w „szerszym zakresie”, lecz opisuje różne rodzaje zakłóceń, o charakterze przekrojowym, występujące w całej gospodarce chińskiej i wpływające na ceny lub surowce oraz koszty produkcji produktu objętego postępowaniem. Komisja zwróciła ponadto uwagę, że sprawozdanie jest jedynym źródłem dowodów wykorzystywanym przez Komisję przy podejmowaniu decyzji co do istnienia znaczących zakłóceń. Dodatkowe elementy dowodowe wykorzystywane przez Komisję oraz wnioski, do jakich Komisja doszła na podstawie tych dowodów, opisano w sekcjach 3.3.1.2–3.3.1.9. W związku z powyższym, choć elementy, o których mówi FTT, takie jak własność państwowa czy rola KPCh w przedsiębiorstwach, należą do istotnych czynników wskazujących na znaczące zakłócenia, ogólne ustalenia Komisji co do istnienia znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego opierają się na znacznie szerszym zakresie dowodów. W związku z tym Komisja odrzuciła argumenty FTT.

3.2.   Kraj reprezentatywny

3.2.1.   Uwagi ogólne

(206)

Wyboru reprezentatywnego kraju dokonano na podstawie następujących kryteriów określonych w art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego:

poziom rozwoju gospodarczego podobny do poziomu rozwoju gospodarczego Chin. W tym celu Komisja wykorzystała państwa o dochodzie narodowym brutto na mieszkańca podobnym do dochodu Chin na podstawie bazy danych Banku Światowego (115),

produkcja produktu objętego dochodzeniem w tym państwie,

dostępność odpowiednich danych publicznych w reprezentatywnym kraju,

w przypadku gdy istnieje kilka potencjalnych reprezentatywnych krajów, pierwszeństwo powinno zostać przyznane, w stosownych przypadkach, państwu z odpowiednim poziomem ochrony socjalnej i ochrony środowiska.

(207)

Jak wyjaśniono w motywach 209 i 210, Komisja wydała dwie noty w odniesieniu do akt dotyczących źródeł do celów określenia wartości normalnej: W notach tych opisano fakty i dowody leżące u podstaw odpowiednich kryteriów, a ponadto odniesiono się do uwag otrzymanych przez strony na temat tych elementów i odpowiednich źródeł. W drugiej nocie dotyczącej czynników produkcji Komisja poinformowała zainteresowane strony o zamiarze rozważenia wykorzystania Argentyny jako odpowiedniego reprezentatywnego kraju w niniejszej sprawie, jeżeli zostanie potwierdzone istnienie znaczących zakłóceń zgodnie z art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego.

(208)

W sekcji 5.3.2 zawiadomienia o wszczęciu Komisja wskazała Turcję, zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego, jako potencjalny reprezentatywny kraj do celów ustalenia wartości normalnej na podstawie niezniekształconych cen lub wartości odniesienia. Komisja stwierdziła ponadto, że rozważy możliwość wykorzystania innych odpowiednich reprezentatywnych krajów zgodnie z kryteriami określonymi w art. 2 ust. 6a lit. a) tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego.

(209)

W dniu 19 listopada 2020 r. Komisja poinformowała w nocie („pierwsza nota”) zainteresowane strony o odpowiednich źródłach, które zamierza wykorzystać do określenia wartości normalnej. W nocie tej Komisja przedstawiła wykaz wszystkich czynników produkcji, takich jak surowce, energia i siła robocza, wykorzystywanych w produkcji przewodów światłowodowych. Ponadto w oparciu o kryteria wyboru niezniekształconych cen lub wartości odniesienia Komisja określiła sześć potencjalnych reprezentatywnych krajów, mianowicie Kolumbię, Malezję, Serbię, Republikę Południowej Afryki, Tajlandię i Turcję, i uznała Turcję za najbardziej odpowiedni reprezentatywny kraj. Komisja otrzymała uwagi dotyczące pierwszej noty od przedsiębiorstwa Connect Com, CCCME oraz grupy ZTT. Uwagi te szczegółowo przeanalizowano w motywach 226–237.

(210)

W dniu 12 marca 2021 r. Komisja poinformowała w drugiej nocie („druga nota”) zainteresowane strony o odpowiednich źródłach, które zamierza wykorzystać do określenia wartości normalnej, z wykorzystaniem Argentyny jako reprezentatywnego kraju. Komisja poinformowała również zainteresowane strony, że określi koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne („koszty SG&A”) oraz zyski na podstawie informacji dostępnych dla właściwego przedsiębiorstwa Prysmian Energia Cables y Sistemas de Argentina S.A. w reprezentatywnym kraju. W drugiej nocie odniesiono się również do otrzymanych uwag dotyczących pierwszej noty. Uwagi dotyczące drugiej noty otrzymano od przedsiębiorstwa Connect Com, CCCME oraz grupy ZTT. Uwagi te szczegółowo przeanalizowano w motywach 247–292.

3.2.2.   Poziom rozwoju gospodarczego podobny do poziomu rozwoju gospodarczego Chin

(211)

W pierwszej nocie dotyczącej czynników produkcji Komisja wskazała Kolumbię, Malezję, Serbię, Republikę Południowej Afryki, Tajlandię i Turcję jako państwa o podobnym poziomie rozwoju gospodarczego do Chin, tzn. że wszystkie one są sklasyfikowane przez Bank Światowy jako państwa „o wyższym średnim dochodzie” na podstawie dochodu narodowego brutto, w których zgodnie z dostępnymi danymi odbywała się produkcja produktu objętego postępowaniem. Uwagi od przedsiębiorstwa Connect Com wpłynęły w dniu 30 listopada 2020 r., a uwagi od CCCME i grupy ZTT w dniu 3 grudnia 2020 r. (przedłużony termin).

(212)

Przedsiębiorstwo Connect Com argumentowało, że Komisja powinna rozważyć Meksyk, Rosję i Kazachstan jako możliwe reprezentatywne kraje. Komisja nie znalazła jednak żadnego producenta przewodów światłowodowych w tych krajach, którego informacje finansowe byłyby łatwo dostępne, wobec czego nie przeprowadziła dalszej ich oceny.

(213)

Grupa ZTT stwierdziła, że w gospodarce tureckiej występują znaczące zakłócenia, w szczególności na rynku energii oraz na rynkach elektroniki i optyki, i odniosła się w tym względzie do dokumentu roboczego służb Komisji „Sprawozdanie w sprawie Turcji z 2020 r.” (116). Biorąc pod uwagę wniosek zawarty poniżej w motywie 294, dotyczący wyboru Argentyny jako odpowiedniego reprezentatywnego kraju, argument ten stał się bezprzedmiotowy.

(214)

Grupa ZTT twierdziła, że dochód narodowy brutto („DNB”) nie jest odpowiednim wskaźnikiem do celów oceny poziomu rozwoju gospodarczego państwa, ponieważ za pomocą DNB na mieszkańca nie da się odpowiednio podsumować poziomu rozwoju danego państwa ani zmierzyć dobrobytu, oraz że produkt krajowy brutto („PKB”) na mieszkańca jest dużo bardziej adekwatny. Grupa ZTT zauważyła również, że poziom rozwoju gospodarczego Malezji jest bardziej zbliżony do poziomu Chin niż poziom Turcji, jeżeli wziąć pod uwagę PKB na mieszkańca, wobec czego poziom rozwoju Malezji jest bardziej zbliżony do poziomu Chin niż poziom Turcji. Grupa ZTT stwierdziła, że w takiej analizie należy wziąć pod uwagę również produktywność, oraz że mimo iż w obu tych państwach produktywność jest wyższa niż w Chinach, Malezja jest bardziej zbliżona gospodarczo niż Turcja. Grupa ZTT zauważyła, że również na podstawie wskaźnika rozwoju społecznego ONZ (który łączy w sobie różne sposoby pomiaru poziomu rozwoju, na przykład dotyczące średniego trwania życia, lat edukacji i DNB na mieszkańca, przy czym im wyższy wskaźnik, tym wyższy poziom rozwoju) Malezja jest bardziej zbliżona do Chin pod względem poziomu rozwoju niż Turcja. Ponadto grupa ZTT zauważyła, że w oparciu o współczynnik Giniego (miara nierówności, która waha się od 0 do 100, przy czym nierówność rośnie wraz ze wzrostem wskaźnika) Malezja jest bardziej zbliżona Chin pod względem poziomu nierówności niż Turcja.

(215)

Przedsiębiorstwo Connect Com stwierdziło, że Komisja powinna również wziąć pod uwagę warunki produkcji w sektorze – zważywszy, że w przeciwieństwie do Turcji Chiny dysponują wysoce zaawansowanymi technologiami – jak również liczbę przedsiębiorstw działających na rynku.

(216)

Przy konstruowaniu wartości normalnej w przypadku państw, w których występują znaczące zakłócenia, w art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego określono, że Komisja może wykorzystać reprezentatywny kraj o poziomie rozwoju gospodarczego podobnym do poziomu państwa wywozu. W celu określenia, które państwa w danym przypadku są na podobnym poziomie rozwoju gospodarczego co państwo wywozu, Komisja wykorzystuje państwa sklasyfikowane przez Bank Światowy w tej samej kategorii dochodów. Na potrzeby takiego określenia Komisja kieruje się swobodnym uznaniem w interpretowaniu i stosowaniu rozporządzenia podstawowego, co wielokrotnie potwierdzał Trybunał Sprawiedliwości, w okolicznościach, w których Komisji przyznano takie uprawnienia (117). Komisja jest zdania, że taka klasyfikacja umożliwia pozyskanie wystarczającej liczby potencjalnie odpowiednich krajów o podobnym poziomie rozwoju do celów dokonania wyboru właściwego reprezentatywnego kraju zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego, zapewniając jednocześnie spójny i obiektywny zbiór państw.

(217)

Rozporządzenie podstawowe nie zawiera wymogu, aby reprezentatywny kraj był najbliższy państwu wywozu pod względem poziomu rozwoju gospodarczego, produktywności, średniego trwania życia, poziomu rozwoju, poziomu nierówności, warunków produkcji lub poziomu konkurencji. W związku z tym żaden z powyższych elementów nie ma znaczenia przy wyborze odpowiedniego reprezentatywnego kraju. W przedmiotowej sprawie właściwą kategorią Banku Światowego była kategoria krajów o wyższym średnim dochodzie, do której zaliczana jest ChRL. W związku z tym wszystkie państwa znajdujące się w tym wykazie i przeanalizowane w dwóch notach mają podobny poziom rozwoju gospodarczego do Chin i uznano, że spełniają one kryterium określone w art. 2 ust. 6a lit. a) tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego.

3.2.3.   Dostępność odpowiednich danych publicznych w reprezentatywnym kraju

(218)

W pierwszej nocie Komisja wskazała, że w przypadku Kolumbii, Malezji, Serbii, Republiki Południowej Afryki, Tajlandii i Turcji dostępność danych publicznych wymaga dalszej weryfikacji, w szczególności w odniesieniu do publicznych danych finansowych producentów produktu objętego postępowaniem. Komisja zidentyfikowała jednego producenta przewodów światłowodowych w Kolumbii, czterech w Malezji, jednego w Serbii, dwóch w Republice Południowej Afryki, trzech w Tajlandii i czterech w Turcji, jak wyjaśniono w motywach 219–224.

(219)

Jeżeli chodzi o Kolumbię, łatwo dostępne dane finansowe dotyczące przedsiębiorstwa Furukuwa Industrial Colombia SAS pochodzą z 2018 r. i w związku z tym nie można było ich uznać za odpowiednie dla okresu objętego dochodzeniem. Dostępne były bardziej aktualne dane dotyczące innych producentów w innych możliwych reprezentatywnych krajach, jak stwierdzono w motywie 238.

(220)

Jeżeli chodzi o Malezję, Komisja zidentyfikowała czterech producentów, których dane finansowe są łatwo dostępne, tj. przedsiębiorstwa Fujikura Federal Cables SDN BHD („Fujikura”), Lite Kabel SDN BHD („Lite Kabel”), Opcom Cables SDN BHD („Opcom”) oraz Tenaga Cable Industries SDN BHD („Tenaga”). Łatwo dostępne dane finansowe dotyczące przedsiębiorstw Lite Kabel i Tenaga pochodziły z 2018 r., a dotyczące przedsiębiorstwa Opcom z pierwszego kwartału 2019 r., i w związku z tym nie można było ich uznać za odpowiednie dla okresu objętego dochodzeniem. W przypadku przedsiębiorstwa Fujikura łatwo dostępne dane finansowe dotyczyły 2019 r., jednak przedsiębiorstwo ponosiło straty.

(221)

Jeśli chodzi o Serbię, chociaż łatwo dostępne dane finansowe odnoszące się do przedsiębiorstwa Novkabel Doo Novi Sad dotyczyły 2019 r., przedsiębiorstwo ponosiło straty.

(222)

Jeśli chodzi o Republikę Południowej Afryki, Komisja zidentyfikowała dwóch producentów przewodów światłowodowych, tj. CBI-Electric Telecom Cables (PTY) LTD oraz Malesela Taihan Electric Cable (PTY) LTD. W przypadku tych przedsiębiorstw nie istniały jednak żadne łatwo dostępne dane finansowe.

(223)

Jeśli chodzi o Tajlandię, Komisja zidentyfikowała trzech producentów przewodów światłowodowych, tj. Futong Group Communication Technology (Thailand) Co Ltd („Futong”), Siam Fiber Optics Co Ltd („Siam Fiber”) i Thai Fiber Optics Co Ltd („Thai Fiber”), których dane finansowe za 2019 r. były łatwo dostępne. W 2019 r. przedsiębiorstwo Futong było rentowne, natomiast przedsiębiorstwa Siam Fiber i Thai Fiber ponosiły straty.

(224)

W przypadku Turcji Komisja zidentyfikowała czterech producentów przewodów światłowodowych, których dane finansowe były łatwo dostępne, tj. Cen Kablo Sanayi Ve Ticaret AS („Cen Kablo”), Corning Optik Iletisim Sanayi Limited Sirketi („Corning Optik”), ETK Kablo Sanayii Ve Ticaret AS („ETK Kablo”) oraz Turk Prysmian Kablo Ve Sistemleri AS („Turk Prysmian”). Łatwo dostępne dane finansowe dotyczące przedsiębiorstwa Cen Kablo i Corning Optik pochodziły z 2018 r., a przedsiębiorstwa ETK Kablo z 2017 r. W przypadku przedsiębiorstwa Turk Prysmian łatwo dostępne dane finansowe dotyczyły 2019 r. W 2019 r. przedsiębiorstwo odnotowało jednak niską marżę zysku, której nie uznano za „odpowiednią kwotę” w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. a) akapit ostatni rozporządzenia podstawowego.

(225)

Ponieważ dostępne były bardziej aktualne dane dotyczące innych producentów w innych możliwych reprezentatywnych krajach, jak stwierdzono w motywie 238, Kolumbii, Malezji i Turcji nie uznano na tym etapie za potencjalnie odpowiednie reprezentatywne kraje. W każdym razie Komisja odniosła się poniżej do argumentów dotyczących tych państw.

(226)

CCCME i grupa ZTT twierdziły, że producenci w możliwych reprezentatywnych krajach, których dane finansowe ujawniono w pierwszej nocie, wytwarzają i sprzedają zarówno produkt objęty postępowaniem, jak i inne produkty. CCCME i grupa ZTT twierdziły w szczególności, że zgodnie ze sprawozdaniem rocznym przedsiębiorstwa Turk Prysmian za 2019 r. przewody energetyczne stanowiły 89 % jego sprzedaży, a przewody telekomunikacyjne jedynie 11 %, a zatem nie byłoby ono dobrym źródłem danych finansowych dotyczących jego działalności w zakresie przewodów światłowodowych. Ponadto grupa ZTT twierdziła, że działalność przedsiębiorstwa Corning Optik również nie ogranicza się do produkcji przewodów światłowodowych.

(227)

W tym względzie Komisja zauważyła, że działalność tych przedsiębiorstw w dalszym ciągu polega na produkcji przewodów, w tym produktu objętego postępowaniem, a zatem dane finansowe tych przedsiębiorstw byłyby reprezentatywnym wskaźnikiem zastępczym wyników finansowych odnoszących się do produkcji przewodów światłowodowych w Turcji w 2019 r. Ponadto zastosowanie metodyki określonej w art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego opiera się na łatwo dostępnych danych i możliwe, że dane publiczne nie są dostępne na najbardziej szczegółowym poziomie produktu objętego postępowaniem, lecz na poziomie bardziej zagregowanym. Argument ten nie może zatem zostać przyjęty.

(228)

Przedsiębiorstwo Connect Com twierdziło, że ze względu na związek między producentem unijnym Prysmian a producentem tureckim Turk Prysmian koszty pośrednie, koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz zyski przedsiębiorstwa tureckiego byłyby niewiarygodne. Nie wyjaśniło jednak, dlaczego związek ten miałby spowodować, że koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz zysk byłyby niewiarygodne, w związku z tym argument ten został odrzucony.

(229)

CCCME i grupa ZTT zauważyły, że kilku dużych tureckich producentów, takich jak Turk Prysmian i Corning Optik, dokonuje przywozu włókien optycznych od powiązanych z nimi przedsiębiorstw, a zatem takie powiązane ceny importowe nie mogą odzwierciedlać cen rynkowych. Z drugiej strony skarżący twierdził, że taka sytuacja nie ma miejsca. Ponieważ twierdzenie to nie zostało poparte dowodami, nie może zatem zostać przyjęte.

(230)

Grupa ZTT przedstawiła sprawozdania roczne dwóch producentów z Malezji, Opcom Cables za lata 2019 i 2020 oraz Lite za 2019 r., które były publicznie dostępne. Oba przedsiębiorstwa wskazano w pierwszej nocie jako producentów przewodów światłowodowych, jak stwierdzono w motywie 220. Grupa ZTT zaproponowała, aby w celu określenia reprezentatywnego kraju wykorzystać dostępność danych finansowych dotyczących tych dwóch malezyjskich producentów. Zauważyła, że oba malezyjskie przedsiębiorstwa nie były rentowne odpowiednio w latach 2019 i 2020, ale zasugerowała, że do tego wskaźnika można wykorzystać dane z innych lat, ponieważ Lite Kabel było rentowne w 2018 r.

(231)

Ponieważ oba malezyjskie przedsiębiorstwa były nierentowne odpowiednio w latach 2019 i 2020, ich dane nie mogły zostać wykorzystane, jako że nie stanowiły „odpowiedniej kwoty” w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. a) akapit ostatni rozporządzenia podstawowego. Jeśli chodzi o wykorzystanie danych za 2018 r., sprzed okresu objętego dochodzeniem, pierwszeństwo mają zawsze dane dotyczące okresu objętego dochodzeniem. W tym konkretnym przypadku w innym potencjalnym reprezentatywnym kraju dostępne są dane finansowe dotyczące okresu objętego dochodzeniem i dlatego nie ma powodu, aby odwoływać się do danych odnoszących się do innego okresu. W związku z tym argument ten został odrzucony.

(232)

CCCME argumentowała również, że w przypadku braku producenta w Malezji, który był rentowny w 2019 r. i którego informacje finansowe były łatwo dostępne, Komisja powinna wykorzystać dane producentów unijnych dotyczące kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku, tak jak uczyniła to w dochodzeniu w ramach przeglądu wygaśnięcia środków antydumpingowych w odniesieniu do elektrod wolframowych z Chin (118).

(233)

Komisja zauważa, że w rozporządzeniu podstawowym pierwszeństwo przyznaje się danym pochodzącym z reprezentatywnego kraju mającego poziom rozwoju podobny do poziomu kraju wywozu, a zatem nie można przyjąć tego argumentu.

(234)

Grupa ZTT twierdziła, że w celu określenia wartości czynników produkcji Komisja nie powinna opierać się na bazie danych Global Trade Atlas („GTA”) (119), ale na danych statystycznych dotyczących przywozu przedstawionych przez chińskie organy celne lub krajową administrację celną w reprezentatywnym kraju, ponieważ rzekomo byłyby one bardziej wiarygodne niż dane zawarte w GTA.

(235)

Komisja zauważyła, że zainteresowane strony nie przedstawiły dowodów wskazujących, że baza danych GTA jest mniej wiarygodna niż oficjalne statystyki celne. W rzeczywistości Komisja zauważyła, że zgodnie z umowami dwustronnymi zawartymi przez GTA ze wszystkimi państwami objętymi umową źródłem danych GTA są oficjalne statystyki celne w państwie, którego dotyczy postępowanie. Komisja odnotowała również, że szereg organów administracji publicznej od dawna korzysta z GTA w celu uzyskania dostępu do statystyk celnych oraz że ta baza danych jest również powszechnie wykorzystywana przez podmioty prywatne do różnych celów i w różnych okolicznościach. W związku z tym Komisja odrzuciła ten argument.

(236)

CCCME i grupa ZTT twierdziły, że duża część przywozu włókien optycznych objętych kodem towaru 9001 10 dokonywanego przez Turcję nie jest materiałem stosowanym do wytwarzania produktu objętego postępowaniem, takim jak włókna wielomodowe, a zatem cena importowa GTA stosowana przez Turcję nie może w sposób uzasadniony odzwierciedlać niezniekształconej ceny włókien jednomodowych. CCCME twierdziła również, że Komisja powinna wykorzystać Malezję jako możliwy reprezentatywny kraj, ponieważ udział włókien optycznych jednomodowych w przywozie w ramach kodu towarów 9001 10 z Malezji jest znacznie wyższy niż w przypadku Turcji, a zatem dane GTA dotyczące przywozu z Malezji są bardziej wiarygodne niż dane dotyczące Turcji. CCCME argumentowała ponadto, że w związku z faktem, iż Turcja dokonuje przywozu włókien optycznych głównie ze Stanów Zjednoczonych, a Malezja głównie z Indii, koszty dostawy miałyby mniejszy wpływ na dane dotyczące przywozu z Malezji.

(237)

W odniesieniu do argumentów dotyczących Malezji, a w szczególności reprezentatywności wartości przywozu włókien optycznych jednomodowych, biorąc pod uwagę wyższy udział tego materiału w ramach kodu towarów 9001 10 oraz mniejszy udział kosztów dostawy (w porównaniu z Turcją), Komisja zauważyła, że porównując przywóz poszczególnych materiałów w poszczególnych państwach, sprawdziła, czy przywóz do potencjalnych krajów był wystarczająco reprezentatywny. Ponadto po wybraniu odpowiedniego reprezentatywnego kraju Komisja stosuje bardziej szczegółowe kody towarów odnoszące się do poszczególnych państw, które wykraczają w miarę możliwości poza 6-cyfrowy poziom systemu zharmonizowanego, jak stwierdzono w motywie 318.

(238)

Ponieważ Komisja nie znalazła informacji dotyczących okresu objętego dochodzeniem na temat danych finansowych producentów prowadzących działalność w Kolumbii i Republice Południowej Afryki lub przynoszących zyski producentów w Malezji i Serbii, państw tych nie uznano za odpowiednie reprezentatywne kraje. Komisja przeprowadziła dodatkowe badania dotyczące potencjalnych odpowiednich reprezentatywnych krajów i, jak opisano w drugiej nocie, ustaliła jednego producenta przewodów światłowodowych w Argentynie (tj. Prysmian Energia Cables y Sistemas De Argentina S.A.), jednego w Brazylii (tj. Prysmian Cabos e Sistemas do Brasil S/A) i jednego dodatkowego producenta kabli zasilania w Tajlandii (tj. Venine Cable), którzy dysponowali łatwo dostępnymi informacjami finansowymi za 2019 r.

(239)

Komisja przeanalizowała również przywóz głównych czynników produkcji (takich jak włókno optyczne, polietylen o wysokiej i niskiej gęstości, drut stalowy platerowany aluminium, przędza z włókna szklanego, niskodymny bezhalogenowy materiał osłon, fosfatowany drut stalowy pokryty warstwą polietylenu oraz rury) do Argentyny, Brazylii, Tajlandii i Turcji.

(240)

W odniesieniu do wszystkich czynników produkcji w kontekście znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego wyłączono dane dotyczące przywozu z Chin do reprezentatywnego kraju. Ponadto wyłączono również dane dotyczące przywozu do reprezentatywnego kraju z państw niebędących członkami WTO wymienionych w załączniku I do rozporządzenia (UE) 2015/755 (120) (Azerbejdżan, Białoruś, Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna, Turkmenistan, Uzbekistan), ponieważ ich cen nie uznano za ceny niezniekształcone.

(241)

Jeśli chodzi o Argentynę, połowę włókien optycznych stanowiących główny materiał przywożono z Chin na poziomie kodu sześciocyfrowego. Analiza na poziomie kodu ośmiocyfrowego wykazała jednak, że tylko w przypadku jednego z trzech odpowiednich kodów przywóz z Chin był znaczny (52 %). W związku z tym uznano, że reprezentatywność tego materiału do produkcji oraz jego wartość bazowa są całościowo odpowiednie. Pozostałe główne czynniki produkcji przywożono w znacznych ilościach z państw posiadających gospodarkę rynkową. W związku z tym uznano, że reprezentatywność niezniekształconego przywozu w Argentynie jest wysoka.

(242)

Jeśli chodzi o Brazylię, włókna optyczne przywożono głównie z Chin na poziomie kodu sześciocyfrowego. Ponadto na poziomie kodu ośmiocyfrowego przywóz włókien optycznych odbywał się w ramach trzech kodów, a w przypadku dwóch z nich prawie cały przywóz pochodził z Chin. W związku z tym reprezentatywność tego materiału oraz jego wartość bazową uznano za niewiarygodne. Ponadto Komisja zauważyła, że na poziomie kodu sześciocyfrowego 72 % przywozu drutu stalowego platerowanego aluminium wykorzystywanego w znacznych ilościach przez jednego producenta eksportującego do wytwarzania przewodów światłowodowych pochodzi z Chin. Na poziomie kodu ośmiocyfrowego ten czynnik produkcji przywożono w ramach dwóch kodów, a w przypadku obu tych kodów ponad 60 % przywozu pochodziło z Chin. W związku z tym reprezentatywność tego materiału oraz jego wartość bazową uznano za niewiarygodne, a ponieważ był to istotny materiał w procesie produkcji przewodów światłowodowych, ma on wpływ na znaczną część wartości normalnej. Ponadto 80 % przędzy z włókna szklanego przywożono głównie z Chin na poziomie kodu sześciocyfrowego. Na poziomie kodu ośmiocyfrowego ten czynnik produkcji przywożono w ramach dwóch kodów, a w przypadku obu tych kodów ponad 60 % przywozu pochodziło z Chin. W związku z powyższym uznano, że ogólna reprezentatywność niezniekształconego przywozu do Brazylii jest niska.

(243)

Jeśli chodzi o Tajlandię, podobnie jak w przypadku Brazylii, główny materiał, tj. włókna optyczne, był przywożony głównie z Chin. Tylko w przypadku 15 % całkowitego przywozu włókien optycznych pochodziło z innych źródeł, które były niezniekształcone (na poziomie kodu sześciocyfrowego). Ponadto na poziomie kodu ośmiocyfrowego włókna optyczne przywożono w ramach dwóch kodów, a w przypadku obu kodów ponad 70 % wielkości przywozu pochodziło z Chin. W związku z tym reprezentatywność tego materiału oraz jego wartość bazową uznano za niewiarygodne. Ponadto 96 % przędzy z włókna szklanego przywożono głównie z Chin na poziomie kodu sześciocyfrowego. Kod ten nie ma odpowiednika w postaci kodu ośmiocyfrowego. W związku z tym reprezentatywność tego materiału oraz jego wartość bazową uznano również za niewiarygodne. W związku z powyższym uznano, że ogólna reprezentatywność niezniekształconego przywozu w Tajlandii jest niska.

(244)

Jeśli chodzi o Turcję, jedynie dwa czynniki produkcji, których niewielkie ilości miały udział w kosztach produkcji przewodów światłowodowych, były przywożone w znacznych ilościach z Chin. W związku z tym reprezentatywność niezakłóconego przywozu w Turcji była wysoka.

(245)

W świetle powyższych ustaleń (motywy 224, 241–244) Komisja poinformowała zainteresowane strony drugą notą, że zamierza wykorzystać Argentynę jako odpowiedni reprezentatywny kraj oraz Prysmian Energia Cables Y Sistemas de Argentina S.A., zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego, w celu uzyskania niezniekształconych cen lub wartości odniesienia na potrzeby obliczenia wartości normalnej.

(246)

Zainteresowane strony zaproszono do przedstawienia uwag na temat stosowności wyboru Argentyny jako reprezentatywnego kraju oraz Prysmian Energia Cables Y Sistemas de Argentina S.A. jako producenta w reprezentatywnym kraju. Uwagi otrzymano od przedsiębiorstwa Connect Com, CCCME oraz grupy ZTT.

(247)

Grupa ZTT powtórzyła swój argument, że DNB nie jest odpowiednim wskaźnikiem do oceny poziomu rozwoju gospodarczego kraju, ponieważ obejmuje on nie tylko dochód wytworzony w danym kraju, ale również dochód wygenerowany poza jego granicami, i stwierdziła, że Komisja popełniła oczywisty błąd w ocenie faktów, uwzględniając w ocenie podobieństwa rozwoju gospodarczego w odniesieniu do Chin jedynie kategorię dochodu Banku Światowego opartą na DNB na mieszkańca. Podobnie jak w przypadku Turcji, jak wyjaśniono w motywie 214, grupa ZTT twierdziła, że poziom rozwoju gospodarczego Malezji jest bliższy poziomowi rozwoju Chin niż poziomowi rozwoju Argentyny, mierzonemu na podstawie PKB na mieszkańca, poziomu wydajności i wskaźnika rozwoju społecznego ONZ, w związku z czym twierdzono, że Malezja jest lepszym reprezentatywnym krajem niż Argentyna.

(248)

Komisja nie zgadza się z twierdzeniem grupy ZTT, że popełniła oczywisty błąd, stosując DNB do oceny poziomu rozwoju gospodarczego możliwych reprezentatywnych krajów. Jak wyjaśniono szczegółowo w motywach 216 i 217, w celu określenia, które państwa w danym przypadku są na podobnym poziomie rozwoju gospodarczego co państwo wywozu, Komisja wykorzystuje państwa sklasyfikowane przez Bank Światowy w tej samej kategorii dochodów. Rozporządzenie podstawowe nie zawiera żadnych dalszych wymogów dotyczących wyboru kraju o PKB na mieszkańca, poziomie wydajności lub wskaźniku rozwoju społecznego ONZ najbardziej zbliżonym do poziomu kraju wywozu. W przedmiotowej sprawie właściwą kategorią Banku Światowego, do której zaliczają się Chiny, była kategoria krajów o wyższym średnim dochodzie. W związku z tym zarówno Malezja, jak i Argentyna mają podobny poziom rozwoju gospodarczego jak Chiny i uznano, że spełniają kryterium określone w art. 2 ust. 6a lit. a) tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego. Odrzucono zatem argument, że Malezja jest bardziej odpowiednim reprezentatywnym krajem niż Argentyna.

(249)

CCCME twierdziła, że kosztu surowców przywożonych przez chińskich producentów z rynków międzynarodowych nie należy uznać za zniekształcony i w związku z tym nie należy go zastępować.

(250)

Objętym próbą chińskim producentom eksportującym zapewniono możliwość przedstawienia argumentu, zgodnie z którym koszty ich (przywożonych) surowców nie uległy zniekształceniu zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego. Wraz ze swoimi argumentami musieli oni dostarczyć dowody potwierdzające (tj. kraj pochodzenia towarów, umowę kupna, faktury) w tym zakresie. Grupa ZTT stwierdziła, że żaden z jej zakupów materiałów i energii nie jest zniekształcony oraz że przywożone surowce w okresie objętym dochodzeniem sprzedawano po niezniekształconych cenach. Chociaż grupa ZTT wskazała te zakupy w wykazie zakupów materiałów w odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu, nie przedstawiła żadnych dowodów potwierdzających. W związku z tym Komisja odrzuciła ten argument.

(251)

Ponadto grupa FTT przedstawiła pewne elementy dowodów potwierdzających w odniesieniu do pięciu surowców, ale były one częściowe (obejmowały tylko kilka transakcji) i niespójne z innymi informacjami przedstawionymi w odpowiednim wykazie. Nie pozwoliło to Komisji na ocenę tego argumentu, który w związku z tym na tym etapie nie mógł zostać przyjęty.

(252)

CCCME twierdziła również, że ceny importowe z państw trzecich nie zastępują w sposób reprezentatywny cen krajowych przy obliczaniu wartości normalnej, ponieważ cena importowa może obejmować wyższe koszty dostawy niż koszty surowców kupowanych na rynku krajowym, co sztucznie zawyżyłoby koszty zastępowanego surowca, a Komisja nie mogła odpowiednio rozgraniczyć tych różnic w skutkach kosztowych.

(253)

Jak wyjaśniono w motywie 69, w niniejszym dochodzeniu Komisja stwierdziła, że w oparciu o dostępne dowody zastosowanie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego jest właściwe. W art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego zaleca się korzystanie ze stosownych danych w odpowiednim reprezentatywnym kraju. Komisja stosuje ceny importowe GTA jako punkt wyjścia do obliczenia niezniekształconej ceny w reprezentatywnym kraju, do której dodaje odpowiednie należności celne przywozowe. Uznaje się to za ostrożne oszacowanie w celu skonstruowania odpowiedniego niezniekształconego wskaźnika zastępczego ceny rynkowej w reprezentatywnym kraju, biorąc pod uwagę, że oprócz tej wartości mogą zostać poniesione dodatkowe koszty, takie jak opłaty przywozowe i podatki inne niż należności celne przywozowe (takie jak podatek od wartości dodanej), w zależności od państwa, którego dotyczy postępowanie. Ponadto gdyby w przypadku przywozu nie wzięto pod uwagę wszystkich kosztów dostawy, cena wynikowa nie odzwierciedlałaby niezniekształconej ceny na rynku argentyńskim, lecz średnią cenę ex-works (przy sprzedaży na wywóz) w krajach, które sprzedają do Argentyny. Byłoby to sprzeczne z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego, a zatem wniosek ten został odrzucony.

(254)

Wobec braku dowodów wykazujących, że wykorzystane dane i zastosowana metodyka nie odzwierciedlałyby w reprezentatywny sposób niezniekształconych kosztów poszczególnych materiałów do produkcji, Komisja odrzuciła ten argument.

(255)

CCCME twierdziła, że istnieją znaczne różnice w kosztach pracy i energii między różnymi krajami, a zatem ceny pracy i energii w państwach trzecich nie mogą być wykorzystane do określenia wartości normalnej.

(256)

Jak wyjaśniono w motywie 69, w niniejszym dochodzeniu Komisja stwierdziła, że w oparciu o dostępne dowody zastosowanie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego jest właściwe. W art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego zaleca się korzystanie ze stosownych danych w odpowiednim reprezentatywnym kraju. Jak wyjaśniono w motywie 245, na tym etapie dochodzenia Komisja wybrała Argentynę jako reprezentatywny kraj. Z tego względu niezniekształcone koszty pracy i energii elektrycznej pochodzą z Argentyny, jak wyjaśniono w motywach 345 i 348.

(257)

CCCME zwróciła się do Komisji o wyjaśnienie standardu służącego do ustalania, czy rentowność przedsiębiorstwa w reprezentatywnym kraju jest niska czy wysoka.

(258)

Zgodnie z art. 2 ust. 6a akapit ostatni rozporządzenia podstawowego konstruowana wartość normalna musi obejmować niezniekształconą i odpowiednią kwotę kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zyski. Jest to norma prawna stosowana przez Komisję podczas oceny służącej ustaleniu, czy poziom zysku jest niski czy wysoki. Zgodnie ze wspomnianym artykułem zysk ten musi być odpowiedni (rozsądny). Przy ustalaniu odpowiednich kwot w poszczególnych przypadkach Komisja weźmie pod uwagę szczególne cechy każdego dochodzenia, takie jak produkt objęty postępowaniem oraz sektor. Oczywiście poziom rozsądnego zysku nie może być (praktycznie) ujemny lub zbliżony do progu rentowności.

(259)

CCCME stwierdziła ponadto, że Argentyna nie jest odpowiednim reprezentatywnym krajem, ponieważ jedyny producent w Argentynie wskazany przez Komisję (tj. Prysmian Energia) jest powiązany z jednym ze skarżących, a przedsiębiorstwo to posiada duży udział w argentyńskim rynku. W tym względzie CCCME odniosła się do dochodzenia antydumpingowego dotyczącego przywozu glifosatu z Chin (121), w którym Argentyna, Australia, Indie i Malezja zostały odrzucone jako państwa analogiczne, ponieważ ich rynki były w dużej mierze zdominowane przez przedsiębiorstwa powiązane z głównym skarżącym z UE. CCCME stwierdziła również, że ponieważ rynek telekomunikacyjny Argentyny odnotował silny wzrost w 2020 r., a rząd argentyński udzielił wsparcia lokalnym producentom, dane dotyczące kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku przedsiębiorstwa, które posiada duży udział w rynku rozwijającym się, nie mogą odzwierciedlać rozsądnego i zorientowanego na rynek poziomu oraz nie należy ich stosować do konstruowania wartości normalnej. Przedsiębiorstwo Connect Com stwierdziło również, że argentyńscy producenci przewodów światłowodowych nie są niezależnymi przedsiębiorstwami, lecz są powiązani z przedsiębiorstwami Prysmian i Nexans, a zatem (i) nie istnieje wystarczająca konkurencja na rynku krajowym Argentyny, a także powołało się na wyrok Trybunału Sprawiedliwości w sprawie C-16/90 (122); (ii) koszty i zyski tych producentów przekroczą poziom konkurencyjny; (iii) wewnątrzgrupowe ceny transferowe producentów powiązanych są zawyżone. Przedsiębiorstwo Connect Com stwierdziło również, że zysk przedsiębiorstwa Prysmian Energia na poziomie 20 % jest zawyżony, natomiast zysk przedsiębiorstwa Venine Cable w Tajlandii wynoszący 9,5 % w większym stopniu odpowiada warunkom konkurencji. Ponadto przedsiębiorstwo Connect Com stwierdziło, że Brazylia byłaby bardziej odpowiednim reprezentatywnym krajem, ponieważ na tym rynku działa więcej producentów, a co najmniej czterech z nich jest niezależnych od skarżących.

(260)

Fakt, że wybrane przedsiębiorstwo w reprezentatywnym kraju jest powiązane z producentem unijnym, nie ma wpływu na wybór reprezentatywnego kraju. CCCME nie przedstawiła żadnej przyczyny ani dowodu, które czyniłyby ten fakt istotnym w niniejszej sprawie. Ponadto fakt, że przedsiębiorstwo posiada duży udział w rynku argentyńskim, nie oznacza, iż konkurencja w Argentynie nie istnieje, ani nie powoduje automatycznie, że dane finansowe dotyczące takiego przedsiębiorstwa stają się niewłaściwe. Argumentu, że rynek argentyński jest antykonkurencyjny, również nie poparto żadnymi dowodami. Jak stwierdzono w motywie 362, marża zysku ustalona dla przedsiębiorstwa argentyńskiego wyniosła 10,6 %, co jest spójne z zyskiem na poziomie 9,5 %, którego przedsiębiorstwo Connect Com broni jako „odpowiadającego warunkom konkurencji”. W związku z tym powyższe argumenty zostały odrzucone.

(261)

CCCME ponownie zwróciła się do Komisji o wykorzystanie Malezji jako reprezentatywnego kraju. CCCME stwierdziła, że wobec braku danych dotyczących rentowności w okresie objętym dochodzeniem Komisja może wykorzystać dane finansowe rentownej spółki za 2018 r., ponieważ branża przewodów światłowodowych jest stosunkowo stabilna, a jej poziom kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku nie zmieniał się znacznie z roku na rok. CCCME podkreśliła również, że w dochodzeniu antydumpingowym dotyczącym kwasu cytrynowego pochodzącego z Chin (123), mimo że producent wskazany w Kolumbii poniósł stratę w 2019 r., Komisja i tak wybrała Kolumbię jako odpowiedni reprezentatywny kraj, a w odniesieniu do kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku Komisja wykorzystała dane spółek w Kolumbii, które wytwarzają produkty należące do kategorii zbliżonej do kwasu cytrynowego.

(262)

Jak wyjaśniono w motywie 231, preferowane są dostępne dane dotyczące okresu objętego dochodzeniem, a takie dane istnieją w przypadku przedsiębiorstwa w Argentynie. CCCME nie przedstawiła żadnej przyczyny odejścia od tego samego okresu, w odniesieniu do którego konstruowana jest wartość normalna. W związku z tym argument ten został odrzucony.

(263)

Ponadto grupa ZTT twierdziła, że Malezja jest bardziej odpowiednim reprezentatywnym krajem niż Argentyna, ponieważ (i) produkty wytwarzane przez trzy malezyjskie przedsiębiorstwa zaproponowane przez grupę ZTT są bardziej zbliżone do produktów wytwarzanych przez grupę ZTT w porównaniu z produktami wytwarzanymi przez przedsiębiorstwo Prysmian Energia; (ii) w Malezji zidentyfikowano więcej producentów przewodów światłowodowych niż w Argentynie.

(264)

Pomijając fakt, że pierwszy zarzut nie został poparty niezbędnymi dowodami, oba podpunkty nie mają znaczenia, ponieważ malezyjskie przedsiębiorstwa przynosiły straty albo nie odnotowały rozsądnych zysków w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego w okresie objętym dochodzeniem. Jak wyjaśniono w motywie 230, przedsiębiorstwa Lite i Opcom Cables nie były rentowne odpowiednio w latach 2019 i 2020, natomiast zysk przedsiębiorstwa Tenaga Cable w 2019 r. nie stanowił „odpowiedniej kwoty” w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego, jak stwierdzono w motywie 268. W związku z tym argument ten został odrzucony.

(265)

Grupa ZTT twierdziła, że Komisja może wykorzystać margines rentowności malezyjskiego przedsiębiorstwa za 2018 r. w taki sam sposób, w jaki wykorzystuje szacunki dotyczące rentowności przed okresem objętym dochodzeniem przy obliczaniu marginesu usuwającego szkodę.

(266)

W art. 2 ust. 6a jako pierwszą metodę wskazano wykorzystanie stosownych kosztów produkcji i sprzedaży w odpowiednim reprezentatywnym kraju w okresie objętym dochodzeniem. W tym kontekście zyski w sposób naturalny pochodziłyby z tego samego okresu. Jeżeli zyski nie są rozsądne, jak ma to miejsce w tym przypadku, dokonuje się wyboru innego reprezentatywnego kraju. Z tego względu nie można zaakceptować tego argumentu.

(267)

Grupa ZTT przedłożyła również sprawozdanie finansowe za 2019 r. malezyjskiego przedsiębiorstwa Tenaga Cable Industries SDN BHB, które zostało wymienione w pierwszej nocie, jak stwierdzono w motywie 220, i zwróciła się do Komisji o wybranie Malezji jako reprezentatywnego kraju oraz wykorzystanie kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz marży zysku tego przedsiębiorstwa przy konstruowaniu wartości normalnej.

(268)

Komisja zauważyła, że przedsiębiorstwo to było rzeczywiście rentowne w 2019 r., jednak marża zysku nie stanowiła „odpowiedniej kwoty” w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. a) akapit ostatni rozporządzenia podstawowego. W związku z tym Komisja odrzuciła ten argument.

(269)

Grupa ZTT twierdziła również, że Komisja zamiast Argentyny powinna wykorzystać Malezję jako reprezentatywny kraj, ponieważ dane dotyczące przywozu były lepsze niż w przypadku Argentyny. Malezja posiadała ośmiocyfrowy kod taryfowy przypisany do światłowodów (9001 10 10), który odpowiadał rodzajowi surowca wykorzystywanego do wytworzenia produktu objętego postępowaniem (do zastosowań telekomunikacyjnych), i nie nałożono żadnych ceł przywozowych – podczas gdy w argentyńskiej nomenklaturze taryfowej nie przewidziano takiego szczególnego podziału światłowodów do zastosowań telekomunikacyjnych ani nałożenia cła.

(270)

Przywołany argument nie znajduje jednak oparcia w faktach. Ośmiocyfrowy kod dla Malezji (tj. 9001 10 10) jest przeznaczony zarówno do zastosowań telekomunikacyjnych, jak i elektrycznych. W przypadku Argentyny dwa właściwe ośmiocyfrowe kody dotyczące światłowodu (9001 10 19 i 9001 10 11) nie określają zastosowania, ale wyraźnie identyfikują produkt, tj. światłowód. Główne zastosowanie światłowodów jest oczywiście w telekomunikacji. W każdym razie, jak wyjaśniono w motywie 231, Komisja nie zdołała znaleźć w Malezji odpowiedniego przedsiębiorstwa, którego dane finansowe były łatwo dostępne w okresie objętym dochodzeniem i które odnotowało odpowiednią kwotę zysku w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego. W związku z tym argument ten został odrzucony.

(271)

Grupa ZTT twierdziła również, że Komisja powinna zamiast Argentyny wykorzystać Malezję jako reprezentatywny kraj, ponieważ rynek energii w Argentynie był zniekształcony. Odniosła się w tym względzie do sprawozdania sporządzonego przez Fitch Rating (124) z 2019 r., w którym stwierdzono, że sektor energii elektrycznej w Argentynie opiera się na rządowych dotacjach wypłacanych na rzecz Compania Administradora del Mercado Mayorista Eléctrico S.A. (CAMMESA), które przekazywano przedsiębiorstwom wytwarzającym energię elektryczną. Grupa ZTT twierdziła również, że według Banku Światowego na rynku energii elektrycznej w Argentynie działały cztery przedsiębiorstwa państwowe.

(272)

Komisja zauważyła, że sprawozdanie sporządzone przez Fitch Rating zostało opublikowane w dniu 13 czerwca 2019 r., a dotacje otrzymane przez CAMMESA dotyczyły okresu do 2018 r. Ponadto w przedłożonych przez tę stronę fragmentach sprawozdania stwierdzono jedynie, że dotacje zostały przekazane przedsiębiorstwom wytwarzającym energię elektryczną; nie stwierdzono natomiast, że przedsiębiorstwa te przekazały wspomniane dotacje odbiorcom końcowym. W każdym razie, nawet jeżeli tak by było, to koszty energii elektrycznej wykorzystane jako wartość odniesienia byłyby niższe, na skutek czego wartość normalna również byłaby niższa, co przyniosłoby korzyści producentom eksportującym. W każdym przypadku, jak wyjaśniono w motywie 348, przy obliczeniu wartości odniesienia dla energii elektrycznej Komisja wykorzystała taryfy opublikowane przez dystrybutorów energii elektrycznej Edesur i Edenor w okresie objętym dochodzeniem. W sprawozdaniu przedłożonym przez grupę ZTT stwierdzono również, że Edenor i Edesur są podmiotami prywatnymi (Edenor jest w większości własnością przedsiębiorstwa Pampa Energia, a Edesur – Enel Americas), a zatem nie wydaje się, aby otrzymały te dotacje. Ponadto nie przedstawiono żadnych dowodów na to, że domniemane dotacje miały wpływ na rynek. W związku z tym Komisja odrzuciła ten argument.

(273)

Grupa ZTT twierdziła również, że w przypadku wykorzystania Argentyny zamiast Malezji jako reprezentatywnego kraju statystyki dotyczące przywozu w ramach argentyńskiego kodu 9001 10 19 powinny zostać wyłączone z obliczania niezniekształconej ceny tego nakładu, ponieważ wielkość przywozu jest niska (688 kg) i wysoko wyceniona, zarzuca się zatem, że nie przeprowadzono go w zwykłym obrocie handlowym. Ponadto stwierdzono, że należy uwzględnić dane dotyczące argentyńskiego kodu 9001 10 20 (Haces Y Cables De Fibras Ópticas – przewody i wiązki światłowodowe), ponieważ przywieziono znacznie większe i bardziej zwyczajowe ilości (1 212 473 kg).

(274)

W odniesieniu do argentyńskiego kodu 9001 10 19 grupa ZTT nie przedstawiła żadnych dowodów wskazujących na to, że przywozu w ramach tego kodu nie przeprowadzono w zwykłym obrocie handlowym. Wyższa cena nie stanowi w tym względzie wyznacznika. Ponadto w toku dochodzenia wykazano, że niektórzy chińscy producenci eksportujący kupowali światłowody po podobnych cenach. Ponadto zauważono, że argentyński kod 9001 10 20 dotyczy przewodów światłowodowych, a nie światłowodu, a zatem nie może być stosowany przy obliczaniu wartości odniesienia dla światłowodu. W związku z tym argument ten został odrzucony.

(275)

Grupa ZTT argumentowała również, że na podstawie raportu rocznego z 2019 r. sporządzonego przez grupę Prysmian 16 % przychodów grupy pochodziło z jej działalności projektowej (niestandardowe przewody wysokiej technologii i wysokiego napięcia do zastosowań podwodnych i naziemnych), 70 % pochodziło z jej działalności energetycznej (całego asortymentu produktów okablowania energetycznego), ale tylko 14 % pochodziło z jej działalności telekomunikacyjnej. W związku z tym argumentowano, że określenie kosztów, kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysków na rynku przewodów światłowodowych na podstawie członka grupy Prysmian wprowadzałoby w błąd, ponieważ koszty te stanowią jedynie niewielką część tego, co grupa ta wyprodukowała.

(276)

Informacje finansowe dotyczące przedsiębiorstwa Prysmian Energia ujawnione zainteresowanym stronom w drugiej nocie nie są informacjami na poziomie całej grupy Prysmian, lecz na poziomie podmiotu w Argentynie. Ponadto z informacji dostępnych na stronie internetowej Prysmian Energia (125) wynika, że działalność tego przedsiębiorstwa obejmuje produkt objęty postępowaniem, a zatem dane finansowe dotyczące tego przedsiębiorstwa stanowią reprezentatywny wskaźnik zastępczy wyników finansowych dotyczących działalności związanej z przewodami światłowodowymi w Argentynie. Ponadto, jak wyjaśniono w motywie 227, zastosowanie metodyki określonej w art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego opiera się na łatwo dostępnych danych i możliwe, że dane takie nie są dostępne na najbardziej szczegółowym poziomie produktu objętego postępowaniem, lecz na poziomie bardziej zagregowanym. Argument został zatem odrzucony.

(277)

Grupa ZTT twierdziła również, że jakość danych w Argentynie nie jest wiarygodna, ponieważ przedsiębiorstwo Prysmian Energia było powiązane z przedsiębiorstwem Prysmian S.p.A., producentem unijnym uczestniczącym w prowadzonym dochodzeniu. W związku z tym wszelka szkoda poniesiona przez Prysmian S.p.A. będzie miała wpływ na wyniki finansowe całej grupy, w tym przedsiębiorstwa Prysmian Energia. Stwierdzono ponadto, że wpływ na wynik finansowy przedsiębiorstwa Prysmian Energia równie dobrze mogły mieć wpływ transakcje dotyczące nakładów dostarczanych przez podmioty powiązane.

(278)

Jak wyjaśniono w motywie 276, informacje finansowe dotyczące przedsiębiorstwa Prysmian Energia ujawnione zainteresowanym stronom w drugiej nocie nie dotyczyły poziomu całej grupy Prysmian, lecz poziomu jednostki w Argentynie. Ponadto grupa ZTT nie wyjaśniła, w jaki sposób szkoda poniesiona przez przedsiębiorstwo powiązane we Włoszech mogłaby wpłynąć na dane finansowe dotyczące przedsiębiorstwa w Argentynie. Argument ten ma charakter czysto spekulacyjny, ponieważ nie został on poparty dowodem potwierdzającym. Argument, że na wynik finansowy przedsiębiorstwa Prysmian Energia mogły mieć wpływ transakcje dotyczące materiałów dostarczanych przez podmioty powiązane, również ma charakter spekulacyjny, ponieważ nie przedstawiono żadnych dowodów na poparcie tego argumentu. W związku z tym argumenty te zostały odrzucone.

(279)

Grupa ZTT zwróciła się do Komisji o przedstawienie bardziej szczegółowego podziału kosztów operacyjnych przedsiębiorstwa Prysmian Energia, które udostępniono Komisji lub – w przypadku, gdy nie są obecnie dostępne – o ich uzyskanie i ujawnienie.

(280)

Komisja potwierdza, że w drugiej nocie ujawniła zainteresowanym stronom odpowiednie łatwo dostępne informacje finansowe dotyczące przedsiębiorstwa Prysmian Energia, które pochodziły od Dun & Bradstreet.

(281)

Przedsiębiorstwo Connect Com stwierdziło, że – podobnie jak w przypadku Turcji – również w przypadku Argentyny nie można założyć, że produkowane są tam wystarczająco reprezentatywne ilości przewodów światłowodowych, aby osiągnąć wartość odniesienia wynoszącą 5 % produkcji w Chinach, jak przewidziano w wytycznych Komisji dotyczących skarg (126). Zdaniem tej strony całkowita wielkość produkcji producentów przewodów światłowodowych w Argentynie pozostawałaby daleko w tyle w porównaniu z wielkością produkcji producentów chińskich.

(282)

Przedsiębiorstwo Connect Com stwierdziło również, że producenci w Argentynie nie mają dostępu do najważniejszych surowców, takich jak włókna szklane, aramid lub polietylen, i w przeciwieństwie do producentów chińskich surowce te należy przywozić w stosunkowo złożony i kosztowny sposób. W tym względzie oparło się ono na się na wyroku Trybunału Sprawiedliwości w sprawie C-16/90 z dnia 22 października 1991 r. (127), w którym stwierdzono, że przy wyborze państwa odniesienia należy uwzględnić dostęp do surowców.

(283)

Na wstępie należy zauważyć, że argumenty przedsiębiorstwa Connect Com i odniesienie do wyroku w sprawie C-16/90 są niesłuszne. W sprawie tej Trybunał omawiał wybór państwa analogicznego na podstawie dawnego art. 2 ust. 7 rozporządzenia podstawowego, w którym określono, że w przypadku krajów nieposiadających gospodarki rynkowej wartość normalną można ustalać na podstawie rzeczywistych cen krajowych lub faktycznie kosztów ponoszonych przez producentów krajowych w kraju trzecim o gospodarce rynkowej. Zgodnie z tym przepisem czynniki takie jak dostęp do surowców i wielkość produkcji producentów z państwa analogicznego mogłyby mieć wpływ na wybór państwa analogicznego, ponieważ mogłyby wpłynąć na ceny krajowe i koszty producentów z państwa analogicznego związane z produkcją i sprzedażą produktu podobnego. W związku z tym uzasadniony był wybór państwa analogicznego, w którym czynniki te były porównywalne z czynnikami obserwowanymi w gospodarce nierynkowej objętej dochodzeniem. Względy te nie mają już znaczenia dla stosowania art. 2 ust. 6a. Wynika to z faktu, że zgodnie z art. 2 ust. 6a wartość normalna opiera się na czynnikach produkcji producentów eksportujących objętych dochodzeniem. Reprezentatywny kraj odniesienia jest wykorzystywany wyłącznie do pozyskania niezniekształconych danych na potrzeby wyceny czynników produkcji, w tym przypadku chińskich producentów eksportujących objętych dochodzeniem.

(284)

Bez uszczerbku dla powyższego Komisja odnotowała, co następuje.

(285)

Jeżeli chodzi o argument dotyczący przewodnika dla skarżących, cały tekst, na który powołuje się Connect Com, jest przewodnikiem objaśniającym dla skarżących, który nie jest prawnie wiążący i którego celem jest przekazanie jedynie ogólnych porad (128). Ponadto celem tego przewodnika jest przekazanie skarżącym jedynie wskazówek dotyczących etapu składania skargi i nie obejmuje on etapu dochodzenia, który stanowi kontekst argumentu tej strony. W każdym razie Komisja zauważa, że cytowany tekst był niedopatrzeniem w odniesieniu do poprzedniej wersji, która dotyczyła wyboru państwa analogicznego na mocy dawnego art. 2 ust. 7, i że w międzyczasie przewodnik ten został zmieniony (129). W związku z powyższym argument ten został odrzucony.

(286)

W odniesieniu do twierdzenia dotyczącego dostępu do surowców, jest to zarówno błędne, jak i oparte wyłącznie na przypuszczeniach. Według danych z GTA przedsiębiorstwa w Argentynie przywożą znaczne ilości włókien szklanych, aramidu lub polietylenu. Ponadto przedsiębiorstwo Connect Com nie przedstawiło żadnych dowodów, które potwierdzałyby, że prowadzony przez przedsiębiorstwa argentyńskie przywóz tych surowców jest skomplikowany i kosztowny. W związku z tym argument ten został odrzucony.

(287)

Ponadto przedsiębiorstwo Connect Com niesłusznie twierdziło, że Komisja wykluczyła Kolumbię, Malezję, Serbię i Republikę Południowej Afryki jako możliwe reprezentatywne kraje na podstawie analizy danych dotyczących przywozu na poziomie kodu sześciocyfrowego przeprowadzonej w pierwszej nocie, podczas gdy w przypadku Argentyny przeprowadziła analizę na poziomie kodu ośmiocyfrowego.

(288)

Jak wyjaśniono w motywie 238, Komisja nie uznała Kolumbii, Malezji, Serbii i Republiki Południowej Afryki za odpowiednie reprezentatywne kraje, ponieważ nie znalazła informacji dotyczących okresu objętego dochodzeniem na temat danych finansowych producentów działających w tych krajach. W związku z tym nie przeprowadzono analizy danych dotyczących przywozu. W związku z tym argument ten został odrzucony.

(289)

Przedsiębiorstwo Connect Com stwierdziło również, że Komisja nie może wykluczyć Brazylii na podstawie faktu, że duża część drutu stalowego platerowanego aluminium jest przywożona z Chin, ponieważ drut stalowy platerowany aluminium nie jest odpowiednim surowcem, który byłby wymagany do produkcji przewodów światłowodowych, oraz że jeżeli decyzja ta opiera się na wielkości przywozu z Chin mało istotnych czynników produkcji, to również Argentynę należy odrzucić jako reprezentatywny kraj, ponieważ Argentyna prowadzi znaczny przywóz z Chin innych mało istotnych czynników produkcji, takich jak drut ze stopów aluminium i pręty aluminiowe.

(290)

Przedsiębiorstwo Connect Com błędnie zrozumiało powody, dla których Komisja nie uznała Brazylii za odpowiedni reprezentatywny kraj. Jak wyjaśniono w motywie 242, Komisja stwierdziła, że ogólna reprezentatywność niezniekształconego przywozu do Brazylii była niska, ponieważ niektóre surowce, które w znacznych ilościach ujęto w kosztach produkcji przewodów światłowodowych, przywożono głównie z Chin. W szczególności Komisja podkreśliła, że reprezentatywność światłowodów i ich wartość bazowa zostały w znacznym stopniu podważone, ponieważ większość przywożonych produktów pochodziła z Chin, zarówno w przypadku oceny na poziomie kodu sześciocyfrowego, jak i ośmiocyfrowego. Ponadto, jak wyjaśniono w motywie 242, drut stalowy platerowany aluminium jest w znacznych ilościach wykorzystywany przez jednego producenta eksportującego do wytwarzania przewodów światłowodowych. Producent ten wytwarza przewody światłowodowe, które oprócz transmisji danych są również wykorzystywane do przesyłania energii elektrycznej i, jak wyjaśniono w motywie 59, produkty te są również objęte prowadzonym dochodzeniem. Co więcej, włókna szklane również były głównie przywożone z Chin. Z tego powodu argument zostaje odrzucony.

(291)

Przedsiębiorstwo Connect Com podtrzymało swój argument, że Komisja powinna zbadać, czy Meksyk, Kazachstan i Federacja Rosyjska mogą zostać uznane za odpowiednie reprezentatywne kraje, ponieważ produkuje się w nich przewody światłowodowe w większych ilościach niż w Argentynie. Stwierdziło ono ponadto, że w oparciu o orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości (130) Komisja nie może powoływać się na to, że nie znalazła producenta dysponującego łatwo dostępnymi danymi, lecz musi dołożyć wszelkich starań, aby w państwie trzecim, którego dotyczy postępowanie, znaleźć producenta wykazującego gotowość do współpracy w toku dochodzenia.

(292)

Jak wyjaśniono w motywie 212, Komisja nie dokonała dalszej oceny Meksyku, Kazachstanu i Federacji Rosyjskiej, ponieważ nie była w stanie znaleźć w tych krajach producenta przewodów światłowodowych, który dysponuje łatwo dostępnymi informacjami finansowymi. Ponadto zauważono, że przedsiębiorstwo Connect Com również nie przedłożyło takich informacji. Co więcej, informacje finansowe odpowiedniego przedsiębiorstwa w reprezentatywnym kraju są oparte na łatwo dostępnych informacjach i nie ma potrzeby, aby Komisja zwracała się o współpracę do przedsiębiorstw w reprezentatywnym kraju. W związku z tym argument ten został odrzucony.

3.2.4.   Poziom ochrony socjalnej i ochrony środowiska

(293)

Po ustaleniu na podstawie wszystkich powyższych elementów, że Argentyna jest jedynym odpowiednim reprezentatywnym krajem, nie było potrzeby przeprowadzenia oceny poziomu ochrony socjalnej i ochrony środowiska zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) tiret pierwsze zdanie ostatnie rozporządzenia podstawowego.

3.2.5.   Wniosek

(294)

Biorąc pod uwagę wyniki powyższej analizy, należy uznać, że Argentyna spełniała kryteria przewidziane w art. 2 ust. 6a lit. a) tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego pozwalające uznać ją za odpowiedni reprezentatywny kraj.

3.2.6.   Uwagi dotyczące ostatecznego ujawnienia

(295)

W swoich uwagach dotyczących ostatecznego ujawnienia grupa ZTT powtórzyła swój argument dotyczący wyboru reprezentatywnego kraju, twierdząc, że Malezja jest bardziej odpowiednim reprezentatywnym krajem niż Argentyna. W tym względzie podtrzymała ona swoje argumenty zawarte w motywach 265, 267 i 269, nie przedstawiając żadnych nowych informacji. Ponadto twierdziła – nie przedstawiając na to żadnych dowodów – że w Argentynie nie odbywa się żadna produkcja włókien optycznych, a przywóz włókien optycznych był niewystarczający do zaspokojenia potrzeb związanych z normalną działalnością.

(296)

Z powodów przedstawionych w motywach 266, 268 i 270 oraz z uwagi na brak dowodów potwierdzających argumenty te odrzucono.

(297)

W swoich uwagach dotyczących ostatecznego ujawnienia w odniesieniu do wyboru reprezentatywnego kraju z wykazu krajów o podobnym poziomie rozwoju gospodarczego jak państwo wywozu przedsiębiorstwo Connect Com twierdziło, że choć Komisja wykorzystała kraje zaklasyfikowane do tej samej kategorii dochodu przez Bank Światowy, kierując się swobodnym uznaniem w interpretacji i stosowaniu rozporządzenia podstawowego, Connect Com uważa, że wybór kraju o podobnym poziomie rozwoju gospodarczego wyłącznie na podstawie ogólnej klasyfikacji Banku Światowego nie wydaje się właściwy. Ponadto twierdziło ono, że sądy europejskie nie potwierdziły tej praktyki. W związku z tym przedsiębiorstwo Connect Com twierdziło, że Komisja nie powinna była odrzucać jako niemających znaczenia twierdzeń Connect Com, że Komisja powinna również wziąć pod uwagę warunki produkcji w sektorze oraz poziom rozwoju technologicznego w reprezentatywnych krajach w porównaniu z Chinami.

(298)

Z powodów wyjaśnionych w motywach 216 i 217 argumenty te odrzucono.

(299)

Przedsiębiorstwo Connect Com twierdziło ponadto, że Komisja powinna ujawnić, w przypadku których z trzech kodów towarów stosowanych w Argentynie w odniesieniu do włókien optycznych wielkość przywozu z Chin stanowiła 52 % i jaka była wielkość przywozu w przypadku pozostałych produktów.

(300)

Należy zauważyć, że w dniu 12 marca 2021 r. Komisja dodała do niepoufnych akt dochodzenia kompletny wyciąg dotyczący przywozu obejmujący czynniki produkcji Argentyny, Brazylii, Tajlandii i Turcji. W arkuszu „QTY share” wielkość przywozu z Chin stanowiła 51,55 % (w zaokrągleniu 52 %) całkowitej wielkości przywozu produktów oznaczonych argentyńskim kodem towaru 9001 10 20, w przypadku kodu towaru 9001 10 19 stanowiła 21,83 %, a w przypadku kodu towaru 9001 10 11 – 1,55 %.

(301)

Przedsiębiorstwo Connect Com twierdziło również, że Komisja wykluczyła Kolumbię, Malezję, Serbię i Republikę Południowej Afryki jako odpowiednie reprezentatywne kraje na podstawie analizy przywozu na poziomie kodu sześciocyfrowego, podczas gdy w przypadku Argentyny przeprowadziła analizę na poziomie kodu ośmiocyfrowego.

(302)

Komisja nie zgadza się z tym twierdzeniem. Jak stwierdzono w motywie 238, Kolumbia i Republika Południowej Afryki nie zostały uznane za odpowiednie reprezentatywne kraje, ponieważ Komisja nie znalazła łatwo dostępnych informacji dotyczących okresu objętego dochodzeniem na temat danych finansowych producentów działających w tych krajach. Malezja i Serbia również nie zostały uznane za odpowiednie reprezentatywne kraje, ponieważ Komisja nie znalazła w tych krajach przynoszących zyski producentów. W związku z tym argument ten został odrzucony.

(303)

Ponadto przedsiębiorstwo Connect Com twierdziło, że nie należało wykluczać Brazylii jako odpowiedniego reprezentatywnego kraju, ponieważ znaczna wielkość przywozu drutu stalowego platerowanego aluminium w Brazylii pochodziła z Chin. Przedsiębiorstwo Connect Com twierdziło również, że drut stalowy platerowany aluminium nie był odpowiednim surowcem do produkcji przewodów światłowodowych. Connect Com zwróciło się także do Komisji o ujawnienie, który chiński producent eksportujący rzekomo wykorzystywał drut stalowy platerowany aluminium do produkcji przewodów światłowodowych.

(304)

Jak wyjaśniono w motywie 242, ogólna reprezentatywność niezniekształconego przywozu do Brazylii była niska i dotyczyła nie tylko drutu stalowego platerowanego aluminium. Drut stalowy platerowany aluminium jest wykorzystywany do produkcji przewodów OPGW i OPPC, które również wchodzą w zakres dochodzenia i są wywożone do Unii przez objętych próbą chińskich producentów eksportujących.

(305)

Przedsiębiorstwo Connect Com powtórzyło także argumenty podniesione przez CCCME oraz swoje twierdzenia omówione w motywie 259 bez przedstawiana żadnych nowych elementów.

(306)

Z powodów wyjaśnionych w motywie 260 argumenty te odrzucono.

(307)

Przedsiębiorstwo Connect Com powtórzyło również swoje argumenty podniesione w motywie 281 bez przedstawiana nowych elementów.

(308)

Z powodów wyjaśnionych w motywach 283–285 argumenty te odrzucono.

(309)

Ponadto przedsiębiorstwo Connect Com twierdziło, że ponieważ przewody OPGW i OPPC także wchodzą w zakres dochodzenia, wybrany argentyński producent powinien wytwarzać również te rodzaje przewodów światłowodowych, a Komisja powinna ujawnić, czy rzeczywiście tak było.

(310)

Komisja zauważa, że nie ma wymogu, zgodnie z którym wybrany producent z reprezentatywnego kraju powinien produkować wszystkie rodzaje produktu wywożonego przez chińskich producentów. W związku z powyższym argument ten został odrzucony jako niemający znaczenia.

(311)

W swoich uwagach dotyczących ostatecznego ujawnienia CCCME powtórzyła swoje twierdzenia ujęte w motywie 259, że Argentyna nie jest odpowiednim reprezentatywnym krajem, ponieważ jedyny producent w Argentynie wskazany przez Komisję (tj. Prysmian Energia) jest powiązany z jednym ze skarżących, a przedsiębiorstwo to posiada duży udział w argentyńskim rynku. Ponownie odniosła się do dochodzenia antydumpingowego dotyczącego przywozu glifosatu z Chin (131), w którym Argentyna, Australia, Indie i Malezja zostały odrzucone jako państwa analogiczne, ponieważ ich rynki były w dużej mierze zdominowane przez przedsiębiorstwa powiązane z głównym skarżącym z UE. Twierdziła ponadto, że Komisja nie odniosła się do argumentu dotyczącego dochodzenia w sprawie glifosatu oraz nie wykazała, że koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz dane dotyczące zysku argentyńskiego producenta można stosować do konstruowania wartości normalnej.

(312)

Jak stwierdzono w motywie 260, fakt, że wybrane przedsiębiorstwo w reprezentatywnym kraju jest powiązane z producentem unijnym, nie ma decydującego znaczenia przy wyborze reprezentatywnego kraju. CCCME odnosi się do sprawy dotyczącej zastosowania dawnego art. 2 ust. 7 lit. a) rozporządzenia podstawowego, który to artykuł uchylono w grudniu 2017 r. (132) Art. 2 ust. 7 lit. a) zawierał wymóg wyboru odpowiedniego państwa trzeciego o gospodarce rynkowej, zwanego również „państwem analogicznym”, oraz wyboru producenta mającego siedzibę w tym państwie. Zgodnie z art. 2 ust. 6a zamiast żądania przekazania i weryfikowania danych producenta z państwa analogicznego Komisja opiera się na łatwo dostępnych informacjach dotyczących okresu objętego dochodzeniem. Jako taka procedura określona w art. 2 ust. 6a jest zasadniczo odmienna i Komisja nie uważa, że domniemany związek w niniejszej sprawie może mieć jakikolwiek wpływ na odpowiedniość opierania się na łatwo dostępnych danych producenta argentyńskiego. Ponadto fakt, że przedsiębiorstwo posiada duży udział w rynku argentyńskim, nie oznacza, iż konkurencja w Argentynie nie istnieje. W związku z tym argument ten został odrzucony.

(313)

CCCME twierdziła również, że Komisja nie określiła standardu, do którego się odniosła przy ustalaniu, czy marża zysku producenta w reprezentatywnym kraju jest racjonalna czy nie. Ponadto twierdziła ona, że Komisja nie wyjaśniła, dlaczego do konstruowania wartości normalnej nie można zastosować rzeczywistej marży zysku producenta działającego na rynku, na którym nie stwierdzono zakłóceń.

(314)

Komisja nie zgadza się z tym twierdzeniem. Odpowiednie wyjaśnienia przedstawiono w motywach 258 i 294, w których Komisja stwierdziła, że Argentyna spełniała kryteria przewidziane w art. 2 ust. 6a lit. a) tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego pozwalające uznać ją za odpowiedni reprezentatywny kraj, a w związku z tym Komisja musiała zastosować zysk w odniesieniu do producenta z Argentyny. W związku z tym argument ten został odrzucony.

3.3.   Źródła, na podstawie których ustalono poziom niezniekształconych kosztów

(315)

W pierwszej nocie Komisja podała wykaz czynników produkcji, takich jak materiały, energia i praca, wykorzystywanych przez producentów eksportujących do produkcji produktu objętego postępowaniem i wezwała zainteresowane strony do zgłaszania uwag i przedstawienia łatwo dostępnych informacji na temat niezniekształconych wartości każdego z czynników produkcji wymienionych w tej nocie.

(316)

Następnie w drugiej nocie Komisja stwierdziła, że na potrzeby obliczenia wartości normalnej zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego skorzysta z bazy danych GTA w celu ustalenia poziomu niezniekształconych kosztów większości czynników produkcji, w szczególności surowców. Ponadto Komisja oznajmiła, że w celu ustalenia odpowiednio niezniekształconych kosztów pracy i energii wykorzysta dane statystyczne MOP oraz stawki opłat za energię elektryczną opublikowane przez dwóch dystrybutorów energii elektrycznej, tj. przedsiębiorstwa Edenor i Edesur, jak opisano szczegółowo w motywie 348.

(317)

W drugiej nocie Komisja poinformowała również zainteresowane strony, że ze względu na nadzwyczajnie dużą liczbę czynników produkcji u producentów eksportujących objętych próbą, którzy dostarczyli pełne informacje, może ona pogrupować czynniki mające nieznaczny udział w kosztach produkcji w ramach kategorii „materiałów zużywalnych”. Jeżeli chodzi o traktowanie ich przy obliczaniu wartości normalnej, Komisja poinformowała, że obliczy procentowy udział materiałów zużywalnych w całkowitym koszcie surowców i zastosuje ten procentowy udział do ponownie obliczonego kosztu surowców, stosując ustalone niezniekształcone wartości odniesienia w odpowiednim reprezentatywnym kraju. Komisja zastosowała to podejście, jak wyjaśniono poniżej w motywie 320.

3.4.   Niezniekształcone koszty i wartości odniesienia

3.4.1.   Czynniki produkcji

(318)

Biorąc pod uwagę wszystkie informacje przedstawione przez zainteresowane strony i zebrane podczas wizyt weryfikacyjnych, w celu określenia wartości normalnej zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego zidentyfikowano następujące czynniki produkcji i ich źródła:

Tabela 1

Czynniki produkcji przewodów światłowodowych

Czynnik produkcji

Kod towaru w Argentynie

Wartość niezniekształcona

Jednostka miary

Surowce

Drut ze stopów aluminium

7605 29 90

32,60

CNY/kg

Drut stalowy platerowany aluminium

7217 30 10 ,

7217 30 90

10,17

CNY/kg

Pręty aluminiowe

7605 21 10

7605 21 90

27,59

CNY/kg

Taśma aluminiowa

7606 12 20 ,

7606 12 90

21,68

CNY/kg

Taśma/pas aluminiowy

7606 91 00

29,03

CNY/kg

Włókno aramidowe

5402 11 00

148,37

CNY/kg

Żel wypełniający przewód

4002 99 90

26,58

CNY/kg

Pasta do linki

2710 19 93 ,

2710 19 99

9,26

CNY/kg

Kopolimer etylenu i octanu winylu

3905 29 00

15,93

CNY/kg

Lina wypełniająca

5607 49 00

33,44

CNY/kg

Trudnopalny materiał osłon

3901 90 10 ,

3901 90 20 ,

3901 90 50 ,

3901 90 90

16,22

CNY/kg

Polimer zbrojony włóknami szklanymi

3921 90 19

25,31

CNY/kg

Tworzywo sztuczne zbrojone włóknami szklanymi

3921 90 19

25,31

CNY/kg

Pokryty klejem polimer zbrojony włóknami szklanymi

3919 90 10 ,

3919 90 90

48,53

CNY/kg

Przędza z włókna szklanego

7019 19 00

135,88

CNY/kg

Standardowy materiał osłon z polietylenu o dużej gęstości

3901 20 19 ,

3901 20 29

7,81

CNY/kg

Polietylen o małej gęstości

3901 40 00

8,26

CNY/kg

Standardowy materiał osłon z polietylenu niskiej gęstości

3901 10 10 ,

3901 10 91 ,

3901 10 92

7,88

CNY/kg

Niskodymny bezhalogenowy materiał osłon

3901 30 10 ,

3901 30 90

13,39

CNY/kg

Światłowód

9001 10 11 ,

660,5

CNY/kg

Drut stalowy pokryty gumą fosfatowaną

7217 90 00

12,54

CNY/kg

|Politetraftalan butylenu

3907 99 11 ,

3907 99 19

14,00

CNY/kg

Elastomer poliolefinowy

3901 90 10 ,

3901 90 20 ,

3901 90 50 ,

3901 90 90 ,

3902 90 00

19,06

CNY/kg

Jednostka optyczna ze stali nierdzewnej

8544 70 90

114,79

CNY/kg

Taśma ze stali nierdzewnej

7219 32 00

16,63

CNY/kg

Taśma/pas ze stali nierdzewnej

7220 20 10 ,

7220 20 90

17,03

CNY/kg

Oplot stalowy

7312 10 10 ,

7312 10 90

16,82

CNY/kg

Taśma stalowa

7212 50 90

26,16

CNY/kg

Drut stalowy

7217 10 11 ,

7217 10 19 ,

7217 10 90

7,99

CNY/kg

Taśma

3919 10 20

66,66

CNY/kg

Przędza

5402 20 00

16,01

CNY/kg

Praca

Wynagrodzenie za pracę w przemyśle produkcyjnym

[Nie dotyczy]

40,1

CNY/h

Energia

Energia elektryczna

[Nie dotyczy]

0,3390

CNY/kWh

Surowce

(319)

Aby ustalić niezniekształconą cenę surowców dostarczanych do zakładu producenta reprezentatywnego kraju, Komisja jako podstawę wykorzystała średnią ważoną ceny importowej stosowanej przy przywozie do reprezentatywnego kraju podanej w GTA, do której dodano należności celne przywozowe i koszty transportu. Cenę importową w reprezentatywnym kraju obliczono jako średnią ważoną cen jednostkowych produktów przywożonych ze wszystkich państw trzecich z wyjątkiem Chin i państw, które nie są członkami WTO, wymienionych w załączniku 1 do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/755. Komisja postanowiła wykluczyć przywóz z Chin do reprezentatywnego kraju, ponieważ w motywie 69 uznała, że oparcie się na cenach i kosztach krajowych w Chinach nie jest odpowiednim rozwiązaniem z uwagi na występowanie znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego. Biorąc pod uwagę, że nie ma dowodów wskazujących na to, że te same zakłócenia nie mają w równym stopniu wpływu na produkty przeznaczone na wywóz, Komisja uznała, że te same zakłócenia miały wpływ na ceny eksportowe. Po wykluczeniu przywozu do Argentyny z Chin oraz z państw nieposiadających gospodarki rynkowej Komisja ustaliła, że przywóz głównych surowców z innych państw trzecich pozostawał reprezentatywny (ponad 70 % łącznej wielkości przywozu do Argentyny).

(320)

Biorąc pod uwagę wyjątkowo dużą liczbę czynników produkcji wykorzystywanych przez producentów eksportujących, w przypadku wielu z nich rzeczywiste koszty ponoszone przez współpracujących producentów eksportujących stanowiły znikomy udział w całkowitych kosztach surowców w okresie objętym dochodzeniem. Komisja postanowiła uwzględnić te koszty w materiałach zużywalnych, ponieważ uznano, że ich wpływ na obliczenie wartości normalnej jest bardzo ograniczony. Surowce uwzględnione w materiałach zużywalnych wymieniono w ujawnieniach odnoszących się do danego przedsiębiorstwa. Komisja obliczyła procentowy udział materiałów zużywalnych w całkowitym koszcie surowców i zastosowała ten procentowy udział do ponownie obliczonego kosztu surowców, stosując ustalone niezniekształcone ceny.

(321)

Aby ustalić niezniekształconą cenę surowców zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego, Komisja zastosowała odpowiednie należności celne przywozowe obowiązujące w reprezentatywnym kraju.

(322)

Komisja ujęła koszt transportu poniesiony przez producentów eksportujących objętych próbą z tytułu dostaw surowców jako odsetek rzeczywistego kosztu tych surowców, a następnie zastosowała taki sam odsetek wobec niezakłóconego kosztu tych samych surowców, aby uzyskać niezakłócony koszt transportu. Komisja uznała, że w kontekście przedmiotowego dochodzenia istnieją podstawy, aby wykorzystać stosunek surowca producenta eksportującego do zgłoszonych kosztów transportu jako przesłankę do oszacowania niezakłóconych kosztów transportu surowców w momencie dostarczenia do fabryki przedsiębiorstwa.

(323)

W swoich uwagach dotyczących ostatecznego ujawnienia grupa FTT twierdziła, że kod towaru 9001 10 19 stosowany w Argentynie w odniesieniu do włókna optycznego nie dotyczy włókien jednomodowych, ale włókien wielomodowych i specjalnych, które nie były wykorzystywane do produkcji produktu objętego postępowaniem. Wynikało to z faktu, że włókna objęte tym kodem miały średnicę większą niż 11 mikronów, typową dla włókien wielomodowych.

(324)

Argument ten uznano za uzasadniony i w związku z tym Komisja zgodziła się odpowiednio zmienić wartość odniesienia dla włókien optycznych.

(325)

W swoich uwagach dotyczących ostatecznego ujawnienia grupa ZTT twierdziła, że Komisja niesłusznie nie uwzględniła w obliczeniach wartości odniesienia dla włókien optycznych przywozu produktów objętych argentyńskim kodem towaru 9001 10 20, ponieważ uwzględniła przewody światłowodowe, jak stwierdzono w motywie 274, jako że przewody światłowodowe były przywożone za pośrednictwem argentyńskiego kodu towaru 8544 70 00. Grupa FTT oświadczyła jednak, że nie zgłasza zastrzeżeń co do decyzji Komisji o pominięciu tego argentyńskiego kodu towaru.

(326)

Komisja zauważa, że kod HS 8544 70 dotyczy przewodów światłowodowych jednomodowych, złożonych z jednego lub wielu indywidualnie osłoniętych włókien, w obudowie ochronnej, nawet połączonych z przewodnikami prądu elektrycznego, co wyklucza przewody, w których wszystkie włókna optyczne są indywidualnie wyposażone w złącza na jednym lub obu krańcach i izolowane tworzywami sztucznymi przewody do zastosowań podmorskich zawierające przewodnik miedziany lub aluminiowy, w których włókna są zawarte w modułach metalowych. Z drugiej strony pozycja 9001 dotyczy włókien optycznych oraz wiązek włókien optycznych, a także przewodów światłowodowych innych niż te objęte pozycją 8544. Argentyński kod towaru 9001 10 20 opisano jako „wiązki włókien optycznych i przewody światłowodowe”. W związku z tym argument ten został odrzucony.

(327)

Grupa FTT twierdziła ponadto, że dane wykorzystane przez Komisję do obliczenia wartości odniesienia dla włókien optycznych obejmują zarówno kolorowe, jak i inne światłowody, oraz zwróciła się do Komisji o odliczenie poniesionego przez grupę kosztu barwienia światłowodu od wartości odniesienia.

(328)

Komisja zwróciła uwagę, że dowody przedstawione przez FTT jedynie w poufnej wersji uwag nie mogą być odpowiednio ocenione, ponieważ stanowiły jedynie fragment niektórych zestawów danych. Niemniej jednak Komisja przypomniała, że wartość odniesienia oblicza się na podstawie łatwo dostępnych danych, a dostarczone przez FTT w tym względzie fragmentaryczne informacje ewidentnie nie są łatwo dostępne. W związku z tym argument ten został odrzucony.

(329)

Grupa ZTT twierdziła, że do celów konstrukcji wartości odniesienia dla surowca „żel wypełniający przewód” spośród czterech kodów towaru wykorzystanych przez Komisję, tj. 4002 99 10, 4002 99 20, 4002 99 30 i 4002 99 90, należy zastosować tylko kod 4002 99 90. Grupa ZTT przedstawiła dowody potwierdzające, że pozostałe trzy kody towaru nie były stosowane do produkcji produktu objętego postępowaniem.

(330)

Argument ten również uznano za uzasadniony i w związku z tym Komisja odpowiednio zmieniła wartość odniesienia dla żelu wypełniającego przewód.

(331)

Grupa ZTT twierdziła ponadto, że kod towaru stosowany w odniesieniu do surowca „pręty aluminiowe” był nieprawidłowy, ponieważ w nomenklaturze argentyńskiej określenie to odnosi się do drążonych i innych profilów z aluminium, a nie do sztab i prętów, których nie wykorzystuje się do produkcji produktu objętego postępowaniem, w związku z czym Komisja powinna wskazać inny kod. Grupa ZTT nie zaproponowała alternatywnego kodu towaru.

(332)

Komisja potwierdziła, że argentyński kod obejmował drążone i inne profile z aluminium, a nie sztaby i pręty. Po dalszej analizie Komisja zdecydowała się zmienić kod i zamiast niego zastosować kod HS 7605 21 dotyczący prętów ze stopu aluminium, które są wykorzystywane do produkcji drutów stalowych platerowanych aluminium stosowanych w przewodach odgromowych skojarzonych ze światłowodem (OPGW) (133).

(333)

Grupa ZTT twierdziła także, że do produkcji przewodów światłowodowych nie wykorzystuje przędzy z włókna szklanego, ale niedoprzędy z włókien szklanych, a związku z tym prawidłowym kodem HS jest kod 7019 12. Grupa ZTT oświadczyła, że decydującym czynnikiem rozróżniającym przędzę od niedoprzędu jest to, czy ich włókna są skręcone czy nie. Grupa ZTT twierdziła, że stosowane przez nią włókna nie były skręcone, a zatem właściwym kodem HS jest kod niedoprzędów, tj. 7019 12.

(334)

Komisja nie zgodziła się z tym twierdzeniem. Kod HS 7019 12 stosuje się w odniesieniu do niedoprzędów z włókien szklanych, które są surowcami do produkcji przędzy z włókna szklanego. Ponadto producenci unijni potwierdzili, że niedoprzędy z włókien szklanych są surowcami wykorzystywanymi przez dostawców przędzy szklanej i prętów wzmocnionych włóknem szklanym w branży przewodów światłowodowych. Dlatego też prawidłowym kodem HS jest 7019 19.

(335)

Grupa FTT stwierdziła, że czynnik produkcji „woda” został błędnie włączony przez Komisję do „materiałów zużywalnych”, podczas gdy ten czynnik produkcji nie był bezpośrednim kosztem surowca, lecz kosztem bezpośrednim.

(336)

Komisja włączyła czynnik produkcji „woda” do materiałów zużywalnych, ponieważ stanowił on mniej niż 0,05 % całkowitego kosztu bezpośredniego, a zatem jego wpływ na margines dumpingu był nieistotny.

(337)

Grupa FTT twierdziła, że Komisja była zobowiązana do opracowania wskaźnika odniesienia dla każdego czynnika produkcji, ponieważ uznała, że wszystkie czynniki produkcji były zniekształcone. Twierdziła ona zatem, że Komisja nie mogła zgrupować kilku czynników produkcji w ramach materiałów zużywalnych i zastosować metody obliczeń wyjaśnionej w motywie 320, ponieważ zniekształciłoby to dane. Grupa FTT zwróciła się do Komisji o wykorzystanie zgłoszonych przez nią danych w odniesieniu do tych czynników produkcji. Grupa ZTT nie zgodziła się również z metodyką Komisji w odniesieniu do materiałów zużywalnych i stwierdziła, że Komisja powinna obliczyć wartość odniesienia dla materiałów zużywalnych oddzielnie od innych nakładów.

(338)

Jak wyjaśniono w motywie 320, ze względu na dużą liczbę czynników produkcji (na przykład ponad 60 czynników produkcji w przypadku FTT) Komisja zaliczyła do materiałów zużywalnych kilka czynników produkcji (około 30 czynników produkcji w przypadku FTT), które stanowiły nieznaczny udział w całkowitych kosztach surowców w okresie objętym dochodzeniem (około 4 % w przypadku FTT). Komisja uznała, że pozyskiwanie wszystkich tych czynników produkcji wiązałoby się ze znacznym obciążeniem administracyjnym, biorąc również pod uwagę, że dla niektórych z nich wartości przywozu do kraju reprezentatywnego nie były reprezentatywne, natomiast wpływ na obliczanie wartości normalnej, której te czynniki produkcji stanowią jedynie część, został uznany za bardzo ograniczony. Komisja zastosowała zatem swoją standardową metodykę obliczania niezniekształconej wartości materiałów zużywalnych, tj. obliczyła udział procentowy materiałów zużywalnych w całkowitym koszcie surowców i zastosowała ten udział procentowy do ponownie obliczonego kosztu surowców przy zastosowaniu ustalonych niezniekształconych cen. Uważa się, że ta metodyka, dotycząca tak małej części kosztów produkcji i jeszcze mniejszej części obliczeń wartości normalnej, prowadzi do bardzo podobnych wyników jak metodyka oparta na pozyskiwaniu każdego czynnika produkcji. W każdym razie, metodyka ta mogłaby równie dobrze prowadzić do korzystnego wyniku dla producentów eksportujących, jeżeli podstawowa rzeczywista wartość nakładów byłaby wyższa niż wartość obliczona jako procent całkowitego kosztu surowców. Żadna z zainteresowanych stron nie przedstawiła dowodów na to, że podejście zastosowane przez Komisję prowadziłoby do mniej korzystnego wyniku. Ponadto Komisja zauważyła, że znaczące zakłócenia ustalono w sekcji 3.1.1 powyżej. W takim przypadku zgodnie z art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego można wykorzystywać koszty krajowe, ale tylko jeśli zostanie potwierdzone, że nie są zniekształcone, w oparciu o dokładne i odpowiednie dowody. Producenci eksportujący nie przedstawili, a Komisja nie znalazła żadnych takich dowodów w odniesieniu do czynników produkcji zgrupowanych w ramach materiałów zużywalnych. W związku z tym Komisja nie może wykorzystać danych przedstawionych przez grupę FTT. Komisja uważa, że jej metodyka obliczania niezniekształconej wartości materiałów zużywalnych jest odpowiednia, ponieważ nie są dostępne lepsze informacje. Grupa ZTT nie próbowała również przedstawić wartości odniesienia obliczonej przy użyciu wartości przywozu GTA do reprezentatywnego kraju ani nie zaproponowała alternatywnej niezniekształconej wartości odniesienia dla materiałów zużywalnych. W związku z tym argument ten został odrzucony.

(339)

Grupa ZTT twierdziła, że sześć produktów ubocznych/odpadów zgłoszonych jako czynniki produkcji nie powinno być włączonych do materiałów zużywalnych, a Komisja powinna opracować wartość odniesienia dla każdego z nich.

(340)

Komisja nie zgodziła się z tym twierdzeniem. Jak wyjaśniono w motywie 320, biorąc pod uwagę wyjątkowo dużą liczbę czynników produkcji wykorzystywanych przez producentów eksportujących, Komisja uwzględniła kilka czynników produkcji, których rzeczywiste koszty ponoszone przez współpracujących producentów eksportujących stanowiły znikomy udział w całkowitych kosztach surowców w materiałach zużywalnych. Sześć produktów ubocznych/odpadów zgłoszonych przez grupę ZTT stanowiło, w zależności od produktów ubocznych/odpadów, od mniej niż 0,005 % do mniej niż 0,050 % całkowitych kosztów bezpośrednich, a ogółem mniej niż 0,10 % całkowitych kosztów bezpośrednich. Dlatego też ich potencjalny wpływ na wartość normalną był nieistotny i w tym względzie istotne są te same uwagi, które podsumowano w motywie 338. W związku z tym powyższy argument został odrzucony.

(341)

Grupa FTT stwierdziła, że wykorzystując wartości CIF w celu skonstruowania wartości odniesienia, które obejmują koszty transportu poza Argentyną, opłaty za fracht morski i ubezpieczenie, Komisja zaprzecza wszelkiej przewadze komparatywnej, jaką mogą mieć producenci ze względu na dostępność niektórych surowców na ich rynku krajowym.

(342)

W art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego zaleca się korzystanie ze stosownych danych w odpowiednim reprezentatywnym kraju „o ile stosowne dane na temat kosztów są łatwo dostępne”. Komisja nie dysponowała danymi dotyczącymi cen krajowych w możliwych reprezentatywnych krajach. Z kolei dane łatwo dostępne są dotyczące cen importowych i Komisja wykorzystuje jako źródło tych danych Global Trade Atlas (GTA). Strona ta nie przedłożyła również ewentualnych istotnych danych z reprezentatywnego kraju, które mogłyby zostać wykorzystane w dochodzeniu. W związku z tym argument ten został odrzucony.

(343)

Grupa ZTT nie zgodziła się również z metodyką Komisji dotyczącą obliczania niezniekształconego kosztu transportu surowców, wyjaśnioną w motywie 322. Grupy ZTT stwierdziły, że Komisja powinna obliczyć koszt transportu indywidualnie dla każdego surowca. Dodano również, że koszt transportu może się znacznie różnić w zależności od czynnika produkcji.

(344)

Komisja zauważa, że grupa ZTT nie zasugerowała, w jaki sposób Komisja powinna obliczać koszt transportu indywidualnie dla każdego surowca. Jak wyjaśniono w motywie 322 Komisja uznała, że w kontekście przedmiotowego dochodzenia istnieją podstawy, aby wykorzystać stosunek surowca producenta eksportującego do zgłoszonych kosztów transportu jako przesłankę do oszacowania niezakłóconych kosztów transportu surowców w momencie dostarczenia do fabryki przedsiębiorstwa. W związku z tym argument ten został odrzucony.

3.4.1.1.   Praca

(345)

Komisja wykorzystała dane statystyczne MOP do określania wynagrodzeń w Argentynie. Dane statystyczne MOP zawierają informacje na temat średniego kosztu pracy za 2018 r. w odniesieniu do kilku zawodów. Średni koszt pracy w przemyśle wytwórczym nie był jednak dostępny. W związku z tym w celu ustalenia wartości odniesienia dla kosztów pracy Komisja wykorzystała całkowity średni koszt pracy zawarty w danych statystycznych MOP wraz z łatwo dostępnymi informacjami dotyczącymi dodatkowych kosztów pracy (takich jak podatki) poniesionych przez pracodawcę w Argentynie (134). Komisja skorzystała także z tego wskaźnika (135) w celu dostosowania do inflacji danych za 2018 r.

(346)

W swoich uwagach dotyczących ostatecznego ujawnienia grupa ZTT stwierdziła, że Komisja powinna zastosować koszt pracy „operatorów i monterów maszyn i urządzeń”, ponieważ w większości przypadków jest on zbliżony do rodzaju siły roboczej mającej do czynienia z przewodami światłowodowymi.

(347)

Komisja nie zgodziła się z tym twierdzeniem. Grupa ZTT nie przedstawiła żadnych dowodów wskazujących, że większość pracowników grupy ZTT to operatorzy i monterzy maszyn i urządzeń. W związku z tym, że branża przewodów światłowodowych jest branżą zaawansowanych technologii, producenci przewodów światłowodowych zatrudniają wielu inżynierów i techników, których MOP zalicza do kategorii „wysoko wykwalifikowani specjaliści”, a także techników do spraw informacji i komunikacji, których MOP zalicza do kategorii „technicy i inny personel średniego stopnia”. Średni koszt pracy w tych trzech zawodach jest o ponad 20 % wyższy niż wartość całkowitego kosztu pracy wykorzystana przez Komisję do obliczenia wartości odniesienia dla siły roboczej. Ponieważ Komisja nie posiada zestawienia udziału liczby pracowników w tych głównych kategoriach w ogólnej liczbie pracowników, uznała za stosowne zastosować średni koszt pracy podany przez MOP. W związku z tym argument ten został odrzucony.

3.4.1.2.   Energia elektryczna

(348)

W okresie objętym dochodzeniem dystrybutorzy energii elektrycznej Edenor i Edesur (136) publikują ceny energii elektrycznej dla przedsiębiorstw (użytkowników przemysłowych) w Argentynie. Informacje te pozwalają na ustalenie ceny energii elektrycznej płaconej przez użytkowników przemysłowych (Tarifa T3). Przedstawiają również szczegółowe informacje na temat cen płaconych przez użytkowników przemysłowych, którzy wybrali zróżnicowane stawki w zależności od pory dnia, w której zużywana jest energia elektryczna, oraz od wykorzystywanego napięcia. Komisja wykorzystała te taryfy do obliczeń.

(349)

Po ostatecznym ujawnieniu grupa ZTT stwierdziła, że we wzorze na obliczenie wartości odniesienia dla energii elektrycznej wystąpił błąd.

(350)

Komisja skorygowała ten błąd, którego wpływ był niewielki.

3.4.2.   Pośrednie koszty produkcji, koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz zysk

(351)

Zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego „skonstruowana wartość normalna obejmuje niezniekształconą i odpowiednią kwotę kosztów administracyjnych, kosztów sprzedaży i kosztów ogólnych oraz zyski”. Ponadto należy ustalić wartość pośrednich kosztów produkcji w celu pokrycia kosztów niewliczonych do czynników produkcji, o których mowa powyżej.

(352)

Pośrednie koszty produkcji poniesione przez współpracujących producentów eksportujących wyrażono jako udział w kosztach produkcji rzeczywiście poniesionych przez producentów eksportujących. Odsetek ten zastosowano do niezniekształconych kosztów produkcji.

(353)

W celu ustalenia niezniekształconej i odpowiedniej kwoty kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku Komisja oparła się na danych finansowych za 2019 r. dotyczących Prysmian Energia Cables y Sistemas de Argentina S.A, pochodzących z Dun and Bradstreet (D&B) (137). Komisja udostępniła te dane zainteresowanym stronom w drugiej nocie.

(354)

W swoich uwagach dotyczących ostatecznego ujawnienia grupa FTT nie zgodziła się z metodyką obliczeń zastosowaną do ogólnych kosztów wyjaśnionych w motywie 352, twierdząc, że Komisja oparła się na „zniekształconych danych” w celu ponownego obliczenia „zniekształconej” wartości, co było sprzeczne z zasadami prawnymi i praktyką Komisji, i zwróciła się do Komisji o zachowanie pierwotnych danych zgłoszonych przez grupę FTT. Grupa ZTT nie zgodziła się również z metodyką Komisji w odniesieniu do ogólnych kosztów i zwróciła się do Komisji o opracowanie wartości odniesienia dla tych kosztów oddzielnie od innych nakładów.

(355)

Komisja zauważyła, że dane dotyczące ogólnych kosztów nie były łatwo dostępne oddzielnie w sprawozdaniach finansowych producenta w reprezentatywnym kraju. Ponadto po stwierdzeniu znaczących zakłóceń, zgodnie z art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego można wykorzystywać koszty krajowe, ale tylko jeśli zostanie potwierdzone, że nie są zniekształcone, w oparciu o dokładne i odpowiednie dowody. Producenci eksportujący nie przedstawili, a Komisja nie znalazła żadnych takich dowodów w odniesieniu do ogólnych kosztów. W związku z tym argument ten został odrzucony. Komisja uważała, że jej metodyka obliczania niezniekształconej wartości ogólnych kosztów jest odpowiednia, ponieważ nie są dostępne lepsze informacje. Grupa ZTT nie zaproponowała również alternatywnej, niezniekształconej wartości odniesienia dla ogólnych kosztów. W związku z tym argument ten został odrzucony.

(356)

W swoich uwagach dotyczących ostatecznego ujawnienia grupa ZTT stwierdziła, że jej własne koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz zysk nie powinny być wyłączone z rozważań, ponieważ Komisja nie udowodniła, że są one zniekształcone.

(357)

Komisja nie zgodziła się z tym twierdzeniem. Jak wyjaśniono w motywie 142 Komisja stwierdziła, że w celu ustalenia wartości normalnej w tym przypadku nie jest właściwe wykorzystanie cen i kosztów krajowych. Dlatego też w tym przypadku, jak stwierdzono w motywie 158, Komisja nie musi udowadniać, że rzeczywiste koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne producentów eksportujących nie zostały zniekształcone.

3.4.3.   Obliczenia

(358)

Na podstawie powyższego Komisja skonstruowała wartość normalną dla każdego rodzaju produktu na podstawie ceny ex-works zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego.

(359)

Najpierw Komisja ustaliła wartość niezniekształconych kosztów produkcji (obejmujące konsumpcję surowców, pracę i energię). Komisja zastosowała niezniekształcone koszty jednostkowe do rzeczywistej konsumpcji poszczególnych czynników produkcji objętych próbą producentów eksportujących. Komisja pomnożyła wskaźniki zużycia przez niezniekształcone koszty jednostkowe odnotowane w reprezentatywnym kraju, jak opisano w motywie 318.

(360)

Następnie Komisja dodała koszty ogólne produkcji, aby uzyskać niezniekształcone koszty produkcji. Koszty ogólne produkcji, jakie ponieśli współpracujący producenci eksportujący zostały powiększone o koszty surowców i materiałów zużywalnych, o których mowa w motywie 317, i wyrażone następnie jako udział w kosztach produkcji faktycznie poniesionych przez poszczególnych producentów eksportujących. Odsetek ten zastosowano do niezniekształconych kosztów produkcji.

(361)

Po ustaleniu wartości niezniekształconych kosztów produkcji Komisja zastosowała koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz zysk, jak wskazano w motywach 351–353. Ustalono je na podstawie sprawozdania finansowego Prysmian Energia Cables y Sistemas de Argentina S.A., jak wyjaśniono w motywie 353.

(362)

Do kosztów produkcji określonych w sposób opisany w poprzednim motywie Komisja zastosowała koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz zysk przedsiębiorstwa Prysmian Energia Cables y Sistemas de Argentina S.A. Koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne wyrażone jako odsetek kosztów sprzedanych towarów i zastosowane do niezniekształconych kosztów produkcji wyniosły 15 %. Zysk wyrażony jako odsetek kosztów sprzedanych towarów i zastosowany do niezniekształconych kosztów produkcji wyniósł 10,6 %.

(363)

Na tej podstawie Komisja skonstruowała wartość normalną dla każdego rodzaju produktu na podstawie ceny ex-works zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego.

3.5.   Cena eksportowa

(364)

Objęta próbą grupa producentów eksportujących prowadziła wywóz do Unii bezpośrednio do niezależnych klientów albo za pośrednictwem przedsiębiorstw powiązanych działających w charakterze przedstawiciela, przedsiębiorstwa handlowego albo importera.

(365)

Cena eksportowa sprzedaży dokonywanej bezpośrednio na rzecz klientów niezależnych w Unii i za pośrednictwem powiązanych przedsiębiorstw handlowych była ceną faktycznie zapłaconą lub należną za produkt objęty dochodzeniem przy jego wywozie do Unii, zgodnie z art. 2 ust. 8 rozporządzenia podstawowego.

(366)

Cenę eksportową w przypadku sprzedaży za pośrednictwem powiązanych importerów ustalono na podstawie ceny, po której produkt przywieziony został po raz pierwszy odsprzedany niezależnym klientom w Unii, zgodnie z art. 2 ust. 9 rozporządzenia podstawowego. W tym przypadku dokonano dostosowań ceny w odniesieniu do wszystkich kosztów poniesionych między przywozem a odsprzedażą, w tym kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz do rozsądnego zysku.

(367)

Jako rozsądną marżę zysku przyjęto średnią ważoną zysków współpracujących importerów (zob. motyw 28). Wspomniana marża zysku mieści się w przedziale od 15 % do 25 %.

(368)

W swoich uwagach dotyczących ostatecznego ujawnienia grupy ZTT i FTT stwierdziły, że doszło do podwójnego naliczenia niektórych dodatków, które odliczono zarówno w wykazie sprzedaży, jak i w kosztach sprzedaży, kosztach ogólnych i administracyjnych.

(369)

Argumenty te uznano za uzasadnione i Komisja dokonała odpowiedniej korekty ceny eksportowej. Szczegółową ocenę tego argumentu przedstawiono obu grupom w ramach konkretnego ujawnienia, ponieważ zawiera ona informacje poufne.

(370)

Grupa FTT twierdziła, że Komisja nie powinna odliczać od ceny eksportowej całkowitej opłaty za pośrednictwo, która składała się z czterech różnych rodzajów opłat, lecz jedynie opłatę za pośrednictwo wywozowe.

(371)

Komisja zwróciła się do grupy FTT o przedstawienie dodatkowych informacji dotyczących opłaty za pośrednictwo na rzecz jej powiązanego przedstawiciela. Z informacji przedstawionych przez grupę FTT wynika, że w rzeczywistości FTT zapłaciła swojemu powiązanemu przedstawicielowi całkowitą kwotę opłaty za pośrednictwo, a nie tylko opłatę za pośrednictwo wywozowe. W związku z tym argument ten został odrzucony.

(372)

Grupa FTT twierdziła, że Komisja wykorzystała niewłaściwą kwotę opłaty za pośrednictwo w odniesieniu do produktu objętego postępowaniem w 2020 r. i dwukrotnie odliczyła koszty frachtu morskiego i przeładunku; raz jako dodatek w wykazie sprzedaży, a raz jako część opłaty za pośrednictwo.

(373)

Argumenty te uznano za uzasadnione i w związku z tym zostały one przyjęte. Metoda obliczania cen eksportowych została następnie odpowiednio zmieniona.

(374)

Grupa FTT twierdziła również, że przy konstruowaniu ceny eksportowej sprzedaży jej podmiotu powiązanego NW, Komisja nie powinna odliczać opłaty za pośrednictwo stosowanej w odniesieniu do sprzedaży FTT, ponieważ 1) nie było umowy między NW a FTT ani z przedstawicielem eksportowym FTT, 2) opłaty takie były odzwierciedlone w transakcjach między FTT a jej przedstawicielem oraz 3) transakcje między NW a FTT były transakcjami krajowymi wyrażonymi wartością faktury VAT.

(375)

Umowa między FTT a jej powiązanym przedstawicielem nie określa, że opłata za pośrednictwo dotyczy wyłącznie sprzedaży przewodów światłowodowych wytwarzanych przez FTT. W związku z tym, że FTT prowadzi również wywóz przewodów światłowodowych produkowanych przez NW, opłata za pośrednictwo powinna być odliczana od całości wywozu dokonywanego przez FTT, niezależnie od producenta. W związku z tym argument ten został odrzucony.

(376)

Grupa FTT twierdziła również, że marża zysku importera niepowiązanego określona w motywie 367 jest niereprezentatywna i nie jest normalnie realizowana przez importerów. Grupa FTT twierdziła również, że importerzy wybrani przez Komisję mają inny zakres działalności gospodarczej w porównaniu z powiązanymi importerami należącymi do grupy FTT.

(377)

Na wstępie należy zauważyć, że Komisja nie dokonała wyboru importerów. Współpraca w ramach dochodzenia antydumpingowego ze strony importerów jest dobrowolna. Jak wyjaśniono w motywie 28, pięciu importerów niepowiązanych przesłało wymagane informacje i zgodziło się na włączenie do próby. Komisja zwróciła się do wszystkich współpracujących importerów o przesłanie odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. Jak stwierdzono w motywie 42, Komisja zweryfikowała krzyżowo informacje przedstawione przez importerów. Ponadto, jak stwierdzono w motywie 367, zastosowana marża zysku jest średnią ważoną zysków współpracujących importerów wymienionych w motywie 28, którzy byli w stanie przedstawić dane za okres objęty dochodzeniem. Komisja uznała zatem, że ta marża zysku była reprezentatywna i dokładna.

3.5.1.   Porównanie

(378)

Komisja porównała wartość normalną i cenę eksportową objętych próbą producentów eksportujących na podstawie ceny ex-works.

(379)

W przypadkach uzasadnionych potrzebą zapewnienia obiektywnego porównania Komisja dostosowała wartość normalną lub cenę eksportową, uwzględniając różnice mające wpływ na ceny i ich porównywalność, zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego. Dostosowań dokonano w odniesieniu do transportu, ubezpieczenia, przeładunku i załadunku, kosztów kredytu, opłat bankowych, innych opłat przywozowych, kosztów pakowania, płatności na rzecz przedstawiciela, prowizji i rabatów na koniec roku.

(380)

Dokonano również dostosowania na podstawie art. 2 ust. 10 lit. i) w odniesieniu do sprzedaży za pośrednictwem powiązanych przedsiębiorstw handlowych. Ustalono, że funkcje przedsiębiorstw handlowych w Chinach lub Hongkongu są podobne do funkcji przedstawiciela. Te przedsiębiorstwa handlowe poszukiwały klientów i nawiązywały z nimi kontakt. Ponosiły one odpowiedzialność za proces sprzedaży i otrzymywały marżę zysku za swoje usługi. Na dostosowanie składały się koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne przedsiębiorstw handlowych oraz marżę zysku wynoszącą 10 %. Zważywszy na wysokie marże (zazwyczaj na poziomie 20 %) uzyskiwane w tym sektorze przez importerów niepowiązanych, założenie wspomnianej marży zysku uznano za zachowawcze oszacowanie odpowiedniego poziomu rentowności.

(381)

Grupa ZTT twierdziła, że jej przedsiębiorstwa zajmujące się produkcją i sprzedażą stanowią jeden podmiot gospodarczy w odniesieniu do sprzedaży eksportowej przewodów światłowodowych.

(382)

Komisja nie zgodziła się z tym twierdzeniem. Należy zauważyć, że twierdzenie to dotyczyło wyłącznie produktu objętego postępowaniem, a nie wszystkich produktów sprzedawanych przez grupę ZTT. Jak potwierdził Sąd (138), badanie, czy przedsiębiorstwo powiązane tworzy jeden podmiot gospodarczy z podmiotami produkującymi, musi wykraczać poza sprzedaż produktu objętego postępowaniem do Unii. Zbadanie roli podmiotu produkującego i podmiotu sprzedającego jest wymagane w odniesieniu do wszystkich produktów wytwarzanych lub sprzedawanych przez grupę. W analizie Komisji ujawniono m.in., że odnotowano znaczną sprzedaż bezpośrednią i brak kontroli gospodarczej. Stwierdzono zatem, że nie można uznać, iż przedsiębiorstwa handlowe Grupy ZTT działają jedynie jako wewnętrzne działy sprzedaży. Dalsze szczegóły oceny Komisji zostały ujawnione grupie ZTT w jej konkretnym ujawnieniu, ponieważ zawierają one poufne informacje handlowe. Na podstawie wyników tej oceny powyższe argumenty zostały odrzucone.

(383)

W swoich uwagach dotyczących ostatecznego ujawnienia grupa ZTT nie zgodziła się z wnioskiem Komisji, że nie można uznać, iż przedsiębiorstwa handlowe grupy ZTT działają jedynie jako wewnętrzne działy sprzedaży. Twierdziła ona, że nawet jeśli jeden z podmiotów produkcyjnych nie posiadał udziałów w chińskim przedsiębiorstwie handlowym ani nie sprawował nad nim kontroli gospodarczej, istniała kontrola wspólna dla obu tych przedsiębiorstw.

(384)

Komisja zauważyła, że nawet jeśli tak jest, warunek ten jest jedynie warunkiem wstępnym i nie jest decydujący.

(385)

Ponadto grupa ZTT twierdziła, że Komisja nie przedstawiła dowodów na to, że przedsiębiorstwo handlowe sprzedawało produkty niepowiązanym przedsiębiorstwom i że istniała pisemna umowa, która wskazywałaby na transakcje zawarte na warunkach rynkowych między producentami a przedsiębiorstwem handlowym w odniesieniu do sprzedaży eksportowej. Grupa twierdziła również, że jedynie sprzedaż eksportowa była istotna dla tej oceny, podczas gdy sprzedaż krajowa była nieistotna i że jedynie sprzedaż produktu objętego postępowaniem powinna zostać oceniona. W tym względzie grupa twierdziła, że nie ma znaczenia, czy podmioty produkujące sprzedawały bezpośrednio inne produkty, ponieważ przedsiębiorstwo handlowe nie funkcjonowało jako wewnętrzny dział sprzedaży tych produktów. Grupa stwierdziła, że w przedsiębiorstwie może istnieć kilka działów sprzedaży, z których każdy specjalizuje się w określonym produkcie. Grupa twierdziła również, że żaden z producentów nie posiadał działów sprzedaży eksportowej ani personelu handlowego, który zajmowałby się działalnością eksportową. Grupa ZTT twierdziła również, że nie jest istotne, co zawierało zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej przedsiębiorstwa handlowego, ponieważ dotyczyło to „formy”, a nie rzeczywistości gospodarczej.

(386)

Komisja podtrzymuje swoje wnioski, zgodnie z którymi nie można uznać, że chińskie przedsiębiorstwo handlowe działa jedynie jako wewnętrzny dział sprzedaży. Badanie, czy przedsiębiorstwo powiązane tworzy jeden podmiot gospodarczy z podmiotami produkującymi, musi wykraczać poza sprzedaż produktu objętego postępowaniem do Unii (139). Jeden z podmiotów produkujących prowadził znaczną bezpośrednią sprzedaż eksportową innych produktów, wynoszącą od 17 % do 22 % całkowitej sprzedaży, a zatem musiał posiadać dział sprzedaży eksportowej i pracowników sprzedaży wbrew temu, co twierdziła ZTT. Jeżeli chodzi o zezwolenie na prowadzenie działalności przez przedsiębiorstwo handlowe, należy zauważyć, że dowody w postaci dokumentów dotyczące charakteru funkcji są rzeczywiście istotne dla oceny roli przedsiębiorstwa handlowego.

(387)

Grupa ZTT powtórzyła również swoje twierdzenie, że powiązany importer w Unii tworzy jeden podmiot gospodarczy.

(388)

Komisja podtrzymała swój wniosek, że w odniesieniu do wywozu dokonywanego za pośrednictwem powiązanego importera w Unii istnienie lub nieistnienie jednego podmiotu gospodarczego nie ma znaczenia dla stosowania art. 2 ust. 9 rozporządzenia podstawowego. Przepis ten ma zastosowanie do dostosowania ceny eksportowej w przypadkach, w których cena eksportowa jest niewiarygodna z powodu istnienia stowarzyszenia lub porozumienia kompensacyjnego między eksporterem a importerem lub osobą trzecią. W tym przypadku nie kwestionowano, że grupa ZTT prowadzi sprzedaż do UE za pośrednictwem powiązanego importera, a zatem przepis ten ma pełne zastosowanie.

(389)

W swoich uwagach dotyczących ostatecznego ujawnienia grupa FTT i CCCME stwierdziły, że Komisja nie wyjaśniła źródła 10 % marży zysku ani tego, czy kwota ta jest rozsądna i dominująca na rynku.

(390)

Komisja nie zgadza się z tym twierdzeniem. Informacje te przedstawiono w motywie 380.

(391)

Grupa FTT i CCCME twierdziły również, że przy ustalaniu ceny eksportowej dla NW nie można było wprowadzić dostosowań w odniesieniu do kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych (innych niż koszty sprzedaży bezpośredniej) oraz zysku odnotowanych przez powiązane przedsiębiorstwa handlowe w Chinach i Hongkongu, ponieważ Komisja nie wykazała, że funkcje tych przedsiębiorstw handlowych były podobne do funkcji przedstawiciela pracującego na zasadzie prowizji.

(392)

Komisja nie zgodziła się z tym twierdzeniem. Komisja powtórzyła swoją ocenę przedstawioną w motywie 380. Ponadto Komisja zauważyła znaczne różnice cen przy porównywaniu poszczególnych sekcji przepływu sprzedaży do Unii, wynoszące od 18 % do 30 % w zależności od sekcji. Było zatem jasne, że każde przedsiębiorstwo handlowe otrzymało marżę, która była w rzeczywistości wyższa niż zysk niepowiązanego przedsiębiorstwa handlowego odliczony przez Komisję, jak stwierdzono w motywie 380.

(393)

Grupa FTT stwierdziła również, że jej zdaniem kwota kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych przedsiębiorstwa Prysmian Energia Cables y Sistemas de Argentina S.A. zawierała wszystkie wydatki poniesione w okresie obrachunkowym. Grupa FTT zwróciła się do Komisji o odliczenie kosztów sprzedaży bezpośredniej (takich jak koszty transportu i przeładunku) od całkowitej kwoty kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych, ponieważ porównanie ceny eksportowej pomniejszonej o koszty sprzedaży i koszty finansowe z wartością normalną bez takiego odliczenia nie jest obiektywne i sprawiedliwe. CCCME przedstawiła podobny wniosek, twierdząc, że Komisja najwyraźniej dostosowała jedynie cenę eksportową zgodnie z art. 2 ust. 10, a nie również wartość normalną. Grupa ZTT twierdziła również, że dane finansowe Prysmian Energia Cables y Sistemas de Argentina S.A. nie były wystarczająco szczegółowe, aby umożliwić pełne zrozumienie pozycji kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz odpowiadających im kwot. Grupa ZTT twierdziła, że dalsze szczegóły mają zasadnicze znaczenie dla zapewnienia uczciwego porównania ceny eksportowej grupy ZTT ze skonstruowaną wartością normalną, jak również dla upewnienia się, że zysk pochodził z głównej działalności gospodarczej (takiej jak sprzedaż przewodów), a nie z innej działalności gospodarczej lub przychodu nieoperacyjnego. Przychód taki nie jest uwzględniany w zysku wykorzystywanym do konstruowania wartości normalnej. Ponadto grupa ZTT stwierdziła, że jeżeli Komisja nie jest w stanie zapewnić bardziej znaczącego ujawnienia danych finansowych związanych z przedsiębiorstwem Prysmian Energia Cables y Sistemas de Argentina S.A., wówczas Komisja powinna wykorzystać dane producentów malezyjskich, których sprawozdania finansowe poddane badaniu były dostępne.

(394)

Komisja nie zgodziła się z tym twierdzeniem. Koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne obliczono jako różnicę pomiędzy kosztem sprzedanych towarów a pozostałymi kosztami operacyjnymi na podstawie łatwo dostępnych informacji. Komisja zauważyła, że twierdzenie, iż takie wydatki uwzględniono w kosztach sprzedaży, kosztach ogólnych i administracyjnych zgłoszonych w przypadku producenta w reprezentatywnym kraju, nie zostało poparte dowodami. Ponadto objęci próbą producenci eksportujący nie przedstawili żadnych danych ilościowych dotyczących tego dostosowania. Jak wyjaśniono w motywie 280 Komisja w drugiej nocie ujawniła zainteresowanym stronom odpowiednie łatwo dostępne informacje finansowe dotyczące przedsiębiorstwa Prysmian Energia, które pochodziły od Dun & Bradstreet. Żadna z zainteresowanych stron nie dostarczyła bardziej odpowiednich danych dotyczących kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych w odniesieniu do producenta w Argentynie. Ponadto, ponieważ Komisja stwierdziła, że Argentyna spełniała kryteria przewidziane w art. 2 ust. 6a lit. a) tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego pozwalające uznać ją za odpowiedni reprezentatywny kraj, jak stwierdzono w motywie 294, Komisja musi zastosować koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne w odniesieniu do producenta z Argentyny, a nie z Malezji. W związku z tym, że producent malezyjski nie zarejestrował rozsądnych zysków, Komisja nie mogła wykorzystać jego danych finansowych. W związku z tym argument ten został odrzucony.

3.5.2.   Margines dumpingu

(395)

W przypadku objętych próbą współpracujących producentów eksportujących Komisja porównała średnią ważoną wartość normalną każdego rodzaju produktu podobnego ze średnią ważoną ceną eksportową odpowiedniego rodzaju produktu objętego postępowaniem, zgodnie z art. 2 ust. 11 i 12 rozporządzenia podstawowego.

(396)

Na tej podstawie wyliczono następujące średnie ważone marginesy dumpingu, wyrażone jako wartość procentowa ceny CIF na granicy Unii przed ocleniem:

Przedsiębiorstwo

Ostateczny margines dumpingu

Grupa FTT:

FiberHome Telecommunication Technologies Co., Ltd.

Nanjing Wasin Fujikura Optical Communication Ltd.

Hubei Fiberhome Boxin Electronic Co., Ltd.

44,0  %

Grupa ZTT:

Jiangsu Zhongtian Technology Co., Ltd.

Zhongtian Power Optical Cable Co., Ltd.

19,7  %

(397)

W odniesieniu do współpracujących producentów eksportujących nieobjętych próbą Komisja dokonała obliczenia średniego ważonego marginesu dumpingu, zgodnie z art. 9 ust. 6 rozporządzenia podstawowego. Margines ten określono zatem w oparciu o marginesy ustalone dla producentów eksportujących objętych próbą.

(398)

Na tej podstawie ostateczny margines dumpingu współpracujących producentów eksportujących nieobjętych próbą ustalono na 31,2 %.

(399)

W odniesieniu do marginesu dla wszystkich pozostałych producentów eksportujących w Chinach Komisja określiła poziom współpracy producentów eksportujących. Poziom współpracy określono z uwzględnieniem wielkości wywozu współpracujących producentów eksportujących do Unii oraz łącznej wielkości na podstawie przywozu – określonej w statystykach Eurostatu dotyczących przywozu – z Chin.

(400)

Poziom współpracy w tym przypadku był wysoki. Komisja uznała za właściwe przyjąć rezydualny margines dumpingu na poziomie przedsiębiorstwa objętego próbą, które miało najwyższy margines dumpingu.

(401)

Ostateczne marginesy dumpingu, wyrażone jako wartość procentowa ceny CIF na granicy Unii przed ocleniem, są następujące:

Przedsiębiorstwo

Ostateczny margines dumpingu

Grupa FTT:

FiberHome Telecommunication Technologies Co., Ltd.

Nanjing Wasin Fujikura Optical Communication Ltd.

Hubei Fiberhome Boxin Electronic Co., Ltd.

44,0  %

grupa ZTT:

Jiangsu Zhongtian Technology Co., Ltd.

Zhongtian Power Optical Cable Co., Ltd.

19,8  %

Pozostałe przedsiębiorstwa współpracujące

31,2  %

Wszystkie pozostałe przedsiębiorstwa

44,0  %

4.   SZKODA

4.1.   Jednostka miary

(402)

Chociaż oficjalne dane statystyczne dotyczące przywozu są podawane w kilogramach, Komisja uznała, zgodnie z uwagami producentów eksportujących i przemysłu Unii, że ta jednostka miary nie jest odpowiednia do prawidłowego pomiaru wielkości objętych postępowaniem. Dochodzenie pokazuje, że przemysł zwykle jako główny wskaźnik objętości stosuje długość a nie wagę. Może to być miara długości przewodu (kilometry przewodów) lub całkowitej długości zawartych w nim włókien (kilometry włókien). Biorąc pod uwagę, że obecne dochodzenie dotyczy przewodów, kilometry przewodów są uważa się za najbardziej odpowiednią jednostkę miary, która zostanie wykorzystana do określenia szkody poniżej.

(403)

W swoich uwagach dotyczących ostatecznego ujawnienia CCCME stwierdziła, że wielkość przywozu powinna bazować na kilometrach światłowodów, a nie na kilometrach przewodów, ponieważ kilometry światłowodów są przyjętym standardem branżowym i jedyną jednostką miary, która odzwierciedla ogromne różnice w liczbie światłowodów na przewód.

(404)

Komisja utrzymywała, że kilometr przewodów jest właściwą jednostką miary, ponieważ produkty objęte dochodzeniem są przewodami, a liczba światłowodów w przewodzie jest specyficzną cechą przewodu, która znajduje odzwierciedlenie w numerze kontrolnym produktu. W związku z tym argument ten został odrzucony.

4.2.   Definicja przemysłu Unii i produkcji unijnej

(405)

Produkt podobny był wytwarzany w okresie objętym dochodzeniem przez 29 producentów w Unii. Producenci ci, z wyjątkiem dwóch przedsiębiorstw wymienionych w kolejnej sekcji, reprezentują przemysł Unii w rozumieniu art. 4 ust. 1 rozporządzenia podstawowego. Po wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa z Unii Europejskiej określenie szkody opiera się na danych z 27 państw członkowskich (UE-27) za cały okres badany.

(406)

Łączna produkcja unijna w okresie objętym dochodzeniem wynosiła 1,2 mln km przewodów. Komisja ustaliła tę wartość na podstawie wszystkich dostępnych informacji dotyczących przemysłu Unii, takich jak bezpośrednie informacje od 9 stron – 6 skarżących, 3 przedsiębiorstw popierających skargę – oraz informacje z badań rynkowych dotyczących pozostałych producentów. Jak wskazano w motywie 26, do próby wybrano trzech producentów unijnych, którzy odpowiadają za 52 % całkowitej unijnej produkcji produktu podobnego.

4.2.1.   Wyłączenie dwóch producentów z przemysłu Unii

(407)

Na podstawie art. 4 ust. 1 rozporządzenia podstawowego producenci, którzy są powiązani z chińskimi eksporterami lub importerami albo sami są importerami produktu, w odniesieniu do którego zarzuca się przewóz po cenach dumpingowych, mogą zostać wyłączeni z definicji przemysłu Unii. W art. 4 ust. 2 określono przypadki, gdy producentów uznaje się za powiązanych z eksporterami lub importerami.

(408)

Komisja zbadała istniejące powiązania przemysłu Unii z eksporterami lub importerami produktu objętego postępowaniem. W toku dochodzenia wykazano, że jeden objęty próbą producent unijny dokonał przywozu marginalnej ilości przewodów światłowodowych z Chin, a inny producent posiada udział mniejszościowy w kapitale nieobjętego próbą producenta eksportującego. Zważywszy na nieznaczną wielkość przywozu dokonanego przez pierwszego producenta oraz fakt, że drugi producent wykazał, iż nie kontroluje producenta eksportującego ani nie jest przez niego kontrolowany oraz że na skutek tych powiązań nie postępuje odmiennie od producentów niepowiązanych, Komisja stwierdziła zatem, że nie ma powodu, aby wykluczyć te przedsiębiorstwa z przemysłu Unii.

(409)

W odniesieniu do trzeciego producenta nieobjętego próbą Komisja uznała – w świetle jego powiązania z chińskim producentem eksportującym (który jest kontrolowany przez ten sam podmiot) oraz znacznych ilości przywozu z Chin – że należy wykluczyć tego producenta z definicji przemysłu Unii, mimo iż w Europie ma miejsce znacząca produkcja ze strony tego przedsiębiorstwa.

(410)

Podobnie w przypadku producenta niewspółpracującego w Unii, który zgłosił znaczną wielkość przywozu z Chin, Komisja postanowiła, że – biorąc pod uwagę powiązania z chińskim producentem eksportującym oraz znaczną wielkość przywozu – należy go również wyłączyć z przemysłu Unii.

(411)

Ponieważ w toku dochodzenia nie wykazano, że jakikolwiek inny producent był powiązany z chińskimi eksporterami albo dokonywał przywozu z Chin, nie są konieczne żadne dalsze wyłączenia z definicji przemysłu Unii.

(412)

CCCME argumentowała, że wielu producentów unijnych miało powiązania z chińskimi producentami przewodów światłowodowych, i zwróciła się do Komisji o przeprowadzenie segmentowej analizy szkody poprzez oddzielną analizę tego obszaru przywozu.

(413)

W swoich uwagach dotyczących ostatecznego ujawnienia CCCME powtórzyła swoje uwagi dotyczące segregacji przywozu i poddania go odrębnej ocenie. CCCME stwierdziła również, że Komisja powinna ujawnić wielkość i procentowy udział przywozu producentów unijnych od powiązanych i niepowiązanych producentów chińskich w OD.

(414)

Jak przedstawiono powyżej, Komisja należycie uwzględniła powiązania producentów unijnych z chińskimi przedsiębiorstwami, wykluczając producentów z większym przywozem z Chin, a także wzięła pod uwagę ich relacje z chińskimi eksporterami. Producenci unijni objęci próbą przywozili znikome ilości (mniej niż 1 % ich produkcji) produktu objętego postępowaniem od powiązanych przedsiębiorstw w Chinach. W związku z tym argument ten został odrzucony.

(415)

Przedsiębiorstwo Connect Com przedłożyło wykaz innych unijnych producentów przewodów światłowodowych, którzy nie zostali uwzględnieni w skardze. Komisja odnotowała, że przedsiębiorstwa te nie współpracowały w toku dochodzenia, a szacunki w odniesieniu do niewspółpracujących producentów unijnych przedstawiono w oparciu o wiarygodne badanie rynkowe (140).

4.3.   Określenie właściwego rynku unijnego

(416)

W celu ustalenia, czy przemysł Unii doznał szkody, oraz w celu określenia konsumpcji i innych wskaźników ekonomicznych dotyczących sytuacji przemysłu unijnego Komisja zbadała, czy i w jakim stopniu późniejsze wykorzystanie produktu podobnego wytwarzanego przez przemysł unijny powinno było być uwzględnione w analizie.

4.4.   Wykorzystanie na użytek własny

(417)

Komisja ustaliła, że od 5,8 % do 4,4 % całkowitej produkcji producentów unijnych było przeznaczone w okresie badanym na użytek własny. W tym przypadku przewody dostarczano w ramach tego samego przedsiębiorstwa lub grupy przedsiębiorstw do dalszego przetwórstwa niższego szczebla, zwłaszcza do produkcji przewodów wyposażonych w złącza.

(418)

Podział na użytek własny i wolnorynkowy jest istotny przy analizie szkody, ponieważ produkty przeznaczone na użytek własny nie są narażone na bezpośrednią konkurencję ze strony przywozu. Natomiast produkcja przeznaczona na sprzedaż na wolnym rynku pozostaje w bezpośredniej konkurencji z przywozem produktu objętego postępowaniem.

(419)

Aby przedstawić możliwie najbardziej kompletny obraz przemysłu Unii, Komisja uzyskała dane dotyczące całej działalności związanej ze światłowodami i określiła, czy produkcja była przeznaczona na użytek własny czy do sprzedaży na wolnym rynku.

(420)

Komisja zbadała niektóre wskaźniki ekonomiczne odnoszące się do przemysłu Unii na podstawie danych dotyczących wolnego rynku. Te wskaźniki to: wielkość sprzedaży i ceny sprzedaży na rynku unijnym; udział w rynku; wzrost gospodarczy; wielkość i ceny wywozu; rentowność; zwrot z inwestycji; oraz przepływy pieniężne. Tam, gdzie było to możliwe i zasadne, ustalenia te zostały następnie porównane z danymi dotyczącymi rynku sprzedaży wewnętrznej, tak aby uzyskać pełny obraz sytuacji przemysłu Unii.

(421)

Inne wskaźniki ekonomiczne można było jednak wymiernie zbadać jedynie poprzez odniesienie się do całkowitej działalności, w tym użytku własnego przemysłu Unii (141). Są to: produkcja; moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych; inwestycje; zapasy; zatrudnienie; wydajność; wynagrodzenie; oraz zdolność do pozyskania kapitału.

(422)

W swoich uwagach dotyczących ostatecznego ujawnienia CCCME stwierdziła, że przy analizowaniu ogólnej pozycji rynkowej przemysłu Unii nie powinno się pomijać rynku sprzedaży wewnętrznej.

(423)

W tym względzie – jak zostało to opisane poniżej – Komisja odnotowuje, że nie pominęła rynku sprzedaży wewnętrznej, ale uwzględniła go i oceniła zmiany zachodzące na nim w miarę upływu czasu. Pozwoliło to uzyskać pełny obraz sytuacji, w jakiej znajdował się przemysł Unii. Niewielki i zmniejszający się rozmiar tego rynku świadczy o tym, że nie wywierał on żadnego istotnego wpływu na sytuację przemysłu Unii. Komisja przypomina również, że przewody ze złączami nie stanowią produktu objętego postępowaniem.

4.5.   Konsumpcja w Unii

(424)

Komisja ustaliła konsumpcję w Unii na podstawie danych dotyczących sprzedaży określonych przez skarżącego oraz danych dotyczących przywozu ustalonych zgodnie z metodyką opisaną w motywach 427–432.

(425)

Konsumpcja w Unii kształtowała się następująco:

Tabela 2

Konsumpcja w Unii (w kilometrach przewodów)

 

2017

2018

2019

OD

Całkowita konsumpcja w Unii na wolnym rynku

1 276 902

1 537 999

1 655 737

1 760 092

Indeks

100

120

130

138

Rynek sprzedaży wewnętrznej

61 505

59 802

62 710

54 205

Indeks

100

97

102

88

Źródło: Współpracujący producenci eksportujący, organy celne UE, Eurostat, skarżący.

(426)

Konsumpcja na wolnym rynku w Unii wzrosła w okresie badanym o 38 %. W istocie w połączeniu z szeroką ekspansją cyfrową w UE jest to rynek charakteryzujący się silnym wzrostem, którego szybkie tempo prawdopodobnie się utrzyma (142). Konsumpcja rosła do okresu objętego dochodzeniem, pomimo faktu, że druga część tego okresu (tj. pierwsza połowa 2020 r.) zbiegła się z pierwszymi miesiącami zakłóceń związanych z pandemią COVID-19. Z ustaleń wynikających z dochodzenia wynika, że pandemia, która rozpoczęła się w ostatnich miesiącach okresu objętego dochodzeniem, oraz związane z nią środki zapobiegawcze spowolniły co prawda wzrost, ale nie powstrzymały zwiększenia konsumpcji produktu objętego dochodzeniem w Unii w całym okresie objętym dochodzeniem. Rynek sprzedaży wewnętrznej stanowi wykorzystanie przewodów światłowodowych w rozwiązaniach połączeniowych oferowanych przez firmy, w tym przewodów wyposażonych w łączniki; w okresie badanym odnotowano spadek o 12 % jego wielkości, bardzo ograniczonej w stosunku do całego rynku.

4.6.   Przywóz z państwa, którego dotyczy postępowanie

4.6.1.   Wielkość i udział w rynku przywozu z państwa, którego dotyczy postępowanie

(427)

Wielkość przywozu z Chin określono na podstawie informacji przekazanych bezpośrednio przez chińskich producentów eksportujących zgodnie z motywem 47. Było to wysoce reprezentatywne, ponieważ wielkość przywozu w okresie objętym dochodzeniem stanowiła 89 % całkowitego przywozu zadeklarowanego przez chińskich producentów eksportujących w ramach kontroli wyrywkowej na początku dochodzenia. Wielkość łącznego przywozu ustalono zatem na o 11 % więcej niż wielkości zgłoszone zgodnie z motywem 47.

(428)

Przywóz z innych państw trzecich określono na podstawie szczegółowego działania, o którym mowa w motywie 48, w ramach którego ustalono wielkość przywozu produktu objętego postępowaniem w kg i przeliczono na km przewodów przy użyciu dokładnych przeliczników zadeklarowanych przez chińskich producentów eksportujących w ich odpowiedziach na dodatkowy wniosek o przedstawienie informacji, o którym mowa w motywie 47.

(429)

Udział przywozu w rynku został ustalony na podstawie wielkości przywozu w porównaniu z wielkością konsumpcji na wolnym rynku przedstawioną w tabeli 2.

(430)

Przywóz z państwa, którego dotyczy postępowanie, kształtował się następująco:

Tabela 3

Wielkość przywozu i udział w rynku

 

2017

2018

2019

OD

Wielkość przywozu z państwa, którego dotyczy postępowanie (km przewodów)

189 479

354 167

434 754

498 335

Indeks

100

187

229

263

Udział w rynku (%)

14,8  %

23,0  %

26,3  %

28,3  %

Indeks

100

155

177

191

Źródło: Współpracujący producenci eksportujący, Eurostat, organy celne UE.

(431)

W kontekście znacznej nadwyżki mocy produkcyjnych w Chinach (szacowanej na ponad dwukrotność całego rynku UE na podstawie analizy rynkowej dostarczonej przez skarżących (143)), przywóz w okresie badanym z państwa, którego dotyczy postępowanie, wzrósł z około 190 000 km przewodów do około 500 000 km przewodów, co stanowi bardzo znaczący, ponad dwuipółkrotny, wzrost. Ten 163 % wzrost jest ponad czterokrotnie wyższy niż wzrost konsumpcji, co uwydatnia rozmiar i siłę chińskiej penetracji tego rynku.

(432)

W związku z tym udział w rynku tego przywozu wzrósł z 14,8 % do 28,3 % w okresie badanym, co stanowi bardzo znaczący wzrost o 91 %. Należy zauważyć, że wielkość przywozu z Chin wykazywała wzrost w każdym roku okresu badanego, co wskazuje na szybkość i wielkość penetracji rynku.

(433)

W swoich uwagach dotyczących ostatecznego ujawnienia CCCME argumentowała, że udział przemysłu Unii w rynku był niedoszacowany, natomiast udział przywozu z Chin w rynku – zawyżony. W tym względzie CCCME stwierdziła również, że dane rynkowe powinny bazować na kilometrach światłowodów, a nie na kilometrach przewodów, co przełożyłoby się na zmniejszenie udziału przywozu z Chin w rynku.

(434)

W tym względzie Komisja przypomniała, że – jak wyjaśniono w motywach 402–404 – w toku dochodzenia ustalono, że kilometr przewodu stanowi najodpowiedniejszą jednostkę miary dla produktu objętego postępowaniem. W związku z tym argument ten został odrzucony.

4.6.2.   Ceny przywozu z państwa, którego dotyczy postępowanie, podcięcie cenowe, zaniżanie cen

(435)

Komisja określiła ceny przywozu w oparciu o odpowiedzi na wniosek o przekazanie dodatkowych informacji skierowany do eksporterów współpracujących wspomnianych w motywie 47.

(436)

Średnia cena importowa w przywozie z państwa, którego dotyczy postępowanie, kształtowała się następująco:

Tabela 4

Ceny importowe (EUR/km przewodów)

 

2017

2018

2019

OD

Chiny

452,9

401,9

468,5

349,1

Indeks

100

89

103

77

Źródło: Współpracujący producenci eksportujący.

(437)

Ceny importowe z Chin obniżyły się z 452 EUR/km przewodów do 349 EUR/km przewodów w okresie badanym, co oznacza spadek o 23 %. Zmiany te należy rozpatrywać w świetle zwiększonej agresywności chińskich producentów eksportujących, która jest związana z nadwyżką mocy produkcyjnych w tym państwie (zob. motyw 431). Wskaźnik ten należy ponadto rozpatrywać w kontekście znacznych różnic cen za daną długość między różnymi rodzajami produktów oraz znacznych różnic w asortymencie produktów rok do roku. Zróżnicowanie produktów wynikało zarówno ze zmienności, a zatem również ceny sprzedawanych rodzajów przewodów, jak i z faktu, że nie wszystkie rodzaje produktów były objęte przetargami lub sprzedawane w każdym roku.

(438)

W celu uniknięcia zmian asortymentu produktów nierozerwalnie związanych z seriami cen w okresie badanym oraz w celu uzyskania dokładniejszych i bardziej reprezentatywnych danych Komisja przeanalizowała również obszerne informacje przedstawione przez chińskich eksporterów i producentów unijnych objętych próbą w oparciu o bardziej zagregowane grupy bezpośrednio porównywalnych produktów. Dzięki temu wyodrębniono 35 identycznych (mających swój odpowiednik) grup sprzedawanych zarówno przez chińskich eksporterów, jak i przemysł Unii, i w odniesieniu do których odnotowano sprzedaż w każdym badanym roku. Innymi słowy, Komisja uzyskała kompletne szeregi czasowe wraz z ceną dla poszczególnych rodzajów produktów w każdym roku okresu badanego. Ceny te można uznać za reprezentatywne dla całego wywozu z Chin w okresie badanym, obejmującego 62 % wywozu dokonanego przez przedsiębiorstwa objęte próbą w okresie objętym dochodzeniem. Uzyskane w ten sposób szeregi czasowe kształtowały się następująco, w oparciu o zagregowane dane ważone:

Tabela 4a

Przywóz z Chin (EUR/km przewodów)

 

2017

2018

2019

OD

Średnia cena

854

720

593

320

Indeks

100

84

69

38

Reprezentatywność

94  %

35  %

59  %

62  %

(439)

Dane te świadczą o znacznym, ciągłym spadku cen wywozu z Chin. Innymi słowy, porównując sprzedaż tych samych typów produktu rok do roku, w poszczególnych latach można zaobserwować wyraźny i zauważalny spadek cen przywozu z Chin – były one znacznie niższe od cen stosowanych przez producentów unijnych w okresie 2018–OD (tabela 8a).

(440)

W tym kontekście Komisja ustaliła podcięcie cenowe w okresie objętym dochodzeniem poprzez porównanie:

średnich ważonych cen sprzedaży poszczególnych rodzajów produktu stosowanych przez objętych próbą producentów unijnych wobec niepowiązanych klientów na rynku unijnym, dostosowanych do poziomu cen ex-works, oraz

odnośnych średnich ważonych cen przywozu poszczególnych rodzajów produktu dokonywanego przez objętych próbą producentów z Chin na rzecz pierwszego niezależnego klienta na rynku unijnym, ustalonych na podstawie kosztu, ubezpieczenia i frachtu (CIF).

(441)

Przy dostosowywaniu ceny eksportowej zgodnie z art. 2 ust. 9 rozporządzenia podstawowego na potrzeby obliczenia dumpingu, a także obliczenia podcięcia cenowego i marginesu szkody w motywie 444, cenę eksportową („skonstruowaną wartość CIF”) obliczono na podstawie wartości faktur dla pierwszego niezależnego klienta, od której odliczono dostosowania powiązane z przywozem na rzecz punktu CIF, a także koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz zysk wypracowany przez powiązanego importera, stosując przepisy art. 2 ust. 9 rozporządzenia podstawowego na zasadzie analogii.

(442)

W swoich uwagach dotyczących ostatecznego ujawnienia grupa ZTT stwierdziła, że koszty ponoszone po przywozie obliczono jako odsetek wartości CIF, i zasugerowała, że Komisja powinna obliczyć je proporcjonalnie do wielkości wywozu, aby zapewnić spójność z analogicznymi dostosowaniami ceny eksportowej przy obliczaniu dumpingu. Utrzymywano, że koszty te miały większe znaczenie dla wielkości wywozu niż dla wartości transakcji wywozowych.

(443)

Argument ten uznano za uzasadniony, w związku z czym został on przyjęty.

(444)

Porównania cen dokonano według poszczególnych rodzajów produktu w odniesieniu do transakcji na tym samym poziomie handlu, z zastosowaniem, w uzasadnionych przypadkach, odpowiednich korekt. Wynik porównania wyrażono jako odsetek obrotów objętych próbą producentów unijnych w okresie objętym dochodzeniem. Wykazał on, że średnia ważona marginesu podcięcia cenowego dla dwóch objętych próbą producentów eksportujących wynosiła 30,0 % i 33,2 %, co daje ogólny margines podcięcia cenowego w wysokości 31,5 %. Jak opisano w motywie 502, analiza przetargów potwierdza występowanie podcięcia cenowego na poziomie przetargów.

(445)

W swoich uwagach dotyczących ostatecznego ujawnienia grupa ZTT argumentowała również, że Komisja nie przedstawiła żadnych wyjaśnień dotyczących zagregowanych grup PCN, które należy w związku z tym uznać za arbitralne. CCCME twierdzi, że korzystanie z tych grup świadczy o istnieniu problemu związanego z dopasowaniem i porównywalnością cen przemysłu Unii i cen producentów chińskich.

(446)

Komisja nie zgodziła się z tym twierdzeniem z dwóch powodów. Po pierwsze, wspomniane grupy nie były wykorzystywane przy obliczaniu podcięcia cenowego i zaniżania cen. Po drugie, użyto ich właśnie po to, aby zagwarantować, że znaczne zmiany asortymentu produktów w omawianym okresie nie wpłyną na trendy cenowe obserwowane w miarę upływu czasu, przyczyniając się tym samym do poprawy ich porównywalności w dłuższym okresie w oparciu o grupy, które – jak wyjaśniono powyżej – były reprezentatywne dla produktu objętego postępowaniem. Wobec braku jakichkolwiek dowodów świadczących o tym, że dokonany podział na grupy był w oczywisty sposób niewłaściwy, Komisja odrzuciła to twierdzenie.

(447)

Grupa FTT również argumentowała, że Komisja nie stwierdziła podcięcia cenowego w odniesieniu do około 30 % jej wywozu do Unii z uwagi na brak dopasowania do PCN sprzedawanych przez przemysł Unii. Grupa FTT uznała, że Komisja nie była uprawniona do ograniczenia zakresu swojej analizy wyłącznie do tych rodzajów produktu lub segmentów rynku, w przypadku których odnotowano faktyczną sprzedaż ze strony przemysłu Unii. W tym względzie powołała się na wyrok w sprawie Changshu City Standard Parts Factory i Ningbo Jinding Fastener Co. Ltd. przeciwko Radzie Unii Europejskiej (144), w którym stwierdzono, że margines dumpingu powinien być obliczany dla całości wywozu do Unii, przy czym grupa FTT argumentowała również, że wymóg ten powinien mieć również zastosowanie do podcięcia cenowego na zasadzie analogii.

(448)

Komisja nie zgodziła się z dokonaną przez grupę FTT wykładnią wyroku Trybunału Sprawiedliwości w sprawie Changshu City. Wymóg uwzględnienia całości wywozu ma zastosowanie wyłącznie do obliczeń marginesu dumpingu. Ponadto Komisja zwróciła uwagę na fakt, że przy ocenianiu marginesu podcięcia cenowego i marginesu zaniżania cen przyjęła, iż podstawą porównania będą modele wywożone do Unii z państw, których dotyczy postępowanie. Fakt, że nie wszystkie wywożone modele były sprzedawane przez przemysł Unii, wynika ze specyfiki porównywania sprzedaży eksportowej producentów eksportujących ze sprzedażą przemysłu Unii. W omawianym przypadku ogólny współczynnik dopasowania wyniósł około 70 % dla chińskich producentów eksportujących objętych próbą, co Komisja uznała za poziom w pełni wystarczający do zapewnienia możliwości przeprowadzenia szeroko zakrojonego i obiektywnego porównania wywożonych modeli z tymi sprzedawanymi przez przemysł Unii. Po trzecie, w rozporządzeniu podstawowym na Komisję nie nałożono obowiązku przeprowadzania analizy ceny każdego rodzaju produktu z osobna. W obowiązujących przepisach ustanowiono wyłącznie wymóg określenia ceny na poziomie produktu podobnego. Ponadto Komisja stwierdziła, że wszystkie PCN były częścią produktu objętego postępowaniem i nawzajem siebie uzupełniały, przynajmniej w pewnym stopniu. W związku z powyższym odsetek wywozu producentów eksportujących objętych próbą, który nie został sprzedany przez przemysł Unii, nie stanowi odrębnej kategorii produktu objętego postępowaniem, ale pozostaje w pełni konkurencyjny względem pozostałych gatunku produktu, w odniesieniu do których stwierdzono istnienie dopasowania.

(449)

Jest to zgodne z cenami ustalonymi w motywach 438 i 439 powyżej.

4.7.   Sytuacja gospodarcza przemysłu Unii

4.7.1.   Uwagi ogólne

(450)

Zgodnie z art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego badanie wpływu przywozu towarów po cenach dumpingowych na przemysł unijny zawierało ocenę wszystkich wskaźników gospodarczych, które wywierają wpływ na przemysł unijny w okresie badanym.

(451)

Komisja otrzymała od stron szereg uwag dotyczących szkody. Rząd ChRL twierdził, że przywóz z Chin nie spowodował szkody ani zagrożenia wystąpienia szkody, ponieważ wskaźniki sugerowały, że sytuacja przemysłu Unii była dobra i że przemysł Unii, z jego udziałem w rynku, nadal zajmował pozycję dominującą. Przedsiębiorstwo Connect Com zauważyło, że spadek udziału w rynku przemysłu Unii był bardzo ograniczony i nastąpił w kontekście prawdopodobnie oligopolistycznej struktury rynku.

(452)

Przedsiębiorstwo Connect Com stwierdziło, że szkoda, nawet jeśli istniała, była nieznaczna, jeżeli zyski były osiągane do minimalnej marży zysku wynoszącej 5 %, i przypomniało w tym względzie decyzję Komisji z dnia 23 grudnia 1988 r. kończącą postępowanie antydumpingowe dotyczące przywozu niektórych przenośnych radiotelefonów komórkowych pochodzących z Kanady, Hongkongu i Japonii (145) oraz wyrok z dnia 17 grudnia 1997 r., European Fertilizer Manufacturers Association (EFMA) przeciwko Radzie (146). Należy jednak przypomnieć, że w decyzji w sprawie radiotelefonów uwzględniono marżę zysku w świetle innych poprawiających się wskaźników, a wspomniana sprawa sądowa dotyczyła twierdzenia – które Sąd odrzucił – że zysk docelowy ustalony przez Komisję w trakcie dochodzenia powinien być wyższy. Dlatego też precedensy te nie potwierdzają poglądu, że szkoda byłaby nieistotna, gdyby marże zysku wynosiły powyżej 5 %. Szkodę ustala się na podstawie całościowej oceny wszystkich czynników wymienionych w art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, analizowanych w kontekście konkretnego badanego rynku i sektora. Ponadto osiągnięty przez sektor zysk był niższy od zysku docelowego ustalonego z uwzględnieniem wszystkich elementów odnoszących się do badanego sektora, jak wymaga tego art. 7 ust. 2c rozporządzenia podstawowego.

(453)

W celu określenia szkody Komisja wprowadziła rozróżnienie między makroekonomicznymi i mikroekonomicznymi wskaźnikami szkody. Komisja oceniła wskaźniki makroekonomiczne na podstawie danych zawartych w odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu przedłożonej przez skarżącego, obejmującej dane dotyczące wszystkich producentów unijnych. Komisja oceniła wskaźniki mikroekonomiczne na podstawie danych przedstawionych w odpowiedziach na pytania zawarte w kwestionariuszu, udzielonych przez objętych próbą producentów unijnych.

(454)

Do wskaźników makroekonomicznych zalicza się: produkcję, moce produkcyjne, wykorzystanie mocy produkcyjnych, wielkość sprzedaży, udział w rynku, wzrost, zatrudnienie, wydajność, wielkość marginesu dumpingu oraz poprawę sytuacji po wcześniejszym dumpingu.

(455)

Do wskaźników mikroekonomicznych zalicza się: średnie ceny jednostkowe, koszt jednostkowy, koszty pracy, zapasy, rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje, zwrot z inwestycji i zdolność do pozyskania kapitału.

4.8.   Wskaźniki makroekonomiczne

4.8.1.   Produkcja, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych

(456)

Całkowita produkcja unijna, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 5

Produkcja, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych

 

2017

2018

2019

OD

Wielkość produkcji (w km przewodów)

1 062 482

1 195 017

1 250 881

1 229 252

Indeks

100

112

118

116

Moce produkcyjne (w km przewodów)

1 585 738

1 748 667

2 019 526

2 084 082

Indeks

100

110

127

131

Wykorzystanie mocy produkcyjnych (%)

67  %

68  %

62  %

59  %

Indeks

100

102

92

88

(457)

W całym okresie objętym postępowaniem wielkość produkcji przemysłu Unii wzrosła o 16 %. Ze szczegółowej analizy wynika, że w latach 2017–2019 produkcja Unii wzrosła o 18 %, natomiast w okresie objętym dochodzeniem produkcja Unii nieznacznie spadła o 2 punkty procentowe.

(458)

Ogólny wzrost w okresie badanym wynikał ze wzrostu popytu opisanego w tabeli 2. W okresie badanym przemysł Unii zdołał jednak zwiększyć swoją produkcję jedynie o 16 % na rynku rosnącym o 38 %. Przemysł Unii nie był zatem w stanie odnieść w pełni korzyści z rozwoju rynku.

(459)

W okresie badanym unijne moce produkcyjne wzrosły o 31 %. Odzwierciedla to inwestycje dokonane przez niektórych producentów unijnych w celu dostosowania się do wzrostu rynku. Próba ta została udaremniona przez zwiększoną penetrację rynku przez produkty chińskie, które – poprzez stosowanie w odniesieniu do nich nieuczciwych strategii cenowych – w coraz większym stopniu odbierały udziały w rynku przemysłowi Unii.

(460)

W rezultacie wykorzystanie mocy produkcyjnych spadło o 12 %, osiągając poziom poniżej 60 % w OD: producentom unijnym uniemożliwiono zwiększenie produkcji zgodnie ze wzrostem rynku.

4.8.2.   Wielkość sprzedaży i udział w rynku

(461)

Wielkość sprzedaży i udział przemysłu Unii w rynku kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 6

Wielkość sprzedaży i udział w rynku

 

2017

2018

2019

Okres objęty dochodzeniem

Wielkość sprzedaży na rynku unijnym (w km przewodów)

882 772

945 842

1 009 439

995 703

Indeks

100

107

114

113

Rynek sprzedaży wewnętrznej

61 505

59 802

62 710

54 205

Indeks

100

97

102

88

Rynek sprzedaży wewnętrznej jako % całkowitej sprzedaży w Unii

7,0  %

6,3  %

6,2  %

5,4  %

Indeks

100

91

89

78

Sprzedaż na wolnym rynku

821 268

886 040

946 729

941 498

Indeks

100

108

115

115

Udział w rynku sprzedaży wolnorynkowej

64,3  %

57,6  %

57,2  %

53,5  %

Indeks

100

90

89

83

Źródło: Przemysł Unii.

(462)

W całym okresie objętym postępowaniem całkowita wielkość sprzedaży w Unii przemysłu Unii wzrosła o 13 %. Ze względu jednak na wzrost konsumpcji udział w wolnym rynku zmniejszył się w okresie badanym z 64,3 % do 53,5 %, co stanowiło spadek o ponad 10 punktów procentowych (-17 %).

(463)

Wielkość sprzedaży w Unii w okresie badanym wzrosła o 15 %. Sprzedaż unijna była bardzo zbliżona do tendencji w unijnej produkcji, ponieważ w przemyśle w znacznym stopniu stosuje się system produkcji na zamówienie.

(464)

Rynek sprzedaży wewnętrznej przemysłu Unii (wyrażony jako odsetek całkowitej sprzedaży w Unii) był na bardzo niskim poziomie w całym okresie badanym i utrzymywał tendencję spadkową, której efektem był spadek z 7 % w 2017 r. do 5,4 % w okresie objętym dochodzeniem. Miało to znikomy wpływ ze względu na ograniczony rozmiar tego rynku.

4.8.3.   Wzrost

(465)

Ze spadku udziału w rynku wielkości sprzedaży w Unii wynika, że w okresie badanym przemysł Unii nie był w stanie skorzystać ze wzrostu na rynku Unii.

4.8.4.   Zatrudnienie i wydajność

(466)

Zatrudnienie i wydajność kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 7

Zatrudnienie i wydajność

 

2017

2018

2019

Okres objęty dochodzeniem

Liczba pracowników (EPC)

4 088

4 589

4 815

4 659

Indeks

100

112

118

114

Wydajność (w km przewodów/EPC)

260

260

260

264

Indeks

100

100

100

102

Źródło: Przemysł Unii.

(467)

Zatrudnienie w przemyśle Unii wzrosło od roku 2017 do roku 2019 o 18 % pod względem EPC. Po tym wzroście nastąpił spadek o 4 punkty procentowe w okresie objętym dochodzeniem. Zmiany te są w dużej mierze zgodne z tendencją w wielkości produkcji przedstawioną w tabeli 4.

(468)

Ponieważ dane dotyczące produkcji i zatrudnienia były bardzo zbliżone do siebie, wydajność w przeliczeniu na kilometry przewodów na pracownika pozostała w dużej mierze stabilna.

4.8.5.   Wielkość marginesu dumpingu i poprawa sytuacji po wcześniejszym dumpingu

(469)

Wszystkie marginesy dumpingu znacznie przekraczały poziom de minimis. Wpływ wielkości rzeczywistego marginesu dumpingu na przemysł Unii był znaczny, jeśli weźmie się pod uwagę wielkość i ceny przywozu z państwa, którego dotyczy postępowanie.

(470)

Jest to pierwsze dochodzenie antydumpingowe dotyczące produktu objętego postępowaniem. W związku z tym brak było dostępnych danych umożliwiających ocenę skutków ewentualnego wcześniejszego dumpingu.

4.9.   Wskaźniki mikroekonomiczne

4.9.1.   Ceny i czynniki wpływające na ceny

(471)

Średnie ważone jednostkowe ceny sprzedaży stosowane przez objętych próbą producentów unijnych wobec niepowiązanych klientów w Unii kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 8

Ceny sprzedaży w Unii

 

2017

2018

2019

OD

Średnia jednostkowa cena sprzedaży w Unii (EUR/km przewodów)

816

861

944

821

Indeks

100

105

116

101

Jednostkowy koszt produkcji (EUR/km przewodów)

756

785

860

758

Indeks

100

104

114

100

Źródło: Producenci unijni objęci próbą.

(472)

Ceny sprzedaży na rynku unijnym dla podmiotów niepowiązanych (wolny rynek) wzrosły w okresie 2017–2019 o 16 %, a następnie w OD spadły, osiągając poziom podobny do odnotowanego w 2017 r. (+1 %). Poziom cen zależy jednak w dużej mierze od złożoności sprzedawanych produktów, ponieważ cena może się znacznie różnić w zależności od właściwości poszczególnych przewodów (m.in. liczby włókien, liczby i rodzaju powłok itp.).

(473)

Jest to oczywiste, gdy porównuje się zmianę cen ze zmianą kosztów produkcji, biorąc pod uwagę, że bardziej złożone przewody, które mogą być sprzedawane po wyższych cenach, wiążą się również z wyższymi kosztami produkcji.

(474)

Jednostkowy koszt produkcji wzrósł w latach 2017–2019 o 14 %, mniej więcej zgodnie ze średnimi cenami na wolnym rynku unijnym (16 %). Następnie spadł o 14 %, również zgodnie ze spadkiem cen w tym samym okresie od 2019 r. do OD (15 %). Jak określono w motywie 540, dochodzenie potwierdziło, że koszt głównego surowca (włókna optyczne), nabytego od przedsiębiorstw powiązanych, odzwierciedlał cenę rynkową tego materiału.

(475)

Jak wyjaśniono w motywie 438 powyżej, w celu uniknięcia zmian asortymentu produktów nierozerwalnie związanych z seriami cen w okresie badanym Komisja przeanalizowała obszerne informacje przedstawione przez chińskich eksporterów i producentów unijnych objętych próbą w oparciu o bardziej zagregowane grupy bezpośrednio porównywalnych produktów. Dzięki temu wyodrębniono 35 identycznych (mających swój odpowiednik) grup sprzedawanych zarówno przez chińskich eksporterów, jak i przemysł Unii, i w odniesieniu do których istnieje pełny szereg czasowy dla każdego roku okresu badanego.

(476)

Są one reprezentatywne dla sprzedaży przemysłu UE w tym okresie i stanowią ponad 34 % sprzedaży takich produktów posiadających swoje odpowiedniki w okresie objętym dochodzeniem. Wynikający z tego reprezentatywny szereg czasowy przedstawia się następująco:

Tabela 8a

Przemysł Unii (EUR/km przewodów)

 

2017

2018

2019

OD

Średnia cena

817

780

792

719

Indeks

100

95

97

88

Reprezentatywność

42  %

38  %

35  %

34  %

(477)

Dane te wskazują na znaczny spadek cen przemysłu Unii, podobny do spadku cen obserwowanego w przypadku wywozu z Chin, o którym wspomniano w motywie 438.

(478)

Ponadto, biorąc pod uwagę, że klienci często zamawiają rodzaje przewodów światłowodowych dostosowane do ich specyficznych potrzeb oraz że niektóre państwa członkowskie określają również szczególne wymogi techniczne, porównanie cen w czasie dla tego samego klienta i państwa członkowskiego zapewnia jeszcze dokładniejszy obraz zmian cen. Przemysł Unii przedstawił dodatkowe szczegółowe informacje w tym zakresie. Trend cenowy w przypadku dwudziestu najważniejszych takich kombinacji produkt-grupa-klient-państwo członkowskie kształtował się następująco (147):

Tabela 8b

Przemysł Unii (EUR/km przewodów)

2017

2018

2019

OD

100

73

56

59

(479)

Dane te ukazują wyraźny spadek cen przemysłu Unii w okresie badanym, bardzo zbliżony do spadku cen wywozu z Chin, o którym wspomniano w motywach 435–438.

4.9.2.   Koszty pracy

(480)

Średnie koszty pracy objętych próbą producentów unijnych kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 9

Średnie koszty pracy na pracownika

 

2017

2018

2019

Okres objęty dochodzeniem

Średnie koszty pracy na pracownika (EUR/EPC)

39 511

35 826

39 157

38 966

Indeks

100

91

99

99

Źródło: Producenci unijni objęci próbą.

(481)

Średni koszt pracy na pracownika pozostawał stosunkowo stabilny w okresie od 2017 r. do OD. Niewielki spadek w roku 2018 odpowiada wzrostowi liczby EPC o 13 % i odzwierciedla koszty tej dodatkowej siły roboczej.

4.9.3.   Zapasy

(482)

Stan zapasów objętych próbą producentów unijnych kształtował się w okresie badanym następująco:

Tabela 10

Zapasy

 

2017

2018

2019

OD

Stan zapasów na koniec okresu sprawozdawczego (w km przewodów)

134 925

161 561

161 878

171 058

Indeks

100

120

120

127

Stan zapasów na koniec okresu sprawozdawczego jako odsetek produkcji

12,7  %

13,5  %

12,9  %

13,9  %

Indeks

100

106

102

110

Źródło: Producenci unijni objęci próbą.

(483)

Poziom zapasów w przypadku producentów unijnych objętych próbą wzrósł w okresie badanym o 27 %. Podczas gdy wzrost zapasów oznacza wolniejszy obrót w sprzedaży niektórych powtarzających się pozycji i może być związany z coraz większymi trudnościami przemysłu Unii w sprzedaży swoich produktów z powodu bardzo agresywnej konkurencji cenowej ze strony chińskich producentów eksportujących, wzrost w okresie 2019–OD może być również związany z efektem sezonowym. W każdym przypadku, biorąc pod uwagę, że większość produkcji odbywa się na podstawie zamówień i specyfikacji klientów, zapasy nie stanowią głównego wskaźnika szkody.

4.9.4.   Rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje, zwrot z inwestycji i zdolność do pozyskania kapitału

(484)

Rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje i zwrot z inwestycji objętych próbą producentów unijnych kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 11

Rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje i zwrot z inwestycji

 

2017

2018

2019

OD

Rentowność sprzedaży klientom niepowiązanym w Unii (% obrotu ze sprzedaży)

8,1

8,4

8,5

7,9

Indeks

100

104

104

97

Przepływy środków pieniężnych (w EUR)

33 254 746

48 644 480

41 707 715

39 805 852

Indeks

100

146

125

120

Inwestycje (w EUR)

60 405 839

67 794 023

82 761 718

59 886 812

Indeks

100

112

137

99

Zwrot z inwestycji (%)

34

36

24

20

Indeks

100

105

70

58

Źródło: Producenci unijni objęci próbą.

(485)

Komisja określiła rentowność objętych próbą producentów unijnych, wyrażając zysk netto przed opodatkowaniem ze sprzedaży produktu podobnego klientom niepowiązanym w Unii jako odsetek obrotów z tej sprzedaży.

(486)

Rentowność producentów objętych próbą była dodatnia, ale rażąco niska w całym okresie badanym, i spadła z 8,1 % w 2017 r. do 7,9 % w okresie objętym dochodzeniem.

(487)

W swoich uwagach dotyczących ostatecznego ujawnienia grupa ZTT stwierdziła, że – po przeprowadzeniu analizy opierającej się na inżynierii odwrotnej – przemysł Unii uzyskiwał bardzo wysoki zysk z tytułu zawyżania ceny na rynku Unii, co wzbudza bardzo poważne obawy co do szkody poniesionej przez przemysł Unii, i utrzymywała, że podcięcie cenowe było spowodowane irracjonalną polityką ustalania cen stosowaną przez przemysł Unii, a nie przywozem tanich produktów z Chin.

(488)

Komisja nie zgadza się z tym twierdzeniem. Analiza opierająca się na inżynierii odwrotnej miała charakter fragmentaryczny i nie opierała się na wynikach pełnej oceny kosztów i cen. Komisja zweryfikowała marże zysku na podstawie takiej kompleksowej analizy i potwierdziła, że ich poziom został ustalony prawidłowo. W związku z tym argument ten został odrzucony.

(489)

Skarżący twierdzili, że potrzeba inwestycji i badań w sektorze wymagałaby marży zysku w wysokości 15 %. Dochodzenie wykazało, że – opierając się na danych za okres badany – poziom już zaplanowanych inwestycji, które zostałyby zrealizowane w normalnych okolicznościach, aby nadążyć za zmianami na rynku, musiałby zostać podtrzymany przez zyski w wysokości średnio 13,4 %. Inwestycje te obejmowały następujące zagadnienia: koszty przezbrojenia urządzeń i ich utrzymania w celu zapewnienia efektywności istniejących mocy produkcyjnych, dostosowania mocy produkcyjnych do zmieniającego się asortymentu produktów; zwiększenie mocy produkcyjnych; wydatki na badania i rozwój (innowacja produktowa i procesowa).

(490)

Komisja stwierdziła, że wyżej wymieniony rząd wielkości jest zgodny z historycznymi zyskami osiągniętymi przy braku przywozu z Chin po cenach dumpingowych, które – jak podkreślono w analizie przeprowadzonej w tabeli 11a – wynoszą około 12 %.

(491)

Dowodzi to, że poziom zysku wynoszący około 8 % w okresie badanym jest niewystarczający do podtrzymania działalności na rozwijającym się rynku zaawansowanych technologii, a zatem stanowi wyraz szkody dla przemysłu Unii.

Tabela 11a

Rentowność przemysłu Unii przed 2017 r.

 

2014

2015

2016

Marża zysku (w %)

10,4  %

12,6  %

12,4  %

(492)

Nie odnotowano tego jednak w obecnym przypadku. W rzeczywistości rentowność spadła w porównaniu z latami 2014–2016. Niższy poziom zysku w całym okresie badanym odzwierciedla znaczną szkodę cenową w okresie badanym. Ze względu na presję na obniżanie cen spowodowaną przywozem z Chin (zarówno pod względem zwiększonej wielkości, jak i niskich cen) przemysł Unii nie był w stanie podwyższyć cen, zminimalizować kosztów i w rezultacie osiągnąć normalny poziom zysku, który osiągnięto przed okresem największej ekspansji, a tym bardziej jakikolwiek wzrost.

(493)

Po wzroście w 2018 r. przepływy środków pieniężnych zmniejszyły się w drugiej połowie okresu badanego.

(494)

Bezpośrednio w wyniku presji związanej z towarami przywożonymi przemysł Unii musiał odłożyć na później inwestycje, w tym takie, które zostały już zaplanowane i zatwierdzone. Inwestycje te, mające na celu zwiększenie istniejących unijnych mocy produkcyjnych, wstrzymano (nawet w przypadku, gdy ich realizacja już się rozpoczęła) w okresie badanym, co było bezpośrednim skutkiem zmiany warunków rynkowych spowodowanej agresywną polityką cenową przywozu z Chin. Doprowadziło to do gwałtownego spadku inwestycji pod koniec okresu badanego, w przeciwieństwie do tendencji w poprzednich latach i ogólnego wzrostu rynku.

(495)

Zwrot z dokonanych inwestycji wykazywał w okresie badanym tendencję spadkową i w rzeczywistości spadł o 42 %. Ta negatywna tendencja pokazuje, że chociaż nadal inwestowano w celu utrzymania i poprawy wydajności i konkurencyjności, w okresie badanym zwroty z tych inwestycji znacznie spadły ze względu na brak możliwości poprawy stopy rentowności przez przemysł Unii.

(496)

Przy tak szybko spadającym poziomie zwrotów z inwestycji zdolność objętych próbą podmiotów produkcyjnych do pozyskania kapitału w przyszłości będzie wyraźnie zagrożona, jeżeli sytuacja się nie poprawi.

4.10.   Analiza sprzedaży na podstawie przetargów

(497)

Sprzedaż zdecydowanej większości przewodów światłowodowych odbywa się w drodze postępowań o udzielenie zamówienia. W celu uzyskania niezbędnego wglądu w ten istotny aspekt rynku oraz uzupełnienia pozostałej części analizy szkody Komisja zwróciła się o szczegółowe informacje na temat przetargów do objętych próbą chińskich producentów eksportujących, objętych próbą producentów unijnych, importerów i użytkowników. Zadano pytania, które dotyczyły charakteru, procedury, harmonogramu i innych istotnych cech i które obejmowały zarówno zakończone, jak i trwające przetargi. Po stronie podmiotów ogłaszających przetargi współpraca z Komisją była niewielka. W dochodzeniu nie wziął udziału żaden z podmiotów ogłaszających przetarg, a spośród dużych operatorów telekomunikacyjnych tylko Deutsche Telekom przedstawił szczegółowe informacje na temat przetargów.

(498)

Po podjęciu decyzji o niewprowadzeniu środków tymczasowych Komisja zwróciła się do producentów unijnych objętych próbą o przedstawienie dodatkowych, szczegółowych informacji dotyczących wszystkich przetargów, w których uczestniczyli w okresie badanym, w tym informacji dotyczących ofert, cen i konkurentów, jeżeli są one dostępne.

(499)

Obraz, który wyłonił się z przedstawionych informacji, był bardzo niejednorodny i fragmentaryczny, z dużą liczbą przetargów organizowanych każdego roku w różnych państwach członkowskich, dużą różnorodnością podmiotów ogłaszających przetargi oraz różnym czasem trwania i warunkami. Po stronie podmiotu ogłaszającego przetarg przetargi mogą być albo publiczne, organizowane przez gminy lub inne podmioty publiczne, albo prywatne, organizowane przez dużych operatorów telekomunikacyjnych lub operatorów sieci. Istnieje także wiele innych mniejszych rodzajów ofert, zapytań ofertowych, e-aukcji, a mniejsze ilości można pozyskiwać poprzez bezpośredni kontakt z klientem. Każde postępowanie o udzielenie zamówienia jest wysoce szczegółowe dla podmiotu ogłaszającego przetarg, który może stosować różne procedury w zależności od określonego przetargu i rozwoju sytuacji na rynku. W przetargach oferty składa również wiele różnych podmiotów. Chińscy producenci eksportujący uczestniczą w przetargach bezpośrednio (również poprzez swoje spółki zależne) oraz pośrednio, współpracując z lokalnymi przedsiębiorstwami w poszczególnych państwach członkowskich. Importerzy, przedsiębiorstwa handlowe i dystrybutorzy także konkurują z producentami unijnymi. Niekiedy zaangażowani są także instalatorzy, a sprzedaż przez zwycięskich dostawców operatorom telekomunikacyjnym odbywa się za pośrednictwem tych instalatorów.

(500)

Dochodzenie wykazało również, że liczba przetargów organizowanych w Unii jest bardzo wysoka. Trzej objęci próbą producenci unijni zgłosili łącznie ponad 500 przetargów, w których brali bezpośredni udział w okresie objętym dochodzeniem. Jeden ze współpracujących importerów niepowiązanych uczestniczy w 150–200 przetargach rocznie, koncentrując się wyłącznie na rynku niemieckim.

(501)

Czas trwania procedury przetargowej jest wysoce zróżnicowany – od natychmiastowej dostawy do trzech lat. W przypadku przetargów, w których okres dostawy jest dłuższy, ilości nie są stałe i w związku z tym podmioty ogłaszające przetargi ogłaszają kolejne przetargi, które zastępują istniejące, gdy ceny spadają. Tak więc, chociaż przetargi zapewniają pewien ogólny pułap dla warunków cenowych, ceny mogą się zmieniać i zmieniają się dynamicznie w całym cyklu procedury przetargowej. W rezultacie ceny wykazują tendencję do dostosowywania się i w dużym stopniu odzwierciedlają bieżące warunki rynkowe.

(502)

Komisja przeanalizowała szczegółowe informacje na temat przetargów zgłoszone przez objętych próbą producentów unijnych w odpowiedzi na jej wniosek. Spośród zgłoszonych przetargów, w których producenci unijni złożyli oferty w okresie badanym, Komisja przeanalizowała te, w przypadku których istniały konkretne dowody na udział Chin. W okresie badanym odbyło się 55 takich przetargów. Przeanalizowane przetargi stanowią 45 % sprzedaży objętego próbą producenta unijnego oraz 14 % całkowitej konsumpcji w UE w okresie objętym dochodzeniem. W przypadku tych przetargów przeprowadzono szczegółową analizę szkody związanej z ceną i wielkością w odniesieniu do każdego przetargu, wykazując znaczne straty w sprzedaży (między 25 a 100 %), lub zaniżanie cen (między 5 a 55 %), lub podcięcie cenowe (między 8 a 39 %). Ta analiza w odniesieniu do poszczególnych przetargów dodatkowo potwierdziła stwierdzone powyżej zaniżanie cen i podcięcie cenowe w całym okresie.

(503)

Przedsiębiorstwo Connect Com przedstawiło uwagi dotyczące postępowań o udzielenie zamówienia i wskazało, że producenci unijni reprezentowani przez skarżącego nie przegrali ogólnie dużej liczby przetargów, lecz tylko jeden lub kilka dużych przetargów prywatnych. Podkreślił, że skarżący odniósł się do pojedynczego zaproszenia do prywatnego przetargu i praktyk cenowych pojedynczego chińskiego producenta jako dowodu na podcięcie cenowe. Przedsiębiorstwo Connect Com przedstawiło zawiadomienie o umowach zawartych w sprawie zamówienia publicznego w niemieckim okręgu, w którym ceny zwycięskiego oferenta były wyraźnie określone. Stwierdziło ono, że skarżący pominął w swojej prezentacji cały segment rynku przetargów publicznych. Według Connect Com producenci unijni reprezentowani przez skarżącego nie zostali wybrani w tych przetargach, ponieważ nie spełniali wymaganych kryteriów (np. magazyny, zapasy, szeroki asortyment produktów, koncepcja logistyczna). W szczególności przedsiębiorstwo Connect Com podkreśliło niską zdolność magazynowania przedsiębiorstw Prysmian i Corning. Przedsiębiorstwo Connect Com stwierdziło, że odrzucenie istnienia segmentacji rynku zamówień publicznych byłoby błędem, ponieważ ceny na rynkach przetargów publicznych i prywatnych w dużym stopniu odpowiadają sobie lub są od siebie wzajemnie zależne. Według Connect Com nie byłoby właściwe nakładanie ceł antydumpingowych na cały rynek, który jest podzielony na segmenty przetargów publicznych i prywatnych. Przedsiębiorstwo odniosło się do motywu 42 decyzji Komisji z dnia 20 marca 1998 r. kończącej postępowanie antydumpingowe dotyczące przywozu tlenku wolframu i kwasu wolframowego pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej (98/230/WE) (148). Na podstawie tej decyzji przedsiębiorstwo Connect Com argumentowało, że w przypadku segmentacji rynków nie występowałaby ogólna szkoda dla przemysłu Unii, jeżeli pomimo pewnego spadku sprzedaży w jednym segmencie rynku (tutaj: przetargów prywatnych) przemysł Unii ma możliwości sprzedaży w innym segmencie rynku (tutaj: przetargów publicznych), co rekompensuje spadek wielkości sprzedaży.

(504)

Argumenty i analiza przedstawione w motywie 502 zaprzeczają tym twierdzeniom. Pomimo znacznych starań podejmowanych przez przemysł Unii na rzecz utrzymania konkurencyjności cenowej, duży udział w rynkach został przejęty przez chińskich eksporterów, których oferty nie mogły być porównywalne z ofertami przemysłu Unii pod względem cen. Jeżeli chodzi o decyzję Komisji z 1998 r. dotyczącą przywozu tlenku wolframu i kwasu wolframowego, Komisja stwierdziła w tej sprawie, że spadek udziału przemysłu Unii w otwartym rynku należy postrzegać w świetle tendencji przemysłu Unii do wykorzystywania coraz większej części swojej produkcji produktu objętego postępowaniem do wytwarzania produktów rynku niższego szczebla. Podstawowa sytuacja faktyczna dotycząca tych dwóch różnych segmentów rynku przemysłu Unii (otwarty rynek i użytek własny) różni się od sytuacji konkurencyjnej w tym przypadku, gdzie wielkość rynku sprzedaży wewnętrznej nieznacznie maleje w okresie badanym i stanowi bardzo małą część produkcji produktu objętego postępowaniem. Omawiane argumenty zostały zatem odrzucone.

(505)

W swoich uwagach dotyczących ostatecznego ujawnienia przedsiębiorstwo Connect Com stwierdziło, że Komisja nie ujawniła informacji na temat liczby przetargów wygranych przez producenta chińskiego ani powodów, dla których wygrał on te przetargi, i powtórzyła swój argument, zgodnie z którym cen nigdy nie stanowiła jedynego kryterium o decydującym znaczeniu, ponieważ kryteriami tymi były raczej kryteria jakościowe i logistyczne. Przedsiębiorstwo Connect Com zwróciło się również o ujawnienie wyników analizy, o której mowa w motywie 502.

(506)

W tym względzie Komisja zgromadziła szczegółowe informacje na temat przetargów w okresie badanym. Komisja zweryfikowała te informacje i poddała je analizie, ale z uwagi na ich ściśle poufny charakter nie może ujawnić ich zainteresowanym stronom w stopniu wykraczającym poza streszczenie zawarte w powyższych motywach.

(507)

Analiza przetargów wskazuje na proces przyspieszonego zastępowania produktów przemysłu Unii produktami chińskimi, co zostało potwierdzone w przetargach pod koniec okresu objętego dochodzeniem. Ujawniła ona erozję cen i dalsze znaczące straty w wielkości przemysłu Unii, które są zgodne z ogólnym obrazem szkody i potwierdzają go.

4.11.   Wnioski dotyczące szkody

(508)

Pozytywne tendencje odnotowano w przypadku kilku wskaźników, takich jak produkcja, moce produkcyjne, wielkość sprzedaży na rynku unijnym i zatrudnienie. Wzrost tych wskaźników nie odpowiadał jednak wzrostowi konsumpcji i w rzeczywistości wskaźniki te powinny były wzrosnąć w większym stopniu, gdyby przemysł Unii był w stanie w pełni skorzystać z rosnącego rynku. Pomimo wzrostu wielkości sprzedaży przemysł Unii stracił 10,8 punktu procentowego udziału w rynku (spadek z 64,3 % do 53,5 %) na rosnącym rynku. Jest to związane z presją cenową generowaną przez wywóz z Chin, przy znacznym podcinaniu cen, a w każdym razie zaniżaniu cen w całym okresie badanym.

(509)

Powyższe doprowadziło do powstania szkody finansowej w postaci niższych zysków oraz spadku inwestycji i spadku poziomu zwrotów z inwestycji.

(510)

Ponadto, jak wyjaśniono powyżej w motywie 502, analiza sprzedaży w ramach przetargów wskazuje, że erozja udziału w rynku i erozja cen nabiera tempa i będzie postępować ze względu na wyjątkowo agresywne zachowanie chińskich producentów eksportujących.

(511)

W swoich uwagach dotyczących ostatecznego ujawnienia CCCME stwierdziła, że szereg kluczowych wskaźników nie potwierdzało, iż przemysł Unii doznał szkody, ponieważ wielkość produkcji i zatrudnienie utrzymywały się na stabilnym poziomie, moce produkcyjne zwiększyły się, ceny sprzedaży pozostawały stabilne, odnotowując niewielki spadek, natomiast zarówno rentowność produkcji, jak i skala inwestycji w produkcję utrzymywały się na wysokim poziomie.

(512)

Jak stwierdzono w motywie 508, wspomniane wskaźniki muszą zostać ocenione, biorąc pod uwagę wzrost konsumpcji na tym rozwijającym się rynku, a wyniki przeprowadzonej analizy wykazały, że przemysł Unii nie mógł czerpać odpowiednich korzyści z rozwoju tego rynku, co świadczy o istnieniu rzeczywistego niekorzystnego wpływu na wzrost przemysłu Unii. W związku z tym argument ten został odrzucony.

(513)

CCCME argumentowała również, że same kryteria udziału w rynku nie mogły stanowić podstawy dla stwierdzenia wystąpienia istotnej szkody i że – z uwagi na wzrost popytu – wielkość sprzedaży wszystkich uczestników rynku wzrosła, co świadczyło o istnieniu otwartego i konkurencyjnego rynku. Ponadto CCCME stwierdziła, że pogorszenie się sytuacji przemysłu Unii w przyszłości nie może stanowić podstawy dla stwierdzenia wystąpienia istotnej szkody, ponieważ w toku dochodzenia nie przeprowadzano oceny zagrożenia szkodą, a samo dochodzenie nie spełniało standardów dowodowych wymaganych w takim przypadku.

(514)

W tym względzie Komisja przypomina, że ustalenia dotyczącego wystąpienia istotnej szkody nie dokonuje się wyłącznie na podstawie samych udziałów w rynku, ale w oparciu o szereg ujmowanych łącznie wskaźników ekonomicznych poddanych ocenie w motywach 426, 431, 437, 444 i 490, które obejmowały m.in. rzeczywiste czynniki niekorzystnego wpływu na wzrost, spadek cen, podcięcie cenowe, zaniżanie cen oraz niski poziom zysków i świadczyły o wystąpieniu istotnej szkody W związku z tym argument ten został odrzucony.

(515)

W związku z powyższym Komisja stwierdziła na tym etapie, że przemysł Unii poniósł istotną szkodę w rozumieniu art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego.

5.   ZWIĄZEK PRZYCZYNOWY

(516)

Zgodnie z art. 3 ust. 6 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała, czy przywóz po cenach dumpingowych z państwa, którego dotyczy postępowanie, spowodował istotną szkodę dla przemysłu Unii. Zgodnie z art. 3 ust. 7 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała także, czy inne znane czynniki mogły w tym samym czasie również spowodować szkodę dla przemysłu Unii. Komisja dopilnowała, aby wszelkie szkody spowodowane przez inne czynniki niż przywóz po cenach dumpingowych z państwa, którego dotyczy postępowanie, nie były łączone z tym przywozem. Te czynniki to: przywóz z państw trzecich, wyniki wywozu przemysłu Unii, sprzedaż na wewnętrzne potrzeby i ceny surowców.

5.1.   Wpływ przywozu towarów po cenach dumpingowych

(517)

Pogorszenie udziału przemysłu Unii w rynku w okresie badanym nastąpiło równocześnie i było bezpośrednio związane ze znaczną penetracją rynku unijnego przez znaczące wielkości przywozu z Chin, co znacznie podcięło ceny przemysłu Unii, a w każdym razie spowodowało znaczne zaniżanie cen w sprzedaży unijnej.

(518)

Wielkość przywozu z Chin wzrosła (jak pokazano w tabeli 3) z około 189 000 km przewodów w 2017 r. do około 498 000 km przewodów w okresie objętym dochodzeniem, co stanowi dwuipółkrotny wzrost (+163 %). Udział w rynku w tym samym okresie wzrósł z 14,8 % do 28,3 %, co stanowi prawie dwukrotny wzrost (+91 %). W tym samym okresie (jak pokazano w tabeli 6) sprzedaż przemysłu Unii na wolnym rynku wzrosła jedynie o 14 %, a jego udział w rynku spadł z 64,3 % do 53,5 %, co stanowi spadek o 10,8 punktu procentowego (tj. -17 %). Sprzedaż na mniejszym rynku sprzedaży wewnętrznej wykazała umiarkowany spadek (-12 %). Przywóz towarów po cenach dumpingowych wzrósł zarówno w kategoriach bezwzględnych, jak i względnych. Jak wynika z tabeli 1, konsumpcja na rynku unijnym wzrosła w okresie badanym o 38 %; jest jednak oczywiste, że z tego wzrostu odniósł korzyść głównie przywóz z Chin.

(519)

Ceny przywozu towarów po cenach dumpingowych znacznie spadły w okresie badanym, np. o 62 % zgodnie z tabelą 4a. Porównywalne ceny sprzedaży przemysłu Unii na rynku unijnym stronom niepowiązanym (wolny rynek) spadły ogółem o 12 % w tym okresie na podstawie analizy w tabeli 8-bis i o 41 % w przypadku bardziej szczegółowej analizy w tabeli 8a. Poziom cen w dużej mierze zależy od złożoności sprzedawanych typów produktu, a porównanie poszczególnych typów produktów wytwarzanych w państwie i przywożonych z państwa, którego dotyczy postępowanie (na podstawie przedsiębiorstw objętych próbą) jest najdokładniejszym narzędziem badania trendów cenowych. W okresie objętym dochodzeniem średnie ważone marginesy podcięcia cenowego dla dwóch objętych próbą producentów eksportujących wynosiły od 30,0 % do 33,2 %.

(520)

Ta agresywna polityka spowodowała, że udział przemysłu Unii w rynku zaczął się zmniejszać od początku okresu badanego, a w okresie objętym dochodzeniem na rynku nadal dostępne były chińskie produkty po wyjątkowo niskich cenach (znacznie poniżej kosztów produkcji przemysłu Unii). Odbyło się to m.in. poprzez mechanizmy opisane powyżej w sekcji dotyczącej przetargów w motywach 499–502 i doprowadziło do zaniżania cen, strat w sprzedaży, zmniejszenia udziału w rynku oraz szkody finansowej w postaci zarówno obniżonej rentowności, jak i malejących inwestycji, co zagraża istnieniu przemysłu Unii.

(521)

Jak opisano w motywie 494 powyżej, istniały również dowody na to, że niektóre planowane inwestycje i projekty ekspansji przemysłu Unii zostały anulowane lub zawieszone z powodu wzrostu przywozu z Chin po agresywnych cenach i związanej z tym utraty udziału w rynku przemysłu Unii.

5.2.   Wpływ pozostałych czynników

5.2.1.   Przywóz z państw trzecich

(522)

Przywóz z innych państw trzecich kształtował się w okresie badanym następująco:

Tabela 12

Przywóz z państw trzecich

Państwo

 

2017

2018

2019

Okres objęty dochodzeniem

Korea

Wielkość sprzedaży (w km przewodów)

20 450

51 339

44 405

45 908

 

Indeks

100

251

217

224

 

Udział w rynku (%)

1,6  %

3,3  %

2,7  %

2,6  %

 

Średnia cena (w EUR/km przewodów)

796

873

1 627

1 073

 

Indeks

100

110

204

135

Turcja

Wielkość sprzedaży (w km przewodów)

26 732

32 932

22 922

37 008

 

Indeks

100

123

86

138

 

Udział w rynku (%)

2,1  %

2,1  %

1,4  %

2,1  %

 

Średnia cena (w EUR/km przewodów)

428

501

776

594

 

Indeks

100

117

181

139

Norwegia

Wielkość sprzedaży (w km przewodów)

12 143

11 622

22 728

26 471

 

Indeks

100

96

187

218

 

Udział w rynku (%)

1,0  %

0,8  %

1,4  %

1,5  %

 

Średnia cena (w EUR/km przewodów)

330

271

279

261

 

Indeks

100

82

85

79

Pozostałe państwa trzecie

Wielkość sprzedaży (w km przewodów)

126 307

114 520

77 787

107 334

 

Indeks

100

91

62

85

 

Udział w rynku (%)

9,9  %

7,4  %

4,7  %

6,1  %

 

Średnia cena (w EUR/km przewodów)

1 631

1 728

2 447

1 218

 

Indeks

100

106

150

75

Państwa trzecie ogółem, z wyjątkiem państw, których dotyczy postępowanie

Wielkość sprzedaży (w km przewodów)

185 633

210 414

167 842

216 721

 

Indeks

100

113

90

117

 

Udział w rynku (%)

14,5  %

13,7  %

10,1  %

12,3  %

 

Średnia cena (w EUR/km przewodów)

1 280

1 247

1 708

964

 

Indeks

100

97

133

75

Źródło: Dane pochodzące od organów celnych UE, Comext (Eurostat).

(523)

Przywóz z Korei wzrósł w okresie badanym z około 20 000 km przewodów w 2017 r. do około 45 000 w okresie objętym dochodzeniem. Udział w rynku tego przywozu wzrósł z 1,6 % w 2017 r. do 2,6 % w okresie objętym dochodzeniem. Średnie ceny z Korei wydają się znacznie wyższe zarówno od cen przemysłu Unii, jak i od cen producentów eksportujących. Dlatego też, biorąc pod uwagę wysokie ceny i ograniczone wielkości, nie wydaje się, aby przywóz z Korei odegrał rolę w szkodzie poniesionej przez przemysł Unii.

(524)

Wydaje się, że przywóz z Turcji był sprzedawany po niskiej cenie, chociaż wyższej niż przywóz z Chin w okresie od 2018 r. do OD i stopniowo wzrastającej. Udział tureckich eksporterów w rynku w okresie badanym utrzymywał się zasadniczo na stałym poziomie i wynosił nieco powyżej 2 %. Powyższe tendencje opierają się na danych statystycznych obejmujących wiele rodzajów produktu, dlatego biorąc pod uwagę ogólnie ograniczone wielkości, Komisja nie może dokładnie oszacować wpływu tego przywozu na sytuację przemysłu Unii. Chociaż nie można wykluczyć, że przywóz z Turcji mógł przyczynić się do szkody poniesionej przez przemysł Unii, biorąc pod uwagę jego względną wielkość w stosunku do przywozu produktu objętego postępowaniem i stabilny udział w rynku w całym okresie, Komisja stwierdziła, że nawet jeśli przywóz ten miał ograniczony wpływ na sytuację przemysłu, nie osłabił on związku przyczynowego między przywozem z Chin po cenach dumpingowych a szkodą poniesioną przez przemysł Unii.

(525)

Ponadto przywóz z Norwegii również wzrósł w okresie badanym. Ceny norweskie, które były już niskie w 2017 r., nadal spadały w okresie badanym (-21 % w okresie 2017-OD), na poziomie cen znacznie niższym zarówno od cen przemysłu Unii, jak i cen chińskich eksporterów. Udział norweskich eksporterów w rynku wzrósł w tym samym okresie z 1 % do 1,5 %. Powyższe tendencje opierają się na danych statystycznych obejmujących wiele rodzajów produktu, dlatego biorąc pod uwagę ogólnie ograniczone wielkości, Komisja nie może dokładnie oszacować wpływu tego przywozu na sytuację przemysłu Unii. Chociaż nie można wykluczyć, że przywóz z Norwegii mógł przyczynić się do szkody poniesionej przez przemysł Unii, biorąc pod uwagę jego względną wielkość w stosunku do przywozu produktu objętego postępowaniem, Komisja stwierdziła, że nawet jeśli przywóz ten miał ograniczony wpływ na sytuację przemysłu, nie osłabił on związku przyczynowego między przywozem z Chin po cenach dumpingowych a szkodą poniesioną przez przemysł Unii.

(526)

W okresie badanym przywóz z innych państw trzecich zmalał nieznacznie w ujęciu bezwzględnym i stracił przy tym znaczny udział w rynku. Średnie ceny były wysokie, a zatem nic nie wskazuje na to, że spowodowały one istotną szkodę dla przemysłu Unii.

(527)

W swoich uwagach dotyczących ostatecznego ujawnienia rząd ChRL stwierdził, że Komisja nie wykazała, że przywóz produktu objętego postępowaniem z Chin miał wpływ na przemysł Unii, argumentując w szczególności, że wzrost poziomów zapasów i obniżenie wskaźników wykorzystania mocy produkcyjnych było wynikiem nieuzasadnionego zwiększenia mocy produkcyjnych przez przemysł Unii, co doprowadziło do powstania nadwyżki mocy produkcyjnych. Ponadto CCCME utrzymywała, że nie ma absolutnie żadnej korelacji między przywozem z Chin a rozwojem przemysłu Unii. W szczególności CCCME argumentowała, że w okresie największego wzrostu wielkości przywozu z Chin w latach 2017–2018 przemysł Unii odnotował wzrost rentowności. CCCME i rząd ChRL stwierdzili również, że w latach 2018–2019, kiedy doszło do zwiększenia przywozu z Chin i obniżenia poziomu cen, producenci unijni podwyższali swoje ceny sprzedaży bez utraty udziału w rynku.

(528)

W tym względzie Komisja przypomniała, że – jak wyjaśniono w motywach 497–507 – zdecydowana większość rynku opiera się na długoterminowych umowach na dostawy. Ponadto rentowność przemysłu Unii utrzymywała się poniżej zysku docelowego w okresie badanym, co świadczy o tym, że we wspomnianym okresie doszło do wystąpienia szkody. Dlatego też Komisja uznała, że argumenty przytoczone powyżej przez CCCME i rząd ChRL nie świadczą o braku związku przyczynowego między dumpingiem a szkodą. Potwierdzają one tylko wystąpienie pewnego opóźnienia między zwiększeniem przywozu produktu objętego postępowaniem z Chin a momentem zmaterializowania się szkody, co znajduje potwierdzenie w stosownych trendach.

(529)

W swoich uwagach dotyczących ostatecznego ujawnienia przedsiębiorstwo Eku Kabel stwierdziło, że wielkość przywozu przewodów światłowodowych zmniejszyła się w latach 2018–2019 oraz że w 2020 r. można było zaobserwować jej dodatkowy spadek, i argumentowało, że z uwagi na wspomniany zmniejszający się poziom przywozu żadne cła nie powinny zostać nałożone.

(530)

W toku dochodzenia potwierdzono ustawiczny wzrost wielkości przywozu przewodów światłowodowych z ChRL w całym okresie badanym. Jeżeli jednak okoliczności sprawy uległyby zmianie, środki mogą zostać poddane przeglądowi zgodnie z art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego.

(531)

W świetle powyższego przywóz z państw innych niż Chiny nie mógł spowodować zaobserwowanego pogorszenia wyników przemysłu Unii, a w każdym razie nie osłabia związku przyczynowego między tym pogorszeniem a penetracją przywozu z Chin.

5.2.2.   Wyniki wywozu przemysłu Unii

(532)

Wielkość wywozu przemysłu Unii kształtowała się w okresie badanym następująco:

Tabela 13

Wyniki wywozu producentów unijnych

 

2017

2018

2019

Okres objęty dochodzeniem

Wielkość wywozu (w km przewodów)

85 676

99 295

95 397

108 672

Indeks

100

116

111

127

Średnia cena (w EUR/km przewodów)

1 329

1 111

1 282

949

Indeks

100

84

96

71

Źródło: Przemysł Unii.

(533)

Wywóz przemysłu Unii wzrósł w okresie badanym o 27 % z około 85 000 km przewodów w 2017 r. do około 108 000 km przewodów w okresie objętym dochodzeniem.

(534)

Średnia cena wywozu objętych próbą producentów unijnych spadła w okresie badanym o 29 % z 1 329 EUR/km przewodów w 2017 r. do 949 EUR/km przewodów w okresie objętym dochodzeniem. Poziomy cen były wyższe niż w Unii.

(535)

W kontekście rosnącego wywozu i stosunkowo wysokich poziomów cen oczywiste jest, że wywóz nie wyrządziłby szkody przemysłowi Unii.

5.2.3.   Wielkości produkcji własnej

(536)

Jak pokazano w tabeli 5, w okresie badanym produkcja na użytek własny przemysłu Unii zmniejszyła się o 12 %.

(537)

Mając na uwadze ograniczony rozmiar rynku (szacowany na mniej niż 5 % produkcji unijnej w OD), Komisja stwierdziła, że niewielki spadek produkcji na użytek własny nie wyrządził istotnej szkody przemysłowi Unii.

5.2.4.   Cena surowców

(538)

Głównym surowcem wykorzystywanym przez przemysł Unii są włókna optyczne, produkowane w Unii albo przywożone. Kilku importerów twierdziło, że objęci próbą producenci unijni kupują włókno optyczne od powiązanych z nimi przedsiębiorstw spoza UE po cenach transferowych, które nie odpowiadają cenie rynkowej tego surowca. W rzeczywistości importerzy podejrzewali, że ta cena transferowa jest zbyt wysoka, w związku z czym skutkuje niższą stopą zysku dla producentów unijnych objętych próbą.

(539)

W szczególności przedsiębiorstwa Connect Com i Cable 77 wyraziły obawy dotyczące wewnętrznych cen transferowych w transakcjach między przedsiębiorstwami w ramach grup Prysmian i Corning.

(540)

W celu zbadania tego argumentu Komisja zwróciła się do objętych próbą producentów unijnych o przekazanie dodatkowych informacji na temat dokonywanych przez nich zakupów włókna optycznego wykorzystywanego do produkcji przewodów światłowodowych w OD. Komisja zwróciła się również o informacje na temat włókna optycznego produkowanego przez przedsiębiorstwa powiązane z producentami unijnymi objętymi próbą oraz na temat sprzedaży tych włókien (wielkość i ilość) zarówno powiązanym, jak i niepowiązanym klientom w UE i poza jej granicami. Porównując sprzedaż tych samych rodzajów włókna podmiotom powiązanym i niepowiązanym, Komisja mogła ustalić, że ceny były tego samego rzędu wielkości, a zatem sprzedaż włókna przedsiębiorstwom powiązanym odbywała się w warunkach pełnej konkurencji. Dane na temat tej działalności dotyczą konkretnego przedsiębiorstwa i są poufne, dlatego też nie mogą zostać ujawnione.

(541)

Komisja stwierdziła zatem, że istotnej szkody poniesionej przez przemysł Unii nie spowodował wpływ cen transferowych na rentowność producentów unijnych objętych próbą.

5.3.   Wnioski w sprawie związku przyczynowego

(542)

Komisja wyróżniła i oddzieliła wpływ wszystkich znanych czynników na sytuację przemysłu unijnego od szkodliwych skutków przywozu towarów po cenach dumpingowych. Żaden z pozostałych czynników nie pozwolił wyjaśnić negatywnych zmian w przemyśle Unii pod względem utraty udziału w rynku, podcięcia cenowego oraz niskiej rentowności, malejących inwestycji i zwrotu z inwestycji.

(543)

Negatywny wpływ przywozu towarów po cenach dumpingowych na rentowność oraz ciągła presja cenowa nie pozwoliły przemysłowi Unii na dokonanie inwestycji niezbędnych dla jego przetrwania w perspektywie długoterminowej. Potwierdza to tendencja spadkowa opisana w motywie 486 oraz anulowanie planowanych inwestycji, o którym mowa w motywie 494.

(544)

Uwzględniając powyższe, Komisja stwierdziła na tym etapie, że przywóz towarów po cenach dumpingowych z państwa, którego dotyczy postępowanie, wyrządził istotną szkodę przemysłowi Unii. Pozostałe znane czynniki, indywidualnie lub zbiorowo, nie były w stanie osłabić związku przyczynowego między przywozem po cenach dumpingowych a istotną szkodą.

6.   POZIOM ŚRODKÓW

(545)

W celu określenia poziomu środków Komisja zbadała, czy cło niższe od marginesu dumpingu będzie wystarczające do usunięcia szkody dla przemysłu Unii spowodowanej przez przywóz po cenach dumpingowych.

(546)

W pierwszej kolejności Komisja ustaliła kwotę cła niezbędną do usunięcia szkody poniesionej przez przemysł Unii w przypadku braku zakłóceń na podstawie art. 7 ust. 2a rozporządzenia podstawowego. W takim przypadku szkoda zostałaby usunięta, gdyby przemysł Unii był w stanie pokryć swoje koszty produkcji, w tym koszty wynikające z wielostronnych umów środowiskowych i protokołów do tych umów, których Unia jest stroną, a także konwencji MOP wymienionych w załączniku Ia do rozporządzenia podstawowego, oraz uzyskać rozsądny zysk („zysk docelowy”).

(547)

Zgodnie z art. 7 ust. 2c rozporządzenia podstawowego przy ustalaniu zysku docelowego Komisja wzięła pod uwagę następujące czynniki:

poziom zyskowności przed wzrostem przywozu z państwa objętego dochodzeniem,

poziom rentowności potrzebny do pokrycia pełnych kosztów i inwestycji, działalności badawczo-rozwojowej i innowacji, oraz

poziom rentowności spodziewany w normalnych warunkach konkurencji.

Taka marża zysku nie powinna być niższa niż 6 %.

(548)

Skarżący twierdzili, że zysk docelowy w wysokości co najmniej 15 % był wymagany w tej branży, która jest szczególnie kapitałochłonna i wymaga bardzo wysokich poziomów inwestycji, w szczególności w świetle zbliżającej się rewolucji 5G.

(549)

Aby ustalić zysk docelowy, Komisja przeanalizowała ten argument wraz z uwagami przedstawionymi i danymi dostępnymi w aktach sprawy, istotnymi w kontekście wymogów określonych w art. 7 ust. 2c rozporządzenia podstawowego.

(550)

CCCME stwierdziła, że zysk docelowy w wysokości 15 % określony w skardze jest znacznie zawyżony. Skarżący odpowiedział, że ten zysk docelowy wystarczył jedynie na pokrycie kosztów opracowania i wdrożenia Europejskiej agendy cyfrowej oraz procesu przechodzenia na sieć 5G. CCCME odpowiedziała, że przyszłe możliwości inwestycyjne nie mogą uzasadniać uciekania się do nierealistycznie wysokiej marży zysku i że od 2016 r. przemysł Unii był w stanie osiągnąć rozwój w zakresie technologii 4G przy niższych marżach zysku.

(551)

Z przeprowadzonego dochodzenia wynika, że ceny przemysłu Unii były obniżone przez cały okres badany z powodu przywozu towarów po cenach dumpingowych. Dlatego też zyski uzyskane w tym okresie nie stanowią odpowiedniej podstawy do ustalenia zysku docelowego. Komisja przeanalizowała zatem rentowność przemysłu Unii na podstawie zysków osiągniętych przed okresem badanym.

(552)

W latach 2015 i 2016 producenci unijni objęci próbą byli w stanie utrzymać zyski na stałym poziomie wynoszącym odpowiednio 12,6 % i 12,4 %. Lata te odpowiadają okresowi tuż przed okresem badanym i gwałtownym wzrostem znacznych wielkości wyrządzającego szkodę przywozu z Chin w 2017 r. W związku z tym rok 2016 uznano za najbardziej reprezentatywny, jeśli chodzi o rentowność w normalnych warunkach konkurencji w tej branży. Na tej podstawie Komisja uznała, że zysk docelowy na poziomie 12,4 % odzwierciedlałby poziom rentowności przed wzrostem przywozu z państwa, którego dotyczy postępowanie, oraz poziom rentowności spodziewany w normalnych warunkach konkurencji.

(553)

W swoich uwagach dotyczących ostatecznego ujawnienia rząd ChRL stwierdził, że Komisja oparła się na zawyżonej kwocie zysku docelowego. Ponadto CCCME zakwestionowała również wykorzystanie marży zysku w wysokości 12,4 %, argumentując, że wielkość przywozu z Chin była zbliżona w latach 2016 i 2017, przy czym wskazana w skardze kwota zysków za 2016 r. wahała się od 5 do 10 %. W związku z powyższym CCCME uznało, że odpowiedniejszym rozwiązaniem byłoby uznanie roku 2017 za rok bazowy na potrzeby ustalenia kwoty zysku docelowego.

(554)

Z danych liczbowych, na które powołała się CCCME, wynika, że w latach 2016–2017 odnotowano wzrost o ponad 40 %, co świadczy o tym, że poziomy przywozu w oczywisty sposób nie były zbliżone we wspomnianych dwóch latach. Biorąc pod uwagę ten znaczący wzrost wywozu z Chin i równie wysoki poziom tego wywozu w 2017 r., przywóz towarów po cenach dumpingowych wywarł wpływ na warunki konkurencji, co uniemożliwiło uznanie tego roku za okres odniesienia na potrzeby analizy rentowności. Na podstawie odpowiedzi zainteresowanych stron na pytania zawarte w kwestionariuszu, które zostały zweryfikowane przez Komisję, w toku dochodzenia potwierdzono, że w 2016 r. marża zysku objętych próbą przedstawicieli przemysłu Unii wynosiła 12,4 %. W związku z powyższym argumenty CCCME i rządu ChRL w tym zakresie zostają odrzucone.

(555)

Rząd ChRL stwierdził ponadto, że poziom usuwający szkodę nie odpowiadał sytuacji przemysłu.

(556)

Ponieważ twierdzenia tego nie poparto żadnymi dowodami, nie można było uznać go ze względów formalnych. W każdym razie z merytorycznego punktu widzenia poziom ten ustalono bezpośrednio na podstawie analizy informacji przekazanych przez strony w sposób wyjaśniony powyżej, a zatem jest on całkowicie spójny.

(557)

Ten poziom zysku docelowego wydaje się również odpowiedni, gdy porówna się go z zyskiem, jakiego potrzebuje przemysł, aby utrzymać poziom inwestycji niezbędny do zapewnienia długoterminowej rentowności, jak wspomniano w motywie 489.

(558)

Zgodnie z art. 7 ust. 2d rozporządzenia podstawowego Komisja oceniła przyszłe koszty wynikające z wielostronnych umów środowiskowych i protokołów do tych umów, których Unia jest stroną, oraz konwencji MOP wymienionych w załączniku Ia, które to koszty przemysł Unii poniesie w okresie stosowania środka zgodnie z art. 11 ust. 2. Przemysł Unii nie zgłosił takich przyszłych kosztów.

(559)

Na tej podstawie Komisja wyliczyła niewyrządzającą szkody cenę produktu podobnego dla przemysłu Unii.

(560)

Komisja następnie ustaliła poziom usuwający szkodę poprzez porównanie średniej ważonej ceny importowej współpracujących producentów eksportujących objętych próbą, ustalonej na potrzeby obliczeń podcięcia cenowego, ze średnią ważoną niewyrządzającej szkody ceny produktu podobnego sprzedawanego przez producentów unijnych objętych próbą na rynku unijnym w okresie objętym dochodzeniem. Różnica wynikająca z tego porównania została wyrażona w postaci odsetka średniej ważonej wartości importowej CIF.

(561)

W swoich uwagach dotyczących ostatecznego ujawnienia grupa FTT stwierdziła, że przy ustalaniu poziomu podcięcia cenowego i zaniżania cen nie powinno się odliczać kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku uzyskiwanego przez jej powiązanych importerów w Unii. W tym względzie grupa powołała się na orzeczenia Sądu w sprawach Jindal i Hansol (sprawa T-301/16 Jindal Saw Ltd i Jindal Saw Italia SpA/Komisja Europejska i sprawa T-383/17 Hansol Paper Co. Ltd/Komisja Europejska). Dotyczy to w szczególności sytuacji, w której ceny sprzedaży stosowane przez przemysł Unii obejmują nie tylko sprzedaż bezpośrednią realizowaną przez jednostki produkcyjne, ale również sprzedaż realizowaną za pośrednictwem powiązanych podmiotów sprzedających. Ponadto grupa ZTT, również powołując się na wyrok w sprawie Jindal, stwierdziła, że przy ustalaniu poziomu podcięcia cenowego Komisja musi upewnić się, że ceny eksportowe i ceny sprzedaży przez przemysł Unii porównuje się przy takim samym poziomie handlu. Co więcej, stwierdzono, że nawet jeżeli cenę docelową na potrzeby obliczenia poziomu usuwającego szkodę obliczono na podstawie kosztu produkcji powiększonego o zysk docelowy, nie jest do końca jasne, dlaczego koszt obejmuje również koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne lub zysk powiązanych podmiotów handlowych będących przedstawicielami przemysłu Unii. Utrzymywano, że z uwagi na fakt, iż od ceny eksportowej grupy ZTT odliczono koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne i zysk, należy dokonać analogicznego potrącenia kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku w odniesieniu do podmiotów handlowych będących przedstawicielami unijnych producentów przewodów światłowodowych.

(562)

W odniesieniu do elementów uwzględnionych przy obliczaniu podcięcia (w szczególności ceny eksportowej) Komisja musi wskazać pierwszy punkt, w którym ma (lub może mieć) miejsce konkurencja z producentami unijnymi na rynku unijnym. Punktem tym jest cena zakupu dla pierwszego importera niepowiązanego, ponieważ – co do zasady – przedsiębiorstwo to ma wybór, czy źródłem jego zakupu będzie przemysł Unii, czy dostawcy zagraniczni. W rozpatrywanym przypadku dla części sprzedaży eksportowej nie można przyjmować wartości nominalnej ceny importowej, ponieważ producent eksportujący i importer są ze sobą powiązani. W związku z tym w celu ustalenia wiarygodnej ceny importowej zgodnie z warunkami rynkowymi należy skonstruować tę cenę, stosując jako punkt wyjścia cenę odsprzedaży stosowaną przez powiązanego importera wobec pierwszego niezależnego klienta. Do celów przeprowadzenia tej rekonstrukcji adekwatne są zasady konstruowania ceny eksportowej zawarte w art. 2 ust. 9 rozporządzenia podstawowego i stosuje się je analogicznie, tak jak są one adekwatne do określenia ceny eksportowej do celów postępowania antydumpingowego. Analogicznie zastosowanie art. 2 ust. 9 rozporządzenia podstawowego umożliwia określenie ceny, która jest całkowicie porównywalna z ceną stosowaną przy przeprowadzaniu oceny sprzedaży na rzecz niepowiązanych klientów, jak również porównywalna z ceną sprzedaży przemysłu Unii. W związku z tym, aby możliwe było obiektywne porównanie, zasadne jest, aby w celu uzyskania wiarygodnej ceny powiązany importer odliczył koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz zysk od ceny odsprzedaży niepowiązanym klientom.

(563)

Takie odliczenie musi być również stosowane przy obliczaniu poziomu zaniżania cen (149). Cena docelowa przemysłu Unii opiera się na kosztach produkcji powiększonych o zysk docelowy, bez uwzględnienia tego, czy jest ona następnie sprzedawana w Unii klientom powiązanym czy niepowiązanym; ponieważ cena ta z definicji nie obejmuje kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku powiązanych importerów w Unii, należy porównać ją z ceną CIF (ceną wraz z kosztami wyładunku) wywozu.

(564)

Jak wspomniano w motywie 508, jednoznacznie wykazano, że na rynku Unii dochodzi do zaniżania cen. Ponadto zaledwie około 30 % całej sprzedaży eksportowej eksporterów chińskich objętych próbą było realizowane za pośrednictwem powiązanych importerów w Unii, a zatem dokonanie porównania na podstawie ceny wraz z kosztami wyładunku na granicy UE w odniesieniu do całości przywozu stanowi odpowiednie rozwiązanie. Należy również podkreślić, że ustalenie dotyczące podcięcia cenowego nie zostałoby podważone, nawet jeżeli obliczenia skorygowano by o koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne i zysk przedsiębiorstw handlowych w Unii.

(565)

Poziom usuwający szkodę dla „innych przedsiębiorstw współpracujących” oraz dla „wszystkich pozostałych przedsiębiorstw” obliczono w ten sam sposób co margines dumpingu dla tych przedsiębiorstw. Stwierdzono następujące marginesy szkody, które wskazują, że były one wyższe niż marginesy dumpingu, a zatem poziom środków powinien odpowiadać marginesom dumpingu:

Przedsiębiorstwo

Margines dumpingu

Poziom usuwający szkodę

Grupa FTT:

FiberHome Telecommunication Technologies Co., Ltd.

Nanjing Wasin Fujikura Optical Communication Ltd.

Hubei Fiberhome Boxin Electronic Co., Ltd.

44,0  %

61,3  %

grupa ZTT:

Jiangsu Zhongtian Technology Co., Ltd.

Zhongtian Power Optical Cable Co., Ltd.

19,7  %

42,0  %

Pozostałe przedsiębiorstwa współpracujące

31,2  %

52,7  %

Wszystkie pozostałe przedsiębiorstwa

44,0  %

61,3  %

7.   INTERES UNII

(566)

Zgodnie z art. 21 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała, czy można jasno stwierdzić, że wprowadzenie środków w tym przypadku wyraźnie nie leży w interesie Unii, mimo iż stwierdzono wystąpienie dumpingu wyrządzającego szkodę. Interes Unii określono na podstawie oceny wszystkich różnorodnych interesów, których dotyczy sprawa, w tym interesu przemysłu Unii, importerów, użytkowników oraz innych zainteresowanych podmiotów gospodarczych.

(567)

Zgłoszono kilka uwag dotyczących interesu Unii. W szczególności rząd ChRL twierdził, że przywóz z Chin skutecznie promuje rozwój technologii w przemyśle i sprzyja konkurencji na rynku unijnym. Według rządu ChRL w przypadku nadmiernej ochrony branża przewodów światłowodowych w Unii jedynie straci na znaczeniu w porównaniu z państwami trzecimi, dlatego też w interesie Unii nie leży prowadzenie dochodzenia antydumpingowego w tym sektorze, co mogłoby zaszkodzić współpracy dwustronnej między Chinami a Unią w dziedzinie technologii cyfrowych.

(568)

Również przedsiębiorstwo Connect Com stwierdziło, że środki antydumpingowe miałyby szkodliwy wpływ na przemysł, ponieważ importerzy z Chin nie byliby już w stanie składać atrakcyjnych ofert w ramach zamówień. W związku z tym w postępowaniach o udzielenie zamówienia nastąpiłby wzrost poziomu cen, co miałoby negatywne skutki dla budżetów publicznych.

(569)

CCCME zauważyła, że dla Europejskiej agendy cyfrowej i procesu przechodzenia na sieć 5G najbardziej korzystny byłby brak dalszego ograniczania dostaw wysokiej jakości przewodów światłowodowych z Chin.

(570)

Przedsiębiorstwo Cable 77 podkreśliło natomiast, że nałożenie ceł antydumpingowych na przewody światłowodowe miałoby wpływ również na inne branże oraz że w przypadku nałożenia ceł na przewody należałoby nałożyć je również na włókna, ponieważ producenci unijni wykorzystują także włókna produkowane poza Unią.

(571)

Jak wyszczególniono w kolejnych motywach, Komisja nie znalazła jednak żadnych przekonujących powodów, aby stwierdzić, że wprowadzenie środków w odniesieniu do przywozu przewodów światłowodowych pochodzących z Chin nie leży w interesie Unii.

7.1.   Interes przemysłu Unii

(572)

W Unii działa 29 przedsiębiorstw produkujących przewody światłowodowe, które to przedsiębiorstwa zatrudniają około 4700 pracowników. Producenci są rozproszeni na obszarze całej Unii.

(573)

Wprowadzenie środków pozwoliłoby przemysłowi Unii utrzymać konkurencyjną pozycję na rynku i odzyskać utracony udział w rynku, poprawiając jednocześnie swoją niską rentowność do zrównoważonych poziomów.

(574)

Brak środków może mieć znaczący negatywny wpływ na przemysł Unii pod względem dalszego zaniżania cen oraz zmniejszenia sprzedaży i produkcji, co jeszcze bardziej pogorszy sytuację finansową przemysłu Unii w zakresie rentowności i inwestycji, zagrażając jego przyszłości.

7.2.   Interes importerów niepowiązanych

(575)

Sektor przywozu współpracował w stosunkowo niewielkim zakresie. Pięciu importerów niepowiązanych przedstawiło formularz dotyczący kontroli wyrywkowej w wyznaczonym terminie. Spośród tych pięciu importerów czterech przedłożyło odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. Po wszczęciu dochodzenia antysubsydyjnego dotyczącego przewodów światłowodowych z Chin zgłosił się nowy importer, który zgłosił chęć współpracy również w ramach niniejszego dochodzenia. Komisja przyznała temu importerowi status zainteresowanej strony w niniejszym dochodzeniu od dnia, w którym się zgłosił, oraz w celu przeanalizowania informacji przedstawionych w ramach niniejszego dochodzenia bez uszczerbku dla już zakończonych kroków proceduralnych.

(576)

Pięciu współpracujących importerów reprezentuje około 12 % przywozu z Chin. Dwóch importerów przekazało pełne informacje w odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu, natomiast trzech innych nie było w stanie dostarczyć dokładnych danych dotyczących zysku w odniesieniu do produktu objętego dochodzeniem w OD. Wszyscy współpracujący importerzy sprzeciwili się wprowadzeniu środków.

(577)

Współpracujący importerzy mają siedziby w czterech różnych państwach członkowskich i w nich koncentrują głównie swoją działalność. 70–90 % ich zakupów przewodów światłowodowych pochodzi z przywozu z Chin, a pozostałą część pozyskują od producentów unijnych i producentów z innych państw trzecich. Podkreślili oni znaczenie posiadania różnych źródeł dostaw. Przywóz przewodów światłowodowych z państw trzecich nie podlega w Unii ocleniu.

(578)

Ważną częścią działalności współpracujących importerów jest składanie ofert dotyczących mniejszych projektów. Poza tymi ofertami posiadają w ofercie również dodatkowe produkty (np. kanały, złącza i szafy kablowe) oraz kompleksowe usługi dla klientów (np. projektowanie i instalacja sieci). Produkt objęty postępowaniem stanowi średnio około jednej trzeciej ich łącznego obrotu.

(579)

Żaden z importerów nie stwierdził, jakoby pandemia COVID-19 miała znaczny wpływ na jego działalność gospodarczą. Jeden z importerów stwierdził, że w marcu 2020 r. nastąpiło pewne spowolnienie ze względu na obostrzenia, ale podkreślił, że kryzys zwiększył znaczenie projektów związanych ze światłowodami doprowadzanymi do domu.

(580)

Importerzy uważają, że ich przewaga konkurencyjna nad producentami unijnymi polega na efektywnej strukturze sprzedaży i logistyce. Skracają czas dostawy, przechowując dużą ilości zapasów w swoim magazynie, i starają się szybko i elastycznie reagować na potrzeby swoich klientów.

(581)

Importerzy twierdzili, że nie mogą pozyskiwać wszystkich swoich przewodów światłowodowych od przemysłu Unii, ponieważ przemysł ten nie jest w stanie dostarczać wymaganych ilości w wymaganych terminach. Utrzymywali, że w latach 2017–2018, kiedy to przemysł Unii nie mógł zaspokoić ich popytu, na rynku występował niedobór przewodów światłowodowych i ich głównego surowca – włókna optycznego, w związku z czym musieli znaleźć innych dostawców. Niektórzy importerzy podkreślali, że wraz z rozwojem sieci światłowodowych i 5G popyt na przewody światłowodowe rośnie i oczekuje się, że będzie dalej rósł. Twierdzili, że ten zwiększony popyt w połączeniu z potencjalnymi środkami ochrony handlu może doprowadzić do nowego niedoboru na rynku oraz do opóźnień w rozbudowie sieci światłowodowej i 5G.

(582)

Przemysł Unii obalił stwierdzenie dotyczące problemów z dostawami, twierdząc, że dysponuje wystarczającymi wolnymi mocami produkcyjnymi. W dochodzeniu ustalono, że wykorzystanie mocy produkcyjnych przemysłu Unii w OD wynosiło 59 %, a moce produkcyjne w przypadku przewodów światłowodowych wynoszą ponad 2 mln km kabla, co znacznie przekracza szacowaną konsumpcję przewodów światłowodowych w Unii w nadchodzących latach. Przemysł Unii przedstawił dowody na to, że producenci unijni dysponują mocami produkcyjnymi umożliwiającymi w razie potrzeby zwiększenie produkcji przewodów światłowodowych. Ponadto w państwach trzecich istnieją alternatywne źródła dostawy.

(583)

Importerzy twierdzili również, że zawarli ze swoimi klientami długoterminowe umowy na dostawy, w których ustalono ceny stałe na łączny okres 2–4 lat i nie uwzględniono klauzuli dotyczącej dostosowania cen w przypadku nieprzewidzianych podwyżek cen zakupu. W związku z tym przeniesienie wyższych kosztów na ich klientów byłoby niemożliwe. Ponadto importerzy twierdzili, że nie są w stanie składać ofert w przetargach ogłaszanych w trakcie niniejszego dochodzenia, ponieważ nie wiedzą, jaką cenę będą płacić za przewody światłowodowe w przypadku wprowadzenia środków.

(584)

Importerzy twierdzili również, że w przypadku obowiązujących umów nie będzie możliwe przeniesienie źródła dostaw do innych państw trzecich, ponieważ przewody poddano skomplikowanym procesom zatwierdzania, co wiązałoby się z ryzykiem wystąpienia poważnych opóźnień i znacznych trudności w procesie wdmuchiwania, który musi być dostosowany do sztywności przewodu, a ta różni się w zależności od dostawcy nawet w przypadku produktów posiadających taką samą specyfikację techniczną.

(585)

Ponadto niektórzy importerzy twierdzili również, że jakość chińskich przewodów jest wyższa niż jakość przewodów produkowanych przez przemysł Unii. Mimo że specyfikacje techniczne są takie same, twierdzą, że chińskie przewody światłowodowe produkuje się na nowszych liniach produkcyjnych, a wykończenie, zwijanie i charakterystyka techniczna spełniają wyższe normy. Importerzy ci twierdzą również, że różnica w jakości nie dotyczy jedynie produktu, ale chińscy producenci zaspokajają indywidualne potrzeby swoich klientów w sposób bardziej elastyczny i terminowy oraz zapewniają lepsze usługi posprzedażne. Jeden z importerów twierdzi również, że różnica w cenie między unijnymi i chińskimi przewodami światłowodowymi jest niższa niż podano w skardze. Importer ten twierdzi również, że producenci unijni dostarczają inne produkty (kanały, otwory wyczystkowe, zamknięcia) i uważa, że środki pozwoliłyby producentom unijnym powiązać te inne produkty z przewodami światłowodowymi i sprzedawać je w ramach projektu. Uważa również, że środki zniechęciłyby producentów unijnych do wprowadzania innowacji, ponieważ chroniłyby ich przed konkurencją. Jego zdaniem doprowadziłoby to do spowolnienia rozwoju sieci.

(586)

W swoich uwagach dotyczących ostatecznego ujawnienia współpracujący importerzy stwierdzili, że proponowany poziom ceł istotnie przekraczał wartość obliczonych dla nich marginesów i że taka sytuacja naraziłaby ich na poważne straty, ponieważ nie byliby w stanie przenieść kosztów związanych z cłami na swoich klientów, z którymi zawarli długoterminowe umowy przewidujące stałe poziomy cen. Dlatego też nałożenie ceł mogłoby potencjalnie doprowadzić do upadłości importerów i dystrybutorów. Współpracujący importerzy utrzymywali również, że producenci unijni nie byli w stanie lub nie byli skłonni dostarczać przewodów światłowodowych spełniających określone przez nich wymogi w odpowiednim terminie oraz że wprowadzenie środków wiązałoby się z niedoborem przewodów światłowodowych i znacznymi opóźnieniami w realizacji zamówień oraz we wdrażaniu sieci. Jeden importer stwierdził również, że producenci unijni nie mogli zwiększyć swoich mocy produkcyjnych, aby zrekompensować utratę wysokiej jakości produktów przywożonych z ChRL. Współpracujący importer nie zgodził się również z ustaleniem, zgodnie z którym ustanowienie marży na poziomie 10 % w odniesieniu do dystrybutora byłoby wystarczające, i stwierdził, że po uwzględnieniu kosztów magazynowania i kosztów związanych z płatnościami zaliczkowymi należało zastosować znacznie wyższą marżę na poziomie 20–25 %. Niektórzy współpracujący importerzy utrzymywali również, że w przypadku nałożenia ceł byliby zmuszeni do przywożenia produktów z państw trzecich, co wiązałoby się dla nich z poważnymi trudnościami, opóźnieniami i dodatkowymi kosztami, a jakość produktu byłaby niższa. Kilku współpracujących importerów stwierdziło, że stawki ceł zaproponowane dla współpracujących procentów chińskich były dla nich niezrozumiałe oraz że postrzegali nałożenie tych stawek jako przejaw nierównego traktowania. Współpracujący importerzy utrzymywali również, że nałożenie środków doprowadziłoby do powstania monopolu lub oligopolu na rynku.

(587)

Komisja ustaliła, że chociaż współpracujący importerzy mają stabilne powiązania biznesowe ze swoimi dostawcami przewodów światłowodowych w Chinach, nie zawarli oni z tymi dostawcami długoterminowych umów określających ilości lub ceny zakupu. W rzeczywistości importerzy składają regularne zamówienia na większe ilości przewodów światłowodowych i otrzymują od chińskich producentów ofertę cenową dla każdego zamówienia. Chociaż importerzy twierdzą, że zmiana dostawców byłaby kosztowna i czasochłonna, wszyscy z nich dokonują zakupów również z innych źródeł (tj. w Unii, Stanach Zjednoczonych, Indiach, Kazachstanie, na Białorusi i Ukrainie) i udało im się znaleźć nowych dostawców podczas rzekomych niedoborów w latach 2017–2018. Świadczy to o tym, że chociaż importerzy musieliby rzeczywiście zapłacić wyższą cenę za zamówienia już złożone, ale jeszcze nieotrzymane przed wprowadzeniem środków, przestawienie się na nowych dostawców w stosunkowo krótkim czasie nie wiązałoby się dla nich z nadmiernymi trudnościami.

(588)

Chociaż środki antydumpingowe będą miały prawdopodobnie pewien negatywny wpływ na importerów i mogą obniżyć ich rentowność, importerzy będą w stanie wchłonąć lub przenieść część przypadków zwiększenia kosztów spowodowanych cłem na swoich klientów, biorąc pod uwagę ich istotne marże zysku wynoszące ponad 20 %, co znalazło potwierdzenie w uwagach, o których mowa w motywie 586. Mają możliwość znalezienia alternatywnych źródeł dostaw, w tym z innych państw trzecich i przemysłu Unii. W związku z tym połączenie innych źródeł dostaw produktu objętego dochodzeniem oraz zdolności do wchłonięcia lub co najmniej częściowego przeniesienia skutku ceł na swoich klientów oznaczałoby, że nałożenie środków nie wpływa na importerów niepowiązanych w sposób nieproporcjonalny. Różne poziomy ceł nie są przejawem dyskryminacji, ale odzwierciedlają różnice w zachowaniu eksporterów oraz wpływ wywozu z Chin na przemysł Unii.

(589)

Ponadto należy zauważyć, że twierdzenia dotyczące różnic w jakości, niedoboru dostaw, niezdolności lub braku gotowości przemysłu Unii do zaopatrywania rynku, różnic w cenie, rentowności importerów, ryzyka powstania monopolu lub oligopolu, zachęt do wprowadzania innowacji oraz czasu wdrażania sieci telekomunikacyjnych – były bezpodstawne, a zatem nie można było ich przyjąć.

(590)

Odnotowuje się ponadto, że w dochodzeniu wykazano, że jednym z istotnych aspektów szkody w omawianym przypadku był właśnie fakt, że przemysł Unii nie jest w stanie osiągnąć poziomu zysków, który pozwoliłby mu nadal inwestować m.in. w zwiększanie mocy produkcyjnych, aby zaspokoić rosnący popyt na rozwijającym się rynku. Środki miały właśnie w założeniu doprowadzić do przywrócenia równych warunków działania i zapewnienia możliwości generowania takich zysków, realizowania takich inwestycji i zwiększania mocy produkcyjnych.

(591)

Przedsiębiorstwo Cable 77 stwierdziło również, że skoro planuje się nałożyć cło na przywóz przewodów, to przywóz włókna optycznego powinien podlegać ocleniu znacznie wyższą stawką celną niż przywóz przewodów. W tym względzie Komisja przypomina, że przedmiotowe dochodzenie dotyczy przewodów światłowodowych, a zatem środki mogą zostać nałożone wyłącznie w odniesieniu do produktu objętego postępowaniem. Włókno optyczne jest w istocie surowcem wykorzystywanym w produkcji przewodów światłowodowych, a nie produktem objętym postępowaniem.

(592)

W swoich uwagach dotyczących ostatecznego ujawnienia przedsiębiorstwo Connect Com argumentowało, że we wszystkich sektorach odnotowano znaczny wzrost kosztów surowców, co wywarło również wpływ na produkcję przewodów szerokopasmowych. W tym względzie przedsiębiorstwo Connect Com przedstawiło przykłady wzrostu cen, jakiego doświadczał nieujawniony chiński dostawca od drugiego kwartału 2020 r. do drugiego kwartału 2021 r. W tym kontekście przedsiębiorstwo Connect Com zwróciło uwagę na fakt, że choć stwierdzono pilną potrzebę rozbudowania sieci przewodów szerokopasmowych w Europie, producenci unijni nie mogli zaspokoić popytu w krótkim terminie po konkurencyjnych i możliwych do zaakceptowania cenach, a zatem cła nie powinny były zostać nałożone lub powinny zostać przynajmniej zawieszone.

(593)

Nie przedstawiono również żadnych dowodów na potwierdzenie reprezentatywności tego wzrostu cen ani jego wpływu na użytkowników i importerów. W związku z tym argument ten został odrzucony.

7.3.   Interes użytkowników i dystrybutorów

(594)

W produkt objęty dochodzeniem zaopatruje się szereg branż, głównie duzi operatorzy telekomunikacyjni, podmioty publiczne (takie jak gminy) odpowiedzialne za rozbudowę sieci szerokopasmowej, instalatorzy i operatorzy oraz dystrybutorzy.

(595)

W dochodzeniu współpracowała niewielka liczba użytkowników: dwóch dużych operatorów telekomunikacyjnych (Deutsche Telekom w Niemczech i Proximus w Belgii), pięciu instalatorów i operatorów sieci, jeden dystrybutor i jeden mały użytkownik. Łącznie na współpracujących użytkowników przypada mniej niż 12 % całkowitej wielkości przywozu przewodów światłowodowych z Chin i mniej niż 9 % całkowitej wielkości konsumpcji przewodów światłowodowy w UE w OD.

(596)

Odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu udzielone przez wielu użytkowników były bardzo niepełne i nie zawierały żadnych argumentów ani informacji na temat interesu Unii. Żaden z podmiotów publicznych, które zamawiają przewody światłowodowe, nie współpracował w toku dochodzenia.

(597)

BYCN Axione i inny użytkownik, który kupuje przewody światłowodowe głównie od producentów unijnych, nie wyrazili sprzeciwu wobec środków. Deutsche Telekom i hiszpański dystrybutor Comercial Electro Industrial S.A. („Comel”) są przeciwni wprowadzeniu środków.

(598)

Deutsche Telekom spodziewa się wzrostu zapotrzebowania na przewody światłowodowe w związku z szybkim wprowadzaniem sieci 5G i argumentuje, że rynek przewodów światłowodowych jest rynkiem światowym, który charakteryzuje się znormalizowaną technologią, globalnym wdrażaniem i globalnymi dostawcami. Twierdzi, że cła antydumpingowe na przewody światłowodowe pochodzące z Chin mogą wywołać poważne problemy z zaspokojeniem unijnego zapotrzebowania na przewody i mogą utrudnić lub opóźnić wdrożenie sieci, a także doprowadzić do znacznego wzrostu kosztów dla klientów z UE. Przedsiębiorstwo to twierdzi również, że ceny spadły ze względu na obecną nadwyżkę mocy produkcyjnych, a wszyscy uczestnicy rynku zainwestowali w zwiększenie mocy produkcyjnych podczas domniemanego niedoboru dostaw sprzed kilku lat.

(599)

Komisja stwierdziła, że wpływ ceł antydumpingowych na koszty ponoszone przez użytkowników kupujących przewody światłowodowe w Chinach jest nieunikniony. ale wynika to z nieuczciwej polityki eksportowej chińskich eksporterów. Ponadto w toku dochodzenia ustalono, że przewody światłowodowe stanowią jedynie niewielką część całkowitych kosztów uruchamiania projektów dotyczących sieci cyfrowych – w przypadku sieci 5G jest to znacznie mniej niż 5 %. Zakup produktu objętego dochodzeniem przez współpracujących operatorów telekomunikacyjnych stanowi bardzo mały odsetek obrotów przedsiębiorstw, które nabywają znaczną część swoich przewodów światłowodowych z innych źródeł. Jeżeli chodzi o argument drugiego użytkownika, że trudno jest zmienić dostawców, inni importerzy, jak wyjaśniono w motywie 587, również dokonują zakupów z różnych źródeł w państwach trzecich. Użytkownicy mają również możliwość znalezienia alternatywnych źródeł dostaw, w tym dostawców z innych państw trzecich. Ponieważ oczekuje się, że w nadchodzących latach zapotrzebowanie na przewody światłowodowe wzrośnie, użytkownicy i dystrybutorzy będą konkurować na większym rynku niż dotychczas. Stwarza im to możliwość utrzymania i rozwinięcia działalności, nawet jeśli ich ceny wzrosną z powodu ceł antydumpingowych.

(600)

Wskazano również, że istnienie nadwyżki mocy produkcyjnych, za którą stoją przede wszystkim Chiny, nie uzasadnia nieuczciwych praktyk handlowych, które wyrządzają szkodę przemysłowi Unii, zagrażają jego przyszłości, jak również różnorodności dostaw, a tym samym konkurencji na rynku unijnym.

(601)

Dlatego też Komisja stwierdziła, że wprowadzenie środków nie będzie miało nieproporcjonalnego wpływu na użytkowników i dystrybutorów.

7.4.   Pozostałe czynniki

(602)

Przewody światłowodowe są potrzebne do budowy szybkich sieci szerokopasmowych, a zatem mają duże znaczenie dla obywateli, przedsiębiorstw i podmiotów publicznych w całej UE, którzy wykorzystują te sieci do pracy zdalnej, nauki zdalnej, prowadzenia działalności gospodarczej lub świadczenia usług. Inwestycje w ramach programu Next Generation EU (150) są jednym z głównych priorytetów Unii Europejskiej, której celem jest również wdrożenie zaawansowanej technologicznie infrastruktury szerokopasmowej sięgającej do każdego końca UE. Przewody światłowodowe mają zatem kluczowe znaczenie dla cyfrowej dekady UE (151), a także dla suwerenności cyfrowej Europy.

(603)

Ze względu na znaczenie produktu objętego dochodzeniem w świetle powyższych celów publicznych Komisja dokładnie przeanalizowała wpływ możliwych środków na wdrażanie projektów dotyczących sieci szerokopasmowych.

(604)

Szereg stron twierdziło, że w przypadku wprowadzenia środków antydumpingowych ucierpią konsumenci i budżety publiczne w Unii, ponieważ wzrośnie cena przewodów światłowodowych, a tym samym łączna cena projektów dotyczących sieci.

(605)

Komisja przeanalizowała zatem udział kosztów przewodów światłowodowych w całkowitych kosztach projektów dotyczących sieci. W toku dochodzenia wykazano, że przewody światłowodowe stanowią jedynie niewielką część całkowitych kosztów uruchamiania sieci cyfrowych. W rzeczywistości najbardziej znaczącą pozycją kosztów w ramach w tych projektów są prace budowlane (tj. roboty ziemne w celu położenia kabli), które stanowią około 80 % kosztów. Pozostałe 20 % stanowią koszty surowców, które obejmują również inne produkty, takie jak kanały, szafy i złącza. Komisja ustaliła, że przewody światłowodowe stanowią niewielką część całkowitych kosztów projektów dotyczących sieci – w przypadku sieci 5G jest to mniej niż 5 %, jak twierdzi jeden z dużych użytkowników. Producenci unijni i współpracujący importerzy twierdzili również, że przewody światłowodowe stanowią około 5–10 % całkowitych kosztów projektów dotyczących sieci.

(606)

Umiarkowany poziom współpracy głównych unijnych operatorów sieci i podmiotów publicznych odpowiedzialnych za duże projekty dotyczące sieci również sugeruje, że możliwe środki dotyczące przewodów światłowodowych nie miałyby znaczącego wpływu na koszty i harmonogram realizacji tych projektów.

7.5.   Wnioski dotyczące interesu Unii

(607)

W toku dochodzenia ustalono, że w Unii i w innych państwach trzecich istnieją wystarczające moce produkcyjne, aby zastąpić przywóz pochodzący z Chin. Ponadto dzięki wprowadzeniu środków antydumpingowych przemysł Unii mógłby inwestować w zakłady produkcyjne w Unii i nowe technologie z korzyścią dla przemysłu wykorzystującego produkt objęty dochodzeniem. Jednocześnie środki nie uniemożliwiłyby przywozowi z państw trzecich (w tym z Chin) uczciwego konkurowania na rynku unijnym. Nawet jeśli zgodnie z przewidywaniami uczestników rynku zapotrzebowanie na przewody światłowodowe wzrośnie w nadchodzących latach, importerzy i użytkownicy produktu objętego postępowaniem nie będą narażeni na istotne ryzyko niedoboru dostaw, a zatem nie dojdzie do opóźnienia we wprowadzaniu światłowodowej sieci szerokopasmowej do domów i przedsiębiorstw.

(608)

Ogólnie rzecz biorąc, chociaż w sytuacji braku środków użytkownicy, importerzy, klienci końcowi i budżety publiczne mogą w perspektywie krótkoterminowej korzystać z niższych cen produktów, przywóz towarów po cenach dumpingowych z Chin ostatecznie wyprze producentów unijnych z rynku unijnego, przez co przemysł wykorzystujący produkt objęty dochodzeniem utraci wartościowe źródła zaopatrzenia, a ceny importowe wzrosną ze względu na brak konkurencji ze strony producentów unijnych. Przetrwanie producentów unijnych ma ponadto kluczowe znaczenie dla suwerenności cyfrowej UE.

(609)

Na podstawie powyższego Komisja doszła do wniosku, że na obecnym etapie dochodzenia nie ma przekonujących powodów, aby stwierdzić, iż wprowadzenie środków w odniesieniu do przywozu przewodów światłowodowych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej nie leży w interesie Unii.

8.   OSTATECZNE ŚRODKI ANTYDUMPINGOWE

(610)

Biorąc pod uwagę wnioski Komisji dotyczące dumpingu, wynikającej z niego szkody, związku przyczynowego i interesu Unii, należy wprowadzić środki ostateczne, aby zapobiec dalszemu wyrządzaniu szkody przemysłowi Unii przez przywóz towarów po cenach dumpingowych.

(611)

W związku z powyższym stawki ostatecznego cła antydumpingowego, wyrażone w cenach CIF na granicy Unii przed ocleniem, powinny być następujące:

Przedsiębiorstwo

Ostateczne cło antydumpingowe

Grupa FTT:

FiberHome Telecommunication Technologies Co., Ltd.

Nanjing Wasin Fujikura Optical Communication Ltd.

Hubei Fiberhome Boxin Electronic Co., Ltd.

44,0  %

grupa ZTT:

Jiangsu Zhongtian Technology Co., Ltd.

Zhongtian Power Optical Cable Co., Ltd.

19,7  %

Pozostałe przedsiębiorstwa współpracujące

31,2  %

Wszystkie pozostałe przedsiębiorstwa

44,0  %

(612)

Indywidualne stawki cła antydumpingowego dla poszczególnych przedsiębiorstw określone w niniejszym rozporządzeniu zostały ustanowione na podstawie ustaleń niniejszego dochodzenia. Odzwierciedlały one zatem sytuację dotyczącą tych przedsiębiorstw ustaloną w toku dochodzenia. Powyższe stawki należności celnej mają zastosowanie wyłącznie do przywozu produktu objętego postępowaniem pochodzącego z państwa, którego dotyczy postępowanie, oraz produkowanego przez wymienione osoby prawne. Przywożone produkty objęte postępowaniem, wytworzone przez dowolne inne przedsiębiorstwo, które nie zostało konkretnie wymienione w części normatywnej niniejszego rozporządzenia, w tym podmioty powiązane z przedsiębiorstwami konkretnie wymienionymi, podlegają stawce cła stosowanej względem „wszystkich pozostałych przedsiębiorstw”. Nie powinny one być objęte żadną z indywidualnych stawek cła antydumpingowego.

(613)

Przedsiębiorstwo może zwrócić się o zastosowanie tych indywidualnych stawek cła antydumpingowego w przypadku późniejszej zmiany swojej nazwy. Wniosek w tej sprawie należy kierować do Komisji (152). Wniosek musi zawierać wszystkie istotne informacje, które pozwolą wykazać, że zmiana nie wpływa na prawo przedsiębiorstwa do korzystania ze stawki celnej, która ma wobec niego zastosowanie. Jeśli zmiana nazwy przedsiębiorstwa nie wpływa na prawo do korzystania ze stawki należności celnej, która ma do niego zastosowanie, rozporządzenie dotyczące zmiany nazwy zostanie opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(614)

Poszczególne stawki cła antydumpingowego określone w niniejszym rozporządzeniu mają zastosowanie wyłącznie do przywozu produktu objętego postępowaniem pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej i wyprodukowanego przez wymienione osoby prawne. Przywożone produkty objęte postępowaniem, wytworzone przez dowolne inne przedsiębiorstwo, które nie zostało konkretnie wymienione w części normatywnej niniejszego rozporządzenia, w tym podmioty powiązane z przedsiębiorstwami konkretnie wymienionymi, podlegają stawce cła stosowanej względem „wszystkich pozostałych przedsiębiorstw”. Nie powinny one być objęte żadną z indywidualnych stawek cła antydumpingowego.

(615)

W celu zapewnienia należytego egzekwowania ceł antydumpingowych cło antydumpingowe dotyczące wszystkich pozostałych przedsiębiorstw należy stosować nie tylko w odniesieniu do niewspółpracujących producentów eksportujących w ramach niniejszego dochodzenia, ale również do producentów, którzy nie prowadzili wywozu do Unii w trakcie okresu objętego dochodzeniem.

(616)

W nocie przekazanej po podjęciu decyzji o niewprowadzeniu środków CCCME stwierdziła, że między spowolnieniem sprzedaży na rzecz unijnego (i światowego) sektora przewodów światłowodowych a rozpoczęciem pandemii zachodziła wyraźna korelacja oraz że sytuacja ta wymagałaby albo zawieszenia decyzji o zastosowaniu środków antydumpingowych na okres dziewięciu miesięcy, albo ograniczenia czasu obowiązywania tych środków do dwóch lat. Ponadto w uwagach dotyczących ostatecznego ujawnienia ustaleń CCCME stwierdziła, że Komisja nie wzięła pod uwagę skutków pandemii COVID-19 oraz że odpowiedzialność za pogorszenie koniunktury gospodarczej, do którego doszło wskutek pandemii, przypisano niesłusznie przywozowi z Chin. Co więcej, dwóch importerów również utrzymywało, że Komisja nie uwzględniła w należyty sposób skutków pandemii. CCCME argumentowała także, że w okresie odbudowy po pandemii COVID-19 produkty takie jak przewody światłowodowe będą miały kluczowe znaczenie dla poszczególnych branż w Unii, w szczególności w związku z wdrażaniem programu dotyczącego sieci 5G. W tym względzie CCCME utrzymywała, że wprowadzenie środków antydumpingowych doprowadziłoby do krytycznego niedoboru produktu objętego postępowaniem w Unii, co przełożyłoby się na znaczny wzrost jego ceny. W opinii CCCME te również te ostatnie okoliczności uzasadniają zawieszenie obowiązywania ceł na okres dziewięciu miesięcy albo – alternatywnie – ograniczenie czasu obowiązywania środków do dwóch lat. Przedsiębiorstwo Connect Com również stwierdziło, że rosnące koszty surowców i wpływ pandemii COVID-19 nie zostały należycie uwzględnione i że w omawianym przypadku należało zawiesić obowiązywanie środków.

(617)

Jeżeli chodzi o te twierdzenia, w toku dochodzenia ujawniono, że pandemia COVID-19 wywarła zaledwie bardzo ograniczony i tymczasowy wpływ na sektor (jak zostało to opisane w motywach 426 i 579) i nie stanęła na przeszkodzie istotnemu wzrostowi poziomu konsumpcji w Unii w okresie badanym. W każdym razie, jeżeli chodzi o zawieszenie środków na podstawie art. 14 ust. 4, wniosek stron należy uznać za ogólnikowy i nieuzasadniony. Jeżeli warunki rynkowe tymczasowo zmienią się w taki sposób, że ponowne wystąpienie szkody byłoby mało prawdopodobne, i wyłącznie w sytuacji, gdy leżałoby to w interesie Unii, Komisja może zbadać, czy dokonanie zawieszenia w odpowiednim czasie byłoby uzasadnione. Jeżeli chodzi o skrócenie okresu obowiązywania środków, w ustaleniach dotyczących szkody, związku przyczynowego i interesu Unii potwierdzono, że przywóz towarów chińskich producentów eksportujących po cenach dumpingowych wyrządził szkodę przemysłowi Unii, przy czym uznano również, że nie wystąpiły żadne przekonujące przesłanki związane z interesem Unii, które dawałyby podstawy do rozważenia możliwości skrócenia okresu obowiązywania środków. Z powyższych względów wnioski te zostały odrzucone.

9.   Nakładanie ceł antydumpingowych z mocą wsteczną

(618)

Jak wskazano w motywie 4, rozporządzeniem w sprawie rejestracji Komisja objęła rejestracją przywóz produktu objętego postępowaniem pochodzącego z Chin w celu możliwości stosowania z mocą wsteczną wszelkich środków antydumpingowych na mocy art. 14 ust. 5 rozporządzenia podstawowego.

(619)

Zgodnie z art. 10 ust. 4 rozporządzenia podstawowego cła mogą zostać nałożone z mocą wsteczną „na produkty, które zostały wprowadzone do konsumpcji nie wcześniej niż 90 dni przed datą zastosowania środków tymczasowych”.

(620)

Ponieważ nie nałożono żadnych ceł tymczasowych, nie można było zastosować ich z mocą wsteczną. Należy zatem zaprzestać rejestracji przywozu.

10.   PRZEPISY KOŃCOWE

(621)

Zgodnie z art. 109 rozporządzenia 2018/1046 (153), gdy kwotę należy zwrócić w następstwie wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, należnymi odsetkami powinna być stopa stosowana przez Europejski Bank Centralny w odniesieniu do jego podstawowych operacji refinansujących, opublikowana w serii C Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej, obowiązująca pierwszego dnia kalendarzowego każdego miesiąca.

(622)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 15 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/1036,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1.   Niniejszym nakłada się ostateczne cło antydumpingowe na przywóz przewodów światłowodowych jednomodowych, złożonych z jednego lub wielu indywidualnie osłoniętych włókien, w obudowie ochronnej, nawet połączonych z przewodnikami prądu elektrycznego, objętych obecnie kodem CN ex 8544 70 00 (kod TARIC 8544700010) i pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej.

Wyłączone są następujące produkty:

(i)

przewody, w których wszystkie włókna optyczne są indywidualnie wyposażone w złącza na jednym lub obu krańcach; oraz

(ii)

kable do zastosowań podwodnych. Kable do zastosowań podwodnych to izolowane tworzywami sztucznymi przewody światłowodowe zawierające przewodnik miedziany lub aluminiowy, w których włókna są zawarte w modułach metalowych.

2.   Stawki ostatecznego cła antydumpingowego mająca zastosowanie do ceny netto na granicy Unii, przed ocleniem, dla produktu opisanego w ust. 1 i produkowanego przez wymienione przedsiębiorstwa, jest następująca:

Przedsiębiorstwo

Ostateczne cło antydumpingowe

Dodatkowy kod TARIC

Grupa FTT:

FiberHome Telecommunication Technologies Co., Ltd.

Nanjing Wasin Fujikura Optical Communication Ltd.

Hubei Fiberhome Boxin Electronic Co., Ltd.

44,0  %

C696

grupa ZTT:

Jiangsu Zhongtian Technology Co., Ltd.

Zhongtian Power Optical Cable Co., Ltd.

19,7  %

C697

Pozostałe przedsiębiorstwa współpracujące wymienione w załączniku I

31,2  %

 

Wszystkie pozostałe przedsiębiorstwa

44,0  %

C999

3.   Stosowanie indywidualnych stawek celnych ustalonych dla przedsiębiorstw wymienionych w ust. 2 uwarunkowane jest przedstawieniem organom celnym państw członkowskich ważnej faktury handlowej, która musi zawierać oświadczenie następującej treści, opatrzone datą i podpisem pracownika podmiotu wystawiającego fakturę, ze wskazaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska: „Ja, niżej podpisany, poświadczam, że [ilość] [produktu objętego postępowaniem] sprzedana na wywóz do Unii Europejskiej objęta niniejszą fakturą została wytworzona przez [nazwa i adres przedsiębiorstwa] [dodatkowy kod TARIC] w Chińskiej Republice Ludowej. Oświadczam, że informacje zawarte w niniejszej fakturze są pełne i zgodne z prawdą”. W przypadku nieprzedstawienia takiej faktury obowiązuje cło mające zastosowanie do wszystkich pozostałych przedsiębiorstw.

4.   O ile nie określono inaczej, zastosowanie mają obowiązujące przepisy dotyczące należności celnych.

5.   W zgłoszeniu celnym podaje się w kilometrach długość produktu opisanego w art. 1 ust. 1, pod warunkiem że jest to zgodne z załącznikiem I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 (154).

Artykuł 2

Jeżeli nowy producent eksportujący z Chińskiej Republiki Ludowej przekaże Komisji wystarczające dowody, załącznik można zmienić poprzez dodanie tego nowego producenta eksportującego do wykazu współpracujących przedsiębiorstw nieobjętych próbą, a więc podlegających odpowiedniej średniej ważonej stawce cła antydumpingowego, mianowicie 31,2 %. Nowy producent eksportujący przedstawia dowody, że:

a)

nie dokonał wywozu towarów opisanych w art. 1 ust. 1 pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej w okresie objętym dochodzeniem (1 lipca 2019 r. – 30 czerwca 2020 r.);

b)

nie jest powiązany z żadnym eksporterem ani producentem podlegającym środkom wprowadzonym na mocy niniejszego rozporządzenia; oraz

c)

faktycznie dokonał wywozu towarów opisanych w art. 1 ust. 1, pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej, albo stał się stroną nieodwołalnego zobowiązania umownego do wywozu znaczącej ilości do Unii po okresie objętym dochodzeniem.

Artykuł 3

Niniejszym poleca się organom celnym zaprzestać rejestracji przywozu ustanowionej zgodnie z art. 1 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2021/548 z dnia 29 marca 2021 r. poddającego rejestracji przywóz przewodów światłowodowych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej.

Artykuł 4

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 17 listopada 2021 r.

W imieniu Komisji

Ursula VON DER LEYEN

Przewodnicząca


(1)  Dz.U. L 176 z 30.6.2016, s. 21.

(2)  Zawiadomienie o wszczęciu postępowania antydumpingowego dotyczącego przywozu przewodów światłowodowych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej (Dz.U. C 316 z 24.9.2020, s. 10).

(3)  Zawiadomienie o wszczęciu postępowania antysubsydyjnego dotyczącego przywozu przewodów światłowodowych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej (Dz.U. C 442 z 21.12.2020, s. 18).

(4)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2021/548 z dnia 29 marca 2021 r. poddające rejestracji przywóz przewodów światłowodowych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej (Dz.U. L 109 z 30.3.2021, s. 71).

(5)  W tym względzie zob. sprawozdanie zespołu orzekającego WTO, Mexico – Anti-Dumping Investigation of High Fructose Corn Syrup (HFCS) from the United States [„Meksyk – postępowanie antydumpingowe dotyczące syropu kukurydzianego o wysokiej zawartości fruktozy (SHTF) pochodzącego ze Stanów Zjednoczonych] (WT/DS132/R) z dnia 28 stycznia 2000 r., pkt 7.73.

(6)  Wyrok z dnia 15 grudnia 2016 r., Gul Ahmed Textile Mills/Rada, T-199/04 RENV, EU:T:2016:740, pkt 92–93.

(7)  Wyrok z dnia 11 lipca 2017 r., Viraj Profiles/Rada, T-67/14, EU:T:2017:481, pkt 98.

(8)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/1693 z dnia 9 października 2019 r. nakładające tymczasowe cło antydumpingowe na przywóz felg stalowych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej, Dz.U. L 259 z 10.10.2019, s. 15.

(9)  https://trade.ec.europa.eu/tdi/case_details.cfm?id=2479.

(10)  Zawiadomienie w sprawie skutków, jakie pojawienie się COVID-19 ma na dochodzenia antydumpingowe i antysubsydyjne (2020/C 86/06) (Dz.U. C 86 z 16.3.2020, s. 6).

(11)  Dokument roboczy służb Komisji na temat znaczących zakłóceń w gospodarce Chińskiej Republiki Ludowej do celów dochodzeń w sprawie ochrony handlu z dnia 20 grudnia 2017 r., SWD(2017) 483 final/2.

(12)  Sprawozdanie – rozdział 2, s. 6–7.

(13)  Sprawozdanie – rozdział 2, s. 10.

(14)  http://www.gov.cn/guoqing/2018-03/22/content_5276318.htm (ostatnie wyświetlenie w dniu 17 czerwca 2021 r.).

(15)  Sprawozdanie – rozdział 2, s. 20–21.

(16)  Sprawozdanie – rozdział 3, s. 41, s. 73–74.

(17)  Sprawozdanie – rozdział 6, s. 120–121.

(18)  Sprawozdanie – rozdział 6, s. 122–135.

(19)  Sprawozdanie – rozdział 7, s. 167–168.

(20)  Sprawozdanie – rozdział 8, s. 169–170, 200–201.

(21)  Sprawozdanie – rozdział 2, s. 15–16, sprawozdanie – rozdział 4, s. 50, s. 84, sprawozdanie – rozdział 5, s. 108–109.

(22)  Sprawozdanie – rozdział 3, s. 22–24 i rozdział 5, s. 97–108.

(23)  Sprawozdanie – rozdział 5, s. 104–9.

(24)  Dalej „FTT” oznacza FiberHome Telecommunication Technologies Co. „Grupa FTT” jest zdefiniowana w motywie 42.

(25)  Zob. sprawozdanie roczne przedsiębiorstwa za 2019 r., s. 42. https://pdf.dfcfw.com/pdf/H2_AN202004291379049397_1.pdf (ostatnie wyświetlenie w dniu 7 kwietnia 2021 r.).

(26)  23,73 % należy do China Huaxin Post and Telecommunications, a 15,82 % do Yangtze Communication Industry Group (YCIG) – oba przedsiębiorstwa są kontrolowane przez SASAC (zob. sprawozdanie roczne YCIG za 2019 r., s. 64, http://www.sse.com.cn/disclosure/listedinfo/announcement/c/2020-04-30/600345_20200430_2.pdf (ostatnie wyświetlenie w dniu 7 kwietnia 2021 r.)).

(27)  Dalej „ZTT” oznacza Jiangsu Zhongtian Technology Co. „Grupa ZTT” jest zdefiniowana w motywie 42.

(28)  Zob. http://en.tayho.com.cn/about/companyprofile.htm (dostęp w dniu 26 marca 2021 r.) oraz https://www.businesswire.com/news/home/20170925005664/en/Global-and-China-Aramid-Fiber-Industry-Report-2017-2021---Research-and-Markets

(29)  Zob. https://video.ceultimate.com/100009_2012105017/Wanhua_Annual_Report_of_2018.pdf, s. 190 i uwaga 1 na s. 191 (ostatnie wyświetlenie w dniu 26 marca 2021 r.).

(30)  Zob. https://www.fitchratings.com/research/international-public-finance/yantai-guofeng-investment-holdings-group-co-ltd-23-12-2020

(31)  Zob. https://www.prnewswire.com/news-releases/global-and-china-aramid-fiber-markets-2021-300532604.html

(32)  Zob. http://www.sinopec.com/listco/en/about_sinopec/our_company/company.shtml (ostatnie wyświetlenie w dniu 26 marca 2021 r.).

(33)  Zob. http://www.sinochemintl.com/13873.html i http://www.sinochem.com/en/1250.html (ostatnie wyświetlenie w dniu 26 marca 2021 r.).

(34)  Dane za 2015 r. na podstawie China Statistical Yearbook 2016, Główny Urząd Statystyczny w Chinach.

(35)  Zob. https://www.radiantinsights.com/research/high-density-polyethylene-hdpe-market-in-china

(36)  Sprawozdanie – rozdział 14, s. 358. 51 % przedsiębiorstw prywatnych i 49 % przedsiębiorstw państwowych, jeżeli chodzi o produkcję, oraz 44 % przedsiębiorstw państwowych i 56 % przedsiębiorstw prywatnych, jeżeli chodzi o moce produkcyjne.

(37)  Źródło: www.gov.cn/zhengce/content/2016-02/04/content_5039353.htm (ostatnie wyświetlenie w dniu 12 kwietnia 2021 r.), https://policycn.com/policy_ticker/higher-expectations-for-large-scale-steelenterprise/?iframe=1&secret=c8uthafuthefra4e (ostatnie wyświetlenie w dniu 2 marca 2020 r.) oraz www.xinhuanet.com/english/2019-04/23/c_138001574.htm (ostatnie wyświetlenie w dniu 12 kwietnia 2021 r.).

(38)  Dostępne na stronach http://www.xinhuanet.com/english/2019-04/23/c_138001574.htm (ostatnie wyświetlenie w dniu 12 kwietnia 2021 r.) oraz http://www.jjckb.cn/2019-04/23/c_137999653.htm (ostatnie wyświetlenie w dniu 12 kwietnia 2021 r.).

(39)  Jak miało to miejsce w przypadku połączenia prywatnego przedsiębiorstwa Rizhao z przedsiębiorstwem państwowym Shandong Iron and Steel w 2009 r. (zob.: https://www.steelonthenet.com/kb/history-rizhao.html (ostatnie wyświetlenie w dniu 12 kwietnia 2021 r.)) oraz nabytego udziału większościowego China Baowu Steel Group w Magang Steel w czerwcu 2019 r., zob. https://www.ft.com/content/a7c93fae-85bc-11e9-a028-86cea8523dc2 (ostatnie wyświetlenie w dniu 2 marca 2020 r.).

(40)  Zob. Reuters, „China’s Baosteel’s takeover of Wuhan to create world’s No 2 steelmaker” [„Chińskie przedsiębiorstwo Baosteel przejmuje przedsiębiorstwo Wuhan, aby stworzyć drugiego w skali światowej producenta stali”], https://www.reuters.com/article/us-chinabaosteel-mergers-idUSKCN11Q0U3 (ostatnie wyświetlenie w dniu 12 kwietnia 2021 r.).

(41)  Sprawozdanie – rozdział 5, s. 100–101.

(42)  Sprawozdanie – rozdział 2, s. 26.

(43)  Sprawozdanie – rozdział 2, s. 31–32.

(44)  Dostępne na stronie https://www.reuters.com/article/us-china-congress-companies-idUSKCN1B40JU (ostatnie wyświetlenie w dniu 27 października 2020 r.).

(45)  Dostępne pod adresem: www.gov.cn/zhengce/2020-09/15/content_5543685.htm (ostatnie wyświetlenie w dniu 10 marca 2021 r.).

(46)  Financial Times (2020), „Chinese Communist Party asserts greater control over private enterprise” [„Komunistyczna Partia Chin zapewnia sobie większą kontrolę nad prywatnymi przedsiębiorstwami”], artykuł dostępny pod adresem: https://on.ft.com/3mYxP4j

(47)  Zob. strona internetowa przedsiębiorstwa: https://www.cict.com/portal/list/index/cid/8.html#about_1 (ostatnie wyświetlenie w dniu 31 marca 2021 r.).

(48)  Zob. http://www.wehdz.gov.cn/ggdj/djdt/202001/t20200116_875063.shtml (ostatnie wyświetlenie w dniu 7 kwietnia 2021 r.).

(49)  https://asiatimes.com/tag/donghu-high-tech-zone/

(50)  http://www.fiberhome.com/en/about/61.aspx

(51)  Zob. artykuł Revisiting the spirit of General Secretary Xi Jinping's important speech during his visit to Hubei – Employees of the Optics Valley Construction visited Fiberhome Technology Group [Powrót do ducha ważnego przemówienia Sekretarza Generalnego Xi Jinpinga podczas jego wizyty w Hubei – pracownicy Optics Valley Construction z wizytą w Fiberhome Technology Group]. Strona internetowa przedsiębiorstwa Wuhan Optics Valley Construction, 17 maja 2018 r., http://ggjstz.cn/lzjs/6372.jhtml (ostatnie wyświetlenie w dniu 7 kwietnia 2021 r.).

(52)  https://www.zttcable.com/leadership.html

(53)  Zob. artykuł na stronie internetowej ZTT z dnia 31 października 2018 r.: https://www.chinaztt.cn/news/show-48021.html (ostatnie wyświetlenie w dniu 31 marca 2021 r.).

(54)  Zob. artykuł na stronie internetowej ZTT z dnia 2 lipca 2019 r.: https://www.chinaztt.cn/news/show-48431.html

(55)  Zob. artykuł Advanced Grassroot Party organization in Jiangsu Province: Party Committee of Hengtong Group Co., Ltd. [Zaawansowana Oddolna Organizacja Partyjna w Prowincji Jiangsu: Komitet Partii Hengtong Group Co., Ltd.], strona internetowa KPCh prowincji Jiangsu, 3 lipca 2019 r., http://www.jszzb.gov.cn/zzjs/info_15.aspx?itemid=27375 (ostatnie wyświetlenie w dniu 7 kwietnia 2021 r.).

(56)  Zob. artykuł na stronie internetowej przedsiębiorstwa, opublikowany dnia 28 czerwca 2018 r.: https://www.yofc.com/view/580.html (ostatnie wyświetlenie w dniu 7 kwietnia 2021 r.).

(57)  Zob. artykuł na stronie internetowej przedsiębiorstwa, opublikowany dnia 29 czerwca 2019 r.: https://www.yofc.com/view/2480.html

(58)  https://baike.baidu.com/item/%E8%96%9B%E6%B5%8E%E8%90%8D (ostatnie wyświetlenie w dniu 22 stycznia 2021 r.).

(59)  https://stock.qianzhan.com/item/geren-43059620fb44.html (ostatnie wyświetlenie w dniu 7 kwietnia 2021 r.).

(60)  http://www.fiberhome.com/invest/default.aspx#glc (ostatnie wyświetlenie w dniu 7 kwietnia 2021 r.).

(61)  http://zmfdz.news.cn/345/index.html (ostatnie wyświetlenie w dniu 7 kwietnia 2021 r.).

(62)  https://baike.baidu.com/item/%E9%A9%AC%E6%9D%B0/53398702 (ostatnie wyświetlenie w dniu 7 kwietnia 2021 r.).

(63)  Sprawozdanie – rozdziały 14.1–14.3.

(64)  Sprawozdanie – rozdział 4, s. 41–42, 83.

(65)  Zob. przewodni katalog kluczowych produktów i usług w strategicznych wschodzących gałęziach przemysłu, http://www.gov.cn/xinwen/2018-09/22/5324533/files/dcf470fe4eac413cabb686a51d080eec.pdf, oraz katalog czterech niezbędnych elementów w ramach planu Made in China 2025, http://www.cm2025.org/show-14-126-1.html i http://www.cm2025.org/uploadfile/2016/1122/20161122053929266.pdf

(66)  Sprawozdanie – rozdział 2, s. 17.

(67)  Zob. w szczególności rozdział 25 – sekcje 1 i 4; rozdział 26 oraz cele dotyczące wskaźników penetracji internetu w rozdziale 3 – ramka 2 planu pięcioletniego. https://en.ndrc.gov.cn/newsrelease_8232/201612/P020191101481868235378.pdf

(68)  Sekcja 2.1 13. planu pięcioletniego dla strategicznych wschodzących gałęzi przemysłu zawiera w szczególności nakaz: „1) Budowania infrastruktury silnego państwa sieciowego. Szerokiego promowania strategii »Broadband China«. […] Energicznego promowania budowy szybkich sieci światłowodowych. Opracowania projektów pilotażowych na potrzeby zastosowania na dużą skalę nowych technologii inteligentnych sieci oraz promowania modernizacji krajowych sieci szkieletowych w kierunku szybkiej transmisji, elastycznego dostosowania i inteligentnej adaptacji. Pełnej realizacji przejścia na sieci całkowicie światłowodowe, przyspieszenia promowania zasięgu sieci światłowodowej na obszarach miejskich, zapewnienia usług dostępu o przepustowości ponad 1000 megabitów na sekundę (1000 Mb/s) oraz umożliwienia elastycznego wyboru przepustowości ponad 100 Mb/s dla użytkowników domowych w dużych i średnich miastach; współpraca wielostronna musi sprzyjać poprawie zasięgu światłowodowej łączności szerokopasmowej na obszarach wiejskich. Ponad 98 % najmniejszych gmin powinno mieć dostęp do światłowodu, obszary kwalifikowalne muszą zapewnić dostęp do usług o przepustowości większej niż 100 Mb/s, a ponad połowa użytkowników wiejskich gospodarstw domowych powinna mieć możliwość elastycznego wyboru szerokości pasma powyżej 50 Mb/s. Należy promować rozwój infrastruktury triple play”. http://www.gov.cn/zhengce/content/2016-12/19/content_5150090.htm (ostatnie wyświetlenie w dniu 6 kwietnia 2021 r.).

(69)  Zob. w szczególności sekcja 3.2: „Należy wzmocnić budowę infrastruktury internetowej. Należy zwiększyć skuteczność planowania i wzmocnić układ budowy przemysłowej infrastruktury internetowej oraz utworzyć internet przemysłowy o niewielkich opóźnieniach, wysokim stopniu niezawodności i szerokim zasięgu. Należy przyspieszyć rozwój i budowę sieci światłowodowych, sieci łączności ruchomej i lokalnych sieci radiowych w klastrach produkcyjnych, należy wdrożyć modernizację szerokopasmową sieci informacyjnych oraz zwiększyć zdolności przedsiębiorstw w zakresie dostępu szerokopasmowego”. http://www.gov.cn/zhengce/content/2015-05/19/content_9784.htm

(70)  Sprawozdanie – rozdział 4, s. 56 i następująca informacja urzędowa z dnia 4 lipca 2015 r.: http://english.gov.cn/policies/latest_releases/2015/07/04/content_281475140165588.htm

(71)  Zob. http://www.gov.cn/zwgk/2013-08/17/content_2468348.htm (ostatnie wyświetlenie w dniu 30 marca 2021 r.).

(72)  http://www.gov.cn/zhengce/content/2015-05/20/content_9789.htm (ostatnie wyświetlenie w dniu 29 marca 2021 r.)

(73)  Zob. http://www.gov.cn/xinwen/2017-01/12/content_5159124.htm i http://www.gov.cn/xinwen/2017-01/12/5159124/files/05242d361d164de587440d7e849f992e.pdf (ostatnie wyświetlenie w dniu 30 marca 2021 r.) Szczególnie w sekcji 2 planu działania zaleca się: „1) Przyspieszenie procesu usprawniania szybkiej sieci światłowodowej nowej generacji. [...] Wspieranie przede wszystkim rozszerzania rzeczywistego dostępu do szerokopasmowej sieci światłowodowej na obszarach wiejskich. Cel: do 2018 r. powstanie dodatkowych 90 000 kilometrów przewodów światłowodowych, 200 mln portów typu „światłowód doprowadzany do domu”, a na obszarach miejskich zostanie osiągnięty zasięg sieci światłowodowej, który zapewni przepustowość usług dostępu przekraczającą 1 000 Mb/s, a także elastyczny wybór przekraczający 100 Mb/s dla użytkowników domowej sieci szerokopasmowej w dużych i średnich miastach; odsetek światłowodów w najmniejszych gminach wzrośnie z 75 % do 90 %”; w sekcji 4: „Wzmocnienie wsparcia finansowego. [...] Wykorzystanie inwestycji dokonywanych z budżetu centralnego na rzecz dalszego wspierania budowy infrastruktury informacyjnej na obszarach wiejskich, przyspieszenie realizacji programu pilotażowego dotyczącego mechanizmów rekompensat z tytułu powszechnych usług telekomunikacyjnych koncentrujących się na sieciach szerokopasmowych oraz promowanie możliwie najszybszej realizacji związanych z siecią obszarów wiejskich celów określonych w »13. planie pięcioletnim«. Wzmocnienie wsparcia finansowego na rzecz kluczowych projektów.”.

(74)  Sprawozdanie – rozdział 4, s. 47.

(75)  Sprawozdanie – rozdział 4, s. 67.

(76)  Zob. Szczegółowe sprawozdanie dotyczące przemysłu światłowodów i przewodów światłowodowych. Analiza popytu na światłowody i przewody światłowodowe w 2019 r. Strona internetowa Communication World. 9 kwietnia 2018 r. http://www.cww.net.cn/article?id=429906 (ostatnie wyświetlenie w dniu 30 marca 2021 r.) Zob. w szczególności poniższe fragmenty: „W przeszłości wszelkiego rodzaju korzystne strategie polityczne, takie jak strategia »Broadband China«, stanowiły bezpośrednią siłę napędową rozwoju chińskiej łączności optycznej. Dzięki strategiom »Broadband China« i »Internet+«, a także polityce na rzecz »zwiększenia prędkości i ograniczenia opłat« i innym strategiom politycznym, poczyniono znaczne postępy w zakresie budowy sieci światłowodowej w Chinach, a wskaźnik penetracji sieci światłowodowych w domach (światłowód doprowadzany do domu – FTTH) wzrósł do ponad 80 %. W przyszłości należy się spodziewać, że ten rodzaj promowania polityki będzie kontynuowany w perspektywie długoterminowej. [...] W 2017 r. państwo ogłosiło kolejne cztery nowe strategie promujące rozwój przemysłu informacyjnego, przemysłu dużych zbiorów danych, przetwarzania w chmurze oraz internetu rzeczy, których zakres ostatecznie obejmie przemysł podstawowej łączności optycznej. [...] Gałęzie przemysłu, których dotyczą powyższe cztery strategie, stanowią podstawę rozwoju sieci łączności optycznej: promowanie rozwoju tych sektorów w skuteczny sposób zapewnia dobrą politykę i środowisko rozwoju dla chińskiego przemysłu łączności optycznej. Po stronie podaży oczekuje się dalszej realizacji polityki ochrony przemysłu łączności optycznej. Od 2015 r. w ramach polityki antydumpingowej w zakresie łączności optycznej skutecznie chroniono rozwój krajowego przemysłu przewodów światłowodowych. W odniesieniu do istotnej pozycji przemysłu łączności optycznej w kontekście nasilających się światowych konfliktów handlowych oczekuje się dalszej realizacji odpowiednich strategii politycznych w dziedzinie ochrony. Ministerstwo Handlu zastosowało trzy środki antydumpingowe w odniesieniu do przywożonych przewodów światłowodowych w 2017 r. i będzie nadal utrzymywać dobry model dostaw na rynku przewodów światłowodowych. [...] Dzięki wsparciu polityki przemysłowej na niższym szczeblu z jednej strony i środkom antydumpingowym po stronie podaży z drugiej, korzyści dla chińskiej polityki w zakresie przemysłu światłowodów i przewodów światłowodowych utrzymają się, a nawet staną się bardziej znaczące”.

(77)  Zob. artykuł Chińskie rządowe fundusze wspierające jako sposób na wsparcie transformacji i modernizacji MŚP. Strona internetowa Xinye Capital. 14 czerwca 2019 r. http://www.sinye.club/a/changjingsheying/2019/0614/247.html (ostatnie wyświetlenie w dniu 6 kwietnia 2021 r.).

(78)  Zob. artykuł dotyczący przedsiębiorstwa Zhiguang Communication na oficjalnej stronie internetowej Shandong Dazhong z dnia 7 sierpnia 2019 r.: https://sd.dzwww.com/sdnews/201908/t20190807_19032401.htm (ostatnie wyświetlenie w dniu 7 kwietnia 2021 r.).

(79)  Zob. następujące artykuły: Spółka zależna Tongding Internet wprowadziła inwestycję zewnętrzną o wartości 500 mln RMB w celu zwiększenia konkurencyjności prętów świetlnych. Strona internetowa SINA. 29 kwietnia 2020 r. https://tech.sina.com.cn/roll/2020-04-29/doc-iircuyvi0538406.shtml (ostatnie wyświetlenie w dniu 6 kwietnia 2021 r.), oraz Fundusz wspierający notowanie na giełdzie i rozwój ustanowiony przez gminę Suzhou (spółka komandytowa) i powiązany kapitał uczestniczą w ustanowieniu specjalnego funduszu nieprzekraczającego 1 mld RMB. Chipingnews. 3 lutego 2020 r. http://www.chipingnews.com.cn/system/2020/0203/content_945.html (ostatnie wyświetlenie w dniu 9 kwietnia 2021 r.). Zob. fragment ostatniego ze wspomnianych artykułów: „[fundusz] zmniejszy presję wywieraną na działania i działalność gospodarczą akcjonariusza posiadającego pakiet kontrolny Tongding Group oraz wesprze zrównoważony rozwój Tongding Interconnection Information; [...] Powiat Wujiang w Suzhou wspiera specjalny fundusz na rzecz rozwoju przedsiębiorstw prywatnych w celu zmniejszenia wskaźnika zastawów kluczowych akcjonariuszy będących właścicielami przedsiębiorstw notowanych na giełdzie, zlokalizowanych w powiecie Suzhou Wujiang, oraz przyczynienia się do zrównoważonego rozwoju przedsiębiorstw”.

(80)  Zob. artykuł Wuhan East Lake: krajowa strefa zaawansowanych technologii łączy politykę inwestycyjną i politykę korzyści podatkowych. Strona internetowa Pedata. 27 lutego 2013 r. https://free.pedata.cn/755314.html (ostatnie wyświetlenie w dniu 6 kwietnia 2021 r.). Zob. fragment: „Dziesięć firm było notowanych na »New Third Board« i otrzymało odpowiednie dotacje rządowe; [...] Jeżeli chodzi o zachęcanie instytucji dokonujących inwestycji kapitałowych do rozpoczęcia działalności w parku lub inwestowania w przedsiębiorstwa znajdujące się w parku, odpowiednie departamenty prowincji Hubei, gminy Wuhan i strefy zaawansowanych technologii East Lake utworzyły, odpowiednio, fundusze wspierające venture capital. W porównaniu ze strefami zaawansowanych technologii na obszarach przybrzeżnych, mimo że przemysł inwestycji kapitałowych w śródlądowej strefie zaawansowanych technologii East Lake zaczął rozwijać się później, jej atrakcyjność dla instytucji VC/PE jest stosunkowo znacząca ze względu na niską barierę rejestracji działalności gospodarczej, silne wsparcie w ramach polityki zachęt oraz dużą liczbę rządowych funduszy wspierających”.

(81)  https://pdf.dfcfw.com/pdf/H2_AN202004291379049397_1.pdf (ostatnie wyświetlenie w dniu 7 kwietnia 2021 r.), s. 133, 138–139.

(82)  https://pdf.dfcfw.com/pdf/H2_AN202004291379029468_1.pdf (ostatnie wyświetlenie w dniu 7 kwietnia 2021 r.), s. 205, 215.

(83)  http://download.hexun.com/ftp/all_stockdata_2009/all/120/769/1207690337.pdf (ostatnie wyświetlenie w dniu 7 kwietnia 2021 r.), s. 238, 249.

(84)  Zob. sekcja 3.3.1 katalogu.

http://www.gov.cn/xinwen/2018-09/22/5324533/files/dcf470fe4eac413cabb686a51d080eec.pdf.

(85)  Zob. sekcja 2.3 planu: „Włókno o wysokiej wydajności: Należy przyspieszyć rozwój produkcji ultra-wytrzymałej folii, włókien o wysokiej wydajności odpornych na działanie kwasów i zasad oraz odpornych na korozję, skoncentrować się na promowaniu produkcji seryjnej różnych odmian produktów z włókna o wysokiej wydajności, takiego jak włókno węglowe, ciągłe włókna bazaltowe i aramid, a ponadto należy dynamicznie rozwijać produkcję włókien z siarczku polifenylu, włókien poliimidowych i włókien PTFE oraz innych produktów w celu dalszej poprawy wskaźnika wydajności włókna”. https://weixin.87188718.com/FourFlat/PeiXun.aspx?id=194161 (ostatnie wyświetlenie w dniu 6 kwietnia 2021 r.).

(86)  Sprawozdanie – rozdział 12, s. 294.

(87)  Zob. zawiadomienie rządu ludowego prowincji Zhejiang w sprawie wydania „planu działania prowincji Zhejiang dotyczącego kompleksowej transformacji i modernizacji tradycyjnych gałęzi przemysłu wytwórczego (2017–2020)”. http://jxt.zj.gov.cn/art/2017/6/4/art_1657971_35695741.html (ostatnie wyświetlenie w dniu 6 kwietnia 2021 r.).

(88)  Sprawozdanie – rozdział 16, s. 419–420.

(89)  Sprawozdanie – rozdział 8, s. 177.

(90)  Sprawozdanie – rozdział 16, s. 406–424.

(91)  Sprawozdanie – rozdział 12, s. 283, 285.

(92)  Sprawozdanie – rozdział 10, s. 221–230.

(93)  Sprawozdanie – rozdział 6, s. 138–149.

(94)  Sprawozdanie – rozdział 9, s. 216.

(95)  Sprawozdanie – rozdział 9, s. 213–215.

(96)  Sprawozdanie – rozdział 9, s. 209–211.

(97)  Sprawozdanie – rozdział 13, s. 332–337.

(98)  Sprawozdanie – rozdział 13, s. 336.

(99)  Sprawozdanie – rozdział 13, s. 337–341.

(100)  Sprawozdanie – rozdział 6, s. 114–117.

(101)  Sprawozdanie – rozdział 6, s. 119.

(102)  Sprawozdanie – rozdział 6, s. 120.

(103)  Sprawozdanie – rozdział 6, s. 121–122, 126–128, 133–135.

(104)  Zob. oficjalny dokument programowy Chińskiej Komisji Regulacyjnej ds. Banków i Ubezpieczeń (CBIRC) z dnia 28 sierpnia 2020 r.: Trzyletni plan działania na rzecz doskonalenia ładu korporacyjnego sektora bankowego i ubezpieczeń (2020–2022). http://www.cbirc.gov.cn/cn/view/pages/ItemDetail.html?docId=925393&itemId=928 (ostatnie wyświetlenie w dniu 3 kwietnia 2021 r.). W planie zaleca się, aby „dalej postępować zgodnie z przesłaniem ujętym w przemówieniu programowym Sekretarza Generalnego Xi Jinpinga na temat przyspieszenia reformy ładu korporacyjnego sektora finansowego”. Ponadto sekcja II planu jest ukierunkowana na promowanie organicznej integracji przywództwa Partii w ramach ładu korporacyjnego: „Sprawimy, że włączenie przywództwa Partii do ładu korporacyjnego stanie się bardziej systematyczne, znormalizowane i oparte na procedurach [...] Komitet Partii musi omówić główne kwestie operacyjne i kwestie dotyczące zarządzania zanim Zarząd lub kadra kierownicza wyższego szczebla podejmie decyzję”.

(105)  Zob. zawiadomienie CBIRC w sprawie metody oceny efektywności działania banków komercyjnych, wydane w dniu 15 grudnia 2020 r. http://jrs.mof.gov.cn/gongzuotongzhi/202101/t20210104_3638904.htm (ostatnie wyświetlenie w dniu 12 kwietnia 2021 r.).

(106)  Zob. dokument roboczy MFW „Resolving China’s Corporate Debt Problem” sporządzony przez Wojciecha Maliszewskiego, Serkana Arslanalpa, Johna Caparusso, José Garrido, Si Guo, Joonga Shika Kanga, W. Raphaela Lama, T. Daniela Law, Wei Liao, Nadię Rendak, Philippe’a Wingendera, Jiangyan Yu, i Longmei Zhang, październik 2016 r., WP/16/203.

(107)  Sprawozdanie – rozdział 6, s. 121–122, 126–128, 133–135.

(108)  Zob. OECD (2019 r.), OECD Economic Surveys: Chiny 2019 r., OECD Publishing, Paryż, s. 29.

https://doi.org/10.1787/eco_surveys-chn-2019-en

(109)  Zob. http://www.xinhuanet.com/fortune/2020-04/20/c_1125877816.htm (ostatnie wyświetlenie w dniu 12 kwietnia 2021 r.).

(110)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2020/492 z dnia 1 kwietnia 2020 r. nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz niektórych materiałów z włókna szklanego tkanych lub zszywanych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej i Egiptu (Dz.U. L 108 z 6.4.2020, s. 1).

(111)  Sprawozdanie – rozdział 5, s. 90–92.

(112)  Zob. również sprawozdanie – rozdział 5, s. 100–103.

(113)  Dokument roboczy służb Komisji SWD(2020) 242 final z dnia 22.10.2020 r., dostępny pod adresem: https://trade.ec.europa.eu/doclib/docs/2020/october/tradoc_158997.pdf.

(114)  Zob. sprawozdanie – rozdział 4.

(115)  World Bank Open Data – Upper Middle Income, https://data.worldbank.org/income-level/upper-middle-income

(116)  https://ec.europa.eu/neighbourhood-enlargement/sites/near/files/turkey_report_2020.pdf.

(117)  Zob. na przykład wyrok z dnia 17 grudnia 2008 r., HEG i Graphite India Ltd/Rada, T-462/04, EU:T:2008:586, pkt 68, oraz cytowane tam orzecznictwo.

(118)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/1267 z dnia 26 lipca 2019 r. nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz elektrod wolframowych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej w następstwie przeglądu wygaśnięcia na podstawie art. 11 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2016/1036, Dz.U. L 200 z 29.7.2019, s. 4.

(119)  https://www.gtis.com/gta/

(120)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/755 z dnia 29 kwietnia 2015 r. w sprawie wspólnych reguł przywozu z niektórych państw trzecich (Dz.U. L 123 z 19.5.2015, s. 33).

(121)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 368/98 z dnia 16 lutego 1998 r. nakładające ostateczne cło antydumpingowe oraz ostatecznie pobierające tymczasowe cło nałożone na przywóz glifosatu pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej (Dz.U. L 47 z 18.2.98, s. 1), motyw 15.

(122)  Wyrok z dnia 22 października 1991 r., Nölle/Hauptzollamt Bremen-Freihafen, C-16/90, EU:C:1991:402, pkt 27.

(123)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2021/607 z dnia 14 kwietnia 2021 r. nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz kwasu cytrynowego pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej rozszerzone na przywóz kwasu cytrynowego wysyłanego z Malezji, zgłoszonego lub niezgłoszonego jako pochodzący z Malezji, w następstwie przeglądu wygaśnięcia na podstawie art. 11 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1036 (Dz.U. L 129 z 15.4.2021, s. 73).

(124)  https://your.fitch.group/rs/732-CKH-767/images/Fitch_10069753.pdf?mkt_tok=eyJpIjoiWmpSa1pXWTROREJpWkRVMCIsInQiOiJ1NnhzNGptTmpwaUQrcUNiM2ZERDAycU1UV3dwcEQzaG5ORGNIUVFHTlBLZTduYXhPS1BhaHNaQVdQUzVUTmFkRzRBQk9PQ2pkSFR3V1c0Y24wMEZPdz09In0%3D.

(125)  https://ar.prysmiangroup.com/en

(126)  Przewodnik „Jak złożyć skargę antydumpingową”, s. 17.

(127)  C-16/90, Nölle/Hauptzollamt Bremen-Freihafen, pkt 20.

(128)  Brzmienie zastrzeżenia prawnego zawartego w przewodniku jest następujące: „Niniejszy przewodnik nie jest dokumentem prawnie wiążącym. Stosowanie się do jego treści nie jest obowiązkowe. Informacje podane przez skarżących mogą się różnić w zależności od konkretnych okoliczności sprawy. Celem niniejszego przewodnika jest przekazanie jedynie ogólnych porad. Mogą zaistnieć okoliczności, w których ze względu na szczególną naturę sprawy właściwe może okazać się inne podejście. Oznacza to także, że na podstawie niniejszego przewodnika nie będzie można wyciągnąć żadnych wniosków na temat tego, co stanowi standardy dopuszczalności w skargach antydumpingowych. Jednocześnie korzystanie z niniejszego przewodnika nie powoduje automatycznej akceptacji skargi: każda sprawa jest analizowana odrębnie”.

(129)  https://trade.ec.europa.eu/doclib/docs/2006/december/tradoc_112295.pdf.

(130)  Wyrok z dnia 22 marca 2012 r., GLS, C-338/10, EU:C:2012:158, pkt 34.

(131)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 368/98 z dnia 16 lutego 1998 r. nakładające ostateczne cło antydumpingowe oraz ostatecznie pobierające tymczasowe cło nałożone na przywóz glifosatu pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej (Dz.U. L 47 z 18.2.98, s. 1), motyw 15.

(132)  Art. 2 ust. 7 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1036 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Unii Europejskiej (Dz.U. L 176 z 30.6.2016, s. 21) został zastąpiony obecnym tekstem art. 2 ust. 7 rozporządzenia podstawowego na mocy art. 1 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2321 z dnia 12 grudnia 2017 r. zmieniającego rozporządzenie (UE) 2016/1036 w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Unii Europejskiej oraz rozporządzenie (UE) 2016/1037 w sprawie ochrony przed przywozem towarów subsydiowanych z krajów niebędących członkami Unii Europejskiej.

(133)  https://www.prysmiangroup.com/sites/default/files/business_markets/markets/downloads/datasheets/OPGW-TUBAL_1.pdf

(134)  https://www.doingbusiness.org/content/dam/doingBusiness/country/a/argentina/ARG.pdf (s. 44); https://www.argentina.gob.ar/trabajo/casasparticulares/empleador/remuneracionesyrecibos/aguinaldo; https://www.mondaq.com/argentina/employee-rights-labour-relations/536000/labor-costs-in-argentina

(135)  https://www.indec.gob.ar/indec/web/Nivel4-Tema-4-31-61

(136)  https://www.argentina.gob.ar/enre/cuadros_tarifarios

(137)  https://globalfinancials.com/index-admin.html

(138)  Wyrok z dnia 25 czerwca 2015 r. w sprawie T-26/12 Pt Musim Mas/Rada, EU:T:2015:437, pkt 53.

(139)  Wyrok z dnia 26 października 2016 r., PT Musim Mas/Rada, C-468/15 P, EU: C:2016:803, pkt 46.

(140)  Perspektywy dotyczące rynku przewodów opracowane przez CRU (sierpień 2020 r.), uzupełnione o informacje z badania rynkowego przekazane przez skarżących.

(141)  Wskaźniki te oparto na zebranych przez skarżącego bezpośrednich danych dotyczących 8 skarżących lub popierających producentów unijnych (z wyłączeniem jednego przedsiębiorstwa z powodów wyjaśnionych w motywie 409), którzy reprezentują prawie 80 % produkcji unijnej w okresie objętym dochodzeniem, oraz na szacunkach dotyczących pozostałych producentów unijnych na podstawie badań rynku.

(142)  CRU cables market outlook report [sprawozdanie CRU dotyczące perspektyw rynku przewodów], sierpień 2020 r., s. 29 oraz CRU Worldwide Cable Market Summary by Application and Region [podsumowanie światowego rynku przewodów według zastosowań i regionów przygotowane przez CRU], luty 2021 r.

(143)  Na podstawie źródeł dostępnych publicznie (artykuł CRU z dnia 10 stycznia 2020 r. pt. „Further instability on the horizon as tumultuous year ends” [Dalsza niestabilność na horyzoncie na koniec burzliwego roku] i slajdów z konferencji CRU dotyczącej przewodów Wire Cable Conference, czerwiec 2019 r.), szerzej omawianych przez skarżących (skarga, przypis 36).

(144)  Wyrok z dnia 5 kwietnia 2017 r., Changshu City Standard Parts Factory i Ningbo Jinding Fastener przeciwko Radzie, C-376/15 P i C-377/15 P, EU:C:2017:269, pkt 58–60.

(145)  Dz.U. L 362 z 1988, s. 59, motyw 7.

(146)  Wyrok z dnia 17 grudnia 1997 r., EFMA przeciwko Radzie, T-121/95, EU:T:1997:198, pkt 105 i nast.

(147)  Są one reprezentatywne, obejmując 36 % sprzedaży przemysłu Unii w okresie objętym dochodzeniem.

(148)  Dz.U. L 87 z 21.3.1998, s. 24.

(149)  Zob. także wyrok z dnia 22 września 2021 r., PAO Severstal, T-753/16, ECLI:EU:T:2021:612, pkt 260–273.

(150)  W wygłoszonym w 2020 r. orędziu o stanie Unii przewodnicząca Komisji Ursula von der Leyen oznajmiła, że: „Pobudzanie inwestycji dzięki instrumentowi NextGenerationEU jest jedyną w swoim rodzaju szansą na rozwój każdej wsi. Dlatego chcemy skupić nasze inwestycje na bezpiecznej łączności, na rozbudowie sieci 5G, 6G i światłowodów. NextGenerationEU jest również wyjątkową okazją do opracowania bardziej spójnego europejskiego podejścia do łączności i wdrażania infrastruktury cyfrowej.” https://ec.europa.eu/commission/presscorner/detail/pl/SPEECH_20_1655

(151)  Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów: Cyfrowy kompas na 2030 r.: europejska droga w cyfrowej dekadzie, Bruksela, 9.3.2021 COM(2021) 118 final.

(152)  European Commission, Directorate-General for Trade, Directorate G, Rue de la Loi 170, 1049 Brussels, Belgia.

(153)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 z dnia 18 lipca 2018 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii, zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1296/2013, (UE) nr 1301/2013, (UE) nr 1303/2013, (UE) nr 1304/2013, (UE) nr 1309/2013, (UE) nr 1316/2013, (UE) nr 223/2014 i (UE) nr 283/2014 oraz decyzję nr 541/2014/UE, a także uchylające rozporządzenie (UE, Euratom) nr 966/2012 (Dz.U. L 193 z 30.7.2018, s. 1).

(154)  Załącznik I („Nomenklatura scalona”) do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).


ZAŁĄCZNIK

Współpracujący producenci eksportujący nieobjęci próbą

Nazwa

Dodatkowy kod TARIC

Anhui Tianji Information Technology Co., Ltd.

C698

Dongjie Optical Technology (Suzhou) Co., Ltd.

C700

Grupa Fasten:

Jiangsu Fasten Optical Communication Technology Co., Ltd.

Jiangsu Fasten Optical Cable Co., Ltd.

C701

Hangzhou Futong Communication Technology Co., Ltd.

C702

Hangzhou Tuolima Network Technologies Co., Ltd.

C703

Jiangsu Etern Company Limited

C704

Grupa Jiangsu Hengtong:

Hengtong Optic-Electric Co., Ltd.

Guangdong Hengtong Optic-electronical Technology Co., Ltd.

Jiangsu Hengtong Smart Grids Co., Ltd.

Zhejiang Dongtong Optical Network and IOT Technology Co., Ltd.

C705

Jiangsu Tongguang Optical Fiber Cable Co., Ltd.

C706

LEONI Cable (China) Co., Ltd.

C707

Liangang Optoelectronic Technology Co., Ltd.

C724

Nanjing Huamai Technology Co., Ltd.

C708

Ningbo Geyida Cable Technology Co., Ltd.

C709

Prysmian Wuxi Cable Co., Ltd.

C710

Grupa SDG:

Shenzhen SDG Information Co., Ltd.

Shenzhen SDGI Optical Network Technologies co., Ltd.

C711

Shanghai Qishen International Trade Co., Ltd.

C712

Shenzhen WanBao Optical Fiber Communication Co., Ltd.

C713

Sichuan Huiyuan Optical Communications Co., Ltd.

C714

Suzhou Furukawa Power Optic Cable Co., Ltd.

C715

Suzhou Torres Optic-electric Technology Co., Ltd.

C716

Twentsche (Nanjing) Fibre Optics Ltd.

C717

XDK Communication Equipment (Huizhou) Ltd.

C718

Grupa YOFC:

Yangtze Optical Fibre and Cable Joint Stock Limited Company

Yangtze Optical Fibre and Cable (Shanghai) Company Ltd.,

Yangtze Zhongli Optical Fibre and Cable (Jiangsu) Co., Ltd.,

Sichuan Lefei Optoelectronic Technology Company Limited,

Everpro Technology Company Limited

C719


18.11.2021   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 410/153


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2021/2012

z dnia 17 listopada 2021 r.

nakładające ostateczne cło antydumpingowe i stanowiące o ostatecznym pobraniu cła tymczasowego nałożonego na przywóz płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno pochodzących z Indii i Indonezji

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1036 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Unii Europejskiej (1) („rozporządzenie podstawowe”), w szczególności jego art. 9 ust. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

1.   PROCEDURA

1.1.   Wszczęcie postępowania

(1)

W dniu 30 września 2020 r. na podstawie art. 5 rozporządzenia podstawowego Komisja Europejska („Komisja”) wszczęła dochodzenie antydumpingowe dotyczące przywozu płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno („produkt objęty dochodzeniem”) pochodzących z Indii i Indonezji („państwa, których dotyczy postępowanie”). Komisja opublikowała zawiadomienie o wszczęciu postępowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (2) („zawiadomienie o wszczęciu postępowania”).

(2)

Komisja wszczęła dochodzenie w następstwie skargi złożonej w dniu 17 sierpnia 2020 r. przez Europejskie Stowarzyszenie Hutnictwa Stali („Eurofer” lub „skarżący”) w imieniu producentów reprezentujących ponad 25 % ogólnej produkcji unijnej płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno.

(3)

W dniu 17 lutego 2021 r. Komisja wszczęła dochodzenie antysubsydyjne w odniesieniu do przywozu tego samego produktu pochodzącego z Indii i Indonezji („dochodzenie antysubsydyjne”) (3).

1.2.   Rejestracja

(4)

Po otrzymaniu od skarżącego wniosku popartego wymaganymi dowodami Komisja, rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2021/370 (4) („rozporządzenie w sprawie rejestracji”), poddała przywóz produktu objętego postępowaniem rejestracji zgodnie z art. 14 ust. 5 rozporządzenia podstawowego.

1.3.   Środki tymczasowe

(5)

Zgodnie z art. 19a rozporządzenia podstawowego w dniu 30 kwietnia 2021 r. Komisja przedstawiła stronom streszczenie proponowanych ceł tymczasowych oraz szczegóły dotyczące obliczania marginesów dumpingu i marginesów odpowiednich do usunięcia szkody dla przemysłu Unii. Jak wyjaśniono w motywie 210 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, Komisja uwzględniła uwagi, które dotyczyły błędów pisarskich, i w stosownych przypadkach odpowiednio skorygowała marginesy.

(6)

W dniu 28 maja 2021 r. na mocy rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2021/854 (5) („rozporządzenie w sprawie ceł tymczasowych”) Komisja nałożyła tymczasowe cło antydumpingowe.

1.4.   Dalsze postępowanie

(7)

Po ujawnieniu najważniejszych ustaleń i faktów, na podstawie których nałożono tymczasowe cło antydumpingowe („ujawnienie tymczasowych ustaleń”), skarżący, konsorcjum składające się z importerów i dystrybutorów („Euranimi” (6)), jeden importer niepowiązany, jeden użytkownik, producenci eksportujący objęci próbą oraz rządy Indii i Indonezji złożyły oświadczenia pisemne, w których przedstawiły swoje opinie na temat tymczasowych ustaleń.

(8)

Stronom, które wystąpiły z odpowiednim wnioskiem, umożliwiono przedstawienie swoich argumentów. Posiedzenia wyjaśniające odbyły się z udziałem skarżącego, konsorcjum składającego się z importerów i dystrybutorów, jednego importera niepowiązanego, jednego użytkownika oraz dwóch producentów eksportujących objętych próbą.

(9)

Komisja kontynuowała poszukiwanie i weryfikowanie wszelkich informacji, które uznała za konieczne do sformułowania ostatecznych ustaleń. Po poczynieniu ostatecznych ustaleń Komisja przeanalizowała uwagi przedstawione przez zainteresowane strony i w stosownych przypadkach dokonała przeglądu swoich tymczasowych wniosków.

(10)

Komisja poinformowała wszystkie zainteresowane strony o istotnych faktach i ustaleniach, na podstawie których zamierzała nałożyć ostateczne cło antydumpingowe na przywóz płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno pochodzących z Indii i Indonezji („ostateczne ujawnienie”). Wszystkim stronom wyznaczono okres, w którym mogły zgłaszać uwagi na temat ostatecznego ujawnienia. Uwagi dotyczące ostatecznego ujawnienia otrzymano od Eurofer, unijnego producenta i użytkownika Arinox, konsorcjum składającego się z importerów i dystrybutorów Euranimi, importera niepowiązanego LSI oraz współpracujących producentów eksportujących. Ponadto IRNC (współpracujący producent eksportujący) zgłosił uwagi do uwag przedstawionych przez Eurofer w odniesieniu do podejścia Komisji do jego zakupów (zob. motywy 71–74).

(11)

Stronom, które wystąpiły z odpowiednim wnioskiem, również umożliwiono przedstawienie swoich argumentów. Posiedzenia wyjaśniające odbyły się z udziałem skarżącego, Euranimi, jednego importera niepowiązanego, jednego użytkownika, który również okazał się producentem unijnym, i jednego z producentów eksportujących. W świetle uwag do ostatecznego ujawnienia producentowi eksportującemu IRNC przedstawiono dodatkowe ostateczne ujawnienie ograniczone do dostosowań dokonanych w odniesieniu do niektórych cen sprzedaży eksportowej. Komisja zapewniła IRNC możliwość przedstawienia uwag do tego dodatkowego ujawnienia ostatecznego, ale IRNC nie udzielił odpowiedzi.

(12)

Uwagi przedstawione przez zainteresowane strony zostały rozpatrzone i w stosownych przypadkach uwzględnione w niniejszym rozporządzeniu.

1.5.   Kontrola wyrywkowa

(13)

Wobec braku uwag dotyczących kontroli wyrywkowej potwierdzono informacje przedstawione w motywach 6–14 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

1.6.   Okres objęty dochodzeniem i okres badany

(14)

Po ostatecznym ujawnieniu konsorcjum składające się z importerów i dystrybutorów oraz jeden importer niepowiązany stwierdzili, że skutki pandemii COVID-19 wymagają dokładnego zbadania, ponieważ okres objęty dochodzeniem („OD”) obejmował nadzwyczajny okres pandemii.

(15)

Komisja istotnie wzięła pod uwagę fakt, że OD obejmował kilka miesięcy, w których występowała pandemia COVID-19. Komisja dokładnie określiła i przeanalizowała skutki pandemii COVID-19, a następnie stwierdziła, że na rynku Unii występuje dumping wyrządzający szkodę, który nie jest spowodowany skutkami pandemii.

(16)

Wobec braku jakichkolwiek dalszych uwag dotyczących OD i okresu badanego potwierdzono informacje przedstawione w motywie 21 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

2.   PRODUKT OBJĘTY POSTĘPOWANIEM I PRODUKT PODOBNY

2.1.   Argumenty dotyczące zakresu definicji produktu

(17)

Na etapie tymczasowym jeden użytkownik unijny, Arinox, zwrócił się o wyłączenie z zakresu produktu produktów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno wykonanych ze stali należącej do serii 200 i 201. Komisja tymczasowo odrzuciła ten wniosek, jak wyjaśniono w motywach 25–27 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

(18)

Po ujawnieniu tymczasowych ustaleń strona zawęziła swój wniosek o wyłączenie do produktów wykonanych ze stali należącej do serii 200 równoważnej Jindal J4 lub JSLU DD (seria o stężeniu niklu wynoszącym 1 %) o grubości 0,90 + 0/-0,060 mm do zastosowania w produkcji pasków mocujących ze stali nierdzewnej. Stwierdziła, że produkt jest łatwy do zidentyfikowania, więc nie istnieje ryzyko obchodzenia środków, nie może być używany zamiennie z innymi rodzajami produktów i nie jest produkowany przez przemysł Unii. Ponadto, według przedsiębiorstwa, końcowe przeznaczenie jest łatwe do zweryfikowania.

(19)

Skarżący zakwestionował zaktualizowany wniosek o wyłączenie z zakresu produktu. Eurofer stwierdził, że serie wskazane przez użytkownika unijnego mają przeznaczenie handlowe i nie są określone w żadnej normie międzynarodowej. W związku z tym organy celne nie mają możliwości ustanowienia jakiegokolwiek odniesienia i egzekwowania kontroli składu chemicznego produktu wyłączonego. Ponadto kontrola końcowego przeznaczenia nałożyłaby nieuzasadnione obciążenie na organy celne. Co więcej, zwolnienie tych produktów, które są produkowane wyłącznie przez Jindal, stworzyłoby ryzyko wzajemnej kompensacji, co miałoby wpływ na skutki naprawcze środków.

(20)

W toku dochodzenia ustalono, że produkty te są wymienne pod względem właściwości. Komisja stwierdziła również, że uwzględnienie tego wniosku o wyłączenie nakładałoby rzeczywiście nieuzasadnione obciążenie na organy celne, które musiałyby przeprowadzać badanie laboratoryjne i sprawdzać końcowe przeznaczenie każdej przesyłki. Ponadto, ponieważ produkt jest związany z jednym konkretnym producentem eksportującym, nie można wykluczyć ryzyka wzajemnej kompensacji.

(21)

Po ostatecznym ujawnieniu Arinox ponowił swój pierwotny wniosek o wyłączenie produktu, tj. o wyłączenie z zakresu produktu produktów wykonanych ze stali o niskiej zawartości niklu należącej do serii 200 oraz produktów wykonanych ze stali należącej do serii 201. Arinox twierdził, że produkty wykonane ze stali o niskiej zawartości niklu należącej do serii 200 oraz produkty wykonane ze stali należącej do serii 201 są zasadniczo niedostępne na rynku Unii, a producenci unijni nie są zainteresowani wytwarzaniem tych produktów. Wyjaśnił, że po ujawnieniu tymczasowych ustaleń zakup produktów wykonanych ze stali należącej do serii 201 od przemysłu Unii stał się ekonomicznie nieopłacalny i że zaledwie jeden producent w Unii może wytwarzać paski mocujące wykonane ze stali nierdzewnej o niskiej zawartości niklu należącej do serii 200. Twierdził ponadto, że poniósł już szkodę ekonomiczną w wyniku objęcia tych produktów obecnym dochodzeniem, ponieważ ze względu na wrażliwość cenową produktu nie może przenieść cła antydumpingowego na swoich klientów oraz że w niedawnej sprawie Komisja zezwoliła na wyłączenie produktu w podobnej sytuacji.

(22)

Ponadto przedsiębiorstwo powtórzyło, że istnieją znaczne różnice pod względem właściwości fizycznych, chemicznych i technicznych między produktami wykonanymi ze stali należącej do serii 200 i 201 a innymi rodzajami stali wchodzącymi w zakres produktu objętego dochodzeniem, zwłaszcza produktami wykonanymi ze stali należącej do serii 300, oraz że organy celne mogą łatwo zweryfikować skład chemiczny produktów wykonanych ze stali należącej do serii 200 i 201, wykorzystując łatwo dostępne instrumenty oraz atesty składu chemicznego i właściwości mechanicznych. Przedsiębiorstwo stwierdziło ponadto, że wniosek o wyłączenie jest związany z jednym zastosowaniem końcowym oraz że przedsiębiorstwo będzie prawdopodobnie jako jedyne korzystać z wniosku o wyłączenie.

(23)

Przedsiębiorstwo argumentowało, że ryzyko wzajemnej kompensacji jest ograniczone, ponieważ kupuje ono głównie stal należącą do serii 200 i 201 z państw, których dotyczy postępowanie, oraz że zaopatruje się w nią u różnych producentów w tych państwach.

(24)

Arinox nie przedstawił dalszych dowodów na brak możliwości zamiany produktów wykonanych ze stali należącej do serii 200 i 201 na inne rodzaje stali, z wyjątkiem twierdzenia o nieracjonalności takiej zamiany z ekonomicznego punktu widzenia. Jak już określono w motywie 20 powyżej, weryfikacja składu chemicznego przez organy celne wymaga przeprowadzenia badania laboratoryjnego, co stanowiłoby duże obciążenie dla organów celnych, zwłaszcza że byłoby to konieczne w przypadku każdej przesyłki produktu wyłączonego, którego dotyczy wniosek. Ryzyko wzajemnej kompensacji stanowi obiektywną ocenę, a z danych, które przedsiębiorstwo przedstawiło w odniesieniu do swoich zakupów produktów wykonanych ze stali należącej do serii 200 i 201 oraz innych produktów z państw, których dotyczy postępowanie, wynika, że kupowało ono od tych państw inne produkty wchodzące w zakres produktu objętego obecnym dochodzeniem, co z natury rzeczy wiąże się z ryzykiem wzajemnej kompensacji. Ponadto, chociaż przedsiębiorstwo twierdzi, że te serie stali mają tylko jedno zastosowanie końcowe, nie można wykluczyć, że mogą one mieć również inne zastosowania.

(25)

Komisja stwierdziła zatem, że uwzględnienie tego wniosku o wyłączenie produktu nie byłoby właściwe, i w związku z tym został on odrzucony.

2.2.   Podsumowanie

(26)

Wobec braku innych uwag w odniesieniu do zakresu produktu Komisja potwierdziła swoje wnioski przedstawione w motywach 22–27 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

3.   DUMPING

3.1.   Indie

3.1.1.   Współpraca i częściowe stosowanie art. 18 rozporządzenia podstawowego

(27)

W motywach 29–57 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych indyjskie podmioty Jindal uczestniczące w produkcji i sprzedaży produktu objętego dochodzeniem nazywa się „Grupą Jindal”. W niniejszym rozporządzeniu podmioty te będą określane mianem „Jindal India”, natomiast „Grupa Jindal” odnosi się do przedsiębiorstw Jindal India, Jindal Indonesia i odpowiednich podmiotów Jindal w państwach trzecich.

(28)

Jak wyjaśniono w motywach 32–35 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, Komisja postanowiła zastosować art. 18 rozporządzenia podstawowego na etapie tymczasowym i oprzeć się na dostępnym stanie faktycznym w celu ustalenia nieujawnionych informacji dotyczących roli przedsiębiorstwa powiązanego Grupy Jindal.

(29)

Po ujawnieniu tymczasowych ustaleń Grupa Jindal zakwestionowała zastosowanie art. 18. Uznała, że nie odmówiła dostępu do odpowiednich informacji ani ich nie zataiła oraz że działała na miarę swoich możliwości. Dlatego też Komisja powinna skorzystać z informacji przedstawionych przez przedsiębiorstwo. Komisja należycie zbadała te uwagi. Jak wspomniano w motywie 33 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, Grupie Jindal zapewniono już możliwość przeprowadzenia w tej sprawie posiedzenia wyjaśniającego z udziałem rzecznika praw stron w dniu 16 kwietnia 2021 r. Zgodnie z zaleceniami rzecznika praw stron wydanymi po tym posiedzeniu Komisja dokonała również pełnej oceny informacji otrzymanych od Grupy Jindal w dniu 29 marca 2021 r. w odpowiedzi na pismo wystosowane na podstawie art. 18.

(30)

W związku z tym Komisja wykorzystała informacje przedstawione przez tego producenta eksportującego i częściowo przyjęła ten argument. Ponadto w świetle dalszej analizy informacji przedstawionych w dniu 29 marca 2021 r. dokonanie dalszego dostosowania uznano za właściwe. Ponieważ uwagi Grupy Jindal opatrzono klauzulą poufności, szczegółową ocenę argumentu ujawniono jedynie zainteresowanej stronie.

3.1.2.   Wartość normalna

(31)

Szczegóły dotyczące obliczania wartości normalnej przedstawiono w motywach 36–47 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

(32)

Po ujawnieniu tymczasowych ustaleń przedsiębiorstwa Jindal India i Jindal Indonesia powtórzyły swoje argumenty w odniesieniu do art. 2 ust. 5 akapity trzeci i czwarty oraz art. 2 ust. 10 lit. k) rozporządzenia podstawowego, że Komisja powinna dostosować wartość normalną do kosztów związanych ze środkami izolacji stosowanymi w Indiach i Indonezji z uwagi na COVID-19 podczas części okresu objętego dochodzeniem.

(33)

Argumenty te należało odrzucić.

(34)

W odniesieniu do argumentów przedstawionych na podstawie art. 2 ust. 5 akapit trzeci Komisja zauważa po pierwsze, że w akapicie trzecim omówiono właściwą alokację kosztów i stosowanie takiej alokacji w przeszłości, wyrażając preferencję dla alokacji kosztów opartej na obrocie. Dodaje, że „koszty dostosowuje się odpowiednio, uwzględniając te niepowtarzające się elementy kosztów, które wpływają na produkcję przyszłą lub obecną, jeżeli nie zostały one już uwzględnione w alokacji kosztów na mocy [tego] akapitu”. W przedmiotowej sprawie rzekome „koszty związane z COVID-19” nie stanowią jednak oddzielnej pozycji kosztów, którą można dostosować w odniesieniu do okresu objętego dochodzeniem. Rzekome koszty są zwykłymi kosztami stałymi ponoszonymi przez Jindal i kosztami, które powtarzają się w przypadku Jindal regularnie. Dotyczą one jedynie mniejszej ilości produkcji w związku z COVID-19. Przytoczone ostatnie zdanie akapitu trzeciego nie obejmuje jednak tego scenariusza. W związku z tym nie można dokonać dostosowania na podstawie art. 2 ust. 5 akapit trzeci.

(35)

Po drugie, w odniesieniu do argumentów przedstawionych na podstawie art. 2 ust. 5 akapit czwarty Komisja zauważa, że zgodnie z art. 2 ust. 5 akapit czwarty odstępstwo od kosztów jednostkowych ponoszonych zwykle przez przedsiębiorstwo można przyznać jedynie w przypadku, gdy wykorzystanie nowych środków produkcyjnych wymaga znacznych nakładów inwestycyjnych i gdy niskie wykorzystanie mocy produkcyjnych wynika z operacji rozruchu mających miejsce w okresie objętym dochodzeniem lub przez część tego okresu. W przedmiotowej sprawie niskie wykorzystanie mocy produkcyjnych, jeśli występuje, jest wynikiem czasowego wstrzymania produkcji z powodu COVID-19. W związku z tym art. 2 ust. 5 akapit czwarty nie ma zastosowania.

(36)

Po trzecie, w odniesieniu do argumentów przedstawionych na podstawie art. 2 ust. 10 lit. k) Komisja zauważa, że zgodnie z art. 2 ust. 10 dostosowania można dokonać „z tytułu różnic czynników […], jeżeli zostanie wykazane, że wpływają one na porównywalność cen, stosownie do wymagań niniejszego ustępu, w szczególności jeżeli klienci płacą różne ceny na rynku krajowym wskutek różnicy tych czynników”. Przedsiębiorstwa Jindal India i Jindal Indonesia twierdziły, że należało dokonać dostosowania ze względu na wpływ środków izolacji stosowanych w związku z COVID-19 na koszty produkcji, ale nie wykazały żadnego wpływu na porównywalność cen. W związku z tym nie można przyjąć argumentu dotyczącego art. 2 ust. 10 lit. k).

(37)

Po ostatecznym ujawnieniu Grupa Jindal podtrzymała argumenty dotyczące dostosowania z tytułu kosztów związanych z COVID-19. W odniesieniu do ewentualnego dostosowania na podstawie art. 2 ust. 5 akapit trzeci i czwarty Grupa Jindal wskazała, że „wyjątkowo wysokich” (7) kosztów nie należy w całości przypisywać produkcji i sprzedaży produktu objętego dochodzeniem w okresie objętym dochodzeniem, ale że zamiast tego Komisja powinna obliczyć reprezentatywny koszt produkcji w okresie objętym dochodzeniem.

(38)

Argument ten należało odrzucić. Przedmiotowe koszty poniesiono w okresie objętym dochodzeniem i dotyczą one produkcji i sprzedaży produktu objętego dochodzeniem. W świetle sprawozdania zespołu orzekającego dotyczącego łososia atlantyckiego, na które powołuje się Grupa Jindal, oraz zgodnie z art. 2 ust. 5 akapit trzeci zdanie trzecie rozporządzenia podstawowego koszty dostosowuje się odpowiednio, uwzględniając te niepowtarzające się elementy kosztów, które wpływają na produkcję przyszłą lub obecną. Komisja przyznała, że rzekome koszty związane ze środkami izolacji stosowanymi w związku z COVID-19 są kosztami mającymi niepowtarzający się charakter. Konkretne koszty poniesione podczas środków izolacji stosowanych z uwagi na COVID-19 są jednak wyłącznie kosztami stałymi i wynikają po prostu z niepełnego wykorzystania dostępnych i w innym przypadku wykorzystywanych mocy produkcyjnych. Z definicji nie mogą one wpływać na przyszłą produkcję, tak jak byłoby to w przypadku kosztów inwestycji. Nie mogą również wpływać na obecną produkcję, ponieważ wynikają raczej bezpośrednio z jednorazowego zdarzenia o charakterze siły wyższej, jakim są środki izolacji stosowane w związku z COVID-19.

(39)

W odniesieniu do argumentu przedstawionego na podstawie art. 2 ust. 10 lit. k) rozporządzenia podstawowego Grupa Jindal odniosła się do twierdzenia Komisji zawartego w motywie 36 i dodała, że z formuły wprowadzającej do art. 2 ust. 10 jasno wynika, że odniesienie do porównywalności cen obejmuje porównywalność między wartością normalną (niezależnie od sposobu jej ustalenia) a ceną eksportową.

(40)

Komisja przyznała, że formuła wprowadzająca do art. 2 ust. 10 odnosi się do porównywalności cen. Prawdą jest również, że niektóre z dostosowań wymienionych w art. 2 ust. 10 lit. a)–k) można w równym stopniu stosować do wartości normalnej na podstawie cen krajowych, jak i do konstruowanej wartości normalnej. Art. 2 ust. 10 lit. k) zawiera jednak wyraźny warunek odnoszący się do różnic w cenach uiszczanych na rynku krajowym, który to warunek należy spełnić przed dokonaniem dostosowania. Grupa Jindal nie była w stanie uzasadnić takich różnic, mogła jedynie wykazać wpływ na koszty. Jakikolwiek wzrost kosztów w każdym przypadku wpłynąłby w równym stopniu na ceny krajowe i eksportowe. Dlatego też nowy argument przedstawiony na podstawie art. 2 ust. 10 lit. k) należało odrzucić.

(41)

Po ujawnieniu tymczasowych ustaleń przedsiębiorstwo Chromeni zakwestionowało dokonane przez Komisję dostosowania kosztu surowców. W tymczasowych ustaleniach Komisja zauważyła w tabeli zakupów walcowanych na gorąco zwojów ze stali nierdzewnej dla poszczególnych transakcji, że ceny zakupu walcowanych na gorąco zwojów ze stali nierdzewnej od powiązanych stron były znacznie niższe od cen tego samego materiału nabywanych od niepowiązanych stron. W związku z tym nie można było uznać ich za ceny wolnorynkowe i Komisja dokonała dostosowania tych cen. W swoich uwagach do ujawnienia tymczasowych ustaleń przedsiębiorstwo Chromeni stwierdziło, że jakość zwojów użytych do porównania nie zawsze była taka sama i że należy to uwzględnić przy dokonywaniu porównania. Argument poparto umowami kupna, umową o udzielenie rabatu jakościowego, notami kredytowymi, sprawozdaniem z kontroli jakości, jak również zapisami księgowymi odnoszącymi się do twierdzeń dotyczących jakości. Komisja należycie odniosła się do tego argumentu i uznała go za uzasadniony. W związku z tym Komisja zastąpiła średnią cenę zakupu walcowanych na gorąco zwojów ze stali nierdzewnej od powiązanych stron, która znajdowała się w ewidencji prowadzonej przez przedsiębiorstwo, średnią ważoną ceną zakupu od dostawców niepowiązanych, pomnożoną przez wykorzystane ilości.

(42)

Na etapie tymczasowym Komisja ponownie obliczyła koszty amortyzacji według wartości normalnej przedsiębiorstwa Chromeni, ponieważ ustalono, że nie zgłoszono amortyzacji niektórych urządzeń produkcyjnych, gdy były one już wykorzystywane do produkcji komercyjnej. Po ujawnieniu tymczasowych ustaleń przedsiębiorstwo Chromeni zakwestionowało to dostosowanie zgłoszonych kosztów amortyzacji, twierdząc, że koszty te zaksięgowano w sposób całkowicie zgodny z powszechnie przyjętymi praktykami rachunkowości w Indiach, a zatem powinny zostać zaakceptowane. Komisja utrzymywała, że przywrócenie początku okresu amortyzacji maszyn, tak aby zbiegł on się z początkiem rzeczywistej produkcji i sprzedaży produktu objętego dochodzeniem, jest właściwe i uzasadnione. W tym względzie ewidencja prowadzona przez przedsiębiorstwa Chromeni nie odzwierciedla odpowiednio kosztów powiązanych z produkcją i sprzedażą produktu objętego dochodzeniem i w związku z tym należało je dostosować.

(43)

Ponadto po ujawnieniu tymczasowych ustaleń przedsiębiorstwo Chromeni zakwestionowało traktowanie przez Komisję rzekomych dostosowań kosztów rozruchu, które dotyczyły kosztów amortyzacji oraz kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych. Komisja ograniczyła okres, w którym można było dokonać dostosowania uwzględniającego koszty amortyzacji, do trzech miesięcy i odrzuciła dostosowanie uwzględniające koszty rozruchu w odniesieniu do kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych. Przedsiębiorstwo Chromeni stwierdziło, że faza rozruchu linii produkcyjnej stali trwa znacznie dłużej niż trzy miesiące, wskazując tym samym na datę wystawienia świadectwa odbioru końcowego. Komisja ustaliła jednak, że produkcja komercyjna rozpoczęła się już na długo przed tą datą. Ponadto, zgodnie z art. 2 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, który stanowi między innymi, że okres fazy rozruchu nie może przekroczyć odpowiedniej początkowej części okresu na zwrot kosztów, stałą praktyką Komisji jest ograniczenie czasu trwania fazy rozruchu do trzech miesięcy. Uwzględniając okoliczności niniejszej sprawy, Komisja uznała w związku z tym, że trzy miesiące stanowią odpowiedni czas. W odniesieniu do kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych przedsiębiorstwo Chromeni nie przedstawiło żadnych dowodów na to, że koszty te są związane z produkcją, a zatem nie ma na nie wpływu wykorzystanie nowych środków produkcyjnych wymagających znacznych nakładów inwestycyjnych ani niskie wykorzystanie mocy produkcyjnych, które wynikają z operacji rozruchu, zgodnie z wymogami art. 2 ust. 5 akapit czwarty rozporządzenia podstawowego.

(44)

Po ostatecznym ujawnieniu przedsiębiorstwo Chromeni powtórzyło jedynie te same twierdzenia i argumentację, nie przedstawiając żadnych nowych dowodów ani argumentów. W związku z powyższym argumenty przedsiębiorstwa Chromeni dotyczące dostosowania uwzględniającego koszty amortyzacji i rozruchu zostały odrzucone.

(45)

W motywie 175 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych Komisja potwierdziła zakłócenia handlu surowcami w Indiach i Indonezji, na które powoływano się w skardze. Po ujawnieniu tymczasowych ustaleń Eurofer stwierdził, że ze względu na istnienie wywołanych przez rząd zakłóceń na rynkach surowców w Indiach i Indonezji, koszty przedsiębiorstw należy dostosować na podstawie art. 2 ust. 5 rozporządzenia podstawowego. Eurofer stwierdził, że z uwagi na wspomniane zakłócenia koszty ujęte w ewidencji prowadzonej przez producentów eksportujących nie odzwierciedlają odpowiednio kosztów powiązanych z produkcją i sprzedażą produktu objętego dochodzeniem, a ponadto że zakłócenia w handlu surowcami doprowadziły do anormalnej sytuacji.

(46)

Komisja odrzuciła ten argument, ponieważ stwierdziła, że Eurofer nie przedstawił wystarczających dowodów, aby w pełni zastosować w tym przypadku dostosowanie na podstawie art. 2 ust. 5 rozporządzenia podstawowego. Po ostatecznym ujawnieniu Eurofer nie zgodził się z tym twierdzeniem, utrzymując, że w skardze oraz w kilku uwagach przekazanych przed ujawnieniem tymczasowych ustaleń i po tym ujawnieniu przedstawił wystarczające dowody na poparcie argumentu zawartego w skardze. Komisja nie uznała za właściwe dalszego badania ewentualnego dostosowania na podstawie art. 2 ust. 5 rozporządzenia podstawowego. Niezależnie od tego, czy dowody przedstawione w trakcie niniejszego postępowania stanowiły wystarczający dowód potwierdzający, który przemawia za przeanalizowaniem argumentu co do meritum, Komisja zauważyła, że podobny argument dotyczący wpływu zakłóceń w handlu surowcami na dostawy towarów badano w kontekście dochodzenia antysubsydyjnego.

3.1.3.   Cena eksportowa

(47)

Szczegóły dotyczące obliczania ceny eksportowej przedstawiono w motywach 48–50 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

(48)

Po ujawnieniu tymczasowych ustaleń, jak również po ostatecznym ujawnieniu przedsiębiorstwa Jindal India i Jindal Indonesia zakwestionowały podejście, jakie Komisja zastosowała w celu ustalenia ceny eksportowej części sprzedaży dokonywanej za pośrednictwem Iberjindal S.L. („IBJ”), powiązanego przedsiębiorstwa handlowego z siedzibą w Hiszpanii. Argument ten został w większości odrzucony. Ponieważ uwagi te opatrzono klauzulą poufności, przyczyny leżące u podstaw ustaleń Komisji dotyczących argumentu ujawniono jedynie zainteresowanej stronie.

(49)

Po ostatecznym ujawnieniu Grupa Jindal stwierdziła, że przy obliczaniu ceny eksportowej we wzorze wystąpił błąd w odniesieniu do kosztów frachtu, który miał wpływ na ceny w przypadku części sprzedaży unijnej. Komisja zweryfikowała tę kwestię i stwierdziła, że we wzorze faktycznie wystąpił błąd pisarski, który następnie skorygowała.

(50)

Nie otrzymano żadnych dalszych wniosków dotyczących obliczania ceny eksportowej. W związku z tym motywy 48–50 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają potwierdzone.

3.1.4.   Porównanie

(51)

Szczegóły dotyczące porównania wartości normalnej i ceny eksportowej przedstawiono w motywach 51–54 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

(52)

Po ujawnieniu tymczasowych ustaleń przedsiębiorstwa Jindal India i Jindal Indonesia stwierdziły, że Komisja nie powinna była odliczać kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku („zakładana prowizja”) od ceny eksportowej sprzedaży UE dokonywanej za pośrednictwem powiązanego przedsiębiorstwa handlowego w państwie trzecim, jak wyjaśniono w motywach 52 i 81 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych. Argument ten został odrzucony. Ponieważ uwagi te opatrzono klauzulą poufności, przyczyny odrzucenia argumentu ujawniono jedynie zainteresowanej stronie.

(53)

Po ostatecznym ujawnieniu Grupa Jindal przedstawiła dodatkowe argumenty dotyczące oceny ceny eksportowej w odniesieniu do tego powiązanego przedsiębiorstwa handlowego. Uwagi te ponownie opatrzono klauzulą poufności i w związku z tym Jindal poinformowano o stanowisku Komisji w odniesieniu do tych argumentów w sposób indywidualny.

(54)

Po ostatecznym ujawnieniu Grupa Jindal stwierdziła, że dostosowanie cen eksportowych sprzedaży UE dokonywanej za pośrednictwem JSL Global Commodities Pte. Ltd. („JGC”) nie powinno przekraczać jej kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych, ponieważ zgodnie z dotychczasową praktyką instytucji, usankcjonowaną przez Sąd, zasadne byłoby odliczenie jedynie kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych (8). Jeśli Komisja będzie utrzymywała, że należy uwzględnić zysk (czego nie powinna robić), zysk ten powinien opierać się na danych JGC.Według Grupy Jindal byłoby to zgodne z ostatnią praktyką Komisji i uznaniem przez Sąd, że „uzasadnione” jest wykorzystanie „prawdziwych danych” (9).

(55)

Argumenty te należało odrzucić. Po pierwsze w przypadku odliczenia jedynie kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych nie uwzględniono by pełnej wartości marży zysku, na którą zazwyczaj składają się koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz zysk. Jeśli chodzi o ocenę takiego zysku, Komisja utrzymuje, że musi on zostać osiągnięty zgodnie z warunkami ceny rynkowej, a zatem nie może opierać się na zysku, który wynika z wynagrodzenia uzgodnionego przez powiązane strony. Jeśli chodzi o wyrok Sądu, zatwierdzono w nim odliczenie kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych, ale w sposób oczywisty nie sprzeciwiono się jednoczesnemu odliczeniu zysków, co nie było przedmiotem tej sprawy. Ponadto, zgodnie z przywołaną sprawą, w obecnym dochodzeniu koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne odliczono na podstawie rzeczywistych danych powiązanego przedsiębiorstwa handlowego, ponieważ związek między tymi dwoma podmiotami nie miał wpływu na zgłoszone koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne. Co się tyczy praktyki Komisji – w sytuacji gdy wydaje się, że na marżę zysku mają wpływ stosunki między przedsiębiorstwem handlowym a producentem eksportującym, praktyką jest odjęcie nominalnej marży zysku, opartej na danych dostarczonych przez importerów niepowiązanych współpracujących w ramach tego samego dochodzenia, jako rozsądnego wskaźnika zastępczego. W niedawnej sprawie, na którą powołuje się Grupa Jindal, rzeczywistą marżę zysku uznano jednak za rozsądną w świetle okoliczności faktycznych tej sprawy oraz funkcji pełnionych przez powiązane przedsiębiorstwo handlowe. Dlatego też odliczono rzeczywistą marżę zysku.

(56)

Po ujawnieniu tymczasowych ustaleń przedsiębiorstwo Jindal India powtórzyło swój argument, że wartość normalną należy dostosować, uwzględniając zwrot opłat przywozowych. W szczególności twierdziło, że art. 2 ust. 10 lit. k) rozporządzenia podstawowego stanowi, że należy uwzględnić wszystkie różnice wpływające na porównywalność cen, a zatem argument ten powinien zostać przyjęty.

(57)

Argument ten został odrzucony. Przedsiębiorstwo Jindal India nie wykazało, że domniemany zwrot opłat przywozowych miał wpływ na porównywalność cen. W szczególności przedsiębiorstwo Jindal India nie było w stanie wykazać, że zwrot opłat przywozowych spowodował stały wzrost cen krajowych.

(58)

Po ostatecznym ujawnieniu przedsiębiorstwo Jindal India stwierdziło, że Komisja powinna zapewnić, aby nie liczono podwójnie zwrotów opłat przywozowych, oraz że dwukrotne potrącanie tego samego subsydium poprzez jednoczesne nakładanie ceł antydumpingowych i antysubsydyjnych (zwłaszcza w przypadku subsydiów wywozowych) narusza regulacje prawne Światowej Organizacji Handlu (10). Ponieważ zwrot opłat przywozowych niektórych podmiotów należących do Grupy Jindal jest przedmiotem dochodzenia antysubsydyjnego prowadzonego w sprawie potencjalnych subsydiów stanowiących podstawę środków wyrównawczych, Komisja powinna zapewnić, aby zwroty te zostały dostosowane w niniejszej sprawie lub aby nie podlegały środkom wyrównawczym w postępowaniu antysubsydyjnym.

(59)

W odniesieniu do tego argumentu Komisja wyjaśniła, że z powodów wymienionych w motywie 53 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych i w motywie 57 niniejszego rozporządzenia system stosowany przez przedsiębiorstwo Jindal India w odniesieniu do jego sprzedaży eksportowej do Unii nie spełnia warunków żadnego dostosowania na podstawie art. 2 ust. 10 lit. b) lub k) rozporządzenia podstawowego. W szczególności przedsiębiorstwo Jindal India nie wykazało, że klienci na rynku krajowym płacili konsekwentnie różne ceny w zależności od systemu podstawowego. W związku z tym Komisja uznała argumenty dotyczące dostosowania za nieuzasadnione i je odrzuciła.

(60)

Nie otrzymano żadnych dalszych wniosków dotyczących porównania między wartością normalną a ceną eksportową. W związku z tym motywy 51–54 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają potwierdzone.

3.1.5.   Marginesy dumpingu

(61)

Po ostatecznym ujawnieniu Grupa Jindal stwierdziła, że przy obliczaniu dumpingu Komisja zastosowała w odniesieniu do części sprzedaży unijnej nieprawidłowe wartości CIF. Komisja stwierdziła jednak, że domniemany błąd pisarski popełniła sama Grupa Jindal w odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu, a Komisja nie została o nim poinformowana ani przed zdalną kontrolą krzyżową, ani w jej trakcie. Grupa Jindal nie poruszyła tej kwestii również w uwagach poprzedzających ujawnienie ani w uwagach do ujawnienia tymczasowych ustaleń. W związku z tym Komisja uznała, że w chwili przedstawiania argumentu niemożliwe było już zdalne przeprowadzenie kontroli krzyżowych, a zatem argument dotyczący domniemanego błędu został odrzucony.

(62)

Jak opisano szczegółowo w motywach 27–60 powyżej, Komisja uwzględniła uwagi zainteresowanych stron przedstawione po ujawnieniu tymczasowych ustaleń i po ostatecznym ujawnieniu. Obliczenia przedsiębiorstwa Jindal India zaktualizowano również w celu skorygowania błędu pisarskiego związanego z ceną eksportową (zob. motyw 49).

(63)

Ostateczne marginesy dumpingu, wyrażone jako odsetek ceny CIF (koszt, ubezpieczenie, fracht) na granicy Unii przed ocleniem, są następujące:

Przedsiębiorstwo

Ostateczny margines dumpingu

Jindal India

13,9  %

Chromeni

45,1  %

Wszystkie pozostałe przedsiębiorstwa

45,1  %

3.2.   Indonezja

3.2.1.   Uwaga wstępna

(64)

W motywach 58–86 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych indonezyjskie podmioty Jindal uczestniczące w produkcji i sprzedaży produktu objętego dochodzeniem nazywa się „Grupą Jindal Indonesia” lub „Grupą Jindal”. W niniejszym rozporządzeniu podmioty te będą określane mianem „Jindal Indonesia”, natomiast „Grupa Jindal” odnosi się do przedsiębiorstw Jindal India, Jindal Indonesia i odpowiednich podmiotów Jindal w państwach trzecich.

3.2.2.   Wartość normalna

(65)

Szczegóły dotyczące obliczania wartości normalnej przedstawiono w motywach 65–76 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

(66)

W swoim oświadczeniu z dnia 11 czerwca 2021 r. rząd Indonezji przypomniał, że objęci próbą indonezyjscy producenci eksportujący w pełni współpracowali i że do obliczenia wartości normalnej Komisja musi wykorzystać ich rzeczywiste dane.

(67)

Po ujawnieniu tymczasowych ustaleń przedsiębiorstwo Jindal Indonesia powtórzyło swój argument, wraz z przedsiębiorstwem Jindal India, że Komisja powinna dostosować wartość normalną z tytułu kosztów związanych ze środkami izolacji stosowanymi z uwagi na COVID-19. Argument ten został odrzucony. Ustosunkowano się do niego w motywach 32–36 powyżej.

(68)

Po ujawnieniu tymczasowych ustaleń IRNC zakwestionował podejście Komisji polegające na zastąpieniu ceny zakupu walcowanej na gorąco blachy białej w zwojach ze stali nierdzewnej skonstruowaną ceną rynkową, jeśli ten ważny produkt pośredni kupowano od powiązanych dostawców. W odpowiedzi przedsiębiorstwa na pytania zawarte w kwestionariuszu oraz podczas zdalnej kontroli krzyżowej Komisja ustaliła, że produkty te pozyskiwano od powiązanych dostawców po cenie transferowej poniżej kosztów produkcji. W związku z tym we wstępnym obliczeniu Komisja zastąpiła te ceny konstruowaną ceną rynkową, na którą składają się koszty produkcji, koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz zysk. Przedsiębiorstwo stwierdziło, że ceny transferowe były cenami wolnorynkowymi, i skrytykowało brak analizy w tym zakresie.

(69)

Komisja przeanalizowała przedstawione wyjaśnienia i dokumenty potwierdzające i stwierdziła, że należy skorygować pierwotne podejście w odniesieniu do zakupów walcowanej na gorąco blachy białej w zwojach ze stali nierdzewnej od powiązanych dostawców. Ceny sprzedaży naliczane przez powiązanych dostawców walcowanej na gorąco blachy białej w zwojach ze stali nierdzewnej dla IRNC były porównywalne z ich cenami sprzedaży walcowanych na gorąco zwojów ze stali nierdzewnej stosowanymi wobec klientów niepowiązanych. W związku z tym uznała za właściwe przyjęcie ceny zakupu tych produktów przez IRNC, w przypadku gdy cena ta była równa kosztowi produkcji tych dostawców lub od niego wyższa, oraz zastąpienie ceny zakupu kosztem produkcji dostawców, w przypadku gdy stwierdzono, że transferowa cena zakupu jest niższa.

(70)

W swoich uwagach do ostatecznego ujawnienia Eurofer zakwestionował zmienione podejście Komisji w odniesieniu do kosztów walcowanej na gorąco blachy białej w zwojach ze stali nierdzewnej IRNC, jak wyjaśniono w motywie 69. Po pierwsze Eurofer stwierdził, że Komisja nie powinna była wykorzystywać cen zakupu walcowanych na gorąco zwojów ze stali nierdzewnej przez IRNC od powiązanych stron, ponieważ ceny te nie byłyby cenami wolnorynkowymi. Po drugie Eurofer stwierdził, że podejście Komisji jest sprzeczne z ustaleniami niedawno zakończonego dochodzenia dotyczącego tej samej grupy przedsiębiorstw (11). W tym dochodzeniu Komisja odrzuciła koszt produkcji głównego komponentu do wytwarzania produktu objętego postępowaniem. Po trzecie Eurofer stwierdził, że jeśli Komisja utrzyma swoje podejście, przy dostosowywaniu wartości transakcji między powiązanymi stronami powinna albo dodać rozsądny zysk do ceny zakupu walcowanych na gorąco zwojów ze stali nierdzewnej, zgodnie z art. 2 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, albo zwiększyć zysk IRNC z tytułu płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno wykorzystany przy obliczaniu wartości normalnej, aby zrekompensować transakcje po kosztach lub rażąco niski zysk, zgodnie z art. 2 ust. 6 rozporządzenia podstawowego.

(71)

Komisja zbadała powyższe argumenty. W odniesieniu do pierwszego argumentu Komisja stwierdziła, że informacje dostarczone przez powiązanych z IRNC dostawców walcowanych na gorąco zwojów ze stali nierdzewnej były kompletne i wystarczające, aby ocenić, czy na ceny zakupu walcowanych na gorąco zwojów ze stali nierdzewnej miały wpływ powiązania między IRNC a tymi dostawcami. Komisja ustaliła, że w okresie objętym dochodzeniem powiązani dostawcy sprzedawali walcowane na gorąco zwoje ze stali nierdzewnej nie tylko swojemu powiązanemu klientowi IRNC, ale także szeregowi niepowiązanych klientów krajowych, oraz że ceny sprzedaży dla IRNC i dla klientów niepowiązanych były cenami wolnorynkowymi. Dlatego uznano, że na ceny te nie miały wpływu powiązania między IRNC a jego powiązanym dostawcą zgodnie z art. 2 ust. 1 rozporządzenia podstawowego i że nie ma podstaw do ich całkowitego pominięcia. Po drugie, nie zajmując stanowiska w sprawie faktów ani wniosków z dochodzenia w sprawie walcowanych na gorąco arkuszy i zwojów ze stali nierdzewnej, o którym wspomina Eurofer, Komisja przypomniała, że każda sprawa jest oceniana i analizowana odrębnie, i jeśli okoliczności faktyczne potwierdzone w jednym dochodzeniu różnią się od okoliczności faktycznych potwierdzonych w poprzednim dochodzeniu, nawet jeśli jest to niedawne dochodzenie dotyczące tej samej grupy przedsiębiorstw, można dojść do innego wniosku.

(72)

Argument, aby do ceny zakupu walcowanych na gorąco zwojów ze stali nierdzewnej dodać rozsądny zysk, został odrzucony, ponieważ w art. 2 ust. 5 rzeczywiście umożliwiono takie dostosowanie, jeśli koszty powiązane z wytwarzaniem produktu objętego dochodzeniem nie zostały właściwie udokumentowane w ewidencji prowadzonej przez zainteresowaną stronę. W obecnym dochodzeniu Komisja nie ustaliła jednak, że ma to miejsce w tym przypadku. W odniesieniu do drugiej części trzeciego argumentu Komisja przypomniała, że produkt objęty dochodzeniem jest wytwarzany przy użyciu wyłącznie walcowanych na gorąco zwojów ze stali nierdzewnej pochodzących od powiązanych dostawców w tej samej strefie przemysłowej, a końcowy etap produkcji przeprowadza IRNC. Art. 2 ust. 6 rozporządzenia podstawowego wyraźnie stanowi, że zysk „ustala się w oparciu o faktyczne dane dotyczące produkcji i sprzedaży produktów podobnych przez producenta lub eksportera objętego postępowaniem w zwykłym obrocie handlowym”. Dlatego też przepis ten obejmuje jedynie określenie marży zysku z tytułu sprzedaży produktu podobnego i nie ma zastosowania do ustalania ceny wolnorynkowej przy sprzedaży surowców.

(73)

W związku z powyższym argumenty Eurofer zostały odrzucone.

(74)

Po ujawnieniu tymczasowych ustaleń Eurofer stwierdził, że należy dokonać korekty wartości normalnej na podstawie art. 2 ust. 5 rozporządzenia podstawowego ze względu na zakłócenia handlu surowcami występujące w Indonezji. Kwestię tę omówiono w motywach 45 i 46 powyżej.

3.2.3.   Cena eksportowa

(75)

Szczegóły dotyczące obliczania ceny eksportowej przedstawiono w motywach 77–79 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

(76)

Jak wyjaśniono w motywie 79 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, w przypadku producentów eksportujących, którzy dokonywali wywozu produktu objętego postępowaniem do Unii za pośrednictwem przedsiębiorstw powiązanych działających jako importer, cena eksportowa została ustalona na podstawie ceny, po której produkt przywieziony został po raz pierwszy odsprzedany niezależnym klientom w Unii, zgodnie z art. 2 ust. 9 rozporządzenia podstawowego. Jak określono w motywie 64 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, przedsiębiorstwo Jindal Indonesia dokonywało niektórych transakcji sprzedaży za pośrednictwem IBJ w Hiszpanii.

(77)

Po ujawnieniu tymczasowych ustaleń przedsiębiorstwo Jindal Indonesia zgłosiło w odniesieniu do tej sprzedaży takie same uwagi, jak uwagi zgłoszone przez przedsiębiorstwo Jindal India, o których mowa w motywie 48 powyżej. Argument ten został odrzucony. Przyczyny odrzucenia argumentu ujawniono jedynie zainteresowanej stronie z powodów wymienionych w motywie 48.

3.2.4.   Porównanie

(78)

Szczegóły dotyczące porównania wartości normalnej i ceny eksportowej przedstawiono w motywach 80–83 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

(79)

Po ujawnieniu tymczasowych ustaleń przedsiębiorstwo Jindal Indonesia zgłosiło w odniesieniu do dostosowania z tytułu zakładanej prowizji takie same uwagi, jak uwagi zgłoszone przez przedsiębiorstwo Jindal India, o których mowa w motywie 52 powyżej. Argument ten został odrzucony. Przyczyny odrzucenia argumentu ujawniono jedynie zainteresowanej stronie z powodów wymienionych w motywie 52.

(80)

Przedsiębiorstwo Jindal Indonesia stwierdziło, że do obliczenia kosztów kredytu Komisja powinna była wykorzystać opublikowane przez Bank Indonezji krótkoterminowe stopy procentowe dla kredytów w USD i IDR, a nie międzybankowe krótkoterminowe stopy procentowe opublikowane przez fundusz inwestycyjny zamknięty.

(81)

Komisja przeanalizowała przedstawione wyjaśnienia i dokumenty potwierdzające i uznała, że zmiana źródła danych zgodnie z postulatem przedsiębiorstwa Jindal Indonesia jest uzasadniona. W odniesieniu do stosowania różnych stóp procentowych dla sprzedaży krajowej i eksportowej, w art. 2 ust. 10 lit. g) rozporządzenia podstawowego przewidziano jednak możliwość dokonania dostosowania ze względu na różnice kosztów wszelkich kredytów udzielonych na dokonanie danej sprzedaży, pod warunkiem że czynnik ten jest uwzględniony przy ustalaniu pobieranych cen. W trakcie zdalnej kontroli krzyżowej Komisja stwierdziła, że przedsiębiorstwo finansuje zarówno swoje operacje krajowe, jak i swoje operacje wywozowe za pomocą pożyczek krótkoterminowych i zbiorczych instrumentów handlowych denominowanych głównie w USD. Komisja nie znalazła żadnych dowodów w ewidencji prowadzonej przez przedsiębiorstwo, które uzasadniałyby zastosowanie odmiennej stopy procentowej w odniesieniu do denominowanych w IDR pożyczek zaciąganych na potrzeby sprzedaży krajowej. W związku z powyższym Komisja odrzuciła argument dotyczący stosowania stopy procentowej ustalonej dla pożyczek denominowanych w IDR do finansowania sprzedaży krajowej.

(82)

Grupa IRNC podtrzymała swój argument, że Komisja postąpiła niespójnie, ponieważ dostosowała cenę eksportową na podstawie art. 2 ust. 10 lit. e) rozporządzenia podstawowego z uwzględnieniem określonych kosztów transportu, odrzucając jednocześnie wnioski o dostosowanie cen sprzedaży krajowej z uwzględnieniem niektórych kosztów transportu i innych powiązanych kosztów dodatkowych, w szczególności kosztów poniesionych z tytułu konieczności przewiezienia produktu objętego postępowaniem z fabryki do magazynu na terytorium kraju.

(83)

Komisja zauważyła, że art. 2 ust. 10 lit. e) rozporządzenia podstawowego ma zastosowanie do kosztów transportu poniesionych po dokonaniu sprzedaży w celu przewiezienia towarów z zakładu eksportera do pierwszego niezależnego nabywcy. Magazyn IRNC na terytorium kraju jest częścią jego zakładu, a koszty poniesione w związku z przewiezieniem towarów z fabryki do magazynu na terytorium kraju zostały poniesione przed sprzedażą.

(84)

Grupa IRNC twierdziła również, że Komisja nie wyjaśniła, dlaczego nie należało w ten sam sposób odrzucić podobnych powiązanych kosztów transportu i opłat portowych poniesionych w związku z towarami przeładowywanymi w chińskiej strefie wolnocłowej. Komisja przeanalizowała uwagi i dowody zawarte w aktach sprawy, w szczególności umowę sprzedaży między producentem a powiązanymi z nim przedsiębiorstwami handlowymi uczestniczącymi w sprzedaży eksportowej. Komisja zauważyła, że w umowie sprzedaży wyraźnie określono, że port wyładunku znajduje się w Unii oraz że zezwala się na przeładunek towarów. Ponadto w przypadku sprzedaży eksportowej koszty transportu są ponoszone bezpośrednio przez przedsiębiorstwo handlowe i dlatego wpływają na porównywalność cen, podczas gdy w przypadku sprzedaży krajowej koszty magazynowania, czyli koszty przewiezienia towarów do magazynu, są ponoszone przez producenta i zostały poniesione przed sprzedażą. W związku z tym powyższy argument został odrzucony.

(85)

Po ostatecznym ujawnieniu IRNC stwierdził również, że Komisja przyjęła niespójne podejście, ponieważ nie dokonała dostosowania wartości normalnej na podstawie art. 2 ust. 10 lit. i), które odzwierciedlałoby dostosowania dokonane na podstawie art. 2 ust. 10 lit. i) w odniesieniu do sprzedaży eksportowej za pośrednictwem powiązanych przedsiębiorstw handlowych.

(86)

Komisja przypomniała, że w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości (12) wyraźnie stwierdzono, że „[…] strona, która na podstawie art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego żąda dostosowania służącego zapewnieniu porównywalności wartości normalnej i ceny eksportowej w celu określenia marginesu dumpingu, musi przedstawić dowód, że żądanie takie jest uzasadnione […]”. Wniosek złożony w tym względzie przez IRNC jest zwykłym oświadczeniem, w którym zwrócono się o dostosowanie do wartości normalnej, ale brakuje w nim jakiegokolwiek merytorycznego uzasadnienia lub szczegółowego wyjaśnienia. Komisja przypomniała ponadto, że dostosowanie ceny eksportowej nie pociąga za sobą automatycznie dostosowania wartości normalnej oraz że takie dostosowanie wartości normalnej musi być należycie uzasadnione na podstawie faktów i dowodów przez stronę wnioskującą o to dostosowanie.

(87)

W związku z tym Komisja ustaliła, że samo oświadczenie zawierające żądanie dostosowania bez przedstawienia jakiegokolwiek uzasadnionego wniosku na jego poparcie wyraźnie nie spełnia wymogów prawnych ustanowionych przez Trybunał Sprawiedliwości. Argument został zatem odrzucony jako nieuzasadniony.

(88)

IRNC twierdził również, że na Komisji ciąży obowiązek uzasadnienia dowodami decyzji o dostosowaniu ceny eksportowej na podstawie art. 2 ust. 10 lit. i) oraz że nie przedstawiła ona wystarczających powodów w swoich dokumentach ujawniających tymczasowe ustalenia i zawierających ostateczne ujawnienie.

(89)

W następstwie uwag otrzymanych od przedsiębiorstwa po ostatecznym ujawnieniu, w dniu 16 września 2021 r. Komisja przedstawiła dodatkowe ujawnienia odnoszące się do danego przedsiębiorstwa, w których wyjaśniono bardziej szczegółowo przyczyny i dowody leżące u podstaw takiego dostosowania ceny eksportowej. W odpowiedzi na to konkretne ujawnienie przedsiębiorstwo nie przedstawiło żadnych uwag.

3.2.5.   Marginesy dumpingu

(90)

Jak opisano szczegółowo w motywach 65–89 powyżej, Komisja uwzględniła uwagi zainteresowanych stron przedstawione po ujawnieniu tymczasowych ustaleń i odpowiednio przeliczyła marginesy dumpingu.

(91)

Ostateczne marginesy dumpingu, wyrażone jako odsetek ceny CIF (koszt, ubezpieczenie, fracht) na granicy Unii przed ocleniem, są następujące:

Przedsiębiorstwo

Ostateczny margines dumpingu

Jindal Indonesia

20,2  %

Grupa IRNC

10,2  %

Wszystkie pozostałe przedsiębiorstwa

20,2  %

4.   SZKODA

4.1.   Definicja przemysłu unijnego i produkcji unijnej

(92)

Po ostatecznym ujawnieniu Arinox – zainteresowana strona, którą tymczasowo zakwalifikowano jako użytkownika – stwierdził, że należy uznać go za producenta unijnego. Należy zauważyć, że dane przedsiębiorstwa ujęto we wskaźnikach makroekonomicznych przedstawionych przez Eurofer i poddanych przez Komisję kontroli krzyżowej, a zatem Komisja zaliczyła to przedsiębiorstwo do przemysłu Unii opisanego w motywie 87 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych. Komisja zauważyła jednak, że w swoim pierwotnym wniosku o wyłączenie produktu Arinox określił siebie jako użytkownika końcowego i importera, a argumenty przedsiębiorstwa przedstawione na etapie tymczasowym dotyczyły działalności, którą prowadziło ono jako użytkownik na rynku Unii.

(93)

Arinox, Euranimi i jeden importer niepowiązany zwrócili się o podanie tożsamości 13 producentów unijnych, którzy tworzyli przemysł Unii w OD. Poza trzema producentami objętymi próbą i przedsiębiorstwami popierającymi skargę (tj. Acerinox, Outokumpu Nirosta GmbH, Outokumpu Stainless AB) są to Marcegaglia, Acroni, Arinox, Otelinox oraz trzy przedsiębiorstwa zajmujące się ponownym walcowaniem mające siedzibę w Niemczech (tj. SAP Precision Metal, BWS i Waelzholz).

(94)

Wobec braku dalszych uwag dotyczących definicji przemysłu Unii i produkcji unijnej Komisja potwierdziła swoje wnioski zawarte w motywach 87–89 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

4.2.   Konsumpcja w Unii

(95)

Wobec braku uwag w odniesieniu do konsumpcji w Unii Komisja potwierdziła swoje wnioski przedstawione w motywach 90–92 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

4.2.1.   Łączna ocena skutków przywozu z państw, których dotyczy postępowanie

(96)

Konsorcjum składające się z importerów i dystrybutorów oraz jeden importer niepowiązany zakwestionowały wynik łącznej oceny skutków przywozu z Indii i Indonezji dla sytuacji przemysłu Unii. Zainteresowane strony argumentowały, że wielkości przywozu z obydwu tych państw utrzymują się na niskim poziomie, że tendencja w zakresie przywozu z Indii (nieznaczny spadek) i Indonezji (gwałtowny wzrost) różniła się w okresie objętym postępowaniem oraz że nie przeprowadzono odpowiedniej oceny warunków konkurencji między produktami przywożonymi ani między produktami przywożonymi a unijnymi produktami podobnymi zgodnie z wymogiem ustanowionym w art. 3 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

(97)

W uwagach przekazanych po ujawnieniu tymczasowych ustaleń skarżący wyraził sprzeciw wobec twierdzenia konsorcjum i importera niepowiązanego, stwierdzając, że tendencje w zakresie przywozu nie mają znaczenia dla możliwości zastosowania przepisów art. 3 ust. 4 rozporządzenia podstawowego, że warunki konkurencji zostały poddane należytej ocenie oraz że przeprowadzenie łącznej oceny zapewnia nakładanie ceł w niedyskryminujący sposób.

(98)

Komisja stwierdziła, że wymogi uprawniające do przeprowadzenia łącznej oceny przywozu zostały spełnione. Wielkości przywozu z każdego z dwóch państw, których dotyczy postępowanie, nie były nieznaczne, tj. przekraczały 1 % udziału w rynku w obydwu przypadkach; ponadto warunki konkurencji uzasadniały przeprowadzenie łącznej oceny, ponieważ produkty przywożone wykazują takie same podstawowe właściwości fizyczne, chemiczne i techniczne co produkty sprzedawane przez producentów unijnych i mają te same podstawowe zastosowania. Znajduje to odzwierciedlenie w wysokim poziomie dopasowania rodzajów produktów przywożonych z Indii i Indonezji do rodzajów produktów sprzedawanych przez producentów unijnych.

(99)

Ustalono ponadto, że rodzaje produktów przywożone z Indii i Indonezji są w dużej mierze podobne do siebie, a poziom ich cen jest porównywalny.

(100)

Co więcej – jak wskazał skarżący – w przepisach art. 3 ust. 4 rozporządzenia podstawowego nie przewidziano wymogu porównania tendencji w zakresie przywozu między państwami, których dotyczy postępowanie.

(101)

Po ostatecznym ujawnieniu konsorcjum i jeden importer niepowiązany zwróciły się o ujawnienie modeli teoretycznych wykorzystanych do oceny warunków konkurencji na unijnym rynku produktu objętego dochodzeniem i w państwach, których dotyczy postępowanie, oraz o potwierdzenie, że w sprawie tych warunków konkurencji zasięgnięto opinii służb Komisji odpowiedzialnych za konkurencję i analizę ekonomiczną.

(102)

Twierdziły ponadto, że nie przedstawiono analizy statystycznej na poparcie ustaleń zawartych w motywach 99 i 100 powyżej, oraz argumentowali, że wielkość udziału przywozu z Indii i Indonezji w rynku była niska w porównaniu z udziałem w rynku przemysłu Unii. W odniesieniu do Indii wielkość przywozu w OD była niższa niż w latach 2017 i 2018 oraz podobna do przywozu w 2019 r. Ponadto wielkość przywozu produktu objętego postępowaniem z Indii jest ograniczona kontyngentem krajowym ustanowionym w ramach środków ochronnych dotyczących stali. Dlatego też konsorcjum i importer niepowiązany uznały, że zastosowanie art. 3 ust. 4 rozporządzenia podstawowego nie jest właściwe.

(103)

Komisja przeprowadziła analizę teoretyczną, w ramach której porównała rodzaje produktów sprzedawanych na rynku Unii przez producentów eksportujących z produktem sprzedawanym przez producentów unijnych na podstawie numerów kontrolnych produktu (PCN) nadanych przez przedsiębiorstwa objęte próbą. Analiza ta wykazała wysoki poziom dopasowania. O poziomie dopasowania między każdym z producentów eksportujących a sprzedażą przemysłu Unii informuje się producentów eksportujących objętych próbą w ramach ich konkretnego ujawnienia. Ponadto Komisja stwierdziła również znaczny poziom podobieństwa rodzajów produktów sprzedawanych przez producentów eksportujących z Indonezji w porównaniu z rodzajami produktów sprzedawanymi przez producentów eksportujących z Indii. W związku z tym Komisja stwierdziła, że produkty przywożone z państw, których dotyczy postępowanie, oraz produkty unijne wyraźnie ze sobą konkurowały, a łączna ocena skutków przywozu z państw, których dotyczy postępowanie, jest odpowiednia. Konsorcjum i importer niepowiązany nie przedstawiły żadnych uzasadnionych dowodów, które świadczyłyby o nieprawidłowym lub niedostatecznym charakterze analizy przeprowadzonej przez Komisję. Fakt, że Indie posiadają kontyngent krajowy w ramach środków ochronnych, nie ma wpływu na niniejszą analizę w świetle warunków wymienionych w art. 3 ust. 4. W związku z tym argument ten został odrzucony.

(104)

Wobec braku innych uwag dotyczących łącznej oceny skutków przywozu z państw, których dotyczy postępowanie, Komisja potwierdziła wszystkie pozostałe wnioski przedstawione w motywach 93–98 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

4.2.2.   Wielkość i udział w rynku przywozu z państw, których dotyczy postępowanie

(105)

Konsorcjum składające się z importerów i dystrybutorów oraz jeden importer niepowiązany twierdziły, że wzrost przywozu z Indonezji wynika z faktu, że państwo to jest nowym eksporterem produktu objętego dochodzeniem do Unii oraz że w okresie badanym nie doszło do wzrostu przywozu z Indii, a zatem potencjalny wzrost udziału w rynku państw, których dotyczy postępowanie, nie miał wpływu na udział w rynku przemysłu Unii, ale zastąpił przywóz z innych państw trzecich.

(106)

Jak określono w motywach 97–105 powyżej, Komisja przeanalizowała przywóz łącznie, a przywóz z państw, których dotyczy postępowanie, w okresie badanym wykazywał tendencję wzrostową. Fakt, że udział przemysłu Unii w rynku w okresie badanym nieznacznie wzrósł i że Indonezja rozpoczęła wywóz do Unii dopiero na początku okresu badanego, nie zmienia tego, że przywóz z państw, których dotyczy postępowanie, odbywał się po cenach dumpingowych, powodując istotną szkodę dla przemysłu Unii. Dlatego też argument ten należało odrzucić.

(107)

Wobec braku jakichkolwiek innych uwag dotyczących wielkości przywozu z państw, których dotyczy postępowanie, oraz udziału tego przywozu w rynku Komisja potwierdziła wszystkie pozostałe wnioski przedstawione w motywach 99–101 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

4.2.3.   Ceny przywozu z państw, których dotyczy postępowanie, oraz podcięcie cenowe

(108)

W motywie 105 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych Komisja poinformowała, że potwierdziła istnienie marginesów podcięcia na poziomie 4,8 % i 13,4 % w przypadku indyjskich producentów eksportujących.

(109)

Przy podawaniu wartości marginesów podcięcia popełniono jednak błąd pisarski, dlatego też należy skorygować ich poziom do 5,8 % i 13,4 %.

(110)

Po ostatecznym ujawnieniu Euranimi i jeden importer niepowiązany twierdziły, że nie są w stanie odtworzyć sposobu określania cen importowych produktu objętego postępowaniem oraz obliczania marginesu podcięcia, w tym jego dostosowania.

(111)

Ceny przywozu z państw, których dotyczy postępowanie, podane w tabeli 3 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych opierają się na danych Eurostatu. Informacje te są publicznie dostępne. Jak wyjaśniono w motywie 104 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, margines podcięcia oparto na porównaniu cen sprzedaży producentów unijnych objętych próbą na rzecz niepowiązanych klientów na rynku Unii z odpowiadającymi cenami producentów eksportujących objętych próbą na rzecz pierwszego niezależnego nabywcy na rynku Unii, zróżnicowanymi w zależności od rodzaju produktu i dostosowanymi tak, aby zapewnić równe warunki sprzedaży. Ponieważ szczegółowe ceny sprzedaży dla poszczególnych przedsiębiorstw są z definicji tajemnicą handlową, udostępniono je jedynie przedsiębiorstwom objętym postępowaniem w ramach ich odpowiednich konkretnych ujawnień.

(112)

Wobec braku jakichkolwiek dalszych uwag dotyczących cen przywozu z państw, których dotyczy postępowanie, i podcięcia cenowego Komisja potwierdziła wszystkie pozostałe wnioski przedstawione w motywach 102–105 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych i dokonała korekty, o której mowa w motywie 71 powyżej.

4.3.   Sytuacja gospodarcza przemysłu unijnego

4.3.1.   Uwagi ogólne

(113)

Wobec braku uwag Komisja potwierdziła swoje wnioski przedstawione w motywach 106–110 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

4.3.2.   Wskaźniki makroekonomiczne

(114)

Po ujawnieniu tymczasowych ustaleń Eurofer stwierdził, że w okresie badanym udział przemysłu Unii w rynku zmniejszył się, a nie zwiększył, jak stwierdzono w motywie 116 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

(115)

Twierdzenie to można byłoby jednak uznać za prawdziwe wyłącznie w przypadku, gdyby uwagi Eurofer dotyczące rzekomo zawyżonych wielkości przywozu z państw trzecich były zgodne ze stanem faktycznym. Jak wyjaśniono w motywie 135 poniżej, dane liczbowe dotyczące wielkości przywozu przedstawione w rozporządzeniu w sprawie ceł tymczasowych były prawidłowe. Tym samym dane dotyczące udziału przemysłu Unii w rynku również należy uznać za prawidłowe.

(116)

Po ujawnieniu tymczasowych ustaleń konsorcjum składające się z importerów i dystrybutorów oraz jeden importer niepowiązany stwierdziły, że w rozporządzeniu w sprawie ceł tymczasowych wystąpiła rozbieżność wynosząca od 300 tys. do 400 tys. ton między danymi liczbowymi dotyczącymi produkcji przemysłu Unii w okresie badanym, przedstawionymi w motywie 111 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, a odpowiadającymi im danymi liczbowymi dotyczącymi sprzedaży, zapasów i wywozu przedstawionymi w motywach 114, 126 i 152 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych. Po ostatecznym ujawnieniu przedsiębiorstwa te zakwestionowały poziom wykorzystania mocy produkcyjnych przemysłu Unii i zwróciły się o przedstawienie dowodów dotyczących nominalnych, rzeczywistych i efektywnie wykorzystywanych mocy produkcyjnych oraz ilości rzeczywiście wyprodukowanej przez każdego producenta indywidualnego, danych dotyczących wielkości sprzedaży i cen poszczególnych producentów europejskich oraz wielkości przywozu każdego producenta unijnego z państw, których dotyczy postępowanie.

(117)

Pełne dostosowanie powyższych danych liczbowych nie jest jednak możliwe z uwagi na fakt, że dane dotyczące produkcji, sprzedaży i wielkości wywozu odnoszą się do przemysłu Unii rozumianego jako całość, natomiast dane liczbowe dotyczące zapasów przedstawione w motywie 126 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych stanowią wskaźnik mikroekonomiczny odnoszący się wyłącznie do producentów unijnych objętych próbą. Komisja przeprowadziła kontrolę krzyżową wszystkich danych i uznała je za wiarygodne. Ponieważ indywidualne dane liczbowe dotyczące każdego producenta stanowią tajemnicę handlową, Komisja przedstawiła w rozporządzeniu w sprawie ceł tymczasowych jedynie informacje zagregowane.

(118)

Ponadto niemal połowa domniemanej rozbieżności dotyczy sprzedaży na wewnętrzne potrzeby realizowanej przez przemysł Unii na rzecz powiązanych użytkowników. Wspomniane wielkości zostały uwzględnione w danych liczbowych dotyczących produkcji przedstawionych w motywie 111 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, ale nie włączono ich do wielkości sprzedaży przemysłu Unii przedstawionej w motywie 114 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych. Realizowana przez przemysł Unii sprzedaż na wewnętrzne potrzeby stanowiła około 5 % łącznej sprzedaży przemysłu Unii, przy czym odsetek ten utrzymywał się na stabilnym poziomie przez cały okres badany.

(119)

Po ostatecznym ujawnieniu konsorcjum składające się z importerów i dystrybutorów oraz jeden importer niepowiązany stwierdziły, że wzrost udziału przemysłu Unii w rynku wskazuje na brak szkody oraz że wzrost udziału państw, których dotyczy postępowanie, w rynku nie wpłynął negatywnie na udział w rynku przemysłu Unii.

(120)

Jak wyjaśniono w motywie 107, nieznaczny wzrost udziału przemysłu Unii w rynku w okresie badanym nie zmienił faktu, że przywóz z państw, których dotyczy postępowanie, wzrósł o 86 % i odbywał się po cenach dumpingowych, powodując istotną szkodę dla przemysłu Unii. Dlatego też argument ten należało odrzucić.

(121)

Wobec braku innych uwag w odniesieniu do niniejszej sekcji Komisja potwierdziła swoje wnioski przedstawione w motywach 111–121 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

4.3.3.   Wskaźniki mikroekonomiczne

(122)

Po ostatecznym ujawnieniu konsorcjum składające się z importerów i dystrybutorów oraz jeden importer niepowiązany stwierdziły, że negatywnej tendencji rentowności przemysłu Unii nie można powiązać z przywozem z państw, których dotyczy postępowanie, ponieważ jego wielkość jest nieznaczna i nie mogła wpłynąć na rynek w tak znaczący sposób. Konsorcjum składające się z importerów i dystrybutorów oraz importer niepowiązany stwierdziły, że od OD w przemyśle Unii odnotowano wzrost zysków.

(123)

Wielkość przywozu z tych państw przekraczała poziom de minimis, a ich niskie ceny, które uznano za dumpingowe, wywierały presję cenową na rynek Unii, jak określono w motywie 141 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych. W związku z tym Komisja stwierdziła, że wzrost przywozu towarów po cenach dumpingowych z państw, których dotyczy postępowanie, może być powiązany z negatywną tendencją przemysłu Unii w zakresie rentowności. Ewentualny wzrost poziomu rentowności producentów unijnych po OD nie zmienia tego wniosku, ponieważ dochodzenie ogranicza się do OD.

(124)

Wobec braku innych uwag w odniesieniu do niniejszej sekcji Komisja potwierdziła swoje wnioski przedstawione w motywach 122–133 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

4.4.   Wnioski dotyczące szkody

(125)

Po ujawnieniu tymczasowych ustaleń konsorcjum składające się z importerów, jeden importer niepowiązany i rząd Indonezji stwierdziły, że w okresie badanym zaobserwowano pozytywną tendencję w odniesieniu do niektórych wskaźników szkody, zwracając uwagę na wzrost udziału przemysłu Unii w rynku, wzrost poziomu zatrudnienia oraz zmniejszenie poziomu zapasów.

(126)

Zapasy ujmowane jako odsetek wielkości sprzedaży utrzymywały się na stałym poziomie, a zatem nie stanowiły ewidentnego wskaźnika szkody. Jeżeli chodzi o pozostałe dwa wspomniane wskaźniki, to w okresie badanym faktycznie odnotowano ich poprawę. Jak wyjaśniono w motywie 134 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, wzrost udziału w rynku odbył się jednak kosztem rentowności producentów unijnych. Choć zaobserwowano nieznaczny wzrost poziomu zatrudnienia, koszty pracy zmniejszyły się. Ustalenia te nie unieważniły jednak głównych ustaleń dotyczących szkody, w których stwierdzono wystąpienie negatywnego wpływu na rentowność i na wszystkie wskaźniki finansowe przemysłu Unii.

(127)

Konsorcjum składające się z importerów i dystrybutorów oraz importer niepowiązany argumentowały ponadto, że z dostępnych danych dotyczących pierwszego kwartału 2021 r. wynika, że sytuacja finansowa producentów unijnych objętych próbą poprawia się, a zatem przemysł nie potrzebuje dodatkowej ochrony.

(128)

Analizę sytuacji gospodarczej przemysłu Unii przeprowadzono na podstawie danych dotyczących okresu badanego, który zakończył się w czerwcu 2020 r. Jak wspomniano w motywach 128–133 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, w okresie badanym odnotowano pogorszenie się wszystkich wskaźników finansowych producentów unijnych. Wniosek dotyczący szkody nie może zostać unieważniony domniemaną krótkoterminową poprawą sytuacji producentów unijnych po okresie badanym, której wystąpienie potwierdzono na podstawie danych zawartych w niepoddanych audytowi sprawozdaniach za pierwszy kwartał 2021 r.

(129)

W związku z powyższym Komisja ostatecznie stwierdziła, że przemysł Unii poniósł istotną szkodę w rozumieniu art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego.

5.   ZWIĄZEK PRZYCZYNOWY

5.1.   Wpływ przywozu towarów po cenach dumpingowych

(130)

Po ujawnieniu tymczasowych ustaleń rząd Indonezji stwierdził, że szkoda nie mogła być spowodowana przywozem z Indonezji z uwagi na jego niewielki udział w rynku oraz na fakt, że w okresie badanym można było zaobserwować wzrost cen tego przywozu.

(131)

W pierwszej kolejności Komisja przypomniała, że przywóz z Indonezji i jego udział w rynku oceniono łącznie z przywozem z Indii. Komisja odnotowała ponadto, że – niezależnie od powyższego – udział przywozu z Indonezji w rynku zwiększył się gwałtownie w okresie badanym z poziomu 0,4 % w 2017 r. do poziomu 2,8 % w okresie objętym dochodzeniem. Jeżeli chodzi o ceny, to mimo tego, że w okresie badanym zaobserwowano wzrost cen towarów indonezyjskich, ceny te były przez cały czas niższe od cen przemysłu Unii.

(132)

Wobec braku jakichkolwiek innych uwag dotyczących związku przyczynowego między przywozem towarów po cenach dumpingowych z Indii i Indonezji a szkodą odniesioną przez przemysł Unii Komisja potwierdza swoje wnioski zawarte w motywach 141–143 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

5.2.   Wpływ pozostałych czynników

(133)

Po ujawnieniu tymczasowych ustaleń Eurofer zwrócił uwagę na rozbieżność między danymi liczbowymi dotyczącymi wielkości przywozu z państw trzecich przedstawionymi w tabeli 11 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych a danymi Eurostatu.

(134)

Dane liczbowe, na które powołał się Eurofer, nie uwzględniają jednak przywozu zgłoszonego Eurostatowi w ramach procedur uszlachetniania czynnego i biernego, które ujęto w tabeli 11 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

(135)

Po ostatecznym ujawnieniu Eurofer wyraził wątpliwości co do dokładności wielkości przywozu wykorzystanych przez Komisję i stwierdził, że podejście, o którym mowa w motywie 99 powyżej, odbiega od zwyczajowej praktyki Komisji i jest niezgodne z celem oceny szkody i związku przyczynowego w ramach dochodzenia. Eurofer stwierdził, że przywóz w ramach procedur uszlachetniania czynnego i biernego nie podlega cłom antydumpingowym i nie konkuruje z towarami przemysłu Unii.

(136)

Komisja uznała, że towary przywożone w ramach procedur uszlachetniania czynnego i biernego nie są jedynie przewożone tranzytem przez Unię, ale są również poddawane w Unii operacjom przetwarzania zapewniającym wartość dodaną, takim jak montaż i przetwarzanie. W związku z tym przywóz ten wyraźnie konkuruje z produktami wytwarzanymi przez przemysł Unii. Na przykład przedsiębiorstwo mające siedzibę w Unii, którego działalność polegałaby właśnie na przeprowadzaniu takich operacji przetwarzania, ma możliwość zakupu produktu od przemysłu Unii, albo jego przywozu w ramach procedury uszlachetniania czynnego. Dlatego też oceniając szkodę, należy uwzględnić przywóz w ramach tych specjalnych procedur. W rzeczywistości podlegają one również poborowi ceł zgodnie z art. 76 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/2446 (13).

(137)

Ponadto Eurofer argumentował, że wielkości przywozu z różnych państw nie są spójne, ponieważ wielkości przywozu z niektórych państw trzecich nie obejmują procedur uszlachetniania czynnego i biernego.

(138)

Wielkości przywozu były oficjalnymi danymi liczbowymi Eurostatu i zarówno w przypadku państw, których dotyczy postępowanie, jak i wszystkich innych państw trzecich, uwzględniały normalny system celny oraz procedury uszlachetniania czynnego i biernego.

(139)

Ponadto Eurofer odniósł się do wielkości przywozu w przeglądzie wygaśnięcia dotyczącym przywozu tego samego produktu z Chin i Tajwanu z tego samego okresu objętego dochodzeniem i okresu badanego, w którym Komisja oceniła konsumpcję w Unii i udziały w rynku, nie uwzględniając przywozu w ramach procedur uszlachetniania czynnego i biernego. Dlatego też dane liczbowe dotyczące przywozu, konsumpcji i udziału w rynku w przeglądzie wygaśnięcia i w obecnym dochodzeniu różnią się, co skutkuje rażącym błędem w jednym z dwóch dochodzeń.

(140)

Przegląd wygaśnięcia dotyczący przywozu płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno z Chin i Tajwanu rzeczywiście dotyczy tego samego okresu objętego dochodzeniem i okresu badanego uwzględnionego w analizie szkody. Analiza przeprowadzona w tamtym dochodzeniu ma jednak inny charakter, tj. dotyczy kontynuacji lub prawdopodobieństwa ponownego wystąpienia dumpingu i szkody, a wszelkie wnioski wyciągnięte w tamtym dochodzeniu nie są automatycznie ważne w niniejszym dochodzeniu. Choć dane dotyczące przywozu w tym przeglądzie wygaśnięcia nie obejmowały przywozu w ramach procedur uszlachetniania czynnego i biernego, wnioski z tego dochodzenia są nadal aktualne. W związku z tym Komisja nie uznała, że te rozbieżne dane stanowią rażący błąd.

(141)

Po ujawnieniu tymczasowych ustaleń konsorcjum składające się z importerów i dystrybutorów oraz jeden importer niepowiązany stwierdziły, że wskaźniki finansowe przemysłu Unii nie pogorszyły się z uwagi na przywóz towarów po cenach dumpingowych, ale z powodu pandemii COVID-19. W uwagach przedstawionych po ujawnieniu tymczasowych ustaleń skarżący sprzeciwił się temu twierdzeniu, utrzymując, że tendencja dotycząca szkody obserwowana w okresie badanym świadczy o czymś przeciwnym.

(142)

Komisja ustaliła, że ceny przywozu z państw, których dotyczy postępowanie, wywarły znaczny wpływ na ceny przemysłu Unii i jego wskaźniki finansowe. Jak stwierdzono w motywie 103 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, w przypadku obydwu państw, których dotyczy postępowanie, średnie ceny importowe utrzymywały się stale na poziomie niższym niż ceny producentów unijnych w całym okresie badanym, jeszcze przed pandemią COVID-19. Choć pandemia mogła potencjalnie wywrzeć wpływ na konsumpcję na rynku Unii, taki wpływ mógłby zmaterializować się dopiero w ostatnim kwartale okresu objętego dochodzeniem (kwiecień–czerwiec 2020 r.), podczas gdy znaczny spadek poziomu konsumpcji dostrzeżono już w 2019 r.

(143)

Ponadto w motywach 150–151 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych Komisja uznała wspomniany spadek poziomu konsumpcji (niezależnie od tego, czy był on częściowo spowodowany pandemią COVID-19, czy też nie) za potencjalny inny czynnik, który mógł doprowadzić do powstania szkody, i stwierdziła wstępnie, że nie osłabił on związku przyczynowego między przywozem towarów po cenach dumpingowych z państw, których dotyczy postępowanie, a istotną szkodą poniesioną przez przemysł Unii. Wniosek ten zostaje niniejszym potwierdzony.

5.3.   Wnioski w sprawie związku przyczynowego

(144)

Na podstawie powyższego i wobec braku innych uwag Komisja stwierdziła, że żaden z przeanalizowanych indywidualnie albo łącznie czynników nie osłabił związku przyczynowego między przywozem towarów po cenach dumpingowych a szkodą poniesioną przez przemysł Unii w taki sposób, aby taki związek nie był rzeczywisty i istotny, co potwierdza wniosek przedstawiony w motywach 160–163 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

6.   POZIOM ŚRODKÓW

6.1.   Margines zaniżania cen

(145)

Po nałożeniu środków tymczasowych skarżący zgłosił dwie kwestie techniczne dotyczące metody obliczania marginesu szkody, amortyzacji szacunkowych kosztów zaniechanych inwestycji oraz zgodności przyszłych kosztów środowiskowych jednego z producentów unijnych objętych próbą. Aby obliczyć koszty zaniechanych inwestycji, Komisja uznała za stosowne oprzeć się na danych dotyczących amortyzacji zaniechanych inwestycji w okresie objętym dochodzeniem przekazanych przez producentów unijnych objętych próbą. Skarżący nie przedstawił żadnego dowodu potwierdzającego, który uzasadniałby jego twierdzenie o bezzasadności takiego podejścia. Na podstawie danych potwierdzających i informacji przekazanych przez skarżącego Komisja przyjęła argument dotyczący zgodności przyszłych kosztów środowiskowych, co przełożyło się na nieznaczne podwyższenie poziomu ostatecznych marginesów szkody.

(146)

Po ostatecznym ujawnieniu jedna grupa producentów eksportujących stwierdziła, że przy obliczaniu ceny niewyrządzającej szkody na potrzeby ustalenia marginesu szkody należy pominąć poniesione przez przemysł Unii koszty spowodowane środkami izolacji stosowanymi z uwagi na COVID-19, ponieważ koszty te wyjątkowo zwiększyły koszt jednostkowy przemysłu Unii i nie odzwierciedlają normalnego kosztu produkcji producentów unijnych.

(147)

Komisja zwróciła się do przemysłu Unii o podzielenie wszystkich danych wymaganych w odpowiedziach na pytania zawarte w kwestionariuszu na dwa półrocza w OD, aby sprawdzić ewentualny wpływ pandemii COVID-19 na dane dotyczące sprzedaży i kosztów. Kontrola krzyżowa danych nie wykazała jednak żadnych dodatkowych kosztów spowodowanych środkami izolacji stosowanymi z uwagi na COVID-19, które uzasadniałyby wnioskowane dostosowanie. W związku z powyższym Komisja odrzuciła ten argument.

(148)

Euranimi i jeden importer niepowiązany zakwestionowały wyższy margines szkody zastosowany wobec indyjskich producentów eksportujących, chociaż ich ceny sprzedaży na rynek Unii były wyższe.

(149)

Margines szkody oblicza się na podstawie rodzajów produktów sprzedawanych przez producentów eksportujących. Ponieważ rodzaje produktów mogą różnić się ceną między producentami, korelacja między ogólnym poziomem cen importowych a poziomem marginesu szkody obliczonym specjalnie dla każdego producenta eksportującego nie jest konieczna.

(150)

Wynik zmienionych obliczeń przedstawiono w poniższej tabeli:

Państwo

Przedsiębiorstwo

Margines dumpingu

Margines zaniżania cen

Indie

Jindal Stainless Limited i Jindal Stainless Hisar Limited

13,9  %

25,2  %

 

Chromeni Steels Private Limited

45,1  %

35,3  %

 

Wszystkie pozostałe przedsiębiorstwa

45,1  %

35,3  %

Indonezja

 

IRNC

10,2  %

32,4  %

 

Jindal Stainless Indonesia

20,2  %

33,1  %

 

Wszystkie pozostałe przedsiębiorstwa

20,2  %

33,1  %

(151)

Wobec braku innych uwag w odniesieniu do poziomu środków Komisja potwierdziła swoje ustalenia i wnioski przedstawione w motywach 165–173 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zgodnie ze zmianami w powyższej tabeli.

6.2.   Badanie marginesu wystarczającego do usunięcia szkody poniesionej przez przemysł Unii

(152)

Po ujawnieniu tymczasowych ustaleń Eurofer stwierdził, że Komisja błędnie uznała, iż przedsiębiorstwo Chromeni nie korzystało z surowców podlegających zakłóceniom. Eurofer argumentował, że „nie ulegało żadnej wątpliwości”, iż przedsiębiorstwo Chromeni wykorzystuje dobra i usługi pośrednie, na które wpływ wywierają zakłócenia handlu surowcami występujące w Indiach albo Indonezji, oraz że kwestia ta powinna zostać wzięta pod uwagę. Stowarzyszenie stwierdziło, że w ramach przedmiotowego dochodzenia Komisja powinna nawiązać w tym celu współpracę z domniemanym dostawcą stali nierdzewnej walcowanej na gorąco w Indonezji lub oprzeć się na niedawnych ustaleniach w zakresie surowców odnoszących się do tego konkretnego surowca (14).

(153)

Eurofer argumentował ponadto, że dokonana przez Komisję wykładnia przepisów art. 7 ust. 2a istotnie ogranicza możliwość poradzenia sobie z wpływem zakłóceń handlu surowcami na sektory niższego szczebla, co uniemożliwiłoby Komisji ocenienie wpływu zakłóceń w handlu surowcami w ramach grupy przedsiębiorstw (takiej jak Grupa Jindal). Podobnie stowarzyszenie zwróciło również uwagę na ryzyko obchodzenia środków za pośrednictwem przedsiębiorstwa, na które nałożono niższą stawkę celną (w omawianym przypadku przedsiębiorstwa zlokalizowanego w Indiach albo w Indonezji), i w związku z tym stwierdziło, że Komisja powinna rozszerzyć najwyższą stawkę mającego zastosowanie cła na wszystkie przedsiębiorstwa wchodzące w skład grupy, niezależnie od tego, w którym państwie wytworzono produkt objęty postępowaniem.

(154)

Jak wyjaśniono w motywie 176 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, przedsiębiorstwo Chromeni nie wykorzystywało surowców, których dotyczyło zakłócenie wykryte w Indiach, tj. rudy chromu i złomu stali nierdzewnej. Ponadto przy nakładaniu ostatecznego cła antydumpingowego nie dopuszcza się możliwości zapobieżenia potencjalnemu przyszłemu obchodzeniu środków poprzez rozszerzenie cła antydumpingowego zastosowanego w odniesieniu do jednego powiązanego producenta na powiązanych producentów w innym państwie. W tym względzie Komisja przywołała również treść motywów 175–177 poniżej.

(155)

W związku z powyższym argumenty Eurofer należało odrzucić.

(156)

Wobec braku innych uwag w odniesieniu do niniejszej sekcji Komisja potwierdziła swoje wnioski przedstawione w motywach 174–178 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

6.3.   Podsumowanie

(157)

W następstwie powyższej oceny Komisja stwierdziła, że właściwe jest określenie kwoty ceł ostatecznych zgodnie z zasadą niższego cła określoną w art. 7 ust. 2 i art. 9 ust. 4 akapit drugi rozporządzenia podstawowego. W związku z tym wysokości ostatecznego cła antydumpingowego powinny zostać ustalone w sposób przedstawiony poniżej:

Państwo

Przedsiębiorstwo

Ostateczne cło antydumpingowe

Indie

Jindal Stainless Limited i Jindal Stainless Hisar Limited

13,9  %

 

Chromeni Steels Private Limited

35,3  %

 

Wszystkie pozostałe przedsiębiorstwa

35,3  %

Indonezja

 

IRNC

10,2  %

 

Jindal Stainless Indonesia

20,2  %

 

Wszystkie pozostałe przedsiębiorstwa

20,2  %

7.   INTERES UNII

7.1.   Interes przemysłu unijnego

(158)

Żadna strona nie zakwestionowała tego, że wprowadzenie środków leży w interesie przemysłu Unii. Wnioski zawarte w motywach od 181–183 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostały zatem potwierdzone.

7.2.   Interes importerów niepowiązanych i użytkowników

(159)

Po ujawnieniu tymczasowych ustaleń Euranimi i jeden importer niepowiązany stwierdzili, że wprowadzenie przez Unię środków w odniesieniu do Indii i Indonezji doprowadziłoby do niedoboru płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno na rynku Unii, ponieważ produkcja unijna nie byłaby wystarczająca do zaopatrzenia całego rynku, a inne źródła dostaw są ograniczone, głównie z uwagi na nałożenie środków antydumpingowych na przywóz z Chin i Tajwanu. W opinii stron na rynku Unii już teraz można zaobserwować tego rodzaju niedobory i opóźnienia w dostawach.

(160)

Strony utrzymywały, że niektóre potencjalne źródła przywozu – mianowicie Brazylia, Malezja i Republika Południowej Afryki – są kontrolowane przez producentów unijnych będących właścicielami przedsiębiorstw zajmujących się produkcją płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno w tych państwach. Zdaniem stron skutkowało to nadużywaniem przez producentów unijnych przyznanej im ochrony, co zaowocuje wysokimi cenami na rynku Unii.

(161)

Strony stwierdziły ponadto, że nie mają możliwości przeniesienia cen na swoich klientów, przez co opisana sytuacja wywarłaby niekorzystny wpływ na ich rentowność.

(162)

Euranimi i importer niepowiązany powtórzyli swoje argumenty po ostatecznym ujawnieniu.

(163)

Eurofer zakwestionował te twierdzenia, argumentując, że wspomniane wydłużenie czasu realizacji zamówień było spowodowane zmianami w strukturze popytu i zakłóceniem funkcjonowania globalnych łańcuchów dostaw w rezultacie pandemii COVID-19, dlatego też nie można stwierdzić, że dotyczyło ono w szczególności łańcucha dostaw płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno. Eurofer stwierdził, że w normalnych warunkach przemysł Unii dysponuje mocami produkcyjnymi pozwalającymi mu pokryć niemal 150 % konsumpcji w Unii w okresie objętym dochodzeniem. Ponadto Eurofer argumentował, że wzrost ceny surowców, który nastąpił po okresie objętym dochodzeniem, stanowił odzwierciedlenie istotnego zwiększenia kosztów surowców na szczeblu globalnym, które wywarło wpływ nie tylko na ceny w Unii. Co więcej, Eurofer utrzymywał, że płaskie wyroby ze stali nierdzewnej walcowane na zimno mogłyby zostać pozyskane z państw trzecich dysponujących znacznymi mocami produkcyjnymi w zakresie produkcji płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno, na które nie nałożono ograniczeń wynikających z wprowadzenia środków ochronnych w odniesieniu do stali.

(164)

Jak wspomniano w rozporządzeniu w sprawie ceł tymczasowych, źródła dostaw płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno są faktycznie dostępne w innych państwach trzecich – największymi z nich są Tajwan i Korea. Produkty z Tajwanu były w dalszym ciągu przywożone do Unii, ponieważ objęto je stosunkowo niskimi cłami antydumpingowymi. Korei udało się w okresie badanym zwiększyć wywóz do Unii zarówno w ujęciu bezwzględnym, jak i względnym. Produkty z Republiki Południowej Afryki również pozostają obecne na rynku Unii pomimo zarzutów dotyczących domniemanego sprawowania kontroli nad procesem produkcji płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno w tym państwie przez przedsiębiorstwa europejskie. Ponadto cła antydumpingowe nałożone na Indie i Indonezję nie mają na celu zamknięcia rynku unijnego dla państw, których dotyczy postępowanie, lecz służą podniesieniu cen do sprawiedliwego poziomu.

(165)

Wzrosty cen są zazwyczaj spowodowane wzrostem kosztów surowców – taką zależność można było już zaobserwować na rynkach państw trzecich. Dlatego też w omawianym przypadku nie dochodzi do nadużywania instrumentów ochrony rynku przez producentów unijnych. Co więcej, fakt, że produkt objęty dochodzeniem wytwarza 13 producentów unijnych, świadczy o silnej konkurencji wewnętrznej na rynku Unii.

(166)

Ponadto Komisja nie jest w stanie należycie ocenić twierdzeń zainteresowanych stron dotyczących braku możliwości przeniesienia cen na klientów i braku możliwości zastąpienia produktów przywożonych z uwagi na brak odpowiedniej współpracy zainteresowanych stron w ramach przedmiotowego dochodzenia. W odróżnieniu od dwóch importerów niepowiązanych, o których mowa w motywach 184–193 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, wspomniane strony zgłosiły swoje uwagi po ujawnieniu ustaleń i nie przekazały odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. Uniemożliwiło to Komisji przeprowadzanie bardziej szczegółowej oceny obejmującej weryfikację ich kanałów zakupu i sprzedaży, rodzajów produktów będących przedmiotem wymiany handlowej, kosztów i sytuacji finansowej.

(167)

Na tej podstawie Komisja potwierdziła swój wniosek, że skutki możliwego nałożenia ceł dla importerów i użytkowników nie przeważają nad pozytywnymi skutkami środków dla przemysłu Unii.

(168)

Wobec braku innych uwag dotyczących interesu importerów niepowiązanych potwierdzono wnioski zawarte w motywach 184–195 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

7.3.   Wnioski dotyczące interesu Unii

(169)

Na podstawie powyższego i wobec braku innych uwag wnioski zawarte w motywie 196 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostały potwierdzone.

8.   OSTATECZNE ŚRODKI ANTYDUMPINGOWE

8.1.   Środki ostateczne

(170)

Biorąc pod uwagę wnioski dotyczące dumpingu, szkody, związku przyczynowego i interesu Unii oraz uwzględniając art. 9 ust. 4 rozporządzenia podstawowego, należy wprowadzić ostateczne środki antydumpingowe, aby zapobiec dalszemu wyrządzaniu szkody przemysłowi Unii przez przywóz produktu objętego postępowaniem po cenach dumpingowych. Z powodów określonych w sekcji 6, a w szczególności w podsekcji 6.2 niniejszego rozporządzenia, cła antydumpingowe należy ustalić zgodnie z zasadą niższego cła.

(171)

Na podstawie powyższego ustala się następujące stawki nakładanych ceł:

Państwo

Przedsiębiorstwo

Ostateczne cło antydumpingowe

Indie

Jindal Stainless Limited i Jindal Stainless Hisar Limited

13,9  %

Chromeni Steels Private Limited

35,3  %

Wszystkie pozostałe przedsiębiorstwa

35,3  %

Indonezja

IRNC

10,2  %

Jindal Stainless Indonesia

20,2  %

Wszystkie pozostałe przedsiębiorstwa

20,2  %

(172)

Indywidualne stawki cła antydumpingowego dla poszczególnych przedsiębiorstw określone w niniejszym rozporządzeniu zostały ustanowione na podstawie ustaleń niniejszego dochodzenia. Odzwierciedlają one zatem sytuację ustaloną podczas dochodzenia, dotyczącą tych przedsiębiorstw. Powyższe stawki należności celnej mają zastosowanie wyłącznie do przywozu produktu objętego postępowaniem pochodzącego z państwa, którego dotyczy postępowanie, oraz produkowanego przez wymienione osoby prawne. Przywożone produkty objęte postępowaniem, wytworzone przez dowolne inne przedsiębiorstwo, które nie zostało konkretnie wymienione w części normatywnej niniejszego rozporządzenia, w tym podmioty powiązane z przedsiębiorstwami konkretnie wymienionymi, podlegają stawce cła stosowanej względem „wszystkich pozostałych przedsiębiorstw”. Nie powinny one być objęte żadną z indywidualnych stawek cła antydumpingowego.

(173)

Przedsiębiorstwo może zwrócić się o zastosowanie indywidualnych stawek cła antydumpingowego w przypadku zmiany jego nazwy. Wniosek w tej sprawie należy kierować do Komisji (15). Wniosek musi zawierać wszystkie istotne informacje, które pozwolą wykazać, że zmiana nie wpływa na prawo przedsiębiorstwa do korzystania ze stawki celnej, która ma wobec niego zastosowanie. Jeżeli zmiana nazwy przedsiębiorstwa nie wpływa na prawo do korzystania ze stawki celnej mającej wobec niego zastosowanie, w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej opublikowane zostanie rozporządzenie w sprawie zmiany nazwy.

(174)

W celu zminimalizowania ryzyka obchodzenia cła w związku z różnicą w stawkach celnych potrzebne są szczególne środki gwarantujące stosowanie indywidualnych ceł antydumpingowych. Przedsiębiorstwa, na które nałożono indywidualne cła antydumpingowe, muszą przedstawić ważną fakturę handlową organom celnym państwa członkowskiego. Faktura musi spełniać wymogi określone w art. 1 ust. 3 niniejszego rozporządzenia. Przywóz, któremu nie towarzyszy taka faktura, powinien zostać objęty cłem antydumpingowym obowiązującym wobec „wszystkich pozostałych przedsiębiorstw”.

(175)

Mimo że przedstawienie tej faktury jest konieczne, aby organy celne państw członkowskich zastosowały indywidualne stawki cła antydumpingowego wobec przywozu, nie jest ona jedynym elementem branym pod uwagę przez organy celne. Organy celne państw członkowskich muszą bowiem przeprowadzić zwykłą kontrolę, nawet jeśli otrzymają fakturę spełniająca wszystkie wymogi określone w art. 1 ust. 3 niniejszego rozporządzenia, i podobnie jak we wszystkich innych przypadkach mogą one żądać dodatkowych dokumentów (dokumentów przewozowych itp.) do celów weryfikacji dokładności danych zawartych w oświadczeniu oraz zapewnienia zasadności późniejszego zastosowania stawki należności celnej zgodnie z prawem celnym.

(176)

Jeżeli wywóz dokonywany przez jedno z przedsiębiorstw korzystających z niższej indywidualnej stawki celnej wzrośnie w znacznym stopniu po wprowadzeniu przedmiotowych środków, tego rodzaju wzrost wielkości wywozu może zostać uznany za stanowiący sam w sobie zmianę w strukturze handlu ze względu na wprowadzenie środków w rozumieniu art. 13 ust. 1 rozporządzenia podstawowego. W takich okolicznościach oraz pod warunkiem spełnienia określonych wymagań może zostać wszczęte dochodzenie w sprawie obejścia środków. Podczas tego dochodzenia można między innymi zbadać potrzebę zniesienia indywidualnych stawek celnych, a następnie nałożyć cło ogólnokrajowe.

(177)

W celu zapewnienia należytego egzekwowania ceł antydumpingowych cło antydumpingowe dotyczące wszystkich pozostałych przedsiębiorstw należy stosować nie tylko w odniesieniu do niewspółpracujących producentów eksportujących w ramach niniejszego dochodzenia, ale również do producentów, którzy nie prowadzili wywozu do Unii w trakcie okresu objętego dochodzeniem.

8.2.   Ostateczne pobranie cła tymczasowego

(178)

W świetle ustalonej wysokości marginesów dumpingu oraz zważywszy na poziom szkody, jaką poniósł przemysł Unii, należy dokonać ostatecznego poboru kwot zabezpieczonych w formie tymczasowego cła antydumpingowego nałożonego rozporządzeniem w sprawie ceł tymczasowych.

(179)

Ponieważ niektóre stawki ceł ostatecznych są niższe od stawek ceł tymczasowych, kwoty zabezpieczone przekraczające ostateczne stawki cła antydumpingowego powinny zostać zwolnione.

8.3.   Moc wsteczna

(180)

Jak wspomniano w sekcji 1.2, Komisja na wniosek skarżącego objęła obowiązkiem rejestracji przywóz produktu objętego dochodzeniem zgodnie z art. 14 ust. 5 rozporządzenia podstawowego.

(181)

Na ostatecznym etapie dochodzenia przeprowadzono ocenę danych zgromadzonych w kontekście rejestracji. Komisja zbadała, czy kryteria zawarte w art. 10 ust. 4 rozporządzenia podstawowego zostały spełnione w odniesieniu do poboru ceł ostatecznych z mocą wsteczną.

(182)

Z analizy Komisji wynika, że nie nastąpił żaden dalszy znaczny wzrost przywozu poza poziomem przywozu, który spowodował szkodę, w okresie objętym dochodzeniem, jak określono w art. 10 ust. 4 lit. d) rozporządzenia podstawowego. Na potrzeby tej analizy Komisja porównała średnią miesięczną wielkość przywozu produktu objętego postępowaniem w okresie objętym dochodzeniem ze średnią miesięczną wielkością przywozu w okresie od wszczęcia niniejszego dochodzenia do wprowadzenia środków tymczasowych – nie odnotowano żadnego dalszego istotnego wzrostu:

 

Okres objęty dochodzeniem (tony/miesiąc)

Okres następujący po OD, tj. okres od dnia 1 października 2020 r. do dnia 28 maja 2021 r. (tony/miesiąc)

Wzrost przywozu

Przywóz płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno z Indii

8 956

6 036

-33  %

Przywóz płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno z Indonezji

7 353

8 439

15  %

Łączny przywóz płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno z państw, których dotyczy postępowanie

16 308

14 475

-11  %

Źródło: Baza danych Surveillance 2 (UE 27).

(183)

Komisja stwierdziła zatem, że pobór ceł ostatecznych z mocą wsteczną za okres, podczas którego rejestrowano przywóz, nie ma w tym przypadku uzasadnienia.

9.   POSTANOWIENIA KOŃCOWE

(184)

Zgodnie z art. 109 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 (16), gdy kwotę należy zwrócić w następstwie wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, należnymi odsetkami powinna być stopa stosowana przez Europejski Bank Centralny w odniesieniu do jego podstawowych operacji refinansujących, opublikowana w serii C Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej, obowiązująca pierwszego dnia kalendarzowego każdego miesiąca.

(185)

Rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2019/159 (17) Komisja nałożyła na trzy lata środek ochronny w odniesieniu do przywozu niektórych wyrobów ze stali. Rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2021/1029 (18) przedłużono obowiązywanie środka ochronnego do dnia 30 czerwca 2024 r. Produkt objęty przeglądem należy do jednej z kategorii produktów objętych środkiem ochronnym. W związku z tym po przekroczeniu kontyngentów taryfowych określonych w ramach środka ochronnego zarówno cło za ilości powyżej kontyngentu, jak i cło antydumpingowe stałyby się należne za ten sam przywóz. Ponieważ taka kumulacja środków antydumpingowych ze środkami ochronnymi może mieć większe niż pożądane skutki dla handlu, Komisja postanowiła zapobiec jednoczesnemu stosowaniu cła antydumpingowego z cłem za ilości powyżej kontyngentu w odniesieniu do produktu objętego przeglądem w okresie obowiązywania cła ochronnego.

(186)

Oznacza to, że jeżeli cło za ilości powyżej kontyngentu, o którym mowa w art. 1 ust. 6 rozporządzenia (UE) 2019/159, zaczyna mieć zastosowanie do produktu objętego przeglądem i przewyższa poziom ceł antydumpingowych nałożonych na podstawie niniejszego rozporządzenia, pobiera się tylko cło za ilości powyżej kontyngentu, o którym mowa w art. 1 ust. 6 rozporządzenia (UE) 2019/159. W okresie równoczesnego stosowania cła ochronnego i cła antydumpingowego zawiesza się pobór ceł nałożonych na podstawie niniejszego rozporządzenia. Jeżeli cło za ilości powyżej kontyngentu, o którym mowa w art. 1 ust. 6 rozporządzenia (UE) 2019/159, zaczyna mieć zastosowanie do produktu objętego przeglądem i jest określone na poziomie niższym niż poziom ceł antydumpingowych określony w niniejszym rozporządzeniu, pobiera się cło za ilości powyżej kontyngentu, o którym mowa w art. 1 ust. 6 rozporządzenia (UE) 2019/159, powiększone o różnicę między tym cłem a poziomem wyższego z poziomów ceł antydumpingowych nałożonych na podstawie niniejszego rozporządzenia. Zawiesza się niepobraną część kwoty ceł antydumpingowych.

(187)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 15 ust. 1 rozporządzenia podstawowego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1.   Ostateczne cło antydumpingowe nakłada się na przywóz płaskich wyrobów walcowanych ze stali nierdzewnej, nieobrobionych więcej niż walcowane na zimno, obecnie objętych kodami CN 7219 31 00, 7219 32 10, 7219 32 90, 7219 33 10, 7219 33 90, 7219 34 10, 7219 34 90, 7219 35 10, 7219 35 90, 7219 90 20, 7219 90 80, 7220 20 21, 7220 20 29, 7220 20 41, 7220 20 49, 7220 20 81, 7220 20 89, 7220 90 20 i 7220 90 80 i pochodzących z Indii lub Indonezji.

2.   Stawki ostatecznego cła antydumpingowego mające zastosowanie do ceny netto na granicy Unii, przed ocleniem, dla produktu opisanego w ust. 1 i wytwarzanego przez wymienione przedsiębiorstwa, jest następująca:

Państwo

Przedsiębiorstwo

Ostateczne cło antydumpingowe

Dodatkowy kod TARIC

Indie

Jindal Stainless Limited

13,9  %

C654

Jindal Stainless Hisar Limited

13,9  %

C655

Chromeni Steels Private Limited

35,3  %

C656

Wszystkie pozostałe przedsiębiorstwa indyjskie

35,3  %

C999

Indonezja

IRNC

10,2  %

C657

Jindal Stainless Indonesia

20,2  %

C658

Wszystkie pozostałe przedsiębiorstwa indonezyjskie

20,2  %

C999

3.   Stosowanie indywidualnych stawek celnych ustalonych dla przedsiębiorstw wymienionych w ust. 2 uwarunkowane jest przedstawieniem organom celnym państw członkowskich ważnej faktury handlowej, która musi zawierać oświadczenie następującej treści, opatrzone datą i podpisem pracownika podmiotu wystawiającego fakturę, ze wskazaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska: „Ja, niżej podpisany, poświadczam, że (ilość) (produkt objęty postępowaniem) sprzedana na wywóz do Unii Europejskiej objęta niniejszą fakturą została wytworzona przez (nazwa i adres przedsiębiorstwa) (dodatkowy kod TARIC) w [państwo, którego dotyczy postępowanie]. Oświadczam, że informacje zawarte w niniejszej fakturze są pełne i zgodne z prawdą”. W przypadku nieprzedstawienia takiej faktury obowiązuje cło mające zastosowanie do wszystkich pozostałych przedsiębiorstw.

4.   O ile nie określono inaczej, zastosowanie mają obowiązujące przepisy dotyczące należności celnych.

Artykuł 2

1.   Jeżeli cło za ilości powyżej kontyngentu, o którym mowa w art. 1 ust. 6 rozporządzenia (UE) 2019/159, zaczyna mieć zastosowanie do płaskich wyrobów walcowanych ze stali nierdzewnej, nieobrobionych więcej niż walcowanych na zimno, o których mowa w art. 1 ust. 1, i przewyższa równoważny poziom ad valorem ceł antydumpingowych określony w art. 1 ust. 2, pobiera się tylko cło za ilości powyżej kontyngentu, o którym mowa w art. 1 ust. 6 rozporządzenia (UE) 2019/159.

2.   W okresie stosowania ust. 1 zawiesza się pobór ceł nałożonych na podstawie niniejszego rozporządzenia.

3.   Jeżeli cło za ilości powyżej kontyngentu, o którym mowa w art. 1 ust. 6 rozporządzenia (UE) 2019/159, zaczyna mieć zastosowanie do płaskich wyrobów walcowanych ze stali nierdzewnej, nieobrobionych więcej niż walcowanych na zimno, o których mowa w art. 1 ust. 1, i jest określone na poziomie niższym niż równoważny poziom ad valorem ceł antydumpingowych określony w art. 1 ust. 2, pobiera się cło za ilości powyżej kontyngentu, o którym mowa w art. 1 ust. 6 rozporządzenia (UE) 2019/159, powiększone o różnicę między tym cłem a poziomem wyższego z równoważnych poziomów ad valorem ceł antydumpingowych określonych w art. 1 ust. 2.

4.   Zawiesza się część kwoty cła antydumpingowego zgodnie z ust. 3.

5.   Zawieszenia, o których mowa w ust. 2 i 4, są ograniczone w czasie do okresu stosowania cła za ilości powyżej kontyngentu, o którym mowa w art. 1 ust. 6 rozporządzenia (UE) 2019/159.

Artykuł 3

Kwoty zabezpieczone w postaci tymczasowego cła antydumpingowego na podstawie rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2021/854 zostają ostatecznie pobrane. Zabezpieczone kwoty przekraczające ostateczne stawki cła antydumpingowego zostają zwolnione.

Artykuł 4

Nie pobiera się ostatecznego cła antydumpingowego z mocą wsteczną od zarejestrowanego przywozu. Dane zebrane zgodnie z art. 1 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2021/370 nie są dłużej przechowywane. Rozporządzenie wykonawcze (UE) 2021/370 niniejszym traci moc.

Artykuł 5

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 17 listopada 2021 r.

W imieniu Komisji

Ursula VON DER LEYEN

Przewodnicząca


(1)  Dz.U. L 176 z 30.6.2016, s. 21.

(2)  Zawiadomienie o wszczęciu postępowania antydumpingowego dotyczącego przywozu płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno pochodzących z Indii i Indonezji (Dz.U. C 322 z 30.9.2020, s. 17).

(3)  Zawiadomienie o wszczęciu postępowania antysubsydyjnego dotyczącego przywozu płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno pochodzących z Indii i Indonezji (Dz.U. C 57 z 17.2.2021, s. 16).

(4)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2021/370 z dnia 1 marca 2021 r. poddające rejestracji przywóz walcowanych na zimno wyrobów płaskich ze stali nierdzewnej pochodzących z Indii i Indonezji (Dz.U. L 71 z 2.3.2021, s. 18).

(5)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2021/854 z dnia 27 maja 2021 r. nakładające tymczasowe cło antydumpingowe na przywóz płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno pochodzących z Indii i Indonezji (Dz.U. L 188 z 28.5.2021, s. 61).

(6)  Stowarzyszenie Niezintegrowanych Importerów i Dystrybutorów Metali.

(7)  Sprawozdanie zespołu orzekającego, Komisja Europejska – Łosoś atlantycki (Norwegia), WT/DS337/R, pkt 7.256, 7.257 oraz 7.273.

(8)  Wyrok z dnia 18 marca 2009 r., Shanghai Excell M&E Enterprise, T-299/05, EU:T:2009:72, pkt 288.

(9)  Zob. np. motyw 283 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2021/582 z dnia 9 kwietnia 2021 r. nakładającego tymczasowe cło antydumpingowe na przywóz wyrobów walcowanych płaskich z aluminium pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej, Dz.U. L 124 z 12.4.2021, s. 40 (w którym wykorzystano zysk przedmiotowego „przedsiębiorstwa handlowego”); wyrok z dnia 18 marca 2009 r., Shanghai Excell M&E Enterprise, T-299/05, EU:T:2009:72, pkt 287.

(10)  Sprawozdanie Organu Apelacyjnego, Stany Zjednoczone – Cła antydumpingowe i antysubsydyjne (Chiny), WT/DS379/AB/R, pkt 567, 568 oraz 583.

(11)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2020/1408 z dnia 6 października 2020 r. nakładające ostateczne cło antydumpingowe i stanowiące o ostatecznym pobraniu cła tymczasowego nałożonego na przywóz niektórych walcowanych na gorąco arkuszy i zwojów ze stali nierdzewnej pochodzących między innymi z Indonezji (Dz.U. L 325 z 7.10.2020, s. 26).

(12)  Wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 16 lutego 2012 r., Rada Unii Europejskiej, Komisja Europejska/Interpipe Nikopolsky Seamless Tubes Plant Niko Tube ZAT (Interpipe Niko Tube ZAT), C-191/09 P i C-200/09 P, pkt 58.

(13)  Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/2446 z dnia 28 lipca 2015 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 w odniesieniu do szczegółowych zasad dotyczących niektórych przepisów unijnego kodeksu celnego (Dz.U. L 343 z 29.12.2015, s. 1).

(14)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2020/1408 z dnia 6 października 2020 r. nakładające ostateczne cło antydumpingowe i stanowiące o ostatecznym pobraniu cła tymczasowego nałożonego na przywóz niektórych walcowanych na gorąco arkuszy i zwojów ze stali nierdzewnej pochodzących z Indonezji, Chińskiej Republiki Ludowej i Tajwanu (Dz.U. L 325 z 7.10.2020, s. 26).

(15)  European Commission, Directorate-General for Trade, Directorate G, Rue de la Loi/Wetstraat 170, 1040 Bruxelles/Brussel, Belgia.

(16)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 z dnia 18 lipca 2018 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii, zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1296/2013, (UE) nr 1301/2013, (UE) nr 1303/2013, (UE) nr 1304/2013, (UE) nr 1309/2013, (UE) nr 1316/2013, (UE) nr 223/2014 i (UE) nr 283/2014 oraz decyzję nr 541/2014/UE, a także uchylające rozporządzenie (UE, Euratom) nr 966/2012 (Dz.U. L 193 z 30.7.2018, s. 1).

(17)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/159 z dnia 31 stycznia 2019 r. nakładające ostateczne środki ochronne w odniesieniu do przywozu niektórych wyrobów ze stali (Dz.U. L 31 z 1.2.2019, s. 27).

(18)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2021/1029 z dnia 24 czerwca 2021 r. zmieniające rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/159 w celu przedłużenia środka ochronnego w odniesieniu do przywozu niektórych wyrobów ze stali, Dz.U. L 225 I z 25.6.2021, s. 1.


DECYZJE

18.11.2021   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 410/178


DECYZJA RADY (UE) 2021/2013

z dnia 15 listopada 2021 r.

w sprawie mianowania członka i zastępcy członka Komitetu Regionów, zaproponowanych przez Królestwo Hiszpanii

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 305,

uwzględniając decyzję Rady (UE) 2019/852 z dnia 21 maja 2019 r. ustalającą skład Komitetu Regionów (1),

uwzględniając propozycję rządu Hiszpanii,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Art. 300 ust. 3 Traktatu stanowi, że w skład Komitetu Regionów mają wchodzić przedstawiciele społeczności regionalnych i lokalnych, posiadający mandat wyborczy społeczności regionalnej lub lokalnej albo odpowiedzialni politycznie przed wybranym zgromadzeniem.

(2)

W dniu 28 maja 2020 r. Rada przyjęła decyzję (UE) 2020/731 (2) w sprawie mianowania członka i zastępcy członka Komitetu Regionów zaproponowanych przez Królestwo Hiszpanii.

(3)

Stanowisko członka Komitetu Regionów zwolniło się w związku z upływem mandatu, na podstawie którego Bernat SOLÉ BARRIL został zaproponowany na stanowisko członka.

(4)

Stanowisko zastępcy członka Komitetu Regionów zwolniło się w związku z upływem mandatu, na podstawie którego Elisabet NEBREDA VILA została zaproponowana na stanowisko zastępcy członka.

(5)

Rząd hiszpański zaproponował Victòrię ALSINĘ I BURGUÉS, będącą przedstawicielką wspólnoty regionalnej lub lokalnej odpowiedzialną politycznie przed wybranym zgromadzeniem, Consejera de Acción Exterior y Gobierno Abierto, Gobierno de la Generalitat de Cataluña (regionalna minister ds. działań zewnętrznych i otwartego rządu w rządzie Katalonii), na stanowisko członka Komitetu Regionów do końca bieżącej kadencji, czyli do dnia 25 stycznia 2025 r.

(6)

Rząd hiszpański zaproponował Gerarda Martíego FIGUERASA I ALBĘ, będącego przedstawicielem wspólnoty regionalnej lub lokalnej odpowiedzialnym politycznie przed wybranym zgromadzeniem, Secretario de Acción Exterior del Gobierno, Gobierno de la Generalitat de Cataluña (sekretarz ds. działań zewnętrznych rządu w rządzie Katalonii) na stanowisko zastępcy członka Komitetu Regionów do końca bieżącej kadencji, czyli do dnia 25 stycznia 2025 r.,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Następujący przedstawiciele wspólnot regionalnych lub lokalnych odpowiedzialni politycznie przed wybranym zgromadzeniem zostają niniejszym mianowani do końca bieżącej kadencji, czyli do dnia 25 stycznia 2025 r.:

a)

na stanowisko członka Komitetu Regionów:

Victòria ALSINA I BURGUÉS, Consejera de Acción Exterior y Gobierno Abierto, Gobierno de la Generalitat de Cataluña (regionalna minister ds. działań zewnętrznych i otwartego rządu w rządzie Katalonii),

oraz

b)

na stanowisko zastępcy członka Komitetu Regionów:

Gerard Martí FIGUERAS I ALBA, Secretario de Acción Exterior del Gobierno, Gobierno de la Generalitat de Cataluña (sekretarz ds. działań zewnętrznych rządu w rządzie Katalonii).

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli dnia 15 listopada 2021 r.

W imieniu Rady

J. PODGORŠEK

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 139 z 27.5.2019, s. 13.

(2)  Decyzja Rady (UE) 2020/731 z dnia 28 maja 2020 r. w sprawie mianowania jednego członka i jednego zastępcy członka Komitetu Regionów zaproponowanych przez Królestwo Hiszpanii (Dz.U. L 172 I z 3.6.2020, s. 3).


18.11.2021   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 410/180


DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2021/2014

z dnia 17 listopada 2021 r.

zmieniająca decyzję wykonawczą (UE) 2021/1073 ustanawiającą specyfikacje techniczne i zasady do celów wdrożenia ram zaufania unijnych cyfrowych zaświadczeń COVID ustanowionych rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/953

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/953 z dnia 14 czerwca 2021 r. w sprawie ram wydawania, weryfikowania i uznawania interoperacyjnych zaświadczeń o szczepieniu, o wyniku testu i o powrocie do zdrowia w związku z COVID-19 (unijne cyfrowe zaświadczenie COVID) w celu ułatwienia swobodnego przemieszczania się w czasie pandemii COVID-19 (1), w szczególności jego art. 9 ust. 1 i 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W rozporządzeniu (UE) 2021/953 ustanowiono unijne cyfrowe zaświadczenia COVID – które mają służyć jako dowód na to, że dana osoba otrzymała szczepionkę przeciwko COVID-19, uzyskała ujemny wynik testu lub powróciła do zdrowia po zakażeniu – w celu ułatwienia ich posiadaczom korzystania z prawa do swobodnego przemieszczania się w czasie pandemii COVID-19.

(2)

Aby unijne cyfrowe zaświadczenie COVID mogło funkcjonować w całej Unii, Komisja przyjęła decyzję wykonawczą Komisji (UE) 2021/1073 (2), w której określono specyfikację techniczną i zasady na potrzeby wypełniania, bezpiecznego wydawania i weryfikacji unijnych cyfrowych zaświadczeń COVID, zapewnienia ochrony danych osobowych, określenia wspólnej struktury niepowtarzalnego identyfikatora zaświadczenia oraz wydawania ważnego, bezpiecznego i interoperacyjnego kodu kreskowego.

(3)

Wiele państw członkowskich zapowiedziało już lub rozpoczęło już podawanie dodatkowych dawek szczepionek przeciwko COVID-19 – oprócz standardowych serii szczepień pierwotnych, tj. serii szczepień mających zapewnić wystarczającą ochronę na początkowym etapie – w szczególności osobom, które mogły nie zareagować odpowiednio na serię szczepień pierwotnych, oraz rozważa stosowanie dawek przypominających w przypadku osób, które odpowiednio zareagowały na szczepienie pierwotne. W tym kontekście Europejskie Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób opublikowało w dniu 1 września 2021 r. śródokresową analizę dotyczącą dodatkowych dawek szczepionek przeciwko COVID-19 (3).

(4)

W dniu 4 października 2021 r. Komitet ds. Produktów Leczniczych Stosowanych u Ludzi Europejskiej Agencji Leków stwierdził, że osobom z poważnie osłabionym układem odpornościowym można podać dodatkową dawkę szczepionek przeciwko COVID-19 Comirnaty i Spikevax co najmniej 28 dni po podaniu drugiej dawki (4). Komitet ocenił również dane dotyczące Comirnaty wskazujące na wzrost poziomów przeciwciał u ludzi w wieku 18–55 lat w przypadku podania dawki przypominającej około 6 miesięcy po podaniu drugiej dawki. Na podstawie tych danych Komitet stwierdził, że podanie dawek przypominających Comirnaty można rozważyć co najmniej 6 miesięcy po drugiej dawce w przypadku osób w wieku 18 lat i starszych. Jak stwierdziła Europejska Agencja Leków, organy ds. zdrowia publicznego na szczeblu krajowym mogą wydawać oficjalne zalecenia dotyczące stosowania dawek przypominających, uwzględniające pojawiające się dane dotyczące skuteczności oraz ograniczone dane dotyczące bezpieczeństwa. Informacje o produkcie Comirnaty (5) i Spikevax (6) zostały odpowiednio zaktualizowane w celu uwzględnienia tych zaleceń.

(5)

Aby uniknąć stosowania przez państwa członkowskie rozbieżnych, mylących lub technicznie niekompatybilnych metod, konieczne jest przyjęcie jednolitych zasad na potrzeby wypełniania zaświadczeń o szczepieniu, o których mowa w art. 3 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) 2021/953, wydawanych po podaniu takich dodatkowych dawek.

(6)

Zgodnie z art. 5 rozporządzenia (UE) 2021/953 zaświadczenie o szczepieniu wydawane jest po podaniu każdej dawki i wyraźnie wskazuje ono, czy cykl szczepienia został ukończony, oraz zawiera informacje o liczbie dawek podanych posiadaczowi. Zgodnie z załącznikiem do tego rozporządzenia pola danych wymagane w zaświadczeniu o szczepieniu powinny zawierać numer w serii dawek i łączną liczbę dawek w serii. Wszelkie zasady wypełniania zaświadczeń o szczepieniu wydawanych po podaniu dodatkowych dawek, przyjęte w drodze aktu wykonawczego, muszą być zgodne z wymogami ustanowionymi rozporządzeniem (UE) 2021/953.

(7)

Zaświadczenia o szczepieniu wydawane w przypadku podania dawek serii szczepień pierwotnych powinny wskazywać pełne zaszczepienie po zakończeniu standardowej serii pierwotnej, nawet wówczas gdy zaleca się późniejsze podanie dodatkowych dawek. Zaświadczenia o szczepieniu wydawane w przypadku dodatkowych dawek podawanych po serii standardowych szczepień pierwotnych powinny wskazywać liczbę dawek podanych posiadaczowi, jak przewidziano w art. 5 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (UE) 2021/953, a także łączną liczbę dawek w serii z uwzględnieniem dawek szczepienia pierwotnego oraz wszelkich dodatkowych dawek.

(8)

Szczególną uwagę należy zwrócić na sytuację grup szczególnie wrażliwych, które mogą otrzymać dodatkowe dawki w trybie priorytetowym. Jeżeli państwo członkowskie postanowi o podaniu dodatkowych dawek wyłącznie określonym podgrupom populacji, może rozważyć wydanie zaświadczeń o szczepieniach wskazujących na podanie takich dodatkowych dawek wyłącznie na wniosek, a nie automatycznie, biorąc pod uwagę, że art. 5 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2021/953 daje państwom członkowskim możliwość wyboru między tymi dwoma wariantami. O ile dodatkowe dawki są podawane tylko określonej podgrupie populacji, osoby należące do tej podgrupy nie powinny być zobowiązane do przedstawienia zaświadczenia wskazującego na podanie dodatkowej dawki przy korzystaniu z prawa do swobodnego przemieszczania się w czasie pandemii COVID-19, a zamiast tego mogą korzystać z zaświadczenia otrzymanego po zakończeniu serii szczepień pierwotnych.

(9)

Jednocześnie ważne jest, aby zaświadczenia o szczepieniu wydawane osobom należącym do takich grup po podaniu dodatkowych dawek odzwierciedlały również prawidłowo liczbę podanych im dawek. Po pierwsze, rozporządzenie (UE) 2021/953 daje wszystkim osobom prawo do otrzymania zaświadczenia o szczepieniu wskazującego liczbę dawek podanych posiadaczowi, po podaniu każdej dawki. Po drugie, państwa członkowskie mogą ostatecznie ograniczyć okres uznawania, do celów swobodnego przemieszczania się, zaświadczeń o szczepieniu wydanych po zakończeniu serii szczepień pierwotnych, jeżeli dostępne będą dowody naukowe, na to że ochrona zapewniana przez serię szczepień pierwotnych spada poniżej pewnego poziomu po pewnym okresie. Uniemożliwienie grupom szczególnie wrażliwym uzyskania zaświadczeń o szczepieniu po podaniu dodatkowej dawki wiązałoby się z koniecznością podjęcia przez te osoby dodatkowych kroków administracyjnych w celu uzyskania tych zaświadczeń, w czasie gdy stają się one coraz bardziej istotne dla swobody przemieszczania się tych osób, co mogłoby prowadzić do powstania przeszkód w tym zakresie.

(10)

Ponadto należy doprecyzować zasady wypełniania unijnego cyfrowego zaświadczenia COVID. Konkretne zestawy wartości, w których stosuje się ustalone zasady kodowania, powinny być podawane do wiadomości publicznej.

(11)

Aby zapewnić interoperacyjność unijnych cyfrowych zaświadczeń COVID, należy określić z wykorzystaniem schematu JSON wspólną skoordynowaną strukturę danych w odniesieniu do danych, które mają być zawarte w zaświadczeniach, o których mowa w art. 3 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2021/953.

(12)

Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję wykonawczą (UE) 2021/1073.

(13)

Zgodnie z art. 42 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2018/1725 Parlamentu Europejskiego i Rady (7) skonsultowano się z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych, który przedłożył uwagi formalne w dniu 18 października 2021 r. (8)

(14)

W świetle potrzeby szybkiego wdrożenia zmienionych specyfikacji technicznych unijnego cyfrowego zaświadczenie COVID niniejsza decyzja powinna wejść w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(15)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 14 rozporządzenia (UE) 2021/953,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W decyzji wykonawczej (UE) 2021/1073 wprowadza się następujące zmiany:

1)

art. 4 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 4

Zasady zarządzania mające zastosowanie do certyfikatów klucza publicznego w odniesieniu do bramy sieciowej unijnych cyfrowych zaświadczeń COVID wspierającej aspekty interoperacyjności ram zaufania określono w załączniku IV.”;

2)

dodaje się art. 5 i 6 w brzmieniu:

„Artykuł 5

Wspólną skoordynowaną strukturę danych w odniesieniu do danych, które mają być zawarte w zaświadczeniach, o których mowa w art. 3 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2021/953, wykorzystującą schemat JSON, określono w załączniku V do niniejszej decyzji.”.

Artykuł 6

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.”;

3)

załącznik II zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku I do niniejszej decyzji;

4)

w załączniku III wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem II do niniejszej decyzji;

5)

tekst znajdujący się w załączniku III do niniejszej decyzji dodaje się jako załącznik V.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 17 listopada 2021 r.

W imieniu Komisji

Ursula VON DER LEYEN

Przewodnicząca


(1)  Dz.U. L 211 z 15.6.2021, s. 1.

(2)  Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2021/1073 z dnia 28 czerwca 2021 r. ustanawiająca specyfikacje techniczne i zasady do celów wdrożenia ram zaufania unijnych cyfrowych zaświadczeń COVID ustanowionych rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/953 (Dz.U. L 230 z 30.6.2021, s. 32).

(3)  https://www.ecdc.europa.eu/en/publications-data/covid-19-public-health-considerations-additional-vaccine-doses

(4)  https://www.ema.europa.eu/en/news/comirnaty-spikevax-ema-recommendations-extra-doses-boosters

(5)  https://www.ema.europa.eu/en/documents/product-information/comirnaty-epar-product-information_pl.pdf

(6)  https://www.ema.europa.eu/en/documents/product-information/spikevax-previously-covid-19-vaccine-moderna-epar-product-information_pl.pdf

(7)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 z dnia 23 października 2018 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii i swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia rozporządzenia (WE) nr 45/2001 i decyzji nr 1247/2002/WE (Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 39).

(8)  https://edps.europa.eu/system/files/2021-10/2021-0943%20Formal_comments_EUDCC_en.pdf


ZAŁĄCZNIK I

„ZAŁĄCZNIK II

ZASADY WYPEŁNIANIA UNIJNEGO CYFROWEGO ZAŚWIADCZENIA COVID

Ogólne zasady dotyczące zestawów wartości ustanowione w niniejszym załączniku mają na celu zapewnienie interoperacyjności na poziomie semantycznym i umożliwiają jednolite wdrożenie techniczne unijnego cyfrowego zaświadczenia COVID. Elementy zawarte w niniejszym załączniku można stosować w odniesieniu do trzech różnych kontekstów (szczepienie/test/powrót do zdrowia) przewidzianych w rozporządzeniu (UE) 2021/953. W niniejszym załączniku wymieniono jedynie elementy, w przypadku których konieczna jest normalizacja semantyczna za pomocą zakodowanych zestawów wartości.

Tłumaczenie zakodowanych elementów na język krajowy należy do kompetencji państw członkowskich.

W przypadku wszystkich pól danych niewymienionych w poniższych opisach zestawów wartości kodowanie opisano w załączniku V.

Jeżeli z jakiegokolwiek powodu nie można zastosować preferowanych systemów kodów wymienionych poniżej, można zastosować inne międzynarodowe systemy kodów, przy czym zapewnia się wskazówki dotyczące sposobu przyporządkowywania kodów z innego systemu kodom z systemu preferowanego. W wyjątkowych przypadkach, gdy odpowiedni kod nie jest dostępny w zdefiniowanych zestawach wartości, jako mechanizm rezerwowy można stosować tekst (wyświetlanie nazw).

Państwa członkowskie stosujące w swoich systemach inne kody przyporządkowują takie kody opisanym zestawom wartości. Państwa członkowskie są odpowiedzialne za wszelkie takie przyporządkowania.

Ponieważ niektóre zestawy wartości oparte na systemach kodowania przewidzianych w niniejszym załączniku, takie jak zestawy wartości do kodowania szczepionek i szybkich testów antygenowych, często się zmieniają, Komisja publikuje je i regularnie aktualizuje przy wsparciu sieci e-zdrowie i Komitetu ds. Bezpieczeństwa Zdrowia. Zaktualizowane zestawy wartości są publikowane na odpowiedniej stronie internetowej Komisji, jak również na stronie internetowej sieci e-zdrowie. Przedstawia się historię zmian.

1.   Choroba lub czynnik chorobotwórczy, której/którego dotyczy szczepienie/choroba lub czynnik chorobotwórczy, w kierunku której/którego wykonano test/choroba lub czynnik chorobotwórczy, po której/którym posiadacz powrócił do zdrowia: COVID-19 (SARS-CoV-2 lub jeden z jego wariantów)

Kod stosowany w zaświadczeniach 1, 2 i 3.

Stosuje się następujący kod:

Kod

Wyświetlanie

Nazwa systemu kodów

URL systemu kodów

OID systemu kodów

Wersja systemu kodów

840539006

COVID-19

SNOMED CT

http://snomed.info/sct

2.16.840.1.113883.6.96

2021-01-31

2.   Szczepionka przeciwko COVID-19 lub profilaktyka COVID-19

Preferowany system kodów: SNOMED CT lub klasyfikacja anatomiczno-terapeutyczno-chemiczna (ATC).

Kod stosowany w zaświadczeniu 1.

Przykłady kodów z preferowanych systemów kodów, które należy stosować, to kod SNOMED CT 1119305005 (szczepionka zawierająca antygen SARS-CoV-2), 1119349007 (szczepionka zawierająca mRNA SARS-CoV-2) lub J07BX03 (szczepionki przeciwko COVID-19).

Komisja publikuje i regularnie aktualizuje przy wsparciu sieci e-zdrowie zestaw wartości określający kody, które należy stosować zgodnie z systemami kodów ustanowionymi w niniejszej sekcji. Zestaw wartości należy rozszerzyć, gdy nowe typy szczepionek zostaną opracowane i wprowadzone do użytku.

3.   Szczepionka przeciwko COVID-19 stanowiąca produkt leczniczy

Preferowane systemy kodów (w kolejności preferencji):

unijny rejestr produktów leczniczych w przypadku szczepionek, dla których wydano pozwolenie na dopuszczenie do obrotu w całej UE (numery pozwoleń);

światowy rejestr szczepionek, taki jak rejestr, który mogłaby ustanowić Światowa Organizacja Zdrowia;

w innych przypadkach nazwa szczepionki stanowiącej produkt leczniczy. Jeżeli nazwa zawiera znaki niedrukowane, należy je zastąpić łącznikiem (-).

Nazwa zestawu wartości: szczepionka.

Kod stosowany w zaświadczeniu 1.

Przykładem kodu z preferowanych systemów kodów, który należy stosować, jest EU/1/20/1528 (Comirnaty). Przykład nazwy szczepionki, którą należy stosować jako kod: Sputnik-V (co oznacza Sputnik V).

Komisja publikuje i regularnie aktualizuje przy wsparciu sieci e-zdrowie zestaw wartości określający kody, które należy stosować zgodnie z systemami kodów ustanowionymi w niniejszej sekcji.

Szczepionki są kodowane przy użyciu istniejącego kodu w opublikowanym zestawie wartości, nawet jeśli ich nazwy różnią się w różnych krajach. Wynika to z faktu, że nie istnieje jeszcze światowy rejestr szczepionek obejmujący wszystkie szczepionki, które są obecnie stosowane. Przykład:

W przypadku szczepionki »COVID-19 Vaccine Moderna Intramuscular Injection«, która jest nazwą szczepionki Spikevax w Japonii, należy użyć kodu EU/1/20/1507, ponieważ jest to nazwa tej szczepionki w UE.

Jeżeli nie jest to możliwe lub zalecane w konkretnym przypadku, w opublikowanym zestawie wartości podany zostanie osobny kod.

4.   Posiadacz pozwolenia na dopuszczenie do obrotu szczepionki przeciwko COVID-19 lub jej producent

Preferowany system kodów:

kod organizacji EMA (system SPOR dla ISO IDMP);

światowy rejestr posiadaczy pozwoleń na dopuszczenie szczepionki do obrotu lub producentów szczepionek, taki jak rejestr, który mogłaby ustanowić Światowa Organizacja Zdrowia;

w pozostałych przypadkach nazwa organizacji. Jeżeli nazwa zawiera znaki niedrukowane, należy je zastąpić łącznikiem (-).

Kod stosowany w zaświadczeniu 1.

Przykładem kodu z preferowanych systemów kodów, który należy stosować, jest ORG-100001699 (AstraZeneca AB). Przykład nazwy organizacji, którą należy stosować jako kod: Sinovac-Biotech (co oznacza Sinovac Biotech).

Komisja publikuje i regularnie aktualizuje przy wsparciu sieci e-zdrowie zestaw wartości określający kody, które należy stosować zgodnie z systemami kodów ustanowionymi w niniejszej sekcji.

Różne oddziały tego samego posiadacza pozwolenia na dopuszczenie do obrotu lub tego samego producenta powinny używać kodu istniejącego w opublikowanym zestawie wartości.

Co do zasady w odniesieniu do tej samej szczepionki stosuje się kod odnoszący się do posiadacza pozwolenia na dopuszczenie jej do obrotu w UE, ponieważ nie istnieje jeszcze uzgodniony na szczeblu międzynarodowym rejestr producentów szczepionek ani posiadaczy pozwolenia na dopuszczenie szczepionki do obrotu. Przykłady:

W przypadku organizacji »Pfizer AG«, która jest posiadaczem pozwolenia na dopuszczenie do obrotu szczepionki »Comirnaty« stosowanej w Szwajcarii, należy zastosować kod ORG-100030215 odnoszący się do BioNTech Manufacturing GmbH, ponieważ jest to posiadacz pozwolenia na dopuszczenie do obrotu (MAH) Comirnaty w UE.

W przypadku organizacji »Zuellig Pharma«, która jest posiadaczem pozwolenia na dopuszczenie do obrotu szczepionki Covid-19 Vaccine Moderna (Spikevax) stosowanej na Filipinach, należy zastosować kod ORG-100031184 odnoszący się do Moderna Biotech Spain S.L., ponieważ jest to MAH Spikevax w UE.

Jeżeli nie jest to możliwe lub zalecane w konkretnym przypadku, w opublikowanym zestawie wartości podany zostanie osobny kod.

5.   Numer w serii dawek i łączna liczba dawek w serii;

Kod stosowany w zaświadczeniu 1.

Dwa pola:

1)

Numer w serii dawek szczepionki przeciwko COVID-19 (N);

2)

Łączna liczba dawek w serii szczepień (C).

5.1.   Seria szczepienia pierwotnego

W przypadku gdy dana osoba otrzymuje dawki w ramach szczepienia pierwotnego, tj. serii szczepień mających zapewnić wystarczającą ochronę na początkowym etapie, (C) odzwierciedla łączną liczbę dawek serii standardowego szczepienia pierwotnego (np. 1 lub 2, w zależności od rodzaju podanej szczepionki). Obejmuje to możliwość stosowania krótszej serii (C=1), w przypadku gdy protokół szczepień stosowany przez państwo członkowskie przewiduje podawanie pojedynczej dawki szczepionki 2-dawkowej osobom uprzednio zakażonym SARS-CoV-2. Zakończoną serię szczepień pierwotnych wskazuje się zatem za pomocą N/C = 1. Na przykład:

1/1 wskazywałoby na zakończenie cyklu szczepień pierwotnych szczepionką jednodawkową lub zakończenie cyklu szczepień pierwotnych obejmującego jedną dawkę szczepionki 2-dawkowej podanej osobie, która powróciła do zdrowia zgodnie z protokołem szczepień stosowanym przez dane państwo członkowskie;

2/2 wskazywałoby na zakończenie 2-dawkowego cyklu szczepień pierwotnych.

W przypadku wydłużenia cyklu szczepień pierwotnych, na przykład dla osób z poważnie osłabionym układem odpornościowymi lub gdy nie przestrzegano zalecanego odstępu między dawkami szczepienia pierwotnego, wszelkie takie dawki należy zakodować jako dawki dodatkowe objęte sekcją 5.2.

5.2.   Dodatkowe dawki

W przypadku gdy dana osoba otrzymuje dawki po cyklu szczepienia pierwotnego, takie dodatkowe dawki (X) odzwierciedla się w odpowiednich zaświadczeniach poprzez zwiększenie liczby podanych dawek (N) i łącznej liczby dawek (C) (co daje (N+X)/(C+X)). Na przykład:

2/2 wskazywałoby na podanie dodatkowej dawki po cyklu szczepień pierwotnych szczepionką jednodawkową lub podanie dodatkowej dawki po zakończeniu cyklu szczepień pierwotnych obejmującego jedną dawkę szczepionki 2-dawkowej podanej osobie, która powróciła do zdrowia zgodnie z protokołem szczepień stosowanym przez dane państwo członkowskie;

3/3 wskazywałoby na podanie dodatkowej dawki po 2-dawkowym cyklu szczepień pierwotnych.

Dodatkowe dawki podawane po zakończeniu cyklu szczepień pierwotnych należy zatem wskazać za pomocą (N+X)/(C+X) = 1.

Zaświadczenia o szczepieniu wydane do dnia 31 grudnia 2021 r. są nadal akceptowane, nawet jeśli są one zgodne z inną zasadą kodowania numeru w serii dawek lub łącznej liczby dawek w serii. W tym celu mogą zostać opracowane środki techniczne.

W ramach prawnych ustanowionych rozporządzeniem (UE) 2021/953 państwa członkowskie mogą przyjąć środki w celu zaradzenia sytuacji grup szczególnie wrażliwych, które mogą otrzymać dodatkowe dawki w trybie priorytetowym. Na przykład jeżeli państwo członkowskie postanowi o podaniu dodatkowych dawek wyłącznie określonym podgrupom populacji, może zdecydować – zgodnie z art. 5 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2021/953 – o wydawaniu zaświadczeń o szczepieniach wskazujących na podanie takich dodatkowych dawek wyłącznie na wniosek, a nie automatycznie. W przypadku przyjęcia takich środków państwa członkowskie informują o tym zainteresowane osoby, a także o tym, że mogą one nadal korzystać z zaświadczenia otrzymanego po zakończeniu serii standardowego szczepienia pierwotnego.

6.   Państwo członkowskie lub państwo trzecie, w którym podano szczepionkę/wykonano test

Preferowany system kodów: kody państw ISO 3166.

Kod stosowany w zaświadczeniach 1, 2 i 3.

Zawartość zestawu wartości: pełna lista dwuliterowych kodów, dostępna jako zestaw wartości zdefiniowany w FHIR (http://hl7.org/fhir/ValueSet/iso3166-1-2). Jeżeli szczepienie lub test przeprowadziła organizacja międzynarodowa (taka jak UNHCR lub WHO), a informacje o kraju nie są dostępne, stosuje się kod organizacji. Komisja publikuje i regularnie aktualizuje przy wsparciu sieci e-zdrowie takie dodatkowe kody.

7.   Rodzaj testu

Kod stosowany w zaświadczeniu 2, a w zaświadczeniu 3 – jeżeli aktem delegowanym wprowadzone zostanie wsparcie dla wydawania zaświadczeń o powrocie do zdrowia opartych na rodzajach testów innych niż test NAAT.

Stosuje się następujące kody.

Kod

Wyświetlanie

Nazwa systemu kodów

URL systemu kodów

OID systemu kodów

Wersja systemu kodów

LP6464-4

Amplifikacja kwasu nukleinowego z sondą detekcyjną

LOINC

http://loinc.org

2.16.840.1.113883.6.1

2.69

LP217198-3

Szybki test immunologiczny

LOINC

http://loinc.org

2.16.840.1.113883.6.1

2.69

8.   Producent i nazwa handlowa wykonanego testu (fakultatywne w przypadku testu NAAT)

Kod stosowany w zaświadczeniu 2.

Zawartość zestawu wartości obejmuje wybór szybkiego testu antygenowego wymienionego we wspólnym i uaktualnionym wykazie szybkich testów antygenowych na COVID-19, ustanowionym na podstawie zalecenia Rady 2021/C 24/01 i uzgodnionym przez Komitet ds. Bezpieczeństwa Zdrowia. Wykaz ten prowadzi JRC w bazie danych dotyczącej wyrobów medycznych do diagnostyki in vitro i metod testowania zakażeń COVID-19 pod adresem: https://covid-19-diagnostics.jrc.ec.europa.eu/devices/hsc-common-recognition-rat

W przypadku tego systemu kodów wykorzystuje się odpowiednie pola, takie jak: identyfikator zestawu testu, nazwa testu i producent, zgodnie ze zorganizowanym formatem JRC dostępnym pod adresem: https://covid-19-diagnostics.jrc.ec.europa.eu/devices

9.   Wynik testu

Kod stosowany w zaświadczeniu 2.

Stosuje się następujące kody:

Kod

Wyświetlanie

Nazwa systemu kodów

URL systemu kodów

OID systemu kodów

Wersja systemu kodów

260415000

Nie wykryto

SNOMED CT

http://snomed.info/sct

2.16.840.1.113883.6.96

2021-01-31

260373001

Wykryto

SNOMED CT

http://snomed.info/sct

2.16.840.1.113883.6.96

2021-01-31


ZAŁĄCZNIK II

Sekcja 3 załącznika III do decyzji wykonawczej (UE) 2021/1073 otrzymuje brzmienie:

„3.   Wymogi ogólne

W odniesieniu do niepowtarzalnego identyfikatora zaświadczenia należy spełnić następujące nadrzędne wymogi:

1)

zestaw znaków: dozwolone są tylko znaki alfanumeryczne US-ASCII, w tym wyłącznie duże litery (»A«–»Z«, »0«–»9«), wraz z dodatkowymi znakami specjalnymi na potrzeby oddzielenia od RFC3986 (1), mianowicie {’/’,’#’,’:’};

2)

maksymalna długość: autorzy powinni dążyć do długości wynoszącej 27–30 znaków (2);

3)

prefiks wersji: odnosi się do wersji schematu niepowtarzalnego identyfikatora zaświadczenia. Prefiks wersji to ‘01’ w przypadku niniejszej wersji dokumentu; prefiks wersji składa się z dwóch cyfr;

4)

prefiks państwa: kod państwa jest określony normą ISO 3166-1. Dłuższe kody (np. zawierające co najmniej trzy znaki, np. »UNHCR«) są zarezerwowane do użytku w przyszłości;

5)

sufiks kodu/suma kontrolna:

5.1

Państwa członkowskie mogą stosować sumę kontrolną, gdy istnieje prawdopodobieństwo, że może dojść do transmisji, transkrypcji (przez człowieka) lub innych uszkodzeń kodu (tj. w przypadku używania w druku).

5.2

Suma kontrolna nie jest podstawą do walidacji zaświadczenia i z technicznego punktu widzenia nie stanowi części identyfikatora, lecz służy do weryfikacji integralności kodu. Suma kontrolna jest zgodnym z ISO-7812-1 (LUHN-10) (3) streszczeniem całego niepowtarzalnego identyfikatora zaświadczenia w formacie cyfrowym/transportowym. Suma kontrolna jest oddzielona od pozostałej części identyfikatora znakiem »#«.

Zapewnia się kompatybilność wsteczną: państwa członkowskie, które na przestrzeni czasu zmieniają strukturę swoich identyfikatorów (w ramach głównej wersji, obecnie ustalonej jako v1), zapewniają, aby dowolne dwa identyczne identyfikatory odpowiadały temu samemu zaświadczeniu o szczepieniu/potwierdzeniu szczepienia. Innymi słowy, państwa członkowskie nie mogą używać identyfikatorów ponownie.


(1)  rfc3986 (ietf.org)

(2)  W przypadku wdrożenia wykorzystującego kody QR państwa członkowskie mogłyby rozważyć zastosowanie dodatkowego zestawu znaków o łącznej długości do 72 znaków (w tym 27–30 znaków samego identyfikatora) do przekazywania innych informacji. Określenie tych informacji należy do państw członkowskich.

(3)  Algorytm Luhna mod N jest rozszerzoną wersją algorytmu Luhna (zwanego również algorytmem mod 10) dotyczącą kodów numerycznych i stosowaną na przykład do obliczania sumy kontrolnej w przypadku numerów kart kredytowych. Rozszerzona wersja umożliwia stosowanie tego algorytmu do sekwencji wartości przy dowolnej podstawie (w tym przypadku znaków alfabetycznych).”.«


ZAŁĄCZNIK III

„ZAŁĄCZNIK V

SCHEMAT JSON

1.   Wprowadzenie

Niniejszy załącznik ustanawia techniczną strukturę danych na potrzeby unijnych cyfrowych zaświadczeń COVID, przedstawioną w postaci schematu JSON. Dokument zawiera szczegółowe instrukcje dotyczące poszczególnych pól danych.

2.   Lokalizacja i wersje schematu JSON

Miarodajny schemat JSON dla unijnych cyfrowych zaświadczeń COVID jest dostępny pod adresem https://github.com/ehn-dcc-development/ehn-dcc-schema. Inne lokalizacje nie są miarodajne, ale mogą być wykorzystywane do przygotowania przyszłych zmian.

Domyślnie aktualna wersja określona w niniejszym załączniku i stosowana przez wszystkie państwa obecnie wydające zaświadczenia jest widoczna pod wskazanym adresem URL.

Kolejna wersja, która ma być stosowana w wyznaczonym terminie przez wszystkie państwa, jest widoczna pod wskazanym adresem URL przy użyciu znakowania wersji, co zostało opisane bardziej szczegółowo w pliku Readme.

3.   Wspólne struktury i wymagania ogólne

Nie wydaje się unijnego cyfrowego zaświadczenia COVID, jeżeli ze względu na brakujące informacje nie wszystkie pola danych można prawidłowo wypełnić zgodnie z niniejszą specyfikacją. Powyższego nie należy interpretować jako wpływającego na obowiązek państw członkowskich w zakresie wydawania unijnych cyfrowych zaświadczeń COVID.

Informacje we wszystkich polach można podawać przy użyciu pełnego zestawu znaków UNICODE 13.0 zakodowanych przy użyciu UTF-8, chyba że znaki te wyraźnie ograniczają się do zestawów wartości lub węższych zestawów znaków.

Wspólna struktura jest następująca:

"JSON": {

"ver": <informacja na temat wersji>,

"nam": {

<informacja na temat nazwiska i imienia osoby>

}

"dob": <data urodzenia>,

"v" or "t" or "r": [

{<Dawka szczepienia lub test lub informacja na temat powrotu do zdrowia, jedna pozycja>}

]

}

Szczegółowe informacje na temat poszczególnych kategorii i pól przedstawiono w kolejnych sekcjach.

3.1.   Wersja

Należy podać informacje na temat wersji. Zapisywanie wersji następuje zgodnie z wersjonowaniem semantycznym (semver: https://semver.org). W czasie wydawania zaświadczenia powinna to być jedna z oficjalnie opublikowanych wersji (obecna lub jedna ze starszych oficjalnie opublikowanych wersji). Więcej informacji na ten temat znajduje się w sekcji JSON Schema location.

ID pola

Nazwa pola

Instrukcje

ver

Wersja schematu

Odpowiada identyfikatorowi wersji schematu wykorzystywanej na potrzeby sporządzania unijnych cyfrowych zaświadczeń COVID-19.

Przykład:

"ver": "1.3.0"

3.2.   Imię i nazwisko oraz data urodzenia osoby

Imię i nazwisko osoby to oficjalne pełne imię i nazwisko osoby, odpowiadające imieniu i nazwisku podanym w dokumentach podróży. Identyfikatorem struktury jest nam. Należy podać imię i nazwisko dokładnie 1 (jednej) osoby.

ID pola

Nazwa pola

Instrukcje

nam/fn

Nazwisko(-a)

Nazwisko(-a) posiadacza

Należy podać dokładnie 1 (jedno) pole, które nie jest puste, zawierające wszystkie nazwiska. W przypadku kilku nazwisk należy je oddzielić spacją. Nazwiska wieloczłonowe zawierające łączniki lub podobne znaki muszą jednak pozostać niezmienione.

Przykłady:

"fn": "Musterfrau-Gößinger"

"fn": "Musterfrau-Gößinger Müller"

nam/fnt

Znormalizowane nazwisko(-a)

Nazwisko(-a) posiadacza transliterowane przy zastosowaniu tej samej konwencji jak konwencja stosowana w dokumentach podróży posiadacza odczytywanych maszynowo (np. zasady określone w dokumencie 9303 ICAO część 3).

Należy podać dokładnie 1 (jedno) pole, które nie jest puste, zawierające wyłącznie znaki A-Z i <. maksymalna długość: 80 znaków (zgodnie ze specyfikacją 9303 ICAO).

Przykłady:

"fnt": "MUSTERFRAU<GOESSINGER"

"fnt": "MUSTERFRAU<GOESSINGER<MUELLER"

nam/gn

Imię(-ona)

Imię(-ona) posiadacza.

Jeżeli posiadacz nie ma imienia, pole należy pominąć.

We wszystkich pozostałych przypadkach należy podać dokładnie 1 (jedno) pole, które nie jest puste, zawierające wszystkie imiona. W przypadku kilku imion należy je oddzielić spacją.

Przykład:

"gn": "Isolde Erika"

nam/gnt

Znormalizowane imię(-ona)

Imię(-ona) posiadacza transliterowane przy zastosowaniu tej samej konwencji jak konwencja stosowana w dokumentach podróży posiadacza odczytywanych maszynowo (np. zasady określone w dokumencie 9303 ICAO część 3).

Jeżeli posiadacz nie ma imienia, pole należy pominąć.

We wszystkich pozostałych przypadkach należy podać dokładnie 1 (jedno) pole, które nie jest puste, zawierające wyłącznie znaki A-Z i <. maksymalna długość: 80 znaków.

Przykład:

"gnt": "ISOLDE<ERIKA"

dob

Data urodzenia

Data urodzenia posiadacza unijnego cyfrowego zaświadczenia COVID

Pełna lub częściowa data bez godziny w przedziale od 1900-01-01 do 2099-12-31.

Jeżeli znana jest pełna lub częściowa data urodzenia, należy podać dokładnie 1 (jedno) pole, które nie jest puste. Jeżeli data urodzenia nie jest znana nawet częściowo, pole ustawia się jako pusty łańcuch znaków "". Powyższe powinno odpowiadać informacjom podanym w dokumentach podróży.

Jeżeli dostępne są informacje o dacie urodzenia, stosuje się jeden z poniższych formatów ISO 8601. Nie obsługuje się innych wariantów.

RRRR-MM-DD

RRRR-MM

RRRR

(Aplikacja kontrolna może wykazywać brakujące części daty urodzenia przy zastosowaniu konwencji XX takiej jak konwencja stosowana w dokumentach podróży odczytywanych maszynowo, np. 1990-XX-XX.)

Przykłady:

"dob": "1979-04-14"

"dob": "1901-08"

"dob": "1939"

"dob": ""

3.3.   Kategorie informacji specyficznych dla danego typu zaświadczenia

W schemacie JSON obsługiwane są się trzy kategorie pozycji obejmujące informacje specyficzne dla danego typu zaświadczenia. Każde unijne cyfrowe zaświadczenie COVID-19 zawiera dokładnie 1 (jedną) kategorię. Puste kategorie nie są dozwolone.

Identyfikator kategorii

Nazwa kategorii

Pozycje

v

Kategoria »szczepienie«

Jeżeli występuje, musi zawierać dokładnie 1 (jedną) pozycję opisującą dokładnie jedną (1) dawkę szczepionki (jedną dawkę).

t

Kategoria »test«

Jeżeli występuje, musi zawierać dokładnie 1 (jedną) pozycję opisującą dokładnie jeden (1) wynik testu.

r

Kategoria »powrót do zdrowia«

Jeżeli występuje, musi zawierać dokładnie 1 (jedną) pozycję zawierającą jedno (1) oświadczenie dotyczące powrotu do zdrowia.

4.   Informacje specyficzne dla danego typu zaświadczenia

4.1.   Zaświadczenie o szczepieniu

Kategoria »szczepienie«, jeżeli występuje, musi zawierać dokładnie 1 (jedną) pozycję opisującą dokładnie jedno szczepienie (jedną dawkę). Wszystkie elementy kategorii »szczepienia« są obowiązkowe, puste wartości nie są obsługiwane.

ID pola

Nazwa pola

Instrukcje

v/tg

Choroba lub czynnik chorobotwórczy, której/którego dotyczy szczepienie: COVID-19 (SARS-CoV-2 lub jeden z jego wariantów)

Wartość kodowana z zestawu wartości

disease-agent-targeted.json.

Ten zestaw wartości ma pojedynczy kod 840539006, który jest kodem dla COVID-19 z SNOMED CT (GPS).

Należy podać dokładnie 1 (jedno) pole, które nie jest puste.

Przykład:

"tg": "840539006"

v/vp

Szczepionka przeciwko COVID-19 lub profilaktyka COVID-19

Rodzaj zastosowanej szczepionki lub profilaktyki.

Wartość kodowana z zestawu wartości

vaccine-prophylaxis.json.

Zestaw wartości jest dystrybuowany z bramy sieciowej unijnych cyfrowych zaświadczeń COVID.

Należy podać dokładnie 1 (jedno) pole, które nie jest puste.

Przykład:

"vp": "1119349007" (szczepionka zawierająca mRNA SARS-CoV-2)

v/mp

Szczepionka przeciwko COVID-19

Produkt leczniczy zastosowany w ramach tej konkretnej dawki szczepień. Wartość kodowana z zestawu wartości

vaccine-medicinal-product.json.

Zestaw wartości jest dystrybuowany z bramy sieciowej unijnych cyfrowych zaświadczeń COVID.

Należy podać dokładnie 1 (jedno) pole, które nie jest puste. Przykład:

"mp": »EU/1/20/1528« (Comirnaty)

v/ma

Posiadacz pozwolenia na dopuszczenie do obrotu szczepionki przeciwko COVID-19 lub jej producent

Posiadacz pozwolenia na dopuszczenie do obrotu lub producent, jeżeli nie ma posiadacza pozwolenia na dopuszczenie do obrotu. Wartość kodowana z zestawu wartości

vaccine-mah-manf.json.

Zestaw wartości jest dystrybuowany z bramy sieciowej unijnych cyfrowych zaświadczeń COVID.

Należy podać dokładnie 1 (jedno) pole, które nie jest puste. Przykład:

"ma": "ORG-100030215" (przedsiębiorstwo Biontech Manufacturing GmbH)

v/dn

Numer w serii dawek

Numer porządkowy (dodatnia liczba całkowita) dawki podanej podczas tego szczepienia. 1 dla pierwszej dawki, 2 dla drugiej dawki itp. Więcej szczegółowych zasad przedstawiono w sekcji 5 załącznika II.

Należy podać dokładnie 1 (jedno) pole, które nie jest puste.

Przykłady:

"dn": "1" (pierwsza dawka)

"dn": "2" (druga dawka)

"dn": "3" (trzecia dawka)

v/sd

Łączna liczba dawek w serii

Łączna liczba dawek (dodatnia liczba całkowita) w serii szczepień. Bardziej szczegółowe zasady przedstawiono w sekcji 5 załącznika II.

Należy podać dokładnie 1 (jedno) pole, które nie jest puste.

Przykłady:

"sd": "1" (w przypadku 1-dawkowego cyklu szczepień pierwotnych)

"sd": "2" (w przypadku 2-dawkowego cyklu szczepień pierwotnych lub dawki dodatkowej po 1-dawkowym cyklu szczepień pierwotnych)

"sd": "3" (np. w przypadku dodatkowych dawek po 2-dawkowym cyklu szczepień pierwotnych)

v/dt

Data szczepienia

Dzień, w którym otrzymano opisaną dawkę, w formacie RRRR-MM-DD (pełna data bez godziny). Inne formaty nie są obsługiwane.

Należy podać dokładnie 1 (jedno) pole, które nie jest puste. Przykład:

"dt": "2021-03-28"

v/co

Państwo członkowskie lub państwo trzecie, w którym podano szczepionkę

Państwo wyrażone jako dwuliterowy kod ISO3166 (ZALECANE) lub odniesienie do organizacji międzynarodowej odpowiedzialnej za szczepienie (takiej jak UNHCR lub WHO). Jest to wartość kodowana z zestawu wartości country-2-codes.json.

Zestaw wartości jest dystrybuowany z bramy sieciowej unijnych cyfrowych zaświadczeń COVID.

Należy podać dokładnie 1 (jedno) pole.

Przykład:

"co": "CZ"

"co": "UNHCR"

v/is

Wystawca zaświadczenia

Nazwa organizacji, która wydała zaświadczenie. Identyfikatory są dozwolone jako część nazwy, ale nie zaleca się ich indywidualnego stosowania bez nazwy w postaci tekstu. Maksymalnie 80 znaków w systemie kodowania UTF-8.

Należy podać dokładnie 1 (jedno) pole, które nie jest puste. Przykład:

"is": "Ministry of Health of the Czech Republic"

"is": "Vaccination Centre South District 3"

v/ci

Niepowtarzalny identyfikator zaświadczenia

Niepowtarzalny identyfikator zaświadczenia, jak określono w dokumencie dostępnym pod adresem https://ec.europa.eu/health/sites/default/files/ehealth/docs/vaccination-proof_interoperability-guidelines_en.pdf

Uwzględnienie sumy kontrolnej jest fakultatywne. Można dodać prefiks »URN:UVCI:«.

Należy podać dokładnie 1 (jedno) pole, które nie jest puste.

Przykłady:

"ci": "URN:UVCI:01:NL:187/37512422923"

"ci": "URN:UVCI:01:AT:10807843F94AEE0EE5093FBC254BD813#B"

4.2.   Zaświadczenie o wyniku testu

Kategoria »test«, jeżeli występuje, musi zawierać dokładnie 1 (jedną) pozycję opisującą dokładnie jeden wynik testu.

ID pola

Nazwa pola

Instrukcje

t/tg

Choroba lub czynnik chorobotwórczy, w kierunku której/którego wykonano test: COVID-19 (SARS-CoV-2 lub jeden z jego wariantów)

Wartość kodowana z zestawu wartości disease-agent-targeted.json.

Ten zestaw wartości ma pojedynczy kod 840539006, który jest kodem dla COVID-19 z SNOMED CT (GPS).

Należy podać dokładnie 1 (jedno) pole, które nie jest puste.

Przykład:

"tg": "840539006"

t/tt

Rodzaj testu

Rodzaj zastosowanego testu w oparciu o materiał, którego dotyczy test. Wartość kodowana z zestawu wartości test-type.json (w oparciu o LOINC). Wartości spoza zestawu wartości nie są dozwolone.

Należy podać dokładnie 1 (jedno) pole, które nie jest puste.

Przykład:

"tt": "LP6464-4" (Amplifikacja kwasu nukleinowego z sondą detekcyjną)

"tt": "LP217198-3" (Szybki test immunologiczny)

t/nm

Nazwa testu (wyłącznie testy z wykorzystaniem amplifikacji kwasów nukleinowych)

Nazwa użytego testu z wykorzystaniem amplifikacji kwasów nukleinowych (NAAT). Nazwa powinna zawierać nazwę producenta testu oraz nazwę handlową testu, oddzielone przecinkiem.

W przypadku testu NAAT: pole jest nieobowiązkowe.

W przypadku szybkiego testu antygenowego: nie stosuje się tego pola, ponieważ nazwę testu podaje się pośrednio za pomocą identyfikatora zestawu testu (t/ma).

Jeśli pole jest dostępne, nie może być puste.

Przykład:

"nm": "ELITechGroup, SARS-CoV-2 ELITe MGB® Kit"

t/ma

Identyfikator zestawu testu (tylko szybkie testy antygenowe)

Identyfikator zestawu szybkiego testu antygenowego z bazy danych JRC. Zestaw wartości (wspólny wykaz KBZ):

Wszystkie szybkie testy antygenowe zawarte we wspólnym wykazie KBZ (informacje w formacie czytelnym dla człowieka).

https://covid-19-diagnostics.jrc.ec.europa.eu/devices/hsc-common-recognition-rat (w formacie nadającym się do przetwarzania automatycznego, id_device odpowiada wartości umieszczonej w wykazie zestawu wartości).

W krajach UE/EOG wystawca zaświadczenia wydaje zaświadczenia wyłącznie z tytułu testów należących do obowiązującego zestawu wartości. Zestaw wartości jest aktualizowany co 24 godziny.

Wartości spoza zestawu wartości mogą być stosowane w zaświadczeniach wydanych przez państwa trzecie, jednak identyfikatory powinny pochodzić z bazy danych JRC. Stosowanie innych identyfikatorów, takich jak identyfikatory udostępniane bezpośrednio przez producentów testów, nie jest dozwolone.

Aplikacje kontrolne wykrywają wartości, które nie należą do aktualnego zestawu wartości i wyświetlają zaświadczenia zawierające takie wartości jako nieważne. Jeżeli z zestawu wartości usunięto identyfikator, zaświadczenia zawierające taki identyfikator mogą być akceptowane maksymalnie przez 72 godziny od daty usunięcia.

Zestaw wartości jest dystrybuowany z bramy sieciowej unijnych cyfrowych zaświadczeń COVID.

W przypadku szybkiego testu antygenowego: należy podać dokładnie 1 (jedno) pole, które nie jest puste.

W przypadku testu NAAT: pole to nie jest używane, nawet jeżeli identyfikator testu NAAT jest dostępny w bazie danych JRC.

Przykład:

"ma": "344" (SD BIOSENSOR Inc, STANDARD F COVID-19 Ag FIA)

t/sc

Data i godzina pobrania próbki do testu

Data i godzina pobrania próbki do testu. Godzina obejmuje informacje na temat strefy czasowej. Wartość nie oznacza godziny uzyskania wyniku testu.

Należy podać dokładnie 1 (jedno) pole, które nie jest puste.

Stosuje się jeden z następujących formatów ISO 8601. Nie obsługuje się innych wariantów.

RRRR-MM-DD hh:mm:ssZ

RRRR-MM-DD hh:mm:ss[+-]hhmm

RRRR-MM-DD hh:mm:ss[+-]hh:mm

RRRR-MM-DD hh:mm:ss[+-]hh:mm

Przykłady:

"sc": "2021-08-20T10:03:12Z" (czas UTC)

"sc": "2021-08-20T12:03:12+02" (czas środkowoeuropejski)

"sc": "2021-08-20T12:03:12+0200" (czas środkowoeuropejski)

"sc": "2021-08-20T12:03:12+02:00" (czas środkowoeuropejski)

t/tr

Wynik testu

Wynik testu. Wartość kodowana z zestawu wartości test-type.json (w oparciu o SNOMED CT, GPS).

Należy podać dokładnie 1 (jedno) pole, które nie jest puste.

Przykład:

"tr": "260415000" (Nie wykryto)

t/tc

Punkt lub obiekt, w którym wykonano test.

Nazwa podmiotu, który przeprowadził test. Identyfikatory są dozwolone jako część nazwy, ale nie zaleca się ich indywidualnego stosowania bez nazwy w postaci tekstu. Maksymalnie 80 znaków w systemie kodowania UTF-8. Wszelkie dodatkowe znaki należy obciąć. Nazwa nie podlega automatycznej weryfikacji.

W przypadku testów NAAT: należy podać dokładnie 1 (jedno) pole, które nie jest puste.

W przypadku szybkich testów antygenowych: pole jest nieobowiązkowe. Jeżeli jest dostępne, nie może być puste.

Przykład:

"tc": "Test centre west region 245"

t/co

Państwo członkowskie lub państwo trzecie, w którym wykonano test

Państwo wyrażone jako dwuliterowy kod ISO3166 (ZALECANE) lub odniesienie do organizacji międzynarodowej odpowiedzialnej za wykonanie testu (takiej jak UNHCR lub WHO). Jest to wartość kodowana z zestawu wartości country-2-codes.json

Zestaw wartości jest dystrybuowany z bramy sieciowej unijnych cyfrowych zaświadczeń COVID.

Należy podać dokładnie 1 (jedno) pole.

Przykłady:

"co": "CZ"

"co": "UNHCR"

t/is

Wystawca zaświadczenia

Nazwa organizacji, która wydała zaświadczenie. Identyfikatory są dozwolone jako część nazwy, ale nie zaleca się ich indywidualnego stosowania bez nazwy w postaci tekstu. Maksymalnie 80 znaków w systemie kodowania UTF-8.

Należy podać dokładnie 1 (jedno) pole, które nie jest puste.

Przykłady:

"is": "Ministry of Health of the Czech Republic"

"is": "North-West region health authority"

t/ci

Niepowtarzalny identyfikator zaświadczenia

Niepowtarzalny identyfikator zaświadczenia, jak określono w vaccination-proof_interoperability-guidelines_en.pdf (europa.eu)

Uwzględnienie sumy kontrolnej jest fakultatywne. Można dodać prefiks »URN:UVCI:«.

Należy podać dokładnie 1 (jedno) pole, które nie jest puste.

Przykłady:

"ci": "URN:UVCI:01:NL:187/37512422923"

"ci": "URN:UVCI:01:AT:10807843F94AEE0EE5093FBC254BD813#B"

4.3.   Zaświadczenie o powrocie do zdrowia

Kategoria »powrót do zdrowia«, jeżeli występuje, musi zawierać dokładnie 1 (jedną) pozycję zawierającą dokładnie jedno oświadczenie dotyczące powrotu do zdrowia. Wszystkie elementy kategorii »powrót do zdrowia« są obowiązkowe, puste wartości nie są obsługiwane.

ID pola

Nazwa pola

Instrukcje

r/tg

Choroba lub czynnik chorobotwórczy, po której/którym posiadacz powrócił do zdrowia: COVID-19 (SARS-CoV-2 lub jeden z jego wariantów)

Wartość kodowana z zestawu wartości

disease-agent-targeted.json.

Ten zestaw wartości ma pojedynczy kod 840539006, który jest kodem dla COVID-19 z SNOMED CT (GPS).

Należy podać dokładnie 1 (jedno) pole, które nie jest puste.

Przykład:

"tg": "840539006"

r/fr

Data pierwszego dodatniego wyniku testu NAAT posiadacza

Data pobrania próbki do testu NAAT, który wykazał wynik dodatni, w formacie RRRR-MM-DD (pełna data bez godziny). Inne formaty nie są obsługiwane.

Należy podać dokładnie 1 (jedno) pole, które nie jest puste.

Przykład:

"fr": "2021-05-18"

r/co

Państwo członkowskie lub państwo trzecie, w którym wykonano test

Państwo wyrażone jako dwuliterowy kod ISO3166 (ZALECANE) lub odniesienie do organizacji międzynarodowej odpowiedzialnej za wykonanie testu (takiej jak UNHCR lub WHO). Jest to wartość kodowana z zestawu wartości

country-2-codes.json.

Zestaw wartości jest dystrybuowany z bramy sieciowej unijnych cyfrowych zaświadczeń COVID.

Należy podać dokładnie 1 (jedno) pole.

Przykłady:

"co": "CZ"

"co": "UNHCR"

r/is

Wystawca zaświadczenia

Nazwa organizacji, która wydała zaświadczenie. Identyfikatory są dozwolone jako część nazwy, ale nie zaleca się ich indywidualnego stosowania bez nazwy w postaci tekstu. Maksymalnie 80 znaków w systemie kodowania UTF-8.

Należy podać dokładnie 1 (jedno) pole, które nie jest puste. Przykład:

"is": "Ministry of Health of the Czech Republic"

"is": "Central University Hospital"

r/df

Zaświadczenie ważne od

Pierwszy dzień, w którym zaświadczenie uznaje się za ważne. Dzień ten nie może przypadać wcześniej od dnia obliczonego według wzoru r/fr + 11 days.

Wspomniany dzień podaje się w formacie RRRR-MM-DD (pełna data bez godziny). Inne formaty nie są obsługiwane.

Należy podać dokładnie 1 (jedno) pole, które nie jest puste.

Przykład:

"df": "2021-05-29"

r/du

Zaświadczenie ważne do dnia

Ostatni dzień, w którym zaświadczenie uznaje się za ważne, wyznaczony przez wystawcę zaświadczenia. Dzień ten nie może przypadać później od dnia obliczonego według wzoru r/fr + 180 days.

Wspomniany dzień podaje się w formacie RRRR-MM-DD (pełna data bez godziny). Inne formaty nie są obsługiwane.

Należy podać dokładnie 1 (jedno) pole, które nie jest puste.

Przykład:

"du": "2021-11-14"

r/ci

Niepowtarzalny identyfikator zaświadczenia

Niepowtarzalny identyfikator zaświadczenia, jak określono w vaccination-proof_interoperability-guidelines_en.pdf (europa.eu)

Uwzględnienie sumy kontrolnej jest fakultatywne. Można dodać prefiks »URN:UVCI:«.

Należy podać dokładnie 1 (jedno) pole, które nie jest puste.

Przykłady:

"ci": "URN:UVCI:01:NL:187/37512422923"

"ci": "URN:UVCI:01:AT:10807843F94AEE0EE5093FBC254BD813#B"


Sprostowania

18.11.2021   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 410/197


Sprostowanie do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/241 z dnia 12 lutego 2021 r. ustanawiającego Instrument na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności

( Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 57 z dnia 18 lutego 2021 r. )

Strona 62, załącznik V pkt 3 akapit pierwszy, po lit. c):

zamiast:

„(...)

Do celów stosowania niniejszego akapitu stosuje się następujące wzory:

w odniesieniu do a) powyżej: If Ci ≥ MFCi państwo członkowskie i otrzymuje MFCi

w odniesieniu do b) powyżej: If Ci ≥ MFCi państwo członkowskie i otrzymuje Ci

gdzie:

i oznacza dane państwo członkowskie

MFC oznacza maksymalny wkład finansowy dla danego państwa członkowskiego

C oznacza kwotę szacunkowych łącznych kosztów planu odbudowy i zwiększania odporności”,

powinno być:

„(...)

Do celów stosowania niniejszego akapitu stosuje się następujące wzory:

w odniesieniu do a) powyżej: jeżeli Ci ≥ MFCi państwo członkowskie i otrzymuje MFCi

w odniesieniu do b) powyżej: jeżeli Ci < MFCi państwo członkowskie i otrzymuje Ci

gdzie:

i oznacza dane państwo członkowskie

MFC oznacza maksymalny wkład finansowy dla danego państwa członkowskiego

C oznacza kwotę szacunkowych łącznych kosztów planu odbudowy i zwiększania odporności.”.


18.11.2021   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 410/198


Sprostowanie do rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2021/771 z dnia 21 stycznia 2021 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/848 przez ustanowienie szczegółowych kryteriów i warunków dotyczących sprawdzania dokumentacji rozliczeniowej w ramach kontroli urzędowych w zakresie produkcji ekologicznej oraz kontroli urzędowych grup podmiotów

( Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 165 z dnia 11 maja 2021 r. )

Strona 26, art. 1 ust. 4 lit. d):

zamiast:

„d)

informacje, o których mowa w pkt 2.1 akapit pierwszy załącznika III do rozporządzenia (UE) 2018/848;”,

powinno być:

„d)

informacje, o których mowa w pkt 2.1.1 załącznika III do rozporządzenia (UE) 2018/848;”.


18.11.2021   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 410/199


Sprostowanie do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2021/1100 z dnia 5 lipca 2021 r. nakładającego ostateczne cło antydumpingowe i stanowiącego o ostatecznym pobraniu cła tymczasowego nałożonego na przywóz niektórych wyrobów płaskich walcowanych na gorąco z żeliwa, stali niestopowej i pozostałej stali stopowej, pochodzących z Turcji

( Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 238 z dnia 6 lipca 2021 r. )

Strona 76, art. 1 ust. 1 akapit pierwszy:

zamiast:

„1.   Nakłada się ostateczne cło antydumpingowe na przywóz niektórych wyrobów walcowanych płaskich z żeliwa, stali niestopowej lub innej stali stopowej, nawet w zwojach (w tym wyroby cięte na wymiar i taśmy), niepoddane innej obróbce niż walcowanie na gorąco, nieplaterowane, niepowleczone ani niepokryte pochodzące z Turcji, obecnie oznaczone kodami CN 7208 10 00, 7208 25 00, 7208 26 00, 7208 27 00, 7208 36 00, 7208 37 00, 7208 38 00, 7208 39 00, 7208 40 00, 7208 52 10, 7208 52 99, 7208 53 00, 7208 54 00, ex 7211 13 00 (kod TARIC 7211130019), ex 7211 14 00 (kod TARIC 7211140095), ex 7211 19 00 (kod TARIC 7211190095), ex 7225 19 10 (kod TARIC 7225191090), 7225 30 90, ex 7225 40 60 (kod TARIC 7225406090), 7225 40 90, ex 7226 19 10 (kod TARIC 7226191095), ex 7226 91 91 (kod TARIC 7226919119) i 7226 91 99.”,

powinno być:

„1.   Nakłada się ostateczne cło antydumpingowe na przywóz niektórych wyrobów walcowanych płaskich z żeliwa, stali niestopowej lub innej stali stopowej, nawet w zwojach (w tym wyroby cięte na wymiar i taśmy), niepoddane innej obróbce niż walcowanie na gorąco, nieplaterowane, niepowleczone ani niepokryte pochodzące z Turcji, obecnie oznaczone kodami CN 7208 10 00, 7208 25 00, 7208 26 00, 7208 27 00, 7208 36 00, 7208 37 00, 7208 38 00, 7208 39 00, 7208 40 00, 7208 52 10, 7208 52 99, 7208 53 00, 7208 54 00, ex 7211 13 00 (kod TARIC 7211130019), ex 7211 14 00 (kody TARIC 7211140010, 7211140095), ex 7211 19 00 (kody TARIC 7211190010, 7211190095), ex 7225 19 10 (kod TARIC 7225191090), 7225 30 90, ex 7225 40 60 (kod TARIC 7225406090), 7225 40 90, ex 7226 19 10 (kod TARIC 7226191095), ex 7226 91 91 (kod TARIC 7226919119) i 7226 91 99.”.


18.11.2021   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 410/200


Sprostowanie do rozporządzenia Komisji (UE) nr 139/2014 z dnia 12 lutego 2014 r. ustanawiającego wymagania oraz procedury administracyjne dotyczące lotnisk zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2008

( Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 44 z dnia 14 lutego 2014 r. )

Strona 25, pkt ADR.OR.C.030 lit. c), d) i e) załącznika III:

zamiast:

„c)

Nie naruszając przepisów rozporządzenia (UE) nr 996/2010, dyrektywy 2003/42/WE, rozporządzenia Komisji (WE) nr 1321/2007 (1) i rozporządzenia Komisji (WE) nr 1330/2007 (2), sprawozdania, o których mowa w lit. a) i lit. b), są składane w formie i w sposób ustalone przez właściwy organ i zawierają wszelkie informacje dotyczące stanu rzeczy znane operatorowi lotniska lub instytucji zapewniającej służbę zarządzania płytą postojową.

d)

Sprawozdania są składane w najkrótszym możliwym terminie, ale w każdym razie w ciągu 72 godzin od chwili ustalenia przez operatora lotniska lub instytucję zapewniającą służbę zarządzania płytą postojową stanu, do którego sprawozdanie się odnosi, chyba że uniemożliwiają to nadzwyczajne okoliczności.

e)

W odpowiednich przypadkach operator lotniska lub instytucja zapewniająca służbę zarządzania płytą postojową niezwłocznie po określeniu działań, jakie zamierza podjąć w celu zapobieżenia występowaniu podobnych zdarzeń w przyszłości, przedstawia sprawozdanie uzupełniające zawierające szczegóły tych działań. Sprawozdanie to przedstawia się w formie i w sposób ustalone przez właściwy organ.”,

powinno być:

„c)

Nie naruszając przepisów rozporządzenia (UE) nr 996/2010, dyrektywy 2003/42/WE, rozporządzenia Komisji (WE) nr 1321/2007 (1) i rozporządzenia Komisji (WE) nr 1330/2007 (2), zgłoszenia, o których mowa w lit. a) i lit. b), są dokonywane w formie ustalonej i w sposób ustalony przez właściwy organ i zawierają wszelkie informacje dotyczące stanu rzeczy znane operatorowi lotniska lub instytucji zapewniającej służbę zarządzania płytą postojową.

d)

Zgłoszeń dokonuje się w najkrótszym możliwym terminie, ale w każdym razie w ciągu 72 godzin od chwili ustalenia przez operatora lotniska lub instytucję zapewniającą służbę zarządzania płytą postojową stanu, do którego zgłoszenie się odnosi, chyba że uniemożliwiają to nadzwyczajne okoliczności.

e)

W odpowiednich przypadkach operator lotniska lub instytucja zapewniająca służbę zarządzania płytą postojową niezwłocznie po określeniu działań, jakie zamierza podjąć w celu zapobieżenia występowaniu podobnych zdarzeń w przyszłości, przedstawia zgłoszenie uzupełniające zawierające szczegóły tych działań. Zgłoszenie to przedstawia się w formie ustalonej i w sposób ustalony przez właściwy organ.”.


18.11.2021   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 410/201


Sprostowanie do rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2020/1234 z dnia 9 czerwca 2020 r. zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 139/2014 w odniesieniu do warunków i procedur składania deklaracji przez organizacje odpowiedzialne za zapewnianie służby zarządzania płytą postojową

( Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 282 z dnia 31 sierpnia 2020 r. )

1.

Strona 5, pkt 9 lit. b) załącznika II – pkt ADR.OR.C.030 lit. d) i e) załącznika III:

zamiast:

„»d)

Operator lotniska składa sprawozdania w ciągu 72 godzin od momentu, gdy dowiedział się o zdarzeniu, do którego odnosi się dane sprawozdanie, chyba że uniemożliwiają to wyjątkowe okoliczności.

e)

W stosownych przypadkach operator lotniska sporządza, zaraz po ustaleniu działań, jakie zamierza podjąć w celu zapobieżenia występowaniu podobnych zdarzeń w przyszłości, sprawozdanie uzupełniające zawierające szczegóły tych działań. Formę i sposób przedstawiania sprawozdania ustala państwo członkowskie.«;”,

powinno być:

„»d)

Operator lotniska dokonuje zgłoszeń w ciągu 72 godzin od momentu, gdy dowiedział się o zdarzeniu, do którego odnosi się dane zgłoszenie, chyba że uniemożliwiają to wyjątkowe okoliczności.

e)

W stosownych przypadkach operator lotniska przedstawia, zaraz po ustaleniu działań, jakie zamierza podjąć w celu zapobieżenia występowaniu podobnych zdarzeń w przyszłości, zgłoszenie uzupełniające zawierające szczegóły tych działań. Formę i sposób przedstawiania zgłoszenia ustala państwo członkowskie.«;”.

2.

Strona 15, załącznik III – pkt ADR.OPS.D.060 lit. b) pkt 8 załącznika IV:

zamiast:

„8)

zaprzestanie operacji tankowania, jeżeli na lotnisku lub w jego pobliżu wystąpią burze elektryczne.”,

powinno być:

„8)

zaprzestanie operacji tankowania, jeżeli na lotnisku lub w jego pobliżu wystąpią burze z wyładowaniami elektrycznymi.”.