ISSN 1977-0766 |
||
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 106 |
|
Wydanie polskie |
Legislacja |
Rocznik 64 |
|
|
Sprostowania |
|
|
* |
|
|
|
(1) Tekst mający znaczenie dla EOG. |
PL |
Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas. Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną. |
II Akty o charakterze nieustawodawczym
UMOWY MIĘDZYNARODOWE
26.3.2021 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 106/1 |
DECYZJA RADY (UE) 2021/524
z dnia 22 marca 2021 r.
w sprawie podpisania, w imieniu Unii, Porozumienia w formie wymiany listów między Unią Europejską a Islamską Republiką Pakistanu na podstawie art. XXVIII Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu (GATT) z 1994 r. dotyczącego zmiany koncesji w odniesieniu do wszystkich kontyngentów taryfowych znajdujących się na liście koncesyjnej UE CLXXV w następstwie wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z Unii Europejskiej
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 207 ust. 4 akapit pierwszy w związku z art. 218 ust. 5,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W dniu 15 czerwca 2018 r. Rada upoważniła Komisję do rozpoczęcia negocjacji na podstawie art. XXVIII Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu (GATT) z 1994 r. w sprawie podziału kontyngentów taryfowych znajdujących się na liście koncesyjnej UE CLXXV w następstwie wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z Unii. |
(2) |
Negocjacje z Pakistanem zakończono, a w dniu 25 stycznia 2021 r. parafowano Porozumienie w formie wymiany listów między Unią Europejską a Islamską Republiką Pakistanu na podstawie art. XXVIII Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu (GATT) z 1994 r. dotyczące zmiany koncesji w odniesieniu do wszystkich kontyngentów taryfowych znajdujących się na liście koncesyjnej UE CLXXV w następstwie wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z Unii Europejskiej (zwane dalej „porozumieniem”). |
(3) |
Należy podpisać porozumienie, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Niniejszym upoważnia się do podpisania w imieniu Unii Porozumienia w formie wymiany listów między Unią Europejską a Islamską Republiką Pakistanu na podstawie art. XXVIII Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu (GATT) z 1994 r. dotyczącego zmiany koncesji w odniesieniu do wszystkich kontyngentów taryfowych znajdujących się na liście koncesyjnej UE CLXXV w następstwie wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem zawarcia przedmiotowego porozumienia (1).
Artykuł 2
Przewodniczący Rady zostaje niniejszym upoważniony do wyznaczenia osoby lub osób umocowanych do podpisania porozumienia w imieniu Unii.
Artykuł 3
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.
Sporządzono w Brukseli dnia 22 marca 2021 r.
W imieniu Rady
J. BORRELL FONTELLES
Przewodniczący
(1) Tekst porozumienia zostanie opublikowany wraz z decyzją o jego zawarciu.
ROZPORZĄDZENIA
26.3.2021 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 106/3 |
ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2021/525
z dnia 19 października 2020 r.
zmieniające załączniki II i III do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 528/2012 w sprawie udostępniania na rynku i stosowania produktów biobójczych
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 528/2012 z dnia 22 maja 2012 r. w sprawie udostępniania na rynku i stosowania produktów biobójczych (1), w szczególności jego art. 85,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W załącznikach II i III do rozporządzenia (UE) nr 528/2012 określono wymogi informacyjne dotyczące odpowiednio substancji czynnych i produktów biobójczych, które musi spełniać wniosek o zatwierdzenie substancji czynnej i wniosek o udzielenie pozwolenia na produkt biobójczy. |
(2) |
Konieczne jest zmodyfikowanie wymogów informacyjnych dotyczących substancji czynnych i produktów biobójczych, aby uwzględnić nowe metody zapewniające uzyskanie lepszych informacji na temat właściwości toksykologicznych (takich jak działanie drażniące, neurotoksyczność, genotoksyczność itp.), nowe strategie badawcze, w których preferuje się badania in vitro w stosunku do badań in vivo w celu ograniczenia badań na kręgowcach oraz strategię i metody badawcze mające na celu określenie właściwości substancji zaburzających funkcjonowanie układu hormonalnego zgodnie z kryteriami określonymi w rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2017/2100 (2). |
(3) |
Dokumentację należy uznać za kompletną, jeżeli jest ona zgodna z wymogami art. 6 ust. 1 i art. 20 ust. 1, a w szczególności z wymogami informacyjnymi określonymi w załącznikach II i III do rozporządzenia (UE) nr 528/2012. Konsultacje poprzedzające złożenie wniosku o zatwierdzenie substancji czynnej lub wniosku o udzielenie pozwolenia na produkt biobójczy prowadzone między wnioskodawcą a właściwym organem oceniającym przyczyniają się do poprawy jakości dokumentacji i postępów w procesie oceny. Tekst odpowiednio akapitów 5 i 7 w pkt 2 części wprowadzających załączników II i III powinien zostać zmieniony w celu zapewnienia uwzględnienia przez wnioskodawców wyników takich konsultacji we wniosku, aby zapewnić sprawne funkcjonowanie procedury oceny. |
(4) |
Zgodnie z załącznikami II i III do rozporządzenia (UE) nr 528/2012 badania przedłożone odpowiednio w celu zatwierdzenia substancji czynnej lub udzielenia pozwolenia na produkt biobójczy mają być prowadzone zgodnie z metodami opisanymi w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 440/2008 (3). Ponieważ między walidacją uznanej międzynarodowo metody badawczej a włączeniem jej do rozporządzenia (WE) nr 440/2008 może upłynąć pewien czas, należy zmienić pkt 5 części wprowadzających załączników II i III do rozporządzenia (UE) nr 528/2012, aby umożliwić wnioskodawcom stosowanie najbardziej aktualnych wersji metod badań. |
(5) |
Przepisy szczególne dostosowujące wymogi informacyjne wymienione w pierwszej kolumnie tabel w tytułach 1 i 2 załączników II i III do rozporządzenia (UE) nr 528/2012 ograniczają się do obaw związanych z koniecznością odwołania się do badań na kręgowcach. Ponieważ niektóre wymogi wymienione w tej pierwszej kolumnie nie obejmują prowadzenia badań na kręgowcach, zakres dostosowań wymienionych w trzeciej kolumnie tabel wymienionych w tytułach 1 i 2 załączników II i III powinien zostać rozszerzony, tak aby obejmował przypadki, w których nie prowadzi się badań na kręgowcach. |
(6) |
W załączniku II tytuł 1 pkt 2 określono wymogi informacyjne dotyczące identyfikacji substancji czynnej. Wymogi te wymagają dostosowania umożliwiającego identyfikację substancji czynnych wytwarzanych in situ. |
(7) |
W załącznikach II i III tytuł 1 pkt 6 określono wymogi dotyczące oceny skuteczności substancji czynnej lub produktu biobójczego na zwalczane organizmy. Taką skuteczność należy również wykazać w odniesieniu do działania substancji czynnej przy braku innych substancji, które mogą wpływać na skuteczność. W przypadku wyrobów poddanych działaniu produktów biobójczych należy zademonstrować skuteczność właściwości biobójczych nadanych danemu wyrobowi. Ponadto obecne przepisy dotyczące nieprzewidzianych działań ubocznych w pkt 6 nie określają, jakiego rodzaju organizmów lub przedmiotów powinny dotyczyć przekazane informacje. W związku z tym należy wyjaśnić, że każde spostrzeżenie dotyczące niepożądanych lub nieprzewidzianych działań ubocznych powinno ograniczać się do organizmów innych niż zwalczane organizmy lub przedmiotów i materiału chronionych przez substancję czynną lub produkt biobójczy. |
(8) |
Art. 62 rozporządzenia (UE) nr 528/2012 wymaga, aby badania na kręgowcach przeprowadzać tylko w ostateczności. Przy ustalaniu wymogów dotyczących danych niezbędnych do zatwierdzenia substancji czynnych i udzielenia pozwolenia na produkty biobójcze należy dać pierwszeństwo wiarygodnym metodom in vitro jako metodom zastępczym względem metod in vivo, które wymagają wykorzystywania kręgowców. Strategie badań zawarte w załącznikach II i III do rozporządzenia (UE) nr 528/2012 należy zatem dostosować do niedawno zatwierdzonych wytycznych Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) dotyczących badań in vitro oraz innych norm międzynarodowych. |
(9) |
Pierwszym obowiązkowym wymogiem dotyczącym działań następczych w odniesieniu do pozytywnego testu mutacji genowych in vitro jest obecnie test in vivo nieplanowanej syntezy DNA, który cechują nieodłączne ograniczenia oraz niska czułość. Komitet naukowy Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (4) stwierdził w opinii opublikowanej w listopadzie 2017 r., że negatywne wyniki testu nieplanowanej syntezy DNA nie stanowią dowodu na to, że dana substancja nie wywołuje mutacji genowej. Odniesienie do testu nieplanowanej syntezy DNA powinno zatem zostać usunięte i zastąpione odniesieniem do odpowiedniego badania genotoksyczności in vivo na komórkach somatycznych. |
(10) |
Obecne wymogi dotyczące danych zawarte w załączniku II do rozporządzenia (UE) nr 528/2012 wymagają zastosowania badania szkodliwego wpływu na rozrodczość na dwóch pokoleniach do zbadania szkodliwego wpływu na rozrodczość danej substancji. Załącznik ten stanowi ponadto, że rozszerzone badanie szkodliwego działania na rozrodczość na jednym pokoleniu można uznać za podejście alternatywne do badania szkodliwego wpływu na rozrodczość na dwóch pokoleniach. Rozszerzone badanie szkodliwego działania na rozrodczość na jednym pokoleniu oferuje szereg korzyści w porównaniu z badaniem szkodliwego wpływu na rozrodczość na dwóch pokoleniach, ponieważ oprócz wpływu na męski i żeński układ rozrodczy, umożliwia ocenę szerszych toksykologicznych skutków związanych ze sposobem działania zaburzającym gospodarkę hormonalną. W związku z tym, w przypadku braku możliwości przeprowadzenia badania szkodliwego wpływu na rozrodczość na dwóch pokoleniach, należy zamiast niego przeprowadzić rozszerzone badanie szkodliwego działania na rozrodczość na jednym pokoleniu. |
(11) |
Narażenie na działanie substancji charakteryzujące się neurotoksycznością w macicy lub w dzieciństwie może przyczyniać się do różnych zaburzeń neurorozwojowych i neurologicznych, które objawiają się dopiero w miarę starzenia się osoby i mogą przyczyniać się do chorób neurodegeneracyjnych, takich jak choroby Parkinsona lub Alzheimera. Aby rozwiać te obawy, do załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 528/2012 należy dołączyć wytyczne dotyczące badań, aby móc odpowiednio zbadać i scharakteryzować substancje czynne potencjalnie toksyczne dla rozwijającego się mózgu. |
(12) |
Obecna struktura wymogów informacyjnych odnoszących się do danych dotyczących zdrowia i leczenia, określona w tytule 1 pkt 8.12.1–8.12.8 załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 528/2012, może prowadzić do przekazywania pokrywających się ze sobą informacji w ramach kilku z tych punktów. Należy zatem przeredagować wymogi dotyczące danych, aby zmniejszyć koszty przestrzegania przepisów i niepotrzebne opóźnienia w ocenie wniosków. |
(13) |
Należy przeprowadzić ocenę potencjalnego nieprzewidzianego działania substancji na układ odpornościowy. Ponieważ jednak w wytycznych OECD dotyczących badań nie przedstawiono żadnego konkretnego badania dotyczącego immunotoksyczności rozwojowej, wymagane powinno być przekazanie dodatkowego zbioru odpowiednich danych. |
(14) |
W tytule 1 pkt 8.18 załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 528/2012 powielono treść pkt 13 tego tytułu i w związku z tym należy go wykreślić. |
(15) |
Należy zmienić tytułu 1 pkt 9.1.1 załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 528/2012 w celu wyjaśnienia, kiedy należy przeprowadzać badania toksyczności długoterminowej na rybach. Wykaz metod badań OECD w pkt 9.1.6.1 należy zastąpić w celu uwzględnienia bieżących ustaleń w odniesieniu do wymogów informacyjnych dotyczących badań toksyczności długoterminowej na rybach. |
(16) |
Kilka wymogów informacyjnych na temat mikroorganizmów zawartych w tytule 2 załączników II i III do rozporządzenia (UE) nr 528/2012 pokrywa się z innymi przepisami załączników albo nie jest istotne dla mikroorganizmów. Należy zatem zmienić tytuł 2 załączników II i III do rozporządzenia (UE) nr 528/2012 w celu wyeliminowania takich pokrywających się i nieistotnych wymogów informacyjnych. |
(17) |
Punkt 2 akapit czwarty części wprowadzającej załącznika III do rozporządzenia (UE) nr 528/2012 stanowi, że w przypadku substancji niebędących substancjami czynnymi wnioskodawcy korzystają z informacji udzielonych im w kontekście tytułu IV rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady (5). Należy zmienić ten akapit, aby wyjaśnić, że wnioskodawcy mogą mieć obowiązek przedstawienia dodatkowych informacji na temat substancji potencjalnie niebezpiecznych zawartych w produktach biobójczych, w szczególności w celu przedłożenia zbioru danych umożliwiających identyfikację ich właściwości zaburzających funkcjonowanie układu hormonalnego. |
(18) |
Aby uniknąć nakładania nieproporcjonalnego obciążenia na podmioty gospodarcze, niektóre badania wymagane na mocy załącznika II lub załącznika III do rozporządzenia (UE) nr 528/2012, które już rozpoczęto lub przeprowadzono przed datą rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia, należy uznać za odpowiednie do spełnienia wymogów informacyjnych. |
(19) |
Należy zapewnić rozsądny okres poprzedzający rozpoczęcie stosowania wymogów dotyczących danych, zmienionych niniejszym rozporządzeniem delegowanym, umożliwiający wnioskodawcom przeprowadzenie niezbędnych przygotowań w celu spełnienia tych wymogów. W interesie ochrony zdrowia ludzi i zwierząt oraz środowiska naturalnego wnioskodawcy powinni jednak mieć możliwość dobrowolnego zastosowania zmian wprowadzonych niniejszym rozporządzeniem przed datą rozpoczęcia jego stosowania. |
(20) |
Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) nr 528/2012, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W załączniku II do rozporządzenia (UE) nr 528/2012 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem I do niniejszego rozporządzenia.
W załączniku III do rozporządzenia (UE) nr 528/2012 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem II do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Niezależnie od daty rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia określonej w art. 3 wnioski o zatwierdzenie substancji czynnej i wnioski o udzielenie pozwolenia na produkt biobójczy złożone przed dniem 15 kwietnia 2022 r. ocenia się na podstawie wymogów informacyjnych obowiązujących w dniu złożenia takich wniosków.
Artykuł 3
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 15 kwietnia 2022 r.
Na zasadzie odstępstwa wnioskodawcy mogą zdecydować się na zastosowanie wymogów dotyczących danych określonych w załącznikach I II do niniejszego rozporządzenia od dnia 15 kwietnia 2021 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 19 października 2020 r.
W imieniu Komisji
Ursula VON DER LEYEN
Przewodnicząca
(1) Dz.U. L 167 z 27.6.2012, s. 1.
(2) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2017/2100 z dnia 4 września 2017 r. ustanawiające naukowe kryteria określania właściwości zaburzających funkcjonowanie układu hormonalnego zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 528/2012 (Dz.U. L 301 z 17.11.2017, s. 1).
(3) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 440/2008 z dnia 30 maja 2008 r. ustalające metody badań zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) (Dz.U. L 142 z 31.5.2008, s. 1).
(4) Opinia naukowa w sprawie wyjaśnienia pewnych aspektów związanych z oceną genotoksyczności. Dziennik EFSA 2017; 15(12):5113, 25 s. https://doi. org/10.2903/j.efsa.2017.5113.
(5) Rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) i utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniające dyrektywę 1999/45/WE oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1488/94, jak również dyrektywę Rady 76/769/EWG i dyrektywy Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE i 2000/21/WE (Dz.U. L 396 z 30.12.2006, s. 1).
ZAŁĄCZNIK I
Załącznik II do rozporządzenia (UE) nr 528/2012 otrzymuje brzmienie:
1) |
w części wprowadzającej wprowadza się następujące zmiany:
|
2) |
w tabeli w tytule 1 wprowadza się następujące zmiany:
|
3) |
w tabeli w tytule 2 wprowadza się następujące zmiany:
|
(*1) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 440/2008 z dnia 30 maja 2008 r. ustalające metody badań zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) (Dz.U. L 142 z 31.5.2008, s. 1).”;”
ZAŁĄCZNIK II
W załączniku III do rozporządzenia (UE) nr 528/2012 wprowadza się następujące zmiany:
1) |
w części wprowadzającej wprowadza się następujące zmiany:
|
2) |
w tabeli w tytule 1 wprowadza się następujące zmiany:
|
3) |
w tabeli w tytule 2 wprowadza się następujące zmiany:
|
(*1) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 440/2008 z dnia 30 maja 2008 r. ustalające metody badań zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) (Dz.U. L 142 z 31.5.2008, s. 1).”;”
26.3.2021 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 106/29 |
ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2021/526
z dnia 23 października 2020 r.
w sprawie sprostowania czeskiej wersji językowej rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/35 uzupełniającego dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/138/WE w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Wypłacalność II)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/138/WE z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Wypłacalność II) (1), w szczególności jej art. 111 ust. 1 lit. c), art. 234, art. 241 lit. a) i c), art. 245 ust. 4, art. 248 ust. 7 i art. 260 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Czeska wersja językowa rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/35 (2) zawiera błędy w art. 182 ust. 1, art. 190 ust. 1 i 2, art. 331 ust. 1 lit. a), art. 332 ust. 1 zdanie wprowadzające i lit. a), art. 333 ust. 1 zdanie wprowadzające i lit. a), art. 335 ust. 1 lit. a), b) i d), art. 343 ust. 5 lit. a) ppkt (iv), art. 346 ust. 1 lit. a), art. 350 ust. 1 lit. a), art. 351 ust. 1, art. 351 ust. 2 lit. c), art. 352 ust. 2, art. 355 ust. 4 lit. b), art. 377 ust. 1 i art. 380 lit. b) ppkt (i), które zmieniają znaczenie tekstu. |
(2) |
Należy zatem odpowiednio sprostować czeską wersję językową rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/35. Sprostowanie nie ma wpływu na pozostałe wersje językowe, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
(nie dotyczy wersji polskiej)
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 23 października 2020 r.
W imieniu Komisji
Ursula VON DER LEYEN
Przewodnicząca
(1) Dz.U. L 335 z 17.12.2009, s. 1.
(2) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/35 z dnia 10 października 2014 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/138/WE w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Wypłacalność II) (Dz.U. L 12 z 17.1.2015, s. 1).
26.3.2021 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 106/30 |
ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2021/527
z dnia 15 grudnia 2020 r.
zmieniające rozporządzenie delegowane (UE) 2017/565 w odniesieniu do progów określonych na potrzeby cotygodniowych sprawozdań dotyczących pozycji
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniającą dyrektywę 2002/92/WE i dyrektywę 2011/61/UE (1), w szczególności jej art. 58 ust. 6,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W art. 83 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2017/565 (2) ustanowiono minimalne progi, o których mowa w art. 58 ust. 1 akapit drugi dyrektywy 2014/65/UE, powyżej których systemy obrotu są zobowiązane do podawania do wiadomości publicznej cotygodniowych sprawozdań, o których mowa w art. 58 ust. 1 lit. a) tej dyrektywy. |
(2) |
Należy zmienić minimalny próg dotyczący liczby otwartych pozycji, aby zapewnić zainteresowanym stronom przejrzystość w odniesieniu do szerszego zakresu towarowych instrumentów pochodnych. Publikacja cotygodniowych sprawozdań dotyczących pozycji nie powinna już zależeć od stosunku liczby otwartych pozycji do ilości, która podlega dostarczeniu, lecz powinna opierać się na prostszych kryteriach, a mianowicie na liczbie otwartych pozycji w tym towarowym instrumencie pochodnym. |
(3) |
Jeżeli chodzi o próg otwartych pozycji, cotygodniowe sprawozdania dotyczące pozycji powinny być publikowane w przypadku, gdy łączna wartość otwartych pozycji w kontraktach na rynku kasowym i kontraktach wygasających w kolejnych miesiącach jest równa lub przekracza 10 000 partii, tak aby zapewnić wystarczającą liczbę pozycji w towarowym instrumencie pochodnym, która uzasadniałaby publikację cotygodniowych sprawozdań dotyczących pozycji. |
(4) |
Aby zmniejszyć ryzyko naruszenia poufności w odniesieniu do posiadaczy pozycji, w przypadku kontraktów, dla których dana kategoria osób obejmuje mniej niż pięciu aktywnych posiadaczy pozycji, publikowane cotygodniowe sprawozdanie dotyczące pozycji nie powinno zawierać żadnych informacji dotyczących tej kategorii osób. |
(5) |
Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie delegowane (UE) 2017/565, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W art. 83 rozporządzenia delegowanego (UE) 2017/565 wprowadza się następujące zmiany:
1) |
w ust. 1 wprowadza się następujące zmiany:
|
2) |
ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3) W przypadku kontraktów, w których w obrębie danej kategorii osób jest mniej niż pięciu posiadaczy pozycji, nie publikuje się zagregowanej liczby długich i krótkich pozycji, ich zmian od czasu poprzedniego sprawozdania, procentowego udziału każdej kategorii w całkowitej liczbie otwartych pozycji ani liczby osób posiadających pozycję w danej kategorii.”. |
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 15 grudnia 2020 r.
W imieniu Komisji
Ursula VON DER LEYEN
Przewodnicząca
(1) Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 349.
(2) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2017/565 z dnia 25 kwietnia 2016 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE w odniesieniu do wymogów organizacyjnych i warunków prowadzenia działalności przez firmy inwestycyjne oraz pojęć zdefiniowanych na potrzeby tej dyrektywy (Dz.U. L 87 z 31.3.2017, s. 1).
26.3.2021 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 106/32 |
ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2021/528
z dnia 16 grudnia 2020 r.
uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1129 w odniesieniu do minimalnego zakresu informacji w dokumencie, który należy opublikować do celów wyłączenia dotyczącego prospektu w związku z przejęciem poprzez ofertę wymiany, połączeniem lub podziałem
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1129 z dnia 14 czerwca 2017 r. w sprawie prospektu, który ma być publikowany w związku z ofertą publiczną papierów wartościowych lub dopuszczeniem ich do obrotu na rynku regulowanym oraz uchylenia dyrektywy 2003/71/WE (1), a w szczególności jego art. 1 ust. 7
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Aby zapewnić najwyższe standardy ochrony inwestorów w całej Unii oraz umożliwić inwestorom podjęcie przemyślanej decyzji inwestycyjnej, dokument, o którym mowa w art. 1 ust. 4 lit. f) i g) oraz art. 1 ust. 5 akapit pierwszy lit. e) i f) rozporządzenia (UE) 2017/1129 („dokument do celów wyłączenia”), powinien zawierać wystarczające, obiektywne i zrozumiałe informacje na temat przedsiębiorstw zaangażowanych w transakcję, praw dotyczących udziałowych papierów wartościowych, perspektyw emitenta tych udziałowych papierów wartościowych oraz – w zależności od rodzaju transakcji – na temat spółki będącej przedmiotem oferty, spółki przejmowanej lub spółki dzielonej. |
(2) |
Aby zapewnić inwestorom uzyskanie niezbędnych informacji umożliwiających im podjęcie przemyślanej decyzji inwestycyjnej, w przypadku przejęcia poprzez ofertę wymiany, które spełnia warunki określone w art. 1 ust. 6a lit. b) rozporządzenia (UE) 2017/1129 – w takim przypadku oferowane udziałowe papiery wartościowe nie są tożsame z istniejącymi papierami wartościowymi, które zostały już dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym przed przejęciem i powiązaną z nim transakcją albo przejęcie uważa się za transakcję przejęcia odwrotnego – należy wymagać bardziej złożonego dokumentu do celów wyłączenia. Na potrzeby takich sytuacji należy szczegółowo określić rozszerzoną treść dokumentu do celów wyłączenia. |
(3) |
Aby ograniczyć niepotrzebne koszty dla emitentów, dokument do celów wyłączenia powinien być mniej obszerny, jeżeli w związku z transakcją udziałowe papiery wartościowe będące przedmiotem oferty publicznej lub mające zostać dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym są tożsame z tymi, które już dopuszczono do obrotu na rynku regulowanym i które stanowią niewielką część tych udziałowych papierów wartościowych. Na potrzeby takiej sytuacji należy szczegółowo określić ograniczoną treść dokumentu do celów wyłączenia. W takiej jednak sytuacji emitentowi nie należy uniemożliwiać skorzystania z wyłączenia zgodnie z art. 1 ust. 5, akapit pierwszy lit. a) lub b) rozporządzenia (UE) 2017/1129. |
(4) |
Aby uprościć opracowywanie dokumentu do celów wyłączenia oraz obniżyć koszty jego sporządzania, emitentom należy dać możliwość włączenia do tego dokumentu, poprzez odniesienie, niektórych informacji, które już opublikowano w formie elektronicznej, pod warunkiem że takie informacje są łatwo dostępne i zostały sporządzone w tym samym języku, w którym sporządzono dokument do celów wyłączenia. |
(5) |
Inwestorzy powinni mieć możliwość zrozumienia sytuacji emitenta, który ma złożoną historię finansową lub podjął znaczące zobowiązanie finansowe, w którym to przypadku konieczne może być ujawnienie informacji na temat podmiotu innego niż emitent. Emitent powinien być zatem zobowiązany do opisania w dokumencie do celów wyłączenia swojej złożonej historii finansowej lub wpływu, jaki podjęte przez niego znaczące zobowiązanie finansowe ma na niego samego lub na jego działalność gospodarczą. |
(6) |
Aby zapewnić, by dokument do celów wyłączenia był dla inwestorów możliwy do sporządzenia, należy doprecyzować, że określenie języka, w jakim należy sporządzić dokument, jest zadaniem właściwego organu krajowego, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Definicje
Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:
a) |
„transakcja” oznacza przejęcie poprzez ofertę wymiany, połączenie lub podział, o których mowa w art. 1 ust. 4 lit. f) lub g) lub w art. 1 ust. 5 akapit pierwszy lit. e) lub f) rozporządzenia (UE) 2017/1129 i w odniesieniu do których spełnione są warunki określone w art. 1 ust. 6a lub 6b wspomnianego rozporządzenia; |
b) |
„dokument do celów wyłączenia” oznacza dokument, który należy udostępnić do publicznej wiadomości zgodnie z art. 21 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2017/1129, aby być uprawnionym do wyłączenia z obowiązku publikowania prospektu w przypadku transakcji; |
c) |
„spółka będąca przedmiotem oferty” oznacza spółkę będącą przedmiotem oferty w rozumieniu art. 2 ust. 1 lit. b) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2004/25/WE (2); |
d) |
„spółka przejmowana” oznacza spółkę, która przekazuje swoje aktywa i zobowiązania spółce przejmującej w wyniku połączenia, w odniesieniu do którego spełniono warunki określone w art. 1 ust. 6b rozporządzenia (UE) 2017/1129; |
e) |
„spółka dzielona” oznacza spółkę, która przekazuje swoje aktywa i zobowiązania spółce otrzymującej wkłady wynikające z podziału, w odniesieniu do którego spełniono warunki określone w art. 1 ust. 6b rozporządzenia (UE) 2017/1129; |
f) |
„oferujący” oznacza oferującego zgodnie z definicją w art. 2 lit. i) rozporządzenia (UE) 2017/1129. |
Artykuł 2
Minimalny zakres informacji w dokumencie do celów wyłączenia
1. Dokument do celów wyłączenia musi zawierać odpowiednie informacje, które są niezbędne, aby umożliwić inwestorom zrozumienie:
a) |
perspektyw emitenta oraz – w zależności od rodzaju transakcji – spółki będącej przedmiotem oferty, spółki przejmowanej lub spółki dzielonej, a także jakichkolwiek znaczących zmian, jakie zaszły w działalności gospodarczej i sytuacji finansowej każdej z tych spółek, które to zmiany zaszły od końca poprzedniego roku obrotowego; |
b) |
praw związanych z udziałowymi papierami wartościowymi; |
c) |
opisu transakcji i jej wpływu na emitenta. |
Informacje zawarte w dokumencie do celów wyłączenia sporządza się na piśmie i przedstawia w łatwej do przeanalizowania, zwięzłej i zrozumiałej formie, tak aby inwestorzy mogli podjąć przemyślaną decyzję inwestycyjną.
Dokument do celów wyłączenia musi zawierać minimalne informacje, o których mowa w załączniku I do niniejszego rozporządzenia.
Jeżeli jednak spełniono wszystkie wymienione poniżej warunki, dokument do celów wyłączenia musi zawierać minimalne informacje, o których mowa w załączniku II do niniejszego rozporządzenia:
a) |
dokument do celów wyłączenia dotyczy przejęcia przez ofertę wymiany, w odniesieniu do której spełniono warunki określone w art. 1 ust. 6a lit. b) rozporządzenia (UE) 2017/1129; |
b) |
oferowane udziałowe papiery wartościowe nie są tożsame z istniejącymi papierami wartościowymi, które zostały już dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym przed przejęciem i powiązaną z nim transakcją lub przejęcie uważa się za transakcję przejęcia odwrotnego w rozumieniu paragrafu B19 międzynarodowego standardu sprawozdawczości finansowej (MSSF) 3, Połączenia jednostek gospodarczych, przyjętego na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 1126/2008 (3). |
2. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 oraz nie naruszając przepisów art. 1 ust. 5 akapit pierwszy lit a) lub b) rozporządzenia (UE) 2017/1129, jeżeli w związku z transakcją udziałowe papiery wartościowe są przedmiotem oferty publicznej lub mają zostać dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym i są tożsame z tymi, które już dopuszczono do obrotu na rynku regulowanym i które stanowią nie więcej niż 10 % tych udziałowych papierów wartościowych, w dokumencie do celów wyłączenia przedstawia się wyłącznie minimalne informacje, o których mowa w sekcjach 1, 3 i 5 oraz w pkt 2.2 i 4.2 załącznika I do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 3
Włączenie przez odniesienie
1. Informacje mogą zostać włączone do dokumentu do celów wyłączenia przez odniesienie, jeżeli informacje te zostały wcześniej lub równocześnie opublikowane w formie elektronicznej, sporządzone w języku spełniającym wymogi ustanowione w art. 5 niniejszego rozporządzenia oraz zamieszczone w jednym z następujących dokumentów:
a) |
dokumentach, o których mowa w art. 19 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2017/1129; |
b) |
dokumentach wymaganych na mocy prawa krajowego transponującego dyrektywę 2004/25/WE; |
c) |
dokumentach wymaganych na mocy prawa krajowego transponującego dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1132 (4); |
d) |
innych dokumentach opublikowanych zgodnie z prawem krajowym, jeżeli dokumenty te są istotne dla transakcji. |
Informacje, o których mowa w akapicie pierwszym, są najnowszymi informacjami dostępnymi dla emitenta, spółki będącej przedmiotem oferty, spółki przejmowanej, lub spółki dzielonej.
2. W przypadku gdy tylko niektóre pozycje w ramach informacji zostały włączone przez odniesienie, dokument do celów wyłączenia musi zawierać oświadczenie stwierdzające, że części dokumentu, które nie zostały włączone przez odniesienie, nie są istotne dla inwestora albo zostały zawarte w innej części dokumentu do celów wyłączenia.
3. Osoby odpowiadające za dokument do celów wyłączenia zapewniają, aby informacje włączone do tego dokumentu do celów wyłączenia przez odniesienie, były łatwo dostępne.
4. Dokument do celów wyłączenia, który zawiera informacje włączone przez odniesienie, musi zawierać wykaz odniesień, dający inwestorom możliwość łatwego zidentyfikowania poszczególnych elementów informacji, oraz hiperłącza do wszystkich dokumentów zawierających informacje, które zostały włączone przez odniesienie.
Artykuł 4
Złożona historia finansowa i znaczące zobowiązanie finansowe
1. W przypadku gdy emitent udziałowych papierów wartościowych ma złożoną historię finansową, o czym mowa w art. 18 ust. 3 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/980 (5), lub podjął znaczące zobowiązanie finansowe, o czym mowa w art. 18 ust. 4 tego rozporządzenia, w dokumencie do celów wyłączenia przedstawia się wszystkie informacje, o których mowa w załączniku I lub, w stosownych przypadkach, załączniku II do niniejszego rozporządzenia, na temat podmiotu innego niż emitent, tak jakby podmiot ten był emitentem udziałowych papierów wartościowych, w zakresie, w jakim inwestor ten potrzebuje tych informacji, aby podjąć przemyślaną decyzję inwestycyjną, o czym mowa w art. 2 ust. 1 niniejszego rozporządzenia.
W takich dodatkowych informacjach określa się spodziewany wpływ transakcji w rozumieniu art. 1 lit. a) niniejszego rozporządzenia na emitenta lub jego działalność gospodarczą oraz wpływ złożonej historii finansowej lub znaczącego zobowiązania finansowego na emitenta lub jego działalność gospodarczą.
2. Do dodatkowych informacji, o których mowa w ust. 1, dołącza się jednoznaczne wyjaśnienie powodów, dla których inwestorzy potrzebują tych informacji, by podjąć przemyślaną decyzję inwestycyjną.
3. Emitent, który nie może przekazać dodatkowych informacji, o których mowa w ust. 1, wyjaśnia w dokumencie do celów wyłączenia powód, dla którego nie może przekazać tych informacji.
Artykuł 5
Użycie języków
Dokument do celów wyłączenia sporządza się w języku akceptowanym przez właściwy organ w rozumieniu art. 2 lit. o) rozporządzenia (UE) 2017/1129.
Artykuł 6
Wejście w życie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 16 grudnia 2020 r.
W imieniu Komisji
Ursula VON DER LEYEN
Przewodnicząca
(1) Dz.U. L 168 z 30.6.2017, s. 12.
(2) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2004/25/WE z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie ofert przejęcia (Dz.U. L 142 z 30.4.2004, s. 12).
(3) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1126/2008 z dnia 3 listopada 2008 r. przyjmujące określone międzynarodowe standardy rachunkowości zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1606/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 320 z 29.11.2008, s. 1).
(4) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1132 z dnia 14 czerwca 2017 r. w sprawie niektórych aspektów prawa spółek (Dz.U. L 169 z 30.6.2017, s. 46).
(5) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/980 z dnia 14 marca 2019 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1129 w odniesieniu do formatu, treści, weryfikacji i zatwierdzania prospektu, który ma być publikowany w związku z ofertą publiczną papierów wartościowych lub dopuszczeniem ich do obrotu na rynku regulowanym, i uchylające rozporządzenie Komisji (WE) nr 809/2004 (Dz.U. L 166 z 21.6.2019, s. 26).
ZAŁĄCZNIK I
MINIMALNY ZAKRES INFORMACJI W DOKUMENCIE DO CELÓW WYŁĄCZENIA
Art. 2 ust. 1 akapit trzeci i art. 2 ust. 2
SEKCJA 1 |
OSOBY ODPOWIEDZIALNE ZA SPORZĄDZENIE DOKUMENTU DO CELÓW WYŁĄCZENIA, INFORMACJE OD OSÓB TRZECICH I RAPORTY EKSPERTÓW |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 1.1 |
Wskazanie osób odpowiedzialnych za sporządzenie dokumentu do celów wyłączenia Wskazanie wszystkich osób odpowiedzialnych za przekazane w dokumencie do celów wyłączenia informacje lub ich części, a w tym ostatnim przypadku – wskazanie takich części. W przypadku osób fizycznych, w tym członków organów administracyjnych, zarządzających lub nadzorczych emitenta, należy podać imię i nazwisko tej osoby oraz zajmowane stanowisko; w przypadku osób prawnych należy podać firmę i siedzibę. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 1.2 |
Oświadczenie osób upoważnionych Oświadczenie osób odpowiedzialnych za informacje zawarte w dokumencie do celów wyłączenia, stwierdzające, że – zgodnie z ich najlepszą wiedzą – informacje zawarte w tym dokumencie są zgodne ze stanem faktycznym i że w dokumencie tym nie pominięto niczego, co mogłoby wpływać na jego znaczenie. W stosownych przypadkach oświadczenie osób odpowiedzialnych za informacje zawarte w określonych częściach dokumentu do celów wyłączenia, stwierdzające, że – zgodnie z ich najlepszą wiedzą – informacje zawarte w tych częściach tego dokumentu, za które są odpowiedzialni, są zgodne ze stanem faktycznym i że w tych częściach tego dokumentu nie pominięto niczego, co mogłoby wpływać na jego znaczenie. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 1.3 |
Oświadczenie lub raport eksperta Jeżeli dokument do celów wyłączenia zawiera oświadczenie lub raport osoby określanej jako ekspert, należy podać następujące dane dotyczące tej osoby:
Jeżeli oświadczenie lub raport zostały sporządzone na zlecenie emitenta, należy wskazać, że dane oświadczenie lub dany raport włączono do dokumentu do celów wyłączenia za zgodą osoby, która zatwierdziła zawartość tej części dokumentu do celów wyłączenia. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 1.4 |
Informacje od osób trzecich W przypadku uzyskania informacji od osób trzecich należy przedstawić potwierdzenie, że informacje te zostały dokładnie powtórzone oraz że w stopniu, w jakim emitent jest tego świadom oraz w jakim może to ocenić na podstawie informacji opublikowanych przez tę osobę trzecią, nie zostały pominięte żadne fakty, które sprawiłyby, że powtórzone informacje byłyby niedokładne lub wprowadzałyby w błąd. Ponadto należy wskazać źródło(-a) informacji. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 1.5 |
Oświadczenie regulacyjne Oświadczenie, że:
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
SEKCJA 2 |
INFORMACJE O EMITENCIE ORAZ SPÓŁCE BĘDĄCEJ PRZEDMIOTEM OFERTY, SPÓŁCE PRZEJMOWANEJ LUB SPÓŁCE DZIELONEJ |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
O ile nie stwierdzono inaczej, pozycje wymienione w sekcji 2 podaje się w odniesieniu do emitenta oraz – w zależności od rodzaju transakcji – spółki będącej przedmiotem oferty, spółki przejmowanej lub spółki dzielonej. W przypadku gdy jednym z wymienionych wyżej podmiotów jest grupa i opublikowano już skonsolidowane sprawozdanie finansowe, informacje wymienione w niniejszej sekcji przedstawia się na zasadzie skonsolidowanej. W przypadku udziałowych papierów wartościowych innych niż akcje pozycje wymienione w sekcji 2 podaje się również w odniesieniu do emitenta akcji bazowych, jeżeli nie jest on emitentem udziałowych papierów wartościowych. W przypadku przejęcia poprzez ofertę wymiany, jeżeli wymagane informacje o spółce będącej przedmiotem oferty nie są dostępne, należy przedstawić odpowiednie oświadczenie. |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 2.1 |
Informacje ogólne |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 2.1.1 |
Nazwa prawna (statutowa) i handlowa |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 2.1.2 |
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 2.1.3 |
Imiona i nazwiska biegłych rewidentów w okresie objętym sprawozdaniem finansowym oraz nazwa organizacji zawodowej(-ych), której(-ych) są członkami. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 2.2 |
Ogólny zarys działalności |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 2.2.1 |
Podstawowe obszary działalności, w tym główne kategorie sprzedawanych produktów lub świadczonych usług w ostatnim roku obrotowym. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 2.2.2 |
Wszelkie znaczące zmiany mające wpływ na działalność i podstawowe obszary tej działalności od końca okresu, którego dotyczy ostatnie opublikowane sprawozdanie finansowe zbadane przez biegłego rewidenta. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 2.2.3 |
Krótki opis głównych rynków, w tym podział całkowitych przychodów według segmentu działalności i rynku geograficznego za ostatni rok obrotowy. W przypadku podziału opis, o którym mowa w akapicie pierwszym odnosi się do głównych rynków, na których zlokalizowane są główne aktywa i zobowiązania spółki dzielonej. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 2.3 |
Inwestycje Opis istotnych inwestycji od daty ostatniego opublikowanego sprawozdania finansowego, które są w toku lub w stosunku do których podjęto już wiążące zobowiązania, wraz z przewidywanym źródłem środków finansowych. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 2.4 |
Ład korporacyjny |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 2.4.1 |
Imiona i nazwiska, adresy miejsca zatrudnienia i funkcje pełnione u emitenta lub, w zależności od rodzaju transakcji, w spółce będącej przedmiotem oferty, spółce przejmowanej lub spółce dzielonej, członków organów administracyjnych, zarządzających lub nadzorczych, a także komplementariuszy w przypadku spółek komandytowo-akcyjnych. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 2.4.2 |
Tożsamość głównych akcjonariuszy |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 2.4.3 |
Liczba pracowników |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 2.5 |
Informacje finansowe |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 2.5.1 |
Sprawozdania finansowe Sprawozdania finansowe (roczne i półroczne), które zostały opublikowane w okresie 12 miesięcy poprzedzających publikację dokumentu do celów wyłączenia. Jeżeli opublikowano zarówno roczne, jak i półroczne sprawozdania finansowe, wymagane jest wyłącznie roczne sprawozdanie finansowe, w przypadku gdy opublikowano je później niż półroczne sprawozdanie finansowe. Sprawozdanie finansowe obejmuje sprawozdania z badania. W przypadku gdy biegli rewidenci odmówili sporządzenia sprawozdań z badania sprawozdań finansowych lub gdy w sprawozdaniach z badania zawarto zastrzeżenia, modyfikacje opinii, klauzule ograniczenia odpowiedzialności lub objaśnienia uzupełniające, należy podać odnośne powody, a takie zastrzeżenia, modyfikacje, klauzule ograniczenia odpowiedzialności lub objaśnienia uzupełniające należy zamieścić w całości. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 2.5.1.a (wyłącznie połączenia) |
Na zasadzie odstępstwa od pozycji 2.5.1, w przypadku gdy spółka przejmowana nie posiada udziałowych papierów wartościowych, które zostały już dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym, spółka ta przedstawia zbadane przez biegłego rewidenta sprawozdania finansowe (roczne i półroczne), które przyjęto w okresie 12 miesięcy poprzedzających publikację dokumentu do celów wyłączenia. Jeżeli opublikowano zarówno roczne, jak i półroczne sprawozdania finansowe, wymagane jest wyłącznie roczne sprawozdanie finansowe, w przypadku gdy opublikowano je później niż półroczne sprawozdanie finansowe. Sprawozdanie finansowe obejmuje sprawozdania z badania. W przypadku gdy biegli rewidenci odmówili sporządzenia sprawozdań z badania sprawozdań finansowych lub gdy w sprawozdaniach z badania zawarto zastrzeżenia, modyfikacje opinii, klauzule ograniczenia odpowiedzialności lub objaśnienia uzupełniające, należy podać odnośne powody, a takie zastrzeżenia, modyfikacje, klauzule ograniczenia odpowiedzialności lub objaśnienia uzupełniające należy zamieścić w całości. W przypadku gdy spółka przejmowana nie posiada sprawozdań finansowych zbadanych przez biegłego rewidenta, przedstawia sprawozdania finansowe sporządzone w trakcie ostatnich 12 miesięcy oraz oświadczenie, w którym stwierdza się, że sprawozdania finansowe nie zostały poddane przeglądowi lub zbadane. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 2.5.2 |
Standardy rachunkowości Informacje finansowe przygotowuje się zgodnie z międzynarodowymi standardami sprawozdawczości finansowej zatwierdzonymi w Unii zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1606/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady (1). Jeżeli rozporządzenie (WE) nr 1606/2002 nie ma zastosowania, informacje finansowe przygotowuje się zgodnie z:
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 2.5.3 |
Opis wszystkich znaczących zmian w sytuacji finansowej, które miały miejsce od daty zakończenia ostatniego okresu obrotowego, za który opublikowano sprawozdanie finansowe zbadane przez biegłego rewidenta lub śródroczne informacje finansowe, albo – jeżeli żadne takie znaczące zmiany nie miały miejsca – zamieszczenie stosownego oświadczenia stwierdzającego ich brak. W stosownych przypadkach informacje na temat jakichkolwiek znanych tendencji, niepewnych elementów, żądań, zobowiązań lub zdarzeń, które wedle wszelkiego prawdopodobieństwa mogą mieć znaczący wpływ na emitenta, w zależności od rodzaju transakcji, spółkę będącą przedmiotem oferty, spółkę przejmowaną lub spółkę dzieloną przynajmniej w ciągu bieżącego roku obrotowego. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 2.5.4 |
W stosownych przypadkach sprawozdanie z działalności, o którym mowa w art. 19 i 29 dyrektywy 2013/34/UE. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 2.6 |
Postępowania sądowe i arbitrażowe Informacje na temat wszystkich postępowań przed organami rządowymi, postępowań sądowych lub arbitrażowych (łącznie ze wszelkimi postępowaniami w toku lub które, według wiedzy emitenta, spółki będącej przedmiotem oferty, spółki przejmowanej lub spółki dzielonej, mogą wystąpić) za okres obejmujący co najmniej ostatnie 12 miesięcy, które to postępowania mogły mieć lub miały w niedawnej przeszłości istotny wpływ na emitenta, spółkę będącą przedmiotem oferty, spółkę przejmowaną, spółkę dzieloną lub grupę bądź sytuację finansową lub rentowność grupy, albo zamieszczenie stosownego oświadczenie stwierdzającego ich brak. W przypadku podziału informacja o postępowaniach sądowych i arbitrażowych odnosi się do aktywów i zobowiązań będących przedmiotem podziału. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 2.7 |
Streszczenie informacji ujawnionych na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 596/2014 (3) W przypadku podmiotów objętych zakresem stosowania rozporządzenia (UE) nr 596/2014 – podsumowanie informacji ujawnionych na podstawie tego rozporządzenia w ciągu ostatnich 12 miesięcy, które są istotne na dzień wydania dokumentu do celów wyłączenia. Podsumowanie przedstawia się w łatwej do przeanalizowania, zwięzłej i zrozumiałej formie i nie może ono stanowić powtórzenia informacji już opublikowanych na podstawie rozporządzenia (UE) nr 596/2014. Podsumowanie przedstawia się w ograniczonej liczbie kategorii w zależności od ich przedmiotu. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
SEKCJA 3 |
OPIS TRANSAKCJI |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 3.1 |
Cele i założenia transakcji |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 3.1.1 |
Cel transakcji w przypadku emitenta i jego udziałowców. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 3.1.2 |
Cel transakcji w przypadku spółki będącej przedmiotem oferty, spółki przejmowanej lub spółki dzielonej i ich udziałowców. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 3.1.3 |
Opis wszelkich przewidywanych korzyści wynikających z transakcji. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 3.2 |
Warunki transakcji |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 3.2.1 |
Informacje o procedurach i warunkach transakcji oraz prawie właściwym dla umowy realizującej transakcję. W przypadku przejęcia poprzez ofertę wymiany dokument do celów wyłączenia zawiera informacje wymagane na podstawie art. 6 ust. 3 dyrektywy 2004/25/WE lub wskazanie, gdzie można zapoznać się z tymi informacjami. W przypadku połączenia dokument do celów wyłączenia zawiera informacje wymagane na podstawie art. 91 ust. 2 lub art. 122 dyrektywy (UE) 2017/1132, w zależności od rodzaju połączenia, lub wskazanie, gdzie można zapoznać się z tymi informacjami. W przypadku podziału dokument do celów wyłączenia zawiera informacje wymagane na podstawie art. 137 ust. 2 dyrektywy (UE) 2017/1132 lub wskazanie, gdzie można zapoznać się z tymi informacjami. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 3.2.2 |
W stosownych przypadkach wszelkie warunki, od których zależy skuteczność transakcji, w tym wszelkie gwarancje. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 3.2.3 |
W stosownych przypadkach wszelkie informacje o opłatach likwidacyjnych lub innych karach, które mogą być należne w przypadku niezrealizowania transakcji. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 3.2.4 |
Jeżeli transakcja jest przedmiotem wszelkich powiadomień lub wniosków o zezwolenie – opis tych powiadomień lub wniosków o udzielenie zezwolenia. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 3.2.5 |
W stosownych przypadkach wszystkie informacje niezbędne do pełnego zrozumienia struktury finansowania transakcji. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 3.2.6 |
Harmonogram transakcji. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 3.3 |
Czynniki ryzyka Opis, w ograniczonej liczbie kategorii, istotnych rodzajów ryzyka, które są właściwe dla transakcji, w sekcji zatytułowanej „Czynniki ryzyka związane z transakcją”. W każdej kategorii wymienia się w pierwszej kolejności najbardziej istotne czynniki ryzyka w ocenie emitenta, z uwzględnieniem negatywnego wpływu na emitenta i prawdopodobieństwa ich wystąpienia. Czynniki ryzyka potwierdza treść dokumentu do celów wyłączenia. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 3.4 |
Konflikt interesów Informacje szczegółowe dotyczące wszelkich konfliktów interesów, które emitent, spółka będąca przedmiotem oferty, spółka przejmowana lub spółka dzielona i jacykolwiek udziałowcy tych podmiotów mogą mieć względem transakcji. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 3.5 |
Świadczenie z tytułu oferty |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 3.5.1 |
Adresaci oferty lub przydziału udziałowych papierów wartościowych związanych z transakcją. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 3.5.2 |
Świadczenie oferowane za każdy udziałowy papier wartościowy lub klasę udziałowych papierów wartościowych, a w szczególności stosunek wymiany i wysokość wszelkich dopłat w gotówce. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 3.5.3 |
Informacje dotyczące wszelkich świadczeń warunkowych uzgodnionych w kontekście transakcji, w tym – w przypadku połączenia – wszelkich zobowiązań spółki przejmującej do przekazania dodatkowych papierów wartościowych lub gotówki byłym właścicielom spółki przejmowanej w przypadku wystąpienia przyszłych zdarzeń lub spełnienia warunków. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 3.5.4 |
Metody wyceny i założenia wykorzystane do ustalenia świadczenia oferowanego za każdy udziałowy papier wartościowy lub klasę udziałowych papierów wartościowych, w szczególności dotyczące stosunku wymiany. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 3.5.5 |
Wskazanie wszelkich ocen lub sprawozdań przygotowanych przez niezależnych ekspertów oraz informacje, gdzie można zapoznać się z tymi ocenami lub sprawozdaniami. W przypadku połączenia dokument do celów wyłączenia zawiera informacje wymagane na podstawie art. 96 lub art. 125 dyrektywy (UE) 2017/1132, w zależności od rodzaju połączenia, lub wskazanie, gdzie można zapoznać się z tymi informacjami. W przypadku podziału dokument do celów wyłączenia zawiera informacje wymagane na podstawie art. 142 dyrektywy (UE) 2017/1132 lub wskazanie, gdzie można zapoznać się z tymi informacjami. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
SEKCJA 4 |
OFERTA PUBLICZNA LUB DOPUSZCZENIE DO OBROTU NA RYNKU REGULOWANYM UDZIAŁOWYCH PAPIERÓW WARTOŚCIOWYCH NA POTRZEBY TRANSAKCJI |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
W przypadku udziałowych papierów wartościowych innych niż akcje podane informacje muszą być wyczerpujące i obejmować wymienione poniżej informacje dotyczące akcji bazowych. |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 4.1 |
Czynniki ryzyka Opis istotnych rodzajów ryzyka, które są właściwe dla udziałowych papierów wartościowych stanowiących przedmiot oferty lub dopuszczenia do obrotu w ograniczonej liczbie kategorii, w sekcji zatytułowanej „Czynniki ryzyka związane z udziałowymi papierami wartościowymi”. W każdej kategorii określa się w pierwszej kolejności najbardziej istotne rodzaje ryzyka w ocenie emitenta, oferującego lub osoby wnioskującej o dopuszczenie do obrotu na rynku regulowanym, z uwzględnieniem negatywnego wpływu na emitenta i na papiery wartościowe oraz prawdopodobieństwo wystąpienia tych ryzyk. Czynniki ryzyka potwierdza treść dokumentu do celów wyłączenia. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 4.2 |
Oświadczenie o kapitale obrotowym Oświadczenie emitenta stwierdzające, że jego zdaniem poziom kapitału obrotowego wystarcza na pokrycie jego obecnych potrzeb, a jeśli tak nie jest – w jaki sposób proponuje zapewnić wymagany dodatkowy kapitał obrotowy. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 4.3 |
Informacje o udziałowych papierach wartościowych stanowiących przedmiot oferty lub dopuszczenia do obrotu |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 4.3.1 |
Wymagane ogólne informacje:
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 4.3.2 |
Wskazanie uchwał, zezwoleń i zgód, na których podstawie udziałowe papiery wartościowe zostały lub zostaną utworzone lub wyemitowane. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 4.3.3 |
Opis wszystkich ograniczeń dotyczących swobodnej zbywalności udziałowych papierów wartościowych. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 4.3.4 |
Wskazanie publicznych ofert przejęcia w stosunku do kapitału emitenta ze strony osób trzecich, które miały miejsce w trakcie ostatniego roku obrotowego i bieżącego roku obrotowego. Należy wskazać cenę lub warunki wymiany związane z tymi ofertami oraz ich wyniki. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 4.4 |
Dopuszczenie papierów wartościowych do obrotu i ustalenia dotyczące obrotu |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 4.4.1 |
Wskazanie, czy oferowane udziałowe papiery wartościowe są lub będą przedmiotem wniosku o dopuszczenie do obrotu w celu ich dystrybucji na rynku regulowanym lub innym równorzędnym rynku państwa trzeciego w rozumieniu art. 1 lit. b) rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/980 (4), wraz z określeniem tych rynków. Należy podać najwcześniejszy możliwy termin dopuszczenia udziałowych papierów wartościowych do obrotu, jeżeli jest znany. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 4.4.2 |
Wszystkie rynki regulowane lub równorzędne rynki państw trzecich w rozumieniu art. 1 lit. b) rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/980, na których, zgodnie z wiedzą emitenta, zostały już dopuszczone do obrotu udziałowe papiery wartościowe tej samej klasy co udziałowe papiery wartościowe stanowiące przedmiot oferty lub dopuszczenia do obrotu, w tym – w stosownych przypadkach – kwity depozytowe i akcje bazowe. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 4.4.3 |
Szczegółowe informacje na temat podmiotów, które podjęły wiążące zobowiązanie do działania jako pośrednicy w obrocie na rynku wtórnym, zapewniając płynność za pomocą kwotowania ofert kupna i sprzedaży, oraz opis podstawowych warunków ich zobowiązań. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 4.4.4 |
Umowy zakazu sprzedaży akcji typu „lock-up”:
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 4.5 |
Rozwodnienie |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 4.5.1 |
Porównanie wartości aktywów netto w przeliczeniu na akcję na dzień ostatniego bilansu przed transakcją oraz ceny emisyjnej każdej akcji w ramach tej transakcji. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 4.5.2 |
Dodatkowe informacje w przypadku jednoczesnej lub niemal jednoczesnej oferty lub jednoczesnego lub niemal jednoczesnego dopuszczenia do obrotu udziałowych papierów wartościowych tej samej klasy. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 4.5.3 |
Tabela przedstawiająca liczbę udziałowych papierów wartościowych i praw głosu oraz kapitał zakładowy zarówno przed, jak i po transakcji. Wskazanie rozwodnienia (łącznie z rozwodnieniem w prawach głosu), które w wyniku oferty dotknie akcji dotychczasowych akcjonariuszy emitenta. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 4.6 |
Doradcy W przypadku gdy w dokumencie do celów wyłączenia wymieniono doradców związanych z emisją, należy podać charakter, w jakim doradcy ci występowali. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
SEKCJA 5 |
WPŁYW TRANSAKCJI NA EMITENTA |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 5.1 |
Strategia i cele Emitent przedstawia opis swoich zamiarów dotyczących przyszłej działalności po dokonaniu transakcji, w tym wskazanie wszelkich znaczących zmian mających wpływ na działalność emitenta, podstawowe obszary działalności, jak również produkty i usługi w wyniku transakcji. W stosownych przypadkach informacje te zawierają opis perspektyw dotyczących działalności gospodarczej oraz wszelkiej restrukturyzacji i/lub reorganizacji. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 5.2 |
Istotne umowy Skrócone podsumowanie wszystkich istotnych umów zawartych przez emitenta, spółkę będącą przedmiotem oferty, spółkę przejmowaną lub spółkę dzieloną, innych niż umowy zawarte w toku normalnej działalności, na które transakcja wywiera istotny wpływ. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 5.3 |
Dezinwestycja |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 5.3.1 |
W zakresie, w jakim są one znane, informacje na temat istotnych dezinwestycji, takich jak istotna sprzedaż spółek zależnych lub głównych kierunków działalności po wejściu transakcji w życie, wraz z opisem możliwego wpływu na grupę kapitałową emitenta. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 5.3.2 |
Informacje o wszelkich istotnych przypadkach wycofania się z uprzednio ogłoszonych przyszłych inwestycji lub dezinwestycji. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 5.4 |
Ład korporacyjny
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 5.5 |
Udziały Struktura akcjonariatu bezpośrednio po transakcji. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 5.6 |
Informacje finansowe pro forma |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 5.6.1 |
W przypadku znaczącej zmiany brutto w rozumieniu art. 1 lit. e) rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/980, należy opisać, jak transakcja mogłaby wpłynąć na aktywa i pasywa oraz zyski emitenta, gdyby została przeprowadzona na początku okresu sprawozdawczego lub w dniu bilansowym. Wymóg ten zostanie zasadniczo spełniony poprzez włączenie informacji finansowych pro forma. Takie informacje finansowe pro forma muszą być przedstawione w sposób określony w pozycjach 5.7–5.9 i obejmować informacje w nich wskazane. Do informacji finansowych pro forma załącza się raport przygotowany przez niezależnych księgowych lub biegłych rewidentów. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 5.6.2 |
W przypadku gdy informacje finansowe pro forma nie mają zastosowania, emitent przedstawia opis i informacje finansowe dotyczące istotnego wpływu, jaki transakcja będzie miała na sprawozdania finansowe emitenta. Taki opis i informacje finansowe nie wymagają badania. Opis i informacje finansowe pro forma sporządza się w sposób spójny z mającymi zastosowanie ramami sprawozdawczości finansowej i zasadami rachunkowości przyjętymi przez emitenta na potrzeby swojego ostatniego lub następnego sprawozdania finansowego. W przypadku gdy informacje te były badane przez biegłego rewidenta, w dokumencie do celów wyłączenia ujawnia się, że informacje te były badane przez biegłego rewidenta oraz ujawnia się informacje na temat biegłych rewidentów, którzy przeprowadzili takie badanie. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 5.7 |
Treść informacji finansowych pro forma Informacje finansowe pro forma obejmują:
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 5.8 |
Zasady sporządzania i prezentacji informacji finansowych pro forma |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 5.8.1 |
Informacje finansowe pro forma identyfikuje się, aby je odróżnić od historycznych informacji finansowych. Informacje finansowe pro forma są sporządzane zgodnie z zasadami rachunkowości przyjętymi przez emitenta na potrzeby swojego ostatniego lub następnego sprawozdania finansowego. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 5.8.2 |
Informacje pro forma mogą być publikowane wyłącznie w odniesieniu do jednego z poniższych okresów:
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 5.8.3 |
Korekty pro forma:
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 5.9 |
Wymogi dotyczące sprawozdania księgowego/sprawozdania z badania Dokument do celów wyłączenia musi zawierać sprawozdanie sporządzone przez niezależnych księgowych lub biegłych rewidentów, stwierdzające, że ich zdaniem:
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
SEKCJA 6 |
DOSTĘPNE DOKUMENTY |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja 6.1 |
Informacje o miejscach, w których w ciągu 12 miesięcy od publikacji dokumentu do celów wyłączenia można w stosownych przypadkach zapoznać się z następującymi dokumentami:
Wskazanie strony internetowej, na której można zapoznać się ze wspomnianymi dokumentami. |
(1) Rozporządzenie (WE) nr 1606/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 lipca 2002 r. w sprawie stosowania międzynarodowych standardów rachunkowości (Dz.U. L 243 z 11.9.2002, s. 1).
(2) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/34/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie rocznych sprawozdań finansowych, skonsolidowanych sprawozdań finansowych i powiązanych sprawozdań niektórych rodzajów jednostek, zmieniająca dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2006/43/WE oraz uchylająca dyrektywy Rady 78/660/EWG i 83/349/EWG (Dz.U. L 182 z 29.6.2013, s. 19).
(3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 596/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie nadużyć na rynku (rozporządzenie w sprawie nadużyć na rynku) oraz uchylające dyrektywę 2003/6/WE Parlamentu Europejskiego i Rady i dyrektywy Komisji 2003/124/WE, 2003/125/WE i 2004/72/WE (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 1).
(4) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/980 z dnia 14 marca 2019 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1129 w odniesieniu do formatu, treści, weryfikacji i zatwierdzania prospektu, który ma być publikowany w związku z ofertą publiczną papierów wartościowych lub dopuszczeniem ich do obrotu na rynku regulowanym, i uchylające rozporządzenie Komisji (WE) nr 809/2004 (Dz.U. L 166 z 21.6.2019, s. 26).
ZAŁĄCZNIK II
MINIMALNY ZAKRES INFORMACJI W DOKUMENCIE DO CELÓW WYŁĄCZENIA
Art. 2 ust. 1 akapit czwarty
SEKCJA 1 |
INFORMACJE NA TEMAT EMITENTA |
||||
|
Należy podać następujące informacje:
Wszelkie odniesienia do „dokumentu rejestracyjnego” lub do „prospektu” zawarte w załączniku 1 do rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/980 interpretuje się jako odniesienia do dokumentu do celów wyłączenia, o którym mowa w niniejszym rozporządzeniu. |
||||
SEKCJA 2 |
INFORMACJE O SPÓŁCE BĘDĄCEJ PRZEDMIOTEM OFERTY, SPÓŁCE PRZEJMOWANEJ LUB SPÓŁCE DZIELONEJ |
||||
|
Informacje wymagane w sekcji 2 załącznika I do niniejszego rozporządzenia przekazuje się – w zależności od rodzaju transakcji – spółce będącej przedmiotem oferty, spółce przejmowanej lub spółce dzielonej. W przypadku gdy jednym z wymienionych wyżej podmiotów jest grupa i opublikowano już skonsolidowane sprawozdanie finansowe, informacje wymienione w niniejszej sekcji przedstawia się na zasadzie skonsolidowanej. W przypadku przejęcia poprzez ofertę wymiany, jeżeli wymagane informacje o spółce będącej przedmiotem oferty nie są dostępne, należy przedstawić odpowiednie oświadczenie. |
||||
SEKCJA 3 |
INFORMACJE DOTYCZĄCE OFERTY PUBLICZNEJ LUB DOPUSZCZENIA DO OBROTU NA RYNKU REGULOWANYM UDZIAŁOWYCH PAPIERÓW WARTOŚCIOWYCH NA POTRZEBY TRANSAKCJI |
||||
Pozycja 3.1 |
Należy przedstawić informacje wymagane w załączniku 11 do rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/980, z wyjątkiem sekcji 1 tego załącznika. W stosownych przypadkach informacje te podaje się również w odniesieniu do akcji bazowych. Wszelkie odniesienia do „dokumentu ofertowego” lub do „prospektu” zawarte w załączniku 11 do rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/980 interpretuje się jako odniesienia do dokumentu do celów wyłączenia, o którym mowa w niniejszym rozporządzeniu. |
||||
Pozycja 3.2 |
W drodze odstępstwa od pozycji 3.1 w następujących przypadkach podaje się następujące informacje:
Wszelkie odniesienia do „dokumentu ofertowego” lub do „prospektu” zawarte w odpowiednich załącznikach do rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/980 interpretuje się jako odniesienia do dokumentu do celów wyłączenia, o którym mowa w niniejszym rozporządzeniu. |
||||
SEKCJA 4 |
OPIS TRANSAKCJI |
||||
|
Należy przedstawić informacje wymagane w sekcji 3 załącznika I do niniejszego rozporządzenia. |
||||
SEKCJA 5 |
WPŁYW TRANSAKCJI NA EMITENTA |
||||
|
Należy przedstawić informacje wymagane w sekcji 5 załącznika I do niniejszego rozporządzenia. |
26.3.2021 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 106/47 |
ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2021/529
z dnia 18 grudnia 2020 r.
ustanawiające regulacyjne standardy techniczne i zmieniające rozporządzenie delegowane (UE) 2017/583 w odniesieniu do dostosowania progów płynności i percentyli transakcji wykorzystywanych do określenia wielkości specyficznej dla danego instrumentu mającej zastosowanie do niektórych instrumentów nieudziałowych
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 600/2014 z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (1), a w szczególności jego art. 9 ust. 5 akapit trzeci,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2017/583 (2) określono wymogi dotyczące przejrzystości i mające zastosowanie do obligacji, strukturyzowanych produktów finansowych, uprawnień do emisji oraz instrumentów pochodnych. Aby zapewnić sprawne wdrożenie tych wymogów, we wspomnianym rozporządzeniu delegowanym przewidziano, że konkretne progi przejrzystości zostaną wprowadzone stopniowo, w rocznych odstępach, na przestrzeni czterech lat począwszy od 2019 r. Takie stopniowe wprowadzanie progów umożliwia stopniowe rozszerzanie odpowiednich obowiązków dotyczących przejrzystości. Dotyczy to w szczególności kryterium „średniej dziennej liczby transakcji” wykorzystywanego do określenia obligacji, dla których istnieje płynny rynek, oraz percentyli transakcji wykorzystywanych do określenia wielkości specyficznej dla danego instrumentu, co umożliwia zwolnienie z obowiązku przejrzystości przedtransakcyjnej. |
(2) |
W ramach tego podejścia zakładającego stopniowe zmiany przejście do następnego etapu nie następuje automatycznie. Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA) ma obowiązek przedkładać Komisji swoją roczną ocenę stosowności przejścia do następnego etapu. W swojej ocenie ESMA musi zawrzeć analizę zmian w wolumenach obrotu danych instrumentów finansowych na obecnym etapie oraz przewidzieć potencjalny wpływ takiego przejścia do następnego etapu zarówno na dostępną płynność jak i na uczestników rynku. W uzasadnionych przypadkach ESMA jest zobowiązany przedłożyć wraz ze swoim sprawozdaniem zmieniony regulacyjny standard, aby umożliwić przejście do następnego etapu. |
(3) |
ESMA przedłożył Komisji swoją ocenę i zmienione standardy regulacyjne w dniu 23 lipca 2020 r. ESMA stwierdza, że od 0,15 % do 0,31 % obligacji będących przedmiotem obrotu w okresie między czwartym kwartałem 2018 r. i trzecim kwartałem 2019 r. uznano za płynne zgodnie z kryteriami mającymi zastosowanie na etapie S1. Przejście do etapu S2 oznacza wzrost o około 50 %. W odniesieniu do wielkości specyficznej dla danego instrumentu ESMA stwierdza, że 16 % referencyjnego wolumenu obrotu obligacjami skarbowymi i 6 % obrotu innymi obligacjami objęte było zwolnieniem związanym z wielkością specyficzną dla danego instrumentu na etapie S1. Dzięki przejściu do etapu S2 mniej transakcji obligacjami powinno kwalifikować się do takiego zwolnienia. |
(4) |
Biorąc pod uwagę ocenę przeprowadzoną przez ESMA należy przejść do etapu S2 w zakresie obligacji, dla których istnieje płynny rynek, oraz w zakresie wielkości specyficznej dla danego instrumentu w odniesieniu do obligacji. Przejście do etapu S2 powinno zwiększyć poziom przejrzystości na rynku obligacji bez szkody dla płynności. Jednak wziąwszy pod uwagę, że w przypadku instrumentów nieudziałowych innych niż obligacje pierwsze roczne obliczenia ESMA w zakresie przejrzystości opublikowano dopiero w tym roku, nie znaleziono wystarczających argumentów przemawiających za przejściem do etapu S2 w odniesieniu do innych klas instrumentów finansowych. |
(5) |
Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie delegowane (UE) 2017/583. |
(6) |
Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowi projekt regulacyjnych standardów technicznych przedłożony Komisji przez ESMA. |
(7) |
ESMA przeprowadził otwarte konsultacje publiczne na temat projektu regulacyjnych standardów technicznych, który stanowi podstawę niniejszego rozporządzenia, dokonał analizy możliwych kosztów i korzyści, które mogą się z nim wiązać, oraz zwrócił się o opinię do Grupy Interesariuszy z Sektora Giełd i Papierów Wartościowych powołanej zgodnie z art. 37 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 (3), |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Zmiany w rozporządzeniu delegowanym (UE) 2017/583
W art. 17 rozporządzenia delegowanego (UE) 2017/583 wprowadza się następujące zmiany:
a) |
ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Aby określić obligacje, dla których nie ma płynnego rynku do celów art. 6 i zgodnie z metodyką określoną w art. 13 ust. 1 lit. b), w podejściu dotyczącym kryterium płynności w postaci „średniej dziennej liczby transakcji” przyjmuje się „średnią dzienną liczbę transakcji” odpowiadającą etapowi S2 (10 transakcji dziennie).”; |
b) |
ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Aby określić wielkość specyficzną dla danego instrumentu finansowego do celów art. 5 i zgodnie z metodyką określoną w art. 13 ust. 2 lit. b) ppkt (i), w podejściu dotyczącym percentyla transakcji, który ma być stosowany, stosuje się percentyl transakcji odpowiadający etapowi S2 (40. percentyl). Aby określić wielkość specyficzną dla danego instrumentu finansowego do celów art. 5 i zgodnie z metodyką określoną w art. 13 ust. 2 lit. b) ppkt (ii), (iii) oraz (iv), w podejściu dotyczącym percentyla transakcji, który ma być stosowany, stosuje się percentyl transakcji odpowiadający etapowi S1 (30. percentyl).”. |
Artykuł 2
Wejście w życie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 18 grudnia 2020 r.
W imieniu Komisji
Ursula VON DER LEYEN
Przewodnicząca
(1) Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 84.
(2) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2017/583 z dnia 14 lipca 2016 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 600/2014 w sprawie rynków instrumentów finansowych w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących wymogów w zakresie przejrzystości dla systemów obrotu i firm inwestycyjnych w odniesieniu do obligacji, strukturyzowanych produktów finansowych, uprawnień do emisji oraz instrumentów pochodnych (Dz.U. L 87 z 31.3.2017, s. 229).
(3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych), zmiany decyzji nr 716/2009/WE i uchylenia decyzji Komisji 2009/77/WE (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 84).
26.3.2021 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 106/49 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2021/530
z dnia 22 marca 2021 r.
dotyczące klasyfikacji niektórych towarów według Nomenklatury scalonej
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiające unijny kodeks celny (1), w szczególności jego art. 57 ust. 4 i art. 58 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W celu zapewnienia jednolitego stosowania Nomenklatury scalonej, stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 (2), konieczne jest przyjęcie środków dotyczących klasyfikacji towaru określonego w załączniku do niniejszego rozporządzenia. |
(2) |
Rozporządzeniem (EWG) nr 2658/87 ustanowiono Ogólne reguły interpretacji Nomenklatury scalonej. Reguły te stosuje się także do każdej innej nomenklatury, która jest w całości lub w części oparta na Nomenklaturze scalonej bądź która dodaje do niej jakikolwiek dodatkowy podpodział i która została ustanowiona szczególnymi przepisami unijnymi, w celu stosowania środków taryfowych i innych środków odnoszących się do obrotu towarowego. |
(3) |
Stosownie do wymienionych wyżej ogólnych reguł towar opisany w kolumnie 1 tabeli zamieszczonej w załączniku należy klasyfikować do kodu CN wskazanego w kolumnie 2, na mocy uzasadnień określonych w kolumnie 3 tej tabeli. |
(4) |
Należy zagwarantować, aby wiążąca informacja taryfowa wydana odnośnie do towarów, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, która nie jest zgodna z niniejszym rozporządzeniem, mogła być nadal przywoływana przez posiadacza przez pewien okres zgodnie z art. 34 ust. 9 rozporządzenia (UE) nr 952/2013. Okres ten powinien wynosić trzy miesiące. |
(5) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Kodeksu Celnego, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Towar opisany w kolumnie 1 tabeli zamieszczonej w załączniku klasyfikuje się w Nomenklaturze scalonej do kodu CN wskazanego w kolumnie 2 tej tabeli.
Artykuł 2
Wiążąca informacja taryfowa, która nie jest zgodna z niniejszym rozporządzeniem, może być nadal przywoływana przez okres trzech miesięcy od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, zgodnie z art. 34 ust. 9 rozporządzenia (UE) nr 952/2013.
Artykuł 3
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 22 marca 2021 r.
W imieniu Komisji
Gerassimos THOMAS
Dyrektor Generalny
Dyrekcja Generalna ds. Podatków i Unii Celnej
(1) Dz.U. L 269 z 10.10.2013, s. 1.
(2) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).
ZAŁĄCZNIK
Opis towarów |
Klasyfikacja (kod CN) |
Uzasadnienie |
(1) |
(2) |
(3) |
Przenośne, ręczne urządzenie elektromechaniczne do osobistej pielęgnacji skóry. Urządzenie ma owalny kształt i wymiary w przybliżeniu 75 mm × 80 mm × 30 mm. Posiada wodoodporną obudowę i wbudowany silnik elektryczny wytwarzający wibracje (tak zwane pulsacje dźwiękowe). Zewnętrzna powierzchnia urządzenia jest wykonana z silikonu, z hipoalergicznymi silikonowymi szczoteczkami po obu stronach. Powierzchnia urządzenia podzielona jest na trzy strefy, każda o innej grubości szczotek. Na przedniej stronie urządzenia znajduje się przycisk on/off oraz przycisk do zwiększania/zmniejszania intensywności pulsacji. Urządzenie przeznaczone jest do oczyszczania skóry twarzy za pomocą środka czyszczącego i wibrujących szczotek. Podczas oczyszczania skóry występuje masaż twarzy, jako dodatkowy efekt, dzięki pulsacjom. Urządzenie jest z rodzaju powszechnie stosowanych do użytku domowego, w podróży itp. |
8509 80 00 |
Klasyfikacja wyznaczona jest przez reguły 1 i 6 Ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury scalonej, uwagę 3 do sekcji XVI w połączeniu z uwagą 3 do działu 90, uwagę 4(b) do działu 85 oraz brzmienie kodów CN 8509 oraz 8509 80 00 . Urządzenie pełni funkcję aparatu do oczyszczania twarzy do użytku domowego (zobacz również Notę wyjaśniającą do Systemu Zharmonizowanego (HS) do pozycji 8509 , akapit pierwszy), a także funkcję masażu, ale ta ostatnia ma jedynie charakter pomocniczy. Zgodnie z uwagą 3 do sekcji XVI, maszyny przeznaczone do wykonywania dwóch lub więcej wzajemnie uzupełniających się funkcji należy klasyfikować na podstawie funkcji podstawowej. Wyklucza się w związku z tym klasyfikację do pozycji 9019 jako „aparatura do masażu”. W związku z powyższym urządzenie należy klasyfikować do kodu CN 8509 80 00 jako „elektromechaniczny sprzęt gospodarstwa domowego z własnym silnikiem elektrycznym”. |
26.3.2021 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 106/52 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2021/531
z dnia 22 marca 2021 r.
dotyczące klasyfikacji niektórych towarów według Nomenklatury scalonej
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiające unijny kodeks celny (1), w szczególności jego art. 57 ust. 4 i art. 58 ust. 2,
Mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W celu zapewnienia jednolitego stosowania Nomenklatury scalonej, stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 (2), konieczne jest przyjęcie środków dotyczących klasyfikacji towaru określonego w załączniku do niniejszego rozporządzenia. |
(2) |
Rozporządzeniem (EWG) nr 2658/87 ustanowiono Ogólne reguły interpretacji Nomenklatury scalonej. Reguły te stosuje się także do każdej innej nomenklatury, która jest w całości lub w części oparta na Nomenklaturze scalonej bądź która dodaje do niej jakikolwiek dodatkowy podpodział i która została ustanowiona szczególnymi przepisami unijnymi, w celu stosowania środków taryfowych i innych środków odnoszących się do obrotu towarowego. |
(3) |
Stosownie do wymienionych wyżej ogólnych reguł towar opisany w kolumnie 1 tabeli zamieszczonej w załączniku należy klasyfikować do kodu CN wskazanego w kolumnie 2, na mocy uzasadnień określonych w kolumnie 3 tej tabeli. |
(4) |
Należy zagwarantować, aby wiążąca informacja taryfowa wydana odnośnie do towarów, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, która nie jest zgodna z niniejszym rozporządzeniem, mogła być nadal przywoływana przez posiadacza przez pewien okres zgodnie z art. 34 ust. 9 rozporządzenia (UE) nr 952/2013. Okres ten powinien wynosić trzy miesiące. |
(5) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Kodeksu Celnego, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Towar opisany w kolumnie 1 tabeli zamieszczonej w załączniku klasyfikuje się w Nomenklaturze scalonej do kodu CN wskazanego w kolumnie 2 tej tabeli.
Artykuł 2
Wiążąca informacja taryfowa, która nie jest zgodna z niniejszym rozporządzeniem, może być nadal przywoływana przez okres trzech miesięcy od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, zgodnie z art. 34 ust. 9 rozporządzenia (UE) nr 952/2013.
Artykuł 3
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 22 marca 2021 r.
W imieniu Komisji
Gerassimos THOMAS
Dyrektor Generalny
Dyrekcja Generalna ds. Podatków i Unii Celnej
(1) Dz.U. L 269 z 10.10.2013, s. 1.
(2) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).
ZAŁĄCZNIK
Opis towarów |
Klasyfikacja (kod CN) |
Uzasadnienie |
(1) |
(2) |
(3) |
Uchwyt obiektywu kamery wykonany z metalu i tworzywa sztucznego z połączeniem bagnetowym, o wymiarach w przybliżeniu 92 mm × 86 mm × 35,1 mm. Artykuł jest przeznaczony do zamocowania z przodu cyfrowej kamery rejestrującej wideo, umieszczany między kamerą rejestrującą wideo a obiektywem. Jest on zaprojektowany aby umożliwić użycie obiektywów do cyfrowych kamer rejestrujących wideo, o różnych rozmiarach gwintów mocujących, zapewniając mechaniczne sterowanie przysłoną poprzez przesuwanie regulatora przysłony. |
9002 11 00 |
Klasyfikacja wyznaczona jest przez reguły 1 i 6 Ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury scalonej, uwagę 1 m) do sekcji XVI, uwagę 2 b) do działu 90 oraz brzmienie kodów CN 9002 oraz 9002 11 00 . Wyklucza się klasyfikację do pozycji 8529 jako część nadająca się do stosowania wyłącznie lub głównie z aparaturą objętą pozycjami od 8525 do 8528 , ponieważ artykuł nie stanowi zasadniczego elementu do działania cyfrowej kamery rejestrującej. Ponieważ artykuł umożliwia użycie obiektywów do cyfrowych kamer rejestrujących wideo, o różnych rozmiarach gwintów mocujących, zwiększa on zakres zastosowania obiektywów. Artykuł należy zatem uznać za wyposażenie, które można zidentyfikować jako nadające się do stosowania wyłącznie lub głównie z obiektywami objętymi pozycją 9002 (zob. wyrok Trybunału z dnia 16 czerwca 2011 r., Unomedical, C-152/10, ECLI:EU: C:2011:402, pkt 29, 30 i 34). W związku z tym wyklucza się klasyfikację do pozycji 8479 jako maszyna posiadająca indywidualną funkcję, niewymieniona ani niewłączona nigdzie indziej w dziale 84, ponieważ artykuł jest bardziej szczegółowo objęty pozycją w innym dziale nomenklatury (zob. również Noty wyjaśniające do Systemu Zharmonizowanego do pozycji 8479 , akapit drugi lit. b)). W związku z tym artykuł należy klasyfikować do kodu CN 9002 11 00 jako wyposażenie do soczewek obiektywów objętych pozycją 9002 . |
26.3.2021 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 106/55 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2021/532
z dnia 22 marca 2021 r.
dotyczące klasyfikacji niektórych towarów według Nomenklatury scalonej
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiające unijny kodeks celny (1), w szczególności jego art. 57 ust. 4 i art. 58 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W celu zapewnienia jednolitego stosowania Nomenklatury scalonej, stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 (2), konieczne jest przyjęcie środków dotyczących klasyfikacji towaru określonego w załączniku do niniejszego rozporządzenia. |
(2) |
Rozporządzeniem (EWG) nr 2658/87 ustanowiono Ogólne reguły interpretacji Nomenklatury scalonej. Reguły te stosuje się także do każdej innej nomenklatury, która jest w całości lub w części oparta na Nomenklaturze scalonej bądź która dodaje do niej jakikolwiek dodatkowy podpodział i która została ustanowiona szczególnymi przepisami unijnymi, w celu stosowania środków taryfowych i innych środków odnoszących się do obrotu towarowego. |
(3) |
Stosownie do wymienionych wyżej ogólnych reguł towar opisany w kolumnie 1 tabeli zamieszczonej w załączniku należy klasyfikować do kodu CN wskazanego w kolumnie 2, na mocy uzasadnień określonych w kolumnie 3 tej tabeli. |
(4) |
Należy zagwarantować, aby wiążąca informacja taryfowa wydana odnośnie do towarów, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, która nie jest zgodna z niniejszym rozporządzeniem, mogła być nadal przywoływana przez posiadacza przez pewien okres zgodnie z art. 34 ust. 9 rozporządzenia (UE) nr 952/2013. Okres ten powinien wynosić trzy miesiące. |
(5) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Kodeksu Celnego, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Towary opisane w kolumnie 1 tabeli zamieszczonej w załączniku klasyfikuje się w Nomenklaturze scalonej do kodu CN wskazanego w kolumnie 2 tej tabeli.
Artykuł 2
Wiążąca informacja taryfowa, która nie jest zgodna z niniejszym rozporządzeniem, może być nadal przywoływana przez okres trzech miesięcy od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, zgodnie z art. 34 ust. 9 rozporządzenia (UE) nr 952/2013.
Artykuł 3
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 22 marca 2021 r.
W imieniu Komisji
Gerassimos THOMAS
Dyrektor Generalny
Dyrekcja Generalna ds. Podatków i Unii Celnej
(1) Dz.U. L 269 z 10.10.2013, s. 1.
(2) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).
ZAŁĄCZNIK
Opis towarów |
Klasyfikacja (kod CN) |
Uzasadnienie |
||||||||
(1) |
(2) |
(3) |
||||||||
Urządzenie (tak zwany „rejestrator sieciowy” (ang. camera station appliance) lub „rejestrator wielofunkcyjny” (ang. all-in-one recorder)) przedstawiane w pojedynczej obudowie o wymiarach w przybliżeniu 33 cm × 23 cm × 8 cm, składające się z następujących elementów:
Urządzenie nie posiada tunera telewizyjnego. Urządzenie jest wyposażone w następujące interfejsy: RJ45, USB, VGA, SPF i HDMI oraz zintegrowany przełącznik ośmioportowy z funkcją PoE (Power over Ethernet). Jest wyposażone w system operacyjny „standardowej maszyny do automatycznego przetwarzania danych”. Jest również wstępnie skonfigurowane oraz wyposażone w specjalne „oprogramowanie do zarządzania kamerą”, a także zawiera licencje na osiem kanałów. Urządzenie jest przeznaczone do odbierania danych audio i wideo za pośrednictwem interfejsu telekomunikacyjnego (i protokołu internetowego (IP)) z maksymalnie ośmiu kamer monitorujących (kamer IP). Dane mogą być rejestrowane na wewnętrznym dysku twardym, na zewnętrznym nośniku (za pośrednictwem interfejsu USB) lub urządzenie może je przesyłać za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnych na inny adres IP (na przykład do serwera, przełącznika sieciowego, telefonu komórkowego lub maszyny do automatycznego przetwarzania danych). Urządzenie może być podłączone do monitora lub wyświetlacza oraz do klawiatury. Jest ono przedstawione do stosowania w ramach systemu bezpieczeństwa i nadzoru. |
8521 90 00 |
Klasyfikacja wyznaczona jest przez reguły 1 i 6 Ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury scalonej, uwagę 3 do sekcji XVI, uwagę 5(E) do działu 84 oraz brzmienie kodów CN 8521 i 8521 90 00 . Biorąc pod uwagę obiektywne cechy urządzenia, jest ono przeznaczone do współpracy z maksymalnie ośmioma kamerami do celów nadzoru wideo. Urządzenie, które w takich celach rejestruje sygnały z kamer i może je również wysyłać na inny adres IP albo odtwarzać je na wyświetlaczu lub monitorze, pełni specjalną funkcję, inną niż przetwarzanie danych w rozumieniu uwagi 5(E) do działu 84. (Zob. również wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 17 marca 2005 r., Ikegami Electronics, C-467/03, ECLI:EU:C:2005:182). Wyklucza się zatem klasyfikację do pozycji 8471 jako maszyna do automatycznego przetwarzania danych. Urządzenie zostało zaprojektowane w celu wykonywania dwóch lub więcej uzupełniających się funkcji w rozumieniu uwagi 3 do sekcji XVI, a mianowicie transmisji i odbioru danych, objętych pozycją 8517 oraz zapisu i odtwarzania obrazu, objętych pozycją 8521 . Biorąc pod uwagę obiektywne cechy urządzenia, jego podstawową funkcją jest zapis obrazu w ramach systemu bezpieczeństwa i nadzoru. Transmisja i odbiór danych stanowi jedynie funkcję pomocniczą umożliwiającą lepsze działanie systemu, którego częścią jest urządzenie. Wyklucza się zatem klasyfikację do pozycji 8517. (Zob. również wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 25 lutego 2016 r., G. E. Security, C-143/15, ECLI:EU:C:2016:115, pkt 55–57). Urządzenie należy zatem klasyfikować do kodu CN 8521 90 00 jako pozostała aparatura do zapisu lub odtwarzania obrazu i dźwięku, nawet z wbudowanym urządzeniem do odbioru sygnałów wizyjnych i dźwiękowych (tunerem wideo). |
26.3.2021 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 106/58 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2021/533
z dnia 24 marca 2021 r.
zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1484/95 w odniesieniu do ustalania cen reprezentatywnych w sektorach mięsa drobiowego i jaj oraz w odniesieniu do albumin jaj
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 (1), w szczególności jego art. 183 lit. b),
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 510/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. ustanawiające zasady handlu niektórymi towarami pochodzącymi z przetwórstwa produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 1216/2009 i (WE) nr 614/2009 (2), w szczególności jego art. 5 ust. 6 lit. a),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1484/95 (3) ustanowiono szczegółowe zasady stosowania systemu dodatkowych należności przywozowych oraz ustalono ceny reprezentatywne w sektorach mięsa drobiowego i jaj oraz w odniesieniu do albumin jaj. |
(2) |
Z regularnych kontroli danych, na podstawie których są określane ceny reprezentatywne produktów w sektorach mięsa drobiowego i jaj oraz w odniesieniu do albumin jaj, wynika, że należy zmienić ceny reprezentatywne w przywozie niektórych produktów, uwzględniając wahania cen w zależności od pochodzenia tych produktów. |
(3) |
Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1484/95. |
(4) |
Ze względu na konieczność zagwarantowania, że środek ten będzie mieć zastosowanie możliwie jak najszybciej po udostępnieniu aktualnych danych, niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie z dniem jego opublikowania, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Załącznik I do rozporządzenia (WE) nr 1484/95 zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 24 marca 2021 r.
W imieniu Komisji,
za Przewodniczącą,
Wolfgang BURTSCHER
Dyrektor Generalny
Dyrekcja Generalna ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich
(1) Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671.
(2) Dz.U. L 150 z 20.5.2014, s. 1.
(3) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1484/95 z dnia 28 czerwca 1995 r. określające szczegółowe zasady wdrażania systemu dodatkowych należności przywozowych oraz ustalające ceny reprezentatywne w sektorach mięsa drobiowego i jaj oraz w odniesieniu do albumin jaj i uchylające rozporządzenie nr 163/67/EWG (Dz.U. L 145 z 29.6.1995, s. 47).
ZAŁĄCZNIK
„ZAŁĄCZNIK I
Kod CN |
Opis towarów |
Reprezentatywna cena (w EUR/100 kg) |
Zabezpieczenie, o którym mowa w art. 3 (w EUR/100 kg) |
Pochodzenie (1) |
0207 14 10 |
Kawałki z ptactwa z gatunku Gallus domesticus bez kości, zamrożone |
164,8 146,2 163,7 |
48 57 48 |
AR BR TH |
0207 27 10 |
Kawałki z indyków bez kości, zamrożone |
284,2 |
4 |
BR |
(1) Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1106/2012 z dnia 27 listopada 2012 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 471/2009 w sprawie statystyk Wspólnoty dotyczących handlu zagranicznego z państwami trzecimi, w odniesieniu do aktualizacji nazewnictwa państw i terytoriów (Dz.U. L 328 z 28.11.2012, s. 7).”
DECYZJE
26.3.2021 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 106/60 |
DECYZJA KOMISJI (UE) 2021/534
z dnia 24 marca 2021 r.
określająca, na podstawie art. 39 ust. 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/33/UE, czy środek zastosowany przez Niemcy w celu zakazania wprowadzania do obrotu modelu dźwigu produkowanego przez spółkę Orona jest uzasadniony
(notyfikowana jako dokument nr C(2021) 1863)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/33/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich dotyczących dźwigów i elementów bezpieczeństwa do dźwigów (1), w szczególności jej art. 39 ust. 1,
a także mając na uwadze, co następuje:
1. PROCEDURA
(1) |
W dniu 10 marca 2016 r. Niemcy powiadomiły Komisję o środku, który zastosowały w dniu 26 listopada 2015 r. na podstawie art. 7 ust. 1 dyrektywy 95/16/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (2) („środek krajowy”). Środek ten zakazywał wprowadzania do obrotu modelu dźwigu M33v3 produkowanego przez spółkę Orona Sociedad Cooperativa z Hernani w Hiszpanii („dźwig M33v3”) i określał warunki wprowadzania urządzeń do obrotu. |
(2) |
Uzasadnienie, które Niemcy przedstawiły w odniesieniu do przyjęcia środka krajowego, opierało się na wcześniejszych działaniach w zakresie nadzoru rynku prowadzonych przez Centralne Biuro Landów ds. Bezpieczeństwa Technicznego („organ niemiecki”). Organ niemiecki ustalił, że dźwig M33v3 narusza zasadnicze wymogi zdrowia i bezpieczeństwa określone w sekcji 2.2 załącznika I do dyrektywy 95/16/WE („zasadnicze wymogi”). |
(3) |
Orona Sociedad Cooperativa („Orona”) zgłosiła Komisji zastrzeżenia wobec środka krajowego już w dniu 11 grudnia 2015 r., argumentując, że jej innowacyjny dźwig M33v3 posiada alternatywne systemy bezpieczeństwa, które zapewniają co najmniej równoważny poziom bezpieczeństwa w porównaniu z jakimkolwiek dźwigiem zaprojektowanym zgodnie z odpowiednimi normami zharmonizowanymi, a tym samym spełnia zasadnicze wymogi, oraz powołując się na konieczność powiadomienia Komisji przez organ niemiecki o tym środku krajowym. |
(4) |
W kwietniu 2016 r. Komisja rozpoczęła konsultacje z państwami członkowskimi i spółką Orona, aby ocenić środek krajowy. |
(5) |
Dyrektywa 1995/16/WE została następnie przekształcona i uchylona dyrektywą 2014/33/UE ze skutkiem od dnia 20 kwietnia 2016 r. |
(6) |
W piśmie z dnia 20 kwietnia 2016 r. Komisja wezwała spółkę Orona do przedstawienia uwag na temat środka krajowego, co ta uczyniła w piśmie z dnia 18 maja 2016 r., które zawierało obszerne uwagi i dokumenty potwierdzające. Kolejne spotkanie pomiędzy Komisją i spółką Orona odbyło się w dniu 9 czerwca 2016 r. |
(7) |
W odrębnym piśmie z dnia 20 kwietnia 2016 r. Komisja wezwała do przedstawienia uwag również Liftinstituut, wybraną przez spółkę Orona jednostkę notyfikowaną, która w 2012 r. poświadczyła zgodność dźwigu M33v3 z dyrektywą 95/16/WE. Liftinstituut nie przedstawił jednak żadnych dalszych istotnych uwag, ponieważ przesłał już Komisji obszerne uwagi i dokumenty potwierdzające w piśmie z dnia 20 stycznia 2016 r., zgodne z uwagami spółki Orona. |
(8) |
Na posiedzeniu Grupy Roboczej ds. Współpracy Administracyjnej w Sektorze Dźwigów w dniu 16 czerwca 2016 r., któremu przewodniczyły państwa członkowskie, organ niemiecki przedstawił środek krajowy organom nadzoru rynku państw członkowskich. Komisja uczestniczyła w tym posiedzeniu jako członek tej grupy roboczej. |
(9) |
Komisja przeprowadziła również niezależną ekspertyzę („niezależne badanie”). Niezależne badanie pierwotnie zlecono w dniu 29 listopada 2016 r., a w dniu 9 lutego 2017 r. organ niemiecki, Orona, niezależny ekspert i Komisja uczestniczyli w kontroli dźwigu M33v3 na miejscu. Później jednak rozwiązano umowę i zatrudniono drugiego eksperta. Ekspert ten przeprowadził niezależne badanie i w dniu 10 grudnia 2018 r. przedstawił sprawozdanie końcowe (3). W tym sprawozdaniu końcowym stwierdzono, że dźwig „ponad wszelką wątpliwość spełnia zasadniczy wymóg sekcji 2.2, ponieważ osiąga poziom bezpieczeństwa co najmniej równoważny – w momencie instalacji – normie zharmonizowanej przyznającej domniemanie zgodności z zasadniczymi wymogami zdrowia i bezpieczeństwa określonymi w sekcji 2.2 załącznika I do dyrektywy 95/16/WE”. W dniu 17 grudnia 2018 r. Komisja zwróciła się do organu niemieckiego, spółki Orona i Liftinstituut o przekazanie uwag na temat niezależnego badania. Komisja otrzymała uwagi od Liftinstituut w dniu 14 stycznia 2019 r., od spółki Orona – w dniu 15 stycznia 2019 r., a od organu niemieckiego – w dniu 28 lutego 2019 r. |
(10) |
W dniu 16 maja 2019 r. odbyło się spotkanie Komisji, organu niemieckiego, spółki Orona i Liftinstituut w celu wyjaśnienia otrzymanych uwag na temat niezależnego badania. Na wniosek Komisji organ niemiecki w dniu 28 maja 2019 r. przesłał pocztą elektroniczną wyjaśnienia do uwag dotyczących niezależnego badania. Komisja otrzymała od spółki Orona w dniu 12 lipca 2019 r. i od Liftinstituut w dniu 19 lipca 2019 r. uwagi na temat tych wyjaśnień. |
(11) |
W dniu 14 kwietnia 2020 r. Komisja zwróciła się do spółki Orona i organu niemieckiego o przedstawienie uwag na temat podsumowania stanowisk stron i wstępnej oceny Komisji. Wszystkie uwagi otrzymano do dnia 29 maja 2020 r. |
2. STANOWISKA I ARGUMENTY STRON
2.1. Stanowisko i argumenty organu niemieckiego
(12) |
Niemieckie lokalne organy nadzoru rynku wszczęły postępowanie w sprawie dźwigu M33v3 w październiku 2014 r. Następnie postępowanie przejął organ niemiecki. |
(13) |
Jak wskazano w przesłanym Komisji powiadomieniu o środku krajowym, po przeprowadzeniu kontroli dokumentacji w styczniu i lutym 2015 r. oraz po zbadaniu montażu dźwigu w Monachium w dniu 23 marca 2015 r. organ niemiecki stwierdził, że dźwig nie spełnia norm zharmonizowanych EN 81-1:1998+A3:2009 (4) („EN 81-1”) oraz EN 81-21:2009 (5) („EN 81-21”) („normy zharmonizowane”). Przyczyną tego jest fakt, że zaplanowane nadszybie w dźwigu M33v3, które ma 0,5 m wysokości, jest niewystarczające, ponieważ w normie EN 81-1 wymagana jest wysokość 1 m. Organ niemiecki stwierdził, że alternatywne środki bezpieczeństwa uwzględnione w projekcie i konstrukcji dźwigu M33v3 nie są równoważne stanowi techniki przedstawionemu w normach zharmonizowanych, w związku z czym dźwig ten nie spełnia zasadniczych wymogów. |
(14) |
W szczególności – według organu niemieckiego – chociaż alternatywne środki zastosowane przez producenta zmniejszają prawdopodobieństwo wypadku (mianowicie niezamierzonego przemieszczenia kabiny dźwigu do górnej pozycji ekstremalnej), to odległość pionowa od dachu kabiny do stropu szybu jest o połowę mniejsza od minimalnej odległości wymaganej w normach zharmonizowanych, co znacznie zwiększa skalę ewentualnych obrażeń. Niezależnie od tego, w sytuacji wyjątkowej, osoba przebywająca na dachu kabiny może zapewnić sobie bezpieczeństwo, kładąc się w pozostałej przestrzeni bezpieczeństwa, chociaż przyjęcie tej pozycji zajęłoby znacznie więcej czasu w dźwigu M33v3 niż w przypadku innego dźwigu spełniającego wymogi norm zharmonizowanych. Ani producent, ani Liftinstituut nie uwzględnili tego aspektu czasu w kontekście oceny zgodności na potrzeby badania typu WE. W dźwigu zaprojektowanym zgodnie z wymogami norm zharmonizowanych dzięki zastosowaniu wyższej przestrzeni bezpieczeństwa, aby zapewnić bezpieczeństwo osobom korzystającym z dźwigu, byłoby wystarczająco dużo wolnej przestrzeni lub schronu, by przykucnąć. |
(15) |
W trakcie konsultacji z zainteresowanymi stronami organ niemiecki wyjaśnił argumenty przedstawione w przesłanym Komisji powiadomieniu o środku krajowym oraz w samym środku krajowym. |
(16) |
Odnośnie do wolnej przestrzeni lub schronu, o których mowa w zasadniczych wymogach, organ niemiecki stwierdził, że ochrona przed zgnieceniem w przypadku dźwigu M33v3 jest osiągana wyłącznie poprzez mechanicznie chronioną przestrzeń o wymiarach 0,5 m × 0,7 m × 1 m (wysokość × szerokość × długość). Organ niemiecki zauważa również, że Orona uważa to rozwiązanie za równoważne z rozwiązaniem określonym w normie zharmonizowanej, ponieważ zmniejszenie odległości pionowej o 0,5 m jest zrównoważone zwiększeniem szerokości i długości przestrzeni bezpieczeństwa o odpowiednio 0,1 m i 0,2 m. Organ niemiecki jest jednak zdania, że wadą dźwigu M33v3 nie jest zmniejszona wolna przestrzeń jako taka, lecz czas potrzebny osobie do zapewnienia sobie bezpieczeństwa (mianowicie do przyjęcia pozycji leżącej) wynikający z tej mniejszej przestrzeni, co może skutkować poważnymi obrażeniami. Według organu niemieckiego zanim przyjęto środek krajowy, Orona nie przedstawiła dowodów na to, że aspekt czasu nie odgrywa roli w odniesieniu do bezpieczeństwa dźwigu M33v3 lub że rzeczywiście jest wystarczająco dużo czas na przyjęcie bezpiecznej pozycji. |
(17) |
Organ niemiecki sprecyzował w uwagach przesłanych pocztą elektroniczną w dniu 28 maja 2019 r., że odległość pionowa między dachem kabiny a stropem szybu zmniejsza się do 0,5 m wyłącznie w przypadku awarii hamulca dźwigu. W przeciwnym razie, gdy ktoś wchodzi do szybu, dźwig byłby już zablokowany lub zatrzymany, przy czym odległość pionowa między dachem kabiny a stropem szybu wynosiłaby 1,8 m lub – gdyby oba zabezpieczające wyłączniki krańcowe w instalacji elektrycznej uległy awarii – 1 m. Organ niemiecki wskazał jednak później w dodatkowych uwagach z dnia 29 maja 2020 r., że uwagi z dnia 28 maja 2019 r. dotyczące odległości pionowych są błędne. Organ niemiecki odniósł się natomiast do oceny ryzyka przeprowadzonej przez spółkę Orona, w której przewidziano szereg możliwych hipotez uwzględniających różne zdarzenia (mianowicie awarię hamulca, awarię systemu sterowania, awarię wyłącznika różnicowoprądowego) i według której to wszystkie te zdarzenia występujące razem, a nie tylko scenariusz awarii hamulca, mogą doprowadzić do ograniczenia odległości pionowej do 0,5 m. Ponadto organ niemiecki przywołuje swoje uwagi z dnia 28 lutego 2019 r. na temat niezależnego badania, w których stwierdził, że istnieją co najmniej trzy potencjalne przyczyny incydentu wskutek awarii elektronicznego systemu zatrzymania: (i) błąd ludzki (np. w przypadku gdy personel kontrolny nie włączy trybu kontroli lub go wyłączy, mimo że na dachu kabiny dźwigu nadal znajduje się człowiek), (ii) awaria wyłącznika krańcowego oraz (iii) awaria hamulca. Odnośnie do błędu ludzkiego organ niemiecki potwierdza jednak zawarty w niezależnym badaniu wniosek, że taki błąd nie doprowadziłby do zmniejszenia odległości pionowej do 0,5 m. |
(18) |
Jeżeli chodzi o awarię wyłącznika krańcowego, organ niemiecki stwierdza w uwagach z dnia 28 lutego 2019 r. na temat niezależnego badania, że scenariusz taki jest mało prawdopodobny, lecz nie można go całkowicie wykluczyć. W odniesieniu do awarii hamulca jako przyczyny organ niemiecki przyznaje, że taka awaria w dźwigu byłaby niezwykle rzadka, biorąc pod uwagę fakt, że Orona zaprojektowała hamulec jako część zabezpieczającą (hamulec redundantny, tj. hamulec, który jest urządzeniem zabezpieczającym zarówno przed niezamierzonym ruchem kabiny, jak i przed podnoszeniem kabiny z nadmierną prędkością), jak również mając na uwadze, że części zabezpieczające muszą spełniać zasadnicze wymogi oraz przejść ocenę zgodności i uzyskać oznakowanie zgodności CE niezależnie od dźwigu. Ponadto organ niemiecki stwierdził, że hamulec w dźwigu M33v3 jest bezpieczniejszy niż hamulec stosowany w dźwigach zgodnych ze specyfikacjami technicznymi określonymi w normie EN 81-1, ponieważ w tej normie zharmonizowanej tylko w określonych przypadkach wymaga się, by hamulce były certyfikowane jako części zabezpieczające w odniesieniu do dźwigów. |
(19) |
Przy ocenie dźwigu M33v3 organ niemiecki założył, na korzyść spółki Orona, że awarie hamulca dźwigu będą zdarzały się rzadziej niż w przypadku hamulca nieredundantnego w dźwigu zgodnym z normą EN 81-1. Organ niemiecki uważa jednak, że mimo niskiego prawdopodobieństwa awarii hamulca dźwig M33v3 nie spełnia zasadniczych wymogów, ponieważ nie jest zgodny z zasadami bezpieczeństwa kompleksowego, o których mowa w ostatnim zdaniu sekcji 1.1 załącznika I do dyrektywy 95/16/WE. Zgodnie z tymi zasadami eliminowanie ryzyka poprzez rozwiązania konstrukcyjne jest ewidentnie ważniejsze niż tylko zminimalizowanie ryzyka. |
(20) |
Ponadto w dodatkowych wyjaśnieniach przesłanych Komisji pocztą elektroniczną w dniu 28 maja 2019 r. organ niemiecki stwierdził, że w przypadku awarii hamulca nie można zatrzymać ani dźwigu M33v3, ani dźwigu zgodnego z normą EN 81-1, a ewentualna awaria zderzaków jest równie prawdopodobna w przypadku obu dźwigów. |
2.2. Stanowiska i argumenty spółki Orona
(21) |
W trakcie konsultacji Orona stwierdziła, że zgodnie z art. 8 ust. 2 dyrektywy 95/16/WE zbadała zgodność dźwigu z zasadniczymi wymogami za pośrednictwem jednostki notyfikowanej Liftinstituut. Zgodnie z załącznikiem V do tej dyrektywy Liftinstituut przeprowadził badanie typu WE, aby ocenić bezpieczeństwo dźwigu. Badanie typu WE jest procedurą, w której jednostka notyfikowana stwierdza i zaświadcza, że wzorzec dźwigu lub dźwig, dla którego nie przewiduje się rozszerzeń lub wariantów, spełnia wymagania dyrektywy 95/16/WE. Liftinstituut wydał certyfikat badania typu WE w dniu 17 lipca 2012 r. i zrewidował go w dniu 15 marca 2013 r. |
(22) |
Zgodnie z art. 8 ust. 2 ppkt (ii) dyrektywy 95/16/WE oraz sekcją 4 załącznika VI do tej dyrektywy jednostka notyfikowana wybrana przez instalatora dźwigu musi przeprowadzić lub zlecić przeprowadzenie kontroli końcowej dźwigu, zanim zostanie on wprowadzony do obrotu. Jednostka notyfikowana przeprowadza odpowiednie badania i próby określone w normach, o których mowa w art. 5 dyrektywy 95/16/WE, lub równoważne badania w celu zapewnienia zgodności dźwigu z zasadniczymi wymogami. Do przeprowadzenia kontroli końcowej dźwigu M33v3 Orona wybrała jednostkę notyfikowaną TÜV SÜD. TÜV SÜD potwierdziła zgodność dźwigu M33v3 i w dniu 7 sierpnia 2014 r. wydała świadectwo kontroli końcowej. |
(23) |
Orona zwróciła się do organów nadzoru rynku w Niderlandach o przeprowadzenie w dniu 20 sierpnia 2015 r. kontroli dźwigu M33v3 w mieście ’s-Hertogenbosch. Organy te stwierdziły, że szczególne środki techniczne, które zastosowała Orona, spełniają zasadnicze wymogi. |
(24) |
Orona twierdzi, że organ niemiecki nie powiadomił Komisji niezwłocznie o środku krajowym wbrew takiemu wymogowi wynikającemu z art. 7 ust. 1 dyrektywy 95/16/WE. Chociaż środek krajowy przyjęto w dniu 26 listopada 2015 r., Komisja dowiedziała się o nim dopiero w wyniku skargi spółki Orona z dnia 11 grudnia 2015 r. Organ niemiecki nie powiadomił Komisji o środku do dnia 10 marca 2016 r. Zdaniem spółki Orona to opóźnienie negatywnie wpłynęło na jej prawa do obrony i na jej reputację. |
(25) |
Odnośnie do przedmiotu środka krajowego Orona przypomniała, że organ niemiecki wyjaśnił jej, iż „nie podważa badania typu WE w ujęciu ogólnym, lecz tylko w odniesieniu do wersji z najmniejszym nadszybiem w połączeniu z najmniejszym dźwigiem”. Organ niemiecki utrzymywał to stanowisko aż do przyjęcia kilka miesięcy później środka krajowego, który obejmował zakaz wprowadzania do obrotu wszelkich modeli dźwigu M33v3 ze zmniejszonym nadszybiem, niezależnie od rozmiarów kabiny dźwigu. Orona uważa zatem, że środek krajowy był nie tylko nieuzasadniony, lecz także stanowił naruszenie zasady proporcjonalności. |
(26) |
Orona przypomniała w uwagach z dnia 18 maja 2016 r., że zamiast skupiać się jedynie na porównaniu modelu M33v3 z normami zharmonizowanymi dotyczącymi wysokości nadszybia, co jest tylko jednym z czynników przy ocenie bezpieczeństwa dźwigu, konieczna jest ogólna ocena bezpieczeństwa. W tym kontekście Orona przywołała stanowisko NB-L, grupy koordynacyjnej jednostek notyfikowanych w zakresie dyrektywy 95/16/WE, z dnia 3 listopada 2009 r., zatytułowane „Crushing danger, free space, criteria” [Zagrożenie zgnieceniem, wolna przestrzeń, kryteria], w którym określono kryteria dotyczące dopuszczalnej wolnej przestrzeni równoważne kryteriom określonym w pkt 5.7 normy EN 81-1. Kryteria określone w tym stanowisku są oparte na połączeniu wolnej przestrzeni w pionie, objętości wolnej przestrzeni (sześcianu) oraz połączeniu tych aspektów w obszarze przestrzennym. To samo stanowisko zawiera niewyczerpujący wykaz dodatkowych kryteriów, które trzeba uwzględnić przy ocenie ryzyka. Te dodatkowe kryteria obejmują ostrzeżenia, zasady ergonomii, częstotliwość konserwacji oraz nieprzewidziane okoliczności. |
(27) |
W odniesieniu do wolnej przestrzeni w pionie między dachem kabiny a stropem szybu Liftinstituut stwierdził w piśmie do spółki Orona z dnia 10 lipca 2015 r., potwierdzając jej uwagi, że „powszechnie przyjmuje się, iż gwarantowana minimalna wolna przestrzeń o wysokości 0,5 m jest wystarczająca, aby uniknąć zagrożenia zgnieceniem ciała ludzkiego. Fakt, że taka przestrzeń jest również dopuszczalna w przypadku dźwigów, odzwierciedla pkt 5.7.3.3 lit. b) normy EN 81-1:1998+A3:2009”. W każdym razie Orona stwierdziła w uwagach z dnia 18 maja 2016 r., że blok powyżej kabiny dźwigu M33v3 ma taki sam prześwit pionowy (0,5 m) jak prześwit pionowy wymagany w normie EN 81-1 w odniesieniu do przestrzeni ratunkowej pod kabiną (w szybie). Jeżeli chodzi o objętość wolnej przestrzeni (sześcian), zgodnie z opisem w specyfikacji technicznej dźwigu M33v3 blok powyżej kabiny dźwigu ma większą objętość (0,5 m × 0,7 m × 1,0 m) niż minimalna objętość wymagana w normie EN 81-1 zarówno w odniesieniu do przestrzeni ratunkowej nad kabiną (0,5 m × 0,6 m × 0,8 m), jak i pod kabiną (0,5 m × 0,6 m × 1,0 m). W badaniu zleconym przez spółkę Orona i przesłanym Komisji w dniu 15 marca 2016 r., przeprowadzonym przez IK4-Ikerlan, ośrodek technologiczny specjalizujący się w innowacjach w zakresie produktów, procesów i usług („badanie IK4-Ikerlan”), wykazano, że wszyscy konserwatorzy biorący udział w tym badaniu (reprezentatywni dla typowego personelu zajmującego się konserwacją – mężczyźni w wieku 18–65 lat) mieścili się w sześcianie nad kabiną dźwigu, natomiast nie było tak w przypadku sześcianu o wymiarach zgodnych z normą EN 81-1. |
(28) |
Jak wynika z uwag spółki Orona z dnia 18 maja 2016 r. oraz opisu zawartego w specyfikacji technicznej przesłanej organowi niemieckiego przed przyjęciem środka krajowego, dźwig M33v3 zawiera szereg dodatkowych i konkretnych elementów bezpieczeństwa, które w znacznym stopniu wykluczają błąd ludzki. Elementy te obejmują nie tylko hamulec redundantny jako część zabezpieczającą posiadającą certyfikat badania typu WE, lecz także szereg innych elementów bezpieczeństwa, które łącznie sprawiają, że dźwig ten jest nawet bezpieczniejszy niż dźwigi zaprojektowane zgodnie z normą EN 81-1. W tym względzie dźwig jest wyposażony w: (i) znak ostrzegawczy informujący, że na dach kabiny może wejść tylko jedna osoba oraz że właściwą bezpieczną pozycją, która zapobiega ryzyku zgniecenia, jest pozycja leżąca; (ii) część zabezpieczającą wyłączającą normalną pracę po wejściu na dach kabiny (przełącznik wykrywający), aby uniknąć uruchomienia ruchu kabiny w górę po wejściu na dach kabiny; (iii) system sterowania, który po wykryciu wejścia do szybu utrzymuje dźwig w stanie nieaktywnym do momentu przełączenia przełącznika kontroli znajdującego się na górze kabiny na tryb kontroli; (iv) dodatkowy wyłącznik różnicowoprądowy na wypadek kontroli, który zatrzymuje dźwig, gdy kabina znajduje się w odległości 1,8 m od stropu szybu; (v) dodatkowy końcowy wyłącznik krańcowy, który uniemożliwia ruch kabiny; oraz (vi) balustradę teleskopową, która uniemożliwia normalne działanie, jeśli balustrada nie jest całkowicie wciągnięta, i uniemożliwia kontrolę, jeśli balustrada nie jest całkowicie wysunięta. |
(29) |
Orona stwierdziła w uwagach z dnia 18 maja 2016 r., że w środku krajowym organ niemiecki zauważa, iż technikowi na dachu kabiny „znacznie więcej czasu” zajęłoby przyjęcie pozycji leżącej, która jest konieczna do zapewnienia bezpieczeństwa na dźwigu, w porównaniu z pozycją kuczną. Orona zwraca uwagę, że to twierdzenie nie zostało poparte żadnymi dowodami przekazanymi przez organ niemiecki oraz że konieczność przyjęcia bezpiecznej pozycji nie jest konkretnym wymogiem określonym w dyrektywie 95/16/WE. Ponadto po spotkaniu organu niemieckiego i spółki Orona w dniu 15 grudnia 2015 r. uzgodniono – zgodnie ze środkiem krajowym – że Orona przeprowadzi kilka dodatkowych prób, aby uzyskać więcej dowodów potwierdzających bezpieczeństwo projektu dźwigu M33v3. Szczególny nacisk położono na wpływ rozmiarów dachu kabiny dźwigu na czas reakcji. W tym względzie w badaniu IK4-Ikerlan stwierdzono, że pozycja konserwatora i wielkość dźwigów M33v3 nie są czynnikami wpływającymi na czas reakcji. Dodatkowo wykazało ono, że wiek i wskaźnik masy ciała nie mają wpływu na czas reakcji. Ponadto w badaniu IK4-Ikerlan stwierdzono, że fakt, iż czas reakcji potrzebny do przyjęcia pozycji kucznej w dźwigach zgodnych z normą EN 81-20 wynosił średnio zaledwie 1,26 sekundy, nie wpływa na konkretne potencjalne ryzyko, ponieważ ta różnica w czasie odpowiada odległości zaledwie 0,9 m przy prędkości w trybie kontroli wynoszącej 0,6 m/s. Różne czasy reakcji mogłyby być istotne wyłącznie w przypadku awarii systemu bezpieczeństwa, na przykład redundantnego układu hamulcowego. W tym scenariuszu różnica wysokości nie miałaby jednak znaczenia, ponieważ wypadek byłby śmiertelny zarówno w przypadku dźwigu M33v3, jak i dźwigu spełniającego normy zharmonizowane. |
(30) |
Odnośnie do aspektu czasu Orona stwierdziła, że zgodnie z opisem w dokumentacji technicznej dach kabiny dźwigu M33v3 jest płaski i wolny od przeszkód oraz że w związku z tym konserwator może szybciej przyjąć bezpieczną pozycję, kładąc się płasko na dachu. Orona zwróciła uwagę w szczególności na fakt, że na dachu dźwigu zgodnego z normą EN 81-1 może znajdować się wiele elementów ograniczających przestrzeń potrzebną do przyjęcia pozycji leżącej, na przykład liny i ich mocowania, co może wydłużać czas zajęcia bezpiecznej pozycji leżącej. Ponadto Orona podkreśliła, że w normie EN 81-1 stwierdzono wyłącznie, że musi istnieć możliwość dotarcia do przestrzeni bezpieczeństwa z przestrzeni roboczej. W dźwigu M33v3 przestrzeń robocza pokrywa się jednak z przestrzenią bezpieczeństwa, co oznacza, że jeśli pojawi się problem i dana osoba będzie musiała przyjąć pozycję leżącą, będzie już znajdowała się we właściwym miejscu, co skraca czas potrzebny do przyjęcia bezpiecznej pozycji. Różnice w specyfikacji technicznej (mianowicie przeszkody na dachu kabiny i dostęp do przestrzeni bezpieczeństwa) między dźwigiem M33v3 a dźwigiem zgodnym z normą EN 81-1 dodatkowo wyjaśniono w piśmie spółki Orona do Komisji z dnia 20 stycznia 2016 r. oraz w jej wiadomości e-mail do Komisji z dnia 12 lipca 2019 r. |
(31) |
Odnośnie do awarii hamulca Liftinstituut wyjaśnił w piśmie wysłanym do spółki Orona w dniu 21 kwietnia 2015 r., że w każdym dźwigu awaria hamulca prowadziłaby do niekontrolowanego ruchu w górę pustej kabiny dźwigu, która wskutek tego na krótkim dystansie osiągnęłaby prędkość powodującą skok kabiny w wolną przestrzeń mającą zapobiegać ryzyku zgniecenia między dachem kabiny a stropem szybu, to znaczy kabina dźwigu w dalszym ciągu przemieszczałaby się w górę szybu pomimo uderzenia przeciwwagi o zderzaki. W przypadku dźwigu o prędkości znamionowej wynoszącej 1 m/s nadszybie o wysokości 1 m, wymagane zgodnie z normą EN 81-1, zostałoby zajęte wskutek skoku kabiny dźwigu po przebyciu w sposób niekontrolowany odległości zaledwie 4 m – innymi słowy, wystarczy do tego nawet krótki odcinek. Nie byłoby wolnej przestrzeni, co oznacza, że osoba przebywająca na dachu kabiny zostałaby zgnieciona ze skutkiem śmiertelnym. Fakt, że do przyspieszenia do prędkości przekraczającej 115 % prędkości znamionowej dźwigu potrzebny jest tylko krótki odcinek, oznacza, że zderzaki prawdopodobnie zapadną się, ponieważ ich wytrzymałość nie jest gwarantowana przy prędkościach przekraczających 115 % prędkości znamionowej (norma EN 81-1 zawiera wymóg, aby zderzaki wytrzymywały uderzenie wywołane prędkością nie większą niż 115 % prędkości znamionowej). |
(32) |
Ponadto Orona stwierdziła, że w każdym razie przewidziana wolna przestrzeń (odległość pionowa wynosząca 0,5 m) i aspekt czasu nie są istotne dla porównania poziomu bezpieczeństwa dźwigu M33v3 ze specyfikacjami technicznymi określonymi w normie EN 81-1. Jak wyjaśniono w wiadomości e-mail spółki Orona do organu niemieckiego z dnia 22 kwietnia 2015 r., która zawierała stanowisko wyrażone przez Liftinstituut w jego piśmie z dnia 21 kwietnia 2015 r., ryzyko zgniecenia wystąpiłoby wyłącznie w przypadku awarii hamulców. Orona stwierdziła, że w takim przypadku ryzyku zgniecenia nie zapobiegnie ani projekt dźwigu M33v3, ani projekt dźwigu zgodny z normą EN 81-1. |
(33) |
W uwagach do Komisji z dnia 12 lipca 2019 r. Orona stwierdziła, że redundantny układ hamulcowy dźwigu M33v3 jest w każdym przypadku znacznie bezpieczniejszy niż układ hamulcowy dźwigu zgodnego z normą EN 81-1, co organ niemiecki przyznał w uwagach z dnia 28 maja 2019 r. Prawdopodobieństwo awarii hamulców w dźwigu M33v3 jest – w przeciwieństwie do dźwigu zgodnego z normą EN 81-1 – skrajnie nieprawdopodobne, ponieważ hamulec jest częścią zabezpieczającą posiadającą certyfikat badania typu WE, która chroni przed niezamierzonym ruchem kabiny i ruchem kabiny w górę. Jest zatem dużo mniej prawdopodobne, że awaria hamulca dźwigu M33v3 spowoduje sytuację, w której osoba byłaby zmuszona w sposób nagły i niezamierzony skorzystać z przestrzeni bezpieczeństwa na dachu kabiny. |
(34) |
Orona stwierdziła również, że obawy organu niemieckiego w 2015 r. były skupione na kwestii ryzyka. Orona przekazała organowi niemieckiemu ocenę ryzyka, którą przeprowadziła zgodnie z normą ISO/DIS 14798 (6) („ocena ryzyka”), w dniu 16 lutego 2015 r., dziewięć miesięcy przed przyjęciem środka krajowego. W ocenie ryzyka stwierdzono, że biorąc pod uwagę środki ochronne wdrożone przez spółkę Orona, dźwig M33v3 jest bezpieczny i nie są konieczne żadne dalsze działania mające na celu ograniczenie ryzyka, ponieważ na podstawie zarówno prawdopodobieństwa urazu (w skali A–F, gdzie F oznacza najmniejsze prawdopodobieństwo), jak i powagi urazu (w skali 1–4, gdzie 4 oznacza najmniej poważny uraz) uzyskano wynik „2F”. |
(35) |
W ocenie ryzyka stwierdzono w szczególności, że prawdopodobieństwo awarii hamulca (jako części zabezpieczającej posiadającej certyfikat badania typu WE) było tak małe, że poziom ryzyka był dopuszczalny. Orona stwierdziła, że w ocenie ryzyka zazwyczaj nie uwzględnia się awarii części zabezpieczających posiadających certyfikat badania typu WE ze względu na właściwy im wysoki poziom bezpieczeństwa. |
(36) |
Jak uznano w ocenie ryzyka, nie ma różnicy między dźwigiem M33v3 a dźwigami zgodnymi z normami zharmonizowanymi. Teoretyczny scenariusz awarii hamulca niezmiennie kończy się zgonem technika wskutek niekontrolowanego zgniecenia, także nie ma znaczenia, czy przestrzeń ratunkowa nad kabiną wynosi 0,5 m, czy 1 m. |
(37) |
Ponadto Orona podkreśla w uwagach do Komisji z dnia 18 maja 2016 r., że dyrektywa 95/16/WE nie wymaga całkowitego wyeliminowania jakiegokolwiek ewentualnego ryzyka – co jest po prostu niemożliwe – lecz jedynie zgodności z zasadniczymi wymogami określonymi w tej dyrektywie, co jest zapewniane poprzez normy zharmonizowane lub równoważne środki bezpieczeństwa. Orona stwierdziła również, że musi zostać dowiedzione, iż równoważne środki bezpieczeństwa są równie bezpieczne jak te odzwierciedlone w normach zharmonizowanych, co nie wymaga takiego samego standardu dowodu jak wykazanie całkowitego braku ryzyka. |
3. OCENA
(38) |
W oparciu o szeroko zakrojone konsultacje ze wszystkimi zainteresowanymi stronami Komisja oceniła środek krajowy. |
(39) |
Zgodnie z art. 2 ust. 1 dyrektywy 95/16/WE, w brzmieniu obowiązującym w chwili zastosowania środka krajowego, państwa członkowskie były zobowiązane do wdrożenia wszelkich odpowiednich środków w celu zapewnienia, aby dźwigi objęte tą dyrektywą mogły być wprowadzone do obrotu i wprowadzone do użytku tylko wtedy, gdy nie są w stanie zagrozić życiu i bezpieczeństwu osób lub, w stosownych przypadkach, bezpieczeństwu mienia, jeśli będą właściwie zainstalowane i konserwowane oraz używane zgodnie z przeznaczeniem. |
(40) |
Art. 3 dyrektywy 95/16/WE przewidywał, że dźwigi objęte tą dyrektywą muszą spełniać zasadnicze wymogi. |
(41) |
Art. 7 ust. 1 dyrektywa 95/16/WE stanowił, że państwo członkowskie, które stwierdza, że dźwig może zagrozić bezpieczeństwu osób oraz, w stosownych przypadkach, mienia, ma obowiązek zastosować wszelkie właściwe środki, aby wycofać go z obrotu, zabronić wprowadzania do obrotu lub do użytku bądź też ograniczyć jego swobodny przepływ. Z drugiego akapitu tego artykułu wynika, że państwo członkowskie musi niezwłocznie powiadomić Komisję o każdym takim środku, wskazując powody swojej decyzji, w szczególności to, czy niezgodność jest wynikiem niespełnienia zasadniczych wymogów, niewłaściwego stosowania norm czy wad samych norm. |
(42) |
Art. 8 ust. 2 dyrektywy 95/16/WE zawierał wymóg, aby przed wprowadzeniem do obrotu dźwig został poddany ocenie zgodności dokonywanej przez jednostkę notyfikowaną. |
(43) |
Zasadnicze wymogi określono w sekcji 2.2 załącznika I do dyrektywy 95/16/WE, która stanowiła, że dźwig musi być zaprojektowany i skonstruowany tak, aby zapobiegać ryzyku zgniecenia, gdy kabina znajduje się w jednej z pozycji ekstremalnych, oraz że cel ten zostaje osiągnięty poprzez zapewnienie wolnej przestrzeni lub schronu poza obrębem pozycji ekstremalnych. |
(44) |
Zgodnie z art. 5 ust. 2 dyrektywy 95/16/WE norma EN 81-1 dawała domniemanie zgodności z sekcją 2.2 załącznika I do tej dyrektywy w chwili wprowadzenia dźwigu M33v3 do obrotu. |
(45) |
Orona nie oparła się na normach zharmonizowanych, aby osiągnąć zgodność z zasadniczymi wymogami. Zamiast tego Orona przedstawiła organowi niemieckiemu alternatywne rozwiązanie techniczne, które Liftinstituut certyfikował w ramach procedury badania typu WE i dodatkowo wyjaśnił w piśmie do organu niemieckiego z dnia 12 listopada 2014 r. Mimo że minimalna wolna przestrzeń w nadszybiu odbiega od wymogów określonych w pkt 5.7.1.1 lit. a) normy EN 81-1, zgodnie z certyfikatem badania typu WE NL12-400-1002-035-30 rev.2, wydanym przez Liftinstituut, wolna przestrzeń na dachu kabiny stanowi większą minimalną wolną przestrzeń (objętość sześcienną), niż jest wymagana jako minimalna wolna przestrzeń w szybie według normy EN 81-1, aby zapobiegać ryzyku zgniecenia, gdy kabina znajduje się w pozycjach ekstremalnych. Liftinstituut stwierdził w piśmie z dnia 12 listopada 2014 r., że w przypadku zsunięcia się lin, gdy koło linowe nadal obraca się w górę, tę wolną przestrzeń zagwarantuje zamontowany na stałe zderzak przeciwwagi. Ponadto wspomniana jednostka notyfikowana stwierdziła, że wymiary wolnej przestrzeni w dźwigu spółki Orona, które są inne niż wymiary określone w normie EN 81-1, są również zgodne z zasadniczymi wymogami, jeżeli niezawodne środki dodatkowe zapewniają większą tymczasową przestrzeń o wymiarach, które spełniają wymogi norm EN 81-1 i EN 81-21, pod warunkiem że ryzyko zgniecenia jest zawsze uwzględnione dzięki stale dostępnej wolnej przestrzeni. Te dodatkowe środki zapewniające większą tymczasową przestrzeń obejmują trzy główne elementy. Po pierwsze, zastosowanie dwóch dodatkowych zestyków bezpieczeństwa, które działają bezpośrednio w obwodzie bezpieczeństwa dźwigu i które w celu zwiększenia niezawodności są kontrolowane przez system pomiaru pozycji dźwigu. Po drugie, niezawodny hamulec redundantny, posiadający certyfikat badania typu WE jako część zabezpieczająca, chroniący zarówno przed niezamierzonym ruchem kabiny, jak i przed podnoszeniem kabiny z nadmierną prędkością, który prowadzi do faktycznego zatrzymania dźwigu. Po trzecie, system monitorowania dostępu do dachu kabiny, który bezpośrednio wyłącza normalny tryb pracy dźwigu, gdy osoba wchodzi na dach kabiny przez którekolwiek drzwi przystankowe. |
(46) |
Zgodnie z art. 8 ust. 2 ppkt (ii) dyrektywy 95/16/WE i załącznikiem V do tej dyrektywy Liftinstituut sprawdził i poświadczył certyfikatem (7), że niezawodności systemu ochrony w odniesieniu do ryzyka zgniecenia na górze kabiny dowiodło badanie typu WE, które wykazało, że w przypadku dźwigu M33v3 jest ona co najmniej równa niezawodności dźwigu spełniającego wymogi normy EN 81-1. W przypadku dźwigu M33v3 jedynie wymiary wolnej przestrzeni w pionie odbiegają od wymiarów określonych w pkt 5.7.1.1 lit. a) normy EN 81-1. Orona zastosowała procedurę badania typu WE określoną w części B załącznika V do dyrektywy 95/16/WE. W ramach tej procedury Orona wyjaśniła, że alternatywne rozwiązania techniczne są równoważne z wymogami normy EN 81-1 w odniesieniu do bezpieczeństwa. Certyfikat badania typu WE wydany przez Liftinstituut jest zgodny ze stanowiskiem grupy NB-L, w którym określono ogólne kryteria techniczne dotyczące tego, w jaki sposób dźwigi, w których wymiary wolnej przestrzeni odbiegają od pkt 5.7 normy EN 81-1, nadal mogą być w pełni zgodne z zasadniczymi wymogami określonymi w dyrektywie 95/16/WE. |
(47) |
Zgodnie z art. 8 ust. 2 ppkt (ii) dyrektywy 95/16/WE oraz z sekcją 4 załącznika VI do tej dyrektywy TÛV SÛD po przeprowadzeniu odpowiednich badań i prób dźwigu przed wprowadzeniem go do obrotu wydał świadectwo kontroli końcowej, w którym stwierdzono, że dźwig spełnia wymogi określone w dyrektywie 95/16/WE. |
(48) |
Według organu niemieckiego rozwiązanie techniczne, które zastosowała Orona, nie spełnia zasadniczych wymogów głównie dlatego, że dźwig odbiega od normy EN 81-1, gdyż zapewnia zaledwie 0,5 m odległości pionowej między dachem kabiny a stropem szybu zamiast 1 m. Organ niemiecki uważa, że nie daje to osobie wystarczającego czasu na przyjęcie bezpiecznej pozycji, jeżeli inne środki zabezpieczające nie zatrzymają dźwigu na większą odległość. Organ niemiecki nie określił jednak w środku krajowym, w jakich przypadkach odległość pionowa w przypadku dźwigu M33v3 wynosiłaby 0,5 m, a zatem w jakich przypadkach może pojawić się ryzyko zgniecenia. |
(49) |
Według organu niemieckiego alternatywna specyfikacja techniczna zastosowana przez spółkę Orona nie zapewnia równoważnego poziomu bezpieczeństwa, ponieważ nawet jeśli ogranicza ona prawdopodobieństwo wypadku (niezamierzonego przemieszczenia się kabiny dźwigu do najwyższej pozycji ekstremalnej), ciężkość ewentualnych obrażeń wyraźnie rośnie wskutek ograniczenia minimalnej przestrzeni w pionie o połowę. Osoba na dachu kabiny może w razie potrzeby zapewnić sobie bezpieczeństwo, kładąc się w pozostałej przestrzeni schronu, ale wymaga to więcej czasu niż w przypadku dźwigu, który odpowiada normom zharmonizowanym. |
(50) |
W odniesieniu do wolnej przestrzeni lub schronu organ niemiecki uznaje, że norma EN 81-1 wymaga, aby odległość pionowa w całej wolnej przestrzeni lub całym schronie wynosiła 1 m od dachu kabiny do stropu szybu. Fakt ten kwestionują spółka Orona, Liftinstituut i Komisja, która w tej kwestii kieruje się wnioskami z niezależnego badania. Ponieważ jednak organ niemiecki nie uważa samej odległości pionowej wynoszącej 0,5 m za niezgodną z zasadniczymi wymogami, ale czas, jaki zabiera przyjęcie bezpiecznej pozycji, element odległości pionowej jako taki nie wymaga dokładniejszego omówienia odnośnie do interpretacji wymogów normy EN 81-1. |
(51) |
Jeżeli chodzi o wolną przestrzeń lub schron w przypadku dźwigu M33v3, po włączeniu trybu kontroli technik ma do dyspozycji przestrzeń roboczą o wysokości co najmniej 1,8 m (górna przestrzeń ratunkowa). Na etapie konsultacji z Komisją organ niemiecki wskazał jednak trzy potencjalne przyczyny incydentu w odniesieniu do dźwigu, które mogą prowadzić do zmniejszenia odległości pionowej do 0,5 m zamiast 1,8 m, gdy dźwig działa prawidłowo. Spośród tych trzech przyczyn Orona uwzględnia wyłącznie awarię hamulca. Nawet w tym przypadku Orona uważa, że awaria hamulca jest wysoce nieprawdopodobna. Jeżeli chodzi o błąd ludzki jako przyczynę, organ niemiecki nie wziął tej przyczyny pod uwagę, gdy przyjmował środek krajowy. W tej kwestii Orona wyjaśniła w uwagach z dnia 15 stycznia 2019 r., że nie ma czynników zachęcających wykwalifikowanych techników serwisu do jazdy dźwigiem z normalną prędkością eksploatacyjną zamiast z prędkością trybu konserwacji. Aby technik serwisu mógł wykonywać swoją pracę, kwestią najwyższej wagi jest jego pełna kontrola nad ruchem kabiny. Jeśli dźwig działa w normalnym trybie eksploatacyjnym, niemożliwe jest zatrzymanie dźwigu w dowolnym pożądanym położeniu innym niż podest przystankowy, aby przeprowadzić prace konserwatorskie. W każdym razie w pkt 0.3.8 normy EN 81-1 stwierdza się, że przyjmuje się założenie, iż personel odpowiedzialny za konserwację jest poinstruowany i pracuje zgodnie z instrukcjami, co oznacza, że jazda dźwigiem z normalną prędkością eksploatacyjną nie jest sytuacją, którą rzeczywiście można przewidzieć. Ponadto niezależne badanie wykazało, że jest wyjątkowo mało prawdopodobne, by personel odpowiedzialny za konserwację celowo pomijał elementy bezpieczeństwa opisane w instrukcji obsługi. |
(52) |
Odnośnie do trzeciej potencjalnej przyczyny wskazanej przez organ niemiecki, która mogłaby prowadzić do zmniejszenia odległości pionowej do 0,5 m, tj. potencjalnej awarii wyłącznika krańcowego, Orona wyjaśniła w uwagach z dnia 18 maja 2016 r., że technik stojący na dachu kabiny należycie włącza tryb kontroli w urządzeniu sterującym i przejmuje w ten sposób wyłączną kontrolę nad dźwigiem. Następnie technik przemieszcza kabinę w kierunku szczytu szybu. System sterowania może ulec awarii. Wskutek tej awarii dźwig będzie dalej się poruszał, ale nadal z prędkością wynoszącą tylko 0,6 m/s (prędkość w trybie kontroli). Nawet w przypadku niekontrolowanego ruchu w górę nie doszłoby do przekroczenia prędkości 1 m/s (prędkości w trybie normalnym). Możliwość natychmiastowego zatrzymania dźwigu przez technika w przypadku zagrożenia za pomocą dwóch wyłączników awaryjnych na urządzeniu sterującym pozostaje niezmieniona. Nawet jeśli technik z niemożliwych do określenia powodów nie użyje urządzenia do zatrzymywania awaryjnego, końcowy wyłącznik krańcowy zapewni zatrzymanie się dźwigu przy minimalnej wolnej przestrzeni o wysokości 1 m, bez jakiegokolwiek ryzyka zgniecenia. Dlatego również w tym przypadku ogólne prawdopodobieństwo odniesienia poważnego urazu w dźwigu M33v3 jest bliskie zeru, a ryzyko jest takie samo jak w odniesieniu do dźwigu zgodnego z normą EN 81-1. Z tych względów błędu ludzkiego i awarii wyłącznika krańcowego nie można uznać za przyczyny prowadzące do zmniejszenia odległości pionowej do 0,5 m zamiast 1,8 m, gdy dźwig M33v3 działa prawidłowo. |
(53) |
Jeżeli chodzi o całkowitą awarię układu hamulcowego, hamulec jest mechanicznym urządzeniem bezpieczeństwa posiadającym certyfikat typu WE jako część zabezpieczająca przed niekontrolowanym ruchem w górę. Hamulec jest monitorowanym redundantnym hamulcem bezpieczeństwa, a każdy hamulec ma wystarczającą siłę, by samodzielnie zatrzymać dźwig. Oba układy hamulcowe hamują po zadziałaniu sprężyn, tj. w warunkach pracy pod napięciem hamulec elektromagnetyczny jest zwolniony. W przypadku nieprzewidzianej przerwy w zasilaniu oba układy hamulcowe automatycznie się zamykają na skutek działania sprężyn, co tym samym w niezawodny sposób zapewnia statyczne utrzymanie kabiny dźwigu lub dynamiczne opóźnienie przemieszczającej się kabiny w każdych warunkach pracy. Dlatego całkowita awaria układu hamulcowego w dźwigu M33v3 jest niemal niemożliwa. |
(54) |
Ponadto grupa NB-L stwierdziła, że kryteria dotyczące dopuszczalnej wolnej przestrzeni równoważne tym, które określono w pkt 5.7 normy EN 81-1, są oparte na połączeniu wolnej przestrzeni w pionie, objętości wolnej przestrzeni (sześcianu) oraz połączeniu tych aspektów w obszarze przestrzennym. |
(55) |
Jeżeli chodzi o czas, jaki zajmuje osobie przyjęcie bezpiecznej pozycji, według środka krajowego ryzyko zgniecenia spowodowane niewystarczającym czasem na przyjęcie takiej pozycji pojawia się, gdy odległość pionowa wynosi 0,5 m. Jak jednak wyjaśniono w motywie 32, wolna przestrzeń lub schron w dźwigu M33v3 miałyby wysokość w pionie 0,5 m tylko w przypadku awarii hamulców. Ponieważ Orona przekazała organowi niemieckiemu wyjaśnienie techniczne przed przyjęciem środka krajowego, a dokładniej w wiadomości e-mail z dnia 22 kwietnia 2015 r., scenariusz awarii hamulców jest jedynym, który będzie dalej rozpatrywany. |
(56) |
Poziom bezpieczeństwa przewidziany w specyfikacji technicznej w normie EN 81-1 i zapewniony w dźwigu M33v3 można porównać wyłącznie poprzez ocenę takiego samego scenariusza w odniesieniu do dźwigu zgodnego z normą EN 81-1 i dźwigu M33v3. Oznacza to, jak wyjaśniono powyżej, że jedynym scenariuszem, jaki należy rozważyć przy ocenie ryzyka zgniecenia, jest przypadek, w którym w obu dźwigach dochodzi do awarii hamulca. Z dowodów przedstawionych organowi niemieckiemu przez spółkę Orona przed przyjęciem środka krajowego, a w szczególności z pisma Liftinstituut do spółki Orona z dnia 21 kwietnia 2015 r., wynika, że gdyby doszło do awarii hamulca, prędkość swobodnego przyspieszania na odcinku zaledwie kilku metrów oznaczałaby już, że prędkość przemieszczania się kabiny w przypadku obu dźwigów uniemożliwiłaby zatrzymanie kabiny dźwigu przez zderzaki i prawdopodobnie doprowadziłaby do zapadnięcia się zderzaków. W takiej sytuacji kabina uderzyłaby o strop szybu i zgniotła każdą osobę znajdującą się na dachu kabiny niezależnie od dostępnej odległości pionowej. Jak wyjaśnił Liftinstituut w swoim piśmie, w przypadku awarii hamulca ryzyko zgniecenia występuje w obu dźwigach, ponieważ prawdopodobieństwo, że przestrzeń schronu pozwoliłaby uniknąć wypadku, jest bardzo małe niezależnie od czasu, jaki zajmuje przyjęcie określonej pozycji na dachu kabiny. W tym względzie organ niemiecki stwierdził w wiadomości e-mail do Komisji z dnia 28 maja 2019 r., że w przypadku awarii hamulca nie można zatrzymać ani dźwigu M33v3, ani dźwigu zgodnego z normą EN 81-1, a ewentualna awaria zderzaków jest równie prawdopodobna w przypadku obu dźwigów. |
(57) |
Dlatego można stwierdzić, że aspekt czasu, mianowicie czas potrzebny do przyjęcia bezpiecznej pozycji względem odległości pionowej na dachu kabiny nie odgrywa roli, jeżeli chodzi o zapobieżenie ryzyku zgniecenia. |
(58) |
Ponadto, jak wyjaśniła Orona i co przyznał organ niemiecki, hamulec redundantny zastosowany przez spółkę Orona w dźwigu M33v3, zawsze będący częścią zabezpieczającą posiadającą certyfikat badania typu WE, jest bezpieczniejszy niż hamulec zastosowany w dźwigu zgodnym ze specyfikacją techniczną określoną w normie EN 81-1, która w większości przypadków nie wymaga, by hamulec był częścią zabezpieczającą posiadającą certyfikat badania typu WE. |
(59) |
W istocie zgodnie z art. 3 dyrektywy 95/16/WE część zabezpieczająca musi spełniać zasadnicze wymogi lub umożliwiać spełnienie zasadniczych wymogów dźwigom, w których jest zainstalowana. Oznacza to, że układ hamulcowy przeszedł kompleksową procedurę niezależnej oceny zgodności, o której mowa w art. 8 ust. 1 ppkt (ii) dyrektywy 95/16/WE, i że w związku z tym jest opatrzony oznakowaniem CE, co ma charakter dodatkowy w odniesieniu do oceny zgodności całego dźwigu. Awaria części zabezpieczającej jest w rzeczywistości sytuacją braku ryzyka, ponieważ awaria taka jest skrajnie nieprawdopodobna, jak stwierdza się w normie ISO 14798, o czym mowa w motywie 33. Ponieważ awaria hamulca jest jedynym scenariuszem, w którym przestrzeń bezpieczeństwa między dachem kabiny a szybem byłaby ograniczona do mniejszej niż ta, która jest wymagana w normie EN 81-1 jako odległość pionowa, a awaria układu hamulcowego jest niemal niemożliwa, przedmiotowy dźwig jest bezpieczniejszy niż dźwig zgodny z normą EN 81-1, ponieważ taki dźwig nie musi być wyposażony w hamulec redundantny, będący częścią zabezpieczającą. |
(60) |
Jeżeli chodzi o zasady bezpieczeństwa kompleksowego, po pierwsze, organ niemiecki nie przywołał tych zasad w środku krajowym. Po drugie, zasady bezpieczeństwa kompleksowego to nie pojęcie abstrakcyjne – są one związane z zasadniczymi wymogami zdrowia i bezpieczeństwa oraz ze stanem techniki w czasie wprowadzenia dźwigu do obrotu. Oznacza to, że producent musi wziąć pod uwagę ryzyko stwarzane przez dźwig z uwzględnieniem tych elementów. Po trzecie, zasady bezpieczeństwa kompleksowego muszą być traktowane jako mające zastosowanie w równym stopniu do każdego dźwigu. W tym przypadku jedynym scenariuszem, jaki należy rozważyć w celu porównania poziomu bezpieczeństwa, jest awaria hamulca, a ryzyko takiej awarii w dźwigu M33v3 jest skrajnie nieprawdopodobne, inaczej niż w przypadku dźwigu zgodnego z normą EN 81-1. |
(61) |
Jeżeli chodzi o ryzyko niezwiązane z układem hamulcowym, oprócz oceny ryzyka przeprowadzonej przez spółkę Orona i wniosków z tej oceny niezależne badanie zawiera ocenę ryzyka opartą na normie EN 81-1 i na rozwiązaniu technicznym zastosowanym w dźwigu M33v3, mającą na celu porównanie poziomu bezpieczeństwa osiągniętego przez dźwig M33v3 i dźwig zgodny z normą EN 81-1 w odniesieniu do ryzyka zgniecenia. Porównanie poziomu ryzyka zgniecenia występującego przy zastosowaniu środków określonych w normie EN 81-1 i przy zastosowaniu alternatywnych środków, które Orona zastosowała w dźwigu M33v3, doprowadziło do wyciągnięcia w niezależnym badaniu wniosku, że jeśli dźwig jest konserwowany prawidłowo, „alternatywne środki zastosowane przez spółkę Orona pozwalają osiągnąć poziom bezpieczeństwa znacznie wyższy niż zapewniany w przypadku zastosowania normy EN 81-1” (8). Ponadto w niezależnym badaniu stwierdzono, że nawet w bardzo mało prawdopodobnym przypadku niewłaściwego korzystania z dźwigu (wskutek umyślnego odstąpienia personelu odpowiedzialnego za konserwację od instrukcji konserwacji) dźwig „ponad wszelką wątpliwość osiąga co najmniej taki sam poziom bezpieczeństwa, jak określony w normie” (9). |
4. WNIOSEK
(62) |
Na podstawie analizy zawartej w motywach 38–60 oraz biorąc pod uwagę wyniki niezależnego badania potwierdzające tę analizę, można stwierdzić, że dźwig M33v3 spełniał zasadnicze wymogi. Poziom bezpieczeństwa osiągnięty przez dźwig M33v3 jest co najmniej równoważny poziomowi bezpieczeństwa dźwigu zgodnego z normą EN 81-1, co zapewniało domniemanie zgodności w czasie wprowadzenia dźwigu M33v3 do obrotu. Środek krajowy nie powinien zatem zostać uznany za uzasadniony, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Zastosowany przez Niemcy środek, który został przyjęty przez Centralne Biuro Landów ds. Bezpieczeństwa Technicznego w dniu 26 listopada 2015 r. i zgłoszony Komisji w dniu 10 marca 2016 r., zakazujący wprowadzania do obrotu modelu dźwigu M33v3 produkowanego przez spółkę Orona Sociedad Cooperativa z Hernani w Hiszpanii, jest nieuzasadniony.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 24 marca 2021 r.
W imieniu Komisji
Thierry BRETON
Członek Komisji
(1) Dz.U. L 96 z 29.3.2014, s. 251.
(2) Dyrektywa 95/16/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 czerwca 1995 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich dotyczących dźwigów (Dz.U. L 213 z 7.9.1995, s. 1).
(3) Sprawozdanie końcowe z dnia 10 grudnia 2018 r., Conformance, „Technical support relating to the Lifts Directive 95/16/EC and the compliance of Orona M33v3 lift, focusing on its essential health and safety requirement 2.2 of Annex I” [Wsparcie techniczne związane z dyrektywą 95/16/WE w sprawie dźwigów i zgodnością dźwigu Orona M33v3, koncentrujące się na zasadniczym wymogu zdrowia i bezpieczeństwa określonym w sekcji 2.2 załącznika I do tej dyrektywy].
(4) Dz.U. C 52 z 2.3.2010, s. 5.
(5) Dz.U. C 263 z 5.11.2009, s. 3.
(6) ISO 14798, Dźwigi, schody i chodniki ruchome – Metodologia oceny i zmniejszania ryzyka, norma międzynarodowa, wydanie pierwsze, 1 marca 2009 r.
(7) Certyfikat badania typu WE NL12-400-1002-035-30 rev.2.
(8) Zadanie 3 – „Analiza porównawcza specyfikacji technicznych zawartych w odpowiednich normach zharmonizowanych”, sekcja 7.1.1.
(9) Zadanie 3 – „Analiza porównawcza specyfikacji technicznych zawartych w odpowiednich normach zharmonizowanych”, sekcja 7.1.2.
Sprostowania
26.3.2021 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 106/71 |
Sprostowanie do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2021/453 z dnia 15 marca 2021 r. ustanawiającego wykonawcze standardy techniczne do celów stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013, w odniesieniu do szczegółowych wymogów dotyczących sprawozdawczości z tytułu ryzyka rynkowego
( Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 89 z dnia 16 marca 2021 r. )
Po załączniku II dodaje się załącznik III w brzmieniu:„ZAŁĄCZNIK III
Część I: Jednolity model punktów danych
Wszystkie pozycje danych określone w załącznikach I i II są przekształcane w jednolity model punktów danych, który stanowi podstawę jednolitych systemów informatycznych instytucji i właściwych organów.
Jednolity model punktów danych:
a) |
stanowi uporządkowane przedstawienie wszystkich pozycji danych określonych w załączniku I; |
b) |
identyfikuje wszystkie koncepcje biznesowe określone w załącznikach I i II; |
c) |
zawiera słownik danych określający następujące nazwy:
|
d) |
zawiera metryki określające właściwość lub ilość punktów danych; |
e) |
zawiera definicje punktów danych wyrażone jako kombinacje charakterystycznych cech, które jednoznacznie identyfikują dany koncept; |
f) |
zawiera wszystkie odpowiednie specyfikacje techniczne konieczne do opracowania narzędzi informatycznych do celów sprawozdawczości zapewniających jednolite dane na potrzeby nadzoru. |
Część II: Zasady walidacji
Pozycje danych określone w załącznikach I i II podlegają zasadom walidacji zapewniającym jakość i spójność danych.
Zasady walidacji:
a) |
definiują związki logiczne pomiędzy odpowiednimi punktami danych; |
b) |
zawierają filtry i warunki wstępne definiujące zbiór danych, do którego ma zastosowanie zasada walidacji; |
c) |
umożliwiają sprawdzenie spójności zgłaszanych danych; |
d) |
umożliwiają sprawdzenie dokładności zgłaszanych danych; |
e) |
określają wartości domyślne, które są stosowane w przypadku niezgłoszenia odpowiedniej informacji. |