ISSN 1977-0766 |
||
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 358 |
|
Wydanie polskie |
Legislacja |
Rocznik 63 |
|
|
|
(1) Tekst mający znaczenie dla EOG. |
PL |
Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas. Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną. |
II Akty o charakterze nieustawodawczym
ROZPORZĄDZENIA
28.10.2020 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 358/1 |
ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2020/1564
z dnia 6 sierpnia 2020 r.
zmieniające rozporządzenie delegowane (UE) 2018/985 w odniesieniu do jego przepisów przejściowych w celu uwzględnienia wpływu kryzysu związanego z COVID-19
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 167/2013 z dnia 5 lutego 2013 r. w sprawie homologacji i nadzoru rynku pojazdów rolniczych i leśnych (1), w szczególności jego art. 19 ust. 6,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Zgodnie z art. 19 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 167/2013 silniki montowane w pojazdach rolniczych i leśnych muszą spełniać wymogi dotyczące wartości granicznych emisji zanieczyszczeń dla etapu V i przepisy przejściowe określone w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1628 (2). |
(2) |
W wyniku zakłóceń spowodowanych przez pandemię COVID-19 rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/1040 (3) przedłużono okres przejściowy przewidziany w rozporządzeniu (UE) 2016/1628 w odniesieniu do niektórych podkategorii silników o 12 miesięcy. |
(3) |
Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2018/985 (4), które określa wymogi dotyczące wartości granicznych emisji i procedur homologacji typu UE w odniesieniu do pojazdów rolniczych i leśnych oraz ich silników. |
(4) |
Biorąc pod uwagę fakt, że przedłużenie obowiązywania przepisów przejściowych nie będzie miało wpływu na środowisko, ponieważ przedmiotowe silniki przejściowe zostały już wyprodukowane, w połączeniu z faktem, że trudno jest przewidzieć dokładny czas trwania opóźnień spowodowanych zakłóceniami w związku z COVID-19, odnośne terminy należy przedłużyć o 12 miesięcy, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/1040. |
(5) |
Mając na uwadze, że okres przejściowy przewidziany w art. 13 ust. 5 rozporządzenia delegowanego (UE) 2018/985 dla niektórych rodzajów silników wygaśnie w dniu 31 grudnia 2020 r., a producenci mogli produkować pojazdy rolnicze i leśne wyposażone w silniki przejściowe tych podkategorii do dnia 30 czerwca 2020 r., niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie w trybie pilnym następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i powinno obowiązywać od dnia 1 lipca 2020 r. Taki przepis jest uzasadniony ze względu na nieprzewidywalny i nagły wybuch pandemii COVID-19 oraz konieczność zapewnienia pewności prawa i równego traktowania producentów niezależnie od tego, czy produkują pojazdy rolnicze i leśne przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia czy po nim, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W art. 13 ust. 5 rozporządzenia delegowanego (UE) 2018/985 wprowadza się następujące zmiany:
1) |
akapit trzeci zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: „W przypadku podkategorii silników kategorii NRE, w odniesieniu do których określona w załączniku III do rozporządzenia (UE) 2016/1628 obowiązkowa data rozpoczęcia stosowania w odniesieniu do wprowadzania do obrotu jest ustalona na dzień 1 stycznia 2020 r., państwa członkowskie zezwalają na przedłużenie 24-miesięcznego okresu i 18-miesięcznego okresu, o których mowa w akapicie pierwszym i drugim o dodatkowe 12 miesięcy w odniesieniu do producentów pojazdów, których całkowita roczna produkcja wynosi poniżej 100 sztuk pojazdów rolniczych lub leśnych wyposażonych w silnik.”; |
2) |
dodaje się akapit czwarty w brzmieniu: „W przypadku silników wszystkich podkategorii, w odniesieniu do których określona w załączniku III do rozporządzenia (UE) 2016/1628 obowiązkowa data rozpoczęcia stosowania w odniesieniu do wprowadzania do obrotu jest ustalona na dzień 1 stycznia 2019 r., 24-miesięczny okres i 18-miesięczny okres, o których mowa w akapicie pierwszym i drugim, przedłuża się o 12 miesięcy.”. |
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 lipca 2020 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 6 sierpnia 2020 r.
W imieniu Komisji
Ursula VON DER LEYEN
Przewodnicząca
(1) Dz.U. L 60 z 2.3.2013, s. 1.
(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1628 z dnia 14 września 2016 r. w sprawie wymogów dotyczących wartości granicznych emisji zanieczyszczeń gazowych i pyłowych oraz homologacji typu w odniesieniu do silników spalinowych wewnętrznego spalania przeznaczonych do maszyn mobilnych nieporuszających się po drogach, zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1024/2012 i (UE) nr 167/2013 oraz zmieniające i uchylające dyrektywę 97/68/WE (Dz.U. L 252 z 16.9.2016, s. 53).
(3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/1040 z dnia 15 lipca 2020 r. zmieniające rozporządzenie (UE) 2016/1628 w odniesieniu do jego przepisów przejściowych w celu uwzględnienia wpływu kryzysu związanego z COVID-19 (Dz.U. L 231 z 17.7.2020, s. 1).
(4) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2018/985 z dnia 12 lutego 2018 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 167/2013 w odniesieniu do wymogów dotyczących efektywności środowiskowej i osiągów jednostki napędowej pojazdów rolniczych i leśnych oraz ich silników, a także uchylające rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/96 (Dz.U. L 182 z 18.7.2018, s. 1).
28.10.2020 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 358/3 |
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) 2020/1565
z dnia 27 października 2020 r.
zmieniające załączniki II, III i IV do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości 1,4-diaminobutanu, 1-metylocyklopropenu, octanu amonu, bifenazatu, chlorantraniliprolu, chloromekwatu, cyprodynilu, wapienia, mandipropamidu, pieprzu, pirydabenu, środków odstraszających: mączki z krwi, wyciągu z wodorostów i chlorowodorku trimetyloaminy w określonych produktach lub na ich powierzchni
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 lutego 2005 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w żywności i paszy pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz na ich powierzchni, zmieniające dyrektywę Rady 91/414/EWG (1), w szczególności jego art. 5 ust. 1 oraz art. 14 ust. 1 lit. a),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości (NDP) 1-metylocyklopropenu, bifenazatu, cyprodynilu, mandipropamidu i pirydabenu określono w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 396/2005. NDP chlorantraniliprolu i chloromekwatu określono w części A załącznika III do tego rozporządzenia. 1,4‐diaminobutan, octan amonu, wapień, pieprz, środki odstraszające: mączka z krwi, wyciąg z wodorostów i chlorowodorek trimetyloaminy są włączone do załącznika IV do tego rozporządzenia. |
(2) |
W ramach procedury udzielania zezwoleń na stosowanie środków ochrony roślin zawierających substancję czynną 1-metylocyklopropen w odniesieniu do jabłek i bananów złożono wniosek zgodnie z art. 6 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 396/2005 w sprawie zmiany obecnych NDP. |
(3) |
W przypadku bifenazatu wniosek taki złożono w odniesieniu do bzu czarnego. W przypadku chloromekwatu wniosek taki złożono w odniesieniu do jęczmienia. W przypadku cyprodynilu wniosek taki złożono w odniesieniu do rabarbaru. W przypadku mandipropamidu wniosek taki złożono w odniesieniu do kalarepy oraz „ziół, kwiatów jadalnych”. W przypadku pirydabenu wniosek taki złożono w odniesieniu do papryki rocznej. |
(4) |
Zgodnie z art. 6 ust. 2 i 4 rozporządzenia (WE) nr 396/2005 złożono wnioski dotyczące tolerancji importowej dla chlorantraniliprolu stosowanego w Malezji w odniesieniu do nasion palm olejowych i owoców palm olejowych oraz pirydabenu stosowanego w Stanach Zjednoczonych w odniesieniu do orzechów z drzew orzechowych. Wnioskodawcy twierdzą, że dozwolone zastosowania tych substancji na wspomnianych uprawach w powyższych krajach skutkują pozostałościami przekraczającymi NDP wskazane w rozporządzeniu (WE) nr 396/2005 oraz że konieczne jest ustanowienie wyższych NDP, aby uniknąć barier handlowych w odniesieniu do przywozu tych upraw. |
(5) |
Zgodnie z art. 8 rozporządzenia (WE) nr 396/2005 wnioski te zostały poddane ocenie przez zainteresowane państwa członkowskie, a sprawozdania z oceny przekazano Komisji. |
(6) |
Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) dokonał oceny wniosków i sprawozdań z oceny, analizując w szczególności ryzyko dla konsumentów oraz, w stosownych przypadkach, dla zwierząt, i wydał uzasadnione opinie dotyczące proponowanych NDP (2). Urząd przekazał te opinie wnioskodawcom, Komisji i państwom członkowskim oraz podał je do publicznej wiadomości. |
(7) |
W odniesieniu do 1-metylocyklopropenu wnioskodawca przedłożył informacje wcześniej niedostępne w trakcie przeglądu przeprowadzonego zgodnie z art. 12 rozporządzenia (WE) nr 396/2005. Informacje te dotyczą badań pozostałości i badań metabolizmu. |
(8) |
W odniesieniu do chloromekwatu Urząd zalecił podwyższenie NDP dla niektórych produktów pochodzenia zwierzęcego w związku z zastosowaniem tej substancji na jęczmieniu. |
(9) |
W odniesieniu do wszystkich pozostałych wniosków Urząd stwierdził, że spełniono wszystkie wymogi dotyczące danych oraz że zmiany NDP, o które wystąpili wnioskodawcy, są dopuszczalne z punktu widzenia bezpieczeństwa konsumentów na podstawie oceny narażenia konsumentów przeprowadzonej dla 27 określonych grup konsumentów w Europie. Urząd wziął pod uwagę najnowsze informacje na temat właściwości toksykologicznych przedmiotowych substancji. Ani w przypadku długotrwałego narażenia na przedmiotowe substancje w wyniku spożywania wszystkich produktów spożywczych mogących je zawierać, ani w przypadku narażenia krótkoterminowego w wyniku dużej konsumpcji odnośnych produktów nie wykazano istnienia ryzyka przekroczenia dopuszczalnego dziennego spożycia ani ostrej dawki referencyjnej. |
(10) |
1,4-diaminobutan, octan amonu, wapień, pieprz, środki odstraszające: mączka z krwi, wyciąg z wodorostów i chlorowodorek trimetyloaminy (3) zostały tymczasowo włączone do załącznika IV do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 do czasu zakończenia ich oceny zgodnie z dyrektywą Rady 91/414/EWG (4) lub rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 (5). Urząd ocenił te substancje i stwierdził, że wapień, pieprz, środki odstraszające: mączkę z krwi, wyciąg z wodorostów i chlorowodorek trimetyloaminy należy zatrzymać na stałe w załączniku IV do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 (6) (7). W odniesieniu do 1,4-diaminobutanu i octanu amonu Urząd stwierdził, że osoby zarządzające ryzykiem powinny przeprowadzić dalszą analizę. Z punktu widzenia zarządzania ryzykiem należy zatrzymać te substancje na stałe w załączniku IV do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 ze względu na ich naturalne występowanie w środowisku. |
(11) |
Na podstawie uzasadnionych opinii, oświadczenia i wniosków Urzędu oraz po uwzględnieniu czynników istotnych dla rozpatrywanej kwestii stwierdzono, że odnośne zmiany NDP spełniają wymogi art. 14 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 396/2005. |
(12) |
Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 396/2005. |
(13) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W załącznikach II, III i IV do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 27 października 2020 r.
W imieniu Komisji
Ursula VON DER LEYEN
Przewodnicząca
(1) Dz.U. L 70 z 16.3.2005, s. 1.
(2) Sprawozdania naukowe EFSA są dostępne na stronie internetowej: http://www.efsa.europa.eu:
„Reasoned opinion on the evaluation of confirmatory data following the Article 12 MRL review for 1‐methylcyclopropene” (Uzasadniona opinia dotycząca oceny danych potwierdzających w świetle przeglądu NDP 1-metylocyklopropenu zgodnie z art. 12). Dziennik EFSA 2020;18(1):5963.
„Reasoned opinion on the modification of the existing maximum residue level for bifenazate in elderberries” (Uzasadniona opinia dotycząca zmiany obecnego najwyższego dopuszczalnego poziomu pozostałości bifenazatu w bzie czarnym). Dziennik EFSA 2019;17(11):5878.
„Reasoned opinion on the setting of import tolerances for chlorantraniliprole in oil palms fruits and oil palms kernels” (Uzasadniona opinia dotycząca określenia tolerancji importowej dla chlorantraniliprolu w owocach palm olejowych i nasionach palm olejowych). Dziennik EFSA 2019;17(11):5877.
„Reasoned opinion on the modification of the existing maximum residue levels for chlormequat in barley and animal commodities” (Uzasadniona opinia dotycząca zmiany obecnych najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości chloromekwatu w jęczmieniu i towarach pochodzenia zwierzęcego). Dziennik EFSA 2020;18(1):5982.
„Reasoned opinion on the modification of the existing maximum residue level for cyprodinil in rhubarbs” (Uzasadniona opinia dotycząca zmiany obecnego najwyższego dopuszczalnego poziomu pozostałości cyprodynilu w rabarbarze). Dziennik EFSA 2019;17(9):5813.
„Reasoned opinion on the modification of the existing maximum residue levels for mandipropamid in kohlrabies and herbs and edible flowers” (Uzasadniona opinia dotycząca zmiany obecnych najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości mandipropamidu w kalarepie i w ziołach, kwiatach jadalnych). Dziennik EFSA 2020;18(1):5958.
„Reasoned opinion on the modification of the existing maximum residue level for pyridaben in sweet pepper/bell pepper and setting of an import tolerance in tree nuts” (Uzasadniona opinia dotycząca zmiany obecnego najwyższego dopuszczalnego poziomu pozostałości pirydabenu w papryce rocznej i określenia tolerancji importowej dla orzechów z drzew orzechowych). Dziennik EFSA 2020;18(2):6035.
(3) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 839/2008 z dnia 31 lipca 2008 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do załączników II, III i IV dotyczących najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w określonych produktach oraz na ich powierzchni (Dz.U. L 234 z 30.8.2008, s. 1).
(4) Dyrektywa Rady 91/414/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. dotycząca wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin (Dz.U. L 230 z 19.8.1991, s. 1).
(5) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 z dnia 21 października 2009 r. dotyczące wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin i uchylające dyrektywy Rady 79/117/EWG i 91/414/EWG (Dz.U. L 309 z 24.11.2009, s. 1).
(6) „Statement on pesticide active substances that do not require a review of the existing maximum residue levels under Article 12 of Regulation (EC) No 396/2005” (Oświadczenie w sprawie substancji czynnych stosowanych w pestycydach, które nie wymagają przeglądu obecnych najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości zgodnie z art. 12 rozporządzenia (WE) nr 396/2005). Dziennik EFSA 2019;17(12):5954.
(7) „Conclusion on the peer review of the pesticide risk assessment of the active substance blood meal” (Wnioski z wzajemnej weryfikacji oceny ryzyka stwarzanego przez pestycydy, dotyczącej substancji czynnej mączka z krwi). Dziennik EFSA 2020;18(2):6006.
ZAŁĄCZNIK
W załącznikach II, III i IV do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 wprowadza się następujące zmiany:
1) |
w załączniku II kolumny dotyczące 1-metylocyklopropenu, bifenazatu, cyprodynilu, mandipropamidu i pirydabenu otrzymują brzmienie: [Załącznik II] Pozostałości pestycydów i najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości (mg/kg)
|
2) |
w załączniku III część A kolumny dotyczące chlorantraniliprolu i chloromekwatu otrzymują brzmienie: [Załącznik IIIA] Pozostałości pestycydów i najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości (mg/kg)
|
3) |
w załączniku IV pozycje dotyczące „1,4-diaminobutanu (Putrescin) (1)”, „octanu amonu (1)”, „wapienia(1)”, „pieprzu (1)”, „środków odstraszających: mączki z krwi (1)”, „wyciągu z wodorostów (1)” i „chlorowodorku trimetyloaminy (1)” otrzymują brzmienie, odpowiednio: „1,4‐diaminobutan (putrescyna)”, „octan amonu”, „wapień”, „pieprz”, „środki odstraszające: mączka z krwi”, „wyciągi z wodorostów” i „chlorowodorek trimetyloaminy”. |
(*1) Granica oznaczalności
(1) Pełny wykaz produktów pochodzenia roślinnego i zwierzęcego, do których stosują się NDP, można znaleźć w załączniku I.
(*2) Granica oznaczalności
(2) Pełny wykaz produktów pochodzenia roślinnego i zwierzęcego, do których stosują się NDP, można znaleźć w załączniku I.
28.10.2020 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 358/30 |
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) 2020/1566
z dnia 27 października 2020 r.
zmieniające załączniki II i III do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości bupirymatu, karfentrazonu etylowego, etyrymolu i pyriofenonu w określonych produktach lub na ich powierzchni
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 lutego 2005 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w żywności i paszy pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz na ich powierzchni, zmieniające dyrektywę Rady 91/414/EWG (1), w szczególności jego art. 14 ust. 1 lit. a) i art. 49 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości (NDP) karfentrazonu etylowego określono w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 396/2005. NDP bupirymatu, etyrymolu i pyriofenonu określono w części A załącznika III do tego rozporządzenia. |
(2) |
W przypadku bupirymatu Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) przedłożył uzasadnioną opinię w sprawie obecnych NDP zgodnie z art. 12 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 396/2005 (2). Urząd zaproponował dwie oddzielne definicje pozostałości: „bupirymat” i „etyrymol”, aby uwzględnić obecność metabolitu etyrymolu w wyniku stosowania bupirymatu w produktach pochodzenia roślinnego. Urząd zaproponował zmianę definicji pozostałości w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego na „desetyloetyrymol”. Urząd zalecił obniżenie NDP bupirymatu w odniesieniu do truskawek, jeżyn, jeżyn popielic, porzeczek (czarnych, czerwonych i białych), agrestu (zielonego, czerwonego i żółtego), pomidorów, papryki rocznej i cukinii. W odniesieniu do innych produktów Urząd zalecił podwyższenie lub utrzymanie obecnych NDP. NDP dotyczące tych produktów należy wyznaczyć w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 na dotychczasowym poziomie lub na poziomie określonym przez Urząd. Urząd stwierdził ponadto, że w przypadku NDP dotyczących winogron stołowych i winogron do produkcji wina, oberżyn/bakłażanów oraz produktów pochodzenia zwierzęcego pewne informacje nie są dostępne i że osoby zarządzające ryzykiem powinny przeprowadzić dalszą analizę. Ponieważ konsumenci nie są narażeni na ryzyko, NDP w odniesieniu do tych produktów należy wyznaczyć w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 na dotychczasowym poziomie lub na poziomie określonym przez Urząd. Te NDP zostaną poddane przeglądowi, w ramach którego uwzględnione zostaną informacje dostępne w ciągu dwóch lat od opublikowania niniejszego rozporządzenia. |
(3) |
W odniesieniu do etyrymolu, który jest głównym produktem rozpadu bupirymatu, Urząd zalecił obniżenie NDP etyrymolu w odniesieniu do jabłek, gruszek, moreli, brzoskwiń, jeżyn, jeżyn popielic, pomidorów, papryki rocznej, ogórków, korniszonów i cukinii. W odniesieniu do innych produktów Urząd zalecił podwyższenie lub utrzymanie obecnych NDP. NDP dotyczące tych produktów należy wyznaczyć w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 na dotychczasowym poziomie lub na poziomie określonym przez Urząd. Urząd stwierdził ponadto, że w przypadku NDP dotyczących winogron stołowych i winogron do produkcji wina, oberżyn/bakłażanów oraz produktów pochodzenia zwierzęcego pewne informacje nie są dostępne i że osoby zarządzające ryzykiem powinny przeprowadzić dalszą analizę. Ponieważ konsumenci nie są narażeni na ryzyko, NDP w odniesieniu do tych produktów należy wyznaczyć w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 na dotychczasowym poziomie lub na poziomie określonym przez Urząd. Te NDP zostaną poddane przeglądowi, w ramach którego uwzględnione zostaną informacje dostępne w ciągu dwóch lat od opublikowania niniejszego rozporządzenia. |
(4) |
W odniesieniu do karfentrazonu etylowego Urząd przedłożył uzasadnioną opinię w sprawie obecnych NDP zgodnie z art. 12 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 396/2005 (3). Urząd zaproponował zmianę definicji pozostałości. Urząd potwierdził propozycję zmiany definicji pozostałości w ramach wzajemnej weryfikacji (4). Urząd zalecił podwyższenie lub utrzymanie obecnych NDP. NDP dotyczące tych produktów należy wyznaczyć w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 na dotychczasowym poziomie lub na poziomie określonym przez Urząd. |
(5) |
W odniesieniu do pyriofenonu Urząd przedłożył uzasadnioną opinię w sprawie obecnych NDP zgodnie z art. 12 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 396/2005 (5). Urząd zalecił podwyższenie lub utrzymanie obecnych NDP. NDP dotyczące tych produktów należy wyznaczyć w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 na dotychczasowym poziomie lub na poziomie określonym przez Urząd. Urząd stwierdził ponadto, że w przypadku NDP dotyczących świń (mięśni, tłuszczu, wątroby, nerki), bydła (mięśni, tłuszczu, wątroby, nerki), owiec (mięśni, tłuszczu, wątroby, nerki), kóz (mięśni, tłuszczu, wątroby, nerki), koniowatych (mięśni, tłuszczu, wątroby, nerki) oraz mleka (krowiego, owczego, koziego, końskiego) pewne informacje nie są dostępne i osoby zarządzające ryzykiem powinny przeprowadzić dalszą analizę. Ponieważ konsumenci nie są narażeni na ryzyko, NDP w odniesieniu do tych produktów należy wyznaczyć w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 na dotychczasowym poziomie lub na poziomie określonym przez Urząd. Te NDP zostaną poddane przeglądowi, w ramach którego uwzględnione zostaną informacje dostępne w ciągu dwóch lat od opublikowania niniejszego rozporządzenia. |
(6) |
W uzasadnionych opiniach Urzędu uwzględniono obecne kodeksowe najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości (CXL). Przy wyznaczaniu NDP uwzględniono CXL, które są bezpieczne dla konsumentów w Unii. |
(7) |
W odniesieniu do produktów, w przypadku których nie zezwala się na stosowanie danego środka ochrony roślin i dla których nie istnieją tolerancje importowe ani CXL, NDP należy ustalić na poziomie określonej granicy oznaczalności lub wartości wzorcowej NDP, jak określono w art. 18 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 396/2005. |
(8) |
Komisja skonsultowała się z laboratoriami referencyjnymi Unii Europejskiej ds. pozostałości pestycydów w związku z potrzebą dostosowania niektórych granic oznaczalności. W odniesieniu do kilku substancji laboratoria te stwierdziły, że w wyniku rozwoju technicznego w przypadku niektórych towarów konieczne jest ustalenie określonych granic oznaczalności. |
(9) |
Na podstawie uzasadnionych opinii Urzędu oraz po uwzględnieniu czynników istotnych dla rozpatrywanej kwestii stwierdzono, że odnośne zmiany NDP spełniają wymogi art. 14 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 396/2005. |
(10) |
Za pośrednictwem Światowej Organizacji Handlu przeprowadzono konsultacje na temat nowych NDP z partnerami handlowymi Unii, a ich uwagi zostały uwzględnione. |
(11) |
Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 396/2005. |
(12) |
Aby umożliwić normalny obrót produktami, ich przetwarzanie i konsumpcję, w niniejszym rozporządzeniu należy przewidzieć przepis przejściowy dla produktów, które zostały wyprodukowane przed zmianą NDP i w przypadku których informacje wskazują, że utrzymany jest wysoki poziom ochrony konsumentów. |
(13) |
Należy przewidzieć odpowiednio długi termin przed rozpoczęciem stosowania zmienionych NDP, aby umożliwić państwom członkowskim, państwom trzecim i podmiotom prowadzącym przedsiębiorstwa spożywcze przygotowanie się do spełnienia nowych wymogów wynikających ze zmiany NDP. |
(14) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W załącznikach II i III do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Rozporządzenie (WE) nr 396/2005 w brzmieniu przed zmianami wprowadzonymi niniejszym rozporządzeniem stosuje się nadal w odniesieniu do produktów, które zostały wyprodukowane w Unii lub przywiezione do Unii przed dniem 17 maja 2021 r.
Artykuł 3
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 17 maja 2021 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 27 października 2020 r.
W imieniu Komisji
Ursula VON DER LEYEN
Przewodnicząca
(1) Dz.U. L 70 z 16.3.2005, s. 1.
(2) Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności; „Reasoned opinion on the review of the existing maximum residue levels for bupirimate according to Article 12 of Regulation (EC) No 396/2005” (Uzasadniona opinia dotycząca przeglądu obecnych najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości bupirymatu zgodnie z art. 12 rozporządzenia (WE) nr 396/2005). Dziennik EFSA 2019;17(7):5757.
(3) Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności; „Reasoned opinion on the review of the existing maximum residue levels for carfentrazone-ethyl according to Article 12 of Regulation (EC) No 396/2005” (Uzasadniona opinia dotycząca przeglądu obecnych najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości karfentrazonu etylowego zgodnie z art. 12 rozporządzenia (WE) nr 396/2005). Dziennik EFSA 2012;10(11):2956.
(4) Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności; („Peer review of the pesticide risk assessment of the active substance carfentrazone-ethyl”) Wzajemna weryfikacja oceny ryzyka stwarzanego przez pestycydy dla substancji czynnej karfentrazon etylowy. Dziennik EFSA 2016;14(8):4569.
(5) Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności; „Reasoned opinion on the review of the existing maximum residue levels for pyriofenone according to Article 12 of Regulation (EC) No 396/2005” (Uzasadniona opinia dotycząca przeglądu obecnych najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pyriofenonu zgodnie z art. 12 rozporządzenia (WE) nr 396/2005). Dziennik EFSA 2019;17(6):5711.
ZAŁĄCZNIK
W załącznikach II i III do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 wprowadza się następujące zmiany:
1) |
w załączniku II wprowadza się następujące zmiany:
|
2) |
w załączniku III część A skreśla się kolumny dotyczące bupirymatu, etirimolu i pyriofenonu. |
(*1) Granica oznaczalności
(1) Pełny wykaz produktów pochodzenia roślinnego i zwierzęcego, do których stosują się NDP, można znaleźć w załączniku I.
(*2) Granica oznaczalności
(2) Pełny wykaz produktów pochodzenia roślinnego i zwierzęcego, do których stosują się NDP, można znaleźć w załączniku I.
DECYZJE
28.10.2020 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 358/59 |
DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2020/1567
z dnia 26 października 2020 r.
w sprawie wsparcia finansowego na rzecz rozwoju stałej służby Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej zgodnie z art. 61 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1896
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1896 z dnia 13 listopada 2019 r. w sprawie Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej oraz uchylenia rozporządzeń (UE) nr 1052/2013 i (UE) 2016/1624 (1), w szczególności jego art. 61 ust. 4,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Rozporządzenie (UE) 2019/1896 przewiduje wzmocnienie mandatu Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej („agencja”) i wyposażenie jej w niezbędne zasoby w postaci stałej służby Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej („stała służba”). |
(2) |
Stała służba ma obejmować członków personelu operacyjnego oddelegowanych jako wkład państw członkowskich. Aby zapewnić państwom członkowskim możliwość wnoszenia wkładu w postaci takiego personelu, należy ustanowić system finansowy mający na celu wspieranie rozwoju odpowiednich zasobów kadrowych. |
(3) |
Wsparcie finansowe powinno być udzielane w formie płatności rocznej dokonywanej przez agencję na rzecz państw członkowskich po zakończeniu roku N. Agencja powinna mieć również możliwość przyznania zaliczki przed końcem roku N na wniosek państwa członkowskiego. |
(4) |
W art. 61 ust. 1 lit. a), b) i c) rozporządzenia (UE) 2019/1896 określono wzory obliczania płatności rocznej dla różnych kategorii personelu operacyjnego stałej służby. Wsparcie finansowe, które ma zostać przyznane, powinno zależeć w dużej mierze od poziomu zaangażowania państw członkowskich w stałą służbę w kategoriach personelu 2 i 3. W niektórych przypadkach system wsparcia finansowego powinien obejmować również mechanizm kompensacyjny dla służb krajowych państw członkowskich, z których zatrudniony zostaje personel statutowy agencji („finansowanie dla kategorii 1”). |
(5) |
Wzory obliczania płatności rocznej powinny opierać się na kwocie referencyjnej określonej w art. 61 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2019/1896. |
(6) |
W celu uproszczenia i skutecznej koordynacji każde państwo członkowskie powinno wyznaczyć jeden centralny organ krajowy odpowiedzialny za zarządzanie wsparciem finansowym. Krajowy punkt kontaktowy wyznaczony zgodnie z art. 13 rozporządzenia (UE) 2019/1896 może również zostać wyznaczony jako centralny organ krajowy. |
(7) |
Aby ułatwić przygotowywanie wniosków o płatności, agencja powinna przekazywać państwom członkowskim odpowiednie informacje, w szczególności informacje na temat kwot referencyjnych i liczby osób ze służb krajowych zatrudnionych przez agencję. |
(8) |
Na potrzeby kompensowania inwestycji szkoleniowych państw członkowskich dla nowych członków personelu zastępujących członków personelu odchodzących ze służb krajowych agencja powinna brać pod uwagę wyłącznie pracowników, którzy na stałe zakończyli stosunek instytucjonalny z odnośnymi organami krajowymi lub zawiesili go na okres zatrudnienia przez agencję. |
(9) |
Jeśli chodzi o spełnienie warunków dotyczących finansowania dla kategorii 2 personelu operacyjnego, faktyczny wzrost ogólnej liczby krajowych funkcjonariuszy straży granicznej należy mierzyć w odniesieniu do sytuacji z dnia 30 kwietnia 2019 r., czyli dnia następującego po osiągnięciu przez Parlament Europejski i Radę porozumienia politycznego w sprawie tekstu, który stał się rozporządzeniem (UE) 2019/1896. W obliczeniach należy uwzględnić ogólną liczbę pracowników wszystkich głównych organów systematycznie wnoszących wkład do stałej służby Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej poprzez oddelegowanie lub – w przypadku organów posiadających szerszy mandat niż działalność operacyjna agencji wspierana za pośrednictwem stałej służby – liczbę pracowników danych jednostek należących do takich organów wnoszących wkład poprzez oddelegowanie. |
(10) |
Państwa członkowskie powinny dysponować mechanizmami i procedurami pozwalającymi uniknąć nieprawidłowości i nadużyć w ramach systemu wsparcia finansowego. Aby ograniczyć w możliwie największym stopniu obciążenia administracyjne i związane z nimi koszty, takie procedury i mechanizmy powinny być ukierunkowane w świetle ocen ryzyka. |
(11) |
Mając na uwadze cel, jakim jest wspieranie przygotowania państw członkowskich do wniesienia wkładu do stałej służby, ważne jest, aby wsparcie finansowe udostępnić jak najszybciej. W związku z tym niniejsza decyzja powinna wejść w życie już następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. |
(12) |
Niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, które nie mają zastosowania do Irlandii zgodnie z decyzją Rady 2002/192/WE (2); Irlandia nie uczestniczy w związku z tym w jej przyjęciu i nie jest nią związana ani jej nie stosuje. |
(13) |
W odniesieniu do Islandii i Norwegii niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy zawartej przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącej włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen, które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 lit. A decyzji Rady 1999/437/WE (3). |
(14) |
W odniesieniu do Szwajcarii niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen, które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 lit. A decyzji Rady 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2008/146/WE (4). |
(15) |
W odniesieniu do Liechtensteinu niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Protokołu między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu o przystąpieniu Księstwa Liechtensteinu do Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen, które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 lit. A decyzji Rady 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2011/350/UE (5). |
(16) |
Niniejsza decyzja jest aktem stanowiącym rozwinięcie dorobku Schengen lub w inny sposób z nim związanym w rozumieniu, odpowiednio, art. 3 ust. 1 Aktu przystąpienia z 2003 r., art. 4 ust. 1 Aktu przystąpienia z 2005 r. i art. 4 ust. 1 Aktu przystąpienia z 2011 r. |
(17) |
Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
ROZDZIAŁ 1
PRZEPISY OGÓLNE
Artykuł 1
Definicje
Na potrzeby niniejszej decyzji stosuje się następujące definicje:
1) |
„współczynnik korygujący” oznacza wartość procentową stosowaną do wynagrodzenia urzędników oddelegowanych za granicę w celu dostosowania się do różnic w poziomie cen towarów i usług konsumpcyjnych w miejscu zatrudnienia w odniesieniu do miasta bazowego, ustaloną przez Eurostat (6); |
2) |
„rok N” oznacza rok od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia, w którym państwo członkowskie musi spełnić warunki określone w art. 61 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2019/1896, aby być uprawnionym do otrzymania wsparcia finansowego; |
3) |
„płatność roczna” oznacza płatność dokonaną przez agencję na rzecz danego państwa członkowskiego po zakończeniu roku N; |
4) |
„zaliczka” oznacza płatność dokonaną przez agencję na rzecz danego państwa członkowskiego przed końcem roku N, zanim dokonana zostanie płatność roczna; |
5) |
„ogólna liczba krajowych funkcjonariuszy straży granicznej” oznacza ogólną liczbę pracowników określonych jednostek należących do głównych organów krajowych lub, w stosownych przypadkach, wszystkich głównych organów krajowych systematycznie wnoszących wkład do stałej służby Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej poprzez oddelegowanie zgodnie z art. 56 rozporządzenia (UE) 2019/1896. |
Artykuł 2
Informacje przekazywane przez agencję
1. Do dnia 31 stycznia roku N agencja informuje państwa członkowskie o kwotach referencyjnych na ten rok dla każdego państwa członkowskiego, z uwzględnieniem odpowiedniego współczynnika korygującego.
2. W celu obliczenia wysokości kwot referencyjnych agencja uwzględnia najnowsze dostępne wartości wynagrodzenia pracownika kontraktowego z grupy funkcyjnej III, grupa zaszeregowania 8, stopień 1, dostosowane przy pomocy współczynnika korygującego.
Artykuł 3
Zasady w państwach członkowskich
1. Państwa członkowskie wyznaczają jeden centralny organ krajowy odpowiedzialny za zarządzanie wsparciem finansowym zgodnie z art. 61 rozporządzenia (UE) 2019/1896. Państwo członkowskie powiadamia agencję o wyznaczonym centralnym organie krajowym przed wystąpieniem z wnioskiem o pierwszą płatność zgodnie z art. 5 ust. 1, art. 6 ust. 1 lub art. 15 ust. 2.
2. Centralny organ krajowy odpowiada za:
a) |
utrzymywanie kontaktów z agencją w zakresie monitorowania mających zastosowanie warunków określonych w art. 61 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2019/1896; |
b) |
zapewnianie przekazywania agencji wszelkich istotnych informacji w celu zarządzania wsparciem finansowym, o którym mowa w art. 61 rozporządzenia (UE) 2019/1896; |
c) |
zarządzanie sprawami związanymi z płatnością wsparcia finansowego, w tym wnioskami o wypłatę zaliczki i płatnościami na rzecz agencji, a także otrzymywanie odpowiednich płatności od agencji; |
d) |
redystrybucję płatności wśród organów krajowych proporcjonalnie do ich wkładu do stałej służby, w przypadkach przewidzianych w przepisach krajowych. |
Artykuł 4
Waluta
Wsparcie finansowe jest wypłacane w euro.
ROZDZIAŁ 2
SZCZEGÓŁOWE ZASADY DOTYCZĄCE PŁATNOŚCI
Artykuł 5
Szczegółowe zasady dotyczące płatności rocznej
1. Państwo członkowskie może wystąpić z wnioskiem o płatność roczną między dniem 1 stycznia a dniem 30 czerwca roku N+1.
2. Płatności rocznej dokonuje się, jeśli warunki określone w art. 61 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2019/1896 zostały spełnione w roku N. Centralny organ krajowy może wystąpić z wnioskiem o finansowanie dla kategorii 2 personelu operacyjnego wyłącznie wtedy, gdy dane państwo członkowskie przedstawiło agencji pełne sprawozdanie w celu weryfikacji należnych kwot zgodnie z art. 61 rozporządzenia (UE) 2019/1896.
3. Płatność roczna obejmuje jedną lub kilka z następujących kwot:
a) |
kwoty określone w art. 61 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) 2019/1896 stanowiące 100 % kwoty referencyjnej pomnożonej przez liczbę personelu operacyjnego wskazanego na rok N+2 do oddelegowania zgodnie z załącznikiem II do rozporządzenia (UE) 2019/1896 („finansowanie dla kategorii 2”); |
b) |
kwoty określone w art. 61 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 2019/1896 stanowiące 37 % kwoty referencyjnej pomnożonej przez liczbę personelu operacyjnego faktycznie rozmieszczonego, odpowiednio, zgodnie z art. 57 w ramach limitu określonego w załączniku III oraz zgodnie z art. 58 w ramach limitu określonego w załączniku IV („finansowanie dla kategorii 3 i 4”); |
c) |
kwoty określone w art. 61 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (UE) 2019/1896 stanowiące jednorazową płatność 50 % kwoty referencyjnej pomnożonej przez liczbę personelu operacyjnego zatrudnionego przez agencję jako pracownicy statutowi, odchodzącego ze służb krajowych („finansowanie dla kategorii 1”). |
Artykuł 6
Szczegółowe zasady dotyczące zaliczek
1. Państwo członkowskie może wystąpić do agencji z wnioskiem o wypłatę zaliczki na rok N w celu wsparcia rozwoju zasobów kadrowych zanim dokonana zostanie odpowiednia płatność roczna. We wniosku należy wyraźnie określić kategorie pracowników, do których się on odnosi. W przypadku finansowania dla kategorii 2 wniosek powinien zawierać dowód odpowiedniego faktycznego wzrostu liczby pracowników, zgodnie ze wzorem określonym w załączniku II. Wniosek taki można złożyć między dniem 1 lipca a dniem 15 września roku N.
2. Agencja wypłaca zaliczkę, jeżeli warunki określone w art. 61 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2019/1896 zostały spełnione w odniesieniu do okresu od dnia 1 stycznia do dnia wystąpienia z wnioskiem o wypłatę zaliczki.
3. Wniosek o wypłatę zaliczki dotyczy kwoty co najmniej 50 000 EUR.
ROZDZIAŁ 3
SZCZEGÓŁOWE ZASADY DOTYCZĄCE FINANSOWANIA DLA KATEGORII 2
Artykuł 7
Warunki związane z finasowaniem dla kategorii 2
1. Finansowanie dla kategorii 2 na rok N staje się należne wyłącznie pod warunkiem że państwa członkowskie zwiększą łącznie w danym okresie ogólną liczbę krajowych funkcjonariuszy straży granicznej w drodze zatrudnienia nowego personelu.
2. Wzrost ogólnej liczby krajowych funkcjonariuszy straży granicznej w danym państwie członkowskim oblicza się corocznie, porównując liczbę pracowników na dzień 31 grudnia roku N i liczbę pracowników na dzień 30 kwietnia 2019 r. czynnie zatrudnionych w danych jednostkach należących do odnośnych organów lub, w stosownych przypadkach, we wszystkich głównych organach krajowych wnoszących wkład do stałej służby poprzez oddelegowanie.
3. Najpóźniej do dnia 29 listopada 2020 r. państwa członkowskie informują agencję o swojej ogólnej liczbie krajowych funkcjonariuszy straży granicznej na dzień 30 kwietnia 2019 r., korzystając z formularza zamieszczonego w załączniku I.
Artykuł 8
Monitorowanie warunków mających zastosowanie w przypadku finansowania dla kategorii 2
1. Państwa członkowskie przekazują za pośrednictwem swoich centralnych organów krajowych odpowiednie informacje potwierdzające spełnienie warunków dotyczących finansowania dla kategorii 2 w odniesieniu do roku N, wypełniając formularz zawarty w załączniku II. Agencja weryfikuje te informacje w ramach oceny narażenia w roku N+1.
2. Państwa członkowskie zapewniają, aby dostarczone informacje były kompletne i wystarczająco szczegółowe, aby umożliwić agencji weryfikację spełnienia warunków dotyczących finansowania dla kategorii 2.
3. Centralnemu organowi krajowemu udostępnia się na wniosek wszystkie istotne dokumenty będące w posiadaniu odpowiednich organów krajowych, które to dokumenty mogą dotyczyć zarządzania wsparciem finansowym na podstawie art. 61 rozporządzenia (UE) 2019/1896.
Artykuł 9
Odzyskanie zaliczki dla kategorii 2
1. Składając wniosek o płatność roczną, państwa członkowskie informują agencję, czy ogólny faktyczny wzrost liczby pracowników w roku N był niższy niż liczba, za którą państwo członkowskie otrzymało zaliczkę w roku N.
2. W oparciu o informacje otrzymane od państw członkowskich, po przeprowadzeniu audytu lub w przypadku gdy weryfikacje w ramach oceny narażenia przeprowadzonej w roku N+1 wykazują niższy ogólny faktyczny wzrost liczby pracowników, o którym mowa w ust. 1, agencja odzyskuje kwotę odpowiadającą różnicy, wydając notę debetową skierowaną do danego państwa członkowskiego. Agencja, w porozumieniu z państwem członkowskim, może zdecydować o nieodzyskiwaniu przedmiotowych kwot i o odpowiednim dostosowaniu płatności za kolejny rok.
ROZDZIAŁ 4
SZCZEGÓŁOWE ZASADY DOTYCZĄCE FINANSOWANIA DLA KATEGORII 3 I 4
Artykuł 10
Warunki związane z finasowaniem dla kategorii 3 i 4
1. Kwoty finansowania dla kategorii 3 i 4 są należne w całości w odniesieniu do liczby personelu faktycznie rozmieszczonego na okres kolejnych lub niekolejnych 120 dni w roku N.
2. W przypadku rozmieszczeń o czasie trwania krótszym lub dłuższym niż 120 dni finansowanie dla kategorii 3 i 4 oblicza się proporcjonalnie, z okresem referencyjnym wynoszącym 120 dni.
3. Obliczenia proporcjonalnego dokonuje się na podstawie jednostki obliczeniowej odpowiadającej oddelegowaniu jednego członka zespołu na jeden dzień w ramach wszelkich działań operacyjnych prowadzonych przez stałą służbę, w tym niezbędnych dni podróży.
Artykuł 11
Monitorowanie warunków mających zastosowanie w przypadku finansowania dla kategorii 3 i 4
Agencja weryfikuje spełnienie warunków dotyczących finansowania dla kategorii 3 i 4 na podstawie własnych danych operacyjnych dotyczących rozmieszczenia stałej służby.
Artykuł 12
Warunki związane z finasowaniem dla personelu technicznego
1. W przypadkach, gdy rozmieszczenie personelu technicznego wyjątkowo przekracza maksymalne wkłady krajowe określone w załączniku III do rozporządzenia (UE) 2019/1896, wsparcie finansowe jest należne pod warunkiem że rozmieszczenie personelu technicznego odbywa się zgodnie z art. 57 rozporządzenia w roku N.
2. W przypadku rozmieszczeń o czasie trwania krótszym lub dłuższym niż 120 dni finansowanie dla personelu technicznego oblicza się proporcjonalnie, jak określono w art. 10 ust. 3.
Artykuł 13
Monitorowanie warunków mających zastosowanie w przypadku finansowania dla personelu technicznego
Agencja weryfikuje spełnienie warunków dotyczących personelu technicznego na podstawie własnych danych operacyjnych dotyczących faktycznych rozmieszczeń zgodnie z art. 57 rozporządzenia (UE) 2019/1896.
ROZDZIAŁ 5
Szczegółowe zasady dotyczące finansowania dla kategorii 1
Artykuł 14
Warunki związane z finasowaniem dla kategorii 1
1. Agencja informuje centralny organ krajowy o pracownikach, którzy odeszli ze służb krajowych tego państwa członkowskiego i rozpoczęli służbę w agencji w roku N.
2. Przed poinformowaniem centralnego organu krajowego agencja musi uzyskać od tych pracowników potwierdzenie, że zakończyli oni lub zawiesili stosunki instytucjonalne z odnośnymi organami krajowymi.
3. Agencja przekazuje informacje, o których mowa w ust. 1, do dnia 31 stycznia roku N+1 w zanonimizowanej formie, wskazując odnośny organ krajowy oraz liczbę pracowników spełniających warunek określony w ust. 2.
ROZDZIAŁ 6
PRZEPISY KOŃCOWE
Artykuł 15
Zasady szczególne obowiązujące w odniesieniu do 2020 r.
1. Do dnia 12 listopada 2020 r. agencja informuje państwa członkowskie o ich kwotach referencyjnych na 2020 r., z uwzględnieniem odpowiednich współczynników korygujących.
2. Państwa członkowskie mogą wystąpić z wnioskiem o wypłatę zaliczki do dnia 15 listopada 2020 r., pod warunkiem że poinformowały agencję o swojej ogólnej liczbie krajowych funkcjonariuszy straży granicznej na dzień 30 kwietnia 2019 r., zgodnie z art. 7 ust. 3.
Artykuł 16
Wejście w życie
Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Sporządzono w Brukseli dnia 26 października 2020 r.
W imieniu Komisji
Ursula VON DER LEYEN
Przewodnicząca
(1) Dz.U. L 295 z 14.11.2019, s. 1.
(2) Decyzja Rady 2002/192/WE z dnia 28 lutego 2002 r. dotycząca wniosku Irlandii o zastosowanie wobec niej niektórych przepisów dorobku Schengen (Dz.U. L 64 z 7.3.2002, s. 20).
(3) Decyzja Rady 1999/437/WE z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie niektórych warunków stosowania Układu zawartego przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącego włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (Dz.U. L 176 z 10.7.1999, s. 31).
(4) Decyzja Rady 2008/146/WE z dnia 28 stycznia 2008 r. w sprawie zawarcia w imieniu Wspólnoty Europejskiej Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia tego państwa we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (Dz.U. L 53 z 27.2.2008, s. 1).
(5) Decyzja Rady 2011/350/UE z dnia 7 marca 2011 r. w sprawie zawarcia w imieniu Unii Europejskiej Protokołu między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu w sprawie przystąpienia Księstwa Liechtensteinu do Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen, odnoszącego się do zniesienia kontroli na granicach wewnętrznych i do przemieszczania się osób (Dz.U. L 160 z 18.6.2011, s. 19).
(6) https://ec.europa.eu/eurostat/web/civil-servants-remuneration/correction-coefficients
ZAŁĄCZNIK I
Ogólna liczba krajowych funkcjonariuszy straży granicznej na dzień 30 kwietnia 2019 r. w głównych organach systematycznie wnoszących wkład do stałej służby Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej poprzez oddelegowanie lub, w stosownych przypadkach, w danych jednostkach należących do organów wnoszących wkład poprzez oddelegowanie zgodnie z art. 56 rozporządzenia (UE) 2019/1896
Organy systematycznie wnoszące wkład do stałej służby Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej poprzez oddelegowanie bądź jednostki wnoszące taki wkład lub oba te rodzaje podmiotów, należące do organów posiadających szerszy mandat niż działalność operacyjna agencji wspierana za pośrednictwem stałej służby |
Jednostka należąca do organu posiadającego szerszy mandat niż działalność operacyjna agencji wspierana za pośrednictwem stałej służby |
Liczba pracowników czynnie zatrudnionych na dzień 30 kwietnia 2019 r. w organach systematycznie wnoszących wkład do stałej służby Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej poprzez oddelegowanie lub w danych jednostkach wnoszących taki wkład, należących do organów posiadających szerszy mandat niż działalność operacyjna agencji wspierana za pośrednictwem stałej służby |
[NAZWA] |
[w stosownych przypadkach jednostka należąca do organu] |
|
[NAZWA] |
[w stosownych przypadkach jednostka należąca do organu] |
|
|
Ogółem liczba: |
|
ZAŁĄCZNIK II
Formularz wniosku o płatność dla kategorii 2
Organ/jednostka wnoszące wkład do stałej służby |
Liczba pracowników faktycznie zatrudnionych na dzień 30 kwietnia 2019 r. |
Rok 2020 |
Rok 2021 |
Rok 2022 |
Rok 2023 |
Rok 2024 |
Rok 2025 |
[na dany organ/na daną jednostkę p.czł.] |
[ogółem liczba] |
Maksymalny mnożnik: |
Maksymalny mnożnik: |
Maksymalny mnożnik: |
Maksymalny mnożnik: |
Maksymalny mnożnik: |
Maksymalny mnożnik: |
|
|
|
|
|
|
||
Nowozatrudnieni: |
Nowozatrudnieni: |
Nowozatrudnieni: |
Nowozatrudnieni: |
Nowozatrudnieni: |
Nowozatrudnieni: |
||
|
|
|
|
|
|
||
Redukcja: |
Redukcja: |
Redukcja: |
Redukcja: |
Redukcja: |
Redukcja: |
||
|
|
|
|
|
|
||
Ogółem liczba pracowników: |
Ogółem liczba pracowników: |
Ogółem liczba pracowników: |
Ogółem liczba pracowników: |
Ogółem liczba pracowników: |
Ogółem liczba pracowników: |
||
|
|
|
|
|
|
||
Faktyczny wzrost: |
Faktyczny wzrost: |
Faktyczny wzrost: |
Faktyczny wzrost: |
Faktyczny wzrost: |
Faktyczny wzrost: |
||
|
|
|
|
|
|
||
Kwalifikujący się do płatności: |
Kwalifikujący się do płatności: |
Kwalifikujący się do płatności: |
Kwalifikujący się do płatności: |
Kwalifikujący się do płatności: |
Kwalifikujący się do płatności: |
||
|
|
|
|
|
|
||
|
|
|
|
|
|
||
[Państwo członkowskie] |
[ogółem liczba] |
[ogółem liczba] |
[ogółem liczba] |
[ogółem liczba] |
[ogółem liczba] |
[ogółem liczba] |
[ogółem liczba] |
Wyjaśnienia do formularza wniosku o płatność dla kategorii 2
„Maksymalny mnożnik” oznacza próg stosowany w roku N w oparciu o roczne wkłady państw członkowskich do stałej służby za pośrednictwem oddelegowania długoterminowego w roku N+2 zgodnie z załącznikiem II do rozporządzenia (UE) 2019/1896.
„Nowozatrudnieni” oznaczają liczbę pracowników nowozatrudnionych w roku N przez organy systematycznie wnoszące wkład do stałej służby Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej poprzez oddelegowanie bądź przez jednostki wnoszące taki wkład lub oba te rodzaje podmiotów, należące do organów posiadających szerszy mandat niż działalność operacyjna agencji wspierana za pośrednictwem stałej służby.
„Redukcja” oznacza liczbę pracowników, którzy odeszli z organów systematycznie wnoszących wkład do stałej służby Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej poprzez oddelegowanie bądź z jednostek wnoszących taki wkład lub obu tych rodzajów podmiotów, należących do organów posiadających szerszy mandat niż działalność operacyjna agencji wspierana za pośrednictwem stałej służby.
„Ogółem liczba pracowników” oznacza całkowitą liczbę pracowników czynnie zatrudnionych na dzień 31 grudnia roku N.
„Faktyczny wzrost” oznacza różnicę między liczbą pracowników czynnie zatrudnionych na dzień 31 grudnia roku N a liczbą pracowników czynnie zatrudnionych na dzień 30 kwietnia 2019 r. (wartość bazowa).
„Kwalifikujący się do płatności” oznacza całkowitą liczbę pracowników czynnie zatrudnionych na dzień 31 grudnia roku N pomniejszoną o liczbę pracowników czynnie zatrudnionych na dzień 30 kwietnia 2019 r. (wartość bazowa), do wysokości maksymalnego mnożnika odpowiedniego dla tego roku.
28.10.2020 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 358/69 |
DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2020/1568
z dnia 27 października 2020 r.
zmieniająca załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE w sprawie środków kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w niektórych państwach członkowskich
(notyfikowana jako dokument nr C(2020) 7547)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Rady 89/662/EWG z dnia 11 grudnia 1989 r. dotyczącą kontroli weterynaryjnych w handlu wewnątrzwspólnotowym w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego (1), w szczególności jej art. 9 ust. 4,
uwzględniając dyrektywę Rady 90/425/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. dotyczącą kontroli weterynaryjnych mających zastosowanie w handlu wewnątrzunijnym niektórymi żywymi zwierzętami i produktami w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego (2), w szczególności jej art. 10 ust. 4,
uwzględniając dyrektywę Rady 2002/99/WE z dnia 16 grudnia 2002 r. ustanawiającą przepisy o wymaganiach zdrowotnych dla zwierząt regulujące produkcję, przetwarzanie, dystrybucję oraz wprowadzanie produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi (3), w szczególności jej art. 4 ust. 3,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Decyzją wykonawczą Komisji 2014/709/UE (4) ustanowiono środki kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w niektórych państwach członkowskich, gdzie wystąpiły potwierdzone przypadki tej choroby u świń domowych lub zdziczałych („zainteresowane państwa członkowskie”). W częściach I–IV załącznika do tej decyzji wykonawczej wyznaczono i wymieniono niektóre obszary zainteresowanych państw członkowskich w podziale według poziomu ryzyka na podstawie sytuacji epidemiologicznej w odniesieniu do tej choroby. Załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE był kilkakrotnie zmieniany w celu uwzględnienia zmian sytuacji epidemiologicznej w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w Unii, które należało odzwierciedlić w tym załączniku. Załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE ostatnio zmieniono decyzją wykonawczą Komisji (UE) 2020/1535 (5) w następstwie zmian sytuacji epidemiologicznej w odniesieniu do tej choroby na Łotwie, Litwie, w Polsce, Rumunii i na Słowacji. |
(2) |
Od czasu przyjęcia decyzji wykonawczej (UE) 2020/1535 odnotowano w Polsce nowe przypadki afrykańskiego pomoru świń u zdziczałych świń. |
(3) |
Pod koniec października 2020 r. odnotowano jeden przypadek afrykańskiego pomoru świń u zdziczałej świni w powiecie gorzowskim w Polsce, tj. na obszarze obecnie wymienionym w części I załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE. Ten przypadek afrykańskiego pomoru świń u zdziczałej świni oznacza wzrost poziomu ryzyka, który należy uwzględnić w tym załączniku. W związku z tym wspomniany obszar Polski wymieniony obecnie w części I załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE, na którym wystąpił ten ostatni przypadek afrykańskiego pomoru świń, powinien być teraz wymieniony w części II tego załącznika, a nie w jego części I, a ponadto należy również ponownie określić i powiększyć obecne granice części I, aby uwzględnić ten niedawny przypadek. |
(4) |
Aby uwzględnić niedawne zmiany sytuacji epidemiologicznej w zakresie afrykańskiego pomoru świń w Unii oraz aby proaktywnie zwalczać ryzyko związane z rozprzestrzenianiem się tej choroby, w Polsce należy wyznaczyć nowe obszary podwyższonego ryzyka o odpowiedniej wielkości oraz uwzględnić je w częściach I i II załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE. |
(5) |
Ze względu na pilny charakter sytuacji epidemiologicznej w Unii w odniesieniu do rozprzestrzeniania się afrykańskiego pomoru świń ważne jest, aby zmiany wprowadzone niniejszą decyzją w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/709/UE stały się skuteczne tak szybko, jak jest to możliwe. |
(6) |
Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku do niniejszej decyzji.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 27 października 2020 r.
W imieniu Komisji
Stella KYRIAKIDES
Członek Komisji
(1) Dz.U. L 395 z 30.12.1989, s. 13.
(2) Dz.U. L 224 z 18.8.1990, s. 29.
(3) Dz.U. L 18 z 23.1.2003, s. 11.
(4) Decyzja wykonawcza Komisji 2014/709/UE z dnia 9 października 2014 r. w sprawie środków kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w niektórych państwach członkowskich i uchylająca decyzję wykonawczą 2014/178/UE (Dz.U. L 295 z 11.10.2014, s. 63).
(5) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2020/1535 z dnia 21 października 2020 r. zmieniająca załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE w sprawie środków kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w niektórych państwach członkowskich (Dz.U. L 351 z 22.10.2020, s. 37).
ZAŁĄCZNIK
Załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE otrzymuje brzmienie:
„ZAŁĄCZNIK
CZĘŚĆ I
1. Belgia
Następujące obszary w Belgii:
dans la province de Luxembourg:
— |
la zone est délimitée, dans le sens des aiguilles d’une montre, par:
|
2. Estonia
Następujące obszary w Estonii:
— |
Hiiu maakond. |
3. Węgry
Następujące obszary na Węgrzech:
— |
Békés megye 950950, 950960, 950970, 951950, 952050, 952750, 952850, 952950, 953050, 953150, 953650, 953660, 953750, 953850, 953960, 954250, 954260, 954350, 954450, 954550, 954650, 954750, 954850, 954860, 954950, 955050, 955150, 955250, 955260, 955270, 955350, 955450, 955510, 955650, 955750, 955760, 955850, 955950, 956050, 956060, 956150 és 956160 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
— |
Bács-Kiskun megye 600150, 600850, 601550, 601650, 601660, 601750, 601850, 601950, 602050, 603250, 603750 és 603850 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
— |
Budapest 1 kódszámú, vadgazdálkodási tevékenységre nem alkalmas területe, |
— |
Csongrád-Csanád megye 800150, 800160, 800250, 802220, 802260, 802310 és 802450 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
— |
Fejér megye 400150, 400250, 400351, 400352, 400450, 400550, 401150, 401250, 401350, 402050, 402350, 402360, 402850, 402950, 403050, 403250, 403350, 403450, 403550, 403650, 403750, 403950, 403960, 403970, 404570, 404650, 404750, 404850, 404950, 404960, 405050, 405750, 405850, 405950, 406050, 406150, 406550, 406650 és 406750 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
— |
Jász-Nagykun-Szolnok megye 750150, 750160, 750260, 750350, 750450, 750460, 754450, 754550, 754560, 754570, 754650, 754750, 754950, 755050, 755150, 755250, 755350 és 755450 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
— |
Komárom-Esztergom megye 250150, 250250, 250350, 250450, 250460, 250550, 250650, 250750, 250850, 250950, 251050, 251150, 251250, 251350, 251360, 251450, 251550, 251650, 251750, 251850, 252150 és 252250, kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
— |
Pest megye 571550, 572150, 572250, 572350, 572550, 572650, 572750, 572850, 572950, 573150, 573250, 573260, 573350, 573360, 573450, 573850, 573950, 573960, 574050, 574150, 574350, 574360, 574550, 574650, 574750, 574850, 574860, 574950, 575 050,575150, 575250, 575350, 575550, 575650, 575750, 575850, 575950, 576050, 576150, 576250, 576350, 576450, 576650, 576750, 576850, 576950, 577050, 577150, 577350, 577450, 577650, 577850, 577950, 578050, 578150, 578250, 578350, 578360, 578450, 578550, 578560, 578650, 578850, 578950, 579050, 579150, 579250, 579350, 579450, 579460, 579550, 579650, 579750, 580250 és 580450 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe. |
4. Łotwa
Następujące obszary na Łotwie:
— |
Pāvilostas novada Vērgales pagasts, |
— |
Stopiņu novada daļa, kas atrodas uz rietumiem no autoceļa V36, P4 un P5, Acones ielas, Dauguļupes ielas un Dauguļupītes, |
— |
Grobiņas novads, |
— |
Rucavas novada Dunikas pagasts. |
5. Litwa
Następujące obszary na Litwie:
— |
Klaipėdos rajono savivaldybės: Agluonėnų, Priekulės, Veiviržėnų, Judrėnų, Endriejavo ir Vėžaičių seniūnijos, |
— |
Kretingos rajono savivaldybės: Darbėnų, Kretingos ir Žalgirio seniūnijos, |
— |
Plungės rajono savivaldybės: Nausodžio sen dalis nuo kelio 166 į pietryčius ir Kulių seniūnija, |
— |
Skuodo rajono savivaldybės: Lenkimų, Mosėdžio, Skuodo, Skuodo miesto seniūnijos. |
6. Polska
Następujące obszary w Polsce:
w województwie warmińsko-mazurskim:
|
w województwie podlaskim:
|
w województwie mazowieckim:
|
w województwie podkarpackim:
|
w województwie świętokrzyskim:
|
w województwie łódzkim:
|
w województwie pomorskim:
|
w województwie lubuskim:
|
w województwie dolnośląskim:
|
w województwie wielkopolskim:
|
w województwie zachodniopomorskim:
|
7. Słowacja
Następujące obszary na Słowacji:
— |
the whole district of Vranov nad Topľou, except municipalities included in part II, |
— |
the whole district of Humenné, |
— |
the whole district of Snina, |
— |
the whole district of Sobrance, except municipalities included in part III, |
— |
in the district of Michalovce municipality Strážske, |
— |
in the district of Gelnica, the whole municipalities of Uhorná, Smolnícka Huta, Mníšek nad Hnilcom, Prakovce, Helcmanovce, Gelnica, Kojšov, Veľký Folkmár, Jaklovce, Žakarovce, Margecany, Henclová and Stará Voda, |
— |
in the district of Prešov, the whole municipalities of Klenov, Miklušovce, Sedlice, Suchá dolina, Janov, Radatice, Ľubovec, Ličartovce, Drienovská Nová Ves, Kendice, Petrovany, Drienov, Lemešany, Janovík, Bretejovce, Seniakovce, Šarišské Bohdanovce, Varhaňovce, Brestov Mirkovce, Žehňa, and Červenica, |
— |
Dulova Ves, Záborské, Kokošovce, Abranovce, Lesíček, Zlatá Baňa, Ruská Nová Ves, Teriakovce, Podhradník, Okružná, Trnkov,Vyšná Šebastová and Šarišská Poruba, |
— |
in the district of Rožňava, the whole municipalities of Brzotín, Gočaltovo, Honce, Jovice, Kružná, Kunová Teplica, Pača, Pašková, Pašková, Rakovnica, |
— |
Rozložná, Rožňavské Bystré, Rožňava, Rudná, Štítnik, Vidová, Čučma and Betliar, |
— |
in the district of Revúca, the whole municipalities of Držkovce, Chvalová, Gemerské Teplice, Gemerský Sad, Hucín, Jelšava, Leváre, Licince, Nadraž, Prihradzany, Sekerešovo, Šivetice, Kameňany, Višňové, Rybník and Sása, |
— |
in the district of Michalovce, the whole municipality of Strážske, |
— |
in the district of Rimavská Sobota, municipalities located south of the road No.526 not included in Part II, |
— |
in the district of Lučenec, the whole municipalities of Trenč, Veľká nad Ipľom, Jelšovec, Panické Dravce, Lučenec, Kalonda, Rapovce, Trebeľovce, Mučín, Lipovany, Pleš, Fiľakovské Kováče, Ratka, Fiľakovo, Biskupice, Belina, Radzovce, Čakanovce, Šiatorská Bukovinka, Čamovce, Šurice, Halič, Mašková, Ľuboreč, Šíd and Prša, |
— |
in the district of Veľký Krtíš, the whole municipalities of Ipeľské Predmostie, Veľká Ves nad Ipľom, Sečianky, Kleňany, Hrušov, Vinica, Balog nad Ipľom, Dolinka, Kosihy nad Ipľom, Ďurkovce, Širákov, Kamenné Kosihy, Seľany, Veľká Čalomija, Malá Čalomija, Koláre, Trebušovce, Chrastince, Lesenice, Slovenské Ďarmoty, Opatovská Nová Ves, Bátorová, Nenince, Záhorce, Želovce, Sklabiná, Nová Ves, Obeckov, Vrbovka, Kiarov, Kováčovce, Zombor, Olováry, Čeláre, Glabušovce, Veľké Straciny, Malé Straciny, Malý Krtíš, Veľký Krtíš, Pôtor, Veľké Zlievce, Malé Zlievce, Bušince, Muľa, Ľuboriečka, Dolná Strehová, Vieska, Slovenské Kľačany, Horná Strehová, Chrťany and Závada. |
8. Grecja
Następujące obszary w Grecji:
— |
in the regional unit of Drama:
|
— |
in the regional unit of Xanthi:
|
— |
in the regional unit of Rodopi:
|
— |
in the regional unit of Evros:
|
— |
in the regional unit of Serres:
|
CZĘŚĆ II
1. Belgia
Następujące obszary w Belgii:
dans la province de Luxembourg:
— |
la zone est délimitée, dans le sens des aiguilles d’une montre, par:
|
2. Bułgaria
Następujące obszary w Bułgarii:
— |
the whole region of Haskovo, |
— |
the whole region of Yambol, |
— |
the whole region of Stara Zagora, |
— |
the whole region of Pernik, |
— |
the whole region of Kyustendil, |
— |
the whole region of Plovdiv, |
— |
the whole region of Pazardzhik, |
— |
the whole region of Smolyan, |
— |
the whole region of Burgas excluding the areas in Part III. |
3. Estonia
Następujące obszary w Estonii:
— |
Eesti Vabariik (välja arvatud Hiiu maakond). |
4. Węgry
Następujące obszary na Węgrzech:
— |
Békés megye 950150, 950250, 950350, 950450, 950550, 950650, 950660, 950750, 950850, 950860, 951050, 951150, 951250, 951260, 951350, 951450, 951460, 951550, 951650, 951750, 952150, 952250, 952350, 952450, 952550, 952650, 953250, 953260, 953270, 953350, 953450, 953550, 953560, 953950, 954050, 954060, 954150, 956250, 956350, 956450, 956550, 956650 és 956750 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
— |
Borsod-Abaúj-Zemplén megye valamennyi vadgazdálkodási egységének teljes területe, |
— |
Fejér megye 403150, 403160, 403260, 404250, 404550, 404560, 405450, 405550, 405650, 406450 és 407050 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
— |
Hajdú-Bihar megye valamennyi vadgazdálkodási egységének teljes területe, |
— |
Heves megye valamennyi vadgazdálkodási egységének teljes területe, |
— |
Jász-Nagykun-Szolnok megye 750250, 750550, 750650, 750750, 750850, 750970, 750980, 751050, 751150, 751160, 751250, 751260, 751350, 751360, 751450, 751460, 751470, 751550, 751650, 751750, 751850, 751950, 752150, 752250, 752350, 752450, 752460, 752550, 752560, 752650, 752750, 752850, 752950, 753060, 753070, 753150, 753250, 753310, 753450, 753550, 753650, 753660, 753750, 753850, 753950, 753960, 754050, 754150, 754250, 754360, 754370, 754850, 755550, 755650 és 755750 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
— |
Komárom-Esztergom megye: 251950, 252050, 252350, 252450, 252460, 252550, 252650, 252750, 252850, 252860, 252950, 252960, 253050, 253150, 253250, 253350, 253450 és 253550 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
— |
Nógrád megye valamennyi vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
— |
Pest megye 570150, 570250, 570350, 570450, 570550, 570650, 570750, 570850, 570950, 571050, 571150, 571250, 571350, 571650, 571750, 571760, 571850, 571950, 572050, 573550, 573650, 574250, 577250, 580050 és 580150 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
— |
Szabolcs-Szatmár-Bereg megye valamennyi vadgazdálkodási egységének teljes területe. |
5. Łotwa
Następujące obszary na Łotwie:
— |
Ādažu novads, |
— |
Aizputes novada Aizputes, Cīravas un Lažas pagasts, Kalvenes pagasta daļa uz rietumiem no ceļa pie Vārtājas upes līdz autoceļam A9, uz dienvidiem no autoceļa A9, uz rietumiem no autoceļa V1200, Kazdangas pagasta daļa uz rietumiem no ceļa V1200, P115, P117, V1296, Aizputes pilsēta, |
— |
Aglonas novads, |
— |
Aizkraukles novads, |
— |
Aknīstes novads, |
— |
Alojas novads, |
— |
Alsungas novads, |
— |
Alūksnes novads, |
— |
Amatas novads, |
— |
Apes novads, |
— |
Auces novads, |
— |
Babītes novads, |
— |
Baldones novads, |
— |
Baltinavas novads, |
— |
Balvu novads, |
— |
Bauskas novads, |
— |
Beverīnas novads, |
— |
Brocēnu novads, |
— |
Burtnieku novads, |
— |
Carnikavas novads, |
— |
Cēsu novads |
— |
Cesvaines novads, |
— |
Ciblas novads, |
— |
Dagdas novads, |
— |
Daugavpils novads, |
— |
Dobeles novads, |
— |
Dundagas novads, |
— |
Durbes novads, |
— |
Engures novads, |
— |
Ērgļu novads, |
— |
Garkalnes novads, |
— |
Gulbenes novads, |
— |
Iecavas novads, |
— |
Ikšķiles novads, |
— |
Ilūkstes novads, |
— |
Inčukalna novads, |
— |
Jaunjelgavas novads, |
— |
Jaunpiebalgas novads, |
— |
Jaunpils novads, |
— |
Jēkabpils novads, |
— |
Jelgavas novads, |
— |
Kandavas novads, |
— |
Kārsavas novads, |
— |
Ķeguma novads, |
— |
Ķekavas novads, |
— |
Kocēnu novads, |
— |
Kokneses novads, |
— |
Krāslavas novads, |
— |
Krimuldas novads, |
— |
Krustpils novads, |
— |
Kuldīgas novada, Laidu pagasta daļa uz ziemeļiem no autoceļa V1296, Padures, Rumbas, Rendas, Kabiles, Vārmes, Pelču, Ēdoles, Īvandes, Kurmāles, Turlavas, Gudenieku un Snēpeles pagasts, Kuldīgas pilsēta, |
— |
Lielvārdes novads, |
— |
Līgatnes novads, |
— |
Limbažu novads, |
— |
Līvānu novads, |
— |
Lubānas novads, |
— |
Ludzas novads, |
— |
Madonas novads, |
— |
Mālpils novads, |
— |
Mārupes novads, |
— |
Mazsalacas novads, |
— |
Mērsraga novads, |
— |
Naukšēnu novads, |
— |
Neretas novads, |
— |
Ogres novads, |
— |
Olaines novads, |
— |
Ozolnieku novads, |
— |
Pārgaujas novads, |
— |
Pāvilostas novada Sakas pagasts, Pāvilostas pilsēta, |
— |
Pļaviņu novads, |
— |
Preiļu novads, |
— |
Priekules novads, |
— |
Priekuļu novads, |
— |
Raunas novads, |
— |
republikas pilsēta Daugavpils, |
— |
republikas pilsēta Jelgava, |
— |
republikas pilsēta Jēkabpils, |
— |
republikas pilsēta Jūrmala, |
— |
republikas pilsēta Rēzekne, |
— |
republikas pilsēta Valmiera, |
— |
Rēzeknes novads, |
— |
Riebiņu novads, |
— |
Rojas novads, |
— |
Ropažu novads, |
— |
Rugāju novads, |
— |
Rundāles novads, |
— |
Rūjienas novads, |
— |
Salacgrīvas novads, |
— |
Salas novads, |
— |
Salaspils novads, |
— |
Saldus novads, |
— |
Saulkrastu novads, |
— |
Sējas novads, |
— |
Siguldas novads, |
— |
Skrīveru novads, |
— |
Skrundas novada Raņķu pagasta daļa uz ziemeļiem no autoceļa V1272 līdz robežai ar Ventas upi, Skrundas pagasta daļa no Skrundas uz ziemeļiem no autoceļa A9 un austrumiem no Ventas upes, |
— |
Smiltenes novads, |
— |
Stopiņu novada daļa, kas atrodas uz austrumiem no autoceļa V36, P4 un P5, Acones ielas, Dauguļupes ielas un Dauguļupītes, |
— |
Strenču novads, |
— |
Talsu novads, |
— |
Tērvetes novads, |
— |
Tukuma novads, |
— |
Vaiņodes novada Vaiņodes pagasts un Embūtes pagasta daļa uz dienvidiem autoceļa P116, P106, |
— |
Valkas novads, |
— |
Varakļānu novads, |
— |
Vārkavas novads, |
— |
Vecpiebalgas novads, |
— |
Vecumnieku novads, |
— |
Ventspils novads, |
— |
Viesītes novads, |
— |
Viļakas novads, |
— |
Viļānu novads, |
— |
Zilupes novads. |
6. Litwa
Następujące obszary na Litwie:
— |
Alytaus miesto savivaldybė, |
— |
Alytaus rajono savivaldybė, |
— |
Anykščių rajono savivaldybė, |
— |
Akmenės rajono savivaldybė, |
— |
Birštono savivaldybė, |
— |
Biržų miesto savivaldybė, |
— |
Biržų rajono savivaldybė, |
— |
Druskininkų savivaldybė, |
— |
Elektrėnų savivaldybė, |
— |
Ignalinos rajono savivaldybė, |
— |
Jonavos rajono savivaldybė, |
— |
Joniškio rajono savivaldybė, |
— |
Jurbarko rajono savivaldybė: Eržvilko, Girdžių, Jurbarko miesto, Jurbarkų, Raudonės, Šimkaičių, Skirsnemunės, Smalininkų, Veliuonos ir Viešvilės seniūnijos, |
— |
Kaišiadorių rajono savivaldybė, |
— |
Kalvarijos savivaldybė, |
— |
Kauno miesto savivaldybė, |
— |
Kauno rajono savivaldybė: Akademijos, Alšėnų, Batniavos, Ežerėlio, Domeikavos, Garliavos, Garliavos apylinkių, Karmėlavos, Kulautuvos, Lapių, Linksmakalnio, Neveronių, Raudondvario, Ringaudų, Rokų, Samylų, Taurakiemio, Vandžiogalos, Užliedžių, Vilkijos, ir Zapyškio seniūnijos, Babtų seniūnijos dalis į rytus nuo kelio A1, ir Vilkijos apylinkių seniūnijos dalis į vakarus nuo kelio Nr. 1907, |
— |
Kazlų rūdos savivaldybė, |
— |
Kelmės rajono savivaldybė, |
— |
Kėdainių rajono savivaldybė: Dotnuvos, Gudžiūnų, Kėdainių miesto, Krakių, Pelėdnagių, Surviliškio, Šėtos, Truskavos, Vilainių ir Josvainių seniūnijos dalis į šiaurę ir rytus nuo kelio Nr. 229 ir Nr. 2032, |
— |
Kupiškio rajono savivaldybė, |
— |
Kretingos rajono savivaldybė: Imbarės, Kūlupėnų ir Kartenos seniūnijos, |
— |
Lazdijų rajono savivaldybė, |
— |
Marijampolės savivaldybė, |
— |
Mažeikių rajono savivaldybė, |
— |
Molėtų rajono savivaldybė: Alantos seniūnijos dalis į vakarus nuo kelio 119 ir į šiaurę nuo kelio Nr. 2828, Balninkų, Dubingių, Giedraičių, Joniškio ir Videniškių seniūnijos, |
— |
Pagėgių savivaldybė, |
— |
Pakruojo rajono savivaldybė, |
— |
Panevėžio rajono savivaldybė, |
— |
Panevėžio miesto savivaldybė, |
— |
Pasvalio rajono savivaldybė, |
— |
Radviliškio rajono savivaldybė, |
— |
Rietavo savivaldybė, |
— |
Prienų rajono savivaldybė, |
— |
Plungės rajono savivaldybė: Žlibinų, Stalgėnų, Nausodžio sen. dalis nuo kelio Nr. 166 į šiaurės vakarus, Plungės miesto ir Šateikių seniūnijos, |
— |
Raseinių rajono savivaldybė: Betygalos, Girkalnio, Kalnujų, Nemakščių, Pagojukų, Paliepių, Raseinių miesto, Raseinių, Šiluvos, Viduklės seniūnijos, |
— |
Rokiškio rajono savivaldybė, |
— |
Skuodo rajono savivaldybės: Aleksandrijos ir Ylakių seniūnijos, |
— |
Šakių rajono savivaldybė, |
— |
Šalčininkų rajono savivaldybė, |
— |
Šiaulių miesto savivaldybė, |
— |
Šiaulių rajono savivaldybė, |
— |
Šilutės rajono savivaldybė, |
— |
Širvintų rajono savivaldybė, |
— |
Šilalės rajono savivaldybė, |
— |
Švenčionių rajono savivaldybė, |
— |
Tauragės rajono savivaldybė, |
— |
Telšių rajono savivaldybė, |
— |
Trakų rajono savivaldybė, |
— |
Ukmergės rajono savivaldybė, |
— |
Utenos rajono savivaldybė, |
— |
Varėnos rajono savivaldybė, |
— |
Vilniaus miesto savivaldybė, |
— |
Vilniaus rajono savivaldybė, |
— |
Vilkaviškio rajono savivaldybė, |
— |
Visagino savivaldybė, |
— |
Zarasų rajono savivaldybė. |
7. Polska
Następujące obszary w Polsce:
w województwie warmińsko-mazurskim:
|
w województwie podlaskim:
|
w województwie mazowieckim:
|
w województwie lubelskim:
|
w województwie podkarpackim:
|
w województwie pomorskim:
|
w województwie świętokrzyskim:
|
w województwie lubuskim:
|
w województwie dolnośląskim:
|
w województwie wielkopolskim:
|
w województwie łódzkim:
|
w województwie zachodniopomorskim:
|
8. Słowacja
Następujące obszary na Słowacji:
— |
in the district of Gelnica, the whole municipality of Smolník, |
— |
In the district of Košice-okolie the municipalities of Opátka, Košická Belá, Malá Lodina, Veľká Lodina, Kysak, Sokoľ, Trebejov, Obišovce, Družstevná pri Hornáde, Kostoľany nad Hornádom, Budimír, Vajkovce, Chrastné, Čižatice, Kráľovce, Ploské, Nová Polhora, Boliarov, Kecerovce, Vtáčkovce, Herľany, Rankovce, Mudrovce, Kecerovský Lipovec, Opiná, Bunetice, |
— |
the whole city of Košice, |
— |
in the district of Michalovce, the whole municipalities of Tušice, Moravany, Pozdišovce, Michalovce, Zalužice, Lúčky, Závadka, Hnojné, Poruba pod Vihorlatom, Jovsa, Kusín, Klokočov, Kaluža, Vinné, Trnava pri Laborci, Oreské, Staré, Zbudza, Petrovce nad Laborcom, Lesné, Suché, Rakovec nad Ondavou, Nacina Ves, Voľa, and Pusté Čemerné, |
— |
in the district of Vranov nad Topľou, the whole municipalities of Zámutov, Rudlov, Jusková Voľa, Banské, Cabov, Davidov, Kamenná Poruba, Vechec, Čaklov, Soľ, Komárany, Čičava, Nižný Kručov, Vranov nad Topľou, Sačurov, Sečovská Polianka, Dlhé Klčovo, Nižný Hrušov, Poša, Nižný Hrabovec, Hencovce, Kučín, Majerovce, Sedliská, Kladzany and Tovarnianska Polianka, |
— |
in the district of Revúca, the whole municipalities of Gemer, Tornaľa, Žiar, Gemerská Ves, Levkuška, Otročok, Polina, Rašice, |
— |
in the district of Rimavská Sobota, the whole municipalities of Abovce, Barca, Bátka, Cakov, Chanava, Dulovo, Figa, Gemerské Michalovce, Hubovo, Ivanice, Kaloša, Kesovce, Kráľ, Lenartovce, Lenka, Neporadza, Orávka, Radnovce, Rakytník, Riečka, Rimavská Seč, Rumince, Stránska, Uzovská Panica, Valice, Vieska nad Blhom, Vlkyňa, Vyšné Valice, Včelince, Zádor, Číž, Štrkovec Tomášovce and Žíp, |
— |
in the district of Prešov, the whole municipalities of Tuhrina and Lúčina. |
9. Rumunia
Następujące obszary w Rumunii:
— |
Judeţul Bistrița-Năsăud, without localities mentioned in Part III:
|
— |
Județul Suceava. |
CZĘŚĆ III
1. Bułgaria
Następujące obszary w Bułgarii:
— |
the whole region of Blagoevgrad, |
— |
the whole region of Dobrich, |
— |
the whole region of Gabrovo, |
— |
the whole region of Kardzhali, |
— |
the whole region of Lovech, |
— |
the whole region of Montana, |
— |
the whole region of Pleven, |
— |
the whole region of Razgrad, |
— |
the whole region of Ruse, |
— |
the whole region of Shumen, |
— |
the whole region of Silistra, |
— |
the whole region of Sliven, |
— |
the whole region of Sofia city, |
— |
the whole region of Sofia Province, |
— |
the whole region of Targovishte, |
— |
the whole region of Vidin, |
— |
the whole region of Varna, |
— |
the whole region of Veliko Tarnovo, |
— |
the whole region of Vratza, |
— |
in Burgas region:
|
2. Łotwa
Następujące obszary na Łotwie:
— |
Aizputes novada Kalvenes pagasta daļa uz austrumiem no ceļa pie Vārtājas upes līdz autoceļam A9, uz ziemeļiem no autoceļa A9, uz austrumiem no autoceļa V1200, Kazdangas pagasta daļa uz austrumiem no ceļa V1200, P115, P117, V1296, |
— |
Kuldīgas novada, Laidu pagasta daļa uz dienvidiem no autoceļa V1296, |
— |
Skrundas novada Rudbāržu, Nīkrāces pagasts, Raņķu pagasta daļa uz dienvidiem no autoceļa V1272 līdz robežai ar Ventas upi, Skrundas pagasts (izņemot pagasta daļa no Skrundas uz ziemeļiem no autoceļa A9 un austrumiem no Ventas upes), Skrundas pilsēta, |
— |
Vaiņodes novada Embūtes pagasta daļa uz ziemeļiem autoceļa P116, P106. |
3. Litwa
Następujące obszary na Litwie:
— |
Jurbarko rajono savivaldybė: Seredžiaus ir Juodaičių seniūnijos, |
— |
Kauno rajono savivaldybė, Čekiškės seniūnija, Babtų seniūnijos dalis į vakarus nuo kelio A1ir Vilkijos apylinkių seniūnijos dalis į rytus nuo kelio Nr. 1907, |
— |
Kėdainių rajono savivaldybė: Pernaravos seniūnija ir Josvainių seniūnijos pietvakarinė dalis tarp kelio Nr. 229 ir Nr. 2032, |
— |
Molėtų rajono savivaldybė: Alantos seniūnijos dalis į rytus nuo kelio Nr. 119 ir į pietus nuo kelio Nr. 2828, Čiulėnų, Inturkės, Luokesos, Mindūnų ir Suginčių seniūnijos, |
— |
Plungės rajono savivaldybė: Alsėdžių, Babrungo, Paukštakių, Platelių ir Žemaičių Kalvarijos seniūnijos, |
— |
Raseinių rajono savivaldybė: Ariogalos ir Ariogalos miesto seniūnijos, |
— |
Skuodo rajono savivaldybės: Barstyčių, Notėnų ir Šačių seniūnijos. |
4. Polska
Następujące obszary w Polsce:
w województwie warmińsko-mazurskim:
|
w województwie podlaskim:
|
w województwie mazowieckim:
|
w województwie lubelskim:
|
w województwie podkarpackim:
|
w województwie lubuskim:
|
w województwie wielkopolskim:
|
w województwie dolnośląskim:
|
w województwie świętokrzyskim:
|
5. Rumunia
Następujące obszary w Rumunii:
— |
Zona orașului București, |
— |
Județul Constanța, |
— |
Județul Satu Mare, |
— |
Județul Tulcea, |
— |
Județul Bacău, |
— |
Județul Bihor, |
— |
The following localities from Județul Bistrița Năsăud:
|
— |
Județul Brăila, |
— |
Județul Buzău, |
— |
Județul Călărași, |
— |
Județul Dâmbovița, |
— |
Județul Galați, |
— |
Județul Giurgiu, |
— |
Județul Ialomița, |
— |
Județul Ilfov, |
— |
Județul Prahova, |
— |
Județul Sălaj, |
— |
Județul Vaslui, |
— |
Județul Vrancea, |
— |
Județul Teleorman, |
— |
Judeţul Mehedinţi, |
— |
Județul Gorj, |
— |
Județul Argeș, |
— |
Judeţul Olt, |
— |
Judeţul Dolj, |
— |
Județul Arad, |
— |
Județul Timiș, |
— |
Județul Covasna, |
— |
Județul Brașov, |
— |
Județul Botoșani, |
— |
Județul Vâlcea, |
— |
Județul Iași, |
— |
Județul Hunedoara, |
— |
Județul Alba, |
— |
Județul Sibiu, |
— |
Județul Caraș-Severin, |
— |
Județul Neamț, |
— |
Județul Harghita, |
— |
Județul Mureș, |
— |
Județul Cluj, |
— |
Județul Maramureş. |
6. Słowacja
— |
the whole district of Trebišov, |
— |
in the district of Michalovce, the whole municipalities of the district not included in Part I and Part II, |
— |
Region Sobrance – municipalities Lekárovce, Pinkovce, Záhor, Bežovce, |
— |
the whole district of Košice – okolie, except municipalities included in part II, |
— |
In the district Rožnava, the municipalities of Bôrka, Lúčka, Jablonov nad Turňou, Drnava, Kováčová, Hrhov, Ardovo, Bohúňovo, Bretka, Čoltovo, Dlhá Ves, Gemerská Hôrka, Gemerská Panica, Kečovo, Meliata, Plešivec, Silica, Silická Brezová, Slavec, Hrušov, Krásnohorská Dlhá Lúka, Krásnohorské podhradie, Lipovník, Silická Jablonica, Brzotín, Jovice, Kružná, Pača, Rožňava, Rudná, Vidová and Čučma, |
— |
in the district of Gelnica, the whole municipality of Smolník and Úhorná. |
CZĘŚĆ IV
Włochy
Następujące obszary we Włoszech:
— |
tutto il territorio della Sardegna. |