ISSN 1977-0766 |
||
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 402 |
|
Wydanie polskie |
Legislacja |
Rocznik 63 |
Spis treści |
|
I Akty ustawodawcze |
Strona |
|
|
DECYZJE |
|
|
* |
||
|
* |
||
|
* |
||
|
* |
|
|
|
(1) Tekst mający znaczenie dla EOG. |
PL |
Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas. Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną. |
I Akty ustawodawcze
DECYZJE
1.12.2020 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 402/1 |
DECYZJA RADY (UE) 2020/1790
z dnia 16 listopada 2020 r.
upoważniająca Portugalię do stosowania obniżonej stawki podatku akcyzowego na niektóre produkty alkoholowe produkowane w autonomicznych regionach Madery i Azorów
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 349,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (1),
stanowiąc zgodnie ze specjalną procedurą ustawodawczą,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Decyzją Rady nr 376/2014/UE (2) zezwolono Portugalii na stosowanie obniżonej stawki akcyzy w autonomicznym regionie Madery na lokalnie produkowane i spożywane rum i likiery oraz w autonomicznym regionie Azorów na lokalnie produkowane i spożywane likiery i okowity, która to stawka może być niższa od minimalnej stawki akcyzy określonej w dyrektywie Rady 92/84/EWG (3), ale nie niższa od podstawowej krajowej stawki akcyzy na alkohol o więcej niż 75 %. |
(2) |
W lutym 2019 r. władze portugalskie zwróciły się do Komisji o przedłożenie wniosku dotyczącego decyzji Rady w sprawie przedłużenia terminu zezwolenia określonego w decyzji nr 376/2014/UE na tych samych warunkach, a także w sprawie rozszerzenia zakresu geograficznego na Portugalię kontynentalną z bardziej ograniczonym obniżeniem na okres kolejnych siedmiu lat, od dnia 1 stycznia 2021 r. do dnia 31 grudnia 2027 r. |
(3) |
Producenci w regionach autonomicznych Madery i Azorów napotykają trudności w dostępie do rynków poza tymi regionami, a rynki regionalne i lokalne to jedyne możliwe rynki zbytu niektórych produktów alkoholowych. Ci producenci obciążeni są dodatkowymi kosztami, ponieważ surowce pochodzenia rolniczego są droższe niż w normalnych warunkach produkcji, co wynika z niewielkiego rozmiaru, rozdrobnienia i niskiego poziomu mechanizacji gospodarstw rolnych. Dodatkowo – ze względu na topografię, klimat, glebę i rzemieślniczy charakter produkcji – produkcja w przetwórstwie trzciny cukrowej jest niższa niż w innych najbardziej oddalonych regionach. Ponadto transport na wyspy niektórych surowców i opakowań, które nie są produkowane lokalnie, generuje dodatkowe koszty. |
(4) |
W przypadku Azorów charakter wyspiarski jest podwójny, ponieważ jest to grupa wysp rozrzuconych na dużej przestrzeni. Transport w tych oddalonych, wyspiarskich regionach jeszcze bardziej zwiększa dodatkowe koszty. To samo dotyczy niektórych niezbędnych podróży i wysyłek na kontynent. Konieczne jest również ponoszenie dodatkowych kosztów przechowywania gotowych produktów, gdyż lokalne spożycie nie obejmuje całej produkcji, szczególnie w przypadku rumu. Niewielki rozmiar regionalnego rynku zwiększa jednostkowe koszty, zwłaszcza w wyniku niekorzystnej relacji między kosztami stałymi a produkcją. Wspomniani producenci muszą także ponosić dodatkowe koszty ogólne wynikające z charakteru lokalnej gospodarki, w szczególności zwiększone koszty pracy i energii. |
(5) |
Produkcja rumu wzrosła w wyniku zwiększonej produkcji trzciny cukrowej. Chociaż część rumu składuje się w celu uszlachetnienia lub wykorzystuje się jako bazę likierów, składowanie niesprzedanych ilości rumu dodatkowo zwiększa koszty ponoszone przez producentów. W wyniku dodatkowych kosztów producenci w regionach autonomicznych Madery i Azorów nie są w stanie konkurować z producentami spoza tych regionów ze względu na wyższą cenę produktu końcowego i w związku z tym nie mają dostępu do innych rynków. Dostęp do rynku Portugalii kontynentalnej z obniżonymi stawkami podatku akcyzowego rozwiązałby tę kwestię. |
(6) |
W celu uniknięcia poważnego ograniczenia rozwoju w regionach autonomicznych Madery i Azorów oraz utrzymania przemysłu alkoholowego i zatrudnienia w tych regionach, należy odnowić i rozszerzyć zakres zezwolenia określonego w decyzji nr 376/2014/UE. |
(7) |
Decyzję nr 376/2014/UE stosuje się do dnia 31 grudnia 2020 r. Dla jasności konieczne jest przyjęcie nowej decyzji zezwalającej Portugalii na stosowanie obniżonej stawki akcyzy w regionach autonomicznych Madery i Azorów. |
(8) |
Ponieważ korzyść podatkowa nie wykracza ponad to, co jest konieczne do wyrównania dodatkowych kosztów, a przedmiotowe ilości pozostają niewielkie i korzyść podatkowa ogranicza się do spożycia w autonomicznych regionach Madery i Azorów oraz Portugalii kontynentalnej, środek nie podważa integralności i spójności porządku prawnego Unii. |
(9) |
Aby umożliwić Komisji ocenę, czy warunki uzasadniające zezwolenie są nadal spełniane, do dnia 30 września 2025 r. Portugalia powinna przedłożyć Komisji sprawozdanie z monitorowania. |
(10) |
Niniejsza decyzja nie narusza ewentualnego stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE), |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
W drodze odstępstwa od art. 110 TFUE niniejszym zezwala się Portugalii na stosowanie stawki akcyzy niższej od pełnej stawki na alkohol ustanowionej zgodnie z art. 3 dyrektywy 92/84/EWG w autonomicznym regionie Madery na lokalnie produkowane i spożywane likiery i rum oraz w autonomicznym regionie Azorów na lokalnie produkowane i spożywane likiery i okowitę.
Artykuł 2
W drodze odstępstwa od art. 110 TFUE niniejszym zezwala się Portugalii na stosowanie stawki akcyzy niższej od pełnej stawki na alkohol ustanowionej zgodnie z art. 3 dyrektywy 92/84/EWG na rum i likiery produkowane w autonomicznym regionie Madery, w przypadku gdy spożywane są w Portugalii kontynentalnej, oraz na rum, likiery i okowity produkowane w autonomicznym regionie Azorów, w przypadku gdy spożywane są w Portugalii kontynentalnej.
Artykuł 3
1. W przypadku autonomicznego regionu Madery zezwolenie określone w art. 1 i 2 ogranicza się do następujących produktów:
a) |
do dnia 24 maja 2021 r. do rumu określonego w pkt 1 załącznika II do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 110/2008 (4) posiadającego oznaczenie geograficzne „Rum da Madeira”, o którym mowa w pkt 1 załącznika III do tego rozporządzenia, a od dnia 25 maja 2021 r. do rumu określonego w pkt 1 załącznika I do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/787 (5), posiadającego oznaczenie geograficzne „Rum da Madeira”; |
b) |
do dnia 24 maja 2021 r. do likierów i „crème de” określonych, odpowiednio, w pkt 32 i 33 załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 110/2008, produkowanych z regionalnych owoców lub roślin, a od dnia 25 maja 2021 r. w odniesieniu do likierów i „crème de” określonych, odpowiednio, w pkt 33 i 34 załącznika I do rozporządzenia (UE) 2019/787, produkowanych z regionalnych owoców lub roślin. |
2. W przypadku autonomicznego regionu Azorów zezwolenie określone w art. 1 i 2 ogranicza się do następujących produktów:
a) |
do dnia 24 maja 2021 r. do rumu określonego w pkt 1 załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 110/2008, produkowanego z regionalnej trzciny cukrowej, a od dnia 25 maja 2021 r. do rumu określonego w pkt 1 załącznika I do rozporządzenia (UE) 2019/787, produkowanego z regionalnej trzciny cukrowej; |
b) |
do dnia 24 maja 2021 r. do likierów i „crème de” określonych odpowiednio w pkt 32 i 33 załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 110/2008, produkowanych z regionalnych owoców lub surowców, a od dnia 25 maja 2021 r. w odniesieniu do likierów i „crème de” określonych odpowiednio w pkt 33 i 34 załącznika I do rozporządzenia (UE) 2019/787, produkowanych z regionalnych owoców lub surowców; |
c) |
do dnia 24 maja 2021 r. do okowity z wina lub wytłoków z winogron o cechach i właściwościach określonych w pkt 4 i 6 załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 110/2008, a od dnia 25 maja 2021 r. do okowity z wina lub wytłoków z winogron, mającej cechy i właściwości określone w pkt 4 i 6 załącznika I do rozporządzenia (UE) 2019/787. |
Artykuł 4
Obniżona stawka akcyzy mająca zastosowanie do produktów, o których mowa w art. 1 niniejszej decyzji, może być niższa od minimalnej stawki akcyzy na alkohol określonej w dyrektywie 92/84/EWG, ale nie może być niższa od podstawowej krajowej stawki akcyzy na alkohol o więcej niż 75 %.
Artykuł 5
Obniżona stawka akcyzy mająca zastosowanie do produktów, o których mowa w art. 2 niniejszej decyzji, może być niższa od minimalnej stawki akcyzy na alkohol określonej w dyrektywie 92/84/EWG, ale nie może być niższa od podstawowej krajowej stawki akcyzy na alkohol o więcej niż 50 %.
Artykuł 6
Najpóźniej do dnia 30 września 2025 r. Portugalia przedstawi Komisji sprawozdanie z monitorowania, aby umożliwić jej ocenę, czy warunki uzasadniające zezwolenie określone w art. 1 i 2 są nadal spełniane. Sprawozdanie z monitorowania zawiera informacje określone w załączniku.
Artykuł 7
Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 stycznia 2021 r. do dnia 31 grudnia 2027 r.
Artykuł 8
Niniejsza decyzja skierowana jest do Republiki Portugalskiej.
Sporządzono w Brukseli dnia 16 listopada 2020 r.
W imieniu Rady
M. ROTH
Przewodniczący
(1) Opinia z dnia 15 września 2020 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).
(2) Decyzja Rady nr 376/2014/UE z dnia 12 czerwca 2014 r. zezwalająca Portugalii na stosowanie obniżonej stawki akcyzy w autonomicznym regionie Madery na lokalnie produkowane i spożywane rum i likiery oraz w autonomicznym regionie Azorów na lokalnie produkowane i spożywane likiery i okowity (Dz.U. L 182 z 21.6.2014, s. 1).
(3) Dyrektywa Rady 92/84/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie zbliżenia stawek podatku akcyzowego dla alkoholu i napojów alkoholowych (Dz.U. L 316 z 31.10.1992, s. 29).
(4) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 110/2008 z dnia 15 stycznia 2008 r. w sprawie definicji, opisu, prezentacji, etykietowania i ochrony oznaczeń geograficznych napojów spirytusowych oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 1576/89 (Dz.U. L 39 z 13.2.2008, s. 16).
(5) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/787 z dnia 17 kwietnia 2019 r. w sprawie definicji, opisu, prezentacji i etykietowania napojów spirytusowych, stosowania nazw napojów spirytusowych w prezentacji i etykietowaniu innych środków spożywczych, ochrony oznaczeń geograficznych napojów spirytusowych, wykorzystywania alkoholu etylowego i destylatów pochodzenia rolniczego w napojach alkoholowych, a także uchylające rozporządzenie (WE) nr 110/2008 (Dz.U. L 130 z 17.5.2019, s. 1).
ZAŁĄCZNIK
Informacje, które należy zamieścić w sprawozdaniu z monitorowania, o którym mowa w art. 6
1.
Szacunkowe koszty dodatkowe. Podaje się informacje dotyczące każdego produktu objętego obniżoną stawką podatku akcyzowego. Władze portugalskie wypełniają tabelę 1 co najmniej o następujące informacje, o ile takie informacje są dostępne. Informacje przedstawione w tabeli 1 powinny być wystarczające do określenia, czy istnieją dodatkowe koszty, które zwiększają koszt produktów wytwarzanych lokalnie w porównaniu z produktami wytwarzanymi w innym miejscu.Tabela 1
|
MADERA (w EUR) |
AZORY (w EUR) |
Uwagi (3) |
||||||
Cena trzciny cukrowej (za 100 kg) |
|
|
|
||||||
Cena owoców passiflory (za 100 kg) |
|
|
|
||||||
Cena limonek (za 100 kg) |
|
|
|
||||||
Cena alkoholu (na hektolitr czystego alkoholu (1) – bez podatków) |
|
|
|
||||||
Koszt frachtu (za kg) |
|
|
|
||||||
Pozostałe koszty (2) |
|
|
|
||||||
Uwagi do tabeli 1:
|
2.
Inne subwencje. Władze Portugalii wypełniają tabelę 2 dla każdego regionu, wymieniając wszystkie pozostałe rodzaje pomocy i środki wsparcia odnoszące się do dodatkowych kosztów operacyjnych podmiotów gospodarczych związanych ze statusem autonomicznych regionów Madery i Azorów jako regionów najbardziej oddalonych.Tabela 2
Pomoc/środek wsparcia (1) |
Okres (2) |
Odnośny sektor (3) |
Kwota w budżecie w EUR (4) |
Roczne wydatki w EUR (2019–2024) (5) |
Udział w budżecie związany z kompensacją dodatkowych kosztów (6) |
Szacunkowa liczba przedsiębiorstw-beneficjentów (7) |
Uwagi (8) |
||||||||||||||||
[lista] |
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||
Uwagi do tabeli 2:
|
3.
Wpływ na budżet publiczny. Władze portugalskie wypełniają tabelę 3 przedstawiając szacowaną całkowitą kwotę podatku (w EUR) niepobranego z powodu stosowanych różnic w opodatkowaniu.Tabela 3
|
2019 |
2020 |
2021 |
2022 |
2023 |
2024 |
Pominięte dochody podatkowe |
|
|
|
|
|
|
4.
Wpływ na ogólne wyniki gospodarcze. Władze portugalskie wypełniają tabelę 4 dla każdego regionu, przedstawiając wszelkie dane wykazujące wpływ obniżonego podatku akcyzowego na rozwój społeczno-gospodarczy tych regionów. Wskaźniki wymagane w tabeli 4 odnoszą się do wyników sektora objętego wsparciem w porównaniu z wynikami ogólnymi w gospodarce Madery i w gospodarce Azorów. Jeżeli niektóre wskaźniki nie są dostępne, należy podać alternatywne dane dotyczące wpływu na ogólne wyniki gospodarcze, umożliwiające analizę skutków społeczno-ekonomicznych.Tabela 4
Rok (1) |
2019 |
2020 |
2021 |
2022 |
2023 |
2024 |
Uwagi (3) |
||||||
Regionalna wartość dodana brutto |
|
|
|
|
|
|
|
||||||
W sektorze objętym wsparciem (2) |
|
|
|
|
|
|
|
||||||
Ogólne zatrudnienie w regionie |
|
|
|
|
|
|
|
||||||
W sektorze objętym wsparciem (2) |
|
|
|
|
|
|
|
||||||
Liczba aktywnych producentów |
|
|
|
|
|
|
|
||||||
W sektorze objętym wsparciem (2) |
|
|
|
|
|
|
|
||||||
Wskaźnik poziomu cen – Portugalia kontynentalna |
|
|
|
|
|
|
|
||||||
Wskaźnik poziomu cen w regionie |
|
|
|
|
|
|
|
||||||
Liczba turystów w regionie |
|
|
|
|
|
|
|
||||||
Uwagi do tabeli 4:
|
5.
Specyfikacje systemu. Władze portugalskie wypełniają tabelę 5 w odniesieniu do każdego produktu i każdego z autonomicznych regionów Madery i Azorów.Tabela 5
Ilość (w hektolitrach (1) ) |
2019 |
2020 |
2021 |
2022 |
2023 |
2024 |
||
Produkcja likierów |
|
|
|
|
|
|
||
Produkcja okowit |
|
|
|
|
|
|
||
Produkcja rumu |
|
|
|
|
|
|
||
Likiery wysyłane do Portugalii kontynentalnej |
|
|
|
|
|
|
||
Likiery wysyłane do innych państw członkowskich |
|
|
|
|
|
|
||
Likiery wywożone do państw trzecich |
|
|
|
|
|
|
||
Okowity wysyłane do Portugalii kontynentalnej |
|
|
|
|
|
|
||
Okowity wysyłane do innych państw członkowskich |
|
|
|
|
|
|
||
Okowity wywożone do państw trzecich |
|
|
|
|
|
|
||
Rum wysyłany do Portugalii kontynentalnej |
|
|
|
|
|
|
||
Rum wysyłany do innych państw członkowskich |
|
|
|
|
|
|
||
Rum wywożony do państw trzecich |
|
|
|
|
|
|
||
Uwagi do tabeli 5:
|
6.
Nieprawidłowości.Władze portugalskie przekazują informacje o wszelkich dochodzeniach w sprawie nieprawidłowości administracyjnych, w szczególności dotyczących uchylania się od płacenia podatków lub przemytu, w kontekście stosowania zezwolenia. Przekazują one również szczegółowe informacje, w tym co najmniej informacje na temat charakteru sprawy, wartości i czasu.
|
7.
Skargi. Władze portugalskie przekazują informacje na temat tego, czy władze lokalne, regionalne lub krajowe otrzymały jakiekolwiek skargi dotyczące stosowania zezwolenia, czy to od beneficjentów, czy też od osób niebędących beneficjentami.
|
1.12.2020 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 402/7 |
DECYZJA RADY (UE) 2020/1791
z dnia 16 listopada 2020 r.
upoważniająca Francję do stosowania obniżonej stawki niektórych podatków pośrednich na rum „tradycyjny” produkowany na Gwadelupie, w Gujanie Francuskiej, na Martynice i na Reunionie
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 349,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (1),
stanowiąc zgodnie ze specjalną procedurą ustawodawczą,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Decyzja Rady nr 189/2014/UE (2) upoważnia Francję do stosowania obniżonej stawki podatku akcyzowego na rum „tradycyjny” produkowany na Gwadelupie, w Gujanie Francuskiej, na Martynice i na Reunionie i sprzedawany na terenie Francji metropolitalnej, która to stawka może być niższa od minimalnej stawki podatku akcyzowego przewidzianej w dyrektywie Rady 92/84/EWG (3), ale nie może być niższa o więcej niż 50 % od podstawowej krajowej stawki podatku akcyzowego na alkohol. Obniżona stawka podatku akcyzowego jest ograniczona do rocznego kontyngentu w wysokości 144 000 hektolitrów czystego alkoholu. Upoważnienie to wygasa z dniem 31 grudnia 2020 r. |
(2) |
W dniu 18 października 2019 r. władze Francji zwróciły się do Komisji z prośbą o przedłożenie wniosku dotyczącego decyzji Rady w sprawie przedłużenia terminu udzielenia zezwolenia określonego w decyzji nr 189/2014/UE, ze zwiększonym kontyngentem, na okres kolejnych siedmiu lat, od dnia 1 stycznia 2021 r. do dnia 31 grudnia 2027 r. |
(3) |
Ze względu na niewielki rozmiar lokalnego rynku gorzelnie w przedmiotowych czterech regionach najbardziej oddalonych objętych tym zezwoleniem mogą rozwijać działalność wyłącznie wtedy, gdy dysponują wystarczającym dostępem do rynku we Francji metropolitalnej, która stanowi główny rynek zbytu dla ich rumu (65 %). Trudność konkurowania „tradycyjnego” rumu na rynku unijnym spowodowana jest dwoma parametrami: wyższymi kosztami produkcji i wyższymi podatkami za butelkę, jako że rum „tradycyjny” jest zwykle wprowadzany do obrotu z większa zawartością alkoholu i w większych butelkach. |
(4) |
Koszty produkcji w łańcuchu wartości trzcina cukrowa-cukier-rum w czterech regionach najbardziej oddalonych są wyższe niż w innych regionach świata. W szczególności oddalenie, trudna topografia i klimat tych czterech regionów najbardziej oddalonych znacząco wpływają na koszty składników i produkcji. Dodatkowo koszty pracy są wyższe niż w krajach sąsiadujących, ponieważ na Gwadelupie, w Gujanie Francuskiej, na Martynice i na Reunionie obowiązują francuskie przepisy socjalne. W tych regionach najbardziej oddalonych obowiązują również unijne normy w zakresie ochrony środowiska i bezpieczeństwa, wymagające znacznych inwestycji i kosztów niemających bezpośredniego związku z wydajnością, nawet jeśli część tych inwestycji jest współfinansowana z funduszy strukturalnych Unii. Ponadto gorzelnie w tych regionach najbardziej oddalonych są mniejsze niż gorzelnie międzynarodowych grup. Skutkuje to wyższymi kosztami produkcji w przeliczeniu na jednostkę produkcji. |
(5) |
We Francji metropolitalnej rum „tradycyjny” jest zwykle sprzedawany w większych butelkach (36 % rumu sprzedaje się w butelkach o pojemności 1 l) i z większą zawartością alkoholu (wynoszącą od 40 % do 59 %) niż ma to miejsce w przypadku konkurencyjnych produktów na bazie rumu, który zwykle sprzedaje się w butelkach o pojemności 0,7 l i z zawartością alkoholu wynoszącą 37,5 %. Wyższy poziom zawartości alkoholu skutkuje z kolei wyższymi podatkami akcyzowymi, wyższą składką „cotisation sur les boissons alcooliques” (znaną także jako „vignette sécurité sociale”) (VSS), a ponadto wyższym podatkiem od wartości dodanej (VAT) od litra sprzedanego rumu. W związku z tym obniżona stawka podatku akcyzowego, która nie jest niższa o więcej niż 50 % od standardowej krajowej stawki akcyzy na alkohol, pozostaje proporcjonalna do łącznych dodatkowych kosztów wynikających z wyższych kosztów produkcji oraz wyższego podatku akcyzowego, VSS i VAT. |
(6) |
Dlatego należy również wziąć pod uwagę dodatkowe koszty wynikające z ugruntowanej przez dziesięciolecia praktyki sprzedawania rumu „tradycyjnego” z wyższą zawartością alkoholu, a zatem podlegającego wyższym podatkom. |
(7) |
Korzyść podatkowa obejmująca zarówno zharmonizowane podatki akcyzowe, jak i składki VSS, która ma być przedmiotem upoważnienia, musi pozostać proporcjonalna, tak aby nie osłabiała integralności i spójności porządku prawnego Unii, w tym ochrony wolnego od zakłóceń konkurencji rynku wewnętrznego i polityk w zakresie pomocy państwa. |
(8) |
Na dzień dzisiejszy korzyść podatkowa nie miała wpływu na rynek wewnętrzny, ponieważ udział rumu tradycyjnego w rynku w ostatnich latach zmniejszył się o 11 % ze względu na coraz większą konsumpcję napojów alkoholowych na bazie rumu. |
(9) |
W celu uniknięcia poważnego ograniczenia rozwoju gospodarczego francuskich regionów najbardziej oddalonych oraz w celu zapewnienia ciągłości przemysłu związanego z trzciną cukrową, cukrem i rumem oraz miejsc pracy, jakie przemysł ten generuje we francuskich regionach najbardziej oddalonych, należy odnowić i zwiększyć roczny kontyngent zezwolenia określonego w decyzji nr 189/2014/UE. |
(10) |
W celu zapewnienia, aby niniejsza decyzja nie podważała rynku wewnętrznego, maksymalne ilości rumu pochodzącego z francuskich departamentów zamorskich kwalifikujące się do zastosowania tego środka powinny zostać ustalone w wysokości 153 000 hektolitrów czystego alkoholu rocznie. |
(11) |
Ponieważ korzyść podatkowa nie wykracza ponad to, co jest konieczne do wyrównania dodatkowych kosztów, a przedmiotowe ilości pozostają niewielkie, zaś korzyść podatkowa ogranicza się do spożycia we Francji metropolitalnej, środek nie podważa integralności i spójności porządku prawnego Unii. |
(12) |
Aby umożliwić Komisji ocenę, czy warunki uzasadniające zezwolenie są nadal spełniane, do dnia 30 września 2025 r. Francja powinna przedłożyć Komisji sprawozdanie z monitorowania. |
(13) |
Niniejsza decyzja nie narusza ewentualnego stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE), |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
W drodze odstępstwa od art. 110 TFUE upoważnia się Francję do przedłużenia stosowania na terytorium Francji metropolitalnej stawki podatku akcyzowego na rum „tradycyjny” produkowany na Gwadelupie, w Gujanie Francuskiej, na Martynice i na Reunionie, niższej niż pełna stawka podatku akcyzowego na alkohol zgodnie z art. 3 dyrektywy 92/84/EWG, oraz stawki składki zwanej „cotisation sur les boissons alcooliques” (VSS) niższej niż pełna stawka określona we francuskim prawodawstwie krajowym.
Artykuł 2
Odstępstwo określone w art. 1 niniejszej decyzji ma zastosowanie do rumu określonego w pkt 1 lit. f) załącznika II do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 110/2008 (4) do dnia 24 maja 2021 r. oraz do rumu określonego w pkt 1 lit. g) ppkt (i) załącznika I do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/787 (5) od dnia 25 maja 2021 r., produkowanego na Gwadelupie, w Gujanie Francuskiej, na Martynice i na Reunionie z trzciny cukrowej zebranej w miejscu produkcji, o zawartości substancji lotnych innych niż alkohol etylowy i alkohol metylowy równej lub przekraczającej 225 g na hektolitr czystego alkoholu oraz o objętościowej mocy alkoholu 40 % lub większej.
Artykuł 3
1. Obniżone stawki podatku akcyzowego i składki VSS, o których mowa w art. 1, mające zastosowanie do rumu, o którym mowa w art. 2, ograniczone są do rocznego kontyngentu 153 000 hektolitrów czystego alkoholu.
2. Obniżone stawki zarówno podatku akcyzowego, jak i składki VSS, o których mowa w art. 1 niniejszej decyzji, mogą być niższe od minimalnej stawki podatku akcyzowego na alkohol określonej dyrektywą 92/84/EWG, lecz nie mogą być niższe o więcej niż 50 % od pełnej stawki podatku akcyzowego na alkohol określonej zgodnie z art. 3 dyrektywy 92/84/EWG lub pełnej stawki składki VSS od alkoholu.
3. Łączna korzyść podatkowa, która jest przedmiotem upoważnienia zgodnie z ust. 2 niniejszego artykułu, wynosi nie więcej niż 50 % pełnej stawki podatku akcyzowego na alkohol określonej zgodnie z art. 3 dyrektywy 92/84/EWG.
Artykuł 4
Najpóźniej do dnia 30 września 2025 r. Francja przedstawi Komisji sprawozdanie z monitorowania, aby umożliwić jej ocenę, czy warunki uzasadniające upoważnienie określone w art. 1 i 2 są nadal spełniane. Sprawozdanie z monitorowania zawiera informacje określone w załączniku.
Artykuł 5
Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 stycznia 2021 r. do dnia 31 grudnia 2027 r.
Artykuł 6
Niniejsza decyzja skierowana jest do Republiki Francuskiej.
Sporządzono w Brukseli dnia 16 listopada 2020 r.
W imieniu Rady
M. ROTH
Przewodniczący
(1) Opinia z dnia 6 października 2020 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).
(2) Decyzja Rady nr 189/2014/UE z dnia 20 lutego 2014 r. upoważniająca Francję do stosowania obniżonej stawki niektórych podatków pośrednich na rum „tradycyjny” produkowany na Gwadelupie, w Gujanie Francuskiej, na Martynice i na Reunionie oraz uchylająca decyzję 2007/659/WE (Dz.U. L 59 z 28.2.2014, s. 1).
(3) Dyrektywa Rady 92/84/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie zbliżenia stawek podatku akcyzowego dla alkoholu i napojów alkoholowych (Dz.U. L 316 z 31.10.1992, s. 29).
(4) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 110/2008 z dnia 15 stycznia 2008 r. w sprawie definicji, opisu, prezentacji, etykietowania i ochrony oznaczeń geograficznych napojów spirytusowych oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 1576/89 (Dz.U. L 39 z 13.2.2008, s. 16).
(5) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/787 z dnia 17 kwietnia 2019 r. w sprawie definicji, opisu, prezentacji i etykietowania napojów spirytusowych, stosowania nazw napojów spirytusowych w prezentacji i etykietowaniu innych środków spożywczych, ochrony oznaczeń geograficznych napojów spirytusowych, wykorzystywania alkoholu etylowego i destylatów pochodzenia rolniczego w napojach alkoholowych, a także uchylające rozporządzenie (WE) nr 110/2008 (Dz.U. L 130 z 17.5.2019, s. 1).
ZAŁĄCZNIK
INFORMACJE, KTÓRE NALEŻY ZAMIEŚCIĆ W SPRAWOZDANIU Z MONITOROWANIA, O KTÓRYM MOWA W ART. 4
1.
Szacowane koszty dodatkowe. Należy podać informacje dla każdego rodzaju rumu („rum agricole” i „sucrerie rum”) korzystającego z obniżonej stawki odpowiednych podatków pośrednich. Władze Francji wypełniają tabelę 1, podając co najmniej następujące informacje, o ile takie są dostępne. Informacje przedstawione w tabeli 1 powinny być wystarczające do oceny dodatkowych kosztów ponoszonych przez producentów we francuskich regionach najbardziej oddalonych.Tabela 1
|
Gwadelupa (w EUR) |
Gujana Francuska (w EUR) |
Martynika (w EUR) |
Reunion (w EUR) |
Uwagi (3) |
||||||
Cena trzciny cukrowej (za 100 kg) |
|
|
|
|
|
||||||
Cena melasy (za 100 kg) |
|
|
|
|
|
||||||
Koszt frachtu (za kg) |
|
|
|
|
|
||||||
Siła robocza (na hektolitr czystego alkoholu (1) ) |
|
|
|
|
|
||||||
Inne nakłady (na na hektolitr czystego alkoholu (1) ) |
|
|
|
|
|
||||||
Koszty amortyzacji |
|
|
|
|
|
||||||
Koszty przestrzegania przepisów |
|
|
|
|
|
||||||
Pozostałe koszty (2) |
|
|
|
|
|
||||||
Uwagi do tabeli 1:
|
2.
Inne subwencje. Władze Francji wypełniają tabelę 2, wymieniając wszystkie inne rodzaje pomocy i środki wsparcia dotyczące dodatkowych kosztów operacyjnych podmiotów gospodarczych związane ze statusem regionu najbardziej oddalonego.Tabela 2
Środek pomocy/wsparcia (1) |
Okres (2) |
Sektor wsparcia (3) |
Kwota w budżecie w EUR (4) |
Roczne wydatki w EUR (2019–2024) (5) |
Udział w budżecie związany z kompensacją dodatkowych kosztów (6) |
Szacunkowa liczba przedsiębiorstw-beneficjentów (7) |
Uwagi (8) |
||||||||||||||||
[lista] |
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||
Uwagi do tabeli 2:
|
3.
Wpływ na budżet publiczny. Władze Francji wypełniają tabelę 3, podając szacowaną całkowitą kwotę podatku (w EUR) niepobranego z powodu stosowanych różnic w opodatkowaniu.Tabela 3
|
2019 |
2020 |
2021 |
2022 |
2023 |
2024 |
Utracone dochody podatkowe |
|
|
|
|
|
|
4.
Wpływ na ogólne wyniki gospodarcze Władze Francji wypełniają tabelę 4, podając wszelkie dane wykazujące wpływ obniżonej stawki odpowiednich podatków pośrednich na rozwój społeczno-gospodarczy francuskich regionów najbardziej oddalonych. Wskaźniki wymagane w tabeli 4 odnoszą się do wyników sektora rumu w porównaniu z wynikami ogólnymi w regionalnej gospodarce. Jeżeli niektóre wskaźniki nie są dostępne, należy podać alternatywne dane dotyczące wpływu na ogólne wyniki społeczno-gospodarcze francuskich regionów najbardziej oddalonych.Tabela 4
Rok (1) |
2019 |
2020 |
2021 |
2022 |
2023 |
2024 |
Uwagi (2) |
||||
Regionalna wartość dodana brutto |
|
|
|
|
|
|
|
||||
w sektorze rumu |
|
|
|
|
|
|
|
||||
w sektorze trzciny cukrowej, cukru i rumu |
|
|
|
|
|
|
|
||||
Zatrudnienie w lokalnych gorzelniach |
|
|
|
|
|
|
|
||||
Zatrudnienie w sektorze trzciny cukrowej, cukru i rumu |
|
|
|
|
|
|
|
||||
Stopa bezrobocia |
|
|
|
|
|
|
|
||||
Liczba aktywnych przedsiębiorstw |
|
|
|
|
|
|
|
||||
Liczba producentów rumu (w tym MŚP) |
|
|
|
|
|
|
|
||||
Powierzchnia uprawy trzciny cukrowej (ha) |
|
|
|
|
|
|
|
||||
Wskaźnik poziomu cen – Francja metropolitalna |
|
|
|
|
|
|
|
||||
Wskaźnik poziomu cen – regiony |
|
|
|
|
|
|
|
||||
Liczba turystów – regiony |
|
|
|
|
|
|
|
||||
Liczba turystów – gorzelnie |
|
|
|
|
|
|
|
||||
Uwagi do tabeli 4:
|
5.
Specyfikacje systemu. Władze Francji wypełniają tabelę 5 dla każdego rodzaju rumu („agricole rum” i „sucrerie rum”) oraz w podziale na regiony (Gwadelupa, Gujana Francuska, Martynika i Reunion). Jeżeli niektóre wskaźniki nie są dostępne, należy podać alternatywne dane dotyczące specyfikacji systemu.Tabela 5
Ilość (w hektolitrach (1) ) |
2019 |
2020 |
2021 |
2022 |
2023 |
2024 |
||
Produkcja rumu |
|
|
|
|
|
|
||
Produkcja rumu tradycyjnego |
|
|
|
|
|
|
||
Lokalna sprzedaż rumu |
|
|
|
|
|
|
||
Rum wysyłany do Francji metropolitalnej |
|
|
|
|
|
|
||
Rum tradycyjny wysyłany do Francji metropolitalnej |
|
|
|
|
|
|
||
Rum tradycyjny wysyłany na mocy odstępstwa |
|
|
|
|
|
|
||
Rum wysyłany do innych państw członkowskich |
|
|
|
|
|
|
||
Rum wywożony do państw trzecich |
|
|
|
|
|
|
||
Procentowa udział rumu w całkowitym wywozie dodatkowym regionów zamorskich (%) |
|
|
|
|
|
|
||
Udział francuskiego rumu tradycyjnego w rynku rumu Francji metropolitalnej (%) |
|
|
|
|
|
|
||
Stopa wzrostu rynku rumu we Francji metropolitalnej (%) |
|
|
|
|
|
|
||
Stopa wzrostu rynku napojów spirytusowych we Francji metropolitalnej (%) |
|
|
|
|
|
|
||
Uwagi do tabeli 5:
|
6.
Nieprawidłowości. Władze Francji przekazują informacje dotyczące wszelkich dochodzeń w sprawie nieprawidłowości administracyjnych, uchylania się od odpowiednich podatków pośrednich i przemytu przedmiotowych produktów alkoholowych w kontekście stosowania pozwolenia. Przekazują one również szczegółowe informacje, w tym co najmniej informacje na temat charakteru sprawy, wartości i okresu.
|
7.
Skargi. Władze Francji przekazują informacje na temat tego, czy władze lokalne, regionalne lub krajowe otrzymały jakiekolwiek skargi dotyczące stosowania zezwolenia, czy to od beneficjentów, czy też od podmiotów niebędących beneficjentami.
|
1.12.2020 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 402/13 |
DECYZJA RADY (UE) 2020/1792
z dnia 16 listopada 2020 r.
w sprawie stosowania podatku AIEM na Wyspach Kanaryjskich
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 349,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (1),
stanowiąc zgodnie ze specjalną procedurą ustawodawczą, a także mając na uwadze,
co następuje:
(1) |
Zgodnie z art. 349 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) Rada, biorąc pod uwagę strukturalną sytuację gospodarczą i społeczną regionów najbardziej oddalonych, w tym ich oddalenie, charakter wyspiarski, niewielkie rozmiary, trudną topografię oraz zależność gospodarczą od niewielkiej liczby produktów, ma przyjąć specyficzne środki mające na celu w szczególności określenie warunków stosowania traktatów do tych regionów, w tym wspólnej polityki w poszczególnych obszarach. |
(2) |
Należy zatem przyjąć szczególne środki w celu stworzenia warunków dla stosowania postanowień TFUE w odniesieniu do tych regionów. Takie środki mają uwzględniać szczególne cechy charakterystyczne i niedogodności tych regionów, nie podważając jednocześnie integralności i spójności unijnego porządku prawnego, w tym rynku wewnętrznego i wspólnych polityk. |
(3) |
Zależność gospodarcza Wysp Kanaryjskich od sektora usług, a w szczególności turystyki, wyrażona jako udział tego sektora w PKB regionu, stanowi znaczące ograniczenie. Sektor ten odgrywa znacznie większą rolę w gospodarce Wysp Kanaryjskich niż sektor przemysłu. |
(4) |
Połączenie odosobnienia i charakteru wyspiarskiego będących nieodłączną cechą archipelagu utrudnia swobodny przepływ osób, towarów oraz usług i jest drugim z największych ograniczeń, jakich doświadczają Wyspy Kanaryjskie. Lokalizacja wysp zwiększa ich zależność od transportu lotniczego i morskiego. Transport do tych oddalonych regionów wyspiarskich oraz transport z tych regionów i w tych regionach dodatkowo zwiększają koszty produkcji ponoszone przez lokalny przemysł. Koszty produkcji są wyższe, ponieważ te rodzaje transportu są mniej efektywne i bardziej kosztowne niż transport drogowy lub kolejowy. |
(5) |
Dalszym skutkiem tego odosobnienia są wyższe koszty produkcji wynikające z zależności wysp od przywozu surowców i importu energii, z konieczności tworzenia zapasów i trudności dotyczących dostaw urządzeń produkcyjnych. |
(6) |
Mały rozmiar rynku i słabo rozwinięta działalność eksportowa, rozproszenie geograficzne archipelagu oraz konieczność utrzymywania zróżnicowanych, niewielkich linii produkcyjnych w celu zaspokojenia potrzeb małego rynku ograniczają możliwości uzyskania korzyści skali. |
(7) |
W wielu przypadkach trudniejsze lub bardziej kosztowne na Wyspach Kanaryjskich jest też korzystanie z usług specjalistycznych i usług konserwacji, szkoleń dla kadry kierowniczej i technicznej, udzielanie zleceń podwykonawcom czy promowanie rozszerzenia działalności poza rynek regionalny. Ograniczony wachlarz metod dystrybucji skutkuje również koniecznością tworzenia zbyt dużych zapasów. |
(8) |
Jeśli chodzi o środowisko, usuwanie odpadów przemysłowych i unieszkodliwianie odpadów toksycznych generują wyższe koszty ochrony środowiska. Koszty te są wyższe, gdyż nie ma zakładów recyklingu, z wyjątkiem dla niektórych produktów, w związku z czym odpady muszą być przewożone do unieszkodliwienia poza terytorium Wysp Kanaryjskich. |
(9) |
Podatek znany jako „Arbitrio sobre Importaciones y Entregas de Mercancías en las Islas Canarias” (zwany podatkiem „AIEM”) służy celowi autonomicznego rozwoju sektorów produkcji przemysłowej Wysp Kanaryjskich oraz dywersyfikacji gospodarki Wysp Kanaryjskich. |
(10) |
Decyzją Rady 2002/546/WE (2) przyjętą zgodnie z art. 299 Traktatu WE, Hiszpania została wstępnie upoważniona do stosowania do dnia 31 grudnia 2011 r. zwolnień z podatku AIEM lub obniżek tego podatku w odniesieniu do niektórych produktów wytwarzanych lokalnie na Wyspach Kanaryjskich. Załącznik do wyżej wymienionej decyzji zawierał wykaz produktów, których mogły dotyczyć zwolnienia lub obniżki podatku. W zależności od produktu różnica w opodatkowaniu między produktami wytwarzanymi lokalnie a innymi produktami nie może przekraczać 5, 15 lub 25 punktów procentowych. |
(11) |
Decyzją Rady 895/2011/UE (3) zmieniono decyzję 2002/546/WE, przedłużając okres jej stosowania do dnia 31 grudnia 2013 r. |
(12) |
Decyzją Rady 1413/2013/UE (4) ponownie zmieniono decyzję 2002/546/WE, przedłużając okres jej stosowania do dnia 30 czerwca 2014 r. |
(13) |
Decyzją Rady nr 377/2014/UE (5) upoważniono Hiszpanię do stosowania zwolnień z podatku AIEM do dnia 31 grudnia 2020 r. lub obniżek tego podatku w odniesieniu do niektórych produktów wytwarzanych lokalnie na Wyspach Kanaryjskich. Załącznik do tej decyzji zawiera wykaz produktów, których mogą dotyczyć zwolnienia z podatku lub obniżki podatku. |
(14) |
W wyniku dokładnego zbadania sytuacji potwierdzono, że konieczne jest uznanie wniosku Hiszpanii o przedłużenie zezwolenia. |
(15) |
Maksymalna stawka zróżnicowana, jaką można zastosować w odniesieniu do przedmiotowych produktów przemysłowych, nie powinna przekraczać 15 %. Zgodnie z zasadą pomocniczości władze hiszpańskie powinny mieć możliwość zdecydowania o odpowiednich stawkach procentowych dla każdego produktu. Dopuszczalne zróżnicowanie stawek opodatkowania nie powinno przekraczać udowodnionych wyższych kosztów. Tę korzyść podatkową należy stosować, nie przekraczając jednak limitu wynoszącego 150 mln EUR rocznie, z wyjątkiem należycie uzasadnionych przypadków. |
(16) |
Zgodnie z zasadą pomocniczości oraz aby zapewnić elastyczność, władze hiszpańskie powinny mieć możliwość zmiany listy produktów oraz dopuszczalnego dla nich zróżnicowania stawek podatkowych, aby odzwierciedlały one faktyczny poziom kosztów dodatkowych poniesionych w związku z ich produkcją na Wyspach Kanaryjskich. W tym kontekście władze hiszpańskie powinny mieć możliwość stosowania niższych zróżnicowanych stawek oraz ustanowienia w stosownych przypadkach minimalnego podatku dla określonych produktów, pod warunkiem że wszelkie zmiany są zgodne z celami określonymi w art. 349 TFUE. Wszelkie zmiany wykazu produktów powinny opierać się na następujących kryteriach kwalifikowalności: prowadzona jest produkcja lokalna, a jej udział w rynku lokalnym wynosi co najmniej 5 %; odbywa się znaczący przywóz towarów (w tym z Hiszpanii kontynentalnej i innych państw członkowskich), który mógłby zagrozić kontynuacji produkcji lokalnej, a jego udział w rynku lokalnym wynosi co najmniej 10 %; oraz istnieją koszty dodatkowe, które podnoszą cenę zakupu produkcji lokalnej w porównaniu z produktami wytwarzanymi gdzie indziej, zagrażając konkurencyjności produktów wytwarzanych lokalnie. |
(17) |
Władze hiszpańskie powinny mieć możliwość odstąpienia od zastosowania progów udziału w rynku w należycie uzasadnionych okolicznościach, które obejmują: produkcję pracochłonną; produkcję o innym strategicznym znaczeniu dla rozwoju lokalnego; produkcję podlegającą okresowym wahaniom; produkcję zlokalizowaną na obszarach znajdujących się w szczególnie niekorzystnej sytuacji; oraz produkcję produktów medycznych i środków ochrony indywidualnej niezbędnych do przeciwdziałania kryzysom zdrowotnym. Władze hiszpańskie powinny mieć możliwość zmiany wykazu produktów i dopuszczalnego dla nich zróżnicowania stawek, pod warunkiem że wszelkie zmiany są zgodne z celami określonymi w art. 349 TFUE. |
(18) |
Wspieranie gospodarczego i społecznego rozwoju Wysp Kanaryjskich znajduje swoje odzwierciedlenie na szczeblu krajowym w celu podatku AIEM i dystrybucji pochodzących z niego dochodów. Włączenie dochodów z podatku AIEM do zasobów systemu gospodarczego i podatkowego Wysp Kanaryjskich oraz wykorzystanie tych docodów na rzecz strategii rozwoju gospodarczego i społecznego, w tym promocji lokalnej działalności gospodarczej, jest obowiązkiem prawnym. |
(19) |
Zwolnienia z podatku AIEM lub obniżki tego podatku powinny być stosowane przez siedem lat. Aby umożliwić Komisji ocenę, czy warunki uzasadniające zezwolenie są nadal spełniane, do dnia 30 września 2025 r. władze hiszpańskie powinny przedłożyć Komisji sprawozdanie z monitorowania. |
(20) |
Niniejsza decyzja nie narusza ewentualnego stosowania art. 107 i 108 TFUE, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
1. W drodze odstępstwa od art. 28, 30 i 110 TFUE upoważnia się władze hiszpańskie do przyznania do dnia 31 grudnia 2027 r. całkowitych zwolnień z podatku znanego jako „Arbitrio sobre las Importaciones y Entregas de Mercancías en las Islas Canarias (AIEM)” lub częściowych obniżek tego podatku w odniesieniu do produktów należących do kategorii wymienionych w załączniku I, które to produkty są produkowane lokalnie na Wyspach Kanaryjskich. Te zwolnienia lub obniżki stanowią część strategii rozwoju gospodarczego i społecznego Wysp Kanaryjskich i przyczyniają się do wspierania lokalnej działalności gospodarczej.
2. Zastosowanie całkowitych zwolnień lub częściowych obniżek, o których mowa w ust. 1, nie może prowadzić do powstania różnic przekraczających 15 % w przypadku produktów należących do kategorii wymienionych w załączniku I.
Władze hiszpańskie zapewniają, aby zwolnienia lub obniżki stosowane w odniesieniu do produktów nie przekraczały wartości procentowej ściśle niezbędnej do utrzymania, propagowania i rozwoju działalności lokalnej. Dopuszczalne zróżnicowanie stawek podatkowych nie może przekraczać udowodnionych kosztów dodatkowych.
3. Korzyść podatkową stosuje się, nie przekraczając limitu wynoszącego 150 mln EUR rocznie, z wyjątkiem należycie uzasadnionych przypadków.
Artykuł 2
1. Władze hiszpańskie wybierają produkty, o których mowa w art. 1 ust. 1 niniejszej decyzji, uwzględniając następujące kryteria:
a) |
prowadzona jest produkcja lokalna, a jej udział w rynku lokalnym wynosi co najmniej 5 %; |
b) |
odbywa się znaczący przywóz towarów (w tym z Hiszpanii kontynentalnej i innych państw członkowskich), który mógłby zagrozić kontynuacji produkcji lokalnej, a jego udział w rynku lokalnym wynosi co najmniej 10 %; |
c) |
istnieją koszty dodatkowe, które podnoszą koszty produkcji lokalnej w porównaniu z produktami wytwarzanymi gdzie indziej, zagrażając konkurencyjności produktów wytwarzanych lokalnie. |
2. Władze hiszpańskie mogą odstąpić od zastosowania progów udziału w rynku, o których mowa w ust. 1 lit. a) i b), w należycie uzasadnionych okolicznościach, które obejmują:
a) |
produkcję pracochłonną; |
b) |
produkcję, króra poza tym ma strategiczne znaczenie dla rozwoju lokalnego; |
c) |
produkcję podlegającą okresowym wahaniom; |
d) |
produkcję zlokalizowaną na obszarach znajdujących się w szczególnie niekorzystnej sytuacji; |
e) |
produkcję produktów medycznych i środków ochrony indywidualnej niezbędnych do przeciwdziałania kryzysom zdrowotnym. |
Artykuł 3
Do dnia 1 stycznia 2021 r. władze hiszpańskie przekazują Komisji wstępny wykaz produktów, w odniesieniu do których stosuje się zwolnienia lub obniżki. Produkty te należą do kategorii produktów określonych w załączniku I. Władze hiszpańskie mogą dokonywać zmiany tego wykazu produktów, pod warunkiem że wszystkie istotne informacje zostaną przekazane Komisji.
Artykuł 4
Najpóźniej do dnia 30 września 2025 r. władze hiszpańskie przedstawią Komisji sprawozdanie z monitorowania, aby umożliwić jej ocenę, czy warunki uzasadniające zezwolenie określone w art. 1 są nadal spełniane. Sprawozdanie z monitorowania zawiera informacje wymagane w załączniku II.
Artykuł 5
Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 stycznia 2021 r.
Artykuł 6
Niniejsza decyzja skierowana jest do Królestwa Hiszpanii.
Sporządzono w Brukseli dnia 16 listopada 2020 r.
W imieniu Rady
M. ROTH
Przewodniczący
(1) Opinia z dnia 6 października 2020 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).
(2) Decyzja Rady 2002/546/WE z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie podatku AIEM stosowanego na Wyspach Kanaryjskich (Dz.U. L 179 z 9.7.2002, s. 22).
(3) Decyzja Rady nr 895/2011/UE z dnia 19 grudnia 2011 r. zmieniająca decyzję 2002/546/WE w odniesieniu do okresu jej stosowania (Dz.U. L 345 z 29.12.2011, s. 17).
(4) Decyzja Rady nr 1413/2013/UE z dnia 17 grudnia 2013 r. zmieniająca decyzję 2002/546/WE w odniesieniu do okresu jej stosowania (Dz.U. L 353 z 28.12.2013, s. 13).
(5) Decyzja Rady nr 377/2014/UE z dnia 12 czerwca 2014 r. w sprawie stosowania podatku AIEM na Wyspach Kanaryjskich (Dz.U. L 182 z 21.6.2014, s. 4).
ZAŁĄCZNIK I
WYKAZ PRODUKTÓW, O KTÓRYCH MOWA W ART. 1 UST. 1, WEDŁUG KATEGORII PRODUKTÓW Z POZYCJI SYSTEMU ZHARMONIZOWANEGO
Rolnictwo, chów zwierząt gospodarskich, leśnictwo i rybołówstwo
0203 |
0204 |
0207 |
0407 |
0603 |
0701 |
0703 |
0706 |
0708 |
0810 |
Górnictwo i wydobywanie
2516 |
6801 |
6802 |
6810 |
Materiały budowlane
2523 |
3816 |
3824 |
6809 |
7006 |
7007 |
7008 |
7009 |
7010 |
Chemikalia
2804 |
2807 |
2811 |
2828 |
2853 |
3102 |
3105 |
3208 |
3209 |
3212 |
3213 |
3214 |
3304 |
3401 |
3402 |
3406 |
3814 |
3917 |
3920 |
3923 |
3925 |
4012 |
|
|
|
|
Przemysł metalurgiczny
7308 |
7309 |
7604 |
7608 |
7610 |
8415 |
8424 |
8907 |
9403 |
9404 |
9406 |
Przemysł produktów spożywczych i napojów
0210 |
0305 |
0403 |
0406 |
0901 |
1101 |
1102 |
1601 |
1602 |
1702 |
1704 |
1806 |
1901 |
1902 |
1904 |
1905 |
2002 |
2005 |
2006 |
2007 |
2008 |
2009 |
2103 |
2105 |
2106 |
2201 |
2202 |
2203 |
2204 |
2208 |
2309 |
|
|
|
|
|
|
|
|
Tytoń
2402
Materiały włókiennicze, skóra i obuwie
6109 |
6112 |
Papier
4808 |
4811 |
4818 |
4819 |
4821 |
4823 |
Grafika artystyczna
4909 |
4910 |
4911 |
ZAŁĄCZNIK II
INFORMACJE, KTÓRE NALEŻY ZAMIEŚCIĆ W SPRAWOZDANIU MONITORUJĄCYM, O KTÓRYM MOWA W ART. 4
1.
Szacunkowe koszty dodatkowe. Władze hiszpańskie przesyłają sprawozdanie podsumowujące zawierające dane umożliwiające ocenę, czy istnieją koszty dodatkowe, które podnoszą cenę zakupu produkcji lokalnej w porównaniu z produktami wytwarzanymi gdzie indziej. Dane przedstawione w sprawozdaniu podsumowującym zawierają co najmniej następujące informacje, o ile takie informacje są dostępne: koszty nakładów, koszty nadmiaru zapasów, koszty sprzętu, dodatkowe koszty pracy i koszty finansowe. Dane te należy przedstawić w formie co najmniej odniesienia do kategorii produktów z pozycji systemu zharmonizowanego, według czterocyfrowych kodów Nomenklatury scalonej.Sprawozdanie to zawiera podsumowanie wyników szczegółowych badań ad hoc dotyczących kosztów dodatkowych, które to badania Hiszpania musi nadal regularnie przeprowadzać.
2.
Inne subwencje. Władze hiszpańskie przesyłają wykaz wszystkich pozostałych rodzajów pomocy i środków wsparcia odnoszących się do dodatkowych kosztów operacyjnych podmiotów gospodarczych związanych ze statusem Wysp Kanaryjskich jako regionu najbardziej oddalonego.
3.
Wpływ na budżet publiczny. Władze hiszpańskie wypełniają tabelę 1 zawierającą szacowaną całkowitą kwotę podatku (w EUR) pobranego lub niepobranego w ramach systemu AIEM.Tabela 1
Rok ( (*1) ) |
2019 |
2020 |
2021 |
2022 |
2023 |
2024 |
Uwagi ( (*2) ) |
Utracone dochody podatkowe (1) |
|
|
|
|
|
|
|
Dochody podatkowe – przywóz (2) |
|
|
|
|
|
|
|
Dochody podatkowe – produkcja lokalna (3) |
|
|
|
|
|
|
|
Uwagi do tabeli 1: |
4.
Wpływ na ogólne wyniki gospodarcze. Władze hiszpańskie wypełniają tabelę 2, przedstawiając wszelkie dane wykazujące wpływ obniżonych podatków na rozwój społeczno-gospodarczy regionu. Wskaźniki wymagane w tabeli 2 odnoszą się do wyników sektorów objętych wsparciem w porównaniu z wynikami ogólnymi w gospodarce regionu. Jeżeli niektóre wskaźniki nie są dostępne, należy podać alternatywne dane dotyczące ogólnych wyników społeczno-gospodarczych, umożliwiające analizę skutków społeczno-ekonomicznych dla regionu.Tabela 2
Rok (*3) |
2019 |
2020 |
2021 |
2022 |
2023 |
2024 |
Uwagi (*4) |
||
Regionalna wartość dodana brutto |
|
|
|
|
|
|
|
||
|
|
|
|
|
|
|
|
||
Ogólne zatrudnienie w regionie |
|
|
|
|
|
|
|
||
|
|
|
|
|
|
|
|
||
Liczba aktywnych przedsiębiorstw |
|
|
|
|
|
|
|
||
|
|
|
|
|
|
|
|
||
Wskaźnik poziomu cen – Hiszpania kontynentalna |
|
|
|
|
|
|
|
||
Wskaźnik poziomu cen – region |
|
|
|
|
|
|
|
||
Uwagi do tabeli 2: |
5.
Specyfikacje systemu. Władze hiszpańskie wypełniają tabele 3 i 4 w odniesieniu do każdego produktu (odpowiednio CN4, CN6, CN8 lub TARIC10) według lat (od 2019 r. do 2024 r.). W wykazie znajdują się wyłącznie produkty, w przypadku których korzysta się ze zróżnicowanych stawek podatkowych.Tabela 3
Określenie produktów i zastosowanych stawek
Produkty objęte wsparciem – kod CN (4, 6, 8 lub 10 cyfr) |
Rok |
Zatwierdzona kategoria CN4 (5) |
Specyfikacje kodów (6) |
Zewnętrzna stawka podatkowa (7) |
Wewnętrzna stawka podatkowa (8) |
Zastosowane zróżnicowanie stawki (9) |
Uwagi ((**)) |
|
2019 |
|
|
|
|
|
|
|
2020 |
|
|
|
|
|
|
|
2021 |
|
|
|
|
|
|
|
2022 |
|
|
|
|
|
|
|
2023 |
|
|
|
|
|
|
|
2024 |
|
|
|
|
|
|
Uwagi do tabeli 3: |
Tabela 4
Udział produktów objętych wsparciem w rynku
Produkty objęte wsparciem – kod CN (4, 6, 8 lub 10 cyfr) (*5) |
Rok |
Wolumen (10) |
Wartość (w EUR) (11) |
Uwagi (*7) |
|||||
|
|
produkcja lokalna |
jednostka |
przywóz |
Udział w rynku (*6) |
produkcja lokalna |
przywóz |
Udział w rynku (*6) |
|
|
2019 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
2020 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
2021 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
2022 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
2023 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
2024 |
|
|
|
|
|
|
|
|
Uwagi do tabeli 4: |
6.
Nieprawidłowości. Władze hiszpańskie przekazują informacje o wszelkich dochodzeniach w sprawie nieprawidłowości administracyjnych, w szczególności dotyczących uchylania się od płacenia podatków lub przemytu, w kontekście stosowania zezwolenia. Przekazują one również szczegółowe informacje, w tym co najmniej informacje na temat charakteru sprawy, wartości i czasu.
|
7.
Skargi. Władze hiszpańskie przekazują informacje na temat tego, czy władze lokalne, regionalne lub krajowe otrzymały jakiekolwiek skargi dotyczące stosowania zezwolenia, czy to od beneficjentów, czy też od osób niebędących beneficjentami.
|
(1) „Utracone dochody podatkowe” – całkowita kwota podatku (w EUR) niepobranego z powodu różnic w opodatkowaniu zastosowanych w odniesieniu do produkcji lokalnej (zwolnienia/obniżki). Na poziomie produktu oblicza się je poprzez pomnożenie wartości produkcji sprzedanej na rynku lokalnym (tj. po odjęciu wywozu) przez zastosowane zróżnicowanie stawki podatkowej. Następnie wskaźnik oblicza się poprzez zsumowanie szacunków na poziomie produktu.
(2) „Dochody podatkowe – przywóz” – całkowita kwota podatku (w EUR) nałożonego na przywóz produktów podlegających opodatkowaniu.
(3) „Dochody podatkowe – produkcja lokalna” – całkowita kwota podatku (w EUR) nałożonego na produkty lokalne podlegające opodatkowaniu.
(*1) Informacje mogą nie być dostępne dla wszystkich wymienionych lat.
(*2) Proszę przedstawić uwagi i wyjaśnienia uznane za istotne.
(4) „Sektory objęte wsparciem” – oznaczają sektory gospodarki (definicja NACE lub podobna), w których produkcja w większości (według wielkości produkcji) korzysta ze zwolnień lub obniżek podatku.
(*3) Informacje mogą nie być dostępne dla wszystkich wymienionych lat.
(*4) Proszę przedstawić uwagi i wyjaśnienia uznane za istotne.
(5) „Zatwierdzona kategoria CN4” – kategoria CN4 zatwierdzona w niniejszej decyzji.
(6) „Specyfikacja kodu” – w przypadku innego traktowania różnych kodów 10-cyfrowych lub w oparciu o inne specyfikacje ad hoc definicji CN/TARIC.
(7) „Zewnętrzna stawka podatkowa” – stawka podatkowa stosowana w przypadku przywozu.
(8) „Wewnętrzna stawka podatkowa” – stawka podatkowa stosowana w odniesieniu do produkcji lokalnej.
(9) „Zastosowane zróżnicowanie stawki” – różnica między stawką zewnętrzną a wewnętrzną.
((**)) Proszę przedstawić uwagi i wyjaśnienia uznane za istotne.
(*5) Pierwsza kolumna powinna być identyczna jak w poprzedniej tabeli, aby umożliwić dopasowanie danych.
(10) „Wolumen” – w kolumnie „jednostka” należy podać jednostkę miary (tony, hl, sztuki itp.).
(11) „Wartość” – w przypadku przywozu jest ona równa podstawie opodatkowania.
(*6) „Udział w rynku” – udział w rynku oblicza się poprzez odjęcie wywozu produktów lokalnych.
(*7) Proszę przedstawić uwagi i wyjaśnienia uznane za istotne.
1.12.2020 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 402/21 |
DECYZJA RADY (UE) 2020/1793
z dnia 16 listopada 2020 r.
zmieniająca okres stosowania decyzji nr 940/2014/UE dotyczącej systemu podatku od dokowania we francuskich regionach najbardziej oddalonych
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 349,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (1),
stanowiąc zgodnie ze specjalną procedurą ustawodawczą,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Decyzją nr 940/2014/UE (2) władze francuskie zostały uprawnione do stosowania zwolnień lub obniżek podatku od dokowania we francuskich regionach najbardziej oddalonych w odniesieniu do wymienionych w załączniku do tej decyzji produktów wytwarzanych lokalnie w tych regionach najbardziej oddalonych. W zależności od produktów i danego departamentu zamorskiego maksymalne dopuszczone zróżnicowanie stawek opodatkowania wynosi 10, 20 lub 30 punktów procentowych. Decyzję nr 940/2014/UE stosuje się do dnia 31 grudnia 2020 r. |
(2) |
Zdaniem Francji niekorzystne warunki konkurencji, jakich doświadczają francuskie regiony najbardziej oddalone, nadal istnieją, w związku z czym Francja zwróciła się do Komisji z wnioskiem o utrzymanie systemu zróżnicowanego opodatkowania podobnego do obecnego po dniu 1 stycznia 2021 r., tj. do dnia 31 grudnia 2027 r. |
(3) |
Analiza wykazu produktów, wobec których Francja chce stosować zróżnicowane opodatkowanie, wymaga jednak dużego nakładu pracy wymagającego weryfikacji, czy wprowadzenie zróżnicowanego opodatkowania jest uzasadnione i proporcjonalne w odniesieniu do każdego produktu, przy jednoczesnym upewnieniu się, że wprowadzenie takiego zróżnicowanego opodatkowania nie narusza integralności ani spójności porządku prawnego Unii, w tym integralności i spójności rynku wewnętrznego i wspólnych polityk. |
(4) |
Kryzys związany z pandemią COVID-19 doprowadził do znacznych opóźnień w pracach władz francuskich w celu zgromadzenia wszystkich niezbędnych informacji dotyczących tej weryfikacji. W związku z tym prace te nie zostały jak dotąd ukończone. |
(5) |
Brak przyjęcia wniosku przed dniem 1 stycznia 2021 r. skutkowałby ryzykiem powstania próżni prawnej w zakresie, w jakim zabroniono by stosowania zróżnicowanego opodatkowania we francuskich regionach najbardziej oddalonych po dniu 1 stycznia 2021 r. |
(6) |
Aby umożliwić zakończenie podjętych prac związanych z weryfikacją oraz aby zapewnić Komisji czas na przygotowanie wyważonego wniosku, uwzględniającego interesy różnych stron, potrzebny jest zatem dodatkowy okres długości 6 miesięcy. |
(7) |
Należy zatem zmienić decyzję nr 940/2014/UE, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
W art. 1 ust. 1 decyzji nr 940/2014/UE datę „31 grudnia 2020 r.” zastępuje się datą „30 czerwca 2021 r.”.
Artykuł 2
Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 stycznia 2021 r.
Artykuł 3
Niniejsza decyzja skierowana jest do Republiki Francuskiej.
Sporządzono w Brukseli dnia 16 listopada 2020 r.
W imieniu Rady
M. ROTH
Przewodniczący
(1) Opinia z dnia 6 października 2020 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).
(2) Decyzja nr 940/2014/UE z dnia 17 grudnia 2014 r. dotycząca systemu podatku od dokowania we francuskich regionach najbardziej oddalonych (Dz.U. L 367 z 23.12.2014, s. 1).
II Akty o charakterze nieustawodawczym
ROZPORZĄDZENIA
1.12.2020 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 402/23 |
ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2020/1794
z dnia 16 września 2020 r.
zmieniające część I załącznika II do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/848 w odniesieniu do stosowania materiału rozmnożeniowego roślin w okresie konwersji i nieekologicznego materiału rozmnożeniowego roślin
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/848 z dnia 30 maja 2018 r. w sprawie produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekologicznych i uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 834/2007 (1), w szczególności jego art. 12 ust. 2 lit. b),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W rozporządzeniu (UE) 2018/848, a w szczególności w części I załącznika II, ustanowiono pewne wymogi w odniesieniu do stosowania materiału rozmnożeniowego roślin w okresie konwersji i nieekologicznego materiału rozmnożeniowego roślin. |
(2) |
W związku ze stopniowym wycofywaniem odstępstw od stosowania ekologicznego materiału rozmnożeniowego roślin, które to odstępstwa ustanowiono w art. 53 rozporządzenia (UE) 2018/848, ważne jest zwiększenie produkcji i wprowadzania do obrotu ekologicznego materiału rozmnożeniowego roślin i materiału rozmnożeniowego roślin w okresie konwersji. |
(3) |
Zgodnie z art. 10 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2018/848 materiał rozmnożeniowy roślin może być wprowadzany do obrotu jako „materiał w okresie konwersji”, pod warunkiem że zachowano okres konwersji wynoszący co najmniej 12 miesięcy; Zgodnie z art. 26 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2018/848 państwa członkowskie mają zapewnić, by została utworzona i była regularnie aktualizowana baza danych zawierająca wykaz dostępnego na ich terytorium ekologicznego materiału rozmnożeniowego roślin i materiału rozmnożeniowego roślin w okresie konwersji, z wyjątkiem sadzonek, ale z uwzględnieniem sadzeniaków ziemniaka. Ponadto art. 26 ust. 2 wymaga, aby państwa członkowskie dysponowały systemami pozwalającymi podmiotom, które prowadzą obrót ekologicznym materiałem rozmnożeniowym roślin lub materiałem rozmnożeniowym roślin w okresie konwersji i które są w stanie dostarczać je w wystarczających ilościach i w rozsądnym terminie, na podanie do wiadomości publicznej – na zasadzie dobrowolności, bezpłatnie, wraz z ich nazwą i danymi kontaktowymi – informacji dotyczących: ekologicznego materiału rozmnożeniowego roślin i materiału rozmnożeniowego roślin w okresie konwersji, takiego jak heterogeniczny ekologiczny materiał rozmnożeniowy, lub jego odmiany ekologiczne nadające się do produkcji ekologicznej, z wyjątkiem sadzonek, ale z uwzględnieniem sadzeniaków ziemniaka, wraz z ilością wagową tego materiału i okresem w roku, kiedy jest on dostępny. Art. 26 ust. 5 przewiduje jednak, że państwa członkowskie mogą dalej korzystać z już istniejących odpowiednich systemów informacji. |
(4) |
W związku z tym ważne jest, aby – w przypadku gdy ekologiczny materiał rozmnożeniowy roślin nie jest wystarczająco dostępny, a jego niedostępność jest wykazana za pomocą zapisów zgromadzonych w wyżej wymienionej bazie danych i wyżej wymienionych systemach – priorytetowo traktować stosowanie materiału rozmnożeniowego roślin w okresie konwersji w stosunku do nieekologicznego materiału rozmnożeniowego roślin. Ponadto zgodnie z art. 6 lit. i) rozporządzenia (UE) 2018/848 należy zezwolić na stosowanie ekologicznego materiału rozmnożeniowego roślin i materiału rozmnożeniowego roślin w okresie konwersji wyprodukowanego we własnym zakresie. |
(5) |
Biorąc pod uwagę obecne rozbieżne praktyki w państwach członkowskich, szczególnie ważne jest również zharmonizowanie szczególnych kryteriów i warunków wydawania zezwoleń na stosowanie nieekologicznego materiału rozmnożeniowego roślin, w przypadku gdy ekologiczny materiał rozmnożeniowy roślin i materiał rozmnożeniowy roślin w okresie konwersji nie jest dostępny w wystarczającej jakości lub ilości. Taka harmonizacja powinna pozwolić na uniknięcie potencjalnej nieuczciwej konkurencji w produkcji ekologicznej i zapewnić, by w odniesieniu do materiału rozmnożeniowego roślin stosowano niektóre przepisy ostrożnościowe, a w przypadku zalecanych zabiegów fitosanitarnych materiał ten podlegał w stosownych przypadkach okresowi konwersji działki, jak określono w pkt 1.7.3 i 1.7.4 w części I załącznika II do rozporządzenia (UE) 2018/848. |
(6) |
Pomimo wysiłków podejmowanych przez podmioty zaangażowane w produkcję ekologicznego materiału rozmnożeniowego roślin nadal istnieje wiele gatunków, podgatunków lub odmian, w odniesieniu do których nie jest dostępny ekologiczny materiał rozmnożeniowy roślin i materiał rozmnożeniowy roślin w okresie konwersji i w przypadku których konieczne jest uproszczenie procesu wydawania zezwoleń poprzez zmniejszenie obciążeń administracyjnych bez zagrażania ekologicznemu charakterowi produktów. W związku z tym oraz w celu zmniejszenia liczby wniosków o indywidualne zezwolenia należy przewidzieć wydawanie rocznych krajowych zezwoleń ogólnych dotyczących gatunków, podgatunków lub odmian, z zastrzeżeniem określonych warunków, oraz przyjęcie krajowych wykazów gatunków lub podgatunków, w odniesieniu do których odpowiednie odmiany ekologicznego materiału rozmnożeniowego roślin i materiału rozmnożeniowego roślin w okresie konwersji dostępne są w wystarczającej ilości. Takie podejście powinno pozwolić na ograniczenie korzystania z indywidualnych zezwoleń. Ponadto wspomniane wykazy krajowe stanowią istotne informacje, które mają na celu zwiększenie wiedzy i pewności w sektorze ekologicznego materiału rozmnożeniowego roślin, a tym samym ułatwienie dalszego rozwoju zarówno w tym wysoko wyspecjalizowanym sektorze produkcji, jak i w stosowaniu ekologicznego materiału rozmnożeniowego roślin. |
(7) |
Należy zatem odpowiednio zmienić część I załącznika II do rozporządzenia (UE) 2018/848. |
(8) |
W celu zapewnienia jasności i pewności prawa niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane od daty rozpoczęcia stosowania rozporządzenia (UE) 2018/848, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W części I załącznika II do rozporządzenia (UE) 2018/848 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2021 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 16 września 2020 r.
W imieniu Komisji
Ursula VON DER LEYEN
Przewodnicząca
ZAŁĄCZNIK
W części I załącznika II do rozporządzenia (UE) 2018/848 wprowadza się następujące zmiany:
1) |
pkt 1.8.5.1–1.8.5.5 otrzymują brzmienie:
|
2) |
dodaje się pkt 1.8.5.6 i 1.8.5.7 w brzmieniu:
|
1.12.2020 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 402/27 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2020/1795
z dnia 30 listopada 2020 r.
dotyczące zezwolenia na stosowanie chelatu żelaza z lizyną i kwasem glutaminowym jako dodatku paszowego dla wszystkich gatunków zwierząt
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2003 r. w sprawie dodatków stosowanych w żywieniu zwierząt (1), w szczególności jego art. 9 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W rozporządzeniu (WE) nr 1831/2003 przewidziano udzielanie zezwoleń na stosowanie dodatków w żywieniu zwierząt oraz określono sposób uzasadniania i procedury udzielania takich zezwoleń. |
(2) |
Zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 złożono wniosek o zezwolenie na stosowanie chelatu żelaza z lizyną i kwasem glutaminowym. Do wniosku dołączone zostały dane szczegółowe oraz dokumenty wymagane na mocy art. 7 ust. 3 tego rozporządzenia. |
(3) |
Wniosek dotyczy zezwolenia na stosowanie chelatu żelaza z lizyną i kwasem glutaminowym jako dodatku paszowego dla wszystkich gatunków zwierząt, celem sklasyfikowania go w kategorii „dodatki dietetyczne”. |
(4) |
W opiniach z dnia 4 lipca 2019 r. (2) i z dnia 25 maja 2020 r. (3) Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) stwierdził, że w proponowanych warunkach stosowania chelat żelaza z lizyną i kwasem glutaminowym nie ma szkodliwych skutków dla zdrowia zwierząt ani bezpieczeństwa konsumentów. Urząd stwierdził również, że dodatek działa drażniąco na oczy oraz uczulająco na skórę i drogi oddechowe oraz potwierdził istnienie ryzyka dla użytkowników dodatku przy wdychaniu. W związku z tym Komisja uważa, że należy zastosować odpowiednie środki ochronne, aby zapobiec szkodliwym skutkom dla zdrowia ludzi, w szczególności w odniesieniu do użytkowników dodatku. Urząd stwierdził również, że dodatek ten nie stwarza dodatkowego ryzyka dla środowiska w porównaniu z innymi dopuszczonymi związkami żelaza i jest bogatym źródłem żelaza dla wszystkich gatunków zwierząt. Zdaniem Urzędu nie ma potrzeby wprowadzania szczegółowych wymogów dotyczących monitorowania po wprowadzeniu do obrotu. Urząd zweryfikował również sprawozdanie dotyczące metody analizy dodatku paszowego w paszy, przedłożone przez laboratorium referencyjne ustanowione rozporządzeniem (WE) nr 1831/2003. |
(5) |
Ocena dodatku dowodzi, że warunki udzielenia zezwolenia przewidziane w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 są spełnione, o ile zapewnione są odpowiednie środki ochronne dla użytkowników dodatku. W związku z tym należy zezwolić na stosowanie dodatku. |
(6) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Substancja wyszczególniona w załączniku, należąca do kategorii „dodatki dietetyczne” i do grupy funkcjonalnej „mieszanki pierwiastków śladowych”, zostaje dopuszczona jako dodatek stosowany w żywieniu zwierząt zgodnie z warunkami określonymi w załączniku.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 30 listopada 2020 r.
W imieniu Komisji
Ursula VON DER LEYEN
Przewodnicząca
(1) Dz.U. L 268 z 18.10.2003, s. 29.
(2) Dziennik EFSA 2019;17(7):5792.
(3) Dziennik EFSA 18(6):6164.
ZAŁĄCZNIK
Numer identyfikacyjny dodatku |
Nazwa posiadacza zezwolenia |
Dodatek |
Skład, wzór chemiczny, opis, metoda analityczna |
Gatunek lub kategoria zwierzęcia |
Maksymalny wiek |
Minimalna zawartość |
Maksymalna zawartość |
Pozostałe przepisy |
Data ważności zezwolenia |
|||||||||||||||||||
Zawartość pierwiastka (Fe) w mg/kg mieszanki paszowej pełnoporcjowej o wilgotności 12 % |
||||||||||||||||||||||||||||
Kategoria: dodatki dietetyczne. Grupa funkcjonalna: mieszanki pierwiastków śladowych |
||||||||||||||||||||||||||||
3b111 |
- |
Chelat żelaza z lizyną i kwasem glutaminowym |
Skład dodatku Mieszanina chelatów żelaza z lizyną i chelatów żelaza z kwasem glutaminowym w stosunku 1:1 w postaci proszku o
|
Wszystkie gatunki zwierząt |
- |
- |
Owce: 500 (łącznie (2)) Bydło i drób: 450 (łącznie (2)) Prosięta do tygodnia przed odstawieniem od maciory: 250 mg/dzień (łącznie (2)) Zwierzęta domowe: 600 (łącznie (2)) Pozostałe gatunki: 750 (łącznie (2)) |
|
21.12.2030 |
|||||||||||||||||||
Charakterystyka substancji czynnych Wzory chemiczne: Sól chlorkowo-wodorosiarczanowa kwasu żelazowo-2,6-diaminoheksanowego: C6H17ClFeN2O7S Sól sodowo-wodorosiarczanowa kwasu żelazowo-2-aminopentanodiowego: C5H12FeNNaO10S |
||||||||||||||||||||||||||||
Metody analityczne (1) Do oznaczania ilościowego zawartości lizyny i kwasu glutaminowego w dodatku paszowym:
W celu potwierdzenia budowy chelatowej dodatku paszowego:
Do oznaczania ilościowego całkowitej zawartości żelaza w dodatku paszowym:
Do oznaczania ilościowego całkowitej zawartości żelaza w premiksach:
Do oznaczania ilościowego całkowitej zawartości żelaza w materiałach paszowych i w mieszankach paszowych:
|
(1) Szczegóły dotyczące metod analitycznych można uzyskać pod następującym adresem laboratorium referencyjnego: https://ec.europa.eu/jrc/en/eurl/feed-additives/evaluation-reports.
(2) Przy obliczaniu całkowitej zawartości żelaza w paszy nie uwzględnia się ilości żelaza obojętnego.
1.12.2020 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 402/31 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2020/1796
z dnia 30 listopada 2020 r.
dotyczące zezwolenia na stosowanie L-glutaminy wytwarzanej przez Corynebacterium glutamicum NITE BP-02524 jako dodatku paszowego dla wszystkich gatunków zwierząt
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2003 r. w sprawie dodatków stosowanych w żywieniu zwierząt (1), w szczególności jego art. 9 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W rozporządzeniu (WE) nr 1831/2003 przewidziano udzielanie zezwoleń na stosowanie dodatków w żywieniu zwierząt oraz określono sposób uzasadniania i procedury udzielania takich zezwoleń. |
(2) |
Zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 złożono wniosek o zezwolenie na stosowanie L-glutaminy wytwarzanej przez Corynebacterium glutamicum NITE BP-02524 jako dodatku paszowego dla wszystkich gatunków zwierząt. Do wniosku dołączone zostały dane szczegółowe oraz dokumenty wymagane na mocy art. 7 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003. |
(3) |
Wniosek dotyczy zezwolenia na stosowanie L-glutaminy wytwarzanej przez Corynebacterium glutamicum NITE BP-02524 jako dodatku paszowego dla wszystkich gatunków zwierząt, celem sklasyfikowania go w kategorii „dodatki dietetyczne”, grupa funkcjonalna „aminokwasy, ich sole i podobne produkty” oraz w kategorii „dodatki sensoryczne”, grupa funkcjonalna „substancje aromatyzujące”. |
(4) |
W opinii z dnia 18 marca 2020 r. (2) Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) stwierdził, że w proponowanych warunkach stosowania L-glutamina wytwarzana przez Corynebacterium glutamicum NITE BP-02524 nie ma szkodliwych skutków dla zdrowia zwierząt, zdrowia ludzi ani środowiska. Urząd stwierdził również, że dodatek ten jest bogatym źródłem glutaminy dla wszystkich gatunków zwierząt, oraz stwierdził, że aby uzupełniająca L-glutamina była w pełni skuteczna u przeżuwaczy, należy ją chronić przed degradacją w żwaczu. |
(5) |
W odniesieniu do zastosowania jako środka aromatyzującego Urząd stwierdza, że w przypadku stosowania w zalecanej dawce nie jest konieczne dalsze wykazywanie skuteczności. Stosowanie L-glutaminy jako substancji aromatyzującej nie jest dozwolone w wodzie do pojenia. Jest mało prawdopodobne, aby L-glutamina podawana jako substancja aromatyzująca w zalecanej dawce dawała jakiekolwiek powody do obaw. Fakt, że L-glutamina nie jest dopuszczona do stosowania jako środek aromatyzujący w wodzie do pojenia, nie wyklucza jej stosowania w mieszankach paszowych podawanych z wodą. Aby umożliwić ściślejszą kontrolę stosowania L-glutaminy jako substancji aromatyzującej, należy wprowadzić pewne ograniczenia i warunki. W przypadku L-glutaminy na etykiecie dodatku należy wskazać zalecaną zawartość. W razie przekroczenia tej zawartości stosowne informacje powinny być podawane na etykietach premiksów. |
(6) |
Zdaniem Urzędu nie ma potrzeby wprowadzania szczegółowych wymogów dotyczących monitorowania po wprowadzeniu do obrotu. Urząd zweryfikował również sprawozdania dotyczące metody analizy dodatku paszowego w paszy, przedłożone przez laboratorium referencyjne ustanowione rozporządzeniem (WE) nr 1831/2003. |
(7) |
Ocena L-glutaminy wytwarzanej przez Corynebacterium glutamicum NITE BP-02524 dowodzi, że warunki udzielenia zezwolenia przewidziane w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 są spełnione. W związku z tym należy zezwolić na stosowanie tego dodatku, jak określono w załączniku do niniejszego rozporządzenia. |
(8) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
1. Substancja wyszczególniona w załączniku, należąca do kategorii „dodatki dietetyczne” i do grupy funkcjonalnej „aminokwasy, ich sole i podobne produkty”, zostaje dopuszczona jako dodatek paszowy stosowany w żywieniu zwierząt zgodnie z warunkami określonymi w załączniku.
2. Substancja wyszczególniona w załączniku, należąca do kategorii „dodatki sensoryczne” i do grupy funkcjonalnej „substancje aromatyzujące”, zostaje dopuszczona jako dodatek paszowy stosowany w żywieniu zwierząt zgodnie z warunkami określonymi w załączniku.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 30 listopada 2020 r.
W imieniu Komisji
Ursula VON DER LEYEN
Przewodnicząca
(1) Dz.U. L 268 z 18.10.2003, s. 29.
(2) Dziennik EFSA 2020; 18(4):6075.
ZAŁĄCZNIK
Numer identyfikacyjny dodatku |
Nazwa posiadacza zezwolenia |
Dodatek |
Skład, wzór chemiczny, opis, metoda analityczna |
Gatunek lub kategoria zwierzęcia |
Maksymalny wiek |
Minimalna zawartość |
Maksymalna zawartość |
Pozostałe przepisy |
Data ważności zezwolenia |
||||||||||||||
mg/kg mieszanki paszowej pełnoporcjowej o wilgotności 12 % |
|||||||||||||||||||||||
Kategoria: dodatki dietetyczne. Grupa funkcjonalna: aminokwasy, ich sole i podobne produkty |
|||||||||||||||||||||||
3c451 |
- |
L-glutamina |
Skład dodatku Substancja w proszku o minimalnej zawartości 98 % L-glutaminy Charakterystyka substancji czynnej L-glutamina wytwarzana w drodze fermentacji przez Corynebacterium glutamicum NITE BP-02524 Nazwa IUPAC: kwas (2S)-2,5-diamino-5-oksopentanowy Numer CAS: 56-85-9 Numer EINECS: 200-292-1 Wzór chemiczny: C5H10N2O3 Metoda analityczna (1) Do analizy jakościowej L-glutaminy w dodatku paszowym:
Do oznaczania ilościowego glutaminy w dodatku paszowym, premiksach, mieszankach paszowych i materiałach paszowych:
|
Wszystkie gatunki zwierząt |
- |
- |
- |
|
21.12.2030 |
||||||||||||||
Kategoria: dodatki sensoryczne. Grupa funkcjonalna: substancje aromatyzujące |
|||||||||||||||||||||||
Numer identyfikacyjny dodatku |
Nazwa posiadacza zezwolenia |
Dodatek |
Skład, wzór chemiczny, opis, metoda analityczna |
Gatunek lub kategoria zwierzęcia |
Maksymalny wiek |
Minimalna zawartość |
Maksymalna zawartość |
Pozostałe przepisy |
Data ważności zezwolenia |
||||||||||||||
mg substancji czynnej/kg mieszanki paszowej pełnoporcjowej o wilgotności 12 % |
|||||||||||||||||||||||
3c451 |
- |
L-glutamina |
Skład dodatku Substancja w proszku o minimalnej zawartości 98 % L-glutaminy Charakterystyka substancji czynnej L-glutamina wytwarzana w drodze fermentacji przez Corynebacterium glutamicum NITE BP-02524 Nazwa IUPAC: kwas (2S)-2,5-diamino- 5-oksopentanowy Numer CAS: 56-85-9 Numer EINECS: 200-292-1 Wzór chemiczny: C5H10N2O3 Numer FLAVIS: 17.007 Metoda analityczna (1) Do analizy jakościowej L-glutaminy w dodatku paszowym:
Do oznaczania ilościowego glutaminy w dodatku paszowym i w premiksach:
|
Wszystkie gatunki zwierząt |
- |
- |
- |
|
21.12.2030 |
(1) Szczegóły dotyczące metod analitycznych można uzyskać pod następującym adresem laboratorium referencyjnego: https://ec.europa.eu/jrc/en/eurl/feed-additives/evaluation-reports.
1.12.2020 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 402/36 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2020/1797
z dnia 30 listopada 2020 r.
dotyczące zezwolenia na stosowanie L-waliny wytwarzanej przez Escherichia coli KCCM 80159 jako dodatku paszowego dla wszystkich gatunków zwierząt
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2003 r. w sprawie dodatków stosowanych w żywieniu zwierząt (1), w szczególności jego art. 9 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W rozporządzeniu (WE) nr 1831/2003 przewidziano udzielanie zezwoleń na stosowanie dodatków w żywieniu zwierząt oraz określono sposób uzasadniania i procedury udzielania takich zezwoleń. |
(2) |
Zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 złożono wniosek o zezwolenie na stosowanie L-waliny. Do wniosku dołączone zostały dane szczegółowe oraz dokumenty wymagane na mocy art. 7 ust. 3 tego rozporządzenia. |
(3) |
Wniosek ten dotyczy zezwolenia na stosowanie L-waliny wytwarzanej przez Escherichia coli KCCM 80159 jako dodatku paszowego dla wszystkich gatunków zwierząt, celem sklasyfikowania go w kategorii „dodatki dietetyczne”, grupa funkcjonalna „aminokwasy, ich sole i podobne produkty”. |
(4) |
W opinii z dnia 18 marca 2020 r. (2) Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) stwierdził, że w proponowanych warunkach stosowania L-walina wytwarzana przez Escherichia coli KCCM 80159, jeżeli jest uzupełnieniem diet stosowanym w odpowiednich ilościach, nie ma niekorzystnego wpływu na zdrowie zwierząt i ludzi ani na środowisko. Ponadto Urząd stwierdził, że uznaje się ją za bogate źródło niezbędnego aminokwasu L-waliny w żywieniu zwierząt, oraz że dodatek ten należy chronić przed degradacją w żwaczu, aby był skuteczny u przeżuwaczy. Zdaniem Urzędu nie ma potrzeby wprowadzania szczegółowych wymogów dotyczących monitorowania po wprowadzeniu do obrotu. Urząd zweryfikował również sprawozdania dotyczące metody analizy dodatku paszowego w paszy, przedłożone przez laboratorium referencyjne ustanowione rozporządzeniem (WE) nr 1831/2003. |
(5) |
Ocena L-waliny wytwarzanej przez Escherichia coli KCCM 80159 dowodzi, że warunki udzielenia zezwolenia przewidziane w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 są spełnione. W związku z tym należy zezwolić na stosowanie tej substancji, jak określono w załączniku do niniejszego rozporządzenia. |
(6) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Substancja wyszczególniona w załączniku, należąca do kategorii „dodatki dietetyczne” i do grupy funkcjonalnej „aminokwasy, ich sole i podobne produkty”, zostaje dopuszczona jako dodatek paszowy stosowany w żywieniu zwierząt zgodnie z warunkami określonymi w załączniku.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 30 listopada 2020 r.
W imieniu Komisji
Ursula VON DER LEYEN
Przewodnicząca
(1) Dz.U. L 268 z 18.10.2003, s. 29.
(2) Dziennik EFSA 2020;18(4):6074.
ZAŁĄCZNIK
Numer identyfikacyjny dodatku |
Nazwa posiadacza zezwolenia |
Dodatek |
Skład, wzór chemiczny, opis, metoda analityczna |
Gatunek lub kategoria zwierzęcia |
Maksymalny wiek |
Minimalna zawartość |
Maksymalna zawartość |
Pozostałe przepisy |
Data ważności zezwolenia |
||||||
mg/kg mieszanki paszowej pełnoporcjowej o wilgotności 12 % |
|||||||||||||||
Kategoria: dodatki dietetyczne Grupa funkcjonalna: aminokwasy, ich sole i podobne produkty |
|||||||||||||||
3c370 |
- |
L-walina |
Skład dodatku Proszek o minimalnej zawartości L-waliny 98 % (w suchej masie) i o maksymalnej zawartości wody 1,5 % |
Wszystkie gatunki |
- |
|
|
|
21.12.2030 |
||||||
Charakterystyka substancji czynnej L-walina ((2S) kwas 2-amino-3-metylobutanowy) wytwarzana przez Escherichia coli KCCM 80159 Wzór chemiczny: C5H11NO2 Numer CAS: 72-18-4 |
|||||||||||||||
Metoda analityczna (1) Do analizy jakościowej L-waliny w dodatku paszowym:
Do oznaczania ilościowego zawartości waliny w dodatku paszowym:
Do oznaczania ilościowego zawartości waliny w premiksach, materiałach paszowych i mieszankach paszowych:
|
(1) Szczegóły dotyczące metod analitycznych można uzyskać pod następującym adresem laboratorium referencyjnego: https://ec.europa.eu/jrc/en/eurl/feed-additives/evaluation-reports.
(2) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 152/2009 z dnia 27 stycznia 2009 r. ustanawiające metody pobierania próbek i dokonywania analiz do celów urzędowej kontroli pasz (Dz.U. L 54 z 26.2.2009, s. 1).
1.12.2020 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 402/39 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2020/1798
z dnia 30 listopada 2020 r.
dotyczące zezwolenia na stosowanie monochlorowodorku L-lizyny wytwarzanego przez Corynebacterium glutamicum DSM 32932 oraz siarczanu L-lizyny wytwarzanego przez Corynebacterium glutamicum KFCC 11043 jako dodatków paszowych dla wszystkich gatunków zwierząt
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2003 r. w sprawie dodatków stosowanych w żywieniu zwierząt (1), w szczególności jego art. 9 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W rozporządzeniu (WE) nr 1831/2003 przewidziano udzielanie zezwoleń na stosowanie dodatków w żywieniu zwierząt oraz określono sposób uzasadniania i procedury udzielania takich zezwoleń. |
(2) |
Zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 złożono wnioski o zezwolenie na stosowanie monochlorowodorku L-lizyny wytwarzanego przez Corynebacterium glutamicum DSM 32932 oraz siarczanu L-lizyny wytwarzanego przez Corynebacterium glutamicum KFCC 11043. Do wniosków dołączone zostały dane szczegółowe oraz dokumenty wymagane na mocy art. 7 ust. 3 tego rozporządzenia. |
(3) |
Wnioski te dotyczą zezwolenia na stosowanie monochlorowodorku L-lizyny wytwarzanego przez Corynebacterium glutamicum DSM 32932 oraz siarczanu L-lizyny wytwarzanego przez Corynebacterium glutamicum KFCC 11043 jako dodatków paszowych dla wszystkich gatunków zwierząt, celem sklasyfikowania ich w kategorii „dodatki dietetyczne”, grupa funkcjonalna „aminokwasy, ich sole i podobne produkty”. |
(4) |
W opinii z dnia 19 marca 2020 r. (2) Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) stwierdził, że w proponowanych warunkach stosowania monochlorowodorek L-lizyny wytwarzany przez Corynebacterium glutamicum DSM 32932 nie ma szkodliwych skutków dla zdrowia zwierząt, bezpieczeństwa konsumentów ani środowiska. Urząd stwierdził, że istnieje ryzyko dla użytkowników dodatku, ponieważ działa on drażniąco na oczy. W związku z tym Komisja uważa, że należy zastosować odpowiednie środki ochronne, aby zapobiec szkodliwym skutkom dla zdrowia ludzi, w szczególności w odniesieniu do użytkowników dodatku. W opinii z dnia 1 lipca 2020 r. (3) Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) stwierdził, że w proponowanych warunkach stosowania siarczan L-lizyny wytwarzany przez Corynebacterium glutamicum KFCC 11043 nie ma szkodliwych skutków dla zdrowia zwierząt, bezpieczeństwa konsumentów ani środowiska. Urząd stwierdził również, że obydwa dodatki są bogatymi źródłami aminokwasu L-lizyny dla wszystkich gatunków zwierząt oraz że dodatki te należy chronić przed degradacją w żwaczu, aby były równie skuteczne u przeżuwaczy jak u gatunków innych niż przeżuwacze. Zdaniem Urzędu nie ma potrzeby wprowadzania szczegółowych wymogów dotyczących monitorowania po wprowadzeniu do obrotu. Urząd zweryfikował również sprawozdania dotyczące metody analizy dodatku paszowego w paszy, przedłożone przez laboratorium referencyjne ustanowione rozporządzeniem (WE) nr 1831/2003. |
(5) |
Ocena monochlorowodorku L-lizyny wytwarzanego przez Corynebacterium glutamicum DSM 32932 oraz siarczanu L-lizyny wytwarzanego przez Corynebacterium glutamicum KFCC 11043 dowodzi, że warunki udzielenia zezwolenia przewidziane w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 są spełnione. W związku z tym należy zezwolić na stosowanie tych substancji, jak określono w załączniku do niniejszego rozporządzenia. |
(6) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Substancje wyszczególnione w załączniku, należące do kategorii „dodatki dietetyczne” i do grupy funkcjonalnej „aminokwasy, ich sole i podobne produkty”, zostają dopuszczone jako dodatki stosowane w żywieniu zwierząt zgodnie z warunkami określonymi w załączniku.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 30 listopada 2020 r.
W imieniu Komisji
Ursula VON DER LEYEN
Przewodnicząca
(1) Dz.U. L 268 z 18.10.2003, s. 29.
(2) Dziennik EFSA 2020;18(4):6078.
(3) Dziennik EFSA 2020;18(7):6203.
ZAŁĄCZNIK
Numer identyfikacyjny dodatku |
Nazwa posiadacza zezwolenia |
Dodatek |
Skład, wzór chemiczny, opis, metoda analityczna |
Gatunek lub kategoria zwierzęcia |
Maksymalny wiek |
Minimalna zawartość |
Maksymalna zawartość |
Pozostałe przepisy |
Data ważności zezwolenia |
||||||||
mg/kg mieszanki paszowej pełnoporcjowej o wilgotności 12 % |
|||||||||||||||||
Kategoria: dodatki dietetyczne Grupa funkcjonalna: aminokwasy, ich sole i podobne produkty |
|||||||||||||||||
3c322i |
|
Monochlorowodorek L-lizyny, technicznie czysty |
Skład dodatku monochlorowodorek L-lizyny w formie sproszkowanej, zawierający co najmniej 78 % L-lizyny, o maksymalnej wilgotności 1,5 % |
Wszystkie gatunki |
- |
- |
- |
|
21.12.2030 |
||||||||
Charakterystyka substancji czynnej Monochlorowodorek L-lizyny wytwarzany w drodze fermentacji przez Corynebacterium glutamicum DSM 32932 Wzór chemiczny: C6H15ClN2O2 Numer CAS: 657-27-2 Metody analityczne (1) Do analizy jakościowej monochlorowodorku L-lizyny w dodatku paszowym:
Do oznaczania ilościowego lizyny w dodatku paszowym i w premiksach zawierających ponad 10 % lizyny:
Do oznaczania ilościowego lizyny w premiksach, mieszankach paszowych i materiałach paszowych:
|
|||||||||||||||||
3c323 |
|
Siarczan L-lizyny |
Skład dodatku Granulat o minimalnej zawartości L-lizyny wynoszącej 55 % i maksymalnej zawartości siarczanu 22 % oraz o wilgotności 4 %. |
Wszystkie gatunki |
- |
- |
10 000 |
|
21.12.2030 |
||||||||
Charakterystyka substancji czynnej Siarczan L-lizyny wytwarzany w drodze fermentacji przez Corynebacterium glutamicum KFCC 11043 Wzór chemiczny: C12H30N4O8S Numer CAS: 60343-69-3 |
|||||||||||||||||
Metody analityczne (1) Do oznaczania ilościowego lizyny w dodatku paszowym i w premiksach zawierających ponad 10 % lizyny:
Do analizy jakościowej siarczanu w dodatku paszowym:
Do oznaczania ilościowego lizyny w premiksach, mieszankach paszowych i materiałach paszowych:
|
(1) Szczegóły dotyczące metod analitycznych można uzyskać pod następującym adresem laboratorium referencyjnego: https://ec.europa.eu/jrc/en/eurl/feed-additives/evaluation-reports.
(2) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 152/2009 z dnia 27 stycznia 2009 r. ustanawiające metody pobierania próbek i dokonywania analiz do celów urzędowej kontroli pasz (Dz.U. L 54 z 26.2.2009, s. 1).
1.12.2020 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 402/43 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2020/1799
z dnia 30 listopada 2020 r.
dotyczące zezwolenia na stosowanie preparatu 6-fitazy wytwarzanej przez Komagataella phaffii CGMCC 12056 jako dodatku paszowego dla kur niosek i innych ptaków nieśnych (posiadacz zezwolenia: Andrés Pintaluba S.A.)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2003 r. w sprawie dodatków stosowanych w żywieniu zwierząt (1), w szczególności jego art. 9 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W rozporządzeniu (WE) nr 1831/2003 przewidziano udzielanie zezwoleń na stosowanie dodatków w żywieniu zwierząt oraz określono sposób uzasadniania i procedury udzielania takich zezwoleń. |
(2) |
Zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 złożono wniosek o zezwolenie na stosowanie preparatu 6-fitazy. Do wniosku dołączone zostały dane szczegółowe oraz dokumenty wymagane na mocy art. 7 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003. |
(3) |
Wniosek dotyczy zezwolenia na stosowanie preparatu 6-fitazy wytwarzanej przez Komagataella phaffii CGMCC 12056 jako dodatku paszowego dla kur niosek i innych ptaków nieśnych, celem sklasyfikowania go w kategorii „dodatki zootechniczne”, grupa funkcjonalna „substancje polepszające strawność”. |
(4) |
W opinii z dnia 7 maja 2020 r. (2) Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) stwierdził, że w proponowanych warunkach stosowania preparat 6-fitazy wytwarzanej przez Komagataella phaffii CGMCC 12056 nie ma szkodliwych skutków dla zdrowia kur niosek i innych ptaków nieśnych, bezpieczeństwa konsumentów ani środowiska. Urząd stwierdził również, że dodatek należy uznać za substancję potencjalnie działającą uczulająco na drogi oddechowe. W związku z tym Komisja uważa, że należy zastosować odpowiednie środki ochronne, aby zapobiec szkodliwym skutkom dla zdrowia ludzi, w szczególności w odniesieniu do użytkowników dodatku. Urząd stwierdził, że dodatek stanowi skuteczny dodatek zootechniczny polepszający strawność w żywieniu kur niosek i innych ptaków nieśnych. Zdaniem Urzędu nie ma potrzeby wprowadzania szczegółowych wymogów dotyczących monitorowania po wprowadzeniu do obrotu. Urząd zweryfikował również sprawozdanie dotyczące metody analizy dodatku paszowego w paszy, przedłożone przez laboratorium referencyjne ustanowione rozporządzeniem (WE) nr 1831/2003. |
(5) |
Ocena preparatu 6-fitazy wytwarzanej przez Komagataella phaffii CGMCC 12056 dowodzi, że warunki udzielenia zezwolenia przewidziane w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 są spełnione. W związku z tym należy zezwolić na stosowanie preparatu, jak określono w załączniku do niniejszego rozporządzenia. |
(6) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Preparat wyszczególniony w załączniku, należący do kategorii „dodatki zootechniczne” i do grupy funkcjonalnej „substancje polepszające strawność”, zostaje dopuszczony jako dodatek stosowany w żywieniu zwierząt zgodnie z warunkami określonymi w załączniku.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 30 listopada 2020 r.
W imieniu Komisji
Ursula VON DER LEYEN
Przewodnicząca
(1) Dz.U. L 268 z 18.10.2003, s. 29.
(2) Dziennik EFSA 2020;18(5): 6142.
ZAŁĄCZNIK
Numer identyfikacyjny dodatku |
Nazwa posiadacza zezwolenia |
Dodatek |
Skład, wzór chemiczny, opis, metoda analityczna |
Gatunek lub kategoria zwierzęcia |
Maksymalny wiek |
Minimalna zawartość |
Maksymalna zawartość |
Pozostałe przepisy |
Data ważności zezwolenia |
||||
mg substancji czynnej/kg mieszanki paszowej pełnoporcjowej o wilgotności 12 % |
|||||||||||||
Kategoria: dodatki zootechniczne Grupa funkcjonalna: substancje polepszające strawność |
|||||||||||||
4a31 |
Andrés Pintaluba S.A. |
6-fitaza (EC 3.1.3.26) |
Skład dodatku Preparat 6-fitazy (EC 3.1.3.26) wytwarzanej przez Komagataella phaffii (CGMCC 12056), o minimalnej aktywności: Postać stała: 20 000 U (1)/g Postać płynna: 20 000 U/ml |
kury nioski i inne ptaki nieśne |
- |
300 U |
- |
|
21.12.2030 |
||||
Charakterystyka substancji czynnej 6-fitaza (EC 3.1.3.26) wytwarzana w drodze fermentacji przez Komagataella phaffii CGMCC 12056 |
|||||||||||||
Metoda analityczna (2) Do oznaczania ilościowego aktywności fitazy w dodatku paszowym:
Do oznaczania ilościowego aktywności fitazy w premiksach:
Do oznaczania ilościowego aktywności fitazy w materiałach paszowych i w mieszankach paszowych:
|
(1) Jedna jednostka (U) odpowiada ilości enzymu, która uwalnia z fitynianu 1 mikromol nieorganicznego fosforanu na minutę, przy pH 5,5 i temperaturze 37 °C.
(2) Szczegóły dotyczące metod analitycznych można uzyskać pod następującym adresem laboratorium referencyjnego: https://ec.europa.eu/jrc/en/eurl/feed-additives/evaluation-reports.
1.12.2020 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 402/46 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2020/1800
z dnia 30 listopada 2020 r.
dotyczące zezwolenia na stosowanie glutaminianu monosodowego wytwarzanego w drodze fermentacji przez Corynebacterium glutamicum KCCM 80188 jako dodatku paszowego dla wszystkich gatunków zwierząt
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2003 r. w sprawie dodatków stosowanych w żywieniu zwierząt (1), w szczególności jego art. 9 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W rozporządzeniu (WE) nr 1831/2003 przewidziano udzielanie zezwoleń na stosowanie dodatków w żywieniu zwierząt oraz określono sposób uzasadniania i procedury udzielania takich zezwoleń. |
(2) |
Zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 złożono wniosek o zezwolenie na stosowanie glutaminianu monosodowego wytwarzanego w drodze fermentacji przez Corynebacterium glutamicum KCCM 80188. Do wniosku dołączone zostały dane szczegółowe oraz dokumenty wymagane na mocy art. 7 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003. |
(3) |
Wniosek dotyczy zezwolenia na stosowanie glutaminianu monosodowego wytwarzanego w drodze fermentacji przez Corynebacterium glutamicum KCCM 80188 jako dodatku paszowego dla wszystkich gatunków zwierząt. Wnioskodawca wystąpił o zaklasyfikowanie tego dodatku w kategorii „dodatki sensoryczne”. |
(4) |
Wnioskodawca wystąpił o zezwolenie na stosowanie dodatku paszowego również w wodzie do pojenia. Rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 nie przewiduje jednak zezwolenia na stosowanie „substancji aromatyzujących” w wodzie do pojenia. W związku z tym nie należy zezwalać na stosowanie w wodzie do pojenia glutaminianu monosodowego wytwarzanego w drodze fermentacji przez Corynebacterium glutamicum KCCM 80188. Fakt, że dodatek nie jest dopuszczony do stosowania jako środek aromatyzujący w wodzie do pojenia, nie wyklucza jego stosowania w mieszankach paszowych podawanych z wodą. |
(5) |
W opinii z dnia 19 marca 2020 r. (2) Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) stwierdził, że w proponowanych warunkach stosowania glutaminian monosodowy wytwarzany w drodze fermentacji przez Corynebacterium glutamicum KCCM 80188 nie ma szkodliwych skutków dla zdrowia zwierząt, zdrowia konsumentów ani środowiska. W opinii Urząd stwierdził, że dodatek nie działa toksycznie w następstwie wdychania, nie działa podrażniająco na skórę ani oczy oraz nie działa uczulająco na skórę. Ponadto Urząd stwierdził, że dobrze udowodniono fakt, że glutaminian monosodowy poprawia smak żywności, a zatem nie jest konieczne dodatkowe wykazanie jego skuteczności w paszy. Zdaniem Urzędu nie ma potrzeby wprowadzania szczegółowych wymogów dotyczących monitorowania po wprowadzeniu do obrotu. Urząd zweryfikował również sprawozdanie dotyczące metod analizy dodatku paszowego w paszy, przedłożone przez laboratorium referencyjne ustanowione rozporządzeniem (WE) nr 1831/2003. |
(6) |
Ocena glutaminianu monosodowego wytwarzanego w drodze fermentacji przez Corynebacterium glutamicum KCCM 80188 dowodzi, że warunki udzielenia zezwolenia przewidziane w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 są spełnione. W związku z tym należy zezwolić na stosowanie tej substancji, jak określono w załączniku do niniejszego rozporządzenia. |
(7) |
Aby umożliwić ściślejszą kontrolę, należy wprowadzić pewne ograniczenia i warunki. W szczególności na etykiecie dodatku należy wskazać zalecaną zawartość. W razie przekroczenia tej zawartości stosowne informacje powinny być podawane na etykietach premiksów. |
(8) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Substancja wyszczególniona w załączniku, należąca do kategorii „dodatki sensoryczne” i do grupy funkcjonalnej „substancje aromatyzujące”, zostaje dopuszczona jako dodatek paszowy stosowany w żywieniu zwierząt zgodnie z warunkami określonymi w załączniku.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 30 listopada 2020 r.
W imieniu Komisji
Ursula VON DER LEYEN
Przewodnicząca
(1) Dz.U. L 268 z 18.10.2003, s. 29.
(2) Dziennik EFSA 2020; 18(4):6085.
ZAŁĄCZNIK
Numer identyfikacyjny dodatku |
Nazwa posiadacza zezwolenia |
Dodatek |
Skład, wzór chemiczny, opis, metoda analityczna |
Gatunek lub kategoria zwierzęcia |
Maksymalny wiek |
Minimalna zawartość |
Maksymalna zawartość |
Pozostałe przepisy |
Data ważności zezwolenia |
||||||||
mg substancji czynnej/kg mieszanki paszowej pełnoporcjowej o wilgotności 12 % |
|||||||||||||||||
Kategoria: dodatki sensoryczne Grupa funkcjonalna: substancje aromatyzujące |
|||||||||||||||||
2b621i |
- |
Glutaminian monosodowy |
Skład dodatku Glutaminian monosodowy Charakterystyka substancji czynnej L-glutaminian monosodowy wytwarzany w drodze fermentacji przez Corynebacterium glutamicum KCCM 80188 Czystość: ≥ 99 % (oznaczenie zawartości) Wzór chemiczny: C5H8NaNO4•H2O Numer CAS 6106-04-3 Metoda analizy (1) Do analizy jakościowej L-glutaminianu monosodowego w dodatku paszowym: Food Chemical Codex„Monosodium L-glutamate monograph” (Kodeks substancji chemicznych w żywności „Monografia dotycząca L-glutaminianu monosodowego”) Do oznaczania ilościowego L-glutaminianu monosodowego w dodatku paszowym: chromatografia jonowymienna z derywatyzacją pokolumnową i detekcją fotometryczną (IEC-VIS), zgodnie z opisem w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 152/2009 (załącznik III sekcja F) (2) Do oznaczania ilościowego L-glutaminianu monosodowego w premiksach: chromatografia jonowymienna z derywatyzacją pokolumnową i detekcją fotometryczną (IEC-VIS), rozporządzenie Komisji (WE) nr 152/2009 (załącznik III sekcja F) |
Wszystkie gatunki zwierząt |
- |
- |
- |
|
21.12.2030 |
(1) Szczegóły dotyczące metod analitycznych można uzyskać pod następującym adresem laboratorium referencyjnego: https://ec.europa.eu/jrc/en/eurl/feed-additives/evaluation-reports.
(2) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 152/2009 z dnia 27 stycznia 2009 r. ustanawiające metody pobierania próbek i dokonywania analiz do celów urzędowej kontroli pasz (Dz.U. L 54 z 26.2.2009, s. 1).
1.12.2020 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 402/49 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2020/1801
z dnia 30 listopada 2020 r.
dostosowujące współczynnik korygujący do płatności bezpośrednich przewidziany w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do roku kalendarzowego 2020
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 352/78, (WE) nr 165/94, (WE) nr 2799/98, (WE) nr 814/2000, (WE) nr 1290/2005 i (WE) nr 485/2008 (1), w szczególności jego art. 26 ust. 4,
po konsultacji z Komitetem ds. Funduszy Rolniczych,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2020/862 (2) ustalono współczynnik korygujący do płatności bezpośrednich przewidziany w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do roku kalendarzowego 2020. Ten współczynnik korygujący został ustalony na podstawie informacji dostępnych w kontekście projektu budżetu na 2021 r., w szczególności z uwzględnieniem kwoty dyscypliny finansowej w wysokości 487,6 mln EUR z tytułu rezerwy na wypadek kryzysów w sektorze rolnym, o której mowa w art. 25 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013. |
(2) |
Przy ustalaniu współczynnika korygującego uwzględniono również potrzebę zastosowania dyscypliny finansowej w celu przestrzegania rocznych pułapów, o których mowa w art. 16 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013, jak przewidziano w art. 26 ust. 1 tego rozporządzenia. |
(3) |
Chociaż w przypadku rezerwy na wypadek kryzysów w sektorze rolnym potrzeba zachowania dyscypliny finansowej kształtuje się na poziomie 487,6 mln EUR, wstępne szacunki dostępne w związku ze sporządzonym przez Komisję listem w sprawie poprawek nr 1 do projektu budżetu na 2021 r. obejmującym prognozy dotyczące płatności bezpośrednich i wydatków związanych z rynkiem wskazują jednak, że istnieje potrzeba dostosowania współczynnika korygującego dyscypliny finansowej określonego w rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2020/862. |
(4) |
W związku z tym, w oparciu o nowe informacje będące w posiadaniu Komisji, należy dostosować współczynnik korygujący zgodnie z art. 26 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 przed dniem 1 grudnia roku kalendarzowego, w odniesieniu do którego stosuje się współczynnik korygujący. |
(5) |
Zmieniony wniosek dotyczący rozporządzenia Rady określającego wieloletnie ramy finansowe na lata 2021–2027 (3) nie został jeszcze przyjęty. Jako środek zapobiegawczy i z uwagi na już bardzo zaawansowany etap procedury decyzyjnej dotyczącej przyjęcia tego rozporządzenia, do obliczenia współczynnika korygującego należy zatem wykorzystać saldo netto dostępne na wydatki Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji na rok budżetowy 2021 w wysokości 40 368,0 mln EUR (podpułap określony w konkluzjach Rady Europejskiej z dnia 21 lipca 2020 r., dostosowany do przesunięć zgłoszonych przez państwa członkowskie w ramach alokacji między Europejskim Funduszem Rolnym na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich a płatnościami bezpośrednimi). |
(6) |
Zasadniczo rolnicy składający wnioski o przyznanie pomocy w zakresie płatności bezpośrednich w odniesieniu do jednego roku kalendarzowego (N) otrzymują wypłatę w ustalonym terminie płatności w roku budżetowym (N+1). Państwa członkowskie mogą jednak, z zachowaniem pewnych limitów, realizować zaległe płatności na rzecz rolników po upływie tego terminu płatności. Takie zaległe płatności mogą być dokonywane w następnym roku budżetowym. W przypadku zastosowania dyscypliny finansowej w odniesieniu do danego roku kalendarzowego nie należy stosować współczynnika korygującego do płatności, w odniesieniu do których złożono wnioski o przyznanie pomocy w latach kalendarzowych innych niż rok kalendarzowy, w którym obowiązuje dyscyplina finansowa. W związku z tym, aby zapewnić równe traktowanie rolników, należy ustanowić przepis, zgodnie z którym współczynnik korygujący ma być stosowany wyłącznie do płatności, w odniesieniu do których wnioski o przyznanie pomocy złożono w roku kalendarzowym, w którym obowiązuje dyscyplina finansowa, niezależnie od tego, kiedy dokonywana jest dana płatność na rzecz rolników. |
(7) |
Art. 8 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1307/2013 (4) stanowi, że współczynnik korygujący stosowany do płatności bezpośrednich, ustalony zgodnie z art. 26 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 stosuje się wyłącznie do płatności bezpośrednich przekraczających 2 000 EUR, które zostaną przyznane rolnikom w odnośnym roku kalendarzowym. Ponadto art. 8 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1307/2013 stanowi, że w związku ze stopniowym wprowadzaniem płatności bezpośrednich współczynnik korygujący stosuje się do Chorwacji dopiero od dnia 1 stycznia 2022 r. Zatem współczynnik korygujący określony w niniejszym rozporządzeniu nie powinien mieć zastosowania do płatności dla rolników w tym państwie członkowskim. |
(8) |
Wartość dostosowanego współczynnika korygującego powinna zostać uwzględniona przy obliczaniu wszystkich płatności, które mają zostać przyznane rolnikowi w ramach wniosku o przyznanie pomocy złożonego w odniesieniu do roku kalendarzowego 2020. W celu zapewnienia jasności należy zatem uchylić rozporządzenie wykonawcze (UE) 2020/862. |
(9) |
W celu zapewnienia, by dostosowany współczynnik korygujący miał zastosowanie od dnia, od którego ma się rozpocząć wypłacanie płatności na rzecz rolników zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1306/2013, niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane od dnia 1 grudnia 2020 r., |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
1. W celu ustalenia współczynnika korygującego przewidzianego w art. 25 i 26 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 i zgodnie z art. 8 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1307/2013 kwoty płatności bezpośrednich w ramach systemów wsparcia wymienionych w załączniku I do rozporządzenia (UE) nr 1307/2013, które mają być przyznane rolnikom w wysokości przekraczającej 2 000 EUR na podstawie wniosku o przyznanie pomocy złożonego w odniesieniu do roku kalendarzowego 2020, zmniejsza się o współczynnik korygujący wynoszący 2,906192 %.
2. Zmniejszenie przewidziane w ust. 1 nie ma zastosowania w Chorwacji.
Artykuł 2
Rozporządzenie wykonawcze (UE) 2020/862 traci moc.
Artykuł 3
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 grudnia 2020 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 30 listopada 2020 r.
W imieniu Komisji
Ursula VON DER LEYEN
Przewodnicząca
(1) Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 549.
(2) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2020/862 z dnia 19 czerwca 2020 r. ustalające współczynnik korygujący do płatności bezpośrednich przewidziany w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do roku kalendarzowego 2020 (Dz.U. L 197 z 22.6.2020, s. 3).
(3) COM(2020) 443 final.
(4) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1307/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające przepisy dotyczące płatności bezpośrednich dla rolników na podstawie systemów wsparcia w ramach wspólnej polityki rolnej i uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 637/2008 i rozporządzenie Rady (WE) nr 73/2009 (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 608).
DECYZJE
1.12.2020 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 402/51 |
DECYZJA KOMISJI (UE) 2020/1802
z dnia 27 listopada 2020 r.
ustanawiająca przewodnik użytkownika, w którym określa się działania konieczne do uczestnictwa w EMAS, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1221/2009 w sprawie dobrowolnego udziału organizacji w systemie ekozarządzania i audytu we Wspólnocie (EMAS)
(notyfikowana jako dokument nr C(2020) 8151)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1221/2009 z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie dobrowolnego udziału organizacji w systemie ekozarządzania i audytu we Wspólnocie (EMAS), uchylające rozporządzenie (WE) nr 761/2001 oraz decyzje Komisji 2001/681/WE i 2006/193/WE (1), w szczególności jego art. 46 ust. 5, a także mając na uwadze, co następuje:
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W pkt 2.4.3. załącznika I do decyzji Komisji (UE) 2017/2285 z dnia 6 grudnia 2017 r. zmieniającej przewodnik użytkownika, w którym określa się działania konieczne do uczestnictwa w EMAS, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1221/2009 w sprawie dobrowolnego udziału organizacji w systemie ekozarządzania i audytu we Wspólnocie (EMAS) (2) określono wymogi dotyczące wykorzystania metody doboru próby do celów weryfikacji organizacji posiadających wiele obiektów. |
(2) |
W pkt 2.4.3.3 lit. a) przewodnika dla użytkowników zawartego w załączniku I do decyzji (UE) 2017/2285 określono sektory, w których dopuszczalne jest wykorzystanie metody doboru próby do celów weryfikacji organizacji posiadających wiele obiektów (tabela 9). |
(3) |
W pkt 2.4.3.3 lit. b) przewodnika dla użytkowników określono sektory, w których dopuszczalne jest wykorzystanie metody doboru próby do celów weryfikacji organizacji posiadających wiele obiektów w projektach pilotażowych (tabela 10) i określono, że po zakończeniu projektu pilotażowego i w oparciu o ocenę projektu pilotażowego komitet EMAS może zalecić włączenie tego sektora do wykazu sektorów, w których dopuszczalne jest wykorzystanie metody doboru próby (tabela 9). |
(4) |
W Niemczech przeprowadzono dwa projekty pilotażowe w sektorach wymienionych w tabeli 10: jeden projekt w sektorze handlu detalicznego (kod NACE 47.1) oraz jeden projekt dotyczący działalności w zakresie opieki rezydencjalnej (kod NACE 87) i pomocy społecznej bez zakwaterowania (kod NACE 88). Ocenę tych projektów pilotażowych przedstawiono komitetowi EMAS. |
(5) |
Na podstawie oceny projektów pilotażowych komitet EMAS zalecił włączenie tych sektorów do wykazu sektorów, w których dopuszczalne jest wykorzystanie metody doboru próby do celów weryfikacji organizacji posiadających wiele obiektów (tabela 9). |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Kody NACE 47.1, 87 i 88 oznaczają sektory, w których dopuszczalne jest wykorzystanie metody doboru próby do celów weryfikacji organizacji posiadających wiele obiektów. Sektory te przenosi się zatem z tabeli 10 do tabeli 9 w załączniku I do przewodnika dla użytkowników.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 27 listopada 2020 r.
W imieniu Komisji
Virginijus SINKEVIČIUS
Członek Komisji
1.12.2020 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 402/53 |
DECYZJA KOMISJI (UE) 2020/1803
z dnia 27 listopada 2020 r.
ustanawiająca kryteria oznakowania ekologicznego UE dla papieru zadrukowanego, wyrobów papierniczych oraz papierowych toreb z uchwytami
(notyfikowana jako dokument nr C(2020) 8155)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 66/2010 z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie oznakowania ekologicznego UE (1), w szczególności jego art. 8 ust. 2,
po konsultacji z Komitetem Unii Europejskiej ds. Oznakowania Ekologicznego,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Na mocy rozporządzenia (WE) nr 66/2010 oznakowanie ekologiczne UE można przyznawać produktom o ograniczonym poziomie wpływu na środowisko w ciągu ich całego cyklu życia. |
(2) |
Rozporządzenie (WE) nr 66/2010 stanowi, że określone kryteria oznakowania ekologicznego UE należy ustanowić według grup produktów. |
(3) |
Decyzją Komisji 2012/481/UE (2) ustanowiono kryteria i związane z nimi wymogi w zakresie oceny i weryfikacji dla grupy produktów „papier zadrukowany”. Decyzją Komisji (UE) 2018/1590 (3) okres ważności tych kryteriów i wymogów wydłużono do dnia 31 grudnia 2020 r. |
(4) |
Decyzją Komisji 2014/256/UE (4) ustanowiono kryteria i związane z nimi wymogi w zakresie oceny i weryfikacji dla grupy „produkty z papieru przetworzonego”. Decyzją Komisji (UE) 2017/1525 (5) okres ważności tych kryteriów i wymogów wydłużono do dnia 31 grudnia 2020 r. |
(5) |
Aby lepiej odzwierciedlić najlepszą praktykę na rynku dotyczącą tych grup produktów oraz uwzględnić innowacje wprowadzone w okresie przejściowym, należy określić nowy zestaw kryteriów dla produktów: papier zadrukowany, wyroby papiernicze i papierowe torby z uchwytami. |
(6) |
W sprawozdaniu z oceny adekwatności dotyczącej oznakowania ekologicznego UE (6) z dnia 30 czerwca 2017 r., w ramach której dokonano przeglądu wdrożenia rozporządzenia (WE) nr 66/2010, stwierdzono konieczność opracowania bardziej strategicznego podejścia do oznakowania ekologicznego UE, w tym, w stosownych przypadkach, powiązania ze sobą pokrewnych grup produktów. |
(7) |
Zgodnie z tymi wnioskami i po konsultacji z Komitetem Unii Europejskiej ds. Oznakowania Ekologicznego należy dokonać przeglądu kryteriów dla grup produktów „papier zadrukowany” i „produkty z papieru przetworzonego”, biorąc pod uwagę obecny sukces, zainteresowanie produktem przez zainteresowane strony i potencjalne przyszłe możliwości większego rozpowszechnienia oraz popyt rynkowy na zrównoważone produkty. |
(8) |
Ponieważ dwie grupy produktów „papier zadrukowany” i „produkty z papieru przetworzonego” są ze sobą ściśle powiązane, a dotyczące ich kryteria będą się pokrywać, należy przyjąć jedną decyzję z jednym załącznikiem dla obu grup produktów. |
(9) |
Nazwę grupy produktów należy zmienić na „papier zadrukowany, wyroby papiernicze i papierowe torby z uchwytami” w celu lepszego odzwierciedlenia funkcji produktu i zapewnienia jasności co do produktów objętych zakresem zastosowania. Powinno to również zwiększyć widoczność programów dla uczestników rynku i zmniejszyć obciążenie administracyjne organów krajowych. |
(10) |
Ponadto zgodnie z przeglądem należy wprowadzić pewne zmiany w definicji grupy produktów „papier zadrukowany, wyroby papiernicze i papierowe torby z uchwytami”, w szczególności w celu wyraźniejszego rozróżnienia między różnymi rodzajami produktów. |
(11) |
Nowy plan działania dotyczący gospodarki o obiegu zamkniętym na rzecz czystszej i bardziej konkurencyjnej Europy (7) przyjęty w dniu 11 marca 2020 r. stanowi, że wymogi w zakresie trwałości, zdolności do recyklingu i zawartości materiałów z recyklingu mają być bardziej systematycznie uwzględniane w kryteriach oznakowania ekologicznego UE. |
(12) |
Zmienione kryteria oznakowania ekologicznego UE dla papieru zadrukowanego, wyrobów papierniczych oraz papierowych toreb z uchwytami powinny mieć na celu w szczególności stosowanie produktów papierowych wytwarzanych w bardziej zrównoważony sposób i pochodzących z lasów, w których prowadzona jest zrównoważona gospodarka leśna, lub z materiałów pochodzących z recyklingu. Nowe kryteria powinny mieć za podstawę podejście oparte na analizie cyklu życia, a ich celem powinno być promowanie efektywnych energetycznie procesów produkcyjnych oraz ograniczanie emisji lotnych związków organicznych (LZO) przyczyniających się do utleniania fotochemicznego, działania toksycznego dla ludzi, ubożenia zasobów abiotycznych, eutrofizacji, zakwaszania oraz zmiany klimatu. Zmienione kryteria powinny ograniczyć stosowanie substancji niebezpiecznych, rozwiązać problem emisji generowanych podczas procesu drukowania, zmniejszyć ilość odpadów papierowych wytwarzanych w procesie produkcji i zwiększyć zdolność do recyklingu produktów, co przyczyni się do ułatwienia przejścia do gospodarki o bardziej zamkniętym obiegu. |
(13) |
Nowe kryteria oraz związane z nimi wymogi w zakresie oceny i weryfikacji dla każdej grupy produktów powinny pozostać ważne do dnia 31 grudnia 2028 r. przy uwzględnieniu cyklu innowacji w obu grupach produktów. |
(14) |
Ze względu na pewność prawa należy uchylić decyzje 2012/481/UE i 2014/256/UE. |
(15) |
Należy przewidzieć okres przejściowy dla producentów wytwarzających produkty, którym przyznano oznakowanie ekologiczne UE dla produktów z papieru zadrukowanego lub produktów z papieru przetworzonego w oparciu o kryteria określone odpowiednio w decyzji 2012/481/UE lub decyzji 2014/256/UE, tak aby zapewnić im wystarczającą ilość czasu na dostosowanie swoich produktów do nowych kryteriów i wymogów. Po przyjęciu niniejszej decyzji producenci powinni mieć również ograniczony czas na składanie wniosków na podstawie kryteriów ustanowionych tymi decyzjami albo na podstawie nowych kryteriów ustanowionych niniejszą decyzją. Stosowanie oznakowania ekologicznego UE przyznanego zgodnie z kryteriami określonymi w starych decyzjach powinno być dozwolone przez 18 miesięcy od daty przyjęcia niniejszej decyzji. |
(16) |
Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią komitetu powołanego na mocy art. 16 rozporządzenia (WE) nr 66/2010, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
1. Grupa produktów „papier zadrukowany, wyroby papiernicze i papierowe torby z uchwytami” obejmuje następujące produkty:
a) |
produkty z papieru zadrukowanego, który w co najmniej 90 % swojej masy składa się z papieru, tektury lub podłoża papierowego, z wyjątkiem książek, katalogów, broszur lub formularzy, które w co najmniej 80 % swojej masy składają się z papieru, tektury lub podłoża papierowego. Wkładki, okładki i wszelkie zadrukowane części produktu końcowego są uważane za część produktu, z wyjątkiem wkładek nieprzymocowanych (takich jak ulotki, usuwalne naklejki), które są sprzedawane lub dostarczane wraz z produktami z papieru zadrukowanego. Jeżeli oznakowanie ekologiczne UE ma być umieszczone na wkładkach nieprzymocowanych, spełniają one wymogi określone w załączniku do niniejszej decyzji. Wkładki przymocowane do produktu z papieru zadrukowanego (nieprzeznaczone do usunięcia) spełniają wymogi określone w załączniku do niniejszej decyzji; |
b) |
koperty, które składają się w co najmniej 90 % masy z papieru, tektury lub podłoża papierowego; |
c) |
papierowe torby z uchwytami, w tym papier pakowy, które składają się w 100 % masy z papieru, tektury lub podłoża papierowego; |
d) |
wyroby papiernicze, w tym produkty do archiwizacji, które składają się w co najmniej 70 % masy z papieru, tektury lub podłoża papierowego, z wyjątkiem skoroszytów zawieszanych i teczek z metalowymi wąsami, do których próg nie ma zastosowania. |
2. W odniesieniu do produktów, o których mowa w ust. 1 lit. a), składających się w co najmniej 80 % masy z papieru lub tektury lub podłoża papierowego, oraz w odniesieniu do produktów, o których mowa w ust. 1 lit. d), element z tworzywa sztucznego nie może przekraczać 10 % masy, z wyjątkiem segregatorów kołowych, zeszytów, notatników, terminarzy i segregatorów z mechanizmem dźwigniowym, w których masa z tworzywa sztucznego nie może przekraczać 13 %.
3. Masa metalu nie może przekraczać 30 g na produkt, z wyjątkiem skoroszytów zawieszanych, teczek z metalowymi wąsami, segregatorów kołowych i segregatorów z mechanizmem dźwigniowym o pojemności do 225 arkuszy, w których może ona wynosić do 75 g, oraz z wyjątkiem segregatorów z mechanizmem dźwigniowym o pojemności większej niż 225 arkuszy, w których może ona wynosić do 170 g.
4. Grupa produktów „papier zadrukowany, wyroby papiernicze i papierowe torby z uchwytami” nie obejmuje następujących produktów:
a) |
opakowania i elementy przymocowane do opakowań takie jak etykiety (z wyjątkiem papierowych toreb z uchwytami i papieru pakowego); |
b) |
tektura falista; |
c) |
materiały przeznaczone do kontaktu z żywnością i wyroby przeznaczone do kontaktu z żywnością, które stanowią przedmiot art. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1935/2004 (8); |
d) |
produkty należące do grupy produktów „bibułka i produkty z bibułki” zgodnie z art. 2 decyzji Komisji (UE) 2019/70 (9); |
e) |
produkty z papieru perfumowanego, wyroby papiernicze perfumowane oraz torby z uchwytami perfumowane; |
f) |
polichlorek winylu (PVC). |
Artykuł 2
Do celów niniejszej decyzji stosuje się następujące definicje:
1) |
„segregatory” oznaczają produkty na bazie papieru wykorzystywane do przechowywania dokumentów lub czasopism i składające się z okładki, wykonanej zwykle z kartonu, z kółkami do spinania luźnych arkuszy papieru, w tym skoroszyty kołowe i segregatory z mechanizmem dźwigniowym; |
2) |
„książki” oznaczają szyte lub klejone produkty z papieru zadrukowanego w twardej lub miękkiej okładce, z wyjątkiem sprawozdań rocznych, broszur, czasopism i katalogów publikowanych regularnie; |
3) |
„produkty do archiwizacji” oznaczają produkty wykorzystywane do organizacji, przechowywania i ochrony dokumentów papierowych, w tym skoroszyty zawieszane i segregatory z mechanizmem dźwigowym; |
4) |
„teczka” oznacza składaną teczkę lub okładkę na luźne arkusze papieru, w tym produkty zawierające przekładki i przekładki indeksujące, teczki na dokumenty, teczki zwykłe, skoroszyty zawieszane, pudełka tekturowe i teczki trójskrzydłowe; |
5) |
„wkładka” oznacza dodatkowy arkusz lub odcinek, wydrukowany niezależnie od produktu z papieru zadrukowanego, który umieszcza się pomiędzy stronami produktu z papieru zadrukowanego i który może zostać usunięty (wkładka nieprzymocowana) lub który jest połączony ze stronami produktu z papieru zadrukowanego, a zatem stanowi jego integralną część (wkładka przymocowana), w tym wielostronicowe reklamy, prospekty, broszury, karty z adresem zwrotnym lub inne materiały promocyjne; |
6) |
„opakowania” oznaczają wszystkie wyroby wykonane z dowolnych materiałów, przeznaczone do przechowywania, ochrony, przenoszenia, dostarczania lub prezentacji towarów, od surowców do produktów przetworzonych, od producenta do użytkownika lub konsumenta; |
7) |
„papierowe torby z uchwytami” oznaczają wyroby na bazie papieru używane do przenoszenia/transportu towarów; |
8) |
„produkt z papieru zadrukowanego” oznacza produkt, na którym wydrukowano obraz w wyniku przetwarzania materiału drukarskiego wydrukowanego na papierze, włącznie z wykończeniem; |
9) |
„wyroby papiernicze” oznaczają materiały piśmienne i archiwizacyjne wykonane z papieru, w tym koperty i materiały biurowe; |
10) |
„papier pakowy” oznacza arkusz lub rolkę papieru do pakowania towarów, takich jak prezenty i paczki. |
Artykuł 3
Aby otrzymać oznakowanie ekologiczne UE na mocy rozporządzenia (WE) nr 66/2010 dla grupy produktów „papier zadrukowany, wyroby papiernicze i papierowe torby z uchwytami”, dany produkt musi wchodzić w zakres definicji tej grupy produktów określonej w art. 1 niniejszej decyzji i musi spełniać kryteria oraz związane z nimi wymogi w zakresie oceny i weryfikacji określone w załączniku do niniejszej decyzji.
Artykuł 4
Kryteria oznakowania ekologicznego UE dla grupy produktów „papier zadrukowany, wyroby papiernicze i papierowe torby z uchwytami” oraz związane z nimi wymogi w zakresie oceny i weryfikacji obowiązują do dnia 31 grudnia 2028 r.
Artykuł 5
Do celów administracyjnych grupie produktów „papier zadrukowany, wyroby papiernicze i papierowe torby z uchwytami” przydziela się numer kodu „053”.
Artykuł 6
Decyzje 2012/481/UE i 2014/256/UE tracą moc.
Artykuł 7
1. Nie naruszając przepisów art. 6, wnioski o przyznanie oznakowania ekologicznego UE produktom należącym do grupy produktów „papier zadrukowany” w rozumieniu decyzji 2012/481/UE podlegają ocenie zgodnie z warunkami określonymi w decyzji 2012/481/UE.
2. Nie naruszając przepisów art. 6, wnioski o przyznanie oznakowania ekologicznego UE produktom należącym do grupy „produkty z papieru przetworzonego” w rozumieniu decyzji 2014/256/UE podlegają ocenie zgodnie z warunkami określonymi w decyzji 2014/256/UE.
3. Wnioski o oznakowanie ekologiczne UE dla produktów należących do grupy produktów „papier zadrukowany, wyroby papiernicze i papierowe torby z uchwytami”, złożone w dniu lub w terminie dwóch miesięcy od daty przyjęcia niniejszej decyzji, mogą opierać się na kryteriach określonych w niniejszej decyzji lub na kryteriach określonych w decyzji 2012/481/UE dla grupy produktów „papier zadrukowany” lub, w stosownych przypadkach, na kryteriach określonych w decyzji 2014/256/UE dla grupy produktów „produkty z papieru przetworzonego”. Wnioski te ocenia się zgodnie z kryteriami, na których się opierają.
4. Oznakowanie ekologiczne UE przyznane na podstawie wniosku ocenianego zgodnie z kryteriami określonymi w decyzji 2012/481/UE lub w decyzji 2014/256/UE może być używane przez 18 miesięcy po dacie przyjęcia niniejszej decyzji.
Artykuł 8
Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 27 listopada 2020 r.
W imieniu Komisji
Virginijus SINKEVIČIUS
Członek Komisji
(1) Dz.U. L 27 z 30.1.2010, s. 1.
(2) Decyzja Komisji 2012/481/UE z dnia 16 sierpnia 2012 r. ustalająca ekologiczne kryteria przyznawania oznakowania ekologicznego UE papierowi zadrukowanemu (Dz.U. L 223 z 21.8.2012, s. 55).
(3) Decyzja Komisji (UE) 2018/1590 z dnia 19 października 2018 r. zmieniająca decyzje 2012/481/UE, 2014/391/UE, 2014/763/UE i 2014/893/UE w odniesieniu do okresu ważności ekologicznych kryteriów przyznawania oznakowania ekologicznego UE niektórym produktom i związanych z nimi wymogów dotyczących oceny i weryfikacji (Dz.U. L 264 z 23.10.2018, s. 24).
(4) Decyzja Komisji 2014/256/UE z dnia 2 maja 2014 r. ustalająca ekologiczne kryteria przyznawania oznakowania ekologicznego UE produktom z papieru przetworzonego (Dz.U. L 135 z 8.5.2014, s. 24).
(5) Decyzja Komisji (UE) 2017/1525 z dnia 4 września 2017 r. zmieniająca decyzję 2014/256/UE w celu przedłużenia ważności kryteriów ekologicznych przyznawania oznakowania ekologicznego UE produktom z papieru przetworzonego (Dz.U. L 230 z 6.9.2017, s. 28).
(6) Sprawozdanie Komisji dla Parlamentu Europejskiego i Rady na temat przeglądu wdrożenia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1221/2009 z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie dobrowolnego udziału organizacji w systemie ekozarządzania i audytu we Wspólnocie (EMAS) oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 66/2010 z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie oznakowania ekologicznego UE (COM(2017) 355).
(7) Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów – Nowy plan działania UE dotyczący gospodarki o obiegu zamkniętym na rzecz czystszej i bardziej konkurencyjnej Europy (COM(2020) 98 final).
(8) Rozporządzenie (WE) nr 1935/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 października 2004 r. w sprawie materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością oraz uchylające dyrektywy 80/590/EWG i 89/109/EWG (Dz.U. L 338 z 13.11.2004, s. 4).
(9) Decyzja Komisji (UE) 2019/70 z dnia 11 stycznia 2019 r. ustalająca ekologiczne kryteria przyznawania oznakowania ekologicznego UE papierowi graficznemu oraz bibułce i produktom z bibułki (Dz.U. L 15 z 17.1.2019, s. 27).
ZAŁĄCZNIK
Kryteria oznakowania ekologicznego UE stosowane przy przyznawaniu oznakowania ekologicznego UE w odniesieniu do papieru zadrukowanego, wyrobów papierniczych i papierowych toreb z uchwytami
RAMY
Cele kryteriów
Kryteria oznakowania ekologicznego UE są ukierunkowane na papier zadrukowany, wyroby papiernicze i papierowe torby z uchwytami, które są najlepsze na rynku pod względem efektywności środowiskowej. Kryteria te dotyczą głównych skutków dla środowiska związanych z cyklem życia tych produktów i promują aspekty związane z gospodarką o obiegu zamkniętym.
W szczególności kryteria mają na celu promowanie produktów, które mają wysoką zawartość zrównoważonych lub pochodzących z recyklingu włókien, nadają się do recyklingu, są związane z niskimi emisjami i mogą zawierać jedynie ograniczoną ilość substancji niebezpiecznych.
Aby to osiągnąć, kryteria:
— |
zawierają wymóg, aby podłoże papierowe, w tym tektura, było certyfikowane oznakowaniem ekologicznym UE, |
— |
określają ścisłe limity stosowania substancji niebezpiecznych, |
— |
określają wymogi co do zagwarantowania możliwości recyklingu produktu i właściwego systemu gospodarowania odpadami, w tym limity w zakresie maksymalnej ilości wytwarzanych odpadów papierowych, |
— |
określają wymogi dotyczące emisji, w szczególności w odniesieniu do redukcji emisji LZO, w celu zagwarantowania powiązanych korzyści dla zdrowia pracowników oraz zmniejszenia zanieczyszczeń powietrza na poziomie lokalnym i regionalnym, |
— |
określają wymogi dotyczące zużycia energii w zakładzie produkcyjnym. |
Kryteria przyznawania oznakowania ekologicznego UE w odniesieniu do papieru zadrukowanego, wyrobów papierniczych i papierowych toreb z uchwytami są następujące:
1. |
Podłoże |
2. |
Substancje objęte ograniczeniami: |
2.1. |
Ograniczenia dotyczące substancji wzbudzających szczególnie duże obawy (SVHC) |
2.2. |
Ograniczenia dotyczące substancji sklasyfikowanych zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 (1) |
2.3. |
Produkty biobójcze i biobójcze substancje czynne |
2.4. |
Środki czyszczące |
2.5. |
Alkilofenole oksyetylenowane, rozpuszczalniki fluorowcowane, ftalany |
2.6. |
Dalsze ograniczenia stosujące się do farb drukarskich, tonerów i lakierów |
2.7. |
Odzysk toluenu z rotograwiury |
3. |
Możliwość recyklingu: |
3.1. |
Możliwość usunięcia części niepapierowych |
3.2. |
Podatność na ponowne rozwłóknianie |
3.3. |
Możliwość usunięcia klejów |
3.4. |
Odbarwialność |
4. |
Emisje: |
4.1. |
Emisje do wody pochodzące z druku rotograwiurowego |
4.2. |
Emisje z instalacji objętych dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/75/UE (2) lub z instalacji równoważnych |
4.3. |
Emisje LZO z procesów drukowania nieobjętych dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/75/UE |
5. |
Odpady: |
5.1. |
System gospodarowania odpadami |
5.2. |
Papier przeznaczony do recyklingu z zakładów drukarskich |
5.3. |
Papier przeznaczony do recyklingu z zakładów produkujących wyroby papiernicze i torby z uchwytami |
6. |
Zużycie energii |
7. |
Szkolenia |
8. |
Zdatność do użycia |
9. |
Informacje o produkcie |
10. |
Informacje widniejące na oznakowaniu ekologicznym UE |
Kryteria ekologiczne dotyczą produkcji papieru zadrukowanego, wyrobów papierniczych i papierowych toreb z uchwytami, łącznie z podprocesami z obiektów produkujących papier oraz specjalnych linii produkcyjnych, na których papier zadrukowany, wyroby papiernicze i papierowe torby z uchwytami są drukowane lub przetwarzane. Kryteria ekologiczne nie obejmują transportu i opakowań.
Wszystkie operacje drukowania lub przetwarzania stosowane do papieru zadrukowanego, wyrobów papierniczych i papierowych toreb z uchwytami muszą spełniać odpowiednie wymogi. Części produktu końcowego, które są drukowane lub przetwarzane przez podwykonawcę, powinny zatem również spełniać powiązane wymogi. Wniosek zawiera wykaz wszystkich drukarni i podwykonawców biorących udział w produkcji produktu i ich lokalizacje geograficzne.
Wniosek można złożyć w odniesieniu do linii produktu określonego rodzaju takiego jak np. klejona broszura od 2 do 30 stron. W takim przypadku próbka produktu, która reprezentuje linię produktu, musi spełniać kryteria. Próbkę produktu należy zanalizować pod kątem wszystkich użytych materiałów i chemikaliów, rodzajów papieru, maksymalnej liczby stron, maksymalnego formatu i wszystkich możliwych rodzajów łączenia. Oznakowanie ekologiczne UE może być stosowane w odniesieniu do wszystkich kolejnych produktów, które spełniają kryteria określone dla próbki produktu.
Właściwe organy należy powiadomić o zmianach dostawców, zakładów produkcji i procesów produkcji w odniesieniu do produktów, którym przyznano oznakowanie ekologiczne UE, załączając odpowiednie informacje umożliwiające sprawdzenie ciągłej zgodności z kryteriami. W odniesieniu do rodzaju produktu wytwarzanego w sposób powtarzalny lub rodzaju produktu, który będzie wyprodukowany tylko raz, wniosek dotyczy konkretnego produktu.
Ocena i weryfikacja: W ramach każdego kryterium wskazano szczegółowe wymogi w zakresie oceny i weryfikacji.
W przypadku gdy wnioskodawca jest zobowiązany do złożenia deklaracji, dokumentacji, analiz, sprawozdań z badań lub innych dowodów zgodności z kryteriami, dokumenty te mogą pochodzić, odpowiednio, od wnioskodawcy lub od jego dostawcy(-ów) lub jego (ich) poddostawcy(-ów) itp.
Właściwe organy uznają na zasadzie preferencyjnej zaświadczenia wydane przez organy akredytowane zgodnie z właściwą normą zharmonizowaną dla laboratoriów badawczych i kalibracyjnych oraz weryfikację przez organy akredytowane zgodnie z właściwą normą zharmonizowaną dla organów certyfikujących produkty, procesy i usługi.
W stosownych przypadkach można stosować metody badania inne od wskazanych dla każdego z kryteriów, jeżeli właściwy organ oceniający wniosek uzna je za metody równoważne.
W stosownych przypadkach właściwe organy mogą wymagać odpowiedniej dokumentacji uzupełniającej, a także mogą przeprowadzać niezależne badania weryfikacyjne lub inspekcje na miejscu w celu sprawdzenia zgodności z tymi kryteriami.
Właściwe organy należy powiadamiać o zmianach dostawców i miejsc produkcji w odniesieniu do produktów, którym przyznano oznakowanie ekologiczne, załączając odpowiednie informacje umożliwiające sprawdzenie ciągłej zgodności z kryteriami.
Jako warunek wstępny papier zadrukowany, wyroby papiernicze i papierowe torby z uchwytami muszą spełniać wymogi prawne kraju lub krajów, w których dany produkt jest wprowadzany do obrotu. Wnioskodawca oświadcza, że produkt jest zgodny z tym wymogiem.
Stosuje się następujące definicje:
1) |
„warstwa kleju” odnosi się do klejów przetworzonych stosowanych w gotowych produktach z papieru (zwykle stosowanych jako błona); |
2) |
„środki czyszczące” oznaczają: a) płynne chemikalia używane do mycia form drukowych, zarówno oddzielanych (poza prasą), jak i zintegrowanych (w prasie), i pras drukarskich w celu usunięcia farb drukarskich, pyłu papierowego i podobnych produktów; b) środki czyszczące do maszyn wykończeniowych i maszyn drukarskich, takie jak środki czyszczące do usuwania pozostałości klejów i lakierów; c) zmywacze farby drukarskiej używane do zmywania wyschniętej farby drukarskiej; nie obejmują środków służących do czyszczenia innych części maszyny drukarskiej lub do czyszczenia maszyn innych niż maszyny drukarskie i wykończeniowe; |
3) |
„proces przetwarzania” oznacza proces, w ramach którego surowiec jest przetwarzany w produkt z papieru przetworzonego, w tym czasami proces druku (operacje pre-press, press i post-press); |
4) |
„produkt z papieru przetworzonego” oznacza papier, tekturę lub podłoże papierowe, zadrukowane lub nie, zazwyczaj stosowane do ochrony, przenoszenia lub przechowywania przedmiotów lub dokumentów, w przypadku których przetwarzanie jest zasadniczą częścią procesu produkcji, i obejmuje trzy główne kategorie produktów: koperty, papierowe torby z uchwytami i wyroby papiernicze; |
5) |
„fleksografia” oznacza rodzaj czynności drukarskiej z wykorzystaniem nośnika obrazu z gumy lub z elastycznych fotopolimerów, na których powierzchnie drukujące znajdują się powyżej powierzchni niedrukujących, z zastosowaniem ciekłych farb drukarskich schnących poprzez odparowanie; |
6) |
„emisje ulotne” oznaczają wszelkie, nieznajdujące się w gazach odlotowych lotnych związków organicznych emisje do powietrza, gleby i wody, jak również rozpuszczalniki zawarte we wszelkich produktach, chyba że część 2 załącznika VII do dyrektywy 2010/75/UE stanowi inaczej; |
7) |
„fluorowcowany rozpuszczalnik organiczny” oznacza rozpuszczalnik organiczny, który zawiera w cząsteczce co najmniej jeden atom bromu, chloru, fluoru lub jodu; |
8) |
„offset rolowy na gorąco” oznacza czynność drukarską typu "web-fed" z zastosowaniem nośnika obrazu, na którym powierzchnie drukujące i niedrukujące znajdują się w tej samej płaszczyźnie, przy czym „rolowy” oznacza, że materiał, na który nanosi się druk, jest podawany do maszyny z roli, w odróżnieniu od odrębnych arkuszy; |
9) |
„laminowanie” oznacza przyleganie razem co najmniej dwóch elastycznych materiałów w celu utworzenia laminatu; |
10) |
„papier do recyklingu” oznacza strumień odpadów papierowych wytworzony podczas produkcji produktu końcowego; |
11) |
„powłoki samoprzylepne” (PSA): oznaczają kleje z wciąż ruchomymi cząsteczkami na ich powierzchniach, które nawet po stężeniu mogą wytwarzać wystarczającą przyczepność poprzez przyciskanie ich klejowych błon (powłoka) do powierzchni, która ma zostać połączona; |
12) |
„rotograwiura publikacyjna” oznacza czynność drukarską wykorzystującą rotograwiurę do drukowania na papierze, np. czasopism, broszur, katalogów lub podobnych produktów, z zastosowaniem farb drukarskich na bazie toluenu; |
13) |
„ponowne rozwłóknianie” oznacza przetwarzanie papieru z powrotem w masę papierniczą; |
14) |
„sitodruk rotacyjny” oznacza rolową czynność drukarską, w której farba drukarska jest nakładana na powierzchnię przeznaczoną do zadrukowania sposobem przetłaczania przez porowaty nośnik obrazu, w którym powierzchnie drukujące są otwarte, zaś powierzchnie niedrukujące są zaślepione, przy użyciu ciekłej farby drukarskiej, która schnie tylko poprzez odparowanie. |
15) |
„rotograwiura” oznacza czynność drukarską z zastosowaniem cylindrycznego nośnika obrazu, na którym powierzchnie drukujące znajdują się poniżej powierzchni niedrukujących, z zastosowaniem ciekłych farb drukarskich schnących poprzez odparowanie. |
16) |
„CLZO” oznacza całkowitą zawartość lotnych związków organicznych wyrażoną jako C (w powietrzu). |
17) |
„web-fed” oznacza że materiał, na który nanosi się druk, jest podawany do maszyny z roli, w odróżnieniu od odrębnych arkuszy; |
18) |
„lakierowanie” oznacza czynność, za pomocą której nakłada się lakier lub spoiwo na materiał elastyczny do celów dalszego uszczelnienia materiału stanowiącego opakowanie; |
19) |
„lotne związki organiczne” (LZO) oznaczają każdy związek organiczny oraz frakcję kreozotu, które w temperaturze 293,15 K mają ciśnienie pary 0,01 kPa lub więcej lub mają odpowiadającą tej wartości lotność w szczególnych warunkach użytkowania. |
KRYTERIA OZNAKOWANIA EKOLOGICZNEGO UE
Kryterium 1 – Podłoże
Podłoże papierowe, w tym tektura wykorzystywana w produkcie końcowym, jest opatrzone oznakowaniem ekologicznym UE dla „papieru graficznego” zgodnie z załącznikiem I do decyzji Komisji (UE) 2019/70 (3).
Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza kopię ważnego certyfikatu oznakowania ekologicznego UE, zgodnie z załącznikiem I do decyzji Komisji (UE) 2019/70, dla każdego podłoża papierowego używanego w zadrukowanym papierze, wyrobach papierniczych lub papierowych torbach z uchwytami z oznakowaniem ekologicznym UE.
Wnioskodawca dostarcza opis podłoża posiadającego oznakowanie ekologiczne UE, w tym nazwy handlowe i ilości stosowanego papieru. Wykaz ten zawiera także nazwy dostawców stosowanego papieru.
Kryterium 2 – Substancje objęte ograniczeniami
Podstawą wykazania zgodności z każdym podkryterium w ramach kryterium 2 jest przedstawienie przez wnioskodawcę wykazu wszystkich wykorzystanych chemikaliów wraz z odpowiednią dokumentacją (kartą charakterystyki lub deklaracją od dostawcy substancji chemicznych). Jako wymóg minimalny wszystkie chemikalia stosowane przez wnioskodawcę w odpowiednich procesach drukowania lub przetwarzania muszą zostać poddane kontroli.
2.1. Ograniczenia dotyczące substancji wzbudzających szczególnie duże obawy (SVHC)
Wszelkie wchodzące chemikalia użyte w procesie produkcji przez wnioskodawcę i wszelkie dostarczone materiały wchodzące w skład produktu końcowego są objęte deklaracjami dostawców stwierdzającymi, że nie zawierają w stężeniach większych niż 0,10 % (m/m) substancji spełniających kryteria określone w art. 57 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady (4), które zostały zidentyfikowane zgodnie z procedurą opisaną w art. 59 tego rozporządzenia i są włączone do listy kandydackiej substancji wzbudzających szczególnie duże obawy. Nie przyznaje się odstępstw od tego wymogu.
Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza deklarację stwierdzającą, że produkt został wyprodukowany przy użyciu dostarczonych chemikaliów lub materiałów, które nie zawierają substancji wzbudzającej szczególnie duże obawy w stężeniu większym niż 0,10 % (m/m). Deklaracja musi być poparta kartami charakterystyki chemikaliów, które zostały użyte, lub odpowiednimi deklaracjami dostawców chemikaliów lub materiałów.
Wykaz substancji zidentyfikowanych jako substancje wzbudzające szczególnie duże obawy i znajdujących się na liście kandydackiej zgodnie z art. 59 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 znajduje się pod adresem:
http://echa.europa.eu/chem_data/authorisation_process/candidate_list_table_en.asp.
Odniesienia do tego wykazu dokonuje się z datą wniosku o przyznanie oznaczenia ekologicznego UE.
2.2. Ograniczenia dotyczące substancji sklasyfikowanych zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 (5)
O ile produkt lub jakikolwiek jego wyrób składowy wymieniony w tabeli 1 nie jest objęty odstępstwem, nie może zawierać substancji ani mieszanin w stężeniu wyższym niż 0,10 % (m/m), które sklasyfikowano przy użyciu następujących zwrotów określających zagrożenie zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1272/2008:
— |
zagrożenia grupy 1: substancja rakotwórcza, mutagenna lub działająca szkodliwie na rozrodczość (CMR) kategorii 1A lub 1B: H340, H350, H350i, H360, H360F, H360D, H360FD, H360Fd, H360Df, |
— |
zagrożenia grupy 2: substancja rakotwórcza, mutagenna lub działająca szkodliwie na rozrodczość kategorii 2: H341, H351, H361, H361f, H361d, H361fd, H362; toksyczność dla organizmów wodnych kategorii 1: H400, H410; ostra toksyczność kategorii 1 i 2: H300, H310 i H330; toksyczność przy aspiracji kategorii 1: H304; działanie toksyczne na narządy docelowe kategorii 1: H370, H372; substancja kategorii 1 działająca uczulająco na skórę: H317 (6), |
— |
zagrożenia grupy 3: toksyczność dla organizmów wodnych kategorii 2, 3 i 4: H411, H412 i H413; ostra toksyczność kategorii 3: H301, H311 i H331; działanie toksyczne na narządy docelowe kategorii 2: H371, H373. |
Z powyższego wymogu wyłącza się stosowanie substancji lub mieszanin, które zostały zmodyfikowane chemicznie podczas procesu produkcji, tak aby nie występowały już żadne istotne zagrożenia, w odniesieniu do których substancja lub mieszanina została sklasyfikowana na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1272/2008
Tabela 1
Odstępstwa od ograniczeń dotyczących substancji sklasyfikowanych na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1272/2008 oraz mające zastosowanie warunki
Rodzaj substancji/mieszaniny |
Stosowanie |
Klasa zagrożenia, kategoria i kod zwrotu określającego zagrożenie objęte odstępstwem |
Odstępstwo warunki |
Oleje mineralne i destylaty |
Produkty z offsetu na gorąco, offsetu na zimno lub produkty z papieru zadrukowanego cyfrowo |
Zagrożenie przy aspiracji, kategoria 1, H304 |
Wnioskodawca wykazuje właściwemu organowi, że obowiązują wszystkie odpowiednie instrukcje zawarte w karcie charakterystyki dotyczące bezpiecznej obsługi i przechowywania oraz odpowiednich kontroli narażenia i ochrony osobistej oraz stwierdza, że są one przestrzegane. |
Nikiel |
Elementy metalowe |
Działanie uczulające na skórę, kategoria 1, H317, rakotwórczość, kategoria 2, H351, działanie toksyczne na narządy docelowe, wielokrotne narażenie, kategoria 1, H372 |
Wnioskodawca musi dostarczyć konsumentowi informacje dotyczące stosowania niklu do powlekania galwanicznego, powlekania lub stapiania metalu. |
Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza wykaz wszystkich odpowiednich chemikaliów stosowanych w procesie produkcji, wraz z odpowiednią kartą charakterystyki lub deklaracją dostawcy chemikaliów, oraz wszelkie odpowiednie deklaracje dostawców komponentów.
Należy wskazać wszelkie chemikalia zawierające substancje lub mieszaniny o objętej ograniczeniami klasyfikacji na mocy rozporządzenia (WE) nr 1272/2008. Przybliżony współczynnik dozowania chemikaliów, wraz ze stężeniem objętej ograniczeniami substancji lub mieszaniny w tej substancji chemicznej (przedstawionym w karcie charakterystyki lub deklaracji dostawcy) oraz przyjęty 100 % współczynnik retencji wykorzystuje się, aby oszacować ilość objętej ograniczeniami substancji lub mieszaniny pozostałej w produkcie końcowym.
Ponieważ wiele produktów lub potencjalnych produktów wykorzystujących te same procesy chemiczne może zostać objętych jednym pozwoleniem, obliczenia należy przedstawić wyłącznie w odniesieniu do najmniej korzystnego produktu objętego pozwoleniem na oznakowanie ekologiczne UE (np. najbardziej zadrukowanego produktu).
Uzasadnienia dotyczące wszelkich odstępstw od 100 % współczynnika retencji (np. parowanie rozpuszczalnika) lub modyfikacji chemicznej objętej ograniczeniami substancji lub mieszaniny niebezpiecznej należy przedłożyć w formie pisemnej właściwemu organowi.
W odniesieniu do wszelkich substancji lub mieszanin objętych ograniczeniem, które przekraczają 0,10 % (m/m) w końcowym papierze zadrukowanym, wyrobach papierniczych lub papierowych torbach z uchwytami lub ich odpowiednich artykułów składowych, należy wprowadzić odpowiednie odstępstwo i przedstawić dowód zgodności z wszelkimi odnośnymi warunkami odstępstwa.
2.3. Produkty biobójcze i biobójcze substancje czynne
Papier zadrukowany, wyroby papiernicze i papierowe torby z uchwytami nie mogą być poddawane działaniu żadnych produktów biobójczych, w tym produktów typu 7 (środki do konserwacji folii) i typu 9 (środki do konserwacji włókien, skóry, gumy i materiałów polimeryzowanych).
Zezwala się tylko na użycie puszkowanych środków do konserwacji (tj. produktu biobójczego typu 6: środki konserwujące produkty podczas przechowywania), obecnych w farbach drukarskich, pokostach, lakierach i innych postaciach użytkowych stosowanych w procesach produkcyjnych i środkach konserwujących stosowanych w chłodzeniu cieczą i procesach przetwarzania (tj. produktach biobójczych typu 11), pod warunkiem że:
— |
są zatwierdzone rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 528/2012 (7) dla zastosowań, odpowiednio, produktów typu 6 lub 11, lub |
— |
są objęte badaniem w oczekiwaniu na decyzję w sprawie zatwierdzenia na mocy rozporządzenia (UE) nr 528/2012 dla zastosowań, odpowiednio, produktów typu 6 lub 11. |
Jeżeli jakiejkolwiek biobójczej substancji czynnej spełniającej powyższy(-e) warunek(-ki) nadaje się kod zwrotu określającego zagrożenie H410 lub H411 (stwarzająca zagrożenie dla środowiska wodnego, zagrożenia przewlekłe, kategoria 1 lub 2), jej zastosowanie jest dozwolone wyłącznie wtedy, gdy potencjał bioakumulacji (log Pow współczynnika podziału n-oktanol/woda) wynosi 3,0 < lub jeżeli współczynnik biokoncentracji (BCF) wynosi ≤ 100.
Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca deklaruje, które produkty biobójcze zostały wykorzystane w procesie produkcji, określa charakter zastosowania produktu biobójczego (tj. rodzaj produktu 6 lub 11) i dostarcza kopie kart charakterystyki i wszelkie stosowne deklaracje lub sprawozdania z badań od producenta produktów biobójczych.
2.4. Środki czyszczące
Środki czyszczące stosowane do rutynowych operacji czyszczenia w procesach drukarskich lub podprocesach:
— |
nie zawierają rozpuszczalników o temperaturze zapłonu < 60°C w stężeniach > 0,10% (wagowo), |
— |
nie zawierają benzenu w stężeniach > 0,10 % (wagowo), |
— |
nie zawierają toluenu lub ksylenu w stężeniach > 1,0 % (wagowo), |
— |
nie zawierają węglowodorów aromatycznych (≥C9) w stężeniach > 0,10% (wagowo), |
— |
nie zawierają żadnych składników na bazie halogenopochodnych, terpenów, n-heksanu, nonylfenoli, 1-metylo-2-pyrolidonu, 2-butoksyetanolu w stężeniach > 0,10% (wagowo). |
Ograniczenia te nie mają zastosowania do środków czyszczących stosowanych w specjalnych postaciach użytkowych, które są stosowane tylko sporadycznie, takich jak środki do usuwania wyschniętej farby drukarskiej i regeneratory gum offsetowych.
Ograniczenie dotyczące toluenu nie ma zastosowania do środków czyszczących stosowanych w procesach rotograwiury.
Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca składa oświadczenie o wyborze różnych stosowanych środków czyszczących oraz o tym, czy są one stosowane w rutynowych procedurach czyszczenia, czy też w specjalnych procedurach, takich jak usuwanie wyschniętej farby drukarskiej lub regenerowanie gum offsetowych. W odniesieniu do każdego zastosowanego środka czyszczącego podaje się kartę charakterystyki. W przypadku rutynowo stosowanych środków czyszczących karty charakterystyki są poparte deklaracją zgodności z odpowiednimi ograniczeniami wymienionymi powyżej, sporządzoną przez dostawcę środka czyszczącego.
2.5. Alkilofenole etoksylowane, rozpuszczalniki chlorowcoorganiczne, ftalany
Następujące substancje lub preparaty nie są obecne w stężeniach przekraczających 0,10% (wagowo) w jakichkolwiek farbach, barwnikach, tonerach, środkach klejących lub czyszczących używanych w procesie drukowania lub powiązanych podprocesach w produkcji papieru zadrukowanego, wyrobów papierniczych lub papierowych toreb z uchwytami:
— |
alkilofenole etoksylowane i ich pochodne, które w wyniku rozpadu mogą wytwarzać alkilofenole, |
— |
rozpuszczalniki chlorowcoorganiczne, które w momencie składania wniosku są klasyfikowane jako należące do którejkolwiek klasy zagrożenia wymienionej w pkt 2.2, |
— |
ftalany, które w momencie składania wniosku zostały przypisane do klas zagrożenia „działanie szkodliwe na rozrodczość” (kategoria 1A, 1B lub 2) i do co najmniej jednego z następujących kodów zwrotów określających zagrożenie: H360F, H360D, H360FD, H360Fd, H360Df, H361, H361f, H361d, H361fd lub H362 zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1272/2008. |
Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza kartę(-y) charakterystyki i deklarację(-e) od swoich dostawców chemikaliów wykazujące, że w tych chemikaliach nie są obecne APEO (alkilofenole etoksylowane) lub inne pochodne alkilofenoli, rozpuszczalniki chlorowcoorganiczne ani odpowiednie ftalany w ilościach przekraczających 0,10% (wagowo).
2.6. Dalsze ograniczenia stosujące się do farb drukarskich, tonerów i lakierów
Uwaga |
: |
Na potrzeby tego kryterium oraz o ile nie określono inaczej ograniczenia równają się nieobecności niebezpiecznych substancji lub mieszanin w stężeniach przekraczających 0,10% (wagowo) w farbach, tonerach lub lakierach w puszkach. |
Następujące ograniczenia stosują się do wszelkich substancji lub mieszanin używanych w farbach drukarskich, tonerach i lakierach do użytku w procesie drukowania lub podprocesach w produkcji papieru zadrukowanego, wyrobów papierniczych lub papierowych toreb z uchwytami, opatrzonych oznakowaniem ekologicznym UE:
— |
nie stosuje się substancji lub mieszanin, które zostały przypisane do klas zagrożenia „działanie szkodliwe na rozrodczość” (kategoria 1A, 1B lub 2) i do co najmniej jednego z następujących kodów zwrotów określających zagrożenie: H340, H350, H350i, H360, H360F, H360D, H360FD, H360Fd, H360Df, |
— |
nie stosuje się substancji lub mieszanin, którym przypisano toksyczność ostrą (droga pokarmowa/przez skórę/przez drogi oddechowe) (kategoria 1 lub 2) i co najmniej jeden z następujących kodów zwrotów określających zagrożenie: H300, H310, H330, |
— |
nie stosuje się substancji lub mieszanin, którym przypisano toksyczność ostrą (droga pokarmowa/przez skórę/przez drogi oddechowe) (kategoria 3) i co najmniej jeden z następujących kodów zwrotów określających zagrożenie: H301, H311, |
— |
nie stosuje się substancji lub mieszanin, którym przypisano działanie toksyczne na narządy docelowe (pojedyncze lub powtarzające się narażenie) (kategoria 1) i co najmniej jeden z następujących kodów zwrotów określających zagrożenie: H370, H372, |
— |
nie stosuje się pigmentów lub dodatków na bazie antymonu, arsenu, kadmu, chromu (VI), ołowiu, rtęci, selenu, kobaltu, ani żadnych ich związków, a zezwala się jedynie na śladowe ilości tych metali w stężeniu do 0,010% (wagowo) jako zanieczyszczeń, |
— |
nie stosuje się barwników azowych, które przez reduktywne rozerwanie jednej lub większej liczby grup azowych uwalniają jedną lub więcej amin aromatycznych wymienionych w dodatku 8 pozycja 43 do załącznika XVII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 (zob. orientacyjny wykaz w dodatku I do tego załącznika), |
— |
nie stosuje się następujących rozpuszczalników: 2-metoksyetanol, 2-etoksyetanol, octan 2-metoksyetylowy, octan 2-etoksyetylowy, 2-nitropropan i metanol, |
— |
nie stosuje się następujących substancji plastyfikujących: chlorowane naftaleny, chlorowane parafiny, fosforan monokrezylowy, fosforan trikrezylowy i fosforan difenylomonokrezylowy, |
— |
nie stosuje się diaminostilbenu i jego pochodnych, 2,4-dimetylo-6-tert-butylofenolu, 4,4’-bis(dimetyloamino)benzofenonu (keton Michlera) i Heksachlorocykloheksanu. |
Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza wykaz wszystkich farb drukarskich i powiązanych wyrobów stosowanych w produkcji papieru zadrukowanego, wyrobów papierniczych i papierowych toreb z uchwytami opatrzonych oznakowaniem ekologicznym UE, wraz z kartami charakterystyki i deklaracją zgodności z tym kryterium w odniesieniu do każdej farby drukarskiej, tonera i lakieru, sporządzone przez dostawcę/producenta każdego produktu.
2.7. Odzysk toluenu z rotograwiury
Wszelkie procesy rotograwiury stosowane do produkcji papieru zadrukowanego, wyrobów papierniczych lub papierowych toreb z uchwytami posiadających oznakowanie ekologiczne UE muszą posiadać zainstalowany system odzyskiwania rozpuszczalników i być w stanie wykazać skuteczność odzyskiwania toluenu na poziomie co najmniej 97 %.
Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza deklarację zgodności z tym kryterium popartą opisem systemu odzyskiwania rozpuszczalników i bilansu masowego toluenu, który wykazuje odzysk w wysokości co najmniej 97 % w ciągu ostatniego zakończonego roku kalendarzowego. W przypadku nowych lub przebudowanych zakładów produkcyjnych pomiary prowadzone są na podstawie przynajmniej 3 miesięcy reprezentatywnej pracy zakładu.
Kryterium 3 – Możliwość recyklingu
3.1. Możliwość usunięcia części niepapierowych
Niepapierowe części wyrobu papierniczego, takie jak pręty metalowe lub osłony z tworzywa sztucznego, muszą być łatwe do usunięcia, aby zagwarantować, że składniki te nie będą utrudniać procesu recyklingu. Z wymogu tego wyłączone są niewielkie elementy niepapierowe, takie jak zszywki lub plastikowe okna kopertowe.
Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza deklarację zgodności z niniejszym kryterium, popartą co najmniej jednym z następujących dokumentów: deklaracja sporządzona przez wytwórcę produktu lub projektanta, firmę zbierającą papier, firmę recyklingową lub równoważną organizację. Deklaracja ta jest poparta wykazem materiałów niepapierowych użytych w produkcie.
3.2. Podatność na ponowne rozwłóknianie
Produkt nadaje się do ponownego rozwłókniania.
Nie stosuje się środków zwiększających wytrzymałość w stanie mokrym, z wyjątkiem papierowych toreb z uchwytami i papieru pakowego, w których to można je stosować wyłącznie w przypadku, gdy można udowodnić podatność na ponowne rozwłóknianie.
Laminaty, w tym polietylen lub polipropylen, stosuje się wyłącznie w celu zwiększenia trwałości produktów o żywotności wynoszącej co najmniej 1 rok. Obejmuje to książki, segregatory, teczki, zeszyty, kalendarze, notatniki i terminarze. Laminowania nie stosuje się w czasopismach, papierowych torbach z uchwytami lub papierze pakowym. Podwójnego laminowania nie stosuje się w żadnym produkcie.
Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza deklarację zgodności z niniejszym kryterium, popartą następującą dokumentacją:
w przypadku produktów z papieru zadrukowanego i wyrobów papierniczych wnioskodawca dostarcza deklarację o niestosowaniu środków zwiększających wytrzymałość w stanie mokrym;
w przypadku papierowych toreb z uchwytami i papieru pakowego wnioskodawca dostarcza deklarację o niestosowaniu środków zwiększających wytrzymałość w stanie mokrym. W przeciwnym wypadku wnioskodawca dostarcza wyniki badań wykazujących podatność produktu na ponowne rozwłóknianie zgodnie z metodą PTS-RH 021, z systemem oceny ATICELCA 501 lub z równoważnymi standardowymi metodami, które są akceptowane przez właściwy organ.
Wnioskodawca dostarcza deklarację o niestosowaniu laminowania w odniesieniu do gazet, magazynów, papierowych toreb z uchwytami, papieru pakowego lub wyrobów papierniczych. W przeciwnym wypadku wnioskodawca dostarcza wyniki badań wykazujących podatność produktu na ponowne rozwłóknianie zgodnie z metodą PTS-RH 021 lub z systemem oceny ATICELCA 501 lub z równoważnymi standardowymi metodami, które są akceptowane przez właściwy organ.
W przypadku produktów laminowanych wnioskodawca dostarcza deklarację o niestosowaniu podwójnego laminowania.
W przypadku gdy część produktu z papieru jest łatwo zdejmowalna (na przykład metalowy pręt w skoroszycie zawieszanym, wkładka w czasopiśmie lub okładka plastikowa lub okładka wielokrotnego użytku na zeszyt), badanie podatności produktu na ponowne rozwłóknianie można przeprowadzić bez uwzględniania tej części.
3.3. Możliwość usunięcia klejów
Kryterium to stosuje się do papieru zadrukowanego, wyrobów papierniczych i papierowych toreb z uchwytami.
Etykiety samoprzylepne, które stanowią co najmniej 0,50 % m/m produktu końcowego, muszą wykazać zgodność z tym wymogiem. Etykiety niesamoprzylepne są zwolnione z obowiązku spełnienia kryteriów.
O ile nie określono inaczej, kleje mogą być stosowane tylko wtedy, gdy ich zdolność do usunięcia można poprzeć uzyskanym wynikiem wynoszącym co najmniej 71 punktów w karcie wyników usuwalności klejów EPRC.
Samoprzylepne powłoki stosuje się tylko wtedy, gdy ich możliwość usunięcia można udowodnić za pomocą co najmniej pozytywnego wyniku zgodnie z kartą wyników usuwalności klejów EPRC.
Kleje na bazie wody są zwolnione z tego wymogu.
Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza deklarację zgodności z kartą wyników usuwalności klejów zgodnie z wytycznymi Europejskiej Rady ds. Recyklingu Papieru (EPRC). Deklarację należy poprzeć wynikami badania zdolności do usunięcia, zgodnie z metodą INGEDE 12 lub równoważnymi standardowymi metodami, które zostały zaakceptowane przez właściwy organ jako dostarczające danych o równoważnej jakości naukowej.
W odniesieniu do klejów na bazie wody deklarację dotyczącą wodnego charakteru kleju dostarcza producent kleju. Karta charakterystyki kleju jest uznawana za dowód zgodności tylko wtedy, gdy wskazuje ona na to, że stosowany w produkcie klej bazuje na wodzie
Kleje, które są wymienione w załączniku do „Oceny przydatności produktu zadrukowanego do recyklingu, Karta wyników usuwalności warstw kleju”, uznaje się za zgodne z wymogiem.
3.4. Odbarwialność
Kryterium to stosuje się do artykułów z papieru zadrukowanego i kopert z papieru niezadrukowanego.
Odbarwialność należy udowodnić.
Produkt zadrukowany uznaje się za zgodny z wymogiem, jeżeli wszystkie analizowane parametry mają wynik dodatni, a wynik końcowy wynosi co najmniej 51 w karcie wyników odbarwialności EPRC lub równoważnej. Koperty są zwolnione z badania odbarwialności.
W odniesieniu do kopert druk wewnętrzny można stosować wyłącznie ze względów związanych z prywatnością i w kopertach złożonych z papieru o gramaturze poniżej 135g/m2 lub o poziomie nieprzejrzystości poniżej 98%. Wewnętrzna powierzchnia zadrukowana powinna być mniejsza niż 80 % całkowitej powierzchni wewnętrznej, minus powierzchnia sklejona i nadrukowana w jasnych odcieniach.
Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca lub producent farby dostarcza deklarację zgodności z kartą wyników odbarwialności zgodnie z wytycznymi Europejskiej Rady ds. Recyklingu Papieru (EPRC). Deklarację należy poprzeć wynikami badania odbarwialności, zgodnie z metodą INGEDE 11 lub równoważnymi standardowymi metodami, które zostały zaakceptowane przez właściwy organ jako dostarczające danych o równoważnej jakości naukowej.
W odniesieniu do kopert wnioskodawca dostarcza deklarację zgodności z wymogiem, popartą specyfikacjami stosowanego papieru dotyczącymi masy/m2 zgodnie z normą UNE-EN ISO/536 lub nieprzezroczystości zgodnie z ISO 2471, koloru farby drukarskiej oraz % pokrycia jakimkolwiek wewnętrznym drukowanym szablonem.
Technologie drukarskie i zestawy materiałów wymienione w załączniku do „Oceny przydatności produktu zadrukowanego do recyklingu, Karta wyników odbarwialności” uznaje się za zgodne z wymogami.
Na rodzajach papieru, które są używane w produkcie, należy przeprowadzić badanie technologii drukarskich lub farb drukarskich. Certyfikat badania można zastosować do druku z tą samą farbą na tym samym typie podłoża, jeżeli pokrycie farbą jest równe lub niższe niż w przypadku badanego produktu.
Kryterium 4 – Emisje
4.1. Emisje do wody pochodzące z druku rotograwiurowego
Określona ilość Cr i Cu w oczyszczalni ścieków nie może przekraczać, odpowiednio, 20 mg na m2 i 200 mg na m2 powierzchni cylindra drukującego stosowanego w prasie.
Ocena i weryfikacja: Odprowadzanie Cr i Cu jest kontrolowane w rotograwiurowych zakładach drukarskich po oczyszczeniu i bezpośrednio przed odprowadzeniem. Reprezentatywną próbkę złożoną z odprowadzanego Cr i Cu pobiera się co najmniej raz na 3 miesiące. Akredytowane laboratorium przeprowadza co najmniej jedno badanie analityczne w celu ustalenia zawartości Cr i Cu w próbce złożonej zgodnie z EN ISO 11885 lub równoważnymi standardowymi metodami uznanymi przez właściwy organ za dostarczające danych o równoważnej jakości naukowej.
Zgodność z niniejszym kryterium ocenia się poprzez podzielenie zawartości Cr i Cu określonej w rocznym badaniu analitycznym przez powierzchnię cylindra stosowanego w prasie w trakcie drukowania. Powierzchnię cylindra stosowanego w prasie w trakcie drukowania oblicza się poprzez pomnożenie powierzchni cylindra (= 2πrL, gdzie r jest promieniem, a L długością cylindra) przez liczbę druków w ciągu roku (= liczba różnych druków).
4.2. Emisje z instalacji objętych dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/75/UE (8) lub równoważnych instalacji
Następujące wymogi mają zastosowanie do procesów drukowania określonych w załącznikach I i VII do dyrektywy 2010/75/UE lub do równoważnych procesów drukowania poza UE spełniających wymagania określone w załącznikach I i VII do dyrektywy 2010/75/UE.
4.2.a) Emisje lotnych związków organicznych (LZO) i chromu (VI) z rotograwiury publikacyjnej
Emisje niezorganizowane LZO, obliczone za pomocą bilansu masy rozpuszczalnika, powinny być niższe lub równe 2,0 % wkładu rozpuszczalnika, a całkowite LZO (9) w gazach odlotowych są niższe lub równe 16,0 mg C/Nm3.
Emisje Cr(VI) do atmosfery nie przekraczają 15,0 mg na tonę papieru. Instaluje się urządzenie służące redukcji emisji.
4.2.b) Emisje lotnych związków organicznych (LZO) z offsetu rolowego na gorąco
Całkowite emisje LZO obliczone za pomocą bilansu masy rozpuszczalnika powinny być niższe lub równe 0,03 kg LZO na kg wkładu farby; lub emisje niezorganizowane LZO, obliczone za pomocą bilansu masy rozpuszczalnika, powinny być niższe lub równe 8 % wkładu rozpuszczalnika obliczonego za pomocą bilansu masy rozpuszczalnika, a całkowite LZO w gazach odlotowych powinny być niższe lub równe 12,0 mg C/Nm3.
4.2.c) Emisje lotnych związków organicznych (LZO) z fleksografii i rotograwiury niepublikacyjnej
Całkowite emisje LZO obliczone za pomocą bilansu masy rozpuszczalnika powinny być niższe lub równe 0,24 kg LZO na kg wkładu farby; lub emisje niezorganizowane LZO, obliczone za pomocą bilansu masy rozpuszczalnika, powinny być niższe lub równe 9,6 % wkładu rozpuszczalnika obliczonego za pomocą bilansu masy rozpuszczalnika, a całkowite LZO w gazach odlotowych powinny być niższe lub równe 16,0 mg C/Nm3.
Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza szczegółowe obliczenia i dane z badania wykazujące zgodność z tym kryterium wraz z odpowiednią dokumentacją uzupełniającą.
W odniesieniu do całkowitych lub niezorganizowanych emisji LZO, stosownie do przypadku, obliczenie bilansu masy rozpuszczalnika opiera się na produkcji podczas 12 miesięcy pracy. Bilans masy rozpuszczalnika jest zgodny z definicją określoną w części 7 pkt 2 załącznika VII do dyrektywy 2010/75/UE. W przypadku nowych lub przebudowanych zakładów produkcyjnych pomiary prowadzone są na podstawie przynajmniej 3 miesięcy reprezentatywnej pracy zakładu.
Dostawca chemikaliów lub wnioskodawca dostarcza deklarację zawartości lotnych związków organicznych w farbach, środkach czyszczących, roztworach nawilżających lub innych odpowiednich produktach chemicznych.
Bilans masy rozpuszczalnika wykonuje się co roku. Oceny pisemnej dokonuje odpowiedzialny członek personelu. Ocenę dostarcza się do właściwego organu, na żądanie.
W celu monitorowania całkowitych emisji LZO do powietrza w gazach odlotowych każdy komin, w którym ładunek całkowitych LZO jest mniejszy niż 10 kg C/h, powinno monitorować się co najmniej raz w roku zgodnie z normą EN 12619 lub równoważną. W przypadku ładunku całkowitych LZO wynoszącego mniej niż 0,1 kg C/h (jako średnia roczna) lub w przypadku nieobniżonego i stabilnego ładunku całkowitych LZO wynoszącego mniej niż 0,3 kg C/h częstotliwość monitorowania można ograniczyć i przeprowadzać raz na trzy lata, natomiast pomiar można zastąpić obliczeniem, pod warunkiem że takie obliczenie zapewni uzyskanie danych o równoważnej jakości naukowej.
W przypadku każdego komina o ładunku całkowitych LZO równym lub wyższym od 10 kg C/h monitorowanie prowadzi się w sposób ciągły zgodnie z normami EN15267-1, EN15267-2, EN15267-3 i EN 14181. W przypadku pomiarów ciągłych dane stanowią średnią dzienną w okresie jednego dnia na podstawie ważnych średnich godzinnych lub półgodzinnych.
Należy określić destrukcję LZO w systemie redukcji emisji (np. utlenianie termiczne, adsorpcja na węglu aktywnym), z częstotliwością co najmniej raz na trzy lata, poprzez połączone pomiary stężenia LZO w gazie surowym i czystym gazie.
Dane z pomiarów dotyczące gazów odlotowych są rejestrowane i udostępniane na żądanie właściwego organu.
Wnioskodawca dostarcza opis wprowadzonego systemu wraz z dokumentacją dotyczącą kontroli i monitorowania emisji Cr(VI). Dokumentacja obejmuje wyniki badań związanych z redukcją emisji Cr(VI) do atmosfery.
4.3. Emisje LZO z procesów drukowania nieobjętych dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/75/UE
Poniższe wymogi mają zastosowanie do procesów drukowania nieujętych w załączniku I lub części 2 załącznika VII do dyrektywy 2010/75/UE lub do równoważnych procesów drukowania poza UE niespełniających wymagań określonych w załącznikach I i VII do dyrektywy 2010/75/UE.
Całkowite emisje LZO obliczone za pomocą bilansu masy rozpuszczalnika powinny być niższe lub równe:
— |
4,5 kg LZO/tonę papieru do podawania papieru w arkuszach w druku offsetowym, |
— |
1,0 kg LZO/tonę papieru do druku cyfrowego, |
— |
2,0 kg LZO/tonę papieru do offsetu rolowego na gorąco, |
— |
2,5 kg LZO/tonę papieru do offsetu rolowego na zimno; |
— |
3,0 kg LZO na tonę papieru w przypadku innych maszyn do rotograwiury, fleksografii, sitodruku rotacyjnego, laminowania lub lakierowania. |
Ewentualnie, jeżeli stosuje się układ oczyszczania gazów wylotowych, emisje niezorganizowane LZO obliczone za pomocą bilansu masy rozpuszczalnika powinny być niższe lub równe 10 % wkładu rozpuszczalnika, a całkowite LZO w gazach odlotowych powinny być niższe lub równe 20 mg C/Nm3.
Lotne rozpuszczalniki z procesu suszenia w offsecie na gorąco, rotograwiurze i fleksografii są zarządzane za pomocą odzysku rozpuszczalnika lub obróbki termicznej lub innego równoważnego systemu, tj. zastąpienia farbami wodnymi.
Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza opis wprowadzonego systemu wraz z dokumentacją i wynikami badań dotyczącymi kontroli i monitorowania emisji do atmosfery.
W odniesieniu do całkowitych lub niezorganizowanych emisji LZO, stosownie do przypadku, obliczenie bilansu masy rozpuszczalnika opiera się na produkcji podczas 12 miesięcy pracy. Bilans masy rozpuszczalnika jest zgodny z definicją określoną w części 7 pkt 2 załącznika VII do dyrektywy 2010/75/UE. Do celów przydziału emisji LZO do masy papieru oblicza się wszystkie zadrukowane powierzchnie. W przypadku nowych lub przebudowanych zakładów produkcyjnych pomiary prowadzone są na podstawie przynajmniej 3 miesięcy reprezentatywnej pracy zakładu.
W celu monitorowania całkowitych emisji LZO do powietrza w gazach odlotowych każdy komin, w którym ładunek całkowitych LZO jest mniejszy niż 10 kg C/h, powinno monitorować się co najmniej raz w roku zgodnie z normą EN 12619 lub równoważną. W przypadku ładunku całkowitych LZO wynoszącego mniej niż 0,1 kg C/h (jako średnia roczna) lub w przypadku nieobniżonego i stabilnego ładunku całkowitych LZO wynoszącego mniej niż 0,3 kg C/h częstotliwość monitorowania można ograniczyć i przeprowadzać raz na trzy lata, natomiast pomiar można zastąpić obliczeniem, pod warunkiem że takie obliczenie zapewni uzyskanie danych o równoważnej jakości naukowej.
Dostawca chemikaliów lub wnioskodawca dostarcza deklarację zawartości lotnych związków organicznych w farbach, środkach czyszczących, roztworach nawilżających lub innych odpowiednich produktach chemicznych.
Kryterium 5 – Odpady
5.1. System gospodarowania odpadami
Zakład, w którym produkt jest wytwarzany, musi posiadać system przetwarzania odpadów, który realizuje i dokumentuje środki zastosowane w celu zmniejszenia ilości odpadów stałych i płynnych, w tym odpadów papieru, odpadów farb, środków czyszczących i roztworów zwilżających, określone przez lokalne lub krajowe organy regulacyjne.
System gospodarowania odpadami jest udokumentowany lub opisany i zawiera informacje dotyczące przynajmniej następujących procedur:
— |
postępowanie z materiałami nadającymi się do recyklingu ze strumienia odpadów, gromadzenie, segregowanie i wykorzystywanie tych materiałów, |
— |
procedury odzyskiwania materiałów nadających się do innych zastosowań, np. do spalania w celu uzyskania pary technologicznej, do celów grzewczych lub rolniczych, |
— |
postępowanie z odpadami niebezpiecznymi, gromadzenie, segregowanie i unieszkodliwianie tych odpadów, zgodnie z przepisami właściwych lokalnych i krajowych organów regulacyjnych, |
— |
cele i zadania dotyczące ciągłej poprawy, związane z ograniczeniem wytwarzania odpadów i wzrostem wskaźników ponownego wykorzystania i recyklingu. |
Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza deklarację zgodności z niniejszym kryterium wraz z opisem procedur przyjętych na potrzeby gospodarowania odpadami. Wnioskodawca przedstawia plan gospodarowania odpadami dla każdego z obiektów, których to dotyczy. Jeżeli gospodarowanie odpadami jest zlecane na zewnątrz, podwykonawca również dostarcza deklarację zgodności z niniejszym kryterium.
Uznaje się, że wnioskodawcy zarejestrowani w unijnym systemie ekozarządzania i audytu (EMAS) lub posiadający certyfikat przyznany zgodnie z normą ISO 14001 spełniają niniejsze kryterium, jeśli:
1) |
wprowadzenie gospodarowania odpadami w odniesieniu do zakładu(-ów) produkcyjnego(-ych) zostało udokumentowane w deklaracji środowiskowej EMAS przedsiębiorstwa |
2) |
wprowadzenie gospodarowania odpadami zostało odpowiednio uwzględnione za pośrednictwem certyfikatu wydanego zgodnie z normą ISO 14001 dotyczącego zakładów produkcji. |
5.2. Papier przeznaczony do recyklingu z zakładów drukarskich
Kryterium to stosuje się do produktów z papieru zadrukowanego. Ilość wytworzonego papieru odpadowego „X” nie przekracza wartości podanych w poniższej tabeli.
Metoda druku |
Maksymalny % papieru odpadowego |
Offset arkuszowy |
23 |
Offset na zimno, gazeta |
10 |
Offset na zimno, druk formularzy |
18 |
Offset rolowy na zimno (z wyjątkiem gazet) |
19 |
Offset rolowy na gorąco |
21 |
Rotograwiura |
15 |
Fleksografia |
17 |
Druk cyfrowy |
10 |
Sitodruk |
23 |
gdzie:
X = liczba ton papieru odpadowego wytworzonego rocznie podczas drukowania (w tym procesów wykończeniowych) produktu z papieru zadrukowanego opatrzonego oznakowaniem ekologicznym podzielona przez liczbę ton papieru nabytego i wykorzystanego rocznie do produkcji produktu z papieru zadrukowanego opatrzonego oznakowaniem ekologicznym.
Jeżeli drukarnia przeprowadza procesy wykończeniowe na rzecz innej drukarni, ilość papieru odpadowego wytworzonego w tych procesach nie jest uwzględniana przy obliczaniu „X”.
Jeżeli procesy wykończeniowe są zlecane innemu przedsiębiorstwu, oblicza się ilość papieru odpadowego wytworzonego wskutek prac zleconych i deklaruje ją przy obliczaniu „X”.
Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza opis obliczenia ilości papieru odpadowego wraz z deklaracją od wykonawcy odbierającego papier odpadowy od drukarni. Należy przedstawić warunki zlecenia i obliczenia ilości papieru odpadowego związanej z procesami wykończeniowymi.
Okres do obliczeń ustalony jest na podstawie produkcji w czasie 12 miesięcy. W przypadku nowych lub przebudowanych zakładów produkcyjnych obliczenia przeprowadza się na podstawie co najmniej 45 kolejnych dni stabilnej pracy zakładu.
Jeżeli obliczenie ton papieru odpadowego wyprodukowanego rocznie w czasie drukowania produktu z papieru zadrukowanego posiadającego oznakowanie ekologiczne nie jest technicznie możliwe, wnioskodawca może przedstawić obliczenia dotyczące całkowitej ilości papieru przeznaczonego do recyklingu wyprodukowanego rocznie w drukarni.
5.3. Papier przeznaczony do recyklingu z zakładów produkujących wyroby papiernicze i torby z uchwytami
Kryterium to odnosi się do wyrobów papierniczych i papierowych toreb z uchwytami. Ilość wytworzonego papieru odpadowego „X” nie przekracza:
— |
dla kopert – 19 %, |
— |
dla wyrobów papierniczych do pisania, z wyjątkiem terminarzy – 15 %, |
— |
dla terminarzy i wyrobów papierniczych do archiwizacji, zadrukowanych po jednej stronie – 20 %, |
— |
dla wyrobów papierniczych do archiwizacji zadrukowanych po obu stronach – 30 %, |
— |
dla papierowych toreb i papieru pakowego – 11 %, |
gdzie:
X = liczba ton papieru odpadowego wytworzonego rocznie podczas produkcji (w tym procesów wykończeniowych) wyrobów papierniczych i papierowych toreb z uchwytami opatrzonych oznakowaniem ekologicznym podzielona przez liczbę ton papieru nabytego i wykorzystanego rocznie do produkcji wyrobów papierniczych i papierowych toreb z uchwytami.
Jeżeli drukarnia przeprowadza procesy wykończeniowe na rzecz innej drukarni, ilość papieru odpadowego wytworzonego w tych procesach nie jest uwzględniana przy obliczaniu „X”.
Jeżeli procesy wykończeniowe są zlecane innemu przedsiębiorstwu, oblicza się ilość papieru odpadowego wytworzonego wskutek prac zleconych i deklaruje ją przy obliczaniu „X”.
Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza opis obliczenia ilości papieru odpadowego wraz z deklaracją od wykonawcy odbierającego papier odpadowy od drukarni. Należy przedstawić warunki zlecenia i obliczenia ilości papieru odpadowego związanej z procesami wykończeniowymi.
Okres do obliczeń ustalony jest na podstawie produkcji w czasie 12 miesięcy. W przypadku nowych lub przebudowanych zakładów produkcyjnych obliczenia przeprowadza się na podstawie co najmniej 45 kolejnych dni stabilnej pracy zakładu.
Jeżeli obliczenie ton papieru odpadowego wyprodukowanego rocznie w czasie drukowania wyrobów papierniczych i papierowych toreb z uchwytami posiadających oznakowanie ekologiczne nie jest technicznie możliwe, wnioskodawca może przedstawić obliczenia dotyczące całkowitej ilości papieru przeznaczonego do recyklingu wyprodukowanego rocznie w drukarni.
Kryterium 6 – Zużycie energii
Obiekt, w którym produkowany jest produkt z oznakowaniem ekologicznym UE, ustanawia system zarządzania energią obejmujący wszystkie urządzenia zużywające energię (w tym maszyny, oświetlenie, klimatyzację, chłodzenie). System zarządzania energią obejmuje środki służące poprawie efektywności energetycznej i zawiera informacje dotyczące przynajmniej następujących procedur:
— |
opracowanie i wdrożenie planu gromadzenia danych dotyczących energii w celu określenia kluczowych danych liczbowych dotyczących energii, |
— |
analiza zużycia energii, która zawiera wykaz systemów, procesów i instalacji zużywających energię, |
— |
określenie stosowanych środków na rzecz bardziej efektywnego wykorzystania energii, |
— |
cele i założenia ciągłe w zakresie zmniejszenia zużycia energii. |
Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza deklarację zgodności zakładu produkcji z niniejszym kryterium, popartą opisem systemu gospodarki energią.
Wnioskodawcę certyfikowanego zgodnie z normą ISO 50001, EN 16247 lub normą/systemem równoważnym uznaje się za spełniającego ten wymóg.
Uznaje się, że wnioskodawca zarejestrowany w EMAS spełnia ten wymóg, jeżeli włączenie zarządzania energią w zakres EMAS w odniesieniu do zakładu(-ów) produkcji zostało udokumentowane w deklaracji środowiskowej EMAS.
Wnioskodawcę certyfikowanego zgodnie z ISO 14001 uznaje się za spełniającego to kryterium, jeżeli włączenie planu zarządzania energią zostało w wystarczającym stopniu uwzględnione w certyfikacie ISO 14001 dotyczącym zakładu produkcyjnego.
Cele i założenia ciągłe w zakresie zmniejszenia zużycia energii realizuje się w ujęciu rocznym. Oceny pisemnej dokonuje odpowiedzialny członek personelu. Ocenę dostarcza się do właściwego organu, na żądanie.
Kryterium 7 – Szkolenie
Wszyscy odpowiedni członkowie personelu uczestniczący w bieżącej działalności zakładu produkcyjnego posiadają wiedzę niezbędną do zapewnienia, aby wymogi dotyczące oznakowania ekologicznego były spełniane i stale ulepszane.
Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza deklarację zgodności z niniejszym kryterium wraz ze szczegółami programu szkolenia, jego treścią i wskazaniem, którzy pracownicy otrzymali jakie szkolenie i kiedy. Wnioskodawca dostarcza właściwemu organowi również próbkę materiałów szkoleniowych.
Kryterium 8 – Zdatność do użycia
Produkt nadaje się do użycia zgodnie ze swoim przeznaczeniem.
Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza deklarację zgodności z niniejszym kryterium, popartą co najmniej jednym z następujących dokumentów:
— |
pismo/dokument/oświadczenia sporządzone przez klientów dotyczące określonego produktu, potwierdzające, że produkt spełnia specyfikacje i dobrze funkcjonuje przy swoim zamierzonym zastosowaniu, |
— |
szczegółowy opis procedury rozpatrywania skarg konsumentów, |
— |
dokumentacja wykazująca certyfikację jakości zgodnie z normą ISO 9001 lub równoważną, |
— |
dokumentacja potwierdzająca jakość papieru zgodnie z normą EN ISO/IEC 17050-1, która zawiera ogólne kryteria dotyczące deklaracji dostawcy co do zgodności z normami. |
Kryterium 9 – Informacje o produkcie
Na papierowych torbach z uchwytami znajdują się następujące informacje:
„Prosimy o ponowne użycie tej torby”.
Na produkcie z papieru zadrukowanego znajdują się następujące informacje:
„Prosimy o zbieranie zużytego papieru do recyklingu”.
Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza deklarację zgodności z niniejszym kryterium z załączonym zdjęciem przedstawiającym produkt, na którym znajduje się wymagana informacja.
Kryterium 10 – Informacje widniejące na oznakowaniu ekologicznym UE
Jeśli stosowana jest nieobowiązkowa etykieta z polem tekstowym, zawiera ona następujące trzy oświadczenia:
— |
niskie emisje z procesów technologicznych do powietrza i wody, |
— |
produkt nadaje się do recyklingu, |
— |
papier o niewielkim wpływie na środowisko. |
Wnioskodawca postępuje zgodnie z instrukcjami dotyczącymi sposobu, w jaki należy właściwie stosować logo oznakowania ekologicznego UE przedstawionymi w wytycznych dotyczących logo oznakowania ekologicznego UE:
http://ec.europa.eu/environment/ecolabel/documents/logo_guidelines.pdf
Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza deklarację zgodności z niniejszym kryterium z załączonym zdjęciem o wysokiej rozdzielczości przedstawiającym opakowanie produktu, na którym wyraźnie widać etykietę, numer rejestracji/pozwolenia oraz oświadczenia, które można umieścić na opakowaniu wraz z etykietą.
(1) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin, zmieniające i uchylające dyrektywy 67/548/EWG i 1999/45/WE oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 (Dz.U. L 353 z 31.12.2008, s. 1).
(2) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/75/UE z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie emisji przemysłowych (zintegrowane zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola) (Dz.U. L 334 z 17.12.2010, s. 17).
(3) Decyzja Komisji (UE) 2019/70 z dnia 11 stycznia 2019 r. ustanawiająca kryteria przyznawania oznakowania ekologicznego UE papierowi graficznemu oraz bibułce i produktom z bibułki (notyfikowana jako dokument nr C(2019) 3) (Dz.U. L 15 z 17.1.2019, s. 27).
(4) Rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) i utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniające dyrektywę 1999/45/WE oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1488/94, jak również dyrektywę Rady 76/769/EWG i dyrektywy Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE i 2000/21/WE (Dz.U. L 396 z 30.12.2006, s. 1).
(5) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin, zmieniające i uchylające dyrektywy 67/548/EWG i 1999/45/WE oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 (Dz.U. L 353 z 31.12.2008, s. 1).
(6) Odnosi się wyłącznie do preparatów barwiących, barwników, środków wykańczalniczych oraz materiałów powlekających.
(7) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 528/2012 z dnia 22 maja 2012 r. w sprawie udostępniania na rynku i stosowania produktów biobójczych (Dz.U. L 167 z 27.6.2012, s. 1).
(8) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/75/UE z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie emisji przemysłowych (zintegrowane zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola) (Dz.U. L 334 z 17.12.2010, s. 17).
(9) Całkowite LZO wyrażone jako C (w powietrzu).
1.12.2020 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 402/73 |
DECYZJA KOMISJI (UE) 2020/1804
z dnia 27 listopada 2020 r.
ustanawiająca kryteria oznakowania ekologicznego UE dla wyświetlaczy elektronicznych
(notyfikowana jako dokument nr C(2020) 8156)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 66/2010 z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie oznakowania ekologicznego UE (1), w szczególności jego art. 8 ust. 2,
po konsultacji z Komitetem Unii Europejskiej ds. Oznakowania Ekologicznego,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Na podstawie rozporządzenia (WE) nr 66/2010 oznakowanie ekologiczne UE można przyznawać produktom o ograniczonym poziomie wpływu na środowisko w ciągu ich całego cyklu życia. |
(2) |
Rozporządzenie (WE) nr 66/2010 stanowi, że określone kryteria oznakowania ekologicznego UE należy ustalać według grup produktów. |
(3) |
Decyzją Komisji 2009/300/WE (2) ustanowiono kryteria i związane z nimi wymogi w zakresie oceny i weryfikacji dla grupy produktów „odbiorniki telewizyjne”. Decyzją Komisji (UE) 2019/1134 (3) okres ważności tych kryteriów i wymogów wydłużono do dnia 31 grudnia 2020 r. |
(4) |
Aby lepiej odzwierciedlić najlepszą praktykę na rynku dotyczącą tej grupy produktów oraz uwzględnić innowacje wprowadzone w okresie przejściowym, należy ustanowić nowy zestaw kryteriów dla grupy „telewizory”. |
(5) |
W sprawozdaniu z kontroli sprawności dotyczącej oznakowania ekologicznego UE (4) z dnia 30 czerwca 2017 r., w ramach której dokonano przeglądu wdrożenia rozporządzenia (WE) nr 66/2010, stwierdzono konieczność opracowania bardziej strategicznego podejścia do oznakowania ekologicznego UE, w tym, w stosownych przypadkach, powiązania ze sobą pokrewnych grup produktów. |
(6) |
Zgodnie z tymi konkluzjami i po konsultacji z Komitetem Unii Europejskiej ds. Oznakowania Ekologicznego należy zmienić kryteria dla grupy produktów „telewizory”, w tym rozszerzyć jej zakres na zewnętrzne wyświetlacze komputerowe i wyświetlacze przeznaczone do przekazu treści, które są objęte zakresem rozporządzenia Komisji (UE) 2019/2021 (5) i rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/2013 (6). Aby nazwa grupy produktów odzwierciedlała ten szerszy zakres, należy zmienić ją na „wyświetlacze elektroniczne”. |
(7) |
W nowym planie działania UE dotyczącym gospodarki o obiegu zamkniętym na rzecz czystszej i bardziej konkurencyjnej Europy (7) przyjętym w dniu 11 marca 2020 r. przewidziano bardziej systematyczne uwzględnianie trwałości, zdolności do recyklingu i zawartości materiałów z recyklingu w kryteriach oznakowania ekologicznego UE. |
(8) |
Zmienione kryteria oznakowania ekologicznego UE dla wyświetlaczy elektronicznych mają na celu w szczególności propagowanie produktów, które są energooszczędne, nadają się do naprawy, które można łatwo rozmontować (co ułatwia odzyskiwanie zasobów z recyklingu pod koniec ich okresu użyteczności), które mają określoną minimalną zawartość materiałów z recyklingu i mogą zawierać jedynie ograniczoną ilość substancji niebezpiecznych. |
(9) |
Nowe kryteria oraz związane z nimi wymogi w zakresie oceny i weryfikacji dla przedmiotowej grupy produktów powinny pozostać ważne do dnia 31 grudnia 2028 r. przy uwzględnieniu cyklu innowacji dla tej grupy produktów. |
(10) |
Ze względu na pewność prawa należy uchylić decyzję 2009/300/WE. |
(11) |
Należy przewidzieć okres przejściowy dla producentów wytwarzających produkty, którym przyznano oznakowanie ekologiczne UE dla telewizorów oparciu o kryteria określone w decyzji 2009/300/WE, tak aby zapewnić im wystarczający czas na dostosowanie produktów do nowych kryteriów i wymogów. Po przyjęciu niniejszej decyzji przez ograniczony czas możliwe powinno być również składanie wniosków w oparciu o kryteria ustanowione decyzją 2009/300/WE albo w oparciu o nowe kryteria ustanowione niniejszą decyzją. Stosowanie oznakowania ekologicznego UE przyznanego zgodnie z kryteriami określonymi w poprzedniej decyzji powinno być dozwolone przez 12 miesięcy po dacie przyjęcia niniejszej decyzji. |
(12) |
Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią komitetu powołanego na mocy art. 16 rozporządzenia (WE) nr 66/2010, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Grupa produktów „wyświetlacze elektroniczne” obejmuje telewizory, monitory i cyfrowe wyświetlacze przeznaczone do przekazu treści.
Artykuł 2
Do celów niniejszej decyzji stosuje się następujące definicje:
1) |
„wyświetlacz elektroniczny” oznacza ekran wyświetlacza i towarzyszące mu układy elektroniczne, którego podstawową funkcją jest pokazywanie informacji wizualnych ze źródeł połączonych przewodowo lub bezprzewodowo; |
2) |
„cyfrowy wyświetlacz przeznaczony do przekazu treści” oznacza wyświetlacz elektroniczny przeznaczony głównie do oglądania przez wiele osób w środowisku innym niż komputer stacjonarny. Jego specyfikacja obejmuje wszystkie następujące elementy:
|
3) |
„monitor” lub „monitor komputerowy” oznacza wyświetlacz elektroniczny przeznaczony do użytku przez jedną osobę z bliskiej odległości, np. do pracy przy biurku; |
4) |
„telewizor” oznacza wyświetlacz elektroniczny przeznaczony głównie do wyświetlania i odbioru sygnałów audiowizualnych, składający się z wyświetlacza elektronicznego i z jednego lub większej liczby tunerów/odbiorników; |
5) |
„tuner/odbiornik” oznacza obwód elektroniczny, który wykrywa sygnał telewizyjny typu „broadcast”, taki jak naziemna telewizja cyfrowa lub satelitarna, ale nie sygnał internetowy typu „unicast”, i ułatwia wybór kanału telewizyjnego z grupy kanałów sieciowych. |
Artykuł 3
Aby otrzymać oznakowanie ekologiczne UE na podstawie rozporządzenia (WE) nr 66/2010 dla grupy produktów „wyświetlacze elektroniczne”, produkt musi wchodzić w zakres definicji tej grupy produktów określonej w art. 1 niniejszej decyzji i musi spełniać kryteria oraz związane z nimi wymogi w zakresie oceny i weryfikacji określone w załączniku do niniejszej decyzji.
Artykuł 4
Kryteria oznakowania ekologicznego UE dla grupy produktów „wyświetlacze elektroniczne” oraz związane z nimi wymogi dotyczące oceny i weryfikacji obowiązują do dnia 31 grudnia 2028 r.
Artykuł 5
Do celów administracyjnych grupie produktów „wyświetlacze elektroniczne” przydziela się numer kodu „022”.
Artykuł 6
Decyzja 2009/300/WE traci moc.
Artykuł 7
1. Niezależnie od przepisów art. 6 wnioski o przyznanie oznakowania ekologicznego UE produktom należącym do grupy produktów „telewizory”, w rozumieniu definicji „odbiorników telewizyjnych” w decyzji 2009/300/WE, złożone przed datą przyjęcia niniejszej decyzji, podlegają ocenie zgodnie z warunkami określonymi w decyzji 2009/300/WE.
2. Wnioski o przyznanie oznakowania ekologicznego UE dla grupy produktów „telewizory” złożone przed upływem dwóch miesięcy od daty przyjęcia niniejszej decyzji mogą opierać się na kryteriach określonych w niniejszej decyzji lub w decyzji 2009/300/WE. Wnioski te ocenia się zgodnie z kryteriami, na których się opierają.
3. Jeżeli pozwolenie na używanie oznakowania ekologicznego UE zostało przyznane na podstawie wniosku ocenianego zgodnie z kryteriami określonymi w decyzji 2009/300/WE, może być ono wykorzystywane przez 12 miesięcy od daty przyjęcia niniejszej decyzji.
Artykuł 8
Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 27 listopada 2020 r.
W imieniu Komisji
Virginijus SINKEVIČIUS
Członek Komisji
(1) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 66/2010 z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie oznakowania ekologicznego UE (Dz.U. L 27 z 30.1.2010, s. 1).
(2) Decyzja Komisji 2009/300/WE z dnia 12 marca 2009 r. ustalająca zrewidowane ekologiczne kryteria przyznawania wspólnotowego oznakowania ekologicznego odbiornikom telewizyjnym (Dz.U. L 82 z 28.3.2009, s. 3).
(3) Decyzja Komisji (UE) 2019/1134 z dnia 1 lipca 2019 r. zmieniająca decyzję 2009/300/WE i decyzję (UE) 2015/2099 w odniesieniu do okresu ważności ekologicznych kryteriów przyznawania oznakowania ekologicznego UE niektórym produktom i związanych z nimi wymogów dotyczących oceny i weryfikacji (Dz.U. L 179 z 3.7.2019, s. 25).
(4) Sprawozdanie Komisji dla Parlamentu Europejskiego i Rady na temat przeglądu wdrożenia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1221/2009 z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie dobrowolnego udziału organizacji w systemie ekozarządzania i audytu we Wspólnocie (EMAS) oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 66/2010 z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie oznakowania ekologicznego UE (COM(2017) 355).
(5) Rozporządzenie Komisji (UE) 2019/2021 z dnia 1 października 2019 r. ustanawiające wymogi dotyczące ekoprojektu dla wyświetlaczy elektronicznych zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE, zmieniające rozporządzenie Komisji (WE) nr 1275/2008 i uchylające rozporządzenie Komisji (WE) nr 642/2009 (Dz.U. L 315 z 5.12.2019, s. 241).
(6) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/2013 z dnia 11 marca 2019 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1369 w odniesieniu do etykietowania energetycznego wyświetlaczy elektronicznych i uchylające rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1062/2010, (Dz.U. L 315 z 5.12.2019, s. 1).
(7) Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów – Nowy plan działania UE dotyczący gospodarki o obiegu zamkniętym na rzecz czystszej i bardziej konkurencyjnej Europy (COM(2020) 98 final).
ZAŁĄCZNIK
Kryteria przyznawania oznakowania ekologicznego UE wyświetlaczom elektronicznym
RAMY
Cele kryteriów
Kryteria oznakowania ekologicznego UE są ukierunkowane na najlepsze pod względem efektywności środowiskowej wyświetlacze elektroniczne dostępne na rynku. Kryteria te dotyczą głównych skutków środowiskowych związanych z cyklem życia tych produktów i kładą nacisk na aspekty związane z gospodarką o obiegu zamkniętym.
Kryteria mają w szczególności na celu propagowanie produktów, które są energooszczędne, nadają się do naprawy, dają się łatwo rozmontować (co ułatwia odzyskiwanie zasobów z recyklingu pod koniec ich okresu użyteczności), mają określoną minimalną zawartość materiałów z recyklingu i mogą zawierać jedynie ograniczoną ilość substancji niebezpiecznych.
W tym celu kryteria:
— |
w odniesieniu do zużycia energii określają wymóg korzystania z najlepszych dostępnych klas efektywności energetycznej oraz limity dopuszczalnych poziomów zużycia energii w trybie włączenia, |
— |
zawierają wymogi dotyczące zarządzania zasilaniem, |
— |
przewidują uznawanie i nagradzanie produktów, w których ogranicza się stosowanie substancji niebezpiecznych, |
— |
zawierają wymogi zapewniające minimalną zawartość pokonsumenckich tworzyw sztucznych pochodzących z recyklingu, |
— |
zawierają wymóg zagwarantowania możliwości naprawy dzięki odpowiedniej koncepcji technicznej produktu oraz dostępność instrukcji naprawy, informacji dotyczących naprawy i części zamiennych, |
— |
zawierają wymogi mające zapewnić właściwe gospodarowanie produktem pod koniec cyklu życia, dotyczące dostarczania informacji pozwalających zwiększyć możliwości recyklingu, ograniczenia wyboru materiałów i promowania modeli dających się łatwo rozmontować, |
— |
zawierają wymogi w zakresie społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw, dotyczące warunków pracy podczas produkcji oraz pozyskiwania cyny, tantalu, wolframu i złota z obszarów dotkniętych konfliktami i obszarów wysokiego ryzyka. |
Ustanawiając wymogi dotyczące instrukcji dla użytkowników i informacji dla konsumentów, uwzględniono również znaczenie, jakie ma właściwe stosowanie wyświetlaczy elektronicznych i ich usuwanie dla wpływu, jaki wywierają w całym cyklu życia.
Kryteria przyznawania oznakowania ekologicznego UE wyświetlaczom elektronicznym są następujące;
1. |
Zużycie energii |
1.1. |
Oszczędność energii |
1.2. |
Zarządzanie zasilaniem |
2. |
Substancje objęte ograniczeniami |
2.1. |
Substancje objęte wyłączeniami lub ograniczeniami |
2.2. |
Działania mające na celu redukcję emisji fluorowanych gazów cieplarnianych w łańcuchu dostaw |
3. |
Możliwość naprawy i gwarancja handlowa |
4. |
Gospodarowanie pod koniec cyklu życia |
4.1. |
Dobór materiałów i informacje w celu zwiększenia możliwości recyklingu |
4.2. |
Koncepcja techniczna umożliwiająca rozmontowanie i recykling |
5. |
Społeczna odpowiedzialność przedsiębiorstw |
5.1. |
Warunki pracy podczas produkcji |
5.2. |
Pozyskiwanie minerałów z regionów nieobjętych konfliktami |
6. |
Kryteria dotyczące informacji |
6.1. |
Informacje dla użytkowników |
6.2. |
Informacje umieszczone na oznakowaniu ekologicznym |
Ocena i weryfikacja: W ramach każdego kryterium wskazano szczegółowe wymogi w zakresie oceny i weryfikacji.
W przypadku gdy wnioskodawca jest zobowiązany do przedstawienia deklaracji, dokumentacji, analiz, sprawozdań z badań lub innych dowodów demonstrujących zgodność z kryteriami, dokumenty te mogą pochodzić, odpowiednio, od wnioskodawcy lub od jego dostawców lub ich poddostawców itd.
Właściwe organy uznają na zasadzie preferencyjnej zaświadczenia wydane przez organy akredytowane zgodnie z właściwą normą zharmonizowaną dla laboratoriów badawczych i kalibracyjnych oraz weryfikację przez organy akredytowane zgodnie z właściwą normą zharmonizowaną dla organów certyfikujących produkty, procesy i usługi.
W stosownych przypadkach można stosować metody badawcze inne od wskazanych dla każdego z kryteriów, jeżeli właściwy organ oceniający wniosek uzna je za metody równoważne.
W stosownych przypadkach właściwe organy mogą wymagać odpowiedniej dokumentacji uzupełniającej, a także mogą przeprowadzać niezależne badania weryfikacyjne lub inspekcje na miejscu w celu sprawdzenia zgodności z tymi kryteriami.
Właściwe organy należy powiadamiać o zmianach dostawców i miejsc produkcji w odniesieniu do produktów, którym przyznano oznakowanie ekologiczne UE, załączając odpowiednie informacje umożliwiające sprawdzenie ciągłej zgodności z kryteriami.
Warunkiem wstępnym jest spełnienie przez wyświetlacz elektroniczny wszystkich odpowiednich wymogów prawnych państwa (państw), w którym (w których) jest on wprowadzany do obrotu. Wnioskodawca oświadcza, że produkt spełnia ten warunek.
Stosuje się następujące definicje:
1) |
„automatyczna regulacja jasności” (ang. Automatic Brightness Control, ABC) oznacza automatyczny mechanizm, który, w przypadku gdy jest włączony, automatycznie dostosowuje jasność wyświetlacza elektronicznego w zależności od poziomu światła w otoczeniu oświetlającego wyświetlacz od przodu; |
2) |
„domyślny” oznacza, w odniesieniu do specjalnego ustawienia, wartość specjalnej funkcji ustawioną w fabryce i dostępną w momencie, w którym klient po raz pierwszy korzysta z produktu i po przeprowadzeniu „resetowania do ustawień fabrycznych”, jeżeli jest to dozwolone w przypadku danego produktu; |
3) |
„etap rozmontowania” oznacza czynność kończącą się usunięciem komponentu lub zmianą narzędzia; |
4) |
„szybkie uruchomienie” oznacza wzmocnioną funkcję ponownego włączenia umożliwiającą przejście w tryb włączony w krótszym czasie niż w przypadku normalnej funkcji ponownego włączenia; |
5) |
„szeroki zakres dynamiczny” (ang. High Dynamic Range, HDR) oznacza metodę służącą zwiększeniu współczynnika kontrastu obrazu wyświetlacza elektronicznego przy wykorzystaniu metadanych wygenerowanych podczas tworzenia materiału wideo, które zespół obwodów sterowania wyświetlaczem interpretuje w celu uzyskania współczynnika kontrastu i oddania barw postrzeganych przez ludzkie oko jako bardziej realistyczne niż w przypadku wyświetlaczy niekompatybilnych z HDR; |
6) |
„LCD” oznacza wyświetlacz ciekłokrystaliczny; |
7) |
„luminancja” oznacza fotometryczną miarę natężenia światła zmierzającego w danym kierunku w przeliczeniu na jednostkę powierzchni, wyrażaną w kandelach na metr kwadratowy (cd/m2). Termin „jasność” jest często używany w celu subiektywnego określenia jakościowego luminancji wyświetlacza; |
8) |
„zwykła konfiguracja” lub „konfiguracja domowa”, „tryb standardowy”, lub, w przypadku telewizorów, „tryb domowy” oznacza ustawienie ekranu wyświetlacza zalecane dla użytkownika przez producenta w menu pierwotnej konfiguracji lub ustawienie fabryczne wyświetlacza elektronicznego na potrzeby użytkowania go zgodnie z przeznaczeniem. Tryb ten musi zapewniać optymalną jakość użytkownikom końcowym w typowym środowisku domowym lub biurowym. Zwykła konfiguracja jest to stan, w którym mierzy się deklarowane wartości dla trybu wyłączenia, czuwania, czuwania przy podłączeniu do sieci oraz trybu włączenia; |
9) |
„tryb włączenia” lub „tryb aktywny” oznacza stan, w którym wyświetlacz elektroniczny jest podłączony do źródła zasilania, został uruchomiony i wykonuje co najmniej jedną z funkcji wyświetlania; |
10) |
„narzędzia zastrzeżone” to narzędzia, które nie są dostępne do zakupu dla ogółu społeczeństwa lub w przypadku których nie istnieją obowiązujące patenty, na korzystanie z których można udzielić licencji na sprawiedliwych, rozsądnych i niedyskryminujących warunkach; |
11) |
„możliwość recyklingu” oznacza możliwość poddania produktu recyklingowi pod koniec przydatności do użycia, stwierdzoną na podstawie bieżących praktyk; |
12) |
„części zamienne” oznaczają wszystkie części składowe lub zespoły, które mogą się zepsuć lub prawdopodobnie będą potrzebować wymiany w okresie użytkowania produktu. Pozostałe części, których cykl życia zwykle przekracza typowy okres żywotności produktu, nie są częściami zamiennymi; |
13) |
„UHD” oznacza wyświetlacz elektroniczny zdolny do odbierania sygnału UHD zgodnie z definicją zawartą w zaleceniu BT.2020 Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego (ITU-R) oraz do wyświetlania go na ekranie w rozdzielczości 3840 × 2160 (UHD-4K) i 7680 × 4320 (UHD-8K). |
KRYTERIA OZNAKOWANIA EKOLOGICZNEGO UE
Kryterium 1 – Zużycie energii
1.1. Oszczędność energii
a) |
Wyświetlacze elektroniczne muszą spełniać warunki dotyczące współczynnika efektywności energetycznej, określone w załączniku II do rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/2013 dla klas efektywności energetycznej określonych w niżej opisany sposób lub dla wyższej klasy efektywności energetycznej. Do dnia 31 marca 2021 r.:
Po dniu 31 marca 2021 r.: Jedna z 2 najwyższych klas efektywności energetycznej, dla których zarejestrowano modele (1) w bazie danych o produktach (2), określonej w art. 12 rozporządzenia (UE) 2017/1369 (3), w odniesieniu do danej rozdzielczości i danego rodzaju wyświetlacza (telewizory, monitory lub wyświetlacze przeznaczone do przekazu treści) w dniu składania wniosku o przyznanie oznakowania ekologicznego UE.
|
b) |
Maksymalny pobór mocy w trybie włączenia w zwykłej konfiguracji wynosi ≤ 64 W (125 W w przypadku cyfrowych wyświetlaczy przeznaczonych do przekazu treści, dla rozdzielczości UHD i wyższych). |
Ocena i weryfikacja: W odniesieniu do wymogu a) wnioskodawca przedkłada sprawozdanie z badania dotyczącego wyświetlacza elektronicznego, przeprowadzonego zgodnie z metodami pomiaru określonymi w załączniku IV do rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/2013. Ponadto należy przedstawić dowody dotyczące najwyższych klas w bazie danych EPREL (z dostępnymi modelami w odniesieniu do rozdzielczości i rodzaju wyświetlacza, któremu ma zostać przyznane oznakowanie) w dniu złożenia wniosku i co najmniej co 2 lata przez cały okres ważności pozwolenia. W odniesieniu do wymogu b) wnioskodawca przedkłada sprawozdanie z badania dotyczącego wyświetlacza elektronicznego, przeprowadzonego zgodnie z metodami pomiaru i warunkami określonymi w pkt 1 i 2 załącznika III do rozporządzenia (UE) 2019/2021.
Uwaga |
: |
W przypadku wyświetlaczy wyposażonych w funkcję HDR pomiar zużycia energii w trybie włączenia, do celów sprawdzenia, czy spełnione są wymogi określone w lit. a) i b), odbywa się w zwykłej konfiguracji, w standardowym zakresie dynamicznym (SDR). |
1.2. Zarządzanie energią
a) |
Ręczna regulacja jasności: wyświetlacz elektroniczny umożliwia użytkownikowi ręczne dostosowanie intensywności podświetlenia; |
b) |
Automatyczna regulacja jasności (ABC): wyświetlacze elektroniczne z automatyczną regulacją jasności (ABC) muszą spełniać wymogi dotyczące kwalifikowania się do 10 % obniżenia wartości Pmeasured, opisane w załączniku II do rozporządzenia (UE) 2019/2021 (sekcja B pkt 1); |
c) |
funkcja szybkiego uruchomienia: po aktywacji funkcji szybkiego uruchomienia (jeżeli urządzenie jest w nią wyposażone) urządzenie automatycznie przechodzi z powrotem w tryb czuwania lub wyłączenia jako ustawienie domyślne najpóźniej po upływie 2 godzin od ostatniej aktywności użytkownika. |
Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza deklarację potwierdzającą, że urządzenie zostało wysłane z określonymi powyżej ustawieniami zarządzania energią.
W odniesieniu do wymogu b) wnioskodawca przedkłada sprawozdanie z badania dotyczącego wyświetlacza elektronicznego, wykazujące, że opisane warunki są spełnione. Odpowiednie pomiary przeprowadza się zgodnie z przepisami załącznika III do rozporządzenia (UE) 2019/2021.
W odniesieniu do wymogu c) wnioskodawca przedkłada odpowiednie strony dokumentacji produktu.
Kryterium 2 – Substancje objęte ograniczeniami
2.1. Substancje objęte wyłączeniami lub ograniczeniami
Obecność w produkcie lub w zdefiniowanych podzespołach i częściach składowych substancji, które zostały zidentyfikowane zgodnie z art. 59 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady (4) lub substancji i mieszanin, które spełniają kryteria klasyfikacji zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 (5) w odniesieniu do klas i kategorii zagrożeń oraz powiązanych kodów zwrotów określających zagrożenie wymienionych w tabeli 1, jest ograniczona zgodnie z kryterium 2.1 lit. a) i c). Do celów niniejszego kryterium substancje wzbudzające szczególnie duże obawy (SVHC) umieszczone na liście kandydackiej oraz klasy i kategorie zagrożenia, oraz powiązane kody zwrotów określających zagrożenia zostały zgrupowane w tabeli 1. Podkryterium 2.1. lit. b) ogranicza obecność określonych substancji.
Tabela 1
Grupy ujętych na liście kandydackiej substancji wzbudzających szczególnie duże obawy oraz klasy i kategorie zagrożenia i powiązane kody zwrotów określających zagrożenie
Zagrożenia grupy 1 |
||||||||||
|
||||||||||
Zagrożenia grupy 2 |
||||||||||
|
||||||||||
Zagrożenia grupy 3 |
||||||||||
|
2.1.a) Ograniczenia dotyczące substancji wzbudzających szczególnie duże obawy (SVHC)
Substancji spełniających kryteria, o których mowa w art. 57 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, zidentyfikowanych zgodnie z procedurą opisaną w art. 59 tego rozporządzenia i ujętych na liście kandydackiej substancji wzbudzających szczególnie duże obawy oczekujących na pozwolenie, nie dodaje się w sposób zamierzony do produktu w stężeniach większych niż 0,10 % (m/m). To samo ograniczenie ma zastosowanie do podzespołów wchodzących w skład produktów wymienionych w tabeli 2. Nie przyznaje się odstępstw od tego wymogu.
Tabela 2
Podzespoły i części składowe, do których stosuje się kryterium 2.1 lit. a)
Płytki obwodów drukowanych (płytki drukowane, płyty główne, płytki zasilające (zasilacze) i płyty modułów) > 10 cm2 |
Instalacje/kable elektryczne (łącznie) |
Kable zewnętrzne (kabel zasilania (przewody prądu przemiennego i stałego), w stosownych przypadkach kabel do modemu i kabel LAN, kabel HDMI i kabel RCA) |
Obudowa zewnętrzna (tylna pokrywa, przednia pokrywa (maskownica dekoracyjna) i stojaki) |
Zewnętrzna obudowa pilota zdalnego sterowania |
Podświetlenie LED (matryce LED) |
Informując dostawców wymienionych podzespołów i części składowych o tym wymogu, wnioskodawcy mogą dokonać wstępnego przeglądu listy kandydackiej REACH, stosując wykaz substancji podlegających deklaracji IEC 62474 (6). Przegląd polega na określeniu potencjału obecności substancji w produkcie.
Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca sporządza deklaracje stwierdzające nieobecność SVHC na poziomie określonych stężeń granicznych lub powyżej tego poziomu w odniesieniu do produktów i podzespołów określonych w tabeli 2. Deklaracje muszą odnosić się do najnowszej wersji listy kandydackiej opublikowanej przez ECHA (7) obowiązującej w dniu przedłożenia wniosku o przyznanie oznakowania ekologicznego UE. W przypadku gdy deklaracje są dokonywane na podstawie wstępnego przeglądu listy kandydackiej z zastosowaniem IEC 62474, wnioskodawca dostarcza również listę dostarczoną dostawcom podzespołów. Stosowana wersja wykazu substancji podlegających deklaracji IEC 62474 uwzględnia najnowszą wersję listy kandydackiej.
Deklaracje może również dostarczyć bezpośrednio właściwym organom dowolny dostawca w łańcuchu dostaw wnioskodawcy.
2.1.b) Ograniczenia dotyczące obecności określonych substancji
Substancje niebezpieczne określone w tabeli 3 nie są w sposób zamierzony dodawane do określonych podzespołów i części składowych ani nie tworzą się w nich na poziomie ustalonych stężeń granicznych ani powyżej tych stężeń.
Tabela 3
Ograniczenia dotyczące substancji mające zastosowanie do podzespołów i części składowych
Grupa substancji |
Zakres ograniczenia (substancje i podzespoły/części składowe) |
Stężenia graniczne (w stosownych przypadkach) |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Nie zezwala się na zwolnienie 8b na podstawie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/65/UE (8) dotyczące stosowania kadmu w stykach elektrycznych. |
0,01 % m/m Metoda badawcza: IEC 62321-5 |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Następujące stabilizatory stanowiące związki cynoorganiczne sklasyfikowane jako zagrożenia grupy 1 i 2 nie mogą być obecne w przewodach zewnętrznych:
|
Nie dotyczy |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
Obudowa zewnętrzna wyświetlacza nie może zawierać następujących barwników: barwników azowych, które mogą ulegać rozpadowi na rakotwórcze aminy arylowe wymienione w dodatku 8 do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 ani związków barwników wymienionych w wykazie substancji podlegających deklaracji IEC 62474. |
Nie dotyczy |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne (WWA) sklasyfikowane jako zagrożenia grupy 1 i 2 nie mogą być obecne w stężeniach większych lub równych indywidualnym i całkowitym stężeniom granicznym w żadnych zewnętrznych powierzchniach następujących elementów z gumy syntetycznej lub tworzyw sztucznych: Przewody zewnętrzne Zewnętrzna obudowa pilota zdalnego sterowania Gumowe części pilota zdalnego sterowania Sprawdza się obecność i stężenia następujących WWA: WWA objęte ograniczeniami na mocy rozporządzenia (WE) nr 1907/2006:
Dodatkowe WWA podlegające ograniczeniom:
|
Indywidualne stężenie graniczne dla WWA ograniczonych na mocy rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 wynosi 1 mg/kg. Całkowite stężenie graniczne dla 18 wymienionych WWA nie przekracza 10 mg/kg. Metoda badawcza: AfPS GS 2014:01 PAK. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
W obudowie zewnętrznej i gumowych częściach pilota zdalnego sterowania nie stosuje się produktów biobójczych mających pełnić funkcję antybakteryjną. |
Nie dotyczy |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Nie zezwala się na zwolnienie 3 na podstawie dyrektywy 2011/65/UE dotyczące stosowania rtęci w lampach fluorescencyjnych z zimną katodą i lampach fluorescencyjnych z elektrodą zewnętrzną (CCFL i EEFL). |
Nie dotyczy |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
W produkcji szkła do wyświetlaczy LCD i szklanych osłon ekranu nie stosuje się arsenu ani jego związków. |
0,0050 % m/m |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Części z tworzyw sztucznych > 25 g nie mogą zawierać chlorowanych polimerów. Uwaga: W przypadku tego szczególnego wymogu powłok kabli z tworzywa sztucznego nie uznaje się za „część z tworzywa sztucznego”. |
Nie dotyczy |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
W zewnętrznych kablach zasilania nie stosuje się ftalanu diizononylu (DINP) ani ftalanu diizodecylu (DIDP). |
Nie dotyczy |
Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza deklaracje zgodności i sprawozdania z badań zgodnie z wymogami zawartymi w tabeli 3. Sprawozdania z badań (jeżeli są wymagane) są ważne w chwili składania wniosku dla danego modelu produkcji i wszystkich dostawców. Jeżeli podzespoły lub części składowe o tych samych specyfikacjach technicznych pochodzą od różnych dostawców, badania (w stosownych przypadkach) przeprowadza się na częściach od każdego dostawcy. Deklaracje/sprawozdania z badań może również dostarczyć bezpośrednio właściwym organom dowolny dostawca w łańcuchu dostaw wnioskodawcy.
2.1.c) Ograniczenia dotyczące substancji sklasyfikowanych zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1272/2008
Środków zmniejszających palność i plastyfikatorów, którym przypisano którąkolwiek z klas lub kategorii zagrożenia i którekolwiek powiązane kody zwrotów określających zagrożenie wymienione w tabeli 1 zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1272/2008 nie dodaje się w sposób zamierzony do podzespołów i części składowych określonych w tabeli 4 w stężeniu równym stężeniu granicznemu 0,10 % (m/m) lub je przekraczającym.
Tabela 4
Podzespoły i części składowe, do których stosuje się kryterium 2.1 lit. c)
Części zawierające środki zmniejszające palność |
||||||
|
||||||
Części zawierających plastyfikatory |
||||||
|
Odstępstwa w odniesieniu do stosowania niebezpiecznych środków zmniejszających palność i plastyfikatorów
Stosowanie środków zmniejszających palność i plastyfikatorów spełniających kryteria klasyfikacji dotyczące jakiejkolwiek klasy, kategorii zagrożenia i powiązanych kodów zwrotów określających zagrożenie wymienionych w tabeli 1 jest objęte odstępstwem od wymogów kryterium 2.1 lit. c), pod warunkiem że środki te spełniają warunki określone w tabeli 5.
Tabela 5
Odstępstwa od ograniczeń dotyczących substancji sklasyfikowanych na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1272/2008 i mające zastosowanie warunki
Rodzaj substancji/mieszaniny |
Zastosowanie |
Objęta odstępstwem klasa, kategoria zagrożenia i kod zwrotu określającego zagrożenie oraz warunki odstępstwa |
Środki zmniejszające palność |
Płytki obwodów drukowanych |
Środki zmniejszające palność sklasyfikowane jako zagrożenia grupy 3 oraz TBBPA (sklasyfikowany jako zagrożenie grupy 2) są objęte odstępstwem dotyczącym stosowania. |
Przewody zewnętrzne |
Środek zmniejszający palność i jego synergetyk sklasyfikowany jako zagrożenie grupy 3 oraz tritlenek antymonu (Sb2O3) sklasyfikowany jako zagrożenie grupy 2 są objęte odstępstwem dotyczącym stosowania. |
|
Obudowa zewnętrzna wyświetlacza |
Środki zmniejszające palność i ich synergetyki sklasyfikowane jako zagrożenia grupy 2 i 3 są objęte odstępstwem dotyczącym stosowania. |
|
Plastyfikatory |
Kable zewnętrzne, wewnętrzne przewody elektryczne i zewnętrzna obudowa wyświetlacza |
Plastyfikatory sklasyfikowane jako zagrożenia grupy 3 są objęte odstępstwem dotyczącym stosowania. |
Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza deklarację o spełnieniu kryterium 2.1 lit. c). Deklaracja jest poparta wykazem środków zmniejszających palność, plastyfikatorów, dodatków i powłok metalowych stosowanych w podzespołach i częściach składowych wymienionych w tabeli 4, wraz z kartami charakterystyki na potwierdzenie ich zaklasyfikowania lub niezaklasyfikowania jako zagrożenia.
W odniesieniu do substancji i mieszanin objętych odstępstwem wymienionych w tabeli 5 wnioskodawca przedstawia dowód, że wszystkie warunki odstępstwa są spełnione. Jeżeli wymagane są sprawozdania z badań, muszą one być ważne w momencie składania wniosku dla danego modelu produkcji.
Deklaracje/sprawozdania z badań może również dostarczyć bezpośrednio właściwym organom dowolny dostawca w łańcuchu dostaw wnioskodawcy.
2.2. Działania mające na celu redukcję emisji fluorowanych gazów cieplarnianych w łańcuchu dostaw
Wnioskodawca gromadzi od swoich dostawców wyświetlaczy LCD następujące informacje potwierdzające ich działania podjęte w celu ograniczenia emisji gazów cieplarnianych z procesu produkcyjnego, w tym informacje dotyczące efektywności zainstalowanych przez nich systemów redukcji emisji:
a) |
wskazanie, które z fluorowanych gazów cieplarnianych są stosowane i które są ograniczane; |
b) |
roczna intensywność emisji gazów cieplarnianych (w kg ekwiwalentu CO2 na m2 produkowanych płaskich wyświetlaczy panelowych (matryca szklana)) w całym zakładzie produkcyjnym w ostatnim roku; |
c) |
określenie wydajności niszczenia lub usuwania przez zainstalowane systemy redukcji emisji w odniesieniu do każdego stosowanego fluorowanego gazu cieplarnianego. |
Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza właściwemu organowi dokumentację zawierającą powyższe informacje otrzymane od dostawców wyświetlaczy. Dokumenty może również dostarczyć bezpośrednio właściwym organom dowolny dostawca w łańcuchu dostaw wnioskodawcy.
Kryterium 3 – Możliwość naprawy i gwarancja handlowa
a) |
Konstrukcja umożliwiająca naprawę:
|
b) |
Podręcznik naprawy: Wnioskodawca przedstawia jasne instrukcje demontażu i naprawy (np. w postaci kopii papierowej lub elektronicznej, wideo) i udostępnia je publicznie bez dodatkowych opłat, aby umożliwić nieniszczący demontaż produktu w celu wymiany ważnych części składowych lub elementów na potrzeby modernizacji lub naprawy. |
c) |
Usługi naprawy/informacje: W instrukcji dla użytkownika lub na stronie internetowej producenta należy umieścić informacje dla użytkownika na temat tego, gdzie zwrócić się o naprawę i serwisowanie wyświetlacza elektronicznego, wraz z danymi kontaktowymi oraz zalecaną przez producenta ceną części zamiennych. W okresie obowiązywania gwarancji, o której mowa w lit. e), informacje te mogą być ograniczone do upoważnionych usługodawców wnioskodawcy. |
d) |
Dostępność części zamiennych: wnioskodawca musi dopilnować, aby oryginalne lub zgodne części zamienne (przynajmniej te wymienione w lit. a) ppkt (i) oraz uwzględnione w załączniku II (Część D. Wymogi dotyczące efektywności wykorzystania materiałów, pkt 5. lit a) Dostępność części zamiennych) rozporządzenia (UE) 2019/2021) były dostępne publicznie przez okres co najmniej 8 lat od zakończenia produkcji modelu. |
e) |
Gwarancja handlowa: Nie naruszając zobowiązań prawnych sprzedawcy wynikających z prawa krajowego w zakresie gwarancji prawnych i handlowych, wnioskodawca zapewnia bez dodatkowych opłat co najmniej 3-letnią gwarancję handlową, w trakcie obowiązywania której zapewnia zgodność towarów z umową sprzedaży. Gwarancja ta obejmuje umowę serwisową z opcją odbioru i zwrotu w przypadkach, gdy naprawa nie odbywa się na miejscu. |
f) |
Informacje na temat naprawy, części zamiennych i gwarancji handlowej udzielane są na żądanie w formatach dostępnych dla osób niepełnosprawnych, zgodnie z wymogami dostępności określonymi w dyrektywie (UE) 2019/882. |
Ocena i weryfikacja: Kandydat deklaruje właściwemu organowi zgodność produktu z niniejszymi wymaganiami. Ponadto wnioskodawca dostarcza:
a) |
widok zespołu rozebranego ukazujący, w jaki sposób części obudowy, elementy wewnętrzne i zespoły elektryczne/elektroniczne są montowane w produkcie, |
b) |
kopię gwarancji handlowej, |
c) |
kopię podręcznika naprawy, |
d) |
kopię instrukcji dla użytkownika, |
e) |
publicznie dostępny wykaz autoryzowanych dystrybutorów części zamiennych. |
Kryterium 4 – Gospodarowanie pod koniec przydatności do użycia
4.1. Dobór materiałów i informacje w celu zwiększenia możliwości recyklingu
a) |
Możliwość recyklingu tworzyw sztucznych:
|
b) |
Informacje ułatwiające recykling:
|
c) |
Zawartość materiałów z recyklingu: Produkt zawiera średnio co najmniej 10 % pokonsumenckich tworzyw sztucznych pochodzących z recyklingu, mierzone jako odsetek całkowitej zawartości tworzyw sztucznych w produkcie (wagowo) z wyłączeniem płytki obwodów drukowanych. W przypadku gdy zawartość materiałów z recyklingu jest większa niż 25 %, można złożyć oświadczenie w polu tekstowym towarzyszącym oznakowaniu ekologicznemu (zob. kryterium 6.2). Produkty z obudową metalową są wyłączone z tego kryterium. |
Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza widok zespołu rozebranego wyświetlacza elektronicznego w formie pisemnej lub audiowizualnej. Są w nim określone części z tworzyw sztucznych o masie przekraczającej 25 gramów, skład polimeru oraz oznakowania zgodnie z ISO 11469 i 1043. Należy przedłożyć ilustrację wymiarów i umiejscowienie oznakowania oraz podać uzasadnienie techniczne ewentualnych stosowanych odstępstw.
Wnioskodawca dostarcza dostępne informacje istotne z punktu widzenia rozmontowania i odzysku dla podmiotów profesjonalnych oraz podaje stronę internetową, na której się one znajdują.
Wnioskodawca wykazuje możliwość recyklingu, przedstawiając dowody na to, że tworzywa sztuczne – zarówno oddzielnie, jak i łącznie – nie wpływają na właściwości techniczne powstałych w wyniku recyklingu tworzyw sztucznych w taki sposób, że nie mogą być one ponownie wykorzystane w produktach elektronicznych. Wnioskodawca może przedstawić:
— |
oświadczenie pochodzące z doświadczonego zakładu zajmującego się recyklingiem tworzyw sztucznych lub potwierdzenie o prowadzeniu procesu objętego zezwoleniem zgodnie z art. 23 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE (9) , |
— |
wyniki badań pochodzące z niezależnego laboratorium lub z doświadczonego zakładu zajmującego się recyklingiem tworzyw sztucznych, |
— |
naukową lub branżową literaturę techniczną mającą zastosowanie do UE. |
W odniesieniu do materiałów pokonsumenckich pochodzących z recyklingu wnioskodawca przedstawia weryfikację przeprowadzoną przez osobę trzecią i zapewnia identyfikowalność. Na poparcie weryfikacji można przedstawić certyfikat dla podmiotów zajmujących się recyklingiem w ramach systemu certyfikacji EuCertPlast lub równoważnego systemu.
4.2. Koncepcja techniczna umożliwiająca rozmontowanie i recykling
a) |
W odniesieniu do następujących części docelowych, stosownie do produktu, ręczne rozmontowanie może przeprowadzać jedna osoba (tj. nie ma konieczności rozłączania więcej niż jednego złącza jednocześnie) przy użyciu powszechnie stosowanych narzędzi dostępnych na rynku (tj. szczypiec, wkrętaków, obcinarek oraz młotków zgodnie z normami ISO 5742, ISO 1174, ISO 15601):
|
b) |
Co najmniej jedna z następujących opcjonalnych części składowych (jeżeli dotyczy) jest również możliwa do ręcznego zdemontowania przy użyciu powszechnie stosowanych narzędzi dostępnych na rynku:
|
Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza:
Sprawozdanie z badań zawierające opis procesu rozmontowania, w tym szczegółowy opis etapów, narzędzi i procedur demontażu, w odniesieniu do części składowych wymienionych w lit. a) oraz opcjonalnych części składowych wybranych z lit. b).
Kryterium 5 – Społeczna odpowiedzialność przedsiębiorstw
5.1. Warunki pracy podczas produkcji
Uwzględniając trójstronną deklarację zasad dotyczących przedsiębiorstw wielonarodowych i polityki społecznej Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP), inicjatywę ONZ Global Compact (filar 2), wytyczne ONZ dotyczące biznesu i praw człowieka oraz wytyczne OECD dla przedsiębiorstw wielonarodowych, wnioskodawca uzyskuje weryfikację osoby trzeciej, popartą audytami na miejscu, stwierdzającą, że w zakładzie (zakładach) końcowego montażu produktu przestrzegano obowiązujących zasad zawartych w podstawowych konwencjach MOP i w przepisach uzupełniających wymienionych poniżej.
Podstawowe konwencje MOP:
a) |
Praca dzieci:
|
b) |
Praca przymusowa lub obowiązkowa:
|
c) |
Wolność zrzeszania się i prawo do rokowań zbiorowych:
|
d) |
Dyskryminacja:
|
Przepisy uzupełniające:
a) |
Godziny pracy:
|
b) |
Wynagrodzenie:
|
c) |
Bezpieczeństwo i zdrowie:
|
W miejscach, w których prawo do wolności zrzeszania się i rokowań zbiorowych jest ograniczone na mocy prawa, przedsiębiorstwo nie ogranicza pracownikom możliwości tworzenia alternatywnych mechanizmów zgłaszania skarg i ochrony swoich praw w odniesieniu do warunków pracy i warunków zatrudnienia, a także uznaje legalne organizacje pracownicze, z którymi może nawiązać dialog na temat kwestii związanych z miejscem pracy.
Proces audytu obejmuje konsultacje z lokalnymi, niezależnymi od branży zewnętrznymi organizacjami zainteresowanych stron, w tym związkami zawodowymi, organizacjami społecznymi, organizacjami pozarządowymi i ekspertami z dziedziny pracy. Konstruktywne konsultacje odbywają się z udziałem co najmniej dwóch zainteresowanych stron z dwóch różnych podgrup.
W okresie obowiązywania oznakowania ekologicznego UE wnioskodawca publikuje w internecie zbiorcze wyniki i najważniejsze wnioski z audytów (w tym szczegółowe informacje dotyczące a) liczby i charakteru przypadków poważnego naruszenia praw pracowniczych oraz zasad BHP; b) strategii remediacji – w przypadkach gdy remediacja obejmuje zapobieganie według wytycznych ONZ; c) oceny podstawowych przyczyn uporczywego naruszania praw, wynikającej z konsultacji z zainteresowanymi stronami – z kim przeprowadzono konsultacje, jakie kwestie poruszono, jaki miało to wpływ na plan działań naprawczych), aby udostępnić zainteresowanym konsumentom informacje na temat swojej działalności.
Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dokumentuje zgodność z tymi wymogami, dostarczając kopię najnowszej wersji swojego kodeksu postępowania, który musi być zgodny z powyższymi przepisami, oraz dostarczając sprawozdania z audytu w odniesieniu do każdego zakładu końcowego montażu produktu dla modeli, które mają zostać objęte oznakowaniem ekologicznym, oraz podaje link do publikacji wyników i ustaleń w internecie.
Audyty na miejscu prowadzone przez osoby trzecie są przeprowadzane przez wykwalifikowanych audytorów w celu oceny, czy zakłady produkcyjne spełniają normy społeczne i określone w kodeksach postępowania lub – w państwach gdzie ratyfikowano Konwencję nr 81 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczącą inspekcji pracy w przemyśle i handlu z 1947 r., a nadzór MOP wykazuje, że krajowy system inspekcji pracy jest skuteczny i zakres systemu inspekcji obejmuje obszary wymienione powyżej (11) – przez inspektorów pracy wyznaczanych przez organ publiczny.
Można przedstawić obowiązujące poświadczenia z systemów lub inspekcji stron trzecich, które, łącznie lub częściowo, przeprowadzają audyt zgodności z mającymi zastosowanie zasadami wymienionych podstawowych konwencji MOP wraz z dodatkowymi przepisami dotyczącymi godzin pracy, wynagrodzenia oraz zdrowia i bezpieczeństwa oraz konsultacji z zainteresowanymi stronami. Poświadczenia te nie są starsze niż 12 miesięcy.
5.2. Pozyskiwanie minerałów z regionów nieobjętych konfliktami
Wnioskodawca wspiera odpowiedzialne pozyskiwanie cyny, tantalu, wolframu i ich rud oraz złota z obszarów dotkniętych konfliktami i obszarów wysokiego ryzyka poprzez:
(i) |
zachowanie należytej staranności zgodnie z Wytycznymi OECD dotyczącymi należytej staranności dla odpowiedzialnych łańcuchów dostaw minerałów z obszarów dotkniętych konfliktami i obszarów wysokiego ryzyka; oraz |
(ii) |
propagowanie odpowiedzialnego wydobycia minerałów i handlu nimi w odniesieniu do zidentyfikowanych minerałów wykorzystywanych w elementach produktu zgodnie z wytycznymi OECD w obszarach dotkniętych konfliktami i obszarach wysokiego ryzyka. |
Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca deklaruje zgodność z powyższymi wymogami oraz dostarcza następujące informacje dodatkowe:
— |
sprawozdanie opisujące swoje działania w zakresie należytej staranności oraz łańcuch dostaw w odniesieniu do czterech zidentyfikowanych minerałów. Można również przedstawić dokumenty uzupełniające, takie jak certyfikaty zgodności wydane przez program unijny, |
— |
określenie elementów zawierających zidentyfikowane materiały oraz ich dostawców, jak również opis systemu łańcucha dostaw lub projektu wykorzystywanego w celu odpowiedzialnego pozyskiwania surowców. |
Kryterium 6 – Kryteria informacyjne
6.1. Informacje dla użytkowników
Produkt jest sprzedawany wraz z odpowiednimi informacjami dla użytkowników zawierającymi porady na temat właściwego ekologicznego użytkowania i usuwania produktu.
Na opakowaniu produktu lub w dokumentacji towarzyszącej produktowi podaje się dane kontaktowe (telefon lub e-mail) oraz link do informacji online dla konsumentów, którzy mają pytania lub potrzebują szczegółowych informacji na temat użytkowania lub usuwania wyświetlacza elektronicznego. Informacje te obejmują co najmniej następujące zagadnienia (w stosownych przypadkach):
a) |
Zużycie energii: Klasa efektywności energetycznej zgodnie z rozporządzeniem delegowanym (UE) 2019/2013. Maksymalny pobór mocy w każdym trybie pracy. Ponadto należy dostarczyć instrukcje na temat sposobu używania trybu oszczędności energii urządzenia oraz informacje, że efektywność energetyczna powoduje mniejsze zużycie energii, tym samym przyczyniając się do oszczędności pieniędzy dzięki obniżeniu rachunków za energię elektryczną. |
b) |
Następujące wskazówki dotyczące zmniejszenia zużycia energii:
|
c) |
Podłączenie do sieci: instrukcja wyłączania funkcji sieci; |
d) |
położenie wyłącznika sprzętowego; |
e) |
informacje o tym, że wydłużenie okresu użytkowania produktu zmniejsza jego całkowity wpływ na środowisko; |
f) |
następujące wskazówki dotyczące przedłużenia trwałości produktu:
|
g) |
instrukcje właściwego usunięcia produktu po zakończeniu eksploatacji w punktach zbierania odpadów lub poprzez programy odbierania sprzętu przez sprzedawców, stosownie do przypadku, zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/19/UE; |
h) |
informacje o przyznaniu produktowi oznakowania ekologicznego UE z krótkim wyjaśnieniem znaczenia tego faktu wraz ze wskazaniem, że więcej informacji na temat oznakowania ekologicznego można znaleźć na stronie internetowej http://www.ecolabel.eu; |
i) |
wszelkie papierowe instrukcje/podręczniki naprawy powinny zawierać materiały wtórne i nie powinny być drukowane na papierze bielonym chlorem. W celu oszczędzania zasobów preferowane powinny być informacje w wersji elektronicznej. |
Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca deklaruje właściwemu organowi zgodność produktu z tymi wymogami i dostarcza mu link do wersji internetowej lub kopię drukowaną instrukcji dla użytkownika oraz podręcznika naprawy.
6.2. Informacje widniejące na oznakowaniu ekologicznym UE
Jeśli stosowana jest nieobowiązkowa etykieta z polem tekstowym, zawiera ona trzy spośród następujących tekstów:
a) |
wysoka efektywność energetyczna; |
b) |
ograniczona zawartość substancji niebezpiecznych; |
c) |
zaprojektowany pod kątem łatwej naprawy i recyklingu, |
d) |
zawiera xy % pokonsumenckich tworzyw sztucznych pochodzących z recyklingu (tylko w przypadku gdy jest to więcej niż 25 % całkowitej zawartości tworzyw sztucznych). |
Wnioskodawca postępuje zgodnie z instrukcjami dotyczącymi sposobu, w jaki należy właściwie stosować logo oznakowania ekologicznego UE przedstawionymi w wytycznych dotyczących logo oznakowania ekologicznego UE:
http://ec.europa.eu/environment/ecolabel/documents/logo_guidelines.pdf
Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza deklarację zgodności z niniejszym kryterium z załączonym obrazem/grafiką w wysokiej rozdzielczości przedstawiającym opakowanie produktu, na którym wyraźnie widać etykietę, numer rejestracji/zezwolenia oraz ewentualne oświadczenia, które można umieścić na opakowaniu wraz z etykietą.
(1) W 2 najwyższych klasach efektywności energetycznej musi być zarejestrowanych łącznie co najmniej 25 modeli, aby miały zastosowanie do określonej rozdzielczości i rodzaju wyświetlacza (telewizory, monitory lub wyświetlacze przeznaczone do przekazu treści). Jeżeli w odniesieniu do określonej rozdzielczości i rodzaju wyświetlacza nie zarejestrowano co najmniej 25 modeli, do tej konkretnej rozdzielczości i rodzaju wyświetlacza zastosowanie mają 2 najwyższe klasy efektywności energetycznej, w których zarejestrowano modele (niezależnie od liczby zarejestrowanych modeli).
(2) https://ec.europa.eu/info/energy-climate-change-environment/standards-tools-and-labels/products-labelling-rules-and-requirements/energy-label-and-ecodesign/product-database_en
(3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1369 z dnia 4 lipca 2017 r. ustanawiające ramy etykietowania energetycznego i uchylające dyrektywę 2010/30/UE (Dz.U. L 198 z 28.7.2017, s. 1).
(4) Rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) i utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniające dyrektywę 1999/45/WE oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1488/94, jak również dyrektywę Rady 76/769/EWG i dyrektywy Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE i 2000/21/WE (Dz.U. L 396 z 30.12.2006, s. 1).
(5) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin, zmieniające i uchylające dyrektywy 67/548/EWG i 1999/45/WE oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 (Dz.U. L 353 z 31.12.2008, s. 1).
(6) Międzynarodowa Komisja Elektrotechniczna (IEC), IEC 62474: Material declaration for products of and for the electrotechnical industry (Deklaracja materiałowa dotycząca wyrobów elektrotechnicznych i dla przemysłu elektrotechnicznego), http://std.iec.ch/iec62474.
(7) ECHA, Candidate List of substances of very high concern for Authorisation (Lista kandydacka substancji wzbudzających szczególnie duże obawy, oczekujących na pozwolenie), http://www.echa.europa.eu/candidate-list-table.
(8) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/65/UE z dnia 8 czerwca 2011 r. w sprawie ograniczenia stosowania niektórych niebezpiecznych substancji w sprzęcie elektrycznym i elektronicznym (Dz.U. L 174 z 1.7.2011, s. 88).
(9) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie odpadów oraz uchylająca niektóre dyrektywy (Dz.U. L 312 z 22.11.2008, s. 3).
(10) Social Accountability International, Social Accountability 8000 International Standard, http://www.sa-intl.org.
(11) Zob. ILO NORMLEX (http://www.ilo.org/dyn/normlex/en) oraz wytyczne w podręczniku użytkownika.
1.12.2020 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 402/89 |
DECYZJA KOMISJI (UE) 2020/1805
z dnia 27 listopada 2020 r.
zmieniająca decyzje 2014/350/UE i (UE) 2016/1349 oraz przedłużająca okres ważności kryteriów ekologicznych przyznawania oznakowania ekologicznego UE wyrobom włókienniczym i obuwiu oraz związanych z nimi wymogów dotyczących oceny i weryfikacji
(notyfikowana jako dokument nr C(2020) 8152)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 66/2010 z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie oznakowania ekologicznego UE (1), w szczególności jego art. 8 ust. 2,
po konsultacji z Komitetem Unii Europejskiej ds. Oznakowania Ekologicznego,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Ważność obecnie obowiązujących kryteriów ekologicznych przyznawania oznakowania ekologicznego UE wyrobom włókienniczym oraz związanych z nimi wymogów dotyczących oceny i weryfikacji, określonych w decyzji Komisji 2014/350/UE (2), wygasa z dniem 5 grudnia 2020 r. |
(2) |
Ważność obecnie obowiązujących ekologicznych kryteriów przyznawania oznakowania ekologicznego UE dla obuwia oraz związanych z nimi wymogów dotyczących oceny i weryfikacji, określonych w decyzji Komisji (UE) 2016/1349 (3), wygasa z dniem 5 sierpnia 2022 r. |
(3) |
Zgodnie z wnioskami z kontroli sprawności dotyczącej oznakowania ekologicznego UE z dnia 30 czerwca 2017 r. (4) Komisja wraz z Komitetem Unii Europejskiej ds. Oznakowania Ekologicznego dokonała oceny przydatności każdej grupy produktów przed zaproponowaniem przedłużenia. Ocena potwierdziła stosowność obecnych ekologicznych kryteriów oraz związanych z nimi wymogów w zakresie oceny i weryfikacji ustanowionych w decyzjach 2014/350/UE i (UE) 2016/1349. |
(4) |
Ponadto, zgodnie z wnioskami z kontroli sprawności dotyczącej oznakowania ekologicznego UE z dnia 30 czerwca 2017 r., Komisja, wraz z Komitetem Unii Europejskiej ds. Oznakowania Ekologicznego, proponuje rozwiązania mające na celu zwiększenie synergii między grupami produktów i stopnia wykorzystania oznakowania ekologicznego UE, w tym powiązania ze sobą pokrewnych grup produktów w stosownych przypadkach i zapewnienie, aby w ramach przeglądu zwrócono należytą uwagę na spójność między odpowiednimi politykami UE, prawodawstwem i dowodami naukowymi. |
(5) |
Aby jeszcze bardziej ułatwić przechodzenie na gospodarkę o bardziej zamkniętym obiegu, należy zmienić kryteria przyznawania oznakowania ekologicznego UE dla wyrobów włókienniczych i obuwia zgodnie z nowym planem działania UE dotyczącym gospodarki o obiegu zamkniętym na rzecz czystszej i bardziej konkurencyjnej Europy (5). Należy zatem przedłużyć okres ważności kryteriów przyznawania oznakowania ekologicznego UE określonych w decyzjach 2014/350/UE i (UE) 2016/1349 do tej samej daty końcowej, tak aby umożliwić Komisji dokonanie przeglądu obu tych grup produktów łącznie oraz powiązać je, jeżeli zostanie to uznane za możliwe. |
(6) |
Aby zapewnić odpowiedni czas na zakończenie procesu przeglądu i dostarczyć wiarygodną perspektywę pozwalającą zapewnić ciągłość rynku oraz umożliwić obecnym i przyszłym posiadaczom licencji utrzymanie korzyści z użytkowania oznakowania ekologicznego UE w odniesieniu do produktów opatrzonych tym oznakowaniem, okres ważności aktualnych kryteriów dla wyrobów włókienniczych i obuwia oraz związanych z nimi wymogów w zakresie oceny i weryfikacji należy przedłużyć do dnia 31 grudnia 2025 r. |
(7) |
Należy zatem odpowiednio zmienić decyzje 2014/350/UE i (UE) 2016/1349. |
(8) |
Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 16 rozporządzenia (WE) nr 66/2010, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Art. 6 decyzji 2014/350/UE otrzymuje brzmienie:
„Artykuł 6
Kryteria ekologiczne dla grupy produktów »wyroby włókiennicze« oraz związane z nimi wymogi w zakresie oceny i weryfikacji obowiązują do dnia 31 grudnia 2025 r.”.
Artykuł 2
Art. 4 decyzji (UE) 2016/1349 otrzymuje brzmienie:
„Artykuł 4
Kryteria ekologiczne dla grupy produktów »obuwie« oraz związane z nimi wymogi w zakresie oceny i weryfikacji obowiązują do dnia 31 grudnia 2025 r.”.
Artykuł 3
Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 27 listopada 2020 r.
W imieniu Komisji
Virginijus SINKEVIČIUS
Członek Komisji
(1) Dz.U. L 27 z 30.1.2010, s. 1.
(2) Decyzja Komisji 2014/350/UE z dnia 5 czerwca 2014 r. ustalająca kryteria ekologiczne przyznawania oznakowania ekologicznego UE dla wyrobów włókienniczych (Dz.U. L 174 z 13.6.2014, s. 45).
(3) Decyzja Komisji (UE) 2016/1349 z dnia 5 sierpnia 2016 r. ustalająca kryteria ekologiczne przyznawania oznakowania ekologicznego UE dla obuwia (Dz.U. L 214 z 9.8.2016, s. 16).
(4) Sprawozdanie Komisji dla Parlamentu Europejskiego i Rady na temat przeglądu wdrożenia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1221/2009 z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie dobrowolnego udziału organizacji w systemie ekozarządzania i audytu we Wspólnocie (EMAS) oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 66/2010 z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie oznakowania ekologicznego UE (COM(2017) 355 final).
(5) Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów – Nowy plan działania UE dotyczący gospodarki o obiegu zamkniętym na rzecz czystszej i bardziej konkurencyjnej Europy, COM(2020) 98 final.
1.12.2020 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 402/91 |
DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2020/1806
z dnia 25 listopada 2020 r.
w sprawie zatwierdzenia stosowania funkcji automatycznego odłączania włączonego silnika w samochodach osobowych z silnikiem spalinowym oraz w samochodach osobowych będących hybrydowymi pojazdami elektrycznymi niedoładowywanymi zewnętrznie jako technologii innowacyjnej zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/631, a także uchylająca decyzje wykonawcze Komisji 2013/128/UE, 2013/341/UE, 2013/451/UE, 2013/529/UE, 2014/128/UE, 2014/465/UE, 2014/806/UE, (UE) 2015/158, (UE) 2015/206, (UE) 2015/279, (UE) 2015/295, (UE) 2015/1132, (UE) 2015/2280, (UE) 2016/160, (UE) 2016/265, (UE) 2016/588, (UE) 2016/362, (UE) 2016/587, (UE) 2016/1721, (UE) 2016/1926, (UE) 2017/785, (UE) 2017/1402, (UE) 2018/1876, (UE) 2018/2079, (UE) 2019/313, (UE) 2019/314, (UE) 2020/728, (UE) 2020/1102 i (UE) 2020/1222
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/631 z dnia 17 kwietnia 2019 r. określające normy emisji CO2 dla nowych samochodów osobowych i dla nowych lekkich pojazdów użytkowych oraz uchylające rozporządzenia (WE) nr 443/2009 i (UE) nr 510/2011 (1), w szczególności jego art. 11 ust. 4,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W dniu 6 grudnia 2018 r. producenci: Toyota Motor Europe NV/SA, Opel Automobile GmbH – PSA, FCA Italy S.p.A., Automobiles Citroën, Automobiles Peugeot, PSA Automobiles SA, Audi AG, Ford Werke GmbH, Jaguar Land Rover Ltd, Hyundai Motor Europe Technical Center GmbH, Bayerische Motoren Werke AG, Renault, Honda Motor Europe Ltd, Volkswagen AG oraz dostawca Robert Bosch GmbH przedłożyli wspólny wniosek („wniosek”) o zatwierdzenie jako technologii innowacyjnej funkcji automatycznego odłączania włączonego silnika i funkcji automatycznego odłączania wyłączonego silnika do stosowania w samochodach osobowych napędzanych silnikiem spalinowym oraz w samochodach osobowych będących hybrydowymi pojazdami elektrycznymi niedoładowywanymi zewnętrznie. |
(2) |
Wniosek został oceniony zgodnie z art. 11 rozporządzenia (UE) 2019/631, rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 725/2011 (2) oraz wytycznymi technicznymi dotyczącymi przygotowania wniosków o zatwierdzenie technologii innowacyjnych na podstawie rozporządzenia (WE) nr 443/2009 i rozporządzenia (UE) nr 510/2011 (wersja z lipca 2018 r. (V2)) (3). |
(3) |
We wniosku odniesiono się do ograniczenia emisji CO2, którego nie można wykazać za pomocą pomiarów przeprowadzonych zgodnie z nowym europejskim cyklem jezdnym (NEDC), jak określono w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 692/2008 (4). |
(4) |
Funkcja automatycznego odłączania silnika odłącza silnik od układu napędowego i zapobiega opóźnieniu powodowanemu przez hamowanie silnikiem. Pozwala to na wydłużenie drogi przejechanej przez pojazd w sytuacjach, gdy nie jest potrzebny napęd ani powolne zmniejszanie prędkości. Funkcja automatycznego odłączania silnika powinna się włączać automatycznie w najczęściej używanym trybie jazdy, który jest trybem wybieranym automatycznie po uruchomieniu silnika. |
(5) |
Wniosek dotyczy dwóch odrębnych funkcji automatycznego odłączania silnika: automatycznego odłączania włączonego silnika i automatycznego odłączania wyłączonego silnika. Przy korzystaniu z funkcji automatycznego odłączania włączonego silnika silnik spalinowy pozostaje włączony podczas zdarzeń jazdy na biegu jałowym i zużywane są pewne ilości paliwa, aby utrzymać prędkość obrotową na biegu jałowym. Przy korzystaniu z funkcji automatycznego odłączania wyłączonego silnika silnik spalinowy zostaje wyłączony podczas zdarzeń jazdy na biegu jałowym. |
(6) |
Określając potencjalne ograniczenie emisji CO2 wynikające z tych technologii, należy wziąć pod uwagę wpływ na zużycie paliwa ponownego uruchomienia silnika po zdarzeniu jazdy na biegu jałowym w przypadku skorzystania z funkcji automatycznego odłączania wyłączonego silnika oraz konieczność doprowadzenia prędkości obrotowej silnika do pożądanej prędkości synchronizacyjnej w odniesieniu do obu technologii. |
(7) |
Nowe informacje dotyczące potencjału funkcji automatycznego odłączania wyłączonego silnika w zakresie ograniczenia emisji CO2, stały się dostępne dla Komisji w trakcie 2019 r., tj. długo po złożeniu wniosku. Od wnioskodawców zażądano dodatkowych danych, które zostały udostępnione w lutym 2020 r. |
(8) |
Jeżeli chodzi o funkcję automatycznego odłączania wyłączonego silnika, na podstawie dostępnych danych potwierdzających nie można jednoznacznie określić poziomu ograniczenia emisji CO2, który będzie można osiągnąć. |
(9) |
W szczególności nie wykazano dostatecznie, że ograniczenia emisji CO2 osiągniętego dzięki wyłączeniu silnika nie równoważą emisje CO2 wynikające z energii wymaganej do ponownego uruchomienia silnika oraz doprowadzenia prędkości obrotowej silnika do pożądanej prędkości synchronizacyjnej. |
(10) |
Funkcja automatycznego odłączania włączonego silnika przeznaczona do stosowania w samochodach osobowych napędzanych silnikiem spalinowym została już zatwierdzona jako ekoinnowacja w związku z badaniem emisji zgodnie z nowym europejskim cyklem jezdnym (NEDC) decyzjami wykonawczymi Komisji (UE) 2015/1132 (5), (UE) 2017/1402 (6) i (UE) 2018/2079 (7). |
(11) |
Na podstawie doświadczeń zdobytych w związku ze wspomnianymi decyzjami oraz uwzględniając informacje przekazane wraz z przedmiotowym wnioskiem, wykazano w sposób zadowalający i niezbity, że funkcja automatycznego odłączania włączonego silnika przeznaczona do stosowania w samochodach osobowych napędzanych przez silnik spalinowy spełnia kryteria określone w art. 11 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2019/631 oraz kryteria kwalifikowalności określone w art. 9 ust. 1 lit. a) rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 725/2011. |
(12) |
W odniesieniu do niektórych pojazdów NOVC-HEV, w przypadku których można stosować nieskorygowane pomiary wartości zużycia paliwa i emisji CO2 zgodnie z załącznikiem 8 do regulaminu nr 101 Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych (8), wykazano, że mają zastosowanie te same warunki co w przypadku samochodów osobowych napędzanych silnikiem spalinowym. Jeżeli chodzi o inne pojazdy NOVC-HEV, nie można uznać tych warunków za mające zastosowanie, ponieważ we wniosku nie uzasadniono należycie sposobu, w jaki należy określić ograniczenie emisji CO2 wynikające ze stosowania funkcji automatycznego odłączania włączonego silnika. |
(13) |
Zaproponowana przez wnioskodawców metoda badania służąca do określenia ograniczenia emisji CO2 wynikającego ze stosowania funkcji automatycznego odłączania włączonego silnika różni się od metody zatwierdzonej w decyzji wykonawczej (UE) 2018/2079 pod względem sposobu badania pojazdu referencyjnego. Ponieważ metoda upraszcza proces przeprowadzania badania, a jednocześnie zapewnia bardziej konserwatywne wyniki, należy ją zatwierdzić do celów określania ograniczenia emisji CO2 wynikającego z wykorzystania przedmiotowej technologii. |
(14) |
Producenci powinni mieć możliwość wystąpienia z wnioskiem do organu udzielającego homologacji typu o poświadczenie ograniczenia emisji CO2 wynikającego z wykorzystania technologii innowacyjnej w przypadkach, gdy spełnione są warunki określone w niniejszej decyzji. W tym celu producenci powinni zapewnić, aby do wniosku o poświadczenie dołączono sprawozdanie z weryfikacji sporządzone przez niezależny zatwierdzony organ, potwierdzające, że technologia innowacyjna spełnia warunki określone w niniejszej decyzji oraz że ograniczenie emisji zostało określone zgodnie z metodą badań ustanowioną w niniejszej decyzji. |
(15) |
Dokładna weryfikacja warunków poświadczenia ograniczenia emisji CO2 wynikającego z wykorzystania technologii innowacyjnej zgodnie z niniejszą decyzją należy do kompetencji organu udzielającego homologacji typu. W przypadku wydania poświadczenia odpowiedzialny organ udzielający homologacji typu powinien zapewnić, aby wszystkie elementy uwzględniane do celów poświadczenia były rejestrowane w sprawozdaniu z badań i przechowywane wraz ze sprawozdaniem z weryfikacji oraz aby informacje te były udostępniane Komisji na żądanie. |
(16) |
Do celów określenia ogólnego kodu ekoinnowacji, który ma być stosowany w odpowiednich dokumentach homologacji typu zgodnie z załącznikami I, III, VI i VIII do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2020/683 (9), należy przypisać indywidualny kod do technologii innowacyjnej. |
(17) |
Od 2021 r. przestrzeganie przez producentów docelowych indywidualnych poziomów emisji zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2019/631 należy ustalać na podstawie emisji CO2 określonych zgodnie ze zharmonizowaną światową procedurą badań lekkich pojazdów dostawczych (WLTP) określoną w rozporządzeniu Komisji (UE) 2017/1151 (10). W związku z tym ograniczenie emisji CO2 uzyskane dzięki technologii innowacyjnej poświadczone przez odniesienie do niniejszej decyzji można uwzględnić w celu obliczenia średniego indywidualnego poziomu emisji CO2 producenta wyłącznie w odniesieniu do roku kalendarzowego 2020, |
(18) |
W świetle zmiany WLTP należy uchylić ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2021 r. niniejszą decyzję wraz z następującymi decyzjami wykonawczymi, które dotyczą warunków mających zastosowanie zgodnie z nowym europejskim cyklem jezdnym (NEDC), tj. decyzjami wykonawczymi Komisji 2013/128/UE (11), 2013/341/UE (12), 2013/451/UE (13), 2013/529/UE (14), 2014/128/UE (15), 2014/465/UE (16), 2014/806/UE (17), (UE) 2015/158 (18), (UE) 2015/206 (19), (UE) 2015/279 (20), (UE) 2015/295 (21), (UE) 2015/1132, (UE) 2015/2280 (22), (UE) 2016/160 (23), (UE) 2016/265 (24), (UE) 2016/588 (25), (UE) 2016/362 (26), (UE) 2016/587 (27), (UE) 2016/1721 (28), (UE) 2016/1926 (29), (UE) 2017/785 (30), (UE) 2017/1402, (UE) 2018/1876 (31), (UE) 2018/2079, (UE) 2019/313 (32), (UE) 2019/314 (33), (UE) 2020/728 (34), (UE) 2020/1102 (35) i (UE) 2020/1222 (36). |
(19) |
Biorąc pod uwagę, że czas stosowania niniejszej decyzji jest ograniczony, należy zapewnić jej wejście w życie jak najszybciej i nie później niż siedem dni po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Technologia innowacyjna
Funkcja automatycznego odłączania silnika przy włączonym silniku zostaje zatwierdzona jako technologia innowacyjna w rozumieniu art. 11 rozporządzenia (UE) 2019/631, z zastrzeżeniem spełnienia następujących warunków:
a) |
funkcja automatycznego odłączania włączonego silnika jest przeznaczona do wykorzystania w samochodach osobowych kategorii M1 napędzanych silnikiem spalinowym lub w hybrydowych pojazdach elektrycznych niedoładowywanych zewnętrznie kategorii M1, w przypadku których można stosować nieskorygowane pomiary wartości zużycia paliwa i emisji CO2 zgodnie z załącznikiem 8 do regulaminu nr 101 Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych oraz pod warunkiem że mechanizm napędowy ma konfigurację P0 albo P1, gdzie P0 oznacza, że urządzenie elektryczne jest podłączone do przekładni pasowej silnika, a P1 oznacza, że urządzenie elektryczne jest podłączone do wału korbowego silnika; |
b) |
pojazdy z funkcją automatycznego odłączania włączonego silnika są wyposażone w przekładnię automatyczną lub przekładnię manualną ze sprzęgłem automatycznym; |
c) |
funkcja automatycznego odłączania włączonego silnika jest automatycznie aktywowana w najczęściej używanym trybie jazdy pojazdu, tj. w trybie, który jest zawsze wybierany podczas uruchamiania silnika pojazdu bez względu na tryb pracy wybrany w momencie poprzedniego wyłączenia pojazdu; |
d) |
nie ma możliwości dezaktywowania funkcji automatycznego odłączania włączonego silnika ani przez kierowcę, ani w wyniku ingerencji zewnętrznej, gdy silnik pracuje w najczęściej używanym trybie jazdy pojazdu; |
e) |
funkcja automatycznego odłączania włączonego silnika nie jest aktywna, gdy prędkość pojazdu jest mniejsza niż 15 km/h. |
Artykuł 2
Wniosek o poświadczenie ograniczenia emisji CO2
1. Producent może zwrócić się do organu udzielającego homologacji typu o poświadczenie ograniczenia emisji CO2 wynikającego ze stosowania technologii zatwierdzonej zgodnie z art. 1 („technologia innowacyjna”) poprzez odniesienie do niniejszej decyzji.
2. Producent zapewnia, aby do wniosku o poświadczenie dołączono sprawozdanie z weryfikacji sporządzone przez niezależny zatwierdzony organ, potwierdzające, że technologia jest zgodna z art. 1.
3. Jeżeli ograniczenie emisji CO2 zostało poświadczone zgodnie z art. 3, producent zapewnia rejestrację poświadczonego ograniczenia emisji CO2 i kodu ekoinnowacji, o którym mowa w art. 4 ust. 1, na świadectwach zgodności przedmiotowych pojazdów.
Artykuł 3
Poświadczenie ograniczenia emisji CO2
1. Organ udzielający homologacji typu zapewnia, aby ograniczenie emisji CO2 uzyskane dzięki zastosowaniu technologii innowacyjnej zostało określone zgodnie z metodą określoną w załączniku.
2. Organ udzielający homologacji typu rejestruje w odpowiedniej dokumentacji homologacji typu poświadczone ograniczenie emisji CO2 określone zgodnie z ust. 1 oraz kod ekoinnowacji, o którym mowa w art. 4 ust. 1.
4. Organ udzielający homologacji typu rejestruje wszystkie elementy uwzględnione do celów poświadczenia w sprawozdaniu z badań i przechowuje je wraz ze sprawozdaniem z weryfikacji, o którym mowa w art. 2 ust. 2, oraz udostępnia te informacje Komisji na żądanie.
5. Organ udzielający homologacji typu poświadcza ograniczenie emisji CO2 wynikające z zastosowania technologii innowacyjnej wyłącznie wtedy, gdy stwierdzi, że technologia ta spełnia warunki określone w art. 1, oraz jeżeli uzyskane ograniczenie emisji CO2 wynosi co najmniej 1 g CO2/km, jak określono w art. 9 ust. 1 lit. a) rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 725/2011.
Artykuł 4
Kod innowacji ekologicznej
1. Technologii innowacyjnej zatwierdzonej niniejszą decyzją przyporządkowuje się kod innowacji ekologicznej 36.
2. Poświadczone ograniczenie emisji CO2 odpowiadające temu kodowi ekoinnowacji można uwzględniać przy obliczaniu średniego indywidualnego poziomu emisji CO2 producentów jedynie w odniesieniu do roku kalendarzowego 2020.
Artykuł 5
Uchylenie
Niniejsza decyzja wykonawcza i następujące decyzje wykonawcze tracą moc ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2021 r.: decyzje wykonawcze 2013/128/UE, 2013/341/UE, 2013/451/UE, 2013/529/UE, 2014/128/UE, 2014/465/UE, 2014/806/UE, (UE) 2015/158, (UE) 2015/206, (UE) 2015/279, (UE) 2015/295, (UE) 2015/1132, (UE) 2015/2280, (UE) 2016/160, (UE) 2016/265, (UE) 2016/588, (UE) 2016/362, (UE) 2016/587, (UE) 2016/1721, (UE) 2016/1926, (UE) 2017/785, (UE) 2017/1402, (UE) 2018/1876, (UE) 2018/2079, (UE) 2019/313, (UE) 2019/314, (UE) 2020/728, (UE) 2020/1102 i (UE) 2020/1222.
Począwszy od tego dnia ograniczenia emisji CO2 poświadczonego w drodze odniesienia do tych decyzji nie można uwzględniać przy obliczaniu średniego indywidualnego poziomu emisji producentów.
Artykuł 6
Wejście w życie
Niniejsza decyzja wchodzi w życie siódmego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Sporządzono w Brukseli dnia 25 listopada 2020 r.
W imieniu Komisji
Ursula VON DER LEYEN
Przewodnicząca
(1) Dz.U. L 111 z 25.4.2019, s. 13.
(2) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 725/2011 z dnia 25 lipca 2011 r. ustanawiające procedurę zatwierdzania i poświadczania technologii innowacyjnych umożliwiających zmniejszenie emisji CO2 pochodzących z samochodów osobowych na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 443/2009 (Dz.U. L 194 z 26.7.2011, s. 19).
(3) https://circabc.europa.eu/sd/a/a19b42c8-8e87-4b24-a78b-9b70760f82a9/July%202018%20Technical%20Guidelines.pdf
(4) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 692/2008 z dnia 18 lipca 2008 r. wykonujące i zmieniające rozporządzenie (WE) nr 715/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie homologacji typu pojazdów silnikowych w odniesieniu do emisji zanieczyszczeń pochodzących z lekkich pojazdów pasażerskich i użytkowych (Euro 5 i Euro 6) oraz w sprawie dostępu do informacji dotyczących naprawy i utrzymania pojazdów (Dz.U. L 199 z 28.7.2008, s. 1).
(5) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2015/1132 z dnia 10 lipca 2015 r. w sprawie zatwierdzenia funkcji automatycznego odłączenia biegu Porsche AG jako technologii innowacyjnej umożliwiającej zmniejszenie emisji CO2 pochodzących z samochodów osobowych na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 443/2009 (Dz.U. L 184 z 11.7.2015, s. 22).
(6) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2017/1402 z dnia 28 lipca 2017 r. w sprawie zatwierdzenia funkcji automatycznego odłączania silnika na biegu jałowym BMW AG jako technologii innowacyjnej umożliwiającej zmniejszenie emisji CO2 pochodzących z samochodów osobowych na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 443/2009 (Dz.U. L 199 z 29.7.2017, s. 14).
(7) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2018/2079 z dnia 19 grudnia 2018 r. w sprawie zatwierdzenia funkcji automatycznego odłączania silnika na biegu jałowym jako technologii innowacyjnej umożliwiającej zmniejszenie emisji CO2 pochodzących z samochodów osobowych na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 443/2009 (Dz.U. L 331 z 28.12.2018, s. 225).
(8) Regulamin nr 101 Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych (EKG ONZ) – Jednolite przepisy dotyczące homologacji samochodów osobowych wyposażonych wyłącznie w silnik spalinowy spalania wewnętrznego lub wyposażonych w hybrydowy elektryczny układ napędowy w zakresie pomiaru emisji dwutlenku węgla i zużycia paliwa i/lub pomiaru zużycia energii elektrycznej i zasięgu przy zasilaniu energią elektryczną oraz pojazdów kategorii M1 i N1 wyposażonych w elektryczny układ napędowy w zakresie pomiaru zużycia energii elektrycznej i zasięgu przy zasilaniu energią elektryczną (Dz.U. L 138 z 26.5.2012, s. 1).
(9) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2020/683 z dnia 15 kwietnia 2020 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/858 w odniesieniu do wymogów administracyjnych dotyczących homologacji i nadzoru rynku pojazdów silnikowych i ich przyczep oraz układów, komponentów i oddzielnych zespołów technicznych przeznaczonych do tych pojazdów (Dz.U. L 163 z 26.5.2020, s. 1).
(10) Rozporządzenie Komisji (UE) 2017/1151 z dnia 1 czerwca 2017 r. uzupełniające rozporządzenie (WE) nr 715/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie homologacji typu pojazdów silnikowych w odniesieniu do emisji zanieczyszczeń pochodzących z lekkich pojazdów pasażerskich i użytkowych (Euro 5 i Euro 6) oraz w sprawie dostępu do informacji dotyczących naprawy i utrzymania pojazdów, zmieniające dyrektywę 2007/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, rozporządzenie Komisji (WE) nr 692/2008 i rozporządzenie Komisji (UE) nr 1230/2012 oraz uchylające rozporządzenie Komisji (WE) nr 692/2008 (Dz.U. L 175 z 7.7.2017, s. 1).
(11) Decyzja wykonawcza Komisji 2013/128/UE z dnia 13 marca 2013 r. w sprawie zatwierdzenia stosowania diod elektroluminescencyjnych w niektórych funkcjach oświetlenia pojazdu kategorii M1 jako technologii innowacyjnej służącej zmniejszeniu emisji CO2 z samochodów osobowych na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 443/2009 (Dz.U. L 70 z 14.3.2013, s. 7).
(12) Decyzja wykonawcza Komisji 2013/341/UE z dnia 27 czerwca 2013 r. w sprawie zatwierdzenia wysokosprawnego alternatora Valeo („Valeo Efficient Generation Alternator”) jako technologii innowacyjnej umożliwiającej zmniejszenie emisji CO2 pochodzących z samochodów osobowych na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 443/2009 (Dz.U. L 179 z 29.6.2013, s. 98).
(13) Decyzja wykonawcza Komisji 2013/451/UE z dnia 10 września 2013 r. w sprawie zatwierdzenia systemu hermetyzacji komory silnika firmy Daimler jako technologii innowacyjnej umożliwiającej zmniejszenie emisji CO2 pochodzących z nowych samochodów osobowych na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 443/2009 (Dz.U. L 242 z 11.9.2013, s. 12).
(14) Decyzja wykonawcza Komisji 2013/529/UE z dnia 25 października 2013 r. w sprawie zatwierdzenia, na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 443/2009, opracowanego przez przedsiębiorstwo Bosch systemu do nawigacyjnego prekondycjonowania stanu naładowania akumulatora w pojazdach hybrydowych jako technologii innowacyjnej umożliwiającej zmniejszenie emisji CO2 pochodzących z samochodów osobowych (Dz.U. L 284 z 26.10.2013, s. 36).
(15) Decyzja wykonawcza Komisji 2014/128/UE z dnia 10 marca 2014 r. w sprawie zatwierdzenia stosowania modułu świateł mijania z diodami elektroluminescencyjnymi „E-Light” jako technologii innowacyjnej umożliwiającej zmniejszenie emisji CO2 pochodzących z samochodów osobowych na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 443/2009 (Dz.U. L 70 z 11.3.2014, s. 30).
(16) Decyzja wykonawcza Komisji 2014/465/UE z dnia 16 lipca 2014 r. w sprawie zatwierdzenia wysokosprawnego alternatora DENSO jako technologii innowacyjnej umożliwiającej zmniejszenie emisji CO2 pochodzących z samochodów osobowych na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 443/2009 oraz zmieniająca decyzję wykonawczą Komisji 2013/341/UE (Dz.U. L 210 z 17.7.2014, s. 17).
(17) Decyzja wykonawcza Komisji 2014/806/UE z dnia 18 listopada 2014 r. w sprawie zatwierdzenia fotowoltaicznego szyberdachu Webasto wspomagającego ładowanie akumulatora jako technologii innowacyjnej umożliwiającej zmniejszenie emisji CO2 pochodzących z samochodów osobowych na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 443/2009 (Dz.U. L 332 z 19.11.2014, s. 34).
(18) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2015/158 z dnia 30 stycznia 2015 r. w sprawie zatwierdzenia dwóch wysokosprawnych alternatorów Robert Bosch GmbH jako technologii innowacyjnych umożliwiających redukcję emisji CO2 pochodzących z samochodów osobowych na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 443/2009 (Dz.U. L 26 z 31.1.2015, s. 31).
(19) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2015/206 z dnia 9 lutego 2015 r. w sprawie zatwierdzenia energooszczędnego oświetlenia zewnętrznego wykorzystującego diody elektroluminescencyjne firmy Daimler AG jako technologii innowacyjnej umożliwiającej zmniejszenie emisji CO2 pochodzących z nowych samochodów osobowych na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 443/2009, (Dz.U. L 33 z 10.2.2015, s. 52).
(20) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2015/279 z dnia 19 lutego 2015 r. w sprawie zatwierdzenia fotowoltaicznego szyberdachu Asola wspomagającego ładowanie akumulatora jako technologii innowacyjnej umożliwiającej zmniejszenie emisji CO2 pochodzących z samochodów osobowych na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 443/2009 (Dz.U. L 47 z 20.2.2015, s. 26).
(21) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2015/295 z dnia 24 lutego 2015 r. w sprawie zatwierdzenia wysokosprawnego alternatora MELCO GXi jako technologii innowacyjnej umożliwiającej zmniejszenie emisji CO2 pochodzących z samochodów osobowych na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 443/2009 (Dz.U. L 53 z 25.2.2015, s. 11).
(22) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2015/2280 z dnia 7 grudnia 2015 r. w sprawie zatwierdzenia wysokosprawnego alternatora DENSO jako technologii innowacyjnej umożliwiającej zmniejszenie emisji CO2 pochodzących z samochodów osobowych na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 443/2009 (Dz.U. L 322 z 8.12.2015, s. 64).
(23) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2016/160 z dnia 5 lutego 2016 r. w sprawie zatwierdzenia produkowanego przez Toyota Motor Europe energooszczędnego oświetlenia zewnętrznego wykorzystującego diody elektroluminescencyjne jako technologii innowacyjnej umożliwiającej zmniejszenie emisji CO2 pochodzących z nowych samochodów osobowych na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 443/2009, (Dz.U. L 31 z 6.2.2016, s. 70).
(24) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2016/265 z dnia 25 lutego 2016 r. w sprawie zatwierdzenia generatora/silnika MELCO w charakterze technologii innowacyjnej umożliwiającej zmniejszenie emisji CO2 pochodzących z samochodów osobowych na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 443/2009 (Dz.U. L 50 z 26.2.2016, s. 30).
(25) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2016/588 z dnia 14 kwietnia 2016 r. w sprawie zatwierdzenia technologii stosowanej w wysokosprawnych alternatorach 12 woltowych jako technologii innowacyjnej umożliwiającej zmniejszenie emisji CO2 pochodzących z samochodów osobowych na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 443/2009 (Dz.U. L 101 z 16.4.2016, s. 25).
(26) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2016/362 z dnia 11 marca 2016 r. w sprawie zatwierdzenia zbiornika entalpicznego przedsiębiorstwa MAHLE Behr GmbH & Co. KG jako technologii innowacyjnej umożliwiającej zmniejszenie emisji CO2 pochodzących z samochodów osobowych na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 443/2009 (Dz.U. L 67 z 12.3.2016, s. 59).
(27) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2016/587 z dnia 14 kwietnia 2016 r. w sprawie zatwierdzenia technologii stosowanej w energooszczędnym oświetleniu zewnętrznym pojazdów wykorzystującym diody elektroluminescencyjne jako technologii innowacyjnej umożliwiającej zmniejszenie emisji CO2 pochodzących z samochodów osobowych na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 443/2009 (Dz.U. L 101 z 16.4.2016, s. 17).
(28) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2016/1721 z dnia 26 września 2016 r. w sprawie zatwierdzenia produkowanego przez Toyotę energooszczędnego oświetlenia zewnętrznego wykorzystującego diody elektroluminescencyjne do stosowania w zelektryfikowanych pojazdach hybrydowych bez doładowania zewnętrznego jako technologii innowacyjnej umożliwiającej zmniejszenie emisji CO2 pochodzących z samochodów osobowych na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 443/2009 (Dz.U. L 259 z 27.9.2016, s. 71).
(29) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2016/1926 z dnia 3 listopada 2016 r. w sprawie zatwierdzenia dachu fotowoltaicznego ładującego akumulator jako technologii innowacyjnej umożliwiającej zmniejszenie emisji CO2 pochodzących z samochodów osobowych na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 443/2009 (Dz.U. L 297 z 4.11.2016, s. 18).”.
(30) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2017/785 z dnia 5 maja 2017 r. w sprawie zatwierdzenia stosowania w napędzanych przez konwencjonalny silnik spalinowy samochodach osobowych wysokosprawnych 12-woltowych zespołów silnikowo-prądnicowych jako technologii innowacyjnej umożliwiającej zmniejszenie emisji CO2 pochodzących z samochodów osobowych na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 443/2009 (Dz.U. L 118 z 6.5.2