(1)

W rozporządzeniu Rady (UE) 2020/123 (2) określono kwoty na rok 2020.

(2)

Według informacji przekazanych Komisji statki pływające pod banderą Irlandii lub zarejestrowane w tym państwie członkowskim wyczerpały kwotę przyznaną na 2020 r. na połowy stada północnego tuńczyka białego w Oceanie Atlantyckim na północ od 5° N.

(3)

Należy zatem zakazać pewnych rodzajów działalności połowowej w odniesieniu do wspomnianego stada,

(1)

Pandemia COVID-19 doprowadziła do gwałtownego spadku natężenia ruchu lotniczego w wyniku znacznego spadku popytu i bezpośrednich środków zastosowanych przez państwa członkowskie oraz państwa trzecie w celu powstrzymania rozprzestrzeniania się pandemii.

(2)

Zaistniała sytuacja jest poza kontrolą przewoźników lotniczych, a wynikające z niej dobrowolne lub narzucone odwoływanie usług lotniczych przez przewoźników lotniczych stanowi konieczną lub uzasadnioną reakcję na te okoliczności.

(3)

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/459 (2) zmieniło rozporządzenie (EWG) nr 95/93 w celu ochrony kondycji finansowej przewoźników lotniczych i uniknięcia niekorzystnych skutków środowiskowych wynikających z wykonywania pustych lub prawie pustych przelotów wyłącznie w celu zachowania związanych z nimi czasów na start lub lądowanie. Zmiana ta przewiduje, że koordynatorzy przydziałów czasu na start lub lądowanie powinni uznawać, że czasy na start lub lądowanie przydzielone na okres od dnia 1 marca 2020 r. do dnia 24 października 2020 r. zostały wykorzystane przez przewoźnika lotniczego, któremu zostały pierwotnie przydzielone.

(4)

W rozporządzeniu (UE) 2020/459 przyznano również Komisji przekazane uprawnienia do zmiany okresu przewidzianego w art. 10a rozporządzenia (EWG) nr 95/93 w przypadku, jeżeli Komisja stwierdzi na podstawie danych liczbowych opublikowanych przez Eurocontrol, który jest menedżerem sieci ds. funkcji sieciowych ruchu lotniczego w jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej, że utrzymuje się i prawdopodobnie utrzyma się ograniczenie natężenia ruchu lotniczego w porównaniu z poziomem w analogicznym okresie roku poprzedniego, i stwierdzi również, na podstawie najlepszych dostępnych danych naukowych, że wynika to z wpływu wystąpienia ognisk choroby COVID-19.

(5)

Zgodnie z art. 10a ust. 5 rozporządzenia (EWG) nr 95/93 Komisja przedstawiła Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie podsumowujące w tej sprawie do dnia 15 września 2020 r., w którym stwierdzono, że warunki wymienione w art. 10a ust. 4 dotyczące zmiany terminu określonego w ust. 1 tego samego artykułu są spełnione.

(6)

Pomimo stopniowego wzrostu poziom ruchu lotniczego jest nadal niski w porównaniu z tym samym okresem w 2019 r. – na podstawie danych Eurocontrol; ruch lotniczy w sierpniu 2020 r. był nadal niższy o -47 % w porównaniu z sierpniem 2019 r. Pomimo trudności w dokładnym przewidywaniu ścieżki przywracania poziomu ruchu lotniczego uzasadnione jest oczekiwanie, że w najbliższej przyszłości sytuacja się nie zmieni. W oparciu o scenariusz skoordynowanego podejścia Eurocontrol (przy założeniu wspólnego podejścia do wprowadzania procedur operacyjnych i zniesienia ograniczeń krajowych) oczekuje się, że w lutym 2021 r. ruch lotniczy będzie niższy o -15 % w porównaniu z lutym 2020 r. W przypadku scenariusza nieskoordynowanego podejścia (brak wspólnego podejścia do wprowadzania procedur operacyjnych i zniesienia ograniczeń krajowych) oczekuje się, że spadek ruchu lotniczego w tym samym odpowiednim okresie wyniesie -25 %.

(7)

Utrzymujący się spadek ruchu lotniczego wynika ze skutków pandemii COVID-19. Na podstawie dostępnych danych dotyczących zaufania konsumentów w obliczu epidemii COVID-19, podczas gdy w kwietniu 2020 r. około 60 % respondentów odpowiadało, że prawdopodobnie wróci do podróży lotniczych w ciągu kilku miesięcy po wygaśnięciu pandemii, odsetek ten spadł do 45 % w czerwcu 2020 r. Dostępne dane wskazują na związek pandemii COVID-19 z zapotrzebowaniem konsumentów na ruch lotniczy.

(8)

Dane Światowej Organizacji Zdrowia pokazują, że liczba rejestrowanych codziennie przypadków zachorowań w Europie osiągnęła najwyższy poziom w dniu 1 kwietnia 2020 r. i wyniosła 43 326 nowych przypadków. W okresie od maja do połowy lipca 2020 r. wskaźnik ten zmniejszył się, a przez większość dni odnotowano mniej niż 20 000 nowych przypadków dziennie. Pod koniec sierpnia 2020 r. liczba ta wzrosła jednak ponownie i przez wiele dni odnotowano ponad 30 000 nowych przypadków.

(9)

Z tygodniowego sprawozdania z nadzoru Europejskiego Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób (ECDC) wynika, że na dzień 26 sierpnia 2020 r. 14-dniowy wskaźnik zgłaszania przypadków w UE/EOG i Zjednoczonym Królestwie wynosił 46 (zakres państw: 2–176) na 100 000 mieszkańców. Wskaźnik ten wzrastał przez 38 dni. Liczba osób przebywających w szpitalach i na oddziałach intensywnej opieki medycznej oraz przyjmowanych do szpitali ze względu na zakażenie COVID-19 wzrosła ostatnio w Bułgarii, Czechach, Grecji, Polsce, Rumunii i na Słowacji.

(10)

WE wrześniu 2020 r. ECDC oszacowało, że ryzyko dalszej eskalacji COVID-19 we wszystkich państwach UE lub EOG oraz w Zjednoczonym Królestwie jest umiarkowane (w przypadku państw, które nadal wdrażają i egzekwują wiele środków, w tym dystansowanie fizyczne, i dysponują wystarczającymi zdolnościami w zakresie ustalania kontaktów zakaźnych i przeprowadzania testów) i bardzo wysokie (w przypadku państw, które nie wdrażają lub nie egzekwują wielu środków, w tym dystansowania fizycznego i nie dysponują wystarczającymi zdolnościami w zakresie ustalania kontaktów zakaźnych i przeprowadzania testów).

(11)

Ograniczenia lotów wprowadzone przez niektóre państwa członkowskie w wyniku zastosowania środków sanitarnych i zdrowotnych związanych z COVID-19 wpływają również na zaufanie konsumentów i wynikające z niego zapotrzebowanie na ruch lotniczy. Chociaż liczba takich ograniczeń lotów zmniejszyła się na początku lata 2020 r., niektóre państwa członkowskie wprowadziły nowe ograniczenia lotów od września 2020 r., co zbiegło się w czasie z ponownym wystąpieniem przypadków COVID-19 w wielu państwach członkowskich.

(12)

W świetle obecnych rezerwacji lotów i prognoz epidemiologicznych można racjonalnie oczekiwać, że w nadchodzącym zimowym sezonie lotniczym, trwającym od dnia 25 października 2020 r. do dnia 27 marca 2021 r., będzie wiele odwołanych lotów ze względu na pandemię COVID-19. Niewykorzystanie przydziałów czasu na start lub lądowanie przydzielonych na ten okres nie powinno prowadzić do utraty przez przewoźników lotniczych możliwości, które w przeciwnym razie przysługiwałyby im na podstawie art. 8 ust. 2 i art. 10 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 95/93.

(13)

Konieczne jest zatem rozszerzenie wyjątku od wymogu zawartego w tych przepisach polegającego na wykorzystaniu do pewnego stopnia serii przedmiotowych czasów na start lub lądowanie poza letni sezon lotniczy 2020 na cały zimowy sezon lotniczy 2020/2021, tj. na okres od dnia 25 października 2020 r. do dnia 27 marca 2021 r.

(14)

Przewiduje się, że niniejsze rozporządzenie delegowane wejdzie w życie po upływie okresu przewidzianego w art. 10a ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 95/93. Aby uniknąć braku pewności prawa, w szczególności w odniesieniu do koordynatorów przydziałów czasu na start lub lądowanie i przewoźników lotniczych, niniejsze rozporządzenie powinno zostać przyjęte w trybie pilnym określonym w art. 12b rozporządzenia w sprawie przydzielania czasu na start lub lądowanie i powinno wejść w życie w trybie pilnym następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,

(1)

W rozporządzeniu (UE) 2017/625 ustanowiono przepisy dotyczące przeprowadzania kontroli urzędowych oraz podejmowania przez właściwe organy działań w związku z wytwarzaniem produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi.

(2)

Włosień (Trichinella) jest pasożytem, który może występować w mięsie gatunków podatnych, takich jak świnie, i powoduje u ludzi choroby przenoszone przez żywność w przypadku spożycia zakażonego mięsa. W rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2015/1375 (2) ustanowiono szczegółowe przepisy dotyczące kontroli urzędowych w odniesieniu do włośnia w mięsie, w tym badań laboratoryjnych próbek mięsa wszystkich świń przeznaczonych do uboju.

(3)

Do czasu uzyskania wyników badania na obecność włośnia tusze mogą być pokrojone na maksymalnie sześć części pod pewnymi warunkami. Do produkcji niektórych określonych produktów pozyskanych ze świń domowych wymagany jest rozbiór mięsa ciepłego na więcej części przed uzyskaniem wyników badania na obecność włośnia. W przypadku takich określonych produktów należy zatem zezwolić na rozbiór na więcej części, pod warunkiem zapewnienia bezpieczeństwa mięsa.

(4)

W rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2015/1375 przewidziano odstępstwo od badania na obecność włośnia przy wprowadzaniu do Unii, w przypadku gdy świnie pochodzą z gospodarstw oficjalnie wolnych od włośnia, stosujących kontrolowane warunki w pomieszczeniach inwentarskich. Państwo trzecie może stosować to odstępstwo tylko wówczas, gdy poinformowało Komisję o stosowaniu takiego odstępstwa i zostało ujęte przez Komisję w odpowiednim wykazie.

(5)

W tym kontekście art. 13 rozporządzenia (UE) 2015/1375 odnosi się do państw trzecich wymienionych w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 206/2010 (3) i decyzji Komisji 2007/777/WE (4). Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2020/692 (5) uchyla rozporządzenie (UE) nr 206/2010 i decyzję 2007/777/WE ze skutkiem od dnia 21 kwietnia 2021 r. W związku z tym, a także w celu uproszczenia, w rozporządzeniu wykonawczym należy bezpośrednio przewidzieć możliwość ustanowienia wykazów państw trzecich stosujących odstępstwa dotyczące włośnia.

(6)

Art. 126 ust. 2 lit. c) rozporządzenia (UE) 2017/625 i art. 13 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/625 (6) wymagają, aby przesyłkom niektórych zwierząt i towarów towarzyszyło świadectwo urzędowe w celu zapewnienia zgodności tych zwierząt i towarów z odpowiednimi wymogami ustanowionymi w przepisach, o których mowa w art. 1 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2017/625. W związku z tym art. 14 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/1375, zgodnie z którym poświadczenie dotyczące badania na obecność włośnia lub statusu gospodarstwa w odniesieniu do włośni należy włączyć do świadectw urzędowych na potrzeby wewnątrzunijnego handlu żywymi świniami domowymi oraz wprowadzania do Unii takich świń i ich mięsa, stał się zbędny i powinien zostać skreślony.

(7)

W rozdziale I załącznika I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/1375 określono referencyjną metodę wykrywania włośnia w próbkach pobranych z tusz świń domowych. W 2015 r. Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna przyjęła globalną normę ISO 18743:2015 określającą metodę wykrywania larw mięśniowych włośni (Trichinella spp.) w mięsie pojedynczych tusz zwierzęcych przeznaczonych do spożycia przez ludzi. Referencyjna metoda wykrywania włośnia, określona w rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2015/1375, jest zgodna z wymogami normy ISO 18743:2015.

(8)

Należy zatem zastąpić metodę referencyjną określoną w rozporządzeniu (UE) 2015/1375 normą ISO 18743:2015 w celu dostosowania unijnej metody referencyjnej do tej globalnej normy. Ułatwi to wywóz mięsa wieprzowego z Unii, nie stwarzając żadnych dodatkowych wymogów ani obciążeń dla europejskich laboratoriów stosujących metody referencyjne podczas kontroli urzędowych.

(9)

Ponieważ rozporządzenie (UE) nr 206/2010 i decyzja 2007/777/WE tracą moc dopiero z dniem 20 kwietnia 2021 r., zmiana wykazu państw trzecich i wzorów świadectw powinna mieć zastosowanie dopiero od tej daty.

(10)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

(1)

Opracowywanie i wdrażanie kodeksów sieci i wytycznych stanowią działania, które są niezbędne, aby zapewnić funkcjonowanie w pełni zintegrowanego wewnętrznego rynku energii. Przepisy dotyczące rynku wewnętrznego energii elektrycznej i gazu tworzą ramy instytucjonalne na potrzeby opracowywania kodeksów sieci. Te ramy instytucjonalne zostały niedawno usprawnione dzięki wprowadzeniu nowej struktury rynku energii elektrycznej wraz z przyjęciem w szczególności rozporządzenia (UE) 2019/943 jako części pakietu „Czysta energia dla wszystkich Europejczyków” (3). W tym celu Agencja ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki („ACER”), europejska sieć operatorów systemów przesyłowych („ENTSO”), europejska organizacja operatorów systemów dystrybucyjnych („organizacja OSD UE”) oraz Komisja współpracują ściśle z wszystkimi zainteresowanymi stronami.

(2)

Obszary, w odniesieniu do których można opracować kodeksy sieci, określono, odpowiednio, w art. 59 ust. 1 i 2 rozporządzenia (UE) 2019/943 i w art. 8 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 715/2009. Oprócz możliwości opracowywania kodeksów sieci Komisja może sporządzać wytyczne z własnej inicjatywy. Obszary, w odniesieniu do których można opracować wytyczne, określono, odpowiednio, w art. 61 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2019/943 i w art. 23 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 715/2009. Zgodnie z art. 59 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2019/943 i art. 6 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 715/2009 Komisja ma w pierwszej kolejności ustanowić wykazy priorytetów określające obszary, które należy uwzględnić przy opracowywaniu kodeksów sieci. Wykazy priorytetów należy ustanawiać co trzy lata w przypadku sektora energii elektrycznej i co roku w przypadku sektora gazu.

(3)

Komisja przyjęła już zharmonizowane przepisy w dziedzinie energii elektrycznej dotyczące alokacji zdolności przesyłowych i zarządzania ograniczeniami przesyłowymi, przyłączenia jednostek wytwórczych, przyłączenia odbioru, systemów wysokiego napięcia prądu stałego, długoterminowej alokacji zdolności przesyłowych, pracy systemu przesyłowego, wymogów i procedur w zakresie stanu zagrożenia i stanu odbudowy, a także bilansowania.

(4)

Ponadto przyjęto zharmonizowane przepisy w dziedzinie gazu dotyczące procedur zarządzania ograniczeniami przesyłowymi, alokacji zdolności przesyłowej, bilansowania, interoperacyjności i wymiany danych oraz zharmonizowanych struktur taryf przesyłowych.

(5)

Podczas ukierunkowanych konsultacji z zainteresowanymi stronami (4) większość zainteresowanych stron poparła opracowanie zharmonizowanych przepisów w dziedzinie energii elektrycznej dotyczących cyberbezpieczeństwa i elastyczności po stronie popytu. W odniesieniu do gazu zainteresowane strony poparły ustalenie priorytetów w odniesieniu do już rozpoczętych prac i podkreśliły znaczenie odpowiedniego i dobrze skoordynowanego wdrożenia kodeksów sieci i wytycznych.

(6)

Przyjmując do wiadomości odpowiedzi zainteresowanych stron i uwzględniając nowe wyzwania związane z cyberbezpieczeństwem, a także potrzebę przejrzystego i niedyskryminacyjnego rynku elastyczności, w wykazie priorytetów w odniesieniu do energii elektrycznej na lata 2020–2023 uwzględniono zharmonizowane zasady dotyczące cyberbezpieczeństwa i elastyczności popytu w dziedzinie energii elektrycznej.

(7)

Ponadto, przyjmując do wiadomości odpowiedzi zainteresowanych stron i uwzględniając trwający proces wdrażania obowiązujących przepisów dotyczących gazu, na potrzeby opracowania kodeksów sieci i wytycznych dotyczących gazu na 2020 r. nie wskazano żadnych nowych obszarów,

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

11.

12.

13.

14.

15.

16.

17.

18.

19.

20.

21.

22.

23.

„c)

pojazdy, dla których oryginalne urządzenie kontrolujące emisję zanieczyszczeń przeznaczone na części zamienne jest typu objętego pkt 2.3 uzupełnienia do dodatku 4 do załącznika I, włączając, gdzie stosowne, oznakowanie w celu określenia, czy oryginalne urządzenie kontrolujące emisję zanieczyszczeń przeznaczone na części zamienne nadaje się do zamontowania w pojeździe wyposażonym w pokładowy układ diagnostyczny (OBD);”,

„c)

pojazdy, dla których oryginalne urządzenie kontrolujące emisję zanieczyszczeń stanowiące część zamienną jest typu objętego pkt 2.3 uzupełnienia do dodatku 4 do załącznika I, włączając, gdzie stosowne, oznakowanie w celu określenia, czy oryginalne urządzenie kontrolujące emisję zanieczyszczeń stanowiące część zamienną nadaje się do zamontowania w pojeździe wyposażonym w pokładowy układ diagnostyczny (OBD);”.

24.

25.

26.

„a)

pojazdy (w tym rok produkcji), dla których homologowano urządzenie kontrolujące emisję zanieczyszczeń przeznaczone na części zamienne, w tym, w stosownym przypadku, oznakowanie pozwalające określić, czy urządzenie kontrolujące emisję zanieczyszczeń przeznaczone na części zamienne nadaje się do zamontowania w pojeździe, który jest wyposażony w pokładowy układ diagnostyczny (OBD);”,

„a)

pojazdy (w tym rok produkcji), dla których homologowano urządzenie kontrolujące emisję zanieczyszczeń stanowiące część zamienną, w tym, w stosownym przypadku, oznakowanie pozwalające określić, czy urządzenie kontrolujące emisję zanieczyszczeń stanowiące część zamienną nadaje się do zamontowania w pojeździe, który jest wyposażony w pokładowy układ diagnostyczny (OBD);”.

27.

28.

29.