Informacja dla czytelnika

Ponieważ negocjacje między Unią Europejską a Zjednoczonym Królestwem zakończyły się bardzo późno: w dniu 24 grudnia 2020 r., a zatem wszystkie wersje językowe przedmiotowych umów stały się dostępne również bardzo późno: w dniu 27 grudnia 2020 r., zasadniczo nie było możliwości dokonania ostatecznej prawno-językowej weryfikacji tekstów umów we wszystkich 24 wersjach językowych przed ich podpisaniem przez strony i publikacją w Dzienniku Urzędowym. Z uwagi na pilność sprawy – ponieważ okres przejściowy przewidziany w umowie o wystąpieniu z dnia 1 lutego 2020 r. kończy się w dniu 31 grudnia 2020 r. – uznano jednak, że w interesie zarówno Unii Europejskiej, jak i Zjednoczonego Królestwa leży podpisanie i opublikowanie tekstów umów będących wynikiem negocjacji bez uprzedniej weryfikacji prawno-językowej. W opublikowanych tutaj tekstach mogły się więc znaleźć błędy techniczne i nieścisłości, które zostaną poprawione w najbliższych miesiącach.

Jak przewidziano w art. FINPROV.9 umowy o handlu i współpracy, w art. 21 umowy w sprawie procedur bezpieczeństwa na potrzeby wymiany i ochrony informacji niejawnych oraz w art. 25 umowy o współpracy w zakresie bezpiecznego i pokojowego wykorzystania energii jądrowej, wersje umów w językach: angielskim, bułgarskim, chorwackim, czeskim, duńskim, estońskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, irlandzkim, litewskim, łotewskim, maltańskim, niderlandzkim, niemieckim, polskim, portugalskim, rumuńskim, słowackim, słoweńskim, szwedzkim, węgierskim i włoskim będą przedmiotem ostatecznej weryfikacji prawno-językowej; autentyczne i ostateczne teksty będące wynikiem takiej weryfikacji zastąpią ab initio podpisane wersje umów.

Te autentyczne i ostateczne teksty umów zostaną opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej w odpowiednim czasie do dnia 30 kwietnia 2021 r.

DECYZJA RADY (UE) 2020/2252

z dnia 29 grudnia 2020 r.

w sprawie podpisania, w imieniu Unii, i tymczasowego stosowania Umowy o handlu i współpracy między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej, z jednej strony, a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, z drugiej strony, oraz Umowy między Unią Europejską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie procedur bezpieczeństwa na potrzeby wymiany i ochrony informacji niejawnych

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 217, w związku z art. 218 ust. 5 i art. 218 ust. 8 akapit drugi,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W dniu 29 marca 2017 r. Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (zwane dalej „Zjednoczonym Królestwem”) notyfikowało Radzie Europejskiej na podstawie art. 50 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE) swój zamiar wystąpienia z Unii i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej.

(2)

W dniu 30 stycznia 2020 r. Rada przyjęła decyzję (UE) 2020/135 w sprawie zawarcia Umowy o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (1) (zwanej dalej „umową o wystąpieniu”). Umowa o wystąpieniu weszła w życie w dniu 1 lutego 2020 r.

(3)	W dniu 25 lutego 2020 r. Rada przyjęła decyzję (UE, Euratom) 2020/266 (2) upoważniającą Komisję do podjęcia negocjacji ze Zjednoczonym Królestwem dotyczących nowej umowy o partnerstwie. Negocjacje te prowadzono w świetle wytycznych negocjacyjnych z dnia 25 lutego 2020 r.

(4)

Rezultatem negocjacji są: Umowa o handlu i współpracy między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej, z jednej strony, a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, z drugiej strony (zwana dalej „umową o handlu i współpracy”), Umowa między Unią Europejską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie procedur bezpieczeństwa na potrzeby wymiany i ochrony informacji niejawnych (zwana dalej „umową o bezpieczeństwie informacji”) oraz Umowa między rządem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej a Europejską Wspólnotą Energii Atomowej o współpracy w zakresie bezpiecznego i pokojowego wykorzystania energii jądrowej (zwana dalej „umową o energii jądrowej”).

(5)

Umowa o handlu i współpracy ustanawia podstawę szerokiego zakresu stosunków między Unią a Zjednoczonym Królestwem, obejmującą wzajemne prawa i obowiązki, wspólne działania i specjalne procedury. Umowa o bezpieczeństwie informacji jest umową uzupełniającą umowę o handlu i współpracy, nierozerwalnie z nią powiązaną, w szczególności w odniesieniu do dni rozpoczęcia stosowania oraz zakończenia obowiązywania. Decyzja w sprawie podpisania umowy o handlu i współpracy oraz umowy o bezpieczeństwie informacji (zwanych dalej „umowami”) powinna zatem opierać się na podstawie prawnej przewidującej ustanowienie stowarzyszenia, która umożliwi Unii podejmowanie zobowiązań we wszystkich obszarach objętych Traktatami.

(6)	W związku z wyjątkowym i jedynym w swoim rodzaju charakterem umowy o handlu i współpracy, która jest kompleksową umową z państwem występującym z Unii, Rada niniejszym postanawia skorzystać z możliwości wykonania przez Unię jej kompetencji zewnętrznej wobec Zjednoczonego Królestwa.

(7)

Należy określić zasady reprezentowania Unii w Radzie Partnerstwa i komitetach ustanowionych umową o handlu i współpracy. Jak przewidziano w art. 17 ust. 1 TUE, Komisja ma reprezentować Unię oraz przedstawiać jej stanowiska określone przez Radę zgodnie z Traktatami. Rada ma pełnić swoje funkcje określania polityki i koordynacji, jak przewidziano w art. 16 ust. 1 TUE, poprzez ustalanie stanowisk, jakie mają zostać zajęte w imieniu Unii w ramach Rady Partnerstwa oraz komitetów ustanowionych umową o handlu i współpracy. Ponadto, w przypadku gdy Rada Partnerstwa lub komitety ustanowione umową o handlu i współpracy zostaną wezwane do przyjęcia aktów mających skutki prawne, stanowiska, jakie mają zostać zajęte w imieniu Unii w ramach tych organów, mają być ustalane zgodnie z procedurą określoną w art. 218 ust. 9 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE).

(8)	Każde państwo członkowskie powinno mieć możliwość wysłania jednego przedstawiciela, aby towarzyszył przedstawicielowi Komisji, jako część delegacji Unii, podczas posiedzeń Rady Partnerstwa oraz innych wspólnych organów ustanowionych na mocy umowy o handlu i współpracy.

(9)

Aby umożliwić Unii podejmowanie szybkich i skutecznych działań w celu ochrony jej interesów zgodnie z umową o handlu i współpracy oraz do czasu przyjęcia i wejścia w życie w Unii szczególnego aktu ustawodawczego regulującego przyjmowanie środków zaradczych w ramach umowy o handlu i współpracy, Komisja powinna być upoważniona do zastosowania środków zaradczych, takich jak zawieszenie zobowiązań wynikających z umowy o handlu i współpracy lub jakiejkolwiek umowy uzupełniającej, w przypadkach naruszeń określonych postanowień umowy o handlu i współpracy lub w przypadkach niespełnienia określonych warunków, w szczególności w odniesieniu do handlu towarami, równych warunków działania, transportu drogowego, transportu lotniczego, rybołówstwa i programów unijnych, jak określono w umowie o handlu i współpracy, a także do zastosowania środków zaradczych, środków równoważących i środków przeciwdziałania. Komisja powinna w odpowiednim terminie w pełni poinformować Radę o swoim zamiarze przyjęcia takich środków z myślą o umożliwieniu rzeczowej wymiany poglądów w Radzie. Komisja powinna uwzględnić wyrażone poglądy w jak największym zakresie. O przyjęcie takich środków może zwrócić się do Komisji jedno państwo członkowskie lub większa ich liczba. Jeżeli Komisja nie rozpatrzy pozytywnie takiego wniosku, powinna w odpowiednim terminie poinformować Radę o powodach swojej decyzji.

(10)

Aby umożliwić Unii reakcję w odpowiednim terminie, w przypadku gdy określone warunki przestaną być spełniane, Komisja powinna być upoważniona do podejmowania niektórych decyzji dotyczących zawieszenia korzyści przyznanych Zjednoczonemu Królestwu na podstawie załącznika dotyczącego produktów ekologicznych oraz załącznika dotyczącego produktów leczniczych. Komisja powinna w odpowiednim terminie w pełni poinformować Radę o swoim zamiarze przyjęcia takich środków z myślą o umożliwieniu rzeczowej wymiany poglądów w Radzie. Komisja powinna uwzględnić wyrażone poglądy w jak największym zakresie. O przyjęcie takich środków może zwrócić się do Komisji jedno państwo członkowskie lub większa ich liczba. Jeżeli Komisja nie rozpatrzy pozytywnie takiego wniosku, powinna w odpowiednim terminie poinformować Radę o powodach swojej decyzji.

(11)

W każdym przypadku, gdy od Unii wymagane jest działanie w celu zapewnienia przestrzegania umów, takie działanie ma być podjęte zgodnie z Traktatami, przy jednoczesnym poszanowaniu granic kompetencji powierzonych każdej instytucji Unii. Do obowiązków Komisji należy zatem przekazywanie Zjednoczonemu Królestwu informacji lub powiadomień wymaganych w umowach, z wyjątkiem przypadków, w których umowy wskazują inne określone instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii, a także konsultowanie się ze Zjednoczonym Królestwem w określonych kwestiach. Do obowiązków Komisji należy również reprezentowanie Unii przed trybunałem arbitrażowym w przypadku przekazania sporu do arbitrażu zgodnie z umową o handlu i współpracy. Zgodnie z obowiązkiem lojalnej współpracy, o którym mowa w art. 4 ust. 3 TUE, Komisja ma się uprzednio skonsultować z Radą, na przykład poprzez przekazanie jej głównych twierdzeń Unii, jakie zamierza przedstawić trybunałowi arbitrażowemu, oraz poprzez uwzględnienie uwag Rady w jak największym zakresie.

(12)

Umowa o handlu i współpracy nie wyklucza możliwości zawierania przez państwa członkowskie dwustronnych porozumień lub umów ze Zjednoczonym Królestwem dotyczących szczegółowych kwestii objętych umową o handlu i współpracy w obszarach transportu lotniczego, współpracy administracyjnej w zakresie ceł i VAT oraz zabezpieczenia społecznego, z zastrzeżeniem określonych warunków.

(13)

Należy zatem ustanowić ramy obowiązujące państwa członkowskie, w przypadku gdy postanowią one zawrzeć dwustronne porozumienia lub umowy ze Zjednoczonym Królestwem w obszarach transportu lotniczego, współpracy administracyjnej w zakresie ceł i VAT oraz zabezpieczenia społecznego, w tym warunki i procedury negocjowania i zawierania takich dwustronnych porozumień lub umów przez państwa członkowskie, tak aby zapewnić ich zgodność z celem umowy o handlu i współpracy oraz z prawem Unii, a także aby uwzględnić kwestie rynku wewnętrznego i szersze interesy Unii. Ponadto państwa członkowskie, które zamierzają negocjować i zawierać ze Zjednoczonym Królestwem umowy dwustronne w obszarach, które nie są objęte umową o handlu i współpracy, powinny – w pełni przestrzegając zasady lojalnej współpracy – informować Komisję o swoich zamiarach oraz o postępach negocjacji.

(14)

Przypomina się, że zgodnie z art. FINPROV.1 ust. 3 umowy o handlu i współpracy oraz zgodnie z deklaracją Unii Europejskiej i Komisji Europejskiej w sprawie zakresu terytorialnego przyszłych umów, zamieszczoną w protokole posiedzenia Rady Europejskiej z dnia 25 listopada 2018 r., umowa o handlu i współpracy nie ma zastosowania do Gibraltaru ani nie wywołuje jakichkolwiek skutków na tym terytorium. Jak przewidziano w tej deklaracji, „[n]ie wyklucza to [...] możliwości posiadania odrębnych umów między Unią a Zjednoczonym Królestwem w odniesieniu do Gibraltaru” oraz „[b]ez uszczerbku dla kompetencji Unii i w pełnym poszanowaniu integralności terytorialnej jej państw członkowskich, jak gwarantuje art. 4 ust. 2 Traktatu o Unii Europejskiej, te odrębne umowy będą wymagały uprzedniej zgody Królestwa Hiszpanii”.

(15)

Wykonywanie kompetencji Unii poprzez umowę o handlu i współpracy pozostaje bez uszczerbku dla odpowiednich kompetencji Unii i państw członkowskich w odniesieniu do wszelkich trwających lub przyszłych negocjacji dotyczących umów międzynarodowych z jakimkolwiek innym państwem trzecim, podpisywania lub zawierania takich umów, lub w odniesieniu do wszelkich przyszłych negocjacji dotyczących jakichkolwiek umów uzupełniających, o których mowa w art. COMPROV.2 [Umowy uzupełniające] umowy o handlu i współpracy, podpisywania lub zawierania takich umów.

(16)

Jako państwo występujące z Unii, Zjednoczone Królestwo znajduje się w odmiennej i wyjątkowej sytuacji w stosunku do Unii w porównaniu z innymi państwami trzecimi, z którymi Unia wynegocjowała i zawarła umowy. Na mocy umowy o wystąpieniu prawo Unii ma zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie w okresie przejściowym, a w dniu zakończenia tego okresu podstawa współpracy z państwami członkowskimi Unii jest w związku z tym na bardzo wysokim poziomie, w szczególności w obszarach rynku wewnętrznego, wspólnej polityki rybołówstwa oraz przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości. Okres przejściowy zakończy się w dniu 31 grudnia 2020 r., a po tym dniu zawarte w umowie o wystąpieniu postanowienia dotyczące innych kwestii związanych z wystąpieniem zapewnią sprawne zamknięcie takiej współpracy w szeregu obszarów. Jeżeli umowy nie wejdą w życie od dnia 1 stycznia 2021 r., poziom współpracy między Unią a Zjednoczonym Królestwem obniży się do poziomu, który nie jest pożądany ani nie jest w interesie Unii, powodując zakłócenia w stosunkach między Unią a Zjednoczonym Królestwem. Zakłócenia takie można ograniczyć przez tymczasowe stosowanie umów.

(17)

W związku z tym, zważywszy na wyjątkową sytuację Zjednoczonego Królestwa w stosunku do Unii, pilny charakter sytuacji ze względu na to, że okres przejściowy zakończy się w dniu 31 grudnia 2020 r., a także na potrzebę zapewnienia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie wystarczającej ilości czasu na odpowiednie zbadanie planowanej decyzji o zawarciu umów oraz tekstów umów, należy tymczasowo stosować umowy do czasu zakończenia procedur niezbędnych do ich wejścia w życie.

(18)

Z powodu bardzo późnego zakończenia negocjacji umów, które nastąpiło zaledwie siedem dni przed zakończeniem okresu przejściowego, nie było możliwe przeprowadzenie ostatecznej weryfikacji prawno-językowej tekstów umów przed ich podpisaniem. Dlatego też natychmiast po podpisaniu umów Strony powinny przystąpić do ostatecznej weryfikacji prawno-językowej tekstów umów we wszystkich 24 autentycznych wersjach językowych. Ta weryfikacja prawno-językowa powinna zostać ukończona w należytym czasie. Następnie Strony powinny, w drodze wymiany not dyplomatycznych, uznać te zweryfikowane teksty umów we wszystkich tych językach za autentyczne i ostateczne. Te zweryfikowane teksty powinny zastąpić ab initio podpisane wersje umów.

(19)	Należy podpisać umowy oraz zatwierdzić dołączone deklaracje oraz powiadomienie w imieniu Unii.

(20)	Podpisanie umowy o handlu i współpracy w odniesieniu do kwestii wchodzących w zakres stosowania Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej (zwanego dalej „Traktatem Euratom”) podlega odrębnej procedurze,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

---

(1)  Decyzja Rady (UE) 2020/135 z dnia 30 stycznia 2020 r. w sprawie zawarcia Umowy o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Dz.U. L 29 z 31.1.2020, s. 1).

(2)  Decyzja Rady (UE, Euratom) 2020/266 z dnia 25 lutego 2020 r. upoważniająca do podjęcia negocjacji ze Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej dotyczących nowej umowy o partnerstwie (Dz.U. L 58 z 27.2.2020, s. 53).

(3)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 654/2014 z dnia 15 maja 2014 r. dotyczące wykonywania praw Unii w zakresie stosowania i egzekwowania zasad handlu międzynarodowego oraz zmieniające rozporządzenie Rady (WE) nr 3286/94 ustanawiające procedury wspólnotowe w zakresie wspólnej polityki handlowej w celu zapewnienia wykonania praw Wspólnoty zgodnie z zasadami handlu międzynarodowego, w szczególności tymi ustanowionymi pod auspicjami Światowej Organizacji Handlu (Dz.U. L 189 z 27.6.2014, s. 50).

DECYZJA RADY (Euratom) 2020/2253

z dnia 29 grudnia 2020 r.

w sprawie zatwierdzenia zawarcia przez Komisję Europejską Umowy między rządem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej a Europejską Wspólnotą Energii Atomowej o współpracy w zakresie bezpiecznego i pokojowego wykorzystania energii jądrowej oraz zawarcia przez Komisję Europejską, w imieniu Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej, Umowy o handlu i współpracy między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej, z jednej strony, a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, z drugiej strony

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, w szczególności jego art. 101 akapit drugi,

uwzględniając zalecenie Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniu 25 lutego 2020 r. Rada upoważniła Komisję do podjęcia negocjacji ze Zjednoczonym Królestwem dotyczących nowej umowy o partnerstwie. Rezultatem tych negocjacji są: Umowa o handlu i współpracy między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej, z jednej strony, a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, z drugiej strony (zwana dalej „umową o handlu i współpracy”), Umowa między Unią Europejską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie procedur bezpieczeństwa na potrzeby wymiany i ochrony informacji niejawnych (zwana dalej „umową o bezpieczeństwie informacji”) oraz Umowa między rządem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej a Europejską Wspólnotą Energii Atomowej o współpracy w zakresie bezpiecznego i pokojowego wykorzystania energii jądrowej (zwana dalej „umową o energii jądrowej”) (zwane dalej „umowami”).

(2)

Umowa o handlu i współpracy obejmuje kwestie wchodzące w zakres kompetencji Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (zwanej dalej „Wspólnotą”), a mianowicie stowarzyszenie z programem badawczo-szkoleniowym Euratomu oraz z Europejskim Wspólnym Przedsięwzięciem na rzecz Realizacji Projektu ITER i Rozwoju Energii Termojądrowej, regulowane częścią piątą umowy o handlu i współpracy (Udział w programach Unii, należyte zarządzanie finansami i postanowienia finansowe). Umowę o handlu i współpracy należy zatem zawrzeć w imieniu Wspólnoty w odniesieniu do kwestii objętych Traktatem ustanawiającym Europejską Wspólnotę Energii Atomowej (zwanym dalej „Traktatem Euratom”). Podpisanie i zawarcie umowy o handlu i współpracy w imieniu Unii podlega odrębnej procedurze.

(3)

Przypomina się, że projekty umów dwustronnych między państwem członkowskim Wspólnoty a Zjednoczonym Królestwem objętych zakresem Traktatu Euratom, w tym umowy dotyczące wymiany informacji naukowych lub przemysłowych w dziedzinie energii jądrowej, mogą być zawierane, pod warunkiem że spełniono warunki i wymogi proceduralne określone w art. 29 i 103 tego traktatu.

(4)

Zważywszy na wyjątkową sytuację Zjednoczonego Królestwa w stosunku do Unii i Wspólnoty, a także pilny charakter sytuacji ze względu na to, że okres przejściowy zakończy się w dniu 31 grudnia 2020 r., należy podpisać i tymczasowo stosować umowę o handlu i współpracy, w odniesieniu do kwestii objętych Traktatem Euratom, do czasu zakończenia procedur niezbędnych do jej wejścia w życie. Z tych samych powodów umowę o energii jądrowej należy podpisać i tymczasowo stosować do czasu zakończenia procedur niezbędnych do jej wejścia w życie oraz zakończenia ostatecznej weryfikacji prawno-językowej i uznania przez Strony tych ostatecznie zweryfikowanych wersji językowych za autentyczne i ostateczne.

(5)

Z powodu bardzo późnego zakończenia negocjacji umów, które nastąpiło zaledwie siedem dni przed zakończeniem okresu przejściowego, nie było możliwe przeprowadzenie ostatecznej weryfikacji prawno-językowej tekstów umów przed ich podpisaniem. Dlatego też natychmiast po podpisaniu umów Strony powinny przystąpić do ostatecznej weryfikacji prawno-językowej tekstów umów we wszystkich 24 autentycznych wersjach językowych. Ta weryfikacja prawno-językowa powinna zostać ukończona w należytym czasie. Następnie Strony powinny, w drodze wymiany not dyplomatycznych, uznać te zweryfikowane teksty umów we wszystkich tych językach za autentyczne i ostateczne. Te zweryfikowane teksty powinny zastąpić ab initio podpisane wersje umów.

(6)	Należy zatwierdzić zawarcie przez Komisję umowy o energii jądrowej.

(7)	Należy zatwierdzić zawarcie przez Komisję, działającą w imieniu Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej, w odniesieniu do kwestii objętych Traktatem Euratom, umowy o handlu i współpracy,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

---

(1)  Decyzja Rady (UE) 2020/2252 z dnia 29 grudnia 2020 r. w sprawie podpisania, w imieniu Unii, i tymczasowego stosowania Umowy o handlu i współpracy między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej, z jednej strony, a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, z drugiej strony, oraz Umowy między Unią Europejską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie procedur bezpieczeństwa na potrzeby wymiany i ochrony informacji niejawnych (Dz.U. L 444 z 31.12.2020, s. 2).

UMOWA O HANDLU I WSPÓŁPRACY MIĘDZY UNIĄ EUROPEJSKĄ I EUROPEJSKĄ WSPÓLNOTĄ ENERGII ATOMOWEJ, Z JEDNEJ STRONY, A ZJEDNOCZONYM KRÓLESTWEM WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ, Z DRUGIEJ STRONY

 

UMOWA MIĘDZY UNIĄ EUROPEJSKĄ A ZJEDNOCZONYM KRÓLESTWEM WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ W SPRAWIE PROCEDUR BEZPIECZEŃSTWA NA POTRZEBY WYMIANY I OCHRONY INFORMACJI NIEJAWNYCH

 

Deklaracje, o których mowa w decyzji Rady w sprawie podpisania w imieniu Unii i tymczasowego stosowania Umowy o handlu i współpracy oraz Umowy w sprawie procedur bezpieczeństwa na potrzeby wymiany i ochrony informacji niejawnych

WSPÓLNA DEKLARACJA W SPRAWIE WSPÓŁPRACY REGULACYJNEJ W ZAKRESIE USŁUG FINANSOWYCH MIĘDZY UNIĄ EUROPEJSKĄ A ZJEDNOCZONYM KRÓLESTWEM

1.

Unia i Zjednoczone Królestwo zgadzają się ustanowić ustrukturyzowaną współpracę regulacyjną w zakresie usług finansowych w celu ustanowienia trwałych i stabilnych stosunków między autonomicznymi jurysdykcjami. W oparciu o wspólne zaangażowanie w zachowanie stabilności finansowej, integralności rynku i w ochronę inwestorów i konsumentów, przyjęte uzgodnienia umożliwią: — dwustronną wymianę poglądów i analiz dotyczących inicjatyw regulacyjnych i innych kwestii budzących zainteresowanie; — przejrzystość i stosowny dialog w trakcie procesu przyjmowania, zawieszania i cofania decyzji o równoważności; oraz — wzmocnioną współpracę i koordynację, w tym – w stosownych przypadkach – w ramach międzynarodowych organów.

2.

Do marca 2021 r. obydwie Strony uzgodnią protokół ustaleń ustanawiający ramy takiej współpracy. Strony omówią m.in., w jaki sposób poczynić postępy po obu stronach w odniesieniu do ustaleń w zakresie równoważności między Unią a Zjednoczonym Królestwem, bez uszczerbku dla jednostronnego i autonomicznego procesu decyzyjnego każdej ze Stron.

WSPÓLNA DEKLARACJA POLITYCZNA W SPRAWIE PRZECIWDZIAŁANIA SZKODLIWYM SYSTEMOM PODATKOWYM

Unia Europejska (1)i Zjednoczone Królestwo („uczestnicy”) zatwierdzają poniższą wspólną deklarację polityczną w sprawie przeciwdziałania szkodliwym systemom podatkowym.

Uczestnicy, mając na względzie globalne zasady uczciwej konkurencji podatkowej, potwierdzają swoje zobowiązanie do przeciwdziałania szkodliwym systemom podatkowym, w szczególności takim, które mogą ułatwiać erozję bazy podatkowej i przenoszenie zysków, zgodnie z działaniem 5 zawartym w planie działania OECD dotyczącym erozji bazy podatkowej i przenoszenia zysków (BEPS). W tym kontekście uczestnicy potwierdzają swoje zobowiązanie do stosowania zasad przeciwdziałania szkodliwym systemom podatkowym zgodnie z niniejszą wspólną deklaracją polityczną.

Szkodliwe systemy podatkowe obejmują systemy opodatkowania działalności gospodarczej, które mają lub mogą mieć znaczący wpływ na lokalizację działalności gospodarczej, w tym lokalizację grup przedsiębiorstw, w obrębie Uczestników. Systemy podatkowe obejmują zarówno przepisy ustawowe lub wykonawcze, jak i praktyki administracyjne.

Jeżeli system podatkowy spełnia kryterium wyjściowe polegające na nałożeniu znacząco niższej skutecznej stawki opodatkowania niż stawki opodatkowania, które mają ogólne zastosowanie w obrębie Uczestników, w tym opodatkowania zerowego, należy uznać go za potencjalnie szkodliwy. Taki poziom opodatkowania może istnieć w postaci nominalnej stawki opodatkowania, podstawy opodatkowania lub innego stosownego elementu.

W tym kontekście i biorąc pod uwagę podejście określone na szczeblu globalnym, przy ocenie, czy system opodatkowania działalności gospodarczej jest szkodliwy, należy uwzględnić, czy ma zastosowanie co najmniej jeden z następujących kluczowych czynników:

a)	czy korzyści są wyodrębnione z zakresu gospodarki krajowej, tak aby nie miały wpływu na krajową podstawę opodatkowania, czy też są przyznawane wyłącznie nierezydentom,

b)	czy system przyznający korzyści wymaga znaczącej działalności gospodarczej i znaczącej obecności gospodarczej na terytorium uczestnika oferującego takie korzyści podatkowe,

c)	czy zasady ustalania zysku w odniesieniu do działalności w ramach wielonarodowej grupy przedsiębiorstw odbiegają od zasad przyjętych na szczeblu międzynarodowym, w szczególności zasad uzgodnionych w ramach OECD,

d)	czy system podatkowy charakteryzuje się brakiem przejrzystości, w tym w przypadku gdy przepisy prawne zostają w nieprzejrzysty sposób złagodzone na poziomie administracyjnym lub gdy nie ma skutecznej wymiany informacji na temat tego systemu.

Uczestnicy powinni zachęcać do stosowania, w ramach swoich porządków konstytucyjnych, tych zasad na terytoriach, w odniesieniu do których mają szczególne obowiązki lub prerogatywy podatkowe.

Uczestnicy powinni prowadzić coroczny dialog w celu omówienia kwestii związanych ze stosowaniem tych zasad.

WSPÓLNA DEKLARACJA UNII EUROPEJSKIEJ I ZJEDNOCZONEGO KRÓLESTWA W SPRAWIE POLITYKI PIENIĘŻNEJ I KONTROLI DOTACJI

Strony potwierdzają swoje wzajemne zrozumienie, że działania prowadzone przez bank centralny w związku z realizacją polityki pieniężnej nie wchodzą w zakres Części Drugiej Dział Pierwszy [Handel] Rozdział 3 [Kontrola dotacji] Tytuł XI [Równe warunki działania dla otwartej i uczciwej konkurencji oraz zrównoważonego rozwoju] umowy o handlu i współpracy między Unią Europejską a Zjednoczonym Królestwem.

WSPÓLNA DEKLARACJA W SPRAWIE POLITYKI KONTROLI DOTACJI

Unia Europejska i Zjednoczone Królestwo („Uczestnicy”) zatwierdzają poniższą wspólną deklarację polityczną w sprawie polityki kontroli dotacji.

Wytyczne zawarte w niniejszej wspólnej deklaracji odzwierciedlają wspólne zrozumienie przez Uczestników tego, czym jest odpowiednia polityka dotacji w obszarach określonych poniżej.

Chociaż nie jest to wiążące dla Uczestników, uwzględniają oni wspomniane wytyczne w swoich odnośnych systemach kontroli dotacji.

Uczestnicy mogą zgodzić się zaktualizować te wytyczne.

Dotacje na rozwój obszarów znajdujących się w niekorzystnej sytuacji

1.

Dotacje można przyznawać na rozwój obszarów lub regionów znajdujących się w niekorzystnej sytuacji lub dotkniętych ubóstwem. Przy ustalaniu kwoty dotacji pod uwagę można wziąć: • sytuację społeczno-gospodarczą w danych obszarach znajdujących się w niekorzystnej sytuacji; • wielkość beneficjenta; oraz • skalę projektu inwestycyjnego.

2.

Beneficjent powinien wnieść swój własny istotny wkład w koszty inwestycyjne. Głównym celem ani skutkiem dotacji nie powinno być zachęcanie beneficjenta do przeniesienia tej samej lub podobnej działalności z terytorium jednej Strony na terytorium drugiej Strony.

Transport

1.

Dotacje przeznaczone na porty lotnicze w celu realizacji inwestycji w infrastrukturę i pokrycia kosztów operacyjnych można przyznać, biorąc pod uwagę wielkość portu lotniczego pod względem rocznej wielkości ruchu pasażerskiego. Aby uzyskać dotacje na finansowanie kosztów operacyjnych, port lotniczy, inny niż mały regionalny port lotniczy, powinien wykazać, że jest w stanie zapewnić przyszłą zdolność funkcjonowania przez okres, w którym możliwe byłoby stopniowe wycofanie takiej dotacji.

2.

Dotacje na projekty związane z infrastrukturą drogową można przyznać, jeżeli nie są one przeznaczone na wspieranie, w sposób selektywny, indywidualnego podmiotu gospodarczego lub sektora gospodarki, lecz mają na celu zapewnienie korzyści ogółowi społeczeństwa. Przy przyznawaniu dotacji należy zapewnić wszystkim użytkownikom otwarty dostęp do infrastruktury na zasadzie niedyskryminacji (2).

3.

Dotacje dla portów można przyznać na prace pogłębiarskie lub projekty związane z infrastrukturą, jeżeli dotacje te ograniczają się do minimalnej kwoty niezbędnej do rozpoczęcia projektu.

Badania i rozwój

Dotacje można przyznać na działalność związaną z badaniami i rozwojem (3). Obejmuje to badania podstawowe, badania przemysłowe i rozwój eksperymentalny, w szczególności rozwój nowej i wysoce innowacyjnej technologii, która pobudza wzrost produktywności i sprzyja konkurencyjności, jeżeli takie dotacje są niezbędne, proporcjonalne, a ich głównym celem lub skutkiem nie jest przeniesienie lub zamknięcie takiej działalności prowadzonej na terytorium drugiej Strony. Dotacje można również przyznać w związku z innymi inicjatywami, takimi jak inicjatywy dotyczące nowych procesów produkcyjnych, odpowiedniej infrastruktury, klastrów innowacyjnych i centrów cyfrowych. Kwota dotacji powinna odzwierciedlać m.in. takie czynniki, jak ryzyko i wielkość innowacji technologicznej zakładanych w projekcie, bliskie powiązania projektu z rynkiem oraz wkład projektu w tworzenie wiedzy.

WSPÓLNA DEKLARACJA UNII I ZJEDNOCZONEGO KRÓLESTWA W SPRAWIE ZAŁĄCZNIKA ENER-4

Strony uznają, że cel, jakim jest maksymalizacja korzyści z handlu, o czym mowa w załączniku ENER-4, oznacza, że w ramach ograniczeń określonych w tym załączniku uzgodnienia handlowe:

—	powinny być możliwie jak najbardziej skuteczne; oraz

—	powinny, w normalnych okolicznościach, doprowadzić do tego, że przepływy w ramach elektroenergetycznych połączeń międzysystemowych będą zgodne z cenami na rynkach dnia następnego Stron.

WSPÓLNA DEKLARACJA W SPRAWIE ART. EXC.1 [WYJĄTKI O CHARAKTERZE OGÓLNYM] I ART. EXC.4 [WYJĄTKI ZE WZGLĘDÓW BEZPIECZEŃSTWA]

Strony potwierdzają, iż wspólnie uznają, że:

1.

Art. EXC.1 [Wyjątki o charakterze ogólnym] i art. EXC.4 [Wyjątki ze względów bezpieczeństwa] nie wykluczają się wzajemnie. W szczególności nie wyklucza się, że interes w zakresie bezpieczeństwa Strony kwalifikuje się jednocześnie jako „podstawowy interes bezpieczeństwa” do celów art. EXC.4 [Wyjątki ze względów bezpieczeństwa] oraz jako kwestia „bezpieczeństwa publicznego” lub „porządku publicznego” do celów art. EXC.1 [Wyjątki o charakterze ogólnym].

2.

Art. EXC.1 [Wyjątki o charakterze ogólnym] i art. EXC.4 [Wyjątki ze względów bezpieczeństwa], w tym w szczególności pojęcia „podstawowe interesy w zakresie bezpieczeństwa”, „bezpieczeństwo publiczne”, „moralność publiczna” i „porządek publiczny”, należy interpretować zgodnie z zasadami wykładni umowy o handlu i współpracy między Unią Europejską i Zjednoczonym Królestwem określonymi w art. COMPROV.13 [Interpretacja] i art. OTH[4a] [Orzecznictwo WTO].

WSPÓLNA DEKLARACJA W SPRAWIE PRZEWOŹNIKÓW DROGOWYCH

Strony odnotowują, że chociaż umowa o handlu i współpracy między Unią Europejską a Zjednoczonym Królestwem nie reguluje kwestii wiz ani przekraczania granic w odniesieniu do przewoźników drogowych działających na terenie drugiej Strony, dobre i wydajne zarządzanie wizami i przekraczaniem granic w odniesieniu do przewoźników drogowych ma znaczenie w kontekście przemieszczania towarów, w szczególności przez granicę Zjednoczonego Królestwa-Unii Europejskiej.

W tym celu, i bez uszczerbku dla praw każdej ze Stron do regulowania kwestii wjazdu osób fizycznych lub ich czasowego pobytu na jej terytorium, Strony zgadzają się ułatwiać, stosownie do ich odnośnych przepisów ustawowych, wjazd i pobyt czasowy kierowców wykonujących działalność dozwoloną na mocy Części Drugiej [Handel, transport i rybołówstwo] Dział Trzeci [Transport drogowy] Tytuł I [Transport drogowy towarów] niniejszej umowy.

WSPÓLNA DEKLARACJA W SPRAWIE AZYLU I POWROTÓW

Chociaż umowa o handlu i współpracy między Unią Europejską a Zjednoczonym Królestwem nie zawiera przepisów dotyczących azylu, powrotów, łączenia rodzin w przypadku małoletnich bez opieki ani migracji nieuregulowanej, Strony dostrzegają znaczenie dobrego zarządzania przepływami migracyjnymi i uznają szczególne okoliczności wynikające z ustaleń dotyczących kontroli granicznych na kanale La Manche, usług promowych w systemie typu ro-ro, stałych połączeń przez kanał La Manche i wspólnej strefy podróżowania.

W tym celu Strony odnotowują, że Zjednoczone Królestwo zamierza włączyć się w rozmowy dwustronne z najbardziej zainteresowanymi państwami członkowskimi, aby omówić odpowiednie praktyczne ustalenia dotyczące azylu, łączenia rodzin w przypadku nieletnich pozbawionych opieki lub migracji nieuregulowanej, zgodnie z odnośnymi przepisami ustawowymi i wykonawczymi Stron.

WSPÓLNA DEKLARACJA POLITYCZNA W SPRAWIE CZĘŚCI TRZECIEJ [WSPÓŁPRACA ORGANÓW ŚCIGANIA I WYMIARÓW SPRAWIEDLIWOŚCI W SPRAWACH KARNYCH] TYTUŁ III [PNR]

Strony uznają, że skuteczne wykorzystywanie danych dotyczących przelotu pasażera (PNR) w odniesieniu do rodzajów transportu innych niż drogą lotniczą, takich jak przewoźnicy morscy, kolejowi i drogowi, stanowi wartość operacyjną dla zapobiegania terroryzmowi i poważnej przestępczości, ich wykrywania, prowadzenia dochodzeń w ich sprawie i ich ścigania, oraz deklarują zamiar dokonania przeglądu i, w razie potrzeby, rozszerzenia porozumienia osiągniętego w Części Trzeciej Tytuł III umowy o handlu i współpracy między Unią Europejską i Zjednoczonym Królestwem, jeżeli Unia ustanowi wewnętrzne ramy prawne dotyczące przekazywania i przetwarzania danych PNR w odniesieniu do innych rodzajów transportu.

Umowa nie wpływa na możliwość zawierania i stosowania przez państwa członkowskie i Zjednoczone Królestwo umów dwustronnych dotyczących systemu gromadzenia i przetwarzania danych PNR od dostawców usług transportowych innych niż dostawcy wyszczególnieni w Umowie, pod warunkiem że państwa członkowskie działają zgodnie z prawem Unii.

WSPÓLNA DEKLARACJA POLITYCZNA W SPRAWIE CZĘŚCI TRZECIEJ [WSPÓŁPRACA ORGANÓW ŚCIGANIA I WYMIARÓW SPRAWIEDLIWOŚCI W SPRAWACH KARNYCH] TYTUŁ VII [ZRZECZENIE SIĘ]

Art. LAW.SURR.77 [Zasada proporcjonalności] Części Trzeciej [Współpraca organów ścigania i wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych] Tytuł VII [Zrzeczenie się] stanowi, że współpraca w zakresie wydawania musi być konieczna i proporcjonalna, biorąc pod uwagę prawa osoby, której dotyczy nakaz, oraz interesy ofiar i uwzględniając wagę czynu, prawdopodobną karę, która zostałaby nałożona, oraz możliwość wprowadzenia przez państwo środków mniej przymusowych niż przekazanie osoby, której dotyczy nakaz, w szczególności w celu uniknięcia niepotrzebnie długich okresów tymczasowego aresztowania.

Zasada proporcjonalności ma znaczenie w całym procesie prowadzącym do decyzji o wydaniu, o którym mowa w Tytule VII [Zrzeczenie się]. W przypadku gdy wykonujący nakaz organ sądowy ma wątpliwości co do zasady proporcjonalności, zwraca się o niezbędne informacje uzupełniające, aby umożliwić wydającemu nakaz organowi sądowemu przedstawienie jego opinii na temat stosowania zasady proporcjonalności.

Obie Strony odnotowują, że art. LAW.SURR 77 [Zasada proporcjonalności] i art. 93 [Decyzja o przekazaniu] umożliwiają właściwym organom sądowym państw uwzględnienie proporcjonalności i ewentualnego czasu trwania aresztu tymczasowego przy wdrażaniu Tytułu VII [Zrzeczenie się] i zauważają, że jest to zgodne z ich odpowiednimi przepisami krajowymi.

WSPÓLNA DEKLARACJA POLITYCZNA W SPRAWIE CZĘŚCI TRZECIEJ [WSPÓŁPRACA ORGANÓW ŚCIGANIA I WYMIARÓW SPRAWIEDLIWOŚCI W SPRAWACH KARNYCH] TYTUŁ IX [WYMIANA INFORMACJI POCHODZĄCYCH Z REJESTRÓW KARNYCH]

Strony uznają, że ważne jest, aby pracodawcy posiadali informacje dotyczące istnienia wyroków skazujących i wszelkich istotnych przypadków zakazu prowadzenia działalności czy pełnienia funkcji wynikających z takich wyroków w odniesieniu do osób rekrutowanych do celów działalności zawodowej lub zorganizowanej działalności wolontariackiej, które wiążą się z bezpośrednimi i regularnymi kontaktami z osobami dorosłymi szczególnej troski. Strony deklarują zamiar dokonania przeglądu i, w razie potrzeby, rozszerzenia Części Trzeciej [Współpraca organów ścigania i wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych] Tytuł IX [Wymiana informacji pochodzących z rejestrów karnych], jeżeli Unia zmieni swoje ramy prawne w tym zakresie.

WSPÓLNA DEKLARACJA MIĘDZY UNIĄ EUROPEJSKĄ A ZJEDNOCZONYM KRÓLESTWEM W SPRAWIE WYMIANY I OCHRONY INFORMACJI NIEJAWNYCH

Strony dostrzegają znaczenie przyjęcia w jak najszybszym możliwym terminie ustaleń, które umożliwią wymianę informacji niejawnych między Unią Europejską a Zjednoczonym Królestwem. W tym celu Strony dołożą wszelkich starań, aby zakończyć negocjacje dotyczące porozumienia wykonawczego w sprawie umowy o bezpieczeństwie informacji tak szybko, jak to jest w rozsądny sposób wykonalne, aby umowa o bezpieczeństwie informacji miała zastosowanie, czego wymagają przepisy art. 19 ust. 2 umowy. W międzyczasie Strony mogą wymieniać się informacjami niejawnymi zgodnie z ich odnośnymi przepisami ustawowymi i wykonawczymi.

WSPÓLNA DEKLARACJA W SPRAWIE UDZIAŁU W PROGRAMACH UNII I DOSTĘPU DO USŁUG ZWIĄZANYCH Z PROGRAMAMI

Strony uznają wzajemne korzyści płynące ze współpracy w obszarach wspólnego zainteresowania, takich jak nauka, badania i rozwój, badania jądrowe i przestrzeń kosmiczna. Aby zachęcić do przyszłej współpracy w tych obszarach, Strony zamierzają ustanowić formalną podstawę przyszłej współpracy w formie udziału Zjednoczonego Królestwa w odnośnych programach Unii na sprawiedliwych i odpowiednich warunkach i, w stosownych przypadkach, w formie dostępu do niektórych usług świadczonych w ramach programów Unii.

Strony potwierdzają, że w toku negocjacji w sprawie umowy o handlu i współpracy między Unią Europejską a Zjednoczonym Królestwem nie było możliwe uzgodnienie ostatecznej treści Protokołu I „Programy i działania, w których uczestniczy Zjednoczone Królestwo” ustanawiającego stowarzyszenie Zjednoczonego Królestwa na potrzeby udziału w niektórych programach i działaniach Unii oraz Protokołu II „w sprawie dostępu Zjednoczonego Królestwa do niektórych usług świadczonych w ramach programów i działań Unii”, ponieważ w chwili podpisywania umowy nie zostały jeszcze przyjęte wieloletnie ramy finansowe i odnośne instrumenty prawne Unii.

Strony potwierdzają, że określone poniżej projekty protokołów zostały co do zasady uzgodnione i zostaną przedłożone Specjalnemu Komitetowi ds. Udziału w Programach Unii w celu ich omówienia i przyjęcia. Zjednoczone Królestwo i Unia Europejska zastrzegają sobie prawo do ponownego rozważenia udziału w programach, działaniach i usługach wymienionych w Protokołach [I i II] przed ich przyjęciem, ponieważ instrumenty prawne regulujące programy i działania Unii mogą podlegać zmianom. Projekty protokołów mogą również wymagać zmian, aby zapewnić ich zgodność z takimi instrumentami w przyjętej formie.

Strony wyrażają głębokie przekonanie, że Specjalny Komitet ds. Udziału w Programach Unii przyjmie protokoły w najwcześniejszym możliwym terminie, aby umożliwić ich jak najszybsze wykonanie, w szczególności z myślą o tym, aby podmioty ze Zjednoczonego Królestwa mogły uczestniczyć od początku określonych programów i działań, i zapewni – w miarę możliwości i zgodnie z prawodawstwem Unii – odpowiednie ustalenia i porozumienia.

Strony przypominają również swoje zaangażowanie w program PEACE+, który będzie przedmiotem odrębnej umowy w sprawie finansowania.

PROJEKT PROTOKOŁU I

Programy i działania, w których uczestniczy Zjednoczone Królestwo

Artykuł 1: Zakres udziału Zjednoczonego Królestwa

1.

Zjednoczone Królestwo uczestniczy w programach i działaniach Unii lub w ich częściach i wnosi wkład [z dniem 1 stycznia 2021 r.] do programów i działań Unii ustanowionych następującymi aktami podstawowymi: a) rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady XXX ustanawiające program kosmiczny Unii i Agencję Unii Europejskiej ds. Programu Kosmicznego oraz uchylające rozporządzenia (UE) nr 912/2010, (UE) nr 1285/2013, (UE) nr 377/2014 oraz decyzję nr 541/2014/UE (4) w zakresie, w jakim dotyczy przepisów mających zastosowanie do części, o której mowa w art. 3 lit. c) tego rozporządzenia; [Copernicus] b) rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady XXX ustanawiające program ramowy w zakresie badań naukowych i innowacji „Horyzont Europa”, określające zasady uczestnictwa i upowszechniania obowiązujące w tym programie w zakresie (5), w jakim dotyczy przepisów mających zastosowanie do części, o których mowa w art. 1 ust. 3 lit. a) i aa) tego rozporządzenia; c) decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady XXX w sprawie ustanowienia programu szczegółowego służącego realizacji programu ramowego w zakresie badań naukowych i innowacji „Horyzont Europa” (6); d) rozporządzenie Rady XXX ustanawiające program badawczo-szkoleniowy Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej, Euratom, na lata 2021–2025, uzupełniający program ramowy w zakresie badań naukowych i innowacji „Horyzont Europa” (7) („program Euratomu”); e) decyzja Rady 2007/198/Euratom powołująca Europejskie Wspólne Przedsięwzięcie na rzecz Realizacji Projektu ITER („F4E”) i Rozwoju Energii Termojądrowej oraz przyznająca mu określone korzyści („decyzja Rady w sprawie F4E”) (8)

Artykuł 2: Czas trwania udziału Zjednoczonego Królestwa

1.

Zjednoczone Królestwo bierze udział w programach i działaniach Unii, lub w ich częściach, o których mowa w art. 1 [Zakres udziału Zjednoczonego Królestwa], od dnia [1 stycznia 2021 r.] przez okres ich trwania lub przez okres wieloletnich ram finansowych 2021-2027, w zależności od tego, który okres jest krótszy.

2.

Zjednoczone Królestwo lub podmioty ze Zjednoczonego Królestwa kwalifikują się na warunkach określonych w art. UNPRO.1.4 [Zgodność z zasadami programu], w odniesieniu do unijnych procedur wyboru, które dotyczą wykonania zobowiązań budżetowych programów i działań lub ich części, o których mowa w art. 1 [Zakres udziału Zjednoczonego Królestwa] w terminach określonych w pierwszym ustępie niniejszego artykułu.

3.

Niniejszy protokół zostaje przedłużony i jest stosowany w okresie 2026-2027 na tych samych warunkach do następcy programu badawczo-szkoleniowego Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej, Euratom („program Euratomu”), chyba że w okresie 3 miesięcy od daty publikacji tego następcy programu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej jedna ze Stron powiadomi o swojej decyzji o nieprzedłużaniu niniejszego protokołu do takiego następcy programu. W przypadku takiego powiadomienia niniejszy protokół nie ma zastosowania z dniem 1 stycznia 2026 r. w odniesieniu do następcy programu Euratomu. Pozostaje to bez uszczerbku dla udziału Zjednoczonego Królestwa w innych programach i działaniach Unii lub w ich częściach.

Artykuł 3: Szczegółowe warunki udziału w programie kosmicznym

1.

Z zastrzeżeniem przepisów umowy o handlu i współpracy między Unią Europejską a Zjednoczonym Królestwem i w szczególności art. UNPRO.1.4 [Zgodność z zasadami programu], Zjednoczone Królestwo uczestniczy w części Copernicus programu kosmicznego i korzysta z usług i produktów Copernicus w taki sam sposób, co inne państwa uczestniczące (9).

2.

Zjednoczone Królestwo ma pełen dostęp do usługi programu Copernicus w zakresie zarządzania kryzysowego. Tryby aktywizacji i korzystania są przedmiotem szczegółowej umowy. Szczegółowe zasady dostępu do takich usług określone są w odpowiedniej umowie, w tym w odniesieniu do szczególnego działania art. UNPRO.3.1(4), UNPRO.3.2(4) i UNPRO.3.3(5).

3.

Zjednoczone Królestwo ma dostęp jako upoważniony użytkownik do części usługi programu Copernicus w zakresie bezpieczeństwa w zakresie, w jakim uzgodniona jest współpraca między Stronami w odnośnych obszarach polityki. Zasady aktywizacji i korzystania są przedmiotem szczegółowych umów. Szczegółowe zasady dostępu do takich usług określone są w odpowiedniej umowie, w tym w odniesieniu do szczególnego działania art. UNPRO.3.1(4), UNPRO.3.2(4) i UNPRO.3.3(5).

4.

Do celów ust. 3 negocjacje między Zjednoczonym Królestwem lub podmiotami ze Zjednoczonego Królestwa a odpowiednim organem Unii rozpoczną się w najszybszym możliwym terminie po ustanowieniu udziału Zjednoczonego Królestwa w programie Copernicus w niniejszym protokole i zgodnie z przepisami regulującymi dostęp do takich usług. W przypadku znacznego opóźnienia w przyjęciu takiego porozumienia lub jeśli takie porozumienie okaże się niemożliwe, Specjalny Komitet ds. Udziału w Programach Unii zbada, w jaki sposób dostosować udział Zjednoczonego Królestwa w programie Copernicus i jego finansowaniu, biorąc pod uwagę tę sytuację.

5.

Udział przedstawicieli Zjednoczonego Królestwa w posiedzeniach Rady Akredytacji Bezpieczeństwa regulują zasady i procedury udziału w tej również uwzględnieniem statusu Zjednoczonego Królestwa jako państwa trzeciego.

Artykuł 4: Szczegółowe warunki udziału w programie „Horyzont Europa”

1.

Z zastrzeżeniem art. 6 Zjednoczone Królestwo uczestniczy jako kraj stowarzyszony we wszystkich częściach programu „Horyzont Europa”, o którym mowa w art. 4 rozporządzenia XXX, wdrożonego w drodze szczegółowego programu ustanowionego decyzją XXX w sprawie ustanowienia programu szczegółowego służącego realizacji programu ramowego w zakresie badań naukowych i innowacji „Horyzont Europa” i poprzez wkład finansowy na rzecz Europejskiego Instytutu Innowacji i Technologii ustanowionego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 294/2008 z dnia 11 marca 2008 r.

2.

Z zastrzeżeniem przepisów umowy o handlu i współpracy między Unią Europejską a Zjednoczonym Królestwem i w szczególności art. UNPRO.1.4 [Zgodność z zasadami programu], podmioty ze Zjednoczonego Królestwa mogą uczestniczyć w działaniach bezpośrednich Wspólnego Centrum Badawczego (WCB) i w działaniach pośrednich na warunkach równorzędnych do tych, które mają zastosowanie do podmiotów unijnych.

3.

W przypadku gdy Unia przyjmie środki wdrożenia art. 185 i 187 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Zjednoczone Królestwo i podmioty ze Zjednoczonego Królestwa mogą uczestniczyć w strukturach prawnych stworzonych na podstawie tych artykułów, zgodnie z aktami prawnymi Unii dotyczącymi ustanowienia takich struktur prawnych.

4.

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 294/2008 z dnia 11 marca 2008 r. ustanawiające Europejski Instytut Innowacji i Technologii (10), ze zmianami, oraz decyzja XXX w sprawie strategicznego planu innowacji Europejskiego Instytutu Innowacji i Technologii (EIT) na lata 2021–2027: wzmocnienie talentu innowacyjnego i zdolności innowacyjnych Europy (11), ze zmianami, mają zastosowanie do udziału podmiotów ze Zjednoczonego Królestwa we wspólnotach wiedzy i innowacji zgodnie z art. UNPRO.1.4 [Zgodność z zasadami programu].

5.

Jeżeli podmioty ze Zjednoczonego Królestwa uczestniczą w bezpośrednich działaniach Wspólnego Centrum Badawczego, przedstawiciele Zjednoczonego Królestwa mają prawo do udziału w charakterze obserwatorów, bez prawa głosu, w Radzie Gubernatorów Wspólnego Centrum Badawczego. Z zastrzeżeniem tego warunku, taki udział odbywa się zgodnie z tymi samymi zasadami i procedurami co zasady i procedury mające zastosowanie do przedstawicieli państw członkowskich i obejmuje prawo do zabierania głosu oraz procedury otrzymywania informacji i dokumentacji w odniesieniu do kwestii, która dotyczy Zjednoczonego Królestwa.

6.

Do celów obliczania wkładu operacyjnego zgodnie z art. UNPRO.2.1 ust. 5 pierwotne środki na zobowiązania zapisane w ostatecznie przyjętym budżecie Unii na odnośny rok na potrzeby finansowania programu „Horyzont Europa”, w tym wydatki na wsparcie programu, zwiększa się o środki odpowiadające zewnętrznym dochodom przeznaczonym na określony cel na podstawie [art. XXX] rozporządzenia Rady [XXX] ustanawiającego Instrument Unii Europejskiej na rzecz Odbudowy w celu wsparcia odbudowy w następstwie pandemii COVID-19 (12).

7.

Prawo Zjednoczonego Królestwa do reprezentacji i do uczestnictwa w Komitecie Europejskiej Przestrzeni Badawczej i jego podgrupach są takie same jak prawa mające zastosowanie do krajów stowarzyszonych.

8.

Zjednoczone Królestwo może uczestniczyć w konsorcjum na rzecz europejskiej infrastruktury badawczej („ERIC”) zgodnie z aktami prawnymi ustanawiającymi ERIC oraz z uwzględnieniem jego udziału w programie „Horyzont 2020” zgodnie z warunkami mającymi zastosowanie do tego udziału bezpośrednio przed wejściem w życie niniejszego protokołu oraz jego udziału w programie „Horyzont Europa”, jak określono w niniejszym protokole.

Artykuł 5: Zasady stosowania mechanizmu automatycznej korekty do programu „Horyzont Europa” na podstawie art. UNPRO.2.2 [Programy, do których ma zastosowanie mechanizm automatycznej korekty]

1.

Art. UNPRO.2.2 [Programy, do których ma zastosowanie mechanizm automatycznej korekty] ma zastosowanie do programu „Horyzont Europa”.

2.

Stosuje się następujące zasady: a) do celów obliczania automatycznej korekty „dotacje przyznawane w ramach procedur konkurencyjnych” oznaczają dotacje przyznawane w drodze zaproszeń do składania wniosków, w przypadku których beneficjentów końcowych można zidentyfikować w momencie obliczania automatycznej korekty, z wyjątkiem wsparcia finansowego na rzecz osób trzecich, jak określono w art. 204 rozporządzenia finansowego (13) mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Unii; b) w przypadku podpisania zobowiązania prawnego z koordynatorem konsorcjum, kwoty wykorzystane do ustalenia początkowych kwot zobowiązania prawnego, o którym mowa w art. UNPRO.2.2 akapit pierwszy [Programy, do których ma zastosowanie mechanizm automatycznej korekty], stanowią skumulowane początkowe kwoty przydzielone w zobowiązaniu prawnym członkom konsorcjum będącym podmiotami ze Zjednoczonego Królestwa; c) wszystkie kwoty zobowiązań prawnych ustala się z wykorzystaniem systemu elektronicznego Komisji Europejskiej eCorda; d) „koszty nieinterwencyjne” oznaczają koszty programu operacyjnego inne niż dotacje przyznawane w ramach procedur konkurencyjnych, w tym wydatki na wsparcie, administrację dotyczącą poszczególnych programów, inne działania (14); e) kwoty przyznane organizacjom międzynarodowym jako podmiotom prawnym będącym beneficjentem końcowym (15) uznaje się za koszty nieinterwencyjne.

3.

Mechanizm ten stosuje się w następujący sposób: a) Automatyczne korekty za rok N w odniesieniu do wykonania środków na zobowiązania za rok N stosuje się na podstawie danych dotyczących roku N i roku N+1 z systemu eCorda, o którym mowa w ust. 2 lit. c), w roku N+2, po zastosowaniu wszelkich dostosowań, zgodnie z art. UNPRO.2.1 ust. 8, do wkładu Zjednoczonego Królestwa w program „Horyzont Europa”. Uwzględniana kwota będzie równa kwocie dotacji przyznawanych w ramach procedur konkurencyjnych, w odniesieniu do której dostępne są dane. b) Kwotę automatycznej korekty oblicza się, przyjmując różnicę między: i) łączną kwotą tych dotacji przyznanych w ramach procedur konkurencyjnych podmiotom ze Zjednoczonego Królestwa jako zobowiązania zaciągnięte ze środków budżetowych na rok N oraz ii) kwotą dostosowanej składki Zjednoczonego Królestwa na rok N pomnożoną przez stosunek (A) kwoty dotacji przyznanych w ramach procedur konkurencyjnych na środki na zobowiązania z roku N na ten program do (B) sumy wszystkich zobowiązań prawnych zaciągniętych w odniesieniu do środków na zobowiązania za rok N, w tym wydatków na wsparcie. W przypadku dokonania jakiejkolwiek korekty w sytuacjach, w których podmioty ze Zjednoczonego Królestwa są wyłączone, zgodnie z art. UNPRO.2.1 ust. 8, w obliczeniach nie uwzględnia się odpowiednich kwot dotacji przyznawanych w ramach procedur konkurencyjnych.

Artykuł 6: Wykluczenie z funduszu Europejskiej Rady ds. Innowacji

1.

Zjednoczone Królestwo i podmioty ze Zjednoczonego Królestwa nie uczestniczą w funduszu Europejskiej Rady ds. Innowacji (EIC) ustanowionym w ramach programu „Horyzont Europa”. Fundusz EIC jest instrumentem finansowym, który stanowi część instrumentu „Akcelerator” EIC w ramach programu „Horyzont Europa” i który zapewnia inwestycje kapitałowe lub w innej formie zwrotnej (16).

2.

Od 2021 r. do 2027 r. każdego roku wkład Zjednoczonego Królestwa do programu „Horyzont Europa” dostosowuje się o kwotę uzyskaną w wyniku pomnożenia szacunkowych kwot, które mają zostać przydzielone beneficjentom funduszu EIC ustanowionego w ramach programu, z wyłączeniem kwoty wynikającej ze spłat i zwrotów, przez klucz do ustalenia wkładu określony w art. UNPRO.2.1 ust. 6.

3.

Po każdym roku N, w którym dokonano dostosowania zgodnie z ust. 2, wkład Zjednoczonego Królestwa jest w kolejnych latach korygowany w górę lub w dół poprzez pomnożenie różnicy między szacunkową kwotą przyznaną beneficjentom funduszu EIC, o której mowa w art. 6 ust. 2, a kwotą przyznaną beneficjentom funduszu EIC w roku N, przez klucz do ustalenia wkładu określony w art. UNPRO 2.1 ust. 6.

Artykuł 7: Szczegółowe warunki udziału w programie Euratomu

1.

Zjednoczone Królestwo uczestniczy jako kraj stowarzyszony we wszystkich częściach programu Euratomu.

2.

Z zastrzeżeniem postanowień umowy o handlu i współpracy między Unią Europejską a Zjednoczonym Królestwem, w szczególności art. UNPRO.1.4 [Zgodność z zasadami programu], podmioty ze Zjednoczonego Królestwa mogą uczestniczyć we wszystkich aspektach programu Euratomu na warunkach równoważnych warunkom mającym zastosowanie do podmiotów prawnych Euratomu.

3.

Podmioty ze Zjednoczonego Królestwa mogą uczestniczyć w bezpośrednich działaniach JRC zgodnie z art. 4 ust. 2 niniejszego protokołu.

Artykuł 8: Szczegółowe warunki udziału w działaniach Europejskiego Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Realizacji Projektu ITER i Rozwoju Energii Termojądrowej, w umowie ITER i w umowie w sprawie szeroko zakrojonej koncepcji

1.

Zjednoczone Królestwo uczestniczy jako członek Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Realizacji Projektu ITER i Rozwoju Energii Termojądrowej (F4E) zgodnie z decyzją Rady w sprawie F4E i załączonym do niej statutem przedsięwzięcia („statut F4E”), z późniejszymi zmianami lub przyszłymi zmianami, i przyczynia się do przyszłej współpracy naukowej i technologicznej w dziedzinie kontrolowanej syntezy jądrowej poprzez stowarzyszenie Zjednoczonego Królestwa z programem Euratomu.

2.

Z zastrzeżeniem postanowień umowy o handlu i współpracy między Unią Europejską a Zjednoczonym Królestwem, w szczególności art. UNPRO.1.4 [Zgodność z zasadami programu], podmioty ze Zjednoczonego Królestwa mogą uczestniczyć we wszystkich działaniach F4E na takich samych warunkach jak warunki mające zastosowanie do podmiotów prawnych Euratomu.

3.

Przedstawiciele Zjednoczonego Królestwa uczestniczą w posiedzeniach F4E zgodnie ze statutem F4E.

4.

Zgodnie z art. 7 decyzji Rady w sprawie F4E Zjednoczone Królestwo stosuje Protokół w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich do wspólnego przedsięwzięcia, jego dyrektora i personelu w związku z prowadzeniem przez nich działań zgodnie z decyzją Rady w sprawie F4E. Zgodnie z art. 8 decyzji Rady w sprawie F4E Zjednoczone Królestwo przyznaje również wspólnemu przedsięwzięciu F4E w ramach jego oficjalnej działalności wszystkie korzyści, o których mowa w załączniku III do Traktatu Euratom.

5.

Strony uzgadniają, że: a) Umowa w sprawie powołania Międzynarodowej Organizacji Energii Termojądrowej na rzecz wspólnej realizacji projektu ITER (umowa ITER) ma zastosowanie do terytorium Zjednoczonego Królestwa, a do celów stosowania niniejszego artykułu niniejszy protokół uznaje się za odpowiednią umowę do celów art. 21 umowy ITER; b) Umowa w sprawie przywilejów i immunitetów Międzynarodowej Organizacji Energii Termojądrowej na rzecz wspólnej realizacji projektu ITER (umowa w sprawie przywilejów i immunitetów) ma zastosowanie do terytorium Zjednoczonego Królestwa, a do celów stosowania niniejszego artykułu niniejszy protokół uznaje się za odpowiednią umowę do celów art. 24 umowy w sprawie przywilejów i immunitetów; oraz c) Umowa między Rządem Japonii a Europejską Wspólnotą Energii Atomowej dotycząca wspólnej realizacji działań w ramach szeroko zakrojonej koncepcji w dziedzinie badań nad energią fuzji jądrowej (umowa w sprawie szeroko zakrojonej koncepcji) ma zastosowanie do terytorium Zjednoczonego Królestwa, w szczególności przywileje i immunitety na podstawie art. 13 i 14.5, a do celów stosowania niniejszego artykułu niniejszy protokół uznaje się za odpowiednią umowę do celów art. 26 umowy w sprawie szeroko zakrojonej koncepcji.

6.

Euratom informuje Zjednoczone Królestwo o ewentualnej zmianie umowy ITER, umowy w sprawie szeroko zakrojonej koncepcji lub umowy w sprawie przywilejów i immunitetów. Wszelkie zmiany, które mogłyby mieć wpływ na prawa lub obowiązki Zjednoczonego Królestwa, są w tym względzie omawiane na forum Specjalnego Komitetu ds. Udziału w Programach Unii w celu dostosowania udziału Zjednoczonego Królestwa do nowej sytuacji. Wszelkie zmiany, które miałyby wpływ na prawa i obowiązki Zjednoczonego Królestwa, wymagają formalnej zgody Zjednoczonego Królestwa przed wejściem w życie w odniesieniu do Zjednoczonego Królestwa.

7.

Euratom i Zjednoczone Królestwo mogą uzgodnić w umowie szczegółowej, że podmioty prawne z siedzibą w Unii mogą kwalifikować się do udziału w działaniach Zjednoczonego Królestwa związanych z działaniami prowadzonymi przez F4E.

Artykuł 9: Wzajemność

Do celów niniejszego artykułu „podmiot unijny” oznacza każdy rodzaj podmiotu, niezależnie od tego, czy jest to osoba fizyczna, osoba prawna czy inny rodzaj podmiotu, który ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w Unii.

Kwalifikujące się podmioty unijne mogą uczestniczyć w programach Zjednoczonego Królestwa równoważnych programom, o których mowa w art. 1 lit. b), c) i d) [Zakres udziału Zjednoczonego Królestwa] niniejszego Protokołu, zgodnie z prawem i zasadami obowiązującymi w Zjednoczonym Królestwie.

Artykuł 10: Własność intelektualna

W odniesieniu do programów i działań wymienionych w art. 1 [Zakres udziału Zjednoczonego Królestwa] i z zastrzeżeniem postanowień umowy o handlu i współpracy między Unią Europejską a Zjednoczonym Królestwem, w szczególności art. UNPRO.1.4 [Zgodność z zasadami programu], podmioty ze Zjednoczonego Królestwa uczestniczące w programach objętych niniejszym protokołem, w odniesieniu do własności, wykorzystania i rozpowszechniania informacji i własności intelektualnej wynikających z takiego uczestnictwa, mają prawa i obowiązki równoważne prawom i obowiązkom podmiotów mających siedzibę w Unii i uczestniczących w przedmiotowych programach i działaniach. Postanowienie to nie ma zastosowania do wyników uzyskanych z projektów rozpoczętych przed stosowaniem niniejszego protokołu.

PROJEKT PROTOKOŁU II

w sprawie dostępu Zjednoczonego Królestwa do usług ustanowionych w ramach niektórych programów i działań Unii, w których Zjednoczone Królestwo nie uczestniczy

Artykuł 1: Zakres dostępu

Zjednoczone Królestwo ma dostęp do następujących usług na warunkach określonych w umowie o handlu i współpracy między Unią Europejską a Zjednoczonym Królestwem, aktach podstawowych i wszelkich innych przepisach dotyczących wdrażania odpowiednich programów i działań Unii:

a)	usługi obserwacji i śledzenia obiektów kosmicznych (SST) zdefiniowane w art. 54 rozporządzenia XXX (17) [rozporządzenie w sprawie przestrzeni kosmicznej].

Do czasu wejścia w życie aktów wykonawczych określających warunki dostępu państwa trzeciego do trzech publicznie dostępnych usług SST, usługi SST, o których mowa w art. 5 ust. 1 decyzji 541/2014/UE, są świadczone na rzecz Zjednoczonego Królestwa oraz publicznych i prywatnych właścicieli i operatorów statków kosmicznych działających w Zjednoczonym Królestwie lub ze Zjednoczonego Królestwa zgodnie z art. 5 ust. 2 tej decyzji (lub wszelkimi aktami prawnymi zastępującymi ją ze zmianami lub bez nich).

Artykuł 2: Czas trwania dostępu

Zjednoczone Królestwo ma dostęp do usług, o których mowa w art. 1, przez cały okres ich trwania lub przez cały okres obowiązywania wieloletnich ram finansowych na lata 2021-2027, w zależności od tego, który z tych okresów jest krótszy.

Artykuł 3: Szczegółowe warunki dostępu do usług SST

Dostęp do publicznie dostępnych usług SST, o których mowa w art. 54 ust. 1 lit. a), b) i c) tego rozporządzenia, przyznaje się Zjednoczonemu Królestwu (18) zgodnie z art. 8 ust. 1 rozporządzenia XXX na jego wniosek i na warunkach mających zastosowanie do państw trzecich.

Dostęp Zjednoczonego Królestwa do usług SST, o których mowa w art. 54 ust. 1 lit. d) aktu podstawowego, podlega, o ile jest możliwy (19), warunkom mającym zastosowanie do państw trzecich.

DEKLARACJA W SPRAWIE PRZYJĘCIA DECYZJI STWIERDZAJĄCYCH ODPOWIEDNI STOPIEŃ OCHRONY W ODNIESIENIU DO ZJEDNOCZONEGO KRÓLESTWA

Strony przyjmują do wiadomości wyrażony przez Komisję Europejską zamiar niezwłocznego wszczęcia procedury przyjęcia decyzji stwierdzających odpowiedni stopień ochrony w odniesieniu do Zjednoczonego Królestwa na mocy ogólnego rozporządzenia o ochronie danych i dyrektywy dotyczącej egzekwowania prawa, a także jej zamiar ścisłej współpracy w tym celu z innymi organami i instytucjami zaangażowanymi w odpowiednią procedurę podejmowania decyzji.

---

(1)  Do celów zobowiązań uwzględnionych w niniejszej deklaracji, jeżeli chodzi o Unię Europejską, odniesienia do uczestników należy rozumieć jako odniesienia do Unii Europejskiej, jej państw członkowskich, lub Unii Europejskiej i jej państw członkowskich, w zależności od przypadku.

(2)  Do tego celu dyskryminacja oznacza, że porównywalne sytuacje są traktowane w różny sposób, przy czym takie różne traktowanie nie jest obiektywnie uzasadnione.

(3)  Badania i rozwój zdefiniowane w Podręczniku Frascati OECD

(4)  [wstawić sygnaturę Dz.U.]

(5)  [wstawić sygnaturę Dz.U.]

(6)  [wstawić sygnaturę Dz.U.]

(7)  [wstawić sygnaturę Dz.U.]

(8)  [wstawić sygnaturę Dz.U.] (ze zmianami)

(9)  Odniesienia do „państw uczestniczących” zostaną sfinalizowane zgodnie z terminologią aktów podstawowych po ich przyjęciu.

(10)  Dz.U. L 97 z 9.4.2008.

(11)  [Dz.U. L …]

(12)  [Dz.U. L …; COM(2020) 441]

(13)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 z dnia 18 lipca 2018 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii, zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1296/2013, (UE) nr 1301/2013, (UE) nr 1303/2013, (UE) nr 1304/2013, (UE) nr 1309/2013, (UE) nr 1316/2013, (UE) nr 223/2014 i (UE) nr 283/2014 oraz decyzję nr 541/2014/UE, a także uchylające rozporządzenie (UE, Euratom) nr 966/2012 (Dz.U. UE L 193 z 30.7.2018, s. 1).

(14)  „inne działania” mogą obejmować nagrody, instrumenty finansowe, świadczenie usług technicznych/naukowych przez JRC, składki (OECD, Eureka, IPEEC, IEA,...), umowy o delegowaniu zadań, ekspertów (osoby oceniające, monitorowanie projektów);

(15)  Organizacje międzynarodowe uznaje się za koszty nieinterwencyjne tylko wtedy, gdy są beneficjentami końcowymi. Nie ma to zastosowania w przypadku, gdy organizacja międzynarodowa jest koordynatorem projektu (zajmuje się dystrybucją środków dla innych koordynatorów).

(16)  Definicję tę zastępuje się definicją z aktu ustawodawczego zawartą w przypisie do tego aktu ustawodawczego w ostatecznej wersji protokołu (ostatnia definicja funduszu EIC w programie „Horyzont 2020” znajduje się w decyzji Komisji C(2020) 4001 zmieniającej decyzję C(2019) 5323)). Jeśli definicja w odniesieniu do programu „Horyzont Europa” nie będzie dostępna po zakończeniu prac nad protokołem, może wymagać ponownego przeformułowania.

(17)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady XXX ustanawiające program kosmiczny Unii i Agencję Unii Europejskiej ds. Programu Kosmicznego oraz uchylające rozporządzenia (UE) nr 912/2010, (UE) nr 1285/2013, (UE) nr 377/2014 i decyzję 541/2014/UE [COM/2018/447 final] [Dz.U. L...].

(18)  Jest to uzależnione od ostatecznego warunku przewidzianego w akcie podstawowym i od tego, czy obie Strony uzgodnią warunek świadczenia usługi SST.

(19)  Jest to uzależnione od ostatecznego warunku przewidzianego w akcie podstawowym i od tego, czy obie Strony uzgodnią warunek świadczenia usługi SST.

Umowa o handlu i współpracy między Zjednoczonym Królestwem a UE – Powiadomienie składane przez Unię

Unia Europejska niniejszym składa Zjednoczonemu Królestwu poniższe powiadomienia w związku z Umową o handlu i współpracy między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej, z jednej strony, a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, z drugiej strony (zwaną dalej „Umową o handlu i współpracy”).

A.    POWIADOMIENIE W IMIENIU UNII DOTYCZĄCE PROKURATURY EUROPEJSKIEJ (EPPO)

Artykuł LAW.OTHER.134 ust. 7 lit. d) i g)

1.

Zgodnie z postanowieniami art. LAW.MUTAS.114 [Definicja właściwego organu] w części trzeciej [Współpraca organów ścigania i wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych] Umowy o handlu i współpracy oraz postanowieniami art. LAW.OTHER.134 [Powiadomienia] ust. 7 lit. d) wspomnianej umowy Unia, w imieniu własnym, powiadamia niniejszym Zjednoczone Królestwo, że EPPO, w ramach wykonywania swoich kompetencji określonych w art. 22, 23 i 25 rozporządzenia Rady (UE) 2017/1939 (1), uznawana jest za organ właściwy do celów postanowień tytułu VIII [Wzajemna pomoc] w części trzeciej [Współpraca organów ścigania i wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych] Umowy o handlu i współpracy. Niniejsze powiadomienie stosuje się od dnia określonego w decyzji Komisji przyjętej zgodnie z art. 120 ust. 2 rozporządzenia Rady (UE) 2017/1939. Zjednoczone Królestwo zostanie poinformowane o tej dacie.

2.

Zgodnie z postanowieniami art. LAW.CONFISC.21 [Organy] ust. 2 w części trzeciej [Współpraca organów ścigania i wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych] Umowy o handlu i współpracy oraz art. LAW.OTHER.134 [Powiadomienia] ust. 7 lit. g) wspomnianej umowy Unia, w imieniu własnym, powiadamia niniejszym Zjednoczone Królestwo, że EPPO, w ramach wykonywania swoich kompetencji określonych w art. 22, 23 i 25 rozporządzenia Rady (UE) 2017/1939, uznawana jest za organ właściwy do spraw występowania z wnioskami o zabezpieczenie, a w razie potrzeby również wykonywania takich wniosków, na podstawie tytułu XI [Zabezpieczenie i konfiskata] w części trzeciej [Współpraca organów ścigania i wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych] Umowy o handlu i współpracy, a także uznawana jest za organ centralny do celów wysyłania takich wniosków i udzielania na nie odpowiedzi. Niniejsze powiadomienie stosuje się od dnia określonego w decyzji Komisji przyjętej zgodnie z art. 120 ust. 2 rozporządzenia Rady (UE) 2017/1939. Zjednoczone Królestwo zostanie poinformowane o tej dacie.

3.

Wnioski należy przesyłać na adres siedziby Prokuratury Europejskiej.

B.    POWIADOMIENIE W IMIENIU UNII EUROPEJSKIEJ DOTYCZĄCE WYBORÓW DOKONANYCH PRZEZ PAŃSTWA CZŁONKOWSKIE DO CELÓW STOSOWANIA UMOWY O HANDLU I WSPÓŁPRACY

1.

Ze względu na późne podpisanie Umowy o handlu i współpracy powiadomienie składane w imieniu Unii dotyczące wyborów dokonanych przez państwa członkowskie w odniesieniu do postanowień wymienionych poniżej zostanie złożone najpóźniej w dniu 31 stycznia 2021 r. Wykaz postanowień Umowy o handlu i współpracy, które wymagają powiadomienia z chwilą wejścia w życie lub rozpoczęcia stosowania Umowy: a) Artykuł LAW.OTHER 134 ust. 7 lit. a): Powiadomienie dotyczące jednostek do spraw informacji o pasażerach, które zostały utworzone lub wyznaczone przez każde państwo członkowskie do celów otrzymywania i przetwarzania danych PNR na mocy tytułu III [Przekazywanie i przetwarzanie danych dotyczących przelotu pasażera (PNR)]; b) Artykuł LAW.OTHER 134 ust. 7 lit. b): Powiadomienie dotyczące organu właściwego na mocy prawa krajowego każdego państwa członkowskiego do spraw wykonania nakazu aresztowania; c) Artykuł LAW.OTHER 134 ust. 7 lit. b): Powiadomienie dotyczące organu właściwego na mocy prawa krajowego każdego państwa członkowskiego do spraw wydania nakazu aresztowania; d) Artykuł LAW.OTHER 134 ust. 7 lit. c): Powiadomienie dotyczące organu właściwego do spraw przyjmowania wniosków o tranzyt przez terytorium państwa członkowskiego przekazywanej osoby, której dotyczy wniosek; e) Artykuł LAW.OTHER 134 ust. 7 lit. e): Powiadomienie dotyczące organu centralnego właściwego do spraw wymiany informacji pochodzących z rejestru karnego na mocy tytułu IX [Wymiana informacji z rejestrów karnych] oraz do informacji przekazywanych na mocy art. 22 akapit drugi Europejskiej konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych; f) Artykuł LAW.OTHER 134 ust. 7 lit. f): Powiadomienie dotyczące organu centralnego odpowiedzialnego za wysyłanie wniosków i odpowiadanie na wnioski na mocy tytułu XI [Zabezpieczenie i konfiskata] oraz za wykonanie takich wniosków lub przekazanie ich organom właściwym do spraw ich wykonania.

2.

Zgodnie z art. SSC.11 ust. 2 [„Pracownicy oddelegowani”] Umowy o handlu i współpracy Unia niniejszym powiadamia Zjednoczone Królestwo, że następujące państwa członkowskie należą do poniższych kategorii: — kategoria A: państwa członkowskie, które wskazały, że pragną zastosować odstępstwo od art. SSC.10 [Zasady ogólne] Umowy o handlu i współpracy od dnia 1 stycznia 2021 r. : Austria, Portugalia, Szwecja i Węgry; — kategoria B: państwa członkowskie, które wskazały, że nie wyrażają woli zastosowania odstępstwa od art. SSC.10 [Zasady ogólne] Umowy o handlu i współpracy od dnia 1 stycznia 2021 r. : - ; — kategoria C: państwa członkowskie, które nie wskazały, czy pragną zastosować odstępstwo od art. SSC.10 [Zasady ogólne] Umowy o handlu i współpracy od dnia 1 stycznia 2021 r. : Belgia, Bułgaria, Chorwacja, Cypr, Dania, Estonia, Finlandia, Francja, Grecja, Hiszpania, Irlandia, Litwa, Luksemburg, Łotwa, Malta, Niderlandy, Niemcy, Polska, Republika Czeska, Rumunia, Słowacja, Słowenia i Włochy.

3.

Powiadomienia związane z postanowieniami Umowy o handlu i współpracy dotyczącymi wyborów państw członkowskich, których mogą one dokonać po wejściu w życie lub rozpoczęciu stosowania Umowy o handlu i współpracy, zostaną złożone w odpowiednim czasie, w terminach określonych we wspomnianej umowie dla każdego z przypadków.

---

(1)  Rozporządzenie Rady (UE) 2017/1939 z dnia 12 października 2017 r. wdrażające wzmocnioną współpracę w zakresie ustanowienia Prokuratury Europejskiej (EPPO) (Dz.U. L 283 z 31.10.2017, s. 1).